Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 15:32
Data zakończenia: 27 marca 2025 16:00

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rękaw podstawowy, przykładowo do bluzki, tworzy się przy wykorzystaniu modelowania

A. na podstawie siatki konstrukcyjnej

B. na podstawie formy konstrukcyjnej

C. przestrzenne

D. konfekcyjne

Odpowiedź "na podstawie siatki konstrukcyjnej" jest prawidłowa, ponieważ siatka konstrukcyjna stanowi fundamentalny element w procesie modelowania form odzieży, w tym rękawów. Siatka konstrukcyjna to układ linii i punktów, który umożliwia projektantowi odwzorowanie proporcji i formy ciała. Dzięki zastosowaniu siatki konstrukcyjnej, możliwe jest precyzyjne określenie kształtu rękawa oraz jego dopasowania do sylwetki użytkownika. Przykładowo, w projektowaniu bluzek, siatka konstrukcyjna pozwala na stworzenie rękawa, który nie tylko dobrze leży, ale także jest wygodny w noszeniu. Dobre praktyki branżowe obejmują stosowanie siatek konstrukcyjnych w różnych rozmiarach i dla różnych typów sylwetek, co ułatwia dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb. W efekcie, rękawy zaprojektowane na podstawie siatki konstrukcyjnej charakteryzują się lepszym dopasowaniem, a także estetycznym wyglądem, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Co może być przyczyną zerwania dolnej nici podczas szycia na maszynie stębnowej?

A. niewłaściwie nawleczona nić chwytacza

B. nieodpowiednio dobrany numer igły

C. niewłaściwie nawleczona nić górna

D. źle zamocowana igła

Niewłaściwie nawleczona nić chwytacza jest jedną z kluczowych przyczyn problemów z szyciem maszyną stębnową. Kiedy nić chwytacza jest źle nawleczona, może to prowadzić do jej zerwania, co z kolei zakłóca cały proces szycia. Właściwe nawlekanie nici chwytacza jest istotne, ponieważ to właśnie on współpracuje z nicią górną, tworząc z nimi odpowiedni ścieg. Zgodnie z zaleceniami producentów maszyn, przed rozpoczęciem pracy należy zawsze sprawdzić poprawność nawlekania obu nici. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy szyjemy grube materiały – w takim przypadku, jeśli nić chwytacza jest źle ustawiona, może nie wytrzymać napięcia, co skutkuje jej zerwaniem. Dobre praktyki branżowe wskazują, że regularne kontrole i konserwacja maszyny, w tym kontrola nawlekania nici, są kluczowe dla zapewnienia płynnej i efektywnej pracy.

Pytanie 5

Wymiary określone symbolami ot oraz TD stanowią podstawę do zrealizowania konstrukcji formy spódnicy?

A. podstawowej

B. rozkloszowanej

C. z koła

D. z klinów

Odpowiedzi "z klinów", "rozkloszowanej" oraz "podstawowej" nie są poprawne w kontekście wymiarów ot i TD, ponieważ każda z tych metod ma swoje specyficzne wymagania i zastosowania. Konstrukcja 'z klinów' odnosi się do innej techniki, w której spódnica jest dzielona na segmenty, co nie wykorzystuje pełnych wymiarów koła, a raczej ich segmentację. Taki sposób konstrukcji jest bardziej skomplikowany i wymaga odmiennych obliczeń, co może prowadzić do błędów, jeśli nie jest dokładnie przemyślany. Z kolei 'rozkloszowana' spódnica może być postrzegana jako efekt końcowy, ale nie jest to technika konstrukcji sama w sobie. Może ona wynikać z użycia różnych metod, w tym metody z koła, ale sama w sobie nie dostarcza konkretnej odpowiedzi na pytanie dotyczące podstawowych wymiarów. Odpowiedź 'podstawowa' jest nieprecyzyjna, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej metody wykreślenia spódnicy. W praktyce krawieckiej niezwykle ważne jest zrozumienie, w jaki sposób różne metody konstrukcji wpływają na finalny produkt. Prawidłowe rozpoznawanie tych technik i ich zastosowań pozwala uniknąć typowych błędów w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Wymień cechy charakterystyczne materiału stosowanego na podszewkę typu kolanówka?

A. O splocie skośnym łamanym lub wzmacnianym, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie

B. O splocie atłasowym, barwnie tkana, przeważnie w szerokie białe oraz wąskie czarne paski

C. Lekka, o gładkiej powierzchni, wysokiej odporności na abrasion oraz na pot i zgniatanie

D. Gęsta, lekka, o splocie płóciennym, niskiej przesuwalności nitek oraz wysokiej wytrzymałości na wypychanie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieścisłości i błędne założenia dotyczące tkanin przeznaczonych na podszewki typu kolanówka. Opis tkaniny o splocie atłasowym jest mylący, ponieważ ten typ splotu, mimo że jest estetyczny, nie zapewnia wymaganej wytrzymałości i trwałości. Tkaniny atłasowe zazwyczaj mają gładką, połyskliwą powierzchnię, co czyni je niewłaściwymi do intensywnego użytkowania, gdzie odzież narażona jest na przetarcia i uszkodzenia. Ponadto, kolorowe paski mogą wpływać na funkcjonalność tkaniny, ponieważ mogą być mniej uniwersalne w zastosowaniach roboczych. Inna odpowiedź, mówiąca o tkaninie o dużej odporności na ścieranie, ale niezupełnie opisująca jej gęstość i rodzaj splotu, również jest niewłaściwa. Odporność to tylko jeden z aspektów, na który należy zwrócić uwagę; kluczowe jest, aby tkaniny były również lekkie i dobrze dopasowane do sylwetki. Tkaniny gęste, ale zbyt ciężkie, mogą ograniczać ruchy, co jest niepożądane. Wreszcie, błędne jest także twierdzenie, że tkaniny o splocie skośnym będą odpowiednie dla podszewki kolanówki, gdyż splot ten jest bardziej elastyczny i przeznaczony do innych zastosowań, takich jak odzież sportowa. Te nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów w procesie produkcji odzieży, co w efekcie wpływa na komfort oraz trwałość wyrobów.

Pytanie 9

Redukując spódnicę z rozmiaru 164/68/94 do 164/66/92, należy w sumie boki

A. zwęzić o 2 cm

B. poszerzyć o 1 cm

C. zwęzić o 1 cm

D. poszerzyć o 2 cm

Zmieniając rozmiar spódnicy z 164/68/94 na 164/66/92, konieczne jest zwężenie boków spódnicy o 2 cm. Oznaczenia rozmiarów wskazują na obwód w talii, biodrach oraz długaść. Zmiana z 68 cm do 66 cm w talii oznacza redukcję o 2 cm. W praktyce, aby osiągnąć odpowiedni efekt, projektant lub krawiec powinien odjąć po 1 cm z każdego boku. Warto pamiętać, że w takich przypadkach istotne jest także zachowanie proporcji fasonu i dopasowania spódnicy. Dobre praktyki w krawiectwie sugerują, aby przy modyfikacjach zawsze sprawdzać, jak zmiana wpływa na resztę sylwetki oraz ogólny komfort noszenia. Zrozumienie zasad konstrukcji odzieży oraz umiejętność dostosowywania rozmiarów jest kluczowe, by zapewnić, że końcowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również funkcjonalny. Przykładowo, jeśli w spódnicy zastosujemy elastyczny materiał, to zmiana rozmiaru wpłynie również na odpowiednie dopasowanie w okolicy bioder. Dlatego każda modyfikacja powinna być przemyślana i wykonana z uwzględnieniem wymagań użytkownika.

Pytanie 10

Na jakim materiale tekstylnym można umieszczać szablony odzieży w dwóch płaszczyznach?

A. Na aksamicie

B. Na popelinie

C. Na sztruksie

D. Na flauszu

Popelina to taka fajna tkanina, która ma gęsty splot, przez co jest naprawdę stabilna. To sprawia, że świetnie nadaje się do układania szablonów do odzieży w dwóch kierunkach. Dzięki temu, że nie zmienia swojego kształtu podczas krojenia, masz pewność, że wszystko będzie idealnie dopasowane. Na przykład, przy szyciu bluzek czy sukienek, możesz układać szablony zarówno wzdłuż, jak i w poprzek tkaniny, co w praktyce pozwala na lepsze wykorzystanie materiału i mniej odpadów. Z mojego doświadczenia, projektanci często sięgają po popelinę do ciuchów casualowych, bo jest lekka, przewiewna i łatwa w pielęgnacji. A do tego dostępna w przeróżnych wzorach i kolorach, co czyni ją hitem w wielu kolekcjach odzieżowych. To naprawdę pomaga w zrównoważonym rozwoju w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 11

Klientka zamówiła w zakładzie usługowo-miarowym uszycie garsonki z wełnianej krepy. Przyjmując zamówienie krawiec wykonał niezbędne pomiary, których wyniki zamieszczone są w przedstawionej tabeli.
Ile wynosi norma zużycia wełnianej krepy o szerokości 150 cm przeznaczonej do wykonania zamówienia?

Wyniki pomiarów
opx – 88 cm
obt – 92 cm
długość żakietu – 50 cm
długość rękawa – 60 cm
długość spódnicy – 60 cm

A. 374 cm

B. 170 cm

C. 340 cm

D. 187 cm

Rozważając dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich bazują na błędnych założeniach dotyczących zużycia materiału. Odpowiedzi, które wskazują na wartości 170 cm, 340 cm oraz 374 cm, nie uwzględniają specyfiki układania elementów odzieży oraz potrzebnych zapasów na szwy. W przypadku wartości 170 cm, można zauważyć, że jest to zbyt niska norma, która nie uwzględnia pełnych wymiarów rękawów oraz spódnicy. To może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie wystarczy na uszycie wszystkich elementów. Wartość 340 cm i 374 cm z kolei wskazuje na nadmierne zużycie materiału, co jest niepraktyczne i nieekonomiczne. W krawiectwie kluczowym jest efektywne zarządzanie materiałem i optymalne wykorzystywanie szerokości tkaniny, co jest nie tylko kwestią estetyki, ale również kosztów produkcji. Krawcowie powinni unikać sytuacji, w której zamawiają zbyt dużo materiału, ponieważ generuje to dodatkowe koszty i może prowadzić do marnotrawstwa. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do cięcia, dokładnie przeliczyć wszystkie wymiary oraz uwzględnić rezerwy na ewentualne szwy, co w przypadku omawianej normy udało się osiągnąć przy wartości 187 cm.

Pytanie 12

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 190 cm

B. 110 cm

C. 210 cm

D. 120 cm

Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Aby przerobić spódnicę wykonaną z czterech klinów z rozmiaru 164/100/72 na rozmiar 164/96/68, trzeba wykonać zwężenie

A. szwy boczne z obu stron po 1,0 cm

B. wszystkie szwy z obu stron po 1,0 cm

C. wszystkie szwy z obu stron po 0,5 cm

D. szwy boczne z obu stron po 0,5 cm

Podejście polegające na zwężaniu każdego szwu obustronnie po 1,0 cm prowadzi do nieprawidłowych rezultatów, ponieważ takie zmiany wprowadziłyby zbyt dużą redukcję obwodu. Zmieniając wymiary z 100 cm do 96 cm, a także z 72 cm do 68 cm, konieczne jest uwzględnienie całkowitej zmiany obwodu, która wynosi 4 cm. Jeśli zastosujemy zmniejszenie o 1 cm na każdy szew, otrzymamy łącznie 8 cm zmiany (4 szwy x 2 cm), co jest znacznie większe niż wymagane. To z kolei może prowadzić do zniekształcenia kształtu spódnicy oraz nieprawidłowego dopasowania. Zmiana o 0,5 cm na każdym szwie obustronnie jest bardziej odpowiednia, ponieważ zapewnia równowagę między redukcją obwodu a zachowaniem estetyki. Również koncepcja zwężania tylko szwów bocznych po 0,5 cm jest niewłaściwa, ponieważ w przypadku spódnicy uszytej z klinów wszystkie szwy muszą być uwzględnione, aby zachować symetrię i proporcje. Ignorowanie szwów wewnętrznych może prowadzić do nierównomiernego rozłożenia materiału, co wpłynie na komfort noszenia i ogólny wygląd spódnicy. Utrzymanie wysokiej jakości krawiectwa wymaga staranności w podejściu do zmian wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej.

Pytanie 15

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. stębnowania krawędzi kołnierza

B. fastrygowania rękawów

C. montażu szwów bocznych

D. odszywania kieszeni ciętej

Fastrygowanie rękawów to technika, która polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży, w tym przypadku rękawów, za pomocą łatwo prującego ściegu maszynowego jednonitkowego. Tego typu ścieg charakteryzuje się prostotą i szybkością wykonania, co sprawia, że jest idealny do tymczasowego łączenia materiałów, zanim zostaną one na stałe zszyte. W praktyce, fastrygowanie umożliwia łatwe dopasowanie rękawów do armatury oraz sprawdzanie ich długości i dopasowania do sylwetki przed ostatecznym szyciem. Technika ta jest szczególnie istotna w kontekście szycia marynarek, ponieważ pozwala na korekty w trakcie procesu krawieckiego. W branży odzieżowej stosowanie łatwo prujących ściegów, takich jak ścieg jednonitkowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują efektywność oraz jakość wykończenia odzieży. Dzięki temu, krawcowie mogą eliminować błędy w układzie elementów i modyfikować konstrukcje, co wpływa na finalną jakość produktu.

Pytanie 16

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. nie polerować elementów roboczych maszyny

B. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

C. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

D. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

Niepolerowanie elementów roboczych maszyny nie ma bezpośredniego wpływu na zrywanie się nici. Polerowanie może być istotne dla redukcji tarcia między ruchomymi częściami, ale nie rozwiązuje problemu związanego z właściwościami nici. Zwiększanie docisku sprężynki kompensacyjnej jest również nieadekwatnym rozwiązaniem, ponieważ to może jedynie zwiększać napięcie nici, co w przypadku niewłaściwej grubości lub wytrzymałości nici może prowadzić do ich zrywania. Przewlekanie nici przez prowadniki w sposób dowolny jest kolejnym błędem, gdyż niewłaściwe prowadzenie nici może prowadzić do dodatkowego napięcia i skręcania, co zwiększa ryzyko uszkodzenia nici podczas szycia. Zamiast tego, kluczowe jest, aby nić była prowadzona zgodnie z zaleceniami producenta maszyny, aby zminimalizować opory oraz zapewnić prawidłowe napięcie. Dlatego nieprawidłowe podejścia praktyczne, takie jak te opisane, mogą prowadzić do frustracji i problemów z jakością szycia. Wiedza na temat materiałów oraz ich właściwości, a także umiejętność dostosowania parametrów maszyny do specyfiki używanych nici, należy do fundamentów skutecznego i precyzyjnego szycia.

Pytanie 17

Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to

A. węzeł technologiczny

B. węzeł konstrukcyjny

C. punkt pomiarowy

D. punkt montażowy

Zarówno punkt montażowy, jak i punkt pomiarowy oraz węzeł technologiczny, to terminy, które mogą być mylnie stosowane w kontekście konstrukcji odzieży, ale nie oddają one istoty przecięcia linii konstrukcyjnych. Punkt montażowy odnosi się do miejsca, w którym poszczególne elementy odzieży są łączone podczas produkcji. To bardzo ważny termin, jednak nie obejmuje on aspektu projektowania, który jest kluczowy w kontekście węzłów konstrukcyjnych. Punkt pomiarowy, z kolei, jest to miejsce, w którym dokonuje się pomiarów odzieży, co jest istotne dla sprawności produkcji, ale nie dotyczy bezpośrednio przecięcia linii konstrukcyjnych. Wreszcie, węzeł technologiczny może być używany w kontekście procesów technologicznych w produkcji, ale również nie ma bezpośredniego związku z przecięciem linii konstrukcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z węzłem konstrukcyjnym, co prowadzi do nieporozumień w trakcie projektowania i produkcji odzieży. Kluczowe jest zrozumienie, że węzeł konstrukcyjny ma swoje unikalne miejsce w dokumentacji technicznej i pełni kluczową rolę w określaniu struktury wyrobu odzieżowego.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

B. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

C. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

D. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 20

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Szyfon

B. Loden

C. Flausz

D. Tenis

Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 21

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. nieprawidłowo zamocowana igła

B. niewłaściwy docisk stopki

C. uszkodzone ząbki transportera

D. niewystarczające napięcie nici górnej

Wydaje mi się, że odpowiedź dotycząca zbyt małego napięcia nici górnej, docisku stopki i ząbków transportera pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć, jak to wszystko działa. Jasne, zbyt małe napięcie nici górnej może wpłynąć na jakość szycia, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici. Napięcie należy dostosować do materiału i grubości nici, ale to nie jest główny problem z zerwaniem. Z kolei docisk stopki, mimo że ma znaczenie dla transportu materiału, nie jest kluczowy, jeśli chodzi o problem z nićmi. Zniszczone ząbki transportera mogą utrudniać przesuwanie materiału, ale też nie są bezpośrednią przyczyną zerwania nici. Tak naprawdę wszystkie te elementy są ze sobą powiązane i ich złe ustawienie może prowadzić do różnych problemów. Najczęściej jednak winna jest igła.

Pytanie 22

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu

B. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody

C. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie

D. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji

W przypadku konfliktów między pracownikami, istnieje wiele podejść, które mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie są skuteczne w kontekście formalnego rozwiązywania sporów. Współpraca poprzez negocjacje, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, polega na bezpośrednich rozmowach między stronami, które mogą prowadzić do rozwiązania. Jednak często pierwsze podejście może prowadzić do dalszego zaostrzenia konfliktu, jeśli strony nie są w stanie osiągnąć konsensusu. Z kolei nadzieja, że konflikt z biegiem czasu sam się rozwiąże, jest podejściem pasywnym, które w rzeczywistości może pogłębiać problemy. Ignorowanie konfliktu często prowadzi do jego eskalacji, ponieważ niezałatwione sprawy mogą kumulować frustracje, co w konsekwencji negatywnie wpływa na atmosferę pracy oraz wydajność zespołu. Wspomaganie rozmów przez mediatora, choć bardziej konstruktywne, różni się od arbitrażu, ponieważ mediator nie podejmuje decyzji, ale stara się ułatwić komunikację i zrozumienie między stronami. W ten sposób mediator nie ma takiej samej mocy decyzyjnej jak arbiter, co może wpłynąć na efektywność rozwiązania konfliktu. Dlatego, chociaż te alternatywne metody mają swoje miejsce, nie zastępują one formalnego procesu arbitrażu, który pozwala na ostateczne i wiążące rozwiązanie sporu przez osobę trzecią."

Pytanie 23

Jednym z powodów, dla których maszyna stębnowa może nie działać poprawnie, jest zerwanie nitki dolnej. Jak można temu przeciwdziałać?

A. zmniejszyć napięcie nitki górnej

B. dobrać odpowiednią igłę

C. zwiększyć siłę docisku sprężynki regulacyjnej na bębenku

D. prawidłowo nawlec nić dolną

Prawidłowe nawleczenie nici dolnej jest kluczowym elementem zapewniającym stabilną i efektywną pracę maszyny stębnowej. Nieprawidłowe nawleczenie może prowadzić do zrywania się nitki dolnej, co skutkuje przerwaniem procesu szycia oraz obniżeniem jakości wykończenia szwów. Aby prawidłowo nawlec nić dolną, należy upewnić się, że jest ona umieszczona w odpowiedniej klamrze bębenka i że ma odpowiednie naprężenie. Warto także regularnie kontrolować, czy bębenek jest czysty oraz czy nie ma zanieczyszczeń, które mogą wpływać na działanie mechanizmu. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest stosowanie się do instrukcji producenta podczas nawlekania nici, oraz regularne przeprowadzanie konserwacji maszyny, co pozwala zminimalizować ryzyko zakłóceń w pracy maszyny. Rekomenduje się także korzystanie z wysokiej jakości nici, co również przyczynia się do lepszej wydajności i trwałości szwów.

Pytanie 24

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. sprasowanie

B. odparowanie

C. wprasowanie

D. przeprasowanie

Sprasowanie, przeprasowanie oraz wprasowanie to techniki, które mogą wydawać się sensowne w kontekście usuwania wyświecenia, jednak w rzeczywistości nie są one odpowiednie dla konkretnego problemu związanego z nadmierną wilgocią powstałą podczas obróbki parowo-cieplnej. Sprasowanie polega na przyłożeniu siły do materiału w celu jego wygładzenia, co może prowadzić do utrwalenia wyświecenia, zamiast jego usunięcia. Z kolei przeprasowanie, które również opiera się na użyciu żelazka, może chwilowo wygładzić tkaninę, jednak nie eliminuje problemu wilgoci, a wręcz może ją utrwalić. Użycie wprasowania, czyli wprowadzenie wilgoci w materiał w celu nadania mu kształtu, również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ może tylko pogorszyć sytuację, zwiększając poziom wyświecenia. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że techniki te są w stanie efektywnie usunąć nadmiar wilgoci, podczas gdy tak naprawdę mogą one jedynie maskować problem. Rzeczywistym rozwiązaniem dla wyświecenia jest zastosowanie procesu odparowania, który pozwala na kontrolowanie i usunięcie nadmiaru wilgoci, co jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w przemyśle tekstylnym. Warto zaznaczyć, że zrozumienie różnic pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania jakością wyrobów odzieżowych.

Pytanie 25

Objawem wskazującym na sytuację nagłego zagrożenia życia nie jest

A. porażenie prądem

B. udar cieplny

C. nasilona duszność

D. złamanie nogi

Porażenie prądem, choć stanowi poważne zagrożenie zdrowotne, nie jest bezpośrednim stanem nagłego zagrożenia życia, jak inne wymienione symptomy. W przypadku porażenia prądem, efekty mogą być różne, w zależności od napięcia prądu, czasu trwania kontaktu oraz drogi przepływu prądu przez ciało. Wiele osób po porażeniu prądem może nie wykazywać natychmiastowych oznak zagrożenia życia, co odróżnia ten stan od takich schorzeń jak udar cieplny czy nasilona duszność, które wymagają natychmiastowej interwencji medycznej. Ważne jest, aby podczas oceny sytuacji pamiętać o zasadach pierwszej pomocy oraz standardach postępowania w nagłych wypadkach, które kładą nacisk na szybką identyfikację potencjalnie zagrażających życiu stanów. Należy jednak zawsze zachować ostrożność i monitorować pacjenta, ponieważ skutki porażenia prądem mogą manifestować się z opóźnieniem. W praktyce, osoba udzielająca pomocy powinna być przygotowana na ewentualne działania reanimacyjne, jeśli zajdzie taka potrzeba, co jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji.

Pytanie 26

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. antyelektrostatyczną

B. przeciwwiatrową

C. niemnącą

D. wodoodporną

Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 27

W warunkach domowych, w przypadku wełnianych spodni, których metka jest nieczytelna, należy prasować je żelazkiem ustawionym na maksymalną temperaturę

A. 120°C

B. 150°C

C. 180°C

D. 110°C

Wybór zbyt wysokiej temperatury prasowania dla spodni wełnianych, takiej jak 150°C, 180°C czy 120°C, może prowadzić do poważnych uszkodzeń tkaniny. Wełna to materiał, który ma naturalną zdolność do rozciągania się i kurczenia. Wysokie temperatury powodują denaturację białek obecnych w wełnie, co skutkuje nieodwracalnym skurczeniem tkaniny oraz zmianami w jej strukturze. Prasowanie w temperaturze 150°C i wyższej jest nie tylko ryzykowne, ale również nieefektywne, ponieważ może zniszczyć delikatne włókna, prowadząc do nieestetycznych zniekształceń i trudności w dalszej pielęgnacji. Ponadto, wiele osób myli pojęcie wysokiej temperatury z efektywnym prasowaniem, co jest błędne. Kluczem do sukcesu w prasowaniu tkanin wełnianych jest umiejętne zarządzanie temperaturą oraz czasem kontaktu żelazka z materiałem. Warto również pamiętać o różnych rodzajach wełny i ich właściwościach, a także o tym, że jakość prasowania w dużej mierze zależy od zastosowania odpowiednich technik, takich jak użycie pary lub ściereczek ochronnych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieodwracalnych szkód w wełnianych ubraniach i poważnych problemów z ich późniejszą konserwacją.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Aby wykonać model przodu bluzki pokazanej na rysunku, należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową z formy podstawowej na linię

A. boku

B. podkroju szyi

C. barku

D. podkroju pachy

Wybór odpowiedzi dotyczących podkroju pachy, barku lub boku jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych opcji sugeruje inne podejście do modelowania przodu bluzki. Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię podkroju pachy skutkowałoby nieprawidłowym uformowaniem bluzki, co mogłoby prowadzić do nieestetycznych marszczeń oraz ograniczyć komfort noszenia. Zaszewki w tej okolicy nie działają na korzyść kształtowania sylwetki, a wręcz mogą powodować, że odzież będzie wyglądać na zbyt obszerną lub źle dopasowaną. Z kolei przeniesienie zaszewki na linię barku również nie spełnia swojej funkcji, ponieważ nie pozwala na odpowiednie kształtowanie obszaru biustu, co jest kluczowe w kontekście damskiej odzieży. Podejście to może prowadzić do problemów z układaniem się tkaniny i nieestetycznymi fałdami w okolicach ramion, co jest przeciwwskazaniem w projektowaniu odzieży o podwyższonej estetyce. Wreszcie, przeniesienie zaszewki na bok również będzie nieodpowiednie, ponieważ ta lokalizacja nie jest zgodna z zasadami konstrukcji ubioru, które wymagają, by zaszewki skupiały się na linii, która dominująco wpływa na kształt górnej części odzieży. Zrozumienie odpowiednich miejsc przenoszenia zaszewek jest kluczowe dla uzyskania doskonałego dopasowania oraz atrakcyjnego wyglądu odzieży, co jest niezbędne dla profesjonalnego krawiectwa oraz produkcji odzieżowej.

Pytanie 31

Jaką maszynę specjalistyczną należy wykorzystać do zabezpieczenia brzegów elementów odzieżowych przed strzępieniem?

A. Pikówka

B. Overlock

C. Podszywarka

D. Ryglówka

Overlock to maszyna specjalna, która jest niezbędna w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście zabezpieczania krawędzi materiałów. Działa ona poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi materiału, co skutecznie zapobiega ich strzępieniu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich igieł i nici, overlock tworzy estetyczne, elastyczne szwy, które nie tylko są trwałe, ale również zachowują się dobrze pod wpływem rozciągania. W praktyce, overlock jest często wykorzystywany do wykańczania szwów w bluzkach, sukienkach, spodniach i wielu innych elementach odzieży. Użycie tej maszyny zgodne jest z normami branżowymi, które zalecają stosowanie technik obrzucania w celu zapewnienia wysokiej jakości wykończeń. Warto również dodać, że overlock pozwala na szybszą produkcję dzięki swoim zaawansowanym funkcjom, co jest istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie czas realizacji jest kluczowym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 32

W zimowej odzieży wierzchniej używa się izolacji z

A. podszewki

B. włókniny

C. materiału

D. wkładu usztywniającego

Włóknina jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych, dlatego jest szeroko stosowana jako ocieplenie w kurtkach zimowych. Włókniny są produkowane z włókien syntetycznych lub naturalnych, a ich struktura pozwala na zatrzymywanie powietrza, co przyczynia się do efektywności termicznej odzieży. Przykłady popularnych włóknin to poliester czy puch syntetyczny, które są lżejsze i bardziej odporne na wilgoć niż tradycyjne materiały ocieplające. Dzięki tym właściwościom kurki wykonane z włóknin są nie tylko ciepłe, ale także wygodne i elastyczne. Ponadto, w branży odzieżowej stosuje się standardy takie jak ISO 13934-1, które regulują testowanie wytrzymałości materiałów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i trwałości odzieży zimowej. W praktyce, ocieplina z włókniny często znajduje zastosowanie w odzieży sportowej i outdoorowej, gdzie wytrzymałość i funkcjonalność są kluczowe. Korzystając z produktów z włóknin, konsumenci mogą być pewni, że wybierają nowoczesne rozwiązania, które łączą komfort, ciepło i mobilność.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Który z przyrządów pomocniczych służy do jednostkowego obszywania krawędzi elementów odzieży taśmą dekoracyjną?

A. Stopka z nawijaczem.

B. Podwijacz.

C. Lamownik

D. Stopka do szycia taśm.

Wybór innych przyrządów pomocniczych, takich jak stopka do naszywania taśm, podwijacz czy stopka ze zwijaczem, wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Stopka do naszywania taśm jest używana głównie do przyszywania taśm dekoracyjnych wzdłuż krawędzi, ale nie zapewnia efektywnego obszywania, które jest kluczowe dla zastosowań, gdzie estetyka i wytrzymałość krawędzi mają znaczenie. Podwijacz natomiast ma na celu zwijanie krawędzi tkaniny w celu ich estetycznego wykończenia, ale nie jest przystosowany do automatycznego nałożenia taśmy ozdobnej, co czyni go nieodpowiednim narzędziem dla tego konkretnego zadania. Z kolei stopka ze zwijaczem, mimo że zbliża się do koncepcji lamownika, nie obsługuje efektywnie nałożenia taśmy w jednym kroku, co jest kluczową funkcjonalnością lamownika. Użycie tych przyrządów w kontekście obszywania taśmą ozdobną prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych problemów z jakością wyrobu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w produkcji odzieżowej.

Pytanie 35

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka

B. nadmierne zabrudzenie transportera

C. nieprawidłowe mocowanie stopki

D. zbyt wysokie napięcie nici górnej

Niewłaściwe nawinięcie nici na szpulkę bębenka jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Kiedy nić jest nawinięta zbyt luźno lub nierównomiernie, może powodować problemy z transportem nici dolnej, co prowadzi do zrywania jej podczas szycia. Dobrze nawinięta nić zapewnia stabilność i równomierne napięcie, co jest niezbędne do uzyskania czystych i trwałych szwów. Przykładowo, jeśli szpulka jest źle nawinięta, nić może się splątać lub nie przechodzić przez prowadnice w sposób kontrolowany, co skutkuje zrywaniem. Warto również stosować się do zaleceń producenta maszyny, który często podaje wskazówki dotyczące prawidłowego nawijania nici. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i czyszczenie bębenka oraz mechanizmu transportera, by zapewnić ich prawidłowe działanie, co zapobiegnie problemom ze zrywaniem nici.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i skrócenie nogawek. Jaka będzie cena usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług przedstawiony w tabeli?

Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa, nogawki	15,00 zł
Wszycie zamka błyskawicznego	20,00 zł

A. 50,00 zł

B. 15,00 zł

C. 40,00 zł

D. 20,00 zł

Odpowiedź 50,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt wykonania dwóch usług zamawianych przez klientkę. Zgodnie z cennikiem, wszycie zamka błyskawicznego kosztuje 20,00 zł, natomiast skrócenie nogawek wynosi 15,00 zł. Klientka zleciła dwukrotne skrócenie nogawek, co oznacza, że należy doliczyć tę usługę dwukrotnie. Zatem całkowity koszt można obliczyć w następujący sposób: 20,00 zł za wszycie zamka oraz 30,00 zł za skrócenie nogawek (15,00 zł x 2), co łącznie daje 50,00 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardową praktyką w branży usług krawieckich, gdzie każda usługa powinna być wyceniana osobno, a w przypadku zleceń wielokrotnych, ceny muszą być odpowiednio skumulowane. Dzięki temu klienci mają jasność co do kosztów, a usługodawcy mogą precyzyjnie planować swoje przychody. Warto pamiętać, że odpowiednie zarządzanie cennikiem oraz transparentne informowanie klientów o kosztach usług są kluczowe dla budowania zaufania i długoterminowych relacji z klientami.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej