Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 20:22
Data zakończenia: 17 maja 2025 20:38

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zmniejszyć kontrast zdjęcia podczas przenoszenia negatywu na papier wielogradacyjny, powinno się użyć filtru

A. czerwony

B. żółty

C. purpurowy

D. niebieski

Odpowiedź 'żółty' jest prawidłowa, ponieważ filtr żółty skutecznie zmniejsza kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym. Użycie filtra żółtego pozwala na ograniczenie ilości niebieskiego światła dochodzącego do emulsji papieru, co w praktyce prowadzi do łagodniejszego przejścia tonalnego w ciemniejszych partiach obrazu. W kontekście kopiowania negatywów, filtr ten jest szczególnie przydatny, gdy celem jest uzyskanie bardziej miękkiego wyglądu zdjęcia oraz większej harmonii tonalnej. W przypadku papierów wielogradacyjnych, regulacja kontrastu odbywa się poprzez dobór odpowiednich filtrów, a filtr żółty jest standardowo stosowany w technice, aby zredukować kontrast, co jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii tradycyjnej. Użytkownicy mogą zauważyć, że zastosowanie filtra żółtego pozwala na lepsze odwzorowanie szczegółów w zacienionych obszarach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości odbitek.

Pytanie 2

W czarno-białej fotografii, aby przyciemnić zieleń i czerwień na obrazie, a rozjaśnić niebieski kolor, stosuje się filtr

A. czerwonego

B. niebieskiego

C. żółtego

D. zielonego

Odpowiedź niebieskiego filtru jest poprawna, ponieważ w fotografii czarno-białej filtry kolorowe wpływają na tonację zdjęcia poprzez absorpcję i przepuszczanie światła o różnych długościach fal. Filtr niebieski przyciemnia kolory czerwony i zielony, co skutkuje ich ciemniejszym odzwierciedleniem na zdjęciu, podczas gdy kolor niebieski zostaje rozjaśniony. Przykładowo, użycie filtru niebieskiego podczas fotografowania krajobrazów, gdzie dominują zielone drzewa i czerwone kwiaty, pozwoli na uzyskanie większego kontrastu i wyrazistości w czarno-białej fotografii. W praktyce, ten filtr jest często stosowany, gdy artysta pragnie wydobyć szczegóły niebieskiego nieba, tworząc dramatyczne efekty w kompozycji. Zgodnie z technikami stosowanymi przez znanych fotografów, takich jak Ansel Adams, wykorzystanie filtrów kolorowych w czarno-białej fotografii jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz dla kontroli tonalności obrazu.

Pytanie 3

Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi

A. 20-24 zdjęcia przy teleobiektywie

B. 4-6 zdjęć przy obiektywie standardowym

C. 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm (kąt widzenia 110°)

D. 2-3 zdjęcia przy obiektywie szerokokątnym

Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm, co odpowiada kątowi widzenia wynoszącemu około 110°. Użycie obiektywu szerokokątnego, takiego jak 15mm, jest kluczowe, ponieważ pozwala na uchwycenie szerszego kadru przy mniejszej liczbie zdjęć. W praktyce, przy tworzeniu panoram sferycznych, fotografowie często łączą zdjęcia uzyskane z różnych kątów, co pozwala na uzyskanie jednolitego obrazu o dużym zakresie widzenia. Każde zdjęcie powinno mieć około 30% pokrycia z sąsiednimi, co zapewnia płynne łączenie w procesie postprodukcji. Dobre praktyki wskazują, że w przypadku zdjęć powyżej 12mm, liczba zdjęć wzrasta, co może prowadzić do strat w jakości, jeśli nie będzie odpowiednio zarządzane. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na odpowiednie ustawienie statywu oraz poziomowanie aparatu, aby uniknąć zniekształceń. Wybór obiektywu i technika wykonania zdjęć mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego efektu panoramy.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 24 x 36 mm

B. 60 x 60 mm

C. 18 x 24 mm

D. 45 x 60 mm

Ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową dla formatu 60 x 60 mm, co oznacza, że ten obiektyw idealnie pasuje do tego formatu, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego kąta widzenia oraz kompozycji. W fotografii 60 x 60 mm, ogniskowe w zakresie 80 mm oferują doskonały balans pomiędzy perspektywą a głębią ostrości, co czyni je idealnymi do portretów, krajobrazów oraz architektury. Warto zauważyć, że w standardzie 24 x 36 mm (pełna klatka), ogniskowa 80 mm jest uważana za teleobiektyw, co wpływa na zmiany w kompozycji i perspektywie, a w przypadku formatu 45 x 60 mm byłaby to z kolei ogniskowa bardziej zbliżona do standardowego obiektywu. Użycie ogniskowej 80 mm w formacie 60 x 60 mm pozwala uzyskać większą kontrolę nad kadrowaniem i perspektywą, co jest istotne w profesjonalnej fotografii. Dodatkowo, ta wartość ogniskowej świetnie sprawdza się w projektach artystycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali jest kluczowe.

Pytanie 6

Aby poprawić kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym, należy przy kopiowaniu negatywu czarno-białego zastosować filtr w odcieniu

A. purpurowym

B. niebieskozielonym

C. czerwonym

D. żółtym

Używanie filtru purpurowego podczas kopiowania negatywu czarno-białego na papierze wielogradacyjnym to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcesz uzyskać lepszy kontrast w obrazach. Ten filtr ma to do siebie, że pochłania zielone i żółte światło, co sprawia, że szczegóły w cieniach stają się bardziej widoczne, a ciemne tonacje zyskują głębszy wymiar. Jak zauważyłem, przy negatywach o szerokim zakresie tonalnym filtr purpurowy naprawdę pomaga w wydobywaniu detali w najciemniejszych miejscach, co jest super istotne, zwłaszcza w fotografii artystycznej i druku fine art. Dobrym pomysłem jest poeksperymentować z różnymi filtrami wielogradacyjnymi, by móc dopasować kontrast i tonację do efektów, które chcesz osiągnąć. No i pamiętaj, że dobór filtru wpływa nie tylko na sam obraz, ale też na jakość druku, co podkreślają profesjonaliści w tej branży.

Pytanie 7

Rozdzielczość bitowa (głębia bitowa) określa

A. wymiary obrazu wyrażone w pikselach

B. liczbę poziomów jasności dla każdego kanału koloru

C. liczbę pikseli przypadających na cal kwadratowy (PPI)

D. maksymalną liczbę plików możliwych do zapisania na karcie pamięci

Rozdzielczość bitowa, znana również jako głębia bitowa, odnosi się do liczby poziomów jasności, które można przypisać do każdego kanału koloru w obrazie. W praktyce oznacza to, że im wyższa głębia bitowa, tym większa liczba odcieni kolorów i tonów szarości, które można uzyskać. Na przykład, obraz o głębi bitowej 8 bitów na kanał może reprezentować 256 poziomów jasności (2^8), co w przypadku trzech kanałów (czerwony, zielony, niebieski) daje łącznie 16,7 miliona różnych kolorów (256 x 256 x 256). Tego rodzaju parametry są kluczowe przy pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową czy filmem, gdzie precyzja odwzorowania kolorów ma ogromne znaczenie. Warto również zauważyć, że standardy takie jak sRGB i Adobe RGB definiują różne przestrzenie kolorów, które są zgodne z różnymi głębokościami bitowymi, co wpływa na jakość końcowego obrazu. W kontekście obróbki graficznej, wybór odpowiedniej głębi bitowej jest decydujący dla zachowania detali oraz poprawy zakresu tonalnego w edytowanym obrazie.

Pytanie 8

W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?

A. JPEG

B. PNG

C. WMA

D. BMP

Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

System stykowania matrycy cyfrowymi filtrami barwnymi, umożliwiający rejestrację kolorowego obrazu, to

A. matryca CFA

B. filtr polaryzacyjny

C. sensor BSI

D. filtr Bayera

Filtr Bayera jest kluczowym elementem w technologii obrazowania cyfrowego, który umożliwia rejestrację kolorowego obrazu na sensorach matrycowych. Składa się z siatki kolorowych filtrów, zazwyczaj w układzie 2:1:1, gdzie dwa filtry są zielone, a po jednym czerwonym i niebieskim. Dzięki temu matryca może efektywnie zbierać informacje o świetle i kolorach w scenie, co jest kluczowe dla uzyskania naturalnych odcieni w obrazach. W praktyce filtry Bayera są stosowane w większości cyfrowych aparatów fotograficznych, kamer i smartfonów, co czyni je standardem branżowym. Proces demosaicing, który przekształca surowe dane z matrycy w pełnokolorowy obraz, jest niezbędny do uzyskania prawidłowych kolorów. Zastosowanie filtrów Bayera wspiera również techniki fotografii HDR oraz skanowanie obrazów w wysokiej rozdzielczości, co zwiększa ich użyteczność w profesjonalnym fotografowaniu oraz filmowaniu. Wiedza na ten temat jest istotna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa technologia obrazowania w nowoczesnych urządzeniach.

Pytanie 12

W aparatach fotograficznych oznaczenie "A (Av)" odnosi się do

A. trybu ręcznego

B. automatyki z wyborem czasu

C. automatyki z wyborem przysłony

D. automatyki sterowanej programowo

Symbol 'A (Av)' w aparatach cyfrowych odnosi się do trybu automatyki z preselekcją przysłony, co oznacza, że fotograf może samodzielnie ustawić wartość przysłony, a aparat automatycznie dobierze odpowiedni czas naświetlania, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Ten tryb jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy ważne jest kontrolowanie głębi ostrości, na przykład w portretach, gdzie większa przysłona (niższa liczba f) pozwala na uzyskanie rozmytego tła, co podkreśla temat zdjęcia. W ten sposób fotograf ma możliwość wpływania na estetykę obrazu, a jednocześnie nie musi martwić się o odpowiednie dobranie czasu naświetlania, co jest szczególnie pomocne w dynamicznych warunkach. W praktyce, korzystanie z tego trybu jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, ponieważ pozwala na większą kreatywność i kontrolę nad finalnym efektem. Zrozumienie działania tego trybu oraz umiejętne korzystanie z niego to klucz do uzyskania wysokiej jakości zdjęć, a także do rozwijania umiejętności fotografii.

Pytanie 13

Jaką minimalną rozdzielczość skanowania należy zastosować dla płaskiego oryginału o wymiarach 10x15 cm, aby otrzymać obraz w formacie 40x60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając konieczności interpolacji danych?

A. 600 spi

B. 1200 spi

C. 300 spi

D. 150 spi

Aby odpowiedzieć na pytanie dotyczące minimalnej rozdzielczości skanowania oryginału płaskiego, ważne jest zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z DPI oraz SPI. Rozdzielczość SPI (samples per inch) różni się od DPI, ponieważ dotyczy sposobu, w jaki obraz jest skanowany, podczas gdy DPI odnosi się do drukowania. Niektóre z podanych odpowiedzi, takie jak 1200 spi, mogą wydawać się rozsądne, ale w rzeczywistości są zbyt wysokie dla tego zastosowania. Wyższe wartości rozdzielczości przyczyniają się do większych plików i dłuższego czasu skanowania, co często prowadzi do nieefektywności, zwłaszcza gdy nie jest to konieczne do uzyskania zamierzonej jakości druku. Z kolei rozdzielczości takie jak 150 spi lub 300 spi nie dostarczą wystarczającej liczby pikseli, co może skutkować utratą detali podczas powiększania obrazu. W przypadku obrazu formatu 40x60 cm przy 150 dpi, minimalna wymagana rozdzielczość skanowania wynosi 600 spi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala na uzyskanie wysokiej jakości bez post-processingu. Dlatego istotne jest, aby podejść do tego tematu z odpowiednim zrozumieniem wymagań dotyczących rozdzielczości, aby uniknąć takich powszechnych błędów myślowych, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych ustawień skanowania.

Pytanie 14

Fotograf, który do robienia zdjęć krajobrazowych ustawił przysłonę na f/1.2, czułość matrycy na ISO 1400 oraz czas naświetlania na 30 sekund, najprawdopodobniej planuje uchwycić te obrazy przy świetle dziennym

A. o świcie

B. nocą

C. po południu

D. w południe

Odpowiedź na noc jest jak najbardziej trafna. Ustawienia aparatu pokazują, że fotografowanie w nocy wymaga innego podejścia. Przysłona f/1.2 jest naprawdę szeroka, co pozwala na wpuścić więcej światła na matrycę, co w ciemnościach jest mega ważne. ISO 1400 to niezły wybór, bo zwiększa wrażliwość na światło, co w nocy jest kluczowe. Czas naświetlania 30 sekund też pasuje do nocnych zdjęć, ponieważ długi czas otwarcia migawki potrafi uchwycić piękne detale, takie jak gwiazdy czy różne sztuczne światła. Właśnie takie ustawienia są często używane w nocnej fotografii, a ich celem jest uchwycenie wyraźnych i dobrze doświetlonych obrazów nawet w trudnych warunkach. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że zdjęcia nocnych miast, gdzie światła uliczne i neony robią niesamowite efekty wizualne, wyglądają świetnie.

Pytanie 15

Na którym rodzaju nośnika danych nie zmieści się informacja o pojemności 850 MB?

A. CD-RW

B. HDDVD

C. DVD

D. DVD-RW

Odpowiedź CD-RW jest jak najbardziej trafna, bo te nośniki mają pojemność zwykle 700 MB. To oznacza, że 850 MB się na nich nie zmieści. CD-RW są super, bo można na nich wielokrotnie zapisywać i kasować dane, co czyni je przydatnymi, na przykład do przechowywania różnych materiałów do testów. W porównaniu do DVD czy HD DVD, CD-RW ma mniejsze możliwości, jeśli chodzi o trzymanie większych plików. Warto również wiedzieć, że przy wyborze nośnika trzeba brać pod uwagę różne standardy, jak na przykład ISO 9660, które mówią o formatowaniu płyt. To może mieć wpływ na to, jak dobrze te płyty będą współpracować z różnymi systemami operacyjnymi. Więc jak potrzebujesz miejsca na większe pliki, lepiej sięgnąć po DVD czy HD DVD – one mają sporo więcej miejsca i lepsze właściwości do przechowywania danych.

Pytanie 16

Jakiej operacji nie da się zrealizować w programie Adobe Photoshop?

A. Trasowania mapy bitowej

B. Obrysowania zaznaczenia

C. Wypełnienia zaznaczenia

D. Rasteryzacji warstwy tekstowej

Trasowanie mapy bitowej to proces, który nie jest bezpośrednio wspierany w programie Adobe Photoshop. W Photoshopie mamy do czynienia z grafiką rastrową, co oznacza, że obrazy składają się z pikseli. Natomiast trasowanie mapy bitowej jest techniką, która najczęściej kojarzy się z grafiką wektorową. W przypadku wektorów, trasowanie polega na przekształceniu obrazu rastrowego w zestaw linii i kształtów opartych na matematycznych równaniach. Adobe Illustrator jest programem, który lepiej sprawdza się w tym zakresie, oferując narzędzia do wektoryzacji. W Photoshopie można jednak konwertować rastrowe warstwy na wektory w ograniczonym zakresie, ale pełne trasowanie wymaga dedykowanych narzędzi. W kontekście praktycznym, umiejętność rozróżniania między grafiką rastrową a wektorową jest kluczowa w branży kreatywnej, gdzie często musimy wybierać odpowiednie narzędzia zgodnie z wymaganiami projektu. Warto zatem znać możliwości różnych programów i ich odpowiednie zastosowanie.

Pytanie 17

Aby uzupełnić brakujące fragmenty uszkodzonej fotografii w programie Adobe Photoshop, należy wykorzystać narzędzie

A. Magiczna gumka

B. Efekt rozmycia

C. Narzędzie Lasso

D. Stempel

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest niezwykle przydatne do uzupełniania brakujących obszarów uszkodzonej fotografii. Działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że umożliwia kopiowanie pikseli z jednego miejsca obrazu i nanoszenie ich na inne. Gdy chcemy zrekonstruować uszkodzone fragmenty zdjęcia, Stempel pozwala na precyzyjne przeniesienie detali, co jest kluczowe dla zachowania naturalności i jednolitości uzupełnianej powierzchni. Przykładowo, w przypadku usunięcia niechcianego obiektu, Stempel pozwala na skopiowanie wzoru tła z sąsiednich obszarów, co sprawia, że naprawiona część jest niemal niewidoczna. Użycie Stempla wymaga jednak umiejętności, gdyż niewłaściwe jego użycie może doprowadzić do zniekształceń obrazu. Warto pamiętać, że w trakcie pracy należy zmieniać źródło klonowania, aby uzyskać naturalny efekt. W dobrych praktykach edytorskich zaleca się również pracę na warstwach, co daje większą elastyczność i możliwość edytowania w przyszłości. Warto zwrócić uwagę, że Stempel jest często używany w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak Narzędzie Łatka, które również służy do retuszu, ale działa na innej zasadzie, co może być przydatne w bardziej skomplikowanych zadaniach retuszerskich.

Pytanie 18

Uzyskanie pozytywowej kopii z odpowiednim kontrastem obrazu z negatywu o niskim kontraście jest możliwe dzięki papierowi o gradacji

A. miękkiej

B. twardej

C. specjalnej

D. normalnej

Odpowiedź 'twardej' jest prawidłowa, ponieważ papier o twardej gradacji charakteryzuje się większą czułością na detale i kontrast, co jest szczególnie istotne przy uzyskiwaniu pozytywów z negatywów o niskim kontraście. Twardy papier ma mniejszą zdolność do reprodukcji tonów pośrednich, dlatego lepiej eksponuje jasne i ciemne obszary w obrazie, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszego i bardziej kontrastowego pozytywu. W praktyce, przy pracy z negatywami, które nie mają wyraźnych różnic tonalnych, użycie papieru twardego przyczynia się do wydobycia detali, które mogą być niewidoczne na mniej kontrastowych kopiach. W przypadku negatywów, gdzie różnice w jasności są minimalne, zastosowanie papieru twardego pozwala na lepsze odwzorowanie wysokich tonów, co jest kluczowe dla uzyskania jakościowych rezultatów w fotografii. Standardy branżowe zalecają użycie papierów o różnej gradacji w zależności od charakterystyki negatywu, co umożliwia fotografom optymalizację procesu druku.

Pytanie 19

Kompozycja w kształcie trójkąta jest kompozycją

A. diagonalną

B. otwartą

C. zamkniętą

D. skośną

Kompozycja po trójkącie jest definiowana jako kompozycja zamknięta, co oznacza, że jej kształt i struktura nie tylko są skończone, ale również tworzą spójną całość. Kompozycje zamknięte są często stosowane w architekturze i grafice, gdzie istotne jest, aby elementy składające się na daną kompozycję były ze sobą harmonijnie połączone, co zapewnia estetykę oraz funkcjonalność. Przykładem praktycznym może być projektowanie logo, w którym trójkąt jako forma geometryczna może symbolizować stabilność i dynamikę. W kontekście designu ważne jest, aby używać kompozycji zamkniętych, gdyż zapewniają one, że wzrok odbiorcy jest kierowany w obrębie całej formy, a nie poza nią. Warto również pamiętać, że w sztuce i projektowaniu graficznym kompozycje zamknięte są często preferowane w celu stworzenia spójnego przekazu wizualnego, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania, takimi jak zasada równowagi i harmonii.

Pytanie 20

Aby uzyskać klasyczną odbitkę halogenosrebrową z pliku graficznego, należy kolejno wykonać:

A. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, naświetlenie papieru fotograficznego z pliku graficznego, chemiczną obróbkę materiału

B. naświetlenie materiału negatywowego, chemiczną obróbkę, skanowanie negatywu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, prezentację multimedialną

C. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, cyfrową obróbkę obrazu, prezentację multimedialną

D. naświetlenie materiału negatywowego, chemiczną obróbkę, kopiowanie negatywu, chemiczną obróbkę papieru fotograficznego

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ proces uzyskiwania klasycznej odbitki halogenosrebrowej z pliku graficznego wymaga wykonania kilku kluczowych kroków. Pierwszym z nich jest naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, który rejestruje obraz w formie cyfrowej. Następnie dane są przesyłane do komputera, gdzie poddawane są obróbce cyfrowej. To kluczowy etap, który pozwala na korekcję kolorów, kontrastu i innych parametrów obrazu, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej fotografii. Kolejnym krokiem jest naświetlenie papieru fotograficznego z pliku graficznego, które przenosi obraz na materiał światłoczuły. Ostatnim etapem jest obróbka chemiczna materiału, która polega na ujawnieniu i ustabilizowaniu obrazu na papierze. W każdym z tych etapów istotne jest przestrzeganie standardów i dobrych praktyk, takich jak odpowiednie ustawienia ekspozycji oraz kontrola warunków obróbczych. Przykłady zastosowania tej procedury można znaleźć w wielu laboratoriach fotograficznych, które oferują usługi druku zdjęć w wysokiej jakości, spełniając przy tym oczekiwania profesjonalnych fotografów oraz entuzjastów sztuki fotograficznej.

Pytanie 21

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. bromolej.

B. izohelia.

C. luksografia.

D. cyjanotypia.

Luksografia to technika graficzna, która polega na bezpośrednim naświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, takiego jak papier lub folia, za pomocą światła, które przenika przez obiekty o różnej przezroczystości. W rezultacie powstaje obraz, gdzie ciemniejsze obszary odpowiadają bardziej nieprzezroczystym elementom, a jaśniejsze obszary odpowiadają elementom bardziej przezroczystym. Ta metoda jest szeroko stosowana w sztuce, a także w dokumentacji naukowej i konserwacji zabytków, ponieważ pozwala na uchwycenie szczegółowych cieni i tekstur obiektów. Luksografia jest cenna w procesie reprodukcji dzieł sztuki i w różnorodnych dziedzinach, takich jak fotografia, gdzie elementy naświetlenia oraz kontrastu odgrywają kluczową rolę. Standardy jakości w luksografii wymagają precyzyjnego doboru materiałów oraz kontrolowania warunków naświetlenia, aby uzyskać optymalne rezultaty graficzne. Ponadto, luksografia jest również wykorzystywana w edukacji artystycznej, gdzie studenci uczą się, jak manipulować światłem i cieniem, aby uzyskać pożądane efekty wizualne.

Pytanie 22

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. dziecka

B. opiekuna prawnego dziecka

C. dyrektora przedszkola

D. koleżanek

Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.

Pytanie 23

Który z obiektywów ma ogniskową, która w przybliżeniu odpowiada długości przekątnej filmu naświetlanej klatki?

A. Obiektyw długoogniskowy

B. Obiektyw standardowy

C. Obiektyw makro

D. Obiektyw szerokokątny

Obiektyw standardowy, którego ogniskowa jest w przybliżeniu równa przekątnej formatu naświetlanej klatki filmowej, jest często używany w różnych dziedzinach fotografii. W przypadku formatu 35 mm, ogniskowa standardowego obiektywu wynosi około 50 mm. Ten typ obiektywu jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do reprodukowania perspektywy bliskiej temu, co widzi ludzkie oko, co czyni go idealnym do fotografii portretowej, ulicznej czy dokumentalnej. Dzięki temu, zdjęcia wykonane obiektywem standardowym często wyglądają naturalnie i nie wymagają dodatkowej korekcji perspektywy. W praktyce obiektywy standardowe oferują także dobrą jakość optyczną, niewielką głębię ostrości oraz łatwość w użytkowaniu, co czyni je doskonałym wyborem dla początkujących fotografów, jak i dla profesjonalistów. Warto również zwrócić uwagę na ich wszechstronność - obiektywy te mogą być używane w różnych warunkach oświetleniowych i są dostępne w różnych wersjach, takich jak obiektywy z jasnymi przysłonami, co pozwala na pracę w trudniejszych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 24

Mieszek umieszczony pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego pozwala na wykonanie zdjęć

A. mikrofotograficznych

B. makrofotograficznych

C. krajobrazowych

D. panoramicznych

Mieszek umieszczony między obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego jest kluczowym elementem w fotografii makro, ponieważ pozwala na uzyskanie większej odległości między obiektywem a matrycą aparatu. Działa to na zasadzie powiększenia obrazu, co jest niezbędne przy fotografowaniu małych obiektów, takich jak owady czy drobne detale roślin. W praktyce, fotografie makro wymagają precyzyjnego ustawienia ostrości oraz odpowiedniego oświetlenia, co często osiąga się za pomocą specjalnych lamp dodatkowych. Standardy branżowe w fotografii makro sugerują również stosowanie statywów oraz obiektywów makro, aby uniknąć drgań i zapewnić najlepszą jakość obrazu. Dodatkowo, korzystając z mieszków, fotograf może eksperymentować z różnymi kątami i odległościami, co pozwala na tworzenie unikalnych i artystycznych ujęć. Mieszek jest więc nie tylko narzędziem technicznym, ale także kreatywnym rozwiązaniem, które poszerza możliwości fotografii.

Pytanie 25

W jakiej proporcji uzyskamy odbitkę pozytywową z filmu negatywowego podczas wykonywania kopiowania stykowego?

A. 1:1

B. 2:1

C. 1:2

D. 1:0

Odpowiedź 1:1 jest prawidłowa, ponieważ przy kopiowaniu stykowym z filmu negatywowego otrzymujemy odbitkę pozytywową w tej samej skali. Skalowanie 1:1 oznacza, że każdy centymetr filmu negatywowego odpowiada dokładnie jednemu centymetrowi na odbitce pozytywowej. To podejście jest zgodne z techniką kopiowania stykowego, która polega na bezpośrednim przeniesieniu obrazu z jednego medium na drugie bez zmiany jego rozmiaru. W praktyce, takie odwzorowanie jest istotne, zwłaszcza w kontekście archiwizacji i dokumentacji wizualnej, gdzie wierne oddanie detali i proporcji jest kluczowe. W branży fotografii i filmu standardy takie jak ISO 12232, które określają parametry jakości obrazu, podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania, co w przypadku kopiowania stykowego jest realizowane właśnie poprzez stosowanie skali 1:1. Pozwala to na uzyskanie wysokiej jakości odbitek, które mogą być dalej wykorzystywane do analizy, wystaw oraz w procesach postprodukcji.

Pytanie 26

Fotografia podlega ochronie prawnej jako dzieło osobiste, gdy

A. ukazuje dzieła sztuki

B. stanowi rezultat twórczej działalności z cechą oryginalności, samodzielności artystycznej

C. ukazuje dokumentację

D. przedstawia wierne odwzorowanie wyglądu oryginału

Fotografia ma swoje prawa autorskie, gdy jest efektem pracy twórczej, gdzie widać tę inwencję i samodzielność artysty. Czyli autor zdjęcia powinien wnieść coś od siebie, jakąś swoją kreatywność. Na przykład, zdjęcia artystyczne to nie tylko suche rejestrowanie rzeczywistości, ale też interpretacja tego, co widzi artysta. Fajnie zauważyć, że ochrona nie dotyczy tylko techniki robienia zdjęć, ale również tego, jak autor podchodzi do kompozycji, światła czy kolorów. Niezależnie od tego, czy to pejzaż, portret, czy coś abstrakcyjnego, kluczowe jest, żeby zdjęcie miało tę twórczą nutę. Z danych międzynarodowych, jak Konwencja Berneńska, wynika, że zdjęcia muszą mieć swoje cechy, by być chronione prawem autorskim.

Pytanie 27

Korygowanie ekspozycji fotografii w programie Adobe Photoshop realizuje się za pomocą

A. stempla

B. koloru kryjącego

C. mapy gradientu

D. poziomów

Poprawa ekspozycji zdjęcia w programie Adobe Photoshop za pomocą poziomów jest jedną z najskuteczniejszych metod dostosowywania jasności i kontrastu obrazu. Narzędzie to pozwala na precyzyjną kontrolę nad tonami, umożliwiając manipulację zaciemnieniami, półtonami oraz światłami. Użytkownik ma dostęp do histogramu, który obrazuje rozkład tonów w zdjęciu, co ułatwia identyfikację obszarów wymagających korekty. Przykładowo, aby poprawić ekspozycję zdjęcia, można przesunąć suwak cieni w lewo, co pozwala na rozjaśnienie ciemniejszych obszarów bez wpływania na jaśniejsze partie obrazu. Dodatkowo, możliwość zastosowania krzywych w narzędziu Poziomy daje większą elastyczność w dostosowywaniu tonalności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w edycji zdjęć. Dzięki temu, fotografie mogą zyskać na wyrazistości i głębi, co jest kluczowe w profesjonalnym przetwarzaniu obrazów.

Pytanie 28

Redukcję naświetlonych halogenków srebra metalicznego można osiągnąć dzięki procesowi

A. wywołania

B. kąpieli pośredniej

C. utrwalania

D. kąpieli końcowej

Odpowiedź 'wywołania' jest prawidłowa, ponieważ proces ten jest kluczowy w redukcji halogenków srebra metalicznego. Wywołanie polega na zastosowaniu odpowiednich chemikaliów, które powodują przekształcenie naświetlonych halogenków srebra (AgBr, AgCl) w metalliczne srebro. W standardowym procesie fotograficznym, halogenki srebra, które nie zostały naświetlone, są rozpuszczane w kąpieli wywołującej, a te, które były naświetlone, ulegają redukcji. Przykładowo, w przypadku czarno-białego filmu, wywoływacz, taki jak roztwór metol-kwas borny, jest stosowany do przekształcania naświetlonych halogenków w srebro metaliczne, co finalnie tworzy obraz. Proces wywołania jest niezwykle istotny, ponieważ to właśnie on umożliwia wizualizację naświetlonego materiału, co sprawia, że jest fundamentem w fotografii tradycyjnej. Zastosowanie standardowych procedur wywoływania zapewnia wysoką jakość obrazu oraz jego trwałość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny

C. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

D. IR i film ortochromatyczny

Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 32

Jaki typ materiału światłoczułego jest przeznaczony do aparatów wielkoformatowych?

A. 6 x 4,5 cm

B. 6 x 6 cm

C. 9 x 12 cm

D. 6 x 7 cm

Odpowiedź 9 x 12 cm jest poprawna, ponieważ ten format materiału światłoczułego jest standardowo stosowany w aparatach wielkoformatowych. W przeciwieństwie do mniejszych formatów, takich jak 6 x 4,5 cm, 6 x 6 cm czy 6 x 7 cm, które są częściej używane w aparatach średnioformatowych i małoformatowych, 9 x 12 cm oferuje większą powierzchnię filmu. Umożliwia to uzyskanie wyższej rozdzielczości i detali w zdjęciach, co jest kluczowe w fotografii artystycznej oraz w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Przykładem zastosowania formatu 9 x 12 cm mogą być zdjęcia wykonywane w plenerze, gdzie istotne jest uchwycenie detali przy zachowaniu wysokiej jakości obrazu. Warto również zauważyć, że w fotografii analogowej, większe formaty filmu są bardziej wymagające pod względem technicznym, co sprawia, że ich użycie jest często preferowane przez zaawansowanych fotografów, którzy cenią sobie jakość nad wygodę. Korzystanie z takiego formatu wiąże się z koniecznością stosowania odpowiednich aparatów oraz technik, co przyczynia się do lepszego opanowania sztuki fotograficznej.

Pytanie 33

Aby uzyskać na obrazie maksymalny kontrast kolorystyczny pomiędzy tłem a fotografowanym barwnym przedmiotem, do zdjęcia cytryny powinno się wykorzystać tło

A. czerwone

B. białe

C. niebieskie

D. zielone

Odpowiedź niebieska jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie niebieskiego tła pozwala na uzyskanie najwyższego kontrastu kolorów pomiędzy tłem a cytryną, która ma intensywny, żółty kolor. W teorii kolorów, kolory, które są przeciwstawne na kole barw, generują największy kontrast. Żółty i niebieski są kolorami komplementarnymi, co oznacza, że wzajemnie się uzupełniają i wyostrzają swój wygląd. Przykładowo, w fotografii produktowej i reklamowej, dobór tła, który maksymalizuje kontrast, jest kluczowy dla przyciągnięcia uwagi, a także poprawy widoczności i estetyki obiektu. W praktyce, dobrze dobrane tło niebieskie może także pomóc w uzyskaniu lepszego nasycenia kolorów oraz poprawić ogólną jakość zdjęcia. Warto również pamiętać, że dobór tła powinien być dostosowany do specyfiki obiektu oraz zamierzonego efektu końcowego, przy czym stosowanie niebieskiego tła to jedna z rekomendowanych praktyk w branży fotograficznej.

Pytanie 34

Jaki filtr świetlny powinien być użyty na planie zdjęciowym, aby żółty obiekt został uchwycony jako zielony?

A. Purpurowy

B. Czerwony

C. Szary

D. Niebieskozielony

Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.

Pytanie 35

Jaką metodę rejestracji należy wybrać, aby uzyskać poprawny kolorowy obraz negatywowy?

A. Fotochemiczną

B. Spektrostrefową

C. Elektrofotograficzną

D. Hybrydową

Metoda fotochemiczna jest kluczowa w procesie uzyskiwania negatywów barwnych, ponieważ opiera się na reakcji światła z materiałem światłoczułym, co prowadzi do zmiany jego właściwości chemicznych. W przypadku negatywu barwnego, zastosowanie emulsji zawierających różne barwniki pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów. W praktyce, podczas wykonywania zdjęć w metodzie fotochemicznej, naświetlone obszary emulsji reagują na światło, co skutkuje powstawaniem negatywów, które można następnie przetwarzać w celu uzyskania pozytywów. Przykładowo, w tradycyjnej fotografii analogowej, proces wywoływania negatywów barwnych opiera się na odpowiednich chemikaliach i temperaturze, co jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak ISO 12300, które regulują jakość i metodykę pracy z materiałami fotograficznymi. Warto również wspomnieć, że w przypadku negatywów barwnych, różnorodność emulsji oraz precyzyjne naświetlenie mają bezpośredni wpływ na końcową jakość obrazu, co czyni tę metodę niezastąpioną w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 36

Pomiar natężenia odbitego światła przeprowadza się przy użyciu światłomierza skierowanego

A. wyłącznie na tło

B. w kierunku aparatu

C. w kierunku obiektu

D. w kierunku źródła światła

Kierowanie światłomierza w stronę źródła światła jest podejściem, które często prowadzi do błędnych odczytów, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych warunków odbicia światła na obiekcie. W tym przypadku światłomierz zmierzy natężenie światła emitowanego przez źródło, a nie ilość światła, które faktycznie dociera do obiektu i jest od niego odbijane. Taki pomiar może być mylący, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistych warunków oświetleniowych, które są istotne dla analizy jakości oświetlenia. Ponadto, kierowanie światłomierza w stronę aparatu lub na tło również nie jest poprawne, ponieważ pomiary nie oddają rzeczywistego natężenia światła na obiekcie. W kontekście profesjonalnych zastosowań, takich jak fotografia czy inżynieria oświetleniowa, dokładność pomiarów jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych. Powszechnym błędem w myśleniu jest założenie, że światło jest jednorodne we wszystkich kierunkach, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o jego natężeniu. Przy pomiarach należy zawsze uwzględniać, że to, co widzimy, to efekt odbicia światła od powierzchni obiektów, a nie tylko jego źródła, co różni się w zależności od materiałów, kolorów i kształtów obiektów. Dlatego też, aby uzyskać wiarygodne pomiary, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik i metodologii, które uwzględniają te czynniki.

Pytanie 37

W przypadku produkcji plakatu o rozmiarach 30× 45 cm, który ma być wydrukowany w formacie 30 × 45 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego posiadającego matrycę o minimalnej rozdzielczości

A. 5500 × 3800 pikseli

B. 2048 × 1563 pikseli

C. 2592 × 1944 pikseli

D. 5000 × 3400 pikseli

Aby uzyskać wysokiej jakości reprodukcję plakatu o wymiarach 30 × 45 cm w rozdzielczości 300 dpi, konieczne jest posiadanie aparatu cyfrowego z matrycą o minimalnej rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że na każdy cal powierzchni plakatu powinno przypadać 300 punktów (pikseli) w poziomie i 300 punktów w pionie. Zatem, aby obliczyć wymaganą rozdzielczość, należy pomnożyć wymiary plakatu w calach przez 300. Wymiary plakatu 30 cm x 45 cm można przeliczyć na cale (1 cal = 2,54 cm), co daje około 11,81 cala x 17,72 cala. Przemnażając te wartości przez 300 otrzymujemy 3543 piksele w poziomie i 5316 pikseli w pionie, co daje łącznie około 18 000 000 pikseli. Aby uzyskać zapas i możliwość przycięcia oraz uwzględnić różne techniki edycji, aparat o rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli jest odpowiedni. Dzięki temu uzyskujemy większą elastyczność w pracy nad grafiką i pewność, że finalny wydruk będzie ostry i szczegółowy. W praktyce, przy wyższej rozdzielczości można zastosować więcej efektów graficznych bez utraty jakości.

Pytanie 38

Dla filmu o czułości ISO 100 określono właściwe parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/60 sekundy oraz przysłona 11. Jakie ustawienia ekspozycji będą odpowiednie dla filmu o czułości ISO 400?

A. 1/250 s, f/5,6

B. 1/60 s, f/5,6

C. 1/250 s, f/11

D. 1/60 s, f/16

Odpowiedź 1/250 s, f/11 jest prawidłowa, ponieważ zwiększenie czułości filmu z ISO 100 do ISO 400 oznacza, że film jest czterokrotnie bardziej wrażliwy na światło. Aby zachować prawidłową ekspozycję przy wyższej czułości, należy zmniejszyć ilość światła docierającego do filmu. Można to osiągnąć poprzez skrócenie czasu naświetlania lub zwiększenie wartości przysłony. W tym przypadku czas naświetlania zmienia się z 1/60 sekundy na 1/250 sekundy, co pozwala na zredukowanie ilości światła o jedną pełną przysłonę (1/60 s do 1/125 s to 1 stopień, a 1/125 s do 1/250 s to kolejny), a przysłona f/11 pozwala na dalsze ograniczenie światła w porównaniu do f/8, co jest standardowym krokiem. Przykład praktyczny to sytuacja, gdy fotografujemy w mocnym świetle dziennym. Zwiększenie czułości filmu i jednoczesne skrócenie czasu naświetlania oraz zwiększenie wartości przysłony pozwala na uniknięcie prześwietlenia obrazu. W fotografii przyrodniczej, gdzie często występują szybkie ruchy obiektów, takie zmiany parametrów ekspozycji są niezwykle istotne dla uzyskania wyraźnych i dobrze naświetlonych zdjęć.

Pytanie 39

Który z poniższych elementów wpływa na czas naświetlania zdjęcia?

A. Rodzaj użytego filtru

B. Ogniskowa obiektywu

C. Rozdzielczość matrycy

D. Czas otwarcia migawki

Czas otwarcia migawki jest jednym z kluczowych parametrów wpływających na czas naświetlania zdjęcia. W fotografii czas otwarcia migawki określa, jak długo światło może padać na matrycę aparatu. Im dłużej migawka jest otwarta, tym więcej światła dociera do matrycy, co wpływa na jasność i ekspozycję zdjęcia. Dłuższy czas naświetlania może być użyty w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić więcej światła, na przykład przy fotografowaniu w słabych warunkach oświetleniowych lub aby uzyskać efekt rozmycia ruchu. Z drugiej strony, krótszy czas naświetlania jest stosowany, gdy chcemy zamrozić dynamiczny ruch lub uniknąć prześwietlenia zdjęcia w jasnym otoczeniu. W praktyce, czas otwarcia migawki jest jednym z głównych elementów trójkąta ekspozycji, obok przysłony i czułości ISO, co czyni go nieodzownym narzędziem każdego fotografa. Warto podkreślić, że dobrze dobrany czas migawki pozwala na kreatywne wykorzystanie światła i ruchu, co jest esencją profesjonalnej fotografii.

Pytanie 40

Trójkąt ekspozycji w fotografii odnosi się do relacji pomiędzy

A. czasem naświetlania, liczbą przysłony, natężeniem oświetlenia

B. czasem naświetlania, liczbą przysłony, czułością detektora obrazu

C. czasem naświetlania, obiektywem, czułością detektora obrazu

D. czasem naświetlania, matrycą, czułością detektora obrazu

Trójkąt ekspozycji w fotografii to kluczowe pojęcie, które odnosi się do trzech głównych parametrów wpływających na naświetlenie zdjęcia: czasu naświetlania, liczby przysłony oraz czułości detektora obrazu. Czas naświetlania, wyrażany w sekundach lub ułamkach sekundy, określa, jak długo światło pada na matrycę aparatu. Liczba przysłony (f-stop) to wartość, która opisuje średnicę otworu w obiektywie, przez który przechodzi światło, co ma bezpośredni wpływ na głębię ostrości. Czułość detektora obrazu, mierzona w ISO, informuje, jak wrażliwy jest czujnik na światło. Zrozumienie interakcji między tymi trzema elementami pozwala fotografom na uzyskanie właściwej ekspozycji oraz na kreatywne manipulowanie efektami obrazu, takimi jak zamglenie tła czy zamrażanie ruchu. Przykładowo, w słabym oświetleniu, zwiększenie czułości ISO może pozwolić na skrócenie czasu naświetlania, co jest szczególnie przydatne w fotografii sportowej czy przy zdjęciach w ruchu. Właściwe zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla każdego fotografa, aby móc świadomie kształtować swoje zdjęcia zgodnie z zamierzonymi efektami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej