Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 20:41
Data zakończenia: 18 maja 2025 20:54

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać masę wyciskową hydrokoloidalną, trzeba przygotować

A. płytkę papierową i szpatułkę

B. wstrząsarkę do materiałów kapsułkowych

C. mieszalnik rodzaju Pentamix

D. miskę gumową oraz łopatkę

Odpowiedź 'miskę gumową i łopatkę' jest prawidłowa, ponieważ przy przygotowywaniu masy wyciskowej hydrokoloidalnej kluczowe jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi do mieszania i formowania materiału. Miska gumowa jest elastyczna, co pozwala na łatwe mieszanie składników bez ryzyka ich uszkodzenia, a łopatka umożliwia precyzyjne dozowanie i mieszanie masy. W kontekście pracy z materiałami hydrokoloidalnymi, które wymagają starannego przygotowania, istotne jest, aby narzędzia były wykonane z materiałów odpornych na chemikalia, co zapewnia ich długotrwałość. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być przygotowanie masy do odlewów protetycznych, gdzie właściwe wymieszanie składników wpływa na finalną jakość wyrobu. Dobrze wymieszana masa zapewnia prawidłowe odwzorowanie detali w wycisku, co jest kluczowe w protetyce oraz stomatologii, gdzie precyzyjne odwzorowanie struktury anatomicznej pacjenta jest niezbędne dla funkcji i estetyki uzupełnień protetycznych.

Pytanie 2

Który z poniższych narzędzi nie jest stosowany do wypełniania kanałów korzeniowych?

A. Plugger

B. Spreader

C. Igła Druxa

D. Wiertło Pesso

Wiertło Pesso to narzędzie, które nie jest przeznaczone do wypełniania kanałów korzeniowych, ale raczej do ich opracowania i poszerzania. Jego konstrukcja, charakterystyczna dla narzędzi rotacyjnych, pozwala na skuteczne usunięcie tkanki miażdżowej oraz wzmocnienie ścian kanałów korzeniowych przed dalszymi zabiegami. Wypełnianie kanałów korzeniowych, zgodnie z aktualnymi standardami endodoncji, wymaga użycia materiałów i narzędzi, które zapewniają szczelność oraz odpowiednią adhezję. Do takich narzędzi zalicza się igły Druxa, które służą do aplikacji materiałów wypełniających oraz spreadery i plugery, które pomagają w ich kompresji. W praktyce, odpowiednie wykorzystanie wiertła Pesso jest kluczowe na etapie przygotowawczym, co pozwala na optymalne wypełnienie przy użyciu innych narzędzi. Znajomość funkcji poszczególnych instrumentów jest niezbędna dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa procedur endodontycznych.

Pytanie 3

Czynnikiem mogącym prowadzić do dysfunkcji układu żucia jest

A. nawykowe podpieranie podbródka

B. gryzienie paznokci

C. korzystanie ze smoczka

D. oddychanie ustami

Oddychanie przez usta ma istotny wpływ na funkcjonowanie narządu żucia. W normalnych warunkach, prawidłowe oddychanie powinno odbywać się przez nos, co sprzyja naturalnemu rozwojowi zgryzu oraz ustawieniu żuchwy. Kiedy jednak osoba oddycha przez usta, może to prowadzić do szeregu dysfunkcji, takich jak zniekształcenie zgryzu, problemy z artykulacją oraz osłabienie mięśni żucia. Przykładowo, dzieci, które nawykowo oddychają przez usta, często mają szersze podniebienie, co może spowodować problemy ortodontyczne w przyszłości. Właściwe nawyki oddechowe są kluczowe dla zdrowia jamy ustnej, a ich ignorowanie może prowadzić do długofalowych konsekwencji zdrowotnych. Warto konsultować się z ortodontą lub specjalistą od medycyny stomatologicznej, aby zidentyfikować potencjalne problemy związane z oddychaniem oraz wdrożyć odpowiednie metody terapeutyczne, takie jak ćwiczenia oddechowe czy terapie ortodontyczne, które mogą pomóc w przywróceniu prawidłowego wzorca oddychania.

Pytanie 4

Jakiego materiału asystentka stomatologiczna użyje, aby lekarz dentysta mógł przeprowadzić remineralizację szkliwa dotkniętego próchnicą początkową?

A. Tlenek cynku

B. Wodorotlenek wapnia

C. Płynny lapis

D. Lakier fluorowy

Lakier fluorowy jest zalecanym materiałem do remineralizacji szkliwa w przypadku próchnicy początkowej. Jego główną funkcją jest dostarczanie fluoru, który wzmacnia strukturę szkliwa, wspomagając proces remineralizacji. Fluor działa na zęby, tworząc na ich powierzchni fluoroapatyt, który jest bardziej odporny na kwasy niż hydroksyapatyt, główny składnik szkliwa. Zastosowanie lakieru fluorowego jest zgodne z aktualnymi standardami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. W praktyce, lakier fluorowy jest łatwy do aplikacji — wystarczy nałożyć go na zęby za pomocą pędzelka, co zajmuje tylko kilka minut. Zastosowanie lakieru fluorowego jest szczególnie zalecane dla pacjentów z grupy ryzyka, takich jak dzieci i osoby z historią próchnicy. Regularne stosowanie lakieru może znacznie zmniejszyć ilość próchnicy oraz poprawić ogólną kondycję zębów. Dodatkowo, lakier fluorowy jest dostępny w różnych smakach, co ułatwia jego akceptację przez pacjentów, zwłaszcza dzieci.

Pytanie 5

Aby uzyskać wycisk orientacyjny, należy wykorzystać masę wyciskową

A. alginatową

B. stentsową

C. silikonową

D. polieterową

Masa wyciskowa alginatowa to naprawdę popularny wybór w stomatologii, zwłaszcza do wycisków orientacyjnych. Ma kilka fajnych cech fizykochemicznych. Alginat jest super elastyczny i świetnie odwzorowuje detale, co jest ważne, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi kształtami. W gabinecie to naprawdę łatwy materiał w użyciu, dosyć szybko twardnieje i dobrze trzyma wymiary, co jest ważne, gdy później coś z tego robimy. Jeżeli chodzi o wyciski orientacyjne, to alginat świetnie utrzymuje proporcje, więc daje nam dokładny obraz jamy ustnej. No i warto wspomnieć, że jest biokompatybilny oraz łatwo go usunąć, jak już się skurczy, co w klinicznej pracy może być na wagę złota. W zasadzie, alginaty poleca się do tymczasowych wycisków i form do odlewów, więc naprawdę można na nich polegać.

Pytanie 6

Prawa sekcja żuchwy jest oznaczona cyfrą

A. VI

B. V

C. III

D. IV

Sektor prawy żuchwy oznaczany cyfrą VI jest zgodny z międzynarodową klasyfikacją anatomiczną, która jest powszechnie stosowana w stomatologii oraz chirurgii szczękowo-twarzowej. W kontekście diagnostyki i planowania leczenia, precyzyjne oznaczenie sektorów żuchwy pozwala na skuteczne lokalizowanie zmian patologicznych, takich jak guzy, torbiele czy ich układ w obrębie tkanek miękkich i kostnych. Na przykład, podczas wykonywania zdjęć rentgenowskich czy tomografii komputerowej, znajomość oznaczeń anatomicznych jest kluczowa dla prawidłowej interpretacji wyników. W praktyce klinicznej, lekarze często posługują się tymi oznaczeniami podczas zabiegów chirurgicznych, co ułatwia komunikację w zespole medycznym oraz zwiększa bezpieczeństwo pacjenta. Ponadto, standardy takie jak System Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD) oraz systemy kodowania procedur medycznych, bazują na podobnych zasadach, co podkreśla znaczenie jednolitych oznaczeń w praktyce medycznej.

Pytanie 7

Zgłębnik periodontologiczny jest stosowany do

A. ustalania głębokości kieszonek dziąsłowych

B. identyfikacji ubytków próchnicowych

C. weryfikacji szczelności wypełnień stałych

D. oceny spójności twardych tkanek zęba

Zgłębnik periodontologiczny jest narzędziem wykorzystywanym w stomatologii do pomiaru głębokości kieszonek dziąsłowych, co jest kluczowe w ocenie stanu zdrowia tkanek przyzębia. Pomiar ten pozwala na dokładną ocenę, czy występuje choroba przyzębia, co jest niezwykle istotne w diagnostyce i planowaniu leczenia. Zgłębnik jest zazwyczaj wykonany z metalu, a jego końcówka ma różne kształty, co umożliwia precyzyjne wprowadzenie go w obszary między dziąsłami a zębami. Używanie zgłębnika w połączeniu z odpowiednimi technikami pomiaru (np. stosując lekką siłę i unikanie niepotrzebnego dyskomfortu pacjenta) jest zgodne z najlepszymi praktykami w periodontologii. Regularne pomiary głębokości kieszonek dziąsłowych pozwalają na monitorowanie postępów w leczeniu oraz identyfikowanie pacjentów wymagających dodatkowych interwencji, takich jak skaling czy chirurgia periodontologiczna. Właściwe użycie zgłębnika przyczynia się do lepszego zrozumienia dynamiki chorób przyzębia i skuteczniejszego leczenia.

Pytanie 8

Który typ zdjęcia rentgenowskiego robionego w gabinecie dentystycznym przedstawia wszystkie zęby, zatoki szczękowe, stawy skroniowo-żuchwowe oraz kości szczęki i żuchwy?

A. Cefalometryczne boczne

B. Zgryzowe

C. Pantomograficzne

D. Skrzydłowo-zgryzowe

Odpowiedź pantomograficzna jest poprawna, ponieważ zdjęcie to jest w stanie jednocześnie uchwycić wszystkie zęby, struktury kostne żuchwy i szczęki, zatoki szczękowe oraz stawy skroniowo-żuchwowe w jednym obrazie. Pantomogram, zwany również pantomografem, jest kluczowym narzędziem w diagnostyce stomatologicznej, które pozwala na ocenę anatomicznych i patologicznych zmian w jamie ustnej. Umożliwia lekarzom dokładne planowanie leczenia ortodontycznego, chirurgicznego oraz implantologicznego. Dzięki tej technice można szybko identyfikować problemy, takie jak zęby zatrzymane, torbiele czy zmiany nowotworowe. Pantomografia jest także zgodna z normami radiologicznymi, co zapewnia pacjentom bezpieczeństwo i minimalizuje ekspozycję na promieniowanie. W praktyce, lekarze często wykorzystują to badanie w celu oceny stanu zdrowia pacjentów przed rozpoczęciem bardziej zaawansowanych procedur stomatologicznych, co podnosi jakość opieki i zwiększa skuteczność leczenia.

Pytanie 9

Czym jest spowodowana kandydoza?

A. wirusami

B. bakteriami

C. roztoczami

D. grzybami

Kandydoza jest chorobą wywoływaną przez grzyby, a dokładniej przez drożdżaki z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans. Te mikroorganizmy są naturalnie obecne w organizmie człowieka, szczególnie w obszarach takich jak jama ustna, jelita czy pochwa. Jednak w pewnych warunkach, takich jak osłabienie układu odpornościowego, długotrwałe stosowanie antybiotyków, czy niewłaściwa dieta, mogą one zacząć nadmiernie się rozmnażać i prowadzić do infekcji. Kandydoza może objawiać się różnorodnymi symptomami, w zależności od miejsca infekcji. Na przykład, w przypadku kandydozy jamy ustnej, pacjenci mogą doświadczać białych plam w ustach, bólu oraz trudności w połykaniu. W przypadku kandydozy pochwy, objawy obejmują swędzenie, pieczenie i upławy. W leczeniu kandydozy stosuje się zarówno leki przeciwgrzybicze, jak i modyfikacje diety oraz wzmocnienie układu odpornościowego. Zrozumienie etiologii kandydozy jest kluczowe dla skutecznego leczenia i zapobiegania nawrotom, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych.

Pytanie 10

Przy wytwarzaniu cementu fosforanowego z hydroksyapatytu, asystentka powinna połączyć proszek z cieczą

A. na matowej stronie szklanej płytki, metalową szpatułką

B. na bloczku woskowanym, metalową szpatułką

C. na matowej stronie szklanej płytki, plastikową szpatułką

D. na gładkiej powierzchni szklanej płytki, plastikową szpatułką

Wiesz co? Żeby dobrze wymieszać ten proszek, najlepiej zrobić to na matowej stronie szklanej płytki z metalową szpatułką. Ta matowa powierzchnia jest super, bo lepiej trzyma proszek i stabilizuje go podczas mieszania, co jest mega ważne, żeby uzyskać spójną konsystencję cementu fosforanowego. Metalowa szpatułka to też dobry wybór, bo jest sztywna i gładka, więc łatwo się nią miesza i przenosi wszystko gdzie trzeba. W laboratoriach ważne jest, żeby używać odpowiednich narzędzi i powierzchni, bo to nie tylko przyspiesza pracę, ale też zmniejsza szansę na zanieczyszczenie, co przy materiałach dentystycznych jest kluczowe. Hydroksyapatyt, który jest jednym z głównych składników cementu, wymaga dobrego przygotowania, żeby miał odpowiednie właściwości i był bezpieczny dla organizmu. Cement fosforanowy można stosować na przykład do wypełnień stomatologicznych, gdzie trzeba precyzyjnie dobrać proporcje i technikę mieszania, żeby wszystko działało jak należy i długo trzymało.

Pytanie 11

Jakim chwytem powinno się trzymać kleszczyki ślinochronu przy montażu klamer?

A. Dłoniowo-kciukowym odwróconym

B. Dłoniowo-kciukowym

C. Pisarskim

D. Piórowym zmodyfikowanym

Dłoniowo-kciukowy odwrócony chwyt kleszczyków ślinochronu jest uznawany za najbardziej efektywny sposób ich trzymania podczas zakładania klamer. Ta technika pozwala na precyzyjne i stabilne uchwycenie elementów, co jest kluczowe w przypadku pracy z delikatnymi strukturami stomatologicznymi. Przykładowo, przy zakładaniu klamry na ząb, chwyt ten umożliwia kontrolowanie kleszczyków z maksymalną siłą, jednocześnie minimalizując ryzyko uszkodzenia otaczających tkanek. W praktyce, stosując ten chwyt, stomatolodzy są w stanie lepiej zarządzać narzędziami, co prowadzi do zwiększenia efektywności zabiegów oraz poprawy komfortu pacjenta. Warto zaznaczyć, że zgodnie z obowiązującymi standardami klinicznymi, dłoń w tym uchwycie jest ustawiona w sposób, który sprzyja ergonomicznemu podejściu do pracy, co jest istotne w kontekście zapobiegania zmęczeniu rąk. Dodatkowo, umiejętność posługiwania się tym chwytem jest podstawą w nauczaniu technik chirurgicznych w stomatologii, co podkreśla znaczenie praktycznych umiejętności w tej dziedzinie.

Pytanie 12

Procedura polegająca na lokalnym wprowadzaniu jonów leku do tkanek przy wykorzystaniu prądu stałego nosi nazwę

A. darsonwalizacją

B. laseroterapią

C. jonoforezą

D. endoskopią

Jonoforeza to technika terapeutyczna, która polega na wprowadzaniu jonów leku do tkanek za pomocą prądu stałego. Ta metoda jest szczególnie cenna w fizjoterapii i rehabilitacji, ponieważ umożliwia lokalne działanie leku w obszarze, który wymaga terapii, co zwiększa skuteczność leczenia i minimalizuje ogólne działanie systemowe leku. Jonoforeza jest często stosowana w leczeniu stanów zapalnych, bólu oraz w terapiach mających na celu wspomaganie gojenia ran. W praktyce, lekarz lub fizjoterapeuta aplikują elektrody na skórę pacjenta w obszarze wymagającym interwencji, a następnie wprowadzają lek przez elektrolityczną barierę skórną. Dzięki takiemu podejściu, leki, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne czy kortykosteroidy, mogą być skutecznie wprowadzone do tkanek, co pozwala na szybkie i efektywne złagodzenie objawów. Jonoforeza jest uznawana za metodę zgodną z zasadami EBM (evidence-based medicine), co podkreśla jej wartość kliniczną w praktyce medycznej.

Pytanie 13

Aby uzyskać wycisk dolny w przypadku braków zębowych skrzydłowych, należy wykonać odpowiednią łyżkę wyciskową

A. z częścią podniebienną o niskich, zaokrąglonych krawędziach.

B. z wcięciem dla języka, z wysokimi krawędziami.

C. z wcięciem dla języka, z krawędziami niskimi i zaokrąglonymi.

D. w formie podkowy, z brzegami wysokimi w części przedniej oraz niskimi w bokach.

Wybór łyżki wyciskowej w kształcie podkowy o brzegach wysokich w odcinku przednim i niskich w odcinkach bocznych jest kluczowy w kontekście pobierania wycisków dolnych przy skrzydłowych brakach uzębienia. Taki kształt łyżki umożliwia lepsze dopasowanie do anatomicznej budowy jamy ustnej pacjenta, co jest niezbędne dla uzyskania dokładnych wycisków. Wysokie brzegi w odcinku przednim stabilizują łyżkę i zapobiegają jej przesuwaniu się podczas wyciskania, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów z brakami uzębienia, gdzie stabilność jest kluczowa. Niskie brzegi w odcinkach bocznych pozwalają na łatwiejsze wprowadzenie łyżki do jamy ustnej oraz minimalizują ryzyko podrażnienia tkanek. W praktyce, stosowanie takiej łyżki wyciskowej zgodne jest z zaleceniami i standardami stomatologicznymi, które podkreślają znaczenie dokładności w uzyskiwaniu wycisków, co bezpośrednio wpływa na jakość dalszej rehabilitacji protetycznej.

Pytanie 14

Aby przygotować pierwszą warstwę wycisku precyzyjnego pod ceramiczną koronę, konieczne jest sporządzenie masy wyciskowej przy użyciu

A. gumowej miski i szpatułki

B. matowej płytki szklanej i metalowej łopatki

C. mieszalnika do przygotowania masy

D. gumowej miski i łopatki agarowej

Wybór mieszalnika do przygotowania masy wyciskowej to trafny wybór. Dzięki niemu składniki łączą się dokładnie i równomiernie, co jest mega ważne, gdy robimy wycisk pod koronę ceramiczną. Mieszalniki mają takie elementy, które świetnie miksują wszystko, co pomaga uniknąć pęcherzyków powietrza, a także zapewnia odpowiednie właściwości reologiczne masy. Z tego, co widziałem w praktyce, użycie mieszalnika daje naprawdę jednorodną konsystencję, co z kolei wpływa na precyzyjność w pomiarach oraz formowaniu wycisku. Fajnie też zaznaczyć, że dobierając masę wyciskową do konkretnego zastosowania, takiego jak korony, warto wziąć pod uwagę jej właściwości mechaniczne i biokompatybilność. W normach, takich jak ISO 4823, mówi się o tym, jak ważne są dobre narzędzia i techniki w protetyce, żeby osiągnąć jak najlepsze wyniki.

Pytanie 15

Jakie informacje powinien zawierać dokument dotyczący procesu sterylizacji, poza wynikami kontroli chemicznej wsadu oraz okresowej kontroli biologicznej?

A. Datę sterylizacji, numer cyklu w danym dniu, parametry cyklu

B. Typ wsadu, datę sterylizacji, serię urządzenia

C. Datę przeprowadzenia sterylizacji, parametry cyklu, numer opakowania

D. Numer partii, numer półki, datę sterylizacji

Odpowiedź wskazująca datę sterylizacji, numer kolejny cyklu w danym dniu oraz parametry cyklu jest prawidłowa, ponieważ te elementy są kluczowe dla prawidłowego dokumentowania i monitorowania procesu sterylizacji. Datowanie każdej serii sterylizacji jest fundamentalne dla zapewnienia zgodności z procedurami oraz pomagają w identyfikacji ewentualnych problemów, które mogą wystąpić w trakcie procesu. Numer kolejny cyklu w danym dniu umożliwia łatwe śledzenie operacji, co jest ważne w przypadku audytów wewnętrznych lub zewnętrznych. Parametry cyklu, takie jak temperatura, czas i ciśnienie, są krytyczne, ponieważ ich odpowiednie wartości muszą być zgodne z wymaganiami norm, takich jak normy ISO 17665 dla sterylizacji parą wodną. W przypadku odbioru narzędzi lub materiałów medycznych, posiadanie takich danych pozwala na weryfikację, czy proces sterylizacji przebiegł prawidłowo, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.

Pytanie 16

Worek przeznaczony na odpady zakaźne nie może być napełniany powyżej objętości wynoszącej

A. 1/3

B. 1/2

C. 2/3

D. 3/4

Odpowiedź 2/3 jest poprawna, ponieważ zgodnie z wytycznymi dotyczącymi segregacji i utylizacji odpadów zakaźnych, worki na te odpady powinny być napełniane maksymalnie do 2/3 ich objętości. Przestrzeganie tej zasady jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracowników służby zdrowia, jak i środowiska. Napełnienie worka do 2/3 pozwala na swobodne zamknięcie go, co minimalizuje ryzyko przypadkowego uwolnienia zanieczyszczonego materiału. Dodatkowo, stosowanie się do tej zasady ułatwia transport i magazynowanie odpadów. Przykładowo, w jednostkach medycznych, takich jak szpitale czy przychodnie, odpowiednia segregacja i pakowanie odpadów zakaźnych zgodnie z normami (np. PN-EN 840) jest wymagane przez przepisy prawa. Niewłaściwe napełnianie worków może prowadzić do ich rozerwania, co stwarza ryzyko zakażeń i kontaminacji. Dlatego kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi tych zasad i przestrzegali ich w codziennej praktyce, aby skutecznie chronić zdrowie publiczne i środowisko.

Pytanie 17

Asystentka przygotowuje lekarzowi system związujący na

A. nakładaczu

B. pędzelku

C. kulce z waty

D. krążku

Odpowiedź 'pędzelku' jest poprawna, ponieważ w praktyce stomatologicznej asystentki używają pędzelków do precyzyjnego nakładania systemów wiążących, takich jak materiały adhezyjne czy kompozyty. Pędzelek umożliwia kontrolowane i dokładne aplikowanie substancji na powierzchnie zęba, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrej retencji i trwałości materiałów. Na przykład, podczas przygotowania zęba do wypełnienia, asystentka może używać pędzelka do równomiernego rozprowadzenia systemu wiążącego na oczyszczonej powierzchni, co pozwala na lepsze związanie z materiałem wypełniającym. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego, użycie precyzyjnych narzędzi do aplikacji jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w terapii stomatologicznej. Wybór pędzelka o odpowiedniej twardości i kształcie również wpływa na efektywność pracy, co czyni tę technikę nie tylko skuteczną, ale i standardową w praktykach stomatologicznych.

Pytanie 18

Aby usunąć ząb 15, asystentka powinna przekazać lekarzowi kleszcze Bertena

A. proste

B. boczne

C. esowate

D. bagnetowe

Kleszcze esowate są szczególnie przeznaczone do usuwania zębów trzonowych, takich jak ząb 15, który jest odpowiednikiem pierwszego zęba trzonowego w szczęce górnej. Ich unikalny kształt, przypominający literę 'S', umożliwia efektywne chwytanie zęba oraz precyzyjne działanie w trudnych warunkach anatomicznych, co jest kluczowe podczas ekstrakcji. Dzięki ergonomicznej konstrukcji kleszczy esowatych, lekarz ma lepszą kontrolę nad siłą i kierunkiem nacisku, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia okolicznych struktur, takich jak nerwy czy zatoki szczękowe. Dodatkowo, zastosowanie kleszczy esowatych jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, gdzie dąży się do maksymalizacji bezpieczeństwa pacjenta. W przypadku trudnych ekstrakcji, ich zastosowanie może znacznie ułatwić cały proces, co prowadzi do szybszego i mniej obciążającego doświadczenia zarówno dla pacjenta, jak i dla lekarza. Warto również zwrócić uwagę, że ich odpowiednie użycie może przyczynić się do redukcji bólu po zabiegu oraz przyspieszenia procesu gojenia.

Pytanie 19

Jakiego preparatu stomatologicznego powinno się wpisać na formularzu 'Zapotrzebowanie podmiotu wykonującego działalność leczniczą' w aptece, gdy lekarz planuje przeprowadzenie zabiegu lapisowania zębów mlecznych?

A. Podchloryn sodu 2%

B. Kwas cytrynowy 40%

C. Fluorek sodu 2%

D. Azotan srebra 10%

Azotan srebra 10% jest substancją stosowaną w stomatologii pediatrycznej do lapisowania zębów mlecznych. Proces ten polega na nałożeniu azotanu srebra na zęby, co pozwala na ich remineralizację oraz działanie antybakteryjne. Dzięki właściwościom koagulującym azotan srebra skutecznie zmniejsza demineralizację tkanek zębowych i hamuje rozwój próchnicy. W praktyce klinicznej azotan srebra jest preferowany ze względu na swoją skuteczność i niską toksyczność, co czyni go bezpiecznym wyborem dla dzieci. Dodatkowo, standardy kliniczne zalecają jego stosowanie w sytuacjach, gdy inne metody leczenia są niewłaściwe lub niewystarczające. Lapisowanie jest szczególnie ważne w przypadku zębów mlecznych, które mogą być bardziej narażone na rozwój próchnicy ze względu na ich strukturę i funkcję. Regularne stosowanie azotanu srebra w terapii zębów mlecznych może przyczynić się do ich zachowania oraz do opóźnienia ekstrakcji, co jest istotne z perspektywy rozwoju uzębienia stałego.

Pytanie 20

Aby wykonać wycisk obustronnych braków skrzydłowych w żuchwie, potrzeba przygotować standardową łyżkę wyciskową

A. saneczkową dolną

B. uniwersalną dolną

C. do bezzębia dolną

D. połówkową dolną

Wybór łyżki saneczkowej dolnej do wykonania obustronnych wycisków braków skrzydłowych w żuchwie jest odpowiedni ze względu na jej konstrukcję, która pozwala na uzyskanie dokładnych i precyzyjnych wycisków w obszarze wymagającym precyzyjnego odwzorowania anatomicznego. Łyżka saneczkowa charakteryzuje się brzegami, które dobrze przylegają do tkanek miękkich, co minimalizuje ryzyko powstawania pęcherzyków powietrza i umożliwia lepsze wypełnienie materiałem wyciskowym. Przed przystąpieniem do wycisku, ważne jest odpowiednie przygotowanie łyżki, co może obejmować na przykład nałożenie materiału separacyjnego, aby uniknąć przyklejania się wycisku do łyżki. W praktyce dentystycznej, łyżki saneczkowe są często stosowane w przypadkach, gdzie wymagana jest szczególna dokładność, na przykład przy projektowaniu protez czy innych uzupełnień protetycznych. Dzięki swojej budowie, łyżka saneczkowa dolna pozwala na osiągnięcie lepszej retencji materiału wyciskowego, co przekłada się na większą dokładność odwzorowania detali anatomicznych.

Pytanie 21

Zmiana I w tzw. zasadzie pięciu zmian według Paula odnosi się do

A. zmiany pozycji głowy pacjenta

B. otwarcia ust pacjenta

C. zmiany lokalizacji lekarza

D. zmiany wysokości pacjenta w stosunku do podłogi

Zmiana pozycji lekarza to super ważna sprawa w kontekście tzw. zasady pięciu zmian według Paula. Chodzi tu o to, żeby lekarz mógł lepiej pracować i żeby pacjent czuł się komfortowo w trakcie różnych zabiegów. Jak dobrze to ogarniemy, to na pewno wpłynie na jakość opieki zdrowotnej. Na przykład, kiedy lekarz zmienia swoje miejsce, z którego robi zabieg, ma lepszą widoczność i łatwiejszy dostęp do pacjenta. Dodatkowo, takie podejście zmniejsza obciążenie dla jego mięśni i stawów. W medycynie i zarządzaniu zdrowiem poleca się takie zmiany, bo pomagają uniknąć urazów i poprawiają wydajność pracy. Odpowiednia pozycja ciała lekarza podczas zabiegów jest bardzo ważna dla jego zdrowia, ale też dla jakości opieki nad pacjentami. Warto dodać, że jak lekarz ma dobrze przemyślaną pozycję, to pacjent może czuć się lepiej, a przecież to ważny element współczesnej medycyny, opierającej się na dowodach i dobrych praktykach.

Pytanie 22

W amerykańskim systemie oznaczeń, jaką cyfrą określa się stały dolny drugi trzonowiec prawy?

A. 17

B. 47

C. 31

D. 18

Stały drugi trzonowiec dolny prawy, oznaczany w systemie amerykańskim jako 31, znajduje się w dolnej prawej ćwiartce jamy ustnej. System ten, znany jako system FDI (Fédération Dentaire Internationale), przypisuje unikalne numery zębom w oparciu o ich lokalizację oraz rodzaj. Numeracja zębów zaczyna się od przednich zębów w każdej ćwiartce i porusza się w kierunku tylnym. W przypadku zębów strefy dolnej, pierwsze dwa zęby to siekacze, następnie kły, a następnie trzonowce. W praktyce dentystycznej, zrozumienie numeracji zębów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji między specjalistami oraz dokumentacji medycznej. Przykładowo, podczas planowania leczenia ortodontycznego lub protetycznego, precyzyjne oznaczenie lokalizacji zębów jest niezbędne do właściwego wykonania procedur. Ponadto, znajomość systemu numeracji pomaga w interpretacji dokumentacji medycznej oraz w analizie przypadków klinicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie stomatologii.

Pytanie 23

Próchnica zębów, która najczęściej dotyka dzieci oraz młodzież, charakteryzująca się szybkim postępem klinicznym, a powierzchniowa warstwa próchnicowej zębiny mająca miękką konsystencję oraz żółtawą lub jasnobrązową barwę, nazywana jest

A. przewlekła.

B. ostra.

C. powikłana.

D. prosta.

Ostra próchnica zębów jest formą, która szczególnie dotyka dzieci i młodzież, charakteryzując się szybkim rozwojem i agresywnym przebiegiem. W tej formie, zębina, będąca podstawowym elementem strukturalnym zęba, ulega znacznemu osłabieniu, co prowadzi do jej miękkiej konsystencji. Ostra próchnica jest zazwyczaj rezultatem intensywnej fermentacji cukrów przez bakterie, co skutkuje powstawaniem kwasów, które niszczą twarde tkanki zęba. Przykładem może być sytuacja, gdy dziecko spożywa dużą ilość słodyczy i napojów słodzonych, co sprzyja rozwojowi choroby. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie regularnie kontrolowali zdrowie zębów dzieci, aby w porę wykryć i leczyć próchnicę. Wczesne interwencje, takie jak fluoryzacja czy stosowanie laków uszczelniających, są zgodne z najnowszymi standardami stomatologicznymi i mogą znacząco ograniczyć ryzyko wystąpienia ostrej próchnicy.

Pytanie 24

Po połączeniu 1960 ml wody oraz 40 ml rozpoczynającego środka dezynfekcyjnego, jakie będzie stężenie powstałego roztworu?

A. 1,0%

B. 0,5%

C. 1,5%

D. 2,0%

Odpowiedź 2,0% jest poprawna, ponieważ stężenie roztworu oblicza się jako stosunek objętości koncentratu do całkowitej objętości roztworu. W naszym przypadku mamy 40 ml koncentratu i 1960 ml wody, co daje łącznie 2000 ml roztworu. Stężenie obliczamy według wzoru: (objętość koncentratu / całkowita objętość roztworu) * 100%. Podstawiając wartości, otrzymujemy (40 ml / 2000 ml) * 100% = 2%. Takie obliczenia są szczególnie istotne w przemyśle chemicznym oraz przy produkcji środków dezynfekcyjnych, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla efektywności działania produktu. Zastosowanie tej wiedzy pozwala na właściwe przygotowanie roztworów, co jest niezbędne w kontekście przestrzegania norm sanitarnych oraz jakościowych, a także w skutecznej dezynfekcji powierzchni w różnych środowiskach, od medycyny po przemysł spożywczy.

Pytanie 25

Worek z medycznymi odpadami zakaźnymi powinien być oznaczony kodem

A. 18 01 10

B. 18 01 04

C. 18 01 06

D. 18 01 03

Odpowiedź 18 01 03 jest prawidłowa, ponieważ ten kod klasyfikuje odpady medyczne jako odpady zakaźne, które są skażone wirusami, bakteriami lub innymi patogenami, co stawia je w kategorii wymagającej szczególnej ostrożności w zakresie zbierania, transportu i utylizacji. Zgodnie z Polskimi Normami oraz regulacjami dotyczącymi gospodarowania odpadami medycznymi, odpady te muszą być odpowiednio oznakowane, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i kontaminacji. Przykładowo, w placówkach medycznych, takich jak szpitale czy kliniki, odpady zakaźne są gromadzone w specjalnych workach oznakowanych tym kodem, co ułatwia ich późniejsze segregowanie i bezpieczną utylizację w procesach spalania lub unieszkodliwiania. Dobre praktyki w zarządzaniu odpadami medycznymi wskazują na konieczność przestrzegania tej klasyfikacji, co przyczynia się do ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska. Dodatkowo, znajomość tego systemu kodowania jest kluczowa dla pracowników służby zdrowia oraz osób odpowiedzialnych za zarządzanie odpadami, aby właściwie reagować na sytuacje zagrażające bezpieczeństwu.

Pytanie 26

Jakie zęby mleczne znajdują się w sektorze IV?

A. 75, 74

B. 83, 82, 81, 71, 72, 73

C. 55, 54

D. 53, 52, 51, 61, 62, 63

Sektor IV zębów mlecznych obejmuje zęby znajdujące się w dolnej części jamy ustnej, w tym zęby przedtrzonowe oraz trzonowe. Odpowiedź 75, 74 wskazuje na zęby mleczne, które są klasyfikowane jako dolne zęby trzonowe, przy czym numeracja 75 odnosi się do dolnego lewego zębów mlecznych, a 74 do dolnego prawego zębów mlecznych. Ta klasyfikacja jest zgodna z międzynarodowym systemem numeracji zębów, który jest szeroko stosowany w praktyce stomatologicznej. W codziennej praktyce, zrozumienie lokalizacji i numeracji zębów mlecznych jest kluczowe dla prawidłowego planowania leczenia stomatologicznego, w tym ekstrakcji, wypełnień czy ortodoncji. Właściwe ustalenie, które zęby są w danym sektorze, pozwala na precyzyjne zdiagnozowanie problemów stomatologicznych oraz lepsze zrozumienie całego procesu leczenia. Dodatkowo, znajomość tej klasyfikacji wspiera stomatologów w komunikacji z pacjentami, co jest niezbędne do skutecznego przekazywania informacji o planach leczenia.

Pytanie 27

Jaką kategorię ruchu, zgodnie z zasadami ergonomii, reprezentuje ruch palców i nadgarstka?

A. III

B. IV

C. V

D. II

Ruch palców i nadgarstka klasyfikowany jest jako klasa II według zasad ergonomii. Klasa ta odnosi się do ruchów, które wymagają precyzyjnego działania, a także dużej kontroli i koordynacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy są stanowiska pracy, gdzie konieczne jest wykonywanie drobnych zadań, jak np. wpisywanie danych na klawiaturze, rysowanie czy operowanie narzędziami. Ergonomia w tym kontekście podkreśla znaczenie odpowiedniego ułożenia nadgarstka i palców, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia urazów, takich jak zespół cieśni nadgarstka. Dobry projekt stanowiska pracy powinien uwzględniać regulowane wysokości biurka oraz odpowiednie wsparcie dla nadgarstków, aby umożliwić naturalny i wygodny ruch. Ergonomiczne akcesoria, takie jak podpórki pod nadgarstki czy klawiatury z ergonomicznym układem, mogą znacznie poprawić komfort pracy, a także wydajność użytkownika.

Pytanie 28

Bruksizm to dolegliwość polegająca na

A. zbyt wczesnej utracie zębów mlecznych

B. nawykowym i niekontrolowanym zaciskaniu zębów

C. chrapaniu oraz występowaniu bezdechu podczas snu

D. rogowaceniu zewnętrznej powłoki nabłonka dziąseł

Bruksizm to schorzenie, które charakteryzuje się nawykowym i niekontrolowanym zaciskaniem oraz zgrzytaniem zębami, zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. To zaburzenie może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym bólu głowy, bólu żuchwy, a nawet uszkodzenia zębów. Osoby cierpiące na bruksizm mogą nie być świadome swojego zachowania, co sprawia, że diagnoza często następuje dopiero po zauważeniu objawów przez dentystów lub przez pacjentów samych. W praktyce ważne jest, aby osoby z bruksizmem były świadome jego potencjalnych skutków, takich jak nadmierne zużycie szkliwa, bóle stawów skroniowo-żuchwowych oraz problemy z artykulacją. W leczeniu bruksizmu stosuje się różne metody, w tym stosowanie nakładek na zęby (szyn relaksacyjnych), terapię poznawczo-behawioralną oraz techniki relaksacyjne, które mogą pomóc w redukcji stresu, co jest jednym z czynników wywołujących bruksizm. Rekomenduje się również regularne wizyty u dentysty w celu oceny stanu zdrowia jamy ustnej i wczesnego wykrywania objawów bruksizmu.

Pytanie 29

Która technika szczotkowania jest rekomendowana dla dzieci w wieku przedszkolnym?

A. Fonesa

B. Bassa

C. Chartersa

D. Roll

Metody Bassa, Chartersa i Roll, choć mają swoje zastosowania, nie są najlepsze dla dzieci w przedszkolu. Metoda Bassa, która polega na szczotkowaniu zębów pod kątem, wymaga precyzyjnych ruchów, a to dla maluchów może być trudne. To bardziej dla dorosłych lub starszych dzieci, które potrafią lepiej koordynować ruchy szczoteczki. Metoda Chartersa, gdzie szczotkuje się w kierunku dziąseł, też nie sprawdzi się u najmłodszych, bo może podrażnić ich delikatne dziąsła. Metoda Roll, która polega na ruchach w górę i w dół, wymaga większej siły, co dla przedszkolaków jest często niewykonalne. Źle dobrana metoda może prowadzić do kiepskiego szczotkowania i większego ryzyka próchnicy czy innych problemów z zębami. Dlatego ważne, żeby rodzice wybierali metody odpowiednie dla umiejętności dzieci, a Fonesa to na pewno najlepsza opcja na skuteczne mycie zębów.

Pytanie 30

Które z poniższych narzędzi nie służy do wypełniania kanałów korzeniowych zęba?

A. Spreader

B. Plugger

C. Igła Druxa

D. Igła Millera

Igła Millera jest narzędziem, które nie jest używane do wypełniania kanałów korzeniowych zęba. W praktyce stomatologicznej, do wypełniania kanałów korzeniowych stosowane są inne narzędzia, takie jak spreadery, plugger i igły Druxa, które są zaprojektowane do precyzyjnego umieszczania materiału wypełniającego w systemie korzeniowym. Igła Millera jest narzędziem przeznaczonym głównie do podawania płynów, takich jak znieczulenie lub inne substancje, a nie do wypełniania. Wypełnienie kanałów korzeniowych wymaga zastosowania narzędzi, które umożliwiają kontrolowane umieszczanie materiału wypełniającego, co jest kluczowe dla skutecznej terapii endodontycznej. W praktyce, odpowiednie użycie narzędzi i technik, jak na przykład metoda lateralnego kondensowania, jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które zapewniają wysoką jakość leczenia endodontycznego.

Pytanie 31

W metodzie jednoręcznej przekazywania narzędzi, funkcję podającą pełnią palce:

A. wskazujący, środkowy i serdeczny

B. kciuk, wskazujący i środkowy

C. kciuk oraz serdeczny

D. serdeczny i mały

Poprawna odpowiedź to kciuk, wskazujący i środkowy, ponieważ te trzy palce są kluczowe w metodzie jednoręcznej przekazywania narzędzi. Kciuk jest niezbędny do uchwycenia i stabilizacji narzędzia, co pozwala na precyzyjne wykonywanie zadań wymagających manualnej zręczności. Wskazujący palec pełni funkcję prowadzącą, umożliwiając skierowanie narzędzia w odpowiednią stronę, natomiast palec środkowy zapewnia dodatkowe wsparcie i stabilność. Taka konfiguracja palców jest zgodna z zasadami ergonomii, które podkreślają znaczenie komfortu i efektywności w pracy z narzędziami. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja w warsztacie, gdzie używając wkrętaka, prawidłowe ułożenie palców umożliwia skuteczne i bezpieczne dokręcanie śrub. W standardach BHP oraz dobrych praktykach stołowych i warsztatowych często zaleca się właśnie tę technikę, jako minimalizującą ryzyko kontuzji i zwiększającą precyzję pracy.

Pytanie 32

Aby usunąć amalgamat, personel medyczny powinien stosować następujące środki ochrony indywidualnej:

A. przyłbicy, maseczki, czepka

B. maseczki, jednorazowych rękawiczek, okularów

C. czepka, jednorazowych rękawic, okularów

D. maseczki, jednorazowych rękawic, czepka

Usunięcie amalgamatu, który zawiera m.in. rtęć, wymaga zastosowania odpowiednich środków ochrony osobistej, aby zminimalizować ryzyko narażenia na szkodliwe substancje chemiczne. Odpowiedź, która wskazuje na konieczność noszenia maseczek, jednorazowych rękawiczek oraz okularów, jest poprawna, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa pracowników medycznych. Maseczki chronią układ oddechowy przed drobnoustrojami i substancjami chemicznymi. Jednorazowe rękawiczki zabezpieczają skórę przed kontaktem z potencjalnie toksycznymi materiałami. Okulary natomiast chronią oczy przed odpryskami oraz kontaktami z substancjami drażniącymi. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowymi standardami BHP. Szerokie stosowanie tych środków ochrony osobistej w gabinetach stomatologicznych jest nie tylko zalecane, ale również wymagane, aby zminimalizować ryzyko zawodowe.

Pytanie 33

Dokumentacja zawiera historię choroby pacjenta

A. zbiorowej wewnętrznej

B. zbiorowej zewnętrznej

C. indywidualnej wewnętrznej

D. indywidualnej zewnętrznej

Historia choroby pacjenta jest kluczowym elementem dokumentacji medycznej, która należy do kategorii dokumentacji indywidualnej wewnętrznej. Oznacza to, że jest to zbiór informacji dotyczących konkretnego pacjenta, gromadzonych i przechowywanych przez jednostkę medyczną, taką jak szpital czy przychodnia. Tego rodzaju dokumentacja zawiera szczegółowe dane na temat diagnoz, leczenia, wyników badań oraz innych istotnych informacji, które są niezbędne dla zapewnienia ciągłości opieki i właściwego zarządzania zdrowiem pacjenta. Zgodnie z zasadami ochrony danych osobowych, dokumentacja ta jest przechowywana w sposób, który zapewnia jej poufność i bezpieczeństwo, co wpisuje się w dobre praktyki medyczne i normy prawne, takie jak RODO. Przykładem praktycznego zastosowania historii choroby jest jej wykorzystanie podczas wizyt kontrolnych, gdzie lekarz może w szybki sposób zapoznać się z wcześniejszymi diagnozami i przebiegiem leczenia, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji medycznych.

Pytanie 34

W przypadku usunięcia zęba - siekacza przyśrodkowego w szczęce - asystentka stomatologiczna powinna zorganizować zestaw diagnostyczny, dźwignię prostą Beina oraz

A. kleszcze proste, łyżeczkę zębodołową zagiętą

B. kleszcze esowate z trzpieniem po stronie prawej

C. kleszcze proste, łyżeczkę zębodołową prostą

D. kleszcze esowate, łyżeczkę zębodołową zagiętą

Wybór kleszczy esowatych lub jakiejkolwiek innej nieodpowiedniej łyżeczki zębodołowej może prowadzić do poważnych problemów podczas ekstrakcji zęba. Kleszcze esowate są przeznaczone głównie do usuwania zębów trzonowych i ich zastosowanie w przypadku siekaczy przyśrodkowych jest niezgodne z zasadami ergonomii oraz biomechaniki zabiegu. Ich kształt i mechanika działania mogą powodować większe urazy tkanek oraz dyskomfort pacjenta. W przypadku łyżeczek zębodołowych, wybór między wersją prostą a zagiętą również ma znaczenie. Łyżeczka zębodołowa zagięta, mimo że ma zastosowanie w niektórych przypadkach, nie jest odpowiednia do usuwania resztek zębodołowych po ekstrakcji siekaczy, co może prowadzić do pozostawienia resztek tkanki i zwiększenia ryzyka powikłań. Ponadto, wybierając kleszcze proste, asystentka stomatologiczna korzysta z narzędzi, które są zgodne z aktualnymi standardami medycznymi, co zwiększa szansę na sukces zabiegu oraz bezpieczeństwo pacjenta. Błędy w doborze narzędzi są typowe w praktykach, gdzie nie przestrzega się procedur, co może prowadzić do komplikacji podczas zabiegów. Dlatego tak ważne jest, aby mieć pełną wiedzę o anatomicznych aspektach usuwanych zębów oraz o odpowiednich narzędziach do ich ekstrakcji.

Pytanie 35

W przypadku jakiej grupy leków stosowanych przez pacjenta, nie można przeprowadzić natychmiastowej ekstrakcji zęba, lecz konieczne jest przygotowanie pacjenta do zabiegu?

A. Antybiotyków

B. Przeciwkrzepliwych

C. Przeciwbólowych

D. Przeciwzapalnych

Leki przeciwkrzepliwe, takie jak warfaryna czy dabigatran, mają istotny wpływ na proces krzepnięcia krwi, co sprawia, że pacjenci przyjmujący te substancje są narażeni na większe ryzyko krwawień podczas zabiegów chirurgicznych, takich jak ekstrakcja zębów. W związku z tym, przed przystąpieniem do takiego zabiegu, konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich badań, takich jak oznaczenie wartości INR (International Normalized Ratio) w celu oceny poziomu krzepliwości krwi. Zazwyczaj zaleca się, aby wartość INR była poniżej określonego poziomu (zwykle 3.5), aby zminimalizować ryzyko poważnych powikłań krwotocznych. Przygotowanie pacjenta może obejmować czasowe odstawienie leku przeciwkrzepliwego, co musi być skonsultowane z lekarzem prowadzącym, aby uniknąć komplikacji zdrowotnych związanych z odstawieniem leku. W praktyce klinicznej ważne jest również informowanie pacjenta o możliwych skutkach ubocznych oraz o konieczności ponownej oceny stanu zdrowia przed podjęciem decyzji o zabiegu. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z wytycznymi towarzystw stomatologicznych oraz hematologicznych, które podkreślają znaczenie indywidualnego podejścia do pacjenta.

Pytanie 36

Cefalometryczne radiogramy są wykonywane oraz analizowane na podstawie wskazań

A. peridontologicznych

B. protetycznych

C. chirurgicznych

D. ortodontycznych

Radiogramy cefalometryczne to kluczowe narzędzie w ortodoncji, stosowane do oceny i analizy relacji anatomicznych w obrębie czaszki i żuchwy. Dzięki nim ortodonci mogą dokładnie ocenić proporcje i wymiary twarzoczaszki, co jest istotne w planowaniu leczenia ortodontycznego. Analiza cefalometryczna pozwala na identyfikację nieprawidłowości zgryzu oraz na monitorowanie postępów terapii. Na przykład, ocena kąta ANB, który wskazuje na relację między górnym a dolnym łukiem zębowym, jest niezbędna do określenia, czy pacjent wymaga interwencji ortodontycznej. Standardy praktyki zalecają wykonywanie radiogramów cefalometrycznych przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie jego realizacji, aby uzyskać obiektywne dane na temat zmian w układzie zębowym. Dobrze przeprowadzona analiza radiograficzna przyczynia się do skuteczniejszego planowania leczenia, co skutkuje lepszymi rezultatami estetycznymi i funkcjonalnymi dla pacjentów.

Pytanie 37

Przechowywanie odpadów medycznych z kodem 18 01 03 przez 30 dni powinno odbywać się w temperaturze

A. od 18°C

B. do 10°C

C. od 10°C do 18°C

D. powyżej 18°C

Magazynowanie odpadów medycznych o kodzie 18 01 03, które zawierają odpady niebezpieczne, wymaga szczególnej uwagi ze względu na ich potencjalne zagrożenie dla zdrowia publicznego i środowiska. Odpady te powinny być przechowywane w temperaturze do 10°C w celu minimalizacji ryzyka ich rozkładu oraz namnażania patogenów, które mogą prowadzić do poważnych zakażeń. Przechowywanie w niskiej temperaturze ogranicza degradację substancji czynnych oraz zmniejsza ryzyko emisji niebezpiecznych substancji do atmosfery. Przykładem odpowiedniego zastosowania jest wykorzystanie specjalistycznych chłodni w placówkach medycznych, które zapewniają odpowiednie warunki do przechowywania tego typu odpadów przez określony czas. Zgodnie z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, takimi jak normy ISO dla zarządzania odpadami, przestrzeganie tych wymagań jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowia i środowiska. Właściwe magazynowanie odpadów medycznych minimalizuje także koszty związane z ich utylizacją i ewentualnymi konsekwencjami prawnymi wynikającymi z niewłaściwego zarządzania odpadami.

Pytanie 38

Czynnością polegającą na usunięciu fragmentów tkanek wewnętrznej struktury patologicznej kieszonki przyzębnej jest

A. piaskowanie

B. koagulacja

C. polishing

D. kiretaż

Kiretaż to zabieg chirurgiczny stosowany w periodontologii, który polega na usunięciu zainfekowanej tkanki z kieszonek przyzębnych. Jego głównym celem jest redukcja stanu zapalnego oraz poprawa zdrowia tkanek otaczających zęby. W trakcie kiretażu stomatolog używa specjalnych narzędzi, tzw. kiret, które umożliwiają precyzyjne usunięcie nie tylko zanieczyszczeń, ale również martwych oraz patologicznych tkanek. Przykładem praktycznego zastosowania kiretażu jest leczenie pacjentów z paradontozą, gdzie niezbędne jest oczyszczenie głębokich kieszonek przyzębnych, co pozwala na odbudowę tkanek oraz stabilizację zębów. Kiretaż jest zgodny z aktualnymi wytycznymi i standardami postępowania w leczeniu chorób przyzębia, co czyni go kluczowym elementem terapii. Warto podkreślić, że po zabiegu pacjenci często otrzymują zalecenia dotyczące dalszej pielęgnacji jamy ustnej oraz mogą być skierowani na dodatkowe wizyty kontrolne, aby monitorować efekty leczenia.

Pytanie 39

W systemie Haderupa symbol 04+ odnosi się do pierwszego górnego zęba mlecznego

A. prawy trzonowiec

B. lewy trzonowiec

C. lewy przedtrzonowiec

D. prawy przedtrzonowiec

W systemie Haderupa oznaczenie 04+ odnosi się do pierwszego górnego zęba mlecznego, który jest klasyfikowany jako trzonowiec prawy. W kontekście dentystycznym zęby mleczne odgrywają kluczową rolę w rozwoju jamy ustnej dzieci, umożliwiając prawidłowe żucie, co jest niezbędne do odpowiedniego odżywiania. Warto zauważyć, że trzonowce mleczne są większe od zębów siecznych i pełnią funkcję wsparcia dla zębów stałych, które pojawią się później. Dobrą praktyką w stomatologii dziecięcej jest monitorowanie rozwoju zębów mlecznych, aby zapewnić ich zdrowie oraz uniknąć problemów ortodontycznych w przyszłości. Odpowiednia wiedza na temat systemów klasyfikacji, takich jak Haderupa, jest niezbędna dla dentystów, ponieważ pozwala na skuteczne identyfikowanie zębów oraz skuteczne planowanie leczenia, co jest zgodne z zaleceniami międzynarodowych standardów stomatologicznych.

Pytanie 40

Pedodoncja to gałąź stomatologii zajmująca się profilaktyką oraz terapią chorób

A. zębów i jamy ustnej u dzieci

B. stawu skroniowo-żuchwowego

C. przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej

D. podłoża protetycznego

Pedodoncja to naprawdę ważna dziedzina stomatologii, która skupia się na zdrowiu zębów i jamy ustnej u dzieci. Dentyści dziecięcy nie tylko leczą próchnicę, ale też robią sporo, żeby nauczyć maluchy oraz ich rodziców, jak dbać o zęby i prowadzić zdrowy tryb życia. Fajnym przykładem jest to, jak wprowadzają dzieci w świat regularnych wizyt u dentysty. Dzięki temu mogą szybko zauważyć problemy i pomóc zmniejszyć strach przed leczeniem. Nie zapominajmy też, że dzieci mają inne potrzeby niż dorośli, dlatego opieka stomatologiczna dla nich jest trochę inna. Pedodoncja więc jest super istotna, bo pomaga zapobiegać problemom ze zdrowiem jamy ustnej, co przekłada się na lepsze samopoczucie dzieci w przyszłości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej