Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 12:01
Data zakończenia: 20 maja 2025 12:12

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. maksymalnie do siódmego dnia życia

B. tylko w pierwszym dniu życia

C. w pierwszym miesiącu życia

D. do 2 tygodnia życia

Obcinanie ogonów u prosiąt jest kontrowersyjnym tematem związanym z dobrostanem zwierząt. Można spotkać się z różnymi opiniami na temat tego, kiedy jest właściwy czas na przeprowadzenie takiego zabiegu. Niektóre odpowiedzi sugerują, że obcinanie ogona można przeprowadzić w pierwszym miesiącu życia, co jest niewłaściwe, ponieważ po upływie tygodnia prosięta zaczynają wykazywać większą wrażliwość na ból i stres. Odpowiedzi sugerujące, że zabieg można wykonać tylko w pierwszym dniu życia lub do dwóch tygodni życia, również są mylące. Przeprowadzanie takiej procedury po pierwszym tygodniu życia może prowadzić do większego bólu i dyskomfortu u zwierząt, co jest niezgodne z zasadami etyki weterynaryjnej. Zdecydowanie nie zaleca się również przeprowadzania zabiegu w późniejszym okresie, gdyż wiąże się to z większym ryzykiem powikłań zdrowotnych. Kluczowe jest, aby decyzje o przeprowadzaniu tego typu zabiegów były podejmowane w oparciu o zalecenia specjalistów oraz aktualne regulacje prawne dotyczące ochrony zwierząt. Dlatego też, najważniejsze jest, by każdy, kto pracuje z prosiętami, był świadomy zarówno aspektów zdrowotnych, jak i dobrostanowych, aby unikać niepotrzebnych urazów i zapewnić odpowiednią opiekę zwierzętom.

Pytanie 2

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. część wstępną oraz główną

B. rejestry oraz część wstępną

C. rozdziały oraz rejestry

D. rejestry oraz główną część

Księga hodowlana to dokument, w którym rejestruje się informacje dotyczące pochodzenia, cech i stanu zdrowia zwierząt. Dzieli się ona na część wstępną i część główną. Część wstępna zawiera ogólne informacje o hodowli, celu jej prowadzenia oraz zasadach związanych z wpisywaniem danych. Jest to kluczowy element, który pozwala na zrozumienie kontekstu i specyfiki danej hodowli. Z kolei część główna zawiera szczegółowe dane dotyczące poszczególnych zwierząt, takie jak ich genealogia, wyniki badań, osiągnięcia w zawodach oraz informacje o ich właścicielach. Przykładem zastosowania księgi hodowlanej jest możliwość weryfikacji pochodzenia zwierząt, co ma szczególne znaczenie w przypadku ras chronionych i wystawiania certyfikatów. W branży hodowlanej przestrzeganie tych standardów jest fundamentalne dla zachowania czystości genetycznej ras oraz dla rozwoju hodowli zgodnie z najlepszymi praktykami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 3

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. prosty

B. wypukły

C. wklęśnięty

D. spadzisty

Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.

Pytanie 4

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem

B. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem

C. do obcinania słomek z nasieniem

D. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne

Zgadzam się, że przechowywanie osłonek na pistolety inseminacyjne może się wydawać sensowne, ale w rzeczywistości goblety nie są do tego stworzone. Osłonki to tylko część procesu inseminacji, a ich trzymanie nie wymaga jakichś specjalnych warunków, które oferują goblety. Poza tym, mrożenie słomek z nasieniem trzeba robić bardzo ostrożnie, bo można łatwo uszkodzić komórki nasienia. Naprawdę, dobre rozmrażanie wymaga kontrolowanej temperatury i czasu, a nie pojemników chłodniczych. A co do obcinania słomek, to też nie jest coś, co powinno się robić w gobletach. Dobrze jest wiedzieć, że obcinanie ma swoją technikę, ale nie powinno się tego robić w naczyniach do przechowywania nasienia. Wiele osób myli te funkcje, bo nie wiedzą, że goblety są zaprojektowane tylko do przechowywania i transportu nasienia w ekstremalnych warunkach, co jest kluczowe dla ich żywotności. Każda z tych koncepcji myli rolę gobletów i nie uwzględnia kluczowych rzeczy dotyczących technologii przechowywania komórek nasienia w kontekście inseminacji, więc warto to zrozumieć.

Pytanie 5

Pierwiastkiem, którego brak staje się istotny do uzupełnienia w początkowych dniach życia prosiąt, jest

A. sód

B. wapń

C. żelazo

D. magnez

Żelazo jest kluczowym mikroelementem, który odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie prosiąt. Niedobór żelaza w pierwszych dniach życia prosiąt, szczególnie w przypadku prosiąt urodzonych w dużych miotach, może prowadzić do anemii, co znacząco wpływa na ich zdrowie i rozwój. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż żelaza, zaleca się podawanie prosiętom suplementów żelaza w postaci iniekcji lub preparatów doustnych w ciągu pierwszych 3-7 dni życia. Standardy hodowlane, takie jak te proponowane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, podkreślają znaczenie monitorowania stanu zdrowia prosiąt oraz wprowadzania odpowiednich programów suplementacyjnych. Ponadto, zrozumienie, że żelazo w diecie matki wpływa na jego dostępność dla prosiąt, jest kluczowe dla przyszłego rozwoju stada. Właściwe zarządzanie poziomem żelaza w diecie prosiąt jest zatem istotnym aspektem hodowli, wpływającym na ich wzrost, zdrowie i ogólną wydajność.

Pytanie 6

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B12

B. E

C. B1

D. D3

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 7

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 12 stacji

B. 5 stacji

C. 16 stacji

D. 9 stacji

Aby obliczyć liczbę stacji deratyzacyjnych, należy najpierw obliczyć obwód chlewni, która ma kształt prostokąta. Obwód prostokąta obliczamy według wzoru: O = 2 * (długość + szerokość). W przypadku chlewni o długości 72 m i szerokości 18 m, obwód wynosi: O = 2 * (72 m + 18 m) = 2 * 90 m = 180 m. Ponieważ stacje deratyzacyjne mają być ustawione co 20 m, dzielimy obwód przez odległość między stacjami: 180 m / 20 m = 9 stacji. Poprawne ustawienie stacji jest kluczowe dla skutecznej ochrony budynku inwentarskiego przed gryzoniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami. Regularne monitorowanie i konserwacja stacji jest również istotne, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo środowiska, w którym się znajdują.

Pytanie 8

Czym jest okrężnica?

A. początkowy odcinek jelita grubego

B. centralny fragment jelita grubego

C. środkowy fragment jelita cienkiego

D. ostatnia część jelita cienkiego

Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 9

Gatunkiem ptaków gospodarskich, który ma najkrótszy czas wylęgu jaj, są

A. indyki

B. kaczki

C. gęsi

D. kury

Kury są gatunkiem drobiu, który charakteryzuje się najkrótszym czasem inkubacji jaj, wynoszącym około 21 dni. W porównaniu do innych gatunków drobiu, takich jak kaczki, gęsi czy indyki, kury mają znacząco krótszy cykl rozmnażania. Wiedza na temat czasu inkubacji jest kluczowa w praktyce hodowlanej, ponieważ pozwala planować i zarządzać procesami produkcyjnymi, a także optymalizować wykorzystanie zasobów. W hodowli intensywnej, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, skrócony czas inkubacji jaj kurzych umożliwia szybsze uzyskiwanie nowego pokolenia ptaków oraz zwiększa wydajność produkcyjną. W praktyce, hodowcy powinni stosować odpowiednie technologie inkubacyjne, które zapewniają optymalne warunki do rozwoju zarodków. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują kontrolę temperatury i wilgotności, a także regularne monitorowanie stanu jaj, co wpływa na wskaźniki wylęgowości i zdrowie piskląt.

Pytanie 10

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito ślepe

B. Jelito czcze

C. Jelito biodrowe

D. Dwunastnica

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 11

Z uwagi na wysoką zawartość substancji antyodżywczych oraz ich działanie zapierające i wzdęciowe w diecie świń, należy unikać podawania większych ilości śruty

A. z pszenicy

B. z jęczmienia

C. z żyta

D. z kukurydzy

Odpowiedzi, które wskazują na kukurydzę, pszenicę czy jęczmień jako źródła, które trzeba też uważać, są trochę mylące. Kukurydza, na przykład, jest często używana w dietach świń, bo ma sporo energii i mało tych złych substancji antyodżywczych. W rzeczywistości to podstawowy składnik pasz dla świń, bo dostarcza im dużo skrobi, co sprzyja ich wzrostowi. Wiadomo, że kukurydzę trzeba dobrze zbilansować z innymi składnikami, żeby nie było problemów z nadwagą czy brakiem ważnych aminokwasów. Co do pszenicy, to jej wartość odżywcza też jest spoko i w rozsądnych ilościach da się ją stosować w diecie świń bez strachu o te antyodżywcze rzeczy. Jak chodzi o jęczmień, to chociaż ma sporo błonnika, co może wpływać na trawienie, jest często dodawany do paszy jako źródło energii i białka. Jęczmień, jeżeli jest w odpowiednich ilościach, nie powinien robić problemów jak duże dawki żyta. Tu właściwie błąd myślowy to patrzenie na wszystkie zboża jako na to samo pod względem zdrowotnym dla świń. Każde z nich ma inny skład chemiczny i różne właściwości, więc ich wpływ na zdrowie zwierząt nie jest identyczny. Dlatego ważne jest, żeby mieć przemyślane podejście do żywienia, które uwzględnia potrzeby zwierząt i jak różne składniki na nie działają.

Pytanie 12

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 5 lat

B. 2 lat

C. 3 lat

D. 4 lat

Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 13

Co oznacza selekcja w hodowli zwierząt?

A. eliminację starych oraz chorych osobników ze stada

B. wybór najlepszych osobników na rodziców przyszłych pokoleń

C. analizę budowy i stanu zdrowia zwierząt

D. ocenę różnorodności genetycznej zwierząt

Selekcja w hodowli to nie jest taki prosty temat, jak się wydaje. To nie tylko ocenianie kondycji czy usuwanie starych zwierząt. Oczywiście, ocenianie zwierząt po ich wyglądzie jest coś, co możemy robić, ale to nie zawsze pokazuje ich wartość na przyszłość. Nie można myśleć o selekcji tylko w kategoriach eliminacji słabszych osobników. Choć usuwanie chorych zwierząt jest ważne, to nie chodzi o to, żeby po prostu pozbywać się tych, co się nie nadają. Dobrze jest wybierać te zwierzęta, które mają najlepsze cechy, a to już jest bardziej skomplikowane. Zrozumienie genotypów to ważna sprawa, ale nie możemy tego mylić z procesem selekcji. Trzeba połączyć te informacje z danymi na temat wydajności i zdrowia zwierząt, żeby hodowla była na dobrym poziomie.

Pytanie 14

Substancje, które są dodawane do pasz w celu zabezpieczenia składników podatnych na utlenianie, takich jak witaminy czy karoteny, to

A. detoksykanty

B. konserwanty

C. antyoksydanty

D. enzymy paszowe

Detoksykanty są substancjami, które mają na celu usuwanie toksycznych związków z organizmu zwierząt, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ochronę składników odżywczych w paszy przed utlenianiem. Enzymy paszowe są natomiast dodatkami, które pomagają w trawieniu i przyswajaniu składników odżywczych, ale nie działają jako środki ochronne dla wrażliwych substancji. Z kolei konserwanty są używane głównie w celu przedłużenia trwałości paszy poprzez hamowanie rozwoju mikroorganizmów, a nie ochronę przed utlenianiem. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych pojęć wynikają z braku zrozumienia różnic w funkcji dodatków do pasz. Właściwe zastosowanie antyoksydantów jest kluczowe dla jakości paszy, a stosowanie niewłaściwych substancji, jak detoksykanty, enzymy paszowe czy konserwanty, może prowadzić do nieoptymalnego żywienia zwierząt oraz obniżenia wartości odżywczej pasz. W branży paszowej istotne jest, aby wszyscy uczestnicy rynku mieli świadomość znaczenia i ról, jakie pełnią różne dodatki, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące ich stosowania.

Pytanie 15

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. lucerny

B. liści buraczanych

C. kukurydzy

D. słonecznika

Dodatki konserwujące są kluczowym elementem w procesie zakiszania lucerny, ponieważ pomagają w utrzymaniu jakości paszy oraz zapobiegają niepożądanym procesom fermentacyjnym. Lucerna, będąca cennym źródłem białka i składników odżywczych, wymaga precyzyjnego procesu zakiszania, aby zachować swoje właściwości odżywcze. Dodatki, takie jak kwas mlekowy, enzymy czy konserwanty, wspomagają fermentację beztlenową, co sprzyja lepszemu utrzymaniu jakości paszy. W praktyce dodatek soku z kiszonej kapusty jako źródła bakterii kwasu mlekowego może przyspieszyć proces fermentacji, co jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy warunki zakiszania są nieoptymalne. Standardy branżowe sugerują, aby proces zakiszania był monitorowany pod kątem pH, co pozwala na szybsze wyłapanie ewentualnych nieprawidłowości, a stosowanie dodatków konserwujących zapewnia stabilność oraz dłuższą trwałość paszy. Dobre praktyki w zakiszaniu lucerny obejmują także odpowiednie przygotowanie surowca, jego wilgotności oraz warunków przechowywania, co razem z dodatkami konserwującymi przyczynia się do maksymalizacji wartości odżywczej paszy.

Pytanie 16

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. produkcja śliny przez ogiera

B. machanie ogonem

C. grzebienie klaczy w szyję

D. przemieszczanie się z nogi na nogę

Zauważ, że inne objawy, które podałeś, jak gryzienie klaczy w szyję, ślinienie się ogiera czy przestępowanie z nogi na nogę, nie mają nic wspólnego z tym, co się dzieje przy ejakulacji. Gryzienie może być raczej o terytorium lub próbę interakcji, ale to nie jest to, co mamy na myśli przy ejakulacji. Ślinienie się ogiera może dawać sygnały o stresie, podnieceniu czy nawet problemach zdrowotnych, ale nie jest to typowy objaw ejakulacji. Przestępowanie z nogi na nogę to często oznaka niepokoju, a nie związku z uwalnianiem nasienia. Ważne jest, by rozumieć, że w kontekście reprodukcji najważniejsze są konkretne oznaki fizjologiczne, które możemy zaobserwować. Dobrze, żeby hodowcy i weterynarze znali te różnice, bo może to pomóc w ocenie sytuacji rozrodczej koni. Wiedza o prawdziwych objawach ejakulacji jest naprawdę ważna, żeby hodowla była skuteczna i by dbać o zdrowie reprodukcyjne koni oraz zrozumieć ich zachowania w naturalnym rozmnażaniu.

Pytanie 17

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają późno i rosną wolno

B. dojrzewają wcześnie i rosną szybko

C. dojrzewają wcześnie i rosną wolno

D. dojrzewają późno i rosną szybko

Odpowiedź, że do typu użytkowego mięsnego zaliczane są świnie, które późno dojrzewają i szybko rosną, jest prawidłowa, ponieważ takie cechy są kluczowe dla efektywnej produkcji mięsa. Świnie, które późno dojrzewają, mają zwykle większy potencjał do osiągania większej masy ciała, co jest korzystne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ zwiększa rentowność hodowli. Szybki wzrost tych zwierząt sprawia, że hodowcy mogą szybciej uzyskiwać produkty mięsne, co jest istotne w branży spożywczej, gdzie zapotrzebowanie na mięso jest wysokie. Dodatkowo, w kontekście standardów jakościowych, takie świnie często charakteryzują się lepszymi właściwościami mięsa, co wpływa na jego smak i jakość. Przykłady ras świń, które spełniają te kryteria, to rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są znane z wysokiej wydajności mięsnej i jakości tuszy. Hodowcy stosują różne strategie selekcji, aby uzyskać osobniki o pożądanych cechach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mięsnej.

Pytanie 18

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela

B. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki

C. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki

D. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela

Prawidłowa kolejność narządów układu oddechowego to jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki. Jama nosowa jest pierwszym miejscem, gdzie powietrze wchodzi do organizmu, oczyszczając się z zanieczyszczeń i nawilżając. Następnie powietrze przemieszcza się przez gardło, które pełni rolę wspomagającą w oddychaniu oraz w procesie mówienia. Krtań jest odpowiedzialna za wydawanie dźwięków i zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu. Tchawica z kolei, jako struktura chrzęstna, prowadzi powietrze do oskrzeli, które rozgałęziają się na mniejsze oskrzeliki, docierające do płuc. Znajomość tej kolejności jest kluczowa w medycynie i biologii, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy wentylacji i wymiany gazowej, a także jest istotna przy diagnostyce chorób układu oddechowego. Zrozumienie tej struktury jest również niezbędne w kontekście procedur medycznych, takich jak intubacja czy bronchoskopia.

Pytanie 19

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. kolek

B. tężyczki

C. wzdęć

D. zaparć

Młoda zielonka z koniczyny, zwłaszcza gdy jest mokra, może prowadzić do wzdęć u bydła, ponieważ zawiera dużą ilość łatwostrawnych węglowodanów i białka. Spożycie takiej paszy na czczo, kiedy układ pokarmowy zwierząt nie jest przygotowany do trawienia, może prowadzić do nadmiernej fermentacji w żwaczu. Wzdęcia są wynikiem gromadzenia się gazów w układzie pokarmowym, co może zagrażać zdrowiu bydła. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wzdęć, zaleca się stopniowe wprowadzanie zielonki do diety bydła, szczególnie w okresach intensywnego wypasu. Ponadto, stosowanie probiotyków może wspierać zdrową florę bakteryjną w żwaczu, co również może pomóc w redukcji ryzyka wystąpienia wzdęć. Właściciele bydła powinni być świadomi potrzeby monitorowania diety swoich zwierząt i unikania nagłych zmian w żywieniu, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi.

Pytanie 20

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. leków homeopatycznych

B. probiotyków

C. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy

D. preparatów ziołowych

W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 21

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 35°C

B. 40°C

C. 45°C

D. 10°C

Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35°C jest kluczowa dla zapewnienia skuteczności zabiegu inseminacji. W tej temperaturze plemniki są w stanie zachować swoją motorykę i zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. Zbyt niska temperatura, jak 10°C, może prowadzić do znacznego osłabienia plemników, co obniża szanse na skuteczną inseminację. Z kolei zbyt wysoka temperatura, jak 40°C czy 45°C, może powodować ich uszkodzenie, co jest nieodwracalne i prowadzi do całkowitej utraty ich funkcji biologicznej. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu, warto używać podgrzewanych pistoletów inseminacyjnych, aby osiągnąć tę optymalną temperaturę. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie odpowiednich warunków przechowywania i transportu nasienia, które powinny być dostosowane do zachowania jego jakości. Wiedza na temat optymalnych warunków przeprowadzania inseminacji ma istotne znaczenie dla hodowli zwierząt i zwiększenia efektywności reprodukcji w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 22

Celem synchronizacji rui jest

A. skrócenie rui w grupie.

B. wywołanie rui w danym czasie.

C. rozpoznawanie rui w danym czasie.

D. wydłużenie rui w grupie.

Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.

Pytanie 23

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. w notesie do obory

B. w książce dotyczącej wykrywania rui

C. w rejestrze krów ocenianych

D. na karcie jałówki/krowy

Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 24

Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?

A. 6-7 kg zielonki

B. 4-5 kg zielonki

C. 8-9 kg zielonki

D. 2-3 kg zielonki

Wybór niewłaściwej ilości zielonki potrzebnej do wyprodukowania 1 kg siana często wynika z nieporozumień dotyczących procesów zachodzących w czasie suszenia roślin. Odpowiedzi sugerujące, że potrzebne jest 6-7 kg, 2-3 kg lub 8-9 kg zielonki, nie uwzględniają realnych strat masy, które mają miejsce podczas obróbki roślin. W rzeczywistości, zielonka składa się w dużej mierze z wody, co oznacza, że jej masa drastycznie maleje po wysuszeniu. Użycie 6-7 kg zielonki mogłoby sugerować zbyt dużą ilość, co prowadziłoby do nieefektywności w gospodarstwie, a przy 2-3 kg zielonki, nie uzyskano by wystarczającej ilości siana. Natomiast 8-9 kg zielonki to nadmiar, który nie tylko zwiększa koszty produkcji, ale również może prowadzić do strat i marnotrawstwa zasobów. Zrozumienie właściwego przelicznika jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji rolnej, a także wpływa na ekonomię gospodarstwa. Dlatego warto jest podchodzić do tematu z większą uwagą, biorąc pod uwagę różnorodne czynniki wpływające na wydajność procesu produkcji siana takie jak wilgotność, rodzaj rośliny, a także czas zbiorów.

Pytanie 25

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy ważne jest, aby zadbać o higienę warg sromowych lochy. Jak należy postępować?

A. w każdej sytuacji

B. wyłącznie u pierwiastek

C. gdy są zanieczyszczone

D. w przypadku podejrzenia infekcji

Przed wprowadzeniem cewnika do pochwy ważne jest, żeby zadbać o czystość warg sromowych lochy. Bez względu na to, w jakim stanie jest zwierzę, trzeba pamiętać o zasadach higieny. To naprawdę pomaga uniknąć wprowadzenia drobnoustrojów i różnych infekcji, co jest super istotne w weterynarii. Odpowiednie przygotowanie polega na dokładnym oczyszczeniu i dezynfekcji, co jest podstawą w takich sytuacjach. Można użyć jałowych ściereczek czy gazików nasączonych płynem dezynfekującym. Dzięki temu ryzyko zakażeń jest mniejsze, a rany lepiej się goją po zabiegach. Takie standardy są zgodne z tym, co ogólnie wiadomo w weterynarii, bo higiena to kluczowy element w zapobieganiu infekcjom. Dbanie o to nie tylko chroni zdrowie lochy, ale także zapewnia lepsze warunki dla personelu medycznego i zwiększa skuteczność zabiegów.

Pytanie 26

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. kiszonki i marchew

B. zboża oraz wysłodki buraczane

C. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych

D. mączki zwierzęce i okopowe

Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 27

Prosięta można odsadzać dopiero po upływie minimum

A. 28 dni od narodzin

B. 42 dni od narodzin

C. 21 dni od narodzin

D. 35 dni od narodzin

Odsadzanie prosiąt w 28 dniu po urodzeniu jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które wskazują, że młode zwierzęta powinny pozostawać z matką przez określony czas, aby zapewnić im odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny. W tym okresie prosięta korzystają z mleka matki, co jest kluczowe dla ich zdrowia, ponieważ mleko zawiera niezbędne składniki odżywcze oraz przeciwciała, które wspierają rozwój ich układu immunologicznego. Odsadzanie przed upływem 28 dni może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie organizmu, wzrost ryzyka chorób oraz niedobory żywieniowe. W praktyce, hodowcy powinni również monitorować stan zdrowia i zachowanie prosiąt, aby upewnić się, że są one gotowe do samodzielnego życia. Wprowadzenie standardów odsadzenia po 28 dniach zgodne jest z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, które dbają o dobrostan zwierząt oraz ich długotrwałe zdrowie.

Pytanie 28

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. pokarmowego

B. oddechowego

C. rozrodczego

D. wydalniczego

Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 29

Jakie obciążenie pastwiska w DJP występuje, gdy na 1 ha pasie się równocześnie 20 krów o średniej masie ciała 5 dt?

A. 20

B. 25

C. 10

D. 15

Obliczanie obciążenia pastwiska w DJP wymaga dokładnego zrozumienia, jak masa ciała zwierząt wpływa na zasoby pastwiska. Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale zawierają błędne założenia. Na przykład, podanie wartości 15 DJP może wynikać z błędnego obliczenia średniej masy ciała krów lub nieprawidłowego przeliczenia liczby zwierząt na jednostki paszowe. Warto zauważyć, że przyjęcie 10 DJP jako wyniku mogłoby wynikać z pomyłki w interpretacji jednostek miary, na przykład przy założeniu, że każda krowa obciąża pastwisko słabiej niż wynika to z ich rzeczywistej masy. Rezygnacja z pełnego przeliczenia masy na DJP może prowadzić do niedoszacowania potrzeby pastwiska, co w praktyce może skutkować nadmiernym wypasem i degradacją użytków zielonych. Wreszcie, uznanie 25 DJP jako prawidłowej odpowiedzi może być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia skali, na której wykonywane są obliczenia, co prowadzi do przekroczenia zalecanej liczby zwierząt na 1 ha. Tego rodzaju błędy umiejscawiają nas w ryzykownej pozycji, jeśli chodzi o zarządzanie zasobami naturalnymi, wymagając znaczniejszej uwagi przy planowaniu wypasu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu pastwiskami.

Pytanie 30

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej

B. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

C. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

D. Polski Związek Hodowców Świń

Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej, czyli POLSUS, odpowiada za księgi hodowlane świń w Polsce. Ich zadanie to nie tylko rejestrowanie i kontrolowanie hodowli, ale również promowanie najlepszych praktyk w branży. Księgi hodowlane to istotny element w produkcji zwierzęcej. Dzięki nim można dokładnie monitorować pochodzenie zwierząt, ich zdrowie i cechy użytkowe. Na przykład, prowadzenie tych ksiąg pozwala hodowcom śledzić linie genetyczne, co jest super ważne przy selekcji i poprawie ras. Moim zdaniem, dobre praktyki hodowlane, oparte na informacjach z ksiąg, mogą naprawdę podnieść wydajność produkcji i poprawić dobrostan zwierząt, co staje się coraz bardziej kluczowe w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 31

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. polska czerwona oraz limousine

B. jersey i ayrshire

C. holsztyńsko-fryzyjska i hereford

D. charolaise oraz angler

Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.

Pytanie 32

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. po zakończeniu 6 miesiąca życia

B. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia

C. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia

D. po osiągnięciu 3 miesiąca życia

Zabieg dekornizacji cieląt przeprowadza się najczęściej między 2 a 3 tygodniem życia, ponieważ w tym okresie rogi nie są jeszcze w pełni rozwinięte, a ich usunięcie jest znacznie mniej traumatyczne dla zwierzęcia. Wczesna dekornizacja zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, infekcje czy ból, które mogą wystąpić przy późniejszym zabiegu. Dekornizacja w tym czasie również ułatwia dalsze zarządzanie stadem, ponieważ zmniejsza ryzyko urazów zarówno dla innych zwierząt, jak i dla pracowników gospodarstwa. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), wykonywanie takich zabiegów w młodym wieku powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich standardów, w tym stosowaniem środków znieczulających oraz w odpowiednich warunkach sanitarno-epidemiologicznych. Przykłady praktyczne obejmują zastosowanie technik znieczulenia lokalnego oraz monitorowanie reakcji zwierząt po zabiegu, co jest kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu.

Pytanie 33

Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?

A. serce

B. aorta

C. śledziona

D. żyła wątrobowa

Śledziona jest narządem odpowiedzialnym za magazynowanie krwi oraz pełni funkcję w układzie odpornościowym. Znajduje się w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, blisko żołądka. Jej zdolność do przechowywania krwi pozwala na szybkie uwolnienie większych ilości erytrocytów i płytek krwi w odpowiedzi na różne potrzeby organizmu, na przykład przy utracie krwi lub w stanach zwiększonego zapotrzebowania na tlen. Śledziona jest również odpowiedzialna za degradację starych i uszkodzonych krwinek czerwonych, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia układu krwionośnego. W praktyce, w przypadku urazów lub schorzeń wpływających na krzepliwość krwi, znajomość funkcji śledziony jest istotna dla zapewnienia odpowiedniej interwencji medycznej. Warto również podkreślić znaczenie śledziony w kontekście transfuzji krwi, gdzie jej właściwości mogą wpływać na wybór dawcy i biorcy. Zatem, znajomość roli śledziony w gospodarce krwi jest ważna nie tylko dla zrozumienia anatomii, ale również dla praktycznego zastosowania w medycynie.

Pytanie 34

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica

B. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica

C. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe

D. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica

Jelito grube psa składa się z kilku segmentów, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Kolejność jelita grubego rozpoczyna się od jelita ślepego, które jest pierwszym odcinkiem, gdzie odbywa się fermentacja resztek pokarmowych oraz wchłanianie wody i elektrolitów. Następnie następuje okrężnica, która jest odpowiedzialna za dalsze formowanie kału poprzez absorpcję płynów oraz przechowywanie go do momentu wydalenia. Ostatnim segmentem jelita grubego jest odbytnica, która pełni funkcję magazynującą i pozwala na kontrolowanie procesu defekacji. Zrozumienie tej struktury jest istotne dla diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak zaparcia czy biegunki, które mogą być wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania któregokolwiek z tych odcinków. Właściwa znajomość anatomii przewodu pokarmowego psa jest niezbędna dla profesjonalnych weterynarzy oraz właścicieli psów, którzy chcą zapewnić swoim pupilom odpowiednią dietę i profilaktykę zdrowotną."

Pytanie 35

W grupie warchlaków przelotowość wynosi 2 405 osobników. Średni stan warchlaków przebywających w grupie przez 2 miesiące wyniesie

A. 1 205 osobników

B. 200 osobników

C. 4 810 osobników

D. 401 osobników

Patrząc na błędne odpowiedzi dotyczące średniorocznego stanu warchlaków, widać, że są one oparte na różnych błędnych założeniach związanych z przelotowością i czasem, jaki zwierzęta spędzają w grupie. Odpowiedzi takie jak 200 sztuk, 1205 sztuk czy 4810 sztuk pokazują, że nie zrozumiano relacji między przelotowością a stanem średniorocznym. Dla 200 sztuk obliczenia są oparte tylko na miesięcznym przeliczeniu przelotowości, a nie biorą pod uwagę, że warchlaki są w grupie tylko przez dwa miesiące. Z kolei wynik 1205 sztuk całkowicie ignoruje, jak ważna jest przelotowość, bo trzeba by pomnożyć tę liczbę przez czas, a nie przyjmować ją jako stan średnioroczny. A 4810 sztuk to już totalne przeszacowanie, bo to wynik przypadkowego pomnożenia przelotowości przez okres. W tych odpowiedziach brakuje umiejętności posługiwania się wzorem na średnioroczny stan, który łączy te różne elementy. Warto pamiętać, że poprawne podejście do obliczeń jest kluczowe w zarządzaniu hodowlą, bo to ma wpływ na efektywność produkcji zwierzęcej.

Pytanie 36

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. octowego

B. propionowego

C. masłowego

D. mlekowego

Obecność kwasów w kiszonkach jest zjawiskiem naturalnym wynikającym z procesu fermentacji, jednak nie wszystkie kwasy są równorzędne pod względem ich wpływu na jakość produktu. Kwas mlekowy, na przykład, jest pożądany, ponieważ świadczy o skutecznej fermentacji przez bakterie mlekowe, co prowadzi do poprawy wartości odżywczych i smakowych. Kwas octowy również jest akceptowalny w pewnych ilościach, ponieważ wspomaga zachowanie produktu i przyczynia się do jego dłuższej trwałości. Natomiast kwas propionowy, choć może występować w niektórych fermentacjach, nie jest typowy dla procesu kiszenia warzyw i jego nadmiar może powodować nieprzyjemny posmak. Mylenie kwasu masłowego z innymi kwasami, takimi jak mlekowy czy octowy, prowadzi do błędnych wniosków na temat jakości kiszonek. Kwas masłowy powstaje w wyniku rozkładu białek i jest wskaźnikiem nieodpowiednich warunków fermentacji, co może sugerować niewłaściwe praktyki w procesie produkcyjnym. Stąd, podczas wytwarzania kiszonek, kluczowe jest zrozumienie, jakie bakterie dominują i jakie kwasy są produkowane, aby uniknąć powstawania niepożądanych substancji, które mogą obniżyć jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego właściwe podejście do fermentacji polega na kontroli warunków, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokich walorach zdrowotnych i smakowych.

Pytanie 37

Dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania bydła, jest

A. zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy

B. świadectwo inseminacji krowy albo jałówki

C. zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki

D. świadectwo inseminacji krowy

Zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki jest dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania. Jest to istotny dokument w hodowli bydła, ponieważ zapewnia nie tylko legalność zabiegu, ale także umożliwia śledzenie genetyki zwierząt. W praktyce, stosowanie tego typu zaświadczeń jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na monitorowanie jakości inseminacji oraz efektywności używanych nasienia. Zgodnie z przepisami, każde sztuczne unasiennienie powinno być dokumentowane, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo w hodowli. Warto dodać, że zaświadczenie powinno zawierać informacje na temat daty zabiegu, stosowanego nasienia oraz danych identyfikacyjnych zwierzęcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, mającymi na celu zarówno poprawę wydajności hodowli, jak i zdrowia zwierząt. Dokumentacja taka jest również niezbędna w kontekście wszelkich kontroli weterynaryjnych oraz audytów prowadzonych przez instytucje zajmujące się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 38

W żywieniu klaczy w trakcie laktacji używana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie tej mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dziennej dawce?

A. Na 25 dni

B. Na 15 dni

C. Na 30 dni

D. Na 20 dni

Pomimo atrakcyjności odpowiedzi sugerujących, że mieszanka mineralna wystarczy na dłużej, jak 20, 25 czy 30 dni, obliczenia te są błędne. Kluczowym elementem do zrozumienia tej sytuacji jest poprawne zrozumienie podstawowych zasad dawkowania i przeliczeń. W przypadku żywienia klaczy w laktacji, istotne jest, aby wziąć pod uwagę, że każda klacz potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie. Dla pięciu klaczy, łączna dzienna dawka wzrasta do 1000 g, czyli 1 kg. Wobec 15 kg mieszanki, aby obliczyć liczbę dni, które może ona pokryć, należy podzielić 15 kg przez 1 kg, co daje 15 dni. Pomijanie tego kluczowego kroku obliczeniowego prowadzi do niepoprawnych wniosków. Często zdarza się, że błędne odpowiedzi wynikają z nadmiernego uproszczenia problemu lub niepełnego uwzględnienia wszystkich czynników. Należy pamiętać, że w żywieniu zwierząt kluczowe jest nie tylko spożycie odpowiednich dawek, ale również ścisłe przestrzeganie zasad dotyczących jakości i składu pokarmów. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niedoborów żywieniowych, co z kolei wpływa na zdrowie klaczy i jej źrebiąt, a także może negatywnie wpłynąć na wyniki hodowlane. Właściwe podejście do żywienia, oparte na rzetelnych danych i obliczeniach, jest istotnym elementem skutecznego gospodarstwa hodowlanego.

Pytanie 39

Mały gruczoł hormonalny znajdujący się w centralnej części czaszki, w zagłębieniu kości klinowej, który pełni nadrzędną rolę między innymi dla gruczołów płciowych, to

A. grasica

B. szyszynka

C. tarczyca

D. przysadka

Przysadka mózgowa, znana również jako gruczoł przysadkowy, znajduje się w środkowej części czaszki, w wgłębieniu kości klinowej. Jest to kluczowy gruczoł wydzielania wewnętrznego, który pełni rolę nadrzędną w stosunku do wielu innych gruczołów hormonalnych, w tym gruczołów płciowych. Przysadka produkuje hormony regulujące wiele funkcji organizmu, w tym wzrost, metabolizm oraz funkcje reprodukcyjne. Działa na zasadzie sprzężenia zwrotnego, co oznacza, że jej wydzielanie jest kontrolowane przez hormony produkowane przez podwzgórze oraz przez hormony wydzielane przez inne gruczoły. Przykładowo, hormon luteinizujący (LH) i hormon folikulotropowy (FSH) są kluczowe dla regulacji cyklu menstruacyjnego u kobiet oraz produkcji plemników u mężczyzn. Zrozumienie funkcji przysadki jest istotne w medycynie, szczególnie w endokrynologii, gdzie zaburzenia w jej działaniu mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak niedobór hormonów czy hiperplazja.

Pytanie 40

Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki

A. z kukurydzy

B. z traw

C. z lucerny

D. z żyta

Odpowiedź "z lucerny" jest jak najbardziej trafna. Lucerna to naprawdę wartościowa roślina białkowa z dużą zawartością składników odżywczych. Ale uwaga! Gdy klacze za dużo jej jedzą, mogą mieć problemy zdrowotne, w tym z reprodukcją. Jest bogata w wapń i białko, co przy złym zbilansowaniu diety może prowadzić do hiperkalcemii. Najlepiej, żeby klacze w ciąży czy laktacji dostawały lucernę, ale w odpowiednich ilościach. Ważne jest też, żeby do ich diety dorzucić inne pasze, żeby nie było kłopotów. Monitorując ich kondycję, możemy lepiej dopasować jadłospis do ich indywidualnych potrzeb. To wszystko przyczynia się do lepszego zdrowia i kondycji klaczy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej