Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 10:46
Data zakończenia: 15 maja 2025 10:53

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W języku HTML stworzono definicję tabeli. Który z rysunków ilustruje jej działanie?

A. Rysunek 3

B. Rysunek 1

C. Rysunek 2

D. Rysunek 4

Prawidłowa odpowiedź to Rysunek 1 ponieważ odwzorowuje on strukturę tabeli opisaną w kodzie HTML zaprezentowanym w pytaniu. Kod HTML przedstawia tabelę z dwoma wierszami. Pierwszy wiersz zawiera dwie komórki z tekstami 'pierwszy' i 'drugi'. Drugi wiersz posiada jedną komórkę z tekstem 'trzeci' która zajmuje szerokość dwóch kolumn dzięki zastosowaniu atrybutu colspan=2. Właśnie ta cecha sprawia że drugi rysunek jest poprawny gdyż w nim komórka z tekstem 'trzeci' rozciąga się na szerokość dwóch kolumn tabeli. Takie podejście jest zgodne z zasadami projektowania tabel w HTML gdzie atrybut colspan pozwala na łączenie kolumn co jest szczególnie przydatne przy tworzeniu złożonych układów danych w tabelach. Dzięki zastosowaniu tego atrybutu można efektywnie zarządzać szerokością komórek i ich położeniem co zwiększa elastyczność w projektowaniu układów na stronach internetowych. Warto zwrócić uwagę na fakt że użycie atrybutu 'border' z wartością 1 powoduje wyświetlenie widocznej ramki co jest dobrze zilustrowane na Rysunku 1. Zrozumienie i umiejętne zastosowanie takich technik w projektowaniu stron jest kluczowe dla tworzenia przejrzystych i funkcjonalnych interfejsów użytkownika.

Pytanie 2

Który z przedstawionych ciągów znaków nie pasuje do wzorca wyrażenia regularnego określonego poniżej?

(([A-ZŁŻ][a-ząęóźżćńś]{2,})(-[A-ZŁŻ][a-ząęóźżćńś]{2,})?)

A. Jelenia Góra

B. Nowakowska-Kowalska

C. Kasprowicza

D. Kowalski

Wyrażenie regularne jest narzędziem do precyzyjnego przeszukiwania i manipulowania tekstem zgodnie z określonymi wzorcami. W podanym wzorcu, (([A-ZŁŻ][a-ząęóźżćńś]{2,})(-[A-ZŁŻ][a-ząęóźżćńś]{2,})?)?, szukamy ciągów rozpoczynających się dużą literą, następujących po niej przynajmniej dwóch małych liter, z możliwością oddzielenia myślnikiem i kolejną sekwencją podobnego formatu. Odpowiedź Jelenia Góra nie pasuje do tego wzorca, ponieważ zawiera spację, co łamie ciągłość wzorca. Wyrażenia regularne są kluczowe w przetwarzaniu danych tekstowych i walidacji, ponieważ pozwalają na dynamiczne określanie struktury danych. Przykłady zastosowania obejmują filtrowanie danych wejściowych w formularzach czy analizowanie logów serwerowych. W praktyce, stosując wyrażenia regularne, można skutecznie odróżniać i przetwarzać skomplikowane struktury tekstowe zgodnie z wymaganymi kryteriami, co jest standardem w branżach opartych na danych. Zrozumienie, jak działa taki wzorzec, pomaga w wielu zadaniach związanych z przetwarzaniem tekstu, w tym w programowaniu i analizie danych.

Pytanie 3

Jakie są przykłady standardowych poleceń w języku zapytań SQL, odnoszących się do operacji na danych SQL DML, takich jak wstawianie, usuwanie oraz modyfikacja danych?

A. DENY, GRANT, REVOKE

B. DELETE, INSERT, UPDATE

C. SELECT, SELECT INTO

D. ALTER, CREATE, DROP

Poprawna odpowiedź to DELETE, INSERT, UPDATE, które są podstawowymi poleceniami w języku SQL dla operacji manipulacji danymi (DML, Data Manipulation Language). Polecenie INSERT służy do dodawania nowych rekordów do tabeli, na przykład: 'INSERT INTO pracownicy (imie, nazwisko) VALUES ('Jan', 'Kowalski');'. DELETE umożliwia usunięcie istniejących danych, co można zrealizować poprzez 'DELETE FROM pracownicy WHERE nazwisko = 'Kowalski';', co kasuje rekordy spełniające określony warunek. Natomiast UPDATE pozwala na modyfikację danych w tabeli, na przykład: 'UPDATE pracownicy SET imie = 'Anna' WHERE nazwisko = 'Kowalski';'. Te instrukcje są zgodne z międzynarodowymi standardami SQL i są kluczowe w codziennym zarządzaniu bazami danych, umożliwiając efektywne manipulowanie danymi w różnych systemach zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy Microsoft SQL Server.

Pytanie 4

Określ rodzaj powiązania pomiędzy tabelami: Tabela1 oraz Tabela3

A. Wiele do wielu

B. Jeden do jednego

C. Jeden do wielu

D. Wiele do jednego

Zrozumienie typów relacji w bazach danych jest kluczowym aspektem projektowania efektywnych i zrównoważonych systemów informatycznych. Jednym z najczęstszych błędów jest mylenie relacji wiele do wielu z innymi rodzajami relacji, takimi jak jeden do wielu lub jeden do jednego. Relacja jeden do wielu oznacza, że jeden rekord w jednej tabeli jest powiązany z wieloma rekordami w innej tabeli, co w przypadku Tabela1 i Tabela3 nie jest stosowne, ponieważ wymagałoby to bezpośredniego połączenia między tymi tabelami bez użycia tabeli pośredniej. Z kolei relacja jeden do jednego implikuje, że każdy rekord w jednej tabeli odpowiada dokładnie jednemu rekordowi w drugiej tabeli, co ogranicza elastyczność danych i nie pasuje do struktur gdzie występuje wiele powiązań, jak w przypadku szkół, gdzie wielu uczniów może mieć zajęcia z tym samym nauczycielem. Wreszcie, relacja wiele do jednego jest odwrotnością relacji jeden do wielu, gdzie wiele rekordów w jednej tabeli odpowiada jednemu rekordowi w drugiej tabeli, co również nie znajduje odzwierciedlenia w przedstawionym schemacie, jako że nie opisuje wzajemnych powiązań uczniów i nauczycieli. Zrozumienie i prawidłowe zastosowanie relacji wiele do wielu eliminuje redundancję danych i umożliwia efektywne przechowywanie oraz przetwarzanie informacji w systemach zarządzania bazami danych. Kluczem do sukcesu jest tutaj wykorzystanie tabel pośrednich do prawidłowego mapowania powiązań między tabelami, co jest standardem w dobrych praktykach projektowania baz danych.

Pytanie 5

W którym z poniższych przykładów walidacja fragmentu kodu CSS zakończy się sukcesem?

B. p { text-size:bold; }

C. p { font-weight:bold; }

Odpowiedzi, które próbują zastosować atrybuty stylów w niepoprawny sposób, zdradzają zrozumienie składni CSS oraz zasad stylizacji dokumentów HTML. W przypadku

pojawia się błąd, ponieważ atrybut style powinien zawierać właściwość font-weight, a nie font-style. Właściwość font-style jest przeznaczona do określenia stylu czcionki, takiego jak italic czy normal, a nie do ustawiania jej grubości. Zatem użycie 'bold' w kontekście font-style jest nieprawidłowe i prowadzi do tego, że przeglądarka nie zastosuje żadnej stylizacji. W kolejnej opcji, p { text-size:bold; }, znowu widzimy błąd w nazwie właściwości. Nie istnieje właściwość CSS o nazwie text-size; powinna być użyta font-size, a wartością mogą być jednostki takie jak px, em, rem itp. Ponadto, wartość 'bold' nie jest odpowiednia dla font-size, ponieważ ta właściwość przyjmuje liczby i jednostki, a nie stylizację. Ostatnia odpowiedź,

, również jest błędna z tego samego powodu co wcześniej - font-size wymaga konkretnej wartości w jednostkach, a 'bold' nie jest akceptowalną wartością. Te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest zrozumienie składni CSS i stosowanie właściwych nazw właściwości w celu efektywnego stylizowania dokumentów HTML.

Pytanie 6

Jakie jest właściwe określenie stylu CSS dla przycisku typu submit z czarnym tłem, bez ramki oraz z marginesami wewnętrznymi równymi 5 px?

input[type=submit] {
    background-color: #000000;
    border: none;
    padding: 5px;
} A

input[type=submit] {
    background-color: #ffffff;
    border: none;
    padding: 5px;
} B

input=submit {
    background-color: #000000;
    border: none;
    margin: 5px;
} C

input=submit {
    background-color: #000000;
    border: 0px;
    margin: 5px;
} D

A. B

B. D

C. C

D. A

Niepoprawne odpowiedzi wynikają głównie z błędnego użycia właściwości CSS lub z nieprawidłowej struktury selektora. W odpowiedzi B mamy kolor tła #ffffff, a to nie spełnia wymogu czarnego tła. To może być spowodowane nieuwagą albo brakiem zrozumienia wymagań. Odpowiedzi C i D z kolei używają margin zamiast padding, co zdecydowanie jest błędem w kontekście tego pytania. Margin dotyczy zewnętrznych odstępów między elementami i nie ma wpływu na wewnętrzne wymiary przycisku, co może efektem być brzydki wygląd przycisku w interfejsie. Ponadto w odpowiedziach C i D widzimy niepoprawny format selektora input=submit; co jest syntaktycznie złe. Poprawna składnia to input[type=submit], bo to wskazuje na element formularza o typie submit. Nie zrozumienie różnicy miedzy padding a margin oraz selektorami CSS może prowadzić do zamieszania i problemów w stylizacji. Ważne jest, żeby każda właściwość CSS była używana z pełnym zrozumieniem, jak wpływa na elementy interfejsu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny i funkcjonalny. Dobrą praktyką jest też sprawdzenie styli w różnych przeglądarkach, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy w różnych środowiskach. Rozumienie i stosowanie CSS jest kluczowe, by tworzyć profesjonalne i funkcjonalne strony.

Pytanie 7

W systemie baz danych dla sklepu znajduje się tabela artykuly, która zawiera kolumnę o nazwie nowy. Jak należy skonstruować zapytanie, aby przypisać wartość TRUE dla tego pola w każdym rekordzie?

A. INSERT INTO nowy FROM artykuly SET TRUE

B. UPDATE artykuly SET nowy=TRUE

C. INSERT INTO artykuly VALUE nowy=TRUE

D. UPDATE nowy FROM artykuly VALUE TRUE

Odpowiedź UPDATE artykuly SET nowy=TRUE; jest poprawna, ponieważ wykorzystuje standardową składnię zapytań SQL, która pozwala na aktualizację istniejących danych w tabeli. W tym przypadku kwerenda ta zmienia wartość pola 'nowy' na TRUE dla każdego rekordu w tabeli 'artykuły'. W praktyce, używając tej kwerendy, można efektywnie zaktualizować wiele rekordów jednocześnie bez konieczności wprowadzania danych indywidualnie. Dobrą praktyką w pracy z bazami danych jest korzystanie z transakcji, aby zapewnić integralność danych, zwłaszcza w przypadku operacji, które mogą wpływać na dużą liczbę rekordów. Ponadto, warto wiedzieć, że używanie wartości logicznych, takich jak TRUE/FALSE, jest powszechną praktyką w projektowaniu relacyjnych baz danych, co pozwala na lepszą semantykę i łatwiejszą obsługę danych. Na przykład, jeśli w bazie danych istnieje konieczność oznaczania produktów jako nowe, odpowiednia aktualizacja wszystkich rekordów przy użyciu tej kwerendy jest szybkim rozwiązaniem.

Pytanie 8

Zawarte polecenie SQL wykonuje ```UPDATE Uczen SET id_klasy = id_klasy + 1;```

A. ustalić wartość kolumny id_klasy na 1 dla wszystkich rekordów w tabeli Uczen

B. powiększyć wartość pola Uczen o jeden

C. zwiększyć o jeden wartość w kolumnie id_klasy dla wszystkich rekordów tabeli Uczen

D. ustalić wartość pola Uczen na 1

Analizując podane odpowiedzi, możemy zauważyć pewne błędne założenia co do działania polecenia SQL. Pierwsza z opcji sugeruje ustawienie wartości pola `Uczen` na 1, co jest nieprawidłowe, ponieważ polecenie nie odnosi się bezpośrednio do pola o nazwie `Uczen`, lecz dotyczy kolumny `id_klasy` w tabeli `Uczen`. Druga odpowiedź koncentruje się na zwiększeniu wartości pola `Uczen`, lecz polecenie nie zawiera odniesienia do pola o takiej nazwie, zajmuje się kolumną `id_klasy`. Trzecia możliwość mówi o ustawieniu wartości `id_klasy` na 1 dla wszystkich rekordów, co również jest nieprawidłową interpretacją, gdyż zgodnie z poleceniem SQL, wartość ta nie jest ustawiana na stałą wartość 1, ale jest zwiększana o 1. Często spotykanym błędem jest nieuwzględnianie specyfiki polecenia `UPDATE`, które modyfikuje istniejące dane, i mylenie go z `SET`, które może być używane w kontekście `INSERT`, jeżeli chcemy przypisywać stałe wartości. Aby uniknąć takich nieporozumień, zawsze warto dokładnie analizować składnię i logikę poleceń SQL.

Pytanie 9

Jaki styl CSS umożliwi ustawienie tekstu do prawej strony?

tekst

Wybór niewłaściwych stylów CSS do wyrównania tekstu może prowadzić do nieczytelnych lub źle ułożonych treści na stronie. W pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje się użycie 'font: right', co jest kompletnie błędne, ponieważ 'font' jest właściwością, która służy do definiowania stylu czcionki, rozmiaru i wagi tekstu, a nie do wyrównania go. Takie użycie 'font' nie przyniesie żadnego efektu wyrównania tekstu i jest błędne z punktu widzenia składni CSS. W drugiej odpowiedzi jednako błędnie użyto 'align: right'. Warto zauważyć, że 'align' to atrybut HTML, który nie jest obsługiwany w CSS. CSS nie uznaje 'align' jako właściwości, więc ta odpowiedź jest nieprawidłowa. Ostatnia z błędnych odpowiedzi, 'position: right', sugeruje, że właściwość 'position' może być użyta do wyrównania tekstu. W rzeczywistości, 'position' jest właściwością, która określa sposób rozmieszczania elementu na stronie, jak 'static', 'relative', 'absolute' lub 'fixed', a nie do wyrównania zawartości tekstowej. Dlatego żadna z wymienionych odpowiedzi nie spełnia wymogów prawidłowego wyrównania tekstu do prawej strony w CSS.

Pytanie 10

Podana jest tabela psy z polami: imie, rasa, telefon_wlasciciela, rok_szczepienia. Jakie polecenie SQL należy zastosować, aby znaleźć numery telefonów właścicieli, których psy były szczepione przed rokiem 2015?

A. SELECT telefon_wlasciciela FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

B. SELECT imie, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

C. SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015

D. SELECT telefon_wlasciciela FROM psy WHERE rok_szczepienia < 2015

Niepoprawne odpowiedzi zawierają różne błędy, które mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego składni SQL i logiki zapytań. W pierwszej odpowiedzi, zapytanie 'SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015;' jest błędne, ponieważ nie stosuje poprawnej struktury SELECT. Nie można używać klauzuli FROM jako warunku; należy ją stosować do określenia tabeli, z której chcemy pobrać dane. Prawidłowa konstrukcja wymagałaby zastosowania klauzuli WHERE do określenia kryteriów selekcji. Z drugiej strony, zapytanie 'SELECT imie, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015;' nie spełnia wymogu, ponieważ zamiast telefony właścicieli, zwraca inne dane, co jest sprzeczne z założonym celem. Ponadto, operator '>' jest niewłaściwy w tym kontekście, ponieważ interesują nas psy szczepione przed 2015 rokiem, a nie później. Ostatnia odpowiedź, 'SELECT telefon_wlasciciela FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015;', także nie spełnia wymogu, ponieważ ponownie dotyczy psów zaszczepionych po 2015 roku. Typowym błędem w takich sytuacjach jest nieodpowiednie zrozumienie logiki negacji w warunkach SQL oraz mylenie operatorów porównania. Kluczowe w SQL jest precyzyjne określenie, jakich danych potrzebujemy, co wymaga dobrej znajomości zarówno struktury bazy danych, jak i zasad działania zapytań. To podkreśla znaczenie staranności w formułowaniu zapytań oraz konieczność dokładnego przemyślenia ich logiki.

Pytanie 11

Jak nazywa się metoda udostępniania bazy danych w programie Microsoft Access, która dotyczy wszystkich obiektów bazy umieszczonych na dysku sieciowym i wykorzystywanych jednocześnie przez kilku użytkowników?

A. folderu sieciowego

B. serwera bazy danych

C. dzielonej bazy danych

D. witryny programu SharePoint

Odpowiedzi, które wskazują na "serwera bazy danych", "dzielonej bazy danych" lub "witryny programu SharePoint", nie są adekwatne w kontekście udostępniania bazy danych w Microsoft Access. Serwer bazy danych to złożony system, który zarządza dużymi zbiorami danych oraz zapewnia ich integralność i bezpieczeństwo, jednak w przypadku Microsoft Access, który jest narzędziem bazodanowym bardziej skomplikowanym niż prostsze rozwiązania, udostępnianie odbywa się głównie za pośrednictwem folderów sieciowych. Dzielona baza danych oznacza, że baza danych jest podzielona na dwie części: jedną na serwerze (backend) i drugą lokalnie na komputerach użytkowników (frontend). Pomimo że ta konstrukcja może być stosowana do zwiększenia wydajności, nie odnosi się bezpośrednio do koncepcji folderu sieciowego jako metody udostępniania. Witryna programu SharePoint jest platformą do współpracy, która pozwala na zarządzanie dokumentami i danymi w chmurze, ale nie jest bezpośrednio związana z mechanizmem udostępniania bazy danych w Microsoft Access. Zrozumienie różnic między tymi podejściami jest kluczowe, ponieważ często prowadzi to do mylnych wniosków dotyczących rozwiązań technologicznych oraz ich zastosowania w praktyce. W kontekście Access, praktyka umieszczania bazy danych w folderze sieciowym jest standardem branżowym, który zwiększa dostępność i ułatwia współpracę w zespole.

Pytanie 12

Które z poniższych stwierdzeń dotyczy skalowania obrazu?

A. Prowadzi do zmiany wielkości obrazu bez zmiany istotnej zawartości wizualnej

B. Skutkuje wycięciem z oryginalnego obrazu konkretnego fragmentu, aby uzyskać lepszy widok

C. Opiera się na modyfikacji formatu zapisu obrazu w celu zmiany metody kompresji

D. Łączy bądź pozbywa się kształtów

Wybór odpowiedzi, które nie odnosi się do poprawnego zrozumienia procesu skalowania obrazu, często wynika z zamieszania z innymi technikami przetwarzania obrazu. Na przykład, pierwsza odpowiedź sugeruje operacje na kształtach, co jest bardziej związane z wektoryzacją lub przekształceniem geometrycznym niż z samym skalowaniem. Skalowanie nie łączy ani nie odejmuje kształtów, lecz dostosowuje rozmiar istniejącego obrazu. Kolejna odpowiedź sugeruje, że skalowanie obrazu polega na zmianie sposobu zapisu, co dotyczy bardziej kompresji lub formatu pliku, a nie samego rozmiaru obrazu. Kompresja obrazu to proces zmniejszania rozmiaru pliku, ale nie zmienia fizycznych wymiarów obrazu. Ostatnia błędna odpowiedź koncentruje się na wycinaniu fragmentów obrazu, co jest zupełnie inną operacją, znaną jako kadrowanie. Kadrowanie zmienia sposób, w jaki obraz jest prezentowany, ale nie przekształca jego rozmiaru w kontekście jego rozdzielczości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie terminów i zamienność pojęć związanych z przetwarzaniem obrazów. Kluczem do właściwego zrozumienia skalowania jest świadomość, że chodzi o zmianę wymiarów przy zachowaniu integralności wizualnej, co jest istotne w wielu aplikacjach cyfrowych.

Pytanie 13

Który z poniższych typów plików jest plikiem rastrowym?

A. SWF

B. CDR

C. TIFF

D. SVG

Wybór innych formatów plików, takich jak SVG, SWF czy CDR, wskazuje na nieporozumienia dotyczące klasyfikacji formatów graficznych. SVG (Scalable Vector Graphics) to wektorowy format graficzny, który umożliwia tworzenie grafiki opartej na matematycznych kształtach, co czyni go idealnym do tworzenia logo i ikon. Jego elastyczność i skalowalność są kluczowe w projektach, gdzie jakość obrazu musi być zachowana niezależnie od rozmiaru. Natomiast SWF (Shockwave Flash) był używany do animacji i interaktywnych aplikacji w internecie, ale nie jest formatem graficznym w tradycyjnym sensie, a jego użyteczność spadła wraz z deprecjacją technologii Flash. CDR to natomiast format pliku stworzony przez CorelDRAW, który jest narzędziem do tworzenia grafiki wektorowej. Wybierając te formaty jako odpowiedzi, można mylnie zinterpretować, że są one związane z grafiką rastrową, podczas gdy każdy z nich ma inną specyfikę i zastosowanie. Zrozumienie różnicy między formatami rastrowymi a wektorowymi jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z grafiką komputerową. Typowe błędy w myśleniu obejmują mylenie grafiki wektorowej z rastrową lub błędne przypisanie funkcji do formatów, co prowadzi do nieoptymalnych wyborów w kontekście projektowania graficznego.

Pytanie 14

Wskaż, który z poniższych jest poprawnym zapisem zmiennej w języku JavaScript.

A. const var-name = 10;

B. var $name@ = 10;

C. var 2nameVar = 10;

D. let variableName = 10;

W języku JavaScript deklaracja zmiennej przy użyciu słowa kluczowego let jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych praktyk. Ma ona na celu stworzenie zmiennej o zasięgu blokowym, co oznacza, że zmienna jest dostępna tylko w obrębie bloku kodu, w którym została zadeklarowana. To podejście pozwala na bardziej elastyczne i bezpieczne zarządzanie zmiennymi w kodzie, minimalizując ryzyko błędów związanych z niezamierzonym nadpisywaniem wartości. Zmienna variableName jest poprawnie zapisana zgodnie z konwencjami JavaScript: zaczyna się od litery i składa się wyłącznie z liter oraz cyfr. Wartość 10 przypisana do tej zmiennej to liczba całkowita. Deklaracja let jest preferowana w stosunku do var z uwagi na lepsze zarządzanie zasięgiem i uniknięcie problemów związanych z hoistingiem. Ponadto, stosowanie jasnych i opisowych nazw zmiennych, jak variableName, jest dobrą praktyką programistyczną, ułatwiającą zrozumienie i utrzymanie kodu.

Pytanie 15

Przyjmując, że użytkownik adam nie miał dotychczas żadnych uprawnień, polecenie SQL przyzna mu prawa jedynie do ```SQL GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam; ```

A. tworzenia oraz modyfikowania struktury w tabeli sklep

B. dodawania i modyfikacji danych w tabeli sklep

C. dodawania i modyfikacji danych we wszystkich tabelach bazy sklep

D. tworzenia i zmiany struktury wszystkich tabel w bazie sklep

Ta odpowiedź nie jest właściwa, bo dotyczy wstawiania i zmieniania danych w tabeli 'sklep', a tak naprawdę polecenie SQL daje tylko uprawnienia do zmiany struktury tabel, nie do danych w środku. Do wstawiania danych potrzebne jest użycie komendy 'INSERT', której tutaj w ogóle nie ma. Jak ktoś ma tylko prawa do tworzenia i zmiany struktury tabel, to nie może dodać ani zmienić danych, a to jest kluczowe do operacji na danych. I jeszcze jedno – odpowiedzi, które mówią o ograniczeniu do jednej tabeli, też są błędne, bo 'sklep.*' dotyczy wszystkich tabel w bazie. Ważne, żeby rozróżniać te uprawnienia, bo często ludzie mylą uprawnienia do zarządzania strukturą tabel z możliwościami operacji na danych. To zrozumienie różnic jest kluczowe dla bezpiecznego zarządzania bazami danych i trzymania się zasady minimalnych uprawnień, co jest naprawdę dobrą praktyką w świecie bezpieczeństwa informatycznego.

Pytanie 16

W tabeli mieszkancy znajdują się dane o osobach z całej Polski. Aby zliczyć, ile różnych miast jest zawartych w tej tabeli, należy wykonać kwerendę

A. SELECT COUNT(miasto) FROM mieszkancy DISTINCT;

B. SELECT COUNT(DISTINCT miasto) FROM mieszkancy;

C. SELECT DISTINCT miasto FROM mieszkancy;

D. SELECT COUNT(miasto) FROM mieszkancy;

Wybrana kwerenda SELECT COUNT(DISTINCT miasto) FROM mieszkancy; jest poprawna, ponieważ pozwala na zliczenie unikalnych miast w tabeli mieszkancy. Funkcja DISTINCT eliminuje duplikaty, co oznacza, że tylko różne wartości miasto będą brane pod uwagę w procesie zliczania. Użycie COUNT w połączeniu z DISTINCT jest standardową praktyką w SQL, która zapewnia dokładne wyniki przy analizie danych. Taka metoda jest szczególnie przydatna w przypadku dużych zbiorów danych, gdzie wiele rekordów może odnosić się do tego samego miasta. Na przykład, jeśli mamy 1000 rekordów, z których 200 dotyczy Warszawy, 300 Krakowa oraz 500 Gdańska, kwerenda zwróci wynik 3, ponieważ tylko trzy różne miasta zostały uwzględnione. Tego typu zapytania są powszechne w raportach analitycznych, gdzie istotne jest zrozumienie dystrybucji danych oraz identyfikacja różnych kategorii w zbiorze, co jest niezbędne dla podejmowania decyzji biznesowych.

Pytanie 17

Debugger to narzędzie wykorzystywane do

A. analizy właściwości programu

B. identyfikacji błędów w kodzie programu

C. oceny szybkości działania programu

D. optymalizacji pamięci zajmowanej przez aplikację

Wybór odpowiedzi dotyczącej sprawdzania szybkości programu sugeruje, że rola debuggera ogranicza się do oceny wydajności, co jest mylnym założeniem. Debugger nie jest narzędziem do mierzenia czasów wykonania funkcji ani do analizy efektywności algorytmów; odpowiednie do tego są profilery, które specjalizują się w monitorowaniu zużycia zasobów oraz analizy wydajności kodu. Z kolei stwierdzenie, że debugger służy do optymalizacji pamięci używanej przez aplikację, również jest nieprecyzyjne. Optymalizacja pamięci to złożony proces, który wymaga analizy struktury danych i zarządzania pamięcią, a nie tylko wykrywania błędów. Badania właściwości programu to z kolei szersze podejście, które obejmuje różne aspekty, takie jak testowanie, specyfikacja oraz formalne metody weryfikacji, co również wykracza poza funkcjonalność debuggera. To prowadzi do powszechnego błędu, gdzie użytkownicy mylą narzędzia i ich funkcje, co może prowadzić do nieefektywnego korzystania z zasobów i czasu w procesie tworzenia oprogramowania. W rzeczywistości, aby efektywnie wykrywać, analizować i naprawiać błędy w kodzie, kluczowe jest zrozumienie, jak działa debugger i jakie ma możliwości, co wyróżnia go spośród innych narzędzi w zestawie programisty.

Pytanie 18

Na ilustracji przedstawiono kompozycję bloków strony www. Który z elementów formatowania strony odpowiada temu układowi? (Dla uproszczenia pominięto właściwości dotyczące koloru tła, wysokości oraz czcionki)

A. Odpowiedź 3: C

B. Odpowiedź 4: D

C. Odpowiedź 2: B

D. Odpowiedź 1: A

Jeśli chodzi o inne odpowiedzi, to niestety mają spore błędy. W odpowiedzi A zastosowano clear:both dla drugiego bloku, co sprawia, że ten blok wyląduje poniżej pierwszego, a nie obok. To uniemożliwia uzyskanie układu wielokolumnowego, a to dość powszechny błąd, gdy korzysta się z float. Z kolei odpowiedź C całkowicie pomija użycie float, ustawiając tylko szerokość elementów. Bez float lub innego sposobu na układ w poziomie, elementy będą się ustawiać jeden pod drugim, co nie jest tym, czego byśmy chcieli. Odpowiedź D używa float dla bloku czwartego, co sprawia, że wyświetli się obok pierwszych bloków, zamiast pod nimi, co burzy strukturę strony. Takie błędne użycie CSS prowadzi do chaosu wizualnego i utrudnia nawigację użytkownikowi, a w perspektywie przyszłego zarządzania kodem HTML i CSS może być kłopotliwe. Dlatego warto zrozumieć, jak działają właściwości float i clear oraz ich interakcje w kontekście całego układu, co jest istotne w projektach, które chcą być przejrzyste i responsywne.

Pytanie 19

W programie do edytowania grafiki rastrowej zmieniono krzywe kolorów zgodnie z zaznaczeniem na przedstawionym zdjęciu. Celem tej modyfikacji jest

A. przyciemnienie całego obrazu

B. modyfikację najjaśniejszych i najciemniejszych kolorów obrazu

C. wygładzenie krawędzi w obrazie

D. rozjaśnienie całego obrazu

Rozjaśnienie całości obrazu to koncepcja, która na pierwszy rzut oka może wydawać się słuszna, jednak nie odnosi się do rzeczywistych efektów modyfikacji krzywych kolorów. Rozjaśnienie związane jest z podnoszeniem wartości jasności dla wszystkich pikseli, co prowadzi do utraty szczegółów w najjaśniejszych partiach obrazu. Z kolei przyciemnienie całości obrazu, choć teoretycznie możliwe, również nie jest efektem manipulacji krzywymi kolorów, ponieważ polegałoby na obniżeniu wszystkich wartości kolorów, co prowadziłoby do homogenizacji obrazu i utraty kontrastu. Wygładzenie krawędzi na obrazie to całkowicie inny proces, związany z poprawą jakości wyświetlania detali, a nie z modyfikacją kolorów. Warto zauważyć, że takie pomyłki w interpretacji mogą wynikać z braku zrozumienia, jak działają krzywe kolorów. Użytkownicy mogą myśleć, że zmiany na krzywej mają na celu jedynie ogólną poprawę jasności, w rzeczywistości jednak ich głównym celem jest precyzyjna kontrola nad zakresem tonalnym i kolorem w obrazie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że krzywe kolorów są narzędziem do bardziej złożonej manipulacji kolorystyką, a nie tylko do prostego rozjaśniania czy przyciemniania obrazu.

Pytanie 20

Który z typów danych w C++ oferuje najszerszy zakres wartości?

A. long int

B. long long

C. int

D. short

Wybór niewłaściwego typu danych może prowadzić do wielu problemów w programowaniu. Typy 'short', 'int' oraz 'long int' występują w C++ i mają swoje ograniczenia. Typ 'short' jest przeznaczony do przechowywania mniejszych wartości, co czyni go niewłaściwym wyborem w przypadku, gdy potrzebujemy dużych liczb. Typ 'int' ma zazwyczaj rozmiar 32 bitów na większości platform, co również ogranicza zakres wartości, które możemy reprezentować, sięgając od -2 147 483 648 do 2 147 483 647. Z kolei typ 'long int' może mieć różne rozmiary w zależności od architektury komputera, chociaż często jest to również 32 bity, co nie dostarcza większego zakresu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wybrania niewłaściwego typu danych, to założenie, że 'long int' zawsze będzie większy od 'int', co nie jest prawdą w przypadku systemów 32-bitowych. W praktyce, programiści powinni kierować się specyfikacjami swojego środowiska oraz zrozumieć potrzeby dotyczące zakresu wartości, które będą używane w programie. Dobrym nawykiem jest również testowanie programu z różnymi wartościami, aby upewnić się, że nie wystąpią błędy przepełnienia, co mogłoby prowadzić do nieprzewidywalnych wyników lub awarii aplikacji.

Pytanie 21

Do tabeli pracownicy wpisano rekordy. Co zostanie wyświetlone po uruchomieniu kwerendy SQL SELECT podanej poniżej?

SELECT SUM(pensja) FROM pracownicy WHERE pensja > 4000;

id	imie	nazwisko	pensja
1	Anna	Kowalska	3400
2	Monika	Nowak	1300
3	Ewelina	Nowakowska	2600
4	Anna	Przybylska	4600
5	Maria	Kowal	2200
6	Ewa	Nowacka	5400

A. Wartość 5400, czyli najwyższa pensja pracownika.

B. Wartość 10000, czyli suma pensji pracownika o id=4 oraz o id=6.

C. Wartość 19500, czyli suma wszystkich pensji pracowników.

D. Dwie wartości: 4600 i 5400, jako pensje pracowników wyższe niż 4000.

Niestety, twoja odpowiedź nie jest poprawna. W przypadku tej konkretnej kwerendy, została użyta funkcja agregująca SUM(), która zwraca sumę wartości dla określonego zestawu wierszy, nie jednak wartości indywidualne. Dlatego odpowiedź mówiąca o wyświetleniu dwóch wartości jako pensje pracowników wyższych niż 4000 jest niepoprawna - kwerenda agregująca nie zwróci wartości indywidualnych. Odpowiedź mówiąca o wyświetleniu sumy wszystkich pensji pracowników jest również błędna, ponieważ w kwerendzie jest zastosowany warunek WHERE, który ogranicza zestaw danych do tych, gdzie pensja przekracza 4000. Wyświetlenie najwyższej pensji pracownika również nie jest poprawne, ponieważ nie została użyta funkcja MAX, która zwraca najwyższą wartość w zestawie. Kluczowe jest zrozumienie, jak działają różne operatory i funkcje w SQL i kiedy ich używać. W tym przypadku funkcja SUM() zastosowana do kolumny 'pensja' zwraca sumę pensji dla pracowników, którzy zarabiają więcej niż 4000.

Pytanie 22

Instrukcja w języku JavaScript var napis1= new napisy(); ma na celu

A. stworzenie nowej klasy napis 1

B. wykonanie metody obiektu napisy

C. stworzenie obiektu napis 1 z klasy napisy

D. zadeklarowanie zmiennej napis 1 oraz uruchomienie funkcji, która przyjmuje jako argument napis 1

Niepoprawne odpowiedzi bazują na powszechnych nieporozumieniach dotyczących podstaw programowania w JavaScript. Wywołanie metody obiektu napisów nie może być zrealizowane w sposób przedstawiony w pytaniu, ponieważ fragment "var napis1 = new napisy();" nie wskazuje na jakiekolwiek metody, a jedynie na tworzenie nowego obiektu. Istnieje różnica między deklarowaniem obiektu a wywoływaniem jego metod. Również nie ma możliwości, aby zadeklarować zmienną napis1 i jednocześnie wywołać funkcję z jej argumentem w tym kontekście, gdyż zapis ten nie zawiera żadnych funkcji. Kolejna koncepcja dotycząca utworzenia nowej klasy jest błędna, ponieważ "var napis1 = new napisy();" nie tworzy klasy, a instancję obiektu. W praktyce, typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia instancji obiektu z definicją klasy. Użytkownicy mogą myśleć, że przypisanie "new napisy()" tworzy klasę, podczas gdy tak naprawdę ta operacja tworzy nowy obiekt z dostępem do metod i właściwości zdefiniowanych w klasie napisy. Ważne jest zrozumienie, że klasy w JavaScript muszą być zdefiniowane wcześniej, aby można było tworzyć ich instancje, co stanowi kluczowy element programowania obiektowego.

Pytanie 23

Jakie kodowanie w języku HTML pozwala na sformatowanie paragrafu dla tekstu

 Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

należy użyć polecenia?

Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

B.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
C.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
D.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

Nieprawidłowe odpowiedzi zawierają różne błędy w zastosowaniu znaczników HTML, które wynikają z nieporozumienia dotyczącego ich semantyki i kontekstu użytkowania. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć pomieszanie znaczników, co prowadzi do nieczytelnych lub mylących wyników. Użycie zamiast w niektórych odpowiedziach ignoruje semantyczne różnice, które są kluczowe w HTML5. Chociaż jest zdefiniowane jako kursywa, nie przekazuje żadnych dodatkowych informacji o znaczeniu, podczas gdy sygnalizuje, że dany tekst jest istotny. Warto również podkreślić, że błędne zamknięcie znaczników, jak w przypadku braku zamknięcia w niektórych odpowiedziach, prowadzi do nieprawidłowego renderowania strony i negatywnie wpływa na jej strukturę. Takie błędy mogą skutkować naruszeniem zasad walidacji HTML, co jest istotne dla osiągnięcia standardów branżowych. Właściwe i zgodne z normami używanie znaczników nie tylko poprawia estetykę strony, ale również jej funkcjonalność i dostępność. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do problemów z indeksowaniem przez wyszukiwarki i ograniczyć dostępność treści dla osób korzystających z technologii asystujących. Dlatego tak ważne jest, aby stosować odpowiednie znaczniki zgodnie z ich przeznaczeniem, aby zapewnić optymalne doświadczenia użytkowników.

Pytanie 24
Istnieje tabela o nazwie przedmioty, która zawiera kolumny ocena i uczenID. Jakie zapytanie należy wykorzystać, aby obliczyć średnią ocen ucznia z ID równym 7?
A. SELECT AVG(ocena) FROM przedmioty WHERE uczenID=7;
B. AVG SELECT ocena FROM przedmioty WHERE uczenID=7;
C. COUNT SELECT ocena FROM przedmioty WHERE uczenID=7;
D. SELECT COUNT(ocena) FROM przedmioty WHERE uczenID=7;
Pierwsza z błędnych odpowiedzi, AVG SELECT ocena FROM przedmioty WHERE uczenID=7; jest niewłaściwa, ponieważ składnia SQL jest błędna. W SQL kluczowe słowo AVG powinno występować jako część funkcji agregującej w kontekście SELECT, a nie przed nim. Niezrozumienie struktury komendy SQL prowadzi do powstawania takich błędów. Kolejny błąd dotyczy odpowiedzi COUNT SELECT ocena FROM przedmioty WHERE uczenID=7;, w której zamiast obliczania średniej, wykorzystano funkcję COUNT. COUNT służy do liczenia liczby wierszy spełniających określony warunek, a nie do obliczania wartości średniej. Użytkownicy mogą mylić te funkcje, jednak ich zastosowanie jest całkowicie różne. Ostatnia odpowiedź, SELECT COUNT(ocena) FROM przedmioty WHERE uczenID=7;, również odnosi się do zliczania, co nie odpowiada na pytanie o średnią. W obrębie SQL, dobre praktyki obejmują zrozumienie i prawidłowe stosowanie odpowiednich funkcji do określonych celów. Niepoprawne podejście do zagadnienia może prowadzić nie tylko do błędnych wyników, ale również do poważnych problemów w analizie danych, co podkreśla znaczenie właściwego formułowania zapytań oraz znajomości podstawowych funkcji SQL.
Pytanie 25
Portal internetowy dysponuje bardzo złożonym systemem stylów, który obejmuje style zewnętrzne, wewnętrzne oraz lokalne. Jak można zagwarantować, że określona cecha zdefiniowana w zewnętrznym stylu jest zawsze stosowana do elementu HTML, niezależnie od bardziej priorytetowych stylów?
A. przy pomocy reguły !important
B. przy pomocy pseudoelementu ::after
C. jako selektor potomka
D. jako pseudoklasę :active
Zdefiniowanie cechy za pomocą selektora potomka, pseudoklasy :active lub pseudoelementu ::after to podejścia, które nie spełniają wymaganego celu w kontekście priorytetyzacji stylów CSS. Selektor potomka odnosi się do elementów, które są zagnieżdżone wewnątrz innych elementów i nie zapewnia on wyższego priorytetu. Na przykład, jeśli mamy regułę `div p { color: blue; }`, a później w innym miejscu `p { color: red; }`, kolor tekstu w elemencie
będzie czerwony, niezależnie od tego, że jest on dzieckiem
. Pseudoklasa :active dotyczy stanu interakcji z elementem, jak naciśnięcie przycisku. Nie można jej używać do stawiania stylów jako domyślnych, ponieważ działa tylko w momencie aktywacji, co nie spełnia wymogu stałego przypisania stylu. Pseudoelement ::after służy do dodawania treści po elemencie, ale również nie wpływa na priorytet wyświetlania stylów. Użycie tych metod w kontekście prób ustalenia stałych cech stylów może prowadzić do nieporozumień i błędów w kodzie, ponieważ nie zapewniają one odpowiedniej kontroli nad priorytetami, co jest kluczowe w projektowaniu stylów CSS. W praktyce, aby uniknąć konfliktów i nieprzewidywalnych rezultatów, zaleca się odpowiednie planowanie struktury styli oraz przejrzystość w używaniu reguły !important tylko tam, gdzie to absolutnie konieczne.
Pytanie 26
Testy związane ze skalowalnością aplikacji mają na celu zweryfikowanie, czy program
A. posiada odpowiednie funkcje
B. jest chroniony przed nieautoryzowanymi działaniami, np. dzieleniem przez zero
C. jest w stanie funkcjonować przy zaplanowanym i większym obciążeniu
D. jest właściwie opisany w dokumentacji
Odpowiedź mówiąca o tym, że aplikacja potrafi działać przy zakładanym i większym obciążeniu, jest kluczowa, gdyż skalowalność oprogramowania odnosi się do zdolności systemu do efektywnego działania w warunkach wzrastającego zapotrzebowania na zasoby. Oznacza to, że aplikacja powinna być w stanie obsługiwać rosnącą liczbę użytkowników, transakcji lub innych operacji bez degradacji wydajności. Przykładem może być system e-commerce, który w okresie wyprzedaży musi obsługiwać znacznie więcej użytkowników niż w normalnych okolicznościach. Aby zapewnić skalowalność, programiści mogą wykorzystywać różne architektury, takie jak mikroserwisy, które pozwalają na niezależne skalowanie poszczególnych komponentów aplikacji. Dobre praktyki obejmują również wykorzystanie chmurowych rozwiązań, takich jak AWS czy Azure, które oferują elastyczność i automatyczne skalowanie w odpowiedzi na wzrost obciążenia. Warto także wdrażać mechanizmy monitorowania i optymalizacji wydajności, aby na bieżąco dostosowywać zasoby do potrzeb użytkowników.
Pytanie 27
Zawartość kodu w języku HTML umieszczona w ramce ilustruje zestaw
<ol>
<li>Pierwszy</li>
<li>Drugi</li>
<li>Trzeci</li>
</ol>
A. linków
B. numerowanej
C. skróconych
D. wypunktowanej
W przypadku odpowiedzi sugerujących że kod przedstawia listę odnośników wypunktowaną lub skrótów dochodzi do błędnego zrozumienia funkcji tagów HTML. Tag
oznacza ordered list co wskazuje na listę numerowaną. Dla listy odnośników w HTML używa się zazwyczaj połączenia tagów
dla listy wypunktowanej oraz dla samych odnośników. Lista wypunktowana która jest tworzona przy pomocy tagu
różni się od listy numerowanej tym że przed każdym elementem wyświetlany jest punkt bądź inny symbol zamiast numeru. Natomiast lista skrótów oznaczana jest za pomocą tagu
dla całej listy oraz
i
dla poszczególnych elementów co pozwala na prezentację par termin-definicja. Mylenie tych struktur wynika z nieuwzględnienia roli i znaczenia poszczególnych tagów co może prowadzić do błędnej interpretacji kodu i jego funkcji w przeglądarce. Właściwe zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe w projektowaniu intuicyjnych i zgodnych ze standardami interfejsów użytkownika w sieci co wpływa na użyteczność i dostępność stron internetowych.
Pytanie 28
Innym terminem określającym saturację koloru jest
A. jasność koloru
B. nasycenie koloru
C. przezroczystość koloru
D. dopełnienie koloru
Jasność koloru to miara, która definiuje, jak jasny lub ciemny jest dany kolor, i nie należy mylić jej z nasyceniem. Jasność koncentruje się głównie na percepcji, a nie na intensywności samego koloru. Nasycenie natomiast odnosi się do czystości koloru i jego odległości od neutralnego odcienia szarości. Dopełnienie koloru odnosi się do kolorów przeciwnych w koło kolorów, a nie do stopnia ich intensywności czy żywości. Dopełniające kolory są używane w teorii kolorów do tworzenia kontrastów, ale nie mają związku z pojęciem nasycenia. Przeźroczystość koloru to z kolei miara tego, jak przezroczysty jest dany kolor, co wpływa na sposób, w jaki kolory się ze sobą mieszają. Przeźroczystość jest kluczowym elementem w technikach malarskich oraz grafice komputerowej, ale nie ma bezpośredniego związku z nasyceniem, które koncentruje się na intensywności barwy sammej w sobie. Wszystkie te terminy, mimo że są powiązane z kolorystyką, reprezentują różne aspekty i nie można ich stosować zamiennie z nasyceniem.
Pytanie 29
Jaką wartość zwróci ten algorytm? ```Z = 0 N = 1 dopóki Z < 3: N = N * 2 + 1 Z = Z + 1 wypisz N```
A. 5
B. 3
C. 15
D. 7
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wszystkie one są wynikiem błędnego rozumienia działania algorytmu. Odpowiedź 3 wynika z mylnego założenia, że N po pierwszej iteracji to ostateczna wartość. Przy pierwszej iteracji N wynosi 3, ale w kolejnych iteracjach ulega dalszym modyfikacjom. Odpowiedź 5 może pochodzić z błędnego dodania 1 do wartości N po pierwszej iteracji, co prowadzi do niepełnego zrozumienia pętli. Wartość 7 jest wynikiem niepoprawnego obliczenia po drugiej iteracji, gdy Z wynosi 2, jednak nie uwzględnia trzeciej iteracji. Wszystkie te odpowiedzi ilustrują typowe błędy w logice algorytmicznej, gdzie użytkownicy nie śledzą zmian wartości zmiennych w kolejnych krokach pętli. Kluczowe jest zrozumienie, że każda iteracja pętli wpływa na wynik końcowy poprzez modyfikację zmiennych, co jest niezbędne w programowaniu. Często popełnianym błędem jest zatrzymywanie się na etapie, na którym zmienna wydaje się mieć odpowiednią wartość, co prowadzi do nieuwzględnienia kolejnych obliczeń. Efektywne programowanie wymaga pełnego zrozumienia logiki pętli, a także umiejętności przewidywania dalszych zmian w zmiennych.
Pytanie 30
Wskaż zapis stylu CSS formatujący punktor list numerowanych na wielkie cyfry rzymskie, a list punktowanych na kwadraty.
A. ol { list-style-type: upper-alpha; } ul { list-style-type: disc; } B. ol { list-style-type: square; } ul { list-style-type: upper-roman; } C. ol { list-style-type: disc; } ul { list-style-type: upper-alpha; } D. ol { list-style-type: upper-roman; } ul { list-style-type: square; }
A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Gratulacje, twoja odpowiedź jest poprawna! Wybór opcji D. odnosi się do poprawnego formatowania list w CSS. Odpowiedź pokazuje dobrą znajomość właściwości list-style-type, która jest kluczowa do formatowania typów list. W tym przypadku, dla listy numerowanej (ol), jest ustawiona wartość upper-roman, która reprezentuje wielkie cyfry rzymskie. Dla listy punktowanej (ul) ustawiamy wartość square, co daje efekt punktów w formie kwadratów. To właśnie takie formatowanie list jest preferowane w branży ze względu na jego estetykę i czytelność. Pamiętaj, że zrozumienie i umiejętność manipulacji różnymi właściwościami CSS jest kluczem do tworzenia atrakcyjnych i funkcjonalnych stron internetowych.
Pytanie 31
Edytor, który realizuje zasady WYSIWYG, powinien umożliwiać
A. tworzenie elementów podstawowej grafiki wektorowej
B. osiągnięcie podobnego rezultatu tworzonej strony do jej wizualizacji w przeglądarce internetowej
C. przetwarzanie plików dźwiękowych przed ich umieszczeniem na stronie internetowej
D. publikację serwisów na serwerze przy użyciu wbudowanego klienta FTP
Wybór niepoprawnych odpowiedzi ukazuje szerszy kontekst funkcjonalności edytorów WYSIWYG i ich ograniczeń. Tworzenie podstawowej grafiki wektorowej nie jest typowym zadaniem dla edytora WYSIWYG, ponieważ te narzędzia koncentrują się głównie na edytowaniu treści tekstowych, układzie stron oraz zarządzaniu mediami, a nie na tworzeniu grafiki. Edytory graficzne, takie jak Adobe Illustrator czy Inkscape, są przeznaczone do pracy z grafiką wektorową, co różni się od funkcji edytora WYSIWYG. Publikacja strony na serwerze poprzez wbudowanego klienta FTP natomiast odnosi się do procesu transferu plików i nie jest kluczowym aspektem edytorów WYSIWYG, które skupiają się na tworzeniu i edytowaniu treści. Zazwyczaj użytkownicy korzystają z dedykowanych programów FTP do zarządzania tym procesem, a edytory WYSIWYG powinny jedynie eksportować gotową stronę do formatu, który można łatwo przesłać. Obróbka plików dźwiękowych przed umieszczeniem ich na stronie internetowej również nie jest funkcją edytora WYSIWYG. Edytory te zazwyczaj oferują jedynie opcje wstawiania multimediów, takich jak dźwięk czy wideo, ale nie zajmują się ich edytowaniem. Programy do edycji dźwięku, takie jak Audacity, służą do tego celu i oferują pełne możliwości obróbcze. W kontekście edytorów WYSIWYG kluczowe jest ich skupienie na prezentacji i łatwości użycia, a nie na złożonych procesach edycyjnych innych typów plików.
Pytanie 32
W jaki sposób można ocenić normalizację przedstawionej tabeli?
Firma Adres
Forbot ul. Krótka 11, 22-222 Warszawa
Marbot ul. Długa 5, 33-333 Warszawa
A. Tabela znajduje się w pierwszej postaci normalnej
B. Tabela znajduje się w drugiej postaci normalnej
C. Tabela nie została znormalizowana
D. Tabela jest w trzeciej postaci normalnej
Pierwsza postać normalna wymaga aby wszystkie wartości atrybutów w rekordzie były atomowe czyli nieredukowalne Tabela przedstawiona w zadaniu nie spełnia tego wymogu ponieważ adresy nie są rozbite na osobne elementy takie jak ulica miasto i kod pocztowy co uniemożliwia bardziej złożoną manipulację danymi oraz precyzyjne wyszukiwanie Druga postać normalna wymaga aby wszystkie atrybuty nie będące częścią klucza głównego były w pełni funkcjonalnie zależne od całego klucza Tabela z pytania nie spełnia tych kryteriów ponieważ istnieje redundancja i brak wyraźnej struktury Klucz główny w dobrze zaprojektowanej tabeli bazy danych powinien jednoznacznie identyfikować każdy wiersz co nie jest widoczne w tej strukturze Trzecia postać normalna idzie krok dalej eliminując zależności przechodnie między atrybutami co w przypadku tej tabeli również nie ma zastosowania Problemem tutaj jest brak rozdzielenia danych na mniejsze tabele co prowadzi do redundancji i potencjalnych błędów przy aktualizacji danych często określanych jako anomaly W dobrze znormalizowanej bazie danych oddzielenie informacji takich jak dane adresowe umożliwia lepszą organizację danych ich spójność oraz zwiększa efektywność operacji na bazie danych
Pytanie 33
W PHP tablice asocjacyjne to struktury, w których
A. indeks może być dowolnym ciągiem znaków
B. w każdej pozycji tablicy znajduje się inna tablica
C. elementy tablicy są zawsze numerowane od zera
D. są co najmniej dwa wymiary
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na podstawowe koncepcje dotyczące tablic asocjacyjnych. Gdybyśmy uznali, że tablica asocjacyjna musi mieć przynajmniej dwa wymiary, byłoby to niezgodne z definicją, ponieważ tablice asocjacyjne w PHP mogą być jednowymiarowe. W rzeczywistości, tablica asocjacyjna to po prostu kolekcja par klucz-wartość, gdzie klucz może być unikalnym napisem, a wartość może być dowolnym typem danych. Odpowiedź sugerująca, że w każdej komórce tablicy przechowywana jest inna tablica, również jest myląca, ponieważ tablice asocjacyjne mogą przechowywać różne typy danych, a nie tylko inne tablice. Dlatego każde przechowywane dane mogą być różnorodne, co czyni je elastycznym narzędziem. Z kolei stwierdzenie, że elementy tablicy są zawsze indeksowane od liczby równej 0, odnosi się do standardowych tablic numerowanych w PHP, a nie tablic asocjacyjnych, gdzie klucze mogą przybierać różne wartości, a nie tylko liczby. Te nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego użycia tablic asocjacyjnych, co w praktyce skutkuje trudnościami w zarządzaniu danymi i ich dostępem. Aby efektywnie korzystać z tablic asocjacyjnych, kluczowe jest zrozumienie ich podstawowych właściwości oraz różnic w porównaniu do tablic numerowanych.
Pytanie 34
System baz danych gromadzi multimedia, co wiąże się z przechowywaniem znacznych ilości danych binarnych. Jakiego typu danych należy użyć w tym przypadku?
A. ENUM
B. LONGTEXT
C. BLOB
D. DOUBLE
Wybór innych typów danych, takich jak ENUM, DOUBLE czy LONGTEXT, do przechowywania danych multimedialnych jest nieodpowiedni z kilku powodów. ENUM jest typem danych służącym do przechowywania z góry zdefiniowanych wartości, co oznacza, że jego zastosowanie ogranicza się do małych zestawów danych, takich jak kategorie czy statusy, a nie do dużych, binarnych plików multimedialnych. Przykładowo, jeśli chcielibyśmy przechować obraz jako ENUM, napotkalibyśmy na problem z rozmiarem oraz elastycznością tego rozwiązania, co w praktyce byłoby nieefektywne. DOUBLE z kolei jest typem służącym do przechowywania liczb zmiennoprzecinkowych, co również nie ma zastosowania w kontekście danych binarnych, takich jak multimedia. Użycie DOUBLE do przechowywania plików audio czy wideo byłoby błędne, ponieważ nie jest on przystosowany do przechowywania danych binarnych, a jedynie do reprezentacji wartości numerycznych. LONGTEXT, mimo że może pomieścić dużą ilość danych tekstowych, również nie jest odpowiedni do przechowywania danych binarnych. Jest to typ przeznaczony do długich łańcuchów znaków, co nie pasuje do formatu plików multimedialnych, które wymagają innego podejścia. Użycie niewłaściwych typów danych w bazach danych może prowadzić do problemów z wydajnością, a także do trudności w zarządzaniu danymi. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między typami danych i ich zastosowaniem w praktyce, aby zapewnić optymalne przechowywanie i zarządzanie danymi w aplikacjach.
Pytanie 35
Instrukcją równoważną funkcjonalnie do przedstawionej instrukcji JavaScript jest
for (i = 0; i < 100; i += 10) document.write(i + ' ');
Kod 1. while (i < 10) { document.write(i + ' '); i += 10; }
Kod 2. while (i < 100) document.write(i + ' ');
Kod 3. i = 0; while (i < 100) { document.write(i + ' '); i += 10; }
Kod 4. i = 0; while (i < 10) { document.write(i + ' '); i++; }
A. Kod 3.
B. Kod 2.
C. Kod 1.
D. Kod 4.
Niestety, wybrana odpowiedź jest nieprawidłowa. Kluczowym aspektem do zrozumienia w tym pytaniu jest funkcjonalna równoważność pętli. Kod 1, Kod 2 i Kod 4 nie są funkcjonalnie równoważne z prezentowaną pętlą for. Kod 1 wykonuje się tylko dla i < 10, co jest różne od warunku w prezentowanej pętli for (i < 100). Kod 2 nie zwiększa i o 10, co jest niezgodne z krokiem iteracji w prezentowanej pętli for. Kod 4 również wykonuje się dla i < 10, ale zwiększa i tylko o 1, co jest niezgodne z krokiem iteracji w prezentowanej pętli for. W kontekście programowania, zrozumienie równoważności różnych typów pętli jest kluczowe dla optymalizacji kodu i poprawy jego czytelności. Ważne jest zrozumienie, kiedy i jak używać różnych typów pętli w zależności od specyficznych wymagań danego problemu programistycznego.
Pytanie 36
Gdzie należy umieścić znacznik metajęzyka HTML?
A. w dolnej części witryny internetowej
B. pomiędzy znacznikami ...
C. w sekcji nagłówkowej witryny internetowej
D. pomiędzy znacznikami paragrafu
Umieszczanie znaczników metajęzyka HTML w niewłaściwych miejscach, takich jak stopka witryny czy sekcja , może prowadzić do problemów z interpretacją dokumentu przez przeglądarki oraz wyszukiwarki. Sekcja jest przeznaczona wyłącznie dla treści widocznej dla użytkowników, co oznacza, że wszelkie informacje dotyczące indeksowania czy metadanych powinny być w nagłówku. Umieszczanie znaczników metadanych w stopce nie tylko narusza konwencje HTML, ale także może sprawić, że nie będą one w ogóle przetwarzane przez wyszukiwarki, co ogranicza możliwości SEO witryny. Kolejnym błędem jest umieszczanie znaczników metadanych pomiędzy znacznikami paragrafu, co jest syntaktycznie niepoprawne oraz semantycznie nieuzasadnione. Takie działania mogą prowadzić do konfuzji zarówno dla programistów, jak i narzędzi analizujących strony internetowe. Właściwe umiejscowienie znacznikóww sekcji nagłówkowej jest nie tylko standardem, ale też kluczowym elementem strategii tworzenia stron internetowych, które są przyjazne dla użytkowników i wyszukiwarek. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tych zasad może mieć negatywne skutki dla wydajności strony oraz jej pozycji w wynikach wyszukiwania.
Pytanie 37
Aby włączyć zewnętrzny skrypt JavaScript zatytułowany skrypt.js, należy umieścić w kodzie HTML
A.
B.
C.
D.
Odpowiedźjest poprawna, ponieważ jest to standardowy sposób dołączania zewnętrznych plików JavaScript do dokumentu HTML. Element