Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 16:07
Data zakończenia: 25 maja 2025 16:26

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. łańcuszkowym dwunitkowym

B. łańcuszkowym jednonitkowym

C. stębnowym dwunitkowym

D. obrzucającym jednonitkowym

Odpowiedzi łańcuszkowym jednonitkowym oraz stębnowym dwunitkowym nie są odpowiednie dla połączeń w dzianinach, ponieważ oba te ściegi charakteryzują się niewystarczającą elastycznością, co może prowadzić do problemów z odpornością na rozrywanie szwów. Ścieg łańcuszkowy jednonitkowy, mimo że jest szybki w wykonaniu, nie oferuje takiej samej siły, jak jego dwunitkowy odpowiednik. W przypadku dzianin, które mają tendencję do rozciągania, taki ścieg może prowadzić do pękania lub deformacji szwów, co jest niepożądane w gotowym produkcie. Z kolei ścieg stębnowy dwunitkowy, choć wytrzymały, również nie zapewnia takiej elastyczności, jaką oferuje ścieg łańcuszkowy dwunitkowy. W przypadku dzianin, użycie stębnowych szwów może skutkować niewłaściwym zachowaniem się materiału, co prowadzi do nieestetycznych zniekształceń. Dodatkowo, ścieg obrzucający jednonitkowy, mimo że może być użyty w wykańczaniu brzegów dzianin, nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających elastycznych szwów, ponieważ nie łączy elementów w sposób, który zachowałby ich funkcjonalność i komfort. W rezultacie, wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla trwałości i wygody odzieży wykonanej z dzianiny, a zastosowanie niewłaściwych technik krawieckich może prowadzić do znacznych problemów z jakością wyrobu gotowego.

Pytanie 2

Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. niewystarczająca siła docisku stopki

B. przestawiony chwytacz

C. niepoprawnie nawleczona nić górna

D. uszkodzone ostrze igły

Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.

Pytanie 3

Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:

A. ZTv, TB, obt

B. ZWo, ou, obt

C. ZTv, ZKo, ot

D. ZWo, obt, ot

Wykonanie formy podstawowej spódnicy damskiej wymaga dokładności w pomiarach ciała. Poprawna odpowiedź to ZWo, obt, ot, ponieważ każdy z tych symboli odnosi się do kluczowych wymiarów, które są niezbędne do prawidłowego skonstruowania odzieży. ZWo oznacza obwód w talii, obt to obwód bioder, natomiast ot to długość spódnicy. Znajomość tych pomiarów pozwala na stworzenie formy, która idealnie dopasuje się do sylwetki oraz zapewni komfort noszenia. W praktyce, podczas wykonywania formy, należy dokładnie zmierzyć każdy wymiar, co pozwoli uniknąć błędów konstrukcyjnych. Przykładowo, jeśli obwód bioder zostanie źle zmierzony, spódnica może być zbyt ciasna, co wpływa na wygodę i estetykę. Dlatego ważne jest, aby każdy projektant mody lub krawiec miał na uwadze dokładność pomiarów, zgodność ze standardami branżowymi oraz umiejętność interpretacji wymiarów ciała klienta.

Pytanie 4

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. nieprawidłowo zamocowana igła

B. uszkodzone ząbki transportera

C. niewystarczające napięcie nici górnej

D. niewłaściwy docisk stopki

Wydaje mi się, że odpowiedź dotycząca zbyt małego napięcia nici górnej, docisku stopki i ząbków transportera pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć, jak to wszystko działa. Jasne, zbyt małe napięcie nici górnej może wpłynąć na jakość szycia, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici. Napięcie należy dostosować do materiału i grubości nici, ale to nie jest główny problem z zerwaniem. Z kolei docisk stopki, mimo że ma znaczenie dla transportu materiału, nie jest kluczowy, jeśli chodzi o problem z nićmi. Zniszczone ząbki transportera mogą utrudniać przesuwanie materiału, ale też nie są bezpośrednią przyczyną zerwania nici. Tak naprawdę wszystkie te elementy są ze sobą powiązane i ich złe ustawienie może prowadzić do różnych problemów. Najczęściej jednak winna jest igła.

Pytanie 5

Elektryczne nożyce tarczowe powinny być wykorzystywane do cięcia nakładu o wysokości nieprzekraczającej

A. 150 mm

B. 70 mm

C. 300 mm

D. 10 mm

Elektryczne nożyce tarczowe są narzędziem przeznaczonym do precyzyjnego rozkroju materiałów o niewielkiej grubości. W przypadku nakładu o wysokości do 10 mm, nożyce te zapewniają optymalną efektywność i dokładność cięcia. Przy tej wysokości narzędzie działa z minimalnym oporem, co pozwala na uzyskanie gładkich krawędzi bez niepożądanych zniekształceń materiału. W praktyce elektryczne nożyce tarczowe znajdują zastosowanie w stolarstwie oraz w branżach zajmujących się obróbką tworzyw sztucznych, gdzie precyzyjny rozkroj jest kluczowy. Przykładowo, podczas cięcia cienkich płyt MDF czy sklejki, nożyce te umożliwiają szybki i efektywny proces produkcyjny. Dodatkowo, stosowanie elektrycznych nożyc tarczowych w odpowiednich warunkach pracy, jak stabilne podłoże oraz odpowiednia moc urządzenia, jest zgodne z normami bezpieczeństwa i jakości, co przekłada się na dłuższą żywotność narzędzia. Wiele zakładów produkcyjnych wdraża standardy ISO, które podkreślają znaczenie zastosowania odpowiednich narzędzi do specyficznych grubości materiałów, co potwierdza zasadność wyboru nożyc tarczowych do cięcia nakładów o wysokości do 10 mm.

Pytanie 6

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 110°C

B. 200°C

C. 150°C

D. 180°C

Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 7

Wyznacz ilość materiału o szerokości 160 cm potrzebnego na produkcję spodni o długości 80 cm dla klienta z obwodem bioder równym 100 cm?

A. 100 cm

B. 108 cm

C. 80 cm

D. 88 cm

Wybór 100 cm jako długości materiału może wydawać się uzasadniony, ponieważ obwód bioder wynosi 100 cm. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z konstrukcją odzieży. W branży krawieckiej istotne jest, aby uwzględnić nie tylko obwód ciała, ale również długość nogawki oraz dodatkowe zapasy na szwy i obszycia. Zaniżenie zużycia materiału prowadzi do ryzyka, że ostateczny produkt będzie źle dopasowany lub niekompletny. Kolejny błąd to wybór 80 cm, który odnosi się jedynie do długości nogawki, a nie bierze pod uwagę szerokości materiału oraz obwodu bioder. Podobnie, odpowiedź 108 cm nie uwzględnia optymalizacji materiału pod kątem jego wykorzystania. Ostateczna długość powinna być obliczona w oparciu o rzeczywiste potrzeby, a nie na podstawie prostych pomiarów, które nie odzwierciedlają pełnego kontekstu. W procesie projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy materiał ma swoje ograniczenia i wymaga odpowiedniego planowania, aby uniknąć marnotrawstwa oraz zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 8

W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na

A. łuk długości przodu przez piersi

B. łuk szerokości przodu na poziomie piersi

C. łuk długości przodu do piersi

D. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi

Odpowiedź 'łuk szerokości tyłu na wysokości piersi' to strzał w dziesiątkę! Wiesz, to ważny pomiar w konstrukcji odzieży damskiej. Mówiąc prościej, chodzi o obwód klatki piersiowej, który jest mega ważny, żeby bluzki czy sukienki dobrze leżały. Jeśli zmierzysz od jednego ramienia do drugiego na wysokości piersi, to dostajesz dokładny wynik potrzebny do dopasowania. Dzięki temu projektanci i krawcy mogą robić ubrania, które naprawdę siedzą jak ulał. No i to wszystko jest zgodne z zasadami komfortu i estetyki, co jest strasznie ważne w szyciu i projektowaniu.

Pytanie 9

Fartuch medyczny wykonany z bawełnianego perkalu powinien być prasowany w temperaturze

A. 180°C z użyciem pary

B. 150°C bez użycia pary

C. 200°C z użyciem pary

D. 110°C bez użycia pary

Prasowanie fartucha lekarskiego w temperaturze 180°C z użyciem pary może wydawać się właściwym wyborem, jednak w rzeczywistości jest to niewystarczająca temperatura do skutecznego usunięcia zagnieceń i zapewnienia higieny. W przypadku materiału, jakim jest bawełniany perkal, 180°C może nie pozwolić na efektywne działanie pary, co prowadzi do niedostatecznego wygładzenia tkaniny. Z kolei temperatura 150°C bez użycia pary jest zdecydowanie zbyt niska, aby uzyskać zadowalający efekt prasowania, co może skutkować utrzymującymi się zagnieceniami oraz problemami z estetyką fartucha. Prasowanie w temperaturze 110°C bez użycia pary jest wręcz nieakceptowalne w kontekście odzieży medycznej, ponieważ taka temperatura nie tylko nie jest wystarczająca do skutecznego prasowania, ale również może prowadzić do zagniecenia tkaniny oraz braku sterylności, co jest kluczowe w środowisku medycznym. Warto zwrócić uwagę na istotne różnice pomiędzy metodami prasowania i ich wpływem na jakość odzieży. W kontekście pracy w placówkach zdrowotnych, przestrzeganie standardów prasowania jest niezwykle ważne, aby zapewnić nie tylko schludny wygląd, ale przede wszystkim odpowiednią higienę i komfort użytkowania, co jest kluczowe w codziennej pracy personelu medycznego.

Pytanie 10

Jaką metodę należy wykorzystać do łączenia elementów niemowlęcych śpioszków z welurowej dzianiny?

A. fastrygówkę

B. overlock

C. zygzaki

D. stębnówkę

Fastrygówka to technika, która polega na luźnym szyciu, najczęściej wykonywana ręcznie. Choć może być używana do tymczasowego łączenia elementów, nie jest wystarczająco mocna ani odporna na rozciąganie, co czyni ją niewłaściwą dla dzianin takich jak welur, które są elastyczne i potrzebują mocnego, trwałego szwu. Stębnówka, z kolei, to technika szycia prostego, która nie ma odpowiednich właściwości elastycznych, aby skutecznie łączyć dzianiny. Szwy stębnówki mogą łatwo pękać przy rozciąganiu materiału, co jest istotnym problemem w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i wytrzymałość są kluczowe. Zygzakówka natomiast, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest tak skuteczna jak overlock w obrabianiu krawędzi tkanin, co jest istotne w przypadku materiałów, które mogą się strzępić. Wykonywanie szwów zygzakowych na dzianinach może prowadzić do niewłaściwego wykończenia, a tym samym wpływać na jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej obowiązują standardy, które zalecają użycie overlocków przy szyciu tkanin elastycznych i dzianin, aby zapewnić nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność odzieży, co jest kluczowe, zwłaszcza w produkcji odzieży dla niemowląt.

Pytanie 11

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z satyny

B. Z kretonu

C. Z flaneli

D. Z etaminy

Etamina to świetny materiał do szycia koszul damskich na lato. Jest lekka i super przewiewna, co sprawia, że w upalne dni nosi się ją bardzo komfortowo. Dodatkowo ma przyjemną, gładką powierzchnię, więc super się na niej pracuje. Koszule z etaminy ładnie układają się na ciele, co jest istotne, gdy chcemy dobrze wyglądać. Jest też dostępna w różnych kolorach i wzorach, co daje duże pole do popisu, jeśli chodzi o projektowanie. I co ważne, etamina dobrze znosi pranie oraz prasowanie, więc nie musisz się martwić o wygląd swojej koszuli po kilku użyciach. Jak dla mnie, etamina wpisuje się w obecne trendy mody, bo łączy elegancję z wygodą.

Pytanie 12

Podczas szycia męskich spodni typu dżinsy zastosowano ścieg zygzakowy do

A. łączenia szwu w rejonie siedzenia

B. przestębnowania brzegów kieszeni naszywanych

C. mocowania wsparć na pasku

D. wykończenia wewnętrznych szwów

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywa ścieg zygzakowy w szyciu spodni dżinsowych. Na przykład, wykończenie szwów wewnętrznych najczęściej odbywa się poprzez zastosowanie ściegu overlock, który zapewnia estetyczne i trwałe zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem. Ten rodzaj wykończenia jest kluczowy dla trwałości odzieży, ale nie jest właściwym zastosowaniem dla ściegu zygzakowego. Z kolei przestębnowanie obrębów kieszeni nakładanych zwykle wiąże się z użyciem ściegu prostego, który daje czysty i estetyczny wygląd. Ścieg zygzakowy, chociaż elastyczny, nie jest preferowany w tych obszarach, gdyż może nie dawać pożądanego efektu wizualnego. Ponadto, łączenie szwu siedzeniowego również wymaga dużej precyzji, gdzie lepszym rozwiązaniem są mocne ściegi proste, które zapewniają stabilność. W rezultacie, mylenie zastosowań różnych technik szycia prowadzi do niewłaściwego wyboru szwów, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wykonania odzieży. Kluczowym elementem w procesie szycia jest zrozumienie, które techniki najlepiej pasują do konkretnego miejsca i funkcji, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 13

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt szerokie plecy

B. Zbyt wąskie plecy

C. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

D. Zbyt głęboki wykroj szyi

Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 14

Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?

A. Sy

B. Sx

C. Ty

D. Sv

Odpowiedź "Sy" jest poprawna, ponieważ odnosi się do punktu pomiarowego, który znajduje się na siódmym kręgu szyjnym (C7). Ten punkt jest istotny w kontekście diagnostyki i terapii manualnej, a także w akupunkturze i medycynie chińskiej. Sy, jako punkt na ciele, może być używany do oceny stanu zdrowia pacjenta oraz do wskazania na problemy związane z odcinkiem szyjnym kręgosłupa, co jest szczególnie ważne w przypadku bólu szyi, napięcia mięśniowego czy problemów neurologicznych. W praktyce chiropraktycznej i fizjoterapeutycznej, lekarze często wykorzystują ten punkt do przeprowadzania manipulacji mających na celu przywrócenie prawidłowej funkcji kręgosłupa oraz poprawę postawy ciała. Dodatkowo, analiza i monitorowanie stanu zdrowia pacjentów mogą obejmować badanie odcinka szyjnego właśnie na podstawie stanu punktu Sy, co jest zgodne z zaleceniami i standardami międzynarodowymi w rehabilitacji i terapii manualnej.

Pytanie 15

Proces zaprasowania realizuje się w trakcie obróbki parowo-cieplnej materiałów oraz wyrobów odzieżowych w celu

A. wygładzenia powierzchni tkanin

B. utrwalenia położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu

C. zmniejszenia grubości elementu odzieżowego

D. rozłożenia oraz utrwalenia szwów

Utrwalenie położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu odzieży to kluczowy aspekt operacji zaprasowania, który ma na celu zapewnienie trwałości wykończenia. Operacja ta jest szczególnie istotna w kontekście jakości wyrobów odzieżowych, ponieważ dobrze zaprasowane szwy i krawędzie nie tylko wpływają na estetykę produktu, ale również na jego funkcjonalność. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie odzieży do sprzedaży, gdzie idealnie wykończone szwy przyciągają uwagę klientów. W profesjonalnych zakładach krawieckich oraz podczas produkcji masowej, zastosowanie odpowiednich temperatur i ciśnień w procesie zaprasowania zgodnie z normami (np. ISO 9001) gwarantuje, że elementy odzieży zachowają swoje właściwości nawet po wielokrotnym praniu. Dbałość o detale podczas zaprasowania zapobiega także rozpruciu oraz deformacji materiałów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie klientów oraz minimalizację kosztów reklamacji.

Pytanie 16

Aby równocześnie wykonać dwa równoległe szwy bieliźnianych w spodniach typu "jeans", należy użyć urządzenia

A. łańcuszkowej jednoigłowej

B. stębnowej zygzakowej

C. łańcuszkowej dwuigłowej

D. stębnowej jednoigłowej

Odpowiedzi takie jak 'stębnowa jednoigłowa', 'stębnowa zygzakowa' oraz 'łańcuszkowa jednoigłowa' nie są właściwe w kontekście wykonywania dwóch równoległych szwów w spodniach typu 'jeans'. Maszyna stębnowa jednoigłowa, mimo że potrafi wykonywać mocne szwy, jest przystosowana do szycia jednego szwu na raz, co ogranicza jej zastosowanie w przypadku, gdy potrzebne są dwa równoległe szwy. Równocześnie, stębnowa zygzakowa jest użyteczna w sytuacjach, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa, ale nie oferuje możliwości jednoczesnego szycia w takiej samej formie, jak maszyna łańcuszkowa dwuigłowa. Z kolei maszyna łańcuszkowa jednoigłowa może wytwarzać szwy o większej elastyczności, jednak nie jest w stanie jednocześnie wykonywać dwóch szwów równoległych, co jest wymogiem w produkcji spodni typu 'jeans'. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny nie jest tylko kwestią preferencji, ale także wymaga zrozumienia zastosowania i funkcji poszczególnych technologii szycia. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie wpływa na jakość i trwałość końcowego produktu.

Pytanie 17

Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?

A. 110℃, bez użycia pary

B. 150℃, z użyciem pary

C. 200℃, z użyciem pary

D. 150℃, bez użycia pary

Odpowiedź 200℃, z użyciem pary jest prawidłowa, ponieważ len, z którego wykonane są spodnie, wymaga wysokich temperatur do skutecznego prasowania. Użycie pary jest kluczowe, ponieważ nawilża materiał, co ułatwia usuwanie zagnieceń i sprawia, że tkanina staje się bardziej elastyczna. Prasowanie w temperaturze 200℃ z użyciem pary to standardowy proces zalecany przez producentów odzieży i ekspertów w dziedzinie tekstyliów. Dzięki temu można uniknąć przypalenia materiału, które może wystąpić przy zbyt niskiej temperaturze, a także zapewnić dłuższą żywotność odzieży. Przykładowo, prasując lniane spodnie w tej temperaturze, uzyskujemy gładką powierzchnię bez uszkadzania włókien. Warto również pamiętać o stosowaniu odpowiedniej deski do prasowania oraz osłonek na żelazko, które mogą dodatkowo zabezpieczyć delikatne tkaniny. Dobrą praktyką jest również prasowanie lnianych spodni od lewej strony, co zmniejsza ryzyko błyszczenia materiału.

Pytanie 18

Jaką igłę wykorzystuje się w maszynach do szycia materiałów?

A. Łukowa

B. Z dwoma ostrzami

C. Prosta

D. Stożkowa

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 19

Osłona igły zainstalowana na maszynie stębnowej pełni podczas szycia rolę ochronną przed

A. przeszyciem palca.

B. odpryśnięciem uszkodzonej igły.

C. przygnieceniem dłoni.

D. wysuwaniem się igły z igielnicy.

Wybór odpowiedzi dotyczącej przygniecenia rąk jest mylny, ponieważ osłona igły nie ma na celu chronienia przed tym rodzajem zagrożenia. Osłona igły została zaprojektowana przede wszystkim, aby zminimalizować ryzyko kontaktu igły z palcami podczas szycia, ale nie chroni przed innymi formami urazów. W kontekście maszyn stębnowych, przygniecenie rąk może wystąpić w sytuacjach, gdy operator nie zachowuje ostrożności podczas obsługi maszyny lub nie przestrzega zasad bezpieczeństwa, jak na przykład w pobliżu ruchomych części. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest sugestia, że osłona zabezpiecza przed odpryśnięciem złamanej igły. Złamanie igły to problem, który powinien być rozwiązany poprzez regularne kontrole stanu igieł i ich wymiany, a nie przez poleganie na osłonie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź dotycząca wysuwania się igły z igielnicy również nie odnosi się do funkcji osłony. Właściwie zamocowana igła nie powinna wypadać z igielnicy, a wszelkie problemy z jej stabilnością powinny być rozwiązywane przez odpowiednie regulacje maszyny. Właściwa znajomość zasad działania maszyny oraz regularne konserwacje są kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej pracy.

Pytanie 20

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

B. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

C. Zbyt cienka igła

D. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka nie jest przyczyną łamania się igły podczas szycia. Właściwe nawinięcie nitki dolnej jest kluczowe dla zapewnienia płynności i stabilności szycia. Jeśli nitka jest źle nawinięta, może prowadzić do zacięć, jednak nie wpływa bezpośrednio na wytrzymałość igły. W praktyce, zaleca się stosowanie technik nawijania, które zapewniają równomierne i solidne nawinięcie. W przypadku użycia maszyny do szycia, warto upewnić się, że szpuleczka jest właściwie umieszczona zgodnie z instrukcją obsługi, co przyczynia się do minimalizacji problemów podczas szycia. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie stanu igieł oraz ich wymianę, gdy zaczynają być zużyte. Warto także dostosować rodzaj igły do materiału, z którym pracujemy, co znacznie zmniejsza ryzyko jej złamania.

Pytanie 21

Jakie z wymienionych środków ochrony osobistej stosuje się, aby zabezpieczyć krojczy przed skaleczeniem?

A. Ruchome osłony noża taśmowego

B. Sprawne systemy odpylające

C. Izolacja kabli zasilających krajarkę

D. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi

Izolacja przewodów doprowadzających prąd do krajarki, sprawne urządzenia odpylające oraz podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi to działania, które, choć istotne w kontekście bezpieczeństwa w miejscu pracy, nie odnoszą się bezpośrednio do zabezpieczania operatora przed skaleczeniem podczas krojenia. Izolacja przewodów jest kluczowa dla zapobiegania porażeniom elektrycznym, jednak nie chroni przed mechanicznymi urazami, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z ostrymi narzędziami. Sprawne urządzenia odpylające są istotne dla utrzymania czystości i zdrowego środowiska pracy, ale ich rola w kontekście ochrony przed skaleczeniem jest marginalna, związana jedynie z eliminacją pyłków, które mogłyby wpływać na warunki pracy. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi może poprawić porządek w przestrzeni roboczej, lecz nie ma związku z bezpośrednią ochroną przed urazami mechanicznymi. Kluczowe jest, by zabezpieczenia w miejscu pracy odpowiadały na konkretne zagrożenia, jakie mogą wystąpić w danym środowisku. Dlatego też, stosowanie ruchomych osłon noża taśmowego jest najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji, gdyż skutecznie chroni pracowników przed potencjalnym niebezpieczeństwem związanym z obsługą maszyn krojczych.

Pytanie 22

Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?

A. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle

B. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle

C. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem

D. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle

Zaznaczenia krawędzi i naroży na przodzie i tyle spódnicy, oraz wyznaczenia nitki osnowy to pomysły, które mogą wydawać się sensowne, jednak w praktyce nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom procesu konstrukcji odzieży. Zaznaczenia krawędzi i naroży mogą być przydatne w kontekście tworzenia wykroju, ale nie są głównym celem stosowania nacięć. Oznaczanie tych miejsc nie wpływa na jakość połączenia przodu z tyłem, co jest kluczowym elementem wpływającym na estetykę i funkcjonalność spódnicy. Z kolei wyznaczanie nitki osnowy, chociaż jest istotne w kontekście tkanin, nie jest bezpośrednio związane z nacięciami, które mają za zadanie ułatwić łączenie elementów. Prawidłowe połączenie przodu z tyłem wymaga precyzyjnego dopasowania, co nacięcia umożliwiają poprzez wskazanie dokładnych punktów, w których powinny się stykać krawędzie. Ostatnia koncepcja dotycząca zaznaczenia dodatku konstrukcyjnego jest myląca, ponieważ nie ma bezpośredniego związku między nacięciami a dodatkami konstrukcyjnymi. Dodatki te są niezbędne do właściwego dopasowania i komfortu noszenia, a ich zaznaczenie nie jest celem nacięć. W praktyce, brak zrozumienia celu tych nacięć może prowadzić do nieefektywnego procesu szycia i w efekcie do powstawania odzieży o słabej jakości, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 23

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 70

B. 90

C. 110

D. 100

Wybór igły metrycznej 100, 90 czy 110 do szycia bluzek z batystu to kiepski pomysł. Te igły są za grube i mogą bez problemu uszkodzić delikatny materiał. Jak użyjesz większej igły, to robią się szersze dziury, co psuje całą bluzkę i może wyglądać nieestetycznie. Batyst to cienka, zwiewna tkanina i szycie musi być precyzyjne. Każda mała wada w strukturze materiału może się od razu rzucić w oczy. Dodatkowo, zbyt duża igła może sprawić, że szwy będą się źle układały i mogą pękać. Często ludzie myślą, że większa igła to lepszy wybór, ale to wcale nie jest prawda. Użycie odpowiedniej igły to klucz do sukcesu w szyciu delikatnych tkanin, więc dobrze jest dobrać narzędzia do materiału.

Pytanie 24

Zadania związane z poszerzeniem zbyt wąskiej spódnicy na linii bioder obejmują rozprucie szwów bocznych oraz

A. poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych

B. powiększenie spódnicy na linii kolan oraz jej wydłużenie

C. zwężenie spódnicy na linii kolan oraz jej skrócenie

D. zwężenie spódnicy na linii bioder oraz w talii

Poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych to kluczowe działania w procesie przeróbki zbyt wąskiej spódnicy. W pierwszej kolejności, rozprucie szwów bocznych umożliwia uzyskanie dodatkowego materiału, co pozwala na odpowiednie poszerzenie spódnicy w newralgicznej części, gdzie najczęściej występują problemy z dopasowaniem. Po dokonaniu poszerzenia, niezbędne jest zszycie szwów bocznych, co zapewnia trwałość oraz estetykę wykończenia. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie oryginalnego kroju i proporcji spódnicy, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że odpowiednie poszerzenie na linii bioder wpływa na komfort noszenia, a także na ogólny wygląd sylwetki, co jest istotne w kontekście mody. Pamiętajmy o tym, że każdy projekt krawiecki powinien być dostosowany do indywidualnych wymagań klienta, co w tym przypadku oznacza także uwzględnienie jakości materiałów oraz technik szycia, które zapewnią długotrwałość przeróbki.

Pytanie 25

Szablon pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy obejmuje

A. elementy zestawu szablonów odzieżowych w różnych rozmiarach

B. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych

C. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych rozmieszczone w dwóch kierunkach

D. szablony wszystkich elementów konstrukcji odzieżowej

Odpowiedź wskazująca na szablony wszystkich elementów konstrukcyjnych wyrobu odzieżowego jest prawidłowa, ponieważ układ szablonów pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy powinien obejmować pełną gamę komponentów niezbędnych do skonstruowania odzieży. Takie podejście zapewnia, że każdy element, od podstawowych detali po bardziej złożone struktury, jest uwzględniony w procesie projektowania. W praktyce oznacza to, że projektant ma dostęp do pełnej dokumentacji i może tworzyć wzory, które są spójne pod względem estetycznym i funkcjonalnym. Ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie kompletny zestaw szablonów pozwala na optymalizację procesu produkcji oraz łatwiejszą adaptację do różnych rozmiarów. Przykładowo, w przypadku produkcji kolekcji odzieżowej, użycie pełnego kompletu szablonów umożliwia efektywne skalowanie produkcji oraz minimalizuje ryzyko błędów w montażu, co w rezultacie przekłada się na wyższą jakość finalnego produktu.

Pytanie 26

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. kryzę

B. godety

C. baskinkę

D. wolant

Godety to dodatkowe kawałki tkaniny wszywane w dolnej części sukni, które poszerzają jej dół i nadają jej lekkość oraz objętość. W przypadku sukni princeski, ich zastosowanie jest szczególnie istotne, ponieważ pozwala na uzyskanie efektownego rozkładu materiału wokół nóg, co jest kluczowe dla zachowania harmonijnego kształtu sukni. Aby wszyć godety, należy wcześniej rozpruć szwy na linii cięć pionowych w dolnej części przodu i tyłu sukni oraz odpowiednio je zaaranżować, aby zapewnić płynne przejście między oryginalnym materiałem a nowym elementem. Dobrą praktyką jest dobór godetów w tej samej lub zbliżonej kolorystyce oraz fakturze, co reszta sukni, aby uzyskać estetyczny efekt. Warto również pamiętać o odpowiednim wykończeniu brzegów godetów, aby zapobiec ich strzępieniu. Zastosowanie godetów jest zgodne z zasadami konstrukcji odzieży, a ich umiejętne wszycie może znacząco podnieść walory estetyczne oraz komfort noszenia sukni.

Pytanie 27

Jakie pomiary kontrolne należy wykonać dla figury z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową, aby odpowiednio dopasować podstawowe formy bluzki do sylwetki?

A. ZSy, SySvXpTp

B. SvTt, SvXpTp

C. SyTy, SySvXp

D. ZSv, SvXpTp

Wybór innych zestawów pomiarowych, takich jak ZSy, SySvXpTp, SyTy, SySvXp czy ZSv, SvXpTp, nie uwzględnia kluczowych aspektów dotyczących sylwetki z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową. Na przykład, zestaw ZSy i SySvXp koncentruje się na pomiarach, które nie są wystarczające dla osób z tą specyfiką. ZSy, czyli szerokość szyi, nie jest krytycznym pomiarem w kontekście dostosowywania bluzek do wspomnianej sylwetki. Z kolei SyTy, który odnosi się do długości talii, może być użyty, ale nie dostarcza kompleksowego obrazu, który pomogłby w korekcie pleców. W przypadku ZSv, który również nie odnosi się bezpośrednio do kluczowych wymiarów, mogą wystąpić problemy z dopasowaniem, prowadzące do dyskomfortu noszenia. Przy krawiectwie istotne jest, aby uwzględniać proporcje ciała i kontekst, w którym dana odzież ma być noszona. Niewłaściwe pomiary mogą skutkować niewłaściwym dopasowaniem, co z kolei prowadzi do estetycznych i praktycznych niedociągnięć. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe pomiary są fundamentem każdego procesu konstrukcji odzieży, a ich pominięcie może prowadzić do poważnych problemów w finalnym produkcie, co nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej.

Pytanie 28

Aby właściwie przygotować wykroje odzieżowe na tkaninie rodzaju sztruks, formy powinny być ułożone

A. w jednym kierunku przy zachowaniu nitki prostej, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia

B. w dwóch kierunkach przy zachowaniu nitki prostej, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia

C. w dwóch kierunkach, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia

D. w jednym kierunku, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ układanie wykrojów odzieżowych na tkaninie typu sztruks w jednym kierunku z zachowaniem nitki prostej jest kluczowe dla utrzymania estetyki i funkcjonalności odzieży. Sztruks jest materiałem o specyficznej strukturze, w której kierunek włosia wpływa na wygląd i chropowatość tkaniny. Ułożenie form w jednym kierunku zapewnia spójność wizualną oraz poprawia komfort noszenia, eliminując ryzyko nierównomiernego zużycia materiału oraz deformacji odzieży. Naddatki na szwy i podwinięcia są niezbędne, ponieważ pozwalają na precyzyjne wykończenie krawędzi oraz umożliwiają dostosowanie odzieży do indywidualnych wymagań. Przykładowo, przy szyciu spodni z sztruksu, dodanie naddatków pozwala na ich łatwe skrócenie lub dostosowanie szerokości nogawki. Dobre praktyki w szyciu zalecają także regularne sprawdzanie kierunku ułożenia włosia, aby uniknąć wizualnych defektów, takich jak różnice w kolorze czy fakturze między poszczególnymi elementami odzieży.

Pytanie 29

Zleceniodawca poprosił o uszycie spodni z wełny. Do wykonania zamówienia wykorzystano 1,20 m materiału w cenie 50 zł za 1 mb. Jakie są koszty użytej tkaniny wełnianej?

A. 60 zł

B. 55 zł

C. 70 zł

D. 65 zł

Przy obliczaniu kosztu zużytej tkaniny kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad matematycznych oraz jednostek miary. W przypadku pytania, gdy uznano odpowiedzi inne niż 60 zł, mogły pojawić się typowe błędy myślowe. Na przykład, pomyłka w konwersji jednostek, gdzie ktoś mógł błędnie przyjąć, że 1,20 m tkaniny to mniej niż 1,00 m, co prowadziłoby do zaniżenia obliczeń. Ponadto, mogą wystąpić również błędy związane z pomnożeniem przez złą wartość. Często zdarza się, że osoby mylą się w podstawowych działaniach arytmetycznych, co skutkuje niepoprawnymi wynikami. Ważne jest, aby zawsze sprawdzać swoje obliczenia oraz być uważnym na jednostki. Przygotowując się do obliczeń związanych z kosztami materiałów, należy stosować dokładne metody kalkulacji, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie kosztów produkcji. Osoby pracujące w branży tekstylnej muszą być szczególnie czujne na te aspekty, ponieważ każdy błąd w obliczeniach wpływa na ostateczny wynik finansowy. Zrozumienie znaczenia precyzyjnych obliczeń i praktyczne stosowanie tych zasad są kluczowe dla sukcesu w zarządzaniu kosztami w produkcji odzieżowej.

Pytanie 30

Jakie etapy, biorąc pod uwagę kolejność, są związane z procesem przeróbki odzieżowej, która polega na zmniejszeniu jej o jeden rozmiar?

A. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, kontrola jakości odzieży, końcowe wykończenie wyrobu

B. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, kontrola jakości

C. Realizacja przeróbki, kontrola jakości wyrobu, przygotowanie do przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu

D. Realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, przygotowanie do przeróbki, kontrola jakości wyrobu

Odpowiedź wskazująca na sekwencję 'Przygotowanie do przeróbki, wykonanie przeróbki, wykończanie wyrobu, kontrola jakości' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla standardowy proces przeróbki wyrobu odzieżowego. Etap przygotowania obejmuje ocenę stanu odzieży, dobór odpowiednich narzędzi i materiałów oraz ustalenie technik przeróbki, co jest kluczowe dla skutecznego działania. W następnej kolejności przeprowadza się samą przeróbkę, która może obejmować zmiany w szwach, skracanie lub adaptację fasonu, co wymaga precyzyjnego działania krawieckiego. Po zakończeniu przeróbki następuje wykończanie, które może obejmować przyszywanie wykończeń, prasowanie czy dodawanie elementów dekoracyjnych. Na końcu, kontrola jakości zapewnia, że wyrób spełnia standardy estetyczne i funkcjonalne, co jest niezbędne dla zadowolenia klienta. Przykładowo, w produkcji odzieży na zlecenie, każda z tych faz musi być starannie przemyślana i zrealizowana, aby osiągnąć wysoką jakość wyrobu końcowego.

Pytanie 31

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 10% wyliczonej długości materiału

B. 15% wyliczonej długości materiału

C. 5% wyliczonej długości materiału

D. 20% wyliczonej długości materiału

Odpowiedź 10% obliczonej długości materiału jest prawidłowa, ponieważ w praktyce krawieckiej uwzględnienie dodatku na szwy oraz podwinięcia jest kluczowym elementem w obliczeniach norm zużycia materiału. Standardowe praktyki zakładów krawieckich wskazują, że 10% to optymalny margines, który pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi, co jest istotne dla estetyki oraz trwałości odzieży. Na przykład, przy szyciu bluzki z długim rękawem, dodatek 10% na szwy pozwala na uwzględnienie różnorodnych technik szycia, takich jak overlock czy ścieg zygzakowy, które wymagają dodatkowego materiału. Użycie właściwego dodatku jest ważne także w kontekście redukcji odpadów materiałowych, ponieważ precyzyjne obliczenia pozwalają na minimalizację strat w procesie produkcji. Podsumowując, 10% jest standardem w branży, który obrazuje zrozumienie procesu szycia oraz dbałość o szczegóły, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 32

Co może powodować złamanie igły w maszynie do szycia?

A. nieprawidłowe ustawienie chwytacza.

B. niepoprawnie nawleczona nić górna.

C. zbyt niski docisk stopki.

D. uszkodzone zakończenie igły.

Niewłaściwe ustawienie chwytacza jest jedną z najczęstszych przyczyn łamania się igły podczas szycia w maszynie. Chwytacz jest kluczowym elementem maszyny, który odpowiedzialny jest za chwytanie nitki dolnej i zszywanie jej z nitką górną. Jeśli chwytacz jest źle ustawiony, może nieprawidłowo współpracować z igłą, co prowadzi do jej uszkodzenia. Zbyt bliskie lub zbyt dalekie ustawienie chwytacza względem igły może powodować nieprawidłowe przejście nitki, co z kolei powoduje napięcia i wstrząsy, które mogą doprowadzić do złamania igły. Warto regularnie kontrolować ustawienia maszyny, zgodnie z instrukcją producenta, aby zapewnić ich prawidłową funkcję. Ponadto, korzystanie z odpowiednich igieł i nici dostosowanych do materiału, nad którym pracujemy, również przyczynia się do zmniejszenia ryzyka złamań. W praktyce, przed rozpoczęciem szycia, warto wykonać próbne szwy na kawałku materiału oraz regularnie serwisować maszynę, aby zachować idealne ustawienie chwytacza i innych elementów.

Pytanie 33

Przyczyną marszczenia i ściągania się szwów bocznych oraz barkowych podczas szycia bluzki dziewczęcej z cienkiego batystu jest

A. nieprawidłowe zamocowanie igły

B. nadmierny docisk stopki

C. błędne ustawienie chwytacza

D. uszkodzone ostrze igły

Zbyt duży docisk stopki podczas szycia bluzek z cienkiego batystu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość szwów. W przypadku delikatnych tkanin, jak batyst, odpowiednie ustawienie docisku stopki jest niezbędne, aby uniknąć marszczenia się materiału. Nadmierny docisk może prowadzić do deformacji surowca, co skutkuje nierównomiernym szwem oraz estetycznymi defektami. W praktyce, zaleca się regulowanie docisku stopki w zależności od grubości i struktury materiału. Dla cienkich tkanin, takich jak batyst, optymalnym rozwiązaniem jest zmniejszenie docisku, co pozwala na swobodne przesuwanie się tkaniny pod stopką i uzyskanie równomiernych i gładkich szwów. Standardy szycia podkreślają, że dobór parametrów maszyny powinien być dostosowany do właściwości używanego materiału, co zapewnia zarówno estetykę, jak i trwałość wykonanej odzieży.

Pytanie 34

Aby wydłużyć nogawki w spodniach, można to zrobić, zachowując ich oryginalny styl, na przykład poprzez doszycie do dolnej części

A. mankietów

B. gurtu

C. taśm dekoracyjnych

D. bawetów

Mankiety są doskonałym rozwiązaniem do wydłużania nogawek spodni, ponieważ pozwalają na zachowanie estetyki oraz funkcjonalności odzieży. Ich zastosowanie polega na dodaniu dodatkowej tkaniny do dolnej części nogawki, co nie tylko wydłuża jej długość, ale również dodaje elegancji i charakteru spodni. Mankiety można wykonać z tej samej tkaniny co spodnie lub zastosować kontrastowy materiał, co może stworzyć interesujący efekt wizualny. W branży odzieżowej mankiety stanowią standard w wielu modelach spodni, zwłaszcza w eleganckich garniturach i odzieży biznesowej. Przykładem zastosowania mankietów są spodnie o kroju slim fit, gdzie elegancki mankiet podkreśla sylwetkę. Dodatkowo, mankiety mogą być wykończone na różne sposoby, co umożliwia personalizację i dostosowanie do indywidualnych preferencji. Warto również zwrócić uwagę na techniki szycia, które zapewniają trwałość i estetykę wykończenia, takie jak podwójne przeszycie, co jest praktyką zalecaną w krawiectwie profesjonalnym.

Pytanie 35

Jakiego typu kontrola odbywa się bezpośrednio po złączeniu wykrojów?

A. Kontrola wstępna

B. Kontrola jakości produktów

C. Kontrola wykrojów

D. Kontrola międzyoperacyjna

Kontrola międzyoperacyjna jest kluczowym etapem w procesie produkcyjnym, który następuje bezpośrednio po połączeniu wykrojów. Jej celem jest zapewnienie, że poszczególne operacje wykonywane są zgodnie z ustalonymi normami jakości. W praktyce oznacza to, że pracownicy monitorują proces na każdym etapie, aby zidentyfikować potencjalne problemy zanim wpłyną one na finalny produkt. Na przykład, w branży odzieżowej, kontrola międzyoperacyjna może obejmować sprawdzenie, czy wykroje zostały poprawnie zszyte przed ich dalszym przetwarzaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, takie podejście umożliwia szybszą identyfikację błędów i ich korekcję, co oszczędza czas i zasoby. Ponadto, kontrola międzyoperacyjna przyczynia się do minimalizacji odpadów i poprawy wydajności, co jest zgodne z normami ISO 9001, które promują systematyczne podejście do zarządzania jakością. Warto również zauważyć, że regularne stosowanie kontroli międzyoperacyjnej sprzyja ciągłemu doskonaleniu procesów produkcyjnych, co jest kluczowe dla zachowania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 36

Określ powód występowania fałd poprzecznych w górnej części rękawa.

A. Zbyt wysoka główka rękawa

B. Zbyt niska główka rękawa

C. Rękaw zbyt mocno wszyty do przodu

D. Rękaw zbyt mocno wszyty do tyłu

Zbyt wysoka główka rękawa jest istotnym czynnikiem wpływającym na występowanie fałd poprzecznych w górnej części rękawa. Główka rękawa odnosi się do kształtu i wysokości tkaniny, która jest wszywana w ramieniu odzieży. Kiedy główka rękawa jest zbyt wysoka, nadmiar materiału nie może swobodnie opadać, co prowadzi do powstawania nieestetycznych fałd w tej okolicy. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, projektanci mody i krawcy powinni dokładnie zmierzyć i dopasować wysokość główki rękawa do sylwetki noszącego oraz stylu odzieży. W przypadku odzieży sportowej, gdzie ruchłość jest kluczowa, odpowiednia wysokość główki rękawa zapewnia komfort i swobodę ruchów. Dobrą praktyką jest także testowanie prototypów, aby określić, czy główka rękawa jest odpowiednio zaprojektowana, co może pomóc w uniknięciu późniejszych poprawek.

Pytanie 37

Podczas modelowania kroju sukni damskiej w stylu princeska, gdzie powinna być przeniesiona zaszewka piersiowa?

A. podkroju pachy

B. ramienia

C. podkroju szyi

D. boku

Przeniesienie zaszewki piersiowej w modelowaniu sukni damskiej typu princeska na inne linie, takie jak bok, podkrój pachy czy podkrój szyi, wiąże się z fundamentalnymi błędami w projektowaniu. Ustanowione standardy w modzie wskazują, że zaszewki powinny być umiejscowione w strategicznych punktach, które odpowiadają anatomicznemu kształtowi ciała. Umieszczając zaszewkę na boku, ryzykujemy, że dekolt straci swój kształt, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu górnej części sukni. Dodatkowo, zaszewka na podkroju pachy może powodować dyskomfort, ograniczając ruchomość oraz wpływając negatywnie na ogólną ergonomię odzieży, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Z kolei przeniesienie zaszewki na podkrój szyi jest nieefektywne, gdyż nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla biustu, co jest kluczowe w sukni princesce, gdzie priorytetem jest elegancki kształt i dobre dopasowanie. Takie podejścia mogą być wynikiem błędnych założeń projektowych, które nie uwzględniają proporcji ciała oraz wymagań dotyczących odzieży. Dlatego ważne jest, aby w procesie modelowania korzystać z narzędzi oraz technik, które zgodne są z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając wygodę i estetykę stworzonych wyrobów.

Pytanie 38

Jakie materiały należy wykorzystać do usztywnienia kołnierza oraz mankietów w damskiej bluzce?

A. włókniteks.

B. kamel.

C. włosiankę.

D. filc.

Włókniteks, jako materiał usztywniający, jest doskonałym wyborem do kołnierza i mankietów bluzek damskich. Charakteryzuje się odpowiednią sztywnością, co pozwala na uzyskanie pożądanego kształtu i struktury odzieży. Dzięki swojej elastyczności, włókniteks dobrze współpracuje z różnymi tkaninami, co sprawia, że idealnie nadaje się do zastosowań w odzieży, gdzie wymagana jest zarówno estetyka, jak i funkcjonalność. Przykładowo, w przypadku bluzek z delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy bawełna, włókniteks zapewnia stabilność kołnierza, eliminując jednocześnie ryzyko deformacji podczas użytkowania czy prania. Dobrą praktyką jest również stosowanie włókniteksu w różnych gramaturach, co pozwala na dostosowanie stopnia usztywnienia do konkretnego fasonu i oczekiwań dotyczących noszenia odzieży. W przemyśle odzieżowym standardy jakościowe nakładają obowiązek stosowania sprawdzonych materiałów usztywniających, co czyni włókniteks najlepszym rozwiązaniem w kontekście tworzenia eleganckiej i trwałej odzieży.

Pytanie 39

Do przyszywania guzików konieczne jest używanie maszyny specjalistycznej, która jest wyposażona między innymi w

A. urządzenie tnące

B. mechanizm wypychacza

C. mechanizm zygzaka

D. transport ręczny

Maszyna do przyszywania guzików wyposażona w mechanizm zygzaka jest kluczowym narzędziem w branży odzieżowej, ponieważ pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne przyszywanie guzików. Mechanizm zygzaka umożliwia wykonanie ściegów zygzakowych, które są znacznie bardziej elastyczne i trwałe niż tradycyjne ściegi prostokątne. Dzięki temu guziki są przyszywane z większą pewnością, co znacząco wpływa na ich trwałość i funkcjonalność. W praktyce, maszyny te są używane w produkcji odzieży masowej, gdzie wymagane są powtarzalne i jednolite efekty. Stosowanie mechanizmu zygzaka jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie tej techniki w celu zwiększenia odporności na uszkodzenia mechaniczne. Warto również dodać, że zygzak w tym kontekście nie tylko wzmacnia mocowanie, ale także estetykę, umożliwiając wykorzystanie różnorodnych wzorów ściegów, co może być ważnym elementem wykończenia odzieży.

Pytanie 40

Jak można powiększyć dekolt w bluzce?

A. dzięki naszyciu ozdobnej plisy

B. przez doszycie szerszej falbanki

C. zwiększając podkrój szyi w przodzie

D. poprzez wykonanie wiązania

Zwiększenie podkroju szyi w przodzie to skuteczna technika, która pozwala na pogłębienie dekoltu w bluzce. Taki zabieg umożliwia lepsze dopasowanie odzieży do sylwetki, co jest niezwykle istotne w kontekście estetyki oraz wygody noszenia. Poprzez odpowiednie wycięcie materiału w okolicach szyi, można uzyskać pożądany kształt dekoltu, co wpływa na komfort użytkowania oraz może lepiej eksponować linię ramion. W praktyce, zmiana ta powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem proporcji całej sylwetki oraz stylu bluzki. Warto również pamiętać, że zmiana podkroju szyi wymaga precyzyjnego dopasowania i przemyślenia, aby nie zmieniać struktury bluzki i zachować jej funkcjonalność. Dobrze wykonany podkrój szyi powinien być gładki i estetyczny, co można osiągnąć poprzez odpowiednie wykończenie krawędzi, np. zastosowanie lamówki lub podłożenia. Kiedy wykonujemy taką modyfikację, powinniśmy również brać pod uwagę materiał, z którego uszyta jest bluzka, aby nie doszło do niepożądanych deformacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej