Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 21:49
Data zakończenia: 15 maja 2025 22:02

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie ogniwo fotowoltaiczne wykazuje najwyższą efektywność?

A. Hybrydowe

B. Amorficzne

C. Monokrystaliczne

D. Polikrystaliczne

Monokrystaliczne ogniwa fotowoltaiczne, chociaż charakteryzują się wysoką efektywnością, nie osiągają najwyższych sprawności w porównaniu do hybrydowych odpowiedników. Ich budowa polega na wykorzystaniu jednego kryształu krzemu, co ogranicza ich zdolność do absorpcji światła w niekorzystnych warunkach, takich jak chmury czy cień. Z drugiej strony, ogniwa amorficzne zdobijają uznanie za swoją elastyczność i możliwość wielowarstwowych zastosowań, ale ich sprawność w konwersji energii jest znacznie niższa, nie przekraczająca zazwyczaj 10-12%. Polikrystaliczne ogniwa, mimo że są tańsze w produkcji, także nie dorównują sprawnością ogniw hybrydowych. Wiele osób błędnie myśli, że wybór ogniw monokrystalicznych lub polikrystalicznych jest najlepszym rozwiązaniem ze względu na ich popularność, jednakże nie uwzględniają przy tym postępu technologicznego oraz badań nad ogniwami hybrydowymi. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego typu ogniwa powinien opierać się na specyficznych potrzebach projektu oraz na warunkach, w jakich będą one używane. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o wyborze technologii fotowoltaicznej, konsultować się z ekspertami oraz kierować się obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak IEC 61730, które opisują wymagania dotyczące bezpieczeństwa i wydajności modułów fotowoltaicznych.

Pytanie 2

Na aksonometrycznym widoku instalacji ogrzewczej w skali 1:100 miedziany pion ma długość 20 cm. Jaką ilość przewodów miedzianych trzeba nabyć do montażu tego pionu?

A. 2 m

B. 20 m

C. 0,2 m

D. 200 m

Odpowiedź 20 m jest poprawna, ponieważ w rzucie aksonometrycznym przy skali 1:100 każdy 1 cm na rysunku odpowiada 100 cm w rzeczywistości. Zatem, jeśli długość miedzianego pionu na rzucie wynosi 20 cm, to w rzeczywistości jego długość wynosi 20 cm x 100 = 2000 cm, co przekłada się na 20 m. W praktyce, przy montażu instalacji grzewczej, ważne jest, aby dokładnie obliczyć długości potrzebnych przewodów, aby uniknąć niedoborów materiałów i zapewnić sprawny proces instalacji. Dobre praktyki w branży zalecają także uwzględnienie dodatkowych długości na zakręty, połączenia oraz ewentualne błędy pomiarowe, co jest istotne w kontekście precyzyjnych obliczeń. Zrozumienie skali i przeliczeń jest kluczowe dla efektywnego planowania oraz realizacji instalacji, co może wpłynąć na jej efektywność energetyczną oraz koszty eksploatacji.

Pytanie 3

Który z elementów powinien być zainstalowany w najwyższym punkcie systemu solarnego?

A. Pompę napełniającą

B. Odpowietrznik

C. Naczynie wyrównawcze

D. Czujnik temperatury kolektora

Odpowietrznik jest kluczowym elementem każdej instalacji solarnej, ponieważ jego głównym zadaniem jest usuwanie powietrza z systemu. Powietrze, które może gromadzić się w instalacji, tworzy pęcherzyki, które mogą powodować zakłócenia w przepływie czynnika grzewczego, prowadząc do obniżenia efektywności systemu oraz potencjalnych uszkodzeń. Montując odpowietrznik w najwyższym punkcie instalacji, zapewniamy, że powietrze zostanie skutecznie usunięte, co pozwala na optymalne działanie systemu. Przykładem dobrych praktyk jest instalowanie odpowietrzników automatycznych, które samoczynnie usuwają nagromadzone powietrze. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami PN-EN 12976 dotyczącymi systemów solarnych, odpowiednia wentylacja i odprowadzenie powietrza są niezbędne dla zachowania długowieczności instalacji oraz jej efektywności energetycznej.

Pytanie 4

W jakim dokumencie określone są ilości materiałów potrzebnych do przeprowadzenia prac montażowych?

A. NNR

B. RMS

C. RNK

D. KNR

KNR, czyli Katalog Nakładów Rzeczowych, jest kluczowym dokumentem wykorzystywanym przy kosztorysowaniu robót budowlanych. Zawiera szczegółowe dane dotyczące nakładów rzeczowych, które są niezbędne do wykonania różnych rodzajów robót montażowych. KNR dostarcza informacji na temat ilości materiałów, robocizny oraz sprzętu potrzebnych do realizacji projektów budowlanych. Przykładowo, przy planowaniu montażu instalacji elektrycznych, KNR pozwala na precyzyjne określenie, jakiego rodzaju kable, złącza czy inne akcesoria będą wymagane, co umożliwia dokładne oszacowanie kosztów. Korzystanie z KNR jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, gdyż upraszcza proces planowania i minimalizuje ryzyko powstawania błędów w kosztorysach. Dodatkowo, KNR jest elastycznym narzędziem, które można dostosowywać do specyficznych warunków lokalnych oraz potrzeb projektu, co czyni go niezwykle wartościowym narzędziem w rękach kosztorysantów i inżynierów budowlanych.

Pytanie 5

Panele fotowoltaiczne zamocowane na stałych uchwytach (bez opcji regulacji kąta przez cały rok), zainstalowane na terytorium Polski, powinny być nachylone w stosunku do poziomu pod kątem:

A. 35°

B. 45°

C. 65°

D. 55°

Pochylenie ogniw fotowoltaicznych pod kątem 45° jest optymalne dla lokalizacji w Polsce, biorąc pod uwagę średnią pozycję Słońca na niebie przez różne pory roku. Taki kąt maksymalizuje uzyski energii słonecznej, szczególnie w okresie letnim, kiedy Słońce znajduje się wyżej. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi instalacji paneli fotowoltaicznych, efektywność konwersji energii słonecznej w dużej mierze zależy od kąta nachylenia. W praktyce, ustawienie paneli pod kątem 45° może poprawić ich wydajność o kilka procent w porównaniu do kątów bardziej płaskich lub bardziej stromo nachylonych. Dodatkowo, kąt 45° umożliwia lepsze odprowadzanie śniegu w zimie oraz ogranicza gromadzenie się brudu i zanieczyszczeń, co również wpływa na wydajność systemu. Warto również zauważyć, że to właśnie ten kąt jest najczęściej zalecany przez specjalistów w dziedzinie energii odnawialnej w Polsce, co czyni go najlepszym wyborem dla stałych uchwytów.

Pytanie 6

Jakiego rodzaju złączkę powinno się zastosować do łączenia paneli słonecznych?

A. MC4

B. UDW2

C. WAGO

D. URI

Złączki MC4 są standardem w branży fotowoltaicznej, a ich zastosowanie w łączeniu paneli słonecznych jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę. Wyróżniają się one wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz łatwością montażu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla instalacji PV. Złączki te są zaprojektowane tak, aby zapewnić szczelne i bezpieczne połączenia, co minimalizuje ryzyko korozji i utraty wydajności systemu. Dzięki zastosowaniu złączek MC4, można osiągnąć wysoką wydajność energetyczną oraz długoterminową niezawodność instalacji. Przykładem ich zastosowania jest łączenie modułów w systemach grid-tied, gdzie istotne jest, aby połączenia były stabilne i odporne na działanie promieni UV oraz niskich temperatur. Dodatkowo, złącza MC4 są kompatybilne z szeroką gamą produktów na rynku, co zwiększa ich uniwersalność i ułatwia integrację z innymi komponentami systemu fotowoltaicznego. Używanie złączek MC4 jest zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak IEC 62852, co dodatkowo potwierdza ich wysoką jakość i bezpieczeństwo.

Pytanie 7

Aby zabezpieczyć instalację solarną przed przegrzaniem czynnika grzewczego, co należy zastosować?

A. obejście pompy obiegowej z użyciem zaworu kulowego

B. czynnik grzewczy, który nie zamarza

C. grawitacyjne krążenie czynnika grzewczego

D. zasilanie rezerwowe UPS

Niektóre z proponowanych odpowiedzi, mimo że mogą wydawać się logiczne, nie odpowiadają rzeczywistości i nie są adekwatnymi metodami ochrony przed przegrzaniem czynnika grzewczego w instalacji solarnej. Użycie niezamarzającego czynnika grzewczego, na przykład, nie jest bezpośrednim zabezpieczeniem przed przegrzaniem, lecz raczej rozwiązaniem problemu związane z niskimi temperaturami. Taki czynnik, mimo że zapobiega zamarzaniu, nie chroni instalacji przed nadmiernym wzrostem temperatury, co może mieć miejsce w warunkach intensywnego nasłonecznienia. Z kolei obejście pompy obiegowej z zaworem kulowym teoretycznie może pomóc w regulacji przepływu, ale nie zastępuje aktywnego zabezpieczenia, jakim jest zasilanie UPS. W sytuacji awarii zasilania, pompa przestaje działać, co może prowadzić do stagnacji czynnika i przegrzania. Grawitacyjne krążenie czynnika grzewczego, chociaż ma swoje zastosowanie w niektórych typach systemów, nie jest wystarczające w nowoczesnych instalacjach solarnych, gdzie wymagana jest stała kontrola i regulacja przepływu, aby zapewnić efektywność i bezpieczeństwo. Błędem myślowym jest tutaj poleganie na pasywnych systemach, które mogą nie zapewnić odpowiedniego zarządzania temperaturą w przypadku nieprzewidywalnych zdarzeń.

Pytanie 8

Połączenie zaciskowe przewodów solarnych z twardymi rurami miedzianymi jest wykonane nieprawidłowo, gdy

A. brak daty opisującej połączenie

B. połączenie nie zostało oznaczone jako zaciśnięte

C. nie oznaczono pełnego wsunięcia rury do kielicha złączki

D. nie podano numeru porządkowego do opisu połączenia

Oznaczenie połączenia datą, numerem porządkowym oraz informacja o zaciśnięciu, mimo że mogą być użyteczne w kontekście dokumentacji, nie mają kluczowego znaczenia dla jakości samego połączenia zaciskowego. W praktyce, oznaczenie daty wykonania połączenia może być ważne dla celów serwisowych lub kontrolnych, jednak nie wpływa bezpośrednio na trwałość i funkcjonalność połączenia. Z kolei brak oznaczenia jako 'zaciśnięte' może wynikać z niewłaściwych procedur dokumentacyjnych, ale nie prowadzi bezpośrednio do fizycznych problemów z połączeniem. Oznaczenia tego typu są bardziej praktyczne w kontekście zarządzania projektami niż technicznych aspektów montażu. Właściwe wykonanie połączenia, na co wskazuje kluczowe znaczenie pełnego wsunięcia rury do kielicha, jest podstawowym elementem bezpieczeństwa i efektywności instalacji. Użytkownicy często pomijają ten aspekt, koncentrując się na kwestiach administracyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dlatego istotne jest, aby dokładnie rozumieć znaczenie każdego kroku w procesie montażu, a nie tylko skupić się na dokumentacji. Właściwe połączenia wymagają kompleksowego podejścia, w którym wszystkie aspekty, w tym techniczne, administracyjne i serwisowe, są odpowiednio zintegrowane.

Pytanie 9

Najwcześniej po jakim czasie od napełnienia instalacji grzewczej wodą można rozpocząć próbę szczelności?

A. 72 godzinach

B. 30 minutach

C. 60 minutach

D. 24 godzinach

Odpowiedź 24 godzinach jest zgodna z obowiązującymi normami w branży HVAC, które zalecają wykonanie próby szczelności instalacji grzewczych po upływie tego czasu. Jest to istotne, ponieważ podczas napełniania systemu wodą może wystąpić początkowe ciśnienie, które z czasem się stabilizuje. Czekając 24 godziny, dajemy czas na wyrównanie się ciśnienia w całej instalacji, co pozwala na wykrycie ewentualnych nieszczelności. Przykładem zastosowania tej zasady może być instalacja nowego kotła, gdzie kluczowe jest, aby upewnić się, że wszystkie połączenia są szczelne przed uruchomieniem systemu. W praktyce, zbyt krótki czas na stabilizację mógłby prowadzić do fałszywych wyników testów szczelności, co w dłuższej perspektywie może skutkować kosztownymi naprawami i przestojami. Dlatego, stosując się do tej zasady, zwiększamy bezpieczeństwo i efektywność całej instalacji grzewczej.

Pytanie 10

Jaki typ kotła powinien być użyty do spalania pelletu?

A. Z podajnikiem tłokowym

B. Z podajnikiem ślimakowym

C. Zgazowujący

D. Zasypowy

Kocioł z podajnikiem ślimakowym jest optymalnym rozwiązaniem do spalania pelletu, ponieważ umożliwia automatyczne i precyzyjne podawanie paliwa do komory spalania. Podajniki ślimakowe są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić stały i kontrolowany przepływ pelletu, co przekłada się na efektywność energetyczną i minimalizację strat ciepła. W praktyce tego typu kotły mogą być stosowane zarówno w systemach grzewczych dla domów jednorodzinnych, jak i w większych instalacjach przemysłowych. Dzięki zastosowaniu podajników ślimakowych, użytkownicy mogą cieszyć się wygodą automatycznego załadunku paliwa oraz mniejszą ilością ręcznej obsługi. Dodatkowo, kotły te często wyposażane są w systemy sterowania, które monitorują temperaturę i ilość podawanego paliwa, co pozwala na dalsze zwiększenie wydajności i oszczędności paliwa. W wielu krajach, w tym w Polsce, tego typu kotły są zgodne z normami ekologicznymi i wydajnościowymi, co czyni je odpowiednim wyborem dla osób dbających o środowisko oraz chcących korzystać z odnawialnych źródeł energii.

Pytanie 11

Możliwość ogrzewania oraz chłodzenia przy użyciu jednego urządzenia jest efektem zastosowania

A. ogniwa fotowoltaicznego typu CIGS

B. rewersyjnej pompy ciepła

C. ogniwa wodorowego

D. próżniowego kolektora słonecznego

Rewersyjna pompa ciepła to urządzenie, które w zależności od potrzeb użytkownika może zarówno ogrzewać, jak i chłodzić pomieszczenia. Działa na zasadzie wymiany ciepła z otoczeniem, wykorzystując cykl termodynamiczny, który pozwala na odwrócenie kierunku przepływu czynnika chłodniczego. W trybie ogrzewania, pompa ciepła pobiera ciepło z zewnątrz (nawet przy niskich temperaturach) i przekształca je, aby podnieść temperaturę w budynku. Natomiast w trybie chłodzenia, proces jest odwrotny, co pozwala na usuwanie ciepła z wnętrza budynku. Dzięki tej uniwersalności, rewersyjne pompy ciepła znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnym budownictwie, w tym w domach jednorodzinnych, biurach oraz obiektach przemysłowych. Standardy dotyczące efektywności energetycznej, takie jak SEER i HSPF, mają na celu oceny wydajności systemów HVAC, w tym pomp ciepła, co potwierdza ich znaczenie w zrównoważonym rozwoju. W praktyce, instalacja pompy ciepła może prowadzić do znacznego obniżenia kosztów ogrzewania i chłodzenia, a także redukcji emisji CO2, co jest zgodne z globalnymi trendami proekologicznymi.

Pytanie 12

Dwóch monterów zainstalowało system grzewczy oparty na energii słonecznej w czasie 8 godzin. Stawka płacy za godzinę pracy dla jednego z nich wynosi 25,00 zł. Oblicz wartość usługi netto, jeśli inne koszty wynoszą 200,00 zł, a zysk stanowi 10% sumy wynagrodzenia pracowników oraz pozostałych wydatków.

A. 600,00 zł

B. 660,00 zł

C. 400,00 zł

D. 440,00 zł

Aby prawidłowo obliczyć wartość usługi netto, należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki kosztów oraz zysk. W przedstawionym przypadku, wynagrodzenie dla dwóch monterów, którzy pracowali przez 8 godzin, wynosi 400,00 zł. Tę kwotę uzyskujemy, mnożąc liczbę monterów (2) przez liczbę godzin (8) oraz stawkę godzinową (25,00 zł). Następnie dodajemy koszty pozostałe, które wynoszą 200,00 zł. W ten sposób uzyskujemy łączne koszty równające się 600,00 zł. Na koniec, aby obliczyć zysk, bierzemy 10% z tej kwoty, co daje 60,00 zł. Dodając tę wartość do sumy wcześniejszych kosztów, otrzymujemy ostateczną wartość usługi netto równą 660,00 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w branży budowlanej i instalacyjnej, gdzie precyzyjne określenie kosztów jest kluczowe dla zachowania rentowności projektów. Przykładem może być przygotowanie ofert, w których istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów pracy, jak i materiałów oraz zysku, co pozwala na konkurencyjność na rynku.

Pytanie 13

Jakie urządzenie należy zastosować do określenia temperatury zamarzania cieczy solarnej?

A. refraktometr.

B. anemometr.

C. fluksometr.

D. wiskozymetr.

Refraktometr jest narzędziem pomiarowym, które służy do określenia współczynnika załamania światła cieczy, co jest kluczowe w kontekście pomiaru progu zamarzania cieczy solarnej. Ciecz solarna, zazwyczaj na bazie glikolu, musi spełniać określone parametry, aby zapewnić efektywne działanie systemów solarnych w zimie. Pomiar współczynnika załamania pozwala na ocenę stężenia roztworu i jego właściwości termicznych. Przy użyciu refraktometru można dokładnie ustalić, przy jakiej temperaturze ciecz zaczyna zamarzać, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania instalacji. Przykładem może być zastosowanie refraktometru w systemach grzewczych, gdzie monitorowanie właściwości cieczy chłodzącej pozwala na optymalizację wydajności systemu i zapobieganie uszkodzeniom spowodowanym zamarznięciem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne sprawdzanie stanu cieczy roboczych, co może przyczynić się do dłuższej żywotności systemów solarnych oraz ich efektywności. Wspieranie procesów decyzyjnych na podstawie dokładnych pomiarów jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju technologii odnawialnych.

Pytanie 14

Jaką objętość może uzupełnić solarna stacja napełniająca, działająca z efektywnością 3 dm3/s, w ciągu dwóch godzin?

A. 21,60 m3

B. 32,40 m3

C. 10,80 m3

D. 6,00 m3

Poprawna odpowiedź to 21,60 m³, co można obliczyć w sposób następujący: stacja napełniająca ma wydajność 3 dm³/s. Aby obliczyć, ile wody stacja może napełnić w ciągu dwóch godzin, najpierw przeliczamy czas na sekundy. Dwa godziny to 2 × 60 minut × 60 sekund = 7200 sekund. Następnie obliczamy całkowitą objętość wody, mnożąc wydajność przez czas: 3 dm³/s × 7200 s = 21600 dm³. Przy przeliczeniu jednostek z dm³ na m³ (1 m³ = 1000 dm³) otrzymujemy 21,60 m³. W praktyce taki kalkulator objętości jest niezwykle przydatny przy projektowaniu systemów nawadniających, instalacji wodociągowych czy też w kontekście zarządzania zasobami wodnymi, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla efektywności i oszczędności. Wiedza o wydajności systemów napełniających jest również istotna w regulacjach dotyczących ochrony środowiska oraz zasobów wodnych.

Pytanie 15

Kotły wykorzystujące paliwa stałe, takie jak pellet, klasyfikowane są jako kotły

A. wodnego wysokotemperaturowego.

B. niskotemperaturowe wodne.

C. kondensacyjne.

D. ciśnieniowe wodne.

Wybór kotłów wodnych ciśnieniowych, wysokotemperaturowych czy kondensacyjnych jako odpowiedzi na pytanie o kotły na paliwa stałe, takie jak pellet, jest mylny i wynika z niepełnego zrozumienia zasad działania tych systemów. Kotły wodne ciśnieniowe są projektowane do pracy pod dużym ciśnieniem, co jest typowe dla tradycyjnych systemów ogrzewania, ale nie pasuje do charakterystyki kotłów na paliwa stałe, które zazwyczaj pracują w niższych ciśnieniach. Z kolei kotły wysokotemperaturowe funkcjonują w znacznie wyższych zakresach temperatur, co czyni je nieefektywnymi w przypadku pelletu, który najlepiej sprawdza się w niskotemperaturowych aplikacjach. Kotły kondensacyjne, chociaż efektywne w wykorzystaniu energii, są dedykowane do gazu lub oleju, a nie do paliw stałych, co dodatkowo podkreśla niewłaściwy dobór odpowiedzi. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami kotłów jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w planowaniu systemów grzewczych. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie kotły wodne działają na tych samych zasadach, co prowadzi do wyboru niewłaściwego rozwiązania technologicznego, które nie tylko zmniejsza efektywność energetyczną, ale również może skutkować problemami w eksploatacji i zwiększonymi kosztami operacyjnymi.

Pytanie 16

Aby skręcić rury o dużych średnicach w trudno dostępnych miejscach, należy zastosować klucz

A. nastawny

B. uniwersalny

C. szwedzki

D. łańcuchowy

Klucz łańcuchowy jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do skręcania i odkręcania rur dużych średnic, szczególnie w miejscach o ograniczonym dostępie. Jego konstrukcja pozwala na pewne chwytanie rur, dzięki czemu minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Klucz łańcuchowy działa na zasadzie owinięcia łańcucha wokół rury, co umożliwia jego pewne obracanie i jednocześnie zapewnia dużą siłę chwytu. W praktyce, zastosowanie klucza łańcuchowego jest niezwykle istotne w branżach takich jak hydraulika czy instalacje przemysłowe, gdzie często spotyka się rury o dużych średnicach. W takich przypadkach tradycyjne klucze, takie jak klucze nastawne czy szwedzkie, mogą okazać się nieefektywne lub wręcz niemożliwe do użycia ze względu na ograniczoną przestrzeń roboczą. Użycie klucza łańcuchowego jest zgodne z dobrą praktyką, ponieważ pozwala na zachowanie bezpieczeństwa pracy oraz efektywności wykonywanych działań. Warto pamiętać, że prawidłowe użycie tego narzędzia wymaga również znajomości technik ich stosowania oraz odpowiednich procedur BHP, co dodatkowo zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 17

Na jakiej głębokości układa się rury gruntowego wymiennika ciepła w instalacji pompy cieplnej?

A. 1,0-1,6 m

B. 0,6-1,2 m

C. 1,6-2,2 m

D. 2,2-2,8 m

Rury gruntowego wymiennika ciepła w instalacjach pomp ciepła układa się zazwyczaj na głębokości od 1,0 do 1,6 m. Taki zakres głębokości jest preferowany, ponieważ zapewnia optymalne warunki do wymiany ciepła pomiędzy gruntem a płynem roboczym w systemie. Grunt na tej głębokości ma stabilną temperaturę, co jest kluczowe dla efektywności działania pompy ciepła. W praktyce, głębokość układania rur wpływa na wydajność systemu, zwłaszcza w kontekście lokalnych warunków geotermalnych oraz właściwości gruntu. Zbyt płytkie ułożenie rur może prowadzić do nieefektywnej wymiany ciepła, szczególnie w okresach dużego zapotrzebowania na energię grzewczą. Z kolei zbyt głębokie ułożenie może wiązać się z większymi kosztami inwestycyjnymi oraz trudnościami w instalacji. Warto zaznaczyć, że normy budowlane oraz najlepsze praktyki branżowe sugerują uwzględnienie lokalnych warunków geologicznych i klimatycznych przy projektowaniu systemów gruntowych wymienników ciepła.

Pytanie 18

Aby pompy ciepła funkcjonujące w systemie ogrzewania mogły przez cały okres eksploatacji skutecznie pełnić swoje zadania, konieczne jest zapewnienie regularnych przeglądów technicznych, które powinny być realizowane przynajmniej raz

A. na pięć lat przed rozpoczęciem sezonu grzewczego

B. w roku przed rozpoczęciem sezonu grzewczego

C. na pięć lat po zakończeniu sezonu grzewczego

D. w roku po zakończeniu sezonu grzewczego

Odpowiedź „w roku przed sezonem grzewczym” jest prawidłowa, ponieważ regularne przeglądy techniczne pomp ciepła są kluczowe dla ich niezawodności i efektywności. Przeglądy powinny być przeprowadzane przed rozpoczęciem sezonu grzewczego, aby zidentyfikować ewentualne usterki i zapewnić optymalne działanie urządzenia. Dobrym przykładem zastosowania tej praktyki jest wykonanie przeglądu całego systemu, w tym sprawdzenie stanu wymiennika ciepła, układu chłodniczego oraz poziomu czynnika chłodniczego. Ponadto, zgodnie z normą PN-EN 14511, producent pomp ciepła zaleca regularne przeglądy w celu oceny efektywności energetycznej oraz zmniejszenia ryzyka awarii. Przegląd można również połączyć z konserwacją, co pozwala na przedłużenie żywotności urządzenia oraz redukcję kosztów eksploatacyjnych. Regularne działania serwisowe przed sezonem grzewczym pozwalają na wczesne wykrycie problemów, co jest niezbędne do zapewnienia komfortu cieplnego w budynku.

Pytanie 19

Przetwornica napięcia to urządzenie stosowane w systemach fotowoltaicznych do

A. przemiany napięcia zmiennego w napięcie stałe

B. zapewnienia stabilnego napięcia w akumulatorze

C. ochrony akumulatora przed przeładowaniem

D. przemiany napięcia stałego w napięcie zmienne

Przetwornica napięcia odgrywa kluczową rolę w instalacjach fotowoltaicznych, gdzie napięcie stałe (DC) generowane przez panele słoneczne musi być przekształcone na napięcie zmienne (AC), aby mogło być efektywnie wykorzystywane w domowych systemach elektrycznych i integrowane z siecią energetyczną. Ta konwersja jest niezbędna, ponieważ większość urządzeń domowych, takich jak lodówki, telewizory czy oświetlenie, działa na napięciu zmiennym. Przykłady zastosowania przetwornic obejmują systemy off-grid, gdzie energia słoneczna jest przechowywana w akumulatorach i wykorzystywana w sposób ciągły. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przetwornice powinny być odpowiednio dobrane do mocy generowanej przez panele oraz wymaganej mocy obciążenia, aby zapewnić efektywność energetyczną i długowieczność systemu. Standardy międzynarodowe, takie jak IEC 62109, regulują bezpieczeństwo i wydajność przetwornic, co jest istotne dla zapewnienia niezawodności systemów OZE.

Pytanie 20

Przy transporcie kolektora słonecznego na dach, co należy zrobić?

A. skorzystać z drabiny i w dwie osoby wciągnąć kolektor

B. użyć bloczków wyciągowych

C. usunąć osłony zabezpieczające

D. zastosować pas transportowy przymocowany do przyłączy kolektora

Wybór drabiny i wspólnego wciągania kolektora może wydawać się praktyczny, jednak takie podejście niesie ze sobą poważne ryzyko. Przede wszystkim, użycie drabiny do transportu ciężkiego przedmiotu wymaga znacznej koordynacji i siły, co może prowadzić do utraty równowagi, a w konsekwencji do upadku. Kiedy dwie osoby starają się jednocześnie wciągnąć kolektor, istnieje duże prawdopodobieństwo, że jedna z nich może nieoczekiwanie puścić przedmiot, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia. Zdejmowanie osłon zabezpieczających przed transportem również nie jest zalecane, ponieważ osłony te mają na celu ochronę delikatnych elementów kolektora przed uszkodzeniami mechanicznymi i warunkami atmosferycznymi. Ich usunięcie może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń przed transportem i negatywnie wpłynąć na wydajność kolektora po jego zainstalowaniu. Użycie pasa transportowego przymocowanego do przyłączy kolektora również nie jest właściwe, ponieważ takie podejście może prowadzić do uszkodzenia przyłączy, co może skutkować nieszczelnościami lub innymi problemami eksploatacyjnymi po zamontowaniu kolektora. Właściwe metody transportu powinny opierać się na standardach bezpieczeństwa i dobrych praktykach, które zapewniają zarówno bezpieczeństwo, jak i integralność transportowanego urządzenia.

Pytanie 21

Pompa ciepła typu sprężarkowego określana jest jako rewersyjna, gdy jest zainstalowana w obiekcie

A. ma sprężarkę umieszczoną na zewnątrz budynku

B. może zimą pełnić funkcje grzewcze, a latem chłodnicze

C. ma 4 wymienniki ciepła

D. ma modulowaną moc grzewczą sprężarki

Sprężarkowa pompa ciepła nazywana jest rewersyjną, ponieważ może w zależności od potrzeb zmieniać kierunek przepływu czynnika chłodniczego, co pozwala jej pełnić różne funkcje: zimą jako urządzenie grzewcze, a latem jako system chłodzący. W praktyce oznacza to, że pompa ciepła może efektywnie wykorzystać energię z otoczenia do ogrzewania pomieszczeń, pobierając ciepło z powietrza, gruntu lub wody, a w okresie letnim może tę energię odprowadzać, schładzając budynek. Współczesne systemy oparte na tej technologii są zgodne z normami efektywności energetycznej, co czyni je ekologicznymi i ekonomicznymi rozwiązaniami. Przykładem zastosowania mogą być budynki mieszkalne, biura czy obiekty przemysłowe, które dzięki zastosowaniu rewersyjnych pomp ciepła mogą zredukować koszty eksploatacji oraz emisję dwutlenku węgla. Warto zauważyć, że rewersyjne pompy ciepła przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju, co jest istotne w kontekście globalnych wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi.

Pytanie 22

W trakcie corocznej kontroli systemu solarnego do ogrzewania wody należy

A. przeprowadzić regulację ustawienia kolektorów

B. zweryfikować stan płynu solarnym

C. uzupełnić instalację płynem solarnym

D. wykonać płukanie systemu

Sprawdzenie stanu płynu solarnego podczas corocznego przeglądu instalacji grzewczej jest kluczowe dla zapewnienia jej optymalnej wydajności i bezpieczeństwa. Płyn solarny pełni funkcję transportowania ciepła z kolektorów do zbiornika, a jego właściwe właściwości fizyczne są niezbędne dla efektywności całego systemu. Warto regularnie kontrolować poziom płynu, jego temperaturę oraz ewentualne zanieczyszczenia, które mogą wpływać na wydajność instalacji. Przykładowo, zbyt niski poziom płynu może prowadzić do przegrzewania się kolektorów, co w skrajnych przypadkach może uszkodzić system. Z drugiej strony, zanieczyszczenia mogą powodować osady w rurach, co ogranicza przepływ i obniża efektywność wymiany ciepła. Regularne kontrole są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i pozwalają na wczesne wykrycie problemów, co z kolei redukuje koszty napraw oraz przestojów. Dbałość o stan płynu solarnego to istotny element strategii konserwacyjnej, która wspiera długowieczność i efektywność systemu. Rekomendowane jest również uzupełnianie płynu zgodnie z zaleceniami producenta, co pozwala utrzymać optymalne parametry działania instalacji.

Pytanie 23

Dobór odpowiedniej powierzchni kolektorów słonecznych do produkcji ciepłej wody użytkowej w budynku jednorodzinnym można przeprowadzić na podstawie zestawów danych, które zawierają następujące informacje:

A. liczba użytkowników korzystających z c.w.u., krotność wymian powietrza, średni współczynnik przewodzenia ciepła

B. pojemność zbiornika c.w.u., średni współczynnik przewodzenia ciepła, rodzaj kolektora

C. liczba użytkowników korzystających z c.w.u., pojemność zbiornika c.w.u., rodzaj kolektora

D. pojemność zbiornika c.w.u., zapotrzebowanie na ciepło dla budynku, krotność wymian powietrza

Dobra, jeśli chodzi o dobór powierzchni kolektorów słonecznych do podgrzewania wody w domu, to jest parę rzeczy, na które warto zwrócić uwagę. Po pierwsze, liczba osób, które będą korzystać z ciepłej wody, ma ogromne znaczenie. Im więcej osób, tym większe potrzeby na ciepłą wodę, a co za tym idzie, więcej energii ze słońca będzie trzeba. Nie można też zapomnieć o pojemności zbiornika na c.w.u., bo musi ona pasować do tego, ile wody będzie potrzebne i jak dużo ciepła będą w stanie dostarczyć kolektory. Typ kolektora też jest ważny, bo to właśnie od niego zależy, jak dobrze będzie działał cały system. W praktyce można na podstawie tych informacji wyliczyć, jak dużą powierzchnię kolektorów należy zamontować, żeby maksymalnie wykorzystać energię słoneczną. Na przykład, w domach z wieloma mieszkańcami i dużymi zbiornikami warto zainwestować w większą powierzchnię kolektorów, żeby wszystko działało sprawnie. Dobrze jest też korzystać z kalkulatorów i programów do symulacji, które uwzględniają lokalne warunki pogodowe i nasłonecznienie, jeśli planujesz taki system.

Pytanie 24

Ośmiu paneli fotowoltaicznych o maksymalnej mocy P=250 Wp i napięciu U=12 V zostało połączonych równolegle. Instalacja ta cechuje się następującymi parametrami

A. P=2 000 Wp, U=12 V

B. P=2 000 Wp, U=96 V

C. P=250 Wp, U=96 V

D. P=250 Wp, U=12 V

Odpowiedź P=2 000 Wp, U=12 V jest poprawna, ponieważ w układzie równoległym moc paneli fotowoltaicznych sumuje się, natomiast napięcie pozostaje stałe. W przypadku ośmiu paneli o mocy 250 Wp każdy, całkowita moc instalacji wynosi 8 x 250 Wp = 2000 Wp, co jest zgodne z pierwszą odpowiedzią. Napięcie w układzie równoległym pozostaje na poziomie 12 V, co również potwierdza prawidłowość tej odpowiedzi. Takie połączenie jest powszechnie stosowane w systemach fotowoltaicznych, gdzie stabilne napięcie jest kluczowe dla zasilania urządzeń o różnych wymaganiach energetycznych. W praktyce, takie układy są wykorzystywane w instalacjach domowych, gdzie zapewniają odpowiednią moc przy zachowaniu niskiego napięcia, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania. Zgodnie z normami IEC 61215 i IEC 61730, instalacje fotowoltaiczne powinny być projektowane tak, aby zapewnić maksymalną efektywność energetyczną oraz bezpieczeństwo, co również znajduje potwierdzenie w tej odpowiedzi.

Pytanie 25

W jakiej technologii łączy się kolektor słoneczny z wymiennikiem ciepła?

A. Klejenie

B. Lutowanie miękkie

C. Lutowanie twarde

D. Zgrzewanie

Lutowanie twarde jest techniką, która jest powszechnie stosowana do łączenia elementów w systemach grzewczych, w tym kolektorów słonecznych z wymiennikami ciepła. Proces lutowania twardego polega na użyciu stopu metalu o wysokiej temperaturze topnienia, co zapewnia mocne i trwałe połączenie. Dzięki temu, że lutowanie twarde tworzy spoiny odporne na wysoką temperaturę oraz ciśnienie, jest idealne do zastosowań w układach, w których występują ekstremalne warunki operacyjne, takie jak w instalacjach solarnych. Przykładem może być połączenie miedzi w instalacjach solarnych, gdzie zastosowanie lutowania twardego jest zgodne z normą PN-EN 12792:2007, która określa wymagania dla systemów solarnych. Dodatkowo, lutowanie twarde pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności wymiany ciepła, co zwiększa efektywność całego systemu. W praktyce, lutowanie twarde może być stosowane do łączenia elementów o różnych grubościach, co czyni tę metodę bardzo wszechstronną w inżynierii cieplnej.

Pytanie 26

Minimalna przestrzeń między sąsiadującymi turbinami w elektrowniach wiatrowych, mierzona w średnicach wirnika turbiny, powinna wynosić przynajmniej

A. 10

B. 5

C. 20

D. 15

Wybór większych wartości minimalnej odległości między turbinami, takich jak 10, 15 czy 20 średnic wirnika, może wydawać się odpowiedni na pierwszy rzut oka, jednak w rzeczywistości prowadzi do wielu nieefektywności. Przede wszystkim, przy nadmiernym zwiększeniu odległości, zespół turbin traci na efektywności operacyjnej. Wiatr jest zasobem, który powinien być wykorzystywany w sposób maksymalny, a zbyt duże odległości między turbinami skutkują niepotrzebnym marnowaniem potencjału energetycznego obszaru. Dodatkowo, zbyt duża odległość zwiększa koszty instalacji i budowy farmy wiatrowej, co w dłuższej perspektywie wpływa na opłacalność inwestycji. Należy także zauważyć, że w praktyce wiele farm wiatrowych może wykazywać większą gęstość instalacji, a ich rozmieszczenie jest optymalizowane w oparciu o lokalne warunki wiatrowe. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa odległość automatycznie zapewni lepsze wyniki, co ignoruje fakt, że kluczowym czynnikiem jest efektywność energetyczna i odpowiednia interakcja między turbinami. Ostatecznie, zasady projektowania farm wiatrowych powinny być zgodne z aktualnymi normami branżowymi, które określają, że minimalna odległość wynosząca 5 średnic wirnika jest wystarczająca do zapewnienia zarówno optymalnej produkcji energii, jak i bezpieczeństwa operacyjnego.

Pytanie 27

Jakie jest napięcie łańcucha modułów (stringu) po jego odłączeniu od falownika?

A. zero

B. sumie napięć wszystkich modułów

C. napięciu pojedynczego modułu

D. nieskończoności

Odpowiedź wybrana jako poprawna, czyli suma napięć wszystkich modułów, jest zgodna z zasadami łączenia paneli fotowoltaicznych w łańcuchach (stringach). W przypadku, gdy moduły są połączone szeregowo, ich napięcia sumują się, co jest kluczowym aspektem przy projektowaniu systemów fotowoltaicznych. Na przykład, jeśli mamy trzy moduły o napięciu nominalnym 30 V każdy, to napięcie całego stringu po odłączeniu od falownika wynosi 90 V. To zjawisko ma istotne znaczenie podczas obliczania wymaganej mocy falownika oraz projektowania instalacji, aby zapewnić optymalną wydajność systemu. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie parametrów technicznych modułów oraz falowników, aby zapewnić ich wzajemną kompatybilność. Dodatkowo, znajomość obliczeń napięcia w łańcuchach pozwala na unikanie przeciążeń i poprawia efektywność energetyczną instalacji. W kontekście standardów, normy IEC 61730 i IEC 61215 są kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa i wydajności modułów fotowoltaicznych.

Pytanie 28

Instalacja kolektora próżniowego na płaskim podłożu zaczyna się od zamontowania

A. kolektora zbiorczego do stelaża

B. rury zasilającej i powrotnej do stelaża kolektora

C. konstrukcji stelaża

D. rur próżniowych do kolektora zbiorczego

Montaż kolektora próżniowego na podłożu płaskim zaczyna się od konstrukcji stelaża, ponieważ stanowi on podstawę dla całego systemu kolektorów. Stelaż musi być odpowiednio zaprojektowany, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo instalacji. Właściwe umiejscowienie stelaża jest kluczowe dla efektywności kolektorów, gdyż odpowiedni kąt nachylenia wpływa na wydajność pozyskiwania energii słonecznej. Przykładem może być zastosowanie stelaży regulowanych, które pozwalają na dostosowanie kąta nachylenia w zależności od pory roku. Dobrą praktyką jest także używanie materiałów odpornych na korozję, co zapewnia długotrwałość i minimalizuje konieczność konserwacji. W kontekście norm budowlanych, stelaże powinny spełniać wymagania dotyczące nośności oraz odporności na działanie warunków atmosferycznych, co jest istotne dla bezpieczeństwa całej instalacji.

Pytanie 29

Na dokumentacji dotyczącej zapotrzebowania materiałowego do realizacji instalacji znajduje się symbol Cu-DHP 22x1 R220. Co to oznacza w kontekście rur?

A. o średnicy 22 mm i długości 1m, twarda

B. o promieniu 22 mm i grubości 1 mm, twarda

C. o średnicy 22 mm i grubości 1mm, miękka

D. o średnicy 22 mm i długości 1m, miękka

Odpowiedź wskazująca, że jest to rura miedziana o średnicy 22 mm i grubości 1 mm, miękka, jest poprawna ze względu na standardowe oznaczenia rur miedzianych. Symbol Cu-DHP oznacza miedź dekarbonizowaną, która jest szeroko stosowana w instalacjach wodnych i grzewczych. Średnica 22 mm to typowy rozmiar dla rur stosowanych w instalacjach domowych, co czyni je idealnymi do transportu wody oraz dla systemów grzewczych. Grubość 1 mm wskazuje na uniwersalność i łatwość w montażu, co jest korzystne w przypadku zastosowań, gdzie elastyczność materiału jest ważna. Rury miękkie są często wykorzystywane, gdyż łatwiej je formować i dopasowywać do istniejącej instalacji. Przykłady zastosowań obejmują instalacje hydrauliczne w budynkach mieszkalnych, gdzie miedź jest preferowana ze względu na swoją odporność na korozję oraz właściwości antybakteryjne. Dobrą praktyką jest stosowanie takich rur w miejscach, które wymagają częstych zmian kierunku lub w przypadku trudnego dostępu do instalacji.

Pytanie 30

Jak często należy przeprowadzać kontrolę stanu technicznego instalacji elektrycznych w zakresie rezystancji izolacji?

A. co 5 lat

B. co 7 lat

C. co 3 lata

D. co 2 lata

Kontrola stanu technicznego instalacji elektrycznych w zakresie rezystancji izolacji jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa oraz niezawodności systemów elektroenergetycznych. Zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-IEC 60364 oraz wytycznymi z zakresu utrzymania urządzeń elektrycznych, przegląd tej rezystancji powinien być przeprowadzany co najmniej co 5 lat. Taki okres umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do poważnych awarii, pożarów czy porażenia prądem. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest regularne przeprowadzanie testów rezystancji izolacji w obiektach przemysłowych, gdzie instalacje elektryczne są szczególnie narażone na działanie czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy substancje chemiczne, które mogą wpływać na degradację materiałów. Systematyczne wykonywanie tego rodzaju kontroli wspiera utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 31

System hydrauliczny instalacji solarnej został zmontowany, jednak odbiorniki ciepła z kolektorów nadal nie są podłączone. W tej sytuacji instalator powinien

A. napełnić system i uruchomić pompę cyrkulacyjną.

B. pozostawić system bez napełniania czynnikiem grzewczym.

C. napełnić system i włączyć grupę solarną.

D. zwiększyć objętość naczynia wzbiorczego oraz napełnić system.

Zwiększenie pojemności naczynia wzbiorczego i napełnienie instalacji nie jest zalecane w opisanej sytuacji. W przypadku braku podłączonych odbiorników ciepła, napełnienie instalacji czynnikiem grzewczym może prowadzić do wielu problemów, w tym do uszkodzeń elementów systemu. Ponadto, zwiększanie pojemności naczynia wzbiorczego bez potrzeby nie tylko jest nieekonomiczne, ale również może wprowadzać zbędne skomplikowanie w układzie hydraulicznym. Warto zauważyć, że w sytuacji, gdy instalacja nie jest w pełni funkcjonalna, jej napełnianie może spowodować nieodwracalne uszkodzenia komponentów systemu, zwłaszcza w przypadku stosowania wody jako czynnika grzewczego, która w przypadku niskich temperatur może zamarzać. Z kolei uruchomienie pompy cyrkulacyjnej bez podłączenia odbiorników ciepła nie przyniesie żadnych korzyści, gdyż system nie będzie mógł wytworzyć odpowiedniego ciśnienia ani ciepła. Napełnianie instalacji w takiej sytuacji może prowadzić do niebezpiecznych warunków pracy, co jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa i standardami branżowymi. W praktyce, pozostawienie instalacji w stanie suchym, aż do momentu jej pełnej gotowości, jest najlepszym podejściem, które minimalizuje ryzyko awarii oraz zapewnia prawidłowe funkcjonowanie systemu solarnych kolektorów.

Pytanie 32

Jaki kolor izolacji powinien mieć przewód neutralny?

A. czarnego lub czerwonego

B. żółto - zielonego

C. niebieskiego

D. brązowego

Odpowiedź 'niebieskiego' jest poprawna, ponieważ według Polskich Norm (PN) oraz przepisów dotyczących instalacji elektrycznych, przewód neutralny musi być oznaczony kolorem niebieskim. Ta norma ma na celu zapewnienie jednoznaczności w identyfikacji przewodów elektrycznych, co jest niezbędne w celu bezpieczeństwa oraz prawidłowego funkcjonowania instalacji. Użycie koloru niebieskiego dla przewodów neutralnych jest standardem przyjętym w wielu krajach, co ułatwia współpracę i rozumienie projektów elektroutwardzonych na poziomie międzynarodowym. Przykładowo, w instalacjach domowych przewód neutralny prowadzi prąd z powrotem do źródła zasilania, a jego poprawne oznaczenie jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek, które mogą prowadzić do niebezpiecznych wypadków elektrycznych. Przewody ochronne, oznaczane kolorem żółto-zielonym, mają zupełnie inną funkcję - mają na celu zabezpieczenie przed porażeniem elektrycznym, co podkreśla znaczenie znajomości tych standardów w praktyce.

Pytanie 33

Kiedy powinien być przeprowadzany przegląd techniczny kotła na biomasę?

A. przynajmniej dwa razy w roku

B. raz w roku, najlepiej przed rozpoczęciem sezonu grzewczego

C. jeden raz w roku, najlepiej po zakończeniu sezonu grzewczego

D. co dwa lata

Kiedy mówimy o przeglądzie technicznym kotła na biomasę, to warto pamiętać, że najlepiej robić to raz w roku. Najlepszy moment to przed sezonem grzewczym, bo wtedy można znaleźć jakieś potencjalne usterki na czas. Takie przeglądy to nie tylko kwestia bezpieczeństwa, ale też efektywności kotła. Regularne sprawdzanie stanu technicznego kotła pomaga uniknąć problemów i wydatków w przyszłości. Przykładowo, ważne jest, żeby sprawdzić palnik, wymiennik ciepła czy systemy bezpieczeństwa. Jak wiadomo, normy, takie jak PN-EN 303-5, mówią, że te kontrole są ważne dla ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowników. Nie bez znaczenia jest, żeby przeglądów dokonywali fachowcy, bo tylko oni będą w stanie zauważyć wszelkie nieprawidłowości i zasugerować, co należy poprawić.

Pytanie 34

Ciśnienie ustawione na zaworze zabezpieczającym w systemie grzewczym z zastosowaniem pompy ciepła powinno wynosić

A. 6 barów

B. 2 bary

C. 9 barów

D. 1 bar

Nastawa zaworu bezpieczeństwa w instalacji grzewczej z pompą ciepła powinna wynosić 6 barów, co odpowiada standardom dla tego typu systemów. Pompy ciepła są projektowane do pracy w określonym zakresie ciśnienia, a 6 barów stanowi odpowiednią wartość zabezpieczającą przed nadmiernym wzrostem ciśnienia, co może prowadzić do uszkodzenia instalacji. W praktyce, zawór bezpieczeństwa powinien otworzyć się, gdy ciśnienie wewnętrzne przekroczy ustaloną wartość, a 6 barów jest powszechnie przyjętą normą dla większości systemów grzewczych. Przykład zastosowania to instalacje ogrzewania podłogowego, gdzie nadmiar ciśnienia może zniszczyć rury. Wybór odpowiedniej nastawy zaworu bezpieczeństwa jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności systemu. Zgodnie z normami PN-EN 12828 oraz PN-EN 12831, należy regularnie kontrolować i konserwować te urządzenia, aby zapewnić ich prawidłowe działanie, co przekłada się na efektywność energetyczną oraz długowieczność instalacji grzewczej.

Pytanie 35

W celu stworzenia kosztorysu dla inwestora, jakie narzędzia są wykorzystywane?

A. protokół odbioru końcowego

B. dziennik budowy

C. protokół odbioru częściowego

D. katalogi nakładów rzeczowych

Katalogi nakładów rzeczowych są fundamentalnym narzędziem stosowanym w procesie opracowywania kosztorysów inwestorskich. Zawierają one szczegółowe informacje na temat ilości i kosztów materiałów oraz robót budowlanych, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych wydatków związanych z realizacją projektu. Przykładowo, w katalogach można znaleźć stawki kosztów dla różnych rodzajów robót, takich jak wykopy, fundamenty czy prace wykończeniowe, co pozwala na ich bezpośrednie zastosowanie w kosztorysie. W praktyce, korzystanie z katalogów zmniejsza ryzyko błędów w obliczeniach, ponieważ są one oparte na rzeczywistych danych z rynku budowlanego. Ponadto, stosowanie katalogów nakładów rzeczowych jest zalecane przez standardy branżowe, takie jak Zasadnicze Zasady Kosztorysowania (ZKZ), co czyni je niezbędnym elementem profesjonalnego kosztorysowania. Warto również zaznaczyć, że katalogi te mogą być dostosowane do specyfiki danego projektu, co zwiększa ich użyteczność.

Pytanie 36

Dokumentem dołączonym do propozycji sprzedaży sprzętu systemów odnawialnych źródeł energii, w którym znajdują się specyfikacje techniczne, zasady instalacji, diagramy montażowe oraz warunki użytkowania, są

A. potwierdzone protokoły odbiorcze montażu urządzeń

B. standardy

C. katalogi ofertowe

D. projekty architektoniczne

Katalogi ofertowe stanowią kluczowy element dokumentacji związanej z ofertą sprzedaży urządzeń systemów energetyki odnawialnej. Zawierają one nie tylko szczegółowe dane techniczne dotyczące oferowanych urządzeń, ale także informacje na temat warunków montażu, schematów montażowych oraz warunków eksploatacji. Dzięki temu inwestorzy i wykonawcy mogą dokładnie ocenić, czy dany produkt spełnia ich wymagania i jakie są oczekiwania dotyczące jego instalacji oraz użytkowania. W praktyce katalogi ofertowe są często wykorzystywane na etapie przygotowania projektu, pomagając w doborze odpowiednich urządzeń do konkretnego zastosowania, zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami. Przykładowo, w katalogach mogą być zawarte informacje o efektywności energetycznej, co jest istotne przy ocenie zgodności z normami unijnymi, takimi jak dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej. Dobrą praktyką w branży jest również aktualizowanie katalogów zgodnie z nowymi technologiami, co umożliwia inwestorom korzystanie z najnowszych rozwiązań na rynku.

Pytanie 37

Współczynnik efektywności COP pompy ciepła o parametrach podanych w tabeli przy podgrzewaniu wody do temperatury 30 °C przy temperaturze otoczenia 2 °C wynosi

Parametry pompy
Parametr	Jednostka	Wartość
Moc cieplna*	kW	15,0
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki*	kW	3,0
Pobór prądu*	A	6,5
Moc cieplna**	kW	16,5
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki**	kW	3,6
Pobór prądu*	A	6,7
* temp. otoczenia 2°C, temp wody 30°C
** temp. otoczenia 7°C, temp wody 50°C

A. 5,0

B. 3,0

C. 3,6

D. 4,6

Wskaźniki efektywności, jak na przykład COP, to ważna sprawa przy ocenianiu wydajności pomp ciepła i ich oszczędności. Jeśli ktoś wybrał 3,6, 3,0 lub 4,6, to może to oznaczać, że nie do końca rozumie, jak to wszystko działa. Te wartości mogą sprawiać wrażenie, że pompy ciepła są mniej skuteczne, ale to nie do końca prawda. COP poniżej 5,0 może sugerować, że pompa nie wykorzystuje swojego potencjału, co często jest efektem złych ustawień, źle dobranego sprzętu lub niewłaściwych warunków pracy. Czasami ludzie zapominają o parametrach, jak różnica temperatur między źródłem ciepła a medium grzewczym, a to ma ogromny wpływ na efektywność. Pompy ciepła, gdy pracują w dobrych warunkach, na przykład korzystając z niskotemperaturowych źródeł, mogą mieć znacznie wyższe wartości COP. Często popełnianym błędem jest porównywanie różnych systemów grzewczych bez zwracania uwagi na ich specyfikę. Trzeba pamiętać, że efektywność pompy ciepła mocno zależy od źródła ciepła oraz temperatury zasilania, a złe przyjęcie tych parametrów może prowadzić do krzywdzących wniosków o jej wydajności.

Pytanie 38

Obecność powietrza w systemie solarnym wynika głównie z

A. nieprawidłowego umiejscowienia grupy pompowej

B. uszkodzonej pompy obiegowej

C. nieodpowietrzenia układu solarnego

D. nieprawidłowego montażu naczynia wzbiorczego

Obecność powietrza w układzie solarnym jest najczęściej wynikiem nieodpowietrzenia układu, co oznacza, że powietrze nie zostało usunięte z systemu w odpowiednim czasie. To zjawisko może prowadzić do wielu problemów, takich jak spadek efektywności systemu grzewczego, hałas w instalacji czy nawet uszkodzenia komponentów, takich jak pompy, wymienniki ciepła czy rury. W praktyce, podczas montażu układów solarnych, kluczowe jest zastosowanie odpowiednich zaworów odpowietrzających oraz regularne serwisowanie, aby zapewnić pełne usunięcie powietrza. Zgodnie z normami branżowymi, zaleca się przeprowadzanie odpowietrzania systemu podczas uruchamiania oraz regularne kontrole, by upewnić się, że nie ma nagromadzenia powietrza. Dobre praktyki obejmują również stosowanie naczynia wzbiorczego, które ma na celu kompensację zmian objętości cieczy oraz umożliwienie skutecznego odpowietrzania. Warto pamiętać, że odpowiednie utrzymanie układu solarnego ma kluczowe znaczenie dla jego długowieczności i efektywności.

Pytanie 39

W trakcie przeglądu technicznego komponentu chłodniczego w pompie ciepła nie wykonuje się analizy

A. parametrów cieczy roboczej

B. ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym

C. stanu przewodów rurowych i połączeń

D. szczelności w obiegu roboczym

Wybór odpowiedzi dotyczącej ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym jako elementu przeglądu technicznego części chłodniczej pompy ciepła wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji i zasad działania tych urządzeń. Przeglądy techniczne mają na celu zapewnienie, że kluczowe aspekty systemu chłodzenia działają prawidłowo. Elementy takie jak kontrola szczelności w obiegu roboczym czy stan przewodów rurowych są niezwykle istotne, ponieważ ich niewłaściwe działanie może prowadzić do poważnych awarii. Warto zauważyć, że naczynie wzbiorcze ma za zadanie kompensowanie zmian ciśnienia w systemie hydraulicznym, lecz jego kontrola nie jest kluczowa dla funkcjonowania układu chłodniczego, co jest często mylnie interpretowane. Osoby, które myślą, iż ciśnienie w naczyniu wzbiorczym jest istotnym parametrem do kontrolowania podczas przeglądu, mogą mylić funkcje różnych elementów systemu. Ważne jest, aby podczas przeglądów technicznych skupiać się na parametrach, które rzeczywiście wpływają na efektywność i bezpieczeństwo systemu. Niezrozumienie tego podziału może prowadzić do zaniedbań w utrzymaniu, co w dłuższym czasie może skutkować wyższymi kosztami eksploatacji oraz ryzykiem awarii całego systemu chłodzenia.

Pytanie 40

Jak należy podłączyć instalację solarną do wymiennika ciepła?

A. szeregowo do górnej i dolnej wężownicy wymiennika

B. do górnej wężownicy wymiennika

C. równolegle do górnej i dolnej wężownicy wymiennika

D. do dolnej wężownicy wymiennika

Podłączenie instalacji solarnej do dolnej wężownicy wymiennika ciepła to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o przekazywanie energii słonecznej do systemu ogrzewania. Dolna wężownica jest zazwyczaj tym miejscem, gdzie ciepło z wody, ogrzewanej przez kolektory słoneczne, jest najpierw odbierane. Na przykład, w systemach z bojlerem solarnym, ciepła woda z kolektorów wpływa do dolnej części wymiennika, co pozwala na efektywne wykorzystanie energii słonecznej. Moim zdaniem, dobrze zaprojektowane podłączenie zwiększa wydajność systemu, zwłaszcza latem, gdy słońca jest najwięcej. Trzeba też pamiętać, że odpowiednie ustawienie dolnej wężownicy zmniejsza straty ciepła i pozwala na lepsze działanie automatycznych systemów, co przekłada się na wyższą efektywność całego ogrzewania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej