Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 16:48
Data zakończenia: 22 maja 2025 17:07

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maksymalną ilość znaczników można zastosować w tabeli składającej się z trzech kolumn i trzech wierszy, w której nie ma złączeń komórek ani wiersza nagłówkowego?

A. 3

B. 9

C. 12

D. 6

Tabela o trzech kolumnach i trzech wierszach składa się z 9 komórek, co oznacza, że maksymalna liczba znaczników , które można zastosować w takiej tabeli, wynosi 9. Każda komórka tabeli jest reprezentowana przez znacznik , dlatego musisz pomnożyć liczbę kolumn (3) przez liczbę wierszy (3), co daje 3 * 3 = 9. To podejście odzwierciedla najlepsze praktyki w tworzeniu tabel HTML, które zakładają, że każda komórka powinna być jednoznacznie określona. Warto pamiętać, że unikanie złączeń komórek upraszcza strukturę tabeli, co ułatwia przetwarzanie przez różne systemy oraz poprawia dostępność strony. Przykład zastosowania to np. wyświetlanie danych o produktach w sklepie internetowym, gdzie każda informacja o produkcie, taka jak nazwa, cena i opis, znajduje się w osobnej komórce. Zgodnie z wytycznymi W3C, stosowanie semantycznych znaczników poprawia SEO i ułatwia nawigację.

Pytanie 2

W języku HTML, aby uzyskać efekt podobny do tego w przykładzie, trzeba użyć konstrukcji

Duży tekst

zwykły tekst

~~Duży tekst zwykły tekst~~

C.
~~Duży tekst~~zwykły tekst
D.
Duży tekstzwykły tekst

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w języku HTML, aby zwiększyć rozmiar czcionki dla części tekstu, można użyć znacznika. Znacznik ten powoduje, że tekst wewnątrz jest wyświetlany w większym rozmiarze niż tekst otaczający. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy chcemy wyróżnić część tekstu bez stosowania zaawansowanego stylu CSS. Chociażjest uznawany za przestarzały w nowoczesnym HTML, dla celów edukacyjnych i zgodności z starszymi dokumentami HTML wciąż może być stosowany. Praktyką zalecaną w aktualnych standardach jest używanie stylów CSS, np. poprzez przypisanie klasy lub bezpośrednie stylowanie in-line. Warto zaznaczyć, że stosowanienie jest zalecane w nowych projektach, ponieważ CSS oferuje większą elastyczność i kontrolę nad wyglądem tekstu. Niemniej jednak, znajomość takich znaczników jakpomaga w zrozumieniu, jak rozwijał się HTML i jakie są różnice między starszymi a nowoczesnymi metodami formatowania tekstu.

Pytanie 3
Jakim protokołem można bezpiecznie przesłać pliki strony internetowej na serwer WWW?
A. POP3
B. Telnet
C. SFTP
D. IMAP
SFTP, czyli Secure File Transfer Protocol, to taki fajny protokół do bezpiecznego przesyłania plików między komputerami w sieci. Działa to na bazie SSH, co sprawia, że nasze dane są w miarę bezpieczne, bo są szyfrowane. Dzięki temu wiadomo, że nikt nieprzyjemny ich nie przechwyci. SFTP jest super przydatne, zwłaszcza jak przesyłamy pliki na serwery WWW, bo można też nimi zarządzać na serwerze bez strachu, że coś pójdzie nie tak. Przykładowo, programista może potrzebować wrzucić nowe wersje plików HTML, CSS czy JavaScript na serwer. Warto wiedzieć, że są jakieś standardy jak RFC 4253 czy RFC 4251, które mówią, jak to wszystko działa, więc mamy pewność, że jest to dosyć solidny sposób na transfer danych.
Pytanie 4
Zarządzanie procesem przekształcania kodu źródłowego stworzonego przez programistę na kod maszynowy, który jest zrozumiały dla komputera, nosi nazwę
A. wdrażanie
B. analizowanie
C. rozpoczynanie
D. kompilowanie
Kompilowanie to proces, w którym kod źródłowy, napisany w języku programowania wysokiego poziomu, jest przekształcany na kod maszynowy, który może być zrozumiany i wykonany przez komputer. Działa to na zasadzie analizy składniowej i semantycznej kodu źródłowego, a następnie generowania odpowiednich instrukcji dla procesora. Przykładem narzędzi, które realizują ten proces, są kompilatory, takie jak GCC dla języka C czy javac dla języka Java. Kompilowanie ma kluczowe znaczenie w programowaniu, ponieważ pozwala na optymalizację kodu, co zwiększa wydajność aplikacji. Dobre praktyki wskazują, że kompilowanie powinno być częścią cyklu programowania, a regularne kompilowanie kodu pomaga w szybszym wykrywaniu błędów oraz zapewnia, że kod jest zawsze zgodny z wymaganiami projektowymi. Warto również zaznaczyć, że proces kompilacji może obejmować różne etapy, takie jak prekompilacja, generacja kodu pośredniego oraz linkowanie, co czyni go złożonym i wieloetapowym działaniem.
Pytanie 5
DOM oferuje funkcje i atrybuty, które w JavaScript umożliwiają
A. przesyłanie danych formularza bezpośrednio do bazy danych
B. manipulowanie łańcuchami zadeklarowanymi w kodzie
C. wykonywanie operacji na zmiennych przechowujących wartości liczbowe
D. pobieranie i modyfikowanie elementów strony załadowanej w przeglądarce
DOM (Document Object Model) to interfejs programistyczny, który umożliwia manipulację strukturą dokumentu HTML lub XML za pomocą języka JavaScript. Odpowiedź dotycząca pobierania i modyfikowania elementów strony jest poprawna, ponieważ DOM dostarcza zestaw metod, takich jak getElementById, getElementsByClassName, czy querySelector, które pozwalają programistom na selekcję, edytowanie, dodawanie lub usuwanie elementów w drzewie DOM. Na przykład, używając metody document.getElementById('example'), możemy uzyskać dostęp do konkretnego elementu na stronie oraz zmienić jego zawartość, styl czy atrybuty. Takie manipulacje są kluczowe w tworzeniu interaktywnych aplikacji webowych, które reagują na działania użytkownika, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania front-end. Zmiany w DOM mogą także wpływać na wydajność strony, dlatego stosowanie odpowiednich metod i technik, takich jak unikanie zbyt częstych reflowów czy repaints, jest niezbędne dla optymalizacji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie bibliotek, takich jak jQuery, może uprościć proces manipulacji DOM.
Pytanie 6
Instrukcją równoważną funkcjonalnie do przedstawionej instrukcji JavaScript jest
for (i = 0; i < 100; i += 10) document.write(i + ' ');
Kod 1. while (i < 10) { document.write(i + ' '); i += 10; }
Kod 2. while (i < 100) document.write(i + ' ');
Kod 3. i = 0; while (i < 100) { document.write(i + ' '); i += 10; }
Kod 4. i = 0; while (i < 10) { document.write(i + ' '); i++; }
A. Kod 4.
B. Kod 1.
C. Kod 3.
D. Kod 2.
Gratulacje! Wybrałeś poprawną odpowiedź, która jest Kodem 3. Pętla for prezentowana na obrazku inicjuje zmienną i na 0, a następnie sprawdza warunek i < 100, wykonuje instrukcje w pętli for i zwiększa i o 10 za każdą iteracją. To jest standardowe zachowanie dla pętli for w języku programowania JavaScript. Kod 3 jest równoważny funkcjonalnie z pętlą for, ponieważ również inicjuje zmienną i na 0, a następnie w pętli while sprawdza warunek (i < 100), wykonuje instrukcje w pętli i zwiększa i o 10 w każdej iteracji. Zrozumienie różnych rodzajów pętli i ich równoważności jest kluczowe dla skutecznego programowania, ponieważ pozwala na optymalizację kodu i poprawę jego czytelności. Dobrą praktyką jest zrozumienie, kiedy używać różnych typów pętli w zależności od specyficznych wymagań danego problemu programistycznego.
Pytanie 7
Aby strona internetowa poprawnie dostosowała się do urządzeń mobilnych, należy określić rozmiar czcionki
A. w pikselach
B. w milimetrach
C. tylko z wykorzystaniem znaczników big i small
D. w procentach
Aby witryna internetowa prawidłowo skalowała się na urządzeniach mobilnych, zaleca się definiowanie wielkości czcionki w procentach. Używanie procentów zapewnia elastyczność i responsywność interfejsu użytkownika, co jest kluczowe w kontekście różnorodności rozmiarów ekranów. Procentowe jednostki (np. 100%, 150%) są relatywne do rodzica (elementu, w którym się znajdują), co pozwala na automatyczne dostosowywanie się do zmieniających się warunków wyświetlania. Takie podejście jest zgodne z zasadami responsywnego projektowania, które kładzie nacisk na dostosowanie zawartości do różnych rozmiarów ekranów. Ponadto, używanie procentów w połączeniu z jednostkami em i rem, które również są skalowalne, pozwala na tworzenie bardziej dostępnych i przyjaznych dla użytkownika interfejsów. Przykładem może być zdefiniowanie wielkości czcionki nagłówka jako 120%, co sprawi, że będzie ona 20% większa od wielkości czcionki tekstu bazowego, co poprawi czytelność na mniejszych urządzeniach. Warto również zauważyć, że takie podejście wspiera standardy dostępności, co jest istotne w kontekście SEO i doświadczenia użytkownika.
Pytanie 8
Aby przenieść stronę internetową na serwer, można wykorzystać program
A. CloneZilla
B. Bugzilla
C. Go!Zilla
D. FileFilla
Bugzilla to narzędzie do zarządzania błędami, które nie jest związane z przesyłaniem plików na serwery. Jego głównym celem jest śledzenie błędów i problemów w oprogramowaniu, co czyni go przydatnym w kontekście projektów deweloperskich, ale nie znajduje zastosowania w transferze plików. Go!Zilla to program, który ma na celu przyspieszanie pobierania plików z internetu, co również nie odnosi się do przesyłania plików na serwer. Chociaż Go!Zilla może być pomocny w kontekście ściągania zawartości z sieci, jego funkcjonalność nie obejmuje zarządzania transferami w obie strony, co jest kluczowe dla administratorów stron internetowych. CloneZilla to narzędzie do klonowania dysków i partycji, które służy do tworzenia kopii zapasowych systemów operacyjnych oraz danych, ale nie ma nic wspólnego z przesyłaniem plików na serwer. Jego zastosowanie jest głównie w kontekście migracji danych pomiędzy nośnikami, co w zasadzie wyklucza jego użycie w kontekście przenoszenia witryn internetowych na serwery.
Pytanie 9
W aplikacjach webowych tablice asocjacyjne to struktury, w których
A. w każdej komórce tablicy znajduje się inna tablica
B. posiadają co najmniej dwa wymiary
C. indeks ma postać łańcucha znakowego
D. elementy tablicy zawsze są indeksowane od 0
W kontekście tablic asocjacyjnych, nie jest prawdą, że muszą one mieć przynajmniej dwa wymiary. Tablice asocjacyjne są zazwyczaj jednowymiarowe, gdzie każdy klucz odnosi się do jednej wartości. Możliwe jest oczywiście zagnieżdżanie tablic asocjacyjnych, tworząc struktury wielowymiarowe, ale sama definicja tablicy asocjacyjnej nie wymaga tego. Dodatkowo, stwierdzenie, że elementy tablicy są zawsze indeksowane od 0, odnosi się głównie do tradycyjnych tablic indeksowanych liczbami całkowitymi, gdzie pierwszy element ma indeks 0. W przypadku tablic asocjacyjnych, klucze mogą być dowolnymi łańcuchami tekstowymi, co oznacza, że nie ma jednolitego sposobu indeksowania. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że każda komórka tablicy przechowuje inną tablicę, co jest mylące. W rzeczywistości, w tablicach asocjacyjnych każda komórka może przechowywać dowolny typ danych, w tym liczby, łańcuchy tekstowe, obiekty czy inne tablice. Ostatecznie, w tablicach asocjacyjnych klucze są używane do dostępu do wartości, a nie do indeksowania jak w tradycyjnych tablicach.
Pytanie 10
GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna; Zakładając, że użytkownik wcześniej nie posiadał żadnych uprawnień, to polecenie SQL przyzna użytkownikowi anna prawa jedynie do
A. wybierania, dodawania rekordów oraz zmiany struktury wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci
B. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych tabeli o nazwie klienci
C. wybierania, dodawania rekordów oraz modyfikacji struktury tabeli o nazwie klienci
D. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ polecenie SQL 'GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna;' przyznaje użytkownikowi 'anna' określone prawa do tabeli o nazwie 'klienci'. Prawa te obejmują możliwość wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych w tej tabeli, co jest zgodne z zasadami zarządzania uprawnieniami w systemach baz danych. W praktyce oznacza to, że użytkownik 'anna' będzie mógł wykonywać zapytania SELECT, co pozwoli mu na odczyt danych, a także wstawiać nowe rekordy (INSERT) oraz modyfikować istniejące (UPDATE). To jest standardowa praktyka w zarządzaniu dostępem do danych, która pozwala na precyzyjne kontrolowanie, jakie operacje mogą być wykonywane przez poszczególnych użytkowników. Dobrą praktyką jest ograniczenie uprawnień do minimum, które użytkownik potrzebuje do wykonania swoich zadań, co jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień. Na przykład, jeżeli 'anna' jest odpowiedzialna tylko za wstawianie nowych klientów, to przyznawanie jej uprawnień do aktualizacji danych może nie być konieczne. W teorii i praktyce bazy danych, rozróżnienie pomiędzy różnymi rodzajami uprawnień jest kluczowe dla bezpieczeństwa i integralności danych.
Pytanie 11
Z bazy danych trzeba uzyskać zapytaniem SQL nazwiska pracowników, którzy sprawują funkcję kierownika, a ich wynagrodzenie mieści się w jednostronnie domkniętym przedziale (3000, 4000>. Która klauzula weryfikuje ten warunek?
A. WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 OR pensja < 4000
B. WHERE kierownik = true AND pensja > 3000 AND pensja <= 4000
C. WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 AND pensja <= 4000
D. WHERE kierownik = true OR pensja > 3000 OR pensja <= 4000
Poprawna odpowiedź to 'WHERE kierownik = true AND pensja > 3000 AND pensja <= 4000;'. Ta klauzula w SQL jest zgodna z wymaganiami, ponieważ precyzyjnie określa, że zwracane będą tylko te rekordy, gdzie pracownik jest kierownikiem oraz jego pensja jest większa niż 3000 i jednocześnie mniejsza lub równa 4000. Zastosowanie operatorów logicznych AND w tym kontekście jest kluczowe, ponieważ pozwala na jednoczesne spełnienie obu warunków. W praktyce, aby uzyskać wyniki zgodne z tymi kryteriami, ważne jest, aby zrozumieć różnicę między operatorami porównawczymi, a także ich zastosowanie w kontekście warunków. Przykładowo, jeśli dla dużej bazy danych chcemy filtrować pracowników w oparciu o ich pozycje oraz wynagrodzenie, stosowanie precyzyjnych klauzul WHERE pozwala na optymalizację zapytań i lepsze zarządzanie danymi. Dobre praktyki w SQL podkreślają znaczenie klarowności i dokładności w definiowaniu warunków, co bezpośrednio przekłada się na efektywność operacji na bazach danych.
Pytanie 12
Jakie cechy powinien posiadać klucz główny?
A. Jest unikatowy, nie może zawierać pustych wartości
B. Nie może przybierać wartości, reprezentowany jest przez dokładnie jedno pole tabeli
C. Jest unikatowy, może mieć tylko wartości całkowite
D. Reprezentowany jest przez jedno pole tabeli, jego wartość nie może ulegać zmianie
Odpowiedź wskazująca, że klucz główny jest unikatowy i nie może przyjmować pustych wartości jest absolutnie poprawna. Klucz główny w relacyjnych bazach danych pełni kluczową rolę w identyfikacji unikalnych rekordów w tabeli. Jego unikalność zapewnia, że każdy wiersz w tabeli można jednoznacznie zidentyfikować, co jest kluczowe dla utrzymania integralności danych. Na przykład, w tabeli użytkowników, identyfikator użytkownika (user_id) może pełnić rolę klucza głównego, co pozwala na łatwe wyszukiwanie i powiązanie danych z innymi tabelami, takimi jak zamówienia czy posty. Standardy takie jak ISO/IEC 9075 (SQL) podkreślają znaczenie kluczy głównych w projektowaniu baz danych. Dodatkowo, dobrym zwyczajem jest, aby kolumny będące kluczami głównymi były także oznaczone jako NOT NULL, co zapobiega wprowadzeniu pustych wartości, a tym samym zapewnia integralność danych. Zrozumienie tego konceptu jest niezbędne dla każdego, kto projektuje lub zarządza bazami danych, ponieważ błędy w definicji kluczy głównych mogą prowadzić do poważnych problemów z integralnością danych.
Pytanie 13
W danej tabeli pracownicy, polecenie MySQL eliminujące wszystkie wpisy, dla których nie została wypełniona kolumna rodzaj_umowy, ma następującą formę
A. DELETE FROM pracownicy WHERE rodzaj_umowy IS NULL;
B. DROP pracownicy WHERE rodzaj_umowy IS NULL;
C. DELETE pracownicy WHERE rodzaj_umowy = 'brak';
D. DROP pracownicy FROM rodzaj_umowy = 0;
Odpowiedź "DELETE FROM pracownicy WHERE rodzaj_umowy IS NULL;" jest prawidłowa, ponieważ polecenie SQL DELETE jest używane do usuwania rekordów z tabeli w bazie danych. W tym przypadku, operacja koncentruje się na usunięciu pracowników, którzy nie mają przypisanego rodzaju umowy, co oznacza, że wartość w polu 'rodzaj_umowy' jest równa NULL. Wartość NULL w bazach danych oznacza brak danych, co jest kluczowym aspektem w kontekście ewidencji pracowników. Stosowanie warunku IS NULL jest standardową praktyką w SQL do identyfikowania brakujących wartości, a tym samym skutecznego zarządzania danymi. W praktyce, takie operacje są często używane, aby utrzymać integralność bazy danych i zapewnić, że tylko aktualne oraz wypełnione dane są przechowywane. Dobrą praktyką jest również wykonywanie zapytań DELETE w transakcjach, aby mieć możliwość ich cofnięcia w razie potrzeby, co minimalizuje ryzyko utraty ważnych informacji.
Pytanie 14
W kodzie HTML kolor biały można reprezentować przy użyciu wartości
A. rgb(255, 255, 255)
B. #000000
C. #255255
D. rgb (FF, FF, FF)
Odpowiedź rgb(255, 255, 255) jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy sposób definiowania koloru białego w modelu RGB w kodzie HTML i CSS. Wartości RGB oznaczają Red, Green, Blue, a każdy składnik koloru (czerwony, zielony, niebieski) jest reprezentowany przez liczbę w zakresie od 0 do 255. W przypadku koloru białego wszystkie składniki są maksymalne, co przekłada się na pełne naświetlenie wszystkich trzech kolorów. W praktyce, użycie funkcji rgb() jest preferowane w sytuacjach, gdy chcemy dynamicznie modyfikować kolory za pomocą skryptów lub w CSS, co pozwala na lepszą kontrolę nad efektami wizualnymi. Na przykład, możemy łatwo zmieniać przezroczystość koloru, zmieniając wartości przez dodanie czwartego parametru, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami CSS. Używanie wartości RGB jest również zgodne z zasadami dostępności oraz ułatwia pracę osobom z daltonizmem, ponieważ pozwala na łatwiejsze zrozumienie i manipulację kolorami.
Pytanie 15
Który modyfikator jest związany z opisem podanym poniżej?
Metoda oraz zmienna jest dostępna wyłącznie dla innych metod własnej klasy.
A. static
B. private
C. protected
D. public
Modyfikator dostępu private w językach programowania takich jak Java i C# umożliwia ukrywanie szczegółów implementacji danej klasy przed jej użytkownikami. Deklarowanie zmiennych i metod jako private chroni je przed nieumyślnymi zmianami z zewnątrz, co zwiększa bezpieczeństwo i integralność danych. Daje to kontrolę nad tym, jak dane są używane i modyfikowane, co jest kluczowe w projektowaniu solidnych systemów. Prywatne elementy są dostępne jedynie w obrębie klasy, co pozwala zachować enkapsulację, jedną z podstaw programowania obiektowego. Dzięki temu, można łatwo modyfikować wewnętrzne mechanizmy klasy, bez wpływu na inne części programu, które z niej korzystają. Używanie private umożliwia również tworzenie metod pomocniczych, które są niewidoczne dla użytkowników zewnętrznych, ale wspomagają działanie publicznych interfejsów. To podejście zgodne ze standardami projektowania, takimi jak zasada najmniejszej wiedzy, która zaleca ograniczanie dostępu do niezbędnego minimum dla poprawy modularności i utrzymania kodu. Przykładem może być klasa KontoBankowe, gdzie saldo konta jest prywatne, a dostęp do jego zmiany odbywa się poprzez metody publiczne, co pozwala na weryfikację operacji finansowych.
Pytanie 16
W języku C do przedstawiania liczb zmiennoprzecinkowych używa się typu
A. double
B. int
C. char
D. bool
Typ `double` w języku C jest przeznaczony do reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co oznacza, że może on przechowywać zarówno liczby całkowite, jak i liczby z częścią dziesiętną. Jest on bardziej precyzyjny niż typ `float`, ponieważ zapewnia większy zakres wartości oraz dokładność, co jest kluczowe w zastosowaniach inżynieryjnych, naukowych oraz w obliczeniach finansowych. Przykładowo, w obliczeniach, które wymagają reprezentacji wartości takich jak 3.14159 (pi) lub 0.1, typ `double` pozwala na uniknięcie wielu problemów związanych z zaokrągleniami i precyzją. Standard C99 definiuje rozmiar dla typu `double` jako przynajmniej 64 bity, co oznacza, że może on przechowywać liczby o bardzo dużych lub bardzo małych wartościach, co jest istotne w kontekście obliczeń numerycznych. W praktyce programiści często używają `double` do obliczeń naukowych, a także w grafice komputerowej, gdzie precyzyjne ustalenie położenia punktów w przestrzeni jest niezbędne.
Pytanie 17
Aby w tabeli praca, tworzonej w języku SQL, dodać do kolumny stawka warunek, który wymusza, aby przyjmowane były jedynie wartości dodatnie, a jednocześnie mniejsze niż 50, należy zastosować zapis
A. … stawka foat CHECK (stawka>0 OR stawka<50.00)
B. … stawka foat CHECK (stawka IN (0, 50.00))
C. … stawka foat CHECK (stawka BETWEEN 0 AND 50.00)
D. … stawka foat CHECK (stawka>0 AND stawka<50.00)
Poprawna odpowiedź to zapis '… stawka foat CHECK (stawka>0 AND stawka<50.00)', ponieważ warunek ten precyzyjnie określa, że wartość w kolumnie 'stawka' musi być większa od zera oraz mniejsza od 50, co oznacza, że akceptowane będą tylko rzeczywiste wartości dodatnie mieszczące się w tym przedziale. Zastosowanie warunku CHECK jest kluczowym elementem w zapewnieniu integralności danych w bazach danych. Dzięki temu, przy wstawianiu lub aktualizacji danych w tabeli 'praca', system zablokuje wszelkie operacje, które nie spełniają tego kryterium, co z kolei zapobiega wprowadzaniu błędnych danych. W praktyce, stosowanie takich warunków w definicji kolumn w SQL jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania baz danych, które kładą nacisk na walidację danych już na poziomie schematu bazy. Przykładowo, jeżeli chcemy zapewnić, aby stawka wynagrodzenia pracowników nie przekraczała określonego limitu, stosowanie CHECK z warunkiem 'stawka<50.00' stanowi efektywny sposób na wymuszenie tej zasady. Tego rodzaju rozwiązania nie tylko poprawiają jakość danych, ale również ułatwiają przyszłe analizy statystyczne oraz raportowanie.
Pytanie 18
Na ilustracji przedstawiono związek jeden do wielu. Łączy on
A. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem obcym id w tabeli rezyserzy
B. klucz podstawowy id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy
C. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy
D. klucz podstawowy id w tabeli z kluczem obcym rezyserzy_id w tabeli rezyserzy
Zrozumienie relacji między tabelami w bazach danych jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów opartych na danych. Relacja jeden do wielu oznacza, że jeden rekord w jednej tabeli może być związany z wieloma rekordami w innej. W kontekście tego pytania, kluczowym aspektem jest zrozumienie poprawnego powiązania kluczy. Pierwsze błędne podejście zakłada, że klucz podstawowy tabeli może być bezpośrednio związany z innym kluczem podstawowym. W rzeczywistości, takie połączenie nie tworzy relacji jeden do wielu, a raczej jeden do jednego, jeśli byłoby to możliwe. Drugie podejście sugeruje powiązanie dwóch kluczy obcych, co również jest niepoprawne, gdyż klucze obce wskazują na klucze podstawowe w celu zrozumienia struktury hierarchicznej. Kolejny błąd to powiązanie klucza podstawowego z kluczem podstawowym innej tabeli, co nie odzwierciedla rzeczywistej relacji między danymi w kontekście relacji jeden do wielu. Najczęstszym błędem w myśleniu jest niezrozumienie roli kluczy obcych, które są krytyczne dla tworzenia relacji jeden do wielu, ponieważ umożliwiają one nawiązywanie połączeń między różnymi tabelami przez wskazywanie unikalnych identyfikatorów w tabelach nadrzędnych. Zrozumienie i stosowanie tych zasad jest niezbędne dla profesjonalnego projektowania baz danych i zapewnienia ich integralności i spójności danych.
Pytanie 19
Cechy przedstawione w tabeli dotyczą
Strony ustalają dążenie do konkretnego wyniku
Ważny jest efekt pracy, a nie sposób jej realizacji
Zleceniodawca przekazuje za wykonawcę zaliczkę na podatek dochodowy
?
A. umowy zlecenia
B. umowy o pracę
C. umowy agencyjnej
D. umowy o dzieło
Umowa o pracę różni się od umowy o dzieło w kilku kluczowych aspektach. Przede wszystkim, umowa o pracę koncentruje się na procesie wykonywania pracy, a nie tylko na jej rezultacie. Pracownik w ramach umowy o pracę podlega określonym przepisom dotyczącym czasu pracy, urlopów i innych świadczeń pracowniczych, co nie ma miejsca w umowie o dzieło. Z kolei umowa zlecenia także skupia się bardziej na wykonywaniu usług niż na osiąganiu konkretnego rezultatu, co oznacza, że zleceniobiorca powinien wykonać powierzone zadanie z należytą starannością, ale niekoniecznie osiągnąć określony efekt końcowy. Umowa agencyjna jest jeszcze innym typem kontraktu, w którym agent działa na rzecz zleceniodawcy, ale niekoniecznie musi dostarczać konkretny produkt lub usługę końcową. Typowym błędem jest mylenie tych umów z uwagi na podobieństwa w formalnościach czy obowiązkach podatkowych, jednak kluczowe jest zrozumienie różnic w zakresie oczekiwań co do efektu pracy i sposobu jej rozliczania.
Pytanie 20
Znacznik <s> w HTML generuje
A. podkreślenie tekstu
B. przekreślenie tekstu
C. pochylenie tekstu
D. migotanie tekstu
Znacznik w HTML służy do oznaczania tekstu, który jest przekreślony. To daje znać, że dany fragment już nie jest aktualny albo jest błędny. Myślę, że to bardzo ważne, bo z perspektywy semantyki w HTML, pozwala lepiej zrozumieć, co się dzieje na stronie. Użytkownicy korzystający z czytników ekranu mogą łatwiej zrozumieć, że coś jest nieaktualne. Przykładem mogą być sklepy internetowe, gdzie przekreślenie starej ceny pokazuje, że produkt jest teraz w promocji. Dobrze jest pamiętać, że stosowanie tych znaczników dobrze wpływa na strukturę dokumentu, co jest zgodne z wytycznymi W3C i poprawia dostępność w sieci.

Pytanie 21
Jakie zapytanie należy użyć, aby wyświetlić tylko imię, nazwisko oraz ulicę wszystkich mieszkańców?
A. SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy, Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id
B. SELECT * FROM Mieszkancy, Adresy ON Mieszkancy.id = Adresy.id
C. SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id
D. SELECT * FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Adresy.id = Mieszkancy.Adresy.id
Odpowiedź SELECT imie nazwisko ulica FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id jest trafna, bo korzysta z dobrej składni dołączenia tabel w SQL. Dzięki temu wyciągasz tylko te kolumny, które są Ci potrzebne. W tym przypadku, używając JOIN, łączysz tabele Mieszkancy i Adresy na podstawie odpowiednich kluczy, co dobrze odpowiada zasadom baz danych. Klucz obcy Adresy_id w tabeli Mieszkancy wskazuje na id w tabeli Adresy, co jest super ważne, bo zapewnia, że dane są spójne. To zapytanie pokazuje, jak optymalizować SQL, bo ogranicza wybór do niezbędnych kolumn (imie, nazwisko, ulica), co zmniejsza obciążenie bazy i przyspiesza wyrzucanie wyników. W praktyce takie podejście jest fajne do efektywnego zarządzania danymi w relacyjnych bazach. Dobrze jest mieć w głowie, jak używać JOIN oraz wybierać konkretne kolumny, bo to naprawdę pomaga w pisaniu bardziej zrozumiałych i wydajnych zapytań, co jest przydatne w pracy zawodowej.
Pytanie 22
Jakiego polecenia SQL należy użyć, aby usunąć z tabeli artykuly wiersze, które zawierają słowo "sto" w dowolnej lokalizacji pola tresc?
A. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";
B. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";
C. DELETE FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";
D. DELETE FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%";
Poprawna odpowiedź to 'DELETE FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%";'. To polecenie SQL używa operatora LIKE, który pozwala na wyszukiwanie wzorców w danych tekstowych. Użycie znaków procentowych '%' jako symboli wieloznacznych umożliwia odnalezienie ciągów, w których słowo 'sto' występuje w dowolnym miejscu w kolumnie 'tresc'. W praktyce, tego rodzaju zapytanie jest niezwykle przydatne podczas zarządzania dużymi bazami danych, gdzie często zachodzi potrzeba filtrowania danych na podstawie ich zawartości. Zastosowanie tego polecenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, ponieważ precyzyjnie określa, które wpisy mają zostać usunięte, minimalizując ryzyko przypadkowego usunięcia niewłaściwych danych. Warto znać i rozumieć różnice pomiędzy operatorami '=' a 'LIKE', ponieważ operator '=' wymaga dokładnego dopasowania, co w wielu przypadkach nie jest wystarczające do uzyskania pożądanych wyników. Przykładem może być sytuacja, gdy w kolumnie 'tresc' znajdują się artykuły zawierające słowo 'sto' w kontekście 'stołek', a operator '=' nie byłby w stanie ich zidentyfikować.
Pytanie 23
Czy możliwa jest przedstawiona transformacja obrazu rastrowego dzięki funkcji?
A. ustawienia jasności i kontrastu
B. zmniejszenie liczby kolorów
C. barwienie
D. odcienie szarości
Barwienie to proces edycji obrazu rastrowego, który polega na modyfikacji istniejących kolorów poprzez nałożenie nowego odcienia na całość lub część obrazu. Dzięki temu możemy uzyskać efekt jak na przedstawionym obrazie, gdzie oryginalne kolory zostały zastąpione jednolitą barwą. Barwienie jest powszechnie stosowane w grafice komputerowej do nadawania dramatyzmu lub zmiany nastroju obrazu, co jest szczególnie przydatne w fotografii artystycznej czy projektach reklamowych. Narzędzia takie jak Adobe Photoshop czy GIMP oferują funkcje barwienia, pozwalając artystom na twórcze eksperymenty z kolorami. Technika ta może być stosowana również w procesie tworzenia materiałów wizualnych w branży marketingowej, gdzie spójna kolorystyka jest kluczowa dla budowania rozpoznawalności marki. Ważne jest, aby pamiętać o zachowaniu naturalnego balansu i harmonii w barwach, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym. Barwienie umożliwia również korektę kolorystyczną, co jest istotne w procesie przygotowania materiałów do druku, gdzie kolory muszą być dostosowane do specyfikacji technicznych drukarni.
Pytanie 24
W kodzie HTML, który jest źródłem, zidentyfikuj błąd walidacji w tym fragmencie.
A. Znak zamykający /b jest niezgodny z zasadą zagnieżdżania.
B. Znak br nie może być użyty wewnątrz znacznika p.
C. Znacznik h6 jest nieznany.
D. Znak br nie został prawidłowo zamknięty.
W analizowanym fragmencie kodu HTML występuje błąd związany z niewłaściwym zagnieżdżeniem znaczników. W szczególności, znacznik zamykający został umieszczony przed zamknięciem znacznika , co narusza zasady zagnieżdżania elementów w HTML. Zgodnie z wytycznymi W3C (World Wide Web Consortium), każdy znacznik otwierający musi mieć odpowiedni znacznik zamykający w odpowiedniej kolejności, a zagnieżdżanie elementów musi być przestrzegane, aby zapewnić poprawną strukturę dokumentu. W tym przypadku poprawna sekwencja powinna wyglądać następująco: ......, co oznacza, że znacznik powinien być zamknięty po znaczniku . Przykładowo, prawidłowy zapis mógłby wyglądać tak:
Kaskadowe arkusze stylów ang.Cascading Style Sheets to język służący...
. Taka struktura zapewnia, że znaczniki są poprawnie zagnieżdżone, co przekłada się na lepszą interpretację przez przeglądarki oraz narzędzia do walidacji HTML.

Pytanie 25
Która z poniższych instrukcji jest równoważna z poleceniem switch w języku PHP?
switch ($liczba) {
    case 10:
    case 20: $liczba++; break;
    default: $liczba = 0;
}

Instrukcja 1.
if ($liczba==10)
    $liczba++;
else
    $liczba = 0;

Instrukcja 2.
if ($liczba==10 or $liczba==20)
    $liczba++;
else
    $liczba = 0;

Instrukcja 3.
if ($liczba==10 or $liczba==20)
    $liczba++;

Instrukcja 4.
if ($liczba==10 and $liczba==20)
    $liczba++;
else
    $liczba = 0;
A. Polecenie 1
B. Polecenie 2
C. Polecenie 4
D. Polecenie 3
Instrukcja switch w języku PHP pozwala na wykonywanie różnych bloków kodu w zależności od wartości wyrażenia. W przykładzie, instrukcja switch sprawdza zmienną $liczba. Jeśli $liczba wynosi 10 lub 20, zostaje zwiększona o 1, natomiast w każdym innym przypadku przypisana jest wartość 0. Instrukcja 2 jest równoważna, ponieważ używa operatora or, co oznacza, że warunek zostanie spełniony, jeśli $liczba wynosi 10 lub 20, co dokładnie odwzorowuje logikę switch. Kluczowe jest zrozumienie, że operator or jest zgodny z wymaganiami logicznymi dla tego problemu, umożliwiając zwiększenie wartości zmiennej w obu przypadkach. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, pozwalając na przejrzystość i efektywność kodu. Zrozumienie różnicy między operatorami and, or oraz or pozwala na bardziej elastyczne i zrozumiałe konstrukcje logiczne w programowaniu komercyjnym. Praktyka ta jest szczególnie ważna w optymalizowaniu warunkowych bloków kodu w dużych projektach.
Pytanie 26
Aby wyszukać w tabeli Pracownicy tylko te nazwiska, które kończą się na literę "i", można zastosować kwerendę SQL
A. SELECT nazwisko FROM Pracownicy WHERE nazwisko LIKE "i"
B. SELECT nazwisko FROM Pracownicy WHERE nazwisko LIKE "i%"
C. SELECT nazwisko FROM Pracownicy WHERE nazwisko LIKE "%i"
D. SELECT nazwisko FROM Pracownicy WHERE nazwisko LIKE "%i%"
Fajnie, że wybrałeś tę kwerendę SQL: 'SELECT nazwisko FROM Pracownicy WHERE nazwisko LIKE "%i";'. To jest naprawdę dobra robota, bo zastosowałeś operator LIKE w odpowiedni sposób. Wzorzec '%i' pozwala na wyszukiwanie nazwisk kończących się na literę 'i'. Ten symbol '%' to taki wildcard, który mówi SQL, żeby szukał czegokolwiek przed 'i', nawet niczego. To jest mega przydatne w codziennej pracy z bazami danych, bo często musimy wyciągać konkretne dane, żeby coś załatwić. Na przykład, jeśli chcemy stworzyć listę pracowników, którzy mają nazwiska kończące się na 'i', to ta kwerenda będzie strzałem w dziesiątkę. Pamiętaj, że dobrze jest testować swoje kwerendy na próbnych danych, żeby mieć pewność, że wyniki są takie, jakie chcemy.
Pytanie 27
Jakie polecenie należy zastosować, aby cofnąć uprawnienia przyznane użytkownikowi?
A. REMOVE
B. DROP PRIVILEGES
C. REVOKE
D. GRANT NO PRIVILEGES
Polecenie REVOKE jest standardowym poleceniem w systemach zarządzania bazami danych, które służy do odebrania wcześniej przyznanych uprawnień użytkownikowi. Używając tego polecenia, administrator może skutecznie kontrolować dostęp do różnych zasobów w bazie danych. Na przykład, jeśli użytkownik A otrzymał uprawnienia do edytowania danych w tabeli 'Zamówienia', a administrator postanowi, że użytkownik A nie powinien mieć już takich uprawnień, może użyć polecenia REVOKE, aby je odebrać. W praktyce użycie REVOKE wygląda następująco: "REVOKE UPDATE ON Zamówienia FROM 'użytkownikA'". Dzięki temu podejściu administratorzy mogą zapewnić, że dostęp do wrażliwych danych jest odpowiednio zarządzany i zgodny z zasadami bezpieczeństwa danych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie przyznanych uprawnień i ich aktualizacja w zależności od zmieniających się potrzeb organizacji oraz polityki zarządzania dostępem.
Pytanie 28
Określ złożoność obliczeniową algorytmu naiwnego (zwykłego) poszukiwania minimum w kolekcji liczb?
A. O(n!)
B. O(n3)
C. O(n2)
D. O(n)
Algorytm naiwnego (zwykłego) wyszukiwania minimum w zbiorze liczb charakteryzuje się złożonością obliczeniową O(n), co oznacza, że jego czas wykonania rośnie liniowo w zależności od liczby elementów w zbiorze. W praktyce oznacza to, że aby znaleźć najmniejszy element w zbiorze liczb, algorytm przeszukuje wszystkie elementy, porównując je ze sobą. W przypadku zbioru zawierającego n elementów, konieczne jest wykonanie n-1 porównań, co skutkuje liniową złożonością. Wyszukiwanie minimum jest użyteczne w wielu aplikacjach, takich jak analiza danych, gdzie może być wykorzystywane do szybkiego lokalizowania najniższej wartości w zestawie wyników. Dobrymi praktykami w tym zakresie są stosowanie tego algorytmu w sytuacjach, gdy zbiór danych jest relatywnie mały lub gdy zależy nam na prostocie i czytelności kodu. Złożoność O(n) jest optymalna dla tego typu operacji, ponieważ nie da się znaleźć minimum bez przeszukania każdego elementu przynajmniej raz, co potwierdza zasadę, że konieczne jest zbadanie wszystkich danych w celu uzyskania poprawnego wyniku.
Pytanie 29
Tabela filmy zawiera klucz główny id oraz klucz obcy rezyserID, natomiast tabela rezyserzy ma klucz główny id. Obydwie tabele są połączone relacją jeden do wielu, gdzie strona rezyserzy odnosi się do strony filmy. Jak należy zapisać kwerendę SELECT, aby połączyć tabele filmy i rezyserzy?
A. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID = rezyserzy.filmyID ...
B. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID = rezyserzy.id ...
C. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id = rezyserzy.id ...
D. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id = rezyserzy.filmyID ...
Odpowiedź, która wskazuje na połączenie tabeli filmy z tabelą rezyserzy za pomocą klauzuli JOIN, z warunkiem ON filmy.rezyserID = rezyserzy.id, jest prawidłowa, ponieważ bezpośrednio odzwierciedla relację pomiędzy tymi dwiema tabelami. Klucz obcy rezyserID w tabeli filmy wskazuje na klucz główny id w tabeli rezyserzy. W związku z tym, aby prawidłowo połączyć te tabele w kwerendzie SELECT, musimy użyć tego klucza obcego w warunku połączenia. Przykładowo, w realnych zastosowaniach chcesz uzyskać informacje o filmach oraz ich reżyserach; więc pisząc zapytanie, możesz z łatwością uzyskać dane, takie jak tytuł filmu i imię reżysera, co jest kluczowe w systemach zarządzania bazą danych. Dobre praktyki wskazują, że zawsze należy używać poprawnych kluczy do łączenia tabel, aby uzyskać wiarygodne i dokładne wyniki, co jest fundamentalne w projektowaniu baz danych i tworzeniu zapytań SQL.
Pytanie 30
W trakcie weryfikacji stron internetowych nie uwzględnia się
A. źródła pochodzenia narzędzi edytorskich
B. zgodności z różnymi przeglądarkami
C. błędów w składni kodu
D. działania hiperłączy
Walidacja stron internetowych to proces, który ma na celu zapewnienie, że HTML, CSS oraz inne elementy technologii webowych są zgodne ze standardami określonymi przez W3C (World Wide Web Consortium). W kontekście walidacji nie bada się źródła pochodzenia narzędzi edytorskich, ponieważ te narzędzia, takie jak edytory tekstu czy IDE (Integrated Development Environment), są jedynie medium do tworzenia kodu, a nie jego treści. Z perspektywy walidacji, kluczowe jest, aby kod był syntaktycznie poprawny oraz spełniał standardy interoperability, takie jak HTML5 czy CSS3. Przykładem walidacji może być użycie narzędzi takich jak W3C Validator, które analizują kod strony i wskazują błędy składniowe, problemy z dostępnością oraz niezgodności z różnymi przeglądarkami. Dzięki walidacji, developers mogą zapewnić, że ich strony będą działały poprawnie na różnych urządzeniach i przeglądarkach, co wpływa na lepsze doświadczenia użytkowników. Walidacja jest zatem kluczowym krokiem w procesie tworzenia stron internetowych, zapewniającym ich jakość i zgodność ze światowymi standardami.
Pytanie 31
Na tabeli muzyka, przedstawionej na schemacie, wykonano następującą kwerendę SQL. Co zostanie zwrócone przez tę zapytanie? SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';
A. pusty wynik
B. Czesław, Niemen
C. Czesław, Czechowski
D. Czesław
Odpowiedź 'pusty wynik' jest poprawna, ponieważ zapytanie SQL 'SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';' poszukuje wykonawców, których imię i nazwisko zaczynają się na literę 'C' i kończą na literę 'w'. Operator LIKE w SQL używany jest do wyszukiwania wzorców w tekstach, gdzie '%' zastępuje dowolną liczbę znaków. W tabeli muzyka nie ma żadnego wykonawcy, którego imię i nazwisko pasowałoby do tego wzorca. Oba wystąpienia 'Czesław Niemen' i 'Mikołaj Czechowski' nie spełniają warunku, ponieważ ich nazwiska nie kończą się na 'w'. SQL jest powszechnie stosowany w zarządzaniu bazami danych, a zrozumienie, jak używać wyrażeń LIKE, jest kluczowe w efektywnej pracy z danymi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje filtrowanie danych w raportach, ekstrakcję specyficznych informacji oraz poprawę wydajności zapytań przy użyciu indeksów. Warto zwrócić uwagę na optymalizację zapytań pod kątem wydajności, co jest szczególnie ważne w przypadku dużych zbiorów danych. Operator LIKE może mieć wpływ na wydajność, dlatego zaleca się użycie pełnotekstowych indeksów, jeśli to możliwe, w bardziej złożonych scenariuszach. Umiejętność tworzenia precyzyjnych zapytań SQL jest kluczowa w branży IT, zwłaszcza w analizie danych i administracji bazami danych. Efektywne zastosowanie tej techniki pozwala na szybkie i skuteczne wyszukiwanie informacji w dużych zbiorach danych, co jest nieocenione w wielu zastosowaniach biznesowych i technologicznych.
Pytanie 32
Można przypisać wartości: static, relative, fixed, absolute oraz sticky do właściwości
A. position
B. text-transform
C. display
D. list-style-type
Właściwość CSS 'position' służy do określenia, w jaki sposób element jest pozycjonowany na stronie. Wartości takie jak static, relative, fixed, absolute oraz sticky definiują różne metody pozycjonowania elementów w kontekście innych obiektów oraz w kontekście samego okna przeglądarki. Na przykład, 'static' jest wartością domyślną, co oznacza, że elementy są umieszczane w naturalnym porządku w dokumencie HTML. 'Relative' pozwala na przesunięcie elementu względem jego normalnej pozycji, co daje większą elastyczność w projektowaniu layoutów. 'Absolute' pozycjonuje element względem najbliższego przodka, który również ma ustawioną właściwość 'position' różną od 'static', co umożliwia precyzyjne umiejscowienie elementów. 'Fixed' sprawia, że element pozostaje w tym samym miejscu w oknie przeglądarki, nawet podczas przewijania strony, co jest często wykorzystywane w przypadku nagłówków i stopki. 'Sticky' łączy cechy 'relative' i 'fixed', umożliwiając elementowi bycie na stałe w zasięgu widoku, ale tylko do momentu, gdy nie zostanie przewinięty poza jego kontener. Używanie tych wartości w praktyce pozwala na tworzenie responsywnych i dynamicznych interfejsów użytkownika, które są zgodne z dobrymi praktykami projektowania stron internetowych.
Pytanie 33
Parametr face znacznikajest używany do wskazania
A. efektów czcionki
B. nazwa czcionki
C. rozmiaru czcionki
D. koloru czcionki
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że parametr face służy do określenia barwy czcionki. Jest to błędne, ponieważ kolor tekstu w HTML ustala się za pomocą innego parametru – 'color'. Możemy na przykład użyć znacznikatekst, aby ustawić kolor tekstu na czerwony. Parametr face nie ma związku z kolorystyką, a jego jedynym celem jest określenie konkretnej czcionki, co jest kluczowe dla typografii na stronach internetowych. Kolejna niepoprawna odpowiedź wskazuje na efekty czcionki, co również jest mylące. Efekty takie jak pogrubienie, kursywa czy podkreślenie są osiągane dzięki zastosowaniu odpowiednich stylów CSS lub atrybutów w tagach HTML, takich jak , , czy . Parametr face nie wprowadza żadnych efektów, a jedynie wskazuje, jaką czcionkę należy zastosować. Ostatnia niepoprawna odpowiedź odnosi się do wielkości czcionki, co również jest nieprawidłowe. W HTML rozmiar czcionki ustala się za pomocą atrybutu 'size' w tagu, co jest znacznie bardziej ograniczone i mniej elastyczne niż nowoczesne podejścia z CSS. W CSS możemy zdefiniować rozmiar czcionki za pomocą właściwości 'font-size', co umożliwia precyzyjne dostosowanie wielkości tekstu, a także łatwą zmianę przez wykorzystanie jednostek względnych. Podsumowując, niepoprawne odpowiedzi mylą się co do funkcji parametru face, który nie ma związku z kolorem, efektami czy wielkością czcionki.

Pytanie 34
Czym jest DBMS?
A. Strukturalny język zapytań do bazy danych
B. Obiektowy język programowania służący do tworzenia stron www
C. System zarządzania bazą danych
D. Kaskadowy arkusz stylów do opisu wyglądu witryny www
DBMS, czyli System Zarządzania Bazą Danych, to oprogramowanie, które umożliwia tworzenie, zarządzanie i manipulowanie danymi w bazach danych. Pozwala na efektywne przechowywanie, organizowanie i odzyskiwanie informacji, co jest kluczowe w każdej aplikacji wymagającej przetwarzania danych. Przykłady popularnych systemów DBMS to MySQL, PostgreSQL oraz Oracle Database. DBMS zapewnia nie tylko bezpieczeństwo danych, lecz także umożliwia współdzielenie informacji między użytkownikami. Stosuje mechanizmy kontroli dostępu, co chroni dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dobre praktyki w zarządzaniu bazą danych obejmują normalizację danych, co zapobiega redundancji i poprawia integralność danych. W przypadku rosnących zbiorów danych, DBMS wspiera także skalowalność, co jest niezbędne w aplikacjach internetowych, gdzie liczba użytkowników może przeszło wzrosnąć. Ponadto, DBMS wykorzystuje język SQL (Structured Query Language) do wykonywania zapytań, co jest standardem branżowym dla interakcji z bazami danych.
Pytanie 35
Fragment formularza zaprezentowany powyżej został przetworzony w skrypcie PHP. Wskaż poprawny sposób pobierania wartości z pola edycyjnego.
A. name = $_GET[imie]
B. name = GET['imie']
C. $name = $POST['Imię']
D. $name = $_POST['imie']
Prawidłowe pobranie wartości z formularza przesłanego metodą POST w języku PHP wymaga użycia globalnej tablicy asocjacyjnej $_POST. W kontekście tego pytania, zmienna $name zostaje przypisana wartości wprowadzonej do pola edycyjnego o nazwie imie. Kluczowym aspektem jest zrozumienie różnic między metodami GET i POST w HTTP. Metoda POST jest często preferowana do przesyłania danych formularzy, ponieważ umożliwia przesyłanie większych ilości danych i oferuje większe bezpieczeństwo, ponieważ dane nie są widoczne w adresie URL. Użycie $_POST['imie'] jest zgodne z dobrymi praktykami, a także zgodne z zasadami bezpieczeństwa takimi jak sanitizacja danych wejściowych i walidacja. Przykładowo można użyć filtrów: $name = filter_input(INPUT_POST 'imie' FILTER_SANITIZE_STRING); co zapobiega wstrzyknięciom kodu. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania w PHP i zapewnia bezpieczeństwo oraz niezawodność aplikacji. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w tworzeniu bezpiecznych i efektywnych aplikacji webowych.
Pytanie 36
W CSS określono styl paragrafu, który nada mu następujące właściwości:
background-color: red; color: blue; margin: 40px;
A. tło czerwone, kolor tekstu niebieski, marginesy zewnętrzne na poziomie 40 px
B. tło czerwone, kolor tekstu niebieski, marginesy wewnętrzne na poziomie 40 px
C. tło niebieskie, kolor tekstu czerwony, marginesy zewnętrzne na poziomie 40 px
D. tło niebieskie, kolor tekstu czerwony, marginesy wewnętrzne na poziomie 40 px
Poprawna odpowiedź wskazuje na tło czerwone, kolor tekstu niebieski oraz marginesy zewnętrzne ustawione na 40 px. W deklaracji CSS, przypisanie 'background-color: red;' skutkuje czerwonym tłem dla elementu, co jest zgodne z zasadami oznaczania kolorów w CSS, które pozwalają na zastosowanie nazw kolorów, kodów hex czy rgb. 'color: blue;' ustawia kolor tekstu na niebieski, co pozwala na lepszą czytelność tekstu na czerwonym tle. Z kolei 'margin: 40px;' definiuje marginesy zewnętrzne, co oznacza, że odległość od innych elementów na stronie wynosi 40 px. Takie praktyki są zgodne z dobrymi standardami projektowania, które sugerują stosowanie kontrastujących kolorów dla poprawy dostępności oraz przestrzeni między elementami dla lepszej struktury layoutu. Warto pamiętać, że marginesy zewnętrzne różnią się od marginesów wewnętrznych (padding), co często jest źródłem nieporozumień.
Pytanie 37
Jakie kodowanie w języku HTML pozwala na sformatowanie paragrafu dla tekstu
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

należy użyć polecenia?
A.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
B.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
C.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
D.
Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosuje prawidłowe znaczniki HTML do formatowania tekstu. Użycie dla słowa 'zaznaczony' wskazuje, że jest to istotna informacja, podczas gdy dla słowa 'istotny' podkreśla jego znaczenie w kontekście treści. Zgodnie z W3C i HTML5, jest używany do oznaczania części tekstu, która jest wyróżniona w kontekście przeszukiwanym lub istotnym. Oznaczenie tekstu jako nie tylko wskazuje na akcent, ale również ma znaczenie semantyczne, ponieważ może wpłynąć na sposób, w jaki czytniki ekranu interpretują treść, co jest kluczowe dla dostępności. Przykładem zastosowania może być strona internetowa, na której chcemy wyróżnić ważne informacje lub kluczowe definicje, co zwiększa czytelność i funkcjonalność przekazu. Poprawne użycie znaczników HTML jest zgodne z dobrymi praktykami tworzenia stron internetowych, co sprzyja lepszej nawigacji i zrozumieniu tekstu przez użytkowników.

Pytanie 38
W języku PHP, po wykonaniu poniższego fragmentu kodu, w zmiennej o nazwie Nowy_Napis uzyskamy
A. zawsze sprawdz swoj kod
B. zAwSZe sPrAwDz SWOJ kOd
C. ZaWszE
D. ZAWSZE SPRAWDZ SWOJ KOD
Funkcja strtolower w PHP służy do konwersji ciągu znaków na małe litery. W podanym przykładzie zmienna Napis zawiera wartość ZaWsze SpRaWdZ swoj KoD, która jest mieszanką wielkich i małych liter. Po zastosowaniu funkcji strtolower do tej zmiennej, wynikowy ciąg zostaje przetworzony tak, że wszystkie litery są zamieniane na małe. Dlatego w zmiennej Nowy_Napis znajdzie się tekst zawsze sprawdz swoj kod. Użycie strtolower jest częste, gdy chcemy ujednolicić dane tekstowe, np. porównując adresy email czy nazwy użytkowników, aby uniknąć rozróżnienia wielkości liter. Jest to zgodne z dobrą praktyką programistyczną, która polega na zapewnieniu spójności danych poprzez ich normalizację. W kontekście aplikacji webowych często stosuje się tę funkcję do przetwarzania danych wejściowych od użytkowników, aby uzyskać jednolite formatowanie i uniknąć potencjalnych błędów przy wyszukiwaniu lub porównywaniu danych. Praktyczne zastosowanie tej funkcji ułatwia zarządzanie danymi i upraszcza logikę biznesową aplikacji.
Pytanie 39
Jak określa się program, który realizuje polecenia zawarte w kodzie źródłowym tworzonego oprogramowania bez wcześniejszego generowania programu wynikowego?
A. Konwerter języka
B. Kompilator
C. Konwerter kodu
D. Interpreter
Interpreter to program, który wykonuje instrukcje zawarte w kodzie źródłowym bez potrzeby wcześniejszego generowania kodu wynikowego. Działa on na zasadzie analizy i wykonywania kodu w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybkie testowanie i debugowanie aplikacji. Dzięki temu programiści mogą wprowadzać zmiany w kodzie i natychmiastowo sprawdzać ich efekty, co znacznie przyspiesza proces tworzenia oprogramowania. Interpretery są często wykorzystywane w językach skryptowych, takich jak Python, JavaScript czy Ruby, gdzie szybka iteracja jest kluczowa. Warto również zaznaczyć, że interpretery mogą być częścią większych środowisk programistycznych, co jest zgodne z praktykami Agile, które promują elastyczność i szybkie dostosowywanie się do zmieniających się wymagań. Dlatego znajomość działania interpreterów jest niezbędna dla każdego programisty, który chce skutecznie rozwijać swoje umiejętności i dostosowywać się do nowoczesnych trendów w programowaniu.
Pytanie 40
Wskaż właściwą zasadę odnoszącą się do integralności danych w bazie danych?
A. pole klucza obcego nie powinno być puste
B. pole klucza podstawowego musi mieć utworzony indeks
C. w relacji 1..n pole klucza obcego łączy się z polem klucza podstawowego innej tabeli
D. pole klucza podstawowego nie powinno być puste
Pole klucza podstawowego w tabeli bazy danych jest fundamentalnym elementem struktury relacyjnej. Jego główną rolą jest zapewnienie unikalności każdego rekordu w tabeli oraz umożliwienie jednoznacznej identyfikacji. Zgodnie z zasadami spójności danych w bazach danych, pole klucza podstawowego nie może być puste (NULL), ponieważ brak wartości w tym polu uniemożliwi skuteczne i jednoznaczne zidentyfikowanie rekordu. Na przykład, w tabeli 'Klienci', gdzie 'ID_Klienta' jest kluczem podstawowym, każde 'ID_Klienta' musi być unikalne i nie może być puste, aby uniknąć niejednoznaczności podczas wyszukiwania lub modyfikacji danych. Praktyczne zastosowanie tej zasady w projektowaniu baz danych prowadzi do zwiększenia integralności i spójności danych, co jest zgodne z normami, takimi jak ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability). Dbałość o poprawność kluczy podstawowych to kluczowy element w tworzeniu wydajnych i niezawodnych systemów baz danych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej