Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 22:39
Data zakończenia: 18 maja 2025 22:53

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego odcienia jest tło tablicy odblaskowej informującej ADR, która znajduje się na pojazdach transportujących materiały niebezpieczne?

A. Odcienia niebieskiego

B. Odcienia czerwonego

C. Odcienia pomarańczowego

D. Odcienia białego

Tło odblaskowej tablicy informacyjnej ADR, umieszczanej na pojazdach przewożących substancje niebezpieczne, ma kolor pomarańczowy. Jest to standardowy kolor używany w ramach regulacji międzynarodowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, w tym przepisów ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych). Pomarańczowy kolor jest wyraźnie widoczny, co zwiększa bezpieczeństwo na drogach, informując innych uczestników ruchu o potencjalnie niebezpiecznych ładunkach. Przykładem zastosowania tej tablicy może być pojazd transportujący materiały wybuchowe, gdzie obecność pomarańczowego tła wskazuje na potrzebę szczególnej ostrożności. Dodatkowo, w kontekście ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego, informacja o przewożonych substancjach jest kluczowa w przypadku wypadków, umożliwiając odpowiednim służbom szybkie i skuteczne działania. Warto również zauważyć, że pomarańczowe oznakowanie tablicy jest zgodne z globalnymi standardami, co ułatwia identyfikację substancji niebezpiecznych w różnych krajach, zapewniając jednolitą komunikację wizualną.

Pytanie 2

Przedstawiony znak, umieszczany na opakowaniach transportowych, oznacza

A. "tu zakładać zawiesia".

B. "podnosić bezpośrednio za ładunek".

C. "góra nie przewracać".

D. "tu chwytać".

Znak przedstawiony na opakowaniach transportowych, który wskazuje na konieczność przechowywania i transportowania ładunku w określonej pozycji, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno towaru, jak i osób zajmujących się jego obsługą. Oznaczenie "góra nie przewracać" jest międzynarodowym symbolem stosowanym w logistyce i transporcie, który informuje, że opakowanie powinno być eksponowane zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki. Ignorowanie tego oznaczenia może prowadzić do przewrócenia się ładunku, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia towaru oraz potencjalnych wypadków w miejscu pracy. W praktyce, w przypadku delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, przestrzeganie tego oznaczenia jest kluczowe dla minimalizacji strat. Zgodnie z normami ISO 780, które definiują piktogramy do oznaczania opakowań, prawidłowe stosowanie symboli transportowych jest istotnym elementem zarządzania łańcuchem dostaw oraz zapewniania jakości i bezpieczeństwa.

Pytanie 3

Firma transportowa uzyskała wskaźnik terminowości dostaw wynoszący 90%. To oznacza, że z 250 zleceń transportowych firma nie zrealizowała na czas

A. 225 zleceń

B. 90 zleceń

C. 10 zleceń

D. 25 zleceń

Wskaźnik niezawodności dostaw na poziomie 90% oznacza, że zrealizowano 90% zleceń transportowych na czas. W przypadku 250 zleceń, aby obliczyć liczbę zleceń, które nie zostały zrealizowane na czas, możemy zastosować prostą kalkulację. 10% z 250 zleceń wynosi 25. Zatem przedsiębiorstwo nie dostarczyło na czas 25 zleceń, co potwierdza, że 225 zleceń zostało zrealizowanych zgodnie z harmonogramem. Takie wskaźniki są kluczowe w branży transportowej, ponieważ niezawodność dostaw wpływa na satysfakcję klientów oraz na dalsze zlecenia. Jako dobre praktyki, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować swoje wskaźniki wydajności, aby identyfikować obszary do poprawy i wdrażać odpowiednie działania naprawcze. Warto również stosować metodologie takie jak Six Sigma, które pomagają w doskonaleniu procesów i zwiększaniu niezawodności.

Pytanie 4

Który z dokumentów nie jest konieczny, aby pojazd mógł być używany na drogach publicznych?

A. Ważne ubezpieczenie AC

B. Ważne prawo jazdy osoby prowadzącej pojazd

C. Obowiązkowy dowód rejestracji pojazdu

D. Obowiązkowe ubezpieczenie OC

Autocasco, czyli AC, to ważne ubezpieczenie, które nie jest obowiązkowe, ale warto je mieć. Chroni Cię przed stratami, jak uszkodzenie samochodu czy kradzież. Z kolei ubezpieczenie OC to coś, co musisz mieć, żeby jeździć legalnie po drogach. Jeśli masz tylko OC, to w razie problemów z samochodem musisz sam pokryć koszty naprawy, a to może być drogie. Dlatego wiele osób decyduje się na AC, żeby czuć się bezpieczniej w razie różnych nieprzyjemnych sytuacji na drodze. Trzeba też pamiętać, że niektóre banki i firmy leasingowe wymagają AC, żeby dać Ci kredyt na auto. Chociaż AC nie jest obowiązkowe, to jednak może się okazać przydatne, gdy coś się wydarzy.

Pytanie 5

Jaką maksymalną liczbę warstw paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w wagonie o wysokości ładunkowej 3,2 m, jeśli wysokość palety wynosi 0,144 m, wysokość jednej warstwy ładunku na palecie 0,3 m, a na każdej palecie zorganizowano ładunek w 4 warstwach?

A. 4 warstwy

B. 2 warstwy

C. 3 warstwy

D. 1 warstwę

Prawidłowa odpowiedź to 2 warstwy. Aby obliczyć maksymalną liczbę warstw paletowych, należy uwzględnić wysokość ładowania wagonu oraz wymiary palety i ładunku. Wysokość ładowania wynosi 3,2 m. Wysokość palety to 0,144 m, a wysokość jednej warstwy ładunku na palecie to 0,3 m. W przypadku czterech warstw ładunku na palecie, całkowita wysokość ładunku na jednej palecie wynosi 0,144 m + (4 * 0,3 m) = 1,344 m. Teraz, aby obliczyć, ile takich palet można załadować w wagonie, dzielimy wysokość ładowni przez wysokość jednej palety z ładunkiem: 3,2 m / 1,344 m = 2,37. Ostatecznie zaokrąglamy w dół do 2, co oznacza, że możemy załadować maksymalnie 2 warstwy paletowe. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie dokładne obliczenia wymagań przestrzennych są kluczowe dla efektywności transportu.

Pytanie 6

Pojazd z dwuosobową obsadą wyruszył z Poznania do Paryża 11 stycznia o godzinie 5:20. Dystans między Poznaniem a Paryżem wynosi 1 300 km. Którego dnia oraz o której godzinie pojazd dotarł do miejsca przeznaczenia w Paryżu, poruszając się ze średnią prędkością 80 km/h i realizując przewóz bez zbędnych przerw, zgodnie z przepisami o czasie pracy kierowców?

A. 11 stycznia 21:35

B. 11 stycznia 21:45

C. 12 stycznia 07:05

D. 11 stycznia 23:50

Poprawna odpowiedź to 11 stycznia 21:35, ponieważ aby obliczyć czas podróży, należy podzielić całkowitą odległość przez średnią prędkość. W tym przypadku, odległość wynosi 1300 km, a prędkość średnia to 80 km/h. Dlatego czas podróży wynosi 1300 km / 80 km/h = 16,25 godziny, co przekłada się na 16 godzin i 15 minut. Pojazd wyruszył z Poznania 11 stycznia o 5:20, dodajemy 16 godzin do tej godziny. 5:20 + 16:15 = 21:35. Dodatkowo, w branży transportowej przestrzeganie czasu pracy kierowców jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności transportu. Zgodnie z przepisami, kierowcy muszą przestrzegać limitów czasu pracy oraz przerw, co zapewnia, że nie będą prowadzić pojazdu przez zbyt długi czas bez odpoczynku. Obliczenia związane z czasem podróży są podstawową umiejętnością wymaganą w logistyce oraz w planowaniu tras transportowych.

Pytanie 7

Transport całopojazdowy został zrealizowany przy użyciu pojazdu drogowego o ładowności 24 t oraz wymiarach wewnętrznych naczepy 13 620 x 2 480 x 2 700 mm (dł. x szer. x wys.). Załadowano do naczepy: 40 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1 200 x 1 000 x 1 000 mm (dł. x szer. x wys.) i masie brutto 340 kg/pjł oraz 20 skrzyń o wymiarach 1 000 x 500 x 800 mm (dł. x szer. x wys.) i masie brutto 400 kg/skrzynię. Jakie jest, wyrażone w procentach, wykorzystanie ładowności pojazdu drogowego?

A. 95%

B. 61%

C. 44%

D. 90%

Kiedy wybierasz inne odpowiedzi, to wiele osób może mieć problem z właściwym obliczeniem wskaźnika wykorzystania ładowności pojazdu. Czasami ludzie mylnie skupiają się na różnych częściach ładunku, a nie na tym, jak obliczyć całkowitą masę. Może się zdarzyć, że źle podsumują masse jednostkowe albo po prostu nie przeliczą jednostek jak należy. Często też zapomina się o maksymalnej ładowności zestawu drogowego, a skupienie się jedynie na wymiarach ładunku potrafi prowadzić do nieporozumień. Ważne jest, żeby rozumieć, że wskaźnik wykorzystania ładowności to nie tylko to, jak wszystko wygląda wymiarowo, ale też, że trzeba umiejętnie zbilansować masy. Złe podejście do tych obliczeń może prowadzić do nierealnych albo nieadekwatnych wartości, co w efekcie źle wpływa na zarządzanie ładunkiem. Dlatego tak ważne jest, żeby przy obliczeniach brać pod uwagę zarówno wymiar, jak i masę, bo to standard w branży. W praktyce błędne obliczenia mogą doprowadzić do przekroczenia dopuszczalnej masy, co jest niebezpieczne i może wiązać się z karami dla przewoźników. Dlatego dobrze jest znać zasady dotyczące obliczania wskaźnika, to fundamentalna sprawa dla efektywności transportu.

Pytanie 8

Jaki rodzaj nadwozia pojazdu ciężarowego powinien być użyty do transportu paliwa w stanie luzem?

A. Wszechstronny.

B. Izotermiczny.

C. Boks.

D. Specjalistyczny

Odpowiedź 'Specjalizowany' jest poprawna, ponieważ pojazdy ciężarowe przeznaczone do transportu paliw luzem muszą spełniać surowe normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Typ nadwozia specjalizowanego, w szczególności cysterny, jest zaprojektowany z myślą o przewozie substancji niebezpiecznych. Cysterny są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, takie jak systemy minimalizujące ryzyko wycieków oraz wzmocnioną konstrukcję, która jest w stanie wytrzymać wysokie ciśnienie związane z transportowanym paliwem. Ponadto, zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), transport paliw wymaga przestrzegania ściśle określonych wytycznych dotyczących zarówno pojazdów, jak i ich wyposażenia. Przykłady zastosowania to przewóz benzyny, oleju napędowego czy innych cieczy łatwopalnych, gdzie ryzyko związane z wyciekiem musi być minimalizowane przez odpowiednie zabezpieczenia i procedury transportowe.

Pytanie 9

Jakie jest współczynnikiem wykorzystania czasu pracy na trasie, jeśli czas jazdy wynosi 7 godzin, przerwa w prowadzeniu pojazdu trwa 45 minut, a oczekiwanie na rozładunek wynosi 15 minut?

A. 1,143

B. 0,875

C. 0,921

D. 0,903

Obliczanie współczynnika wykorzystania czasu pracy na trasie jest kluczowe dla zrozumienia efektywności operacyjnej w transporcie. W analizowanym pytaniu podano różne czasy związane z jazdą oraz przestojami, co jest istotne dla uzyskania prawidłowego współczynnika. Jednym z częstych błędów jest nieuwzględnienie wszystkich elementów czasu pracy, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wartości współczynnika. Na przykład, osoba obliczająca współczynnik mogłaby pominąć czas oczekiwania na rozładunek, co skutkowałoby niepoprawnym wynikiem, bliższym 0,903 czy 0,921. Warto zauważyć, że takie podejście nie tylko jest niezgodne z rzeczywistymi uwarunkowaniami pracy kierowcy, ale także nie spełnia standardów efektywności zalecanych przez branżowe organizacje. Kolejnym częstym błędem jest mylenie godziny z minutami, co prowadzi do błędnych obliczeń. Użycie niepoprawnych jednostek czasu sprawia, że wyniki obliczeń są niespójne i wprowadzają w błąd. W praktyce, aby uniknąć tych pułapek, warto stosować ustalone wzory i metody obliczeniowe, które dokładnie uwzględniają wszystkie czynniki wpływające na czas pracy kierowcy. Przykładem mogą być systemy monitorowania pracy kierowców, które automatycznie rejestrują zarówno czas jazdy, jak i czas przestojów, co pozwala na precyzyjne obliczenia i eliminację błędów ludzkich.

Pytanie 10

Proces załadunku i wyładunku w systemie ruchomej drogi Ro-La jest realizowany poprzez

A. najazd tyłem na wózki wagonowe

B. uniesienie ładunku za naroża zaczepowe

C. przeładunek pionowy z użyciem suwnicy

D. najazd przodem za pomocą ruchomej lub stałej rampy czołowej

W kontekście załadunku i wyładunku w systemie ruchomej drogi Ro-La, koncepcje związane z uniesieniem ładunku za naroża zaczepowe, najazdem tyłem na wózki wagonowe oraz przeładunkiem pionowym z wykorzystaniem suwnicy są nieprawidłowe. Uniesienie ładunku za naroża zaczepowe nie jest standardową praktyką w systemie Ro-La, ponieważ może prowadzić do uszkodzeń strukturalnych pojazdu oraz niewłaściwego rozkładu masy podczas transportu. W systemie tym kluczowe jest zachowanie integralności ładunku oraz pojazdu, co wymaga stabilnego i kontrolowanego procesu załadunku, a nie ryzykownych metod uniesienia. Najazd tyłem na wózki wagonowe, mimo że w niektórych systemach transportowych może być dopuszczalny, w kontekście Ro-La jest mało efektywny i stwarza dodatkowe zagrożenie dla bezpieczeństwa operacyjnego. Przeładunek pionowy z wykorzystaniem suwnicy jest również nieodpowiedni, ponieważ wymaga złożonej infrastruktury oraz zwiększa czas operacji, co stoi w sprzeczności z założeniami systemu Ro-La, który kładzie nacisk na szybkość i efektywność. Wszystkie te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki systemu Ro-La i jego mechanizmów operacyjnych, co z kolei prowadzi do nieadekwatnych wniosków dotyczących efektywności transportu intermodalnego.

Pytanie 11

Jaką procedurę celną powinno się wybrać w związku z czasowym wwozem do strefy celnej Unii Europejskiej towarów spoza Unii w celu ich naprawy?

A. Składu celnego

B. Uszlachetniania czynnego

C. Odprawy czasowej

D. Uszlachetniania biernego

Wybór procedury uszlachetniania czynnego jest właściwy, gdy towary nieunijne są czasowo przywożone na obszar celny Unii Europejskiej w celu ich naprawy lub modyfikacji. Procedura ta pozwala na wprowadzenie towarów do obrotu w UE, jednocześnie zapewniając możliwość ich późniejszego wywozu, bez konieczności uiszczania należności celnych za towary, które nie są przeznaczone do konsumpcji na rynku unijnym. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo importuje maszyny do naprawy – po zakończeniu prac naprawczych maszyny powinny być wywiezione z UE. Procedura ta jest zgodna z regulacjami unijnymi, które określają zasady dotyczące uszlachetniania towarów, a także z międzynarodowymi standardami celnymi. W praktyce, przedsiębiorcy muszą złożyć odpowiednie dokumenty celne, które określają szczegóły dotyczące towarów, ich wartości oraz planowanych prac naprawczych. Ponadto, warto zaznaczyć, że po zakończeniu uszlachetniania, towar musi wrócić do kraju eksportu lub, w przeciwnym razie, musi zostać uiszczona należność celna.

Pytanie 12

Dokumentem, który potwierdza odbiór towaru przez załadowcę do magazynu portowego w celu załadunku na statek, jest

A. nota bukingowa

B. umowa czarterowa

C. kwit dokowy

D. nota gotowości

Kwit dokowy jest kluczowym dokumentem w procesie transportu morskiego, który potwierdza przyjęcie towaru przez załadowcę do składu portowego w celu załadunku na statek. Dokument ten zawiera istotne informacje dotyczące towaru, takie jak jego rodzaj, ilość, stan oraz dane dotyczące nadawcy i odbiorcy. W praktyce kwit dokowy pełni funkcję dowodu, że towar został dostarczony do portu i że jest gotowy do załadunku. Przykładowo, w przypadku transportu kontenerowego, kwit dokowy jest niezbędny do dalszych procedur, takich jak odprawa celna czy umowa czarterowa. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, dokumentacja przewozowa, w tym kwit dokowy, powinna być starannie wypełniona i archiwizowana, co pozwala na ścisłe śledzenie ruchu towarów oraz zapewnia zgodność z przepisami prawa. W przypadku jakichkolwiek sporów dotyczących dostawy, kwit dokowy stanowi niezbity dowód na to, że towar został przyjęty przez przewoźnika, co czyni go niezbędnym elementem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 13

Jakie środki transportu nie są odpowiednie do przewozu ładunków ciężkich i o dużych wymiarach?

A. naczepy teleskopowe

B. kontenery platformy

C. nadwozia wymienne

D. przyczepy niskopodwoziowe

Nadwozia wymienne to elementy transportowe, które są zaprojektowane głównie do transportu standardowych ładunków, takich jak kontenery lub inne jednostki ładunkowe, które można łatwo wymieniać na podwozia pojazdów. W związku z ich konstrukcją, nie nadają się one do przewozu ładunków ciężkich i ponadgabarytowych. W praktyce, nadwozia wymienne mają ograniczoną nośność i przestrzeń ładunkową, co sprawia, że są one mało efektywne w przypadku transportu dużych lub ciężkich materiałów. Zamiast tego, dla takich zadań, lepiej sprawdzają się pojazdy dedykowane do transportu ciężkich ładunków, jak przyczepy niskopodwoziowe czy naczepy teleskopowe, które mogą być przystosowane do specyficznych wymagań przewozu. W branży transportowej kluczowe jest stosowanie odpowiednich środków transportu zgodnie z ich przeznaczeniem, co zapewnia bezpieczeństwo ładunku oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 14

Aktualny odczyt licznika całkowitego przebiegu pojazdu wynosi 128 720 km. Ostatni transport odbył się na trasie Bydgoszcz - Paryż - Bydgoszcz. Jaki był odczyt licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy, jeśli dystans między Bydgoszczą a Paryżem to 1 424 km?

A. 130 144 km

B. 128 008 km

C. 127 296 km

D. 125 872 km

Błędne odpowiedzi można wyjaśnić poprzez analizę nieprawidłowych kalkulacji oraz podstawowych założeń dotyczących przebiegu. Pierwsza odpowiedź, 128 008 km, sugeruje, że nie uwzględniono przebytych kilometrów w trasie. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania flotą oraz błędnej oceny kosztów, co jest niezgodne z praktykami w branży transportowej, gdzie kluczowe jest ścisłe monitorowanie przebiegu. Kolejna odpowiedź, 127 296 km, wprowadza dodatkowy błąd, ponieważ wydaje się, że obliczenia bazują na założeniu, iż stan licznika zmniejsza się w innym kontekście. To pokazuje, jak istotne jest zrozumienie pełnej pętli transportowej. Ostatnia odpowiedź, 130 144 km, jest całkowicie nieprawidłowa, wskazując na mylne przyjęcie, że stan licznika wzrasta, co jest niemożliwe w kontekście podróży. Takie podejście odzwierciedla typowe błędy myślowe, jak ignorowanie podstawowych zasad arytmetyki oraz braku wiedzy na temat monitorowania przebiegu, co może prowadzić do wielu nieporozumień i problemów w logistyce. Efektywne zarządzanie flotą wymaga znajomości procedur ewidencyjnych i umiejętności kalkulacji na podstawie danych rzeczywistych.

Pytanie 15

Przedstawione logo - "Transports Internationaux Routiers" dotyczy tranzytu towarów w transporcie międzynarodowym

A. intermodalnym.

B. samochodowym.

C. lotniczym.

D. kolejowym.

Odpowiedź samochodowym jest prawidłowa, ponieważ logo "Transports Internationaux Routiers" (TIR) odnosi się bezpośrednio do międzynarodowego systemu tranzytu towarów w transporcie drogowym. System TIR został opracowany w celu uproszczenia procedur celnych i umożliwienia płynnego przewozu towarów pomiędzy krajami członkowskimi. Użycie TIR pozwala na przewóz towarów w zamkniętych pojazdach, co minimalizuje ryzyko kradzieży oraz zniszczenia ładunku. Dzięki temu przeładowania na granicach są znacząco ograniczone, co przyspiesza czas dostawy. Przykładem praktycznego zastosowania systemu TIR jest transport kontenerów z Europy do Azji, gdzie formalności celne są uproszczone, a czas tranzytu jest krótszy. System ten jest zgodny z konwencją TIR, która została przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest uznawana za jedną z najlepszych praktyk w międzynarodowym transporcie drogowym. Warto również dodać, że uczestnicy systemu TIR muszą spełniać określone wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zabezpieczeń przewożonych towarów.

Pytanie 16

Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?

A. Wahadłowy

B. Promienisty

C. Sztafetowy

D. Obwodowy

Model wahadłowy transportu charakteryzuje się regularnymi kursami jednego środka transportu pomiędzy stałym punktem załadunku a miejscem wyładunku, co pozwala na efektywne zarządzanie przewozami. W praktyce model ten stosowany jest w sytuacjach, gdy istnieje duża potrzeba regularnych dostaw, na przykład w transporcie kolejowym lub autobusowym na trasach miejskich. Przykładem może być linia tramwajowa, która kursuje między dwoma punktami w określonych odstępach czasu, co zwiększa niezawodność oraz przewidywalność transportu. Model wahadłowy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji tras transportowych, ponieważ pozwala na redukcję kosztów operacyjnych oraz minimalizację czasu przestoju. Dla operatorów transportowych, które wprowadziły ten model, kluczowe znaczenie ma również monitorowanie efektywności kursów oraz dostosowywanie ich do zmieniających się potrzeb rynku, co jest uznawane za standard w branży transportowej.

Pytanie 17

Druga cyfra w kodzie EAN-13 identyfikuje

A. system numerowania

B. cyfrę kontrolną

C. kod produktu

D. kod wytwórcy

Druga grupa cyfr w kodzie EAN-13 rzeczywiście oznacza kod wytwórcy, co jest kluczowym elementem w systemie kodowania. Kod ten umożliwia identyfikację producentów oraz zarządzanie ich produktami na poziomie globalnym. W praktyce, kod wytwórcy jest przypisywany przez organizację GS1, która jest odpowiedzialna za standaryzację kodów kreskowych. Przykładowo, jeśli widzisz produkt z kodem EAN-13, jego pierwsze trzy cyfry to prefiks kraju, następne cztery to właśnie kod wytwórcy, a kolejne cyfry przypisane są do konkretnego produktu. Dzięki temu detalista i konsument mogą łatwo zidentyfikować producenta danego towaru, co ma istotne znaczenie w kontekście logistyki, zarządzania zapasami oraz w sytuacjach związanych z reklamacjami czy identyfikacją jakości. Dodatkowo, posługiwanie się kodami wytwórców w EAN-13 wspiera rozwój transparentności w łańcuchu dostaw.

Pytanie 18

Jaką masę ładunku należy wskazać w dokumencie przewozowym, jeśli naczepa została załadowana 98 m³ wełny mineralnej, której objętość właściwa wynosi 7 m³/t?

A. 14,0 t

B. 7,0 t

C. 9,8 t

D. 10,0 t

Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy skorzystać z pojęcia objętości właściwej. W przypadku wełny mineralnej, objętość właściwa wynosi 7 m³/t. Oznacza to, że jeden ton wełny mineralnej zajmuje 7 m³ przestrzeni. W celu obliczenia masy ładunku w tonach, dzielimy objętość ładunku przez objętość właściwą. W tym przypadku posiadamy 98 m³ wełny mineralnej. Obliczenia przedstawiają się następująco: 98 m³ ÷ 7 m³/t = 14 t. W praktyce, wiedza ta jest niezbędna przy planowaniu transportu, aby zapewnić, że naczepa nie będzie przeładowana, co mogłoby prowadzić do naruszenia przepisów transportowych oraz zwiększenia ryzyka wypadków. Ponadto, przestrzeganie zasad obliczania masy ładunku jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa w transporcie, co jest zgodne z normami branżowymi oraz dobrymi praktykami w logistyce.

Pytanie 19

Jaka jest minimalna szerokość drogi transportowej dla wózków silnikowych w przypadku jednokierunkowego ruchu środków transportu oraz pieszych, biorąc pod uwagę szerokość wózka (lub ładunku) powiększoną o

A. 500 mm

B. 1500 mm

C. 1000 mm

D. 2000 mm

Wybór błędnych opcji dotyczących minimalnej szerokości drogi transportowej wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących bezpieczeństwa i ergonomii w obszarze transportu. Zbyt małe wartości, takie jak 1500 mm, 500 mm czy 2000 mm, nie uwzględniają wszystkich aspektów związanych z koniecznością poruszania się zarówno wózków silnikowych, jak i pieszych. Na przykład, szerokość 500 mm jest zdecydowanie zbyt mała, aby jakiekolwiek pojazdy mogły swobodnie manewrować, co narażałoby pieszych na niebezpieczeństwo. Z kolei 1500 mm również nie jest wystarczające w przypadku szerszych wózków lub ładunków, co prowadzi do ryzyka kolizji. Wybór opcji 2000 mm, chociaż wydaje się być bardziej odpowiedni, może wciąż nie zapewnić optymalnej przestrzeni, jeśli nie uwzględni się pełnych wymagań dotyczących ruchu pieszych. W praktyce, jeśli nie zaimplementuje się standardowych wymogów dotyczących szerokości drogi transportowej, można napotkać poważne problemy, takie jak wąskie przejścia, które ograniczają swobodę ruchu oraz zwiększają ryzyko wypadków. Ważne jest, aby projektować drogi transportowe zgodnie z przyjętymi normami branżowymi, które jasno określają minimalne wymagania dla szerokości dróg w kontekście bezpieczeństwa transportu oraz efektywności operacyjnej.

Pytanie 20

Korzystając z zamieszczonej tabeli, ustal najniższy koszt przewozu 10-paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 26 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością 20 km/h.

Rodzaj środka transportu – maksymalna pojemność	Cennik
pojazd 5-paletowy (14 m³)	100,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 8-paletowy (20 m³)	125,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 14-paletowy (35 m³)	150,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 20-paletowy (50 m³)	180,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę

A. 360,00 zł

B. 250,00 zł

C. 200,00 zł

D. 300,00 zł

Aby ustalić najniższy koszt przewozu 10-paletowych jednostek ładunkowych (pjł) na odległość 26 km, konieczne jest odpowiednie dopasowanie środka transportu do wymagań ładunku. W tej sytuacji, wybór pojazdu 14-paletowego, który ma wystarczającą pojemność do przewozu 10 palet, jest kluczowy. Obliczając czas przejazdu przy średniej prędkości 20 km/h, otrzymujemy 1,3 godziny, co po zaokrągleniu do pełnych godzin daje nam 2 godziny. Koszt przewozu obliczamy mnożąc stawkę godzinową przez liczbę godzin. W branży transportowej, przy planowaniu kosztów, istotne jest uwzględnienie stawek za każdą rozpoczętą godzinę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie logistyki. Efektywne zarządzanie kosztami przewozów wymaga nie tylko wyboru odpowiedniego pojazdu, ale także zrozumienia zasad dotyczących rozliczeń czasowych, co może znacząco wpłynąć na ostateczny koszt usługi.

Pytanie 21

Ile wynosi maksymalny czas jazdy pojazdem przez dwuosobową ekipę, bez przerw i codziennego odpoczynku, przy wydłużonym czasie jazdy?

A. 10 godzin

B. 18 godzin

C. 20 godzin

D. 9 godzin

Maksymalny czas prowadzenia pojazdu przez załogę dwuosobową z wydłużonym czasem jazdy wynoszący 20 godzin jest zgodny z przepisami prawnymi, które pozwalają na dłuższy okres jazdy w przypadku obecności dwóch kierowców. W praktyce oznacza to, że jeden z kierowców może prowadzić przez 10 godzin, a drugi przez 10 godzin, co łącznie daje 20 godzin. Taki system pozwala na efektywniejsze wykorzystanie czasu transportu, co jest szczególnie istotne w branży logistycznej i przewozowej, gdzie czas dostawy ma kluczowe znaczenie. Warto zwrócić uwagę, że w trakcie tak długiej jazdy kierowcy powinni regularnie robić przerwy na odpoczynek, aby zminimalizować ryzyko zmęczenia oraz zapewnić bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu. Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców są zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006, które reguluje maksymalne czasy jazdy oraz minimalne okresy odpoczynku, co podkreśla znaczenie przestrzegania norm w tej branży.

Pytanie 22

W tabeli jest przedstawiony opis identyfikatora

Opis identyfikatora GS1
Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

Opis identyfikatora GS1

Numer ten jest stosowany do jednoznacznej identyfikacji jednostek handlowych w łańcuchu dostaw, czyli wszelkich produktów lub usług, podlegających wycenie, zamawianiu lub fakturowaniu na dowolnym etapie łańcucha dostaw np. w kasie, magazynie, elektronicznym katalogu. Każdej jednostce handlowej (produktowi lub usłudze), która różni się od innej np. kolorem, rozmiarem czy sposobem pakowania, przypisany zostaje inny numer.

A. GTIN (Global Trade Item Number)

B. GINC (Global Identification Number for Consignment)

C. GSIN (Global Shipment Identification Number)

D. SSCC (Serial Shipping Container Code)

GTIN (Global Trade Item Number) jest kluczowym elementem systemu identyfikacji w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację produktów, co jest niezbędne zarówno w sprzedaży detalicznej, jak i w logistyce. Na przykład, przedsiębiorstwa wykorzystują GTIN do automatyzacji procesów, takich jak zarządzanie zapasami czy realizacja zamówień. Posiadanie poprawnie przypisanego GTIN dla każdego produktu pozwala na śledzenie go w całym łańcuchu dostaw, co zwiększa efektywność operacyjną. GTIN jest zgodny z normami GS1, które są międzynarodowo uznawane i stosowane w różnych branżach. Ponadto, w dobie e-commerce i globalizacji, posługiwanie się standardami GS1, w tym GTIN, staje się kluczowe dla zachowania konkurencyjności oraz zwiększenia przejrzystości w obrocie towarami. Dobra znajomość i stosowanie GTIN przyczyniają się do zminimalizowania błędów w procesach sprzedaży i dystrybucji, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zyskowność i zadowolenie klientów.

Pytanie 23

Który typ kontenera pozwala na transport ładunków wrażliwych na zmiany temperatury w warunkach kontrolowanych?

A. Open sided container

B. Platform container

C. Refrigerated container

D. Open top container

Odpowiedzi, które wybrałeś, czyli Open top container, Platform container i Open sided container, pokazują, że nie za bardzo rozumiesz, do czego te kontenery służą. Open top container, jak sama nazwa mówi, ma otwartą górę, co oznacza, że nie zapewnia odpowiednich warunków do transportu rzeczy, które potrzebują kontrolowanej temperatury. Tego typu kontenery są dobre dla towarów, które nie boją się pogody, jak materiały budowlane. Z kolei Platform container jest bez ścianek, więc bardziej nadaje się do przewożenia ciężkich maszyn. Ale brak ścianek naraża ładunek na wpływ warunków atmosferycznych. I jeszcze Open sided container - no, on też nie ma wystarczającej ochrony, bo jego boki są otwarte i dostęp powietrza sprawia, że temperatura może skakać. W transporcie trzeba dobrze dobierać kontenery do ładunków, bo źle dobrany kontener może sporo kosztować i zagrażać zdrowiu ludzi. Dlatego zawsze musisz wybierać kontenery chłodnicze dla delikatnych produktów, to jest naprawdę ważne w logistyce.

Pytanie 24

Który typ kontenera ma funkcję podgrzewania?

A. Kontener termiczny

B. Kontener chłodniczy

C. Kontener ocieplany

D. Kontener grzewczy

Odpowiedź "Heated container" jest prawidłowa, ponieważ kontenery te są zaprojektowane do przechowywania i transportu produktów wymagających podwyższonej temperatury. W przeciwieństwie do innych typów kontenerów, takich jak kontenery chłodnicze, które mają za zadanie utrzymywać niską temperaturę, kontenery grzewcze są wyposażone w systemy grzewcze, które regulują temperaturę wewnętrzną. Przykładem zastosowania kontenerów grzewczych są przesyłki farmaceutyczne, w których leki muszą być transportowane w ściśle określonym zakresie temperatur, aby zachować ich skuteczność. Zgodnie z normami, takimi jak GMP (Good Manufacturing Practices), transport leków w odpowiednich warunkach jest kluczowy dla zapewnienia ich jakości. Kontenery te są także używane w branży spożywczej, na przykład do transportu czekolady w klimacie o niskich temperaturach, aby zapobiec krystalizacji. W praktyce ich użycie pozwala na bezpieczne i efektywne dostarczanie produktów wymagających specyficznych warunków temperaturowych.

Pytanie 25

Do działań związanych z procesem transportowym realizowanych w miejscu docelowym ładunku należą

A. załadunek

B. rozładunek

C. zabezpieczenie ładunku w środku transportu

D. odbiór ładunku od nadawcy

Załadunek to coś, co robimy jeszcze przed transportem, więc nie ma mowy o tym w kontekście rozładunku, który ma miejsce po przyjeździe towaru. W tym etapie pakujemy towar do transportu, więc nie powinno się mylić tych dwóch rzeczy. Zabezpieczenie ładunku też dotyczy działań w trakcie transportu, jak pakowanie, żeby nic się nie uszkodziło. Odbiór towaru od nadawcy też zachodzi przed transportem i polega na potwierdzeniu, że towar jest gotowy do przewozu, więc znów nie pasuje do rozładunku. Często mylimy te pojęcia i nie rozróżniamy różnych etapów transportu. W logistyce ważne jest, żeby znać różnice między załadunkiem a rozładunkiem i zabezpieczaniem ładunku. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać procesem i żeby wszystko działało jak należy w łańcuchu dostaw.

Pytanie 26

Koszt transportu 1 tony ładunku na dystansie 1 kilometra to 0,30 zł. Jakie będą łączne wydatki na transport 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na dystansie 70 kilometrów?

A. 1 200.00 zł

B. 780.00 zł

C. 1 584,00 zł

D. 1 400,00 zł

Aby obliczyć łączny koszt przewozu ładunków, najpierw musimy zrozumieć, jak obliczamy koszty transportu. Cena przewozu 1 tony ładunku na 1 kilometr wynosi 0,30 zł. Obliczamy koszt przewozu dla dwóch odrębnych zleceń. Dla pierwszego zlecenia, przewozimy 24 tony na odległość 50 kilometrów, co daje: 24 tony x 50 km x 0,30 zł = 360 zł. Dla drugiego zlecenia, przewozimy 20 ton na odległość 70 kilometrów, co daje: 20 ton x 70 km x 0,30 zł = 420 zł. Łączny koszt przewozu to suma kosztów obu zleceń, czyli 360 zł + 420 zł = 780 zł. Takie obliczenia są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie precyzyjne szacowanie kosztów jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Dobre praktyki wymagają, aby przedsiębiorstwa transportowe regularnie weryfikowały swoje stawki za przewóz, aby dostosować je do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów paliwa i innych zasobów.

Pytanie 27

Kierowca w danym dniu wykonywał czynności w następującej kolejności:
− załadunek towaru na pojazd przez 1 godzinę,
− prowadzenie pojazdu z ładunkiem przez 3 godziny,
− rozładunek towaru przez 1,5 godziny,
− prowadzenie pojazdu bez ładunku przez 6 godzin.
Najpóźniej w którym momencie i w jakim minimalnym wymiarze kierowca powinien skorzystać z przerwy zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o czasie pracy kierowcy?

Fragment Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców

(…)

Art. 13. 1. Po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie.

(…)

A. Po 1,5 godzinie jazdy bez ładunku w wymiarze 45 minut.

B. Po zakończonym rozładunku w wymiarze 30 minut.

C. Po 0,5 godzinie jazdy bez ładunku w wymiarze 45 minut.

D. Po zakończonej jeździe z ładunkiem w wymiarze 30 minut.

Chyba popełniłeś błąd, bo wybrana odpowiedź nie jest najlepsza. Z mojego doświadczenia, to często wynika z tego, że nie do końca rozumiemy przepisy o czasie pracy kierowców i zasady bezpieczeństwa. Jeśli myślisz, że przerwę trzeba wziąć po rozładunku albo po 1,5 godziny jazdy bez ładunku, to pomijasz ważny kawałek informacji o maksymalnym czasie jazdy bez odpoczynku. Przepisy mówią jasno, że przerwę trzeba stosować po sześciu godzinach pracy. To znaczy, że nie można tego wyłącznie wiązać z zakończeniem konkretnej czynności, jak np. rozładunek. Czasami, jak długa jazda, decyzje o przerwach powinny być podejmowane na podstawie całkowitego czasu pracy, a nie tylko częściowego, żeby nie wpaść w kłopoty. Wiele osób myli czas jazdy z czasem pracy i stąd biorą się błędne wnioski o konieczności odpoczynku. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć te zasady, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 28

Firma posiada 3 zestawy transportowe do przewozu drewna. Każdy zestaw może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna. Ile kursów wykona każdy z zestawów transportowych, jeśli mają one wspólnie przewieźć 450 m³ drewna do jednego klienta, a każdy zestaw ma zrealizować równą ilość pracy przewozowej?

A. 18 kursów

B. 3 kursy

C. 6 kursów

D. 12 kursów

W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, dlaczego podane wartości nie są prawidłowe. Odpowiedzi, które sugerują wykonanie 12 kursów, 3 kursów lub 18 kursów, opierają się na niewłaściwych obliczeniach lub niepełnym zrozumieniu zasady działania systemu transportowego. Na przykład, wybór 12 kursów mógł wyniknąć z błędnego założenia, że każdy zestaw może przewieźć więcej drewna w jednym kursie, co jest sprzeczne z danymi zawartymi w pytaniu. W przypadku 3 kursów błędnym podejściem może być przeświadczenie, że po podzieleniu całości drewna przez liczbę zestawów, uzyskamy liczbę kursów, co nie uwzględnia zasady, że każdy zestaw wykonuje takie same kursy. Z kolei wybór 18 kursów opiera się na niepoprawnym zrozumieniu, iż każdy zestaw mógłby wykonać więcej kursów, co prowadzi do nadestymacji liczby podróży. Takie błędne wnioski pokazują, jak ważne jest dokładne rozumienie pojemności transportu oraz równomiernego rozłożenia zadania pomiędzy dostępne zasoby. W praktyce, efektywne planowanie transportu nie tylko zwiększa wydajność, ale także obniża koszty operacyjne. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie zasady maksymalizacji wykorzystania pojazdów oraz pracy w grupach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami logistycznymi.

Pytanie 29

Licencję na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego wydaje się na okres, który nie może być krótszy niż

A. 1 rok i nie dłuższy niż 10 lat

B. 5 lat i nie może być dłuższy niż 50 lat

C. 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat

D. 5 lat i nie dłuższy niż 40 lat

Licencja na wykonywanie zarobkowego transportu drogowego jest wydawana na czas określony, co ma na celu zapewnienie, że przedsiębiorcy będą w stanie spełniać obowiązujące normy prawne oraz standardy jakości. W Polsce minimalny czas, na jaki udziela się takiej licencji, wynosi 2 lata, a maksymalny to 50 lat. Taki okres jest wystarczający, aby weryfikować działalność przewoźnika, monitorować jego wyniki finansowe oraz przestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa. W praktyce, przedsiębiorcy muszą na bieżąco dostosowywać swoje działania do zmieniających się przepisów prawa, dlatego krótszy okres licencji sprzyja szybszej reakcji na ewentualne nieprawidłowości. Umożliwia to też wprowadzenie ewentualnych zmian w wymaganiach rynkowych, co jest kluczowe w dynamicznie rozwijającej się branży transportowej. Przykładem może być zmiana w przepisach dotyczących norm emisji spalin, która może wpłynąć na decyzje przedsiębiorców dotyczące floty pojazdów. W związku z tym, 2-letni okres licencji jest praktycznym rozwiązaniem, które wspiera zarówno regulację rynku, jak i rozwój odpowiedzialnych praktyk transportowych.

Pytanie 30

Jakie urządzenia wykorzystuje się do poziomego załadunku środków transportu drogowego na wagony kolejowe?

A. wózki podnośnikowe

B. rampy

C. żurawie

D. suwnice bramowe

Podczas analizowania innych odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, dlaczego nie są one odpowiednie w kontekście załadunku poziomego środków transportu drogowego na wagony kolejowe. Wózki podnośnikowe, choć używane w wielu procesach załadunkowych, są ograniczone do podnoszenia i transportu materiałów na krótkie dystanse wewnątrz magazynów. Ich struktura nie jest przystosowana do bezpośredniego podnoszenia towarów na poziom wagonów kolejowych, co czyni je mało efektywnymi w tym kontekście. Żurawie, mimo że mogą być używane do przenoszenia ciężkich ładunków, wymagają dużej przestrzeni manewrowej oraz precyzyjnego sterowania, co sprawia, że nie są optymalnym wyborem do szybkiego załadunku towarów z poziomu drogi na wagony kolejowe. Suwnice bramowe, podobnie jak żurawie, są głównie wykorzystywane w halach przemysłowych lub stoczniach do ciężkiego transportu. Ich zastosowanie w transporcie kolejowym jest ograniczone przez wymogi przestrzenne oraz logistyczne. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywny załadunek wymaga odpowiednich narzędzi dostosowanych do specyficznych warunków pracy. Stosowanie niewłaściwych metod załadunku może prowadzić do opóźnień, uszkodzeń towarów oraz dodatkowych kosztów, co podkreśla znaczenie znajomości dobrych praktyk w logistyce.

Pytanie 31

Z jakiej konwencji celnej powinno się korzystać podczas importu towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy?

A. ATP

B. ADR

C. TIR

D. ATA

Odpowiedź ATA jest poprawna, ponieważ konwencja ATA (Admission Temporaire) umożliwia bezcłowy przywóz towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy. Konwencja ta jest szczególnie przydatna dla przedsiębiorstw, które chcą prezentować swoje produkty za granicą, bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów celnych. Dzięki użyciu procedury ATA, wystawcy mogą importować swoje produkty tylko na czas trwania wydarzenia, co pozwala na oszczędności finansowe oraz uproszczenie formalności celnych. Konwencja ta jest szeroko stosowana w międzynarodowym handlu oraz na różnych targach i wystawach, takich jak targi technologiczne czy motoryzacyjne. Przykładowo, firma może przywieźć prototyp nowego produktu na targi bez konieczności opłacania ceł, o ile po zakończeniu wystawy towar zostanie zwrócony do kraju pochodzenia. Dodatkowo, procedura ta wiąże się z wydaniem tzw. książeczki ATA, która stanowi jeden z najważniejszych dokumentów w tym procesie.

Pytanie 32

Przy użyciu którego z wózków widłowych załadunek 30 paletowych jednostek ładunkowych, każda o masie brutto 1 290 kg zostanie wykonany w najkrótszym czasie?

udźwig 1 500 kg

średnia prędkość 6 km/h

udźwig 1 200 kg

średnia prędkość 12 km/h

udźwig 1 400 kg

średnia prędkość 8 km/h

udźwig 1 100 kg

średnia prędkość 15 km/h

Wózek 1.

Wózek 2.

Wózek 3.

Wózek 4.

A. Wózka 1.

B. Wózka 4.

C. Wózka 3.

D. Wózka 2.

Wybór niewłaściwego wózka widłowego do załadunku palet z masą brutto 1290 kg może prowadzić do wielu nieefektywności oraz zagrożeń. Wózek 2, mimo że może wydawać się atrakcyjny ze względu na swoją najwyższą prędkość, nie jest odpowiedni do tego zadania, ponieważ jego maksymalny udźwig jest niższy niż wymagana masa palety. Użycie wózka, który nie jest w stanie podnieść ładunku, nie tylko wydłuży czas załadunku, ale również zwiększa ryzyko uszkodzenia towaru oraz samego wózka, co może prowadzić do kosztownych napraw i przestojów. Podobnie, wózki 1 i 4, mimo że mogą posiadać odpowiedni udźwig, nie osiągają takiej prędkości roboczej jak wózek 3, co również przyczyni się do wydłużenia czasu operacji. Istotne jest, aby przy wyborze wózka brać pod uwagę zarówno jego udźwig, jak i szybkość pracy, w przeciwnym razie można napotkać na problemy z wydajnością i bezpieczeństwem. Przykładem niewłaściwego myślenia jest skupienie się wyłącznie na jednym parametrze, takim jak prędkość, podczas gdy rzeczywistość operacyjna wymaga kompleksowej oceny możliwości każdego wózka. To rozważenie wszystkich czynników jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa w magazynach oraz centrach dystrybucyjnych.

Pytanie 33

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru?

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Odział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Mazowiecki.

B. Małopolski.

C. Dolnośląski.

D. Pomorski.

Wybór innego oddziału, takiego jak "Pomorski", "Dolnośląski" czy "Mazowiecki", wskazuje na nieporozumienie dotyczące kluczowych wskaźników efektywności w branży transportowej. Wskaźnik niezawodności taboru jest fundamentalnym wskaźnikiem, który powinien być analizowany w kontekście porównawczym między różnymi oddziałami. Oddział dolnośląski, z wskaźnikiem wynoszącym 79,73%, jest znacznie poniżej oczekiwań branżowych, co wskazuje na problemy z utrzymaniem floty, które mogą prowadzić do większej liczby awarii, przestojów oraz niezadowolenia klientów. Mazowiecki oddział z wynikiem 87,90% oraz pomorski z 83,33% również nie osiągają poziomu, który zapewniałby optymalną operacyjność. Często mylone są pojęcia niezawodności oraz dostępności taboru; niezawodność odnosi się do zdolności taboru do funkcjonowania bez awarii w danym czasie, natomiast dostępność dotyczy ogólnej gotowości pojazdów do pracy. Dlatego też, wybierając odpowiedzi, należy dokładnie rozważyć, które wskaźniki są najbardziej istotne w kontekście jakości usług transportowych. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa, a w dłuższej perspektywie zmniejszyć jego konkurencyjność na rynku.

Pytanie 34

Wymiary palety EUR wynoszą 1 200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w jednej warstwie na naczepie o rozmiarach 13 620 x 2 460 mm (dł. x szer.)?

A. 26 pjł

B. 32 pjł

C. 27 pjł

D. 34 pjł

Aby obliczyć maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) na naczepie, musimy najpierw sprawdzić wymiary palety EUR i naczepy. Paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje 0,96 m² powierzchni. Naczepa ma wymiary 13620 mm x 2460 mm, co daje 33,54 m² powierzchni. Dzieląc powierzchnię naczepy przez powierzchnię palety, otrzymujemy: 33,54 m² / 0,96 m² = 34,92. Oznacza to, że w naczepie możemy pomieścić maksymalnie 34 palety w jednej warstwie. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie optymalizacja przestrzeni ładunkowej jest kluczowa dla efektywności transportu. W standardach branżowych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie optymalizacji wymiarów ładunków dla redukcji kosztów transportu i zwiększenia efektywności operacyjnej. Dlatego znajomość wymiarów i umiejętność obliczania takich wartości jest niezbędna w pracy każdego specjalisty zajmującego się logistyką i transportem.

Pytanie 35

W międzynarodowym liście przewozowym CMR, w polu oznaczonym Carrier, powinny być wprowadzone dane

A. nadawcy

B. przewoźnika

C. ubezpieczyciela

D. odbiorcy

W kontekście międzynarodowego transportu rzeczy, zrozumienie odpowiednich terminów i ich zastosowań jest kluczowe. Odpowiedzi wskazujące na odbiorcę czy nadawcę ignorują fundamentalną rolę przewoźnika w procesie przewozu. Odbiorca to osoba lub firma, która przyjmuje towary, a jego dane są istotne, ale nie w kontekście okna Carrier. Z kolei nadawca, odpowiedzialny za przygotowanie i nadanie przesyłki, również nie jest odpowiednim podmiotem do wpisania w tym polu. Zdarza się, że mylone są te pojęcia, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności za towar. Ubezpieczyciel, jak sama nazwa wskazuje, zajmuje się ochroną przed ryzykiem, ale nie ma bezpośredniego związku z transportem, a jego dane wpisuje się w innym kontekście. Wypełniając list CMR, niepełne lub błędne informacje mogą prowadzić do komplikacji prawnych oraz finansowych. Nieprawidłowe rozumienie roli przewoźnika w transporcie towarów może skutkować brakiem ścisłej odpowiedzialności w przypadku uszkodzenia lub zagubienia przesyłki. Warto zatem zaznajomić się z definicjami i obowiązkami wszystkich stron uczestniczących w procesie transportowym, aby uniknąć typowych błędów myślowych wynikających z nieznajomości tematu.

Pytanie 36

Jednostką ładunkową w kontenerze o objętości 1 TEU jest kontener

A. o szerokości 20 ft

B. o długości 20 ft

C. o szerokości 40 ft

D. o długości 40 ft

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na kontener o szerokości 40 ft lub długości 40 ft, jest błędny, ponieważ nie odpowiada definicji jednostki 1 TEU. Kontener o długości 40 ft (stóp) ma pojemność równą 2 TEU. To zrozumienie jest kluczowe w kontekście logistyki, gdzie precyzyjne określenie pojemności ładunkowej wpływa na strategię transportową. Podobnie, kontener o szerokości 20 ft nie odnosi się do standardowego wymiaru jednostki ładunkowej TEU, ponieważ szerokość kontenera nie jest czynnikiem decydującym o jego pojemności; to długość jest kluczowa. Takie nieścisłe rozumienie może prowadzić do nieefektywnego planowania transportu, co z kolei generuje dodatkowe koszty i opóźnienia w łańcuchu dostaw. W transporcie morskim i logistyce, standardy te są ustalane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) oraz praktyki branżowe, które mają na celu ułatwienie wymiany towarów na globalnym rynku. Nieprawidłowe interpretacje tych standardów mogą skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem przestrzeni ładunkowej, co jest kosztowne i nieefektywne dla firm zajmujących się transportem i handlem międzynarodowym.

Pytanie 37

Która umowa definiuje standardy, jakie powinny spełniać środki transportowe do przewozu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. SMGS

B. AGN

C. ATP

D. INTERBUS

Odpowiedzi INTERBUS, AGN oraz SMGS nie są właściwymi normami regulującymi transport szybko psujących się artykułów żywnościowych. INTERBUS to porozumienie dotyczące międzynarodowego transportu autobusowego, które koncentruje się na przewozie osób, a nie towarów. Nie ma zatem zastosowania w kontekście transportu produktów spożywczych. AGN, czyli Umowa dotycząca międzynarodowego transportu drogowego, reguluje kwestie transportu towarów, jednak nie w specjalny sposób odnosi się do szybko psujących się artykułów, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią w tym kontekście. Przykładowo, AGN nie określa szczegółowych wymagań dotyczących temperatury transportu, co jest kluczowe dla zachowania jakości żywności. Natomiast SMGS to zaś umowa regulująca międzynarodowy transport kolejowy w krajach WNP, co również nie dotyczy bezpośrednio transportu drogowego czy szybko psujących się produktów. Niezrozumienie różnicy między tymi normami a ATP może prowadzić do błędnych wniosków co do ich zastosowania w praktyce transportowej i może skutkować poważnymi konsekwencjami w zakresie bezpieczeństwa żywności oraz ryzykiem utraty towarów. Warto więc znać specyfikę poszczególnych umów oraz ich zakres zastosowania, aby podejmować odpowiednie decyzje w zakresie transportu.

Pytanie 38

Oblicz na podstawie zamieszczonego cennika koszt przewozu 5 ton ładunku na odległość 230 km.

Odległość	Stawka
0÷80 km	1 200,00 zł
powyżej 80 km	Stawka podstawowa jak do 80 km + 3,20 za każdy następny kilometr

A. 736,00 zł

B. 3 680,00 zł

C. 1 680,00 zł

D. 2 416,00 zł

Odpowiedź 1 680,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć koszt przewozu ładunku na odległość 230 km, należy uwzględnić stawkę podstawową za pierwsze 80 km oraz dodatkowe koszty za pozostałe kilometry. Koszt za pierwsze 80 km w tym przypadku wynosi 800,00 zł. Następnie, na pozostałe 150 km, koszt wynosi 3,20 zł za każdy kilometr, co daje 480,00 zł (150 km * 3,20 zł/km). Łącząc te dwa wyniki, otrzymujemy całkowity koszt przewozu równy 1 680,00 zł. Tego typu obliczenia są niezwykle ważne w logistyce oraz transporcie, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykład ten obrazuje zastosowanie praktycznych zasad kalkulacji kosztów transportu, które są zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak normy ISO oraz najlepsze praktyki w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 39

Który system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznego rejestrowania jednostek logistycznych opuszczających magazyn i załadowanych do środków transportu, przy użyciu fal radiowych?

A. EDI

B. GPS

C. RFID

D. GSM

Technologie GSM (Global System for Mobile Communications) oraz GPS (Global Positioning System) są powszechnie stosowane w komunikacji i lokalizacji, ale nie są przeznaczone do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych w kontekście ich ładowania na środki transportu. GSM jest systemem telefonii komórkowej, który umożliwia przesyłanie danych, ale jego zastosowanie w logistyce związane jest raczej z komunikacją, a nie identyfikacją produktów. Z kolei GPS koncentruje się na określaniu położenia geograficznego obiektów, a nie na ich identyfikacji czy rejestracji przy pomocy fal radiowych. W przypadku EDI (Electronic Data Interchange) mówimy o elektronicznej wymianie danych między podmiotami, co jest procesem zautomatyzowanym, jednak nie odnosi się bezpośrednio do fizycznej identyfikacji jednostek w czasie rzeczywistym. Prowadzi to do typowych błędów myślowych, polegających na myleniu różnych technologii i ich funkcji. W logistyce kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej technologii do identyfikacji i śledzenia towarów ma fundamentalne znaczenie dla optymalizacji procesów. Właściwe zrozumienie zastosowania RFID w kontekście automatycznej rejestracji jednostek logistycznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i unikania nieporozumień związanych z innymi technologiami.

Pytanie 40

Jak długo kierowca będzie prowadził pojazd w trakcie realizacji procesu transportowego, według poniższego wykazu czynności, które obejmują:
− przejazd z bazy do miejsca załadunku 15 min,
− załadunek 25 min,
− zabezpieczenie ładunku w pojeździe 10 min,
− odbiór dokumentacji od nadawcy 10 min,
− przewóz ładunku od nadawcy do odbiorcy 1 h 35 min,
− rozładunek 20 min,
− przekazanie dokumentów odbiorcy 5 min,
− powrót do bazy 1 h 25 min?

A. 3 h 00 min

B. 3 h 15 min

C. 4 h 25 min

D. 1 h 50 min

Wybór odpowiedzi opartej na złych założeniach może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy czasu transportu. Na przykład, odpowiedzi sugerujące krótszy czas prowadzenia pojazdu, takie jak 1 h 50 min lub 3 h 00 min, mogą wynikać z nieuwzględnienia wszystkich etapów transportu. Często popełnianym błędem jest pomijanie czasu powrotu do bazy lub mylenie czasu transportu z całkowitym czasem operacyjnym, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W rzeczywistości, aby dokładnie określić czas, który kierowca spędza w ruchu, należy uwzględnić wszystkie etapy, w których pojazd jest w ruchu, a nie tylko czas przebywania w drodze z nadawcą do odbiorcy. Odpowiedzi, które nie uwzględniają pełnego kontekstu, mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących planowania czasu pracy i efektywności operacyjnej. Ustalanie prawidłowych czasów transportu jest kluczowe dla przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, takich jak regulacje Unii Europejskiej, które określają maksymalne godziny prowadzenia pojazdu oraz okresy odpoczynku. Z tego powodu, dokładna analiza wszystkich czynności związanych z transportem jest niezbędna dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi standardami oraz dla efektywnego zarządzania flotą.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej