Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 17:09
Data zakończenia: 4 maja 2025 17:14

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Metoda równoległego wykonania, stosowana w organizacji robót budowlanych, polega na

A. wyrównanym i rytmicznym wykonaniu wszystkich robót budowlanych

B. jednoczesnym rozpoczęciu wszystkich robót budowlanych

C. rozpoczynaniu następnych robót po zakończeniu tych wcześniejszych

D. przeprowadzeniu robót z uwzględnieniem przerw technologicznych

Metoda równoległego wykonania robót budowlanych jest strategią, która polega na równoczesnym rozpoczęciu wszystkich działań budowlanych na danym projekcie. Dzięki temu podejściu możliwe jest zoptymalizowanie czasu realizacji inwestycji oraz zredukowanie czasu przestoju pomiędzy poszczególnymi etapami budowy. Przykład zastosowania tej metody można znaleźć w dużych projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa lotnisk czy odcinków autostrad, gdzie równoczesne prowadzenie prac w różnych lokalizacjach przyspiesza proces oddania całego obiektu do użytku. W praktyce, metoda ta wymaga starannego zaplanowania i koordynacji działań, aby uniknąć konfliktów pomiędzy różnymi ekipami budowlanymi oraz zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów. Warto także zwrócić uwagę na normy dotyczące zarządzania projektami budowlanymi, takie jak PRINCE2 czy PMBOK, które podkreślają znaczenie planowania i monitorowania postępów w przypadku równoległego wykonywania robót.

Pytanie 2

Przed nałożeniem pokrycia z papy zgrzewalnej na podłoże betonowe, należy

A. zagruntować roztworem asfaltowym

B. opalić palnikiem gazowym

C. wzmocnić siatką z włókna szklanego

D. ponacinać dłutem

Zagruntowanie podłoża betonowego roztworem asfaltowym jest niezbędnym etapem przed aplikacją pokrycia z papy zgrzewalnej. Roztwór asfaltowy tworzy warstwę adhezyjną, która poprawia przyczepność między podłożem a papą, co jest kluczowe dla zapewnienia szczelności i trwałości pokrycia. Gruntowanie zmniejsza również porowatość betonu oraz jego chłonność, co z kolei zapobiega nadmiernemu wchłanianiu asfaltu z papy, co może prowadzić do osłabienia jej właściwości. W praktyce, przed zgrzewaniem papy, grunt nanosi się na suchą, oczyszczoną powierzchnię betonową, a następnie czeka się na całkowite wyschnięcie roztworu. Zastosowanie gruntów asfaltowych jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają takie procedury, aby maksymalizować efektywność pokrycia i jego odporność na czynniki atmosferyczne oraz mechaniczne. Dodatkowo, w przypadku podłoży o dużej porowatości, gruntowanie jest wręcz konieczne, aby zagwarantować długoterminową trwałość systemu pokryciowego.

Pytanie 3

Jaką wartość ma kosztorysowa robota netto, jeśli kosztorysowa wartość brutto (cena kosztorysowa) wynosi 10 701,00 zł, a stawka VAT wynosi 23%?

A. 8 239,77 zł

B. 8 700,00 zł

C. 13 162,23 zł

D. 10 724,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wartość kosztorysowa robót netto to kwota, która pozostaje po odliczeniu podatku VAT od wartości kosztorysowej brutto. W tym przypadku, mamy wartość kosztorysową brutto wynoszącą 10 701,00 zł oraz stawkę VAT równą 23%. Aby obliczyć wartość netto, należy zastosować wzór: wartość netto = wartość brutto / (1 + stawka VAT). Zatem: 10 701,00 zł / 1,23 = 8 700,00 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze budowlanym oraz w finansach, gdzie precyzyjne określenie kosztów netto jest kluczowe dla analizy rentowności projektów. Dobre praktyki wskazują, że w każdym kosztorysie powinno się jasno przedstawiać wartości brutto, netto oraz zastosowane stawki podatkowe, co ułatwia analizę wydatków i przychodów. Właściwe przygotowanie kosztorysów umożliwia skuteczne planowanie budżetu oraz lepsze zarządzanie finansami w projektach budowlanych.

Pytanie 4

Według KNR 2-01 norma czasu pracy dla robotników zajmujących się ścinaniem drzew piłą mechaniczną o średnicy 46-55 cm wynosi 308 r-g/100 szt. Ile robotników należy zatrudnić do ścięcia 15 drzew o średnicy 50 cm, jeśli zgodnie z harmonogramem prace te powinny być zrealizowane w jednym 8-godzinnym dniu roboczym?

A. 46 robotników

B. 47 robotników

C. 5 robotników

D. 6 robotników

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 6 robotników jest poprawna, ponieważ zgodnie z KNR 2-01 norma czasu pracy robotników na ścięcie drzew o średnicy 50 cm wynosi 308 roboczogodzin (r-g) na 100 sztuk. W przypadku 15 drzew, całkowity czas pracy wynosi: (15 sztuk / 100 sztuk) * 308 r-g = 46,2 r-g. Przy założeniu, że robotnicy pracują przez 8 godzin w ciągu dnia, możemy obliczyć, ile robotników będzie potrzebnych: 46,2 r-g / 8 r-g na jednego robotnika = 5,775, co zaokrąglamy do 6 robotników. W realnych zastosowaniach, takich jak prace leśne, istotne jest precyzyjne obliczenie liczby pracowników, aby zrealizować harmonogram robót i zminimalizować ryzyko opóźnień. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami budowlanymi i leśnymi podkreślają znaczenie planowania zasobów ludzkich zgodnie z normami czasu pracy. Takie podejście sprzyja efektywności i bezpieczeństwu na placu budowy.

Pytanie 5

Pojawienie się rys skurczowych na tynku wskazuje na

A. niedostateczne wymieszanie składników zaprawy

B. użycie zbyt dużej ilości spoiwa w przygotowanej zaprawie

C. różne proporcje składników w kolejnych porcjach zaprawy

D. zanieczyszczenie piasku gliną, co wpłynęło na zaprawę

Rysy skurczowe na powierzchni tynku są charakterystycznym objawem niewłaściwego doboru proporcji składników zaprawy, a szczególnie nadmiernej ilości spoiwa. Spoiwa, takie jak cement, są kluczowymi komponentami, które wpływają na właściwości mechaniczne i trwałość zaprawy. Zbyt duża ilość spoiwa może prowadzić do zwiększonej sztywności mieszanki, co w konsekwencji skutkuje pojawieniem się rys w wyniku skurczu. Dobrze przygotowana zaprawa powinna charakteryzować się odpowiednim balansem między spoiwem, wodą i kruszywem, co można osiągnąć poprzez stosowanie się do standardów, takich jak PN-EN 998-1 dotyczący zapraw murarskich. Przykładem praktycznym jest prawidłowe obliczanie proporcji zaprawy na podstawie wymaganych właściwości mechanicznych oraz specyfiki zastosowania, co pozwala na uniknięcie problemów z rysami i poprawia trwałość tynku.

Pytanie 6

Realizacja "suchych tynków" polega na

A. przygotowaniu zaprawy tynkarskiej z gotowych suchych mieszanek i nałożeniu jej na powierzchnię.

B. przyklejaniu płyt gipsowo-kartonowych na klej gipsowy do podłoża.

C. przygotowywaniu zaprawy tynkarskiej z dodatkami, które przyspieszają proces schnięcia, oraz jej nałożeniu na powierzchnię.

D. przymocowaniu płyt gipsowo-kartonowych za pomocą wkrętów do drewnianego rusztu.

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ wykonanie 'suchych tynków' odnosi się do technologii, w której płyty gipsowo-kartonowe są przyklejane do podłoża przy użyciu kleju gipsowego. Ta metoda jest szeroko stosowana w budownictwie, pozwala na uzyskanie gładkich i równych powierzchni, które następnie można wykończyć farbą lub tapetą. Kluczowym elementem tej technologii jest odpowiednie przygotowanie podłoża oraz wybór właściwego kleju, co wpływa na trwałość i stabilność zamontowanych płyt. Przykładem zastosowania tej metody może być przygotowanie ścian w nowo wybudowanych budynkach mieszkalnych, gdzie szybkość i efektywność montażu są istotne. Warto także wspomnieć o standardzie PN-EN 13964, który określa wymagania dotyczące wykładania sufitów i ścian z płyt gipsowo-kartonowych, co zapewnia wysoką jakość wykonania oraz zgodność z normami budowlanymi.

Pytanie 7

Z jakiego materiału wykonuje się żebro rozdzielcze stropu Fert?

A. z pustaków betonowych

B. z pustaków ceramicznych

C. z betonu lekkiego

D. z betonu zbrojonego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Beton zbrojony to naprawdę mocny materiał, który łączy w sobie plusy betonu i stali. Dzięki temu, że jest zbrojony, konstrukcje z tego materiału mogą znosić większe obciążenia. To jest mega ważne przy żebrach rozdzielczych stropu. Ich zadaniem jest poprawić sztywność stropu i zmniejszyć ugięcie, co ma duże znaczenie w budynkach z większymi rozpiętościami. Gdy projektuje się stropy, inżynierowie muszą pamiętać o obciążeniach użytkowych i dynamicznych, a beton zbrojony spełnia te wymagania. W budownictwie, mamy różne normy, takie jak Eurokod 2, które określają, jak projektować betonowe konstrukcje, żeby były bezpieczne i efektywne. A tak w ogóle, beton zbrojony jest też odporny na ogień i czynniki atmosferyczne, co sprawia, że żebro i cały strop są bardziej trwałe.

Pytanie 8

Jeśli do pokrycia 100 m2 płytek podłogowych potrzebne jest standardowo 300 kg zaprawy klejowej oraz 25 kg zaprawy do spoin, to ile materiałów należy przygotować do zrealizowania posadzki w pokoju o wymiarach 8 m x 15 m?

A. 360 kg zaprawy klejowej, 30 kg zaprawy do spoinowania

B. 420 kg zaprawy klejowej, 30 kg zaprawy do spoinowania

C. 240 kg zaprawy klejowej, 20 kg zaprawy do spoinowania

D. 300 kg zaprawy klejowej, 20 kg zaprawy do spoinowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 360 kg zaprawy klejowej i 30 kg zaprawy do spoinowania jest poprawna, ponieważ do obliczenia zużycia materiałów należy najpierw ustalić powierzchnię pomieszczenia. W tym przypadku, powierzchnia wynosi 8 m x 15 m, co daje 120 m2. Na 100 m2 zaprawy klejowej potrzebne jest 300 kg, więc dla 120 m2 obliczamy: (120 m2 / 100 m2) * 300 kg = 360 kg zaprawy klejowej. Podobnie, dla zaprawy do spoinowania, na 100 m2 potrzebne jest 25 kg, a więc: (120 m2 / 100 m2) * 25 kg = 30 kg zaprawy do spoinowania. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, które zalecają precyzyjne kalkulacje materiałów, aby uniknąć niedoborów podczas realizacji projektu. W praktyce, stosowanie odpowiednich norm zużycia materiałów budowlanych, takich jak PN-EN 12004 dla zapraw klejowych, pozwala na efektywne planowanie i budżetowanie.

Pytanie 9

Jak należy połączyć metalowe profile obwodowe konstrukcji ścianki działowej z płyt gipsowo-kartonowych z konstrukcją budynku?

A. klejem gipsowym.

B. kotwami stalowymi.

C. listwami.

D. kołkami rozporowymi.

Stosowanie alternatywnych metod mocowania, takich jak płaskowniki, kotwy stalowe czy klej gipsowy, nie jest zalecane w kontekście łączenia metalowych profili obwodowych ścianki działowej z konstrukcją budynku. Płaskowniki, choć mogą być używane do innych zastosowań, nie oferują takiego samego poziomu wsparcia jak kołki rozporowe. Ich zastosowanie wymaga dodatkowego montażu, co zwiększa czas pracy oraz ryzyko błędów w instalacji. Ponadto, nie zapewniają one odpowiedniego rozproszenia obciążeń, co może prowadzić do niestabilności konstrukcji. Kotwy stalowe, choć mocne, są przeznaczone do cięższych aplikacji i ich instalacja jest bardziej skomplikowana, co może być niepraktyczne w przypadku lekkich ścianek działowych. Z kolei klej gipsowy, mimo iż używany w pewnych zastosowaniach, nie zapewnia trwałego połączenia mechanicznego, a w dłuższej perspektywie może ulegać degradacji pod wpływem wilgoci i innych czynników. Typowe błędy myślowe przy wyborze metody mocowania mogą wynikać z niewłaściwego oszacowania wymagań konstrukcyjnych, co prowadzi do stosowania nieodpowiednich materiałów i technik. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad i praktyk inżynieryjnych dotyczących łączenia elementów budowlanych, aby zapewnić ich stabilność oraz bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 10

Jaką ilość mieszanki betonowej trzeba zlecić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach
15,0×12,0×0,5 m w systemie deskowania drobnowymiarowego, jeśli norma zużycia mieszanki wynosi
102 m³/100 m³?

A. 91,0 m3

B. 88,2 m3

C. 90,0 m3

D. 91,8 m3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć potrzebną ilość mieszanki betonowej do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 15,0 m x 12,0 m x 0,5 m, należy najpierw obliczyć objętość płyty. Wzór na objętość prostokątnej płyty to: długość x szerokość x wysokość; w naszym przypadku: 15,0 m x 12,0 m x 0,5 m = 90,0 m³. Następnie uwzględniamy normę zużycia mieszanki betonowej, która wynosi 102 m³ na 100 m³ betonowej objętości. Aby uzyskać ilość mieszanki potrzebnej do zabetonowania płyty, należy pomnożyć obliczoną objętość płyty przez współczynnik zużycia: 90,0 m³ * (102/100) = 91,8 m³. W praktyce, stosowanie norm zużycia jest kluczowe w budownictwie, aby zapewnić odpowiednią jakość i wytrzymałość konstrukcji. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają również zamówienie mieszanki z pewnym zapasem, co może być użyteczne w przypadku ewentualnych strat podczas transportu czy aplikacji betonu. Ostatecznie, odpowiednia ilość materiału wpływa na trwałość i bezpieczeństwo budowli.

Pytanie 11

Podczas składowania wełny mineralnej o niskiej gęstości, jakich warunków należy unikać?

A. zamrożenia

B. wilkotu

C. ekspozycji na słońce

D. deformacji

Zawilgocenie wełny mineralnej o małej gęstości jest kluczowym zagrożeniem, które może prowadzić do znacznego obniżenia jej właściwości izolacyjnych. Wilgoć w wełnie mineralnej sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, co w konsekwencji wpływa na zdrowie użytkowników budynków i może prowadzić do kosztownych napraw. Ponadto, w przypadku, gdy materiał jest narażony na działanie wody, może dojść do jego zlepienia, co zmniejsza jego efektywność jako izolatora. Aby zabezpieczyć wełnę mineralną podczas składowania, należy stosować odpowiednie pokrywy ochronne, które będą odporne na działanie wody oraz zapewniać odpowiednią wentylację, aby zminimalizować ryzyko kondensacji. Zgodnie z normami branżowymi, przechowywanie materiałów izolacyjnych powinno odbywać się w warunkach suchych, co pozwoli na długotrwałe zachowanie ich właściwości. Dobre praktyki nakazują również unikać składowania materiałów na otwartym terenie, gdzie mogą być narażone na opady deszczu lub inne źródła wilgoci.

Pytanie 12

Wytwarzanie mieszanki betonowej na budowie w proporcjach 1:2:4 oznacza, że należy zastosować

A. 1 część cementu, 2 części żwiru i 4 części piasku

B. 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru

C. 1 część cementu, 2 części kruszywa i 4 części wody

D. 1 część cementu, 2 części wody i 4 części kruszywa

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego składu mieszanki betonowej. W pierwszym przypadku, podanie dwóch części kruszywa i czterech części wody jest błędne, ponieważ woda nie powinna stanowić większej ilości niż cement, a jej nadmiar może prowadzić do obniżenia wytrzymałości betonu oraz wprowadzenia problemów z jego wiązaniem. W drugiej sytuacji, wskazanie żwiru jako jedynego kruszywa, a piasku jako niewłaściwego składnika, pomija fakt, że zarówno piasek, jak i żwir są niezbędne w odpowiednich proporcjach, aby uzyskać prawidłową konsystencję i wytrzymałość. Wreszcie, zdefiniowanie podziału na wodę i kruszywo w proporcji 1:2:4 ignoruje kluczową rolę cementu jako spoiwa. W praktyce, błędne zrozumienie tych składów może prowadzić do poważnych problemów w budownictwie, takich jak pęknięcia, erozja czy zła jakość konstrukcji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie zasady, że to cement odpowiada za trwałość, a jego odpowiednie proporcje do pozostałych składników decydują o jakości betonu. Przestrzeganie norm budowlanych i dobrych praktyk przy przygotowywaniu mieszanek betonowych jest niezbędne, aby uniknąć takich błędów i zapewnić długotrwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 13

Jaką wartość normy dziennej dla cieśli wykonujących rozbiórkę dachu jętkowo-stolcowego należy uwzględnić w ogólnym planie robót budowlanych przy ośmiogodzinnym dniu pracy, jeśli nakład na rozbiórkę 1 m połaci dachu wynosi 0,2 r-g?

A. 40 m2

B. 60 m2

C. 80 m2

D. 20 m2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
To świetnie, że trafiłeś w 40 m2! Zgadza się to z podanym nakładem na rozbiórkę dachu, który wynosi 0,2 r-g. Żeby znaleźć normę dzienną, trzeba pomnożyć czas pracy przez wydajność. W tej sytuacji, jak mamy 8 godzin pracy, to obliczamy: 8 godzin podzielić przez 0,2 r-g na m2, co daje nam 40 m2. Takie obliczenia są ważne w planowaniu robót budowlanych, bo pomagają lepiej zarządzać czasem i zasobami. Dobrze ustalone normy dzienne ograniczają przestoje i opóźnienia, co w budownictwie jest kluczowe. W praktyce, to też ma wpływ na wynagrodzenia dla pracowników, co może zwiększać ich motywację.

Pytanie 14

Aby przeprowadzić ocieplenie obiektu przy zastosowaniu metody lekkiej-mokrej, trzeba przygotować następujące materiały:

A. płyty styropianowe, listwy cokołowe, kołki do styropianu, siatkę z włókna szklanego

B. płyty styropianowe, listwy cokołowe, kołki do styropianu, taśmę izolacji akustycznej

C. płyty OSB, listwy drewniane, kołki do styropianu, siatkę z włókna szklanego

D. płyty OSB, listwy cokołowe, kołki do styropianu, gwoździe tynkarskie

Do wykonania docieplenia budynku metodą lekką-mokrą, kluczowe jest wykorzystanie odpowiednich materiałów, które zapewnią efektywność oraz trwałość izolacji. Płyty styropianowe są jednym z najpopularniejszych materiałów izolacyjnych, charakteryzującym się niską przewodnością cieplną oraz wysoką odpornością na wilgoć. Listwy cokołowe chronią dolną część izolacji przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz działaniem wody, natomiast kołki do styropianu umożliwiają solidne przymocowanie płyt do ściany. Siatka z włókna szklanego pełni rolę zbrojenia, co znacząco zwiększa odporność na pękanie i uszkodzenia mechaniczne. Stosowanie tych elementów zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13163 czy PN-EN 13499, zapewnia nie tylko efektywność energetyczną budynku, ale i jego ochronę przed czynnikami atmosferycznymi. Przykładowo, w budynkach jednorodzinnych, docieplenie metodą lekką-mokrą z użyciem tych materiałów pozwala na oszczędności w kosztach ogrzewania oraz zwiększa komfort użytkowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie budownictwa energooszczędnego.

Pytanie 15

Aby jednocześnie rozpocząć i zakończyć prace na wszystkich działkach roboczych, należy zastosować metodę

A. kolejnego wykonania robót

B. pracy równomiernej

C. równoległego wykonania robót

D. pracy potokowej

Równoległe wykonanie robót to po prostu realizowanie kilku zadań jednocześnie na różnych działkach. Dzięki temu można lepiej wykorzystać dostępne zasoby i szybciej zakończyć projekt. Na przykład, podczas budowy osiedla, różne ekipy mogą pracować równocześnie przy różnych budynkach. Jak jedna ekipa kończy, to druga już zaczyna przy następnym, co przyspiesza cały proces. Warto pamiętać, żeby wszystko dobrze zaplanować i zorganizować, bo potrzebna jest dobra koordynacja między zespołami, żeby nie było chaosu. Takie podejście naprawdę wpisuje się w zasady efektywnego zarządzania projektami, zwłaszcza w kontekście metod PMI, które mówią, jak ważne jest, żeby zadania były realizowane równocześnie, by osiągnąć zamierzone cele.

Pytanie 16

Zgodnie z normą czasu pracy, ręczne usunięcie warstwy ziemi urodzajnej (humusu) wymaga 21,90 r-g/100 m². Jak wiele 8-godzinnych dni roboczych powinno być zaplanowanych w harmonogramie prac na odspojenie humusu z działki o powierzchni 300 m², jeśli prace będą prowadzone przez 3 robotników?

A. 8 dni roboczych

B. 2 dni robocze

C. 3 dni robocze

D. 9 dni roboczych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenia dotyczące czasu pracy na usunięcie warstwy humusu z działki o powierzchni 300 m² opierają się na normie wynoszącej 21,90 roboczogodzin na 100 m². Aby obliczyć całkowity czas potrzebny na wykonanie zadania, najpierw należy obliczyć, ile roboczogodzin potrzebujemy dla całej działki. Wzór to: (300 m² / 100 m²) * 21,90 r-g = 65,7 roboczogodzin. Następnie, biorąc pod uwagę, że prace będą wykonywane przez 3 robotników, dzielimy całkowity czas przez liczbę robotników: 65,7 r-g / 3 = 21,9 r-g na osobę. Przy 8-godzinnym dniu roboczym, czas pracy jednego robotnika wynosi 21,9 r-g / 8 h = 2,74 dni roboczych. Ponieważ nie możemy mieć częściowego dnia, zaokrąglamy do 3 dni roboczych. W praktyce, planując harmonogram, uwzględniamy również możliwe opóźnienia i problemy, co czyni te 3 dni bardziej realistycznym i stosunkowo bezpiecznym rozwiązaniem. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu projektami budowlanymi, gdzie dokładne planowanie i kalkulacje są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu.

Pytanie 17

Zagospodarowanie obszaru budowy powinno rozpocząć się od realizacji

A. pomieszczeń dla zarządu budowy

B. ogrodzenia terenu budowy

C. miejsc składowych i magazynów budowy

D. czasowych dróg

Ogrodzenie terenu budowy jest kluczowym elementem zagospodarowania, ponieważ ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i osób postronnych. Zgodnie z przepisami BHP oraz normami budowlanymi, ogrodzenie powinno być solidne i widoczne, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Przykładowo, ogrodzenia tymczasowe, takie jak siatki ogrodzeniowe, są często stosowane w celu wyznaczenia granic terenu budowy oraz ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, odpowiednie oznakowanie ogrodzenia jest istotne dla informowania o zagrożeniach i zasadach bezpieczeństwa obowiązujących na placu budowy. Oprócz funkcji ochronnych, ogrodzenia mogą również pełnić rolę estetyczną i wspierać porządek przestrzenny na budowie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania projektami budowlanymi. Właściwe zagospodarowanie terenu, rozpoczęte od ogrodzenia, sprzyja efektywnemu przebiegowi prac budowlanych.

Pytanie 18

Materiały używane do izolacji termicznej budynku powinny mieć

A. niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz znaczną gęstość

B. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstość

C. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz znaczną gęstość

D. niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstość

Izolacja termiczna budynku odgrywa kluczową rolę w zwiększaniu efektywności energetycznej obiektów. Materiały stosowane do izolacji powinny charakteryzować się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła, co oznacza, że są w stanie skutecznie ograniczać przepływ ciepła przez przegrodę budowlaną. Niska gęstość materiałów izolacyjnych przyczynia się do ich lepszych właściwości izolacyjnych, co również wpływa na łatwość w montażu i obniża ciężar konstrukcji. Przykładami materiałów spełniających te normy są wełna mineralna, styropian czy pianka poliuretanowa. Zastosowanie tych materiałów pozwala na znaczną redukcję strat ciepła, co w praktyce przekłada się na niższe koszty ogrzewania oraz poprawę komfortu mieszkańców. Zgodnie z normą PN-EN 13162, właściwości materiałów izolacyjnych powinny być odpowiednio certyfikowane, co zapewnia ich wydajność i trwałość w czasie. Dlatego wybór materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła i małej gęstości jest zgodny z aktualnymi standardami i dobrą praktyką budowlaną.

Pytanie 19

Jakiego materiału należy użyć do izolacji przeciwwilgociowej pomiędzy murłatą a wieńcem?

A. żywicy akrylowej

B. papy

C. folii w płynie

D. styropianu

Izolacja przeciwwilgociowa pomiędzy murłatą a wieńcem jest niezwykle istotna dla trwałości konstrukcji budowlanej, a niewłaściwy dobór materiałów może prowadzić do poważnych problemów. Styropian, mimo że jest materiałem powszechnie stosowanym jako termoizolacja, nie jest odpowiedni do zastosowań, gdzie wymagane jest zabezpieczenie przed wilgocią. Styropian nie ma właściwości hydroizolacyjnych, co sprawia, że woda może z łatwością przenikać przez ten materiał, prowadząc do zawilgocenia oraz degradacji elementów konstrukcyjnych. Żywica akrylową można wykorzystać do różnych aplikacji, jednak nie jest ona idealnym materiałem do izolacji przeciwwilgociowej w kontekście murłaty i wieńca. Jej zastosowanie w tym obszarze może okazać się niewystarczające, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej odporności na długotrwałe działanie wilgoci. Folia w płynie, choć może być używana jako uszczelniacz, także nie dorównuje papie w zakresie długotrwałej ochrony przed wilgocią. Folie mają tendencję do starzenia się oraz utraty swoich właściwości w wyniku działania promieni UV oraz zmiennych warunków atmosferycznych. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do kłopotów z kondycją budynku, co jest spowodowane błędnym założeniem, że materiał izolacyjny może pełnić rolę zarówno izolacji przeciwwilgociowej, jak i termoizolacyjnej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy właściwościami materiałów oraz ich przeznaczeniem w kontekście zastosowań budowlanych.

Pytanie 20

Jakie rodzaje płyt gipsowych powinny być użyte jako materiały dźwiękochłonne na ściany i sufity?

A. Pocieniane

B. Zwykłe

C. Perforowane

D. Ognioodporne

Wybór płyt gipsowo-kartonowych jako materiału wykończeniowego w kontekście akustyki pomieszczeń wymaga uwzględnienia ich specyficznych właściwości. Płyty ognioodporne, mimo że oferują doskonałą ochronę przed ogniem, nie są zoptymalizowane pod kątem absorpcji dźwięku. Ich gęstość i twardość mogą w rzeczywistości powodować, że dźwięki będą się odbijać, a nie być pochłaniane. Z kolei płyty pocieniane, choć lżejsze, mają ograniczone właściwości akustyczne i nie spełniają oczekiwań w zakresie redukcji hałasu. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że ich cieńsza struktura ułatwia montaż i obniża koszty, jednak w praktyce skutkuje to niższą efektywnością akustyczną. Natomiast płyty zwykłe, choć powszechnie stosowane, nie posiadają żadnych specjalnych właściwości dźwiękochłonnych, co sprawia, że ich użycie w kontekście akustyki pomieszczeń może prowadzić do niezadowalających wyników. Ostatecznie, kluczem do rozwiązywania problemów akustycznych jest zrozumienie specyfiki materiałów i ich właściwości oraz dostosowanie ich do konkretnych potrzeb projektowych. Wybór niewłaściwych płyt może skutkować nieefektywnym tłumieniem dźwięków, co negatywnie wpłynie na komfort użytkowników oraz funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 21

Kto dokonuje odbioru robót ziemnych, które zostaną zakryte?

A. inspektor nadzoru inwestorskiego

B. wykonawca prac budowlanych

C. kierownik budowy

D. projektant

Odbiór robót ziemnych, które ulegają zakryciu, powinien odbywać się pod nadzorem inspektora nadzoru inwestorskiego, który jest odpowiedzialny za zapewnienie, że wszystkie prace wykonane przez wykonawcę budowlanych są zgodne z projektem oraz obowiązującymi normami. Inspektor ma za zadanie kontrolować jakość wykonania robót, co w kontekście robót ziemnych jest szczególnie istotne, ponieważ jakiekolwiek błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości, takich jak osiadanie terenu czy zniszczenie infrastruktury. Inspektorzy muszą stosować się do standardów, takich jak PN-EN 1997 dotyczący geotechniki, które określają wymogi dotyczące wykonania i odbioru robót ziemnych. Przykładem może być sytuacja, w której inspektor nadzoru inwestorskiego sprawdza głębokość wykopów oraz właściwości gruntów, aby upewnić się, że zastosowane technologie i materiały są odpowiednie. Właściwy odbiór robót ziemnych jest kluczowy dla późniejszych etapów budowy oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości całego obiektu budowlanego.

Pytanie 22

Na podstawie którego z dokumentów kierownik budowy przygotowuje plan BIOZ?

A. Szczegółowego harmonogramu zasobów ludzkich.

B. Projektu zagospodarowania przestrzennego.

C. Informacji zawartej w dokumentacji projektowej.

D. Decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez odpowiednie organy.

Zrozumienie kontekstu, w jakim kierownik budowy sporządza plan BIOZ, jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do zagadnienia. Decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę, choć istotna, nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących działań związanych z bezpieczeństwem na placu budowy. To raczej formalność, która umożliwia rozpoczęcie prac budowlanych, ale nie dostarcza kierownikowi niezbędnych danych dotyczących potencjalnych zagrożeń. Projekt zagospodarowania terenu również nie jest odpowiednim dokumentem do opracowania planu BIOZ; jego celem jest przedstawienie ustaleń dotyczących wykorzystania przestrzeni, a nie szczegółowych procedur bezpieczeństwa. Harmonogram szczegółowy zasobów ludzkich, mimo że jest ważnym narzędziem do zarządzania ludźmi na budowie, nie dostarcza informacji o zagrożeniach ani sposobach ich minimalizacji. Typowym błędem jest mylenie tych dokumentów z dokumentacją projektową, która zawiera kluczowe dane o specyfice budowy, ryzykach i zastosowanych technologiach. Ważne jest, aby kierownicy budowy zdawali sobie sprawę z tego, że skuteczny plan BIOZ powinien wynikać z analizy szczegółowych informacji zawartych w dokumentacji projektowej, co pozwoli na skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem i zdrowiem na placu budowy.

Pytanie 23

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Rodzaju robót budowlanych oraz miejsca realizacji tych robót

B. Nazwiska oraz numeru telefonu kierownika budowy

C. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

D. Adresu i numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

Błędny wybór odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia związane z wymaganiami dotyczącymi tablic informacyjnych budowy. Obowiązek zamieszczenia imienia i nazwiska oraz numeru telefonu kierownika budowy wynika z potrzeby zapewnienia odpowiedzialności i dostępu do informacji o osobach zarządzających projektem. Jest to kluczowe w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji, takich jak inspekcje, awarie czy zgłoszenia dotyczące bezpieczeństwa. Z kolei adres i numer telefonu właściwego organu nadzoru budowlanego są równie istotne, ponieważ pozwalają na bieżące monitorowanie zgodności prowadzonych robót z przepisami oraz standardami budowlanymi. Te informacje są niezbędne do zapewnienia transparentności działań na placu budowy oraz możliwości interwencji ze strony nadzoru budowlanego w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości. W kontekście określenia rodzaju robót budowlanych oraz adresu prowadzenia tych robót, te dane są fundamentalne dla identyfikacji prowadzonych działań i ich zakresu, co jest kluczowe dla wszystkich uczestników procesu budowlanego. Wynika stąd, że każdy z tych elementów ma swoje uzasadnienie i jest zdefiniowany przez przepisy prawa, co sprawia, że ich pominięcie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem oraz potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa i legalności prowadzonych prac budowlanych.

Pytanie 24

Jakie jest maksymalne dozwolone natężenie wiatru, w którym można wykonywać prace z użyciem robotów rozbiórkowych?

A. 10 m/s

B. 5,5 m/s

C. 7,5 m/s

D. 15 m/s

Maksymalna prędkość wiatru, przy której można prowadzić roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. Ta wartość została określona na podstawie analizy ryzyka i bezpieczeństwa pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. Wysoka prędkość wiatru może prowadzić do niestabilności konstrukcji budowlanych, a także zwiększać ryzyko upadku przedmiotów czy sprzętu używanego w trakcie rozbiórki. Przykładem zastosowania tej zasady jest porównanie prac rozbiórkowych w miastach oraz na terenach przemysłowych, gdzie dynamiczne warunki wiatrowe mogą wpływać na bezpieczeństwo pracowników oraz otoczenia. W praktyce, przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych, zaleca się monitorowanie prognoz meteorologicznych oraz stosowanie urządzeń pomiarowych do weryfikacji warunków wiatrowych. Warto również pamiętać o normach branżowych, takich jak PN-EN 1991-1-4, które precyzują wymagania dotyczące oddziaływania wiatru na obiekty budowlane, wskazując na konieczność uwzględnienia tych parametrów w planowaniu prac budowlanych i rozbiórkowych.

Pytanie 25

Podaj właściwą sekwencję demontażu wybranych elementów konstrukcji dachu płatwiowo-kleszczowego?

A. Kleszcze, słupy, podwaliny, miecze

B. Płatwie, słupy, podwaliny, miecze

C. Krokwie, kleszcze, miecze, słupy, płatwie

D. Krokwie, płatwie, miecze, kleszcze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'Krokwie, płatwie, miecze, kleszcze' jest poprawna, ponieważ kolejność demontażu elementów konstrukcyjnych dachu płatwiowo-kleszczowego ma kluczowe znaczenie dla zachowania stabilności całej konstrukcji. Rozpoczęcie demontażu od krokwi pozwala na usunięcie głównych elementów nośnych dachu, co minimalizuje ryzyko zniekształceń i uszkodzeń pozostałych komponentów. Po usunięciu krokwi, następnie demontuje się płatwie, które są odpowiedzialne za przenoszenie obciążeń z krokwi na inne elementy, takie jak miecze i kleszcze. Miecze, które stabilizują konstrukcję w poziomie, powinny być usuwane przed kleszczami, aby uniknąć nadmiernych naprężeń w konstrukcji. Kleszcze, będące elementami łączącymi, powinny być ostatnimi usuwanymi elementami, aby zapewnić, że struktura dachu pozostaje stabilna jak najdłużej. Taka kolejność demontażu jest zgodna z najlepszymi praktykami budowlanymi, które zalecają ostrożność przy usuwaniu elementów nośnych. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w procedurach demontażu w projektach renowacyjnych, gdzie zachowanie integralności strukturalnej jest kluczowe dla bezpieczeństwa robotników oraz efektywności prac budowlanych.

Pytanie 26

Jakie stanowiska w brygadzie roboczej powinno się zaplanować do realizacji fundamentów żelbetowych w tradycyjnym deskowaniu?

A. Betoniarz, cieśla

B. Monter, zbrojarz, betoniarz

C. Cieśla, zbrojarz, betoniarz

D. Zbrojarz, betoniarz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź «Cieśla, zbrojarz, betoniarz» jest jak najbardziej trafna. Żeby zbudować solidne fundamenty żelbetowe w tradycyjnym deskowaniu, muszą ze sobą współpracować ci trzej specjaliści. Cieśla, jako pierwszy, odpowiada za przygotowanie deskowania, które jest jakby formą dla betonu. Musi to być zrobione porządnie, bo to od tego zależy, czy reszta konstrukcji będzie stabilna. Potem mamy zbrojarza, który układa zbrojenie w betonie, co jest kluczowe dla jego wytrzymałości. Wyobraź sobie, że te pręty stalowe to taki szkielet, który wzmacnia całą konstrukcję. A na końcu jest betoniarz, który wlewa mieszankę betonową do deskowania i musi uważać, żeby wszystko ładnie ułożyć i dobrze zagęścić. Bez tych trzech ról, fundamenty mogą być słabe i niesolidne, a to przecież klucz do bezpieczeństwa całego budynku.

Pytanie 27

W zimowych warunkach pielęgnacja nowo położonego betonu w deskowaniu polega na

A. nawadnianiu jego powierzchni wodą

B. pokryciu jego powierzchni środkiem hydrofobowym

C. osłonięciu jego powierzchni folią z tworzywa sztucznego

D. przykrywaniu jego powierzchni matami izolacyjnymi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przykrywanie świeżego betonu matami izolacyjnymi jest kluczowym krokiem w jego pielęgnacji w warunkach zimowych. Beton w początkowej fazie utwardzania jest niezwykle wrażliwy na zmiany temperatury oraz wystawienie na działanie mrozu. Izolacja matami pozwala na utrzymanie stabilnej temperatury oraz wilgotności, co zapobiega zbyt szybkiemu wysychaniu i pękaniu materiału. Według normy PN-EN 13670 dotyczącej realizacji robót budowlanych, zapewnienie odpowiednich warunków otoczenia dla betonu jest obowiązkowe, szczególnie w trudnych warunkach atmosferycznych. Przykładowo, w przypadku niskich temperatur, brak izolacji może prowadzić do spowolnienia procesu hydratacji cementu, co skutkuje obniżoną wytrzymałością końcową betonu. Użycie mat izolacyjnych, takich jak maty wełniane czy poliestrowe, zapewnia optymalne warunki do utwardzania, co jest istotne dla trwałości budowli. Dobrą praktyką jest także dodatkowe monitorowanie temperatury betonu oraz warunków otoczenia, co może pomóc w podjęciu odpowiednich działań prewencyjnych w razie wystąpienia niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Pytanie 28

W dokumentacji obiektu budowlanego są zapisywane

A. rezultaty kontroli stanu technicznego

B. rezultaty audytu energetycznego

C. dane o stanie prawnym nieruchomości

D. dane o bieżącej liczbie mieszkańców

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyniki kontroli stanu technicznego są kluczowym elementem zawartym w książce obiektu budowlanego, ponieważ dokument ten ma na celu gromadzenie wszelkich istotnych informacji dotyczących stanu technicznego budynku. Książka ta jest obowiązkowym dokumentem, który zgodnie z ustawą Prawo budowlane, musi być prowadzony dla każdego obiektu budowlanego. W ramach kontroli stanu technicznego, przeprowadza się regularne inspekcje, które mają na celu ocenę stanu konstrukcji, instalacji oraz wyposażenia obiektu. Dzięki tym informacjom można podejmować decyzje dotyczące konserwacji i remontów, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz trwałości budynku. Przykładowo, jeśli podczas kontroli wykryte zostaną nieprawidłowości, takie jak pęknięcia w ścianach czy awarie instalacji, można natychmiast zareagować, co może zapobiec poważniejszym uszkodzeniom i kosztownym naprawom. Ponadto, wyniki tych kontroli są także istotne z perspektywy zarządzania majątkiem i planowania budżetu na przyszłe inwestycje w obiekt.

Pytanie 29

Podczas realizacji robót ziemnych, do określania różnic w wysokości terenu używa się

A. kółka pomiarowego

B. niwelatora

C. węgielnicy

D. dalmierza kreskowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niwelator jest specjalistycznym instrumentem pomiarowym, który służy do określania różnic wysokości terenu. Jego zastosowanie w robotach ziemnych jest nieocenione, ponieważ pozwala na precyzyjne wyznaczenie poziomów, co jest kluczowe przy pracach budowlanych, takich jak budowa dróg, mostów czy fundamentów. Niwelatory działają na zasadzie pomiaru kątów i odległości, a ich użycie umożliwia uzyskanie wyników z dokładnością do kilku milimetrów. Przykładowo, podczas budowy drogi niwelator pozwala zaplanować spadki, które są niezbędne do prawidłowego odwodnienia nawierzchni. W standardach branżowych, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów geodezyjnych, niwelator jest wskazany jako podstawowe narzędzie do prac wysokościowych. Zastosowanie niwelatora jest zgodne z najlepszymi praktykami w geodezji, co dodatkowo podkreśla jego istotną rolę w zapewnieniu dokładności i bezpieczeństwa realizowanych inwestycji.

Pytanie 30

Wyniki regularnej kontroli stanu technicznego użytkowanego budynku muszą być za każdym razem odnotowane w

A. księdze wieczystej

B. dokumentacji technicznej budynku

C. dzienniku budowy

D. książce obiektu budowlanego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyniki okresowej kontroli stanu technicznego eksploatowanego budynku powinny być wpisane do książki obiektu budowlanego, zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Książka ta jest dokumentem, w którym gromadzone są informacje dotyczące stanu technicznego obiektu, przeprowadzonych remontów oraz wszelkich zmian w konstrukcji budynku. Wpisy w książce obiektu budowlanego mają kluczowe znaczenie, ponieważ stanowią źródło informacji dla przyszłych użytkowników, właścicieli oraz organów nadzoru budowlanego. Przykładowo, podczas sprzedaży nieruchomości, potencjalny nabywca może skorzystać z informacji zawartych w tej książce, aby ocenić stan techniczny obiektu. Dodatkowo, regularne aktualizowanie tego dokumentu jest elementem zarządzania bezpieczeństwem budynków i zapewnienia ich długoterminowej użyteczności. Warto także pamiętać, że niedopełnienie obowiązku prowadzenia książki obiektu budowlanego może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz problemów z uzyskaniem pozwoleń na ewentualne prace budowlane.

Pytanie 31

Jaką ilość mieszanki betonowej trzeba zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m w systemowym deskowaniu drobnowymiarowym, jeśli norma zużycia wynosi 1,02 m³/m³?

A. 48,00 m3

B. 96,00 m3

C. 97,92 m3

D. 48,96 m3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć, ile mieszanki betonowej należy zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m, najpierw obliczamy objętość płyty. Objętość V można obliczyć ze wzoru V = długość × szerokość × wysokość, co w tym przypadku daje: 8,0 m × 12,0 m × 0,5 m = 48,0 m³. Z uwagi na normę zużycia mieszanki, która wynosi 1,02 m³/m³, należy pomnożyć objętość płyty przez tę normę. Ostatecznie obliczenie wygląda następująco: 48,0 m³ × 1,02 = 48,96 m³. W praktyce, uwzględniając normy zużycia materiałów budowlanych, jest to kluczowe, ponieważ wszelkie niedobory mogą prowadzić do przestojów w budowie, a nadmiar może generować dodatkowe koszty. Dlatego istotne jest precyzyjne obliczenie i planowanie zamówień, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania projektami budowlanymi oraz normy branżowe dotyczące efektywności materiałowej.

Pytanie 32

Z czego wynika stworzenie projektu zagospodarowania terenu budowy?

A. dokumentacja przetargowa

B. harmonogram ogólny budowy

C. specyfikacja techniczna

D. zapotrzebowanie na materiały

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Harmonogram ogólny budowy to naprawdę ważny dokument, gdy mówimy o planowaniu i realizacji projektów budowlanych. Głównie służy do pokazania, co i w jakiej kolejności powinno być zrobione, a także jak długo mogą zająć poszczególne etapy budowy. Taki harmonogram pomaga lepiej zarządzać czasem i zasobami, co jest kluczowe, żeby zakończyć projekt na czas. W praktyce, oparty na tym harmonogramie można stworzyć bardziej szczegółowe plany dla różnych grup robót. Dzięki temu łatwiej koordynować działania wielu ekip i wykonawców. Muszę przyznać, że dobra konstrukcja harmonogramu bierze pod uwagę nie tylko czas realizacji, ale także różne ryzyka i zależności między zadaniami. To zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania projektami budowlanymi, zwłaszcza z metodyką PMI. No i warto pamiętać, że inwestorzy i instytucje finansujące często wymagają takiego harmonogramu, co tylko pokazuje, jak ważny jest on dla uzyskania funduszy na projekt.

Pytanie 33

Książka obiektu budowlanego służy do dokumentowania informacji dotyczących

A. wizyt inspektorów nadzoru budowlanego oraz kontrolerów

B. liczby oraz danych osobowych mieszkańców budynku

C. wyników badań i kontroli stanu technicznego obiektu

D. przeprowadzanych inwentaryzacji obiektu budowlanego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Książka obiektu budowlanego jest kluczowym dokumentem w zarządzaniu budynkami, ponieważ gromadzi szczegółowe informacje o wynikach badań oraz kontroli stanu technicznego obiektu. Dokument ten stanowi podstawę do oceny bezpieczeństwa i użyteczności budynku, a także jest niezbędny w procesie podejmowania decyzji dotyczących konserwacji i modernizacji obiektu. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, każda osoba odpowiedzialna za zarządzanie obiektem budowlanym ma obowiązek prowadzenia takiej dokumentacji. Przykładowo, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w stanie technicznym budynku, informacje zawarte w książce obiektu mogą być kluczowe dla inspektoratów nadzoru budowlanego oraz dla wykonawców prac remontowych. Dobrze prowadzona książka obiektu budowlanego pozwala na bieżąco monitorować stan techniczny i planować niezbędne działania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu nieruchomościami i zgodne z normami PN-ISO 9001 dotyczącymi systemów zarządzania jakością.

Pytanie 34

Zagęszczanie betonu powinno rozpocząć się niezwłocznie po

A. wygładzeniu jego powierzchni

B. zakończeniu procesu wiązania cementu

C. umieszczeniu go w deskowaniu

D. ukończeniu procesu pielęgnacji betonu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zagęszczanie mieszanki betonowej powinno być przeprowadzone niezwłocznie po jej ułożeniu w deskowaniu, ponieważ to właśnie w tym momencie mieszanka ma optymalne właściwości plastyczne. Proces zagęszczania ma na celu usunięcie nadmiaru powietrza oraz równomierne rozprowadzenie mieszanki w formie. Kluczowe jest, aby zagęszczanie odbywało się przed rozpoczęciem wiązania cementu, co pozwala na lepsze połączenie cząsteczek betonu, a tym samym zwiększenie jego wytrzymałości. W praktyce, stosuje się różne metody zagęszczania, takie jak wibracje mechaniczne, które zapewniają dokładne wypełnienie wszystkich zakamarków deskowania. Dobrą praktyką jest również, aby proces ten był monitorowany przez doświadczonych pracowników, co pozwala na natychmiastowe reagowanie na ewentualne problemy z konsystencją mieszanki. Zgodnie z normą PN-EN 206-1, odpowiednie zagęszczanie jest kluczowe dla osiągnięcia wymaganej klasy betonu, co ma istotny wpływ na jego trwałość i odporność na warunki atmosferyczne.

Pytanie 35

Zastosowanie akrylowej masy szpachlowej wynosi 1,5 kg/m2 przy aplikacji warstwy o grubości 1 mm. Ile masy będzie potrzebne do szpachlowania 10 m2 ściany warstwą o grubości 2 mm?

A. 3,0 kg

B. 15,0 kg

C. 30,0 kg

D. 1,5 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wydajność masy szpachlowej akrylowej wynosząca 1,5 kg/m2 przy grubości warstwy 1 mm oznacza, że na każdy metr kwadratowy powierzchni wymaga się 1,5 kg masy. Przy szpachlowaniu warstwy o grubości 2 mm, potrzebna masa wzrasta proporcjonalnie. Zatem dla powierzchni 10 m2 obliczamy zapotrzebowanie na masę jako: 10 m2 * 1,5 kg/m2 * (2 mm / 1 mm) = 10 m2 * 1,5 kg/m2 * 2 = 30 kg. Taka kalkulacja uwzględnia zwiększenie grubości warstwy szpachlowej, co jest kluczowym aspektem przy planowaniu prac wykończeniowych. W praktyce, takie podejście pozwala na dokładne zaplanowanie materiałów, co jest istotne dla osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia. Dobre praktyki w branży budowlanej podkreślają, że precyzyjne obliczenia związane z zużyciem materiałów są fundamentem efektywności kosztowej oraz terminowości realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 36

Jakie zastosowanie mają zaprawy szamotowe?

A. do tynkowania ścian izolacyjnych

B. do spoinowania ceramicznych płytek wykończeniowych

C. do łączenia ceramicznych elementów w paleniskach

D. do murowania ścian osłonowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zaprawy szamotowe są specjalistycznymi materiałami budowlanymi, które służą przede wszystkim do łączenia ceramicznych elementów palenisk. Ich właściwości termiczne oraz odporność na wysoką temperaturę czynią je idealnym rozwiązaniem w zastosowaniach, gdzie występują skrajne warunki termiczne, jak w kominkach, piecach kaflowych czy piecach przemysłowych. Wykorzystanie zapraw szamotowych pozwala na trwałe połączenie elementów, które muszą wytrzymać intensywne cykle nagrzewania i chłodzenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności działania tych instalacji. Przykładem może być budowa pieca ceramicznego, gdzie użycie zaprawy szamotowej zapewnia stabilność konstrukcji oraz minimalizuje ryzyko pęknięć materiału. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie odpowiednich zapraw jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami technicznymi oraz przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa budowli. W praktyce, odpowiednio dobrana zaprawa szamotowa znacząco wpływa na żywotność i wydajność konstrukcji opalanych paliwem stałym.

Pytanie 37

Demontaż budynku wykonanego z prefabrykowanych elementów żelbetowych powinien rozpocząć się od rozbiórki

A. ścian zewnętrznych

B. schodów

C. stropodachu

D. stropów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozbiórkę budynku wykonanego z prefabrykatów żelbetowych należy zaczynać od demontażu stropodachu, ponieważ jest to element, który w sposób kluczowy wpływa na stabilność całej konstrukcji. Usunięcie stropodachu pozwala na odciążenie ścian i stropów wewnętrznych, co jest istotne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa podczas dalszych prac rozbiórkowych. Stropodach, jako element konstrukcyjny, łączy w sobie funkcje nośne i ochronne, a jego demontaż powinien być przeprowadzany z zachowaniem precyzji oraz odpowiednich norm BHP. W praktyce, przed przystąpieniem do demontażu stropodachu, należy przeprowadzić odpowiednie analizy stanu technicznego budynku oraz zabezpieczyć miejsce pracy. Warto również postawić na wykorzystanie technologii, które minimalizują ryzyko uszkodzenia pozostałych elementów konstrukcji. Dobrą praktyką w branży budowlanej jest współpraca z doświadczonymi wykonawcami, którzy mają doświadczenie w rozbiórkach obiektów prefabrykowanych. Takie podejście nie tylko przyspiesza proces, ale również zwiększa bezpieczeństwo wszystkich zaangażowanych w prace.

Pytanie 38

W ramach modernizacji energetycznej obiektu realizuje się działania dotyczące

A. nałożenia tynków żywicznych na ściany klatki schodowej

B. rozbudowy części garażowej

C. ocieplenia ścian zewnętrznych

D. wykonania nowej pokrywy dachowej z papy termozgrzewalnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Docieplenie ścian zewnętrznych to naprawdę ważny krok w termomodernizacji budynku. Działa to tak, że jak dobrze ocieplimy ściany, to znacznie zmniejszamy straty ciepła, a dzięki temu obiekt staje się bardziej energooszczędny. W praktyce najczęściej korzysta się z materiałów jak styropian czy wełna mineralna, które mają naprawdę niezłe właściwości izolacyjne. Wybór materiału powinien brać pod uwagę, co to za budynek i jak wygląda klimat w okolicy. Moim zdaniem dobrze przeprowadzone docieplenie to nie tylko oszczędności na ogrzewaniu, ale też lepszy komfort życia. No i nie zapominajmy o tym, że estetyka i trwałość materiałów też mają znaczenie – to może podnieść wartość nieruchomości. Warto też zrobić pomiary, żeby zadbać o odpowiednią skuteczność izolacji, bo to potem może się przydać przy audytach energetycznych.

Pytanie 39

Rozbiórkę obiektu z prefabrykatów żelbetowych należy rozpocząć od

A. stropów

B. schodów

C. stropodachu

D. ścian zewnętrznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozbiórka budynku wykonanego z prefabrykatów żelbetowych powinna zaczynać się od stropodachu, ponieważ ten element konstrukcji ma kluczowe znaczenie dla stabilności całej struktury. Zgodnie z zasadami inżynieryjnymi oraz normami budowlanymi, usunięcie górnych elementów pozwala na kontrolowane obniżanie masy budynku, co zmniejsza ryzyko nieprzewidzianych uszkodzeń lub zawalenia się. Przykładem może być zastosowanie metod hydraulicznych lub mechanicznych do demontażu stropodachu, co zapewnia bezpieczeństwo ekip demontażowych. Dodatkowo, rozpoczęcie od stropodachu ułatwia dostęp do kolejnych poziomów budynku i elementów wykończeniowych, takich jak instalacje elektryczne i sanitarno-grzewcze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branży budowlanej. Zastosowanie właściwych środków ochrony osobistej oraz procedur bezpieczeństwa w tym etapie jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 40

Który z pracowników odpowiada za przymocowanie prefabrykowanego elementu do zawiesia w maszynie montażowej?

A. Kierownik robót montażowych

B. Monter

C. Hakowy

D. Operator maszyny montażowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Hakowy jest odpowiedzialny za zamocowanie elementu prefabrykowanego do zawiesia maszyny montażowej, co jest kluczowym zadaniem w procesie montażu. Osoba na tym stanowisku wykonuje czynności związane z właściwym przygotowaniem i zabezpieczeniem ładunku, co zapewnia bezpieczeństwo operacji dźwigowych. Hakowy zna zasady dotyczące obciążenia i rodzajów używanych zawiesi, a także potrafi ocenić, jakie metody łączenia zastosować w danym przypadku. Ważne jest, aby hakowy przestrzegał norm i przepisów BHP, a także standardów branżowych, takich jak PN-EN 13155 dotyczący urządzeń dźwigowych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której hakowy musi zamocować dużą betonową belkę. W takim przypadku, nie tylko dobiera odpowiednie zawiesia, ale także ustala, jak najlepiej rozłożyć ciężar, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia elementu lub wypadku podczas transportu. Właściwe umiejscowienie i zabezpieczenie ładunku jest kluczowe dla efektywności oraz bezpieczeństwa całego procesu montażowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej