Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 20:38
Data zakończenia: 18 maja 2025 20:45

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oprogramowanie używane do identyfikacji znaków w zeskanowanym dokumencie określa się akronimem

A. CMS

B. SCT

C. OCR

D. STL

OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych dokumentów na tekst cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, automatyzacja biurowa oraz przetwarzanie danych. Dzięki OCR, firmy mogą digitalizować swoje zasoby, co pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji oraz ich efektywne zarządzanie. Przykłady zastosowania obejmują skanowanie książek, przetwarzanie formularzy oraz masową archiwizację dokumentów. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 19794-2, określają wymagania dotyczące jakości rozpoznawania tekstu i dokładności, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności wyników procesów OCR. Dobre praktyki obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów oraz odpowiednie przygotowanie dokumentów przed ich zeskanowaniem, co znacząco wpływa na skuteczność rozpoznawania znaków.

Pytanie 2

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Pasery

B. Typ oprawy

C. Znaczniki cięcia

D. Dane dotyczące pliku

Przygotowując plik PDF do druku cyfrowego, niektóre elementy mogą wydawać się istotne, jednak nie wszystkie z nich są niezbędne. Informacje o pliku, choć mogą być użyteczne w kontekście identyfikacji i organizacji dokumentów, nie wpływają bezpośrednio na jakość druku. W rzeczywistości, drukarnie często nie potrzebują szczegółowych opisów plików, skupiając się bardziej na konkretnych parametrach technicznych, takich jak rozdzielczość czy przestrzeń kolorów. Rodzaj oprawy, chociaż istotny w kontekście końcowego produktu, nie jest elementem, który musi znajdować się w samym pliku PDF. Oprawa jest zazwyczaj ustalana na etapie planowania projektu i nie wpływa na proces drukowania w sposób techniczny. Pasery, które są pomocne przy dokładnym dopasowywaniu elementów, również nie są obowiązkowe, zwłaszcza w nowoczesnych technologiach druku, gdzie precyzja maszyn często eliminuje potrzebę ich użycia. W praktyce, wiele osób często myli znaczenie tych elementów, uważając je za kluczowe, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie przygotowania plików do druku. Właściwe zrozumienie, które elementy są faktycznie wymagane, jest kluczowe dla efektywnego i profesjonalnego procesu drukowania.

Pytanie 3

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ odpowiada składowi kolorystycznemu C0 M30 Y100 K0, co w praktyce oznacza, że kolor ten będzie odzwierciedlał odcień pomarańczowy. W systemie kolorów CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku, składowe oznaczają kolejno: Cyan (C), Magenta (M), Yellow (Y) i Black (K). W tym przypadku, brak składowej Cyan (C0) i Black (K0) wskazuje, że kolor nie ma wpływów niebieskich ani czarnych. Wysoka wartość Yellow (Y100) sugeruje dominację koloru żółtego, a umiarkowana wartość Magenta (M30) daje możliwość uzyskania ciepłego, pomarańczowego odcienia. W praktyce, ten rodzaj koloru jest często stosowany w projektach graficznych związanych z reklamą oraz marketingiem, gdzie przyciągające uwagę barwy są kluczowe. Zrozumienie składu kolorystycznego pozwala na lepsze dobieranie palet kolorystycznych, co jest esencjonalne w pracy z materiałami drukowanymi oraz cyfrowymi, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym.

Pytanie 4

Jak nazywa się typ rastra, w którym wszystkie punkty mają tę samą wielkość, natomiast różni się odległość między nimi?

A. Hybrydowy

B. Stochastyczny

C. Autotypijny

D. Amplitudowy

Rastr stochastyczny charakteryzuje się tym, że wszystkie punkty mają tę samą wielkość, ale ich rozmieszczenie jest losowe, co oznacza, że odległość między nimi może się różnić. Tego rodzaju rastry są powszechnie stosowane w różnych dziedzinach, w tym w grafice komputerowej, analizie obrazów oraz podczas generowania losowych próbek w badaniach statystycznych. Przykładem zastosowania rastra stochastycznego jest rendering w grafice, gdzie wykorzystuje się go do symulacji tekstur i oświetlenia, co pozwala na uzyskanie bardziej realistycznych efektów wizualnych. W kontekście przetwarzania obrazów, rastry stochastyczne umożliwiają tworzenie pajęczyn wzorów, które mogą być używane w technikach takich jak dithering w grafice rastrowej. Dobrą praktyką w pracy z rastrami stochastycznymi jest zapewnienie, że różnorodność odległości między punktami nie prowadzi do powstawania niepożądanych artefaktów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście wysokiej jakości wizualizacji.

Pytanie 5

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. rendering

B. proofing

C. tracking

D. kerning

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 6

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm większy

B. około 15 mm mniejszy

C. dokładnie taki sam

D. 1,5 razy większy

Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące formatu naświetlania pracy w stosunku do formatu pracy netto to "ok. 15 mm większy". W praktyce, odpowiedni format naświetlania powinien być większy od formatu netto, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na spoiny oraz marginesy, które są kluczowe w procesie produkcji i końcowego wykończenia materiałów. Na przykład w druku offsetowym, standardowe marginesy wynoszą około 15 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie i zapewnia, że ważne elementy graficzne nie zostaną usunięte podczas procesu cięcia. W branży poligraficznej zaleca się, aby stosować rozszerzone formaty, aby uniknąć tzw. zjawiska „krawędzi cięcia”, które może prowadzić do nieestetycznych i nieprofesjonalnych efektów końcowych. Ponadto, odpowiednia praktyka w zakresie formatów naświetlania jest zgodna z wytycznymi ISO 12647, które określają standardy jakości w procesach drukarskich, co podkreśla znaczenie stosowania właściwych marginesów dla uzyskania zamierzonych rezultatów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 7

Która próbna odbitka jest szybko tworzoną, wysokiej jakości wersją cyfrowego druku?

A. Proof

B. Ozalid

C. Matchprint

D. Cromalin

Odpowiedź 'Proof' jest poprawna, ponieważ odnosi się do wysokiej jakości odbitki próbnej, która jest istotna w procesie druku cyfrowego. Proofy są wykorzystywane do weryfikacji kolorów, jakości i szczegółów przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Dzięki technologii druku cyfrowego, proofy mogą być szybko generowane, co pozwala na szybką iterację i poprawki w projektach graficznych. Standardy takie jak ISO 12647-7 określają wymagania dotyczące kolorów i jakości w druku, co czyni proofy niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej. W praktyce, proofy pomagają uniknąć kosztownych błędów, zapewniając, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta. Często korzysta się z proofów w reklamie, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 8

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. GIF

B. JPEG

C. PNG

D. TIFF

Format JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki popularny sposób na przechowywanie obrazków rastrowych. Głównie wyróżnia się tym, że nie ma opcji przezroczystości tła. JPEG świetnie nadaje się do kompresji zdjęć, które mają dużo kolorów i detali, więc idealnie sprawdza się w fotografii i wszędzie tam, gdzie przezroczystość nie jest potrzebna. Można go spotkać na stronach internetowych, w mediach społecznościowych czy w druku. Jego zalety to spora jakość zdjęć przy małej wielkości pliku, co czyni go faworytem wśród projektantów i fotografów. W branży często poleca się JPEG, gdy nie musimy martwić się o przezroczystość, a bardziej zależy nam na optymalizacji obrazu.

Pytanie 9

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG

B. JPEG

C. PSD

D. TIFF

Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 10

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 × 860 mm potrzebujemy, aby wydrukować 900 świadectw o rozmiarze 190 × 270 mm?

A. 100 arkuszy

B. 90 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 150 arkuszy

Aby obliczyć, ile arkuszy papieru o formacie 610 × 860 mm jest potrzebnych do wydrukowania 900 świadectw o wymiarach 190 × 270 mm, należy najpierw określić, ile świadectw można wydrukować na jednym arkuszu. Arkusz papieru ma powierzchnię 610 mm × 860 mm, co daje 524600 mm². Świadectwo ma powierzchnię 190 mm × 270 mm, co daje 51300 mm². Na jednym arkuszu można umieścić 2 świadectwa w układzie poziomym i 3 świadectwa w układzie pionowym, co oznacza, że na jednym arkuszu można uzyskać 6 świadectw. Aby wydrukować 900 świadectw, potrzebujemy 900 / 6 = 150 arkuszy. Jednak po uwzględnieniu strat materiałowych, takich jak cięcia, musimy dostarczyć dodatkowe arkusze, co przyczynia się do ostatecznej liczby 100 arkuszy netto, która jest konieczna do uzyskania pożądanej liczby wydruków. W praktyce, w branży druku, zawsze warto uwzględnić niewielki margines zapasu na ewentualne błędy w druku lub cięciach, co czyni tę odpowiedź praktyczną i zgodną z dobrymi praktykami.

Pytanie 11

Która z operacji technologicznych chroni częściowo produkt poligraficzny przed negatywnym wpływem warunków zewnętrznych (np. nawilżeniem)?

A. Laminowanie.

B. Perforowanie.

C. Kalandrowanie.

D. Łamanie.

Laminowanie to proces technologiczny, który polega na pokrywaniu powierzchni materiału specjalną folią, co znacząco zwiększa jego odporność na działanie niekorzystnych warunków zewnętrznych, takich jak wilgoć, zabrudzenia czy uszkodzenia mechaniczne. Folia może mieć różne właściwości, w tym matowe lub błyszczące wykończenie, co pozwala na dostosowanie efektu wizualnego do wymagań klienta. Laminowanie jest powszechnie stosowane w branży poligraficznej, szczególnie w produkcji ulotek, plakatów, czy opakowań. Dzięki tej operacji, wydruki stają się bardziej trwałe, co jest istotne w kontekście ich późniejszej eksploatacji. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, laminowanie jest rekomendowane dla materiałów, które będą narażone na kontakt z wodą lub wilgotnymi warunkami, co zabezpiecza je przed zniszczeniem. Ponadto, proces ten podnosi również estetykę wyrobów poligraficznych, nadając im profesjonalny wygląd.

Pytanie 12

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu

B. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton

C. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii

D. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie

Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 13

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. PDF

B. TIFF

C. RAW

D. PSD

PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 14

Jakie oznaczenie jest właściwe dla formatu publikacji o wymiarach 250 x 350 mm?

A. B3

B. A3

C. A4

D. B4

Odpowiedź B4 jest poprawna, ponieważ format B4 odpowiada wymiarom 250 x 353 mm. Format B4 jest jednym z wielu standardowych formatów papierów, które są zdefiniowane przez normę ISO 216. Normy te są szeroko stosowane w przemyśle poligraficznym i wydawniczym, co gwarantuje spójność w produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, format B4 jest często wykorzystywany do wydawania czasopism, broszur oraz dużych publikacji, które wymagają większej powierzchni druku niż standardowe formaty A. Używając formatów B, producenci mogą lepiej dostosować swoje publikacje do specyficznych potrzeb czytelnika, na przykład poprzez większą przestrzeń na ilustracje lub tekst, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych czy artystycznych. Warto również zauważyć, że stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak B4, ułatwia procesy takie jak składanie, pakowanie i dystrybucja, ponieważ wszystkie etapy produkcji są zgodne z ustalonymi normami branżowymi.

Pytanie 15

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

B. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

C. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

D. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

W analizie błędnych odpowiedzi widoczne są nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z przygotowaniem materiałów do druku. W pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi, 'zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek', pojawia się termin 'zalewkowanie', które odnosi się do techniki stosowanej w druku offsetowym, ale nie jest to podstawowa operacja w DTP. Obróbka bitmap to proces, którego celem jest przetwarzanie obrazów, ale w kontekście DTP kluczowe jest raczej przygotowanie wektorowych plików źródłowych. Złamanie, które odnosi się do procesu łamania tekstu, jest zbyt wąskim pojęciem, aby opisać pełen zakres działań w przygotowaniu do druku. W drugiej odpowiedzi, 'adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt', 'naświetlanie płyt' dotyczy metody druku offsetowego i nie jest częścią standardowego DTP. Adiustacja natomiast odnosi się do przystosowywania materiałów, ale brakuje tu kluczowego etapu tworzenia layoutu. Ostatnia odpowiedź, 'narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu', wprowadza pojęcie 'narząd drukarski', które nie jest terminem stosowanym w DTP, a impozycja i layout to jedynie fragmenty szerszego procesu przygotowania do druku. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak zrozumienia sekwencji i kompleksowości działań, jakie są konieczne, aby efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami i standardami produkcji graficznej.

Pytanie 16

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. wypełnianiem

B. selekcją

C. kadrowaniem

D. rozmyciem

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 17

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 35 kg

B. 49 kg

C. 55 kg

D. 42 kg

Aby obliczyć masę 1000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m², najpierw musimy określić powierzchnię jednego arkusza. Format arkusza wynosi 860 mm x 610 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,86 m x 0,61 m. Powierzchnia jednego arkusza wynosi zatem 0,86 m * 0,61 m = 0,5246 m². Następnie, aby obliczyć masę jednego arkusza, mnożymy jego powierzchnię przez gramaturę: 0,5246 m² * 80 g/m² = 41,968 g, co można zaokrąglić do 42 g. Aby znaleźć masę 1000 arkuszy, mnożymy masę jednego arkusza przez 1000: 42 g * 1000 = 42000 g, co odpowiada 42 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w branży poligraficznej oraz papierniczej, gdzie precyzyjne określenie masy papieru jest kluczowe dla kalkulacji kosztów produkcji oraz transportu. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych podczas cięcia lub przetwarzania papieru, co może wpłynąć na końcowy wynik.

Pytanie 18

Który program jest odpowiedni do tworzenia publikacji do druku offsetowego?

A. WordPerfect

B. Adobe Reader

C. InDesign

D. Corel Designer

Program Adobe InDesign jest specjalistycznym narzędziem stworzonym do składu publikacji i projektowania graficznego, co czyni go najlepszym wyborem do przygotowania materiałów do druku offsetowego. InDesign oferuje zaawansowane opcje układu stron, co pozwala na precyzyjne dostosowanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki możliwości pracy z warstwami, stylami i szablonami, projektanci mogą łatwo tworzyć złożone układy, które są zgodne z wymaganiami druku. Program wspiera różne formaty plików, co jest niezbędne przy współpracy z drukarniami oferującymi druk offsetowy. Ponadto, InDesign umożliwia eksport dokumentów do formatu PDF, który jest standardem w branży, a także zapewnia pełną kontrolę nad ustawieniami kolorów, co jest kluczowe dla jakości nadruku. W praktyce, inDesign jest używany do projektowania magazynów, broszur, książek i wielu innych materiałów, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 19

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 1 000 szt.

B. 200 szt.

C. 100 szt.

D. 2 000 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 20

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Tracking

B. Trapping

C. Leading

D. Kerning

Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.

Pytanie 21

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. lupki poligraficznej

B. densytometru transmisyjnego

C. kalibratora

D. densytometru refleksyjnego

Lupka poligraficzna jest kluczowym narzędziem w procesie oceny spasowania kolorów w druku wielobarwnym. Jej główną funkcją jest umożliwienie dokładnego oglądania detali i analizy kolorów na wydrukach, co jest niezbędne do oceny jakości nadruku. Dzięki lupce poligraficznej operator może zidentyfikować różnice w nasyceniu kolorów, ich rozmieszczeniu oraz ewentualne niezgodności w odwzorowaniu barw w stosunku do wzoru. W praktyce, podczas kontroli jakości, lupka pozwala na wykrycie przewinień technicznych, takich jak zjawisko moiré, czy niedopasowania kolorystyczne, które mogą wynikać z błędów w procesie druku, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny drukarskiej lub jakość użytych materiałów. Stosowanie lupki w każdym etapie produkcji, od próbnych wydruków po finalne produkty, jest zgodne z najlepszymi praktykami branży poligraficznej, które zalecają regularne monitorowanie jakości druku, aby zapewnić najwyższe standardy. Właściwa ocena kolorów nie tylko wpływa na estetykę drukowanych materiałów, ale również na ich postrzeganą jakość przez klientów.

Pytanie 22

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów

B. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów

C. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów

D. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów

Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.

Pytanie 23

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner płaski

B. Ploter tnący

C. Skaner bębnowy

D. Kopiorama

Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.

Pytanie 24

Jaka metoda druku będzie najodpowiedniejsza do wyprodukowania 100 kolorowych wizytówek?

A. Cyfrowa

B. Offsetowa

C. Rotograwiurowa

D. Tampondrukowa

Wybór technologii druku do produkcji wizytówek zależy od wielu czynników, jednak niektóre metody, takie jak rotograwiura, offset czy tampondruk, mają swoje ograniczenia przy realizacji mniejszych nakładów. Rotograwiura jest techniką wykorzystywaną głównie w produkcji masowej, gdzie wysokie nakłady pozwalają na opłacalne przygotowanie cylindrów drukarskich. Dla zaledwie 100 wizytówek koszty związane z tym procesem mogą przewyższać wartość samego zamówienia. Z kolei druk offsetowy, mimo że oferuje doskonałą jakość druku, również wiąże się z koniecznością stworzenia matryc, co czyni go mniej efektywnym w przypadku małych serii. Dodatkowo, technika ta może generować dłuższe czasy realizacji, co jest niewskazane, gdy ważne jest szybkie dostarczenie produktu. Tampondruk, choć użyteczny w niektórych zastosowaniach, takich jak druk na niestandardowych powierzchniach, nie jest typowo stosowany do produkcji wizytówek. Metoda ta jest bardziej skomplikowana w kontekście reprodukcji wielobarwnych projektów, co czyni ją mniej praktyczną w przypadku wizytówek wymagających złożonej grafiki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru i unikania błędnych założeń co do efektywności i kosztów różnych technik drukarskich.

Pytanie 25

Cycero stanowi jednostkę pomiaru

A. typograficznych

B. metrycznych

C. monotypowych

D. angielskich

Cycero to jednostka miary stosowana w typografii, która określa wielkość czcionki. Jest to jednostka oparta na średnicy kuli używanej w odlewnictwie typograficznym, a jej wartość wynosi około 12 punktów typograficznych. Użycie cyceros w projektowaniu graficznym i typografii pozwala na precyzyjne określenie rozmiarów tekstu oraz jego czytelności. Na przykład, w przypadku projektowania książek, odpowiedni dobór cycerosów wpływa na komfort czytania oraz estetykę całego projektu. W praktyce, zmieniając rozmiar cycerosów, projektanci mogą dostosować tekst do różnych formatów, takich jak reklamy, ulotki czy strony internetowe. Warto również zauważyć, że w typografii istnieją standardy dotyczące odstępów między literami (kerning) oraz wierszami (leading), które współgrają z wielkością czcionki, co podkreśla znaczenie cycerosów w kontekście kompleksowego podejścia do projektowania tekstu.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Twarda

B. Specjalna

C. Zeszytowa

D. Kombinowana

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 27

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu

B. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych

C. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza

D. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład

Dobra robota! Odpowiedź, że koszt jednostkowy akcydenstu zmniejszy się przy zamówieniu większym o 40%, jest jak najbardziej trafna. To wszystko przez zasadę ekonomii skali. Generalnie, gdy zamawiamy więcej, to jednostkowy koszt produkcji często spada. Na przykład w druku – jeśli zwiększamy zamówienie, ale liczba form pozostaje taka sama, to koszty stałe, jak przygotowanie czy obsługa maszyny, dzielą się na więcej wydruków. Idealnie widać to przy drukowaniu broszur. Przygotowanie formy druku jest drogie, ale przy większej liczbie kopii koszt jednostkowy maleje. Klient wychodzi na tym lepiej, a wiele drukarni chętnie daje rabaty na większe zamówienia, co też zachęca do składania takich. To naprawdę fajna strategia, zwłaszcza w branży, gdzie liczy się efektywność.

Pytanie 28

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy

B. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach

C. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy

D. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Pytanie 29

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. luźnych

B. książkowych

C. periodycznych

D. broszurowych

Wybór odpowiedzi związanych z drukami książkowymi, broszurowymi czy periodycznymi jest błędny, gdyż każda z tych kategorii odnosi się do innego typu publikacji. Druki książkowe to przeważnie kompleksowe i trwałe publikacje, które mają ustaloną strukturę i wymagają dłuższego czasu produkcji. Książki są z reguły wydawane w większych nakładach i mają zakres tematyczny, co różni je od akcydensów, które są tymczasowe i często jednorazowego użytku. Broszury, chociaż mogą być związane z akcydensami, zazwyczaj mają bardziej złożoną konstrukcję i są publikowane w większych nakładach jako materiały informacyjne lub reklamowe. Ponadto, druki periodyczne, takie jak czasopisma, są regularnie wydawane w ustalonych odstępach czasu i mają stałych redaktorów oraz autorów, co również różni je od luźnych akcydensów. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują utożsamianie różnych form publikacji z jednym rodzajem druku, co wynika z braku zrozumienia struktury i celów poszczególnych typów materiałów drukowanych. Akcydensy powinny być traktowane jako odrębna kategoria, która w praktyce pełni unikalną rolę komunikacyjną i reklamową na rynku.

Pytanie 30

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 180,00 zł

C. 150,00 zł

D. 120,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 31

Ile punktów typograficznych przypada na jeden kwadrat?

A. 12 punktom

B. 24 punktom

C. 10 punktom

D. 48 punktom

Odpowiedź 48 punktom jest poprawna, ponieważ w typografii jeden kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym. System punktowy, w którym jednostki są mierzone w punktach, jest powszechnie stosowany w druku oraz w projektowaniu graficznym. Punkt typograficzny jest standardową jednostką miary, która ma swoją długość równą 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 2/3 cala. W praktyce, zrozumienie tej konwersji jest kluczowe dla projektantów, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowywanie rozmiarów tekstu oraz elementów graficznych. W standardach typograficznych, takich jak te opracowane przez American National Standards Institute (ANSI), punkty są używane do określenia wielkości czcionek, co ma istotny wpływ na czytelność i estetykę projektów. Zastosowanie 48 punktów dla kwadratu może być również przydatne w kontekście layoutu stron, gdzie odpowiednie ustawienie marginesów i odstępów wpływa na ogólny wygląd publikacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się grafiką komputerową, drukiem czy publikacjami elektronicznymi.

Pytanie 32

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Naświetlarkę CtF

B. Aparat fotoreprodukcyjny

C. Naświetlarkę CtP

D. Skaner bębnowy

Skaner bębnowy jest urządzeniem, które idealnie nadaje się do przetwarzania obrazów z transparentnych oryginałów na sygnał cyfrowy, ponieważ oferuje wysoką jakość skanowania oraz dużą rozdzielczość. Dzięki zastosowaniu wirującego bębna, skanowanie odbywa się w sposób, który minimalizuje zniekształcenia obrazu, co jest szczególnie istotne przy pracy z delikatnymi i dużymi transparentami. Skanery bębnowe posiadają też możliwość skanowania w różnych trybach kolorystycznych, co pozwala na uzyskanie wiernych odwzorowań kolorów oryginałów. W praktyce, skanery te są wykorzystywane w drukarniach oraz studiach graficznych, gdzie precyzja odwzorowania detali jest kluczowa. Są one zgodne z międzynarodowymi standardami jakości, takimi jak ISO 12647, co zapewnia, że uzyskane cyfrowe wersje obrazów spełniają wysokie normy jakościowe. Warto zaznaczyć, że skanery bębnowe są preferowanym wyborem dla profesjonalnych zastosowań, gdzie jakość jest najważniejsza.

Pytanie 33

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 600,00 zł

B. 660,00 zł

C. 540,00 zł

D. 630,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania form drukowych, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. Jednym z typowych błędów jest przesadna liczba form, która mogłaby sugerować, że przygotowanie większej ilości form jest konieczne dla jednego projektu. W rzeczywistości, dla książki o 160 stronach w formacie A5, wystarczą jedynie dwie formy - jedna dla okładki, a druga dla wnętrza. Nie należy mylić liczby stron z liczbą form, ponieważ każda forma wykonana jest w celu przygotowania konkretnego elementu projektu. Innym problemem może być założenie, że koszt jednostkowy formy może się różnić w zależności od ich zastosowania, co nie jest prawdą w kontekście standardowych zleceń. Koszt 30,00 zł za formę pozostaje stały, niezależnie od liczby stron czy formatu. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać faktu, że w przypadku produkcji o większych nakładach, oszczędności mogą być osiągane przez negocjacje cen z dostawcami. To wszystko pokazuje, jak ważne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat procesów poligraficznych oraz umiejętności poprawnego kalkulowania kosztów, co jest kluczowe dla sukcesu w branży wydawniczej.

Pytanie 34

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

B. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

C. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

D. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

Poprawna odpowiedź uwzględnia kluczowe elementy, które mają wpływ na kosztorys wykonania form drukowych. Technika drukowania, czyli wybrana metoda realizacji (np. offset, cyfrowe, sitodruk), determinuje zarówno rodzaj użytych materiałów, jak i czas oraz koszty produkcji. Technologia wykonania form ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu, jak również na czas potrzebny do jego realizacji. Format drukowania jest równie istotny, ponieważ większe formaty wymagają większych nakładów materiałowych i mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami transportu oraz przetwarzania. Przykładowo, w przypadku druku wielkoformatowego może być konieczne zastosowanie specjalnych farb lub tuszy, co podwyższa całkowity koszt produkcji. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego planowania i wyceny projektów w branży poligraficznej, co wymaga znajomości standardów takich jak ISO 12647, dotyczących procesów druku i jego jakości.

Pytanie 35

Koszt arkusza kartonu dekoracyjnego w formacie A1+ wynosi 5,00 zł. Jaka będzie łączna cena kartonu niezbędnego do wydruku 800 sztuk kolorowych zaproszeń w formacie A4, biorąc pod uwagę 20% zapas technologiczny?

A. 800 zł

B. 600 zł

C. 750 zł

D. 650 zł

Obliczając koszt materiałów do wydrukowania zaproszeń, kluczowe jest, aby dokładnie zrozumieć, jak obliczyć całkowitą powierzchnię potrzebną do realizacji zamówienia. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się błąd w obliczeniach powierzchni lub w oszacowaniu naddatku technologicznego. Wiele osób może zignorować fakt, że naddatek technologiczny jest niezbędnym elementem, który uwzględnia straty związane z cięciem, błędami w druku czy innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do niedoszacowania materiałów potrzebnych do realizacji zamówienia. Dodatkowo, błędne obliczenie kosztów jednostkowych arkuszy kartonu, może prowadzić do znacznych różnic w końcowej kwocie. Warto także zwrócić uwagę na standardy branżowe dotyczące kalkulacji kosztów produkcji, które zalecają dodawanie naddatków na poziomie co najmniej 15-30% w zależności od specyfiki projektu. Niektóre osoby mogą również popełniać błąd, myląc różne formaty kartonu oraz ich ceny, co prowadzi do jeszcze większych nieporozumień. Efektem końcowym jest nieprawidłowe oszacowanie całkowitych kosztów, co może wpłynąć na rentowność projektu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji poligraficznej.

Pytanie 36

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. wypełnione gradientem

B. koloru czarnego

C. drukowane farbami Pantone

D. koloru żółtego

Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 37

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Jednoelementowy

B. Szeryfowy

C. Dwuelementowy

D. Bezszeryfowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 38

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

A. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.

B. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

C. międzynarodowy znormalizowany numer książki.

D. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

Poprawna odpowiedź to międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN (International Standard Serial Number). ISSN to unikalny identyfikator, który przypisywany jest czasopismom oraz periodykom, co pozwala na ich jednoznaczną identyfikację na całym świecie. Kod ten składa się z ośmiu cyfr, z których pierwsze cztery to numer główny, a pozostałe cztery to numer kontrolny. Przykładowo, można go spotkać w nagłówkach artykułów naukowych, na okładkach czasopism czy w bazach danych bibliograficznych. Wprowadzenie ISSN znacznie ułatwia proces katalogowania oraz wyszukiwania materiałów w bibliotekach oraz archiwach, a także jest istotnym elementem w systemach zarządzania publikacjami. Dobrą praktyką w świecie akademickim jest zawsze podawanie ISSN w bibliografiach, co ułatwia innym odnalezienie źródła. Warto także zaznaczyć, że ISSN jest standardem uznawanym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co potwierdza jego znaczenie w globalnym kontekście.

Pytanie 39

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 ulotek w formacie A5, w kolorach 1 + 0, jeśli koszt jednostronnego druku na pełnoformatowej maszynie wynosi 8 groszy?

A. 90 zł

B. 80 zł

C. 110 zł

D. 100 zł

Wypełniając pytanie, wiele osób może popełnić typowe błędy w obliczeniach, które prowadzą do błędnych odpowiedzi. Przykładowo, niektórzy mogą pomylić jednostki lub nie uwzględnić, że każda ulotka formatu A5 to połowa formatu A4. Koncentracja na kosztach jednostkowych i nieprawidłowe przeliczanie całkowitych kosztów na złote jest częstym problemem. Koszt jednostronnego wydruku na arkuszu A4 wynosi 8 groszy, co może sprawić, że osoby obliczające koszt 20 000 ulotek A5 pomyślą, że wystarczy pomnożyć 8 groszy przez 20 000, co daje 1600 zł. To jednak nie uwzględnia faktu, że na każdym arkuszu A4 można umieścić dwie ulotki A5, co drastycznie zmienia obliczenia. Jeśli ktoś nie zna praktycznych aspektów wydruków, może przeoczyć ten kluczowy element, co prowadzi do błędnych odpowiedzi, takich jak 90 czy 110 zł. Ponadto, niektórzy mogą zapominać przeliczać grosze na złote, co również wpływa na końcowy wynik. W branży drukarskiej kluczowe jest rozumienie, jak liczby przekładają się na konkretne formy druku oraz umiejętność właściwego przeliczenia kosztów, co jest niezbędne dla prawidłowego oszacowania budżetu na projekty drukarskie.

Pytanie 40

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. pozostaje na końcu łamu

B. jest napisany inną wersją czcionki

C. zawiera mniej niż 12 znaków

D. w pełni wypełnia kolumnę

Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej