Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:01
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 11:19

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. XcXc
B. RvNv
C. RvRv
D. SyTy
Odpowiedź RvNv jest jak najbardziej trafna. To oznacza, że mówimy tu o pomiarze, który wykonujemy od ramienia do boku, w pionie. W medycynie i anatomii te symbole są naprawdę ważne, bo pomagają zrozumieć, co i jak mierzymy. Rv wskazuje na ramię, a Nv na punkt w okolicy łokcia. Tego typu pomiary są super ważne w kontekście oceny zdrowia pacjentów, bo mogą wpływać na diagnozowanie i dostosowanie odpowiednich terapii. W różnych dziedzinach, jak ortopedia czy dietetyka, takie informacje pomagają nam ocenić, jak rośnie i rozwija się ciało pacjenta. No i w badaniach też musimy być precyzyjni, bo to kluczowe, żeby wyniki były wiarygodne.

Pytanie 3

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Długość bluzki, długość rękawa
B. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost
C. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder
D. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa
Wybór odpowiedzi nie uwzględniającej długości rękawa lub długości bluzki prowadzi do niedoszacowania materiału, co skutkuje nieefektywnym procesem produkcji. Odpowiedzi, które sugerują, że obwód klatki piersiowej lub wzrost są wystarczające do obliczeń, pomijają kluczowe aspekty związane z krojem bluzki. Obwód klatki piersiowej jest istotny, ale nie wpływa w istotny sposób na długość materiału potrzebnego do pokrycia ramion czy dolnej części odzieży. Ponadto, wzrost nie jest bezpośrednio związany z wymiarami, które są kluczowe do określenia kształtu i długości bluzki. W przypadku bluzek bez rękawów lub o nietypowych krojach, pominięcie wymiaru długości rękawa może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie starczy na wykonanie projektu. Ważne jest, aby pamiętać, że w umiejętności projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy wymiar ma swoje znaczenie w kontekście całości projektu oraz jego funkcjonalności. Przy obliczaniu zużycia materiału nie wystarczy tylko znać wymiary ciała klientki, ale należy także brać pod uwagę zamierzony krój oraz styl odzieży.

Pytanie 4

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Spódnicy elanobawełnianej
B. Marynarki bawełnianej
C. Żakietu lnianego
D. Spodni wełnianych
Wybór spodni wełnianych jako odpowiedzi na to pytanie jest prawidłowy, ponieważ podszewki, takie jak kolanówka i kieszeniówka, są kluczowymi elementami konstrukcyjnymi tego typu odzieży. Kolanówka stosowana jest w wełnianych spodniach, aby wzmocnić obszar kolan, co jest istotne w kontekście wytrzymałości i komfortu użytkownika, zwłaszcza w przypadku spodni noszonych w warunkach, które wymagają większej mobilności. Kieszeniówka, z kolei, jest używana do wykończenia kieszeni, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Przy projektowaniu spodni wełnianych często uwzględnia się również ich podszewkę, co jest standardową praktyką w branży odzieżowej. Użycie wysokiej jakości tkanin i odpowiednich podszewkowych materiałów, takich jak poliester czy bawełna, pomoże w zachowaniu struktury i kształtu spodni na dłużej. Dobrze dobrana podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ogólną estetykę produktu. W przypadku spodni wełnianych, odpowiednie wykończenie strefy kolan i kieszeni jest kluczem do ich funkcjonalności oraz trwałości, co jest zgodne z zaleceniami i standardami w branży odzieżowej.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. bluzki
B. żakietu
C. płaszcza
D. sukni
Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 9

Ozdobna taśma utworzona z splotu złożonego, która ma na powierzchni włosową okrywę, to

A. aksamitka
B. wstążka rypsowa
C. sutasz
D. wstążka żakardowa
Wstążka żakardowa jest często mylnie utożsamiana z aksamitką, choć stanowi zupełnie inny typ materiału. Oparta na technice tkania żakardowego, wstążka ta może posiadać skomplikowane wzory, ale nie charakteryzuje się okrywą włosową, co czyni ją mniej odpowiednią do zastosowań wymagających miękkości i elegancji. Z kolei sutasz, składający się z cienkich pasów materiału, również nie spełnia wymogów dotyczących okrywy włosowej; jest stosowany przede wszystkim w haftach i ozdobach, ale nie jako samodzielny element wykończeniowy. Wstążka rypsowa, wykonana z tworzywa sztucznego, posiada wyraźnie widoczne żeberka, co nadaje jej inną fakturę i wygląd, a także ogranicza jej zastosowanie w kontekście eleganckich projektów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomyłek obejmują niedostateczną uwagę na różnice w strukturze i estetyce poszczególnych wstążek, a także pomijanie praktycznych aspektów ich zastosowania w modzie i rękodziele. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów, co wpływa na jakość i efekt końcowy tworzonych projektów.

Pytanie 10

Co może powodować złamanie igły w maszynie do szycia?

A. zbyt niski docisk stopki.
B. nieprawidłowe ustawienie chwytacza.
C. niepoprawnie nawleczona nić górna.
D. uszkodzone zakończenie igły.
Zbyt mała siła docisku stopki, uszkodzone ostrze igły oraz niewłaściwie nawleczona nić górna to koncepcje, które mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości nie są bezpośrednimi przyczynami łamania się igły. Zbyt mała siła docisku stopki może powodować przesuwanie się materiału podczas szycia, co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że igła łamie się z powodu zbyt małego docisku. W rzeczywistości, nieodpowiednia siła docisku wpływa bardziej na precyzję szycia niż na wytrzymałość igły. Uszkodzone ostrze igły z pewnością prowadzi do problemów, jednak to uszkodzenie może wynikać z innych czynników, jak na przykład niewłaściwe ustawienie chwytacza lub złej jakości materiał. Niewłaściwie nawleczona nić górna może prowadzić do plątania się nici i trudności w szyciu, lecz także nie jest bezpośrednio związana z łamaniem igły. Ostatecznie, najczęstsze przyczyny złamań igieł wynikają z błędów w konfiguracji maszyny oraz niewłaściwego doboru akcesoriów do konkretnego materiału. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że różne czynniki mogą wpływać na wydajność maszyny, a zrozumienie ich wzajemnych relacji jest kluczowe dla uniknięcia problemów podczas szycia.

Pytanie 11

Jakie wymiary są kluczowe do wyliczenia zużycia materiału o szerokości 140 cm, przeznaczonego na kostium damski?

A. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder
B. Długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa
C. Długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder
D. Długość spódnicy, długość żakietu, obwód bioder
Odpowiedzi, które nie uwzględniają długości rękawa, bądź zamiast tego proponują obwody ciała, wykazują zrozumienie, ale niepełne, co do wymagań związanych z obliczeniami materiałowymi. Przykładowo, obwody bioder czy klatki piersiowej są istotne przy projektowaniu odzieży, jednak nie determinują one samodzielnie, ile materiału będzie wymagane do wykonania konkretnego elementu. W przypadku kostiumów, wymiary te są uwzględniane głównie dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania, a zarazem nie wpływają bezpośrednio na długość tkaniny potrzebnej do uszycia. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że obwody ciała są wystarczające do określenia zużycia materiału; w rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie, że każdy element odzieży ma swoje unikalne wymiary, które muszą być brane pod uwagę. Również, pomijanie długości rękawa w kontekście obliczeń materiałowych prowadzi do niewłaściwej kalkulacji, co może skutkować nieodpowiednim wykorzystaniem tkaniny. Dlatego, w procesie tworzenia odzieży, podstawowe jest zrozumienie, jakie wymiary mają realny wpływ na zużycie materiału i jak są one ze sobą powiązane, co jest zgodne z zasadami efektywnego projektowania w branży odzieżowej.

Pytanie 12

Jakiej operacji technologicznej nie można przeprowadzić na specjalistycznej maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka?

A. Wykończenia krawędzi wyrobu
B. Przytwierdzenia aplikacji do elementu odzieżowego
C. Mocowania kieszeni nakładanej
D. Przyszycia zamka błyskawicznego
Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej wyposażonej w mechanizm zygzaka jest operacją, która nie może być skutecznie wykonana z powodu specyfiki tego mechanizmu. Mechanizm zygzaka jest przystosowany głównie do wykonywania prostych, powtarzalnych szwów, takich jak naszywanie aplikacji, wykańczanie brzegów czy zamocowanie kieszeni. Przyszycie zamka błyskawicznego wymaga jednak bardziej zaawansowanej kontroli nad przesuwem materiału oraz precyzyjnego ustawienia, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu maszyny z mechanizmem zygzaka. W praktyce, do szycia zamków błyskawicznych używa się maszyn z mechanizmami przemysłowymi, które oferują większą stabilność i możliwość regulacji, co pozwala na dokładne przeszycie ząbków zamka. W branży odzieżowej zastosowanie odpowiednich maszyn jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość wyrobów oraz ich trwałość, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi produkcji odzieży.

Pytanie 13

Jaki symbol oznacza pomiar krawiecki długości pleców?

A. RvNv
B. PcPl
C. SyTy
D. SvTv
Wybór innych symboli jak SvTv, SyTy czy RvNv to trochę wpadka z rozumieniem standardów pomiarowych w krawiectwie. SvTv często myli się z pomiarem obwodu szyi albo innym wymiarem, co nie ma nic wspólnego z długością pleców. SyTy sugeruje pomiar w talii, a to też nie pasuje do tematu długości pleców. RvNv za to może być traktowane jako pomiar wysokości ramienia, co znowu nie dotyczy pleców. Takie błędne wybory mogą prowadzić do tego, że ubranie będzie źle dopasowane, a to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd. W krawiectwie ważne jest, by wiedzieć, jakie konkretnie wymiary są potrzebne do stworzenia odzieży i jak różne symbole się do nich odnoszą. Użycie złych oznaczeń to ryzyko błędów w produkcji i problemów z wymiarami, a to w końcu wpływa na końcowy efekt i zadowolenie klienta. Dlatego warto znać definicje i standardy branżowe, które wyjaśniają, co te symbole właściwie oznaczają.

Pytanie 14

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. Dwuigłową stębnówkę
B. 4-nitkowy overlock
C. 3-nitkowy overlock
D. Maszynę łańcuszkową
Stębnówka dwuigłowa, chociaż używana w wielu procesach szycia, nie jest najbardziej efektywnym narzędziem do konfekcjonowania T-shirtów. Jej główną zaletą jest możliwość tworzenia dekoracyjnych szwów z wykorzystaniem dwóch nitek, ale nie zapewnia ona takiego samego poziomu elastyczności i wykończenia krawędzi jak overlock 4-nitkowy. Szycie T-shirtów wymaga dużej elastyczności szwów, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu stębnówki. Kolejną opcją, overlock 3-nitkowy, również nie spełnia wszystkich wymagań, ponieważ nie zapewnia tak solidnego wykończenia krawędzi jak model 4-nitkowy, co może prowadzić do strzępienia materiału w trakcie noszenia. Maszyny łańcuszkowe z kolei, które są świetne do szycia dekoracyjnych szwów na odzieży, nie nadają się do łączenia dużych kawałków materiału, co jest niezbędne przy produkcji odzieży. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny do szycia jest kluczowy dla jakości finalnego produktu, a zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. W branży odzieżowej istnieją określone standardy dotyczące szycia, które promują użycie maszyn overlockowych do konfekcjonowania T-shirtów, a ignorowanie tych norm może skutkować nie tylko problemami jakościowymi, ale także finansowymi.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody
B. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie
C. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji
D. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu
W przypadku konfliktów między pracownikami, istnieje wiele podejść, które mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie są skuteczne w kontekście formalnego rozwiązywania sporów. Współpraca poprzez negocjacje, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, polega na bezpośrednich rozmowach między stronami, które mogą prowadzić do rozwiązania. Jednak często pierwsze podejście może prowadzić do dalszego zaostrzenia konfliktu, jeśli strony nie są w stanie osiągnąć konsensusu. Z kolei nadzieja, że konflikt z biegiem czasu sam się rozwiąże, jest podejściem pasywnym, które w rzeczywistości może pogłębiać problemy. Ignorowanie konfliktu często prowadzi do jego eskalacji, ponieważ niezałatwione sprawy mogą kumulować frustracje, co w konsekwencji negatywnie wpływa na atmosferę pracy oraz wydajność zespołu. Wspomaganie rozmów przez mediatora, choć bardziej konstruktywne, różni się od arbitrażu, ponieważ mediator nie podejmuje decyzji, ale stara się ułatwić komunikację i zrozumienie między stronami. W ten sposób mediator nie ma takiej samej mocy decyzyjnej jak arbiter, co może wpłynąć na efektywność rozwiązania konfliktu. Dlatego, chociaż te alternatywne metody mają swoje miejsce, nie zastępują one formalnego procesu arbitrażu, który pozwala na ostateczne i wiążące rozwiązanie sporu przez osobę trzecią."

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Elektryczne nożyce tarczowe powinny być wykorzystywane do cięcia nakładu o wysokości nieprzekraczającej

A. 10 mm
B. 150 mm
C. 70 mm
D. 300 mm
Wybór innej wysokości materiału do cięcia elektrycznymi nożycami tarczowymi, na przykład 70 mm, 150 mm czy 300 mm, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzia oraz potencjalnego uszkodzenia zarówno nożyc, jak i obrabianego materiału. Elektryczne nożyce tarczowe są projektowane z myślą o pracy z cienkimi materiałami, a ich silnik i mechanizm tnący są przystosowane do radzenia sobie z oporem cięcia, który wzrasta wraz ze zwiększoną grubością. Przy grubości 70 mm, nożyce mogą nie być w stanie wygenerować wystarczającej siły, co skutkuje zacięciami, a nawet awarią urządzenia. Z kolei cięcie materiałów o wysokości 150 mm czy 300 mm wykracza poza ich nominalne możliwości, co może prowadzić do wydłużenia czasu obróbki, a także do pogorszenia jakości cięcia. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich narzędzi do danego zadania jest częstym błędem, który wynika z braku zrozumienia zasadniczych różnic pomiędzy narzędziami oraz ich przeznaczeniem. Pracownicy powinni być dobrze szkoleni w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla zachowania efektywności produkcji oraz bezpieczeństwa pracy. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na normy dotyczące narzędzi skrawających, które zalecają stosowanie odpowiednich narzędzi w zależności od grubości obrabianego materiału, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i awarii.

Pytanie 20

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty
B. igła i stopka są w pozycji opuszczonej
C. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji
D. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona
Po zakończeniu szycia na maszynie stębnowej kluczowe jest, aby igła znajdowała się w górnym położeniu, a stopka była podniesiona przed odcięciem nici. Taki stan zapewnia, że materiał jest odpowiednio zwolniony i nie jest narażony na uszkodzenia, a także umożliwia bezpieczne manewrowanie podczas wyjmowania materiału z maszyny. W praktyce, gdy igła jest w górze, nie ma ryzyka, że przyszyta część materiału zostanie przypadkowo pociągnięta, co mogłoby prowadzić do nierówności w szwie. Działanie to jest zgodne z dobrymi praktykami szycia, które zalecają unikanie jakiegokolwiek naciągu na nicię w momencie ich cięcia. Ponadto, podniesiona stopka ułatwia wyjęcie materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku grubych tkanin. Warto również pamiętać, że przed każdym szyciem warto skontrolować położenie igły i stopki, aby zapewnić sobie komfort i bezpieczeństwo podczas pracy.

Pytanie 21

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
W przypadku błędnych odpowiedzi występuje kilka kluczowych nieścisłości, które mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczenia normy zużycia materiału. Niektóre odpowiedzi sugerują, że wystarczy uwzględnić jedną długość rękawa lub jedną długość płaszcza, co jest niewłaściwe, ponieważ odpowiedni krój płaszcza wymaga zazwyczaj dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, aby uzyskać właściwy wygląd i proporcje. Użycie tylko jednej długości rękawa może skutkować brakiem symetrii oraz niewłaściwym dopasowaniem do ciała. Dodatkowo, 10% na szwy i podwinięcia jest standardem w branży, jednak niektóre odpowiedzi sugerują 20% dodatek, co jest zbyt dużą wartością w kontekście klasycznego szycia płaszczy, gdzie 10% jest wystarczające, a większy procent może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Zbyt wysoki dodatek na szwy i podwinięcia prowadzi również do marnotrawstwa materiału, co jest nieefektywne z perspektywy zarządzania zasobami w procesie produkcji odzieży. W branży krawieckiej istotne jest ścisłe przestrzeganie standardów dotyczących obliczania normy zużycia, aby zapewnić optymalne wykorzystanie materiałów oraz zminimalizować odpady. Właściwe wyliczenia są kluczowe dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 22

Jaką ilość materiału o szerokości 140 cm trzeba przeznaczyć na wycięcie części klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm dla klientki z obwodem bioder wynoszącym 96 cm?

A. 50 cm
B. 55 cm
C. 100 cm
D. 110 cm
Wybór materiału na spódnicę wymaga przemyślanej analizy, a podawanie nieprawidłowych długości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Odpowiedzi wskazujące na 50 cm jako długość materiału, nie uwzględniają istotnych aspektów, jakimi są zapasy na szwy i wykończenia. W rzeczywistości, każdy element odzieży wymaga dodatkowych centymetrów, które są niezbędne do prawidłowego uszycia. Przykładowo, zapasy na szwy zazwyczaj wynoszą od 1 do 2 cm z każdej strony, co w tym przypadku przekłada się na dodatkowe 4 cm dla elementów z przodu i tyłu. Z kolei odpowiedzi sugerujące 110 cm lub 100 cm również nie są uzasadnione, ponieważ wskazują na nadmierne zmarnotrawienie materiału. Przy szerokości 140 cm tkaniny, 55 cm to wystarczająca długość, która pozwala na wykrojenie wszystkich elementów bez zbędnych nadmiarów. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieznajomości zasad krawiectwa oraz praktycznych aspektów planowania wykrojów, co jest kluczowe w zawodzie krawca. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną i standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jak należy postępować przy planowaniu wykrojów odzieżowych.

Pytanie 23

Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?

A. ściąg dziergany
B. lamówkę
C. falbankę
D. obręb
Ściąg dziergany, obręb oraz lamówka to techniki wykończenia, które w kontekście wydłużania rękawa bluzki wizytowej nie będą odpowiednie. Ściąg dziergany, choć można go zastosować do wykończenia rękawów, zazwyczaj służy do uzyskania ściśnięcia materiału, co w efekcie może prowadzić do skrócenia rękawa zamiast jego wydłużenia. Dlatego użycie ściągu może być mylące, ponieważ jego struktura nie sprzyja wydłużeniu. Obręb to zaś technika, która polega na zabezpieczeniu krawędzi materiału, ale nie zmienia jego długości. W praktyce obrębienie rękawa nie doda wymaganego materiału, a jedynie zdefiniuje krawędź, co w przypadku zbyt krótkiego rękawa może być niewystarczające. Użycie lamówki, chociaż estetyczne, również nie zrealizuje celu wydłużenia, bowiem lamówka zazwyczaj pełni funkcję dekoracyjną i zabezpieczającą krawędź. Zatem, stosowanie tych technik do przedłużania zbyt krótkiego rękawa jest błędem, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dodawania objętości i długości do konstrukcji odzieżowej. Wybór odpowiednich technik wykończenia jest kluczowy w krawiectwie, a ich niepoprawne zastosowanie może prowadzić do niezadowalających efektów wizualnych oraz użytkowych.

Pytanie 24

Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?

A. SySvXpTp
B. SySvXp
C. XlXl
D. SyTy
Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.

Pytanie 25

W trakcie projektowania kształtów sukni kimono zaszewkę piersiową umieszczono

A. na linii barku
B. na linii boku
C. w cięciu pionowym
D. w cięciu poziomym
Zaszewka piersiowa w modelowaniu sukni kimono ma na celu poprawę dopasowania i wsparcia w okolicy biustu, a jej niewłaściwe umiejscowienie może prowadzić do problemów z komfortem noszenia oraz estetyką. Odpowiedzi sugerujące cięcia poziome, boki czy cięcia pionowe są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki budowy ciała i naturalnych linii sylwetki. Umiejscowienie zaszewki w cięciu poziomym mogłoby prowadzić do efektu 'spłaszczenia' biustu, co jest niepożądane w przypadku sukni kimono, które mają na celu podkreślenie kobiecej figury. Z kolei umiejscowienie zaszewki na linii boku często skutkuje brakiem odpowiedniego wsparcia i może prowadzić do nieestetycznych fałd materiału w okolicy biustu. Cięcie pionowe, chociaż może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w kontekście kimono nie dostarcza wymaganej formy, a także może naruszać tradycyjną estetykę tego kroju. Właściwe umiejscowienie zaszewek powinno opierać się na zasadach ergonomii, które wskazują, że struktura odzieży powinna wspierać naturalne krzywizny ciała. Dobre praktyki w projektowaniu odzieży sugerują, że zaszewki należy umiejscawiać w sposób, który podkreśla sylwetkę, a zaszewka na linii barku jest idealnym rozwiązaniem, które zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność.

Pytanie 26

Kołnierz, którego budowa opiera się na wykreślonym kącie prostym, to kołnierz

A. marynarski
B. szalowy
C. koszulowy na stójce
D. okrągły be-be
Kołnierze okrągłe be-be, marynarskie oraz szalowe nie są oparte na konstrukcji kąta prostego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Kołnierz okrągły be-be ma zaokrąglony kształt, co sprawia, że jego krawędzie nie są ustawione prostopadle do siebie. Tego typu kołnierz często stosuje się w odzieży casualowej i nieformalnej, co nie odpowiada wymaganiom formalnych okazji. Kołnierz marynarski z kolei, mimo że może być uznawany za elegancki, również nie opiera się na kącie prostym, a jego charakterystyczny kształt i sposób noszenia są bardziej związane z odzieżą żeglarską i casualową. Warto zwrócić uwagę na to, że marynarski kołnierz ma tendencję do rozchodzenia się na boki, co nie sprzyja formalności. Kołnierz szalowy, będący bardziej swobodnym stylem, charakteryzuje się brakiem klasycznych krawędzi, co także wyklucza go z kontekstu kołnierza opartego na kącie prostym. Te błędne koncepcje wynikają często z braku zrozumienia technicznych aspektów konstrukcji odzieżowej oraz norm obowiązujących w modzie formalnej. W praktyce, nieodpowiedni dobór kołnierza może prowadzić do nieefektywnego wizerunku oraz braku spójności w stylizacji, co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych sytuacji.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jakie jest główne przeznaczenie nitów w jeansach?

A. Zabezpieczenie przed zniszczeniem
B. Ozdobne elementy
C. Łączenie różnych części
D. Wzmacnianie kieszeni
Wybór nitów jako ochrony przed zniszczeniem lub ich roli w łączeniu elementów odzieży to koncepcje, które nie oddają rzeczywistego zastosowania tych detali w spodni. Nity rzeczywiście mogą chronić przed zniszczeniem, ale ich główną funkcją jest wzmacnianie, a nie ogólna ochrona materiału. Można by pomyśleć, że nity jako elementy łączące przyczyniają się do struktury spodni, jednak w kontekście spodni jeansowych, ich zastosowanie jest ograniczone do wzmocnienia miejsc szczególnie narażonych na rozdarcia, np. kieszeni. Z kolei odpowiedzi sugerujące, że nity są jedynie elementami ozdobnymi, nie uwzględniają ich kluczowej roli w konstrukcji mechanicznej odzieży. Nity mogą rzeczywiście pełnić funkcję dekoracyjną, ale w przypadku jeansów ich praktyczne zastosowanie w kontekście wzmocnienia kieszeni i trwałości jest znacznie ważniejsze. Pojawiające się błędne przeświadczenie, że nity są zbędnym elementem, wynika z pomijania ich technicznej funkcji w kontekście użytkowania odzieży oraz z braku zrozumienia zasad konstrukcji odzieży, w której detale takie jak nity odgrywają kluczową rolę w zwiększaniu żywotności oraz funkcjonalności produktów. Ostatecznie, zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości nie tylko aspektów estetycznych, ale również technologii produkcji odzieży.

Pytanie 29

Do zapięcia bluzki ukazanej na obrazku użyto

Ilustracja do pytania
A. zatrzaski
B. haftki
C. zamek błyskawiczny
D. guziki
Guziki to powszechnie stosowane zapięcia w odzieży, które charakteryzują się prostotą użycia i estetyką. Zazwyczaj wykonane są z różnych materiałów, takich jak plastik, metal, czy drewno, co pozwala na ich różnorodne zastosowania w modzie. W przypadku bluzek, guziki mogą pełnić nie tylko funkcję praktyczną, ale również dekoracyjną, wpływając na ogólny wygląd odzieży. Standardy dotyczące użycia guzików w odzieży określają ich rozmiar, mocowanie oraz sposób szycia, co wpływa na trwałość i funkcjonalność zapięcia. Przykładowo, guziki przypinane na tkaninie powinny być odpowiednio zszyte, aby zapobiec ich odpinaniu się podczas noszenia. Guziki znajdują zastosowanie w wielu stylach odzieżowych, od klasycznych po nowoczesne. Dobrą praktyką jest dobór guzików, które harmonizują z materiałem bluzki oraz jej designem, co nie tylko wpływa na estetykę, ale i na komfort użytkowania, ponieważ dobrze dobrane guziki nie powodują dyskomfortu podczas ruchu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Czynnik, który powoduje, że ścieg jest widoczny na wierzchu zszywanych warstw tkaniny, to

A. błędne nawleczenie nici górnej
B. zbyt duże napięcie nici górnej
C. niewłaściwie ustawiony chwytacz
D. zbyt mała siła nacisku stopki
Przestawiony chwytacz może budzić wątpliwości, ponieważ chociaż jego niewłaściwe ustawienie rzeczywiście może prowadzić do problemów z jakością ściegu, nie jest bezpośrednią przyczyną, dla której wiązanie ściegu może występować na powierzchni zszywanych warstw materiału. Zasadniczo, chwytacz jest odpowiedzialny za przechwytywanie nici górnej, aby utworzyć pętlę oraz połączenie z nicią dolną. Jeśli chwytacz jest przestawiony, mogą wystąpić inne problemy, takie jak zacięcia nici czy nierównomierne ściegi, ale samo wiązanie na powierzchni materiału jest bardziej związane z naprężeniem nici. Z drugiej strony, za mała siła docisku stopki również nie jest kluczowym czynnikiem w przypadku wiązania na powierzchni. Niewłaściwe ustawienie docisku może prowadzić do przesuwania materiału podczas szycia, co wpłynie bardziej na równość szwów, niż na ich wiązanie. Z kolei niewłaściwe nawleczenie nici górnej, mimo że ma znaczenie, nie jest najczęstszą przyczyną za dużego naprężenia nici, które jest kluczowym czynnikiem w tej sytuacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla uniknięcia typowych błędów i zapewnienia wysokiej jakości szycia, co powinno być celem każdego profesjonalisty w branży tekstylnej.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jaka jest najwyższa temperatura, w jakiej można prasować sukienkę wykonaną z jedwabiu?

A. 110°C
B. 130°C
C. 150°C
D. 200°C
Wybór zbyt wysokich temperatur prasowania, takich jak 130°C, 150°C czy 200°C, wynika z błędnych założeń na temat właściwości materiałów i ich odporności na ciepło. Wiele osób myli wytrzymałość jedwabiu z innymi tkaninami, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń. Przykładowo, wybór 130°C może wydawać się rozsądny, jednak jest to temperatura, która zaczyna wchodzić w strefę ryzykowną dla delikatnych włókien jedwabiu, które zaczynają się topnieć w temperaturze powyżej 110°C. Jeszcze gorsze jest podejście związane z temperaturami 150°C i 200°C, które są zdecydowanie zbyt wysokie dla tego typu tkaniny. Użycie tak wysokiej temperatury często prowadzi do zniszczenia struktury włókien, co objawia się nie tylko przypaleniem, ale również nieodwracalnym odbarwieniem i utratą elastyczności materiału. Takie błędne podejścia do prasowania wynikają z braku wiedzy na temat odpowiednich praktyk pielęgnacyjnych. Kluczowe jest również, aby zrozumieć, że różne tkaniny wymagają różnego podejścia w obróbce, co jest podstawą skutecznego prasowania i dbałości o odzież. Zachowanie odpowiednich temperatur i metod prasowania jest istotne, aby przedłużyć żywotność odzieży wykonanej z delikatnych materiałów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Który z przyrządów pomocniczych służy do jednostkowego obszywania krawędzi elementów odzieży taśmą dekoracyjną?

A. Stopka do szycia taśm.
B. Stopka z nawijaczem.
C. Podwijacz.
D. Lamownik
Wybór innych przyrządów pomocniczych, takich jak stopka do naszywania taśm, podwijacz czy stopka ze zwijaczem, wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Stopka do naszywania taśm jest używana głównie do przyszywania taśm dekoracyjnych wzdłuż krawędzi, ale nie zapewnia efektywnego obszywania, które jest kluczowe dla zastosowań, gdzie estetyka i wytrzymałość krawędzi mają znaczenie. Podwijacz natomiast ma na celu zwijanie krawędzi tkaniny w celu ich estetycznego wykończenia, ale nie jest przystosowany do automatycznego nałożenia taśmy ozdobnej, co czyni go nieodpowiednim narzędziem dla tego konkretnego zadania. Z kolei stopka ze zwijaczem, mimo że zbliża się do koncepcji lamownika, nie obsługuje efektywnie nałożenia taśmy w jednym kroku, co jest kluczową funkcjonalnością lamownika. Użycie tych przyrządów w kontekście obszywania taśmą ozdobną prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych problemów z jakością wyrobu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w produkcji odzieżowej.

Pytanie 38

Który z wymiarów koniecznych do zaprojektowania damskich szortów nie jest wymiarem ciała?

A. Obwodu kolana
B. Długości szortów
C. Głębokości krocza
D. Wysokości kolana
Długość szortów jest wymiarem, który nie odnosi się bezpośrednio do wymiarów ciała, ale do projektu odzieży. W kontekście krawiectwa, długość szortów określa, jak długi będzie sam produkt, co jest kluczowe dla ich estetyki i funkcjonalności. Dobrze dopasowane szorty powinny uwzględniać zarówno osobiste preferencje klientów, jak i trendy w modzie. W przypadku projektowania odzieży, długość szortów jest ustalana w oparciu o ogólne wytyczne dotyczące stylów, jak na przykład styl casualowy, sportowy czy formalny. Przykładowo, szorty sportowe mogą być krótsze i bardziej przylegające, podczas gdy szorty casualowe mogą mieć różne długości, w zależności od sezonu i preferencji. W praktyce, długość szortów jest ustalana na podstawie równowagi między komfortem a modą, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. Umożliwia to także lepsze dostosowanie oferty do różnorodnych grup docelowych, co jest standardem w branży odzieżowej.

Pytanie 39

Jakim symbolem oznaczony jest punkt pomiarowy znajdujący się na brzegu kości promieniowej po stronie bocznej?

A. Bv
B. Rv
C. Nv
D. Hv
Wybór odpowiedzi Hv, Bv lub Rv jest niepoprawny, ponieważ żaden z tych symboli nie odnosi się do brzegu kości promieniowej od strony bocznej. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumień dotyczących oznaczenia punktów pomiarowych w anatomii. W przypadku oznaczeń symbolicznych, każda litera ma przypisane konkretne znaczenie i odnosi się do ściśle określonych lokalizacji anatomicznych. Na przykład, odpowiedź Hv mogłaby sugerować inną lokalizację, być może odwołując się do kości łokciowej lub innego obszaru ciała, co byłoby całkowicie mylne w kontekście zadania. Bv i Rv również mogą być mylnie interpretowane, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odnosi się bezpośrednio do kości promieniowej. Często błędy te wynikają z niezrozumienia anatomii kończyny górnej oraz jej struktur, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach odwoływać się do schematów anatomicznych oraz literatury fachowej, aby precyzyjnie zrozumieć, które symbole są odpowiednie w kontekście danej kości. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne dla właściwej interpretacji danych i skutecznego zastosowania wiedzy w praktyce klinicznej.

Pytanie 40

Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie

A. miejsc wszycia kieszeni
B. punktów styku na krawędziach elementów
C. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części
D. miejsc montażu zapięcia
Wybór odpowiedzi dotyczący punktów spotkań na krawędziach elementów, miejsc wykonania zapięcia oraz miejsc naszycia kieszeni wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów projektowania odzieży. Punkty spotkań na krawędziach elementów są istotne w kontekście konstrukcji, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ogólny kształt kamizelki, który jest determinowany przez linie modelowe. Miejsca wykonania zapięcia są bardziej technicznym detalem, który nie wpływa na zamysł estetyczny odzieży, a ich oznaczenie można wykonać na późniejszych etapach produkcji. Również naszycie kieszeni, chociaż istotne z praktycznego punktu widzenia, nie ma znaczenia na etapie modelowania formy, ponieważ przyporządkowanie lokalizacji kieszeni następuje zwykle po ustaleniu zasadniczego kształtu odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na detalach konstrukcyjnych, zaniedbując istotę formy dekoltu i dołu, które są fundamentalne dla estetyki i funkcjonalności kamizelki. Warto zrozumieć, że projektowanie odzieży to proces, w którym każdy etap ma swoje znaczenie, a szczegóły mogą być dostosowywane w ramach już istniejącej formy, która powinna być najpierw określona przez linie modelowe.