Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 11:04
Data zakończenia: 21 maja 2025 11:18

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość ma temperatura barwowa światła emitowanego przez świeczkę?

A. 10 000 K

B. 3 200 K

C. 5 600 K

D. 1 800 K

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących pojęcia temperatury barwowej oraz sposobu, w jaki różne źródła światła są postrzegane. Odpowiedzi takie jak 10 000 K czy 5 600 K odnoszą się do typowych wartości dla źródeł światła dziennego oraz lamp fluorescencyjnych, które mają znacznie zimniejsze odcienie. Na przykład, temperatura barwowa 5 600 K jest powszechnie stosowana w fotografii studyjnej, ponieważ odpowiada naturalnemu światłu dziennemu w słoneczny dzień, co może prowadzić do błędnego wniosku, że takie odcienie są typowe dla świeczek. Z kolei temperatura 3 200 K dotyczy źródeł światła takich jak lampy halogenowe, które również emitują cieplejsze światło, ale nadal są znacznie jaśniejsze i bardziej intensywne niż światło świeczki. Typowym błędem jest mylenie temperatury barwowej z jasnością światła; wyższa temperatura barwowa nie oznacza automatycznie, że źródło jest jaśniejsze. Zrozumienie różnic w temperaturze barwowej pomoże w odpowiednim doborze źródeł światła w zależności od zamierzonych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Warto więc zapoznać się z podstawowymi zasadami związanymi z temperaturą barwową oraz jej zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 2

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby

B. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody

C. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku

D. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia

Rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej podczas pełnienia przez nią funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody tej osoby, co jest zgodne z zasadami ochrony wizerunku w polskim prawodawstwie. Wizerunek osoby publicznej, gdy ta wykonuje swoje obowiązki publiczne, może być wykorzystywany w celach informacyjnych lub edukacyjnych, a także w kontekście działalności publicznej. Przykładem może być relacja z wydarzenia, w którym uczestniczy polityk lub celebryta, gdzie ich wizerunek jest częścią ogólnego opisu sytuacji. Ważne jest jednak, aby takie publikacje nie były wykorzystywane do celów komercyjnych bez zgody danej osoby. Dobre praktyki w tej dziedzinie nakazują, aby zawsze zachować szacunek dla prywatności i dobrego imienia osób publicznych, nawet jeżeli prawo nie wymaga formalnych zgód.

Pytanie 3

Jakie urządzenie reguluje natężenie strumienia świetlnego wpadającego do wnętrza aparatu fotograficznego?

A. osłona na słońce

B. migawka

C. lampa zewnętrzna

D. przysłona

Przysłona to element aparatu fotograficznego, który reguluje wielkość otworu, przez który światło wpada do wnętrza urządzenia. Jej główną funkcją jest kontrola ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy, co ma bezpośredni wpływ na ekspozycję zdjęcia. Im większa wartość przysłony (np. f/2.8), tym większy otwór, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła, idealne w warunkach słabego oświetlenia. Z kolei mniejsza wartość przysłony (np. f/16) oznacza mniejszy otwór, co skutkuje zmniejszeniem ilości światła i zwiększeniem głębi ostrości. W praktyce, dobór odpowiedniej wartości przysłony jest kluczowy dla uzyskania pożądanej kompozycji zdjęcia oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu szczegółowości na różnych planach. Używając przysłony, fotografowie mogą także wpływać na efekt bokeh, czyli rozmycie tła, co jest szczególnie cenione w portretach. W standardach fotograficznych zaleca się przysługujące wartości przysłony do określonych sytuacji, co w pełni ilustruje jej znaczenie w procesie tworzenia obrazu.

Pytanie 4

W jakich warunkach oświetleniowych należy przeprowadzać obróbkę materiałów negatywowych o panchromatycznym uczuleniu?

A. W świetle żółtym

B. W świetle niebieskim

C. W całkowitej ciemności

D. W świetle czerwonym

Obróbka materiałów negatywowych o uczuleniu panchromatycznym musi być realizowana w zupełnej ciemności, ponieważ panchromatyczne emulsje są wrażliwe na pełne spektrum światła widzialnego. Działanie jakiegokolwiek światła może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych, co skutkuje zniekształceniem obrazu i utratą szczegółów. W praktyce, negatywy panchromatyczne są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz w produkcji filmowej, gdzie precyzja odwzorowania kolorów i detali jest kluczowa. Zasady dotyczące pracy w ciemności są zgodne z normami ISO 12332 oraz ISO 16067, które podkreślają znaczenie minimalizacji ekspozycji na światło w procesie obróbki. Właściwe przygotowanie pomieszczenia do obróbki, zaopatrzenie się w ciemne materiały i stosowanie czerwonych lub pomarańczowych filtrów do oświetlenia, jeżeli to konieczne, są częścią dobrych praktyk w tej dziedzinie. Przykładowo, w laboratoriach fotograficznych często stosuje się ciemnie z odpowiednią wentylacją i wyposażeniem, aby zapewnić idealne warunki do pracy z materiałami wrażliwymi na światło.

Pytanie 5

W trakcie chemicznej obróbki zabarwionych materiałów, w miejscach, gdzie zachodzi redukcja halogenków srebra w warstwie czułej na światło, powstają barwniki na etapie

A. wywoływania

B. dymienia

C. utrwalania

D. odbielania

Odpowiedź "wywoływania" jest prawidłowa, ponieważ w procesie obróbki chemicznej barwnych materiałów, to właśnie na etapie wywoływania dochodzi do redukcji halogenków srebra w warstwie światłoczułej. W wyniku tego procesu powstają barwniki, które mogą być wykorzystywane w dalszych etapach obróbki zdjęć. Wywoływanie jest kluczowym etapem w fotografii chemicznej, w którym obraz latentny staje się widoczny. Na tym etapie reagenty chemiczne, takie jak developer, odgrywają fundamentalną rolę, ponieważ ich działanie pozwala na przekształcenie nieaktywnych halogenków srebra w aktywne cząstki srebra, które przyczyniają się do powstania obrazu. W praktyce, wywoływanie jest przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, gdzie czas, temperatura i skład chemikaliów są ściśle monitorowane, aby uzyskać optymalne rezultaty. Właściwa technika wywoływania ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego obrazu oraz jego trwałości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 6

Obrazek, który ma być umieszczony w galerii online, powinien być zapisany w rozdzielczości

A. 36 ppi

B. 72 ppi

C. 300 ppi

D. 150 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość stosowana w przypadku obrazów przeznaczonych do wyświetlania w internecie. Przy tej rozdzielczości obrazy mają odpowiednią jakość, ale ich rozmiar pliku jest na tyle mały, że ładowanie strony internetowej jest szybkie. W praktyce obrazy o rozdzielczości 72 ppi są dostosowane do ekranów komputerowych, które nie wymagają tak wysokiej gęstości pikseli jak drukowane materiały. Przykładowo, większość zdjęć zamieszczanych w galeriach internetowych, na portalach społecznościowych czy stronach blogowych jest przygotowywana w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalny balans między jakością a czasem ładowania. Zgodnie z dobrą praktyką projektowania stron internetowych, dostosowanie rozdzielczości obrazów do ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia pozytywnych doświadczeń użytkowników oraz wydajności witryny.

Pytanie 7

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. Timelapse

B. ISO Bracketing

C. HDR

D. Cross-processing

ISO Bracketing polega na robieniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami czułości ISO, co może wpływać na szum w zdjęciu, ale nie bezpośrednio na uchwycenie szczegółów w cieniach i światłach. Jest to technika, która bardziej nadaje się do testowania tego, jak różne wartości ISO wpływają na jakość zdjęcia, a nie do poprawy zakresu dynamicznego samego obrazu. Cross-processing to technika stosowana w fotografii analogowej, polegająca na wywoływaniu filmu w chemikaliach przeznaczonych dla innego rodzaju filmu. Daje to zazwyczaj nietypowe kolory i kontrasty, ale nie poprawia detali w cieniach i światłach w sposób, w jaki robi to HDR. W kontekście cyfrowym, jest to raczej kwestia postprodukcji, a nie balansowania ekspozycji. Timelapse to technika polegająca na robieniu serii zdjęć w regularnych odstępach czasu, które następnie są odtwarzane w szybszym tempie, by pokazać procesy zachodzące powoli, jak np. ruch chmur czy kwitnienie roślin. Nie ma ona związku z poprawą zakresu dynamicznego ani szczegółowością cieni i świateł na pojedynczym obrazie. Wykorzystanie Timelapse służy do innych celów kreatywnych i dokumentacyjnych niż poprawa jakości samego zdjęcia w zakresie dynamicznym.

Pytanie 8

Który modyfikator światła daje najbardziej miękkie, rozproszone oświetlenie?

A. Wrota

B. Strumienica

C. Plaster miodu

D. Softbox

Softbox to jeden z najbardziej efektywnych modyfikatorów światła, który zapewnia miękkie i rozproszone oświetlenie. Działa on na zasadzie rozpraszania światła, co minimalizuje ostre cienie i tworzy bardziej naturalny efekt na zdjęciach. Dzięki swojej budowie, softbox odbija światło z lampy błyskowej lub ciągłej i rozprasza je na dużej powierzchni, co daje efekt delikatnego oświetlenia. W praktyce softbox idealnie sprawdza się w portretach, ponieważ łagodnie modeluje rysy twarzy, co jest kluczowe w fotografii portretowej. Dodatkowo, różne rozmiary softboxów pozwalają na dostosowanie oświetlenia do konkretnej sytuacji – większe softboxy dają jeszcze bardziej miękkie światło, natomiast mniejsze mogą być używane do bardziej skoncentrowanego oświetlenia. Warto również wspomnieć, że w zastosowaniach studyjnych softboxy są standardem, ponieważ pozwalają na uzyskanie kontrolowanego i przewidywalnego efektu, co jest niezwykle ważne w pracy profesjonalnych fotografów. Wybierając softbox, warto zwrócić uwagę na jego kształt i materiał, co ma bezpośredni wpływ na uzyskiwane rezultaty.

Pytanie 9

Wartość ISO 800 oznacza

A. temperaturę barwową światła w Kelwinach

B. wartość przysłony obiektywu

C. niską czułość matrycy lub filmu na światło

D. wysoką czułość matrycy lub filmu na światło

Wartość ISO 800 oznacza wysoką czułość matrycy lub filmu na światło. W praktyce oznacza to, że przy tej wartości, aparat jest w stanie rejestrować obraz w warunkach słabego oświetlenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii nocnej lub w pomieszczeniach z ograniczonym dostępem światła. Wyższa wartość ISO pozwala na szybsze czasy naświetlania, co minimalizuje ryzyko poruszenia obrazu, zwłaszcza przy fotografowaniu ruchomych obiektów. Jednak warto pamiętać, że zwiększanie wartości ISO może wprowadzać szumy do obrazu, co wpływa na jego jakość. Dlatego istotne jest, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków fotograficznych oraz wymagań finalnego efektu. Profesjonalni fotografowie często używają wartości ISO 800 w sytuacjach, gdzie inne parametry, takie jak przysłona czy czas naświetlania, nie mogą być wystarczająco dostosowane, aby uzyskać właściwą ekspozycję.

Pytanie 10

Która z przestrzeni barw zawiera największą liczbę kolorów widocznych dla ludzkiego oka?

A. CIELab

B. CMYK

C. sRGB

D. Adobe RGB

Modele CMYK, sRGB i Adobe RGB, mimo że są dość powszechnie używane, nie pokrywają całego zakresu kolorów, które można dostrzegać, na co CIELab daje radę. No bo CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, blacK) jest głównie do druku, a z powodu ograniczeń związanych z farbami i ich mieszaniem, nie łapie wszystkich kolorów, które widzi ludzkie oko. Ponadto, ten model działa na subtractywnym mieszaniu kolorów, co też jest ograniczeniem. Z kolei sRGB (standard Red Green Blue) został stworzony z myślą o wyświetlaczach i internecie, ale jest ograniczony do mniej niż 40% widma kolorów, które widzimy. Używanie sRGB w profesjonalnym druku może dać niezgodności kolorów między tym, co widzimy na ekranie, a tym, co dostajemy na papierze. Adobe RGB ma wprawdzie szerszy gamut niż sRGB, ale jakby nie było, wciąż nie dorównuje CIELab. Błąd w wyborze tych modeli zwykle wynika z nieporozumień co do tego, jak i kiedy je stosować. Wybór odpowiedniej przestrzeni barw jest kluczowy, żeby mieć spójność kolorów w projektach graficznych oraz w produkcji. To powinno być brane pod uwagę przy wyborze odpowiedniego modelu do danej aplikacji.

Pytanie 11

Jaki typ kadru należy wykorzystać, aby uzyskać zdjęcie przedstawiające 3/4 postaci ludzkiej w ujęciu do kolan?

A. Średni

B. Totalny

C. Pełny

D. Amerykański

Odpowiedź "Amerykański" jest prawidłowa, ponieważ ten typ planu charakteryzuje się ujęciem przedstawiającym postać od kolan do głowy, co idealnie wpisuje się w opisane wymagania. Ujęcie amerykańskie jest często stosowane w filmie oraz fotografii portretowej, gdyż pozwala na uwydatnienie gestów i wyrazu twarzy, a jednocześnie pokazuje część sylwetki, co stanowi atrakcyjne połączenie. Przykładem jego zastosowania jest klasyczny styl westernów, gdzie bohaterowie są fotografowani w ten sposób, by uwydatnić ich postawę oraz charakter. Tego rodzaju ujęcie jest uznawane za standardowe w wielu kontekstach komercyjnych, takich jak reklama odzieży czy sesje portretowe, gdyż pozwala na prezentację detali stroju, a jednocześnie tworzy intymną relację między modelem a widzem. Użycie planu amerykańskiego w fotografii podkreśla również dynamikę obrazu, co sprawia, że fotografie stają się bardziej ekspresyjne.

Pytanie 12

Promieniowanie ultrafioletowe, które osiąga powierzchnię Ziemi jako część promieniowania słonecznego, jest rodzajem promieniowania elektromagnetycznego o długości fali mieszczącej się w zakresie

A. 100 nm ÷ 280 nm

B. 280 nm ÷ 315 nm

C. 315 nm ÷ 380 nm

D. 50 nm ÷ 100 nm

Wybór odpowiedzi spoza zakresu 315 nm do 380 nm wskazuje na niepełne zrozumienie klasyfikacji promieniowania ultrafioletowego. Promieniowanie UV jest zazwyczaj podzielone na trzy główne kategorie: UVA (315-400 nm), UVB (280-315 nm) i UVC (100-280 nm). Odpowiedzi wskazujące zakres 100 nm do 280 nm dotyczą promieniowania UVC, które jest w większości absorbowane przez atmosferę ziemską i nie dociera do powierzchni Ziemi, przez co jest mniej istotne w kontekście wpływu na zdrowie ludzi. Z kolei zakres 50 nm do 100 nm odnosi się do ekstremalnego promieniowania ultrafioletowego, które również nie ma wpływu na środowisko, ponieważ jest całkowicie pochłaniane przez atmosferę. Wybór odpowiedzi zawierającej długości fal 280 nm do 315 nm wskazuje na mylenie promieniowania UVB z UVA; UVB jest bardziej energetyczne i ma bezpośredni związek z poparzeniami słonecznymi, podczas gdy UVA jest odpowiedzialne za długoterminowe uszkodzenia skóry. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed szkodliwym wpływem promieniowania UV oraz dla stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej w codziennym życiu, takich jak stosowanie odpowiednich filtrów przeciwsłonecznych, które są zgodne z zaleceniami dermatologicznymi.

Pytanie 13

Wskaź zestaw najbardziej odpowiedni do wykonania zdjęcia modelki w stylu high-key?

A. Ciemne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

B. Jasne tło, jasne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

C. Ciemne tło, ciemne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

D. Wielobarwne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

Odpowiedź, która wskazuje na jasne tło, jasne ubranie modelki i miękkie rozproszone światło, jest prawidłowa, ponieważ technika high-key polega na uzyskaniu jasnego, często wręcz eterycznego efektu w fotografii. W tej technice dąży się do minimalizacji cieni i uzyskania jednorodnego, jasnego tła, co doskonale osiąga się dzięki jasnemu tłu oraz jasnym kolorom ubioru modelki. Miękkie rozproszone światło, które można uzyskać na przykład za pomocą softboxów, sprawia, że światło pada na modelkę w sposób łagodny, eliminując ostre cienie i tworząc wrażenie delikatności. Warto zauważyć, że w praktyce takie ustawienie oświetlenia jest szczególnie popularne w portretach, sesjach modowych czy zdjęciach dziecięcych, gdzie pożądany jest efekt radosny i lekki. Technika ta nie tylko podkreśla urodę modelki, ale również może być stosowana w reklamie produktów, które mają kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. W standardach fotograficznych high-key wprowadza się również elementy postprodukcji, gdzie zwiększa się jasność i kontrast, zachowując jednakże delikatność obrazu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Aktualnie stosowanym formatem zapisu zdjęć panoramicznych sferycznych 360° jest

A. format cyfrowy HFR (High Frame Rate)

B. format JPEG z kompresją bezstratną

C. format równoprostokątny (equirectangular)

D. format PSD z warstwą przezroczystości

Odpowiedzi, które sugerują inne formaty, nie odnoszą się bezpośrednio do specyfiki zapisu zdjęć panoramicznych sferycznych 360°. Na przykład, format JPEG z kompresją bezstratną jest używany do ogólnych zdjęć, ale nie jest odpowiedni do odwzorowywania pełnej sfery, ponieważ nie obsługuje bezpośrednio wymagań związanych z równoprostokątnym odwzorowaniem. Z kolei format cyfrowy HFR (High Frame Rate) odnosi się do częstotliwości klatek wideo, a nie do zapisu obrazów statycznych. Może to prowadzić do nieporozumień, gdyż nie uwzględnia on geometrii obrazów panoramicznych, które wymagają specyficznego formatu dla prawidłowego wyświetlania w trójwymiarowych przestrzeniach. Ostatnia propozycja, czyli format PSD, jest przeznaczona do edycji warstw w programie graficznym i nie jest kompatybilna z wymaganiami dotyczącymi panoram sferycznych. Często spotykanym błędem jest mylenie formatów graficznych z ich zastosowaniami; każdy z nich służy innemu celowi i ma różne właściwości, co może prowadzić do wyboru niewłaściwego formatu do konkretnego zastosowania. W efekcie, przy wyborze formatu dla zdjęć panoramicznych, kluczowe jest zrozumienie, jakie są ich specyfikacje i jakie zastosowania są związane z każdym z nich.

Pytanie 16

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i skraplanie

B. zaznaczenie i rączka

C. maska i kontrast

D. zaznaczenie i balans koloru

Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.

Pytanie 17

Wybór w aparacie fotograficznym opcji oznaczonej symbolem Tv oznacza użycie podczas rejestracji obrazu

A. ręcznego ustawienia ekspozycji

B. trybu pomiaru światła z preselekcją czasu naświetlania

C. automatycznego doboru głębi ostrości

D. trybu pomiaru światła z preselekcją przysłony

Funkcja oznaczona symbolem Tv na aparacie fotograficznym odnosi się do trybu pomiaru oświetlenia z preselekcją czasu naświetlania. W tym trybie użytkownik ma pełną kontrolę nad czasem naświetlania, co pozwala na uzyskanie zamierzonych efektów artystycznych i technicznych. Ustawiając czas naświetlania, fotograf decyduje, jak długo światło będzie padać na matrycę aparatu, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających uchwycenia ruchu. Przykładowo, w przypadku fotografowania sportu, krótki czas naświetlania pomoże zarejestrować szybko poruszające się obiekty bez rozmycia. Warto także zauważyć, że tryb Tv automatycznie dostosowuje przysłonę, aby zapewnić prawidłową ekspozycję, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w fotografii, gdzie precyzyjne zarządzanie czasem naświetlania może znacznie poprawić jakość zdjęć. Umożliwiając kontrolę nad dynamiką obrazu, tryb ten jest szczególnie polecany dla fotografów poszukujących kreatywnych rozwiązań w swoich pracach.

Pytanie 18

Aby otrzymać właściwy obraz przy użyciu techniki HDR, powinno się wykonać od 2 do 10 ujęć w formacie

A. JPEG przy zastosowaniu bracketingu ostrości

B. RAW przy zastosowaniu bracketingu ostrości

C. JPEG przy zastosowaniu bracketingu ekspozycji

D. RAW przy zastosowaniu bracketingu ekspozycji

Wybór formatu JPEG oraz zastosowanie bracketingu ostrości są niewłaściwe w kontekście techniki HDR. Format JPEG, z uwagi na kompresję stratną, ogranicza możliwości edycyjne zdjęcia, co jest problematyczne przy tworzeniu obrazów HDR, które wymagają dużej precyzji w obróbce tonów oraz detali. Kompresja JPEG prowadzi do utraty informacji, co czyni zdjęcie mniej elastycznym podczas postprodukcji, a to jest kluczowe przy łączeniu różnych ekspozycji. Z kolei bracketing ostrości polega na fotografowaniu obiektów z różnymi ustawieniami ostrości, co nie ma zastosowania w kontekście HDR, gdzie istotne jest uchwycenie różnych poziomów jasności tego samego ujęcia. Stosowanie bracketingu ostrości może prowadzić do rozmycia tła lub przedmiotu, co jest niepożądanym skutkiem w fotografii HDR. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że bracketing ostrości wzmocni efekt HDR, jednak w rzeczywistości kluczowe jest skoncentrowanie się na różnicach w ekspozycji. Zatem, dla poprawnego wykonania zdjęć HDR, konieczne jest zastosowanie bracketingu ekspozycji w formacie RAW, co zapewnia optymalną jakość i elastyczność podczas edycji.

Pytanie 19

Dla matrycy o czułości ISO 400/27° ustalono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz wartość przysłony f/8. Na jaką wartość powinna być ustawiona czułość matrycy, przy zmianie liczby przysłony do f/4, przy zachowaniu tego samego czasu naświetlania, aby osiągnąć prawidłowe naświetlenie?

A. ISO 200/24°

B. ISO 800/30°

C. ISO 100/21°

D. ISO 50/18°

Choć czułość matrycy ISO ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji, błędna zmiana wartości ISO może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Zmiana przysłony z f/8 na f/4 zwiększa ilość światła padającego na matrycę o dwa stopnie, co oznacza, że otrzymujemy znacznie jaśniejszy obraz. Właściwym podejściem jest dostosowanie czułości ISO, aby zrównoważyć tę zmianę. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na tym, że nie uwzględniają wpływu przysłony na całkowitą ekspozycję. Na przykład, wybierając ISO 800/30°, użytkownik nie zrekompensuje odpowiednio dodatkowego światła, co prowadzi do prześwietlenia zdjęcia. Innym powszechnym błędem jest ustawianie ISO 50/18° lub ISO 200/24°, co również nie rekompensuje otwarcia przysłony, a efekt końcowy będzie niewłaściwie naświetlony. Warto pamiętać, że każda zmiana w jednym z parametrów ekspozycji - przysłonie, czasie naświetlania, czy czułości ISO - wymaga przemyślenia, jak wpłynie to na pozostałe parametry, aby uzyskać zamierzony efekt. Prawidłowe zrozumienie interakcji między tymi wartościami jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich rezultatów w fotografii, a także dla efektywnego zarządzania ekspozycją w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 20

W programie Adobe Photoshop można skorygować błędy perspektywy wynikające z nachylenia aparatu przy użyciu filtra

A. rozmycie w kierunku radialnym

B. odkrywanie krawędzi

C. eliminacja szumu

D. korekcja obiektywu

Korekcja obiektywu w Photoshopie to naprawdę przydatne narzędzie. Umożliwia nam pozbycie się tych wszystkich dziwnych zniekształceń, które mogą się pojawić, zwłaszcza przy użyciu szerokokątnych obiektywów. Niekiedy obiekty przy krawędziach kadru wyglądają na zniekształcone lub nawet spłaszczone. Dzięki filtrze korekcji obiektywu możemy poprawić te geometryczne proporcje obrazu, co sprawia, że zdjęcia wyglądają znacznie bardziej naturalnie. Weźmy na przykład zdjęcia budynków – korekcja obiektywu pozwala na prostowanie linii pionowych i poziomych. To jest istotne, bo gdy robimy zdjęcia architektury, musimy dbać o realistyczną perspektywę. W praktyce często wykorzystuje się również różne techniki jak warstwowanie i maskowanie, żeby móc dokładnie kontrolować efekt końcowy. Moim zdaniem, warto również zwracać uwagę na to, żeby zdjęcie przed i po korekcji porównać, żeby mieć pewność, że wszystkie zniekształcenia zostały usunięte i obraz nadal wygląda autentycznie.

Pytanie 21

Jaką wartość przysłony należy ustawić, aby tło za modelem było jak najbardziej rozmyte?

A. f/5,6

B. f/11

C. f/2,8

D. f/22

Wybór przysłony f/11, f/5,6 czy f/22 nie pozwoli na uzyskanie najbardziej rozmytego tła, ponieważ te wartości przysłony są znacznie węższe, co prowadzi do większej głębi ostrości. Przy f/11 i f/22, otwór przysłony jest na tyle mały, że większa część sceny jest ostra, co nie sprzyja efektowi rozmycia tła. Zmniejszone światło docierające do matrycy spowoduje, że zdjęcia mogą również wymagać dłuższych czasów naświetlania lub wyższych wartości ISO, co może wprowadzać szumy do obrazu. W praktyce, fotografowie mogą błędnie zakładać, że mniejsze wartości przysłony będą lepsze dla rozmycia tła, nie zdając sobie sprawy, że tylko szerokie otwory, takie jak f/2,8, są w stanie dostarczyć pożądany efekt. Należy również zrozumieć, że przysłona ma wpływ nie tylko na głębię ostrości, ale także na charakterystykę światła w obrazie, co w przypadku użycia mniejszych wartości przysłony może dać niepożądane rezultaty w kontekście kompozycji i atmosfery zdjęcia.

Pytanie 22

Pomiar, w którym dokonuje się odczytu w całym obszarze klatki, określany jest jako

A. integralnym

B. matrycowym

C. punktowym

D. centralnie ważonym

Pomiar punktowy polega na pomiarze światła w bardzo wąskim obszarze kadru, często w centralnym punkcie, co ogranicza możliwości oceny całej sceny. W kontekście dynamicznych warunków oświetleniowych, takie podejście może prowadzić do znaczących błędów w ocenie ekspozycji. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że pomiar punktowy zawsze daje najlepsze rezultaty, ale w praktyce często nie uwzględnia on różnic w jasności w pozostałych częściach kadru, co prowadzi do niedoświetlenia lub prześwietlenia zdjęcia. Centralnie ważony pomiar to technika, która kładzie większy nacisk na centralną część kadru, co również może nie być wystarczające w złożonych scenariuszach oświetleniowych. Technika ta, podobnie jak pomiar punktowy, pomija istotne elementy takiej jak różnice w jasności na obrzeżach kadru, co prowadzi do niezadowalających efektów końcowych. Z kolei pomiar integralny odnosi się do metody, która analizuje światło w całej scenie, jednak w praktyce jest mniej powszechny i mniej precyzyjny niż pomiar matrycowy, szczególnie w sytuacjach, gdzie różnice w oświetleniu są znaczne. Zrozumienie tych technik jest kluczowe dla osiągania optymalnych rezultatów w fotografii i unikania typowych pułapek związanych z błędnym wyborem metody pomiaru.

Pytanie 23

W profesjonalnym procesie modelowania 3D na podstawie fotografii metoda Structure from Motion (SfM) wykorzystuje

A. technikę fotografowania z ruchomym źródłem światła

B. serię zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia do rekonstrukcji geometrii obiektu

C. specjalny system oświetlenia strukturalnego z projektorem wzorów

D. technologię skanowania laserowego połączoną z fotografią

Metoda Structure from Motion (SfM) to technika wykorzystywana w modelowaniu 3D, która opiera się na analizie serii zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia. Poprzez odpowiednią rekonstrukcję geometrii obiektu możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego modelu, który wiernie odwzorowuje detale i kształty. W praktyce, wykorzystuje się SfM w różnych dziedzinach, takich jak architektura, archeologia, czy grafika komputerowa. Na przykład, w architekturze można wykonać model 3D budynku, fotografując go z różnych kątów, a następnie przetwarzając zdjęcia za pomocą oprogramowania SfM, co pozwala na dokładny wgląd w strukturę budowli. Ważnym aspektem SfM jest to, że nie wymaga specjalistycznego sprzętu, wystarczą standardowe aparaty fotograficzne. Zastosowanie tej metody zwiększa efektywność procesu tworzenia modeli 3D i pozwala na szybsze uzyskiwanie wyników.

Pytanie 24

Który z podanych czynników wpływa na zakres głębi ostrości?

A. Obiekt, który jest fotografowany

B. Typ aparatu

C. Wartość przysłony

D. Czas ekspozycji matrycy

Liczba przysłony to kluczowy parametr wpływający na głębię ostrości w fotografii. W miarę jak zmniejszamy wartość f (np. f/2.8 do f/22), zmienia się ilość światła wpadającego do obiektywu, a także zakres głębi ostrości. Mniejsza liczba przysłony (większa apertura) skutkuje mniejszym zakresem głębi ostrości, co pozwala na uzyskanie efektu rozmycia tła i wyeksponowanie głównego obiektu. Przykładowo, w portretach często używa się szerokiej przysłony, aby skupić uwagę widza na osobie, a tło staje się mniej wyraźne. Z kolei większa liczba przysłony (np. f/16) zwiększa głębię ostrości, co jest pożądane w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. Umiejętne korzystanie z przysłony jest jednym z fundamentalnych aspektów techniki fotografii, a jej zrozumienie pozwala na kreatywne podejście do komponowania zdjęć oraz osiąganie zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 25

Najnowszym trendem w druku fotograficznym jest technologia

A. druku UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem

B. druku termotransferowego z powłoką ochronną utwardzaną laserowo

C. wydruku holograficznego na specjalnych papierach dwustronnych

D. wykorzystania nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych

Druk UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem to jedna z najnowocześniejszych technologii w druku fotograficznym. Proces ten polega na zastosowaniu specjalnych atramentów, które pod wpływem promieniowania UV utwardzają się niemal natychmiast po nałożeniu na podłoże. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości wydruków o intensywnych kolorach i doskonałej trwałości. Przykładowo, druk UV pozwala na realizację projektów na materiałach takich jak drewno, szkło, metal czy tworzywa sztuczne, co otwiera nowe możliwości w zakresie personalizacji i produkcji reklamowej. W kontekście standardów branżowych, druk UV spełnia wymagania dotyczące jakości i ekologii, jako że wiele atramentów UV jest wolnych od rozpuszczalników, co zmniejsza negatywny wpływ na środowisko. Coraz więcej firm inwestuje w tę technologię, ponieważ umożliwia szybkie i efektywne wykonanie zleceń o różnym stopniu skomplikowania, co znacząco zwiększa konkurencyjność na rynku.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakiego środka należy używać do samodzielnego czyszczenia obiektywów z soczewkami posiadającymi powłokę przeciwodblaskową?

A. Pędzelka

B. Sprężonego powietrza

C. Wilgotnej ściereczki

D. Irchy

Wybór niewłaściwego środka czyszczącego obiektywy może prowadzić do poważnych uszkodzeń, co pokazuje, dlaczego niektóre z proponowanych opcji są nieodpowiednie. Używanie pędzelka do czyszczenia obiektywów może wydawać się praktyczne, ale jest to metoda, która niesie ryzyko zarysowań na szkle, zwłaszcza jeśli pędzelek nie jest odpowiednio czysty lub ma twarde włosie. Również stosowanie irchy, mimo że może być użyteczna do czyszczenia powierzchni, nie jest zalecane do soczewek pokrytych powłokami przeciwodblaskowymi, ponieważ może z łatwością pozostawić zarysowania lub mikroskopijne włókna, które z kolei mogą pogorszyć jakość obrazu. Wilgotna ściereczka również nie jest idealna, ponieważ może pozostawić zacieki, a niektóre materiały mogą być zbyt szorstkie dla delikatnych powłok. Kluczowym błędem myślowym w wyborze tych metod jest brak zrozumienia, jak delikatne są soczewki z powłokami, których celem jest poprawa jakości i funkcjonalności. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich narzędzi, które zostały zaprojektowane z myślą o ochronie powierzchni optycznych i eliminowania ryzyka ich uszkodzenia, co jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu fotograficznego.

Pytanie 28

Funkcja zebra pattern w zaawansowanych aparatach cyfrowych służy do

A. automatycznej korekcji balansu bieli

B. wizualnego ostrzegania o prześwietlonych obszarach obrazu

C. wizualnej pomocy przy ustawianiu ostrości na matówce

D. porównywania dwóch różnych ekspozycji tego samego kadru

Sądzę, że wiele osób może mylić funkcję zebra pattern z innymi elementami pracy z aparatem. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że ta funkcja pełni rolę wizualnej pomocy przy ustawianiu ostrości na matówce. To błędne rozumienie, ponieważ ustawienie ostrości jest procesem, który polega na precyzyjnym dopasowaniu odległości obiektywu do obiektu fotografowanego, a zebra pattern nie ma z tym nic wspólnego. Zamiast tego, ta funkcja koncentruje się na sygnalizowaniu obszarów, które są potencjalnie prześwietlone, a nie na pomocy w ostrości. Kolejna mylna koncepcja to automatyczna korekcja balansu bieli. Balans bieli odnosi się do tego, jak aparat interpretuje różne źródła światła i nie jest to coś, co zebra pattern może skorygować. To złożony proces, który wymaga analizy temperatury barwowej danego światła, co również nie ma nic wspólnego z zebrami. Również porównywanie dwóch różnych ekspozycji tego samego kadru to zbyt odmienna funkcja, która nie jest realizowana przez zebra pattern. Kiedy myślimy o dobrym fotografowaniu, ważne jest, aby rozumieć te różnice i nie mylić narzędzi, które mają różne cele i zastosowania. Każda z tych funkcji pełni swoją unikalną rolę w procesie fotografowania, a ich mylenie może prowadzić do frustracji i błędów w pracy nad zdjęciami.

Pytanie 29

Urządzenie umożliwiające kontrolowaną ekspozycję materiału wrażliwego na światło oraz obliczenie jego światłoczułości, to

A. densytometr.

B. luksometr.

C. fotometr.

D. sensytometr.

Densytometr, luksometr i fotometr to urządzenia, które, mimo że są przydatne w różnych dziedzinach, nie są odpowiednie do kontrolowanej ekspozycji materiałów światłoczułych. Densytometr służy do pomiaru gęstości optycznej, co jest istotne w analizie filmów, ale nie pozwala na bezpośrednie określenie światłoczułości materiałów. Jego zastosowanie jest ograniczone do oceny już naświetlonych materiałów, a nie do ich testowania w warunkach kontrolowanych. Luksometr, z kolei, jest narzędziem do pomiaru natężenia oświetlenia, co może być przydatne w ocenie warunków oświetleniowych w danym otoczeniu, ale nie dostarcza informacji o właściwościach światłoczułych materiałów. Z kolei fotometr służy do pomiaru ilości światła, a jego zastosowanie koncentruje się na analizie oświetlenia w kontekście różnych zjawisk optycznych, a nie na badaniu materiałów światłoczułych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te przyrządy spełniają podobną funkcję, jednak nie są one w stanie dostarczyć wymaganych danych do obliczenia charakterystyki materiałów światłoczułych, co jest kluczowe w branży fotograficznej i grafice. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice i zastosowania tych urządzeń w kontekście ich specyficznych funkcji w analizie optycznej.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W Adobe Photoshop proces wyszczuplania modeli wykonuje się przy wykorzystaniu narzędzia

A. rozmycie kształtów

B. filtr skraplanie

C. filtr renderowanie

D. rozmycie inteligentne

Filtr skraplanie w Adobe Photoshop to narzędzie umożliwiające zaawansowane modelowanie kształtów oraz dostosowywanie proporcji obiektów w grafice rastrowej. Umożliwia ono manipulację zawartością obrazu poprzez wciąganie lub wypychanie pikseli, co jest kluczowe w procesach wyszczuplania modeli. Dzięki temu narzędziu można precyzyjnie modelować sylwetki, co jest szczególnie przydatne w retuszu zdjęć modowych czy portretowych. Skalując elementy graficzne, warto stosować filtr skraplanie z umiarem, aby uzyskać naturalny efekt, unikając przerysowanych proporcji. Warto również pamiętać o stosowaniu warstw i maski, co pozwala na zachowanie oryginalnego obrazu i umożliwia dalszą edycję. Dobrym przykładem użycia filtru skraplanie jest korekcja sylwetek w fotografii, gdzie można subtelnie skorygować obszary, takie jak talia czy biodra, zachowując jednocześnie naturalny wygląd postaci. Standardy branżowe podkreślają znaczenie umiejętności pracy z narzędziami filtrów w Photoshopie, co jest kluczowe w profesjonalnym retuszu zdjęć.

Pytanie 32

Najlepszym materiałem tła dla fotografii typu high-key jest

A. czarny aksamit

B. szary karton

C. białe płótno lub papier

D. czerwone sukno

Białe płótno lub papier to idealny materiał tła w fotografii high-key, ponieważ odbija światło w sposób, który pozwala uzyskać jasne, przemyślane kompozycje. W tej technice fotograficznej kluczowe jest unikanie cieni i stworzenie efektu jasności oraz lekkości. Białe tło działa jako neutralny odbłyśnik, co sprawia, że światło rozprasza się równomiernie, eliminując niepożądane kontrasty. Przykładowo, w fotografii portretowej z białym tłem skórna tonacja modela staje się bardziej równomierna, a detale odzieży są lepiej widoczne, co podkreśla elegancję ujęcia. Dodatkowo, użycie białego tła w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, takim jak softboxy czy lampy błyskowe z dyfuzorami, pozwala na pełne wykorzystanie potencjału tej techniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Warto też pamiętać, że białe tło jest łatwe do edytowania w postprodukcji, co daje jeszcze większe możliwości twórcze.

Pytanie 33

Na fotografii zastosowano kompozycję obrazu

A. wieloelementową, centralną.

B. centralną, prostą.

C. symetryczną, otwartą.

D. zamkniętą, dynamiczną.

Poprawna odpowiedź to "symetryczna, otwarta". W kompozycji symetrycznej, elementy obrazu są zorganizowane w sposób, który przekłada się na równowagę wizualną. W tym przypadku drewniana balustrada jest rozłożona równomiernie po obu stronach osi pionowej, co tworzy harmonię i stabilność w odbiorze wizualnym. Tego typu kompozycja często wykorzystywana jest w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie zachowanie równowagi jest kluczowe dla estetyki obrazu. Kompozycja otwarta odnosi się do sytuacji, w której elementy w obrazie nie są zamknięte w ramach płaszczyzny, co pozwala widzowi na percepcję przestrzeni poza krawędziami. Horyzont i widok na morze w tym zdjęciu wskazują na otwartość, co sprzyja uczuciu swobody i możliwości eksploracji. Praktyka ta jest zgodna z zasadami projektowania przestrzennego, gdzie dąży się do maksymalnego wykorzystania przestrzeni i tworzenia wrażenia głębi. Warto również zauważyć, że symetria często przyciąga wzrok i staje się centralnym punktem zainteresowania, co potwierdzają badania nad percepcją wizualną.

Pytanie 34

Technologia Organic LED (OLED) w monitorach do edycji zdjęć zapewnia

A. doskonały kontrast dzięki całkowicie czarnym pikselom i szeroką gamę kolorów

B. najniższe zużycie energii przy pełnej jasności ekranu

C. najwyższą dostępną jasność osiągającą do 10000 nitów

D. automatyczną korekcję kolorów w zależności od oświetlenia otoczenia

Technologia OLED w monitorach do edycji zdjęć rzeczywiście zapewnia doskonały kontrast, co jest kluczowe w tej dziedzinie. Dzięki konstrukcji paneli OLED, każdy piksel emituje światło indywidualnie i może być całkowicie wyłączony. To oznacza, że czerń jest naprawdę czarna, co prowadzi do znacznie wyższego kontrastu w porównaniu do tradycyjnych wyświetlaczy LCD, które korzystają z podświetlenia. W praktyce, dzięki temu edytorzy zdjęć mogą znacznie dokładniej ocenić detale w cieniach i jasnych obszarach zdjęcia. Szeroka gama kolorów również jest istotna, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnej edycji zdjęć. Standardy takie jak Adobe RGB i DCI-P3 są często wykorzystywane w branży i monitory OLED z reguły oferują szeroką przestrzeń kolorystyczną w obrębie tych standardów, co zwiększa ich przydatność w pracy kreatywnej.

Pytanie 35

Ilustracja przedstawia

A. slider.

B. pilota do lamp.

C. konwerter.

D. światłomierz.

Światłomierz to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w procesie fotografii, umożliwiając precyzyjne pomiary natężenia światła. Na przedstawionej ilustracji widoczny jest światłomierz, którego charakterystyczne cechy to pokrętło i mała, wystająca kula. Te elementy są typowe dla modeli analogowych, które wykorzystują fotokomórki do pomiaru oświetlenia. Dzięki zastosowaniu światłomierza fotograf może skutecznie ustalić odpowiednie ustawienia ekspozycji aparatu, co jest niezbędne do uzyskania optymalnych rezultatów w fotografii. Przykładowo, w sytuacji silnego nasłonecznienia, światłomierz pozwala na określenie, czy użycie krótszej migawki lub mniejszej przysłony będzie konieczne, aby uniknąć prześwietlenia. Użycie światłomierza jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii, co potwierdzają liczne publikacje i szkolenia dla fotografów. Wiedza na temat pomiaru światła jest nie tylko teoretyczna, ale ma również zastosowanie praktyczne, co czyni światłomierz niezastąpionym narzędziem w arsenale każdego profesjonalnego fotografa.

Pytanie 36

Czym jest emulsja fotograficzna?

A. wzmacniacz rtęciowy jednoroztworowy

B. zawiesina drobnokrystalicznych światłoczułych halogenków srebra w żelatynie

C. substancja wywołująca w formie siarczanu

D. roztwór stężony chlorku glinowego i kwasu octowego

Pojęcia związane z emulsją fotograficzną często bywają mylone z innymi substancjami chemicznymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Wodny roztwór stężonego chlorku glinowego z kwasem octowym, pomimo swojej chemicznej złożoności, nie ma zastosowania w kontekście emulsji fotograficznej. Ten typ substancji nie jest światłoczuły i nie służy do rejestracji obrazu, co jest kluczowym kryterium działania emulsji. Z kolei wzmacniacz rtęciowy jednoroztworowy, pomimo że może być użyty w różnych procesach chemicznych, nie jest związany z produkcją materiałów fotograficznych. W rzeczywistości, wzmacniacze chemiczne stosowane w fotografii mają zupełnie inne funkcje, takie jak przyspieszanie procesu wywoływania zdjęć, a nie jako główny składnik emulsji. Co więcej, substancja wywołująca w postaci siarczanu również nie jest prawidłowa, gdyż siarczany są raczej związane z procesami chemicznymi w przemyśle wydobywczym lub jako dodatki w medycynie, a nie w kontekście emulsji. Kluczowym błędem myślowym jest zatem nieodróżnianie różnych substancji chemicznych od ich specyficznych zastosowań w fotografii, co wprowadza zamieszanie i utrudnia zrozumienie tego procesu. Emulsja fotograficzna, jako komponent kluczowy, wymaga zrozumienia jej składu i właściwości, aby móc efektywnie pracować z technikami fotografii tradycyjnej.

Pytanie 37

Najlepszym materiałem do archiwizowania wydruków fotograficznych jest papier

A. kredowy błyszczący

B. kalka techniczna

C. bezkwasowy o wysokiej gramaturze

D. zwykły biurowy 80 g/m²

Zwykły biurowy papier o gramaturze 80 g/m² nie jest odpowiedni do archiwizowania wydruków fotograficznych. Choć może wydawać się to wygodne i tanie rozwiązanie, jego skład chemiczny zawiera kwasy, które w dłuższym okresie mogą prowadzić do żółknięcia i degradacji zdjęć. Archiwizacja wymaga materiałów o wysokiej trwałości, a taki papier szybko się zniszczy, co może wpłynąć na bezpieczeństwo przechowywanych obrazów. Kredowy błyszczący papier, mimo że daje atrakcyjny wygląd zdjęć, nie jest odpowiedni do archiwizacji, ponieważ jego powłoka może zawierać substancje chemiczne, które nie sprzyjają długotrwałemu przechowywaniu. Kalka techniczna, z kolei, jest materiałem o dużej przezroczystości, ale nie oferuje odpowiedniej ochrony ani trwałości dla wydruków fotograficznych. Właściwe podejście do archiwizacji powinno opierać się na zrozumieniu, jak różne materiały wpływają na jakość i trwałość przechowywanych prac. Ostatecznie, wybierając niewłaściwy papier, można narazić swoje cenne wspomnienia na nieodwracalne zniszczenie.

Pytanie 38

Jakiego filtru należy użyć, aby uzyskać delikatny efekt klasycznej fotografii w odcieniu sepii?

A. Polaryzacyjny

B. Połówkowy

C. Szary

D. Konwersyjny

Użycie filtrów takich jak polaryzacyjny, połówkowy czy szary w kontekście uzyskania efektu sepii jest nieadekwatne i może prowadzić do mylnych wniosków. Filtr polaryzacyjny, na przykład, służy do redukcji odblasków oraz zwiększenia nasycenia kolorów, co jest pomocne w fotografii krajobrazowej. Niemniej jednak, jego właściwości nie są zgodne z celem uzyskania tonacji sepii, która wymaga intensyfikacji specyficznych ciepłych tonów. Z kolei filtr połówkowy, który jest używany do wyrównania różnic w ekspozycji pomiędzy jasnymi a ciemnymi obszarami obrazu, nie wpływa na kolorystykę w sposób, który pozwalałby uzyskać efekt sepii. Zastosowanie filtra szarego, który obniża ilość światła docierającego do matrycy aparatu, również nie odpowiednio wspiera zamierzony efekt, gdyż skupia się na kontroli ekspozycji, a nie na manipulacji kolorami. To niezrozumienie praktycznego zastosowania filtrów i ich właściwości prowadzi do błędnych wyborów w procesie twórczym. Dobrze jest zrozumieć, że każdy filtr ma swoje specyficzne przeznaczenie, a ich wybór powinien być przemyślany w kontekście zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 39

Najlepiej do zdjęć makro zastosować lampę

A. wbudowaną

B. pierścieniową

C. błyskową studyjną

D. zewnętrzną dedykowaną

Lampa pierścieniowa to jedno z najlepszych rozwiązań do fotografii makro, ponieważ zapewnia równomierne oświetlenie obiektu, eliminując cienie i refleksy. Jej konstrukcja pozwala na zachowanie odpowiedniej odległości od obiektu, co jest kluczowe w przypadku zdjęć makro, gdzie detale są niezwykle ważne. Pierścieniowe lampy LED mogą być regulowane pod względem intensywności i barwy światła, co pozwala na dostosowanie oświetlenia do różnych warunków i tematów. Dodatkowo, wykorzystanie lampy pierścieniowej w połączeniu z obiektywami makro pozwala na uzyskanie wyraźnych i szczegółowych zdjęć, co jest zgodne z dobrą praktyką w tej dziedzinie. Warto również zauważyć, że takie oświetlenie może być stosowane do różnych tematów, od fotografii przyrodniczej po produktową, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w aparacie fotograficznym.

Pytanie 40

Jaką wadą obiektywu nazywamy sytuację, w której wiązka światła pochodząca z punktu leżącego poza osią optyczną obiektywu, po przejściu przez obiektyw, generuje obraz przypominający kształt przecinka?

A. Aberracja komatyczna

B. Aberracja chromatyczna

C. Dystorsja

D. Astygmatyzm

Astygmatyzm to wada optyczna, która polega na nierównomiernym załamaniu światła przez soczewki, co prowadzi do rozmycia obrazu w jednej osi. W przypadku obiektywów astygmatycznych, obraz punktowy może być wydłużony w kierunku poziomym lub pionowym, ale nie przyjmuje formy przecinka, co jest charakterystyczne dla aberracji komatycznej. Odpowiedzi związane z aberracją chromatyczną i dystorsją również nie są właściwe w kontekście omawianego pytania. Aberracja chromatyczna powstaje w wyniku różnego załamania promieni świetlnych o różnych długościach fal, co prowadzi do rozdzielenia kolorów na krawędziach obiektów, ale nie wpływa na formę obrazu, który może być nieostry, ale nie ma kształtu przecinka. Dystorsja to zniekształcenie obrazu, które może przyjmować formę beczkowatości lub poduszkowatości, ale znowu nie przekłada się na kształt obrazu jako takiego. Pojawienie się błędnych odpowiedzi wynika często z mylenia różnych typów wad optycznych oraz ich charakterystyki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej oceny jakości obiektywów optycznych i ich zastosowania w praktyce.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej