Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 17:39
Data zakończenia: 15 maja 2025 17:50

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Skanowanie zdjęć to proces polegający na

A. konwersji materiału analogowego na cyfrowy

B. konwersji materiału cyfrowego na analogowy

C. stworzeniu plików RAW

D. przygotowaniu kopii zdjęciowych

Skanowanie fotografii polega na zamianie materiału analogowego na cyfrowy, co jest kluczowym procesem w archiwizacji i obróbce zdjęć. Podczas skanowania, fizyczne zdjęcie, zwykle wykonane na papierze fotograficznym, jest przetwarzane przez skaner, który rejestruje obraz w formie cyfrowej. Proces ten polega na analizie pikseli, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazu z zachowaniem detali i kolorów. W praktyce, skanowanie pozwala również na dalsze manipulacje zdjęciami w programach graficznych, umożliwiając ich edycję, retusz czy digitalizację archiwalnych zasobów. W branży fotograficznej standardem jest używanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, aby zapewnić maksymalną jakość skanowanych obrazów. Dodatkowo, digitalizacja materiałów analogowych staje się istotna w kontekście dziedzictwa kulturowego, gdzie archiwizacja i ochrona zdjęć historycznych stają się priorytetem.

Pytanie 2

Aby wykonać reprodukcję kolorowego oryginału na materiale negatywowym przeznaczonym do światła dziennego, jakie oświetlenie należy zastosować?

A. skierowane o temperaturze barwowej 5500 K

B. rozproszone o temperaturze barwowej 3200 K

C. rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K

D. skierowane o temperaturze barwowej 3200 K

Odpowiedź 'rozproszonym o temperaturze barwowej 5500 K' jest poprawna, ponieważ reprodukcja oryginału barwnego na materiale negatywowym wymaga zastosowania oświetlenia, które najlepiej odwzorowuje naturalne światło dzienne. Temperatura barwowa 5500 K jest uważana za standardową wartość dla światła dziennego, co oznacza, że taki rodzaj oświetlenia zapewnia najbardziej neutralne i realistyczne odwzorowanie kolorów. Oświetlenie rozproszone dodatkowo minimalizuje cienie i refleksy, co jest kluczowe w procesie fotografii negatywowej, ponieważ wszelkie niejednorodności mogłyby prowadzić do zniekształceń w finalnym obrazie. W praktyce, stosowanie lamp z temperaturą barwową 5500 K, takich jak lampy fluorescencyjne lub LED przeznaczone do studiów fotograficznych, jest powszechną praktyką w branży, co zapewnia spójność kolorów przy każdej sesji zdjęciowej. Dobrą praktyką jest także kalibracja systemu oświetleniowego w celu uzyskania jak najbardziej zbliżonych efektów do naturalnego światła, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji w różnych projektach fotograficznych.

Pytanie 3

Podczas robienia zdjęcia w amerykańskim ujęciu, trzeba skadrować postać modela na wysokości jego

A. stóp

B. klatki piersiowej

C. kolan

D. ramion

Wybór kolan jako punktu kadrowania w planie amerykańskim jest zgodny z zasadami kompozycji w fotografii, które nakazują umieszczanie głównych elementów na linii, która jest naturalnie atrakcyjna dla oka. Plan amerykański, znany również jako plan do kolan, ma na celu ukazanie postaci modela w sposób, który zachowuje równowagę pomiędzy jego sylwetką a otoczeniem. Skadrowanie na wysokości kolan pozwala na uwypuklenie detali odzieży oraz dynamiki postawy, co jest kluczowe w modzie oraz portrecie. W praktyce, stosując ten kadr, możemy również lepiej uchwycić gesty i ruchy, co dodaje dynamiki do ujęcia. Przykładowo, w sesjach modowych, gdzie istotne są zarówno detale stylizacji, jak i naturalne zachowanie modela, plan amerykański umożliwia głębsze zaangażowanie widza w przedstawianą narrację wizualną. Takie podejście jest zgodne z szeroko akceptowanymi standardami w branży fotograficznej.

Pytanie 4

Który tryb mieszania w programie Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do wyostrzenia detali fotografii?

A. Rozjaśnianie

B. Mnożenie

C. Nakładka

D. Światło ostre

Tryb mieszania 'Światło ostre' w Adobe Photoshop to jeden z najskuteczniejszych sposobów na wyostrzanie detali fotografii. Działa on poprzez podwyższanie kontrastu jasnych obszarów obrazu, co skutkuje wyraźniejszymi krawędziami i bardziej intensywnymi detalami. W praktyce, gdy nałożysz warstwę z obrazem w trybie 'Światło ostre', ciemniejsze tonacje obrazu pozostaną niezmienione, a jasne obszary zostaną wzmocnione, co daje efekt wyostrzenia. To podejście jest niezwykle pomocne, gdy chcesz poprawić ostrość zdjęć, szczególnie w portretach lub zdjęciach krajobrazowych, gdzie detale odgrywają kluczową rolę. Warto również wspomnieć, że dobrym sposobem na wykorzystanie tego trybu jest stosowanie go w połączeniu z maskami warstwy, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie, które obszary mają być wyostrzone. Zastosowanie takich technik jest zgodne z najlepszymi praktykami w edycji zdjęć i pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 5

Do wykonania zdjęcia sportowego w hali sportowej najlepiej zastosować

A. jasny teleobiektyw o ogniskowej 70-200 mm

B. obiektyw typu rybie oko

C. standardowy obiektyw o ogniskowej 50 mm

D. obiektyw szerokokątny o ogniskowej 14-24 mm

Jasny teleobiektyw o ogniskowej 70-200 mm to jeden z najlepszych wyborów do fotografii sportowej, zwłaszcza w zamkniętych pomieszczeniach, takich jak hale sportowe. Ogniskowa 70-200 mm pozwala na uchwycenie akcji z odpowiedniej odległości, co jest szczególnie ważne w sportach drużynowych, gdzie zawodnicy mogą poruszać się szybko i zmieniać pozycje. Jasność obiektywu, mierzona w wartościach przysłony, jest kluczowa, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych, które często występują w halach sportowych. Dzięki dużej przysłonie, takiej jak f/2.8, można uzyskać odpowiednią ekspozycję przy niższej wartości ISO, co z kolei minimalizuje szumy w zdjęciach. W praktyce, obiektyw ten pozwala na łatwe uchwycenie detali, takich jak wyraz twarzy zawodników, a także dynamiki ruchu. Dodatkowo, teleobiektywy często charakteryzują się lepszymi właściwościami optycznymi, co skutkuje ostrzejszymi obrazami i lepszymi kontrastami, co jest niezmiernie ważne w fotografii sportowej, aby oddać intensywność rozgrywek.

Pytanie 6

Aby zminimalizować odbicia i zwiększyć kontrast cieni w fotografii studyjnej przedmiotów codziennego użytku, warto wykorzystać blendę z powierzchnią

A. srebrną

B. białą

C. złotą

D. czarną

Wybór białej, złotej lub srebrnej blendy do zniwelowania odblasków oraz pogłębienia cieni w fotografii przedmiotów użytkowych może prowadzić do niewłaściwych rezultatów. Biała blenda, choć często stosowana do odbicia światła, zwiększa jego intensywność i może powodować niepożądane odblaski, co jest szczególnie problematyczne w przypadku błyszczących powierzchni. Użycie białej blendy może zatem skutkować nadmiernym oświetleniem i zubożeniem detali, co jest niezgodne z zamierzonym celem. Z kolei złota blenda, która nadaje ciepłe tonacje, jest doskonała do portretów, jednak w kontekście fotografii produktowej może wprowadzać kolorystyczne zniekształcenia, które nie są pożądane. Złota tonacja może sprawić, że przedmioty stracą swój naturalny kolor, co wpłynie na ich atrakcyjność. Srebrna blenda, podobnie jak biała, odbija więcej światła, co może potęgować odblaski, zamiast ich eliminować. W kontekście profesjonalnej fotografii ważne jest, aby znać właściwości używanych narzędzi i ich wpływ na końcowy efekt. Częste błędy myślowe polegają na założeniu, że wszystkie blendy działają w ten sam sposób – w rzeczywistości ich zastosowanie musi być dostosowane do specyfiki obiektów oraz pożądanych efektów wizualnych. Dlatego konieczne jest, aby w przypadku fotografii przedmiotów użytkowych, szczególnie z błyszczącymi powierzchniami, zastosować czarną blendę, która skutecznie kontroluje światło i daje profesjonalne rezultaty.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Co oznacza skrót TTL w fotografii?

A. Through The Lens (pomiar przez obiektyw)

B. Tonal Transfer Level (poziom transferu tonalnego)

C. True Tone Light (światło prawdziwego tonu)

D. Total Time Limit (całkowity limit czasu)

Skrót TTL, czyli 'Through The Lens', odnosi się do metody pomiaru ekspozycji i jest szeroko stosowany w fotografii. Technika ta polega na tym, że pomiar światła jest dokonywany bezpośrednio przez obiektyw aparatu, co pozwala na precyzyjne określenie ilości światła wpadającego na matrycę bądź film. Dzięki temu, aparaty wyposażone w system TTL są w stanie dostosować ustawienia ekspozycji w czasie rzeczywistym, co zapewnia bardziej trafne rezultaty w różnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, podczas fotografowania w trudnych warunkach, takich jak kontrastowe oświetlenie lub różne źródła światła, pomiar TTL może zminimalizować ryzyko prześwietlenia lub niedoświetlenia obrazu. Dla profesjonalnych fotografów zrozumienie działania TTL jest kluczowe, ponieważ pozwala na uzyskanie zamierzonych efektów artystycznych, jakie można osiągnąć dzięki precyzyjnemu pomiarowi światła. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych lamp błyskowych współpracuje z systemami TTL, co umożliwia automatyczne ustawienie mocy błysku w zależności od warunków oświetleniowych, co znacząco ułatwia pracę w dynamicznych sytuacjach.

Pytanie 9

Aby uzyskać zdjęcie biometryczne, obiekt w studio powinien być ustawiony

A. na ciemnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami

B. na jednolitym tle, na wprost obiektywu z odkrytym czołem i prawym uchem

C. na jednolitym tle, en face z odkrytym czołem i lewym uchem

D. na jasnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami

Poprawna odpowiedź dotyczy ustawienia obiektu do zdjęcia biometrycznego na jasnym tle, na wprost obiektywu, z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami. Użycie jasnego tła jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiedni kontrast między osobą a tłem, co jest istotne dla dalszej obróbki zdjęcia, a także dla algorytmów rozpoznawania twarzy, które często są wykorzystywane w aplikacjach biometrycznych. Stawianie obiektu na wprost obiektywu umożliwia uzyskanie symetrycznego wizerunku, co jest niezbędne do dokładnego uchwycenia cech rozpoznawczych twarzy. Oczy powinny być otwarte, ponieważ naturalne spojrzenie jest niezbędne w większości zastosowań biometrycznych, w tym paszportowych lub identyfikacyjnych. Zamknięte usta eliminują możliwe zniekształcenia obrazu i zapewniają, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami, które często stipulują neutralny wyraz twarzy. Przykłady zastosowania obejmują różne dokumenty tożsamości, w których wymagana jest wysoka jakość zdjęcia, aby uniknąć problemów z identyfikacją osoby.

Pytanie 10

W fotografii sferycznej 360° najnowsza technologia stitchingu wieloobiektywowego pozwala na

A. nagrywanie wideo 360° z rozdzielczością do 16K

B. transmisję na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K

C. łączenie obrazów z wielu obiektywów z płynnym przejściem i korekcją paralaksy

D. automatyczną stabilizację obrazu podczas ruchu kamery

Odpowiedzi dotyczące nagrywania wideo 360° z rozdzielczością do 16K, automatycznej stabilizacji obrazu oraz transmisji na żywo w jakości 4K są związane z różnymi aspektami technologii 360°, ale nie odpowiadają na temat stitchingu wieloobiektywowego. Nagrywanie wideo w wysokiej rozdzielczości, jak 16K, dotyczy głównie jakości nagrania, a nie samego procesu łączenia obrazów z różnych obiektywów. Współczesne kamery 360° mogą rzeczywiście nagrywać w wysokiej rozdzielczości, jednak istotne jest, że sama technologia stitchingu koncentruje się na integracji obrazów, a nie na rozdzielczości samego nagrania. Co więcej, automatyczna stabilizacja obrazu, chociaż istotna w kontekście wideo 360°, nie jest bezpośrednio związana z technologią stitchingu. Stabilizacja obrazu to proces, który pomaga w eliminacji drgań i wstrząsów, ale nie ma wpływu na to, jak obrazy są łączone. Z kolei transmisja na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K jest ciekawym zastosowaniem, ale również nie dotyczy bezpośrednio stitchingu. Odpowiedzi te mogą wynikać z mylnego założenia, że wszystkie aspekty technologii 360° są ze sobą ściśle powiązane. Ważne jest, aby zrozumieć, że stitchingu i jego właściwości w zakresie łączenia obrazów nie można mylić z innymi technologiami związanymi z nagrywaniem i transmisją danych. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii w produkcjach multimedialnych, co podkreśla znaczenie precyzyjnej wiedzy w tej dziedzinie.

Pytanie 11

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. bromek srebra

B. jodek srebra

C. chlorek srebra

D. azotan srebra

Bromek srebra (AgBr) jest często stosowany w fotografii, jednak w kontekście druku solnego nie jest materiałem światłoczułym, który jest kluczowy dla tego procesu. Jodek srebra (AgI) również nie jest odpowiednią substancją w tym przypadku, mimo że ma swoje zastosowanie w innych technikach fotograficznych, takich jak niektóre rodzaje filmów. Azotan srebra (AgNO3) jest substancją chemiczną wykorzystywaną w różnych reakcjach, ale jako materiał światłoczuły w druku solnym nie ma zastosowania. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego materiału światłoczułego jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanych efektów w druku. Często zdarza się, że osoby, które mają ograniczone doświadczenie w druku słonecznym, mogą mylić różne związki srebra, nie dostrzegając różnic w ich właściwościach fotochemicznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczność materiałów światłoczułych polega nie tylko na ich reakcji na światło, ale także na ich zdolności do wytwarzania stabilnych obrazów po naświetleniu. Dlatego kluczowe jest korzystanie z chlorku srebra, który ma udowodnioną efektywność i jakość w kontekście druku solnego. Praktyka pokazuje, że wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do nieudanych prób uzyskania odbitek, które nie spełniają oczekiwań artystycznych i technicznych.

Pytanie 12

Aby wyeliminować odblaski pojawiające się na uwiecznianym obiekcie, należy w trakcie rejestrowania obrazu zastosować

A. strumienicę

B. blendę

C. filtr polaryzacyjny

D. filtr kolorowy

Filtr polaryzacyjny to zaawansowane narzędzie stosowane w fotografii, które skutecznie redukuje refleksy i odblaski na powierzchniach takich jak woda, szkło czy błyszczące metale. Działa poprzez blokowanie światła spolaryzowanego, co pozwala na uchwycenie bardziej wyrazistych i nasyconych kolorów. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej użycie filtru polaryzacyjnego może znacznie poprawić kontrast nieba, eliminując refleksy świetlne od wilgotnej ziemi lub wody. Ponadto, filtr ten przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i detali w scenach, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrym praktykom w fotografii zaleca się stosowanie filtru polaryzacyjnego także w fotografii portretowej, gdzie może on zredukować niepożądane odblaski na skórze modela. Ważne jest, aby pamiętać, że filtr polaryzacyjny wpływa również na ekspozycję, dlatego należy dostosować ustawienia aparatu w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 13

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Przeciąganie.

B. Ramka.

C. Kroplomierz.

D. Pióro.

Pióro to narzędzie w programach graficznych, które pozwala na precyzyjne zaznaczenie obiektów na obrazie, co jest niezwykle istotne w pracy z grafiką rastrową i wektorową. Działa na zasadzie tworzenia ścieżek, które można dowolnie modyfikować, co czyni je idealnym do selekcji skomplikowanych kształtów. W praktyce, użycie narzędzia Pióro może obejmować wycinanie obiektów z tła, tworzenie maski, czy rysowanie własnych kształtów. Ważne jest, aby zrozumieć, że technika ta opiera się na ścisłej kontroli nad punktami węzłowymi i krzywymi Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i estetycznych krawędzi. W standardach branżowych, umiejętność pracy z narzędziem Pióro uważana jest za fundamentalną dla grafików, ponieważ znacząco wpływa na jakość i precyzję tworzonych projektów.

Pytanie 14

Lokalne poprawki w cyfrowym obrazie, które polegają na wypełnieniu luk, można zrealizować przy użyciu narzędzia o nazwie

A. stempel

B. szybka maska

C. różdżka, stempel

D. lasso

Narzędzie stempel, znane również jako klon, jest niezwykle użyteczne w miejscowym retuszu obrazu cyfrowego, ponieważ pozwala na precyzyjne uzupełnianie ubytków poprzez kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu do drugiego. Użytkownik może wybierać punkty źródłowe, z których będą pobierane piksele, co umożliwia dokładne dopasowanie tekstury i koloru. Przykładem zastosowania stempla jest usuwanie niechcianych obiektów, takich jak plamy czy zarysowania na zdjęciach. W profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, narzędzie to jest standardem w procesie retuszu, a jego skuteczność wzrasta wraz z umiejętnościami użytkownika. Warto pamiętać o używaniu różnych rozmiarów pędzli oraz ajustowaniu twardości narzędzia, co pozwala na bardziej naturalny efekt końcowy i minimalizuje widoczność poprawek. Dobrą praktyką jest również praca na nowych warstwach, co umożliwia łatwe cofanie zmian oraz większą kontrolę nad efektem końcowym.

Pytanie 15

Technika tilt-shift w fotografii architektonicznej służy głównie do

A. redukcji drgań przy długich ekspozycjach

B. podwyższenia kontrastu obrazu

C. korekcji perspektywy zbieżnej

D. zwiększenia głębi ostrości

Technika tilt-shift w fotografii architektonicznej, polegająca na stosowaniu obiektywów o ruchomej płaszczyźnie, jest przede wszystkim wykorzystywana do korekcji perspektywy zbieżnej. W tradycyjnej fotografii architektonicznej, obiektywy mogą powodować efekt zbieżających się linii, szczególnie przy fotografowaniu wysokich budynków. W przypadku użycia obiektywu tilt-shift, możemy przechylać i przesuwać płaszczyznę ostrości, co pozwala na prostowanie zbieżnych linii i uzyskanie bardziej naturalnego widoku budowli. Przykładowo, fotografując drapacze chmur, dzięki tej technice można uzyskać zdjęcia, które lepiej oddają rzeczywiste proporcje obiektów. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii architektonicznej, gdzie kluczowe jest przedstawienie obiektów w sposób odwzorowujący ich rzeczywisty wygląd. Ważnym aspektem jest również dbałość o kompozycję, co w połączeniu z techniką tilt-shift, pozwala uzyskać niezwykłe efekty wizualne, których nie osiągnęlibyśmy przy użyciu standardowych obiektywów.

Pytanie 16

Jaki akronim dotyczy standardu kart pamięci?

A. SD

B. PC

C. FDD

D. HDD

Akronim SD odnosi się do standardu kart pamięci Secure Digital, który został wprowadzony w 1999 roku i zyskał ogromną popularność w różnych urządzeniach elektronicznych, takich jak aparaty fotograficzne, smartfony, tablety oraz odtwarzacze multimedialne. Karty SD oferują różne pojemności, w tym SD, SDHC (High Capacity) i SDXC (eXtended Capacity), które umożliwiają przechowywanie od kilku megabajtów do nawet 2 terabajtów danych. Karty te charakteryzują się wysoką prędkością transferu danych, co czyni je idealnymi do przechowywania plików multimedialnych, takich jak zdjęcia o wysokiej rozdzielczości oraz filmy w jakości 4K. Dodatkowo standard SD definiuje również różne klasy szybkości, co pozwala użytkownikom na dobór odpowiednich kart do ich specyficznych potrzeb, na przykład do nagrywania wideo lub sportów akcji. Jest to kluczowe w kontekście nowoczesnych zastosowań, gdzie wydajność sprzętu ma bezpośredni wpływ na jakość zarejestrowanych materiałów.

Pytanie 17

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem tła (background light)

B. światłem wypełniającym (fill light)

C. światłem konturowym (rim light)

D. światłem kluczowym (key light)

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 18

Aby zlokalizować zanieczyszczenia podczas samodzielnego czyszczenia matrycy aparatu fotograficznego, należy zrobić zdjęcie

A. mozaiki.

B. przez filtr polaryzacyjny.

C. jednolitej jasnej powierzchni.

D. czarnej kartki.

Wykonanie zdjęcia jednolitej jasnej powierzchni jest najskuteczniejszym sposobem na lokalizację zabrudzeń na matrycy aparatu fotograficznego. Dlatego, gdy fotografujemy jednolitą jasną powierzchnię, wszelkie zabrudzenia, kurz czy plamy stają się wyraźnie widoczne jako ciemniejsze punkty na zdjęciu. Ta metoda pozwala na łatwe zidentyfikowanie problematycznych obszarów, co jest kluczowe przed przystąpieniem do czyszczenia matrycy. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży fotograficznej, zaleca się użycie jednolitego tła, takiego jak biały lub jasnoszary karton, aby uzyskać jak najbardziej jednolitą iluminację. Ważne jest także, aby zdjęcie wykonane było przy zamkniętej przysłonie (np. f/16 lub f/22), co zwiększa głębię ostrości i uwydatnia zabrudzenia. Praktyka ta nie tylko ułatwia zadanie, ale także minimalizuje ryzyko uszkodzenia matrycy, które może wystąpić w przypadku niewłaściwego czyszczenia. Warto pamiętać, że profesjonalni fotografowie często stosują tę technikę jako część regularnej konserwacji sprzętu.

Pytanie 19

Reakcja przedstawiona zgodnie z równaniem: AgBr + Na₂S₂O₃→ Na[AgS₂O₃] + NaBr, odnosi się do procesu

A. utrwalania

B. wywoływania

C. naświetlania

D. płukania

Wybór opcji związanej z wywoływaniem trochę mija się z celem, bo to jest bardziej o procesie, który jest na początku drogi do uzyskania obrazu z materiały światłoczułego. Wywoływanie to krok, który przekształca naświetlony bromek srebra w metaliczne srebro, co jest pierwszym krokiem do widocznego obrazu. Płukanie natomiast, to usuwanie resztek chemikaliów po wywoływaniu, ale nie stabilizuje obrazu. Naświetlanie to etap, gdzie materiał światłoczuły jest wystawiony na światło, co prowadzi do reakcji chemicznych, ale to nie jest o zabezpieczaniu obrazu na koniec. Często ludzie mylą te etapy, a to prowadzi do złego zrozumienia całego procesu tworzenia zdjęcia. Myślą, że wywoływanie i utrwalanie to to samo, a w rzeczywistości mają zupełnie inne cele i chemiczne reakcje. Warto się zainteresować tymi różnicami, aby dobrze stosować techniki w fotografii.

Pytanie 20

Pierścienie pośrednie to akcesoria służące do robienia zdjęć?

A. owadów

B. portretowych

C. krajobrazowych

D. architektur

Pierścienie pośrednie to akcesoria fotograficzne, które skutecznie zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografowania owadów. Dzięki zastosowaniu pierścieni pośrednich, możliwe jest uzyskanie efektu makrofotografii, który pozwala na rejestrowanie detali niewidocznych dla ludzkiego oka. W praktyce, fotografowie wykorzystują pierścienie pośrednie, aby zbliżyć się do obiektów, takich jak owady, kwiaty czy inne małe obiekty, co umożliwia uchwycenie ich szczegółów. Użycie pierścieni pośrednich jest zgodne z zasadami makrofotografii, gdzie kluczowe jest odpowiednie oświetlenie i ustawienie ostrości. Warto również zauważyć, że pierścienie pośrednie nie wpływają na jakość optyczną obiektywu, co czyni je ekonomiczną alternatywą dla drogich obiektywów makro. Dodatkowo, w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, pozwalają one na uzyskanie niezwykle szczegółowych ujęć, co jest cenione w biologii, entomologii oraz w naukach przyrodniczych.

Pytanie 21

Etapy obróbki chemicznej obejmują kolejno wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie oraz płukanie

A. papieru wielogradacyjnego

B. materiału negatywowego kolorowego

C. papieru kolorowego

D. materiału odwracalnego kolorowego

Wybór odpowiedzi sugerującej "materiał negatywowy barwny" jest mylący, ponieważ negatywy nie są projektowane z myślą o procesach odwracalnych, które umożliwiałyby ich dalszą obróbkę bez ryzyka utraty pierwotnych informacji. Negatywy barwne są to w zasadzie materiały, które po wywołaniu prezentują obraz w odwrotnych kolorach, a ich dalsza obróbka chemiczna jest często nieodwracalna, co ogranicza możliwości manipulacji. Z kolei "papier wielogradacyjny" i "papier barwny" są to materiały, które nie posiadają takich właściwości. Papier wielogradacyjny jest używany głównie w czarno-białej fotografii, gdzie można regulować kontrast podczas wywoływania, jednak również nie jest on odpowiedni dla opisanego procesu obróbki barwnej. Papery barwne nie są zaprojektowane do obróbki chemicznej w sposób, który by umożliwiał ich ponowną edycję w kontekście barwnych obrazów. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między materiałami negatywowymi a odwracalnymi. Ważne jest, by zrozumieć, że technologie fotograficzne, jak i materiały, które są stosowane w procesie wywoływania, są ściśle powiązane z określonymi praktykami i standardami, które z kolei determinują ich funkcjonalność oraz możliwości. Bez tego zrozumienia może być trudno odpowiednio zidentyfikować, które materiały nadają się do wywoływania w kontekście procesów wymienionych w pytaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach wykorzystuje

A. warstwy złota do absorpcji promieniowania ultrafioletowego

B. struktury nanocząsteczkowe do rozpraszania światła

C. podwójne warstwy polaryzacyjne do filtrowania światła

D. powłoki grafenowe do blokowania odblasków

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach opiera się na wykorzystaniu struktur nanocząsteczkowych do efektywnego rozpraszania światła. Dzięki zastosowaniu nanotechnologii możliwe jest uzyskanie powłok o bardzo wysokiej skuteczności, które minimalizują niepożądane odblaski i poprawiają jakość obrazu. Przykładem zastosowania takiej technologii są obiektywy fotograficzne, które dzięki tym powłokom mogą zapewnić wyraźniejsze zdjęcia, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, jak na przykład w słońcu czy przy refleksach od wody. Dodatkowo, powłoki te zwiększają odporność na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne w codziennym użytkowaniu. Standardy jakości w branży optycznej, w tym normy ISO, wymagają stosowania takich innowacyjnych rozwiązań, aby zapewnić użytkownikom najwyższej klasy produkty. W praktyce oznacza to, że obiektywy wyposażone w takie powłoki nie tylko lepiej radzą sobie z odblaskami, ale także poprawiają kontrast i nasycenie kolorów, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej fotografii i filmowaniu.

Pytanie 24

Pomiar intensywności światła realizuje się przy użyciu światłomierza skierowanego

A. w kierunku fotografowanego obiektu

B. na tle

C. w stronę aparatu

D. w stronę źródła światła

Skierowanie światłomierza w stronę fotografowanego obiektu, tła czy źródła światła, jak sugerują inne odpowiedzi, prowadzi do błędów w pomiarze, które mogą wpływać na jakość finalnego obrazu. Kiedy światłomierz jest skierowany w stronę obiektu, nie uwzględnia on całego kontekstu oświetleniowego, co może skutkować niedoszacowaniem lub przeszacowaniem ekspozycji. Mierząc w stronę tła, można wprowadzić dodatkowe zniekształcenia, ponieważ tło zwykle ma inną jasność niż obiekt, co może prowadzić do nieprawidłowych ustawień aparatu. Z kolei kierowanie światłomierza w stronę źródła światła dostarczy jedynie informacji o intensywności tego konkretnego źródła, co jest niewystarczające do oceny całego oświetlenia sceny. Takie podejście pomija inne elementy oświetleniowe, które mają wpływ na kompozycję i styl zdjęcia. W przypadku skierowania światłomierza w stronę aparatu, operator uzyskuje kompleksowy pomiar, który uwzględnia wszystkie źródła światła w danym ujęciu. W praktyce, błędne pomiary mogą prowadzić do niechcianych efektów prześwietlenia lub niedoświetlenia. Warto zatem pamiętać, że właściwa technika pomiaru światła jest kluczowa dla uzyskania profesjonalnych rezultatów w fotografii, a ignorowanie tej zasady może negatywnie wpłynąć na ostateczny efekt artystyczny i techniczny zdjęcia.

Pytanie 25

Światło, które pada, jest mierzone za pomocą światłomierza z czujnikiem

A. z dyfuzorem, skierowanym w stronę obiektu fotografowanego

B. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu

C. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła

D. bez dyfuzora, zwróconym w stronę aparatu

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących funkcji dyfuzora i kierunku pomiaru. Odpowiedzi, które sugerują pomiar bez dyfuzora, nieodpowiednio skoncentrowane na obiekcie lub źródle światła, prowadzą do nieadekwatnych wyników pomiarów. Pomiar światła bez dyfuzora, skierowany w stronę aparatu, nie uwzględnia rozproszenia światła, co może skutkować zafałszowaniem wartości ekspozycji, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych. Z kolei skierowanie światłomierza bez dyfuzora w stronę źródła światła może prowadzić do nadmiernego pomiaru intensywności światła, co w efekcie skutkuje niedocenieniem rzeczywistego oświetlenia obiektu. W kontekście pomiarów światła, kluczowe jest stosowanie dyfuzora, który neutralizuje lokalne różnice w intensywności światła oraz umożliwia uzyskanie średniej wartości oświetlenia, co jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii. Dobrze jest pamiętać, że błędne pomiary mogą prowadzić do niewłaściwych ustawień aparatu, co ma poważny wpływ na jakość zdjęć. Prawidłowe techniki pomiaru światła powinny być oparte na solidnych zasadach oraz standardach branżowych, które gwarantują, że fotografia oddaje rzeczywistość w sposób najbardziej autentyczny.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Zrealizowano fotografie aparatami z matrycami FF oraz APS-C, wykorzystując identyczny obiektyw o stałej jasności 2.8 i ogniskowej 50 mm. W jakich okolicznościach osiągnięto najmniejszą głębię ostrości, jeśli kadr pozostawał niezmienny podczas robienia zdjęć?

A. Przysłona 4.0 i matryca APS-C

B. Przysłona 4.0 i matryca FF

C. Przysłona 2.8 i matryca APS-C

D. Przysłona 2.8 i matryca FF

Wybór przysłony 2.8 i matrycy APS-C nie prowadzi do najmniejszej głębi ostrości, ponieważ matryca APS-C, będąca mniejszą w porównaniu do FF, posiada większą głębię ostrości przy tych samych parametrach ekspozycji. Użytkownicy, którzy sądzą, że przysłona jest jedynym czynnikiem wpływającym na głębię ostrości, często pomijają znaczenie formatu matrycy. Przy tej samej ogniskowej i przysłonie, mniejszy sensor w APS-C zamieszcza większą ilość obszaru w ostrości, co jest niekorzystne, jeśli celem jest uzyskanie efektu „rozmytego tła”. Z kolei przysłona 4.0, niezależnie od użytej matrycy, zawsze zwiększy głębię ostrości w porównaniu do f/2.8, co jest przeciwieństwem zamierzonego efektu. W praktyce często dochodzi do nieporozumień dotyczących wpływu ogniskowej na głębię ostrości; użytkownicy mogą błędnie zakładać, że obiektywy o krótszej ogniskowej będą generować mniejsze wartości głębi ostrości, co jest nieprawdą, ponieważ to nie tylko ogniskowa, ale również wielkość matrycy oraz przysłona mają kluczowe znaczenie. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiednich ustawień aparatu oraz zrozumienie zasad działania głębi ostrości są fundamentalne dla każdego fotografa, aby skutecznie realizować zamierzone efekty wizualne.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

W profesjonalnym procesie pracy z obrazem termin "soft proofing" oznacza

A. symulację wyglądu wydruku na ekranie monitora przed wykonaniem fizycznego wydruku

B. proces wstępnej obróbki zdjęć przed pokazaniem ich klientowi

C. tworzenie wydruków próbnych na papierze o niższej gramaturze

D. drukowanie próbek kolorów na papierze fotograficznym

Termin "soft proofing" odnosi się do techniki, która umożliwia symulację wyglądu wydruku na ekranie monitora, zanim zostanie wykonany fizyczny wydruk. To narzędzie jest niezwykle ważne w branży graficznej i wydawniczej, ponieważ pozwala projektantom, fotografom i klientom na dokładną ocenę kolorów oraz kompozycji obrazu w warunkach cyfrowych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich profili kolorów i kalibracji monitora, soft proofing zapewnia, że to, co widzimy na ekranie, jest jak najbliższe rzeczywistemu wydrukowi. To z kolei redukuje ryzyko niespodzianek podczas drukowania, co może prowadzić do oszczędności czasu i kosztów. Przykładem praktycznego zastosowania jest wykorzystanie programów graficznych, takich jak Adobe Photoshop, które oferują możliwość podglądu w trybie soft proofing. W ten sposób użytkownicy mogą optymalizować swoje projekty przed finalnym drukiem, co wpisuje się w standardy jakości produkcji graficznej.

Pytanie 30

Aby uzyskać zdjęcia reportażowe, najodpowiedniejszy będzie aparat

A. prosty kompakt

B. wielkoformatowy

C. lustrzanka cyfrowa

D. mieszkowy

Lustrzanka cyfrowa to najczęściej wybierany aparat do zdjęć reportażowych ze względu na swoje unikalne cechy i możliwości. Oferuje dużą matrycę, co przekłada się na wysoką jakość obrazu, a także możliwość wymiany obiektywów, co pozwala na dostosowanie sprzętu do różnorodnych warunków fotografowania. W reportażu ważna jest szybkość reakcji, a lustrzanki cyfrowe dysponują szybkim autofokusem oraz niskim opóźnieniem migawki, co umożliwia uchwycenie dynamicznych scen. Przykłady zastosowania lustrzanki cyfrowej w reportażu obejmują dokumentowanie wydarzeń takich jak koncerty, imprezy sportowe czy codzienne życie ulicy, gdzie kluczowe jest uchwycenie autentyczności chwili. Dodatkowo, dzięki manualnym ustawieniom, fotograf może precyzyjnie kontrolować ekspozycję, co jest nieocenione w zmiennych warunkach oświetleniowych. Warto również zaznaczyć, że lustrzanki cyfrowe często wyposażone są w zaawansowane funkcje, takie jak nagrywanie wideo w wysokiej rozdzielczości, co zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 31

W najnowszych monitorach profesjonalnych technologia True 10-bit panel oznacza

A. zdolność do wyświetlania 10 różnych przestrzeni kolorów

B. zwiększoną częstotliwość odświeżania do minimum 10 kHz

C. możliwość wyświetlenia ponad miliarda kolorów bez stosowania ditheringu

D. zwiększoną jasność sięgającą 10000 nitów

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia w interpretacji technologii True 10-bit panel. Wzrost częstotliwości odświeżania do minimum 10 kHz to nie jest właściwa charakterystyka tej technologii, ponieważ True 10-bit odnosi się do sposobu wyświetlania kolorów, a nie do dynamiki obrazów. Typowe częstotliwości odświeżania w monitorach wynoszą najczęściej 60 Hz, 120 Hz czy 240 Hz, a wartości jak 10 kHz są znacznie powyżej standardowych parametrów dla większości zastosowań. Z kolei zdolność do wyświetlania 10 różnych przestrzeni kolorów to również nieprawidłowe stwierdzenie, ponieważ True 10-bit oznacza głębię kolorów, a nie ilość przestrzeni. Ostatecznie zwiększenie jasności do 10000 nitów to właściwość, która nie jest związana bezpośrednio z technologią True 10-bit panel. Tak wysoka jasność występuje w niektórych specjalistycznych monitorach HDR, ale nie jest typowe dla standardowych zastosowań. Prowadzi to do błędnych wniosków, że parametry związane z kolorami i jasnością są ze sobą powiązane, co w rzeczywistości nie jest prawdą. Warto zrozumieć, że każda z tych cech ma swoją specyfikę i zastosowanie, a łączenie ich w jedną koncepcję może wprowadzać w błąd.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

W jakim formacie pliku powinno się zapisać obraz w kompresji bezstratnej?

A. GIF

B. TIFF

C. RAW

D. JPEG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest jednym z najczęściej stosowanych formatów plików do przechowywania obrazów z kompresją bezstratną. Dzięki możliwości zachowania pełnej jakości obrazu, TIFF jest idealny do zastosowań profesjonalnych, takich jak druk czy archiwizacja, gdzie każdy detal jest istotny. W odróżnieniu od JPEG, który stosuje kompresję stratną, TIFF nie traci żadnych informacji podczas zapisu, co czyni go preferowanym wyborem w pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową oraz w obróbce obrazu. Format ten obsługuje zarówno kolory w odcieniach szarości, jak i kolorowe oraz jest szeroko wspierany przez oprogramowanie graficzne. Użytkownicy mogą także korzystać z różnych opcji kompresji bezstratnej, takich jak LZW czy ZIP, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru pliku bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że zdjęcia zapisane w formacie TIFF mogą być edytowane wielokrotnie, a ich jakość pozostanie nienaruszona, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii oraz projektach graficznych.

Pytanie 34

W trakcie kopiowania metodą subtraktywną barwnego negatywu na wzornik barwnego pozytywu uzyskano dominację purpurową. Aby zlikwidować tę dominację, konieczne jest użycie filtru

A. purpurowego o wyższej gęstości optycznej

B. żółtego o niższej gęstości optycznej

C. purpurowego o niższej gęstości optycznej

D. niebiesko-zielonego o wyższej gęstości optycznej

Wybór filtra purpurowego o mniejszej gęstości optycznej nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ jego zdolność do absorpcji światła będzie niewystarczająca. Filtry o niższej gęstości optycznej, choć mogą wprowadzać pewne zmiany w barwie, nie będą w stanie skutecznie zredukować intensywności dominującej purpury. W efekcie, barwa ta może pozostać nasycona lub nawet się nasilić, co jest sprzeczne z zamierzonym efektem. Zastosowanie filtra żółtego o mniejszej gęstości optycznej również nie jest odpowiednie, ponieważ mimo że żółty jest kolorem komplementarnym do purpury, jego niewystarczająca absorpcja nie zrównoważy dominacji purpurowej. Z kolei filtr purpurowy o większej gęstości optycznej, jako jedyny, jest w stanie skutecznie wchłonąć nadmiar purpury, co jest zgodne z zasadami modelu subtraktywnego, w którym kolory mieszają się poprzez absorpcję. Wreszcie, stosowanie niebiesko-zielonego filtra o większej gęstości optycznej w tym kontekście jest mylnym podejściem, ponieważ nie neutralizuje purpury efektywnie. Niebiesko-zielony nie jest kolorem komplementarnym do purpury, a jego użycie prowadzi do wprowadzenia dodatkowych zniekształceń kolorystycznych, co jest częstym błędem w praktyce fotograficznej i graficznej.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Oświetlenie, które dociera na wysokości twarzy fotografowanego modela w przybliżeniu pod kątem 90° względem osi optycznej obiektywu, charakteryzuje się rodzajem oświetlenia

A. przedniego

B. bocznego

C. tylnego

D. dolnego

Wybór niewłaściwego rodzaju oświetlenia, jak dolne, tylne czy przednie, może prowadzić do niepożądanych efektów w fotografii. Oświetlenie dolne, gdzie światło pochodzi z dołu, może wprowadzać dramatyzm, ale również wywołać nieprzyjemne cienie na twarzy modela, co jest szczególnie niekorzystne w portretach, ponieważ to może zniekształcić rysy twarzy. Oświetlenie tylne tworzy efekt konturu, co może być atrakcyjne w niektórych sytuacjach, ale nie uchwyci szczegółów modela, a zamiast tego skupi uwagę na tle, co w przypadku portretu nie jest pożądane. W przypadku oświetlenia przedniego, które pada bezpośrednio na twarz modela, może to prowadzić do efektu 'płaskiego' obrazu, gdzie brakuje cieni, co sprawia, że zdjęcie jest mniej interesujące. W praktyce, błędem jest myślenie, że jedno źródło światła pasuje do każdego rodzaju fotografii. Kluczowe jest zrozumienie, jak różne kąty oświetlenia wpływają na postrzeganie obiektu. Warto pamiętać, że oświetlenie powinno być dostosowane do zamierzonego efektu, co jest kluczowe w standardach profesjonalnej fotografii.

Pytanie 37

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. low key

B. cyjanotypii

C. high-key

D. izohelii

Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 38

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 1400

B. ISO 200

C. ISO 800

D. ISO 1600

Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Pytanie 39

Tryb pracy ciągłego autofokusa (AI Servo/AF-C) jest najbardziej przydatny przy fotografowaniu

A. szybko poruszających się obiektów sportowych

B. statycznych martwych natur

C. krajobrazów przy świetle naturalnym

D. portretów w studio

Tryb pracy ciągłego autofokusa, znany jako AI Servo lub AF-C, jest kluczowy w sytuacjach, gdy fotografujemy obiekty w ruchu, takie jak zawodnicy w trakcie rozgrywek sportowych. W tym trybie aparat nieustannie monitoruje i dostosowuje ostrość, co pozwala na uchwycenie dynamicznych momentów. Na przykład, podczas meczu piłkarskiego, sportowcy często zmieniają kierunek, a ich prędkość może być trudna do przewidzenia. Użycie AF-C pozwala na zachowanie ostrości na obiekcie nawet w przypadku nagłych zmian jego położenia. Warto zaznaczyć, że w tym trybie aparat wykonuje wiele zdjęć w krótkim czasie, co zwiększa szansę na uchwycenie idealnej chwili. W przypadku fotografii sportowej, gdzie precyzja i szybkość są kluczowe, tryb ten jest absolutnie niezbędny, co potwierdzają doświadczenia wielu profesjonalnych fotografów sportowych. Dobry aparat w trybie AF-C potrafi śledzić obiekty z dużą dokładnością, co jest standardem w profesjonalnej fotografii. Warto więc korzystać z tego trybu, aby poprawić jakość swoich zdjęć w dynamicznych sytuacjach.

Pytanie 40

W jakim modelu kolorów oraz w jakiej rozdzielczości powinno być zapisane zdjęcie, które ma być umieszczone w Internecie?

A. CMYK i 150 dpi

B. RGB i 72 dpi

C. RGB i 150 dpi

D. CMYK i 72 dpi

Wybierając tryb kolorów RGB i ustawiając rozdzielczość na 72 dpi, trafiłeś bardzo dobrze, jeśli chodzi o zdjęcia do wrzucenia w sieć. RGB, czyli czerwień, zieleń i niebieski, to standard, który świetnie się sprawdza na ekranach, bo tak właśnie działają monitory. Kolory w RGB wyglądają lepiej i są bardziej żywe niż w CMYK, który jest raczej do druku stworzony. A co do rozdzielczości - 72 dpi to w sam raz na internet, bo wygląda dobrze, a plik nie jest za duży. Jak wrzucasz zdjęcia na strony czy social media, to szybkie ładowanie jest kluczowe i 72 dpi w tym pomaga. Warto też pamiętać o kompresji zdjęć, bo to jeszcze bardziej przyspiesza ładowanie. W skrócie, RGB i 72 dpi to dobre połączenie jakości i wydajności, co ważne dla osób, które korzystają z internetu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej