Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 09:44
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 09:53

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest

A. kastracja knurków
B. znakowanie prosiąt
C. przycinanie kiełków
D. kurtyzowanie
Przycinanie kiełków jest jednym z najwcześniejszych zabiegów zootechnicznych stosowanych u prosiąt, realizowanym zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po urodzeniu. Celem tego zabiegu jest zapobieganie urazom, które mogą powstać wskutek walki między prosiętami o dostęp do sutków matki, a także zmniejszenie ryzyka uszkodzenia w wyniku przypadkowego ugryzienia. Przycinanie kiełków jest również zalecane w kontekście poprawy dobrostanu zwierząt, ponieważ nadmiernie długie kiełki mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu. Ponadto, standardy zootechniczne, takie jak te określone przez Europejski kodeks dobrostanu zwierząt, podkreślają znaczenie wczesnych interwencji w zakresie zdrowia i dobrostanu prosiąt. Praktyka ta jest szeroko stosowana w hodowlach, gdzie bezpieczeństwo i komfort zwierząt są priorytetem, na przykład w nowoczesnych fermach trzody chlewnej, które stosują zaawansowane techniki zarządzania stadem.

Pytanie 2

Określ właściwą powierzchnię okien dla pomieszczenia inwentarskiego o powierzchni 120 m2, przy założeniu, że wymagany stosunek powierzchni okien do podłogi wynosi 1:15?

A. 8 m2
B. 15 m2
C. 12 m2
D. 10 m2
Wybór błędnych wartości dla powierzchni okien w pomieszczeniu inwentarskim często wynika z nieprawidłowego zrozumienia wymagań dotyczących wentylacji i naturalnego doświetlenia. Powierzchnie 10 m², 12 m² i 15 m² nie spełniają wymogu proporcji 1:15, co może prowadzić do problemów z jakością powietrza oraz warunkami życia zwierząt. Zbyt mała powierzchnia okien (np. 10 m²) w porównaniu do podłogi nie zapewni wystarczającej wymiany powietrza, co jest kluczowe w hodowli zwierząt. W przypadku zbyt dużych okien (np. 12 m² lub 15 m²) może dojść do nadmiernego nasłonecznienia, co z kolei prowadzi do przegrzewania pomieszczeń, szczególnie w cieplejszych miesiącach, co jest niepożądane dla zdrowia zwierząt. Właściwe obliczenie powierzchni okien powinno uwzględniać również lokalizację pomieszczenia w kontekście kierunku światła słonecznego oraz możliwości jego zaciemnienia, co jest ważne dla utrzymania komfortu termicznego. Błędy w kalkulacjach mogą wynikać z nieuwzględnienia specyfiki hodowli oraz nieprzestrzegania norm i standardów dotyczących budowy takich obiektów. Dlatego tak istotne jest stosowanie się do wytycznych określających minimalne wymagania dotyczące powierzchni okien w obiektach inwentarskich.

Pytanie 3

Jakie umaszczenie charakteryzuje bydło rasy aberdeen angus?

A. łaciate, bułane lub szare
B. jednolite jasnoszare
C. jednolite czarne lub czerwone
D. łaciate czarno-białe lub czerwono-białe
Bydło rasy Aberdeen Angus charakteryzuje się jednolitym umaszczeniem, które występuje w dwóch podstawowych kolorach: czarnym i czerwonym. Umaszczenie to jest zgodne z definicjami rasowymi oraz standardami, które określają cechy fizyczne i genetyczne tej rasy. Czarne i czerwone umaszczenie jest wynikiem selekcji hodowlanej, która skupia się na uzyskaniu jednorodnych cech, co jest istotne dla zachowania jakości mięsnej tych zwierząt. W praktyce, jednolite umaszczenie wpływa na estetykę bydła oraz jego wartość rynkową, ponieważ hodowcy preferują zwierzęta o spójnych cechach wyglądowych. W kontekście hodowli, ważne jest również, aby zwracać uwagę na pedigree, czyli pochodzenie zwierząt, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania czystości rasy i jej charakterystycznych cech. Ponadto, znajomość tych cech jest niezbędna w kontekście oceny wartości bydła na rynkach mięsnych oraz w wystawach, gdzie jednolitość umaszczenia jest jednym z kryteriów oceniania.

Pytanie 4

Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest

A. witamina K
B. witamina B12
C. witamina C
D. witamina D3
Witaminy D3, C i K, chociaż ważne dla zdrowia, nie są bezpośrednio związane z produkcją erytrocytów. Witamina D3, znana głównie z roli w metabolizmie wapnia i zdrowiu kości, nie wpływa na syntezę krwinek czerwonych. Jej główną funkcją jest regulacja poziomu wapnia we krwi oraz wspieranie układu odpornościowego. Witamina C, z kolei, pełni kluczową rolę w procesach antyoksydacyjnych oraz syntezie kolagenu, ale nie jest niezbędna w procesie tworzenia erytrocytów. Choć witamina C wspiera wchłanianie żelaza, które jest kluczowym składnikiem hemoglobiny w erytrocytach, sama w sobie nie jest wystarczająca do ich produkcji. Witamina K jest z kolei ważna dla krzepliwości krwi, odgrywając istotną rolę w procesach koagulacji przez aktywację białek krzepnięcia, jednak nie ma wpływu na produkcję erytrocytów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z mylenia roli różnych witamin w organizmie oraz nieznajomości ich funkcji. Dla prawidłowego zrozumienia mechanizmów biologicznych niezbędne jest rozróżnienie między funkcjami witamin a ich rolą w różnych procesach metabolicznych. Wiedza na temat specyficznych funkcji witamin wpływa na planowanie diety i może pomóc w unikaniu niedoborów oraz związanych z nimi problemów zdrowotnych.

Pytanie 5

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. świnie
B. krowy
C. kozy
D. konie
Świnie są szczególnie wrażliwe na nadmiar soli w paszy z powodu ich specyficznych potrzeb metabolicznych i anatomicznych. Nadmiar soli może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do nadciśnienia, uszkodzenia nerek czy obrzęków. W praktyce, hodowcy świn muszą szczególnie dbać o balans elektrolitowy w diecie, aby uniknąć takich komplikacji. Zgodnie z zaleceniami naukowców i specjalistów z branży zootechnicznej, poziom sodu w diecie świń powinien wynosić od 0,1 do 0,3% masy paszy. Przykładowo, podczas formułowania diety dla tuczników, warto zwrócić uwagę na źródła soli, takie jak sól kamienna czy preparaty mineralne, aby nie przekroczyć zalecanych norm. Właściwe zarządzanie dietą nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale również optymalizuje ich wzrost i produkcję, co jest kluczowe w kontekście efektywności ekonomicznej hodowli.

Pytanie 6

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. krowia
B. szpotawa
C. poprawna
D. zgodna
Postawa szpotawa, opisująca zjawisko, w którym kopyta koni są ustawione w taki sposób, że czubki kopyt wskazują do środka, prowadzi do większego obciążenia zewnętrznych ściank kopyt. W praktyce klinicznej rozpoznawanie postawy szpotawą jest kluczowe, ponieważ może wpływać na biomechanikę ruchu konia, co z kolei wpływa na jego wydajność i zdrowie. Tego typu postawa może prowadzić do problemów ze stawami oraz niewłaściwego rozkładu ciężaru ciała, co jest szczególnie istotne w kontekście sportów jeździeckich. Właściwe monitorowanie i korekcja postawy szpotawą powinny być realizowane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy mogą wdrożyć odpowiednie programy treningowe oraz skorygować obuwie, co pomoże zminimalizować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, zrozumienie mechaniki ruchu koni z taką postawą jest istotne w kontekście ich ogólnego dobrostanu oraz długotrwałej wydajności.

Pytanie 7

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 12-14°C
B. 19-21°C
C. 22-25°C
D. 15-18°C
Temperatura przechowywania nasienia knura jest kluczowym aspektem, który wpływa na jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Odpowiedzi sugerujące inne zakresy temperatury, takie jak 12-14°C, 22-25°C czy 19-21°C, opierają się na niezrozumieniu specyfiki przechowywania tego rodzaju materiału biologicznego. Przechowywanie w temperaturze 12-14°C jest zbyt niskie, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń komórek plemnikowych. Plemniki wymagają stabilnych warunków, a zbyt niska temperatura może powodować ich zamarzanie, co jest szkodliwe i może skutkować utratą zdolności do zapłodnienia. Z kolei przechowywanie w zakresie 22-25°C jest zbyt wysokie, co przyspiesza degradację plemników i może prowadzić do ich śmierci w krótkim czasie. Temperatura w tym zakresie stwarza warunki sprzyjające rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, co dodatkowo obniża jakość nasienia. Odpowiedź 19-21°C, choć zbliżona do zalecanej, również nie mieści się w optymalnym zakresie, w którym plemniki zachowują swoją żywotność i funkcjonalność. Utrzymanie właściwej temperatury jest nie tylko kwestią techniczną, ale również praktycznym podejściem do hodowli zwierząt, które bezpośrednio wpływa na efektywność reprodukcji. Dlatego tak ważne jest, aby wszelkie działania związane z przechowywaniem nasienia opierały się na uznanych standardach, które zapewniają najlepsze wyniki hodowlane.

Pytanie 8

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. modyfikacja
B. inbred
C. selekcja
D. heterozja
Heterozja, zwana również efektem heterozji, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo, będące mieszanką dwóch różnych linii genetycznych, wykazuje cechy przewyższające te, które obserwuje się u rodziców. Jest to pożądane zjawisko w hodowli roślin i zwierząt, ponieważ przyczynia się do zwiększenia wydajności, odporności na choroby oraz lepszej adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładami zastosowania heterozji są uprawy kukurydzy, gdzie krzyżówki różnych odmian prowadzą do znacznego wzrostu plonów, a także hodowle bydła, gdzie mieszanie różnych ras skutkuje większą wydajnością mleczną. W praktyce uzyskanie heterozji wymaga starannego doboru rodziców oraz analizy ich cech fenotypowych i genotypowych. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli, konieczne jest monitorowanie wyników oraz ich dalsza optymalizacja, co pozwala na stałe poprawianie jakości uzyskiwanych potomków. Heterozja jest zatem kluczowym zjawiskiem w biotechnologii rolniczej, które wspiera zrównoważony rozwój produkcji żywności.

Pytanie 9

Kością należącą do kończyny dolnej jest kość

A. promieniowa
B. sitowa
C. klinowa
D. strzałkowa
Odpowiedzi takie jak promieniowa, klinowa i sitowa są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych kości należy do innych części ciała i nie ma związku z kończyną miedniczną. Kość promieniowa to kość przedramienia, która współdziała z kością łokciową w ruchach ramienia, co sprawia, że jej obecność w kontekście kończyny dolnej jest zupełnie nieadekwatna. Kość klinowa, z kolei, jest częścią czaszki i bierze udział w tworzeniu podstawy czaszki oraz struktury nosa, co również nie ma związku z kończyną dolną. Natomiast kość sitowa znajduje się w obrębie czaszki i ma kluczowe znaczenie w kształtowaniu jamy nosowej oraz wrażenia węchowego. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można wykazać niezrozumienie podstawowej anatomii ciała ludzkiego. Typowym błędem myślowym może być mylenie kości na podstawie ich kształtu lub lokalizacji w ciele, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie anatomii muskulatury i kości w obrębie kończyn dolnych jest kluczowe dla wszelkich działań związanych z medycyną sportową, rehabilitacją oraz ortopedią. Aby skutecznie diagnozować urazy i stosować odpowiednie metody rehabilitacyjne, należy dobrze znać wszystkie elementy budowy kończyn, w tym ich kości, stawy oraz mięśnie.

Pytanie 10

Jakie ma znaczenie skrót BTJN w kontekście normowania dawek pokarmowych według systemu INRA?

A. Białko trawione w jelicie, pochodzące z procesów azotowych
B. Całkowita ilość białka z pasz roślinnych i zwierzęcych w diecie.
C. Białko, które jest trawione w jelicie.
D. Białko trawione w jelicie, wynikające z procesów energetycznych.
Skrót BTJN odnosi się do białka trawionego w jelicie, które pochodzi z przemian azotowych. W kontekście normowania dawki pokarmowej w systemie INRA, zrozumienie tego terminu jest kluczowe dla optymalizacji żywienia zwierząt. Białko azotowe, które jest dostępne w paszy, jest metabolizowane przez mikroflorę jelitową, co prowadzi do jego przekształcenia w różne formy, które mogą być wykorzystane przez organizm zwierzęcia. W praktyce oznacza to, że zarządzanie dawką pokarmową w oparciu o BTJN pozwala na efektywne wykorzystanie białka, co jest nie tylko korzystne dla zdrowia zwierząt, ale również dla ekonomiki produkcji rolnej. Dzięki odpowiedniemu zrozumieniu i zastosowaniu BTJN, hodowcy mogą poprawić wydajność produkcji, minimalizując jednocześnie straty związane z nieefektywnym wykorzystaniem białka w paszy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.

Pytanie 11

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u maciorki
B. u kotki
C. u suki
D. u lochy
Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 12

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. heterozja
B. inbred
C. pokrój
D. selekcja
Eksterier zwierząt odnosi się do ogólnego wyglądu i budowy ciała zwierząt, szczególnie w kontekście hodowli i selekcji ras. Termin ten obejmuje cechy morfologiczne, takie jak proporcje, kształt i wymiary poszczególnych części ciała, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zwierząt w hodowli. W praktyce, ocena eksterieru jest istotna podczas wystaw, gdzie zwierzęta są klasyfikowane na podstawie zgodności z wzorcem rasy. Przykładem zastosowania wiedzy o eksterierze może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy dążą do uzyskania osobników o pożądanych cechach, takich jak długość nóg czy kształt głowy, zgodnych z normami danej rasy. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne szkolenie oceniających, aby zapewnić spójność ocen i poprawić jakość hodowli.

Pytanie 13

Rzeczywista płodność to ilość

A. żywych prosiąt w okresie do 21 dnia życia
B. prosiąt pozyskanych od jednej lochy w ciągu roku
C. prosiąt żywych uzyskanych w miocie
D. komórek jajowych gotowych do zapłodnienia w trakcie owulacji
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących definicji płodności rzeczywistej oraz jej pomiaru w kontekście hodowli trzody chlewnej. Odpowiedź sugerująca, że płodność rzeczywista to liczba prosiąt żywych w okresie do 21 dnia życia, myli się, gdyż nie uwzględnia całkowitej liczby prosiąt uzyskanych w miocie, a jedynie ich przetrwanie do konkretnego momentu. Tymczasem płodność rzeczywista ma na celu ocenę całkowitej wydajności reprodukcyjnej lochy, co oznacza, że wszystkie prosięta urodzone w miocie powinny być brane pod uwagę, a nie tylko te, które przeżyły do 21. dnia życia. Inna podana odpowiedź sugerująca liczbę prosiąt uzyskanych od jednej lochy w ciągu roku jest również mylna, ponieważ dotyczy rocznej produkcji, a płodność rzeczywista jest mierzona na poziomie miotu, co bardziej precyzyjnie oddaje efektywność pojedynczego porodu. Ostatnia odpowiedź odnosząca się do komórek jajowych zdolnych do zapłodnienia w czasie owulacji jest również błędna, ponieważ odnosi się do aspektów biologii reprodukcyjnej, a nie do miary płodności jako takiej. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie aspektów biologicznych z praktycznymi miarami wydajności w hodowli, co może prowadzić do niewłaściwych strategii zarządzania stadem oraz nieoptymalnych decyzji dotyczących reprodukcji.

Pytanie 14

Które zwierzę jest wszystkożerne?

A. pies
B. świnia
C. koń
D. królik
Świnie są zwierzętami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta może składać się zarówno z roślin, jak i zwierząt. W praktyce oznacza to, że mogą one spożywać zboża, warzywa, owoce, a także resztki pokarmowe oraz białko pochodzenia zwierzęcego. W hodowli świń, umiejętne zarządzanie dietą ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i wydajności tych zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, dieta świń powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić im niezbędne składniki odżywcze oraz optymalny przyrost masy. Ponadto, w kontekście rolnictwa, wykorzystanie świn jako wszystkożernych zwierząt może przyczynić się do efektywnego recyklingu resztek pokarmowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk hodowlanych.

Pytanie 15

Wskaż wyróżniającą się cechę anatomiczną budowy prącia knura?

A. Wyrostek cewki moczowej jest delikatnie wystający
B. Cewka moczowa otwiera się na końcu prącia
C. Prącie ma długość około 100 cm
D. Prącie ma formę korkociągu
Prącie knura charakteryzuje się unikalnym kształtem korkociągu, co jest istotnym elementem jego budowy anatomicznej. Taki kształt sprzyja skutecznej inseminacji samic, umożliwiając lepsze dopasowanie do anatomii narządów rozrodczych lochy. Kształt prącia ma również znaczenie podczas kopulacji, ponieważ pozwala na efektywne umiejscowienie w cewce moczowej samicy. W praktyce, hodowcy świń muszą być świadomi tych różnic anatomicznych, aby właściwie ocenić kondycję zdrowotną zwierzęcia oraz jego zdolności reprodukcyjne. Właściwe zrozumienie budowy anatomicznej prącia knura jest także kluczowe w kontekście inseminacji sztucznej, gdzie precyzyjne umiejscowienie nasienia w drogach rodnych lochy ma istotny wpływ na efektywność rozrodu. Dodatkowo, wiedza na temat anatomicznych aspektów prącia knura jest istotna w kontekście diagnostyki weterynaryjnej, gdzie takie cechy mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na płodność.

Pytanie 16

Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy

A. piemontese
B. holsztyńsko-fryzyjskiej
C. belgijskiej biało-błękitnej
D. limousine
Krowy rasy holsztyńsko-fryzyjskiej są jednym z najbardziej popularnych wyborów dla rolników ukierunkowanych na produkcję mleka. Ich cechy, takie jak wysoka wydajność w produkcji mleka oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych, sprawiają, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw nastawionych na intensywną produkcję mleka. Holsztynki charakteryzują się również korzystnym stosunkiem masy ciała do wydajności mlecznej, co wpływa na efektywność produkcji. W praktyce, bydło tej rasy może osiągać wydajność na poziomie 30-40 litrów mleka dziennie. Warto także zauważyć, że krowy holsztyńsko-fryzyjskie mają dobre predyspozycje zdrowotne, co przekłada się na niższe koszty leczenia i lepszą rentowność gospodarstwa. Dlatego, decydując się na tę rasę, rolnik może liczyć na stabilne i opłacalne wyniki produkcyjne, zgodne z najlepszymi praktykami w branży mleczarskiej.

Pytanie 17

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 24 lipca
B. 7 sierpnia
C. 30 czerwca
D. 2 września
Planowany termin porodu lochy pokrytej 1 kwietnia przypada na 24 lipca. Czas trwania ciąży u świń wynosi średnio około 114 dni, co odpowiada około 3,8 miesiąca. Licząc od 1 kwietnia, dodajemy 114 dni, co prowadzi nas do daty 24 lipca. To ważne z punktu widzenia praktyk hodowlanych, ponieważ umiejętność dokładnego przewidywania dat porodów jest kluczowa dla zarządzania cyklem produkcyjnym. W przypadku hodowców, właściwe obliczenie terminu porodu pozwala na lepsze przygotowanie się do przyjęcia nowego potomstwa, co związane jest z odpowiednim zapewnieniem miejsca dla lochy oraz nowo narodzonych prosiąt. Warto także pamiętać, że w praktyce mogą wystąpić niewielkie odchylenia od tego terminu, dlatego należy uwzględnić obserwacje zachowań lochy oraz jej stan zdrowia, co może wpłynąć na dokładność przewidywań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie dokumentacji dotyczącej cykli rozrodczych zwierząt, co ułatwia prognozowanie przyszłych zdarzeń.

Pytanie 18

Czym jest okrężnica?

A. centralny fragment jelita grubego
B. początkowy odcinek jelita grubego
C. środkowy fragment jelita cienkiego
D. ostatnia część jelita cienkiego
Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 19

Które pomieszczenie inwentarskie zapewnia optymalne warunki utrzymania koni?

Parametry mikroklimatycznePomieszczenie 1Pomieszczenie 2Pomieszczenie 3Pomieszczenie 4
Temperatura (°C)0-165-20(-5)-2510-28
Wilgotność (%)85807580

A. Pomieszczenie 2
B. Pomieszczenie 1
C. Pomieszczenie 3
D. Pomieszczenie 4
Pomieszczenie 2 zostało wybrane jako poprawna odpowiedź, ponieważ jego warunki są najbardziej zbliżone do optymalnych dla utrzymania koni. Właściwa temperatura w zakresie od 5 do 15 stopni Celsjusza oraz wilgotność powietrza od 55% do 75% są kluczowe dla zdrowia i komfortu tych zwierząt. Pomieszczenie 2, z temperaturą od 5 do 20 stopni Celsjusza i wilgotnością na poziomie 80%, zapewnia stosunkowo dobre warunki, mimo że wilgotność jest nieco wyższa niż zalecana. W praktyce, odpowiednia wilgotność i temperatura wpływają na samopoczucie koni, ich zdolność do wydajnego oddychania oraz ogólną kondycję zdrowotną. Zarządzanie mikroklimatem w stajniach powinno opierać się na regularnym monitorowaniu tych parametrów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie hodowli koni. Warto również pamiętać, że utrzymanie koni w optymalnych warunkach przyczynia się do ich lepszej wydajności, mniejsze ryzyko chorób oraz wyższej jakości życia.

Pytanie 20

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. probiotyków
B. ziół
C. preparatów homeopatycznych
D. kokcydiostatyków
Kiedy mówimy o stosowaniu probiotyków, ziół czy preparatów homeopatycznych w ekologicznej hodowli, to może być trochę mylne. Probiotyki to te dobre mikroorganizmy, które pomagają w trawieniu, więc są ok w kontekście ekologicznego chowu. Zioła też często się wykorzystuje jako naturalne leki, bo wspierają odporność zwierząt i zapobiegają chorobom. Z kolei preparaty homeopatyczne, no cóż, też są popularne w alternatywnych metodach leczenia, ale nie wszyscy są przekonani co do ich skuteczności. Warto pamiętać, że można pomylić suplementy diety, które mogą być pomocne, z substancjami, które są zabronione w ekologicznych hodowlach. Kokcydiostatyki mają na celu zwalczanie chorób, ale ich użycie w ekologicznej hodowli kłóci się z zasadami naturalnego podejścia do produkcji zwierzęcej. Ważne jest, by zrozumieć, że w ekologicznej hodowli unikamy syntetycznych dodatków, więc wybór naturalnych metod leczenia staje się kluczowy, żeby być zgodnym z normami ekologicznymi.

Pytanie 21

Błoną surowiczą, która otacza jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz większość znajdujących się w nich narządów, jest

A. opłucna
B. osierdzie
C. przepona
D. otrzewna
Otrzewna jest błoną surowiczą, która wyściela jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz otacza większość narządów w tych jamach. Jest kluczowym elementem w anatomii człowieka, pełniącym funkcje ochronne i wspierające. Otrzewna dzieli się na dwie części: otrzewną parietalną, która pokrywa wnętrze jamy brzusznej oraz otrzewną visceralną, która oplata narządy wewnętrzne, takie jak żołądek, jelita, wątroba czy nerki. Ta struktura nie tylko stanowi barierę mechaniczną, ale również odgrywa rolę w regulacji procesów metabolicznych, transportując substancje odżywcze i odpady. W praktyce medycznej, znajomość otrzewnej jest istotna w kontekście operacji brzusznych, diagnostyki chorób jamy brzusznej, a także w przypadku zapaleń otrzewnej, które mogą wystąpić w wyniku urazów czy infekcji. W kontekście dobrej praktyki chirurgicznej, zrozumienie anatomii otrzewnej pomaga w podejmowaniu odpowiednich decyzji klinicznych oraz minimalizowaniu ryzyka powikłań. Dlatego też, prawidłowa identyfikacja otrzewnej jako błony surowiczej w jamie brzusznej i miednicznej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko anatomii, ale także patofizjologii różnych stanów chorobowych.

Pytanie 22

Która rasa kur jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu w Polsce?

A. New Hampshire
B. Plymouth Rock
C. Dominant White Cornish
D. Zielononóżka kuropatwiana
Zielononóżka kuropatwiana jest jedną z najważniejszych ras kur w chowie ekologicznym w Polsce, ze względu na swoje doskonałe przystosowanie do warunków lokalnych oraz wysoką jakość mięsa i jaj. Rasa ta charakteryzuje się dużą odpornością na choroby oraz zdolnością do życia na wolnym wybiegu, co jest podstawowym wymogiem dla chowu ekologicznego. Zielononóżki są ptakami o dużym instynkcie odpowiedzialnym za poszukiwanie pokarmu, co pozwala na efektywne wykorzystanie naturalnych zasobów. W praktyce, kury tej rasy mogą być hodowane w systemach, które promują dobrostan zwierząt, a ich dieta opiera się na naturalnych składnikach, co jest zgodne z zasadami ekologicznego chowu. W dodatku, ich jaja mają wyjątkowy smak i wartości odżywcze, co czyni je atrakcyjnym produktem na rynku ekologicznym. Rasa ta jest również ceniona przez producentów ze względu na ich adaptacyjność i wydajność w systemach zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 23

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. ze słonecznika
B. z kukurydzy
C. z trawy łąkowej
D. z lucerny
Wybór niewłaściwego źródła białka w diecie przeżuwaczy może prowadzić do poważnych niedoborów pokarmowych. Słonecznik, chociaż dostarcza pewną ilość białka, jest głównie źródłem tłuszczy, co sprawia, że jego zastosowanie w diecie przeżuwaczy nie jest optymalne. Tłuszcze mogą zaburzać proces fermentacji w żwaczu, co prowadzi do zmniejszenia efektywności trawienia. Kukurydza, z kolei, ma niską zawartość białka ogólnego (około 8-10%), co również czyni ją niewystarczającym źródłem białka dla przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach wymagających wyższej podaży białka. Trawa łąkowa, mimo że jest naturalnym składnikiem diety, często ma niższą zawartość białka w porównaniu do lucerny i może być niewystarczająca w przypadku dużych potrzeb białkowych zwierząt, zwłaszcza w okresie laktacji czy intensywnego wzrostu. Zrozumienie różnicy między tymi źródłami białka jest kluczowe dla dobrego zarządzania dietą przeżuwaczy. Właściwe ustawienie proporcji białka w diecie jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej. Nieodpowiednie podejście do komponowania diety może prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia efektywności produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 24

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 12 do 24
B. W godzinach od 17 do 5
C. W godzinach od 15 do 3
D. W godzinach od 8 do 20
Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 25

Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają

A. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg
B. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg
C. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg
D. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg
Odpowiedź 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg jest uznawana za poprawną, ponieważ to właśnie w tym okresie loszki ras białych osiągają dojrzałość płciową i są gotowe do rozrodu. W praktyce, dojrzałość ta jest związana nie tylko z wiekiem, ale również z odpowiednią wagą, co odzwierciedla się w ich zdolności do reprodukcji. Dobrym praktyką w hodowli jest monitorowanie zarówno wieku, jak i wagi loszek, aby zapewnić ich optymalne zdrowie i wydajność w produkcji. Warto również pamiętać, że odpowiednia dieta, dostęp do ruchu oraz warunki bytowe mają kluczowe znaczenie w osiąganiu przez loszki dojrzałości płciowej. W przypadku ras białych, ich genotyp oraz metody hodowli mogą wpływać na czas osiągnięcia dojrzałości, co potwierdzają badania zootechniczne. Świadomość hodowcy na temat tych kwestii ma istotny wpływ na efektywność produkcji trzody chlewnej oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 26

Świnie o typie mięsnym

A. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
B. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
C. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
D. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
Każda z niepoprawnych odpowiedzi bazuje na błędnych założeniach dotyczących tempa wzrostu i dojrzewania świń w typie mięsnym. W rzeczywistości, świnie te charakteryzują się bardzo dynamicznym wzrostem, co oznacza, że są w stanie szybko zwiększać swoją masę ciała w odpowiednich warunkach. W przypadku wolnego wzrostu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, hodowla byłaby nieefektywna i nieopłacalna. Ponadto, pojęcie późnego dojrzewania jest szczególnie istotne w kontekście jakości mięsa; świnie muszą być odpowiednio dojrzałe, zanim zostaną ubite, aby ich mięso miało właściwą teksturę i smak. Wiele osób może mylnie zakładać, że szybkość wzrostu i dojrzałość są ze sobą związane, co prowadzi do błędnych interpretacji. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest kluczowe dla efektywnej produkcji. Świadomość tych zagadnień jest ważna nie tylko dla hodowców, ale także dla specjalistów zajmujących się zdrowiem zwierząt oraz ekspertów w dziedzinie żywienia zwierząt, którzy muszą w odpowiedni sposób dostosować pasze i warunki utrzymania zwierząt, aby zapewnić ich optymalny rozwój.

Pytanie 27

Nie wolno podawać zwierzętom pasz, które zawierają

A. hemicelulozy
B. ligniny
C. karotenoidy
D. mykotoksyny
Mykotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez niektóre pleśnie, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt, a nawet ludzi. Ich obecność w paszach dla zwierząt hodowlanych jest absolutnie niedopuszczalna, ponieważ mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia wątroby, osłabienie układu immunologicznego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. W praktyce, hodowcy są zobowiązani do regularnego monitorowania jakości pasz oraz przeprowadzania badań na obecność mykotoksyn, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt. W Polsce oraz Unii Europejskiej istnieją rygorystyczne normy dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów mykotoksyn w paszach, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w hodowli zwierząt. Przykładem może być stosowanie odpowiednich środków konserwujących oraz monitorowanie warunków przechowywania pasz, co minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i obecności toksycznych metabolitów.

Pytanie 28

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. nadnercze
B. trzustkę
C. śledzionę
D. wątrobę
Wątrobę, nadnercza i śledzionę często mylnie uznaje się za źródła produkcji insuliny i glukagonu, co może prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu funkcji hormonalnych w organizmie. Wątroba, choć jest kluczowym organem w metabolizmie węglowodanów, nie produkuje tych hormonów. Jej rola koncentruje się na metabolizowaniu glukozy, a także na przechowywaniu glikogenu, co jest wspierane przez działanie insuliny i glukagonu, ale nie na ich produkcji. Nadnercza produkują inne hormony, takie jak adrenalina i kortyzol, które wpływają na metabolizm, ale nie są odpowiedzialne za regulację poziomu glukozy w sposób, w jaki czynią to insulina i glukagon. Śledziona zaś, będąca częścią układu immunologicznego, nie ma nic wspólnego z produkcją hormonów wpływających na metabolizm glukozy. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie funkcji różnych organów w kontekście ich roli w metabolizmie; kluczowe jest zrozumienie, które organy mają konkretne funkcje hormonalne oraz jak te hormony współpracują w celu utrzymania równowagi energetycznej organizmu. Edukacja w zakresie anatomii i fizjologii człowieka, w tym roli trzustki w układzie hormonalnym, jest niezbędna dla zrozumienia złożonych interakcji między tymi organami.

Pytanie 29

Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się

A. mleko
B. siano
C. siarę
D. kiszonki
Podanie siary, mleka czy kiszonek w diecie cieląt może wydawać się odpowiednim podejściem, jednak nie stymuluje to w prawidłowy sposób rozwoju żwacza. Siara, choć niezwykle wartościowa, dostarcza immunoglobulin i składników odżywczych, które są kluczowe dla odporności cieląt, ale nie wpływa na rozwój żwacza w taki sposób, jak siano. Mleko, będące podstawowym pokarmem w pierwszych tygodniach życia, również nie zawiera wystarczającej ilości włókna, które jest niezbędne do prawidłowego rozwoju żwacza. Kiszonki, choć mogą być cennym składnikiem diety bydła dorosłego, nie są odpowiednie dla cieląt w początkowej fazie życia ze względu na zawartość kwasów i fermentujących substancji, które mogą być trudne do strawienia przez młode organizmy. Cielęta potrzebują stopniowego wprowadzania pokarmów stałych, a siano jako źródło błonnika jest kluczowe dla ich rozwoju, co często jest pomijane w praktykach hodowlanych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć rolę siana w diecie cieląt, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do problemów zdrowotnych i wzrostowych w przyszłości.

Pytanie 30

Relacja osi ciała płodu do długiej osi ciała matki to

A. położenie płodu
B. układ płodu
C. repozycja płodu
D. prezentacja płodu
Poprawna odpowiedź to 'położenie płodu', ponieważ termin ten odnosi się do stosunku osi ciała płodu do długiej osi ciała matki. Położenie płodu jest kluczowym elementem oceny w trakcie ciąży i porodu, szczególnie w kontekście jego wpływu na przebieg porodu. W praktyce położenie płodu jest analizowane w celu określenia, czy poród może przebiegać naturalnie, czy też może być konieczne przeprowadzenie cesarskiego cięcia. Wyróżniamy kilka rodzajów położeń, takich jak położenie główkowe, miednicowe czy poprzeczne, z których każde wymaga innego podejścia do opieki położniczej. Uznanie znaczenia położenia płodu w diagnostyce prenatalnej i podczas porodu jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla, jak istotna jest odpowiednia ocena położenia płodu w kontekście bezpieczeństwa matki i dziecka. Wiedza ta jest niezbędna dla wszystkich specjalistów zajmujących się położnictwem i ginekologią.

Pytanie 31

Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?

A. 31 kg
B. 62 kg
C. 84 kg
D. 76 kg
Dzienna dawka zielonki dla krowy jest uzależniona od wielu czynników, w tym od jej masy ciała oraz specyficznych potrzeb żywieniowych. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, krowy powinny otrzymywać od 1,5% do 2,5% swojej masy ciała w postaci zielonki. Dla krowy o masie 620 kg, odpowiada to wartości od 9 do 15,5 kg dziennie. Przyjmuje się, że optymalna dawka zielonki dla krowy mlecznej powinna wynosić około 10% masy ciała, co w tym przypadku daje 62 kg. Taka ilość zielonki dostarcza niezbędnych składników odżywczych, wspomagając produkcję mleka oraz zdrowie zwierzęcia. W praktyce, odpowiednia ilość zielonki wpływa na kondycję krowy, a także na jakość mleka. Utrzymując krowy w zdrowiu i dobrej kondycji, zwiększamy efektywność produkcji mleka oraz zmniejszamy ryzyko chorób, co jest kluczowe w nowoczesnej hodowli bydła.

Pytanie 32

W przypadku młodych zwierząt w fazie wzrostu, optymalny stosunek wapnia do fosforu w ich diecie powinien wynosić około

A. 1:3
B. 3:1
C. 2:1
D. 1:2
Odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w paszy młodych zwierząt wynoszący 2:1 jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Wapń i fosfor odgrywają fundamentalną rolę w budowie kości oraz zębów, a także mają wpływ na wiele procesów metabolicznych. Optymalny stosunek tych składników zapewnia właściwą mineralizację tkanki kostnej, co jest szczególnie istotne w okresie intensywnego wzrostu. Dobre praktyki żywieniowe w hodowli zwierząt wskazują, że niewłaściwy stosunek wapnia do fosforu może prowadzić do zaburzeń w rozwoju kości, a w skrajnych przypadkach do poważnych chorób, takich jak osteoporoza czy deformacje szkieletu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest formulacja paszy dla cieląt, gdzie proporcje te są ściśle określone w standardach żywieniowych, aby zapewnić zdrowy rozwój młodych osobników i minimalizować ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych w przyszłości.

Pytanie 33

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. WBP
B. Duroc
C. Pietrain
D. PBZ
Odpowiedź PBZ jest poprawna, ponieważ przy krzyżowaniu dwurasowym wstecznym, celem jest poprawa cech użytkowych prosiąt poprzez wykorzystanie genotypów rodzicielskich, które najlepiej odpowiadają wymaganiom hodowlanym. W przypadku mieszania PBZ (Polska Biała Zasobna) z WBP (Wielka Biała Polska), krycie knurem rasy PBZ ma na celu uzyskanie potomstwa o lepszej jakości mięsa, lepszej wydajności oraz poprawionej zdrowotności dzięki genotypowym walorom rasy PBZ. Użycie knura PBZ przyczynia się do stabilności cech użytkowych oraz do osiągnięcia pożądanej homogennych cech w potomstwie, co jest kluczowe w produkcji zwierzęcej. W praktyce, taki wybór knura sprzyja również efektywnemu zarządzaniu stadem oraz zwiększeniu opłacalności hodowli. Współczesne standardy hodowlane kładą nacisk na efektywność genetyczną, co czyni wybór knura PBZ jeszcze bardziej uzasadnionym.

Pytanie 34

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. pyłku
B. nektaru
C. cukru
D. wosku
Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.

Pytanie 35

Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości powietrza w budynkach inwentarskich?

A. luksomierz
B. anemometr
C. higrometr
D. manometr
Higrometr, manometr i luksomierz to urządzenia, które z różnych powodów nie są odpowiednie do pomiaru prędkości przepływu powietrza. Higrometr mierzy wilgotność powietrza, co jest istotnym parametrem, jednak nie dostarcza informacji na temat prędkości przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście budynków inwentarskich. Z kolei manometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, a jego zastosowanie w pomiarach związanych z przepływem powietrza jest ograniczone. Może on wskazywać na różnice ciśnień w systemach wentylacyjnych, co nie jest tym samym, co bezpośredni pomiar prędkości przepływu. Luksomierz natomiast mierzy natężenie oświetlenia, co również nie ma związku z przepływem powietrza. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych rodzajów pomiarów z ich funkcjami. W kontekście zarządzania powietrzem w budynkach inwentarskich, kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale żaden z wymienionych nie jest przeznaczony do pomiaru prędkości przepływu powietrza, co czyni anemometr jedynym właściwym wyborem.

Pytanie 36

Najlepszymi kozami do pozyskiwania mleka są osobniki rasy

A. angorskiej
B. burskiej
C. anglonubijskiej
D. saaneńskiej
Kozy rasy saaneńskiej są uznawane za jedne z najlepszych producentów mleka na świecie. Charakteryzują się one wysoką wydajnością mleczną, osiągając średnio od 800 do 1000 litrów mleka rocznie od jednej kozy. Mleko tych zwierząt ma doskonałe właściwości odżywcze i jest cenione za wysoką zawartość tłuszczu oraz białka. W hodowli komercyjnej, saaneńskie kozy często stosowane są w produkcji serów i innych przetworów mlecznych, gdzie ich mleko stanowi doskonałą bazę. Dodatkowo, saaneńskie kozy są znane ze swojego spokojnego temperamentu, co ułatwia pracę z nimi w gospodarstwie. Warto również podkreślić, że dobre praktyki w hodowli kozy tej rasy obejmują zapewnienie odpowiednich warunków życia, takich jak odpowiednia dieta, dostęp do świeżej wody oraz przestrzeni do poruszania się, co dodatkowo wpływa na jakość oraz ilość produkowanego mleka.

Pytanie 37

Najwyższy poziom dobrostanu dla zwierząt osiąga się przy chowie

A. półintensywnym
B. ekstensywnym
C. intensywnym
D. kombinowanym
Odpowiedź ekstensywny jest prawidłowa, ponieważ zapewnia najwyższy poziom dobrostanu zwierząt poprzez umożliwienie im swobodnego poruszania się w naturalnym środowisku oraz dostęp do naturalnych zasobów. Ekstensywny chów opiera się na wykorzystywaniu dużych przestrzeni, co pozwala na pielęgnację zachowań naturalnych zwierząt, takich jak pasienie się, kąpiel w błocie czy schronienie się w cieniu. Zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, warunki te są kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. Przykładem ekstensywnego chowu mogą być farmy, na których bydło wypasane jest na dużych łąkach, co nie tylko wpływa korzystnie na dobrostan zwierząt, ale również na jakość produktów, takich jak mięso i mleko. Standardy dobrostanu, takie jak te opracowane przez Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), podkreślają znaczenie środowiska, w którym zwierzęta żyją, jako jednego z kluczowych aspektów ich dobrostanu. Dlatego ekstensywny chów jest coraz częściej promowany w praktykach rolniczych na całym świecie.

Pytanie 38

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. R
B. S
C. E
D. P
Oznaczenie P w klasyfikacji EUROP odnosi się do tuszy bydlęcej o najsłabszym umięśnieniu, co oznacza, że zawartość mięśni w tuszy jest poniżej 40%. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ma na celu oceny jakości tuszy zwierząt rzeźnych, co jest kluczowe dla przemysłu mięsnego. Oznaczenie P wskazuje na tusze, które mają niewielką ilość mięśni i nie spełniają wyższych standardów, takich jak R, S czy E, które oznaczają coraz lepsze umięśnienie. Przykładem praktycznym może być ocena tuszy w rzeźniach, gdzie dokładne klasyfikowanie zwierząt determinuje cenę, jaką producenci otrzymują za mięso. Klasyfikacja ta wpływa również na strategię sprzedaży i marketingu produktów mięsnych, co jest istotne dla zysków w branży. Znajomość tych standardów jest kluczowa dla producentów i rzeźników, aby mogli dostosować swoje techniki hodowlane i przetwórcze, aby osiągnąć lepsze wyniki.

Pytanie 39

Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy

A. karmić je 'do woli' paszą balastową
B. karmić je częściej paszą objętościową
C. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą
D. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą
Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.

Pytanie 40

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u ogiera
B. u knura
C. u buhaja
D. u psa
Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.