Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 00:15
Data zakończenia: 26 maja 2025 00:23

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Licencja Windows OEM nie umożliwia wymiany

A. sprawnej płyty głównej na model o wyższych parametrach

B. sprawnego dysku twardego na model o wyższych parametrach

C. sprawnej karty sieciowej na model o wyższych parametrach

D. sprawnego zasilacza na model o wyższych parametrach

Licencja Windows OEM (Original Equipment Manufacturer) jest związana z konkretnym sprzętem, na którym system operacyjny został zainstalowany. W przypadku wymiany płyty głównej, licencja przestaje być ważna, ponieważ system operacyjny uznaje nowy sprzęt za inny komputer. W praktyce oznacza to, że zmiana płyty głównej wiąże się z koniecznością zakupu nowej licencji na Windows, co jest istotnym ograniczeniem dla użytkowników korzystających z OEM. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla zarządzania licencjami w środowiskach komputerowych. W przypadku innych komponentów, takich jak zasilacz, karta sieciowa czy dysk twardy, wymiany można dokonywać bez wpływu na licencję, ponieważ nie zmieniają one identyfikacji sprzętowej komputera. Przykładami praktycznymi mogą być aktualizacje karty graficznej lub dysku SSD, które są powszechnie stosowane w celu zwiększenia wydajności bez obaw o legalność oprogramowania.

Pytanie 2

W nowoczesnych panelach dotykowych prawidłowe działanie wyświetlacza zapewnia mechanizm rozpoznający zmianę

A. położenia ręki dotykającej ekranu z zastosowaniem kamery

B. pola elektrostatycznego

C. pola elektromagnetycznego

D. oporu pomiędzy przezroczystymi diodami wtopionymi w ekran

W nowoczesnych ekranach dotykowych, takich jak te stosowane w smartfonach i tabletach, mechanizm wykrywający dotyk opiera się na zmianach pola elektrostatycznego. Ekrany te zazwyczaj wykorzystują technologię pojemnościową, która polega na mierzeniu zmian w ładunku elektrycznym. Kiedy palec zbliża się do ekranu, zmienia się lokalne pole elektrostatyczne, co jest detektowane przez matrycę czujników umieszczoną na powierzchni ekranu. Dzięki tej technologii, ekrany dotykowe są bardzo czułe i pozwalają na precyzyjne sterowanie przy użyciu zaledwie lekkiego dotknięcia. Przykłady zastosowania tego mechanizmu można znaleźć nie tylko w urządzeniach mobilnych, ale także w kioskach informacyjnych, tabletach do rysowania oraz panelach sterujących w różnych urządzeniach elektronicznych. Zastosowanie technologii pojemnościowej zgodne jest z najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia wysoką jakość i trwałość ekranów dotykowych.

Pytanie 3

Użytkownik napotyka trudności przy uruchamianiu systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu, skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. przywraca system używając punktów przywracania

B. naprawia pliki rozruchowe, wykorzystując płytę Recovery

C. przywraca system na podstawie kopii zapasowej

D. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg

Odpowiedzi sugerujące, że narzędzie System Image Recovery odtwarza system z punktów przywracania, naprawia pliki startowe z użyciem płyty Recovery lub odzyskuje ustawienia systemu na podstawie kopii rejestru systemowego, są mylące i nieprawidłowe. Narzędzie to nie jest zaprojektowane do pracy z punktami przywracania, które są wykorzystywane przez funkcję Przywracania systemu, a nie przez System Image Recovery. Punkty przywracania zawierają zaledwie część systemu i są używane do przywracania systemu do wcześniejszego stanu, co różni się od przywracania z pełnego obrazu systemu. Odpowiedź mówiąca o naprawie plików startowych z płyty Recovery odnosi się do innego narzędzia, które ma na celu naprawę bootloadera lub innych kluczowych elementów rozruchowych, ale nie do pełnego przywracania systemu. Wreszcie, stwierdzenie dotyczące odzyskiwania ustawień systemu z kopii rejestru jest błędne, ponieważ rejestr systemowy nie jest bezpośrednio związany z narzędziem System Image Recovery. Tego typu nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między przywracaniem systemu a naprawą systemu oraz z nieznajomości funkcji dostępnych w systemie Windows. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy zapoznali się ze specyfiką i funkcjami poszczególnych narzędzi w celu skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 4

Jakie urządzenie sieciowe jest niezbędne do połączenia kilku segmentów sieci lokalnej w jedną całość?

A. Serwer plików

B. Modem

C. Router

D. Karta sieciowa

Router to kluczowe urządzenie w kontekście łączenia segmentów sieci lokalnej w jedną spójną całość. Działa na poziomie trzecim modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów między różnymi segmentami sieci w oparciu o adresy IP. Dzięki temu routery mogą łączyć różne sieci lokalne, umożliwiając komunikację między nimi. W praktyce oznacza to, że routery mogą łączyć sieci LAN, WAN czy też sieci bezprzewodowe. W kontekście sieci lokalnych, routery umożliwiają również dostęp do Internetu dla wszystkich podłączonych urządzeń, zarządzając ruchem wychodzącym i przychodzącym. Dodatkowo, nowoczesne routery często oferują zaawansowane funkcje, takie jak firewall, QoS (Quality of Service) czy możliwość tworzenia wirtualnych sieci prywatnych (VPN). Takie funkcje pozwalają na lepsze zabezpieczenie sieci oraz zarządzanie jej zasobami. Bez routera, segmenty sieci lokalnej byłyby izolowane od siebie, co uniemożliwiałoby efektywną wymianę danych między nimi. Dlatego właśnie router jest niezbędnym elementem w każdej większej infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 5

Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?

A. X . 25

B. Frame Relay

C. ATM

D. VDSL

Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.

Pytanie 6

Aby bezpiecznie połączyć się z firmowym serwerem przez Internet i mieć dostęp do zasobów firmy, należy wykorzystać odpowiednie oprogramowanie klienckie

A. VPN (Virtual Private Network)

B. VLAN (Virtual Local Area Network)

C. WLAN (Wireless Local Area Network)

D. NAP (Network Access Protection)

NAP, czyli Network Access Protection, jest technologią, której głównym celem jest ochrona sieci poprzez zapewnienie, że tylko urządzenia spełniające określone kryteria bezpieczeństwa mogą uzyskać dostęp do zasobów sieciowych. Jednak sama technologia NAP nie zapewnia bezpiecznego połączenia, a raczej kontroluje dostęp do sieci na podstawie polityk bezpieczeństwa. W kontekście zdalnego dostępu do zasobów firmowych przez Internet, NAP nie jest wystarczającym rozwiązaniem, ponieważ nie szyfruje danych ani nie tworzy bezpiecznego tunelu komunikacyjnego, co jest kluczowe w przypadku pracy zdalnej. VLAN, czyli Wirtualna Sieć Lokalna, jest technologią, która segreguje ruch w sieci lokalnej, ale również nie ma zastosowania w kontekście bezpiecznego łączenia z siecią firmową przez Internet. VLAN nie oferuje szyfrowania ani nie zabezpiecza połączeń między użytkownikami a serwerami. WLAN, czyli Bezprzewodowa Sieć Lokalna, odnosi się do technologii sieci bezprzewodowych, a jej zastosowanie w pracy zdalnej również nie gwarantuje bezpieczeństwa przesyłanych danych. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że te technologie mogą zapewnić odpowiedni poziom ochrony, jednak kluczowe jest zrozumienie różnicy między kontrolą dostępu a bezpieczeństwem komunikacji. W kontekście zdalnej pracy, właściwym rozwiązaniem jest stosowanie VPN, które łączy w sobie bezpieczeństwo i dostępność zasobów firmowych.

Pytanie 7

Funkcje z różnych dziedzin (data i czas, finanse, tekst, matematyka, statystyka) są składnikiem

A. przeglądarki internetowej

B. arkusza kalkulacyjnego

C. edytora tekstowego

D. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych

Funkcje różnych kategorii, takich jak daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne oraz statystyczne, są integralnym elementem arkuszy kalkulacyjnych, takich jak Microsoft Excel czy Google Sheets. Arkusze kalkulacyjne zostały zaprojektowane z myślą o obliczeniach, analizie danych oraz automatyzacji zadań, co czyni je niezwykle użytecznymi narzędziami w biznesie i nauce. Przykładowo, funkcje finansowe pozwalają na obliczanie wartości obecnej netto (NPV) lub przyszłej wartości (FV), co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Funkcje tekstowe umożliwiają manipulację danymi tekstowymi, co jest istotne podczas analizy danych pochodzących z różnych źródeł. Ponadto, funkcje statystyczne, takie jak ŚREDNIA czy MEDIANA, ułatwiają analizę zbiorów danych, co jest nieocenione w badaniach rynkowych. Stosowanie tych funkcji zgodnie z dobrymi praktykami poprawia efektywność pracy i minimalizuje ryzyko błędów, co jest istotne w kontekście profesjonalnego zarządzania danymi.

Pytanie 8

Który standard Gigabit Ethernet pozwala na tworzenie segmentów sieci o długości 550 m lub 5000 m przy prędkości transmisji 1 Gb/s?

A. 1000Base-FX

B. 1000Base-LX

C. 1000Base-SX

D. 1000Base-T

Wybór 1000Base-T, 1000Base-FX i 1000Base-SX nie jest najlepszym rozwiązaniem w tym kontekście. Standard 1000Base-T działa na skrętce miedzianej, ale ma limit do 100 metrów, więc nie nadaje się na dłuższe odległości, takie jak 550 m czy 5000 m. W sieciach optycznych byłoby to zupełnie niepraktyczne. 1000Base-FX, chociaż działa na włóknach optycznych, ma zasięg tylko do 2 km na włóknach jedno-modowych, co też nie spełnia wymagań z pytania. Z kolei 1000Base-SX jest zoptymalizowany do włókien wielo-modowych, ale i on ma zasięg do 550 metrów, więc również nie sprawdzi się przy dłuższych połączeniach. Zrozumienie różnic między tymi standardami i ich zasięgami jest kluczowe przy projektowaniu sieci, szczególnie gdy mamy do czynienia z dużymi i złożonymi infrastrukturami LAN.

Pytanie 9

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

A. Odwrócenie pary

B. Rozdzielenie pary

C. Błąd zwarcia

D. Błąd rozwarcia

Błąd rozwarcia odnosi się do sytuacji w której ciągłość przewodnika jest przerwana co skutkuje brakiem przepływu sygnału przez daną parę lub przewód. Przyczyną mogą być uszkodzone wtyczki lub fizyczne uszkodzenia kabla. Odwrócenie pary to problem wynikający z nieprawidłowego przyporządkowania żył w parze co może prowadzić do trudności w transmisji danych zwłaszcza w przypadku kabli Ethernet gdzie pary muszą być odpowiednio dobrane. Rozdzielenie pary to sytuacja w której żyły które powinny tworzyć jedną parę są rozdzielone i przyporządkowane do różnych par co może skutkować znacznym pogorszeniem jakości sygnału i zakłóceniami. Każdy z tych błędów ma inne przyczyny i skutki dlatego istotne jest zrozumienie różnic między nimi. Często błędne zrozumienie sytuacji wynika z braku doświadczenia z narzędziami testującymi oraz nieznajomości standardów okablowania takich jak TIA/EIA-568-B które wyznaczają zasady prawidłowego układania i testowania przewodów. Rozpoznanie konkretnego typu błędu wymaga dokładnej analizy wyników testów i zrozumienia jak poszczególne błędy wpływają na funkcjonowanie sieci. Testery okablowania pokazują różne typy błędów co pozwala technikom na szybką diagnozę i eliminację problemów zapewniając niezawodność i wydajność systemu sieciowego.

Pytanie 10

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. obciążenia ruchu w sieci

B. mapy połączeń

C. liczby komputerów w sieci

D. ilości przełączników w sieci

Tester okablowania strukturalnego to coś w rodzaju detektywa w sieci. Sprawdza, jak różne elementy, jak kable, gniazda czy przełączniki, są połączone. Dzięki temu można znaleźć błędy, takie jak przerwy czy zbyt duże tłumienie sygnału. Wyobraź sobie, że zakładasz nową sieć. Po zrobieniu wszystkiego, dobrze jest użyć testera, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy i nic się nie rozłącza. W końcu, jeśli coś jest źle podłączone, sieć może kuleć. Sprawdzanie mapy połączeń to podstawa, bo błędy mogą prowadzić do kłopotów z prędkością i dostępnością internetu. Regularne testowanie to też dobry sposób, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak trzeba i że gdzieś tam nie ma jakichś żmudnych problemów, które mogłyby namieszać w infrastrukturze informatycznej.

Pytanie 11

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. sześć średnic kabla

B. dwie średnice kabla

C. cztery średnice kabla

D. osiem średnic kabla

Dopuszczalny promień zgięcia kabli jest kluczowym zagadnieniem w kontekście instalacji sieciowych, a wybór niewłaściwych wartości może prowadzić do poważnych problemów. Odpowiedzi wskazujące na cztery, sześć lub dwie średnice kabla opierają się na błędnych założeniach dotyczących wytrzymałości i wydajności kabli. Na przykład, zgięcie kabla w promieniu czterech średnic może powodować znaczne obciążenia, które mogą prowadzić do uszkodzenia żył miedzianych oraz zwiększenia tłumienia sygnału. Podobnie, sześć średnic jako wartość graniczna również nie zapewnia wystarczającego marginesu bezpieczeństwa, co w praktyce może skutkować problemami z transmisją danych w dłuższej perspektywie. Zgięcie o promieniu dwóch średnic jest zdecydowanie niewystarczające i stwarza ryzyko poważnych uszkodzeń kabla, co może prowadzić do jego całkowitego usunięcia. Właściwe podejście do instalacji kabla, zgodne z zaleceniami stawiającymi na osiem średnic, jest nie tylko dobrym praktyką, ale również wymogiem, aby zapewnić długotrwałą funkcjonalność i niezawodność sieci. Dlatego ważne jest, aby w trakcie planowania i przeprowadzania instalacji kabli, nie lekceważyć tych zasad, aby uniknąć kosztownych napraw i zminimalizować ryzyko przerw w działaniu sieci.

Pytanie 12

Wynikiem dodawania dwóch liczb binarnych 1101011 oraz 1001001 jest liczba w systemie dziesiętnym

A. 170

B. 402

C. 180

D. 201

Suma dwóch liczb binarnych 1101011 i 1001001 daje wynik 10110100 w systemie binarnym. Aby przekształcić ten wynik na system dziesiętny, możemy zastosować wzór, w którym każda cyfra binarna jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2. Obliczamy to w następujący sposób: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 0 = 178. Jednak oczywiście, błąd sumowania w odpowiedziach prowadzi do innej wartości. Warto pamiętać, że umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w informatyce i inżynierii, ponieważ pozwala na efektywne przetwarzanie i przechowywanie danych. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna przy programowaniu, cyfrowym przetwarzaniu sygnałów oraz w projektowaniu urządzeń elektronicznych, gdzie system binarny jest podstawowym językiem komunikacji.

Pytanie 13

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. otworzyć obudowę komputera

B. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

C. odłączyć zasilanie komputera

D. wyłączyć monitor ekranowy

Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 14

Na zdjęciu ukazano złącze zasilające

A. dysków wewnętrznych SATA

B. Molex do dysków twardych

C. ATX12V zasilania procesora

D. stacji dyskietek

Złącze zasilania stacji dyskietek jest obecnie rzadko spotykane w nowoczesnych systemach komputerowych z uwagi na zanik użycia stacji dyskietek. Takie złącza były mniejsze i obsługiwały niższe napięcia co czyniło je nieodpowiednimi do zasilania nowoczesnych komponentów komputerowych takich jak procesory które wymagają znacznie większej mocy. W przypadku złączy SATA te nowoczesne złącza służą do zasilania dysków twardych oraz napędów optycznych i zostały zaprojektowane w celu zapewnienia wyższej przepustowości danych oraz większej wydajności energetycznej. Złącza SATA są płaskie i szerokie co jest odmienną konstrukcją od złącza ATX12V które jest węższe i głębsze z wyraźnie innym układem pinów. Z kolei złącza Molex były używane do zasilania starszych dysków twardych oraz napędów optycznych jednak ich konstrukcja i zapotrzebowanie na moc znacznie różnią się od wymagań współczesnych procesorów. Złącza Molex dostarczają napięcia 5V i 12V ale brakowało im specjalizacji i dodatkowego uziemienia które oferują nowoczesne złącza ATX12V. Typowy błąd to stosowanie nieodpowiednich złączy do zasilania komponentów co może prowadzić do niestabilności systemu lub nawet uszkodzenia sprzętu. Wybór odpowiedniego złącza jest kluczowy w procesie montażu i konserwacji sprzętu komputerowego gdyż zapewnia stabilność i wydajność systemu co jest szczególnie ważne w kontekście pracy z wymagającymi aplikacjami i w środowiskach produkcyjnych.

Pytanie 15

Chusteczki namoczone w płynie o działaniu antystatycznym są używane do czyszczenia

A. wałków olejowych w drukarkach laserowych

B. ekranów monitorów LCD

C. ekranów monitorów CRT

D. rolek prowadzących papier w drukarkach atramentowych

Chusteczki nasączone płynem o właściwościach antystatycznych są zaprojektowane z myślą o ochronie ekranów monitorów CRT, które są bardziej podatne na gromadzenie się kurzu i statycznego ładunku elektrycznego. Płyn antystatyczny neutralizuje ładunki elektryczne, co znacząco zmniejsza przyczepność zanieczyszczeń do powierzchni ekranu. Ponadto, czyszczenie ekranów CRT wymaga szczególnej ostrożności, ponieważ są one wrażliwe na różne substancje chemiczne. Właściwe użycie chusteczek antystatycznych pozwala na skuteczne usunięcie zanieczyszczeń bez ryzyka uszkodzenia powierzchni monitora. Dobrą praktyką jest także regularne czyszczenie ekranów, aby zapewnić ich długowieczność oraz optymalną jakość obrazu. Użycie chusteczek zgodnych z zaleceniami producenta jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń i zachować właściwości techniczne monitora. W kontekście standardów branżowych, czyszczenie urządzeń elektronicznych powinno odbywać się przy użyciu produktów, które są specjalnie zaprojektowane dla danego typu sprzętu, co gwarantuje ich skuteczność i bezpieczeństwo.

Pytanie 16

Narzędzie systemów operacyjnych Windows używane do zmiany ustawień interfejsów sieciowych, na przykład przekształcenie dynamicznej konfiguracji karty sieciowej w konfigurację statyczną, to

A. netstat

B. ipconfig

C. netsh

D. nslookup

Odpowiedź "netsh" jest poprawna, ponieważ to narzędzie systemowe w systemach Windows służy do konfigurowania oraz monitorowania interfejsów sieciowych. Umożliwia administratorom sieci m.in. zmianę ustawień kart sieciowych z dynamicznych na statyczne, co jest kluczowe w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie serwerami lub sieciami o stałych adresach IP. Przykładowo, aby ustawić statyczny adres IP dla karty sieciowej, można użyć polecenia: "netsh interface ip set address name='Ethernet' static 192.168.1.10 255.255.255.0 192.168.1.1", gdzie 'Ethernet' to nazwa interfejsu, a pozostałe parametry to odpowiednio adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi, które zalecają precyzyjne zarządzanie oraz dokumentowanie konfiguracji sieciowych. Dodatkowo, "netsh" ma szereg możliwości, takich jak konfigurowanie zapory systemowej, zarządzanie połączeniami bezprzewodowymi, a także dostęp do zaawansowanych opcji DHCP, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale administratora sieci.

Pytanie 17

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. public domain

B. donationware

C. shareware

D. trial

Wybór innych kategorii licencji, takich jak trial, shareware czy donationware, wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki różne modele licencyjne funkcjonują w świecie oprogramowania. Licencja trial zazwyczaj pozwala na korzystanie z programu przez ograniczony czas, na przykład 30 dni, co ma na celu umożliwienie użytkownikom przetestowania funkcji oprogramowania przed podjęciem decyzji o zakupie. Ta forma licencji jest powszechnie stosowana przez producentów, którzy chcą przyciągnąć klientów poprzez demonstrację wartości swojego produktu, jednak nie jest zgodna z ideą otwartego dostępu, jak ma to miejsce w przypadku public domain. Shareware z kolei to model, w którym program jest udostępniany za darmo, ale z zachętą do zakupu pełnej wersji. Użytkownicy mogą być ograniczeni w zakresie funkcjonalności lub mogą spotkać się z ograniczeniami w czasie użytkowania, co znacznie różni się od pełnej dostępności w ramach public domain. Wreszcie, donationware to model, który umożliwia użytkownikom korzystanie z oprogramowania za darmo, ale zachęca ich do dobrowolnych dotacji, co również nie spełnia kryteriów braku ograniczeń. Te różne modele licencji mogą być mylone, gdyż wszystkie oferują różne stopnie swobody w korzystaniu z oprogramowania, jednak w kontekście pytania, tylko public domain oznacza całkowity brak ograniczeń czasowych i finansowych.

Pytanie 18

Jakie polecenia należy zrealizować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

B. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

C. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

D. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

Wybór innych opcji montowania, takich jak 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd', 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' czy 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd', jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, '/dev/hda' wskazuje na pierwszy dysk twardy w systemie, który jest oznaczony jako primary master, co oznacza, że nie jest to dysk slave. W kontekście montowania partycji logicznych na dysku slave, właściwe urządzenie to '/dev/hdb'. Odpowiedzi zawierające '/dev/hda' odnoszą się do nieprawidłowej lokalizacji partycji, co prowadzi do błędów w dostępie do danych. Ponadto, jeżeli chodzi o numery partycji, partycje logiczne są zazwyczaj oznaczane jako 'hdb5', 'hdb6' itd., w zależności od ich kolejności w ramach partycji rozszerzonej. Zatem, montowanie 'hdb3' byłoby także błędne, ponieważ jest to trzecia partycja logiczna, a nie pierwsza. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie rodzajów dysków oraz partycji, co często prowadzi do frustracji i problemów z dostępem do danych. Kluczowe jest zrozumienie struktury dysków i partycji w systemie Linux, co pozwala na poprawne montowanie i administrowanie urządzeniami magazynującymi, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania systemem.

Pytanie 19

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. Oracle baseDirectory

B. Novell eDirectory

C. OpenLDAP

D. Active Directory

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 20

Lista sprzętu kompatybilnego z systemem operacyjnym Windows, publikowana przez firmę Microsoft to

A. HCL

B. DSL

C. DOS

D. GPT

Wybór odpowiedzi innych niż HCL może prowadzić do nieporozumień dotyczących zgodności sprzętu z systemem operacyjnym Windows. GPT, co oznacza GUID Partition Table, jest standardem dla układu partycji, który jest używany w systemach operacyjnych do organizacji danych na dysku twardym. Chociaż GPT jest istotnym elementem nowoczesnych systemów, nie jest związany z listą zgodności sprzętu przygotowaną przez Microsoft. Koncentrując się na DOS, czyli Disk Operating System, można zauważyć, że jest to stary system operacyjny, który był powszechnie używany przed pojawieniem się systemów Windows. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zgodności sprzętu, ponieważ nie jest już wspierany przez współczesne wersje Windows. DSL odnosi się z kolei do Digital Subscriber Line, technologii służącej do przesyłania danych przez linie telefoniczne. DSL jest terminem związanym z komunikacją sieciową, a nie z kwestią zgodności sprzętowej. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić typowy błąd myślowy, myląc różne dziedziny technologii i ich funkcje. Zrozumienie roli HCL w ekosystemie Windows jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym oraz rozwiązywania ewentualnych problemów związanych z kompatybilnością.

Pytanie 21

Podaj polecenie w systemie Windows Server, które umożliwia usunięcie jednostki organizacyjnej z katalogu.

A. dsrm

B. adprep

C. dsadd

D. redircmp

Polecenie 'dsrm' (Directory Service Remove) to narzędzie w systemie Windows Server służące do usuwania obiektów z katalogu Active Directory, w tym jednostek organizacyjnych (OU). Użycie tego polecenia jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania Active Directory, ponieważ pozwala na efektywne i bezpieczne eliminowanie niepotrzebnych obiektów. Aby usunąć jednostkę organizacyjną, administrator może użyć polecenia w konsoli PowerShell, na przykład: 'dsrm "OU=exampleOU,DC=domain,DC=com"'. Warto również zauważyć, że przed wykonaniem operacji usunięcia zaleca się przeprowadzenie analizy obiektów zależnych, aby uniknąć usunięcia istotnych zasobów, co może negatywnie wpłynąć na struktury zarządzające. W praktyce, 'dsrm' jest często stosowane w skryptach automatyzujących zarządzanie Active Directory, co podkreśla jego znaczenie w codziennych operacjach administracyjnych.

Pytanie 22

Toner stanowi materiał eksploatacyjny w drukarce

A. atramentowej

B. sublimacyjnej

C. igłowej

D. laserowej

Wybór drukarki igłowej, atramentowej albo sublimacyjnej, gdy myślimy o tonerze, to nie najlepszy pomysł. Te drukarki działają zupełnie inaczej. Igłowe używają taśm barwiących, a igły uderzają w taśmę, żeby przenieść atrament na papier. Atramentówki natomiast rozpylają tusz, tworząc obraz na papierze z kropelek. Co do sublimacyjnych, to one działają na zasadzie, że barwnik w stałej formie zmienia się w gaz i osiada na papierze, co daje bardzo żywe kolory. Dlatego te technologie w ogóle nie używają tonera i działają na innych zasadach. Jak ktoś chce wybrać dobrą drukarkę, to powinien wiedzieć, jakie są różnice między tymi systemami, żeby dopasować je do swoich potrzeb. Czasem myślimy, że każda drukarka może używać tonera, a to może skończyć się tym, że źle dobierzemy sprzęt i materiały, co wpłynie na jakość druku i podniesie koszty.

Pytanie 23

Jaki rodzaj licencji pozwala na swobodne modyfikacje, kopiowanie oraz rozpowszechnianie po dokonaniu dowolnej płatności na rzecz twórcy?

A. adware

B. shareware

C. donationware

D. postcardware

Adware to model dystrybucji oprogramowania, w którym program jest dostarczany użytkownikowi za darmo, ale generuje przychody poprzez wyświetlanie reklam. Często prowadzi to do frustracji użytkowników, ponieważ muszą oni zmagać się z intruzywnymi reklamami, które mogą zakłócać korzystanie z aplikacji. Taki model nie umożliwia użytkownikom modyfikacji czy kopiowania oprogramowania, a jego głównym celem jest generowanie zysku dla twórcy poprzez reklamy. Shareware to kolejny typ licencji, który pozwala na ograniczone korzystanie z programu, zazwyczaj w formie próbnej wersji. Użytkownicy są zachęcani do zakupu pełnej wersji po upływie okresu próbnego. Shareware nie daje jednak swobody w zakresie modyfikacji czy rozpowszechniania oprogramowania, co czyni ten model nieodpowiednim w kontekście pytania. Postcardware to rzadko spotykana forma licencji, w której użytkownik jest zachęcany do wysłania pocztówki do autora w zamian za korzystanie z oprogramowania. Choć jest to podejście nieco kreatywne, nie wiąże się z modyfikacjami ani rozpowszechnianiem oprogramowania. Wspomniane modele licencji często prowadzą do mylnych przekonań, że oprogramowanie może być swobodnie modyfikowane i rozpowszechniane. Kluczowe dla zrozumienia tych typów licencji jest dostrzeganie różnic w zakresie przyznawanych praw, co jest niezbędne dla świadomego korzystania z oprogramowania.

Pytanie 24

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka zamieszczona jest w ramce, służy do

A. włączenia lub wyłączenia urządzenia

B. zresetowania rutera

C. włączania lub wyłączania sieci Wi-Fi

D. przywracania ustawień fabrycznych rutera

Przycisk resetowania rutera jest narzędziem kluczowym do przywrócenia fabrycznych ustawień urządzenia. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy ruter przestaje działać prawidłowo lub gdy użytkownik zapomni hasła dostępu do panelu administracyjnego. Przywrócenie ustawień fabrycznych oznacza, że wszystkie skonfigurowane wcześniej ustawienia sieci zostaną usunięte i zastąpione domyślnymi wartościami producenta. To działanie jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT, szczególnie gdy konieczne jest zapewnienie, że urządzenie funkcjonuje w środowisku wolnym od błędów konfiguracyjnych czy złośliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania resetowania jest przygotowanie rutera do odsprzedaży lub przekazania innemu użytkownikowi, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi do wcześniejszych ustawień sieci. Warto również wiedzieć, że proces ten może wymagać użycia cienkiego narzędzia, jak spinacz biurowy, który pozwala na dotarcie do głęboko osadzonego przycisku resetowania. Zrozumienie funkcji tego przycisku i jego zastosowań jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, który chce skutecznie zarządzać i konfigurować sieci komputerowe.

Pytanie 25

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

B. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

C. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

D. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

Wybór pamięci RAM Corsair Vengeance LPX jest odpowiedni, ponieważ płyta główna obsługuje moduły DDR4, a specyfikacja RAMu to DDR4, co zapewnia kompatybilność. Karta graficzna Gigabyte GeForce GTX 1050 również jest zgodna, ponieważ używa interfejsu PCI-Express 3.0 x16, a płyta główna oferuje 4x PCI-E 16x, co oznacza, że karta graficzna może być prawidłowo zamontowana i użytkowana. Monitor Dell posiada złącza DisplayPort, które są kompatybilne z typowymi wyjściami graficznymi na kartach graficznych oraz płycie głównej i nie mają bezpośredniego wpływu na kompatybilność z płytą główną. Typowym błędem podczas analizy kompatybilności komponentów jest niedostateczna uwaga przywiązywana do specyfikacji procesora i gniazda procesora na płycie głównej. Procesor INTEL CORE i3-4350 wymaga gniazda LGA 1150, które jest niezgodne z S-AM3+ na tej płycie, co stanowi fundamentalną niezgodność. Nieprawidłowe zrozumienie różnic w standardach gniazd procesorów i pamięci może prowadzić do niewłaściwych inwestycji w sprzęt. Kluczowe jest dokładne badanie specyfikacji technicznych i upewnienie się, że wszystkie elementy będą działać razem bez problemów.

Pytanie 26

Jaki termin powinien zostać umieszczony w miejscu z kropkami na schemacie blokowym przedstawiającym strukturę systemu operacyjnego?

A. Powłoka

B. Sterowniki

C. Testy wydajnościowe

D. Aplikacje użytkowe

Programy użytkowe, choć istotne, nie pełnią roli pośrednika między użytkownikiem a jądrem systemu operacyjnego. Są to aplikacje, które realizują konkretne zadania użytkowników, takie jak edytory tekstu czy przeglądarki internetowe, ale nie zarządzają bezpośrednio zasobami sprzętowymi ani nie interpretują poleceń użytkownika. Sterowniki natomiast są odpowiedzialne za komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem, umożliwiając prawidłowe działanie urządzeń peryferyjnych, jednak nie angażują się w interakcję z użytkownikiem na poziomie interfejsu. Benchmarki, z kolei, to narzędzia służące do oceny wydajności systemu lub jego komponentów, ale nie są częścią operacyjnej struktury systemu operacyjnego. Typowym błędem jest postrzeganie wszystkich elementów systemu operacyjnego jako równoważnych w ich funkcji, podczas gdy każdy z nich pełni specyficzną rolę w ekosystemie IT. Wybór odpowiedniej komponenty do konkretnego zadania wymaga zrozumienia ich unikalnych właściwości i zastosowań. Powłoka, jako jedyna z wymienionych opcji, bezpośrednio umożliwia interakcję użytkownika z systemem przez interpretację i przekazywanie poleceń, co stanowi jej fundamentalną funkcję w architekturze systemu operacyjnego.

Pytanie 27

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. hub.

B. switch.

C. router.

D. firewall.

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego podstawowym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednej sieci do drugiej, co jest niezbędne w przypadku połączenia hostów znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych. Routery wykorzystują tablice routingu, aby optymalizować trasę, jaką mają przebyć dane, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania routerów są połączenia internetowe, gdzie router łączy lokalną sieć domową lub biurową z Internetem, umożliwiając wymianę informacji z serwerami znajdującymi się w różnych częściach świata. Routery mogą również obsługiwać różne protokoły, takie jak TCP/IP, oraz wprowadzać dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), które pozwalają na oszczędność adresów IP i zwiększenie bezpieczeństwa. W branży IT routery są standardem w budowaniu sieci, a ich konfiguracja zgodnie z najlepszymi praktykami zapewnia niezawodność i wydajność komunikacji.

Pytanie 28

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

B. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

C. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

D. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 29

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na dodanie istniejącego użytkownika nowak do grupy technikum?

A. grups -g technikum nowak

B. usergroup -g technikum nowak

C. usermod -g technikum nowak

D. useradd -g technikum nowak

Polecenie "usermod -g technikum nowak" jest poprawne, ponieważ "usermod" jest narzędziem używanym do modyfikacji kont użytkowników w systemie Linux. Opcja "-g" pozwala na przypisanie użytkownika do określonej grupy, w tym przypadku do grupy "technikum". Przykład użycia tego polecenia może wyglądać tak: jeżeli administrator chce dodać użytkownika 'nowak' do grupy 'technikum' w celu nadania mu odpowiednich uprawnień dostępu, wykonuje to polecenie. Warto również zauważyć, że przypisanie do grupy jest istotne w kontekście zarządzania dostępem do zasobów systemowych. Na przykład, użytkownik należący do grupy "technikum" może mieć dostęp do specjalnych plików lub katalogów, które są wymagane w jego pracy. Dla zachowania standardów i dobrych praktyk, zaleca się regularne przeglądanie przynależności użytkowników do grup oraz dostosowywanie ich w miarę zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 30

Koprocesor (Floating Point Unit) w systemie komputerowym jest odpowiedzialny za realizację

A. podprogramów

B. operacji na liczbach całkowitych

C. operacji na liczbach naturalnych

D. operacji zmiennoprzecinkowych

Wybierając odpowiedzi, które nie odnoszą się do operacji zmiennoprzecinkowych, można napotkać kilka nieporozumień dotyczących roli koprocesora. Przykład pierwszej z błędnych odpowiedzi obejmuje podprogramy, które są fragmentami kodu wykonywanymi w ramach programów głównych. W rzeczywistości, koprocesor nie zajmuje się zarządzaniem podprogramami; jego głównym zadaniem jest przyspieszanie obliczeń matematycznych, zwłaszcza związanych z operacjami na liczbach zmiennoprzecinkowych. Kolejna odpowiedź dotycząca operacji na liczbach naturalnych jest również myląca. Liczby naturalne są zwykle reprezentowane jako liczby całkowite i nie wymagają skomplikowanej obliczeniowej logiki, jak ma to miejsce w przypadku operacji zmiennoprzecinkowych. W związku z tym, funkcjonalności koprocesora nie wykorzystuje się do efektywnego przetwarzania tych prostych obliczeń. Ostatni błąd dotyczy operacji na liczbach całkowitych. Choć niektóre procesory również obsługują te operacje, są one realizowane głównie przez jednostkę arytmetyczno-logiczną (ALU), a nie przez FPU. To prowadzi do mylnego przekonania, że koprocesor powinien być wykorzystywany do wszystkich form obliczeń matematycznych, podczas gdy jego właściwe zastosowanie ogranicza się do skomplikowanych operacji wymagających precyzyjnych obliczeń zmiennoprzecinkowych.

Pytanie 31

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w decybelach

B. w omach

C. w amperach

D. w dżulach

Przesłuch zbliżny NEXT, czyli Near-End Crosstalk, jest wyrażany w decybelach (dB). W kontekście telekomunikacji oraz sieci komputerowych, przesłuch zbliżny odnosi się do poziomu zakłóceń sygnału, które mogą wpływać na jakość transmisji danych w kablach wieloparowych. Decybele są używane jako jednostka miary, ponieważ umożliwiają one przedstawienie bardzo szerokiego zakresu wartości, co jest niezbędne w ocenie poziomu zakłóceń. W praktyce, zrozumienie poziomu crosstalk pozwala inżynierom na projektowanie bardziej efektywnych systemów transmisyjnych, które minimalizują wpływ zakłóceń na jakość sygnału. Na przykład, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, definiuje się dopuszczalne poziomy NEXT, aby zapewnić odpowiednią jakość transmisji w systemach zakupu złącz i kabla. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w kontekście budowy i konserwacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, a także w monitorowaniu ich wydajności.

Pytanie 32

Jaka będzie suma liczb binarnych 1010 oraz 111, gdy przeliczymy ją na system dziesiętny?

A. 18

B. 16

C. 19

D. 17

Aby obliczyć sumę liczb binarnych 1010 i 111, najpierw przekształcamy je na system dziesiętny. Liczba binarna 1010 reprezentuje wartość dziesiętną 10, ponieważ: 1*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0 = 8 + 0 + 2 + 0 = 10. Liczba 111 w systemie binarnym to 7 w systemie dziesiętnym, ponieważ: 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0 = 4 + 2 + 1 = 7. Teraz dodajemy te wartości w systemie dziesiętnym: 10 + 7 = 17. W kontekście praktycznym, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w programowaniu, elektronice oraz w obszarach takich jak algorytmy komputerowe czy projektowanie systemów cyfrowych, gdzie operacje na danych binarnych są powszechne. Zrozumienie i poprawne wykonywanie tych obliczeń jest fundamentalne dla każdego technika zajmującego się informatyką czy inżynierią komputerową.

Pytanie 33

Liczba 10011001100 zaprezentowana w systemie heksadecymalnym ma formę

A. EF4

B. 2E4

C. 4CC

D. 998

Odpowiedzi, które nie są poprawne, mogą prowadzić do błędnych wniosków w procesie konwersji z systemu binarnego na heksadecymalny. Wiele osób może popełniać błąd, myśląc, że po prostu przekształcają każdą cyfrę binarną na odpowiadającą jej cyfrę heksadecymalną, co wprowadza zamieszanie. Na przykład odpowiedź EF4 wydaje się atrakcyjna, ponieważ zawiera litery, które są typowe dla systemu heksadecymalnego, ale nie ma żadnej podstawy w konwersji z binarnej wartości 10011001100. Podobnie, 998 to niewłaściwy wynik, ponieważ heksadecymalny system nie używa cyfr większych niż 9 i liter A-F, co powoduje, że nie jest to poprawna reprezentacja liczby binarnej. Z kolei odpowiedź 2E4 jest również niepoprawna, ponieważ wskazuje na inną wartość, która nie odpowiada konwersji 10011001100. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby zrozumieć proces konwersji z binarnego na heksadecymalny, zaczynając od prawidłowego grupowania bitów oraz znajomości odpowiednich wartości heksadecymalnych. Praktyka w konwersji i ćwiczenie z różnymi przykładami pomogą w nabyciu umiejętności, które są niezbędne w programowaniu oraz w obszarach takich jak elektronika czy sieci komputerowe.

Pytanie 34

Które z poniższych poleceń w systemie Linux NIE pozwala na przeprowadzenie testów diagnostycznych sprzętu komputerowego?

A. lspci

B. top

C. fsck

D. ls

Odpowiedzi, które wskazują na 'fsck', 'top' i 'lspci' są nietrafione, bo to polecenia mają inne zadania związane z diagnostyką sprzętu. Na przykład, 'fsck' to program, który sprawdza i naprawia system plików, co jest ważne, bo błędy w systemie plików mogą prowadzić do utraty danych. 'top' z kolei pokazuje, co się dzieje w systemie, które procesy działają i jak wykorzystują zasoby, a to też jest istotne, gdy chcemy ocenić, jak sprzęt sobie radzi. 'lspci' natomiast pokazuje, jakie urządzenia są podłączone do magistrali PCI, co pozwala nam lepiej zrozumieć, co jest w komputerze. Warto pamiętać, że każde polecenie w Linuxie ma swoje konkretne zastosowanie, więc ważne jest, by rozumieć, w jakim kontekście możemy je używać. Z mojego doświadczenia, znajomość tych narzędzi jest niezbędna dla każdego, kto chce ogarniać administrację systemu.

Pytanie 35

Aby zapewnić łączność urządzenia mobilnego z komputerem za pośrednictwem interfejsu Bluetooth, konieczne jest

A. zestawić połączenie między urządzeniami kablem krosowym

B. ustawić urządzenie mobilne przez przeglądarkę

C. wykonać parowanie urządzeń

D. stworzyć sieć WAN dla tych urządzeń

Wykonanie parowania urządzeń jest kluczowym krokiem w nawiązywaniu połączenia Bluetooth pomiędzy urządzeniem mobilnym a komputerem. Proces ten polega na wymianie danych zabezpieczających, takich jak kody PIN lub hasła, które są niezbędne do autoryzacji połączenia. Parowanie zapewnia, że tylko zaufane urządzenia mogą wymieniać dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa. Po zakończeniu parowania, urządzenia będą mogły automatycznie się łączyć bez potrzeby ponownego wprowadzania danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce przesłać pliki z telefonu na komputer. Po parowaniu, takie operacje stają się znacznie łatwiejsze, a użytkownik oszczędza czas. Ponadto, Bluetooth ma różne profile, takie jak A2DP do przesyłania dźwięku czy SPP do przesyłania danych, co pozwala na różnorodne zastosowania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 36

Urządzenie pokazane na ilustracji to

A. Tester diodowy kabla UTP

B. Zaciskarka do wtyków RJ45

C. Narzędzie do uderzeń typu krone

D. Tester długości przewodów

Tester diodowy przewodu UTP jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce i weryfikacji poprawności połączeń w kablach sieciowych. Działanie tego urządzenia polega na sprawdzaniu ciągłości przewodów oraz wykrywaniu ewentualnych błędów takich jak przerwy zwarcia czy niewłaściwe skręcenia żył. W przypadku sieci Ethernet poprawne połączenia są kluczowe dla zapewnienia niezawodnego przesyłu danych i utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Tester diodowy jest często wykorzystywany podczas instalacji okablowania w nowych lokalizacjach oraz w trakcie konserwacji już istniejących sieci. Przykładem zastosowania może być testowanie patch cordów oraz kabli w strukturach sieciowych budynków biurowych. Standardowe testery mogą również sprawdzać zgodność z normami sieciowymi takimi jak TIA/EIA-568 i pomagają uniknąć problemów związanych z nieprawidłową transmisją danych. Dzięki jego użyciu można zidentyfikować i zlokalizować błędy bez konieczności wprowadzania zmian w konfiguracji sieci co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 37

Jaką czynność można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, bez przechodzenia do trybu uprzywilejowanego, na poziomie dostępu widocznym w powyższej ramce?

A. Tworzenie sieci VLAN

B. Wyświetlenie tablicy ARP

C. Zmiana nazwy systemowej

D. Określanie haseł dostępu

Zmiana nazwy systemowej, określanie haseł dostępu oraz tworzenie sieci VLAN wymagają dostępu do trybu uprzywilejowanego, co oznacza, że nie mogą być realizowane na podstawowym poziomie dostępu. Często występującym błędem myślowym jest skojarzenie podstawowych komend administracyjnych z podstawowym poziomem dostępu, co prowadzi do nieporozumień. Zmiana nazwy systemowej jest kluczowym krokiem w procesie identyfikacji urządzenia w sieci. Użytkownik musi wykonać polecenie 'hostname [nazwa]', które jest dostępne jedynie w trybie uprzywilejowanym, ponieważ zmiana tej nazwy wpływa na cały system i jego funkcjonowanie. Podobnie, określanie haseł dostępu, które obejmuje polecenia takie jak 'enable secret [hasło]', także nie może być wykonane bez dostępu do trybu uprzywilejowanego. Ta operacja jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa urządzenia, co jest kluczowe w środowiskach produkcyjnych. Tworzenie sieci VLAN (Virtual Local Area Network) to kolejna operacja, która wymaga podniesienia poziomu uprawnień do trybu uprzywilejowanego. VLAN-y są używane do segmentacji ruchu w sieci oraz zwiększenia bezpieczeństwa poprzez oddzielanie różnych grup użytkowników. Ostatecznie, zrozumienie, które operacje są dostępne na poszczególnych poziomach uprawnień, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią oraz dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i stabilności.

Pytanie 38

Jakie aktywne urządzenie pozwoli na nawiązanie połączenia z lokalną siecią dla 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera, wykorzystując kabel UTP?

A. Przełącznik 16-portowy

B. Przełącznik 24-portowy

C. Panel krosowniczy 24-portowy

D. Panel krosowniczy 16-portowy

Wybór przełącznika 24-portowego to naprawdę dobry ruch, bo pozwala na podłączenie 15 komputerów, drukarki i rutera w jednej sieci. Ma wystarczająco dużo portów, żeby wszystko działało bez problemów. Plus, jeśli pomyślisz o przyszłości i rozbudowie sieci, to 24 porty na pewno się przydadzą. Przełączniki działają tak, że kierują ruchem w sieci, minimalizując opóźnienia, co jest super ważne. Ponadto, różne prędkości Ethernet, na których bazują, mogą zwiększyć efektywność w zarządzaniu danymi. W porównaniu do mniejszych przełączników, jak 16-portowy, ten wybór nie narazi cię na przeciążenie, co jest ogromnym plusem.

Pytanie 39

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

B. zmiana nazwy SSID

C. zmiana adresu MAC routera

D. stosowanie szyfrowania WEP

Stosowanie szyfrowania WPA-PSK (Wi-Fi Protected Access Pre-Shared Key) jest najskuteczniejszą metodą zabezpieczenia domowej sieci Wi-Fi, ponieważ oferuje znacząco lepszy poziom ochrony w porównaniu do starszych standardów, takich jak WEP (Wired Equivalent Privacy). WPA-PSK wykorzystuje silne algorytmy szyfrujące, co znacznie utrudnia potencjalnym intruzom przechwycenie i odszyfrowanie przesyłanych danych. W praktyce, aby wdrożyć WPA-PSK, użytkownik musi ustawić mocne hasło, które jest kluczem do szyfrowania. Im dłuższe i bardziej skomplikowane jest hasło, tym trudniej jest złamać zabezpieczenia. Warto także pamiętać, że WPA2, które jest nowszą wersją, wprowadza dodatkowe ulepszenia, takie jak lepsze mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co czyni sieć jeszcze bardziej odporną na ataki. Stosowanie WPA-PSK jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, a także jest zalecane przez ekspertów ds. bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 40

Schemat ilustruje ustawienia karty sieciowej dla urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Można z niego wywnioskować, że

A. adres maski jest błędny

B. adres IP jest błędny

C. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

D. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 oznacza, że mamy do czynienia z podsiecią, która ładnie ogarnia 126 adresów hostów - od 10.15.89.1 do 10.15.89.126. Adres bramy 10.15.89.129 jest poza tym zakresem, co oznacza, że znajduje się w innej podsieci (od 10.15.89.129 do 10.15.89.254). Takie coś sprawia, że brama domyślna jest z innej bajki, a żeby wszystko działało, to adres bramy musi być w tej samej podsieci co host. To jest naprawdę ważne do prawidłowego działania sieci i żeby dane mogły swobodnie przepływać poza lokalną podsiecią. Najczęściej bramy ustawiamy na najniższym lub najwyższym adresie w danej podsieci, co też jest dobrą praktyką. Jeśli zajmujesz się administracją sieci, to taka wiedza przyda ci się na pewno, bo dobrze przypisane adresy IP i bramy to klucz do sprawnego działania całej infrastruktury. Pamiętaj, że poprawna konfiguracja adresów IP i bramy to mniejsze ryzyko błędów w komunikacji i lepsze bezpieczeństwo sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej