Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 12:29
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 12:43

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

Ilustracja do pytania
A. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania
B. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci
C. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30
D. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na to że usługa DHCP rutera została skonfigurowana w taki sposób aby przypisywać komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 stały adres IP 192.168.17.30. Tego typu konfiguracja jest znana jako rezerwacja DHCP i pozwala na przypisanie określonego adresu IP do konkretnego urządzenia w sieci co jest użyteczne w przypadku gdy chcemy zapewnić urządzeniu zawsze ten sam adres IP bez konieczności ręcznej konfiguracji na każdym urządzeniu. Przykładowo serwery drukarki czy inne urządzenia wymagające stałego adresu IP mogą korzystać z tej funkcji aby zapewnić stabilne i przewidywalne działanie w sieci. Rezerwacja IP jest kluczowym elementem zarządzania siecią pozwalającym na lepszą kontrolę nad alokacją zasobów sieciowych oraz uniknięcie konfliktów IP. Jest to szczególnie ważne w środowiskach biznesowych gdzie stabilność sieci ma bezpośredni wpływ na ciągłość operacyjną przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi rezerwacja DHCP jest preferowanym rozwiązaniem w porównaniu do ręcznego przypisywania adresów IP na urządzeniach co minimalizuje ryzyko błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 2

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. AERO
B. UNITY
C. XFCE
D. GNOME
Wybór AERO, UNITY lub GNOME jako środowiska graficznego dla systemu Linux w kontekście ograniczonych zasobów pamięci RAM jest nieadekwatny. AERO, będące częścią systemu Windows, nie ma zastosowania w systemach Linux i jego wymagania dotyczące pamięci są znacznie wyższe niż te, które oferują lekkie środowiska. UNITY, choć był popularny w przeszłości, ze względu na swoje graficzne efekty oraz integrację z platformą Ubuntu, wymaga znacznych zasobów, co może prowadzić do wolniejszej pracy na starszych sprzętach. Z kolei GNOME, mimo że oferuje nowoczesny interfejs użytkownika, także zawiera wiele funkcji i efektów wizualnych, które znacząco obciążają pamięć RAM. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, myśląc, że bardziej zaawansowane wizualnie środowiska będą lepsze w każdym przypadku. To podejście jest mylne, ponieważ rzeczywiste wymagania sprzętowe oraz wydajność systemu są kluczowe, szczególnie w przypadku starszych komputerów lub systemów, które operują w ograniczonych środowiskach. Dlatego zamiast korzystać z bardziej zasobożernych środowisk graficznych, warto rozważyć zastosowanie XFCE, które łączy w sobie funkcjonalność z niskimi wymaganiami sprzętowymi.

Pytanie 3

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się w drukarce laserowej?

A. laser
B. kaseta z tonerem
C. taśma barwiąca
D. pojemnik z tuszem
Kaseta z tonerem jest kluczowym elementem w drukarkach laserowych, ponieważ zawiera proszek tonerowy, który jest niezbędny do procesu drukowania. Toner, w postaci drobnych cząsteczek, jest przenoszony na bęben światłoczuły, gdzie pod wpływem lasera zostaje na niego naświetlony, a następnie przenoszony na papier. Użycie toneru zamiast tradycyjnego tuszu, jak w drukarkach atramentowych, ma wiele zalet – oferuje wyższą jakość wydruku, szczególnie w przypadku tekstów, a także dłuższą trwałość i odporność na blaknięcie. Z tego względu, kasety z tonerem stają się bardziej ekonomiczne w dłuższej perspektywie, co czyni je standardem w biurach i środowiskach wymagających intensywnego drukowania. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu kaset z tonerem oraz ich odpowiednia wymiana, co zapobiega uszkodzeniom sprzętu i zapewnia ciągłość procesu drukowania.

Pytanie 4

Aby zintegrować komputer z siecią LAN, należy użyć interfejsu

A. D-SUB
B. RJ-45
C. S/PDIF
D. LPT
Interfejs RJ-45 jest standardem używanym w sieciach Ethernet oraz LAN, który pozwala na fizyczne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych. Zastosowanie tego interfejsu umożliwia przesyłanie danych z prędkościami typowymi dla sieci lokalnych, wynoszącymi od 10 Mbps do nawet 10 Gbps w przypadku nowoczesnych technologii. Złącze RJ-45 jest odpowiedzialne za łączenie kabli miedzianych typu twisted pair, które są powszechnie stosowane w budowie infrastruktury sieciowej. W codziennych zastosowaniach, RJ-45 znajduje zastosowanie w podłączaniu komputerów do routerów, przełączników oraz punktów dostępowych. W standardzie ANSI/TIA-568 określono kolory przewodów w kablu Ethernet, co zapewnia spójność w instalacjach sieciowych. Warto również zwrócić uwagę na właściwości kabli, takie jak kategorie (np. Cat5e, Cat6), które wpływają na wydajność i przepustowość sieci. Przykładem zastosowania RJ-45 jest sieć biurowa, gdzie wiele komputerów jest podłączonych do switcha, umożliwiając współdzielenie zasobów i dostęp do internetu.

Pytanie 5

Który z wymienionych systemów operacyjnych nie obsługuje wielozadaniowości?

A. UNIX
B. Windows
C. DOS
D. Linux
W przypadku wybrania odpowiedzi dotyczącej systemów takich jak Linux, Windows czy UNIX, można dostrzec powszechne nieporozumienie w zakresie definicji systemów operacyjnych i ich architektur. Wszystkie wymienione systemy operacyjne to następcze rozwiązania, które obsługują wielozadaniowość, co oznacza, że mogą równolegle wykonywać wiele procesów. Linux, na przykład, jest oparty na architekturze wielozadaniowej, co pozwala użytkownikom na uruchamianie wielu aplikacji jednocześnie, co jest niezwykle przydatne w środowiskach serwerowych i stacjonarnych. Również Windows, który dominował na rynku systemów operacyjnych dla komputerów osobistych, od swoich wczesnych wersji wprowadzał zaawansowane mechanizmy zarządzania pamięcią i procesami, umożliwiając efektywne działanie wielu programów w tym samym czasie. UNIX z kolei, będący fundamentem wielu nowoczesnych systemów operacyjnych, również wprowadzał zaawansowane mechanizmy wielozadaniowości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii oprogramowania. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie architektury systemu operacyjnego z jego funkcjonalnościami. Warto zwrócić uwagę, że systemy silnie oparte na modelu wielozadaniowym przekształciły sposób, w jaki użytkownicy korzystają z komputerów, wprowadzając wygodę oraz zwiększając efektywność pracy."

Pytanie 6

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zewnętrznymi atakami jest wykorzystanie

A. programu antywirusowego
B. serwera Proxy
C. blokady portu 80
D. zapory sieciowej
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowy element zabezpieczeń sieciowych, który monitoruje i kontroluje ruch sieciowy w oparciu o określone zasady bezpieczeństwa. Jej głównym zadaniem jest blokowanie nieautoryzowanego dostępu do sieci oraz ochrona przed atakami z zewnątrz. W praktyce zapory sieciowe mogą być zarówno sprzętowe, jak i programowe, co pozwala na ich elastyczne zastosowanie w różnych środowiskach. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być konfiguracja reguł, które pozwalają na dostęp do zasobów jedynie z zaufanych adresów IP, a blokują wszystkie inne połączenia. Ponadto, zapory sieciowe mogą być zintegrowane z systemami wykrywania włamań (IDS) oraz rozwiązaniami typu Unified Threat Management (UTM), co dodatkowo zwiększa poziom ochrony. Stosowanie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak model bezpieczeństwa wielowarstwowego, w którym różne technologie ochrony współpracują w celu zwiększenia ogólnego bezpieczeństwa sieci. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 podkreślają znaczenie skutecznego zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji, co obejmuje również wdrażanie efektywnych zapór sieciowych.

Pytanie 7

Czym jest serwer poczty elektronicznej?

A. Postfix
B. MySQL
C. Firebird
D. PostgreSQL
Postfix jest jednym z najpopularniejszych serwerów poczty e-mail, używanym do wysyłania i odbierania wiadomości e-mail w Internecie. Jako serwer poczty, Postfix działa jako agent transportowy, co oznacza, że odpowiedzialny jest za zarządzanie przesyłaniem wiadomości między różnymi serwerami oraz ich dostarczaniem do lokalnych skrzynek pocztowych. Jest to oprogramowanie typu open-source, co daje użytkownikom możliwość dostosowania i rozbudowy w zależności od ich potrzeb. Przykładowo, wiele organizacji korzysta z Postfixa w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak Dovecot, aby stworzyć kompleksowy system pocztowy, który obsługuje zarówno protokół SMTP do wysyłania wiadomości, jak i IMAP/POP3 do ich odbierania. Postfix charakteryzuje się wysoką wydajnością, elastycznością oraz dużą skalowalnością, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla firm różnej wielkości. Dobra praktyka w konfiguracji Postfixa obejmuje zabezpieczenie serwera za pomocą metod takich jak TLS oraz autoryzacja użytkowników, co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 8

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. EPROM
B. PROM
C. EEPROM
D. ROM
EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest odmienna od standardowego ROM, ponieważ można ją programować i kasować. Kluczową cechą EPROM jest możliwość kasowania danych przy użyciu światła ultrafioletowego, co umożliwia wielokrotne programowanie tej samej kości. Dzięki temu EPROM znajduje zastosowanie w obszarach, gdzie wymagane jest częste aktualizowanie oprogramowania, jak na przykład w systemach wbudowanych czy elektronice użytkowej. W praktyce, EPROM jest wykorzystywana do przechowywania stałych danych, które mogą wymagać aktualizacji, co czyni ją bardziej elastyczną niż standardowy ROM. Dobre praktyki w branży zakładają, że EPROM powinna być wykorzystywana w projektach, gdzie istotne są zarówno koszty produkcji, jak i elastyczność aktualizacji oprogramowania. Zastosowania EPROM obejmują również prototypowanie, gdzie inżynierowie mogą testować różne wersje oprogramowania przed wprowadzeniem ich na rynek.

Pytanie 9

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom
B. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego
C. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego
D. Przechowuje dane o obiektach w sieci
Usługa katalogowa Active Directory (AD) w systemach Windows Server odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasobami i użytkownikami w sieci. Jej głównym zadaniem jest przechowywanie informacji o obiektach znajdujących się w sieci, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, drukarki oraz inne zasoby sieciowe. Obiekty te są zorganizowane w hierarchiczną strukturę, co ułatwia zarządzanie i dostęp do danych. Przykładowo, dzięki AD administratorzy mogą szybko odnaleźć konta użytkowników, przypisać im odpowiednie uprawnienia lub zresetować hasła. Dodatkowo, Active Directory umożliwia implementację polityk grupowych (Group Policies), co pozwala na centralne zarządzanie ustawieniami systemów operacyjnych i aplikacji w organizacji. W kontekście bezpieczeństwa, AD bazuje na standardach takich jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia interoperacyjność z innymi systemami katalogowymi. Zastosowanie AD w codziennej pracy IT przynosi korzyści w postaci uproszczenia administracji oraz zwiększenia bezpieczeństwa dostępu do zasobów sieciowych.

Pytanie 10

Przed rozpoczęciem instalacji sterownika dla urządzenia peryferyjnego system Windows powinien weryfikować, czy dany sterownik ma podpis

A. zaufany
B. cyfrowy
C. kryptograficzny
D. elektroniczny
Wybranie odpowiedzi 'kryptograficzny', 'zaufany' lub 'elektroniczny' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii związanej z bezpieczeństwem oprogramowania. Choć każdy z tych terminów może mieć swoje znaczenie w kontekście technologii informacyjnej, żaden z nich nie odnosi się bezpośrednio do specyficznego procesu weryfikacji, który stosuje system Windows. Termin 'kryptograficzny' odnosi się ogólnie do technik używanych do zabezpieczania informacji, ale nie jest wystarczająco precyzyjny, aby opisać, co rzeczywiście dzieje się podczas instalacji sterownika. Z kolei 'zaufany' to termin zbyt subiektywny i nieokreślony, który nie ma odniesienia do technicznych standardów weryfikacji. Ostatnia opcja, 'elektroniczny', również nie oddaje specyfiki podpisu, który jest cyfrowym mechanizmem potwierdzającym autentyczność i integralność pliku. Powoduje to mylne wrażenie, że każda forma weryfikacji, która obejmuje elektronikę, jest wystarczająca dla zapewnienia bezpieczeństwa, co jest nieprawidłowe. Kluczowym błędem jest pomieszanie pojęć związanych z różnymi metodami zabezpieczeń, co prowadzi do niepełnego zrozumienia istoty procesu. W rzeczywistości, cyfrowy podpis jest jedynym, właściwym mechanizmem w tym kontekście, który łączy kryptografię z praktycznym zastosowaniem weryfikacji sterowników.

Pytanie 11

Wskaż złącze, które nie jest stosowane w zasilaczach ATX?

A. PCI-E
B. DE-15/HD-15
C. SATA Connector
D. MPC
Złącze DE-15/HD-15, znane również jako złącze VGA, jest interfejsem analogowym używanym głównie do przesyłania sygnału wideo z komputera do monitora. Nie jest to złącze stosowane w zasilaczach ATX, które są projektowane z myślą o zasilaniu komponentów komputerowych, a nie o przesyłaniu sygnałów wideo. Zasilacze ATX wykorzystują złącza takie jak 24-pinowe złącze główne, złącza 4/8-pinowe do procesora, złącza SATA do dysków twardych oraz złącza PCI-E do kart graficznych. Przykładem zastosowania złącza DE-15/HD-15 jest podłączanie starszych monitorów CRT lub projektorów, podczas gdy w nowoczesnych systemach dominują złącza cyfrowe, takie jak HDMI czy DisplayPort. Zrozumienie różnorodnych typów złączy i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego montażu oraz diagnostyki komputerów.

Pytanie 12

Wydanie komendy chmod 400 nazwa_pliku w systemie Linux spowoduje, że właściciel pliku

A. będzie miał możliwość usunięcia go
B. będzie miał możliwość jego uruchomienia
C. nie będzie mógł uzyskać do niego dostępu
D. będzie miał możliwość jego odczytu
Odpowiedzi sugerujące, że właściciel pliku będzie mógł go uruchomić, usunąć lub nie będzie miał do niego dostępu, wynikają z nieporozumienia dotyczącego systemu uprawnień w systemie Linux. Właściciel pliku posiada prawo do odczytu, co oznacza, że może zapoznać się z jego zawartością, ale nie może go uruchomić ani modyfikować. W przypadku uruchamiania pliku, konieczne jest posiadanie uprawnienia do wykonania (execute), które w przypadku chmod 400 nie jest przyznane. W kontekście usuwania pliku, uprawnienie do tego nie jest bezpośrednio związane z uprawnieniami odczytu czy zapisu pliku. Użytkownik może usunąć plik, jeśli ma odpowiednie uprawnienia do katalogu, w którym ten plik się znajduje. Z kolei odpowiedź sugerująca, że właściciel nie ma dostępu do pliku, kompletnie pomija fakt, że w przypadku uprawnień 400, właściciel ma możliwość odczytu, co oznacza, że dostęp teoretycznie istnieje, choć w ograniczonym zakresie. Te błędne koncepcje często wynikają z niepełnego zrozumienia modelu uprawnień w systemie Linux, w którym kluczowe jest rozróżnienie między różnymi typami uprawnień - odczytu, zapisu i wykonania - oraz ich wpływu na interakcję z plikami.

Pytanie 13

Jakie polecenie należy wydać, aby uzyskać listę plików spełniających dane kryteria?

 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 mama.xls
-rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 tata.txt
-rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test2.jpg
-rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test.jpg

A. find *.jpg | *a*
B. dir *a*.jpg
C. grep *a* *.jpg
D. ls -l *a* *.jpg
Polecenie ls -l *a* *.jpg jest prawidłowe, ponieważ wykorzystuje narzędzie ls do listowania plików w katalogu. Parametr -l umożliwia wyświetlenie szczegółowych informacji o plikach, takich jak prawa dostępu, właściciel i rozmiar. Użycie wzorców *a* oraz *.jpg pozwala na filtrowanie plików zawierających literę a oraz tych z rozszerzeniem jpg. Dzięki temu użytkownik może uzyskać precyzyjne informacje o interesujących go plikach. Stosowanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami Linux, umożliwiając szybkie i efektywne zarządzanie plikami. Przykładowo, użycie ls -l *a*.jpg wyświetli wszystkie pliki jpg zawierające literę a w nazwie, co jest przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik musi zidentyfikować konkretne pliki graficzne w dużym zbiorze danych. Polecenie ls jest integralną częścią codziennej pracy administratorów systemów, dlatego zrozumienie jego mechanizmów i możliwości jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu środowiskiem Linux.

Pytanie 14

Jakie oprogramowanie służy do sprawdzania sterowników w systemie Windows?

A. replace
B. verifier
C. sfc
D. debug
Odpowiedź 'verifier' jest prawidłowa, ponieważ narzędzie to, znane jako Driver Verifier, jest specjalistycznym programem wbudowanym w system operacyjny Windows, który służy do weryfikacji i analizy działania sterowników. Umożliwia ono identyfikację problematycznych sterowników, które mogą powodować niestabilność systemu, błędy BSOD (Blue Screen of Death) oraz inne problemy związane z wydajnością. W praktyce, po uruchomieniu Driver Verifier, system zaczyna monitorować aktywność sterowników i zgłaszać wszelkie naruszenia zasad programowania, takie jak błędy w zarządzaniu pamięcią czy niepoprawne operacje na obiektach. Przykładowo, administratorzy systemów mogą używać tego narzędzia do diagnozowania problemów po aktualizacji sprzętu lub sterowników, a także do testowania nowych sterowników przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym. Dobre praktyki w zakresie zarządzania systemem operacyjnym zalecają regularne korzystanie z Driver Verifier jako część procesu wdrażania i utrzymania systemów, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo.

Pytanie 15

Aby uniknąć utraty danych w aplikacji do ewidencji uczniów, po zakończonej pracy każdego dnia należy wykonać

A. bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego
B. aktualizację systemu operacyjnego
C. aktualizację systemu
D. kopię zapasową danych programu
Wykonywanie kopii zapasowej danych programu jest kluczowym elementem strategii zarządzania danymi w każdej organizacji. Polityka tworzenia kopii zapasowych powinna być zgodna z zasadami dobrego zarządzania danymi, które zalecają regularne archiwizowanie informacji, aby zminimalizować ryzyko utraty cennych danych. Kopie zapasowe powinny być przechowywane w bezpiecznym miejscu, oddzielonym od głównego systemu, co zabezpiecza je przed utratą na skutek awarii sprzętu czy cyberataków. Przykładowo, korzystając z oprogramowania do ewidencji uczniów, warto ustalić harmonogram automatycznego tworzenia kopii zapasowych na koniec każdego dnia, co zapewnia, że wszystkie zmiany wprowadzone w trakcie dnia będą zapisane. Dodatkowo, warto zapoznać się z różnymi metodami tworzenia kopii zapasowych, takimi jak pełne, różnicowe czy przyrostowe, aby dopasować je do potrzeb organizacji. Takie podejście zwiększa bezpieczeństwo danych i zapewnia ich dostępność w razie awarii.

Pytanie 16

Poprzez użycie opisanego urządzenia możliwe jest wykonanie diagnostyki działania

Ilustracja do pytania
A. interfejsu SATA
B. zasilacza ATX
C. pamięci RAM
D. modułu DAC karty graficznej
Urządzenie przedstawione na zdjęciu to multimetr cyfrowy który jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce zasilaczy ATX. Multimetr umożliwia pomiar napięcia prądu i oporu co jest kluczowe przy analizie poprawności działania zasilacza komputerowego. W kontekście zasilaczy ATX ważne jest aby zmierzyć napięcia na liniach 3.3V 5V i 12V aby upewnić się że mieszczą się w określonych przez standard ATX tolerancjach. Na przykład linia 12V powinna być w granicach 11.4V do 12.6V. Multimetr może pomóc również w wykryciu ewentualnych zwarć poprzez testowanie ciągłości obwodu. Ponadto zasilacze ATX muszą utrzymywać stabilność napięcia pod obciążeniem co można zweryfikować przy pomocy multimetru podłączając go podczas pracy. Normy takie jak ATX12V definiują wymagania i specyfikacje dla zasilaczy komputerowych a korzystanie z odpowiednich narzędzi pomiarowych umożliwia spełnienie tych standardów. Regularna diagnostyka z użyciem multimetru przyczynia się do utrzymania bezpieczeństwa i niezawodności systemów komputerowych.

Pytanie 17

Optyczna rozdzielczość to jeden z właściwych parametrów

A. monitora
B. modemu
C. drukarki
D. skanera
Rozdzielczość optyczna to kluczowy parametr skanera, który określa zdolność urządzenia do rozróżniania szczegółów na zeskanowanym obrazie. Mierzy się ją w punktach na cal (dpi - dots per inch). Im wyższa rozdzielczość, tym więcej szczegółów jest w stanie uchwycić skaner, co jest niezwykle istotne w kontekście cyfryzacji dokumentów, archiwizacji zdjęć czy skanowania dzieł sztuki. Na przykład, skanery o rozdzielczości 300 dpi są zazwyczaj wystarczające do skanowania dokumentów tekstowych, natomiast wartości 600 dpi lub wyższe są rekomendowane do skanowania fotografii, gdzie detale mają kluczowe znaczenie. W zastosowaniach profesjonalnych, takich jak grafika komputerowa czy medycyna, rozdzielczość optyczna ma znaczenie dla jakości końcowego obrazu. Standardy branżowe, takie jak ISO 16067-1, definiują metody pomiarów rozdzielczości, co pozwala na porównywanie wydajności różnych modeli skanerów. Zrozumienie tego parametru jest niezbędne dla użytkowników poszukujących sprzętu najlepiej odpowiadającego ich potrzebom.

Pytanie 18

Aby zabezpieczyć komputery w lokalnej sieci przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. bloku okienek pop-up
B. zapory ogniowej
C. programu antywirusowego
D. filtru antyspamowego
Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS (Denial of Service). Zasada działania zapory ogniowej polega na monitorowaniu i kontrolowaniu ruchu sieciowego, który wchodzi i wychodzi z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym w zaporze, można zablokować podejrzany ruch oraz pozwalać tylko na ten, który jest autoryzowany. Przykładowo, zapora może blokować nieznane adresy IP, które próbują uzyskać dostęp do lokalnych zasobów, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa. W praktyce, organizacje korzystają z zapór zarówno sprzętowych, jak i programowych, aby stworzyć wielowarstwową architekturę zabezpieczeń. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie reguł zapory oraz audytowanie logów w celu wykrywania potencjalnych zagrożeń. Normy takie jak ISO/IEC 27001 zalecają wykorzystanie zapór ogniowych jako elementu ochrony informacji, co podkreśla ich znaczenie w kontekście globalnych standardów bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera
B. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością
C. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji
D. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia
Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 20

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji
B. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system
C. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika
D. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu
Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Pytanie 21

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. yum upgrade
B. kernel update
C. system update
D. apt-get upgrade albo apt upgrade
Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 22

Jakie urządzenie ilustruje zamieszczony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Koncentrator
B. Przełącznik
C. Punkt dostępowy
D. Most sieciowy
Punkt dostępowy, znany również jako access point, to urządzenie umożliwiające bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej (LAN). W praktyce, punkty dostępowe są kluczowym elementem infrastruktury sieci bezprzewodowych, takich jak Wi-Fi, gdzie służą jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, jak laptopy, smartfony, czy tablety. Warto zauważyć, że punkty dostępowe często stosowane są w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura, szkoły, czy lotniska, gdzie umożliwiają wielu użytkownikom jednoczesne połączenie się z internetem zgodnie z odpowiednimi standardami, np. IEEE 802.11. Dobrym przykładem zastosowania punktu dostępowego jest jego integracja z siecią w celu rozszerzenia zasięgu sygnału, co pozwala na lepsze pokrycie i minimalizację martwych stref. Kluczowe aspekty konfiguracji punktów dostępowych obejmują zarządzanie kanałami i częstotliwościami w celu zminimalizowania interferencji oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, np. poprzez zastosowanie szyfrowania WPA3. Dzięki tym cechom, punkty dostępowe stanowią fundament nowoczesnych, elastycznych sieci bezprzewodowych, wspierając mobilność i łączność użytkowników w różnych środowiskach.

Pytanie 23

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia lub opuszczenia konkretnej grupy rozgłoszeniowej?

A. Ipconfig /release
B. Tracert
C. Ipconfig /registrdns
D. Nslookup
Odpowiedź 'Nslookup' jest nietrafiona w tym kontekście. Tak naprawdę chodzi tu o IGMP, czyli Internet Group Management Protocol. To protokół, którego używają komputery w sieciach IP, żeby ogarnąć, kto jest w jakiej grupie rozgłoszeniowej. Dzięki IGMP urządzenia dają znać routerom, czy chcą dołączyć do jakiejś grupy multicastowej, czy z niej uciec. Znajdziesz to na przykład w transmisjach wideo na żywo, gdzie wiele osób chce oglądać ten sam strumień. Router wykorzystując IGMP, ogarnia ten ruch multicastowy, co pozwala zaoszczędzić pasmo i sprawić, że wszystko działa sprawniej. Ważne jest, żeby zrozumieć, jak IGMP działa i jak się go używa, bo to kluczowy element w architekturze multicastowej. To naprawdę istotna wiedza dla tych, którzy zajmują się sieciami i muszą zarządzać ruchem w swoich systemach.

Pytanie 24

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. POP (Post Office Protocol)
B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
C. SIP (Session Initiation Protocol)
D. SNMP (Simple Network Management Protocol)
SIP, czyli Session Initiation Protocol, to jeden z najważniejszych protokołów w telefonii VoIP. Odpowiada za wszystko, co związane z rozpoczęciem, modyfikowaniem i kończeniem sesji multimedialnych, jak na przykład połączenia głosowe i wideo. Dzięki SIP można łatwo nawiązać połączenie między kilkoma osobami, a także zarządzać informacjami, takimi jak kodeki audio czy wideo, które są niezbędne do prawidłowego działania. Zauważyłem, że ten protokół jest niezwykle elastyczny i świetnie współpracuje z innymi technologiami, co czyni go standardem w nowoczesnych systemach telefonii IP. Przykładem mogą być programy jak Skype czy Zoom, które korzystają z SIP do łączenia nas w czasie rozmów wideo. Co więcej, ten protokół radzi sobie w różnych sytuacjach – od prostych połączeń głosowych po bardziej skomplikowane systemy konferencyjne, więc naprawdę jest to wszechstronne narzędzie. Jeśli sięgniemy do standardów IETF i RFC 3261, to znajdziemy tam zasady działania SIP, które pomagają w jego szerokiej akceptacji w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 25

W systemie Linux polecenie chmod 321 start spowoduje przyznanie poniższych uprawnień plikowi start:

A. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla innych
B. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych
C. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych
D. odczyt, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy oraz odczyt dla innych
Odpowiedź dotycząca nadania uprawnień za pomocą polecenia chmod 321 jest poprawna. Warto przypomnieć, że liczby używane w poleceniu chmod są interpretowane jako wartości ósemkowe, gdzie każda cyfra reprezentuje uprawnienia dla właściciela, grupy oraz pozostałych użytkowników. Wartość 3 (czyli binarnie 011) oznacza zapis (1) i wykonanie (1) dla właściciela pliku, co w praktyce umożliwia m.in. edytowanie i uruchamianie skryptu. Druga cyfra, 2, przyznaje grupie uprawnienie do zapisu (0b010), co pozwala na modyfikację pliku przez członków grupy. Ostatnia cyfra, 1, oznacza wykonanie (1) dla pozostałych użytkowników (0b001), co umożliwia im uruchamianie pliku, ale bez możliwości jego modyfikacji czy odczytu. To podejście jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux, gdzie minimalizacja uprawnień jest kluczowa dla ochrony danych. Przykładem zastosowania tych uprawnień może być skrypt, który powinien być uruchamiany przez wszystkich użytkowników, ale tylko jego właściciel powinien mieć możliwość wprowadzania zmian.

Pytanie 26

Który z standardów Gigabit Ethernet pozwala na stworzenie segmentów sieci o długości 550 m/5000 m przy szybkości przesyłu danych 1 Gb/s?

A. 1000Base-SX
B. 1000Base-T
C. 1000Base-LX
D. 1000Base-FX
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 1000Base-FX, 1000Base-SX czy 1000Base-T, opiera się na niepełnym zrozumieniu specyfikacji i właściwości tych standardów. 1000Base-T, na przykład, jest standardem zaprojektowanym do pracy w sieciach miedzianych i obsługuje długości do 100 m, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem dla wymagań dotyczących większych odległości. Jego zastosowanie jest ograniczone do lokalnych sieci, gdzie nie można osiągnąć długości przekraczających 100 m, co znacznie ogranicza jego funkcjonalność w kontekście budowy segmentów o długościach 550 m lub więcej. 1000Base-SX, z kolei, jest przeznaczony głównie do zastosowań w światłowodach wielomodowych, oferując maksymalną długość transmisji do 550 m, jednak nie spełnia wymogów dla dłuższych połączeń. Ostatecznie, 1000Base-FX, mimo że jest kompatybilny z mniejszymi odległościami w technologii światłowodowej, nie oferuje na tyle dużych zasięgów, aby konkurować z 1000Base-LX w kontekście wielodystansowych wdrożeń sieciowych. Warto więc dążyć do pełniejszego zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami, aby podejmować trafne decyzje w projektowaniu i implementacji sieci.

Pytanie 27

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WPA (Wi-Fi Protected Access)
B. WEP (Wired Equivalent Privacy)
C. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)
D. WPS (Wi-Fi Protected Setup)
WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) jest najbardziej zaawansowanym mechanizmem zabezpieczeń dla sieci bezprzewodowych standardu 802.11n. Wprowadza on silne algorytmy szyfrowania oparty na AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bezpieczniejszy od starszych standardów, takich jak WEP czy WPA. Dzięki zastosowaniu protokołu 802.1X, WPA2 zapewnia także lepszą autoryzację użytkowników, co pozwala na bardziej kontrolowany dostęp do zasobów sieciowych. W praktyce, WPA2 jest standardem stosowanym w większości nowoczesnych routerów i punktów dostępowych, co czyni go de facto normą w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych. Przykładem zastosowania WPA2 jest jego użycie w sieciach domowych oraz biurowych, gdzie użytkownicy mogą korzystać z silnego szyfrowania, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy podsłuchiwania przesyłanych danych. Warto również wspomnieć, że WPA2 obsługuje różne tryby pracy, w tym Personal i Enterprise, co pozwala na elastyczne dostosowanie zabezpieczeń do różnych środowisk i potrzeb organizacji.

Pytanie 28

Jakie urządzenia wykorzystuje się do porównywania liczb w systemie binarnym?

A. komparatory
B. sumatory
C. demultipleksery
D. multipleksery
Komparatory to układy elektroniczne, które służą do porównywania wartości binarnych. Ich głównym zadaniem jest określenie, która z porównywanych liczb jest większa, mniejsza lub równa. Komparatory są kluczowym elementem w systemach cyfrowych, od prostych układów logicznych po złożone procesory. Przykładowo, w systemach mikroprocesorowych komparatory są używane do operacji porównawczych w instrukcjach warunkowych, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie wartości rejestrów. W praktyce, komparatory stosuje się również w aplikacjach analogowych, takich jak porównywarki napięcia. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak IEEE, definiują funkcjonowanie i parametry komparatorów, co zapewnia ich interoperacyjność w różnych systemach. Dobrą praktyką jest także stosowanie komparatorów w układach z minimalnym opóźnieniem, co zwiększa wydajność obliczeń w systemach wymagających szybkiej analizy danych.

Pytanie 29

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(o)
B. 7(B)
C. 7(D)
D. 7(H)
Zapis liczby siedem w systemie ósemkowym to 7(o), co oznacza, że liczba ta jest przedstawiona w systemie pozycyjnym z podstawą 8. System ósemkowy używa cyfr od 0 do 7, a liczby w tym systemie są reprezentowane w sposób podobny do innych systemów pozycyjnych, takich jak dziesiętny (podstawa 10) czy binarny (podstawa 2). W praktyce, system ósemkowy znajduje zastosowanie w programowaniu i w systemach komputerowych, gdzie może być używany do reprezentacji danych w bardziej kompaktowy sposób. Przykładowo, w niektórych językach programowania, takich jak C czy Java, liczby ósemkowe zaczynają się od zera, co oznacza, że 07 to liczba siedem w systemie ósemkowym. Ponadto, użycie systemu ósemkowego może być korzystne w kontekście konwersji danych, gdzie każdy oktet (8-bitowa jednostka) może być reprezentowany jako liczba ósemkowa. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla programistów i inżynierów zajmujących się systemami wbudowanymi oraz aplikacjami niskopoziomowymi.

Pytanie 30

W strukturze sieciowej zaleca się umiejscowienie jednego punktu abonenckiego na powierzchni wynoszącej

A. 20m^2
B. 30m^2
C. 5m^2
D. 10m^2
W sieci strukturalnej, umieszczenie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10m² jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi efektywności i wydajności sieci. Takie podejście pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury, zapewniając jednocześnie odpowiednią jakość usług dla użytkowników końcowych. W praktyce, zagęszczenie punktów abonenckich na mniejszej powierzchni, takiej jak 10m², umożliwia szybszy dostęp do szerokopasmowego internetu i lepszą jakość transmisji danych. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak te określone przez ITU (Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną) oraz lokalne regulacje, rekomendują podobne wartości w kontekście planowania sieci. Przykładowo, w większych miastach, gdzie gęstość zaludnienia jest wysoka, efektywne rozmieszczenie punktów abonenckich na mniejszych powierzchniach jest kluczem do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na usługi telekomunikacyjne. Warto również wspomnieć, że zmiany w zachowaniach użytkowników, takie jak większe korzystanie z usług strumieniowych, dodatkowo uzasadniają potrzebę takiego rozmieszczenia, aby zminimalizować opóźnienia i zwiększyć przepustowość sieci.

Pytanie 31

Jakie są skutki działania poniższego polecenia ```netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53```?

A. Blokowanie działania usługi DNS opartej na protokole TCP
B. Zaimportowanie ustawienia zapory sieciowej z katalogu in action
C. Otworzenie portu 53 dla protokołu TCP
D. Wyłączenie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej
Większość z pozostałych odpowiedzi jest po prostu błędna, bo źle interpretują to polecenie dotyczące reguły zapory. Sformułowanie 'otwarcie portu 53 dla TCP' to kompletne nieporozumienie, bo to polecenie nie otwiera, tylko blokuje port. Otwarcie portu oznacza, że ruch na nim jest dozwolony, a to sprzeczne z tym, co mówi akcja 'deny'. A ta odpowiedź, co mówi 'usunięcie z zapory reguły Open', też jest myląca. To polecenie dodaje nową regułę, a nie usuwa jakąkolwiek. To dość ważne, żeby to wiedzieć. Co do importowania ustawień zapory z katalogu in action, to w ogóle nie pasuje, bo to polecenie nie dotyczy importu, a tworzenia reguły. Sporo osób myli blokowanie ruchu z jego otwieraniem lub usuwaniem, co prowadzi do błędnego rozumienia mechanizmów zabezpieczeń. Uważam, że kluczowe jest, żeby przed jakimiś zmianami w ustawieniach zapory dobrze zrozumieć, co każda reguła robi, żeby nie zablokować czegoś ważnego w sieci.

Pytanie 32

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 101101001011010
B. 101010110101010
C. 1,0101010010101E+015
D. 1,0100101101001E+015
Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 33

Aby zminimalizować ryzyko wyładowań elektrostatycznych podczas wymiany komponentów komputerowych, technik powinien wykorzystać

A. odzież poliestrową
B. matę i opaskę antystatyczną
C. okulary ochronne
D. rękawice gumowe
Stosowanie maty i opaski antystatycznej jest kluczowym środkiem zapobiegawczym w procesie wymiany podzespołów komputerowych. Mata antystatyczna służy do uziemienia sprzętu i osób pracujących, co skutecznie minimalizuje ryzyko powstania ładunków elektrostatycznych. Opaska antystatyczna, noszona na nadgarstku, również jest podłączona do uziemienia, co zapewnia ciągłe odprowadzanie ładunków. W praktyce oznacza to, że gdy technik dotyka podzespołów, takich jak płyty główne czy karty graficzne, nie stwarza ryzyka uszkodzenia związanego z wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). W branży IT stosowanie tych środków ochrony jest szeroko rekomendowane, jako część dobrych praktyk w zakresie bezpiecznego zarządzania sprzętem. Zgodnie z normą ANSI/ESD S20.20, przedsiębiorstwa powinny wdrażać odpowiednie procedury ESD, aby ochronić swoje zasoby. Dbanie o zapobieganie ESD nie tylko chroni sprzęt, ale również wydłuża jego żywotność i stabilność działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 34

Aby otworzyć konsolę przedstawioną na ilustracji, należy wpisać w oknie poleceń

Ilustracja do pytania
A. gpupdate
B. mmc
C. eventvwr
D. gpedit
Polecenie mmc (Microsoft Management Console) jest używane do uruchamiania konsoli zarządzania systemem Windows. MMC jest elastycznym narzędziem, które pozwala administratorom systemów centralnie zarządzać komputerami i zasobami sieciowymi. Konsola zawiera różne przystawki, które można dostosować do potrzeb zarządzania, takie jak zarządzanie użytkownikami, zadaniami, zasadami grupy i wiele innych. W praktyce, mmc jest często używane do tworzenia i zarządzania dedykowanymi konsolami, które zawierają tylko potrzebne przystawki, co ułatwia skoncentrowane zarządzanie różnymi aspektami systemu. Administratorzy mogą zapisywać takie skonfigurowane konsolki i udostępniać je innym użytkownikom, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi dotyczącymi standaryzacji i automatyzacji procesów administracyjnych. Dodatkowo, mmc wspiera funkcje bezpieczeństwa, takie jak ograniczenie dostępu do określonych przystawek, co jest istotnym elementem w zarządzaniu dużymi środowiskami IT. Poprawne wykorzystanie tego narzędzia może znacząco zwiększyć efektywność zarządzania systemami, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku IT.

Pytanie 35

Jak najlepiej chronić zebrane dane przed dostępem w przypadku kradzieży komputera?

A. przygotować punkt przywracania systemu
B. wdrożyć szyfrowanie partycji
C. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich istotnych plików
D. ochronić konta za pomocą hasła
Zastosowanie atrybutu ukrytego dla plików nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony danych. Chociaż pliki z atrybutem ukrytym są mniej widoczne dla przeciętnego użytkownika, nie są one chronione przed dostępem, a to oznacza, że osoba z odpowiednią wiedzą techniczną może je łatwo odkryć. Z kolei punkt przywracania systemu służy głównie do przywracania stanu systemu operacyjnego w przypadku awarii, co nie ma bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo danych w kontekście ich kradzieży. Zabezpieczenie kont hasłem również nie jest wystarczające, ponieważ w przypadku kradzieży sprzętu, fizyczny dostęp do komputera umożliwia potencjalnemu złodziejowi ominięcie zabezpieczeń systemowych. Oparcie się tylko na hasłach nie chroni przed atakami typu brute force czy phishing, które mogą prowadzić do utraty dostępu do danych. Dlatego ważne jest, aby podejść do ochrony danych w sposób kompleksowy, stosując szyfrowanie, które nie tylko ukrywa dane, ale i skutecznie je zabezpiecza przed nieautoryzowanym dostępem. Współczesne standardy bezpieczeństwa wskazują, że szyfrowanie jest podstawowym elementem każdego systemu ochrony informacji, co czyni je niezastąpionym narzędziem w ochronie danych.

Pytanie 36

Pamięć, która działa jako pośrednik pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem o dużej prędkości, to

A. SSD
B. ROM
C. CACHE
D. FDD
Pamięć CACHE jest kluczowym elementem architektury komputerowej, służącym jako bufor pomiędzy procesorem a wolną pamięcią operacyjną (RAM). Działa na zasadzie przechowywania najczęściej używanych danych i instrukcji, co pozwala na znaczne przyspieszenie operacji obliczeniowych. Procesor, mając dostęp do pamięci CACHE, może znacznie szybciej wykonać operacje niż w przypadku konieczności odwoływania się do pamięci RAM. Przykładowo, w przypadku gier komputerowych, które wymagają szybkiego przetwarzania dużych ilości danych, pamięć CACHE umożliwia płynniejsze działanie i szybsze ładowanie zasobów. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów komputerowych jest optymalizacja wykorzystania pamięci CACHE, co może obejmować techniki takie jak lokalność odniesień, gdzie dane są grupowane w sposób, który zwiększa prawdopodobieństwo ich ponownego wykorzystania. Warto również dodać, że pamięć CACHE występuje w różnych poziomach (L1, L2, L3), z których L1 jest najszybsza i najbliższa procesorowi, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego komponentu w architekturze komputerowej.

Pytanie 37

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.167.255
B. 192.168.160.254
C. 192.168.7.255
D. 192.168.255.254
Adres rozgłoszeniowy (broadcast address) w podsieci jest kluczowym elementem, który umożliwia komunikację z wszystkimi hostami w danej podsieci. Dla podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21, maska podsieci wynosi 255.255.248.0, co oznacza, że ​​pierwsze 21 bitów jest używane do identyfikacji podsieci, a pozostałe bity dla hostów. Zakres adresów hostów w tej podsieci wynosi od 192.168.160.1 do 192.168.167.254. Adres rozgłoszeniowy jest zawsze ostatnim adresem w danym zakresie, co w tym przypadku daje 192.168.167.255. Użytkownicy w sieci mogą używać adresu rozgłoszeniowego do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak DHCP czy ARP. Zrozumienie, jak obliczać adres rozgłoszeniowy, jest kluczowe dla projektowania i zarządzania wydajnymi oraz skalowalnymi sieciami według najlepszych praktyk branżowych.

Pytanie 38

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. HTTPS
B. BitTorrent
C. FTP
D. Radius
FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 39

Znak handlowy dla produktów certyfikowanych według standardów IEEE 802.11 to

A. DSL
B. LTE
C. Wi-Fi
D. GSM
Odpowiedź 'Wi-Fi' jest prawidłowa, ponieważ jest to oznaczenie dla technologii bezprzewodowej opartej na standardach IEEE 802.11. Standardy te definiują metody transmisji danych w sieciach lokalnych, co umożliwia urządzeniom takim jak laptopy, smartfony i tablety łączność z Internetem bez użycia kabli. Wi-Fi stało się powszechnym rozwiązaniem w domach, biurach oraz miejscach publicznych, dzięki czemu użytkownicy mogą korzystać z szerokopasmowego dostępu do sieci bez potrzeby fizycznego podłączenia do routera. Warto również zauważyć, że Wi-Fi wspiera różne pasma częstotliwości, takie jak 2.4 GHz i 5 GHz, co pozwala na zwiększenie szybkości transferu danych oraz zmniejszenie zakłóceń. Standardy IEEE 802.11 są regularnie aktualizowane, co zapewnia rozwój technologii i adaptację do rosnących potrzeb użytkowników. Przykładowo, najnowsze standardy, takie jak Wi-Fi 6 (802.11ax), oferują znacznie wyższą wydajność i lepsze zarządzanie ruchem sieciowym w porównaniu do wcześniejszych wersji.

Pytanie 40

Narzędziem wykorzystywanym do diagnozowania połączeń między komputerami w systemie Windows jest

A. ping
B. ipconfig
C. traceroute
D. route
Wybrane odpowiedzi, takie jak 'traceroute', 'ipconfig' oraz 'route', zawierają istotne funkcje diagnostyczne, lecz nie są narzędziami bezpośrednio służącymi do diagnozowania połączeń między hostami w taki sam sposób, jak ping. Traceroute, na przykład, jest narzędziem, które służy do analizy trasy, jaką pokonują pakiety w sieci, pokazując poszczególne węzły, przez które przechodzą. Jego głównym celem jest identyfikacja opóźnień w trasie i lokalizacja potencjalnych problemów w sieci, a nie bezpośrednie testowanie dostępności hostów. Z kolei narzędzie 'ipconfig' jest używane do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Windows, co pomaga w zrozumieniu, jakie adresy IP są przypisane do poszczególnych interfejsów, ale nie wykonuje testów połączeń. Ostatnia z wymienionych odpowiedzi, 'route', jest narzędziem do zarządzania tablicą routingu systemu, co jest bardziej zaawansowaną funkcją, związaną z kierowaniem ruchu sieciowego, niż jego diagnozowaniem. Trudnością, która może prowadzić do błędnych wniosków, jest mylenie funkcji różnych narzędzi diagnostycznych oraz niewłaściwe zrozumienie, że każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie w ramach ogólnego zarządzania siecią. Użytkownicy często nie doceniają roli podstawowych narzędzi takich jak ping, które powinny być stosowane jako pierwsze w procesie diagnostyki sieciowej.