Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 15:25
Data zakończenia: 15 maja 2025 15:45

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z poniższych elementów chroni nakrętkę przed odkręceniem?

A. Podkładka dystansowa

B. Tuleja kołnierzowa

C. Tuleja redukcyjna

D. Podkładka sprężysta

Podkładka sprężysta jest elementem zabezpieczającym, który zapobiega luzowaniu się nakrętek w połączeniach śrubowych. Działa na zasadzie sprężystości, co oznacza, że po zastosowaniu podkładki siła nacisku utrzymuje się, zapobiegając odkręcaniu się nakrętki w wyniku drgań lub obciążeń dynamicznych. W praktyce, podkładki sprężyste są często stosowane w różnych zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak w przemyśle motoryzacyjnym, budowlanym czy maszynowym. Na przykład, w samochodach podkładki te mogą być używane w miejscach narażonych na wibracje, takich jak układ zawieszenia, aby zapewnić długoterminową stabilność połączeń. Zgodnie z normami ISO i ANSI, stosowanie podkładek sprężystych jest zalecane do poprawy bezpieczeństwa i niezawodności połączeń, co czyni je standardowym rozwiązaniem w wielu projektach inżynieryjnych. Warto również zaznaczyć, że dostępne są różne typy podkładek sprężystych, takie jak podkładki zewnętrzne i wewnętrzne, które należy dobierać w zależności od specyfiki zastosowania oraz rodzaju obciążeń, jakie będą występować w danym połączeniu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

W celu naprawy kabla przyłączeniowego, który został uszkodzony podczas prac ziemnych i został ułożony bez zapasu, potrzebne są

A. odcinek kabla oraz zgrzewarka

B. dwie mufy kablowe i odcinek kabla

C. odcinek kabla zakończony głowicami

D. mufa rozgałęźna oraz odcinek kabla

Wybór mufy rozgałęźnej i odcinka kabla nie jest adekwatny, ponieważ mufy rozgałęźne służą do rozdzielania sygnałów i energii elektrycznej na różne obwody, a nie do naprawy uszkodzonego kabla. Użycie mufy rozgałęźnej w kontekście naprawy kabla, który nie ma zapasu, prowadzi do ryzyka niewłaściwych połączeń, co może skutkować awarią całego systemu. Ponadto, sugerowanie użycia odcinka kabla i zgrzewarki jest również błędne, ponieważ zgrzewanie nie jest standardową metodą naprawy kabli przyłączeniowych, a realizacja takich operacji wiąże się z dodatkowymi ryzykami, jak na przykład niewłaściwe połączenia, które mogą prowadzić do wzrostu oporu lub przegrzewania się złącza. Ostatnia propozycja polegająca na użyciu odcinka kabla zakończonego głowicami jest niewłaściwa, gdyż głowice kablowe stosowane są głównie w kontekście kończenia kabli do urządzeń elektrycznych, a nie w sytuacji, gdy konieczne jest połączenie uszkodzonego kabla z nowym odcinkiem. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych decyzji obejmują nieznajomość zasadności użycia konkretnych typów muf oraz ich zastosowania w kontekście naprawy kabli, co może prowadzić do zagrożeń dla bezpieczeństwa i niezawodności całej instalacji elektrycznej.

Pytanie 5

Który element stosowany do sterowania w domowej instalacji elektrycznej przedstawiono na rysunku?

A. Przekaźnik priorytetowy.

B. Przekaźnik bistabilny.

C. Regulator oświetlenia.

D. Sterownik rolet.

Pomimo atrakcyjności pozostałych odpowiedzi, żaden z wymienionych elementów nie pasuje do opisu przekaźnika priorytetowego. Regulator oświetlenia jest urządzeniem służącym do dostosowywania natężenia światła w pomieszczeniach, co jest istotne w kontekście oszczędności energetycznej, ale nie ma on funkcji zarządzania priorytetami zasilania. Sterownik rolet z kolei jest dedykowany do automatyzacji otwierania i zamykania rolet, co ma na celu poprawę komfortu użytkowania oraz ochronę przed słońcem, lecz nie ma zastosowania w kontekście zarządzania priorytetami zasilania. Przekaźnik bistabilny, mimo że jest elementem wykorzystywanym w automatyce do przełączania stanów, nie posiada mechanizmu rozróżniania priorytetów dla różnych urządzeń elektrycznych. Wszyscy odpowiadający mogą mylnie sądzić, że elementy te mogą pełnić podobne funkcje, jednak kluczowe różnice funkcjonalne sprawiają, że odpowiedzi te są błędne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania i wdrażania skutecznych systemów automatyki budynkowej, które są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Który element wyposażenia rozdzielnicy przedstawiono na ilustracji?

A. Przekaźnik czasowy.

B. Czujnik kolejności faz.

C. Regulator temperatury.

D. Lampkę sygnalizacyjną trójfazową.

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, warto przyjrzeć się merytorycznym podstawom, które prowadzą do błędnych konkluzji. Czujnik kolejności faz, mimo że również znajduje zastosowanie w instalacjach elektrycznych, ma zupełnie inny cel niż lampka sygnalizacyjna. Jego zadaniem jest monitorowanie i zabezpieczanie urządzeń przed nieprawidłowym działaniem wynikającym z błędnej sekwencji zasilania. Dlatego, chociaż obydwa urządzenia są istotne dla prawidłowego funkcjonowania instalacji, to ich funkcjonalność i zastosowanie są różne. Przekaźnik czasowy z kolei służy do automatyzacji procesów załączania i wyłączania urządzeń w określonym czasie, co również nie ma związku z sygnalizowaniem stanu zasilania. Regulator temperatury, choć istotny w kontekście bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych, nie ma żadnego związku z monitorowaniem napięcia w fazach. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych urządzeń w rozdzielnicach elektrycznych, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu i w konsekwencji do awarii instalacji. Wiedza o funkcjonalności poszczególnych elementów wyposażenia rozdzielnicy jest kluczowa, aby stosować je w sposób efektywny i zgodny z obowiązującymi normami branżowymi.

Pytanie 7

Ile maksymalnie gniazd wtyczkowych można zainstalować w jednym obwodzie w systemach odbiorczych?

A. 6 szt.

B. 12 szt.

C. 10 szt.

D. 2 szt.

Podając liczby inne niż 10, można napotkać kilka nieporozumień dotyczących zasad projektowania obwodów w instalacjach elektrycznych. Odpowiedzi, które sugerują mniejszą liczbę gniazd, takie jak 2 czy 6, mogą wynikać z mylnego przekonania, że mniejsze obciążenie jest zawsze bezpieczniejsze. W rzeczywistości, zbyt mała liczba gniazd może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania energii oraz konieczności korzystania z rozgałęźników, co wprowadza dodatkowe ryzyko. Z kolei odpowiedź wskazująca na 12 gniazd przekracza ustalone normy, co zagraża bezpieczeństwu instalacji. Przekroczenie odpowiedniej liczby gniazd w kontekście obciążenia obwodu może prowadzić do gwałtownego wzrostu temperatury przewodów, co stanowi poważne zagrożenie pożarowe. Zasady ustalania liczby gniazd bazują na analizie przewidywanego obciążenia oraz zabezpieczeń instalacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na różnice pomiędzy różnymi rodzajami instalacji, takimi jak instalacje domowe, przemysłowe czy biurowe, które mogą mieć różne wymogi. Kluczowe jest zawsze dostosowanie liczby gniazd do rzeczywistych potrzeb oraz zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń, co minimalizuje ryzyko awarii oraz poprawia komfort użytkowania.

Pytanie 8

Podczas sprawdzania samoczynnego wyłączenia zasilania jako metody ochrony przeciwporażeniowej w sieciach TN-S, realizowanego poprzez nadprądowy wyłącznik instalacyjny, oprócz pomiaru impedancji pętli zwarcia, należy dla danego wyłącznika ustalić

A. wartość prądu wyłączającego

B. próg zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego

C. zwarciową zdolność łączeniową

D. czas zadziałania wyzwalacza zwarciowego

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących istoty samoczynnego wyłączenia zasilania w systemach TN-S. Na przykład, określenie zwarciowej zdolności łączeniowej jest ważne, jednak nie jest to parametr, który bezpośrednio wpływa na działanie wyłącznika w kontekście jego reakcji na prąd wyłączający. Zwarciowa zdolność łączeniowa odnosi się do maksymalnego prądu zwarciowego, który dany wyłącznik jest w stanie bezpiecznie przerwać, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa instalacji, ale nie ma bezpośredniego związku z szybkością zadziałania na prąd wyłączający. Podobnie, próg zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego dotyczy innego aspektu ochrony i nie odnosi się do wyłączenia w przypadku porażenia prądem. Czas zadziałania wyzwalacza zwarciowego również jest istotny, ale to wartość prądu wyłączającego decyduje o tym, czy wyłącznik zadziała w odpowiednim czasie, aby chronić użytkowników przed skutkami porażenia. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi parametrami może prowadzić do niewłaściwego doboru wyłączników oraz ryzyka nieodpowiedniej ochrony w instalacjach elektrycznych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wartość prądu wyłączającego musi być dostosowana do specyfikacji danego obwodu oraz wymagań ochrony przeciwporażeniowej, co jest fundamentem bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju przewód powinno się użyć do instalacji elektrycznej umieszczonej w drewnianych ścianach?

A. HDGs

B. SMYp

C. YDYt

D. OMYp

Wybór niewłaściwych typów przewodów do instalacji elektrycznej w drewnianych ścianach, takich jak OMYp, SMYp czy YDYt, może prowadzić do poważnych problemów. Przewód OMYp, mimo że jest elastyczny i używany w instalacjach wewnętrznych, nie jest przystosowany do użycia w środowisku, gdzie istnieje ryzyko uszkodzeń mechanicznych oraz pożaru, co czyni go nieodpowiednim do drewnianych konstrukcji. Przewody SMYp i YDYt, mimo że są szeroko stosowane, mają swoje ograniczenia. SMYp, jako przewód o mniejszej odporności na temperaturę, może w warunkach wysokich temperatur ulegać uszkodzeniom izolacji, co z kolei zwiększa ryzyko iskrzenia i pożaru. Z kolei YDYt, choć jest stosunkowo popularny, może nie spełniać wymogów dotyczących ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, co jest kluczowe w kontekście drewnianych ścian. W przypadku niewłaściwego doboru przewodów, ich użycie może prowadzić do awarii elektrycznych, a nawet zagrożenia dla bezpieczeństwa użytkowników budynku. Kluczowe jest, aby projektując instalację, uwzględnić specyfikę materiałów budowlanych oraz normy branżowe, takie jak PN-IEC 60364, które wyraźnie określają, jakie rozwiązania są zalecane w różnych środowiskach. Znalezienie równowagi pomiędzy funkcjonalnością a bezpieczeństwem jest niezbędne, aby uniknąć kosztownych napraw oraz potencjalnych zagrożeń dla życia i zdrowia użytkowników.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

W dokumentacji dotyczącej instalacji elektrycznej w wielopiętrowym budynku mieszkalnym wskazano, że konieczne jest użycie ochronników przeciwprzepięciowych klasy C. Gdzie powinny one zostać zamontowane?

A. w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych

B. na linii zasilającej budynek

C. w rozdzielnicach mieszkaniowych

D. w złączu budynku

Wybór innych lokalizacji dla instalacji ochronników przeciwprzepięciowych klasy C, takich jak linie zasilające budynek, puszki instalacyjne gniazd odbiorczych czy złącza budynku, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Linie zasilające są głównie odpowiedzialne za przesył energii, ale nie stanowią one miejsca, gdzie można efektywnie zainstalować ochronniki, które powinny być zlokalizowane tam, gdzie dochodzi do centralnej dystrybucji zasilania. Instalacja ochronników w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych również nie przynosi oczekiwanych korzyści, ponieważ w przypadku wystąpienia przepięcia, ochrona jest niekompletna i może nie objąć urządzeń podłączonych do innych obwodów. Złącze budynku, mimo że jest istotnym punktem przyłączeniowym, nie zapewnia pełnej ochrony dla wszystkich obwodów zasilających w budynku. Takie podejście prowadzi do fragmentarycznej ochrony, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami sprzętu elektronicznego i instalacji elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że ochrona może być stosowana w dowolnym miejscu bez uwzględnienia kontekstu, w jakim działają ochronniki przeciwprzepięciowe. Według norm i najlepszych praktyk, ochrona przed przepięciami powinna być centralizowana w odpowiednich punktach, takich jak rozdzielnice, w celu zapewnienia pełnej ochrony całej instalacji elektrycznej.

Pytanie 17

Metodą oceny efektywności połączeń wyrównawczych powinien być pomiar napięć

A. rażeniowych

B. krokowych

C. dotykowych

D. skutecznych

Mówiąc o napięciach dotykowych, rażeniowych czy krokowych, chociaż są istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa, niekoniecznie są najlepszym sposobem na ocenę efektywności połączeń wyrównawczych. Napięcia dotykowe to te, które można poczuć, gdy dotykamy czegoś przewodzącego, ale to nie mówi nam zbyt wiele o tym, jak skutecznie działają połączenia wyrównawcze. Z napięciami rażeniowymi jest podobnie – one dotyczą kontaktu z niebezpiecznym przewodnikiem, ale także nie oceniają efektywności samego połączenia. Napięcia krokowe, które mogą wystąpić podczas awarii, mają większe znaczenie dla oceny ryzyka dla ludzi w pobliżu, ale znów nie dostarczają informacji o samych połączeniach. Dlatego poleganie na tych pomiarach może prowadzić do błędnych wniosków, bo nie biorą one pod uwagę całego rozkładu napięć w instalacji, a to w końcu może być mylące. Ważne jest, by rozróżniać kwestie bezpieczeństwa od skuteczności systemu ochrony. Prawdziwe pomiary napięć skutecznych dają nam ważne informacje, które pomagają upewnić się, że instalacja elektryczna spełnia normy, takie jak PN-IEC 60364, które mocno akcentują bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie systemów ochronnych.

Pytanie 18

Która z poniższych działań jest zaliczana do czynności konserwacyjnych instalacji elektrycznych w domach i obiektach użyteczności publicznej?

A. Instalacja nowych punktów świetlnych

B. Zamiana zużytych urządzeń na nowe

C. Wymiana uszkodzonych gniazd wtyczkowych

D. Przesunięcie miejsc montażu opraw oświetleniowych

Zmiana miejsc zamontowania opraw oświetleniowych, montaż nowych wypustów oświetleniowych oraz wymiana odbiorników energii elektrycznej na nowe to czynności, które nie należą do prac konserwacyjnych, lecz do prac instalacyjnych i modernizacyjnych. Prace konserwacyjne koncentrują się na utrzymaniu istniejącej instalacji w dobrym stanie, co obejmuje m.in. naprawy, wymianę uszkodzonych elementów czy przeglądy techniczne. Zmiana lokalizacji opraw oświetleniowych czy montaż nowych wypustów wiąże się z modyfikacją struktury instalacji, co wymaga zupełnie innego podejścia i często jest związane z koniecznością uzyskania odpowiednich zezwoleń oraz wykonania projektu technicznego. Podobnie, wymiana odbiorników energii elektrycznej na nowe wiąże się z ich odpowiednim doborem oraz z zapewnieniem, że instalacja elektryczna jest przystosowana do nowych wymagań. Często mylnie przyjmuje się, że każda czynność związana z elektrycznością należy do prac konserwacyjnych, jednakże zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi należy dbać o wyraźne rozgraniczenie tych dwóch rodzajów aktywności, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz prawidłowe funkcjonowanie systemów elektrycznych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Który z wymienionych elementów nie ma wpływu na konieczną częstotliwość przeprowadzania przeglądów okresowych instalacji elektrycznej?

A. Funkcja budynku

B. Warunki atmosferyczne, którym podlega instalacja

C. Liczba odbiorników zasilanych z instalacji

D. Typ instalacji

Liczba odbiorników zasilanych z instalacji elektrycznej nie ma bezpośredniego wpływu na wymagania dotyczące częstotliwości sprawdzeń okresowych instalacji. Częstotliwość tych sprawdzeń jest przede wszystkim zależna od warunków zewnętrznych, w jakich funkcjonuje instalacja, przeznaczenia budynku oraz rodzaju instalacji. Na przykład, instalacje znajdujące się w warunkach trudnych, takich jak wysokie wilgotności czy narażenie na agresywne substancje chemiczne, wymagają częstszych przeglądów niż te w standardowych warunkach. Praktyka pokazuje, że zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i przemysłowych, kluczowe jest, aby dostosować harmonogram kontrolowania stanu technicznego do specyfiki obiektów. Zgodnie z normami IEC 60364 oraz PN-EN 50110-1, kategorie ryzyka i warunki pracy powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu częstotliwości przeglądów. Na przykład, w obiektach użyteczności publicznej i przemysłowych, gdzie występuje wyższe ryzyko uszkodzenia sprzętu elektrycznego, sprawdzenia powinny być przeprowadzane regularnie, nawet niezależnie od liczby odbiorników.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakie minimalne napięcie znamionowe może posiadać izolacja przewodów używanych w sieci trójfazowej o niskim napięciu 230/400 V?

A. 450/750 V

B. 300/500 V

C. 300/300 V

D. 100/100 V

Izolacja przewodów w sieciach elektrycznych jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo i efektywność systemów zasilających. Wybór niewłaściwego napięcia znamionowego może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie przewodów, ryzyko porażenia prądem, a nawet pożarów. Odpowiedzi takie jak 300/300 V, 100/100 V czy 450/750 V mogą wydawać się atrakcyjne, jednak każda z nich ma swoje ograniczenia i nie spełnia wymagań dla instalacji niskonapięciowych. Na przykład, napięcie 300/300 V jest zbyt niskie w kontekście zastosowań niskonapięciowych, co może prowadzić do uszkodzenia izolacji w przypadku wystąpienia zwarcia. Natomiast 100/100 V jest zdecydowanie niewystarczające dla standardowych instalacji trójfazowych. Z kolei 450/750 V, mimo że może wyglądać na odpowiednie, jest zbyt wysokie dla nominalnych wartości napięcia 230/400 V, co może prowadzić do nieoptymalnego doboru komponentów w instalacji. Dlatego kluczowe jest stosowanie przewodów o odpowiednich dla danego zastosowania parametrach, jak 300/500 V, co zapewnia bezpieczeństwo oraz efektywność działania całego systemu elektrycznego. Zrozumienie norm i standardów, takich jak PN-EN 60228, jest niezbędne dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem oraz instalowaniem systemów elektrycznych.

Pytanie 23

W jakim układzie sieciowym punkt neutralny transformatora zasilającego sieć nie jest metalicznie połączony z ziemią?

A. TN-C

B. TN-S

C. IT

D. TT

Układy TN-C, TN-S oraz TT różnią się od systemu IT pod względem połączenia punktu neutralnego z ziemią oraz sposobu uziemienia. W systemie TN-C punkt neutralny jest połączony z ziemią, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd może przepływać do ziemi, co stwarza ryzyko porażenia prądem elektrycznym. System ten, mimo że dobrze sprawdza się w standardowych zastosowaniach, nie jest zalecany w obiektach o wysokim ryzyku, ponieważ awaria może prowadzić do poważnych konsekwencji. Z kolei w układzie TN-S występuje oddzielne uziemienie dla przewodu ochronnego i neutralnego, co poprawia bezpieczeństwo, ale nadal zakłada połączenie z ziemią. W przypadku systemu TT, gdzie również punkt neutralny jest uziemiony, występuje możliwość wystąpienia prądów upływowych, które mogą prowadzić do porażenia. Typowe błędy w rozumieniu tych układów to mylenie izolacji z bezpieczeństwem. W rzeczywistości, systemy TN i TT, mimo że stosowane są szeroko, nie oferują tego samego poziomu ochrony jak system IT, zwłaszcza w sytuacjach awaryjnych. Dlatego, chcąc zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa, warto rozważyć zastosowanie układu IT w obiektach o krytycznym znaczeniu."

Pytanie 24

Jaką rolę odgrywa uzwojenie biegunów komutacyjnych w urządzeniach prądu stałego?

A. Kompensuje SEM samoindukcji, co eliminuje iskrzenie na szczotkach

B. Tworzy nieruchome, stałe pole magnetyczne

C. Redukuje hałas podczas eksploatacji

D. Generuje moment magnetyczny o stałym kierunku

W odpowiedziach, które nie są poprawne, pojawiają się koncepcje, które mylnie opisują funkcję uzwojenia biegunów komutacyjnych. Na przykład, generowanie jednokierunkowego momentu magnetycznego nie jest właściwym opisem roli tego uzwojenia. Moment magnetyczny w maszynach prądu stałego jest kształtowany głównie przez uzwojenia wirnika i pola magnetyczne wytwarzane przez magnesy lub uzwojenia stojana. Wytwarzanie nieruchomego, stałego pola magnetycznego to również mylne podejście, ponieważ uzwojenie biegunów komutacyjnych nie tworzy statycznego pola, lecz dynamicznie reaguje na zmiany prądu, co ma na celu ułatwienie komutacji. Ponadto, zredukowanie hałasu podczas pracy nie jest celem uzwojenia komutacyjnego, ale może być efektem ubocznym prawidłowego działania całego systemu, związanego z efektywnym komutowaniem prądu. W kontekście projektowania maszyn prądu stałego, nieprawidłowe rozumienie roli uzwojenia biegunów komutacyjnych może prowadzić do problemów z wydajnością energetyczną oraz trwałością komponentów, dlatego kluczowe jest zrozumienie jego rzeczywistej funkcji w konstrukcji maszyny.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Powstanie napięcia na obudowie urządzenia AGD zasilanego z sieci TN-S jest rezultatem braku działania

A. rozłącznika

B. wyłącznika nadprądowego

C. wyłącznika różnicowoprądowego

D. odłącznika

Czasem pojawienie się napięcia na obudowie AGD może być mylone z innymi zabezpieczeniami, jak odłączniki czy rozłączniki. Odłącznik fizycznie przerywa obwód, ale nie chroni nas przed prądami upływowymi, które są tu kluczowe. Rozłącznik też rozłącza obwód, ale nie monitoruje różnic w prądzie, więc nie wyłapie potencjalnych problemów. Wyłącznik nadprądowy dba o przeciążenia i zwarcia, ale znów — nie sprawdza prądów, które mogą być niebezpieczne. Często mylimy te urządzenia z RCD, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjach. RCD jest jedynym z tych urządzeń, które rzeczywiście chroni przed skutkami prądów upływowych. Warto to zrozumieć, żeby właściwie korzystać z elektryczności i dbać o nasze bezpieczeństwo w domu.

Pytanie 27

Aby zabezpieczyć silnik indukcyjny trójfazowy w układzie zasilania ze stycznikiem przed przeciążeniem, należy użyć przekaźnika termobimetalowego. Jaki typ przekaźnika powinien być zastosowany?

A. trójtorowy bez styku kontrolnego

B. jednotorowy bez styku kontrolnego

C. trójtorowy ze stykiem kontrolnym

D. jednotorowy ze stykiem kontrolnym

Wybór przekaźnika jednostorowego, niezależnie od tego, czy ma on styk sterujący, czy nie, jest niewłaściwy w kontekście zabezpieczania silnika trójfazowego. Przekaźnik jednostorowy monitoruje tylko jedną fazę, co nie zapewnia pełnej ochrony w przypadku przeciążenia, które może wystąpić w którejkolwiek z pozostałych faz. Silniki trójfazowe są zaprojektowane do pracy równomiernie w trzech fazach, dlatego ich zabezpieczenie wymaga kompleksowego podejścia. Zastosowanie przekaźnika trójtorowego jest kluczowe, ponieważ pozwala na równoczesne monitorowanie prądów w każdej fazie, co umożliwia szybkie wykrycie anomalii. W przypadku przekaźnika trójtorowego bez styku sterującego, brak integracji z systemami automatyki może prowadzić do opóźnień w reakcji na przeciążenie, co zwiększa ryzyko uszkodzenia silnika. Z kolei jednostorowy przekaźnik ze stykami sterującymi, mimo że może wydawać się użyteczny, również nie spełnia wymagań w kontekście monitorowania całego układu zasilania. W praktyce, profesjonalne podejście do zabezpieczeń wymaga zastosowania przekaźnika trójfazowego, który zapewnia nie tylko ochronę, ale i możliwość integracji z nowoczesnymi systemami zarządzania energetycznego.

Pytanie 28

Która z poniższych czynności ocenia efektywność ochrony uzupełniającej przed porażeniem prądem elektrycznym?

A. Pomiar rezystancji izolacji przewodów

B. Badanie stanu izolacji podłóg

C. Pomiar impedancji pętli zwarciowej

D. Badanie wyłącznika różnicowoprądowego

Pomiar impedancji pętli zwarciowej, pomiar rezystancji izolacji przewodów oraz badanie stanu izolacji podłóg są istotnymi elementami oceny instalacji elektrycznych, jednak nie są bezpośrednimi metodami oceny skuteczności ochrony uzupełniającej przed porażeniem prądem elektrycznym. Pomiar impedancji pętli zwarciowej informuje o zdolności instalacji do ograniczenia prądu zwarciowego, co jest istotne, ale nie odnosi się bezpośrednio do ochrony przed porażeniem. Z kolei pomiar rezystancji izolacji przewodów ocenia stan izolacji, ale nie wskazuje na skuteczność zabezpieczeń przed prądem upływowym, które są kluczowe w sytuacjach zagrożenia. Badanie stanu izolacji podłóg, mimo że może mieć znaczenie w kontekście bezpieczeństwa, nie ocenia funkcjonalności wyłączników różnicowoprądowych i ich zdolności do natychmiastowego reagowania na pojawiające się zagrożenia. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie te pomiary są równoważne w kontekście ochrony przed porażeniem. W rzeczywistości, skuteczna ochrona wymaga skoncentrowania się na elementach, które bezpośrednio przeciwdziałają zagrożeniom elektrycznym, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe, które są fundamentalnym elementem systemów bezpieczeństwa elektrycznego, a ich regularne testowanie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jaką cechę materiału izolacyjnego wskazuje ostatnia litera w oznaczeniu kabla LYc?

A. Zwiększenie wytrzymałości mechanicznej

B. Odporność na olej

C. Niepalność

D. Odporność na ciepło

Wybór złej odpowiedzi może wprowadzić w błąd, gdy chodzi o materiały izolacyjne. Odporność na olej jest przydatna w przemyśle, gdzie przewody mają styczność z chemikaliami, ale to nie to, co oznacza LYc. Inżynierowie patrzą na różne czynniki przy wyborze materiałów elektrycznych, ale w przypadku oznaczenia LYc chodzi głównie o to, jak przewód znosi ciepło. Zwiększanie wytrzymałości na naprężenia mechaniczne jest ważne w wielu przypadkach, ale nie zawsze znaczy, że przewód będzie odporny na wysokie temperatury. To może prowadzić do problemów, jeżeli użyjesz go w nieodpowiednich warunkach. Niepalność to również ważna cecha, ale to nie ma nic wspólnego z oznaczeniem LYc. Kluczowe jest, żeby znać standardy i normy związane z materiałami, żeby uniknąć zagrożeń przy ich używaniu.

Pytanie 31

Jakie napięcie należy stosować podczas określania rezystancji izolacji w obwodach SELV lub PELV?

A. 1000 V

B. 750 V

C. 500 V

D. 250 V

Odpowiedź 250 V jest prawidłowa, ponieważ w obwodach SELV (Safety Extra Low Voltage) i PELV (Protected Extra Low Voltage) stosuje się ograniczone napięcia, które nie mogą przekraczać wartości 250 V przy pomiarze rezystancji izolacji. Te standardy są zgodne z międzynarodowymi zasadami bezpieczeństwa, takimi jak normy IEC 60364. W praktyce, pomiar rezystancji izolacji w obwodach SELV i PELV przy napięciu 250 V pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników i minimalizowanie ryzyka porażenia prądem. Przykładem zastosowania tego typu pomiarów jest inspekcja instalacji elektrycznych w obiektach użyteczności publicznej, gdzie kluczowe jest utrzymanie wysokiego poziomu ochrony. Dodatkowo, w obwodach SELV i PELV, które są zazwyczaj używane w aplikacjach niskonapięciowych, zaleca się regularne kontrole rezystancji izolacji, aby wykryć ewentualne uszkodzenia oraz degradację izolacji, co jest niezbędne dla zapewnienia długoterminowej niezawodności i bezpieczeństwa systemów elektrycznych.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jakiego koloru jest wskaźnik wkładki topikowej o nominalnym natężeniu prądu wynoszącym 6 A?

A. szary

B. niebieski

C. zielony

D. żółty

Wybór niewłaściwego koloru wkładki topikowej może prowadzić do poważnych problemów w instalacjach elektrycznych. Odpowiedzi wskazujące na niebieski, szary, czy żółty kolor są nieprawidłowe, co wynika z nieznajomości standardów dotyczących oznaczeń wkładek topikowych. Niebieski kolor najczęściej kojarzony jest z wkładkami o prądzie znamionowym 10 A, co czyni go niewłaściwym dla wartości 6 A. Kolor szary z reguły odnosi się do wkładek o większym prądzie, a żółty często oznacza wkładki o wartości 16 A. Tego typu błędy wskazują na nieprawidłowe postrzeganie systemu kolorów, co może być efektem braku znajomości norm IEC 60127 oraz ogólnych zasad doboru elementów zabezpieczających w instalacjach elektrycznych. Właściwe oznaczenia kolorystyczne mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa, ponieważ niewłaściwie dobrana wkładka może nie zadziałać w przypadku przeciążenia, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia urządzeń lub pożaru. Dlatego tak ważne jest, aby zapoznać się z obowiązującymi standardami i praktykami, aby uniknąć takich typowych błędów myślowych, które mogą mieć poważne konsekwencje w rzeczywistych warunkach operacyjnych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Podczas wymiany uszkodzonego gniazda wtykowego w instalacji ukrytej prowadzonej w rurkach karbowanych zauważono, że na skutek poluzowania zacisku izolacja jednego z przewodów na kilku centymetrach straciła elastyczność oraz zmieniła kolor. Jak należy zrealizować naprawę uszkodzenia?

A. Wymienić wszystkie przewody na nowe o większym przekroju

B. Pomalować uszkodzoną izolację przewodu

C. Wymienić uszkodzony przewód na nowy o takim samym przekroju

D. Założyć gumowy wężyk na uszkodzoną izolację przewodu

Nałożenie gumowego wężyka na uszkodzoną izolację przewodu jest działaniem tymczasowym i nieodpowiednim w kontekście standardów bezpieczeństwa. Choć może to wydawać się praktycznym rozwiązaniem, nie eliminuje ono problemu, jakim jest uszkodzenie izolacji. W rzeczywistości, gumowy wężyk nie zapewni odpowiedniej ochrony przed wpływem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć oraz zanieczyszczenia, które mogą prowadzić do dalszych uszkodzeń. Ponadto, niepoprawne jest również zakładanie, że nałożenie wężyka rozwiąże kwestię bezpieczeństwa elektrycznego, ponieważ w przypadku długotrwałego kontaktu z prądem, uszkodzenie może prowadzić do poważnych incydentów, w tym porażenia prądem. Wymiana wszystkich przewodów na nowe o większym przekroju nie jest uzasadniona, gdyż w tym przypadku wystarczy wymienić tylko uszkodzony element, co jest bardziej ekonomiczne i praktyczne. Polakierowanie uszkodzonej izolacji również nie jest właściwym podejściem, ponieważ nie przywraca to właściwości izolacyjnych materiału, a jedynie maskuje problem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie działania doraźnego z trwałym rozwiązaniem problemu. Takie podejście nie jest zgodne z zasadami dobrej praktyki inżynieryjnej, które wymagają trwałych i skutecznych rozwiązań w zakresie zabezpieczeń elektrycznych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaką wartość ma prąd obciążenia przewodów fazowych, które zasilają odbiornik trójfazowy, jeśli pobiera on moc 2,2 kW przy napięciu 400 V oraz współczynniku mocy równym 0,82?

A. 6,7 A

B. 3,2 A

C. 2,2 A

D. 3,9 A

Wiele osób może błędnie obliczyć prąd, ignorując istotne aspekty związane z mocą czynną oraz współczynnikiem mocy. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 2,2 A, 6,7 A czy 3,2 A mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wzoru na moc w obwodach trójfazowych. Niektórzy mogą mylnie przyjąć, że moc czynna equaluje się do wartości prądu bez uwzględnienia napięcia i współczynnika mocy, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykład 2,2 A mógłby sugerować bezpośrednie odniesienie do wartości mocy, co jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia napięcia ani współczynnika mocy. Z kolei obliczenie 6,7 A mogłoby być wynikiem błędnego założenia, że prąd jest równy mocy podzielonej przez napięcie, co jest poprawne tylko w przypadku układów jednofazowych. Odpowiedź 3,2 A również mogłaby być wynikiem zastosowania nieodpowiednich danych lub uproszczonych obliczeń. W kontekście instalacji elektrycznych, kluczowe jest zrozumienie, jak moc, napięcie i współczynnik mocy współdziałają ze sobą, co jest niezbędne do prawidłowego doboru komponentów oraz zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności energetycznej systemów elektrycznych. W praktyce, pominięcie czynnika √3 w obliczeniach jest powszechnym błędem, który może prowadzić do niedoszacowania prądu i niewłaściwego doboru przewodów czy zabezpieczeń.

Pytanie 39

Jakie parametry powinno się zmierzyć podczas przeglądu instalacji elektrycznej funkcjonującej w systemie TN-S?

A. Rezystancję izolacji przewodów oraz rezystancję uziemienia

B. Rezystancję przewodów ochronnych i rezystancję uziemienia

C. Rezystancję izolacji przewodów oraz impedancję pętli zwarcia

D. Impedancję pętli zwarcia oraz pomiar prądu upływu

Rezystancja izolacji przewodów i rezystancja uziemienia, mimo że są ważnymi parametrami w analizie instalacji elektrycznych, nie są wystarczające do przeprowadzenia kompleksowego przeglądu w sieci TN-S. Zmierzona rezystancja izolacji informuje o stanie izolacji, ale nie dostarcza informacji o zabezpieczających mechanizmach w instalacji, które są kluczowe dla ochrony przed skutkami zwarcia. Ponadto, rezystancja uziemienia sama w sobie nie jest wystarczająca do zapewnienia bezpieczeństwa, ponieważ nie uwzględnia wymagań dotyczących szybkiego wyłączenia w przypadku awarii. Z kolei mierzona rezystancja przewodów ochronnych oraz rezystancja uziemienia, chociaż istotne, mogą prowadzić do mylnego wniosku o kompletnym bezpieczeństwie systemu, nie uwzględniając przy tym dynamiki systemu oraz potencjalnych zagrożeń związanych z zanikami uziemienia. Zastosowanie tylko pomiaru impedancji pętli zwarcia jest niewystarczające, ponieważ nie zapewnia pełnej oceny stanu instalacji, a brak pomiaru rezystancji izolacji może prowadzić do niedostrzegania uszkodzeń, które z czasem mogą stać się poważnym zagrożeniem. Z tego powodu, przeprowadzając przegląd instalacji elektrycznej, nie można pomijać żadnego z wymienionych parametrów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i obowiązującymi normami.

Pytanie 40

Który element stosowany w instalacjach sterowania oświetleniem przedstawiono na ilustracji?

A. Przekaźnik bistabilny.

B. Ściemniacz oświetlenia.

C. Czujnik ruchu.

D. Automat zmierzchowy.

Automat zmierzchowy to urządzenie, które automatycznie zarządza oświetleniem, dostosowując je do zmieniających się warunków świetlnych w otoczeniu. Na ilustracji przedstawiono model AZH-S, który jest typowym przykładem automatu zmierzchowego. Działa on na zasadzie pomiaru natężenia światła, co pozwala na włączenie oświetlenia po zachodzie słońca, a wyłączenie go w ciągu dnia. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne w miejscach, gdzie oświetlenie jest potrzebne tylko w nocy, takich jak ogrody, podjazdy czy parkingi. Dzięki zastosowaniu automatu zmierzchowego można znacząco zmniejszyć zużycie energii, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i oszczędności energii. W praktyce, urządzenia te są łatwe do zainstalowania i oferują wiele możliwości konfiguracji, co pozwala na ich dostosowanie do indywidualnych potrzeb użytkowników. Warto również zaznaczyć, że automaty zmierzchowe są zgodne z normami EN 60598-2-1, które dotyczą bezpieczeństwa i wydajności oświetlenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej