Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 08:05
  • Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 08:19

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zweryfikować indeks stabilności systemu Windows Server, należy zastosować narzędzie

A. Dziennik zdarzeń
B. Zasady grupy
C. Monitor niezawodności
D. Menedżer zadań
Monitor niezawodności to naprawdę fajne narzędzie w Windows Server. Pomaga sprawdzić, jak dobrze działa system, zbierając różne dane o wydajności i awariach aplikacji. Dzięki temu można zobaczyć, czy coś się powtarza, co ma wpływ na stabilność całej infrastruktury. Na przykład, analizując raporty o błędach aplikacji, można wcześniej zareagować, zanim wystąpią poważniejsze problemy. Monitor działa w czasie rzeczywistym, co jest super podejściem do zarządzania systemami IT. Jak często z niego korzystasz, to bez wątpienia pomoże w utrzymaniu dobrego poziomu dostępności usług oraz poprawi działanie serwerów. W branży to narzędzie wspiera standardy dotyczące ciągłego monitorowania i analizy, więc jest kluczowe dla stabilności IT.

Pytanie 2

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 192.10.20.1
B. 196.10.20.63
C. 196.10.20.0
D. 196.10.20.64
Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 3

W systemach Linux, aby wprowadzić nowe repozytorium, należy wykorzystać komendy

A. zypper ref oraz add-apt-repository
B. zypper rr oraz remove-apt-repository
C. zypper ar oraz add-apt-repository
D. zypper lr oraz remove-apt-repository
W kontekście zarządzania repozytoriami w systemach Linux, istotne jest zrozumienie właściwego doboru poleceń do wykonywanych zadań. Wiele osób może mylić polecenia i ich funkcje, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania oprogramowaniem. Polecenie 'zypper ref' jest używane do odświeżania listy dostępnych pakietów zaktualizowanych w aktualnych repozytoriach, a nie do ich dodawania, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią. Z kolei 'remove-apt-repository' służy do usuwania repozytoriów w systemach Debian/Ubuntu, a nie do ich dodawania, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienie dotyczące operacji na repozytoriach. Istotnym błędem jest również pomylenie funkcji związanej z 'zypper lr', które służy do listowania zainstalowanych repozytoriów, zamiast ich dodawania. Takie pomyłki mogą prowadzić do braku dostępu do krytycznych aktualizacji oprogramowania, co z kolei może wpłynąć na stabilność i bezpieczeństwo systemu. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy systemów Linux rozumieli, które polecenia są przeznaczone do dodawania, usuwania lub aktualizowania repozytoriów, aby skutecznie zarządzać ich środowiskiem.

Pytanie 4

Na komputerze, na którym zainstalowane są dwa systemy – Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows drugi system przestaje się uruchamiać. Aby ponownie umożliwić uruchamianie systemu Linux oraz aby zachować wszystkie dane i ustawienia w nim zawarte, co należy zrobić?

A. ponownie zainstalować bootloadera GRUB
B. wykonać ponowną instalację systemu Windows
C. wykonać reinstalację systemu Linux
D. przeprowadzić skanowanie dysku programem antywirusowym
Reinstalacja bootloadera GRUB (Grand Unified Bootloader) jest kluczowym krokiem w przywracaniu możliwości uruchamiania systemu Linux po reinstalacji Windows. Reinstalacja Windows zazwyczaj nadpisuje MBR (Master Boot Record) lub EFI (Extensible Firmware Interface), co sprawia, że bootloader Linuxa nie jest już dostępny. GRUB jest odpowiedzialny za zarządzanie wieloma systemami operacyjnymi na komputerze, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma być uruchomiony. Aby ponownie zainstalować GRUB, można użyć nośnika instalacyjnego Linuxa (np. Live CD lub USB), uruchomić terminal i użyć komendy 'grub-install' w odpowiednim systemie plików. Praktycznie, po zainstalowaniu GRUB, można również zaktualizować jego konfigurację za pomocą 'update-grub', co zapewni, że wszystkie dostępne systemy operacyjne zostaną poprawnie wykryte. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych danych, co pozwala uniknąć ich utraty w przypadku problemów z systemem operacyjnym.

Pytanie 5

Zintegrowana karta sieciowa na płycie głównej uległa awarii. Komputer nie może załadować systemu operacyjnego, ponieważ brakuje zarówno dysku twardego, jak i napędów optycznych, a system operacyjny jest uruchamiany z lokalnej sieci. W celu przywrócenia utraconej funkcjonalności, należy zainstalować w komputerze

A. napęd DVD-ROM
B. dysk SSD
C. kartę sieciową wspierającą funkcję Preboot Execution Environment
D. najprostszą kartę sieciową wspierającą IEEE 802.3
Wybór napędu CD-ROM jest niewłaściwy, ponieważ w przedstawionym scenariuszu komputer nie ma zainstalowanego żadnego lokalnego nośnika danych, co uniemożliwia uruchomienie systemu z płyty. Napęd CD-ROM jest użyteczny tylko w przypadku, gdy istnieje fizyczny dostęp do nośników z systemem operacyjnym, co nie ma miejsca w omawianej sytuacji. Dysk twardy również nie jest odpowiednim rozwiązaniem, gdyż brak jest jakiegokolwiek dysku w komputerze, co wyklucza tę opcję. W kontekście nowoczesnych rozwiązań, instalowanie systemu operacyjnego na dysku twardym jest standardową praktyką, lecz w tym przypadku nie jest to możliwe. Wybór najprostszej karty sieciowej wspierającej IEEE 802.3 również jest błędny, ponieważ chociaż jest to standard Ethernet, brak w jej opisie wsparcia dla PXE sprawia, że nie spełnia ona wymogów do uruchomienia systemu operacyjnego przez sieć. W szczególności, aby zrealizować bootowanie z sieci, karta sieciowa musi obsługiwać protokół PXE, co nie jest gwarantowane w przypadku podstawowych kart Ethernet. Powszechnym błędem jest założenie, że każdy komponent sieciowy będzie działał w każdej sytuacji, co wskazuje na brak zrozumienia specyfiki funkcjonowania systemów i ich wymagań.

Pytanie 6

Przydzielanie przestrzeni dyskowej w systemach z rodziny Windows

A. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji.
B. przydzielają partycje na dyskach.
C. pozwalają na określenie maksymalnej pojemności dyskowej dla kont użytkowników.
D. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk.
Wybór odpowiedzi, która dotyczy przydzielania partycji na dyskach, jest mylny, ponieważ partycje są stałymi jednostkami strukturalnymi, które są tworzone podczas formatowania dysków i nie mogą być dynamicznie przydzielane w kontekście kont użytkowników. Partycje pełnią rolę logicznych podziałów dysku, ale nie mogą być przez użytkowników zmieniane w sposób, który odpowiada elastycznym przydziałom przestrzeni dyskowej. Kolejnym błędnym podejściem jest twierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykiety dla partycji. Etykiety, takie jak „C”, są przypisane do partycji na poziomie systemu operacyjnego i nie mają związku z przydziałami przestrzeni dyskowej dla użytkowników. Właściwy kontekst dla etykiet to identyfikacja fizycznych lokalizacji na dysku, a nie zarządzanie przestrzenią dla kont. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przydziały dyskowe zapewniają funkcje diagnostyczne i defragmentację. Choć te operacje są ważne dla utrzymania sprawności dysku, nie są one związane bezpośrednio z tematem przydziałów dyskowych. Defragmentacja i checkdisk to narzędzia zarządzania dyskiem, które poprawiają jego wydajność, ale nie mają związku z przydzielaniem przestrzeni dla użytkowników. W rezultacie, wybierając nieprawidłowe odpowiedzi, można łatwo stracić z oczu kluczowe aspekty zarządzania pamięcią masową i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 7

Który standard Ethernet określa Gigabit Ethernet dla okablowania UTP?

A. 10 Base-TX
B. 1000 Base-TX
C. 10 GBase-TX
D. 100 GBase-TX
Odpowiedzi 10 Base-TX, 10 GBase-TX oraz 100 GBase-TX są nieprawidłowe w kontekście pytania dotyczącego Gigabit Ethernet dla okablowania UTP. 10 Base-TX odnosi się do standardu Ethernet o prędkości 10 Mb/s, który jest znacznie wolniejszy od technologii Gigabit Ethernet, a jego zastosowanie jest ograniczone do starszych, mniej wymagających aplikacji. Ten standard był popularny w początkach rozwoju sieci Ethernet, ale dziś praktycznie nie jest już stosowany w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, które wymagają większej przepustowości. 10 GBase-TX z kolei to standard umożliwiający przesyłanie danych z prędkością 10 Gb/s, co jest znacznie szybsze niż Gigabit Ethernet, lecz wymaga bardziej zaawansowanego okablowania, jak np. kategoria 6a lub 7, a tym samym nie można go zaliczyć do standardu Ethernet, który działa na UTP. 100 GBase-TX to jeszcze wyższy standard, obsługujący prędkości do 100 Gb/s, przeznaczony głównie dla zastosowań w centrach danych oraz w zaawansowanych systemach telekomunikacyjnych, również niekompatybilny z UTP. Wybór niewłaściwego standardu Ethernet może prowadzić do nieefektywności w sieci, wysokich kosztów modernizacji oraz problemów z kompatybilnością, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy standardami Ethernet.

Pytanie 8

Ile par przewodów w standardzie 100Base-TX jest używanych do przesyłania danych w obie strony?

A. 2 pary
B. 1 para
C. 4 pary
D. 3 pary
Wybór liczby 1, 3 lub 4 par przewodów jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedla podstawowych zasad działania standardu 100Base-TX. Odpowiedź sugerująca jedną parę przewodów ignoruje fakt, że do pełnodupleksowej komunikacji, która jest kluczowym aspektem efektywności sieci, niezbędne jest użycie dwóch par. Użycie tylko jednej pary ograniczyłoby komunikację do trybu półdupleksowego, co znacząco spowolniłoby przesył danych, ponieważ urządzenia musiałyby czekać na zakończenie transmisji, aby móc odebrać dane. Z kolei wskazanie trzech par przewodów jest niepoprawne, ponieważ standard 100Base-TX w ogóle nie wykorzystuje trzech par do komunikacji; to niezgodne z zasadami określonymi w standardzie IEEE 802.3. Ostatecznie wybór czterech par przewodów jest błędny, ponieważ choć w standardzie 1000Base-T (Gigabit Ethernet) rzeczywiście używa się wszystkich czterech par, w przypadku 100Base-TX tylko dwie pary są aktywne. W związku z tym, podstawowe zrozumienie architektury standardów Ethernet i ich różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i diagnozowania sieci komputerowych. Zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne dla specjalistów ds. sieci, którzy muszą podejmować odpowiednie decyzje dotyczące infrastruktury sieciowej.

Pytanie 9

Jak będzie wyglądać liczba 29A16 w systemie binarnym?

A. 1010010110
B. 1001011010
C. 1010011010
D. 1000011010
Liczba 29A16 to liczba zapisana w systemie szesnastkowym. Aby przekształcić ją na system binarny, należy najpierw zamienić każdą cyfrę szesnastkową na jej odpowiednik binarny. Cyfry szesnastkowe A to 10 w systemie dziesiętnym. Zatem, przekształcamy 29A do postaci binarnej: 2 (0010), 9 (1001), A (1010). Łącząc te wartości, otrzymujemy 0010 1001 1010. Usuwając począwszy od pierwszego zera na początku, uzyskujemy 1010011010, co jest poprawną odpowiedzią. To ćwiczenie jest praktyczne w programowaniu i w przetwarzaniu danych, gdzie konwersja między różnymi systemami liczbowymi jest niezbędna. Dobrą praktyką jest zrozumienie, jak konwersje wpływają na przechowywanie danych w pamięci, które są zazwyczaj reprezentowane w systemie binarnym. Wiedza na temat konwersji liczby do różnych systemów liczbowych jest również kluczowa w kontekście różnych protokołów komunikacyjnych i przy implementacji algorytmów kryptograficznych, gdzie precyzyjne operacje na liczbach są niezwykle ważne.

Pytanie 10

Użycie polecenia net accounts w Wierszu poleceń systemu Windows, które ustawia maksymalny czas ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /FORCELOGOFF
B. /TIMES
C. /MAXPWAGE
D. /EXPIRES
Opcja /MAXPWAGE polecenia net accounts służy do ustawienia maksymalnego okresu ważności hasła w systemie Windows. Gdy administrator systemu ustala tę wartość, użytkownicy będą zmuszeni do zmiany swojego hasła po upływie określonej liczby dni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa. Utrzymanie haseł w cyklu wymiany minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu do konta, szczególnie w środowiskach, gdzie przechowywane są wrażliwe dane. Przykładowo, w organizacjach finansowych, gdzie ochrona danych jest kluczowa, administratorzy mogą ustawić wartość MAXPWAGE na 90 dni. Warto pamiętać, że wdrożenie polityki dotyczącej wymiany haseł powinno być częścią szerszej strategii ochrony danych, która obejmuje także inne elementy, takie jak edukacja użytkowników o silnych praktykach hasłowych oraz wdrożenie dwuskładnikowego uwierzytelniania. Zgodność z politykami bezpieczeństwa, takimi jak NIST SP 800-53, podkreśla znaczenie regularnej zmiany haseł jako kluczowego aspektu ochrony systemów informatycznych.

Pytanie 11

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Gwiazdy rozszerzonej
B. Siatki
C. Podwójnego pierścienia
D. Magistrali
Topologia podwójnego pierścienia jest zaawansowaną formą sieci pierścieniowej w której dwa pierścienie pozwalają na redundancję i większą niezawodność przesyłania danych. W tej topologii każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadującymi, co zapewnia alternatywną ścieżkę w przypadku awarii jednego z połączeń. Stosowana jest w środowiskach krytycznych gdzie nieprzerwana komunikacja ma kluczowe znaczenie na przykład w systemach komunikacyjnych miast lub dużych przedsiębiorstwach. Jest to zgodne ze standardami takimi jak SONET i FDDI które zapewniają wysoką przepustowość i bezpieczeństwo danych. W praktyce topologia ta minimalizuje ryzyko przestojów i utraty danych dzięki czemu jest idealnym rozwiązaniem dla infrastruktury IT gdzie niezawodność jest priorytetem. Dzięki podwójnej ścieżce możliwe jest szybkie przełączenie w razie awarii co czyni ją efektywną opcją dla rozległych sieci korporacyjnych i przemysłowych.

Pytanie 12

Który profil użytkownika ulega modyfikacji i jest zapisywany na serwerze dla klienta działającego w sieci Windows?

A. Obowiązkowy
B. Tymczasowy
C. Lokalny
D. Mobilny
Profil mobilny to typ profilu użytkownika, który jest synchronizowany z serwerem i może być używany na różnych urządzeniach w sieci Windows. Oznacza to, że wszystkie ustawienia, dokumenty i preferencje użytkownika są przechowywane centralnie, co umożliwia dostęp do nich z dowolnego komputera w obrębie organizacji. Przykładem zastosowania profilu mobilnego jest sytuacja, gdy pracownik korzysta z kilku komputerów w biurze lub w terenie. Przy logowaniu na każdym z nich, ma dostęp do tych samych ustawień i plików, co znacząco ułatwia pracę i zwiększa efektywność. Standardy branżowe, takie jak Active Directory, oferują zarządzanie profilami mobilnymi, co pozwala administratorom na stosowanie polityk bezpieczeństwa oraz personalizację doświadczenia użytkowników. W praktyce, mobilne profile są kluczowe w środowiskach, gdzie elastyczność i mobilność pracowników są istotne, umożliwiając im pracę w różnych lokalizacjach bez utraty ciągłości dostępu do danych.

Pytanie 13

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. &
B. ~
C. #
D. *
Poprawna odpowiedź to znak tyldy (~), który w systemie Windows oznacza plik tymczasowy. Pliki tymczasowe są tworzone przez różne aplikacje w celu przechowywania danych tymczasowych, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pamięcią i przyspiesza procesy obliczeniowe. Znak ~ jest powszechnie stosowany w systemach operacyjnych do oznaczania plików, które mogą być używane przez aplikacje, ale nie są przeznaczone do trwałego przechowywania. Przykładem zastosowania plików tymczasowych może być edytor tekstu, który tworzy plik tymczasowy podczas edytowania dokumentu, co pozwala na przywrócenie danych w przypadku awarii programu. Stosowanie plików tymczasowych zgodnie z dobrą praktyką informatyczną zwiększa wydajność systemu oraz zabezpiecza przed utratą danych. Wiedza na temat plików tymczasowych jest istotna dla administratorów systemów, którzy chcą optymalizować działanie serwerów i stacji roboczych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają pliki tymczasowe, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami w środowiskach komputerowych.

Pytanie 14

Komputer posiada mysz bezprzewodową, ale kursor nie porusza się gładko, tylko "skacze" na ekranie. Możliwą przyczyną problemu z urządzeniem może być

A. uszkodzenie prawego przycisku.
B. awaria mikroprzełącznika.
C. brak zasilania.
D. wyczerpywanie się baterii zasilającej.
Wyczerpywanie się baterii zasilającej może być kluczowym czynnikiem wpływającym na nieprawidłowe działanie myszy bezprzewodowej. Gdy poziom naładowania baterii spada, sygnał wysyłany przez mysz do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora na ekranie. W takich sytuacjach warto zastosować baterie alkaliczne lub litowe, które charakteryzują się dłuższą żywotnością w porównaniu do standardowych baterii. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie stanu naładowania baterii oraz wymianę ich w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć takich problemów. Dodatkowo, korzystanie z energii słonecznej lub akumulatorów o dużej pojemności, które można ładować, to rozwiązania sprzyjające wydajności i zrównoważonemu rozwojowi. Warto także pamiętać, że niektóre modele myszy oferują funkcje oszczędzania energii, które mogą pomóc w przedłużeniu czasu pracy na jednym naładowaniu.

Pytanie 15

Jak przywrócić stan rejestru systemowego w edytorze Regedit, wykorzystując wcześniej utworzoną kopię zapasową?

A. Importuj
B. Kopiuj nazwę klucza
C. Eksportuj
D. Załaduj gałąź rejestru
Kiedy myślimy o przywracaniu stanu rejestru systemowego w edytorze Regedit, ważne jest, aby zrozumieć, że różne opcje dostępne w tym narzędziu mają różne funkcje. Odpowiedzi takie jak "Kopiuj nazwę klucza", "Eksportuj" oraz "Załaduj gałąź rejestru" mogą wydawać się na pierwszy rzut oka związane z zarządzaniem rejestrem, jednak w rzeczywistości nie spełniają one funkcji przywracania stanu rejestru z kopii zapasowej. "Kopiuj nazwę klucza" to operacja, która umożliwia jedynie skopiowanie ścieżki do danego klucza, co jest przydatne, ale nie ma zastosowania w kontekście przywracania. "Eksportuj" z kolei to funkcja, która umożliwia tworzenie kopii zapasowej wybranego klucza lub gałęzi rejestru do pliku .reg. Choć jest ona niezbędna w procesie tworzenia kopii zapasowych, nie jest odpowiednia do ich przywracania. Opcja "Załaduj gałąź rejestru" jest używana do dodawania lub aktualizowania gałęzi rejestru, ale nie jest praktyką przywracania stanu z kopii zapasowej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego posługiwania się rejestrem systemowym, a wybór niewłaściwej opcji może prowadzić do niezamierzonych zmian oraz problemów z działaniem systemu. Dlatego tak istotne jest, aby przed podjęciem działań w edytorze Regedit mieć jasność co do zamierzonych kroków oraz funkcji dostępnych w tym narzędziu.

Pytanie 16

Na przedstawionym zdjęciu widoczna jest

Ilustracja do pytania
A. moduł łączący komputer z UPS
B. karta telewizyjna
C. modem kablowy
D. karta sieci bezprzewodowej
Karta sieci bezprzewodowej, jak ta przedstawiona na zdjęciu, jest kluczowym komponentem umożliwiającym komputerom łączenie się z sieciami Wi-Fi. Działa ona poprzez odbieranie i wysyłanie sygnałów radiowych między komputerem a routerem bezprzewodowym. Typowa karta sieciowa PCI, jak ta na obrazku, jest instalowana bezpośrednio na płycie głównej komputera i zapewnia znacznie większą stabilność połączenia w porównaniu do kart podłączanych przez USB. Wspiera różne standardy transmisji, takie jak IEEE 802.11n czy 802.11ac, które określają prędkość i zasięg połączenia. Dzięki zastosowaniu technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output), takie karty mogą jednocześnie korzystać z wielu anten, co zwiększa przepustowość i jakość połączenia. W kontekście praktycznym, karty sieciowe bezprzewodowe są powszechnie stosowane w biurach i domach, gdzie rozbudowa infrastruktury kablowej jest niepraktyczna lub kosztowna. Znajomość działania takich kart jest istotna z punktu widzenia zarządzania sieciami lokalnymi, konfiguracji routerów oraz rozwiązywania problemów z łącznością. Dobre praktyki branżowe zalecają regularną aktualizację sterowników karty, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo połączenia.

Pytanie 17

W jakiej warstwie modelu ISO/OSI wykorzystywane są adresy logiczne?

A. Warstwie transportowej
B. Warstwie łącza danych
C. Warstwie sieciowej
D. Warstwie fizycznej
Adresy logiczne są stosowane w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI, która odpowiada za trasowanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami. W tej warstwie wykorzystuje się protokoły, takie jak IP (Internet Protocol), do identyfikacji urządzeń w sieci oraz ustalania ścieżki, jaką mają przebyć dane. Adresy logiczne, w przeciwieństwie do adresów fizycznych (np. adresów MAC, które są używane w warstwie łącza danych), są niezależne od sprzętu i pozwalają na elastyczne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania adresów logicznych jest sytuacja, gdy pakiet danych wysyłany z jednego komputera w sieci lokalnej dociera do innego komputera w sieci rozległej (WAN). Dzięki adresom IP możliwe jest prawidłowe trasowanie danych przez różne routery i sieci. Ponadto, stosowanie adresacji logicznej umożliwia implementację różnych technik zarządzania ruchem, takich jak NAT (Network Address Translation) czy DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zwiększa efektywność i elastyczność sieci.

Pytanie 18

Narzędzie używane do przechwytywania oraz analizy danych przesyłanych w sieci, to

A. spywer
B. sniffer
C. keylogger
D. viewer
Sniffer to narzędzie używane do przechwytywania i analizy ruchu w sieci komputerowej. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie danych, które są przesyłane przez sieć, co pozwala na diagnozowanie problemów z komunikacją oraz analiza bezpieczeństwa. Sniffery są wykorzystywane zarówno w celach administracyjnych, jak i w badaniach i analizie ruchu sieciowego. Przykładowo, administratorzy sieci mogą wykorzystać sniffery do identyfikacji wąskich gardeł w komunikacji lub do wykrywania nieautoryzowanego dostępu do sieci. Popularnymi narzędziami tego typu są Wireshark oraz tcpdump. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, sniffery powinny być używane odpowiedzialnie i zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby nie naruszać prywatności użytkowników ani regulacji prawnych dotyczących ochrony danych. Może to obejmować szyfrowanie danych przesyłanych przez sieć oraz stosowanie zasad dostępu do informacji.

Pytanie 19

Jakiego materiału używa się w drukarkach tekstylnych?

A. filament
B. fuser
C. taśma woskowa
D. atrament sublimacyjny
Atrament sublimacyjny jest materiałem eksploatacyjnym stosowanym w drukarkach tekstylnych, który umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruków na różnych tkaninach. Proces sublimacji polega na przekształceniu atramentu z postaci stałej w postać gazową, omijając stan ciekły, co pozwala na głębokie wnikanie barwnika w strukturę włókien. Dzięki temu uzyskuje się trwałe i odporne na blaknięcie kolory. Atrament sublimacyjny jest szczególnie popularny w branży odzieżowej i promocyjnej, gdzie wymagane są intensywne kolory i możliwość przenoszenia złożonych wzorów. Standardy jakości w druku tekstylnym, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości atramentów używanych w procesach produkcyjnych, co sprawia, że wybór właściwego atramentu sublimacyjnego jest kluczowy dla uzyskania optymalnych rezultatów. Przykłady zastosowania obejmują drukowanie na odzieży sportowej, materiałach reklamowych oraz dodatkach, takich jak torby czy poduszki, co świadczy o wszechstronności tego medium w druku tekstylnym.

Pytanie 20

Komenda dsadd pozwala na

A. przenoszenie obiektów w ramach jednej domeny
B. modyfikację właściwości obiektów w katalogu
C. dodawanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory
D. usuwanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory
Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w kontekście zarządzania usługą Active Directory, które umożliwia dodawanie różnych typów obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty i jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy IT często używają dsadd do szybkiego i efektywnego wprowadzania nowych użytkowników do systemu, co jest niezbędne w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie tożsamościami jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i organizacji. Przykładowo, przy dodawaniu nowego pracownika do systemu, administrator może skorzystać z polecenia dsadd w skrypcie, co pozwala na automatyzację procesu i zminimalizowanie błędów ludzkich. Warto również zaznaczyć, że stosowanie dsadd zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak tworzenie odpowiednich grup zabezpieczeń czy przypisywanie ról, wspiera politykę bezpieczeństwa organizacji. Dzięki temu możliwość centralnego zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory staje się bardziej zorganizowana i bezpieczna, co jest zgodne z normami branżowymi w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 21

Jakim protokołem komunikacyjnym w warstwie transportowej, który zapewnia niezawodność przesyłania pakietów, jest protokół

A. UDP (User Datagram Protocol)
B. IP (Internet Protocol)
C. ARP (Address Resolution Protocol)
D. TCP (Transmission Control Protocol)
TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodność w dostarczaniu danych poprzez zastosowanie mechanizmów potwierdzania odbioru, retransmisji pakietów oraz kontrolowania przepływu. Dzięki temu, TCP jest szeroko stosowany w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przeglądarki internetowe, poczta elektroniczna czy protokoły transferu plików (FTP). W odróżnieniu od UDP (User Datagram Protocol), który jest protokołem bezpołączeniowym i nie zapewnia gwarancji dostarczenia pakietów, TCP wykorzystuje połączenia oparte na sesji, co umożliwia osiągnięcie pełnej integralności danych. Mechanizmy takie jak 3-way handshake oraz numeracja sekwencyjna gwarantują, że dane są przesyłane w odpowiedniej kolejności i bez utraty. Dobrze zaprojektowane aplikacje sieciowe powinny wybierać TCP w sytuacjach, gdzie niezawodność i kolejność dostarczania informacji są kluczowe, co czyni go standardem w wielu rozwiązaniach stosowanych w Internecie.

Pytanie 22

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 5 znaków
B. 12 znaków
C. 10 znaków
D. 6 znaków
Wybór niewłaściwej długości hasła może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad złożoności haseł, które są istotnym elementem bezpieczeństwa systemu. Odpowiedzi sugerujące hasła o długości 5, 10 lub 12 znaków nie uwzględniają specyfikacji wskazanych w standardach bezpieczeństwa. Hasło o długości 5 znaków jest zbyt krótkie, aby spełnić wymogi dotyczące złożoności. Tego rodzaju hasła są łatwiejsze do złamania poprzez metody takie jak ataki brute-force, które polegają na systematycznym testowaniu różnych kombinacji. Odpowiedź sugerująca 10 znaków, mimo że jest bliższa wymogom, nadal nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia minimalnej wymagań. Ponadto, 12 znaków, choć może być korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, nie odpowiada rzeczywistym wymaganiom systemu Windows Server, które dotyczą minimalnej długości haseł. Praktyczne podejście do tworzenia haseł wymaga zrozumienia, że nie chodzi tylko o długość, ale także o złożoność, która obejmuje różnorodność używanych znaków. Przyjmowanie zbyt długich haseł może prowadzić do nieprzemyślanych praktyk, takich jak stosowanie łatwych do zapamiętania, ale przewidywalnych ciągów, co zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Warto inwestować czas w tworzenie silnych haseł, które będą zarówno trudne do odgadnięcia, jak i łatwe do zapamiętania, co jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 23

W sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest fizyczna struktura

A. pierścienia
B. magistrali
C. gwiazdy
D. siatki
W analizie sieci bezprzewodowych Ad-Hoc, ważne jest zrozumienie, jak różne topologie wpływają na działanie sieci. Topologia pierścienia, choć interesująca w kontekście tradycyjnych sieci przewodowych, nie jest efektywna w przypadku sieci bezprzewodowych Ad-Hoc. W topologii pierścienia każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadami, co w sytuacjach zaników sygnału lub awarii jednego z węzłów, prowadzi do problemów z komunikacją w całej sieci. Podobnie, topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, nie jest odpowiednia dla sieci Ad-Hoc. Tego rodzaju architektura nie wspiera elastyczności i mobilności, które są kluczowe dla takich rozwiązań. Topologia gwiazdy, z kolei, wymaga centralnego punktu dostępowego, co stoi w sprzeczności z ideą Ad-Hoc, która opiera się na bezpośredniej komunikacji między urządzeniami. Użytkownicy mogą mylić dostępność w takich sieciach z ich strukturą, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest założenie, że tradycyjne modele topologii mogą być bezpośrednio stosowane w dynamicznych sieciach bezprzewodowych, co prowadzi do nieefektywności w projektowaniu i implementacji systemów sieciowych.

Pytanie 24

Która z usług pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IIS
B. DNS
C. RIS
D. IRC
IIS, czyli Internet Information Services, to serwer aplikacji i serwer WWW stworzony przez Microsoft. Jego główną funkcją jest hostowanie stron internetowych oraz aplikacji webowych, co nie ma nic wspólnego z instalacją systemów operacyjnych. Użycie IIS w kontekście zdalnej instalacji systemów może prowadzić do nieporozumień, ponieważ jego zastosowanie skupia się na stronach WWW, a nie na zarządzaniu urządzeniami. IRC, czyli Internet Relay Chat, to protokół komunikacyjny, który służy do czatowania w czasie rzeczywistym, również nie związany z instalacją systemów operacyjnych. W kontekście zdalnej administracji może być używany do komunikacji między zespołami, ale nie ma funkcji instalacji oprogramowania. Natomiast DNS, czyli Domain Name System, jest systemem, który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Chociaż jest kluczowy dla działania sieci, nie pełni roli w zakresie zdalnej instalacji oprogramowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, by poprawnie identyfikować usługi, które rzeczywiście wspierają procesy związane z zarządzaniem systemami operacyjnymi.

Pytanie 25

Na wydrukach uzyskanych z drukarki laserowej można zauważyć pasma wzdłużne oraz powtarzające się defekty. Jedną z możliwych przyczyn niskiej jakości druku jest wada

A. bębna światłoczułego
B. głowicy drukującej
C. taśmy barwiącej
D. układu zliczającego
Taśmy barwiące są używane w drukarkach igłowych i termicznych, ale w laserowych to mamy toner, a nie taśmy. Jak ktoś mówi, że taśma barwiąca jest przyczyną złej jakości wydruku, to jest błąd. Układ zliczający monitoruje liczbę wydrukowanych stron, ale nie ma bezpośredniego wpływu na samą jakość druku. Jak ten układ się zepsuje, to mogą być problemy z liczeniem tonera lub bębna, ale samo w sobie nie wpływa na artefakty na wydrukach. A jeszcze głowica drukująca to temat z drukarek atramentowych, więc wskazywanie jej jako problemu w laserowych to też pomyłka. Wygląda na to, że zrozumienie różnych technologii druku może być trudne, co prowadzi do dziwnych wniosków. Dlatego warto znać te różnice, żeby lepiej ogarnąć, co może być przyczyną problemów z wydrukami.

Pytanie 26

Który rodzaj pracy Access Pointa jest używany, aby umożliwić urządzeniom bezprzewodowym dostęp do przewodowej sieci LAN?

A. Tryb klienta
B. Punkt dostępowy
C. Repeater
D. Most bezprzewodowy
Odpowiedź "Punkt dostępowy" jest poprawna, ponieważ tryb ten jest kluczowy dla integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Punkt dostępowy (Access Point, AP) działa jako pomost, umożliwiając urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostęp do zasobów sieci LAN. W praktyce, punkty dostępowe są używane w biurach, szkołach oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego zasięgu Wi-Fi. Działają one w oparciu o standardy IEEE 802.11, które definiują zasady komunikacji bezprzewodowej. Dzięki zastosowaniu punktów dostępowych, administratorzy sieci mogą lepiej zarządzać połączeniami, rozkładać obciążenie i zwiększać wydajność sieci. Dobrą praktyką jest strategiczne rozmieszczenie punktów dostępowych w celu zapewnienia optymalnego pokrycia sygnałem oraz minimalizacji martwych stref. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych punktów dostępowych wspiera funkcje takie jak VLAN czy QoS, co pozwala na segregację ruchu oraz priorytetyzację pakietów w zależności od ich znaczenia dla użytkowników.

Pytanie 27

Jakie aktywne urządzenie pozwoli na nawiązanie połączenia z lokalną siecią dla 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera, wykorzystując kabel UTP?

A. Panel krosowniczy 16-portowy
B. Przełącznik 24-portowy
C. Przełącznik 16-portowy
D. Panel krosowniczy 24-portowy
Wybór przełącznika 24-portowego to naprawdę dobry ruch, bo pozwala na podłączenie 15 komputerów, drukarki i rutera w jednej sieci. Ma wystarczająco dużo portów, żeby wszystko działało bez problemów. Plus, jeśli pomyślisz o przyszłości i rozbudowie sieci, to 24 porty na pewno się przydadzą. Przełączniki działają tak, że kierują ruchem w sieci, minimalizując opóźnienia, co jest super ważne. Ponadto, różne prędkości Ethernet, na których bazują, mogą zwiększyć efektywność w zarządzaniu danymi. W porównaniu do mniejszych przełączników, jak 16-portowy, ten wybór nie narazi cię na przeciążenie, co jest ogromnym plusem.

Pytanie 28

W systemie Windows, gdzie można ustalić wymagania dotyczące złożoności hasła?

A. zasadach zabezpieczeń lokalnych
B. autostarcie
C. BIOS-ie
D. panelu sterowania
Odpowiedź 'zasady zabezpieczeń lokalnych' jest prawidłowa, ponieważ to w tym miejscu w systemie Windows można określić wymagania dotyczące złożoności haseł. Ustawienia te pozwalają na definiowanie polityki dotyczącej haseł, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Użytkownicy mogą ustawić takie wymagania, jak minimalna długość hasła, konieczność użycia znaków specjalnych, cyfr oraz wielkich liter. Przykładowo, w środowiskach korporacyjnych, gdzie bezpieczeństwo informacji jest priorytetem, organizacje mogą wdrożyć polityki wymuszające skomplikowane hasła, aby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami, jak NIST SP 800-63, które zalecają stosowanie złożonych haseł w celu ochrony danych. Dobrze skonfigurowane zasady zabezpieczeń lokalnych są fundamentem solidnej architektury bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 29

Jaki jest adres IP urządzenia, które pozwala innym komputerom w lokalnej sieci łączyć się z Internetem?

A. WINS
B. DNS
C. proxy
D. bramy (routera)
Adres IP bramy, czyli routera, to coś, co naprawdę ma znaczenie w sieci lokalnej. Dzięki niemu możemy łączyć się z różnymi urządzeniami na zewnątrz, w tym z Internetem. Router działa jak taki pośrednik, który przekazuje dane między naszą lokalną siecią a zewnętrznymi adresami IP. Na przykład, gdy komputer w naszej sieci chce otworzyć stronę internetową, to wysyła pakiety do routera, który dalej przesyła je do odpowiedniego serwera w Internecie, a potem odsyła odpowiedź. Fajnie jest, gdy brama jest ustawiona w taki sposób, by łatwo zarządzać ruchem danych i jednocześnie dbać o bezpieczeństwo, na przykład przez różne zapory sieciowe. W branży często wykorzystuje się standardowe protokoły, takie jak TCP/IP, co sprawia, że komunikacja jest spójna i działa jak należy.

Pytanie 30

Konwencja zapisu ścieżki do udziału sieciowego zgodna z UNC (Universal Naming Convention) ma postać

A. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu
B. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera
C. \\ nazwa_zasobu\ nazwa_komputera
D. \\ nazwa_komputera\ nazwa_zasobu
Niepoprawne odpowiedzi bazują na niepełnym zrozumieniu konwencji zapisu ścieżek UNC. Użycie //nazwa_komputera/nazwa_zasobu jest nieprawidłowe, ponieważ dwa ukośniki są stosowane w protokole URL (np. HTTP), a nie w UNC. Protokół UNC wymaga, aby ścieżka zaczynała się od podwójnego znaku \\ i nie powinna być mylona z innymi formatami adresacji. Z kolei odpowiedź \\nazwa_zasobu\nazwa_komputera myli kolejność, ponieważ pierwsza część ścieżki powinna zawsze odnosić się do nazwy komputera, a nie zasobu. Ostatecznie, //nazwa_zasobu/nazwa_komputera to całkowicie błędny zapis, ponieważ nie ma zastosowania w kontekście UNC. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych koncepcji, to mylenie różnych protokołów i sposobów adresacji w sieciach komputerowych. Niezrozumienie, że UNC jest specyficzne dla systemów operacyjnych Windows, może prowadzić do dezinformacji w środowiskach mieszanych, gdzie używane są różne systemy operacyjne. Kluczowe jest, aby zachować ostrożność i stosować się do uznanych norm oraz najlepszych praktyk dotyczących nazewnictwa i formatowania ścieżek, co zapewni prawidłowe funkcjonowanie aplikacji i dostępu do zasobów.

Pytanie 31

W formacie plików NTFS, do zmiany nazwy pliku potrzebne jest uprawnienie

A. odczytu i wykonania
B. odczytu
C. zapisu
D. modyfikacji
Zrozumienie uprawnień w systemie plików NTFS jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania danymi. Przy analizie dostępnych odpowiedzi, warto zauważyć, że uprawnienie do zapisu, mimo że pozwala na zmianę zawartości pliku, nie jest wystarczające do zmiany jego nazwy. Użytkownik z uprawnieniem do zapisu może edytować plik, ale nie ma automatycznie uprawnień do modyfikacji jego atrybutów, co obejmuje zmianę nazwy. Uprawnienia do odczytu natomiast pozwalają jedynie na przeglądanie zawartości pliku, co nie ma żadnego wpływu na możliwość jego modyfikacji. W przypadku uprawnienia do odczytu i wykonania, użytkownik może uruchamiać pliki wykonywalne, ale również nie posiada uprawnień do ich modyfikacji. Powszechnym błędem jest założenie, że skoro użytkownik może otwierać plik, to ma prawo go zmieniać, co w kontekście NTFS jest mylną interpretacją. Ustalając odpowiednie uprawnienia, administratorzy muszą kierować się zasadą minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonania ich zadań. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełna kontrola nad plikiem, w tym zmiana jego nazwy, wymaga posiadania uprawnienia do modyfikacji, które daje szerszy zakres działań niż samo prawo do zapisu czy odczytu.

Pytanie 32

Jaką minimalną ilość pamięci RAM musi mieć komputer, aby móc uruchomić 64-bitowy system operacyjny Windows 7 w trybie graficznym?

A. 2GB
B. 256MB
C. 512MB
D. 1GB
Wybór 2GB jako minimalnej pamięci RAM do systemu Windows 7 w wersji 64-bitowej jest zgodny z wymaganiami technicznymi Microsoftu. Zgodnie z dokumentacją techniczną, Windows 7 64-bitowy wymaga minimum 2GB pamięci RAM dla optymalnej pracy w trybie graficznym, co pozwala na płynne uruchamianie aplikacji, korzystanie z interfejsu graficznego oraz obsługę podstawowych funkcji systemowych. Przykładowo, w przypadku uruchamiania aplikacji biurowych, przeglądarek internetowych czy programów multimedialnych, 2GB RAM pozwala na zachowanie odpowiedniej wydajności oraz komfortu użytkowania. Warto także zauważyć, że w praktyce, dla bardziej zaawansowanych zadań, takich jak obróbka grafiki czy gry, zalecana jest jeszcze większa ilość pamięci, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi. Użytkownicy powinni również pamiętać, że zainstalowanie większej ilości RAM może znacząco wpłynąć na ogólną wydajność systemu, pozwalając na jednoczesne uruchamianie większej liczby aplikacji oraz poprawiając szybkość działania systemu.

Pytanie 33

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. TCP
B. UDP
C. FTP
D. ARP
UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 34

Adapter USB do LPT można zastosować w sytuacji, gdy występuje niezgodność złączy podczas podłączania starszych modeli

A. printera
B. keyboarda
C. mousea
D. displaya
Odpowiedź 'drukarki' jest prawidłowa, ponieważ adapter USB na LPT jest najczęściej stosowany do podłączenia drukarek, które wykorzystują starsze porty LPT (Parallel Port). W miarę postępu technologii, wiele nowoczesnych komputerów nie ma portów LPT, a adapter USB pozwala na integrację starszych urządzeń drukujących z nowymi komputerami, które obsługują jedynie porty USB. Przykładem może być podłączenie klasycznej drukarki atramentowej do laptopa, który nie ma złącza LPT. Adaptery te są zgodne z zasadą plug and play, co oznacza, że po podłączeniu do portu USB i właściwym skonfigurowaniu systemu operacyjnego, drukarka powinna być automatycznie wykrywana. Warto również zauważyć, że korzystanie z takich adapterów jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie przedłużenia życia starszych urządzeń oraz minimalizowania odpadów elektronicznych. Dzięki adapterom użytkownicy mogą nadal korzystać z funkcjonalności swoich starszych drukarek, co jest szczególnie przydatne w biurach, gdzie sprzęt może być kosztowny do wymiany.

Pytanie 35

Który z standardów implementacji sieci Ethernet określa sieć opartą na kablu koncentrycznym, gdzie długość segmentu nie może przekraczać 185 m?

A. 10Base-2
B. 10Base-5
C. 100Base-T2
D. 100Base-T4
Wybrane odpowiedzi, takie jak 10Base-5, 100Base-T2 i 100Base-T4, nie są zgodne z opisanym standardem realizacji sieci Ethernet. 10Base-5, znany jako 'Thick Ethernet', również wykorzystuje kabel koncentryczny, jednak jego maksymalna długość segmentu wynosi 500 metrów, co znacząco przekracza wymaganie dotyczące 185 metrów. W efekcie, odpowiedź ta wprowadza w błąd, gdyż dotyczy innego standardu, który nie spełnia kryteriów podanych w pytaniu. Z kolei 100Base-T2 i 100Base-T4 są standardami Ethernet opartymi na kablach skrętkowych, co wyklucza je z możliwości pracy na kablu koncentrycznym. Standard 100Base-T2 obsługuje prędkość przesyłu do 100 Mbps, jednak nie jest przeznaczony do pracy z kablami koncentrycznymi, a zamiast tego korzysta z kabli skrętkowych typu Cat 3. 100Base-T4 również operuje na kablach skrętkowych, umożliwiając przesył danych z prędkością 100 Mbps, ale wymaga zastosowania czterech par przewodów, co jest zupełnie innym podejściem do realizacji sieci. W przypadku wyboru odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jakie właściwości i ograniczenia mają różne standardy Ethernet oraz ich zastosowania w praktyce. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na prędkości przesyłu danych bez uwzględnienia medium transmisyjnego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków co do właściwego standardu sieci.

Pytanie 36

Aby skutecznie zabezpieczyć system operacyjny przed atakami złośliwego oprogramowania, po zainstalowaniu programu antywirusowego konieczne jest

A. zainstalowanie dodatkowego programu antywirusowego dla zwiększenia bezpieczeństwa
B. wykupienie licencji na oprogramowanie antywirusowe i korzystanie z programu chkdsk
C. aktualizowanie oprogramowania i baz wirusów oraz regularne skanowanie systemu
D. niedostarczanie swojego hasła dostępowego oraz wykonywanie defragmentacji dysków twardych
Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemu operacyjnego przed złośliwym oprogramowaniem. Po jego zainstalowaniu, niezwykle istotne jest regularne aktualizowanie zarówno samego programu, jak i baz wirusów. Aktualizacje dostarczają najnowsze definicje wirusów oraz poprawki, które mogą eliminować luki bezpieczeństwa. Bez tych aktualizacji, program może nie być w stanie zidentyfikować najnowszych zagrożeń. Ponadto, regularne skanowanie systemu pozwala na wczesne wykrywanie i neutralizowanie potencjalnych zagrożeń, co jest częścią proaktywnej strategii bezpieczeństwa. Dobrym przykładem jest korzystanie z harmonogramu zadań w systemach operacyjnych, co pozwala na automatyczne uruchamianie skanowania w wyznaczonych odstępach czasu. W ramach branżowych standardów ochrony danych, takich jak ISO/IEC 27001, regularne aktualizacje i skanowanie są zalecane jako najlepsze praktyki, które mogą znacznie zredukować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i zachować integralność systemu.

Pytanie 37

Który z poniższych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26?

A. 172.16.64.192
B. 172.16.64.255
C. 172.16.64.0
D. 172.16.64.63
Adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26 to 172.16.64.63. W tej sieci, przy masce /26, mamy 64 adresy IP, zaczynając od 172.16.64.0, co oznacza, że adresy od 172.16.64.0 do 172.16.64.63 są wykorzystywane w tej podsieci. Adres rozgłoszeniowy jest najwyższym adresem w danej podsieci, co oznacza, że wszystkie bity hosta są ustawione na 1. W tym przypadku, przy masce 255.255.255.192, ostatnie 6 bitów w adresie IP jest przeznaczonych na identyfikację hostów, co daje nam 2^6 = 64 adresy. W praktyce, adres rozgłoszeniowy jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. Na przykład, w protokole ARP (Address Resolution Protocol) używa się adresu rozgłoszeniowego do rozgłaszania zapytań, co pozwala urządzeniom w sieci na wzajemne odnajdywanie się. W kontekście IPv4, znajomość adresu rozgłoszeniowego jest kluczowa dla efektywnego zarządzania sieciami oraz rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci lokalnej.

Pytanie 38

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Przełącznik
B. Koncentrator
C. Most
D. Router
Router, most, a także przełącznik, to urządzenia, które w pewnym stopniu dzielą obszar sieci na domeny kolizyjne, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu ruchem w sieciach komputerowych. Router działa na wyższych warstwach modelu OSI, umożliwiając kierowanie pakietów między różnymi sieciami, co oznacza, że może dzielić sieci na różne podsieci, redukując kolizje. Most, również pracujący na warstwie 2, segmentuje sieć w celu redukcji ruchu, co z kolei poprawia wydajność całej sieci. Przełącznik, z kolei, to zaawansowane urządzenie, które przekazuje dane tylko do konkretnego portu, co znacząco ogranicza liczbę kolizji i zwiększa przepustowość. Typowym błędem myślowym jest mylenie koncentratora z tymi bardziej zaawansowanymi urządzeniami, które są kluczowe w optymalizacji ruchu sieciowego. Wybierając odpowiednie urządzenie do sieci lokalnej, ważne jest zrozumienie, jak każde z nich wpływa na strukturę sieci oraz wydajność komunikacji między urządzeniami. Współczesne sieci preferują przełączniki z uwagi na ich zdolność do zarządzania ruchem w sposób bardziej efektywny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową.

Pytanie 39

W cenniku usług informatycznych znajdują się poniższe wpisy. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15km od siedziby firmy?

Dojazd do klienta na terenie miasta – 25 zł netto
Dojazd do klienta poza miastem – 2 zł netto za każdy km odległości od siedziby firmy liczony w obie strony.

A. 25 zł + 2 zł za każdy km poza granicami miasta
B. 30 zł + VAT
C. 30 zł
D. 60 zł + VAT
Wybór odpowiedzi 60 zł + VAT jest prawidłowy, ponieważ kalkulacja kosztu dojazdu serwisanta poza miasto opiera się na warunkach przedstawionych w cenniku. Zgodnie z zapisami dojazd poza miasto kosztuje 2 zł netto za każdy kilometr liczony w obie strony. W tym przypadku klient mieszka 15 km od siedziby firmy co oznacza że serwisant pokona łącznie 30 km (15 km w jedną stronę i 15 km z powrotem). Koszt dojazdu wynosi zatem 30 km x 2 zł = 60 zł netto. Dodając do tego obowiązujący podatek VAT uzyskamy pełny koszt usługi. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest standardem w branży usługowej co zapewnia przejrzystość i przewidywalność cen dla klientów. Zrozumienie tego mechanizmu cenowego jest kluczowe nie tylko dla serwisantów ale i dla klientów którzy chcą dokładnie rozplanować swoje wydatki na usługi komputerowe. Stosowanie jasnych zasad rozliczeń jest również dobrym przykładem budowania zaufania do firmy usługowej.

Pytanie 40

Urządzenie przedstawione na ilustracji oraz jego dane techniczne mogą być użyte do pomiarów rodzaju okablowania

Ilustracja do pytania
A. skrętki cat. 5e/6
B. koncentrycznego
C. światłowodowego
D. telefonicznego
Urządzenie przedstawione na rysunku to miernik mocy optycznej, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z sieciami światłowodowymi. Specyfikacja techniczna wskazuje na obsługę typowych długości fal stosowanych w światłowodach: 850, 1300, 1310, 1490, i 1550 nm, co jest standardem w transmisji światłowodowej w różnych typach sieci, takich jak LAN, WAN, czy sieci telekomunikacyjne. Mierniki mocy optycznej są kluczowe w monitorowaniu i utrzymaniu jakości sygnału w światłowodach, pomagając w ocenie tłumienia sygnału oraz jego integralności na długich dystansach. Dzięki wysokiej precyzji i czułości, mierniki takie jak ten umożliwiają dokładne pomiary, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności sieci światłowodowych. Dodatkowo, możliwość pomiaru w jednostkach dBm, dB i µW pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych standardów i potrzeb pomiarowych, co jest nieocenione w profesjonalnych instalacjach i konserwacji sieci optycznych. Obsługa uniwersalnych złącz oraz intuicyjna nawigacja sprawiają, że jest to narzędzie nie tylko precyzyjne, ale także wygodne w użyciu, co jest istotne dla techników pracujących w terenie.