Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik fotografii i multimediów
- Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
- Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 11:32
- Data zakończenia: 20 maja 2025 11:48
Egzamin zdany!
Wynik: 35/40 punktów (87,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Podczas robienia zdjęć w plenerze ustalone zostały parametry ekspozycji:
— przysłona 5,6
— czas naświetlania 1/125 s Jakie parametry powinny zostać zastosowane w tych samych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać większą głębię ostrości przy zachowaniu prawidłowej ekspozycji?
A. f/2 i 1/1000 s
B. f/8 i 1/60 s
C. f/16 i 1/125 s
D. f/5,6 i 1/60 s
Odpowiedź f/8 i 1/60 s jest prawidłowa, ponieważ zmieniając przysłonę z f/5.6 na f/8, zwiększamy głębię ostrości, co jest kluczowe w fotografii plenerowej, gdy chcemy uchwycić więcej elementów w ostrości. Zmiana przysłony na f/8 oznacza, że otwór przysłony jest mniejszy, co prowadzi do większej głębi ostrości. Przy zachowaniu czasu naświetlania 1/60 s, w porównaniu do 1/125 s, zwiększamy możliwość uchwycenia więcej detali w tle bez wpływu na ekspozycję. W takich warunkach oświetleniowych zmiana przysłony na f/8 wymaga dostosowania czasu naświetlania, aby zrekompensować zmniejszenie ilości światła wpadającego do obiektywu. Warto zaznaczyć, że w fotografii korzystamy z reguły odwrotności, według której zmiana przysłony o jeden krok (np. z f/5.6 na f/8) wymaga zmiany czasu naświetlania o jeden krok w przeciwnym kierunku. Dlatego zastosowanie 1/60 s (wolniejszego czasu naświetlania) jest odpowiednie do uzyskania prawidłowej ekspozycji przy większej głębi ostrości.
Pytanie 3
Do wykonania zdjęć nocnych z efektem świetlnych smug samochodów konieczne jest zastosowanie
A. teleobiektywu i wysokiej wartości ISO
B. lampy błyskowej i krótkiego czasu naświetlania
C. filtra polaryzacyjnego i średniego czasu naświetlania
D. statywu i czasu naświetlania kilku sekund
Aby uzyskać efekt świetlnych smug samochodów na zdjęciach nocnych, kluczowe jest użycie statywu oraz dłuższego czasu naświetlania. Statyw stabilizuje aparat, eliminując drgania, co jest niezwykle istotne przy dłuższych ekspozycjach. Dzięki temu możemy uchwycić ruch, który tworzy smugi światła, zamiast rozmytych plam. Typowy czas naświetlania w takich ujęciach waha się od kilku sekund do nawet kilkunastu, w zależności od intensywności światła w otoczeniu oraz prędkości poruszających się obiektów. Przykładowo, w przypadku ruchu pojazdów na zatłoczonej ulicy, dłuższy czas naświetlania pozwala na uzyskanie efektu ciągłości ruchu, co jest pożądane w fotografii nocnej. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie przysłony i ISO; przy długim czasie naświetlania warto użyć niskiego ISO w celu zminimalizowania szumów. Standardowo, w profesjonalnej fotografii nocnej zaleca się przemyślenie kompozycji i dostosowanie ustawień aparatu do warunków panujących w danym momencie, aby osiągnąć optymalne rezultaty.
Pytanie 4
Która z przestrzeni barw zawiera największą liczbę kolorów widocznych dla ludzkiego oka?
A. sRGB
B. Adobe RGB
C. CIELab
D. CMYK
Odpowiedź CIELab jest na pewno trafna, bo ta przestrzeń barw jest zaprojektowana z myślą o tym, żeby lepiej oddawać to, jak kolory widzi ludzkie oko. CIELab to taki trójwymiarowy model kolorów, który ogarnia wszystkie możliwe kolory, które jesteśmy w stanie dostrzec, niezależnie od tego, jakie urządzenie mamy. Jakby co, to ten model ma trzy osie: L* to jasność, a* to zielony-czerwony, a b* to niebieski-żółty. Dzięki temu można dokładniej odwzorować różne odcienie i intensywność kolorów. W praktyce CIELab jest dosyć popularny w branży graficznej i produkcji, bo pozwala lepiej zarządzać kolorami w różnych warunkach. Warto dodać, że w standardach takich jak ISO 12647-2 często korzysta się z CIELab jako odniesienia do pomiaru i oceny jakości druku. Użycie tej przestrzeni w takich programach jak Photoshop czy InDesign ułatwia projektantom pracę z kolorami, co jest bardzo ważne w procesach twórczych i produkcyjnych.
Pytanie 5
Ilustracja przedstawia
A. światłomierz.
B. pilota do lamp.
C. slider.
D. konwerter.
Światłomierz to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w procesie fotografii, umożliwiając precyzyjne pomiary natężenia światła. Na przedstawionej ilustracji widoczny jest światłomierz, którego charakterystyczne cechy to pokrętło i mała, wystająca kula. Te elementy są typowe dla modeli analogowych, które wykorzystują fotokomórki do pomiaru oświetlenia. Dzięki zastosowaniu światłomierza fotograf może skutecznie ustalić odpowiednie ustawienia ekspozycji aparatu, co jest niezbędne do uzyskania optymalnych rezultatów w fotografii. Przykładowo, w sytuacji silnego nasłonecznienia, światłomierz pozwala na określenie, czy użycie krótszej migawki lub mniejszej przysłony będzie konieczne, aby uniknąć prześwietlenia. Użycie światłomierza jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii, co potwierdzają liczne publikacje i szkolenia dla fotografów. Wiedza na temat pomiaru światła jest nie tylko teoretyczna, ale ma również zastosowanie praktyczne, co czyni światłomierz niezastąpionym narzędziem w arsenale każdego profesjonalnego fotografa.
Pytanie 6
Jaką minimalną rozdzielczość skanowania należy zastosować dla płaskiego oryginału o wymiarach 10x15 cm, aby otrzymać obraz w formacie 40x60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając konieczności interpolacji danych?
A. 600 spi
B. 150 spi
C. 300 spi
D. 1200 spi
Aby odpowiedzieć na pytanie dotyczące minimalnej rozdzielczości skanowania oryginału płaskiego, ważne jest zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z DPI oraz SPI. Rozdzielczość SPI (samples per inch) różni się od DPI, ponieważ dotyczy sposobu, w jaki obraz jest skanowany, podczas gdy DPI odnosi się do drukowania. Niektóre z podanych odpowiedzi, takie jak 1200 spi, mogą wydawać się rozsądne, ale w rzeczywistości są zbyt wysokie dla tego zastosowania. Wyższe wartości rozdzielczości przyczyniają się do większych plików i dłuższego czasu skanowania, co często prowadzi do nieefektywności, zwłaszcza gdy nie jest to konieczne do uzyskania zamierzonej jakości druku. Z kolei rozdzielczości takie jak 150 spi lub 300 spi nie dostarczą wystarczającej liczby pikseli, co może skutkować utratą detali podczas powiększania obrazu. W przypadku obrazu formatu 40x60 cm przy 150 dpi, minimalna wymagana rozdzielczość skanowania wynosi 600 spi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala na uzyskanie wysokiej jakości bez post-processingu. Dlatego istotne jest, aby podejść do tego tematu z odpowiednim zrozumieniem wymagań dotyczących rozdzielczości, aby uniknąć takich powszechnych błędów myślowych, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych ustawień skanowania.
Pytanie 7
Gdy histogram wskazuje na dużą ilość pikseli zgromadzonych blisko prawej krawędzi, co to sugeruje o zdjęciu?
A. jest zbyt jasne
B. jest równomiernie naświetlone
C. jest zbyt ciemne
D. nie jest w ogóle nienaświetlone
Odpowiedź, że zdjęcie jest zbyt jasne, jest poprawna, ponieważ histogram, który pokazuje dużą liczbę pikseli blisko prawej krawędzi, wskazuje na nadmierne naświetlenie. W świetle technicznym oznacza to, że wiele wartości tonów w obrazie zbliża się do maksymalnej jasności (255 w systemie RGB), co skutkuje utratą szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. W praktyce fotograficznej, zbyt jasne zdjęcia mogą prowadzić do efektu prześwietlenia, gdzie detale w jasnych obszarach stają się niewidoczne, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć krajobrazów lub portretów z dużą ilością światła. Aby uzyskać zrównoważone naświetlenie, warto stosować techniki takie jak bracketing ekspozycji, które polegają na wykonaniu kilku zdjęć z różnymi ustawieniami naświetlenia. Pozwala to na późniejsze wybranie najlepszego ujęcia lub na stworzenie zdjęcia HDR (High Dynamic Range), które łączy różne naświetlenia w celu uzyskania lepszego zakresu tonalnego. Dobrą praktyką jest również kalibracja monitorów oraz używanie histogramów do oceny naświetlenia podczas procesu edycji zdjęć.
Pytanie 8
Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie
A. lasso wielokątne
B. pędzel korygujący
C. magiczna gumka
D. cięcie na plasterki
Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.
Pytanie 9
Kondensor stanowi element powiększalnika, który
A. zmiękcza obraz, który jest powiększany
B. zapobiega skraplaniu pary wodnej na obudowie powiększalnika
C. jednostajnie kieruje światło na całą powierzchnię negatywu
D. koryguje wady optyczne obiektywu
Odpowiedzi sugerujące, że kondensor koryguje błędy optyczne obiektywu lub zmiękcza obraz, opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących funkcji tego elementu. Kondensor nie jest projektowany do korekty wad optycznych obiektywu; zamiast tego, jego zadaniem jest skupianie światła, co ma na celu zapewnienie równomiernego oświetlenia negatywu. Użytkownicy często mylą funkcje kondensora z funkcjami optycznymi soczewek, co może prowadzić do błędnych wniosków. W praktyce, to obiektyw i jego parametry powinny być odpowiednio dobrane, aby minimalizować wszelkie zniekształcenia optyczne. Warto także zwrócić uwagę na to, że odpowiedni wybór obiektywu oraz jego ustawienia są kluczowe dla uzyskania pożądanej ostrości i kontrastu. Twierdzenie, że kondensor zapobiega kondensacji pary wodnej na obudowie powiększalnika, jest mylące, ponieważ takie zjawisko nie jest związane z jego funkcją, lecz z konstrukcją urządzenia i warunkami panującymi w laboratorium. Zachowanie właściwych warunków do pracy, w tym kontrola wilgotności, jest niezbędne, aby uniknąć problemów związanych z parowaniem czy osadzaniem się wilgoci. Takie błędy myślowe mogą zniekształcać zrozumienie funkcjonalności kondensora, dlatego tak ważne jest, aby mieć świadomość jego rzeczywistych zadań w procesie powiększania.
Pytanie 10
W profesjonalnym procesie kalibracji kolorów parametr whitepoint oznacza
A. najjaśniejszy punkt na krzywej gamma monitora
B. temperaturę barwową określającą wygląd bieli na urządzeniu wyjściowym
C. punkt odniesienia do korekcji balansu bieli na zdjęciu
D. maksymalną wartość luminancji osiąganą przez monitor
Odpowiedź, że parametr whitepoint oznacza temperaturę barwową określającą wygląd bieli na urządzeniu wyjściowym, jest jak najbardziej trafna. Whitepoint to kluczowy termin w kalibracji kolorów, który odnosi się do konkretnego punktu w przestrzeni barw, często wyrażanego w kelwinach. W praktyce oznacza to, że każdy wyświetlacz, drukarka czy inna forma reprodukcji kolorów ma swój własny whitepoint, który powinien odpowiadać standardom branżowym, takim jak D65 (6500K) czy D50 (5000K). Na przykład, jeśli pracujesz nad projektem graficznym, a whitepoint twojego monitora jest ustawiony na D65, kolory będą się wydawać bardziej naturalne i wierne rzeczywistości, ponieważ odpowiadają one typowemu oświetleniu dziennemu. Warto również zauważyć, że nieprawidłowo ustawiony whitepoint może prowadzić do niezgodności kolorów między różnymi urządzeniami, co jest szczególnie problematyczne w procesach takich jak drukowanie czy postprodukcja wideo. Kalibracja whitepoint jest zatem fundamentem w tworzeniu spójnych i profesjonalnych kolorów w projektach multimedialnych.
Pytanie 11
W profesjonalnym procesie modelowania 3D na podstawie fotografii metoda Structure from Motion (SfM) wykorzystuje
A. specjalny system oświetlenia strukturalnego z projektorem wzorów
B. serię zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia do rekonstrukcji geometrii obiektu
C. technologię skanowania laserowego połączoną z fotografią
D. technikę fotografowania z ruchomym źródłem światła
Metoda Structure from Motion (SfM) to technika wykorzystywana w modelowaniu 3D, która opiera się na analizie serii zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia. Poprzez odpowiednią rekonstrukcję geometrii obiektu możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego modelu, który wiernie odwzorowuje detale i kształty. W praktyce, wykorzystuje się SfM w różnych dziedzinach, takich jak architektura, archeologia, czy grafika komputerowa. Na przykład, w architekturze można wykonać model 3D budynku, fotografując go z różnych kątów, a następnie przetwarzając zdjęcia za pomocą oprogramowania SfM, co pozwala na dokładny wgląd w strukturę budowli. Ważnym aspektem SfM jest to, że nie wymaga specjalistycznego sprzętu, wystarczą standardowe aparaty fotograficzne. Zastosowanie tej metody zwiększa efektywność procesu tworzenia modeli 3D i pozwala na szybsze uzyskiwanie wyników.
Pytanie 12
Aby uzyskać wydruk o wymiarach 10 × 15 cm i rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie w formacie 20 × 30 cm powinno być zeskanowane przynajmniej z rozdzielczością
A. 300 ppi
B. 150 ppi
C. 75 ppi
D. 600 ppi
Poprawna odpowiedź to 150 ppi (pixels per inch), ponieważ w przypadku skanowania zdjęcia o formacie 20 × 30 cm, które ma być wydrukowane w formacie 10 × 15 cm z rozdzielczością 300 dpi (dots per inch), wymagane jest ustalenie minimalnej rozdzielczości skanowania. Wydruk w rozdzielczości 300 dpi oznacza, że na każdy cal wydruku przypada 300 punktów. Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, zdjęcie musi być zeskanowane w wyższej rozdzielczości niż 300 dpi, a obliczenia wykazują, że przy zmniejszeniu wymagań do formatu 10 × 15 cm, wystarczające jest zeskanowanie z rozdzielczością 150 ppi. To dlatego, że 20 × 30 cm w przeliczeniu na cale daje 8 × 12 cali, a przy wydruku 10 × 15 cm zapewni to odpowiednią jakość. W praktyce, jeśli zeskanujemy zdjęcie z rozdzielczością 150 ppi, to po zmniejszeniu do formatu 10 × 15 cm uzyskamy odpowiednią jakość przy 300 dpi. W branży graficznej, utrzymanie odpowiedniej rozdzielczości skanowania jest kluczowe dla zachowania detali i ostrości w finalnym wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w obróbce grafiki.
Pytanie 13
Aby rozjaśnić głęboki, wyraźny cień rzucany przez słońce na twarz modela w kapeluszu o dużym rondzie, powinno się użyć
A. kalibrator kolorów
B. ekran odblaskowy
C. blendę uniwersalną
D. lampę błyskową z dyfuzorem
Lampa błyskowa z dyfuzorem jest skutecznym narzędziem do rozświetlania cieni, szczególnie w sytuacjach, gdy naturalne światło, takie jak słońce, tworzy ostry cień na twarzy modela. Dyfuzor działa na zasadzie rozpraszania światła, co łagodzi jego intensywność i zmniejsza kontrast, a tym samym sprawia, że światło padające na modela jest bardziej równomierne i przyjemniejsze dla oka. Przykładem zastosowania może być fotografia portretowa w plenerze, gdzie mocne światło słoneczne generuje cienie na twarzy. W takim przypadku, użycie lampy błyskowej z dyfuzorem pozwala na skuteczne doświetlenie cieni, co prowadzi do bardziej naturalnego i estetycznego efektu na zdjęciach. W branży fotograficznej standardem jest kontrola oświetlenia i umiejętność jego manipulacji, co powinno być kluczowym elementem warsztatu każdego fotografa. Dlatego, znajomość technik użycia lampy błyskowej oraz dyfuzora jest niezmiernie cenna, a ich odpowiednie stosowanie przyczynia się do podniesienia jakości wykonywanych prac.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Który czas ekspozycji jest najbardziej odpowiedni do osiągnięcia efektu zamrożenia ruchu w fotografii sportowej?
A. 1/60 s
B. 1/250 s
C. 1/125 s
D. 1/30 s
Czas naświetlenia 1/250 s jest optymalny w fotografii sportowej, ponieważ skutecznie zamraża ruch, co jest kluczowe przy uchwyceniu szybko poruszających się obiektów, takich jak sportowcy. Przy tak krótkim czasie naświetlenia, matryca aparatu rejestruje mniej ruchu, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć, które oddają dynamikę i intensywność sportowych wydarzeń. W praktyce, stosując ten czas naświetlenia, można uchwycić detale, takie jak woda pryskająca podczas skoku w wodzie czy wyraz twarzy sportowca w sytuacji wygranej. Standardy branżowe, takie jak te stosowane w fotografii sportowej, często zalecają czasy naświetlenia w okolicach 1/500 s lub krótsze, jednak 1/250 s jest często wystarczające przy dobrym oświetleniu i odpowiednim ustawieniu czułości ISO. Dodatkowo, warto pamiętać o stabilizacji obrazu i technikach, takich jak śledzenie obiektów czy używanie obiektywów o odpowiedniej ogniskowej, co jeszcze bardziej zwiększa szansę na uzyskanie perfekcyjnych ujęć.
Pytanie 16
Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na
A. tło
B. aparat fotograficzny
C. obiekt fotografowany
D. źródło światła
Pomiar światła odbitego z obiektów fotografowanych jest kluczowym aspektem pracy fotografa, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji i odwzorowania kolorów. Kierując światłomierz na obiekt fotografowany, uzyskujemy pomiar intensywności światła, które jest odbite od obiektu do obiektywu aparatu. Taki pomiar jest bardziej istotny, ponieważ różne obiekty mogą mieć różną zdolność do odbicia światła, co wpływa na finalny efekt fotografii. Na przykład, czarne przedmioty pochłaniają większą część światła, podczas gdy jasne refleksyjne powierzchnie mogą wprowadzać zniekształcenia w pomiarze, jeśli kierujemy światłomierz na źródło światła. Standardy branżowe zalecają używanie matrycowych światłomierzy, które dostosowują pomiar do różnych scenariuszy, co pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów ekspozycji. Działania te są zgodne z praktykami zalecanymi przez profesjonalistów, aby zapewnić najlepszą jakość zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych.
Pytanie 17
Zaletą obiektywu zmiennoogniskowego jest zdolność
A. regulacji długości ogniskowej
B. przesunięcia osi optycznej
C. stopnia pochylenia osi optycznej
D. wymiany układu optycznego
Obiektyw zmiennoogniskowy charakteryzuje się możliwością regulacji długości ogniskowej, co oznacza, że użytkownik może dostosować kąt widzenia za pomocą prostego mechanizmu powiększania lub pomniejszania obrazu. Dzięki tej funkcji obiektywy te są niezwykle wszechstronne i są szeroko stosowane w fotografii oraz filmowaniu, umożliwiając uchwycenie różnych kadrów bez konieczności zmiany obiektywu. Na przykład, w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić zarówno szerokie ujęcie krajobrazu, jak i szczegóły architektoniczne, obiektyw zmiennoogniskowy pozwala na płynne przechodzenie pomiędzy różnymi wartościami ogniskowych. W praktyce obiektywy te są preferowane w reportażu, gdzie elastyczność i szybkość reakcji są kluczowe. Warto zaznaczyć, że obiektywy zmiennoogniskowe są również projektowane z myślą o minimalizacji zniekształceń optycznych i aberracji, co przekłada się na wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki w fotografii sugerują, aby użytkownicy regularnie sprawdzali ustawienia swojego obiektywu, aby maksymalizować jego potencjał w różnych warunkach oświetleniowych.
Pytanie 18
Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować
A. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO
B. średni czas naświetlania i silne oświetlenie
C. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa
D. długi czas naświetlania i statyw
Aby uzyskać efekt malowania światłem w fotografii, kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania oraz użycie statywu. Długi czas naświetlania pozwala na rejestrację ruchu źródła światła, co jest fundamentalne dla tego efektu. Przykładem może być sytuacja, gdy fotografujesz przy ciemnym tle i używasz latarki do tworzenia wzorów czy napisów w powietrzu. Bez statywu zdjęcie mogłoby wyjść rozmyte, ponieważ każdy ruch aparatu w czasie naświetlania spowodowałby nieostrość. Dobre praktyki w zakresie malowania światłem obejmują też stosowanie niskiego ISO, co minimalizuje szumy w obrazie. Warto pamiętać, że efekty malowania światłem są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz reklamowej, co zwiększa atrakcyjność wizualną i przyciąga uwagę odbiorców. Dobrze jest też przeprowadzić kilka prób, by znaleźć optymalne ustawienia aparatu.
Pytanie 19
Pliki zapisane w formatach przeznaczonych do grafiki rastrowej zawierają dane obrazowe w postaci informacji o
A. liniaturach
B. krzywych matematycznych
C. pikselach
D. krążkach rozproszenia
Odpowiedź 'pikselach' jest poprawna, ponieważ pliki w formatach przeznaczonych do grafiki rastrowej, takich jak JPEG, PNG czy BMP, przechowują obrazy w postaci siatki pikseli. Każdy piksel jest najmniejszą jednostką obrazu, która posiada określony kolor i jasność, a ich suma tworzy widoczny obraz. Grafika rastrowa jest szczególnie popularna w zastosowaniach, gdzie istotna jest szczegółowość i bogactwo kolorów, takich jak fotografia cyfrowa, grafika internetowa czy druk. W praktyce, podczas edycji obrazów rastrowych, użytkownik manipuluje pikselami, co może prowadzić do zmian w jakości obrazu, zwłaszcza przy jego skalowaniu. Przy zwiększaniu rozmiaru obrazu rastrowego dochodzi do rozmycia, ponieważ programy muszą interpolować piksele, co wpływa na ostrość detali. Dlatego ważne jest, aby dobierać odpowiednie formaty i rozdzielczości obrazów w zależności od ich przeznaczenia, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży grafiki komputerowej.
Pytanie 20
Do działań związanych z organizowaniem planu zdjęciowegonie wlicza się
A. wykonywania zdjęć i archiwizowania obrazów
B. przygotowania potrzebnego sprzętu fotograficznego
C. przygotowania sprzętu oświetleniowego oraz pomiaru światła
D. sporządzenia szkicu planu zdjęciowego
Zajmowanie się zdjęciami i archiwizowaniem materiałów jest ważne, ale to już etap po zrealizowaniu planu zdjęciowego. Właściwie, to właśnie organizacja takiego planu polega na zbieraniu wszystkich potrzebnych rzeczy, żeby sesja poszła gładko. Na przykład, trzeba przygotować sprzęt fotograficzny i oświetleniowy, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy. Rysowanie szkicu planu zdjęciowego też jest istotne, bo pomaga określić, co chcemy uchwycić i jak ma wyglądać całe nagranie. Archiwizacja to ważna sprawa, ale to dzieje się dopiero po zakończeniu zdjęć, gdy wszystko już jest gotowe do obróbki. W naszej branży, dobrze zaplanowane etapy pracy to klucz do sukcesu i lepszej jakości efektów końcowych.
Pytanie 21
Na którym etapie chemicznej obróbki barwnych materiałów fotograficznych tworzone są barwniki?
A. Zadymiania
B. Kondycjonowania
C. Wywoływania
D. Utrwalania
W etapie wywoływania barwnych materiałów fotograficznych następuje kluczowy proces przekształcania związków chemicznych zawartych w emulsjach światłoczułych w barwniki. W wyniku działania chemikaliów wywołujących, takich jak developer, związek, który uległ reakcji na skutek naświetlenia, przekształca się w postać barwnika. Proces ten jest niezbędny do uzyskania finalnego obrazu, gdyż odpowiednie barwniki nadają zdjęciom pożądane kolory. Zastosowanie sprawdzonych technik wywoływania zgodnie z branżowymi standardami, takimi jak ISO 18901, pozwala na uzyskanie powtarzalnych efektów o wysokiej jakości. Z praktycznego punktu widzenia, właściwe dobranie parametrów procesu wywoływania, takich jak temperatura, czas oraz stężenie chemikaliów, ma bezpośredni wpływ na intensywność oraz wierność kolorów uzyskanych na zdjęciach. Przykładem stosowania tej wiedzy w praktyce jest technika C41, która jest standardem dla kolorowej negatywowej fotografii.
Pytanie 22
Aktualnie stosowany standard PSD w najnowszej wersji oprogramowania Adobe Photoshop pozwala na
A. zapisywanie plików o maksymalnym rozmiarze 2GB z nielimitowaną liczbą warstw
B. bezpośrednie zapisywanie plików w formacie gotowym do druku 3D
C. zapisywanie trójwymiarowych modeli obiektów wraz z teksturami
D. automatyczną konwersję kolorów pomiędzy modelami RGB i CMYK
Aktualny standard PSD w najnowszej wersji Adobe Photoshop rzeczywiście umożliwia zapisywanie plików o maksymalnym rozmiarze 2 GB z nielimitowaną liczbą warstw. Dzięki temu, użytkownicy mają możliwość pracy nad bardzo złożonymi projektami, które wymagają użycia wielu warstw, bez obaw o ograniczenia związane z rozmiarem plików. To jest szczególnie przydatne w przypadku profesjonalnych grafików i projektantów, którzy często muszą edytować lub tworzyć skomplikowane kompozycje. W praktyce oznacza to, że można z łatwością pracować nad wieloma detalami, dodając warstwy dla efektów, tekstów czy maski, bez ryzyka utraty jakości czy ograniczeń w zapisywaniu. Warto również zaznaczyć, że używanie warstw pozwala na większą elastyczność podczas edycji, ponieważ można łatwo modyfikować poszczególne elementy projektu. Oczywiście, aby w pełni wykorzystać możliwości PSD, warto zapoznać się z najlepszymi praktykami zarządzania warstwami, co może znacznie usprawnić workflow.
Pytanie 23
Wskaź parametry cyfrowego obrazu, które należy ustalić, przygotowując zdjęcia cyfrowe do druku w folderze promocyjnym?
A. Rozdzielczość 72 dpi, tryb kolorów CMYK
B. Rozdzielczość 72 ppi, tryb kolorów RGB
C. Rozdzielczość 300 dpi, tryb kolorów CMYK
D. Rozdzielczość 300 ppi, tryb kolorów RGB
Rozdzielczość 300 dpi oraz tryb barwny CMYK są standardami branżowymi stosowanymi w druku wysokiej jakości, szczególnie w przypadku materiałów reklamowych takich jak foldery. Rozdzielczość 300 dpi (punktów na cal) zapewnia wystarczającą szczegółowość, aby obrazy były ostre i wyraźne w druku. Wydruki z niższą rozdzielczością, np. 72 dpi, mogą wyglądać rozmyte lub pikselowane, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych materiałach marketingowych. Tryb CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny) jest kluczowy w procesie druku, ponieważ odpowiada za kolory, które faktycznie zostaną użyte przez drukarki. W przeciwieństwie do trybu RGB, który jest optymalny dla ekranów i wyświetlaczy, CMYK jest dostosowany do fizycznego odwzorowania kolorów na papierze. Przygotowując fotografie do druku, należy również uwzględnić przestrzeń barwną i profil ICC, aby uzyskać jak najlepsze odwzorowanie kolorów. Przykładowo, przy tworzeniu folderów reklamowych, które mają przyciągnąć uwagę klientów, wysokiej jakości obrazy w odpowiednich parametrach są niezbędne dla efektywności kampanii reklamowej.
Pytanie 24
Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie koloru w obszarach zdjęć o niższym nasyceniu?
A. Odwróć
B. Jaskrawość
C. Przejrzystość
D. Ekspozycja
Jaskrawość w Photoshopie to super funkcja, która pozwala nam bawić się intensywnością kolorów w zdjęciach. Głównie działa w miejscach, gdzie kolory są takie trochę przygaszone. Jak zwiększymy jaskrawość, to kolory naprawdę stają się bardziej żywe, a szczegóły lepiej widać. To przydaje się, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z zdjęciami, które wyglądają na zbyt stonowane. Na przykład, w krajobrazach, gdy niebo jest takie szare i nudne, użycie jaskrawości może na prawdę podnieść zdjęcie, pokazując piękne odcienie, które wcześniej były niewidoczne. Ale moim zdaniem, trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo wtedy kolory mogą wyglądać sztucznie. Fajnie jest też spojrzeć na histogram, bo to pomaga lepiej zrozumieć, jak są rozmieszczone tonacje w obrazie. A jeśli chcemy poprawić jaskrawość tylko w niektórych miejscach, to maskowanie warstw to świetna opcja, bo daje dużą kontrolę nad tym, co robią zmiany.
Pytanie 25
Aby zredukować niebieską dominację, która często pojawia się podczas robienia zdjęć na wysokości, warto użyć filtru
A. pomarańczowego
B. ND
C. UV
D. polaryzacyjnego
Filtr UV (ultrafioletowy) jest niezwykle przydatnym narzędziem w fotografii, szczególnie w warunkach wysokogórskich, gdzie niebieska dominanta często występuje z powodu zwiększonej obecności promieniowania UV. Promieniowanie to, obecne w wyższych partiach atmosfery, może wpływać na kolorystykę zdjęć, powodując, że uzyskiwane obrazy mogą być bardziej niebieskie i mniej naturalne. Zastosowanie filtra UV pozwala na skuteczne zredukowanie tego efektu, co prowadzi do bardziej zrównoważonego odwzorowania kolorów. Dodatkowo, filtr UV chroni obiektyw przed zarysowaniami i innymi uszkodzeniami mechanicznymi. Przykładowo, podczas fotografowania krajobrazów górskich, filtr UV nie tylko poprawia kolorystykę zdjęć, ale również minimalizuje pojawianie się niepożądanych refleksów. Używając filtra UV, fotograficy stosują się do uznawanych w branży standardów, które rekomendują jego wykorzystanie w celu poprawy jakości obrazu oraz ochrony sprzętu fotograficznego.
Pytanie 26
Jakie oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego drewnianego obiektu?
A. Przednie
B. Boczne
C. Tylne
D. Górne
Oświetlenie boczne jest kluczowe w podkreślaniu faktury drewnianych przedmiotów, ponieważ tworzy cienie i światła, które uwydatniają detale oraz struktury materiału. Dzięki takiemu oświetleniu, nierówności, słoje oraz naturalne cechy drewna stają się bardziej wyraźne, co znacząco wpływa na estetykę fotografii. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której fotografujemy drewnianą rzeźbę. Oświetlenie boczne umieszczone pod kątem 45 stopni od przedmiotu pozwoli na uchwycenie głębi detali, podczas gdy światło z góry lub z przodu może spłaszczyć obraz, a tym samym zredukować widoczność tekstury. W praktyce, wykorzystując softboxy lub lampy studyjne, należy zwrócić uwagę na ich położenie, aby uzyskać optymalny efekt. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji czy technik oświetleniowych, sugerują właśnie boczne oświetlenie jako najlepsze rozwiązanie dla trójwymiarowych obiektów, co znajduje potwierdzenie w pracach wielu profesjonalnych fotografów.
Pytanie 27
Jakie prace konserwacyjne obejmują czynności związane z czyszczeniem monitora?
A. Mycie obudowy oraz kalibracja monitora
B. Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora
C. Czyszczenie otworów wentylacyjnych i łączenie monitora z komputerem
D. Czyszczenie wyświetlacza oraz sprawdzanie parametrów technicznych monitora
Czynności konserwacyjne przy monitorach są często mylone z innymi działaniami, które niekoniecznie są dobre dla ich funkcjonowania. Na przykład czyszczenie ekranu i sprawdzanie parametrów technicznych to nie jest cała konserwacja, bo te rzeczy powinny być robione osobno. Nie musisz testować parametrów na każdym kroku, a skupianie się tylko na czyszczeniu może prowadzić do problemów, które nie są związane z brudem. Mycie obudowy i kalibracja w tym samym czasie to też nie najlepszy pomysł, bo kalibracja dotyczy ustawień, a nie czyszczenia. Niektóre odpowiedzi sugerują, że podłączanie monitora do komputera to część konserwacji, co jest nieprawidłowe. Dobre dbanie o sprzęt to nie tylko zewnętrzna czystość, ale też wnętrze, które może wymagać odpowiednich narzędzi i technik. Dużo osób nie zdaje sobie sprawy, że kurz wewnętrzny to główny powód problemów z monitorami, które prowadzą do przegrzewania. Dlatego warto skupić się na tym, co naprawdę jest potrzebne, a nie na powierzchownych rzeczach.
Pytanie 28
Efekt vintageu na fotografii cyfrowej można uzyskać stosując
A. obniżenie temperatury barwowej do 2000K
B. maksymalne wyostrzenie krawędzi obiektów
C. zwiększenie nasycenia wszystkich kolorów o 50%
D. krzywe tonalne z podniesieniem punktów w cieniach
Zwiększenie nasycenia wszystkich kolorów o 50% to podejście, które może wprowadzić zupełnie inny efekt niż vintage. Zwiększenie nasycenia powoduje, że kolory stają się intensywniejsze i bardziej żywe, co jest przeciwieństwem estetyki vintage, która dąży do uzyskania delikatnych, wyblakłych tonów. W kontekście efektu retro, nasycenie powinno być często obniżone, aby uzyskać bardziej stonowany wygląd. Obniżenie temperatury barwowej do 2000K również nie jest właściwym sposobem na osiągnięcie vintage; w rzeczywistości tak niska temperatura barwowa prowadzi do uzyskania bardzo ciepłych, pomarańczowych tonów, które mogą sprawić, że zdjęcie stanie się nienaturalne i przesadzone. Z kolei maksymalne wyostrzenie krawędzi obiektów również jest rozbieżne z duchem vintage, ponieważ stare fotografie zazwyczaj charakteryzują się mniejszą ostrością i większym zmiękczeniem detali. W efekcie, kierując się tymi błędnymi koncepcjami, łatwo jest uzyskać efekt, który zamiast przywoływać wspomnienia z przeszłości, tworzy wrażenie nowoczesności, co przeczy zamysłowi vintage. W fotografii, kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki są odpowiednie dla danego stylu oraz jak manipulować różnymi parametrami, aby uzyskać zamierzony efekt wizualny.
Pytanie 29
Współczynnik jasności obiektywu oznaczany jako T-stop (w przeciwieństwie do F-stop)
A. oznacza temperaturową stabilność przysłony obiektywu przy zmianach otoczenia
B. wskazuje minimalny czas naświetlania umożliwiający fotografowanie z ręki
C. uwzględnia rzeczywistą transmisję światła przez obiektyw, a nie tylko wartość teoretyczną
D. określa stopień przepuszczalności filtra polaryzacyjnego zamontowanego na obiektywie
Odpowiedź, że współczynnik jasności obiektywu oznaczany jako T-stop uwzględnia rzeczywistą transmisję światła przez obiektyw, a nie tylko wartość teoretyczną, jest w pełni poprawna. W przeciwieństwie do F-stop, który bazuje na otworze przysłony i teoretycznej maksymalnej ilości światła, T-stop mierzy efektywną ilość światła, która dociera do matrycy aparatu. To podejście jest szczególnie istotne w produkcji filmowej i wysokiej jakości fotografii, gdzie precyzyjna kontrola nad ekspozycją jest kluczowa. Na przykład, w sytuacjach ze zmiennym oświetleniem, takimi jak kręcenie filmu w plenerze, użycie T-stop pozwala na uzyskanie spójnych efektów wizualnych, co jest niezwykle ważne dla zachowania ciągłości między ujęciami. Umożliwia to także lepsze dopasowanie obiektywów w przypadku korzystania z różnych szkieł w tym samym projekcie, co w praktyce zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego materiału. Warto również dodać, że oznaczenie T-stop jest jednym z wyznaczników profesjonalnych obiektywów, co czyni je bardziej pożądanymi w branży filmowej i fotograficznej.
Pytanie 30
Jaki symbol wskazuje na proces przetwarzania pozytywu kolorowego?
A. EP 2
B. RA 4
C. E 6
D. C 41
Odpowiedź RA 4 to strzał w dziesiątkę! Ten symbol oznacza proces wywoływania kolorowych pozytywów, co jest mega ważne w fotografii. W skrócie, RA 4 to sposób na uzyskanie kolorowych odbitek, korzystając z odpowiednich chemikaliów. Trzeba tu zadbać o kilka rzeczy, jak temperatura czy czas reakcji, bo inaczej może być klapa. W laboratoriach fotograficznych ta technika jest bardzo popularna, bo dzięki niej można uzyskać naprawdę żywe kolory. Pamiętaj, że są normy, jak ISO 12641, które określają, jak powinny wyglądać odbitki pod względem jakości. Znajomość RA 4 przyda się każdemu, kto chce zajmować się fotografią zawodowo. A tak na marginesie, to właśnie ta metoda pozwala uzyskać dużą różnorodność tonów, co jest super istotne w dzisiejszym świecie druku i reprodukcji obrazów.
Pytanie 31
W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się
A. strumienicy z filtrem czerwonym
B. softboxu prostokątnego 60×90 cm
C. reflektora z soczewką Fresnela
D. czaszy beauty dish z honeycomb
Softbox prostokątny 60×90 cm to bardzo popularny modyfikator, jednak jego zastosowanie w fotografii beauty jest mniej optymalne, niż mogłoby się wydawać. Choć pozwala na uzyskanie miękkiego światła, jego kształt i sposób, w jaki rozprasza światło, mogą nie podkreślać rysów twarzy w taki sposób, jak to robi czasza beauty dish. W przypadku oświetlenia beauty zależy nam na wyraźnych, ale delikatnych cieniach, które softbox prostokątny może generować w mniej kontrolowany sposób. Z kolei strumienica z filtrem czerwonym to narzędzie stosowane głównie w efektach specjalnych, a nie do naturalnego oświetlenia portretów. Użycie filtru czerwonego w fotografii beauty może skutkować niepożądanymi odcieniami skóry, co będzie działać na niekorzyść estetyki zdjęcia. Reflektor z soczewką Fresnela, z drugiej strony, daje bardzo ostre i skoncentrowane światło, co w przypadku fotografii beauty może prowadzić do tworzenia zbyt twardych cieni i mogłoby zniekształcać naturalny wygląd modelki. W kontekście standardów branżowych, kluczowe jest, aby wybierać narzędzia, które najlepiej współgrają z zamierzonym efektem, a czasza beauty dish z honeycomb jest w tym przypadku rozwiązaniem, które pozwala na największą kontrolę i precyzję w oświetleniu portretowym.
Pytanie 32
Urządzenie umożliwiające kontrolowaną ekspozycję materiału wrażliwego na światło oraz obliczenie jego światłoczułości, to
A. sensytometr.
B. densytometr.
C. luksometr.
D. fotometr.
Sensytometr to specjalistyczne urządzenie służące do oceny światłoczułości materiałów światłoczułych, takich jak filmy fotograficzne czy materiały graficzne. Dzięki kontrolowanej ekspozycji na światło, sensytometr umożliwia dokładne określenie charakterystyki filmu, co jest niezbędne w procesach fotograficznych oraz w grafice komputerowej. W praktyce, sensytometr pozwala na ustalenie krzywej charakterystycznej materiału, co jest kluczowe dla optymalizacji parametrów naświetlania w różnych warunkach. Profesjonaliści w dziedzinie fotografii i druku graficznego wykorzystują sensytometry do doskonalenia technik naświetlania oraz do zapewnienia wysokiej jakości reprodukcji kolorów. Przykładem zastosowania sensytometru jest przygotowanie materiałów do druku, gdzie dokładne dopasowanie światłoczułości jest kluczowe dla uzyskania właściwych efektów końcowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 6 czy ISO 9, wskazują na znaczenie tych pomiarów w zachowaniu jakości obrazu i zgodności z normami.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Metoda naświetlania zwana HDR (High Dynamic Range) polega na
A. zwiększaniu czułości matrycy powyżej nominalnej wartości ISO
B. łączeniu kilku zdjęć o różnej ekspozycji w jedno o rozszerzonej rozpiętości tonalnej
C. zastosowaniu specjalnych obiektywów z wysokim współczynnikiem transmisji światła
D. zmniejszaniu kontrastu sceny poprzez użycie filtrów polaryzacyjnych
Metoda HDR (High Dynamic Range) polega na łączeniu kilku zdjęć o różnej ekspozycji, co pozwala na uzyskanie obrazu o znacznie szerszej rozpiętości tonalnej niż w przypadku pojedynczego ujęcia. W praktyce, technika ta jest szczególnie przydatna w scenach o dużym kontraście, gdzie są zarówno bardzo jasne, jak i bardzo ciemne partie. Dzięki HDR można uchwycić szczegóły zarówno w cieniach, jak i w jasnych obszarach, co jest trudne do osiągnięcia tradycyjnymi metodami. Przykładem zastosowania HDR jest fotografowanie krajobrazów o zachodzie słońca, gdzie niebo jest bardzo jasne, a ziemia pozostaje w cieniu. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB i sRGB, są często wykorzystywane do obróbki zdjęć HDR, co pozwala na zachowanie jak najwięcej informacji o kolorze i tonacji. Warto dodać, że w ostatnich latach HDR zyskał popularność w filmie i transmisjach telewizyjnych, co dodatkowo pokazuje jego praktyczne zastosowanie. Używając tej metody, fotografowie mogą tworzyć bardziej realistyczne i atrakcyjne wizualnie obrazy, co przyciąga uwagę widza.
Pytanie 37
Aby uzyskać czarno-biały negatyw w formacie 4 x 5 cali, jaki aparat należy zastosować do rejestracji obrazu?
A. średnioformatowy z kasetką na film zwojowy
B. średnioformatowy z matrycą CCD
C. wielkoformatowy z kasetą na błony płaskie
D. wielkoformatowy z przystawką skanującą
Wybór wielkoformatowego aparatu z kasetą na błony płaskie jest właściwy w kontekście uzyskiwania czarno-białego negatywu o formacie 4 x 5 cali. Aparaty wielkoformatowe są przeznaczone do pracy z dużymi arkuszami materiałów światłoczułych, co pozwala na uzyskanie wyjątkowej szczegółowości i tonalności obrazu. W przypadku czarno-białych negatywów, techniki, takie jak rozwój w ciemni, pozwala na precyzyjne kontrolowanie kontrastu oraz ekspozycji. Użycie kaset na błony płaskie daje również możliwość używania różnych rodzajów filmów, co jest kluczowe dla artystów i profesjonalnych fotografów, którzy chcą mieć pełną kontrolę nad finalnym efektem. Ponadto, standardy branżowe w fotografii podkreślają znaczenie wielkoformatowych negatywów w procesie druku oraz reprodukcji, co czyni tę technikę idealną do profesjonalnych zastosowań, takich jak fotografia krajobrazowa, architektura czy portretowanie. Warto zwrócić uwagę, że użycie aparatów wielkoformatowych wymaga również umiejętności w zakresie ustawiania ostrości i kompozycji, co wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć.
Pytanie 38
Kalibrację monitora, którą przeprowadza się przed obróbką zdjęć do druku, wykonuje się z wykorzystaniem programu
A. Adobe Gamma
B. Corel Draw
C. Adobe InDesign
D. Corel Photo-Paint
Adobe Gamma to narzędzie, które umożliwia kalibrację monitora, co jest kluczowym krokiem przed przystąpieniem do obróbki zdjęć do wydruku. Kalibracja monitora pozwala na uzyskanie dokładnych i spójnych kolorów, co jest istotne, gdy zamierzamy przenieść nasze projekty na papier. Użycie Adobe Gamma pozwala na dostosowanie ustawień jasności, kontrastu oraz balansu kolorów, co wpływa na wierność odwzorowania barw. Dzięki temu, kolory widoczne na monitorze będą zbliżone do tych, które zostaną wydrukowane. W praktyce, przed rozpoczęciem obróbki zdjęć, warto przeprowadzić kalibrację, aby uniknąć niespodzianek w jakości wydruku. W branży graficznej uznaje się, że systematyczna kalibracja monitorów powinna być częścią rutynowych działań, zwłaszcza w kontekście projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, takich jak fotografie, ilustracje czy projekty graficzne. Współczesne standardy, takie jak sRGB czy Adobe RGB, wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniego odwzorowania kolorów w całym procesie produkcji, co czyni kalibrację kluczowym elementem pracy profesjonalistów.
Pytanie 39
Która przestrzeń barw jest standardowo stosowana w druku offsetowym?
A. Lab
B. CMYK
C. HSB
D. RGB
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barw standardowo stosowana w druku offsetowym. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny), to model kolorów oparty na subtraktywnym mieszaniu barw. W druku offsetowym kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu na papier, co oznacza, że kolory są absorbowane przez materiał. W praktyce, użycie CMYK pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów, ale poprzez mieszanie, co jest kluczowe w procesie druku. Przykładowo, podczas druku kolorów, takich jak zieleń czy pomarańcz, nie są one drukowane jako takie, ale tworzone przez kombinację atramentów CMY. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, precyzują, jak należy zarządzać kolorem w druku, co sprawia, że zrozumienie i poprawne wykorzystanie przestrzeni CMYK jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. Dlatego znajomość tej przestrzeni barw jest niezwykle ważna dla każdego, kto pracuje w branży poligraficznej.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.