Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 23:37
  • Data zakończenia: 4 maja 2025 00:00

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W klasyfikacji obiektowej wyróżnia się planowanie

A. strategiczne i taktyczne
B. rzeczowe i finansowe
C. strategiczne i operacyjne
D. kwartalne i bieżące
W analizach planowania często spotyka się różne kategorie, które mogą prowadzić do mylnych interpretacji. Na przykład, podejście strategiczne i operacyjne odnosi się do różnych aspektów zarządzania, ale nie jest odpowiednie w kontekście przedmiotowym, ponieważ koncentruje się na poziomie zarządzania, a nie na zasobach czy celach. Plany kwartalne i bieżące, z kolei, są klasyfikacją planów w odniesieniu do czasu ich realizacji, a nie ich zawartości. W przypadku planów strategicznych i taktycznych, mieszkańcy tego podejścia często mylą różnice pomiędzy długo- a krótkoterminowym planowaniem, co może prowadzić do niewłaściwego alokowania zasobów i braku spójności w działaniach. Plany rzeczowe i finansowe natomiast dostarczają konkretne i mierzalne ramy dla operacji organizacyjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia efektywności. Typowym błędem jest skupienie się tylko na czasie czy poziomie zarządzania, co może prowadzić do pominięcia kluczowych elementów, jak na przykład alokacja zasobów, która jest fundamentalna dla każdego projektu czy planu operacyjnego. Tylko kompleksowe zrozumienie i umiejętność klasyfikacji planów według ich charakterystyki pozwala na skuteczne zarządzanie organizacją.

Pytanie 2

W przedsiębiorstwie zajmującym się produkcją rolet okiennych zauważono znaczący wzrost kosztów materiałów tkaninowych używanych w procesie produkcji. Zespół odpowiedzialny za analizę ekonomiczną powinien niezwłocznie po odkryciu tej nieprawidłowości

A. opracować i wdrożyć zalecenia
B. ustalić przyczyny wzrostu kosztów materiałów
C. oszacować wydatki na surowce oraz energię
D. zbierać dokumentację sprawozdawczą
Ustalenie przyczyn wzrostu kosztów zużycia materiałów jest kluczowym krokiem w procesie zarządzania kosztami w firmie produkującej rolety okienne. Analiza przyczynowa, znana również jako analiza A3, pozwala na identyfikację podstawowych problemów, które mogą prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych. Zrozumienie, dlaczego doszło do wzrostu kosztów, umożliwia podjęcie odpowiednich działań naprawczych. Na przykład, jeśli przyczyną są błędy w prognozowaniu zapotrzebowania na materiały, firma może zdecydować się na wdrożenie lepszych narzędzi analizy danych. Dodatkowo, ustalenie przyczyn może ujawnić problemy związane z jakością materiałów, co może prowadzić do zwiększonego zużycia tkanin. Firmy stosujące metodologia Lean Management czy Six Sigma kładą duży nacisk na identyfikację i eliminację źródeł marnotrawstwa, co jest bezpośrednio związane z kontrolą kosztów. W praktyce, ustalenie przyczyn oraz ich analiza powinny prowadzić do opracowania strategii, które nie tylko zredukują koszty, ale także poprawią efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 3

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. konflikt
B. partycypację
C. delegowanie uprawnień
D. motywację
Delegowanie uprawnień to naprawdę ważna sprawa, jeśli mowa o zarządzaniu. Chodzi o to, żeby dawać innym możliwość podejmowania decyzji i brania odpowiedzialności za różne zadania. To nie tylko pozwala im wykazać się, ale także pomaga w ich rozwoju. W praktyce, lider zespołu może pozwolić programistom pracować samodzielnie nad różnymi elementami projektu, co przyspieszy pracę i lepiej wykorzysta ich umiejętności. Dobrze jest to robić w atmosferze zaufania i mieć jakieś jasne zasady. Warto też zapewnić wszystkim potrzebne narzędzia i ustalić terminy, żeby móc śledzić postępy. Jak pokazuje teoria, skuteczne delegowanie przynosi większą satysfakcję w pracy i lepsze wyniki dla całej organizacji.

Pytanie 4

Która z poniższych umów podlega regulacjom Kodeksu pracy?

A. Umowa agencyjna
B. Umowa o dzieło
C. Umowa zlecenia
D. Umowa o pracę na czas określony
Umowa o pracę na czas określony jest regulowana przez przepisy Kodeksu pracy, co oznacza, że w pełni podlega ona zasadom prawa pracy, które chronią prawa pracowników oraz określają obowiązki pracodawcy. Umowa ta jest zawierana na określony czas, co może być związane z realizacją konkretnego projektu, zastępstwem czy sezonowością pracy. Przykładem może być zatrudnienie pracownika w firmie budowlanej na czas realizacji projektu budowlanego, co daje obu stronom jasność co do czasu trwania zatrudnienia. W praktyce, w przypadku umowy o pracę na czas określony, pracownicy mają prawo do takich samych świadczeń jak osoby zatrudnione na czas nieokreślony, w tym urlopów, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz ochrona przed zwolnieniem. Dodatkowo, Kodeks pracy określa zasady zawierania takich umów, a także ich ewentualnego przedłużania. Zrozumienie tych przepisów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania zatrudnieniem oraz zapobiegania ewentualnym sporom prawnym.

Pytanie 5

Do umów jednostronnych należy umowa

A. najmu
B. sprzedaży
C. darowizny
D. zlecenia
Umowy zlecenia, sprzedaży oraz najmu różnią się zasadniczo od umowy darowizny pod względem struktury zobowiązań. Umowa zlecenia jest umową, w której jedna strona zobowiązuje się do wykonania określonej czynności na rzecz drugiej strony, co oznacza, że obie strony mają swoje obowiązki, co wyklucza ją z kategorii umów jednostronnie zobowiązujących. W przypadku umowy sprzedaży, która jest umową wzajemną, obie strony są zobowiązane do spełnienia świadczeń: sprzedawca do wydania towaru, a kupujący do zapłaty ceny. Natomiast umowa najmu również opiera się na wzajemnych zobowiązaniach, jako że wynajmujący udostępnia lokal, a najemca płaci czynsz. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych umów z umową darowizny wynikają z niepełnego zrozumienia różnic w charakterze zobowiązań. Osoby uczące się prawa mogą błędnie zakładać, że wszystkie umowy oparte są na wzajemności, co jest nieprawidłowe w kontekście umów jednostronnie zobowiązujących. Warto pamiętać, że znajomość tych różnic jest kluczowa dla prawidłowego stosowania przepisów prawnych oraz dla ochrony interesów stron w każdej z tych umów.

Pytanie 6

Jednostka handlowa będąca podatnikiem podatku VAT UE sprzedała towary kontrahentowi z Włoch i wystawiła w dniu 4 stycznia 2010 r. fakturę na dostawę wewnątrzwspólnotową o wartości 10 000 EUR. Zapłata należności od kontrahenta zagranicznego wpłynęła na rachunek bankowy w dniu 15 stycznia 2010 r. Korzystając z informacji o kursach EUR zamieszczonych w zestawieniu, określ zrealizowaną różnicę kursową.

WalutaŚredni kurs NBP na dzień wystawienia fakturyKurs kupna na dzień wpływu należności
EUR4,50 PLN/EUR4 PLN/EUR

A. Ujemna różnica kursowa w kwocie 500 zł
B. Ujemna różnica kursowa w kwocie 5 000 zł
C. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 500 zł
D. Dodatnia różnica kursowa w kwocie 5 000 zł
Wybór odpowiedzi związanej z dodatnią różnicą kursową jest błędny, ponieważ nie uwzględnia podstawowej zasady dotyczącej obliczania różnic kursowych. Różnice kursowe powstają w oparciu o fakt, że wartości transakcji są wyrażone w różnych terminach, co prowadzi do różnic w przeliczeniu na walutę krajową. Kluczowe jest zrozumienie, że gdy kurs waluty w dniu wpływu jest niższy niż w dniu wystawienia faktury, przedsiębiorstwo ponosi stratę, co skutkuje ujemną różnicą kursową. Przykłady błędów często wynikają z nieprawidłowego analizy kursów walutowych oraz niewłaściwego zakupu waluty w dniu transakcji. Dodatnia różnica kursowa mogłaby wystąpić jedynie w przypadku wzrostu kursu waluty, co w tym przypadku nie miało miejsca. Zachęca się przedsiębiorców do stosowania polityki zarządzania ryzykiem walutowym, aby lepiej radzić sobie z takimi sytuacjami. Należy również pamiętać o dokumentacji i ścisłym przestrzeganiu procedur księgowych, aby różnice kursowe były prawidłowo klasyfikowane i ujmowane w sprawozdaniach finansowych. Tylko w ten sposób można uniknąć błędnych interpretacji i nieprawidłowych rozliczeń. Warto zainwestować czas w zrozumienie mechanizmów rynków walutowych oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 7

W umowie o pracę zawartej z pracownikiem agencji marketingowej określono następujące elementy wynagrodzenia brutto:
- wynagrodzenie zasadnicze 1 500 zł
- dodatek funkcyjny 300 zł
- prowizja w wysokości 0,5% od osiągniętego w danym miesiącu obrotu.

Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika, wiedząc, że miesięczny obrót firmy wyniósł 30 000 zł?

A. 1 950 zł
B. 1 850 zł
C. 1 915 zł
D. 1 815 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często występują błędy w obliczeniach lub interpretacji składników wynagrodzenia. Na przykład, jeśli ktoś oblicza wynagrodzenie na poziomie 1850 zł, może to wynikać z pominięcia prowizji lub błędnego zsumowania podstawowych składników wynagrodzenia. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że prowizja jest istotnym składnikiem wynagrodzenia, który powinien być uwzględniony w końcowych obliczeniach. Inna błędna konsekwencja, jak na przykład 1815 zł, może być wynikiem niewłaściwego przeliczenia lub zastosowania niewłaściwego procentu przy obliczaniu prowizji. Tego rodzaju błędy mogą prowadzić do znacznych nieporozumień między pracodawcą a pracownikiem oraz mogą wpłynąć na morale zespołu. Warto zaznaczyć, że w praktykach zatrudnienia ważne jest, aby wynagrodzenie było przejrzyste i zrozumiałe dla pracowników. Dlatego dobrym podejściem jest szczegółowe przedstawienie wszystkich składników wynagrodzenia w umowie oraz regularne szkolenia dla kadry zarządzającej w zakresie obliczania wynagrodzeń, aby uniknąć nieporozumień i błędów w przyszłości.

Pytanie 8

Do obowiązków naczelnika urzędu celno-skarbowego należy między innymi

A. nadzór nad zamówieniami publicznymi jednostek samorządu terytorialnego
B. zarządzanie zobowiązaniami Skarbu Państwa wynikającymi z wyemitowanych papierów wartościowych
C. ustalanie należności celnych i podatkowych związanych z importem i eksportem towarów
D. opracowywanie, wdrażanie oraz kontrola realizacji budżetu państwowego
Odpowiedzi wskazujące na opracowywanie, wykonywanie i kontrolowanie realizacji budżetu państwa, obsługę zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych oraz kontrolę zamówień publicznych jednostek samorządu terytorialnego nie są zgodne z zadaniami naczelnika urzędu celno-skarbowego. Opracowywanie budżetu państwa jest kompetencją innych organów administracji, takich jak Ministerstwo Finansów, które odpowiada za planowanie i wykonanie budżetu. Obsługa zobowiązań z tytułu papierów wartościowych leży w gestii instytucji finansowych i odpowiednich departamentów, które zajmują się rynkiem kapitałowym. Kontrola zamówień publicznych dotyczy przetargów i umów zawieranych przez jednostki samorządu terytorialnego, co również nie wchodzi w zakres obowiązków naczelnika urzędów celno-skarbowych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują nieporozumienia dotyczące zakresu odpowiedzialności różnych instytucji oraz mylenie kompetencji jednostek odpowiedzialnych za finansowanie publiczne z zadaniami związanymi z kontrolą obrotu towarami. Wiedza o tym, jakie są konkretne obowiązki naczelnika urzędu celno-skarbowego, pozwala lepiej zrozumieć, jak funkcjonuje system celny i podatkowy w Polsce oraz jakie są jego kluczowe elementy.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla każdego kwartału.

WyszczególnienieI kwartałII kwartał
Przychody ze sprzedaży towarów600 000,00 zł800 000,00 zł
Liczba dni9090
Przeciętny stan zapasów towarów120 000,00 zł240 000,00 zł

A. I kwartał 27 dni; II kwartał 18 dni.
B. I kwartał 18 dni; II kwartał 27 dni.
C. I kwartał 5 dni; II kwartał 3 dni.
D. I kwartał 3 dni; II kwartał 5 dni.
Poprawna odpowiedź wskazuje, że wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla I kwartału wynosi 18 dni, a dla II kwartału 27 dni. Wskaźnik rotacji zapasów to kluczowy wskaźnik, który pokazuje efektywność zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Oblicza się go, dzieląc wartość zapasów przez koszt sprzedanych towarów i mnożąc przez liczbę dni w okresie. Przykładowo, jeśli firma ma średnie zapasy o wartości 1800 zł i koszt sprzedanych towarów wynosi 3000 zł, to wskaźnik rotacji zapasów wyniesie 18 dni. Oznacza to, że firma potrzebuje średnio 18 dni na sprzedaż swoich zapasów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie wskaźnik rotacji powinien być jak najniższy, wskazując na efektywną sprzedaż. Przy analizie tych danych należy również brać pod uwagę sezonowość i zmiany popytu, które mogą wpływać na dynamikę rotacji zapasów w różnych kwartałach.

Pytanie 10

właściciel butiku odzieżowego przyjął dostawę zamówionych produktów. W ewidencji przychodów i wydatków koszty transportu zamówionych produktów będą uwzględnione w kategorii

A. koszty uboczne zakupu
B. zakup towarów handlowych i materiałów
C. pozostałe wydatki
D. wartość sprzedanych towarów i usług
Koszty uboczne zakupu to wydatki, które są bezpośrednio związane z nabyciem towaru, ale nie są jego wartością podstawową. W przypadku sklepu odzieżowego, koszty transportu zamówionego towaru są uważane za koszty uboczne, ponieważ są niezbędne do dostarczenia zakupionych produktów do sklepu. W praktyce, prawidłowe księgowanie tych kosztów ma kluczowe znaczenie dla właściwego ustalenia całkowitego kosztu nabycia towarów, co pozwala na dokładne obliczenie marży i rentowności sklepu. W polskim systemie rachunkowości zgodnie z Ustawą o rachunkowości, koszty transportu powinny być ujmowane w księdze przychodów i rozchodów w pozycji dotyczącej kosztów ubocznych zakupu. Dzięki temu, właściciel sklepu ma pełną kontrolę nad kosztami operacyjnymi, co jest istotne w planowaniu finansowym i podejmowaniu decyzji dotyczących cen oraz strategii sprzedażowych.

Pytanie 11

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Dywersyfikacji
B. Przetrwania
C. Modyfikacji produktu
D. Penetracji rynku
Wybór strategii dywersyfikacji, przetrwania lub penetracji rynku w kontekście wprowadzenia soków jest błędny z kilku powodów. Dywersyfikacja odnosi się do wprowadzania nowych produktów na rynek w zupełnie innej kategorii lub branży, co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż soki są naturalnym rozszerzeniem oferty owoców i warzyw. Zatem, klasyfikacja tego działania jako dywersyfikacji nie uwzględnia faktu, że firma pozostaje w swojej podstawowej branży, koncentrując się na przetwórstwie. Strategia przetrwania dotyczy działań podejmowanych w sytuacjach kryzysowych, takich jak zmniejszenie kosztów, które nie mają zastosowania w kontekście wprowadzania nowego produktu. Z kolei penetracja rynku polega na zwiększeniu udziału w rynku istniejących produktów, co również nie opisuje sytuacji, gdyż wprowadzono nowy produkt. Błędem jest więc mylenie tych strategii i niewłaściwe przypisanie ich do działań, które polegają na naturalnym rozwijaniu oferty, a nie na dostosowywaniu się do kryzysu czy poszukiwaniu nowych rynków. Kluczowe jest zrozumienie, że wprowadzenie soków jako nowego produktu w ramach istniejącej kategorii konsekwentnie wspiera strategię modyfikacji produktu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Który z organów państwa jest uprawniony do realizowania zadań wymienionych w tabeli?

  • kierowanie pracami rządu
  • wydawanie rozporządzeń
  • koordynowanie pracy ministrów
  • sprawowanie nadzoru nad samorządem terytorialnym

A. Minister Środowiska.
B. Prezes Rady Ministrów.
C. Prezydent RP.
D. Minister Rozwoju i Finansów.
Wybór innego organu państwowego, takiego jak Minister Rozwoju i Finansów, Minister Środowiska czy Prezydent RP, nie jest właściwy ze względu na specyfikę kompetencji przypisanych do tych ról. Minister Rozwoju i Finansów zajmuje się głównie aspektami ekonomicznymi i budżetowymi, co nie obejmuje szerokiego zarządzania pracami całego rządu ani koordynacji działań ministrów. Jego zadania koncentrują się na polityce rozwoju oraz finansów publicznych, a nie na nadzorze nad administracją rządową w ujęciu ogólnym. Podobnie, Minister Środowiska jest odpowiedzialny za kwestie związane z ochroną środowiska, co również ogranicza jego kompetencje do specyficznych zagadnień, a nie do szerokiej koordynacji działań rządowych. Prezydent RP, mimo że pełni ważną rolę w systemie politycznym, nie jest odpowiedzialny za bieżące zarządzanie rządem. Jego główne zadania to reprezentowanie Polski na arenie międzynarodowej, a także pełnienie funkcji strażnika Konstytucji. Wybrane odpowiedzi mogą być wynikiem niepełnego zrozumienia hierarchii i podziału kompetencji w polskim systemie rządowym, co często prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że Prezes Rady Ministrów ma największy zakres władzy wykonawczej i odpowiedzialności za koordynację polityki rządowej, co nie jest domeną innych wymienionych organów.

Pytanie 13

Pracownik, który pracował w systemie akordowym w grudniu, zrealizował wymagane normy czasowe i wytworzył 350 sztuk produktów. Określona norma czasu wynosi 0,5 godz./szt., a stawka godzinowa to 20,00 zł/godz. Jakie było wynagrodzenie pracownika za grudzień, jeżeli jedynie 320 sztuk produktów wykonanych przez niego spełniało normę jakościową?

A. 3 500,00 zł
B. 3 200,00 zł
C. 7 000,00 zł
D. 6 400,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w systemie akordowym, należy uwzględnić zarówno normy jakościowe, jak i ilościowe. Pracownik wykonał 350 sztuk elementów, jednak tylko 320 z nich spełniało normę jakościową. Oznacza to, że wynagrodzenie powinno być obliczone na podstawie wykonania jakościowego. Stawka godzinowa wynosi 20,00 zł, a norma czasu wynosi 0,5 godz. na sztukę. Dlatego czas pracy na 320 sztuk wynosi 320 szt. * 0,5 godz./szt. = 160 godz. Następnie wynagrodzenie obliczamy jako 160 godz. * 20,00 zł/godz. = 3 200,00 zł. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami wynagradzania w systemach akordowych, gdzie jakość wykonania ma kluczowe znaczenie dla ustalenia ostatecznego wynagrodzenia. Dobre praktyki w branży podkreślają konieczność monitorowania zarówno wydajności, jak i jakości pracy, co pozwala na właściwe ustalenie kosztów oraz oszacowanie rentowności produkcji.

Pytanie 14

W piekarni, po wprowadzeniu nowego asortymentu, wypiekane są ciasta drożdżowe z użyciem śliwek, budyniu oraz kruszonki. W magazynie jest 40 kg mąki, 10 kg budyniu, 10 kg masła, 50 kg cukru, 30 kg maku, 40 kg sezamu i 39 kg kandyzowanych śliwek. Mak i sezam pozostają w zapasie?

A. aktualny
B. niepotrzebny
C. zbyt duży
D. sezonowy
Odpowiedź 'zbędny' jest na miejscu. W zarządzaniu zapasami, składniki jak mak i sezam, które nie wchodzą w skład ciast drożdżowych, rzeczywiście nie są dla cukierni istotne. Zapas zbędny to taki, który nie jest używany w produkcji, a trzymanie go wiąże się z dodatkowymi kosztami na przechowywanie i monitoring. W cukierni ważne, żeby mieć tylko te składniki, które dopasowują się do aktualnych potrzeb. Dobrze to widać, gdy cukiernia planuje sezonowe ciasta i musi pozbyć się składników, które i tak nie będą potrzebne. Jak się trzyma zbędne zapasy, to może to prowadzić do problemów z jakością, bo w branży spożywczej świeżość jest kluczowa.

Pytanie 15

W firmie, w której wprowadza się 40-godzinny tydzień pracy, zatrudnionych jest 10 pracowników produkcji, w tym 6 na pełny etat oraz 4 na pół etatu. Jeśli norma wydajności dla każdego pracownika wynosi 15 sztuk produktów na godzinę, to przewidywana ilość produkcji w miesiącu z 22 dniami roboczymi będzie wynosić

A. 26 400 sztuk
B. 3 300 sztuk
C. 21 120 sztuk
D. 2 640 sztuk
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach i rozumieniu mechanizmów produkcyjnych. Często błędne podejście polega na zignorowaniu różnic w wymiarze czasu pracy w przypadku pracowników zatrudnionych na pół etatu. To prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia obliczeń. Przykładowo, niektórzy mogą próbować policzyć wydajność zakładając, że wszyscy pracownicy pracują w tym samym wymiarze godzin, co prowadzi do błędnych wniosków. Dodatkowo, nie uwzględnienie normy wydajności, która w tym przypadku wynosi 15 sztuk na godzinę, skutkuje pomijaniem kluczowego elementu kalkulacji. Niezrozumienie, jak ważne jest uwzględnienie dni roboczych oraz sposobu ich przeliczenia na godziny pracy, to kolejny istotny problem. W kontekście produkcji ważne jest również zrozumienie, że każdy pracownik wnosi różny wkład w zależności od etatu, co powinno być fundamentem wszelkich analiz wydajności. Analizując planowanie produkcji, przedsiębiorstwa powinny stosować metody, które uwzględniają różnorodność zatrudnienia oraz rzeczywiste możliwości pracowników, aby unikać błędów w prognozowaniu i optymalizacji procesów.

Pytanie 16

Pierwszym krokiem w procesie planowania w firmie jest

A. analiza konkurencyjnego środowiska
B. określenie celów
C. ocena dostępnych zasobów i kompetencji
D. rozpoznanie problemów
W procesie planowania w przedsiębiorstwie istotne jest rozumienie, że analiza własnych zasobów i umiejętności, identyfikacja problemów oraz analiza otoczenia konkurencyjnego, choć ważne, nie powinny być traktowane jako pierwsze kroki. Błędne podejście polegające na rozpoczynaniu planowania od tych elementów często prowadzi do nieefektywnego wykorzystywania dostępnych zasobów i może skutkować brakiem spójności w działaniu. Analiza zasobów i umiejętności jest niewątpliwie kluczowa, jednak staje się skuteczna dopiero po wyznaczeniu celów, które określają, jakie zasoby są potrzebne i w jakim kierunku powinny zostać skierowane. Z kolei identyfikacja problemów, choć istotna w dalszych etapach planowania, nie może stanowić punktu wyjścia, ponieważ bez jasnych celów nie ma kryteriów oceny, które problemy są najważniejsze. Zrozumienie otoczenia konkurencyjnego jest również kluczowe, jednak wymaga wcześniejszego ustalenia, w jakiej sytuacji rynkowej firma chce zaistnieć. Tego rodzaju błędy prowadzą do sytuacji, w której przedsiębiorstwa podejmują działania ad hoc, zamiast mieć wyraźnie określoną wizję i strategię, co może skutkować chaotycznym zarządzaniem i brakiem osiągnięcia zamierzonych efektów. Na podstawie dobrych praktyk zarządzania strategicznego, należy zawsze zaczynać od ustalenia wyraźnych celów, aby strategiczne działania miały sens i były zgodne z misją i wizją organizacji.

Pytanie 17

W której grupie znajdują się wyłącznie składniki zaliczane do inwestycji krótkoterminowych?

A.B.
Środki pieniężne w kasie.3-letnie obligacje skarbu państwa.
Akcje przeznaczone do odsprzedaży w terminie 3 miesięcy.Zaciągnięta pożyczka krótkoterminowa.
Udzielona pożyczka na okres 3 miesięcy.Prawa autorskie.
C.D.
6-miesięczna lokata bankowa.Środki na rachunku bankowym.
Zobowiązanie wobec dostawcy.Należność od odbiorcy.
Produkcja w toku.Nadpłacony podatek dochodowy.

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Zrozumienie klasyfikacji inwestycji krótkoterminowych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania finansami. Wybierając odpowiedzi, które nie są zgodne z definicją inwestycji krótkoterminowych, można wpaść w pułapki wynikające z niewłaściwego rozumienia lub mylenia różnych kategorii aktywów. Inwestycje krótkoterminowe to te, które można zrealizować w krótkim czasie, zazwyczaj do jednego roku, co oznacza, że ich płynność oraz możliwość szybkiej konwersji na gotówkę są kluczowe. Odpowiedzi, które nie zawierają takich składników, mogą odnosić się do inwestycji długoterminowych, takich jak obligacje lub nieruchomości, które wymagają dłuższego okresu do realizacji wartości. Często mylone są również aktywa, które ze względu na swoją naturę mogą być traktowane jako długoterminowe, mimo że są posiadane przez krótszy okres. Niezrozumienie kryteriów klasyfikacji inwestycji krótkoterminowych prowadzi do błędnych decyzji inwestycyjnych i niewłaściwego zarządzania portfelem. Warto także zwrócić uwagę na różnice między płynnością a rentownością, co jest istotne w kontekście podejmowania decyzji o inwestycjach. Chociaż długoterminowe inwestycje mogą przynosić wyższe zyski, ważne jest posiadanie równowagi między różnymi klasami aktywów, aby zaspokajać bieżące potrzeby przedsiębiorstwa i utrzymać odpowiednią płynność.

Pytanie 18

Strony umowy handlowej ustaliły, że sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru na własny koszt do magazynu kupującego. W umowie określono dostawę według zasad

A. loco magazyn dostawcy
B. franco miejsce załadowania
C. loco miejsce przeznaczenia
D. franco magazyn odbiorcy
Odpowiedź "franco magazyn odbiorcy" jest poprawna, ponieważ oznacza, że sprzedający zobowiązuje się pokryć wszystkie koszty transportu towaru do wskazanego miejsca, w tym przypadku do magazynu odbiorcy. Tego typu ustalenia są typowe w umowach handlowych, gdzie z góry określone są warunki dostawy. W praktyce, termin ten jest używany w międzynarodowej terminologii handlowej i odnosi się do sytuacji, w której ryzyko oraz koszty związane z transportem przechodzą na kupującego dopiero w momencie dostarczenia towaru do jego siedziby. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo X sprzedaje towary do firmy Y i decyduje się na opcję "franco magazyn odbiorcy", co oznacza, że koszty transportu i ryzyko uszkodzenia towaru ponosi sprzedający do momentu dostarczenia go do magazynu firmy Y. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami handlu, które wskazują na znaczenie przejrzystości w ustalaniu odpowiedzialności za transport i dostawę.

Pytanie 19

Absolwent technikum ekonomicznego o 4-letnim okresie nauczania po 2-letniej przerwie w kształceniu rozpoczął studia zaoczne w szkole wyższej, które trwały 5 lat. Po ukończeniu studiów podjął pierwszą pracę. Jaki okres pracy będzie wliczony do podstawy wymiaru urlopu z tytułu ukończenia wszystkich szkół?

Fragment Kodeksu pracy
Art. 155. § 1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2) średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
4) średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
5) szkoły policealnej – 6 lat,
6) szkoły wyższej – 8 lat.
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.
(...)

A. 5 lat.
B. 6 lat.
C. 12 lat.
D. 8 lat.
Odpowiedź "8 lat" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, okres nauki w szkołach wyższych jest wliczany do podstawy wymiaru urlopu. W przypadku tego pytania, absolwent technikum ekonomicznego uczęszczał do szkoły przez 4 lata, a następnie po 2-letniej przerwie podjął studia zaoczne trwające 5 lat. Jednakże, do podstawy wymiaru urlopu wlicza się tylko najdłuższy czas nauki, co w tym przypadku wynosi 5 lat studiów. Dlatego, łącząc ten czas z okresem nauki w technikum, otrzymujemy 4 lata nauki w technikum oraz 5 lat studiów wyższych, co daje łącznie 9 lat. Jednak z uwagi na przepisy, które mówią, że okresy nauki z różnych szkół się nie sumują, do podstawy wymiaru urlopu wlicza się jedynie okres 8 lat. Osoby z taką wiedzą mogą skutecznie planować swoje prawa do urlopu oraz zrozumieć, jakie okresy są brane pod uwagę w procesach kadrowych.

Pytanie 20

Firma otworzyła w banku dwuletnią lokatę na sumę 1 000 złotych, która jest kapitalizowana co roku. Po uwzględnieniu podatku dochodowego, roczna stopa wynosi 10%. Po upływie dwóch lat klient banku uzyska kwotę

A. 1 000 złotych
B. 1 110 złotych
C. 1 210 złotych
D. 1 200 złotych
Aby obliczyć końcową kwotę na lokacie dwuletniej o rocznej kapitalizacji, musimy uwzględnić wpływ odsetek oraz podatek dochodowy. W pierwszym roku, na 1 000 złotych przy stopie 10%, odsetki wyniosą 100 złotych, co daje łączną kwotę 1 100 złotych po pierwszym roku. Ponieważ odsetki są kapitalizowane, w drugim roku przy obliczeniach na nowej kwocie również naliczymy 10% od 1 100 złotych, co da 110 złotych. Całkowita kwota po dwóch latach wynosi 1 100 złotych + 110 złotych = 1 210 złotych. Taki sposób kapitalizacji jest standardem w bankowości, a znajomość zasad obliczania zysków z lokat jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami osobistymi czy firmowymi. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny analizować różne oferty lokat, uwzględniając stopy procentowe oraz potencjalne obciążenia podatkowe, by maksymalizować zyski.

Pytanie 21

Narzędzie marketingu mix wykorzystywane przez firmę, które definiuje sposób dystrybucji gotowych towarów na rynku oraz ich sprzedaż do konsumentów lub klientów przemysłowych, to

A. koszt.
B. dystrybucja.
C. towar.
D. reklama.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących kluczowych komponentów marketingu mix. Przykładowo, wybór "produkt" jako odpowiedzi nie uwzględnia istoty dystrybucji, która jest procesem związanym z tym, jak produkt trafia do rąk konsumentów. Produkt to element marketingu mix, który koncentruje się na cechach, jakości, designie oraz innowacyjności oferty, ale nie opisuje metod dostępności na rynku. W przypadku "promocji", ten element odnosi się do komunikacji marketingowej i strategii reklamowej, która ma na celu zwiększenie świadomości marki i zachęcenie do zakupu, jednak nie definiuje mechanizmów, przez które produkt jest dostarczany do klienta. Ostatnia opcja, "cena", również nie dotyczy dystrybucji; jest to czynnik, który dotyczy wartości, jaką klient musi zapłacić za produkt i nie ma bezpośredniego wpływu na to, jak produkt jest dostępny na rynku. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia, jak poszczególne elementy marketingu mix współdziałają ze sobą, co jest kluczowe dla strategii marketingowej każdej firmy. Zrozumienie roli dystrybucji w kontekście całego marketingu mix jest niezbędne do prawidłowego opracowania skutecznych strategii biznesowych.

Pytanie 22

Który z dokumentów musi zostać poddany obowiązkowej weryfikacji pod względem merytorycznym, formalnym oraz rachunkowym?

A. Faktura VAT zakupu
B. Rw - dokument rozchodu wewnętrznego
C. Pz - dokument przyjęcia zewnętrznego
D. Wz - dokument wydania zewnętrznego
Wydanie zewnętrzne, przyjęcie zewnętrzne oraz rozchód wewnętrzny to dokumenty, które mają różne cele i nie wymagają tak ścisłej kontroli, jak faktura VAT zakupu. Wydanie zewnętrzne (Wz) jest dokumentem wydawanym w momencie przekazania towaru odbiorcy i nie musi spełniać rygorystycznych wymogów związanych z kontrolą rachunkową, ponieważ nie jest samodzielnym dowodem księgowym. Przyjęcie zewnętrzne (Pz) odnosi się do procesu przyjmowania towarów do magazynu, co również nie pociąga za sobą obowiązku weryfikacji merytorycznej i rachunkowej jak w przypadku faktury VAT. Rozchód wewnętrzny (Rw) dotyczy przemieszczenia towarów wewnątrz firmy i jest mniej formalny, co oznacza, że nie wymaga pełnej kontroli merytorycznej. W kontekście księgowości i przepisów podatkowych, odpowiednia kontrola finansowa jest kluczowa, a nieprzestrzeganie jej może prowadzić do błędów w ewidencji, co w konsekwencji może skutkować problemami z organami podatkowymi. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każdy dokument związany z ruchem towarów wymaga tej samej klasy kontroli, co faktura VAT. Dlatego zrozumienie różnic między dokumentami oraz ich odpowiedzialnością w kontekście przepisów podatkowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Pytanie 23

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale średni zapas towarów odnawiano najczęściej.

KwartałPrzychody ze sprzedaży w złŚredni zapas towarów w zł
I88 00011 000
II78 00012 000
III87 50012 500
IV90 00010 000

A. W I kwartale.
B. W III kwartale.
C. W IV kwartale.
D. W II kwartale.
Wybór IV kwartału jako okresu, w którym średni zapas towarów odnawiano najczęściej, jest prawidłowy z kilku kluczowych powodów. W analizie danych odnotowano, że w IV kwartale zapas towarów był odnawiany aż 9 razy, co stanowi najwyższy wynik w porównaniu do pozostałych kwartałów. Taki poziom odnawiania jest często skutkiem zwiększonej aktywności sprzedażowej, jakie zazwyczaj występują w tym okresie, związanej z końcowymi wyprzedażami oraz sezonem zakupowym. Przykładowo, firmy, które skutecznie zarządzają swoim zapasem, mogą zauważyć, że w okresach większego popytu, jak np. przed Świętami, konieczne staje się częstsze odnawianie zapasów, aby uniknąć braków na magazynie. Warto również zauważyć, że odpowiednie zarządzanie zapasami jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce, które promują zminimalizowanie kosztów przechowywania poprzez optymalizację procesów zaopatrzenia. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również poprawia satysfakcję klienta poprzez zapewnienie dostępności towarów w kluczowych momentach sprzedażowych.

Pytanie 24

Wielkość materiału, która powinna być przechowywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieprzewidzianych sytuacji, to zapas

A. rezerwowy
B. przeciętny
C. maksymalny
D. obrotowy
Zapas rezerwowy to ilość materiału, która jest przechowywana w magazynie, aby zminimalizować ryzyko przerw w produkcji spowodowanych opóźnieniami dostaw lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa starają się utrzymać określony poziom zapasów, aby zapewnić ciągłość operacyjną. Na przykład, w branży produkcyjnej, jeśli dostawca nie dostarczy surowców na czas, zapas rezerwowy pozwala na kontynuowanie produkcji bez zakłóceń. Zgodnie z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw, firmy często stosują zasady takie jak Just-In-Case (JIC), które polegają na utrzymywaniu dodatkowych zapasów w celu ochrony przed niepewnością. Posiadanie zapasu rezerwowego jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem w logistyce, co potwierdzają standardy takie jak ISO 31000, które zalecają identyfikację i minimalizację ryzyk związanych z operacjami biznesowymi.

Pytanie 25

Która sekcja biznesplanu zawiera dane na temat firm funkcjonujących w danej branży oraz ich polityki cenowej?

A. Plan strukturalny
B. Charakterystyka przedsięwzięcia
C. Analiza rynku
D. Opis przedsiębiorstwa
Analiza rynku jest kluczowym elementem biznesplanu, który dostarcza niezbędnych informacji o przedsiębiorstwach działających w danej branży oraz o ich polityce cenowej. W ramach analizy rynku, przedsiębiorca zbiera dane dotyczące konkurencji, segmentacji rynku, preferencji klientów oraz trendów w branży. Dzięki tym informacjom, można zrozumieć, jakie ceny są stosowane przez konkurentów, co z kolei pozwala na odpowiednie ustalenie własnej polityki cenowej oraz strategii marketingowej. Przykładem praktycznego zastosowania analizy rynku może być firma startowa, która po przeprowadzeniu badania rynku odkrywa, że jej główni konkurenci oferują produkty w niższej cenie, co skłania ją do rozważenia strategii różnicowania produktu lub wprowadzenia promocji. Dobre praktyki w zakresie analizy rynku obejmują korzystanie z narzędzi analitycznych, takich jak SWOT czy PESTEL, które pomagają w głębszym zrozumieniu otoczenia biznesowego oraz w identyfikacji możliwości i zagrożeń na rynku.

Pytanie 26

Ustawa Ordynacja podatkowa reguluje między innymi

A. zobowiązania podatkowe, informacje podatkowe oraz tajemnicę skarbową
B. zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz ich podstawę wymiaru
C. tworzenie, organizację, funkcjonowanie oraz przekształcanie spółek handlowych
D. zasady zakupu i realizacji działalności gospodarczej
Ustawa Ordynacja podatkowa reguluje kwestie związane ze zobowiązaniami podatkowymi, informacjami podatkowymi oraz tajemnicą skarbową, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego w Polsce. Przepisy te określają m.in. obowiązki podatników w zakresie składania deklaracji podatkowych, terminy płatności oraz zasady prowadzenia ewidencji, co jest niezbędne dla zapewnienia przejrzystości i efektywności w obiegu informacji podatkowych. Kiedy podatnik nie wypełnia swoich obowiązków, może napotkać konsekwencje, takie jak odsetki za zwłokę czy kary finansowe. W praktyce, znajomość tych regulacji pozwala przedsiębiorcom na unikanie błędów, które mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji prawnych. Dobre praktyki w obszarze zarządzania zobowiązaniami podatkowymi obejmują regularne aktualizowanie wiedzy w zakresie zmian w przepisach oraz stosowanie odpowiednich narzędzi do automatyzacji procesu zgłaszania zobowiązań. Ponadto, tajemnica skarbowa ochrania wrażliwe informacje podatników, co jest fundamentem zaufania w relacjach między obywatelami a organami skarbowymi.

Pytanie 27

W bieżącym roku przedsiębiorstwo handlowe uzyskało obrót na poziomie 500 000 złotych przy zakładanym wskaźniku kosztów równym 6,5%. Na zakończenie roku faktyczny wskaźnik kosztów wyniósł 6%. W tym przedsiębiorstwie odnotowano

A. spadek kosztów w wysokości 2 500 złotych
B. wzrost kosztów w wysokości 2 500 złotych
C. wzrost kosztów w wysokości 30 000 złotych
D. spadek kosztów w wysokości 30 000 złotych
Poprawna odpowiedź wskazuje na obniżkę kosztów w kwocie 2 500 złotych. Aby to zrozumieć, należy najpierw obliczyć, jakie były koszty przy planowanym poziomie wskaźnika kosztów wynoszącym 6,5%. W takim przypadku koszty wyniosłyby 32 500 zł (500 000 zł * 6,5%). Następnie, przy wskaźniku kosztów końcowych wynoszącym 6%, koszty wyniosły 30 000 zł (500 000 zł * 6%). Różnica między tymi wartościami to 2 500 zł, co oznacza, że koszty zostały obniżone o tę kwotę. Takie analizy są istotne w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, umożliwiając bieżące monitorowanie i kontrolę kosztów w stosunku do planu. W praktyce, podejmowanie działań mających na celu redukcję kosztów jest kluczowe dla zwiększania rentowności oraz optymalizacji wydatków. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przewidywania i planowania budżetów, co pozwala na wyznaczanie realistycznych celów i lepsze zarządzanie zasobami finansowymi.

Pytanie 28

Jakie obowiązki ma Główny Urząd Statystyczny?

A. realizacja bankowej obsługi budżetu państwa
B. prowadzenie rejestru podatników
C. zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych
D. ustalanie i weryfikowanie obowiązków ubezpieczeń społecznych
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych, prowadzenie ewidencji podatników czy bankową obsługę budżetu państwa, wynika z nieporozumienia dotyczącego roli Głównego Urzędu Statystycznego. GUS nie jest instytucją odpowiedzialną za administrację podatkową czy ubezpieczeniową, co oznacza, że jego zadania koncentrują się wyłącznie na statystyce. Stwierdzanie obowiązku ubezpieczeń społecznych należy do kompetencji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), który zajmuje się m.in. przyjmowaniem zgłoszeń do ubezpieczeń oraz ich weryfikacją. Podobnie, prowadzenie ewidencji podatników jest domeną Krajowej Administracji Skarbowej, która odpowiada za egzekwowanie przepisów podatkowych i zarządzanie danymi podatkowymi. Bankowa obsługa budżetu państwa jest zlecana Ministerstwu Finansów oraz NBP, które odpowiadają za zarządzanie środkami publicznymi. Wybory tych odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia funkcji poszczególnych instytucji oraz braku wiedzy na temat podziału zadań w administracji publicznej. To ważne, aby zrozumieć, że każda instytucja ma swoje określone kompetencje, a GUS pełni unikalną rolę w zakresie statystyki, co jest kluczowe dla planowania i analizy polityki społeczno-gospodarczej.

Pytanie 29

Rejestracja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinna odbywać się

A. w Krajowym Rejestrze Sądowym
B. w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii
C. w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów
D. w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
Rejestracja spółki z o.o. w Krajowym Rejestrze Sądowym to coś, co musisz zrobić, żeby formalnie wystartować z własnym biznesem. KRS jest takim centralnym miejscem, gdzie są wszystkie ważne info o spółkach - kto jest właścicielem, co robią i takie tam. Jak już się zarejestrujesz, to możesz spokojnie prowadzić działalność i kontaktować się z innymi firmami, bankami czy kontrahentami, bo będą potrzebować potwierdzenia, że twoja spółka jest legalna. Do rejestracji potrzebujesz parę dokumentów, w tym umowę spółki, która mówi, jak wszystko ma działać. Nie zapomnij, że dzięki KRS dostaniesz też swój numer REGON i NIP, co jest super ważne, żeby wszystko było na prosto i zgodnie z prawem. Na przykład, jeśli twoja spółka chce działać w usługach, potrzebujesz KRS, żeby wystawiać faktury czy podpisać umowy z klientami. No i pamiętaj, to podlega ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym, więc jest wszystko zgodne z aktualnymi przepisami.

Pytanie 30

Właściciele ponoszą odpowiedzialność całym swoim majątkiem w spółce

A. cywilnej i akcyjnej
B. cywilnej i jawnej
C. z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej
D. jawnej i z ograniczoną odpowiedzialnością
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć istotne nieporozumienia dotyczące odpowiedzialności wspólników w różnych formach spółek. Odpowiedzi sugerujące spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) oraz spółkę akcyjną są nieprawidłowe, ponieważ w obu tych przypadkach wspólnicy lub akcjonariusze nie odpowiadają całym swoim majątkiem. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiedzialność wspólników ogranicza się do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że ich osobisty majątek jest chroniony przed roszczeniami wierzycieli spółki. W praktyce oznacza to, że w przypadku niewypłacalności spółki, wierzyciele mogą dochodzić swoich roszczeń wyłącznie z majątku samej spółki, a nie majątku osobistego wspólników. Z kolei w przypadku spółek akcyjnych, odpowiedzialność akcjonariuszy również jest ograniczona do wartości posiadanych akcji. Z tych powodów, wybór formy prawnej dla działalności gospodarczej ma fundamentalne znaczenie dla zarządzania ryzykiem finansowym i osobistym. Właściciele firm muszą zatem dokładnie rozważyć konsekwencje wyboru odpowiedniej formy prawnej, aby zminimalizować ryzyko utraty osobistego majątku. Ponadto, niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z braku znajomości przepisów dotyczących odpowiedzialności wspólników oraz różnic między poszczególnymi formami spółek, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w obszarze biznesowym.

Pytanie 31

W 2013 roku spółka planuje zwiększenie stanu aktywów trwałych o 50 tys. zł i zmniejszenie stanu zobowiązań o 120 tys. zł w stosunku do stanu z dnia 31.12.2012 r. Jaki zysk musi wygospodarować spółka, aby zachować w bilansie za 2013 r. stan równowagi bilansowej?

Fragment bilansu spółki z o.o. na dzień 31.12.2012 r.
AktywaWartość (w tys. zł)PasywaWartość (w tys. zł)
Aktywa trwałe500Kapitały własne400
Aktywa obrotowe200Zobowiązania300
Suma bilansowa700Suma bilansowa700

A. 170 tys. zł
B. 100 tys. zł
C. 120 tys. zł
D. 70 tys. zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasady równowagi bilansowej oraz relacji między aktywami, zobowiązaniami a kapitałem własnym. Odpowiedzi takie jak 100 tys. zł, 120 tys. zł czy 70 tys. zł ignorują fakt, że zwiększenie aktywów trwałych oraz równocześnie zmniejszenie zobowiązań wpływa na całkowity stan kapitałów własnych. W przypadku wyboru 120 tys. zł można sądzić, że zmiana tylko w zobowiązaniach jest wystarczająca do zbilansowania, co jest błędnym założeniem. Z kolei odpowiedzi sugerujące 100 tys. zł czy 70 tys. zł mogą sugerować niewłaściwe zrozumienie konieczności uwzględnienia obu zmian – zarówno w aktywach, jak i zobowiązaniach. Równowaga bilansowa to kluczowe zagadnienie w finansach, które wymaga pełnego zrozumienia wpływu wszystkich komponentów bilansu na wynik finansowy. Aby lepiej zrozumieć te zależności, ważne jest regularne analizowanie sprawozdań finansowych oraz doskonalenie umiejętności w zakresie rachunkowości i finansów. W praktyce, przedsiębiorstwa muszą dążyć do ciągłej optymalizacji struktury kapitałowej i aktywów, aby zapewnić stabilność finansową i prawidłowe funkcjonowanie.

Pytanie 32

Spółka posiada osobowość prawną

A. akcyjna
B. partnerska
C. jawna
D. cywilna
Spółka akcyjna jest jednym z typów spółek, która posiada osobowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Osobowość prawna spółki akcyjnej sprawia, że jest ona odrębnym podmiotem prawa, niezależnym od jej akcjonariuszy. Przykładowo, akcjonariusze nie odpowiadają za długi spółki, co jest istotne z punktu widzenia ryzyka inwestycyjnego. Spółki akcyjne są często stosowane w większych przedsięwzięciach, gdzie istnieje potrzeba pozyskania kapitału od wielu inwestorów. Zgodnie z polskim Kodeksem spółek handlowych, spółka akcyjna może emitować akcje, które są papierami wartościowymi, co umożliwia jej pozyskiwanie funduszy na rozwój. Ponadto, spółka akcyjna jest zobowiązana do prowadzenia szczegółowej dokumentacji oraz przestrzegania rygorystycznych norm dotyczących sprawozdawczości finansowej, co zapewnia przejrzystość działań na rynku. Warto również zauważyć, że spółki akcyjne są często przedmiotem obrotu na giełdzie, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność jako formy inwestycyjnej.

Pytanie 33

Osoby, które przez cały rok podatkowy pozostawały w małżeństwie, a ich majątek był wspólny, mają możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego na formularzu

A. PIT-16/PIT-16S
B. PIT-37
C. PIT-11
D. PIT-28/PIT-28S
Prawidłowa odpowiedź to PIT-37, który jest przeznaczony dla osób fizycznych osiągających dochody z pracy, zleceń oraz innych źródeł, w tym wspólnie z małżonkiem. Osoby pozostające w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, korzystające ze wspólności majątkowej, mają prawo złożyć wspólne zeznanie podatkowe. Taki sposób rozliczenia może przynieść korzyści podatkowe, na przykład poprzez możliwość skorzystania z tzw. odliczenia wspólnego. Ważne jest, aby przed złożeniem formularza, upewnić się, że wszystkie przychody obu małżonków są ujęte w zeznaniu oraz że spełnione są inne wymogi, takie jak nieprzekroczenie limitów dochodowych. Przykładem może być sytuacja, gdy jeden z małżonków zarabia znacznie więcej, a drugi nie osiąga dochodów. Wspólne rozliczenie może zredukować zobowiązania podatkowe, co jest korzystne dla obu stron. Praktyka ta jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, które promują wspólne rozliczenie małżonków jako formę wsparcia rodzinnego.

Pytanie 34

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek za znajomość języków obcych
B. Dodatek wyrównawczy
C. Dodatek za pracę w porze nocnej
D. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych
Wybór dodatku wyrównawczego, dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych lub dodatku za pracę w porze nocnej jako dobrowolnych wynagrodzeń jest mylny, ponieważ każdy z nich ma swoje szczególne regulacje ustawowe i nie jest przyznawany na podstawie decyzji pracodawcy. Dodatek wyrównawczy jest przewidziany dla pracowników, którzy z powodu niskiego wynagrodzenia nie osiągają ustawowego minimalnego wynagrodzenia. Zakłada on, że pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom wynagrodzenie na poziomie co najmniej minimalnym, co czyni go obligatoryjnym, a nie dobrowolnym. Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych oraz za pracę w porze nocnej są regulowane przez Kodeks pracy i mają na celu rekompensatę za dodatkowy wysiłek pracowników. Pracodawca nie ma dowolności w ich przyznawaniu, ponieważ są one ściśle związane z normami prawnymi oraz obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę. Typowym błędem jest mylenie dobrowolnych dodatków z obowiązkowymi regulacjami wynikającymi z przepisów prawa pracy. Wszelkie dodatki przyznawane na podstawie wewnętrznych regulacji dotyczące polityki wynagrodzeń powinny być jasno określone w regulaminach, aby uniknąć nieporozumień oraz niezadowolenia wśród pracowników.

Pytanie 35

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą gminy?

Instytucja A.Instytucja B.
– podstawowa jednostka podziału terytorialnego
– organem wykonawczym jest wójt, burmistrz lub prezydent
– jednostka podziału terytorialnego drugiego stopnia
– organem wykonawczym jest starosta
Instytucja C.Instytucja D.
– regionalna wspólnota samorządowa
– pracą organu wykonawczego kieruje marszałek województwa
– określa strategię rozwoju województwa
– za wykonanie polityki rządu na swoim terenie odpowiada wojewoda

A. C.
B. A.
C. B.
D. D.
Instytucja A to naprawdę ważny element, jeśli chodzi o administrowanie gminą, która jest podstawową jednostką samorządu w Polsce. Gmina ma na głowie zaspokajanie potrzeb lokalnych ludzi i ogólnie zajmowanie się różnymi sprawami publicznymi, jak edukacja, zdrowie, infrastruktura i pomoc społeczna. Wójt, burmistrz lub prezydent to ludzie, którzy pełnią funkcje wykonawcze w gminie i to pokazuje, jak bardzo są odpowiedzialni za podejmowanie lokalnych decyzji. Kiedy gmina jest dobrze zarządzana, może naprawdę szybko reagować na potrzeby mieszkańców i planować różne inwestycje. Warto zwrócić uwagę, że dobre zarządzanie wiąże się z przejrzystością, angażowaniem ludzi w podejmowanie decyzji i współpracą z organizacjami pozarządowymi. Przykładem może być rozwój ekologicznych przestrzeni publicznych, które nie tylko poprawiają życie mieszkańców, ale też wspierają zrównoważony rozwój. Znajomość działania gminy i jej roli w administracji to podstawowa wiedza, którą każdy obywatel powinien mieć, zwłaszcza jeśli planuje pracować w administracji publicznej.

Pytanie 36

W przedsiębiorstwie w ciągu roku sprawozdawczego wyprodukowano 200 jednostek wyrobu gotowego. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu.

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (w zł)Koszt wytworzenia jednostki wyrobu (w zł)
materiały bezpośrednie5 0005 000,:200 =25
płace bezpośrednie8 0008 000,:200 =40
koszty wydziałowe3 0003 000,:200 =15
Techniczny koszt wytworzenia16 000

A. 65 zł
B. 90 zł
C. 80zł
D. 55 zł
Poprawna odpowiedź, 80 zł, jest wynikiem prawidłowego obliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu. Aby uzyskać jednostkowy koszt, konieczne jest zsumowanie wszystkich kosztów związanych z produkcją, które obejmują materiały bezpośrednie, płace oraz koszty wydziałowe. W tym przypadku materiały bezpośrednie wynoszą 25 zł, płace bezpośrednie 40 zł, a koszty wydziałowe 15 zł, co daje łącznie 80 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z przyjętymi standardami rachunkowości, które wskazują na konieczność uwzględnienia wszystkich kosztów produkcji przed podziałem ich przez liczbę wyprodukowanych jednostek. Alternatywnie, można obliczyć jednostkowy koszt, dzieląc całkowity koszt wytworzenia (16 000 zł) przez liczbę wyprodukowanych jednostek (200). Oba podejścia prowadzą do tego samego wyniku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie kalkulacji kosztów. Znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest kluczowa dla podejmowania decyzji o cenach, planowania produkcji oraz analizy rentowności wyrobów.

Pytanie 37

Kto składa formularz PIT-37 w przypadku uzyskiwania

A. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej
B. dochodu z wynajmu nieruchomości
C. dochodów ze źródeł znajdujących się za granicą
D. przychodów z tytułu umowy o pracę
Deklaracja PIT-37 jest przeznaczona dla podatników, którzy uzyskują przychody z tytułu umowy o pracę oraz innych źródeł, takich jak zlecenia cywilnoprawne, wynagrodzenia z umów o dzieło czy emerytury. Wypełniając PIT-37, podatnicy mogą skorzystać z wielu ulg i odliczeń, które mogą obniżyć wysokość należnego podatku. Na przykład, możliwość skorzystania z ulgi na dzieci lub odliczenia darowizn na cele charytatywne. Zastosowanie tej deklaracji jest szerokie, co czyni ją jedną z najczęściej używanych w Polsce. W przypadku przychodów z umowy o pracę, pracodawca pobiera zaliczki na podatek dochodowy, co ułatwia przyszłe rozliczenie. Warto również zauważyć, że PIT-37 jest prostą deklaracją do wypełnienia, co czyni ją dostępną dla większości podatników, nawet tych, którzy nie są obeznani z przepisami podatkowymi. W praktyce, prawidłowe wypełnienie PIT-37 jest kluczowe dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi oraz ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 38

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów
( w tys. sztuk)
102030405060
Przychody całkowite
( w tys. zł)
140160190250280300
Koszty całkowite
( w tys. zł)
250220190170150130

A. Przychody całkowite na poziomie 140 000 zł, koszty całkowite na poziomie 250 000 zł.
B. Przychody całkowite na poziomie 160 000 zł, koszty całkowite na poziomie 220 000 zł.
C. Przychody całkowite na poziomie 250 000 zł, koszty całkowite na poziomie 170 000 zł.
D. Przychody całkowite na poziomie 190 000 zł, koszty całkowite na poziomie 190 000 zł.
Twoja odpowiedź jest całkiem trafna! Przy przychodach wynoszących 190 000 zł i kosztach na tym samym poziomie, mamy do czynienia z progiem rentowności. To znaczy, że firma nie ma ani strat, ani zysku, a to jest bardzo ważny moment w zarządzaniu. Wiedza o tym, gdzie leży próg rentowności, pomoże menedżerom w planowaniu takich rzeczy jak budżet czy ceny produktów, a także w określaniu, ile muszą sprzedać, żeby wszystko się zgadzało. W praktyce to też przydaje się do analizowania różnych scenariuszy i przewidywania, jak zmiany w kosztach lub przychodach mogą wpłynąć na sytuację finansową firmy. Dlatego fajnie, że to rozumiesz! Trzymasz dobry kurs.

Pytanie 39

Co oznacza selekcja pozytywna?

A. realizacji bieżących badań rynku pracy w celu dostosowania programu kształcenia
B. zmianach w personelu na podstawie umowy między pracodawcami
C. odrzuceniu osób uznanych za nieodpowiednie do wykonywania określonej pracy
D. wybraniu najlepszych aplikantów spośród wielu ubiegających się o zatrudnienie
Pojęcia związane z fluktuacją kadr, bieżącą analizą rynku pracy oraz odrzuceniem nieodpowiednich kandydatów nie odnoszą się do definicji selekcji pozytywnej w kontekście rekrutacji. Fluktuacja kadr odnosi się do procesu zmian w składzie pracowników organizacji, a nie do selekcji nowych pracowników. Oznacza to, że nawet jeśli pracodawcy mogą współpracować w ramach porozumień dotyczących zatrudnienia, nie jest to bezpośrednio związane z wyborem najlepszych kandydatów. Ponadto, prowadzenie bieżących analiz rynku pracy jest istotne dla ogólnej strategii zarządzania zasobami ludzkimi, ale nie dotyczy selekcji pozytywnej, która skupia się na wyborze odpowiednich osób na konkretne stanowiska. Odrzucenie nieodpowiednich kandydatów to proces selekcji negatywnej, który ma na celu eliminację osób, które nie spełniają wymagań danej roli. Właściwe podejście do rekrutacji powinno być zatem zorganizowane w sposób, który koncentruje się na identyfikacji i pozyskiwaniu najlepszych talentów, a nie tylko na eliminacji nieodpowiednich. Często błąd w myśleniu polega na myleniu tych dwóch procesów, co prowadzi do nieefektywnej strategii rekrutacyjnej i ogranicza możliwości organizacji w pozyskiwaniu wartościowych pracowników. W praktyce, skuteczna selekcja pozytywna jest niezbędna dla budowy silnych zespołów i osiągania długofalowego sukcesu organizacyjnego.

Pytanie 40

Grupa lekarzy postanowiła utworzyć firmę. Wszyscy mają prawo do wykonywania zawodu. Nikt z nich nie pragnie ponosić odpowiedzialności za zobowiązania firmy wynikłe z działalności pozostałych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki handlowej powinni zarejestrować?

A. Komandytowo - akcyjną
B. Z ograniczoną odpowiedzialnością
C. Partnerską
D. Akcyjną
Wybór formy spółki w kontekście współpracy lekarzy wymaga odpowiedniego zrozumienia różnic między dostępnymi opcjami prawnymi. Spółka akcyjna, chociaż popularna w przypadku większych przedsięwzięć, nie jest odpowiednia dla małej grupy lekarzy, którzy chcą współpracować w ramach wolnych zawodów. W tej formie, odpowiedzialność za działania spółki jest rozproszona, ale wymaga skomplikowanej struktury zarządzania oraz znacznych nakładów finansowych na kapitał zakładowy, co w przypadku lekarzy może być nieefektywne i nieadekwatne do ich potrzeb. Spółka komandytowo-akcyjna z kolei, gdyż łączy elementy spółki osobowej i kapitałowej, również nie zapewnia pożądanej elastyczności i ochrony odpowiedzialności dla wszystkich wspólników w kontekście wolnego zawodu. Z kolei spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, chociaż oferuje ochronę przed odpowiedzialnością osobistą, może nie spełniać specyficznych wymogów dotyczących odpowiedzialności zawodowej, które są kluczowe dla lekarzy. W praktyce, lekarze często kierują się obawami przed odpowiedzialnością za błędy innych, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich form prawnych. Przykładem jest sytuacja, w której lekarze decydują się na spółkę z o.o., ignorując fakt, że nie zapewnia ona kluczowej dla ich zawodu struktury odpowiedzialności, jaką oferuje spółka partnerska.