Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 20:16
Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 20:26

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wypalaniu

B. wycinaniu

C. wytrawianiu środkiem chemicznym

D. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu

Wymrażanie ciekłym azotem, chociaż stosowane w medycynie dla różnych zabiegów, nie jest odpowiednią metodą usuwania zawiązków rogów u cieląt. Wymrażanie polega na ekstremalnie niskich temperaturach, które mogą wywołać stres i ból u zwierząt, co jest niezgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Ponadto, zastosowanie ciekłego azotu wymaga specjalistycznego sprzętu i wiedzy, co czyni tę metodę mniej dostępną w standardowej praktyce hodowlanej. Wycinanie, z drugiej strony, jest metodą bardziej inwazyjną, która wiąże się z większym ryzykiem krwawienia oraz powikłań związanych z chirurgią. Ponadto, wycinanie zawiązków rogów w młodym wieku może prowadzić do długotrwałego bólu oraz wpływać na zachowanie zwierząt. Wytrawianie środkiem chemicznym to metoda, która może być stosowana, ale często wiąże się z nieprzewidywalnymi skutkami ubocznymi, takimi jak oparzenia chemiczne czy reakcje alergiczne. Każda z tych metod jest obarczona ryzykiem i nie jest zalecana w standardowych praktykach hodowlanych, które stawiają na dobrostan i minimalizację stresu dla zwierząt. Właściwe podejście do usuwania zawiązków rogów powinno opierać się na metodzie wypalania, która jest uznawana za najbezpieczniejszą i najbardziej efektywną w kontekście dobrostanu zwierząt.

Pytanie 2

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę kamieniecką

B. Owcę nizinną polską

C. Polską owcę długowełnistą

D. Owcę fińską

Owiec fińska, znana również jako fińska owca mięsna, należy do rasy plennej, co oznacza, że charakteryzuje się wysoką płodnością oraz zdolnością do wychowywania wielu jagniąt jednocześnie. Te owce są zdolne do rodzenia dwóch, a nawet trzech jagniąt w jednym miocie, co znacząco podnosi efektywność produkcji owiec w hodowli. Owiec fińska jest również ceniona za swoje mięso, które jest chude i wysokiej jakości, co czyni ją atrakcyjną dla hodowców nastawionych na produkcję mięsną. W praktyce, w obszarach hodowlanych, gdzie owieczki fińskie są utrzymywane, zaobserwowano wzrost rentowności gospodarstw rolnych, związany z większym przyrostem masy ciała jagniąt oraz ich szybszym dojrzewaniem. Ponadto, ta rasa ma dobre cechy adaptacyjne, co sprawia, że jest odpowiednia do różnych warunków środowiskowych, a jej odporność na choroby dodatkowo zwiększa efektywność produkcyjną w gospodarstwie. Hodowla tej rasy jest zgodna z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie, gdzie efektywność i jakość produkcji idą w parze z dobrostanem zwierząt.

Pytanie 3

Do grupy FCI Psy ozdobne i towarzyszące zalicza się rasa psów

A. jamnik

B. labrador

C. chihuahua

D. beagle

Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. wakuometr

B. higrometr

C. termometr

D. anemometr

Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.

Pytanie 6

Wysoka wilgotność powietrza w chlewniach, w połączeniu z zwiększoną ilością siarkowodoru i amoniaku, sprzyja występowaniu u świń schorzeń

A. alergicznych i układu krążenia

B. reumatycznych i dróg oddechowych

C. metabolicznych i układu wydalniczego

D. genetycznych i układu rozrodczego

Nadmierna wilgotność w chlewni, w połączeniu z wysoką koncentracją siarkowodoru i amoniaku, stwarza warunki sprzyjające rozwojowi chorób reumatycznych i dróg oddechowych u świń. Zwiększona wilgotność wpływa na osłabienie układu odpornościowego zwierząt, co z kolei ułatwia rozwój patogenów. Siarkowodór i amoniak są toksycznymi substancjami, które mogą podrażniać drogi oddechowe, prowadząc do stanów zapalnych oraz infekcji. Przykładem mogą być choroby takie jak zapalenie płuc, które mogą być wynikiem kontaktu z tymi substancjami. W praktyce, hodowcy powinni stosować systemy wentylacyjne oraz monitorować poziomy amoniaku i wilgotności, aby zapobiegać tym schorzeniom. Dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne oraz regularne kontrole jakości powietrza w chlewniach są kluczowe dla zapewnienia zdrowia stada. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, na przykład poprzez utrzymanie optymalnej wilgotności i czystości, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 7

U krów produkujących mleko najbardziej preferowane jest wymię

A. obwisłe

B. miskowate

C. piętrowe

D. kuliste

Wymię miskowate jest uznawane za najbardziej pożądany kształt u krów mlecznych, ponieważ sprzyja efektywnemu odciąganiu mleka oraz minimalizuje ryzyko kontuzji i chorób związanych z niewłaściwą budową wymienia. Taki kształt pozwala na lepszą eliminację mleka podczas udoju, co zwiększa wydajność mleczną i poprawia zdrowotność zwierząt. Dobrze uformowane wymię miskowate powinno również charakteryzować się odpowiednią elastycznością i sprężystością, co ma znaczenie nie tylko podczas dojenia, ale także dla dobrostanu krowy. Warto zaznaczyć, że wymię o tym kształcie jest bardziej odporne na urazy mechaniczne, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia mastitis, jednej z najczęstszych chorób u krów mlecznych. W praktyce, hodowcy powinni dążyć do selekcji osobników z wytwornym i prawidłowo ukształtowanym wymieniem, co wpisuje się w ramy dobrych praktyk w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 8

Aby ułatwić proces zakiszania pasz, dodaje się

A. detoksykanty

B. prebiotyki

C. przeciwutleniacze

D. inokulanty

Prebiotyki to substancje, które wspierają rozwój pożytecznych bakterii w jelitach, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w procesie zakiszania pasz. Ich obecność w paszy ma na celu głównie poprawę zdrowia układu pokarmowego zwierząt i nie wpływa na jakość fermentacji paszy. Detoksykanty, z kolei, są używane do neutralizowania toksycznych substancji w paszach, co również nie ma związku z procesem zakiszania. Chociaż mogą poprawić bezpieczeństwo paszy, nie przyczyniają się do efektywności fermentacji. Przeciwutleniacze mają na celu zapobieganie utlenianiu składników odżywczych w paszy, co jest ważne, ale również nie zwiększa jakości kiszonki. Osoby wybierające te odpowiedzi mogą myśleć, że każde z tych dodatków poprawia jakość paszy w kontekście przechowywania, co jednak prowadzi do mylnych wniosków. W rzeczywistości, kluczem do skutecznego zakiszania jest stymulacja pożądanych mikroorganizmów, co zapewniają jedynie inokulanty. W związku z tym, organizacje zajmujące się żywieniem zwierząt oraz badania naukowe jednoznacznie wskazują na konieczność używania inokulantów w procesie kiszenia, aby uzyskać optymalne efekty.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Kóz

B. Bydła

C. Świń

D. Owiec

Długoterminowe hodowle bydła, kóz i owiec wiążą się z dłuższymi okresami ciąży w porównaniu do świń. Samice bydła, zwane krowami, mają okres ciąży trwający średnio około 280 dni, co czyni je jednymi z gatunków z najdłuższym czasem gestacji wśród zwierząt hodowlanych. To długi proces jest spowodowany złożonością rozwoju cieląt, które wymagają więcej czasu na wzrost przed narodzinami. Kóz, w zależności od rasy, okres ciąży wynosi od 150 do 160 dni, co również jest znacznym czasem w porównaniu do świń. Z kolei owce mają średni czas ciąży wynoszący około 145 dni, co czyni je także dłużej noszącymi młode niż lochy. Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic w biologii reprodukcyjnej tych gatunków. W środowisku produkcji zwierzęcej kluczowe jest zrozumienie tych różnic, ponieważ wpływają one na planowanie cyklu hodowlanego, zarządzanie stadem oraz podejmowanie decyzji dotyczących reprodukcji. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywności w hodowli oraz obniżenia wydajności produkcji, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 11

Celem synchronizacji rui jest

A. wywołanie rui w danym czasie.

B. wydłużenie rui w grupie.

C. rozpoznawanie rui w danym czasie.

D. skrócenie rui w grupie.

Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.

Pytanie 12

Osoba, która zrealizowała procedurę sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, powinna przechowywać kopię dokumentu potwierdzającego wykonanie zabiegu przez czas

A. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

B. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu

C. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu

D. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

Podmiot, który przeprowadza zabieg sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia wykonania zabiegu przez okres pięciu lat. Taki obowiązek wynika z przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz rejestracji działalności związanej z inseminacją. Przechowywanie dokumentacji przez pięć lat pozwala na audyt i monitorowanie praktyk hodowlanych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście bioasekuracji oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych w stadach. Przykładowo, w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej, takich jak bruceloza, odpowiednia dokumentacja może pomóc w identyfikacji źródła i przebiegu zakażenia. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które wymagają zachowania odpowiedniej ewidencji, a także z normami unijnymi, które nakładają obowiązki na hodowców dotyczące monitorowania zdrowia zwierząt oraz dokumentowania przeprowadzanych zabiegów.

Pytanie 13

Oryginalne zaświadczenie potwierdzające wykonanie zabiegu sztucznego unasienniania krowy, która jest oceniana pod względem wydajności mlecznej, znajduje się

A. u posiadacza zwierzęcia

B. u podmiotu dostarczającego nasienie

C. w Związku Hodowców i Producentów mleka

D. u podmiotu realizującego zabieg

Oryginał zaświadczenia wykonania zabiegu sztucznego unasienniania krowy powinien znajdować się u posiadacza zwierzęcia, co jest zgodne z regulacjami prawnymi dotyczącymi hodowli bydła i sztucznego unasienniania. Takie zaświadczenie dokumentuje przeprowadzony zabieg oraz jego wyniki, co jest kluczowe dla dalszej oceny użytkowości mlecznej krowy. Posiadacz zwierzęcia jest odpowiedzialny za prowadzenie dokumentacji dotyczącej zdrowia i reprodukcji zwierząt, co jest istotne zarówno z perspektywy zarządzania stadem, jak i w przypadku ewentualnych kontroli weterynaryjnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu, że wszelkie dokumenty są dostępne w przypadku audytów lub inspekcji, co może wpływać na ocenę stanu zdrowia stada oraz jego wydajności. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe przechowywanie takich dokumentów jest elementem dobrej praktyki hodowlanej, która pomaga uniknąć ewentualnych problemów związanych z niewłaściwym zarządzaniem informacjami.

Pytanie 14

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u psów

B. u koni

C. u kóz

D. u owiec

Choć koni, owiec i kóz też się pielęgnuje, to trymowanie nie jest w ich przypadku normą. U koni głównie chodzi o czyszczenie i szczotkowanie, żeby pozbyć się brudu i martwego naskórka. Owce natomiast są strzyżone, co jest zupełnie inną sprawą niż trymowanie. A kozy, podobnie jak owce, wymagają strzyżenia, ale ich pielęgnacja różni się od psiej. Często ludzie myślą, że trymowanie to to samo co inne formy pielęgnacji, a to prowadzi do nieporozumień. Każde zwierzę ma swoje specyficzne potrzeby, a odpowiednie techniki pielęgnacyjne są kluczowe dla ich zdrowia.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. finiszer

B. super prestarter

C. starter

D. prestarter

Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.

Pytanie 17

Podczas mielenia ziaren zbóż uzyskuje się

A. śruty

B. płatki

C. mąki

D. mączki

Odpowiedzi 'mączki', 'śruty' i 'mąki' nie są dobre w tym pytaniu o gniecenie ziaren. Mączki powstają z rozdrabniania, ale głównie przez mielenie, co nie jest tym samym co gniecenie. Mąki są podobne, bo też powstają przez mielenie i zazwyczaj używa się ich do wypieków czy ciast. Śruty to z kolei produkt uboczny, który dostajemy po oddzieleniu oleju ze ziaren, jak soja czy rzepak, więc to też nie ma związku z gnieceniem. Często ludzie mylą te pojęcia i przez to nie rozumieją, jak różne procesy wpływają na to, co jemy. Wiedza o tym, jak się przetwarza zboża, jest ważna, bo pozwala zrozumieć, jakie produkty są dostępne w sklepach i jak wpływają na nasze zdrowie.

Pytanie 18

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. wapnia

B. fosforu

C. żelaza

D. magnezu

Odpowiedzi dotyczące fosforu, wapnia i żelaza są błędne w kontekście tężyczki pastwiskowej. Fosfor jest niezbędny dla wielu procesów biochemicznych w organizmach zwierząt, w tym dla produkcji energii oraz mineralizacji kości, ale niedobór fosforu nie jest bezpośrednio powiązany z objawami tężyczki. Niewłaściwe zrozumienie roli fosforu może prowadzić do mylnego wniosku, że jest on przyczyną tego schorzenia, co nie znajduje potwierdzenia w literaturze weterynaryjnej. Wapń, podobnie jak magnez, jest kluczowym minerałem, który wpływa na funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego. Jednak niedobór wapnia prowadzi do innych problemów, takich jak hipokalcemia, a nie do tężyczki pastwiskowej. Żelazo jest natomiast istotne w kontekście transportu tlenu w organizmach, a jego niedobór może prowadzić do anemii, co również nie jest związane z tężyczką. Typowe błędy myślowe przyczyniające się do tych nieporozumień to niedostateczne zrozumienie specyficznych funkcji poszczególnych minerałów w organizmach zwierząt, co może prowadzić do nieprawidłowego diagnozowania schorzeń i niewłaściwego zarządzania dietą bydła. Właściwe podejście do suplementacji mineralnej, oparte na analizach paszy oraz potrzeb biologicznych zwierząt, jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

B. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

C. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

D. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 21

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki

B. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki

C. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela

D. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela

W analizie kolejności narządów układu oddechowego można dostrzec kilka typowych nieporozumień. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często myli się lokalizację krtani i gardła. Krtań znajduje się poniżej gardła i pełni rolę ochronną dla tchawicy, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania dróg oddechowych. Niektórzy mogą mylnie uważać, że krtań i gardło są zamienne, co prowadzi do błędnych wniosków o kolejności tych narządów. Ponadto, w odpowiedziach, w których tchawica pojawia się przed gardłem, ignoruje się naturalny przebieg powietrza. Tchawica jest strukturą, do której powietrze dociera dopiero po przejściu przez jamę nosową, gardło oraz krtań. Kolejnym powszechnym błędem jest mylenie oskrzeli i oskrzelików; oskrzela to główne odgałęzienia tchawicy, a oskrzeliki to ich mniejsze rozgałęzienia znajdujące się w płucach. Zrozumienie tego podziału jest istotne przy rozwiązywaniu problemów związanych z oddychaniem, takich jak astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Wiedza o poprawnej kolejności narządów jest fundamentalna dla oceny stanu układu oddechowego oraz podejmowania właściwych interwencji medycznych.

Pytanie 22

Kolor sierści brunatno-żółty, ogon oraz grzywa w tej samej lub jaśniejszej tonacji, skóra ciemna.
Jaki to opis konia maści?

A. gniadej

B. dereszowatej

C. bułanej

D. kasztanowatej

Opis konia maści kasztanowatej charakteryzuje się brązowożółtą barwą sierści, co pasuje do wskazanej cechy. Kasztanowate konie mają ogon i grzywę w kolorze zbliżonym do reszty ciała, często jaśniejsze, co również znajduje potwierdzenie w opisie. Dodatkowo, skóra ciemna jest cechą typową dla tej maści. W praktyce, konie kasztanowate są często wykorzystywane w różnych dyscyplinach jeździeckich, takich jak skoki przez przeszkody czy ujeżdżenie, co wynika z ich zrównoważonego temperamentu i atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że maść kasztanowata występuje w różnych odcieniach, co sprawia, że jest to jeden z bardziej rozpoznawalnych typów maści w hodowli koni. Dobre praktyki w hodowli koni uwzględniają selekcję na podstawie nie tylko maści, ale i indywidualnych cech psychicznych oraz fizycznych zwierzęcia, co wpływa na jakość i osiągnięcia w sporcie jeździeckim.

Pytanie 23

Do grupy ras ojcowskich świń zalicza się rasę

A. wielka biała polska

B. złotnicka biała

C. hampshire

D. polska biała zwisłoucha

Odpowiedzi, które wskazują na rasy inne niż hampshire, mogą prowadzić do nieporozumień związanych z klasyfikacją świń i ich zastosowaniem w produkcji. Złotnicka biała, wielka biała polska oraz polska biała zwisłoucha to rasy, które w przeszłości były szeroko stosowane w hodowli, jednak nie należą do grupy ras ojcowskich. Złotnicka biała jest typową rasą matczyną, słynącą z wysokiej płodności i dobrego odchowu prosiąt, ale nie jest uznawana za rasę ojcowską, co ogranicza jej zastosowanie w produkcji mięsnej. Wielka biała polska, z kolei, jest rasą, która również skupia się na wydajności mlecznej i wartości odchowu, jednak nie ma tych samych cech jakości mięsnej, co hampshire. Polska biała zwisłoucha, znana z długowieczności i spokojnego temperamentu, jest rasą, która bardziej koncentruje się na produkcji wieprzowiny o niskiej zawartości tłuszczu, co również nie czyni jej odpowiednią do roli ojca w programach hodowlanych. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie ras matczynych z ojcowskimi, co prowadzi do nieefektywnej selekcji zwierząt w hodowli. Ostatecznie, wybór odpowiednich ras do hodowli powinien być oparty na konkretnych celach produkcyjnych oraz na zrozumieniu cech genetycznych poszczególnych ras.

Pytanie 24

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. kotków

B. świni

C. suk

D. owcy

Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.

Pytanie 25

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona

B. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza

C. Lucerna, wyka, bobik

D. Lucerna, łubin, kukurydza

Wybór innych grup składników często wynika z niedostatecznej analizy ich charakterystyki oraz właściwości technologicznych. Odpowiedź "Lucerna, łubin, kukurydza" zawiera składniki, które mają swoje zalety, ale nie wszystkie z nich są łatwo zakiszające. Lucerna jest bogata w białko i jest doskonałym źródłem paszy, ale jej struktura może utrudniać proces fermentacji, co wpływa na jakość kiszonki. Łubin, z kolei, ma swoje właściwości odżywcze, ale jego zakiszanie wymaga staranniejszego podejścia ze względu na wysoką zawartość białka i różnorodność frakcji. "Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona" również nie jest poprawnym zestawieniem, ponieważ chociaż kukurydza jest idealnym surowcem do zakiszania, koniczyna czerwona i seradela mogą wprowadzać różnice w procesie fermentacji. Różne rodzaje koniczyny mają zróżnicowane właściwości, które mogą wpływać na jakość kiszonek. Odpowiedź „Lucerna, wyka, bobik” nie uwzględnia również specyfiki zakiszania. We wszystkich tych zestawieniach istotne jest, jak poszczególne składniki reagują w procesie fermentacji – zakiszanie wymaga odpowiednich warunków, takich jak wilgotność, pH i temperatura, które mogą być trudne do osiągnięcia przy użyciu niektórych z tych surowców. Rozpoznanie właściwości surowców i ich zdolności do łatwego zakiszania jest kluczem do efektywnej produkcji pasz i optymalizacji żywienia zwierząt.

Pytanie 26

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. mieszanka mineralno-witaminowa

B. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa

C. mieszanka treściwa, uzupełniająca

D. koncentrat białkowy

Mieszanka treściwa, pełnoporcjowa to termin odnoszący się do pasz, które są zbilansowane w taki sposób, aby dostarczyć zwierzętom wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin oraz minerałów w odpowiednich proporcjach. Tego rodzaju pasze są kluczowe dla zapewnienia dobrego zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych, ponieważ umożliwiają one zaspokojenie ich dziennego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Przykładem zastosowania mieszanki pełnoporcjowej może być karma dla bydła, która jest stosowana w celu utrzymania optymalnego wzrostu i produkcji mleka. Zastosowanie mieszanki treściwej, pełnoporcjowej jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które nakładają obowiązek dostarczania zwierzętom żywności odpowiedniej jakości. Standardy takie jak te opracowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz krajowe normy żywieniowe podkreślają znaczenie zbilansowanej diety w hodowli zwierząt, co przekłada się na efektywność produkcji oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 27

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m² na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m²?

A. 16 sztuk

B. 20 sztuk

C. 14 sztuk

D. 12 sztuk

Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 28

Które z ras kur nie nadają się do ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych?

A. zielononóżka kuropatwiana

B. dominant white cornish

C. rhode island red

D. żółtonóżka kuropatwiana

Dominant White Cornish to rasa kur, która jest głównie hodowana pod kątem intensywnej produkcji mięsa, a nie jaj. Kury tej rasy charakteryzują się dużą masą ciała oraz szybkim tempem wzrostu, co czyni je idealnymi do produkcji mięsa. W kontekście ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych, istotne są cechy takie jak zdolność do znoszenia jaj, ich jakość oraz dobrostan zwierząt. Rasy, które są uznawane za odpowiednie do ekologicznej produkcji, to te, które wykazują naturalne instynkty, takie jak możliwość grzebania w ziemi i dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu. Przykłady odpowiednich ras to Rhode Island Red oraz kuropatwiane rasy, które są adaptowane do warunków ekologicznych, co jest zgodne z wytycznymi Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt w produkcji rolniczej.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Eliminacja zwierząt z populacji bez ingerencji człowieka nazywana jest selekcją

A. sztuczną

B. rodzinną

C. naturalną

D. masową

Wybór odpowiedzi związanych z selekcją rodzinną, sztuczną i masową wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych pojęć związanych z procesami biologicznymi. Selekcja rodzinna odnosi się do wpływu bliskich krewnych na rozmnażanie się osobników, co nie jest procesem eliminacji w rozumieniu naturalnym. W biologii nie występuje formalnie uznawany termin „selekcja rodzinna”, co może prowadzić do błędnych wniosków. Selekcja sztuczna, z drugiej strony, to proces, w którym człowiek wybiera osobniki do rozmnażania, kierując się określonymi cechami. Jest to zjawisko typowe w hodowli zwierząt i roślin, które ma na celu uzyskanie pożądanych cech, jednak nie można go utożsamiać z procesami naturalnymi, ponieważ w nim uczestniczy człowiek. Selekcja masowa, choć nie jest standardowym terminem w biologii, najprawdopodobniej odnosi się do eliminacji dużych grup osobników, co może być mylone z naturalnymi mechanizmami kontroli populacji. Typowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest niejasne rozgraniczenie pomiędzy procesami naturalnymi a działaniami człowieka. Przyjmowanie, że człowiek jest stałym uczestnikiem eliminacji w ekosystemach, pomija kluczowe znaczenie selekcji naturalnej, która działa niezależnie od ingerencji ludzkiej. Wiedza o tych mechanizmach jest niezbędna, aby właściwie zrozumieć dynamikę populacji i procesy ewolucyjne, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony bioróżnorodności i trwałego zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 32

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. hormony

B. feromony

C. gestageny

D. estrogeny

Feromony są to chemiczne substancje wydzielane przez organizmy, które mają na celu wywołanie specyficznych reakcji u innych osobników tego samego gatunku. Ich podstawowa rola polega na komunikacji między osobnikami, co jest kluczowe dla wielu aspektów życia społecznego zwierząt, takich jak zachowania związane z rozmnażaniem, obroną terytoriów czy ostrzeganiem przed zagrożeniami. Przykładem mogą być feromony seksualne, które przyciągają osobniki płci przeciwnej w celu rozmnażania. Feromony odgrywają także ważną rolę w ekosystemach, wpływając na dynamikę populacji i interakcje międzygatunkowe. W praktyce ich badanie ma zastosowanie m.in. w rolnictwie, gdzie stosuje się feromony do zwalczania szkodników poprzez wprowadzanie pułapek feromonowych, co jest bardziej ekologiczne niż tradycyjne pestycydy. Zrozumienie działania feromonów jest zatem kluczowe dla biologii, zoologii oraz ekologii, a ich zastosowanie w różnych dziedzinach może przynieść korzyści w ochronie środowiska.

Pytanie 33

Metoda chemiczna usuwania rogów u cieląt opiera się na zastosowaniu

A. sztyftu kaustycznego

B. dekornizatora gazowego

C. urządzenia Robertsa

D. linki do dekomizacji

Wybór przyrządu Robertsa jako metody dekornizacji cieląt jest nieodpowiedni, ponieważ jest to narzędzie mechaniczne, które zakłada obcinanie rogów. Ta metoda może prowadzić do znacznego stresu i bólu dla zwierząt, a także zwiększa ryzyko zakażeń i powikłań. W kontekście dobrostanu zwierząt, wiele organizacji weterynaryjnych odradza stosowanie tej metody, sugerując bardziej humanitarne podejścia. Linka do dekornizacji, choć powszechnie znana, również nie jest akceptowalną metodą, gdyż może prowadzić do niedokładności w zabiegu i nieprzewidywalnych skutków ubocznych, co może stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt. Z kolei dekornizator gazowy, mimo iż jest bardziej nowoczesnym i technologicznym rozwiązaniem, także niesie ze sobą ryzyko poparzeń i wymaga specjalistycznej wiedzy oraz doświadczenia w obsłudze urządzeń gazowych. Różne metody dekornizacji muszą być starannie rozważane z uwagi na ich skuteczność oraz dobrostan zwierząt. Właściwe podejście powinno opierać się na znanych standardach branżowych, które zalecają stosowanie mniej inwazyjnych i bardziej humanitarnych rozwiązań, takich jak sztyft kaustyczny, co zapewnia efektywne usunięcie rogów bez zbędnego cierpienia.

Pytanie 34

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i nałożeniu zimnego okładu

B. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

C. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

D. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 35

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. małopolskiej

B. wielkopolskiej

C. huculskiej

D. konik polski

Huculskie, wielkopolskie oraz małopolskie rasy koni, choć również posiadają swoje unikalne cechy i zastosowania, nie są pierwotnymi rasami wywodzącymi się od dzikich tarpanów. Huculskie konie, pochodzące z Karpat, są dostosowane do górskich warunków, charakteryzują się masywniejszą budową i są wykorzystywane głównie do pracy w terenie oraz turystyki górskiej. Rasa wielkopolska, będąca efektem krzyżowania różnych ras, skupia się na osiągnięciach w sporcie jeździeckim i wyścigach, a także w pracy użytkowej. Z kolei małopolskie konie, znane z elegancji i szybkości, są często wykorzystywane w dyscyplinach sportowych. Każda z tych ras ma swoje specyficzne cechy i wymagania, co sprawia, że różnią się one znacząco od konika polskiego. Typowe błędy w ocenie tych ras wynikają z mylnych założeń, że każda znana rasa koni musi mieć korzenie w dzikich przodkach, co nie jest zgodne z faktami. W rzeczywistości, wiele ras koni powstało w wyniku długotrwałych procesów hodowlanych i krzyżowań, co również wpływa na ich właściwości użytkowe i adaptacyjne. Zrozumienie różnic między tymi rasami jest kluczowe dla właściwego doboru koni do konkretnych potrzeb hodowlanych i użytkowych.

Pytanie 36

W układzie oddechowym można zaobserwować worki powietrzne

A. konia

B. królika

C. krowy

D. kury

Worki powietrzne są charakterystycznym elementem układu oddechowego ptaków, w tym kur. To właśnie one umożliwiają nieprzerwaną wymianę powietrza, co jest kluczowe dla efektywności ich oddychania. Układ oddechowy ptaków jest znacznie bardziej skomplikowany niż u ssaków, a worki powietrzne pełnią rolę w systemie wentylacyjnym, który zapewnia stały przepływ świeżego powietrza przez płuca. Kiedy ptak wdycha powietrze, nie tylko napełnia płuca, ale także rozprzestrzenia powietrze do worków powietrznych. W procesie wydechu powietrze wydobywa się z worków powietrznych, co pozwala na ciągłe dostarczanie tlenu do organizmu. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w kontekście hodowli ptaków, ponieważ zdrowe funkcjonowanie układu oddechowego wpływa na ich wydajność i ogólne zdrowie. Przykładowo, w hodowli kur nieprawidłowe działanie worków powietrznych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu oddechowego, co jest zagrożeniem dla całej produkcji jaj.

Pytanie 37

Gdzie występuje żołądek wielokomorowy?

A. u świni

B. u konia

C. u psa

D. u owcy

Wiesz, że żołądek wielokomorowy to nie to samo, co mają inne zwierzęta, jak psy czy konie? Psy mają tylko jedną komorę w żołądku, bo są mięsożerne, więc trawią jedzenie szybciej. Konie natomiast też są roślinożerne, ale mają jednokomorowy żołądek i jedzą głównie trawę, więc ich układ pokarmowy jest trochę inny. Świnie, jako wszystkożerne, też mają jedną komorę, która pozwala im na jedzenie różnych rzeczy, ale nie tak skutecznie jak u przeżuwaczy. Myślenie, że każdy roślinożerny zwierzak musi mieć bardziej skomplikowany żołądek, prowadzi do nieporozumień co do ich diety. Dlatego warto zrozumieć różnice w tych układach pokarmowych, bo to ma wpływ na zdrowie i dietę zwierząt.

Pytanie 38

Kury rasy Leghorn mają grzebień

A. różyczkowy

B. groszkowy

C. pojedynczy

D. orzeszkowy

Kury rasy Leghorn charakteryzują się grzebieniem pojedynczym, co jest jednym z kluczowych elementów ich morfologii. Grzebień ten jest dobrze rozwinięty i wyróżnia się prostą strukturą, co sprzyja lepszej wentylacji i termoregulacji ptaków w ciepłym klimacie, w którym często są hodowane. Pojedynczy grzebień jest istotny również z punktu widzenia estetyki i standardów wystawowych, ponieważ wiele organizacji hodowlanych wymaga od zwierząt poszczególnych cech rasowych. Rasa Leghorn, znana ze swojej wydajności w produkcji jaj, jest szeroko stosowana w przemyśle drobiarskim. Znajomość cech morfologicznych, takich jak grzebień, jest kluczowa dla hodowców, którzy dążą do utrzymania czystości rasy oraz poprawy parametrów produkcyjnych. Właściwe zrozumienie i identyfikacja tych cech to niezbędny element skutecznego zarządzania stadem drobiu.

Pytanie 39

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. gdy są zabrudzone

B. w każdej sytuacji

C. w przypadku podejrzenia infekcji

D. wyłącznie u pierwiastek

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 40

Niedobór beta karotenu, który jest prowitaminą witaminy A w diecie, ogranicza

A. łamliwość kości

B. widzenie o zmierzchu

C. syntezę białek

D. krzepliwość krwi

Beta karoten, będący prowitaminą witaminy A, odgrywa kluczową rolę w procesach wzrokowych, szczególnie w widzeniu o zmierzchu. Witamina A jest niezbędna do produkcji rodopsyny, barwnika wzrokowego znajdującego się w pręcikach siatkówki oka, który umożliwia percepcję światła w warunkach słabego oświetlenia. Niedobór beta karotenu prowadzi do obniżonej produkcji rodopsyny, co skutkuje pogorszeniem zdolności widzenia w nocy lub w półmroku. To zjawisko jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej i weterynaryjnej, gdzie wskazuje się na istotność odpowiedniej diety dla zdrowia oczu. W praktyce, zapewnienie odpowiedniej ilości beta karotenu w diecie, poprzez stosowanie paszy bogatej w warzywa i owoce, może zapobiegać problemom ze wzrokiem, co jest kluczowe dla zachowania dobrej kondycji zdrowotnej zwierząt hodowlanych oraz wspiera ich wydajność w produkcji. Przykładowymi źródłami beta karotenu są marchew, słodkie ziemniaki oraz zielone warzywa liściaste. Zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, odpowiednia suplementacja może przyczyniać się do poprawy zdrowia wzrokowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej