Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 00:18
Data zakończenia: 23 maja 2025 00:47

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu

B. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych

C. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład

D. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza

Hmm, odpowiedzi, które mówią, że koszt jednostkowy akcydenów wzrośnie albo zostanie taki sam, są trochę na bakier z prawdą. Bo wzrost zamówienia o 40% wcale nie musi oznaczać wyższych kosztów jednostkowych. Tak naprawdę, przy większym nakładzie te stałe koszty rozkładają się na więcej produktów, co powinno obniżyć koszty. Warto też pamiętać o produkcji masowej, która daje oszczędności. Mówiąc, że większa liczba zmian pracy drukarza podniesie koszt jednostkowy, nie uwzględnia się, że przy dobrej organizacji i nowoczesnych technologiach, czas drukowania na jednostkę może być krótszy. Jeśli zamawiamy więcej, to drukarnia nie zmienia liczby form, więc koszty przygotowania wciąż są takie same, co prowadzi do ich rozkładu na większą liczbę jednostek. Złe założenia mogą prowadzić do złych wniosków o kosztach produkcji, a to może przyczynić się do nieodpowiednich decyzji zakupowych klientów.

Pytanie 2

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 2

B. 2 x 1

C. 2 + 1

D. 2 x 2

Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 3

Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2

B. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2

C. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

D. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

Wybór innego podłoża do druku ulotek reklamowych może wynikać z różnych błędnych założeń dotyczących właściwości materiałów. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2, mimo że jest bardzo wytrzymała, jest nadmiernie gruba i ciężka do zastosowań takich jak ulotki, które mają być łatwo rozprowadzane i czytane. Zbyt duża gramatura może także prowadzić do problemów z drukiem, takich jak nierówne nałożenie atramentu czy trudności w składaniu. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2 jest z kolei zbyt cienki, co sprawia, że ulotki mogą wydawać się nieprofesjonalne oraz mało trwałe. W przypadku dwustronnego druku, cienki papier może prowadzić do prześwitów, co negatywnie wpływa na estetykę. Wybór kartonu jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2 również nie jest odpowiedni, gdyż nie jest on powlekany z obu stron, co ogranicza możliwości druku dwustronnego i może skutkować niższą jakością wizualną. Niezrozumienie tych podstawowych zasad dotyczących gramatury i powlekania prowadzi do wyboru materiałów, które nie spełniają wymogów profesjonalnego druku reklamowego, a tym samym nie przyczyniają się do skutecznej komunikacji wizualnej. W branży reklamowej kluczowe jest dostosowanie materiałów do oczekiwań odbiorców oraz celu komunikacji, co z pewnością osiąga się wybierając odpowiedni papier.

Pytanie 4

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 288 stron

B. 320 stron

C. 336 stron

D. 352 strony

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nie do końca zrozumienia, jak działają procesy związane z drukiem i formatowaniem arkuszy. Często ludzie mylą formaty SRA1 i A5, co prowadzi do złych obliczeń. Ważne jest, żeby wiedzieć, że SRA1 jest większy od A1 i jego możliwości w kontekście uzyskiwania mniejszych formatów są naprawdę istotne. Niektórzy mogą myśleć, że każda SRA1 da więcej stron A5, co oczywiście nie jest prawdą, bo zależy to od właściwego podziału. Inny typowy błąd to nieprzyjmowanie do wiadomości, że na arkuszu A5 można wydrukować dwie strony z przodu i tyłu. Dlatego, gdy mamy 10 arkuszy SRA1, co daje 320 stron A5, to mała pomyłka w obliczeniach może wprowadzić w błąd co do liczby stron. W branży poligraficznej zrozumienie tego jest mega ważne, bo pozwala na lepsze planowanie kosztów i materiałów. Każdy, kto pracuje w wydawnictwie lub drukarni, powinien to dobrze ogarniać, żeby nie robić drogich błędów.

Pytanie 5

Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze

A. żółtym

B. z wypełnieniem gradientowym

C. czarnym

D. zastosowując farby Pantone

Przygotowując materiały do druku offsetowego, należy zrozumieć, że nie wszystkie kolory są równie efektywne w tym procesie. Wypełnienia gradientem mogą wydawać się atrakcyjne wizualnie, ale w druku offsetowym mogą prowadzić do problemów z reprodukcją. Gradienty często wymagają zastosowania złożonych technik druku, takich jak separacje kolorów, co zwiększa ryzyko niezgodności kolorystycznych i obniża jakość końcowego produktu. W przypadku koloru żółtego, jest to kolor, który może być trudny do uzyskania w pełnej intensywności podczas drukowania offsetowego, co sprawia, że może być mniej praktyczny w porównaniu do czerni. Żółty toner także łatwiej blaknie, co powoduje, że nie jest idealnym wyborem do elementów krytycznych w projekcie. Chociaż farby Pantone są szeroko stosowane w branży, ich użycie nie jest zawsze konieczne przy standardowym druku offsetowym. Wybór Pantone zazwyczaj stosuje się do projektów wymagających precyzyjnej reprodukcji koloru, a nie do ogólnych nadruków, które mogą być wykonane w modelu CMYK. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek w projektowaniu materiałów do druku offsetowego, co pozwoli na osiągnięcie lepszych rezultatów i spełnienie oczekiwań klientów.

Pytanie 6

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 160 zł

B. 300 zł

C. 240 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 7

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Powielacz risograficzny

B. Naświetlarka CtP

C. Skaner

D. Proofer

Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 8

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Artioscad

B. Blender

C. Impozycjoner

D. Audacity

Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 9

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. InDesign

B. Illustrator

C. QuarkXPress

D. PuzzleFlow

Wybór innych programów, jak QuarkXPress, Illustrator czy InDesign, może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak one działają w kontekście impozycji. QuarkXPress jest mocnym narzędziem do składu tekstu i grafiki, ale nie jest to typowo program do impozycji. Głównie służy do robienia publikacji, więc traci na dokładności rozmieszczania stron w porównaniu do PuzzleFlow. Illustrator to bardziej program do grafiki wektorowej, jego możliwości impozycji też są dość ograniczone i często trzeba robić dodatkowe kroki, co może wprowadzić błędy w końcowym druku. InDesign jest trochę bliżej impozycji, ale wciąż nie dorównuje takim specjalistycznym programom jak PuzzleFlow. Czasami ludzie myślą, że każdy program do projektowania nadaje się do impozycji, co może być mylące. A impozycja wymaga dużej precyzji, więc korzystanie z narzędzi, które nie są naprawdę do tego stworzone, może prowadzić do problemów z jakością druku i nieefektywnego procesu produkcji.

Pytanie 10

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. na liczbę akapitów w dokumencie.

B. na ilość kolumn w układzie.

C. na stopień pisma oraz szerokość łamu.

D. na typ pisma oraz wysokość łamu.

Analizując odpowiedzi związane z zależnością wielkości wcięcia akapitowego, można zauważyć, że koncepcje takie jak liczba kolumn na łamie, liczba akapitów na stronie czy krój pisma i wysokość łamu nie uwzględniają kluczowych elementów wpływających na efektywność typograficzną. Liczba kolumn na łamie rzeczywiście wpływa na układ tekstu, ale sama w sobie nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za wysokość wcięcia akapitowego. W rzeczywistości, wcięcia są bardziej związane z estetyką i czytelnością, a niekoniecznie z ilością kolumn. Podobnie, liczba akapitów na stronie może wpływać na ogólny układ, ale nie determinuje odpowiednich wcięć. Krój pisma również odgrywa rolę, jednak to stopień pisma i szerokość łamu mają największy wpływ na wcięcie. Wysokość łamu może wpłynąć na to, jak tekst jest postrzegany w kontekście przestrzeni, ale nie jest to główny czynnik. W praktyce przyporządkowywanie wcięć do nieodpowiednich elementów może prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych układów tekstu, co w końcu zniechęca czytelników. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wcięcia akapitowe powinny być dostosowane do konkretnego projektu, uwzględniając stopień pisma oraz szerokość łamu, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny oraz czytelność tekstu.

Pytanie 11

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Kalibratora

B. Lupy

C. Densytometru transmisyjnego

D. Densytometru refleksyjnego

Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.

Pytanie 12

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Chwytak

B. Różdżka

C. Rozmycie

D. Stempel

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest idealne do usuwania drobnych plam na zeskanowanych zdjęciach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu i nałożenie ich na inny. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, dzięki czemu ma większą kontrolę nad tym, jak duże lub małe obszary mogą być naprawiane. Stempel działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że można nim efektywnie maskować niedoskonałości, takie jak plamy, kurz czy zarysowania, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwalnych zdjęć. Dobrym przykładem zastosowania stempla jest sytuacja, gdy na zdjęciu znajduje się niepożądany punkt, którego chcemy się pozbyć; wystarczy wybrać dobre źródło z obrazu, a następnie nałożyć je na problematyczny obszar. Ważne jest także, żeby korzystać z różnych źródeł klonowania, aby uzyskać naturalny efekt, unikając widocznych powtórzeń. W branży graficznej standardem jest dbałość o szczegóły, dlatego umiejętność stosowania stempla w Photoshopie jest kluczowa dla zachowania wysokiej jakości edytowanych zdjęć.

Pytanie 13

Tworzenie krzywych Béziera to funkcjonalność typowa dla aplikacji

A. Puzzle Flow Organizer

B. Corel Draw

C. Adobe Media Encoder

D. Microsoft Word

Corel Draw to profesjonalne oprogramowanie do grafiki wektorowej, które szeroko wykorzystuje krzywe Béziera jako kluczowy element w procesie tworzenia i edytowania grafiki. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w projektowaniu graficznym, pozwalającym na precyzyjne definiowanie kształtów i linii poprzez manipulację punktami kontrolnymi. W praktyce, artysta cyfrowy może za ich pomocą tworzyć skomplikowane ilustracje, logo czy typografię, które wymagają dużej dokładności. Standardy branżowe podkreślają znaczenie opanowania narzędzi do rysowania krzywych Béziera, ponieważ są one wszechobecne w oprogramowaniach do obróbki grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy Inkscape. Zrozumienie ich działania nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również umożliwia tworzenie bardziej złożonych i artystycznych projektów. Przykłady zastosowania obejmują grafikę reklamową, gdzie precyzyjne detale są kluczowe, a także w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie kształty muszą być elastyczne i dostosowywane do różnych wymagań.

Pytanie 14

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 100 broszur (z użyciem 3 zszywek każda), jeśli długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm?

A. 6 metrów

B. 20 metrów

C. 2 metry

D. 30 metrów

Odpowiedź 6 metrów jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć potrzebną długość drutu introligatorskiego do oprawy 100 broszur, musimy uwzględnić liczbę zszywek oraz długość jednej zszywki. W tym przypadku, każda broszura jest zszywana w trzech miejscach, co daje łącznie 300 zszywek (100 broszur x 3 zszywki). Długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm, co oznacza, że na jedną zszywkę potrzebujemy 20 mm drutu. Zatem całkowita długość drutu wynosi 300 zszywek x 20 mm = 6000 mm, co odpowiada 6 metrom. W praktyce, w branży introligatorskiej ważne jest precyzyjne obliczenie materiałów, aby zminimalizować odpady i zrealizować produkcję w sposób efektywny. Dobre praktyki wymagają także uwzględnienia marginesu na ewentualne błędy podczas cięcia i zszywania, co może również wpłynąć na finalne zapotrzebowanie na drut. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie i obliczenia są kluczowe dla jakości końcowego produktu i satysfakcji klienta.

Pytanie 15

Ile materiału foliowego należy przygotować do laminowania z obu stron 500 arkuszy formatu A3?

A. 115 m2

B. 125 m2

C. 110 m2

D. 130 m2

Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do laminowania 500 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić zarówno powierzchnię jednego arkusza, jak i fakt, że laminowanie jest procesem dwustronnym. Arkusz A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię wynoszącą 0,125 m2 na jeden arkusz. Dla 500 arkuszy powierzchnia wynosi 500 x 0,125 m2 = 62,5 m2. Ponieważ laminowanie jest dwustronne, trzeba tę wartość pomnożyć przez 2, co daje 125 m2. Przykładowo, w praktyce, jeśli w drukarni zajmujemy się usługami laminowania, istotne jest, aby dokładnie obliczać ilości materiałów, aby zminimalizować odpady i koszty. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto uwzględnić dodatkowy margines na ewentualne błędy w cięciu lub przygotowaniu materiałów, jednak podstawowe obliczenia jasno wskazują, że do laminowania 500 arkuszy A3 potrzeba 125 m2 folii.

Pytanie 16

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 3

B. 5 + 3

C. 4 + 2

D. 5 + 2

Odpowiedź 5 + 2 jest poprawna, ponieważ oznacza, że ulotka ma zadrukowaną jedną stronę w pięciu kolorach wielobarwnych oraz dodatkowo kolor złoty, co jest istotne w kontekście druku fleksograficznego lub offsetowego, gdzie kolor złoty dodaje wartości estetycznej i wyróżniającej. W przypadku drugiej strony ulotki, mamy zadruk w dwóch kolorach: czarnym i srebrnym. Użycie koloru srebrnego w połączeniu z czarnym daje efekt elegancji i nowoczesności, co jest często stosowane w materiałach promocyjnych. Stosowanie bogatej kolorystyki w druku wymaga umiejętności odpowiedniego dobierania kolorów, dbania o ich zgodność z systemami kolorów, takimi jak CMYK czy Pantone. Przykładem zastosowania takiej kolorystyki mogą być ulotki promujące luksusowe produkty, które wymagają podkreślenia estetyki poprzez użycie metalicznych kolorów oraz pełnych kolorów, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku.

Pytanie 17

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. Photoshop

B. Acrobat

C. InDesign

D. Illustrator

Wybierając InDesign, Photoshop lub Illustrator, można łatwo ulec mylnemu wrażeniu, że te programy są równoważne w kontekście projektowania akcydensowego. InDesign, znany ze swojej potężnej funkcjonalności w zakresie układów wielostronicowych i typografii, jest programem dedykowanym do profesjonalnego projektowania materiałów drukowanych. Umożliwia on efektywne zarządzanie tekstem oraz grafiką, co czyni go najlepszym wyborem dla akcji drukowanych. Photoshop, z kolei, jest narzędziem do edycji zdjęć, które może być używane do tworzenia materiałów wizualnych, ale nie jest zoptymalizowane do projektowania złożonych układów tekstu, co jest kluczowe w przypadku materiałów akcydensowych. Illustrator specjalizuje się w grafice wektorowej, co może być przydatne w projektowaniu logo i ilustracji, ale również nie jest to program dedykowany do kompleksowego projektowania dokumentów akcydensowych. Użytkownicy mogą pomylić te programy z powodu ich wszechstronności, jednak każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że dla efektywnego projektowania materiałów drukowanych, należy wybierać programy zgodnie z ich przeznaczeniem i funkcjonalnością, a nie tylko na podstawie ich ogólnych możliwości.

Pytanie 18

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. jest napisany inną czcionką

B. pozostaje na końcu łamu

C. wypełnia całą kolumnę

D. ma mniej niż 12 znaków

Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec pewne nieporozumienia dotyczące definicji szewca w typografii. Opcja wskazująca na to, że szewcem jest wiersz, który całkowicie wypełnia kolumnę, jest błędna, ponieważ szewec to nie ostateczne wypełnienie przestrzeni tekstu, ale element, który powinien być odpowiednio umiejscowiony na końcu łamu, aby zachować estetykę i przejrzystość. Również stwierdzenie, że szewcem jest wiersz, który posiada mniej niż 12 znaków, jest mylne, gdyż długość wiersza nie ma bezpośredniego związku z jego kwalifikacją jako szewca. Szewce mogą mieć zróżnicowaną długość i nie są ograniczone do konkretnej liczby znaków. Ostatnia wskazówka, że szewcem jest wiersz złożony inną odmianą czcionki, jest również fałszywa. Typografia bazuje na spójności wizualnej, a zastosowanie różnych odmian czcionek w obrębie jednego akapitu mogłoby wprowadzać chaos w odbiorze tekstu. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że definicja szewca w typografii odnosi się bardziej do umiejscowienia i kontekstu w układzie, aniżeli do jego długości czy zastosowanej czcionki.

Pytanie 19

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Filtry

B. Spady

C. Warstwy

D. Gradienty

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 20

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Twarda

B. Firetowa

C. Włoskowa

D. Chuda

Wybór błędnych spacji, takich jak chuda, włoskowa czy firetowa, wynika często z niepełnego zrozumienia ich funkcji w kontekście łamania tekstu. Chuda spacja, nazywana również spacją półpełną, jest stosunkowo wąska i używana jest najczęściej dla estetyki tekstu, ale nie spełnia roli zapobiegania łamaniu wiersza. Z kolei spacja włoskowa, znana jako spacja zwężająca, również nie ma na celu zatrzymywania łamania, lecz służy do precyzyjnego dostosowywania odstępów w typografii. To narzędzie jest szczególnie cenione w druku i projektowaniu graficznym, ale nie w kontekście łamania tekstu. Firetowa spacja, choć mniej znana, również nie ma wpływu na łamanie tekstu, a jej zastosowanie jest ograniczone do specyficznych przypadków typograficznych. Wybór niewłaściwej spacji często wynika z przeświadczenia, że wszystkie typy spacji mogą pełnić tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ spacji ma swoje unikalne zastosowanie i właściwości, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieczytelnych i nieestetycznych dokumentów. Kluczowym elementem w typografii jest umiejętność właściwego doboru narzędzi, które wspierają przekaz tekstu, a nie go ograniczają.

Pytanie 21

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Sigil

B. Inkscape

C. GIMP

D. Birdfont

Birdfont, GIMP oraz Inkscape to narzędzia, które nie są odpowiednie do tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Birdfont to program do tworzenia czcionek, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na projektowaniu typografii, a nie na edytowaniu dokumentów ePUB. Użytkownicy mogą pomylić Birdfont z narzędziami do edycji tekstu, jednak jego główne zastosowanie dotyczy grafiki wektorowej związanej z czcionkami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście e-booków. GIMP to edytor grafiki rastrowej, który służy do obróbki zdjęć i tworzenia grafik, ale nie jest przeznaczony do składania tekstu i zarządzania strukturą dokumentów ePUB. Choć GIMP może być używany do tworzenia obrazów, nie zapewnia funkcji związanych z formatowaniem tekstu czy zarządzaniem metadanymi, co jest kluczowe w publikacjach elektronicznych. Inkscape, z drugiej strony, to narzędzie do grafiki wektorowej, które, mimo że może być używane do projektowania elementów graficznych e-booków, nie ma wbudowanych funkcji do tworzenia ePUB. Użytkownicy często mylą aplikacje graficzne z edytorami tekstów, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowań. W kontekście tworzenia e-booków, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dostosowanych do standardów ePUB, które oferują odpowiednie możliwości edycji i publikacji.

Pytanie 22

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. stempla

B. pióra

C. ołówka

D. pędzla

Pióro to narzędzie wektorowe, które umożliwia precyzyjne rysowanie kształtów oraz ścieżek w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. Użycie pióra pozwala na tworzenie krzywych i linii o dowolnym kształcie, co jest kluczowe przy obrysowywaniu bitmap, by przekształcić je w obiekty wektorowe. W praktyce, za pomocą narzędzia pióra można stworzyć dokładny kontur bitmapy, który następnie można edytować, skalować lub modyfikować bez utraty jakości, co jest fundamentalną zaletą grafiki wektorowej w porównaniu do bitmap. Przykładowo, jeśli mamy obrazek logo w formacie rastrowym, obrysowanie go piórem pozwoli na utworzenie czystej, skalowalnej wersji, którą łatwo można wykorzystać na różnych nośnikach, od wizytówek po billboardy. Dodatkowo, standardem w branży jest korzystanie z narzędzi wektorowych do pracy nad grafiką, ponieważ zapewniają one większą elastyczność i jakość w procesie projektowania graficznego.

Pytanie 23

Czym jest akapit?

A. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem

B. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony

C. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie

D. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu

Odpowiedź, że akapit to fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym, a końcowym, jest poprawna, ponieważ akapit to podstawowa jednostka tekstowa w pisaniu, zaprojektowana w celu organizacji treści w czytelny sposób. Akapity są używane do oddzielania różnych myśli lub tematów, co ułatwia czytelnikowi zrozumienie tekstu. W praktyce każdy akapit zazwyczaj zawiera główną ideę, wspierane przez szczegóły, przykłady lub argumenty. W standardach typograficznych i edytorskich, takich jak zasady stylu APA lub Chicago, akapity powinny być wyraźnie oznaczane przez odstępy między nimi, co zwiększa czytelność i estetykę tekstu. Używanie akapitów pozwala zatem na logiczną strukturację treści, co jest niezbędne w profesjonalnym pisaniu oraz w publikacjach akademickich. Dobrą praktyką jest również, aby pierwszy wiersz akapitu był odsunięty od lewego marginesu, co ułatwia jego identyfikację.

Pytanie 24

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię

B. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy

C. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę

D. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy

Wybór materiałów i technologii druku w kontekście wydruku obwieszczeń urzędowych jest kluczowy dla ich funkcjonalności i estetyki. Zastosowanie folii błyszczącej 150 g/m2, jak w jednej z odpowiedzi, nie jest odpowiednie, ponieważ folia, mimo atrakcyjnego wyglądu, może ograniczyć czytelność tekstu i nie jest zalecana do dokumentów urzędowych, gdzie jasność i przejrzystość informacji są priorytetowe. Dodatkowo, rotograwiura, jako technologia druku, jest bardziej skomplikowana i kosztowna niż druk offsetowy, co czyni ją niepraktycznym wyborem dla prostych obwieszczeń. W przypadku papieru niepowlekanego 80 g/m2, chociaż jest to materiał często stosowany, jego niższa gramatura sprawia, że dokumenty mogą być mniej trwałe i bardziej podatne na uszkodzenia, co jest niewłaściwe w kontekście obwieszczeń, które powinny wytrzymywać dłuższy czas ekspozycji. Fleksografia, z kolei, jest technologią skierowaną głównie na druk opakowań i etykiet, co nie ma zastosowania w przypadku standardowych dokumentów urzędowych. Błędem w rozumowaniu jest zatem wybór technologii i materiałów, które nie odpowiadają specyfice i wymaganiom zarówno estetycznym, jak i funkcjonalnym dla tego typu druku. Zrozumienie tych zasad pozwala na dokonywanie bardziej świadomych wyborów w zakresie produkcji materiałów urzędowych.

Pytanie 25

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 140 arkuszy

Wybierając incorrect feedback, można zauważyć, że niektóre z odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących obliczeń naddatku technologicznego. Zrozumienie, jak działa naddatek, jest kluczowe w kontekście druku, gdzie dokładność obliczeń ma bezpośredni wpływ na efektywność kosztową produkcji. Wiele osób może pomylić pojęcie naddatku z pojęciem odpadu. Naddatek technologiczny nie jest po prostu ilością arkuszy, które mogą zostać uznane za odpady, ale jest to również przewidywana ilość materiału, która zostanie wykorzystana do zrealizowania zamówienia. Osoby, które obliczają dodatkowe arkusze, często nie biorą pod uwagę, że naddatek technologiczny powinien być określany na podstawie całkowitych kosztów produkcji oraz specyfiki materiałów. Istnieje tendencja do przypisywania zbyt małych wartości naddatku, co prowadzi do niedoborów i dodatkowych kosztów wynikających z konieczności powtórzenia drukowania. Przykładowo, wybierając 120 arkuszy, można sądzić, że naddatek jest zbyt niski w stosunku do rzeczywistych strat, co może prowadzić do ogromnych strat finansowych. W praktyce, aby uniknąć błędów w zamówieniach, warto przyjąć większe marginesy naddatku, zwłaszcza w przypadku nowych procesów technologicznych lub nieznanych materiałów. Aby zapewnić spójność i jakość druku, ważne jest również, aby wszystkie obliczenia opierały się na danych historycznych oraz doświadczeniu branżowym.

Pytanie 26

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Obwoluta książki

B. Fotografia cyfrowa

C. Odbitka fotograficzna

D. Obraz negatywowy

Obraz negatywowy, odbitka fotograficzna oraz obwoluta książki to materiały graficzne, które rzeczywiście podlegają procesowi digitalizacji. Obraz negatywowy to rodzaj zdjęcia, które zostało zarejestrowane na filmie w formie negatywu, co oznacza, że wymaga dodatkowego kroku, aby przekształcić go w format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu filmu, co pozwala na uchwycenie detali obrazu w postaci cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwizacji i konserwacji materiałów wizualnych. Odbitka fotograficzna to tradycyjny sposób prezentacji zdjęć, który również można zdigitalizować za pomocą skanera lub aparatu, co jest istotne w kontekście zachowania historii rodzinnych czy dokumentacji artystycznej. Obwoluta książki, mimo że nie jest bezpośrednio związana z fotografią, również może być poddana digitalizacji; często jest skanowana w celu stworzenia cyfrowych archiwów lub publikacji online. Typowym błędem myślowym jest założenie, że tylko materiały już istniejące w formacie cyfrowym są gotowe do użycia bez procesu digitalizacji. W rzeczywistości każdy analogowy obraz, aby mógł być wykorzystany w środowisku cyfrowym, musi przejść przez ten kluczowy etap, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w różnych dziedzinach, od archiwistyki po edukację.

Pytanie 27

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 1 separację

B. 4 separacje

C. 3 separacje

D. 8 separacji

Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 28

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów

B. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów

C. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów

D. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów

Odpowiedź "liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów" jest prawidłowa, ponieważ w typografiach stosuje się klasyczną konwersję pomiędzy punktami a milimetrami. W typografii 1 punkt typograficzny odpowiada 0,3528 milimetra. Stąd przeliczenie, które wykonujemy, polega na obliczeniu, ile milimetrów zawiera dany wymiar w punktach. W praktyce, kiedy projektujemy dokumenty, ulotki czy inne materiały graficzne, bardzo istotne jest prawidłowe odwzorowanie wymiarów, aby zachować estetykę i czytelność. Używając tej konwersji, można łatwo przełączać się pomiędzy jednostkami, co jest szczególnie użyteczne w oprogramowaniu graficznym, które preferuje różne jednostki miary. Przykładem może być program Adobe InDesign, w którym można ustawić jednostki miary na punkty lub milimetry, co ułatwia pracę projektantom. Znajomość tej konwersji jest również niezbędna do zachowania odpowiednich marginesów i odległości między elementami w układzie, co jest kluczowe w projektowaniu materiałów drukowanych.

Pytanie 29

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Corel Draw

B. Impozycjoner

C. Adobe Acrobat

D. Adobe InDesign

Adobe Acrobat jest wiodącym narzędziem do tworzenia, edytowania i przeglądania plików PDF, które oferuje zaawansowane funkcje oceny jakości dokumentów przeznaczonych do druku. Program ten pozwala na przeprowadzenie wstępnej analizy pliku PDF, umożliwiając użytkownikom sprawdzenie takich aspektów jak rozdzielczość obrazów, kolorystyka, czy układ stron. Dzięki narzędziom takim jak 'Preflight', użytkownicy mogą szybko zweryfikować, czy dokument spełnia określone standardy, takie jak PDF/X, co jest kluczowe w branży poligraficznej. Przykładem zastosowania może być zlecenie druku broszury, w którym Adobe Acrobat pozwoli na wykrycie potencjalnych problemów, takich jak niedostateczna jakość obrazów czy niezgodność kolorystyczna. Dodatkowo, program oferuje możliwość weryfikacji ustawień zarządzania kolorami, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami do druku. Wreszcie, dzięki opcji podglądu, użytkownicy mogą na bieżąco monitorować, jak dokument będzie wyglądał po wydrukowaniu, co znacząco podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 30

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. wielkość wysunięcia spadu.

B. numer ramki tekstowej.

C. szerokość marginesów wewnętrznych.

D. ilość łamów na kolumnie.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 31

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 64 kg

B. 10 kg

C. 20 kg

D. 14 kg

Odpowiedź 14 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie masy papieru można przeprowadzić, korzystając z wzoru: masa = powierzchnia x gramatura. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 700 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 1 m² (1 m² = 1000 mm x 700 mm / 1,000,000 mm²). Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 0,1 kg. Dla 200 arkuszy masa wynosi 200 x 0,1 kg = 20 kg. Jednak, aby poprawnie obliczyć masę wszystkich arkuszy, musimy uwzględnić, że 200 arkuszy będzie zajmowało powierzchnię 200 m², co w połączeniu z gramaturą daje masę równą 14 kg, zgodnie z zalecanymi praktykami branżowymi dotyczącymi obliczeń masy papieru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie dokładne obliczenia pozwalają na lepsze zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 32

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 16

B. 14

C. 10

D. 12

Wybór wartości wcięcia akapitowego, które jest większe niż 10 punktów typograficznych, może prowadzić do odczucia zbytniej rozproszenia uwagi i obniżenia jakości czytania. Na przykład, wcięcia wynoszące 12 lub 14 punktów mogłyby wprowadzać nadmierną przerwę między akapitami, co skutkuje utrudnieniem w płynności czytania. W przypadku 16 punktów, różnica ta staje się jeszcze bardziej zauważalna, co znacząco wpływa na wizualną spójność projektu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyborów, obejmują przekonanie, że większe wcięcia poprawiają czytelność, podczas gdy w rzeczywistości mogą one powodować zaburzenie rytmu tekstu. Zbyt duże wcięcia mogą także wprowadzać czytelnika w dezorientację, gdyż akapity stają się bardziej oddzielone, co sprawia, że cała treść wydaje się nieuporządkowana. W praktyce, dobrze dobrane wcięcia powinny wspierać wrażenia estetyczne i poprawiać zrozumienie tekstu, a także dostosowywać się do specyfiki składu. Na przykład, w dokumentach formalnych czy literackich, minimalizm w wcięciach akapitowych jest kluczowy dla zbudowania harmonijnej i profesjonalnej kompozycji strony.

Pytanie 33

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 70,00 zł

B. 175,00 zł

C. 280,00 zł

D. 140,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 34

Album zawierający zdjęcia, który ma być publikowany tylko w sieci, powinien być zapisany z następującymi parametrami:

A. 300 ppi, CMYK

B. 250 dpi, RGB

C. 72 dpi, CMYK

D. 72 ppi, RGB

Odpowiedź 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ w kontekście publikacji internetowych największe znaczenie ma rozdzielczość wyrażona w pikselach na cal (ppi). Ustalona na poziomie 72 ppi jest standardem, co oznacza, że obraz jest optymalizowany pod kątem wyświetlania na ekranach komputerowych i urządzeniach mobilnych. Użycie przestrzeni kolorów RGB (czerwony, zielony, niebieski) jest również kluczowe, ponieważ jest to system kolorów stosowany w monitorach i innych urządzeniach wyświetlających, co zapewnia, że kolory będą wyglądały prawidłowo na ekranie. W praktyce, przygotowując zdjęcia do publikacji online, zaleca się także kompresję obrazów w celu zredukowania ich rozmiaru, co przyspiesza ładowanie stron. Dobrym przykładem zastosowania tego standardu są zdjęcia na stronach internetowych, blogach czy mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania i jakość obrazu są ważne dla doświadczenia użytkownika oraz SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują strony z zoptymalizowanymi obrazami. Poprawne ustawienie parametrów obrazu ma zatem bezpośredni wpływ na estetykę oraz funkcjonalność witryn internetowych.

Pytanie 35

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 525 arkuszy

B. 1 050 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 500 arkuszy

Odpowiedzi, które wskazują na 500 lub 1 000 arkuszy B2, są oparte na błędnych założeniach dotyczących ilości wymaganych plakatów oraz naddatku technologicznego. W pierwszym przypadku, przyjęcie, że wystarczy 500 arkuszy B2, ignoruje 5% naddatku, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistej liczby potrzebnych arkuszy. Użycie samej liczby plakatów bez uwzględnienia naddatku technologicznego jest typowym błędem w obliczeniach w branży poligraficznej. Z kolei wskazanie 1 000 arkuszy B2 jako odpowiedzi pomija całkowicie konieczność dodania naddatku, co jest kluczowe w tym procesie. Dodatkowo, wybór 1 050 arkuszy, mimo że uwzględnia naddatek, nie jest zgodny z rzeczywistym procesem produkcyjnym, w którym na arkuszu B2 można umieścić tylko dwa plakaty A3; zatem potrzebne są 525 arkusze. Prawidłowe podejście do obliczeń w przemyśle druku obejmuje nie tylko znajomość wymiarów arkuszy i formatów, ale także umiejętność stosowania zasad naddatku technologicznego, co jest niezbędne do zapewnienia efektywności produkcji oraz jakości końcowego produktu. Ignorowanie tych zasad prowadzi do zwiększenia kosztów i marnotrawienia materiałów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. ręczny.

B. zwierciadlany.

C. bębnowy.

D. trójwymiarowy.

Wybór innych typów skanerów, takich jak lustrzany, ręczny czy przestrzenny, nie odpowiada specyfice skanowania materiałów transparentnych. Skaner lustrzany jest przystosowany do skanowania zdjęć i dokumentów w formacie papierowym, a jego konstrukcja nie pozwala na staranne przetwarzanie przezroczystych materiałów. Z kolei skanery ręczne, choć wygodne, są zazwyczaj używane do skanowania małych przedmiotów lub dokumentów, ale nie zapewniają jakości skanów wymaganej przy pracy z materiałami transparentnymi. Skanery przestrzenne, które rejestrują dane w trzech wymiarach, również nie pasują do tego zadania, ponieważ ich głównym zastosowaniem jest skanowanie obiektów fizycznych w celu tworzenia modeli 3D, co nie ma zastosowania w kontekście przezroczystych slajdów czy filmów. Wybór niewłaściwego urządzenia do skanowania materiałów transparentnych prowadzi do uzyskania nieodpowiedniej jakości skanów, co może ograniczać możliwości ich dalszego wykorzystania, na przykład w publikacjach lub archiwizacji. Warto zatem zwracać uwagę na specyfikę urządzeń oraz ich przeznaczenie, aby uniknąć nieefektywnych i kosztownych wyborów.

Pytanie 37

Jaki jest główny cel kalibracji monitora w procesie przygotowywania publikacji cyfrowych?

A. Aby poprawić szybkość odświeżania

B. Aby zredukować zużycie energii

C. Aby uzyskać dokładne odwzorowanie kolorów

D. Aby zwiększyć jasność wyświetlacza

Kalibracja monitora jest kluczowym elementem w procesie przygotowywania publikacji cyfrowych, ponieważ pozwala na uzyskanie dokładnego odwzorowania kolorów. W branży graficznej jest to niezbędne, aby zapewnić, że kolory widoczne na ekranie będą zgodne z tymi, które pojawią się w finalnym produkcie, takim jak druk czy publikacja cyfrowa. Bez kalibracji, monitor może wyświetlać kolory, które są zbyt jasne, zbyt ciemne lub nieodpowiednio zbalansowane kolorystycznie, co prowadzi do błędów w reprodukcji kolorów. Kalibracja polega na dostosowaniu ustawień monitora do standardowych wartości kolorów, które są zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak sRGB lub Adobe RGB. To pozwala na zachowanie spójności kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami, co jest niezwykle ważne w środowisku profesjonalnym. Dodatkowo, kalibracja może być przeprowadzana za pomocą specjalistycznych narzędzi, takich jak kolorymetry, które mierzą i regulują barwy wyświetlane na ekranie, zapewniając ich zgodność z rzeczywistością.

Pytanie 38

Jakiego typu obiektyw powinno się zastosować do fotografowania małego owada z bliska?

A. Teleobiektywu

B. Szerokokątnego

C. Makroobiektywu

D. Długoogniskowego

Makroobiektyw to specjalistyczny obiektyw zaprojektowany do fotografowania małych obiektów w dużych zbliżeniach. Jego konstrukcja pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów z bliskiej odległości, co jest kluczowe przy fotografowaniu detali małych owadów. Typowe makroobiektywy mają powiększenie co najmniej 1:1, co oznacza, że obraz obiektu na matrycy aparatu jest tej samej wielkości co w rzeczywistości. W praktyce oznacza to, że przy użyciu makroobiektywu użytkownik może zbliżyć się do obiektu i uchwycić detale, które są niewidoczne gołym okiem. Przy wyborze makroobiektywu warto zwrócić uwagę na parametry takie jak minimalna odległość ostrzenia, jasność obiektywu oraz możliwość stosowania filtrów, co może dodatkowo wpłynąć na jakość uzyskiwanych zdjęć. Dobrą praktyką jest również stosowanie statywu, aby uniknąć drgań aparatu, które mogą zniweczyć efekty pracy.

Pytanie 39

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 300 dpi

B. 600 dpi

C. 1200 dpi

D. 2400 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, rozdzielczość skanowania fotografii musi być dostosowana do planowanej wielkości powiększenia. W przypadku, gdy wymiary fotografii mają zwiększyć się czterokrotnie, rozdzielczość skanowania powinna być czterokrotnie wyższa niż standardowa rozdzielczość zalecana do druku. Standardowo, dla jakości wydruku wynoszącej 300 dpi, co jest powszechnie uznawane za odpowiednią wartość dla druku fotograficznego, zwiększenie wymiarów o cztery razy wymaga skanowania z rozdzielczością 1200 dpi. Przykładowo, jeśli oryginalna fotografia ma rozdzielczość 300 dpi i jest drukowana w formacie 10x15 cm, zwiększenie rozmiaru na 40x60 cm wymaga skanowania w 1200 dpi, aby zachować jakość i szczegółowość obrazu. Taka praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które sugerują, aby przed reprodukcją zdjęć ocenić zarówno ich rozdzielczość, jak i docelowe wymiary, aby uniknąć utraty jakości.

Pytanie 40

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 250

B. 350

C. 850

D. 550

Wybór błędnej liczby arkuszy A1 może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z formatami papieru i naddatkiem technologicznym. Na przykład, ktoś mógł policzyć, że 1000 plakatów A2 wymaga 1000 arkuszy A1, co jest błędem, ponieważ nie uwzględnia faktu, że na jednym arkuszu A1 można zmieścić przynajmniej dwa arkusze A2. Inna możliwość to błędne oszacowanie naddatku technologicznego; osoby mogą myśleć, że dodanie 10% do 1000 arkuszy oznacza 1100 arkuszy, co jest mylną interpretacją, ponieważ naddatek odnosi się do liczby już obliczonej, a nie do pierwotnej liczby arkuszy potrzebnych na plakaty. Ważne jest, aby w takich obliczeniach dokładnie zrozumieć, jak formaty papieru ze sobą współpracują oraz jakie są standardowe praktyki obliczeniowe w druku. Niewłaściwe rozumienie naddatku technologicznego, a także niewłaściwe przeliczenie arkuszy, prowadzi do błędnych konkluzji. W druku, bardzo istotne jest precyzyjne obliczanie, ponieważ każdy błąd może generować dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo materiałów, co jest niepożądane w profesjonalnym podejściu do produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania zasobami w branży poligraficznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej