Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 08:10
Data zakończenia: 14 maja 2025 08:58

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nie znając parametrów rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy stworzony do umieszczenia w folderze promocyjnym powinien być przygotowany w rozdzielczości

A. 72 ppi

B. 200 ppi

C. 300 ppi

D. 150 ppi

Robienie plików do druku w rozdzielczości 300 ppi to normalka w branży graficznej i poligraficznej. Właściwie to raczej standard dla wszelkich materiałów, które chcemy wydrukować, takich jak foldery czy plakaty. Przy tej rozdzielczości obrazki będą naprawdę ostre, co jest istotne w marketingu, bo wiadomo – wizualna strona ma ogromne znaczenie. Na przykład, przygotowując zdjęcia do magazynów czy na billboardy, warto mieć na uwadze, że nawet drobne niedociągnięcia będą widoczne. No i co ważne, przy 300 ppi obrazy będą mniej podatne na rozmycia, co ma znaczenie, gdy drukujemy na różnych materiałach. Przy tej rozdzielczości możemy też lepiej manipulować obrazami, na przykład przy przycinaniu, bez straty jakości – co moim zdaniem jest dużym plusem.

Pytanie 2

Aby uzyskać kolorowe zdjęcia nocne na materiałach halogenosrebrowych, zapotrzebowanie na sprzęt i materiały powinno obejmować: aparat małoobrazkowy z zestawem obiektywów, statyw fotograficzny, lampę błyskową oraz film negatywowy o następujących parametrach

A. ISO 100 typ 135

B. ISO 400 typ 120

C. ISO 100 typ 120

D. ISO 400 typ 135

Odpowiedź ISO 400 typ 135 jest prawidłowa, ponieważ film o tym parametrach doskonale sprawdza się w warunkach słabego oświetlenia, co jest kluczowe przy fotografowaniu nocnym. ISO 400 zapewnia wystarczającą czułość, co pozwala na rejestrowanie detali w ciemnych scenach, a typ 135 to standardowy format filmu, łatwo dostępny na rynku, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych aparatach. W praktyce, używając aparatu małoobrazkowego z obiektywem o dużej przysłonie, można uzyskać doskonałe rezultaty przy niższym poziomie światła. Dodatkowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlenia przedmiotów na pierwszym planie, co również wpływa na jakość zdjęć. Warto pamiętać, że podczas fotografowania nocnego istotne jest użycie statywu, aby zminimalizować drgania aparatu, co może prowadzić do rozmycia obrazu. Dlatego zasady te są zgodne z praktykami profesjonalnych fotografów, którzy często preferują filmy o wyższej czułości w trudnych warunkach oświetleniowych, by uzyskać lepszą jakość obrazu.

Pytanie 3

Podczas wymiany spalonej żarówki halogenowej w reflektorze nie powinno się dotykać nieosłoniętą dłonią elementów z szkła kwarcowego, ze względu na

A. zanieczyszczenie powierzchni szkła

B. lokalne podgrzanie powierzchni szkła

C. toksyczność halogenków

D. zaokrąglone krawędzie

Kiedy mówimy o wymianie żarówki halogenowej, pojawiają się różne aspekty, które nie powinny być mylone z istotą problemu. Toksyczność halogenków, choć teoretycznie interesująca, nie jest bezpośrednio związana z kwestią wymiany żarówki, ponieważ podczas standardowego użytkowania żarówki, halogenki nie wydzielają toksycznych substancji w niebezpiecznych ilościach. Odpowiednie postępowanie z odpadami elektronicznymi, w tym zużyty żarówki, zminimalizuje ryzyko. Miejscowe ogrzanie powierzchni szkła to również zbytnie uproszczenie tematu. Ogrzewanie może występować, ale nie jest to główny powód, dla którego nie powinno się dotykać szkła kwarcowego. Przyczyną jest raczej to, że wszelkie zanieczyszczenia mogą prowadzić do nierównomiernego rozkładu temperatury, co jest znacznie bardziej istotne. Zaoblone krawędzie, choć mogą wpływać na bezpieczeństwo, nie stanowią kluczowego zagrożenia w kontekście wymiany żarówki. Zamiast tego, najważniejsze jest zrozumienie, że wszelkie zanieczyszczenia na powierzchni szkła mogą prowadzić do poważnych problemów, a nie jedynie do nieprzyjemnych wrażeń dotykowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że odpowiednie zachowanie podczas wymiany i serwisowania komponentów oświetleniowych jest kluczowe dla ich długowieczności oraz bezpieczeństwa. Utrzymywanie czystości i dbanie o stan techniczny reflektorów to podstawa, której należy przestrzegać.

Pytanie 4

Temperatura barwowa światła świec wynosi około

A. 1800 K

B. 5500 K

C. 7000 K

D. 3200 K

Wybór innych wartości temperatury barwowej, takich jak 5500 K, 3200 K czy 7000 K, może prowadzić do nieporozumień dotyczących percepcji kolorów i atmosfery oświetlenia. Na przykład, 5500 K jest typowe dla światła dziennego, co często jest mylnie utożsamiane z optymalnym oświetleniem wewnętrznym, podczas gdy w praktyce może być zbyt intensywne i nieprzyjemne w domowych warunkach. Z drugiej strony, 3200 K jest bardziej zbliżone do światła żarowego, ale nadal nie dorównuje przyjemności i ciepłu, jakie daje 1800 K. W przypadku 7000 K mówimy o bardzo zimnym świetle, które kojarzy się z jasnym, chłodnym światłem dziennym lub sztucznym, co w ścisłych warunkach użytkowania, takich jak studia fotograficzne, może być pożądane, ale niekoniecznie sprawdzi się w domowym otoczeniu. Przy wyborze oświetlenia istotne jest uwzględnienie nie tylko samej temperatury barwowej, ale także kontekstu, w jakim to światło będzie używane. Typowe błędy, które prowadzą do niewłaściwego doboru, to brak zrozumienia, jak ciepłe lub zimne światło wpływa na nastrój i postrzeganie kolorów w pomieszczeniach. Właściwe oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla komfortu i efektywności w przestrzeni roboczej oraz domowej, dlatego warto zapoznać się z tymi różnicami przed podjęciem decyzji.

Pytanie 5

W jakim formacie powinien być zapisany obraz fotograficzny z głębią koloru 24 bity, jeśli ma być umieszczony w sieci?

A. JPEG

B. GIF

C. TIFF

D. RAW

Odpowiedź JPEG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest jednym z najczęściej używanych do przechowywania i udostępniania obrazów w internecie. JPEG (Joint Photographic Experts Group) obsługuje 24-bitową głębię koloru, co oznacza, że może przechowywać ponad 16 milionów kolorów. To czyni go idealnym wyborem dla fotografii, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, co jest niezwykle ważne w kontekście szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni na serwerach. W praktyce, większość aparatów cyfrowych i smartfonów zapisuje zdjęcia właśnie w tym formacie, co ułatwia ich późniejsze dzielenie się w sieci. Dodatkowo, JPEG jest zgodny z większością przeglądarek internetowych i edytorów graficznych, co czyni go wszechstronnym wyborem w branży kreatywnej. Warto także dodać, że zastosowanie formatu JPEG jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi w zakresie optymalizacji zasobów multimedialnych w sieci.

Pytanie 6

Jakie oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego drewnianego obiektu?

A. Przednie

B. Tylne

C. Boczne

D. Górne

Oświetlenie boczne jest kluczowe w podkreślaniu faktury drewnianych przedmiotów, ponieważ tworzy cienie i światła, które uwydatniają detale oraz struktury materiału. Dzięki takiemu oświetleniu, nierówności, słoje oraz naturalne cechy drewna stają się bardziej wyraźne, co znacząco wpływa na estetykę fotografii. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której fotografujemy drewnianą rzeźbę. Oświetlenie boczne umieszczone pod kątem 45 stopni od przedmiotu pozwoli na uchwycenie głębi detali, podczas gdy światło z góry lub z przodu może spłaszczyć obraz, a tym samym zredukować widoczność tekstury. W praktyce, wykorzystując softboxy lub lampy studyjne, należy zwrócić uwagę na ich położenie, aby uzyskać optymalny efekt. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji czy technik oświetleniowych, sugerują właśnie boczne oświetlenie jako najlepsze rozwiązanie dla trójwymiarowych obiektów, co znajduje potwierdzenie w pracach wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 7

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. RAW

B. PNG

C. JPG

D. TIFF

Wybór formatów PNG, TIFF i JPG jako odpowiedzi na pytanie o bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej jest niewłaściwy z kilku powodów. Format PNG, choć popularny w grafice komputerowej, jest formatem bezstratnym, który nie przechowuje surowych danych matrycy z aparatu, lecz jest przeznaczony do obsługi obrazów rastrowych z przezroczystością. Z kolei TIFF to format, który może obsługiwać zarówno dane bezstratne, jak i stratne, ale nie jest natywnie używany do rejestracji zdjęć przez aparaty fotograficzne. Zazwyczaj jest stosowany w profesjonalnych aplikacjach graficznych i drukarskich, ale nie jest to format surowych danych matrycy. JPG, mimo że jest najpopularniejszym formatem zdjęć w internecie i do codziennego użytku, to jest format stratny, co oznacza, że podczas kompresji traci część informacji o obrazie. Powoduje to utratę szczegółów, co jest szczególnie niewskazane w profesjonalnej fotografii, gdzie każda informacja jest istotna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wyborów dotyczą braku zrozumienia różnic między formatami oraz niewiedzy na temat ich zastosowania w obróbce zdjęć. Kluczowe jest zrozumienie, że format RAW jest wybierany przez profesjonalnych fotografów z uwagi na jego unikalne właściwości, które umożliwiają znacznie szersze możliwości edycyjne i lepszą jakość końcowego obrazu.

Pytanie 8

Podczas retuszu portretu w programie graficznym, które z wymienionych narzędzi najlepiej nadaje się do wygładzania skóry?

A. Różdżka magiczna

B. Rozmycie Gaussa

C. Klonowanie

D. Smudge

Rozmycie Gaussa to jedno z najbardziej efektywnych narzędzi do wygładzania skóry w retuszu portretów. Działa ono poprzez rozmywanie pikseli na obrazie, co skutkuje miękkim i wygładzonym wyglądem. To narzędzie jest często używane w połączeniu z warstwami maskującymi, aby kontrolować, które elementy obrazu mają być wygładzone, a które powinny pozostać ostre. Dzięki temu możemy zachować wyraźne kontury twarzy, takie jak oczy czy usta, jednocześnie eliminując niedoskonałości skóry. Jest to standardowa technika w branży fotograficznej i graficznej, stosowana przez profesjonalistów do osiągnięcia naturalnego efektu. Ważne jest, aby nie przesadzać z użyciem Rozmycia Gaussa, ponieważ może to prowadzić do nienaturalnego, plastikowego wyglądu skóry. Dlatego zawsze zaleca się pracę na kopii warstwy i kontrolowanie siły efektu za pomocą suwaków przezroczystości i masek warstwowych. Praktyka i doświadczenie w używaniu tego narzędzia pomagają osiągnąć oczekiwane rezultaty, które spełniają standardy profesjonalnej edycji zdjęć.

Pytanie 9

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi

A. 35 mm

B. 80 mm

C. 24 mm

D. 50 mm

Wybór ogniskowej w fotografii ma ogromne znaczenie dla efektu wizualnego i jakości zdjęć. W przypadku długości ogniskowej 35 mm, często uważa się go za szerokokątny obiektyw. Jest on stosowany do fotografii krajobrazowej czy architektonicznej, jednak nie oddaje perspektywy podobnej do ludzkiego oka tak jak 50 mm. Przy takim obiektywie widoczna jest tendencja do zniekształcania proporcji obiektów, zwłaszcza w krawędziach kadru, co może być problematyczne w portretach. Z kolei długość ogniskowa 80 mm często używana jest w fotografii portretowej, lecz również nie jest standardem dla pełnoklatkowych aparatów, gdyż w efekcie daje bardziej ciasną kompozycję, odbiegającą od naturalnego widzenia. Ogniskowa 24 mm to z kolei bardzo szeroki kąt, co sprawia, że obraz obejmuje znacznie szerszy widok, ale może generować zniekształcenia w obrębie krawędzi kadru. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych nieodpowiednich ogniskowych, obejmują niepełne zrozumienie wpływu długości ogniskowej na perspektywę oraz głębię ostrości, co jest kluczowe w tworzeniu estetycznych kompozycji. Wybierając ogniskową, zawsze warto kierować się nie tylko jej długością, ale także zamierzonymi efektami i stylem fotografii, co w przypadku obiektywu 50 mm w pełnoklatkowym aparacie daje najbardziej uniwersalne rezultaty.

Pytanie 10

Promieniowanie ultrafioletowe, które osiąga powierzchnię Ziemi jako część promieniowania słonecznego, jest rodzajem promieniowania elektromagnetycznego o długości fali mieszczącej się w zakresie

A. 50 nm ÷ 100 nm

B. 280 nm ÷ 315 nm

C. 100 nm ÷ 280 nm

D. 315 nm ÷ 380 nm

Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest częścią widma elektromagnetycznego, które dociera do powierzchni Ziemi w zakresie długości fal od 315 nm do 380 nm. Ta konkretna długość fali jest klasyfikowana jako promieniowanie UVA, które ma zdolność penetrowania w głąb skóry i jest związane z długoterminowymi efektami, takimi jak starzenie się skóry oraz ryzyko rozwoju nowotworów skóry. Ponadto, promieniowanie UV w tym zakresie ma zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna (fototerapia), przemysł kosmetyczny (produkty przeciwsłoneczne) oraz w naukach przyrodniczych do badania fluorescencji zwierząt i roślin. Zgodnie z dyrektywą Unii Europejskiej dotycząca ochrony zdrowia publicznego, zaleca się stosowanie filtrów UV w produktach, które mają kontakt ze skórą, co jest przykładem dobrych praktyk w ochronie przed szkodliwym działaniem promieniowania UV.

Pytanie 11

Jaka technika pozwala na uzyskanie jak najbardziej zbliżonych do rzeczywistości kolorów w fotografii produktowej?

A. wykonanie zdjęć w trybie monochromatycznym i późniejsze kolorowanie

B. użycie filtrów polaryzacyjnych i światła ciągłego

C. zastosowanie techniki HDR i zwiększonego nasycenia kolorów

D. fotografowanie z kartą wzorcową kolorów i kalibracja w postprodukcji

Fotografowanie z kartą wzorcową kolorów oraz kalibracja w postprodukcji to kluczowy proces w osiąganiu realistycznych i dokładnych kolorów w fotografii produktowej. Karta wzorcowa, zazwyczaj zawierająca różne odcienie kolorów, pozwala na uchwycenie i późniejszą korekcję kolorów w programach graficznych. Dzięki temu, można precyzyjnie zidentyfikować różnice między rzeczywistymi barwami a tymi, które zostały uchwycone przez aparat. Postprodukcja, w której wykorzystuje się oprogramowanie do edycji zdjęć, jest niezbędna do dostosowania kolorów, aby były zgodne z rzeczywistością, co jest szczególnie istotne w marketingu produktów. W praktyce, odpowiednie ustawienie balansu bieli oraz zastosowanie profili kolorów w programach jak Adobe Lightroom czy Photoshop, umożliwia uzyskanie efektów, które są bardziej przyjazne dla oka i bardziej wiarygodne dla potencjalnych klientów. Dlatego technika ta jest niezwykle cenna w branży fotografii komercyjnej, gdzie dokładność kolorów ma kluczowe znaczenie dla sprzedaży.

Pytanie 12

Gdy liczba przewodnia lampy błyskowej LP=42 przy ISO 100, a wartość przesłony wynosi f/8, z jakiej odległości powinno się oświetlić fotografowany obiekt?

A. 1 m

B. 5 m

C. 30 m

D. 15 m

W przypadku pozostałych odpowiedzi, pojawia się wiele nieporozumień związanych z zasadami działania lamp błyskowych oraz zrozumieniem wpływu przysłony na oświetlenie. Na przykład, wybór 1 m sugeruje, że obiekt znajduje się zbyt blisko źródła światła, co prowadzi do ryzyka prześwietlenia, a także zniekształcenia obrazu, ponieważ moc błyskowa lampy nie jest dostosowana do tak małej odległości. Oświetlenie obiektu z odległości 30 m, w kontekście LP=42, jest również niewłaściwe, ponieważ przy f/8 ilość dostępnego światła jest zbyt mała, aby prawidłowo naświetlić obiekt. Podobnie, odpowiedź wskazująca na 15 m również ignoruje kluczowy wpływ wartości przysłony na ilość światła. Należy pamiętać, że wraz ze wzrostem wartości przysłony, ilość światła dostającego się do matrycy maleje, co w praktyce oznacza, że konieczne jest zwiększenie odległości oświetlenia w celu uzyskania odpowiedniego naświetlenia. Warto zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe, takie jak pomijanie korelacji między odległością a mocą światła. Również wielu fotografów nie bierze pod uwagę, że różne obiekty mogą wymagać różnych ustawień, a standardy pracy z lampą błyskową powinny zawsze uwzględniać specyfikę sytuacji oraz pożądany efekt wizualny.

Pytanie 13

W profesjonalnym procesie pracy z obrazem termin "soft proofing" oznacza

A. symulację wyglądu wydruku na ekranie monitora przed wykonaniem fizycznego wydruku

B. drukowanie próbek kolorów na papierze fotograficznym

C. proces wstępnej obróbki zdjęć przed pokazaniem ich klientowi

D. tworzenie wydruków próbnych na papierze o niższej gramaturze

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące procesu soft proofing. Na przykład drukowanie próbek kolorów na papierze fotograficznym nie jest tym samym, co symulacja na ekranie. Takie podejście, choć użyteczne w niektórych kontekstach, nie pozwala na ocenę rzeczywistego wyglądu obrazu w warunkach cyfrowych. Drukowanie próbek wymaga fizycznych materiałów oraz czasu, a także może wiązać się z dodatkowymi kosztami, co czyni je mniej efektywnym w ocenie kolorów. Proces wstępnej obróbki zdjęć przed ich prezentacją klientowi również nie odnosi się do soft proofing, jako że nie dotyczy on symulacji wydruku, lecz raczej edycji zdjęć. Z kolei tworzenie wydruków próbnych na papierze o niższej gramaturze może wprowadzać w błąd, ponieważ różnica w gramaturze papieru może wpływać na końcowy efekt wizualny, a tym samym nie oddaje rzeczywistego wyglądu zamierzonego wydruku. Tego typu podejścia mogą prowadzić do frustracji i niezadowolenia klientów, ponieważ nie spełniają oczekiwań co do jakości i koloru wydruków. Kluczowe jest zrozumienie, że soft proofing opiera się na dokładnej symulacji i ocenie efektu końcowego w przestrzeni cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 14

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/500 s

B. 1/1600 s

C. 1/30 s

D. 1/125 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 15

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)

B. Magic Wand (Różdżka)

C. Color Picker (Próbnik koloru)

D. Crop Tool (Kadrowanie)

Narzędzie Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie) w Adobe Photoshop jest doskonałym wyborem do miejscowej korekcji cieni i świateł, ponieważ pozwala na precyzyjne manipulowanie jasnością i kontrastem wybranych obszarów obrazu. Umożliwia to artystyczne podejście do retuszu zdjęć, gdzie można podkreślić detale w cieniach lub wyeksponować jaśniejsze fragmenty bez wpływu na całe zdjęcie. Na przykład, jeśli chcemy uwydatnić rysy twarzy modela, używamy narzędzia Rozjaśnianie na wybranych partiach, a następnie narzędzia Ściemnianie w miejscach, gdzie chcemy dodać głębi. Warto pamiętać, że przez nadmierne rozjaśnianie lub ściemnianie można uzyskać niepożądane efekty, dlatego ważne jest, aby zawsze pracować na warstwach i dostosowywać intensywność efektu. Zastosowanie tych narzędzi w odpowiednich proporcjach i z umiarem to klucz do uzyskania naturalnych i efektownych rezultatów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce zdjęć.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Aby zrealizować serię 3 zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, w aparacie należy skorzystać z funkcji

A. samowyzwalacza

B. wielokrotnej ekspozycji

C. balansu bieli

D. bracketingu

Samowyzwalacz, balans bieli i wielokrotna ekspozycja to funkcje aparatu, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie służą do seryjnego wykonywania zdjęć przy różnych parametrach ekspozycji. Samowyzwalacz pozwala na opóźnienie wyzwolenia migawki, co jest przydatne, gdy fotograf chce uniknąć drgań aparatu, na przykład podczas ujęć statycznych. Jednak nie zmienia on wartości ekspozycji, co czyni go niewłaściwym narzędziem w kontekście bracketingu. Balans bieli odnosi się do temperatury barwowej światła i jest używany do uzyskania naturalnych kolorów w zdjęciach. Zmiana balansu bieli nie wpływa na parametry ekspozycji, a jedynie na tonację kolorystyczną obrazu. Wreszcie, wielokrotna ekspozycja to technika polegająca na nałożeniu kilku zdjęć na siebie w celu uzyskania artystycznych efektów. Choć może to prowadzić do interesujących rezultatów wizualnych, nie jest to metoda uzyskiwania różnych ekspozycji tego samego kadru. Mylne jest więc założenie, że te funkcje mogą zastąpić bracketing, ponieważ każda z nich pełni inną rolę i nie spełnia celu, jakim jest uzyskanie serii zdjęć w różnych ustawieniach dla optymalizacji ekspozycji.

Pytanie 18

Aby rozjaśnić głęboki, wyraźny cień rzucany przez słońce na twarz modela w kapeluszu o dużym rondzie, powinno się użyć

A. blendę uniwersalną

B. lampę błyskową z dyfuzorem

C. kalibrator kolorów

D. ekran odblaskowy

Wykorzystanie blendy uniwersalnej do rozświetlenia cienia może wydawać się logiczne, jednak jej działanie jest ograniczone do odbicia światła w sposób, który nie zawsze jest wystarczający w przypadku mocnych, ostrych cieni. Blenda działa na zasadzie odbicia światła, co może być skuteczne w słabszym świetle, ale w intensywnym słońcu może nie dostarczyć wystarczającej ilości rozproszonego światła, aby skutecznie rozświetlić cienie na twarzy modela. Również ekran odblaskowy, mimo że również ma swoje zastosowanie, nie jest odpowiedni do pracy z bardzo ostrym światłem słonecznym, ponieważ jego efekty mogą być zbyt subtelne, by zniwelować znaczące cienie. Kalibrator kolorów, z drugiej strony, pełni zupełnie inną funkcję, skupiając się na precyzyjnym dostosowywaniu balansu bieli w postprodukcji, a nie na manipulacji światłem podczas robienia zdjęcia. Używanie kalibratora w kontekście rozświetlania cieni jest nieadekwatne i może prowadzić do błędnej interpretacji jego roli w procesie fotograficznym. Kluczowym błędem jest mylenie narzędzi i ich zastosowań; każda technika oświetleniowa ma swoje unikalne cechy i najlepiej sprawdza się w określonych warunkach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie narzędzie będzie najbardziej efektywne w danej sytuacji oraz jakie efekty końcowe chcemy osiągnąć, co wymaga praktycznej wiedzy oraz doświadczenia w pracy z różnymi źródłami światła.

Pytanie 19

Aby otrzymać srebrną kopię pozytywową z negatywu w czerni i bieli formatu 9 x 13 cm w skali 1:1, jakie urządzenie powinno być użyte?

A. kopiarka stykowa

B. powiększalnik

C. skaner bębnowy

D. skaner płaski

Kopiarka stykowa to urządzenie, które pozwala na uzyskanie reprodukcji obrazu w rzeczywistej skali, co jest kluczowe w procesie tworzenia srebrowych kopii pozytywowych. W przypadku czarno-białych negatywów, kopiarka stykowa umożliwia bezpośrednie przeniesienie obrazu z negatywu na papier fotograficzny poprzez kontakt z nim. Dzięki temu uzyskujemy dokładne odwzorowanie detali, cieni i tonacji, co jest istotne w fotografii analogowej. W praktyce, kopiarki stykowe są szeroko stosowane w laboratoriach fotograficznych, gdzie precyzja i jakość są na pierwszym miejscu. Ponadto, zastosowanie kopiarki stykowej pozwala na zachowanie oryginalnych proporcji obrazu, co jest istotne w kontekście artystycznym oraz dokumentacyjnym. Warto również dodać, że w przypadku większych formatów negatywów, kopiarki stykowe mogą być wykorzystywane do tworzenia większych odbitek bez utraty jakości, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w fotografii.

Pytanie 20

W programie Adobe Photoshop można skorygować błędy perspektywy wynikające z nachylenia aparatu przy użyciu filtra

A. odkrywanie krawędzi

B. eliminacja szumu

C. korekcja obiektywu

D. rozmycie w kierunku radialnym

Redukcja szumu to technika, która pozwala zlikwidować różne niepożądane efekty, jak szum cyfrowy, który często powstaje w kiepskim oświetleniu. Ale to nie ma nic wspólnego z korygowaniem perspektywy. Jej głównym celem jest poprawa jakości zdjęcia poprzez wygładzanie i eliminację ziarnistości, a nie zmiana proporcji czy geometrii. Rozmycie radialne z kolei jest bardziej efektem artystycznym – tworzy efekt rozmycia wokół centralnego obiektu na zdjęciu. Choć może być świetnym dodatkiem do kompozycji, to nie pomaga w korygowaniu zniekształceń perspektywy. Szukanie krawędzi polega na identyfikacji obiektów poprzez wykrywanie ich konturów, co jest przydatne w różnych zadaniach, ale nie ma bezpośredniego związku z korekcją perspektywy. Wybierając złe narzędzia do tego celu, można się mocno zdenerwować i wyjść z niezadowalającym efektem, bo kluczowe zniekształcenia mogą zostać bez zmian. Dlatego ważne jest, żeby dobrze poznać działanie narzędzi w Photoshopie, żeby móc skutecznie edytować zdjęcia i uzyskać profesjonalne efekty.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Technika composite w fotografii portretowej polega na

A. wykonaniu portretu z minimalną głębią ostrości

B. wykorzystaniu tła kompozytowego typu greenscreen

C. łączeniu elementów z wielu różnych zdjęć w jeden spójny obraz

D. zastosowaniu kompozycji opartej na złotym podziale

Zastosowanie kompozycji opartej na złotym podziale w kontekście techniki composite w fotografii portretowej jest błędnym podejściem. Chociaż złoty podział jest istotnym elementem kompozycji w fotografii, to sama technika composite nie ogranicza się do zasad kompozycyjnych. Polega ona przede wszystkim na łączeniu różnych zdjęć w celu uzyskania jednego, złożonego obrazu, co wymaga umiejętności obsługi programów graficznych, a nie jedynie zastosowania reguły złotego podziału. Kolejnym nieporozumieniem jest wykonanie portretu z minimalną głębią ostrości. Choć technika ta znajduje zastosowanie w portretach, nie jest to kluczowy element composite. Portret z małą głębią ostrości polega na rozmywaniu tła, co niekoniecznie odnosi się do łączenia różnych elementów zdjęć. Użycie tła kompozytowego typu greenscreen również nie jest właściwą odpowiedzią. Greenscreen jest techniką wykorzystywaną do wycinania postaci, a następnie umieszczania ich na innym tle, co różni się od idei composite, gdzie łączenie zdjęć może odbywać się znacznie bardziej złożenie. Termin composite odnosi się do bardziej zaawansowanej manipulacji obrazem, a nie tylko do prostego umieszczania elementów na tle. W efekcie, zrozumienie różnicy między tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego ich stosowania w praktyce fotograficznej.

Pytanie 23

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu

B. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony

C. manualny dobór parametrów ekspozycji

D. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów

Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 24

Aby zredukować drgania aparatu fotograficznego podczas długiego naświetlania, używa się

A. blendę.

B. statecznik.

C. monopod.

D. mieszek.

Choć wszystkie wymienione opcje mogą wpływać na jakość zdjęć, tylko monopod skutecznie eliminuje drgania aparatu w kontekście długich czasów naświetlania. Statecznik, który jest często używany w filmowaniu, ma na celu stabilizację ruchomych ujęć, a nie statycznych fotografii. Jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i nie zawsze nadaje się do statycznych sytuacji, gdzie kluczowe jest sztywne wsparcie aparatu. Blenda jest narzędziem używanym do kontrolowania światła wpadającego na obiekt, co może poprawić jakość zdjęcia, ale nie wpływa na drgania aparatu. Używanie blendy podczas długich naświetleń nie rozwiązuje problemu stabilności, co może prowadzić do poruszenia obrazu. Mieszek, z kolei, jest akcesorium stosowanym głównie w fotografii makro i nie ma zastosowania w eliminacji drgań. Może być użyty do regulacji odległości między obiektywem a matrycą, ale nie zapewnia stabilności aparatu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zastosowania odpowiednich akcesoriów w kontekście różnych technik fotograficznych. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, jednak tylko monopod spełnia wymogi stabilności i wsparcia w przypadku długich czasów naświetlania.

Pytanie 25

Jakiego koloru tło powinno być użyte przy robieniu zdjęcia do dowodu osobistego lub paszportu?

A. Beżowego

B. Białego

C. Czarnego

D. Szarego

Białe tło jest standardowym kolorem stosowanym w fotografii dokumentowej, w tym zdjęciach do dowodów tożsamości i paszportów. Tego rodzaju tło jest wymagane, ponieważ minimalizuje cienie oraz odbicia, co pozwala na dokładne odwzorowanie rysów twarzy. Wiele krajów, w tym Polska, wymaga zdjęć z białym tłem, co jest zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak te ustalone przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Oprócz białego tła, istotne jest, aby osoba na zdjęciu miała neutralną ekspresję twarzy, a także unikała ubrań czy akcesoriów, które mogą zlewać się z tłem. Zastosowanie białego tła sprzyja także lepszemu odwzorowaniu naturalnych kolorów skóry, co jest kluczowe dla identyfikacji. W praktyce, fotografujące osoby powinny zawsze upewnić się, że tło jest jednolite, czyste i dobrze oświetlone, aby zdjęcie spełniało wymagania formalne.

Pytanie 26

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 podczas fotografowania obiektywem o ogniskowej 50 mm, jaki powinien być długość mieszka?

A. 200 mm

B. 100 mm

C. 50 mm

D. 25 mm

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 przy fotografowaniu obiektywem o długości ogniskowej 50 mm, konieczne jest zastosowanie mieszka o długości 50 mm. W kontekście technik fotograficznych, odwzorowanie w skali 1:1 oznacza, że obiekt fotografowany ma identyczny rozmiar na matrycy aparatu jak w rzeczywistości. Mieszek, jako akcesorium fotograficzne, pozwala na regulację odległości między obiektywem a matrycą, co jest kluczowe w makrofotografii. Gdy obiektyw jest umieszczony na odpowiedniej odległości od matrycy, obraz obiektu jest równoznaczny jego rzeczywistym rozmiarom. W praktyce, przy użyciu 50 mm, uzyskanie tej samej długości mieszka daje możliwość dokładnego uchwycenia detali obiektu, co jest niezwykle istotne w fotografii przyrodniczej czy produktowej, gdzie precyzyjne odwzorowanie jest kluczowe. Takie podejście jest zgodne z zasadami makrofotografii, w której kluczowym wymogiem jest dostosowanie odległości w zależności od używanego obiektywu.

Pytanie 27

Co jest podstawowym celem korekcji kolorów w fotografii cyfrowej?

A. Zredukowanie rozmiaru pliku

B. Zmiana formatu pliku

C. Dostosowanie balansu bieli i nasycenia

D. Zwiększenie rozdzielczości

Korekcja kolorów w fotografii cyfrowej ma na celu przede wszystkim dostosowanie balansu bieli i nasycenia, co jest kluczowe dla uzyskania naturalnych i estetycznych obrazów. Balans bieli odnosi się do ustawienia kolorów w taki sposób, aby białe obiekty na zdjęciu rzeczywiście były białe, bez niepożądanych odcieni, które mogą wynikać z oświetlenia o różnej temperaturze barwowej. Z kolei nasycenie wpływa na intensywność kolorów, umożliwiając ich wzmocnienie lub stonowanie w zależności od zamierzonego efektu artystycznego. Korekcja kolorów jest procesem, który łączy aspekty techniczne i artystyczne, pozwalając fotografom na tworzenie zdjęć zgodnych z ich wizją, a także na wierne odzwierciedlenie rzeczywistości. W praktyce korekcja kolorów odbywa się przy użyciu oprogramowania do edycji zdjęć, takiego jak Adobe Lightroom lub Photoshop, które oferują zaawansowane narzędzia do precyzyjnego dostosowania każdego aspektu kolorystyki obrazu.

Pytanie 28

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Parasol

B. Plaster miodu

C. Strumiennica

D. Soft Box

Soft Box, parasol i plaster miodu to akcesoria, które mają na celu rozpraszanie światła, co sprawia, że są często mylone z innymi elementami w systemie oświetleniowym. Soft Box działa na zasadzie rozpraszania światła poprzez dużą powierzchnię, co pozwala na uzyskanie miękkiego i równomiernego oświetlenia, idealnego do portretów czy fotografii produktowej. Parasol również pełni podobną funkcję, ale jego konstrukcja umożliwia dalsze rozpraszanie światła, a także zwiększa jego zasięg. Plaster miodu to akcesorium, które może być używane w połączeniu z lampami studyjnymi, aby kontrolować rozpraszanie i kierunek światła, ale wciąż jest narzędziem, które współpracuje z rozpraszaniem, a nie jego eliminacją. Mylenie tych akcesoriów z strumiennicą wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania. Kluczem do prawidłowego wykorzystania oświetlenia w fotografii czy filmie jest zrozumienie różnicy między akcesoriami rozpraszającymi a tymi, które skupiają światło. Właściwe dobranie narzędzi do konkretnych zadań oświetleniowych jest fundamentem profesjonalnego podejścia, co podkreśla istotność edukacji w tym zakresie. Ostatecznie, nieprawidłowe przypisanie roli strumiennicy do grupy akcesoriów rozpraszających może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania źródeł światła i ograniczonej kreatywności w pracy z obrazem.

Pytanie 29

Najnowsza technologia czujników BSI CMOS charakteryzuje się

A. zintegrowanym systemem redukcji szumów na poziomie sprzętowym

B. umieszczeniem obwodów elektronicznych za warstwą światłoczułą dla lepszego wykorzystania światła

C. podwójną warstwą filtrów Bayera dla lepszego odwzorowania kolorów

D. zmniejszoną grubością sensora dla lepszej kompatybilności z obiektywami

Czujniki BSI CMOS (Back Side Illumination Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) to nowoczesna technologia, która znacząco poprawia wydajność zbierania światła w porównaniu do tradycyjnych czujników. Umieszczenie obwodów elektronicznych za warstwą światłoczułą pozwala na lepsze wykorzystanie docierającego światła, co zwiększa czułość oraz jakość obrazu, zwłaszcza w warunkach słabego oświetlenia. Dzięki tej konstrukcji, czujniki mogą zbierać więcej światła, co z kolei przekłada się na lepsze odwzorowanie detali oraz bardziej naturalne kolory. Przykładem zastosowania BSI CMOS są nowoczesne aparaty fotograficzne oraz smartfony, gdzie istotne są zarówno jakość zdjęć, jak i efektywność w trudnych warunkach oświetleniowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12232, podkreślają znaczenie takich rozwiązań w kontekście uzyskiwania mniejszych szumów w obrazie oraz lepszego kontrastu, co czyni BSI CMOS preferowanym wyborem dla profesjonalnych fotografów oraz entuzjastów.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

W programie Adobe Photoshop, aby pozbyć się małego przebarwienia na policzku, należy wykorzystać

A. pędzel

B. lasso

C. gumkę

D. stempel

Stempel w programie Adobe Photoshop jest narzędziem, które doskonale sprawdza się w usuwaniu niedoskonałości na zdjęciach, w tym przebarwień na skórze. Działa na zasadzie klonowania fragmentu obrazu, co oznacza, że możemy skopiować zdrowy fragment skóry z innej części twarzy i umieścić go w miejscu, gdzie występuje przebarwienie. Używanie stempla jest zgodne z praktykami retuszu w fotografii, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnego wyglądu skóry, unikając efektu „wygładzenia”, który często towarzyszy innym technikom. Ważne jest, aby dopasować wielkość i miękkość pędzla stempla do obszaru, który chcemy poprawić. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie opcji, takich jak „Aligned” czy „Sample All Layers”, co pozwala na jeszcze lepsze dostosowanie efektu. Przykładowo, wybierając stempel, można ustawić przezroczystość na niższy poziom, co umożliwia delikatniejsze wtapianie skopiowanego fragmentu w tło, co jest przydatne w przypadku subtelnych poprawek. Kluczowym elementem jest także praca na warstwach, co pozwala na nieniszczący retusz i łatwe cofnięcie zmian, jeśli efekt nie będzie zadowalający.

Pytanie 33

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem wypełniającym (fill light)

B. światłem kluczowym (key light)

C. światłem tła (background light)

D. światłem konturowym (rim light)

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 34

Wybór w aparacie fotograficznym opcji oznaczonej symbolem Tv oznacza użycie podczas rejestracji obrazu

A. ręcznego ustawienia ekspozycji

B. trybu pomiaru światła z preselekcją przysłony

C. trybu pomiaru światła z preselekcją czasu naświetlania

D. automatycznego doboru głębi ostrości

Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak ręczne ustawienie ekspozycji, automatyczny wybór głębi ostrości czy tryb pomiaru oświetlenia z preselekcją przysłony, nie uwzględnia podstawowej funkcji oznaczonej symbolem Tv. Ręczne ustawienie ekspozycji to tryb, w którym fotograf samodzielnie ustala zarówno czas naświetlania, jak i przysłonę, co różni się od automatyki w trybie Tv, gdzie aparacie ma za zadanie dostosować jedną z tych wartości. Ponadto, automatyczny wybór głębi ostrości nie jest związany z wyborem czasu naświetlania, lecz z działaniem przysłony, jej wartości wpływają na to, jak wiele elementów w kadrze będzie ostro uwiecznionych. Wreszcie, tryb pomiaru oświetlenia z preselekcją przysłony oznacza, że użytkownik wybiera wartość przysłony, a aparat automatycznie ustala czas naświetlania, co stoi w sprzeczności z ideą trybu Tv. Kluczowym błędem myślowym jest zakładanie, że te tryby są wymienne, podczas gdy każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie. Aby skutecznie wykorzystać możliwości aparatu, ważne jest, aby zrozumieć te różnice i świadomie wybierać odpowiedni tryb w zależności od sytuacji fotograficznej.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Pomiar, który nie uwzględnia luminancji filmowanej sceny to:

A. światła padającego.

B. punktowy, na cienie.

C. integralny światła odbitego.

D. punktowy, na światła.

Pomiar luminancji sceny nie uwzględnia nie tylko światła padającego, ale także wiele błędnych koncepcji związanych ze sposobem, w jaki rozumiemy iluminację obiektów. Odpowiedzi dotyczące pomiaru punktowego na światła i cienie mogą wydawać się uzasadnione, ponieważ te metody pozwalają na lokalizację konkretnych źródeł światła. Jednakże, pomiar na światła odnosi się do intensywności światła, które pada na dany obiekt, co nie uwzględnia pełnego kontekstu luminancji w fotografii. Z kolei pomiar na cienie może prowadzić do błędnych wyników, gdy scena jest oświetlona w sposób, który nie oddaje rzeczywistego stanu luminancji, zwłaszcza w warunkach silnego kontrastu. Integralny pomiar światła odbitego również nie dostarcza pełnych informacji o luminancji sceny. Kluczowym błędem jest zakładanie, że wystarczy zmierzyć światło, które jest odbite od obiektów, aby uzyskać pełen obraz sceny. Z tego powodu, zrozumienie różnicy między tymi metodami a pomiarem światła padającego jest kluczowe dla uzyskania poprawnych i wiarygodnych wyników w fotografii. Bez właściwego zrozumienia tych koncepcji, fotografowie mogą napotkać problemy z ekspozycją, co prowadzi do zdjęć o nieodpowiedniej jasności i kontrastach.

Pytanie 37

Technika Tethered Shooting w fotografii studyjnej oznacza

A. korzystanie ze statywów z głowicą umożliwiającą precyzyjny ruch w trzech osiach

B. fotografowanie z wykorzystaniem wyzwalaczy czasowych

C. synchronizację wielu lamp studyjnych za pomocą systemu radiowego

D. podłączenie aparatu bezpośrednio do komputera w celu natychmiastowego przesyłania zdjęć

Technika Tethered Shooting to metoda, która umożliwia bezpośrednie połączenie aparatu fotograficznego z komputerem. Dzięki temu, zdjęcia są natychmiastowo przesyłane na komputer, co pozwala na bieżąco podglądanie efektów pracy. Jest to niezwykle przydatne w fotografii studyjnej, gdzie priorytetem jest precyzyjne ustawienie światła i kompozycji. W praktyce, fotograf może na dużym ekranie ocenić jakość zdjęcia, dokonać korekty ustawień, a także łatwo organizować i katalogować zdjęcia w oprogramowaniu takim jak Lightroom czy Capture One. Umożliwia to również współpracę z klientami, którzy mogą na bieżąco obserwować efekty sesji, co zwiększa ich zaangażowanie i satysfakcję. To podejście nie tylko podnosi efektywność pracy, ale również przyspiesza proces postprodukcji, co jest nieocenione w branży, gdzie czas jest często kluczowy.

Pytanie 38

Fotografowanie obiektów architektonicznych w kompozycji frontalnej odbywa się poprzez uchwycenie budowli z

A. jej frontowej części

B. perspektywy horyzontalnej

C. perspektywy zbieżnej do dwóch punktów

D. jej bocznej części

Kompozycja frontalna w fotografii architektury polega na uchwyceniu budowli z jej przedniej strony, co pozwala na ukazanie pełnej symetrii i detali fasady. Tego typu ujęcia są istotne, ponieważ pozwalają na zrozumienie charakteru architektury, jej formy oraz kontekstu w otoczeniu. Przykładem zastosowania kompozycji frontalnej mogą być zdjęcia zabytków, takich jak pałace czy katedry, gdzie ich imponujące detale są najlepiej widoczne z przodu. Fotografowie często stosują tę technikę w celu podkreślenia monumentalności obiektów oraz ich artystycznych wartości. Dobre praktyki w fotografii architektury sugerują, aby przy wykonywaniu zdjęć frontalnych zwracać uwagę na oświetlenie, które może znacząco wpłynąć na odbiór detali i tekstur budowli. Dodatkowo, warto pamiętać o użyciu statywu, co pozwala na uzyskanie ostrości i stabilności obrazu, zwłaszcza w warunkach słabego oświetlenia. Zastosowanie kompozycji frontalnej jest zgodne z normami fotografii architektonicznej, które zalecają ukazywanie obiektów w sposób, który najlepiej oddaje ich istotę.

Pytanie 39

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 3200 K

B. 5500 K

C. 2800 K

D. 2000 K

Temperatura barwowa źródeł światła słonecznego w południe wynosi około 5500 K, co oznacza, że światło to ma neutralną biel z lekkim odcieniem niebieskim. Jest to istotne w kontekście fotografii i projektowania, gdzie właściwe odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Przy temperaturze 5500 K, światło dzienne jest postrzegane jako najbardziej naturalne, co jest podstawą dla kalibracji monitorów oraz aparatów fotograficznych. Użycie tego parametru pozwala uzyskać prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych aplikacjach graficznych oraz w druku. Standardy takie jak D65, które jest uznawane za standardowe źródło światła w wielu zastosowaniach, również opierają się na wartości zbliżonej do 5500 K. W praktyce, zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe dla artystów, projektantów i techników, którzy dążą do uzyskania spójnych efektów wizualnych w swoich pracach.

Pytanie 40

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 18°

B. 28°

C. 47°

D. 62°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej