Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik transportu kolejowego
  • Kwalifikacja: TKO.07 - Organizacja i prowadzenie ruchu pociągów
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 09:53
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 10:09

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Sygnał: uniesiona ręka maszynisty pociągu, poruszana po łuku nad głową oznacza

A. zatrzymać.
B. zwolnić.
C. do mnie.
D. odhamować.
Ważne jest, żeby ogarniać sygnały kierownika pociągu, bo to klucz do dobrej koordynacji. Jak zaznaczasz inne odpowiedzi, jak zahamowanie czy zwolnienie, to tak nie działa. Sygnał zahamowania oznacza coś zupełnie innego, a 'do mnie' ma swój kontekst, a nie dotyczy ruchu pociągu. Zwalnianie jest potrzebne, ale nie w tym przypadku. Często ludzie mylą sygnały i to prowadzi ich do złych wniosków. Dlatego każdy pracownik kolei powinien znać te wszystkie sygnały, by uniknąć nieporozumień, co może prowadzić do groźnych sytuacji. Systematyczne szkolenia są kluczowe, żeby wszyscy dokładnie wiedzieli, o co chodzi w regulacjach i sygnalizacji.
Pytanie 2

Wykolejenie pociągu to

A. nieumyślne wjechanie pociągu na zwrotnicę ustawioną dla innego toru.
B. niezamierzony incydent związany z ruchem pociągu.
C. zderzenie pociągu z pojazdem drogowym.
D. trwała utrata kontaktu powierzchni tocznej koła z powierzchnią toczną główki szyny
Wykolejenie pojazdu kolejowego jest definicją odnoszącą się do trwałej utraty kontaktu między powierzchnią toczną koła a powierzchnią toru, co prowadzi do niekontrolowanego ruchu pojazdu poza torami kolejowymi. Tego typu zdarzenie jest jednym z najpoważniejszych zagrożeń w transporcie kolejowym, które może prowadzić do poważnych wypadków, uszkodzeń infrastruktury oraz zagrażać bezpieczeństwu pasażerów. W praktyce, wykolejenie może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak uszkodzenia torów, niewłaściwe warunki atmosferyczne, awarie pojazdu lub nieprawidłowe nastawienie zwrotnic. Standardy branżowe, takie jak normy bezpieczeństwa PKP PLK, zalecają regularne kontrole stanu torowisk oraz użycie nowoczesnych technologii monitorujących, które mogą wczesniej wykrywać potencjalne usterki. Wiedza na temat przyczyn i skutków wykolejeń jest kluczowa dla inżynierów i pracowników kolei, aby mogli opracować skuteczne strategie prewencyjne oraz minimalizować ryzyko wypadków.
Pytanie 3

Dyżurny ruchu powinien zarejestrować otrzymane pisemne powiadomienie o potrzebie odłączenia napięcia w sieci trakcyjnej

A. przykleić na odpowiedniej stronie książki energetycznej
B. zapisć w dzienniku telefonicznym
C. włożyć do odpowiedniej teczki zamknięć
D. przykleić na odpowiedniej stronie dziennika ruchu
Poprawna odpowiedź, czyli wkleić zawiadomienie o konieczności wyłączenia napięcia w sieci trakcyjnej na odpowiedniej stronie dziennika ruchu, jest zgodna z obowiązującymi procedurami i standardami w zakresie dokumentacji w ruchu kolejowym. Dziennik ruchu jest kluczowym dokumentem, który rejestruje wszystkie istotne zdarzenia i operacje na danym odcinku linii kolejowej. Wkładanie takich zawiadomień do dziennika ruchu pozwala na utrzymanie pełnej przejrzystości operacyjnej oraz umożliwia późniejsze śledzenie i analizę zdarzeń. Na przykład, w przypadku wypadku lub awarii, odpowiednia informacja o wyłączeniach napięcia może być kluczowa dla zrozumienia sytuacji. Warto pamiętać, że dokumentacja w branży kolejowej podlega ścisłemu nadzorowi, a jej poprawność jest podstawą do podejmowania właściwych decyzji operacyjnych. Dobrą praktyką jest również regularne przeglądanie zapisów w dzienniku, co może pomóc w identyfikacji ewentualnych problemów i usprawnieniu procesów zarządzania ruchem.
Pytanie 4

Jak brzmi sygnał "Ode mnie" wydawany podczas wykonywania manewrów?

A. Dwa długie tony gwizdkiem oraz jednoczesne poruszanie ręką z chorągiewką w pionie
B. Jeden długi ton gwizdkiem oraz jednoczesne poruszanie ręką w kierunku pionowym
C. Dwa długie tony gwizdkiem oraz jednoczesne poruszanie ręką z chorągiewką w poziomie
D. Jeden długi ton gwizdkiem oraz jednoczesne poruszanie ręką w kierunku poziomym
Chociaż odpowiedzi sugerujące użycie dwóch długich tonów gwizdkiem mogą wydawać się logiczne, są one niepoprawne w kontekście sygnału 'Ode mnie'. W manewrach wodnych jeden długi ton jest standardem dla sygnalizacji zamiaru zmiany kursu. Użycie dwóch długich tonów, które pojawia się w kilku niepoprawnych opcjach, jest zarezerwowane dla innych sytuacji, na przykład w kontekście alarmów lub sygnalizacji większego zagrożenia. Kolejnym błędnym podejściem jest sugestia o poruszaniu ręką poziomo, co jest niezgodne z przyjętymi normami. Ręka powinna być poruszana pionowo, aby wyraźnie wskazać kierunek manewru. W praktyce, wiele osób myli sygnały wizualne i dźwiękowe, co prowadzi do nieporozumień w komunikacji na wodzie. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z regulacjami określającymi zasady sygnalizacji manewrów w żeglarstwie, aby uniknąć typowych błędów w interpretacji sygnałów. Zrozumienie i stosowanie prawidłowych sygnałów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na wodzie, a ignorowanie ustalonych zasad może mieć poważne konsekwencje.
Pytanie 5

Zarządzanie oraz kontrolowanie działań manewrowych, związanych z organizowaniem i formowaniem składów oraz obsługą miejsc ładunkowych, należy do zadań

A. dyżurnego ruchu pomocniczego
B. dyżurnego ruchu manewrowego
C. nastawniczego
D. zwrotniczego
Odpowiedź 'dyżurny ruchu manewrowego' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ten stanowisko odpowiedzialne jest za organizację i nadzorowanie pracy manewrowej w obrębie stacji oraz szlaków kolejowych. Dyżurny ruchu manewrowego zajmuje się rozrządzaniem i zestawianiem składów, co wymaga znajomości przepisów ruchu kolejowego, a także umiejętności koordynowania działań związanych z obsługą punktów ładunkowych. W praktyce oznacza to, że dyżurny musi umieć efektywnie zarządzać ruchem pociągów, dbając o bezpieczeństwo oraz terminowość operacji. W ramach jego obowiązków leży także rozwiązywanie problemów, które mogą pojawić się w trakcie manewrów, na przykład konieczność zmiany toru przejazdu lub reorganizacji pracy ze względu na nieprzewidziane okoliczności. Zgodnie z normami i dobrymi praktykami branżowymi, dyżurny ruchu manewrowego powinien stale współpracować z innymi pracownikami, takimi jak nastawniczy, w celu zapewnienia płynności i bezpieczeństwa ruchu. Warto także zauważyć, że jego rola jest kluczowa w kontekście efektywności operacyjnej całego systemu transportu kolejowego.
Pytanie 6

Pociąg roboczy powinien być wyprawiony na tor zamknięty na podstawie pisemnego rozkazu?

A. Nrob
B. N
C. O
D. S
Odpowiedzi "N", "O" i "Nrob" są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, odpowiedź "N" sugeruje, że pociąg roboczy na torze zamkniętym nie wymaga wyprawienia na podstawie pisemnego rozkazu, co jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa. W rzeczywistości taka decyzja bez odpowiedniego dokumentu może prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym kolizji z innymi pojazdami czy nieautoryzowanego dostępu do strefy roboczej. Odpowiedź "O" również wydaje się niepoprawna, ponieważ nie uwzględnia wymogu pisemnego potwierdzenia, które jest kluczowe dla zapewnienia jednorodności działań oraz bezpieczeństwa pracy na torze. Z kolei odpowiedź "Nrob", sugerująca, że pociąg roboczy może być wyprawiony bez pisemnego rozkazu, również jest myląca. W kontekście operacji kolejowych, każdy ruch pociągu roboczego musi być poprzedzony jasnym, dokumentowanym poleceniem, aby uniknąć chaosu i potencjalnych wypadków. Istotne jest zrozumienie, że zasady te zostały wprowadzone na podstawie doświadczeń i analiz wypadków kolejowych, które wykazały, że brak odpowiedniej komunikacji i dokumentacji w znaczący sposób zwiększa ryzyko. W związku z tym, kluczowe jest, aby każda decyzja operacyjna była dokładnie udokumentowana i zatwierdzona zgodnie z obowiązującymi standardami oraz procedurami, co jest fundamentem profesjonalnego zarządzania ruchem kolejowym.
Pytanie 7

Gdy podczas obserwacji pociągu w nocy dyżurny ruchu zauważył, że sygnalizacja czoła pociągu na odcinku zaopatrzonym w wieloodstępową blokadę liniową jest niewłaściwa, to powinien od maszynisty pojazdu kolejowego z napędem wymagać

A. zatrzymania pociągu na najbliższej stacji i doprowadzenia sygnalizacji do prawidłowego stanu
B. doprowadzenia sygnalizacji do prawidłowego stanu na stacji, gdzie znajduje się posterunek rewidencki
C. niezwłocznego wstrzymania pociągu i przywrócenia sygnalizacji do prawidłowego stanu
D. doprowadzenia sygnalizacji do prawidłowego stanu na najbliższej stacji węzłowej
Niestety, wybór opcji dotyczącej rewizji sygnalizacji na stacji z posterunkiem nie jest trafiony. Takie podejście nie bierze pod uwagę kluczowych kwestii bezpieczeństwa w ruchu kolejowym. Gdy sygnalizacja czoła pociągu jest uszkodzona, trzeba działać od razu, żeby chronić pasażerów i unikać możliwych wypadków. A ta stacja z posterunkiem może być daleko, co może narazić pociąg na niebezpieczeństwo. Wskazanie na zatrzymanie pociągu jest zbyt ogólne, bo nie mówi, gdzie dokładnie to powinno się stać, co może prowadzić do groźnych sytuacji. A nawet sugerowanie zatrzymania pociągu na najbliższej stacji nie jest wystarczające, bo nie uwzględnia, że musimy być w miejscu, gdzie personel może szybko zareagować. W praktyce, w nagłych wypadkach, dyżurny ruchu musi mieć pełną kontrolę nad sytuacją, więc wszystko, co robimy, musi być zgodne z ustalonymi procedurami, a w przypadku podanych opcji to może być problematyczne.
Pytanie 8

Pracownik odpowiedzialny za obsługę ma możliwość zablokowania bloku końcowego, gdy

A. semafor wjazdowy został osłonięty sygnałem "Stój" a pociąg z oznaczeniami końca pociągu minął miejsce sygnałowe końca pociągu
B. pociąg minął budynek nastawni
C. pociąg przejechał pierwszą w przebiegu zwrotnicę rozjazdu
D. pociąg przeszedł przez przebiegowe miejsce końca pociągu lub nastąpiło samoczynne zwolnienie tego urządzenia
Zablokowanie bloku końcowego przez pracownika obsługi to naprawdę istotna sprawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo na kolei. Kiedy semafor wjazdowy pokazuje sygnał "Stój", to znaczy, że pociąg nie może ruszyć. Gdy pociąg mija miejsce, gdzie kończy się jego sygnał, pracownik ma prawo zablokować tor. To wszystko jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka kolizji. Dzięki temu jeden pociąg przebywa w danym obszarze i sytuacje awaryjne są lepiej zarządzane. Z tego, co widzę, takie podejście pozwala na łatwiejsze kontrolowanie ruchu pociągów. Warto też pamiętać, że zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi normami bezpieczeństwa, zablokowanie toru w opisanej sytuacji jest nie tylko zalecane, ale wręcz wymagane, żeby wszystko działało jak należy.
Pytanie 9

W rozkładzie jazdy blokada automatyczna dla ruchu pociągów w kierunku głównym oraz blokada półautomatyczna dla ruchu po torze lewym są oznaczane symbolem

A. TL
B. SP
C. ŚL
D. PP
Wybór odpowiedzi PP, ŚL lub TL jest związany z pewnymi nieporozumieniami dotyczącymi oznaczeń stosowanych w systemie sygnalizacji kolejowej. Odpowiedź PP odnosi się do blokady samoczynnej, która jest stosowana w sytuacjach, gdy pociąg porusza się w kierunku zasadniczym. To oznaczenie nie jest związane z blokadą półsamoczynna, która ma inny zakres zastosowania i funkcje. Odpowiedź ŚL wprowadza w błąd, ponieważ oznaczenie to nie jest stosowane do opisanego kontekstu blokad. W rzeczywistości, blokada półsamoczynna jest kluczowym elementem dla efektywnego zarządzania ruchem i ma swoje odzwierciedlenie w oznaczeniu SP, co jest podstawą do zrozumienia jej funkcji. Odpowiedź TL również nie jest odpowiednia, gdyż odnosi się do torów lewych w innym kontekście, który nie pasuje do specyfikacji pytania. Typowe błędy, które prowadzą do takich konkluzji, to nieuwzględnienie funkcji automatyzacji w systemach sygnalizacyjnych oraz pomylenie znaczeń symboli. Znajomość właściwych oznaczeń i ich kontekstu jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności ruchu kolejowego, dlatego warto zwrócić uwagę na szczegóły w każdej sytuacji związanej z sygnalizacją.
Pytanie 10

Odstępem nie jest fragment toru szlakowego pomiędzy

A. punktem odstępowym i bocznicowym
B. dwoma sąsiadującymi semaforami odstępowymi blokady wieloodstępowej (samoczynnej) dla tego samego kierunku ruchu po tym torze
C. dwoma kolejnymi punktami odstępowymi
D. dwoma sąsiadującymi semaforami odstępowymi blokady wieloodstępowej (samoczynnej) dla przeciwległych kierunków ruchu po tym torze
Odpowiedzi, które wskazują na inne konfiguracje odstępu, zawierają różne błędne założenia. W przypadku odstępu pomiędzy dwoma posterunkami odstępowymi, nie jest on wystarczający, ponieważ zarówno jeden, jak i drugi posterunek mogą mieć różne ograniczenia dotyczące przyjmowania pociągów, co wprowadza niepewność w organizacji ruchu. W kontekście posterunku odstępowego i bocznicowego, również nie jest to poprawne, ponieważ bocznice mają inne przeznaczenie, a ich funkcja nie jest związana z regulacją standardowego ruchu pociągów na torze. Semafory odstępowe blokady wieloodstępowej dla tego samego kierunku jazdy także nie tworzą odpowiedniego odstępu, gdyż w takim przypadku nie uwzględniają sytuacji, w której mogłyby się pojawić pociągi przybywające z przeciwnych kierunków. Wszelkie błędne definicje odstępu mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na torach, dlatego istotne jest zrozumienie, że odstęp ma na celu nie tylko regulację ruchu, ale także zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, eliminując ryzyko kolizji podczas przejazdów. Właściwe interpretacje koncepcji odstępów są fundamentalne dla efektywnego zarządzania ruchem kolejowym i ochrony życia oraz mienia związanych z transportem kolejowym.
Pytanie 11

Dziennik ruchów powinien być prowadzony w nastawni

A. manewrowej
B. dysponującej
C. rozrządowej
D. wykonawczej
Dziennik ruchu jest kluczowym dokumentem w pracy nastawni dysponującej, ponieważ to właśnie ta nastawnia ma za zadanie koordynację i kontrolę ruchu pociągów na danym odcinku linii kolejowej. Prowadzenie dziennika ruchu w nastawni dysponującej umożliwia rejestrowanie i ścisłe monitorowanie wszystkich operacji związanych z ruchem pociągów, w tym odjazdów, przyjazdów, zmian w rozkładzie jazdy oraz sytuacji awaryjnych. Przykładowo, w przypadku awarii maszyny lub niespodziewanego zdarzenia, dobrze prowadzony dziennik ruchu pozwala na szybką analizę sytuacji i podjęcie odpowiednich działań naprawczych. W praktyce, stosowanie dziennika ruchu zgodnie z normami Eurokodu i wytycznymi Urzędu Transportu Kolejowego jest obowiązkowe, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność całego systemu kolejowego. Dokument ten jest również niezbędny w procesach audytowych oraz w trakcie szkoleń dla pracowników, które mają na celu zwiększenie ich kompetencji w zakresie zarządzania ruchem kolejowym.
Pytanie 12

Dyżurny ruchu przekazuje polecenie ostrożnej jazdy oraz zmniejszenia prędkości za pomocą rozkazu pisemnego "O" w sytuacji, gdy

A. uzyskano zgodę na przejechanie obok tarczy zatrzymania D 1 "Stój"
B. drużyna trakcyjna nie zna obsługiwanego odcinka
C. wydano zgodę na jazdę manewrową taboru w kierunku szlaku, poza ustaloną granicą przetaczania
D. wprowadzono i porusza się po torach pojazdu szynowo-drogowego
Pozostałe odpowiedzi nie są zgodne z zasadami bezpieczeństwa kolejowego, ponieważ nie uwzględniają kluczowych czynników, które mogą wpływać na bezpieczne prowadzenie pociągu. Na przykład, stwierdzenie, że dyżurny może wydawać polecenie ostrożnej jazdy w przypadku zezwolenia na przejechanie obok tarczy zatrzymania D 1 'Stój' jest błędne, gdyż takie zezwolenie jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa - tarcza zatrzymania sygnalizuje, że pociąg powinien się zatrzymać i nie ma możliwości, by podejmować jazdę bezpośrednio po jej minięciu. Inna odpowiedź, wskazująca na wstawienie i jazdę po torach pojazdu szynowo-drogowego, również jest myląca, ponieważ w takim przypadku kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących ruchu tych pojazdów w kontekście omijania przeszkód. Wreszcie, wskazanie na wydawanie zezwolenia na jazdę manewrową taboru w kierunku szlaku, poza ustaloną granicę przetaczania, jest niezgodne z prawidłowym postępowaniem, gdyż takie działania powinny zawsze poprzedzać dokładne zaplanowanie ruchu oraz przeszkolenie drużyny trakcyjnej. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wypadków, co podkreśla znaczenie znajomości obsługiwanego odcinka jako fundamentalnego warunku bezpieczeństwa w ruchu kolejowym.
Pytanie 13

Gdy pociąg zbliża się do tarczy ostrzegawczej, która sygnalizuje, że semafor wjazdowy pokazuje sygnał "Stój", obowiązkiem maszynisty jest

A. zatrzymać się przed tarczą ostrzegawczą
B. zmniejszyć prędkość i oczekiwać na instrukcje od dyżurnego ruchu
C. zatrzymać się przed semaforem i skontaktować się z dyżurnym
D. jako pierwszy skontaktować się z dyżurnym ruchu
Zwolnienie i czekanie na dyspozycję od dyżurnego ruchu, zatrzymanie się przed tarczą ostrzegawczą oraz zatrzymanie się przed semaforem i nawiązanie łączności z dyżurnym to podejścia, które mogą prowadzić do niepożądanych sytuacji. Po pierwsze, zwolnienie nie jest wystarczającą reakcją w sytuacji, gdy sygnał wskazuje na absolutny zakaz. Czas oczekiwania na dyspozycję może być niebezpieczny, zwłaszcza gdy inne pojazdy również poruszają się po torach. Po drugie, zatrzymanie się przed tarczą ostrzegawczą, chociaż może wydawać się odpowiednie, nie dostarcza możliwości zyskania istotnych informacji na temat sytuacji na torach. Prowadzący pojazd kolejowy powinien mieć na uwadze, że całkowita niepewność w kwestii dalszych instrukcji może prowadzić do chaosu operacyjnego. Również zatrzymanie się przed semaforem i nawiązanie łączności może być zbyt późnym działaniem, gdyż w momencie zatrzymania już mogło dojść do naruszenia zasad bezpieczeństwa. Niezbędne jest, aby mieć na uwadze, że w sytuacjach krytycznych najważniejsza jest szybkość reakcji, a nie tylko przestrzeganie procedur w sposób pasywny. Właściwe podejście to aktywne poszukiwanie informacji, co może znacznie wpłynąć na bezpieczeństwo ruchu kolejowego oraz skuteczność podejmowanych działań.
Pytanie 14

Blokada typu EAP w standardowym stanie

A. ma odblokowany blok końcowy
B. ma zablokowany blok pozwolenia
C. jest neutralna
D. ma aktywowany jeden kierunek ruchu
Każda z niepoprawnych odpowiedzi odzwierciedla nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad działania blokad typu EAP. Stwierdzenie, że blokada ma włączony jeden kierunek ruchu, sugeruje, że system jest w stanie aktywnego działania, co w rzeczywistości może prowadzić do poważnych zagrożeń bezpieczeństwa. W przypadku blokady typu EAP, jej główną funkcją jest zablokowanie ruchu do momentu, gdy nie zostaną spełnione określone warunki. Aktywacja jednego kierunku ruchu mogłaby spowodować sytuację, w której niekontrolowane ruchy maszyn prowadzą do uszkodzeń lub wypadków. Twierdzenie, że blokada ma zablokowany blok pozwolenia, oznacza, że blokada jest w stanie nieaktywnym, co jest sprzeczne z definicją stanu zasadniczego, w którym blokada powinna być neutralna. Ostatnia koncepcja mówiąca o odblokowanym bloku końcowym nie uwzględnia faktu, że blokada w stanie zasadniczym ma na celu zapobieganie niekontrolowanym operacjom. Wszelkie błędne interpretacje stanu blokady mogą prowadzić do niebezpiecznych wniosków i decyzji operacyjnych, co podkreśla znaczenie zrozumienia stanu neutralnego jako kluczowego elementu w procesie zarządzania bezpieczeństwem.
Pytanie 15

Jeśli pociąg wjeżdżający na tor nie zredukował prędkości, dyżurny ruchu powinien podjąć działania w celu zwolnienia przebiegu

A. użyć przycisku zwolnienia przebiegu manewrowego
B. użyć odpowiedniego przycisku doraźnego dla danego przebiegu
C. czekać około 2 minut, aby zwolnić przebieg
D. przestawiać zwrotnice ręcznie po odczycie w E-1758
W przypadkach, gdy pociąg nie zwolnił drogi przebiegu, podejmowanie działań niezwiązanych z użyciem przycisku doraźnego jest nieodpowiednie. Przestawianie zwrotnic ręcznie po odpisie w E-1758 może wydawać się logicznym krokiem, lecz w praktyce może prowadzić do poważnych zagrożeń. Ręczne przestawianie zwrotnic w sytuacjach awaryjnych wymaga dużej precyzji i jest obarczone ryzykiem popełnienia błędu, co w przypadku ruchu kolejowego może prowadzić do katastrofalnych skutków. Zalecane procedury mówią, że w takich sytuacjach powinno się korzystać z automatycznych mechanizmów, które zapewniają większe bezpieczeństwo. Odczekiwanie około 2 minut w celu zwolnienia przebiegu jest złym podejściem, gdyż nie tylko nie gwarantuje bezpieczeństwa, ale także stwarza ryzyko zatorów i kolizji. Wreszcie, użycie przycisku zwolnienia przebiegu manewrowego jest nieadekwatne, ponieważ ten przycisk służy do innych operacji związanych z manewrami, a nie do zwalniania przebiegów w sytuacjach kryzysowych. Kluczowe jest, aby dyżurni ruchu w sytuacjach kryzysowych wykorzystywali odpowiednie procedury i narzędzia, które są zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie kontroli ruchu kolejowego. Ignorowanie tych zasad stwarza niewłaściwy stan zarządzania ruchem i może prowadzić do poważnych konsekwencji.
Pytanie 16

Informacje o masie oraz długości pociągu do systemu SWDR wprowadza

A. dyżurny ruchu dysponujący
B. dyżurny ruchu towarowego
C. dyspozytor zakładów
D. dyspozytor linii
Odpowiedzi takie jak dyżurny ruchu towarowy, dyspozytor zakładowy czy dyspozytor liniowy, choć mogą pełnić ważne funkcje w kontekście transportu kolejowego, nie są właściwe w odniesieniu do wprowadzania danych masy i długości pociągu do systemu SWDR. Dyżurny ruchu towarowy zajmuje się zarządzaniem ruchem pociągów towarowych, ale jego odpowiedzialności nie obejmują bezpośredniego wprowadzania danych do systemów informacyjnych. Dyspozytor zakładowy odpowiada za koordynację ruchu na terenie zakładu, co również nie obejmuje pracy z systemami obsługującymi dane dotyczące masy i długości pociągów. Z kolei dyspozytor liniowy nadzoruje ruch na określonym odcinku linii kolejowej, ale nie ma uprawnień do wprowadzania danych do systemów takich jak SWDR. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie ról i odpowiedzialności w złożonym systemie operacyjnym kolei. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych stanowisk pełni swoje specyficzne funkcje i obowiązki, które są kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa całego systemu kolejowego, ale tylko dyżurny ruchu dysponujący ma kompetencje do wprowadzania tych konkretnych danych do SWDR.
Pytanie 17

Masę hamującą pociągu oblicza się w celu, aby

A. zweryfikować, czy rzeczywista masa hamująca pociągu nie przewyższa masy całkowitej pociągu
B. pociąg mógł odjechać bez skróconej próby hamulca
C. pociąg mógł odjechać bez dokładnej próby hamulca
D. potwierdzić, czy rzeczywista masa hamująca pociągu nie jest mniejsza od wymaganej
Nieprawidłowe koncepcje przedstawione w odpowiedziach dotyczące prób hamulca i masy mogą prowadzić do poważnych niedosłyszeń w kontekście bezpieczeństwa kolejowego. Przede wszystkim, sugestie, że pociąg mógłby odjechać bez szczegółowych lub uproszczonych prób hamulca, są niebezpieczne. W rzeczywistości, każda jednostka taborowa musi przejść szczegółowe testy hamulców przed rozpoczęciem eksploatacji, co jest zgodne z normami branżowymi i przepisami prawa. Ponadto, koncepcja sprawdzania, czy rzeczywista masa hamująca pociągu nie jest większa od masy ogólnej, również jest myląca, ponieważ nie ma sensu porównywanie mas hamowania z całkowitą masą pociągu, gdyż kluczowym parametrem jest zrozumienie, że masa hamująca musi zawsze być wystarczająca do zatrzymania pociągu w bezpieczny sposób. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wystarczy jedynie uproszczona kontrola, aby zapewnić bezpieczeństwo, co nie uwzględnia złożoności dynamicznych warunków, które mogą wystąpić podczas rzeczywistego hamowania. Właściwa ocena masy hamującej jest niezbędna, aby uniknąć sytuacji, gdzie pociąg nie będzie w stanie zatrzymać się w odpowiednim czasie, co może prowadzić do katastrofalnych skutków.
Pytanie 18

Jak nazywa się w urządzeniach srk zestaw sprzętu służący do realizacji zadań nastawczych oraz przekazywania danych pracownikom obsługi?

A. Przekaźnikownią
B. Nastawnicą przekaźnikową
C. Pulpitem nastawczym
D. Aparatem blokowym
Pulpit nastawczy to interfejs, za pomocą którego operator ma możliwość manualnie kontrolować urządzenia sygnalizacyjne i blokowe. Choć jest to ważny element, nie obejmuje on całego zestawu urządzeń nastawczych. Aparat blokowy to zbiór mechanizmów odpowiadających za blokowanie torów, aby zapewnić, że jeden pociąg nie wjedzie na tor zajęty przez inny. Jest to zbyt wąska definicja, ponieważ nie obejmuje pełnej funkcjonalności, jaką zapewnia nastawnica przekaźnikowa. Przekaźnikownia, z kolei, to pomieszczenie lub zestaw urządzeń używanych do przechowywania przekaźników, ale sama w sobie nie jest odpowiedzialna za nastawianie i przekazywanie informacji. Typowe błędy w myśleniu dotyczące tych terminów polegają na ich niejasnym rozróżnianiu. Użytkownicy mogą mylić urządzenia z ich lokalizacją lub funkcjami, co prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości nastawnica przekaźnikowa integruje różne aspekty i technologie, które są niezbędne do efektywnego zarządzania ruchem kolejowym, co czyni ją bardziej kompleksowym rozwiązaniem niż pozostałe wymienione odpowiedzi.
Pytanie 19

Co należy zrobić, gdy pojazd szynowy zatrzyma się na przejeździe kolejowym i nie może ruszyć?

A. Wysłać pasażerów do najbliższej stacji pieszo.
B. Czekać na przybycie pomocy technicznej.
C. Próbować samodzielnie naprawić problem.
D. Natychmiast powiadomić dyżurnego ruchu.
Powiadomienie dyżurnego ruchu jest kluczowe w sytuacji, gdy pojazd szynowy zatrzymuje się na przejeździe kolejowym i nie może ruszyć. Dyżurny ruchu ma dostęp do systemów zarządzania ruchem kolejowym i może natychmiast podjąć działania w celu zabezpieczenia sytuacji. Może to obejmować zatrzymanie innych pociągów, które mogłyby zbliżać się do zablokowanego przejazdu, oraz koordynację działań ratunkowych z odpowiednimi służbami. W praktyce, szybkie powiadomienie dyżurnego ruchu minimalizuje ryzyko kolizji i zapewnia bezpieczeństwo zarówno pasażerom, jak i innym uczestnikom ruchu drogowego. Standardy branżowe w zakresie zarządzania ruchem kolejowym podkreślają, że bezpieczeństwo jest priorytetem, a każda sytuacja, która może zagrażać bezpieczeństwu, powinna być niezwłocznie zgłaszana odpowiednim służbom. W takich przypadkach nie ma miejsca na zwłokę, ponieważ każda sekunda może mieć znaczenie dla uniknięcia potencjalnych wypadków.
Pytanie 20

W przypadku kierowania pociągu za pomocą sygnału zastępczego lub pisemnego rozkazu na tor z samoczynną blokadą liniową, maksymalna dozwolona prędkość jazdy nie powinna przekraczać

A. 20 km/h
B. 50 km/h
C. 40 km/h
D. 30 km/h
Każda z pozostałych odpowiedzi, takich jak 30 km/h, 40 km/h i 50 km/h, nie spełnia wymogów bezpieczeństwa określonych przez regulacje dotyczące transportu kolejowego. Wybór wyższych prędkości ignoruje fakt, że sygnał zastępczy lub rozkaz pisemny na szlaku z samoczynną blokadą liniową wskazuje na potrzebę zachowania szczególnej ostrożności. Odpowiedzi te nie uwzględniają podstawowych zasad dotyczących zarządzania ruchem kolejowym, w których kluczowe znaczenie ma ochrona przed niebezpieczeństwami wynikającymi z braku pełnej kontroli nad sygnalizacją. Przykładowo, prędkość 30 km/h, choć wydaje się niewielka, w kontekście ograniczeń związanych z awarią systemów sygnalizacji, staje się nieadekwatna, ponieważ nie zapewnia wystarczającego czasu na reakcję w przypadku wystąpienia przeszkody na torze. Z kolei prędkości 40 km/h i 50 km/h są zdecydowanie zbyt wysokie w sytuacji, gdy sygnały nie działają, co może prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak kolizje pociągów. Błędem jest również zakładanie, że pociąg może bezpiecznie poruszać się z wyższymi prędkościami w momencie, gdy brakuje pełnej informacji o warunkach na trasie. Przestrzeganie ustalonych limitów prędkości jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na torach, a ich ignorowanie może prowadzić do tragicznych skutków.
Pytanie 21

Dopuszczeniem do pominięcia wskaźnika W5 – granica przetaczania oraz na wjazd na prawy tor dwutorowego szlaku w kierunku zasadniczym, kiedy na tym torze odbywa się ruch jednokierunkowy, jest

A. rozporządzenie w formie pisemnej "O"
B. ustna zgoda dyżurnego ruchu
C. rozkaz podyktowany "N"
D. zarządzenie w formie pisemnej "S"
Podejście oparte na wykorzystaniu rozkazu pisemnego 'O' lub 'S' jest mylące, gdyż te dokumenty mają inne zastosowania w kontekście organizacji ruchu kolejowego. Rozkaz pisemny 'O' zazwyczaj służy do wydawania ogólnych instrukcji dotyczących ruchu pociągów, natomiast 'S' odnosi się do szczególnych przepisów dotyczących sygnalizacji. Użycie tych rozkazów w kontekście pominięcia wskaźnika W5 byłoby niewłaściwe, ponieważ nie zapewniają one elastyczności i szybkości działania, które są kluczowe w dynamicznych sytuacjach na torach. Z kolei podyktowany rozkaz 'N' dotyczy zmiany stanu sygnalizacji, a zatem również nie jest adekwatny do sytuacji, w której wymagane jest zezwolenie na przejazd przez wskaźnik. Właściwe zrozumienie, kiedy i jak stosować różne formy zezwolenia, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w ruchu kolejowym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku zrozumienia specyfiki i celu różnych typów rozkazów oraz ze sposobu, w jaki dyżurny ruchu podejmuje decyzje w kontekście przepisów i procedur bezpieczeństwa.
Pytanie 22

Dyżurny ruchu może wysłać drugi pociąg na tor zamknięty po odjeździe pierwszego, gdy

A. wyjazd pociągu odbywa się w czasie dziennym
B. wystawił pisemny rozkaz "S" i uzyskał wolną drogę
C. otrzymał pozwolenie od dyspozytora liniowego na jego wyprawienie
D. drugi pociąg został poinformowany o kursie pierwszego w rozkazie
Odpowiedzi, które wskazują na potrzebę uzyskania zgody dyspozytora liniowego lub wystawienia rozkazu pisemnego 'S', są mylne, ponieważ nie uwzględniają kluczowej zasady bezpieczeństwa. Uzyskanie zgody dyspozytora jest procedurą administracyjną, ale nie gwarantuje, że tor, na który ma być wyprawiony drugi pociąg, jest w pełni bezpieczny, zwłaszcza jeśli nie ma potwierdzenia o jeździe pierwszego pociągu. Z kolei wystawienie rozkazu pisemnego 'S' jest również tylko częścią formalności, która nie może zastąpić rzeczywistej informacji o ruchu pierwszego pociągu. Kolejny błąd wynika z przekonania, że pora dnia może wpływać na możliwość wyprawienia pociągu na tor zamknięty. W rzeczywistości, kluczowym elementem jest zapewnienie, że wszelkie ruchy kolejowe odbywają się w pełni świadomej i bezpiecznej atmosferze, niezależnie od pory dnia. Takie podejście odzwierciedla fundamentalną zasadę w ruchu kolejowym, jaką jest maksymalizacja bezpieczeństwa operacyjnego, co jest poparte normami branżowymi i regulacjami ruchu kolejowego.
Pytanie 23

Zarejestrowanie funkcjonowania urządzeń radiołączności poprzez ustanowienie łączności z sąsiadującym posterunkiem powinno być zapisane w

A. rejestrze przebiegów
B. dzienniku telefonicznym
C. dzienniku działalności
D. książce E-1758
Odpowiedź 'dziennik telefoniczny' jest prawidłowa, ponieważ w tym dokumencie rejestruje się wszystkie istotne interakcje telefoniczne, w tym nawiązywanie łączności z innymi posterunkami. Dziennik telefoniczny stanowi niezastąpione źródło informacji dla operatorów, umożliwiając monitorowanie i raportowanie wszelkich połączeń, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia ciągłości działania i bezpieczeństwa systemów radiołączności. Przykładowo, gdy operator nawiązuje łączność z sąsiednim posterunkiem w celu wymiany informacji o sytuacji operacyjnej, powinien dokładnie odnotować datę, czas oraz charakter połączenia w dzienniku. Taka dokumentacja jest nie tylko praktyką zalecaną przez standardy branżowe, ale również jest istotnym elementem oceny efektywności działania systemów komunikacji. Przechowywanie takich informacji pozwala na późniejszą analizę i poprawę procedur operacyjnych, a także na audyty i kontrole zgodności z regulacjami. Z tego powodu prowadzenie dziennika telefonicznego ma kluczowe znaczenie dla operacyjnej efektywności i bezpieczeństwa działania jednostek organizacyjnych.
Pytanie 24

Pociąg może minąć semafor, który nie jest oświetlony

A. wyłącznie na podstawie rozkazu "S"
B. wyłącznie na podstawie rozkazu pisemnego "N"
C. po usunięciu tarczy zatrzymania "D1"
D. po pokazaniu sygnału zastępczego
Przeanalizowanie innych odpowiedzi sugeruje, że istnieje wiele nieporozumień dotyczących procedur związanych z nieoświetlonymi semaforami. Odpowiedź sugerująca, że pociąg może przejechać obok semafora tylko na podstawie rozkazu 'S' jest niepoprawna, ponieważ rozkaz ten nie spełnia wymogów konieczności wyświetlenia sygnału zastępczego w sytuacjach awaryjnych. Wyjątkowe rozkazy powinny być wydawane w ściśle określonych kontekstach, które nie zawsze są związane z sygnałami zastępczymi. Podobnie, twierdzenie, że można przejechać tylko na podstawie pisemnego rozkazu 'N' jest mylące, gdyż sygnały zastępcze są fundamentalnym elementem systemu zarządzania ruchem kolejowym, a ich brak może prowadzić do poważnych incydentów. Usunięcie tarczy zatrzymania 'D1' również nie jest wystarczającym warunkiem do przejazdu obok nieoświetlonego semafora, gdyż tarcze te są częścią szerszego systemu sygnalizacji, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na torach. Zrozumienie, że standardowe zasady dotyczące sygnałów są nie tylko formalnością, ale kluczowym elementem, który ma na celu uniknięcie niebezpieczeństw, jest niezbędne dla wszystkich pracowników kolei. Mylenie tych zasad prowadzi do niebezpiecznych sytuacji i potencjalnych wypadków, co podkreśla konieczność odpowiedniego szkolenia i zrozumienia procedur.
Pytanie 25

Na szlak z wieloodstępową samoczynną blokadą liniową nie wolno wysyłać pociągu z

A. przesyłką nadzwyczajną, jeżeli wymaga ona zamknięcia sąsiedniego toru, a zgoda dyspozytora nie została uzyskana
B. wagonem na końcu pociągu, który nie jest wyposażony w stałe sygnały końca
C. lokomotywą popychającą skład pociągu do kilometra i wracającą z szlaku na stację wyprawienia
D. towarami niebezpiecznymi klasy 7 - materiały promieniotwórcze - bez względu na ilość ładunku
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają istotne błędy w rozumieniu zasad bezpieczeństwa na torach wyposażonych w wieloodstępową samoczynną blokadę liniową. Odpowiedź dotycząca towarów niebezpiecznych klasy 7, czyli materiałów promieniotwórczych, wydaje się na pierwszy rzut oka logiczna, ale nie uwzględnia faktu, że takie ładunki mogą być przewożone pod ścisłym nadzorem i w odpowiednich warunkach, co niekoniecznie wyklucza ich transport w takich okolicznościach. Druga odpowiedź, sugerująca, że lokomotywa popychająca może wrócić na stację, jest niewłaściwa, ponieważ prowadzenie pociągów w tym trybie na szlakach z automatycznymi blokadami stwarza niebezpieczeństwo naruszenia sygnalizacji i kontroli ruchu. Odpowiedź odnośnie wagonów bez sygnałów końca również wprowadza w błąd, gdyż każdy skład pociągu musi być odpowiednio oznakowany, aby zapewnić pełną przejrzystość i bezpieczeństwo w ruchu kolejowym. Przesyłki nadzwyczajne, które mogą wymagać zamknięcia toru sąsiedniego, również nie powinny być wysyłane bez odpowiednich zgód, jednak samo ich istnienie nie wyklucza możliwości transportu, jeżeli procedury bezpieczeństwa są zachowane. W praktyce, kluczowe jest, aby kierować się zasadą bezpieczeństwa i regulacjami prawnymi, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka w każdej operacji kolejowej.
Pytanie 26

Zgłoszenie o uszkodzeniu urządzeń kontrolnych do prowadzenia pociągów SHP przekazuje się poprzez pisemny rozkaz?

A. Nrob
B. O
C. N
D. S
Odpowiedzi 'O', 'N' oraz 'Nrob' są błędne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących komunikacji w kontekście uszkodzenia przytorowych urządzeń kontroli prowadzenia pociągów SHP. Odpowiedź 'O' sugeruje, że nie jest wymagane przekazywanie informacji w formie pisemnej, co jest sprzeczne z praktykami zapewniającymi bezpieczeństwo w ruchu kolejowym. Nieprzekazywanie informacji w tej formie może prowadzić do błędnych interpretacji i opóźnień w reakcjach na awarie, co może zagrażać bezpieczeństwu operacyjnemu. Z kolei odpowiedzi 'N' i 'Nrob' sugerują, że istnieją alternatywne formy komunikacji, które mogłyby być wystarczające. Warto jednak zauważyć, że w sytuacjach krytycznych, takich jak awarie systemów kontrolnych, konieczne jest posługiwanie się jednoznacznym i formalnym dokumentem, aby uniknąć nieporozumień. Tego rodzaju nieprecyzyjne podejście do zarządzania informacją może prowadzić do chaosu w sytuacjach awaryjnych, a także wpływać na działania naprawcze, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykłady błędów myślowych obejmują też lekceważenie ryzyk związanych z nieformalnymi formami komunikacji, które mogą zaważyć na bezpieczeństwie operacyjnym.
Pytanie 27

Podczas transportu wagonów z materiałami wybuchowymi, wagony z jakimi ładunkami nie mogą zapewnić strefy ochronnej?

A. pasażerami
B. materiałami sypkimi
C. produktami spożywczymi
D. płynami
W przypadku przewozu wagonów z materiałami wybuchowymi kluczowe jest zachowanie odpowiednich odległości ochronnych, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka w przypadku awarii lub wypadku. Wagony z pasażerami nie mogą zapewniać takich odległości, ponieważ obecność ludzi w pobliżu materiałów wybuchowych stwarza dodatkowe zagrożenie dla zdrowia i życia. W myśl przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych, takich jak ADR (Umowa Europejska o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Towarów Niebezpiecznych), przewożenie pasażerów w wagonach transportujących materiały wybuchowe jest zabronione. Przykładem zastosowania tych zasad może być transport amunicji lub substancji wybuchowych, gdzie konieczne jest oddzielenie ładunków niebezpiecznych od osób postronnych, aby w razie incydentu zminimalizować skutki i zapewnić bezpieczeństwo. W praktyce, operacje transportowe powinny być planowane z uwzględnieniem stref bezpieczeństwa, które obejmują nie tylko odległości między wagonami, ale także obszary, w których nie mogą przebywać osoby nieuprawnione.
Pytanie 28

Jakiego rodzaju urządzenia służą do rejestrowania czasu przejazdu pociągów?

A. Zegary kontrolne
B. Radary prędkości
C. Kamery monitoringu
D. Rejestratory czasu
Rejestratory czasu to specjalistyczne urządzenia używane w infrastrukturze kolejowej do dokładnego rejestrowania czasu przejazdu pociągów. Stanowią one kluczowy element systemów zarządzania ruchem kolejowym, pozwalając na precyzyjne śledzenie harmonogramów i identyfikowanie opóźnień. Dzięki temu, operatorzy mogą monitorować wydajność sieci kolejowej i podejmować decyzje o optymalizacji rozkładów jazdy, co jest kluczowe dla utrzymania punktualności i efektywności ruchu pociągów. Rejestratory czasu są często zintegrowane z innymi systemami zarządzania ruchem, co pozwala na automatyczne przekazywanie danych i generowanie raportów. W praktyce, ich zastosowanie jest nieocenione w kontekście dużych dworców i węzłów kolejowych, gdzie dokładne śledzenie ruchu wielu pociągów jest kluczowe dla uniknięcia kolizji i minimalizacji opóźnień. Ponadto, rejestratory czasu pełnią również istotną rolę w analizie awarii i incydentów, umożliwiając dokładne odtworzenie przebiegu zdarzeń i identyfikację przyczyn problemów.
Pytanie 29

Pojazdy kolejowe mogą się zbliżać na torze zamkniętym pod warunkiem wcześniejszego porozumienia

A. kierujących manewrami w tym rejonie
B. drużyn pociągowych
C. kierujących pracami torowymi
D. dyżurnego ruchu oraz dyspozytora
Podejmowanie decyzji dotyczących zbliżania się pojazdów kolejowych na torze zamkniętym powinno się opierać na ścisłych regulacjach bezpieczeństwa, które jasno określają zasady ruchu na torach. Zgoda dyżurnego ruchu i dyspozytora nie może być jedynym czynnikiem decydującym, gdyż ich rola koncentruje się na zarządzaniu ruchem w szerszym kontekście. To oni odpowiadają za koordynację ruchu kolejowego, ale nie są bezpośrednio zaangażowani w operacje na zamkniętych torach. Dlatego ich zgoda może nie obejmować wszystkich niezbędnych aspektów lokalnych operacji, co prowadzi do ryzykownych sytuacji. Kierujący manewrami na torze również nie powinni być jedynymi odpowiedzialnymi za ustalenia dotyczące zbliżania się pojazdów, ponieważ ich kompetencje skupiają się na manewrach, a nie na całościowym zarządzaniu bezpieczeństwem na torach zamkniętych. Podobnie, kierujący pracami torowymi mają swoje zadania dotyczące pracy na torach, ale ich działanie nie obejmuje podejmowania decyzji o ruchu pociągów. Kluczowe jest, aby decyzje dotyczące ruchu kolejowego podejmował zespół, który ma pełny obraz sytuacji oraz doświadczenie w zakresie bezpieczeństwa, co pozwala uniknąć nieporozumień i potencjalnych wypadków. Zgoda drużyn pociągowych to rozwiązanie najlepiej uwzględniające realia na torze i zapewniające bezpieczeństwo operacji.
Pytanie 30

Rozkaz pisemny wydaje się w celu unieważnienia wskazań tarcz ostrzegawczych dotyczących przejazdu kolejowo-drogowego, który jest zabezpieczany przez uprawnionego pracownika?

A. Nrob
B. O
C. N
D. S
Wybór odpowiedzi "N" lub innych opcji może wynikać z mylnego zrozumienia procedur dotyczących zarządzania bezpieczeństwem na przejazdach kolejowo-drogowych. Stosowanie telekomunikacyjnych środków komunikacji, takich jak ustne polecenia czy sygnały, staje się niewystarczające w kontekście formalnych działań związanych z unieważnieniem wskazań tarcz ostrzegawczych. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień i, co najważniejsze, stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu. Unieważnienie tarcz ostrzegawczych wymaga jasnego i jednoznacznego dokumentu, który będzie mógł być wykorzystany jako dowód w przypadku incydentu. W wielu normach i standardach branżowych, w tym w regulacjach dotyczących kolei, wskazuje się na konieczność stosowania pisemnych rozkazów w takich sytuacjach. Ignorowanie tego wymogu może prowadzić do chaosu, gdzie różne osoby mogą mieć różne interpretacje danych poleceń, co zwiększa ryzyko wypadków. Warto pamiętać, że w zarządzaniu bezpieczeństwem kluczowe jest posiadanie odpowiednich dokumentów, które umożliwiają przejrzystość działań oraz umożliwiają późniejsze analizy i raporty. Dlatego, odpowiedzi sugerujące rezygnację z pisemnych rozkazów są nie tylko niepoprawne, ale również potencjalnie niebezpieczne.
Pytanie 31

Przycisku ,,Kr" umieszczonego na pulpicie nastawczym w urządzeniach srk wykorzystywany jest

A. gdy nastąpi uszkodzenie przycisku zwrotnicowego
B. gdy występuje zajętość zwrotnicy
C. w przypadku braku kontroli położenia zwrotnicy
D. w sytuacji, gdy pojawia się sygnalizacja rozprucia
Odpowiedzi inne niż wskazanie sygnalizacji rozprucia nie uwzględniają kluczowej roli, jaką przycisk ,,Kr" odgrywa w sytuacjach awaryjnych. W razie wykazywania zajętości zwrotnicy operatorzy muszą działać zgodnie z ustalonymi procedurami, które nie wymagają użycia przycisku ,,Kr". Zajętość zwrotnicy zazwyczaj sygnalizowana jest przez odpowiednie czujniki i systemy, które informują o jej stanie. Operatorzy powinni polegać na tych sygnałach, a nie na przycisku, który został zaprojektowany z myślą o innych, bardziej krytycznych sytuacjach. W przypadku uszkodzenia przycisku zwrotnicowego, operatorzy powinni podjąć działania naprawcze lub przełączyć się na inne mechanizmy awaryjne, ale niekoniecznie muszą korzystać z ,,Kr". W kontekście braku kontroli położenia zwrotnicy, sytuacja ta również nie odnosi się do funkcji przycisku ,,Kr", który nie służy do monitorowania położenia, ale do reakcji na konkretne sygnały awaryjne. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji przycisku z innymi aspektami systemu, które dotyczą zarządzania ruchem i sytuacjami kryzysowymi. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa operacji kolejowych i skutecznego reagowania na sytuacje awaryjne.
Pytanie 32

W sytuacji, gdy zaistnieje potrzeba wprowadzenia pociągu, który nie jest uwzględniony w rozkładzie jazdy, na tor główny zakończony kozłem oporowym, należy zatrzymać pociąg przed semaforem wjazdowym i następnie przekazać informację o wjeździe na tor zakończony kozłem oporowym za pomocą pisemnego rozkazu?

A. S, ograniczając prędkość pociągu do 40 km/h
B. S, ograniczając prędkość pociągu do 30 km/h
C. O, ograniczając prędkość pociągu do 20 km/h
D. O, ograniczając prędkość pociągu do 40 km/h
Wybór innych opcji ograniczeń prędkości, takich jak 30 km/h lub 40 km/h, jest nieprawidłowy z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, przy wjeździe na tor zakończony kozłem oporowym, bezpieczeństwo jest absolutnym priorytetem. Prędkość 30 km/h, mimo że wydaje się być bezpieczna, nie jest wystarczająco niska, aby zminimalizować ryzyko w przypadku niespodziewanego zdarzenia. Przy takiej prędkości manewry mogą być utrudnione, a reakcja lokomotywy może być niewystarczająca, aby uniknąć kolizji z przeszkodami, które mogą znajdować się na torze. Z kolei prędkość 40 km/h jest zdecydowanie zbyt wysoka w kontekście wjazdu na tor zakończony kozłem oporowym, co zwiększa ryzyko poważnych wypadków, gdyż pociąg nie byłby w stanie odpowiednio wyhamować w razie potrzeby. Warto zauważyć, że profesjonalne praktyki w zarządzaniu ruchem kolejowym opierają się na zasadzie maksymalizacji bezpieczeństwa, co w tym przypadku oznacza, że należy dążyć do jak najniższej prędkości w obszarze, gdzie zachowanie ostrożności jest kluczowe. Zrozumienie kontekstu i przepisów regulujących ruch kolejowy jest niezbędne dla każdego pracownika kolei, aby podejmować świadome decyzje i unikać typowych błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Każde odstępstwo od tych norm i praktyk może skutkować nie tylko zagrożeniem dla zdrowia i życia pasażerów, ale także poważnymi stratami materialnymi.
Pytanie 33

Obsługa zwalniacza bloku przebiegowego-utwierdzającego jest wymagane w przypadku, gdy blok nie został odblokowany dopiero wtedy, gdy

A. opis w książce srk E-1758 został wykonany
B. zapis w książce R-142 został dokonany
C. pociąg przeszedł obok miejsca sygnałowego końca pociągu
D. sygnał "Stój" został nastawiony na semaforze
Wybór odpowiedzi związanych z zapisami w książce R-142, nastawieniem sygnału „Stój” na semaforze oraz przejazdem pociągu przez miejsce sygnałowe końca pociągu wiąże się z pewnymi nieporozumieniami dotyczącymi procedur obsługi zwalniacza bloku przebiegowego utwierdzającego. Zapis w książce R-142, choć istotny, nie jest bezpośrednio związany z procedurą obsługi zwalniacza, a bardziej odnosi się do ogólnych zagadnień związanych z eksploatacją taboru kolejowego. Nastawienie sygnału „Stój” na semaforze pełni rolę jedynie sygnalizacyjną, która informuje o konieczności zatrzymania pojazdu; nie jest to jednak wystarczające uzasadnienie do podjęcia działań związanych z obsługą bloku. Z kolei minowanie przez pociąg miejsca sygnałowego końca pociągu nie oznacza, że wszystkie procedury zostały spełnione. Pracownicy często popełniają błąd myślowy, polegający na myleniu różnych rodzajów dokumentacji i procedur, co prowadzi do niewłaściwych wniosków dotyczących tego, kiedy należy podejmować interwencje. W kontekście bezpieczeństwa ruchu kolejowego, ważne jest, aby ściśle przestrzegać ustalonych procedur, ponieważ ich złamanie może prowadzić do poważnych konsekwencji. Poprawne podejście wymaga zrozumienia, że każdy etap operacji musi być odzwierciedlony w odpowiednich dokumentach, co zapewnia nie tylko przejrzystość, ale także zwiększa bezpieczeństwo operacji kolejowych.
Pytanie 34

Osoba, która w wyniku wypadku kolejowego doznała uszkodzenia narządu ciała i z tego powodu była hospitalizowana dłużej niż 24 godziny, klasyfikowana jest jako

A. z obrażeniem ciała
B. poszkodowanych
C. ciężko poszkodowanych
D. lekko poszkodowanych
Odpowiedzi "z urazem ciała", "lekko rannych" i "rannych" nie są poprawne, bo nie biorą pod uwagę ważnego kryterium – czasu hospitalizacji oraz powagi obrażeń. Kiedy mówimy o urazie ciała, jest to dość ogólny termin i może prowadzić do nieporozumień. Ludzie z urazami mogą mieć różne stopnie obrażeń, które nie zawsze wymagają długiego pobytu w szpitalu czy intensywnej opieki. Na przykład "lekko ranni" to ludzie, którzy mają drobne obrażenia i mogą normalnie funkcjonować, co w tej sytuacji mija się z prawdą. Z kolei "ranni" to też zbyt ogólne określenie, bo nie precyzuje, jak poważne były te obrażenia. Często myślimy za bardzo ogólnie, nie skupiając się na szczegółach sytuacji i kryteriów medycznych. W medycynie ważne jest, żeby dobrze klasyfikować te urazy, bo to pozwala na skuteczne leczenie i ocenę skutków zdrowotnych, co ma ogromne znaczenie dla pacjentów i całego systemu opieki zdrowotnej.
Pytanie 35

Na stacjach kolejowych do prowadzenia ruchu pociągowego przeznaczone są tory

A. dodatkowe i komunikacyjne
B. główne zasadnicze i główne dodatkowe
C. zasadnicze i specjalnego przeznaczenia
D. główne zasadnicze i boczne
Odpowiedzi, które nie posługują się terminologią 'główne zasadnicze i główne dodatkowe', mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistej struktury torów kolejowych. Na przykład, zamiana głównych torów na 'dodatkowe i komunikacyjne' sugeruje, że te tory pełnią rolę podstawową, co jest nieprawidłowe. Tory komunikacyjne służą przede wszystkim do łączenia różnych części stacji, ale nie są przeznaczone do obsługi regularnych pociągów. Podobnie, klasyfikacja torów jako 'zasadnicze i specjalnego przeznaczenia' ignoruje istotną rolę torów dodatkowych, które, jak wspomniano wcześniej, są kluczowe dla manewrów i operacji na stacjach. W branży kolejowej ważne jest, aby rozumieć różnice między tymi kategoriami, co wpływa na bezpieczeństwo operacyjne i efektywność zarządzania ruchem kolejowym. Wiele osób mylnie sądzi, że wszystkie tory są równoważne lub mogą pełnić te same funkcje, co prowadzi do pomyłek w planowaniu tras i zarządzaniu ruchem, a także do niebezpiecznych sytuacji na stacjach. Zrozumienie klasyfikacji torów i ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia płynności operacji kolejowych.
Pytanie 36

Ciągłą wymianę poszczególnych składników nawierzchni kolejowej (np. szyn z łącznikami, podkładów, podsypki) określamy jako naprawę

A. konserwacyjną
B. główną
C. awaryjną
D. bieżącą
Naprawa awaryjna odnosi się do działań podejmowanych w odpowiedzi na nagłe zdarzenia, jak uszkodzenia spowodowane wypadkami czy ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Tego rodzaju naprawy są doraźne i nie obejmują systematycznej wymiany elementów nawierzchni, co sprawia, że nie są właściwą odpowiedzią na pytanie. Naprawa bieżąca oznacza regularne działania mające na celu utrzymanie infrastruktury w dobrym stanie operacyjnym, ale również nie obejmuje systematycznej wymiany zużytych elementów. Konserwacja z kolei, choć ważna, koncentruje się głównie na działaniach prewencyjnych, takich jak czyszczenie i kontrola stanu technicznego, a nie na wymianie elementów. W praktyce, mylenie tych terminów może prowadzić do niewłaściwego zarządzania infrastrukturą kolejową, co z kolei zwiększa ryzyko wypadków oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą uszkodzeń. Właściwe zrozumienie różnicy między naprawą główną a innymi typami napraw pozwala na efektywniejsze planowanie działań związanych z utrzymaniem i modernizacją infrastruktury, co jest kluczowe w branży kolejowej.
Pytanie 37

Zarządca infrastruktury otrzymuje zezwoleń na bezpieczeństwo od Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego na czas wynoszący

A. 5 lat
B. 3 lata
C. 10 lat
D. 1 rok
Autoryzacja bezpieczeństwa dla zarządcy infrastruktury kolejowej, wydawana przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, trwa 5 lat. Taki okres wynika z przepisów prawa, które mają na celu zapewnienie ciągłości nadzoru nad bezpieczeństwem. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie do uzyskania autoryzacji; zarządcy infrastruktury muszą spełnić szereg wymagań dotyczących systemów zarządzania bezpieczeństwem i procesów operacyjnych. Dobrą praktyką jest posiadanie dokumentacji, która potwierdza zgodność z normami bezpieczeństwa, co pozwala na sprawną ocenę przez organy regulacyjne. Ważne jest, aby w tym czasie zarządca regularnie monitorował i aktualizował swoje procedury oraz technologie, co minimalizuje ryzyko wystąpienia incydentów. Dodatkowo, na koniec okresu 5-letniego, zarządcy powinni być przygotowani na audyty oraz inspekcje, które mają na celu weryfikację przestrzegania obowiązujących standardów.
Pytanie 38

Nastawnia wykonawcza to punkt nastawczy, gdzie obsługiwane są

A. przyrządy nastawcze i zwrotnicowe
B. urządzenia nastawcze i blokowe
C. przyrządy zwrotnicowe i wykolejnicowe
D. urządzenia zwrotnicowe
Nastawnia wykonawcza to taki ważny element w systemie zarządzania ruchem kolejowym, który obsługuje różne urządzenia, zarówno te do kierowania ruchem, jak i blokujące. Dzięki urządzeniom nastawczym pociągi mogą poruszać się po torach, a urządzenia blokowe dbają o to, żeby wszystko było bezpieczne i żeby nie dochodziło do wypadków. W praktyce to wygląda tak, że osoba w nastawni musi odpowiednio koordynować te urządzenia, żeby ruch był płynny i bezpieczny. Przykład? Wyobraź sobie, że pociąg wjeżdża na stację, a nastawnia zmienia zwrotnice w odpowiednim momencie, żeby skierować go na właściwy tor, jednocześnie blokując inne tory, żeby uniknąć kolizji. W branży kolejowej są różne standardy, jak na przykład UIC, które mówią, że trzeba korzystać z nowoczesnych technologii w zarządzaniu ruchem, a to jeszcze bardziej pokazuje, jak ważna jest nastawnia wykonawcza.
Pytanie 39

Dla każdego skompletowanego pociągu należy przygotować

A. listę wagonów w składzie pociągu
B. spis oddawczy
C. spis zdawczy
D. wykaz pojazdów w składzie pociągu
Wykaz pojazdów w składzie pociągu to dokument, który szczegółowo określa wszystkie jednostki taborowe znajdujące się w danym pociągu. Ta odpowiedź jest poprawna, ponieważ każdy skład pociągu musi być dokładnie zidentyfikowany, aby zapewnić prawidłowe zarządzanie ruchem kolejowym oraz bezpieczeństwo pasażerów i ładunków. Wykaz ten zawiera informacje o rodzaju pojazdów, ich numerach rejestracyjnych, a także o ich przeznaczeniu, co jest niezwykle istotne w kontekście operacyjnym. Przykładowo, dla pociągu pasażerskiego, wykaz pojazdów umożliwia operatorom kolei planowanie skomunikowania, a także zarządzanie maintenance i kontrolą taboru. Standardy branżowe, takie jak UIC (Międzynarodowy Związek Kolei), zalecają tworzenie takich dokumentów, aby ułatwić kontrolę i audyt taboru, co przekłada się na zwiększenie efektywności operacyjnej przedsiębiorstw kolejowych oraz ich zdolności do reagowania na ewentualne awarie.
Pytanie 40

Który system komputerowy jest wykorzystywany do tworzenia wykresu rzeczywistego przebiegu pociągów?

A. SERWO
B. EKL
C. SEPE
D. EBILOCK
Wybór innych systemów, takich jak SERWO, EKL czy EBILOCK, nie odpowiada na zadane pytanie w kontekście monitorowania rzeczywistego biegu pociągów. SERWO, czyli System Energetycznego Rozdziału Władzy Obiektów, skupia się głównie na zarządzaniu i monitorowaniu energii w infrastrukturze kolejowej, a nie na śledzeniu ruchu pociągów. Nie jest on używany do sporządzania wykresów dotyczących biegu pociągów, co może prowadzić do błędnych wniosków o jego zastosowaniach. EKL, czyli Elektroniczny Księgowy Lotów, koncentruje się na dokumentacji i ewidencjonowaniu zadań oraz operacji związanych z lotnictwem, co jest całkowicie niezwiązane z systemami kolejowymi. EBILOCK to z kolei system blokowania ruchu kolejowego, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na torach, ale nie dostarcza informacji o aktualnym stanie ruchu pociągów. Wybierając te odpowiedzi, można popaść w pułapkę myślową, polegającą na przypisaniu funkcji systemów, które nie zostały zaprojektowane do monitorowania rzeczywistego biegu pociągów. Warto zrozumieć, że każdy z tych systemów ma swoje specyficzne przeznaczenie, a ich niewłaściwe zastosowanie prowadzi do nieefektywnego zarządzania i zwiększonego ryzyka błędów operacyjnych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej