Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 18 kwietnia 2025 22:58
  • Data zakończenia: 18 kwietnia 2025 23:13

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Tryb działania aparatu fotograficznego, w którym rejestracja obrazu odbywa się z priorytetem migawki, jest oznaczony symbolem literowym

A. T/TV
B. M
C. A/AV
D. P
Symbole A/AV, P oraz M reprezentują różne tryby pracy aparatów fotograficznych, które mają swoje unikalne funkcjonalności, ale nie dotyczą priorytetu migawki. A/AV (Aperture Value) to tryb, w którym fotograf ustawia wartość przysłony, a aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki, co może prowadzić do niewłaściwych efektów w sytuacjach, gdy kluczowe jest zamrożenie ruchu. Wybór tego trybu może być mylny, gdyż nie daje on możliwości zachowania pełnej kontroli nad czasem ekspozycji, co jest istotne w dynamicznych warunkach zdjęciowych. Z kolei tryb P (Program) automatycznie dobiera zarówno czas migawki, jak i przysłonę, co również odbiera fotografowi kontrolę nad istotnymi aspektami ekspozycji. Może wydawać się wygodny, ale nie jest idealny dla zaawansowanych technik, które wymagają precyzyjnego ustawienia migawki. Natomiast tryb M (Manualny) pozwala na pełną kontrolę nad ustawieniami aparatu, jednak wymaga to od fotografa wiedzy i umiejętności w zakresie odpowiedniego zbalansowania przysłony i czasu otwarcia migawki, co może być trudne dla początkujących. Typowym błędem jest mylenie tych trybów z priorytetem migawki, co może prowadzić do niezadowalających wyników fotograficznych. Zrozumienie różnicy między tymi trybami jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów i poprawnej ekspozycji zdjęć.

Pytanie 2

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. spektrofotografią
B. techniką tonorozdzielczą
C. fotoreprodukcją
D. mikrofilmowaniem
Fotoreprodukcja to naprawdę ciekawa technika, która pozwala na wierne kopiowanie różnych płaskich materiałów, jak dokumenty czy obrazy. Jest ona super ważna zwłaszcza w archiwach i muzeach, bo tam dbają o to, żeby oryginały były w dobrym stanie. Używa się tu specjalnych aparatów i różnych ustawień oświetlenia, żeby uzyskać jak najlepsze szczegóły i kolory. Przykładem może być digitalizacja starych książek, gdzie każda strona jest fotografowana w odpowiednich warunkach. Dzięki temu można później stworzyć elektroniczną wersję, co jest mega przydatne! Warto pamiętać o dobrych praktykach, jak użycie filtrów czy kontrola ekspozycji, bo to pomaga zachować autentyczność. Dzięki tej technice możemy także tworzyć zabezpieczone kopie i dzielić się materiałami z innymi, nie ryzykując uszkodzenia oryginałów. Także fotoreprodukcja to coś, co ma znacznie i może być naprawdę użyteczne!

Pytanie 3

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 5,6
B. 4
C. 16
D. 11
Odpowiedzi takie jak 11, 4 oraz 16 wynikają z błędnego rozumienia zasady działania przysłon oraz wpływu filtrów na ekspozycję. W przypadku wartości 11, przyjęto, że konieczne jest zwiększenie przysłony do wartości wyższej, co w rzeczywistości prowadziłoby do znacznego zmniejszenia ilości światła wpadającego do aparatu, co jest sprzeczne z naszym celem, jakim jest utrzymanie identycznej ekspozycji. Z kolei przysłona 4 to znaczne otwarcie obiektywu, co nie tylko zwiększa ilość światła, ale i może spowodować prześwietlenie zdjęcia, co jest również błędne. 16 natomiast oznacza, że przysłona jest zbyt mocno zamknięta, co ponownie prowadzi do zmniejszenia ilości światła napływającego do matrycy, a w konsekwencji do niedoświetlenia. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak niepełne zrozumienie stosunków między przysłonami oraz ich wpływu na ilość światła, co jest kluczowe w fotografii. Właściwe zrozumienie działania przysłon oraz ich wpływu na ekspozycję jest fundamentalne dla każdych działań fotograficznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z podstawowymi zasadami ekspozycji, a także praktykować, aby we właściwy sposób interpretować wpływ filtrów i przysłon na ostateczny efekt fotografii.

Pytanie 4

Aby uwydatnić fakturę wyrobów z drewna, powinno się wykorzystać odpowiednie oświetlenie?

A. dolne
B. tylne
C. boczne
D. przednie
Oświetlenie boczne jest kluczowe przy podkreślaniu faktury wyrobów drewnianych, ponieważ pozwala na uwydatnienie szczegółów strukturalnych i tonalnych, które są istotne z perspektywy estetycznej i jakościowej. Dzięki bocznemu oświetleniu można uzyskać ciekawe efekty cieni, które podkreślają unikalne rysy drewna, takie jak słoje czy usłojenia. Przykładem zastosowania takiego oświetlenia może być prezentacja mebli drewnianych na wystawach, gdzie efektowne oświetlenie boczne może przyciągnąć uwagę klientów. Zgodnie z zasadami fotografii produktowej oraz standardami aranżacji wnętrz, właściwe oświetlenie ma ogromny wpływ na postrzeganie przedmiotu. W praktyce, stosując oświetlenie boczne, można manipulować kątem padania światła, co wpływa na to, jak materiał jest postrzegany przez odbiorcę. Dzięki temu można skutecznie eksponować atuty produktów drewnianych, co przekłada się na lepsze wyniki sprzedaży oraz zwiększenie zainteresowania ofertą.

Pytanie 5

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach
B. przysłony
C. soczewek asferycznych
D. soczewek w obiektywie
Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 6

Pomiar, który nie uwzględnia luminancji filmowanej sceny to:

A. punktowy, na cienie.
B. punktowy, na światła.
C. światła padającego.
D. integralny światła odbitego.
Pomiar luminancji sceny nie uwzględnia nie tylko światła padającego, ale także wiele błędnych koncepcji związanych ze sposobem, w jaki rozumiemy iluminację obiektów. Odpowiedzi dotyczące pomiaru punktowego na światła i cienie mogą wydawać się uzasadnione, ponieważ te metody pozwalają na lokalizację konkretnych źródeł światła. Jednakże, pomiar na światła odnosi się do intensywności światła, które pada na dany obiekt, co nie uwzględnia pełnego kontekstu luminancji w fotografii. Z kolei pomiar na cienie może prowadzić do błędnych wyników, gdy scena jest oświetlona w sposób, który nie oddaje rzeczywistego stanu luminancji, zwłaszcza w warunkach silnego kontrastu. Integralny pomiar światła odbitego również nie dostarcza pełnych informacji o luminancji sceny. Kluczowym błędem jest zakładanie, że wystarczy zmierzyć światło, które jest odbite od obiektów, aby uzyskać pełen obraz sceny. Z tego powodu, zrozumienie różnicy między tymi metodami a pomiarem światła padającego jest kluczowe dla uzyskania poprawnych i wiarygodnych wyników w fotografii. Bez właściwego zrozumienia tych koncepcji, fotografowie mogą napotkać problemy z ekspozycją, co prowadzi do zdjęć o nieodpowiedniej jasności i kontrastach.

Pytanie 7

Jeżeli fotograf planuje realizację zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych przeznaczonych do światła żarowego, to asystent fotograficzny powinien przygotować oświetlenie

A. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą
B. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy
C. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy
D. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie wymogów dotyczących oświetlenia w kontekście fotografii katalogowej. Odpowiedzi sugerujące użycie lamp błyskowych są nieadekwatne, ponieważ błyskowe źródła światła generują intensywną, ale krótkotrwałą iluminację, co może prowadzić do niepożądanych efektów w przypadku materiałów negatywowych, które są bardziej wrażliwe na nagłe zmiany oświetlenia. W kontekście fotografii produktowej, gdzie kluczowe jest zachowanie prawidłowego odwzorowania kolorów oraz detali, lampy halogenowe zapewniają stabilne i przewidywalne oświetlenie. Oprócz tego, blendy srebrne i złote są używane z reguły w celu odbicia światła i dostosowania temperatury barwowej, co nie jest konieczne przy pracy z halogenami, które same w sobie produkują odpowiednie ciepłe światło. Typowe myślenie prowadzące do wyboru błysków czy blend nie opiera się na pełnym zrozumieniu wpływu różnych typów oświetlenia na jakość zdjęć, a także na materiałach używanych w procesie. W fotografii katalogowej, gdzie szczegóły są kluczowe, stosowanie statywów do stabilizacji lamp halogenowych, a także stołów bezcieniowych, jest standardem, który pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów, co jest niezbędne dla profesjonalnego wizerunku produktu.

Pytanie 8

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. JPG
B. PNG
C. TIFF
D. RAW
Odpowiedź RAW jest poprawna, ponieważ format ten stanowi bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej aparatu fotograficznego, co oznacza, że zachowuje wszystkie informacje w oryginalnej postaci. Pliki RAW oferują znacznie większą elastyczność w obróbce zdjęć w porównaniu do innych formatów, takich jak JPG czy PNG. Przykładowo, fotografowie korzystający z formatów RAW mają możliwość znacznego dostosowania ekspozycji, balansu bieli i kolorów bez utraty jakości obrazu. W praktyce użycie formatu RAW jest standardem w profesjonalnej fotografii, ponieważ umożliwia uzyskanie lepszej jakości zdjęć, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających wysokiej precyzji, jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Dodatkowo, format RAW nie kompresuje danych, co oznacza, że zdjęcia są przechowywane w pełnej rozdzielczości, co jest kluczowe przy dalszej edycji. Warto również zauważyć, że różne aparaty mogą używać różnych specyfikacji dla plików RAW, co wiąże się z różnorodnością formatów, takich jak CR2, NEF czy ARW, ale wszystkie one mają na celu zachowanie maksymalnej ilości danych z matrycy.

Pytanie 9

Aby fotografować duże obiekty z bliskiej odległości lub w wąskich przestrzeniach, konieczne jest wykorzystanie obiektywu

A. szerokokątnego
B. lustrzanego
C. długoogniskowego
D. standardowego
Obiektyw szerokokątny jest idealnym rozwiązaniem do fotografowania dużych przedmiotów z małej odległości, zwłaszcza w ciasnych pomieszczeniach. Dzięki szerszemu kątowi widzenia, który zazwyczaj wynosi od 24 mm do 35 mm w przeliczeniu na pełnoklatkowy format, umożliwia uchwycenie większej części sceny, co jest niezwykle użyteczne w sytuacjach, gdzie ograniczona przestrzeń nie pozwala na oddalenie się od obiektu. Przykładowo, fotografując wnętrza budynków czy architekturę, obiektyw szerokokątny pozwala na ukazanie całej kompozycji, zamiast jedynie fragmentu. W standardach fotografii architektonicznej i wnętrzarskiej szerokokątne obiektywy są często zalecane, ponieważ eliminują zniekształcenia perspektywy, które mogłyby powstać przy użyciu obiektywu normalnego lub długiego ogniskowania. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy często pozwalają na kreatywne kompozycje, w których można łączyć bliskie detale z szerszym kontekstem otoczenia, co zwiększa dynamikę fotografii.

Pytanie 10

Najlepszym rozwiązaniem do fotografowania drobnych przedmiotów jubilerskich jest

A. softbox o powierzchni 100x100 cm
B. standardowa lampa błyskowa z nasadką tubusową
C. pierścieniowa lampa makro z dyfuzorem
D. światło ciągłe LED z filtrem polaryzacyjnym
Pierścieniowa lampa makro z dyfuzorem jest idealnym rozwiązaniem do fotografowania drobnych przedmiotów jubilerskich, ponieważ zapewnia równomierne oświetlenie bez niepożądanych cieni. Tego typu oświetlenie otacza obiekt światłem z każdej strony, co wydobywa detale i fakturę materiałów, z których wykonane są biżuterię. Dyfuzor w lampie zmiękcza światło, co dodatkowo redukuje odbicia i refleksy, które mogą zakłócać finalny efekt. W praktyce, fotografując pierścionki czy kolczyki, jesteśmy w stanie uchwycić ich blask oraz precyzyjne detale, które mogą przyciągnąć uwagę potencjalnych klientów. Standardem w fotografii produktowej jest używanie takiego rodzaju oświetlenia, ponieważ to właśnie detale często decydują o zakupie. Używając pierścieniowej lampy, warto także zwrócić uwagę na ustawienia aparatu, by uzyskać jak najlepsze efekty – optymalna przysłona i czas naświetlania pomogą w maksymalizacji jakości zdjęcia.

Pytanie 11

Aby uzyskać najwyższą jakość zdjęć w zakładzie fotograficznym, najlepiej zapisać je w rozdzielczości

A. 300 ppi
B. 150 ppi
C. 0 ppi
D. 72 ppi
Odpowiedź 300 ppi (pikseli na cal) jest uznawana za standard w branży fotograficznej do uzyskiwania zdjęć profesjonalnej jakości. Wartość ta oznacza, że na każdym calu obrazu znajduje się 300 pikseli, co przekłada się na niezwykle szczegółowe odwzorowanie detali, co jest kluczowe w druku. Przy tej rozdzielczości obrazy wyglądają ostro i wyraźnie, co jest szczególnie istotne w pracy z dużymi formatami, takimi jak plakaty czy wystawy. Ponadto, standard ten jest zgodny z wymaganiami większości drukarni, które sugerują właśnie 300 ppi jako minimalną rozdzielczość dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Przykładem może być przygotowanie zdjęcia portretowego do druku na dużym formacie, gdzie każdy detal, od zmarszczek po fakturę skóry, ma znaczenie. W praktyce oznacza to, że przed wysłaniem zdjęcia do druku warto upewnić się, że zapisaliśmy je w odpowiedniej rozdzielczości, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w postaci rozmytych lub pikselowanych obrazów. Przykłady typowych zastosowań to fotografie mody, krajobrazów lub portretów, które często są publikowane w magazynach, gdzie jakość jest kluczowa.

Pytanie 12

Wskaż właściwe parametry obrazu, który ma być użyty w galerii internetowej?

A. JPEG, 300 ppi, CMYK
B. JPEG, 72 ppi, RGB
C. TIFF, 300 ppi, CMYK
D. TIFF, 72 ppi, RGB
Odpowiedź JPEG, 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ format JPEG jest najczęściej stosowany w internecie, ze względu na efektywność kompresji i niewielki rozmiar pliku, co zapewnia szybkie ładowanie zdjęć na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest standardem optymalnym dla wyświetlania obrazów w sieci, ponieważ ludzkie oko nie jest w stanie dostrzec większej szczegółowości przy takiej wartości na ekranie. Kolor RGB to model barw, który jest odpowiedni dla wyświetlaczy elektronicznych, gdyż ekran emituje światło w tych trzech podstawowych kolorach. Przykładowo, zdjęcia produktów w sklepach internetowych powinny być zapisane w tym formacie, aby umożliwić użytkownikom szybkie przeglądanie i ładne odwzorowanie kolorów. Dobre praktyki sugerują również, aby obrazy w sieci były zoptymalizowane pod kątem rozmiaru, co można osiągnąć przy użyciu formatu JPEG przy zachowaniu odpowiedniej jakości wizualnej.

Pytanie 13

Utrwalanie obrazu za pomocą ciepła jest typowe dla drukarki

A. głowicowej
B. atramentowej
C. igłowej
D. laserowej
Drukarki laserowe wykorzystują proces termicznego utrwalania obrazu, który jest kluczowym elementem ich funkcjonowania. W tym procesie toner, będący mieszanką pigmentów i żywic, jest najpierw nanoszony na papier przez wirującą bęben, a następnie utrwalany za pomocą wysokiej temperatury. To właśnie temperatura powoduje, że żywica w tonerze topnieje i przywiera do podłoża, co skutkuje trwałym i odpornym na zmywanie wydrukiem. Drukarki laserowe są powszechnie stosowane w biurach oraz w środowisku, gdzie wymagana jest wysoka jakość druku oraz szybkość jego produkcji. Typowe zastosowania obejmują druk dokumentów tekstowych oraz materiałów graficznych o wysokiej rozdzielczości. Ponadto, standardy ISO, takie jak ISO/IEC 24712, dotyczące wydajności drukarek, potwierdzają przewagę technologii laserowej w kontekście wydajności i kosztów eksploatacji. Dzięki tym cechom drukarki laserowe stały się standardem w wielu sektorach, gdzie liczy się jakość, efektywność kosztowa oraz niezawodność.

Pytanie 14

Która technika druku jest najczęściej stosowana do profesjonalnych wydruków fotograficznych w dużym formacie?

A. Druk termosublimacyjny
B. Druk pigmentowy atramentowy
C. Druk igłowy
D. Druk laserowy
Wybór technik druku innych niż druk pigmentowy atramentowy często wynika z niepełnego zrozumienia ich właściwości i zastosowań. Druk laserowy jest techniką, która może być używana do produkcji dokumentów, ale nie jest idealna do profesjonalnych wydruków fotograficznych. Jej ograniczona gama kolorów oraz mniejsze nasycenie barw sprawiają, że wyniki mogą być nieodpowiednie do wymagających zastosowań artystycznych. Z kolei druk termosublimacyjny, chociaż popularny w niektórych segmentach, takich jak druk na tkaninach czy tworzeniu materiałów reklamowych, ma swoje ograniczenia w odniesieniu do trwałości i jakości na dużych formatach, szczególnie w kontekście płaskich powierzchni. Wydruki termosublimacyjne mogą tracić na jakości po dłuższym czasie, co jest nieakceptowalne w profesjonalnym druku fotograficznym. Druk igłowy to technika, która z kolei jest stosowana głównie do druku faktur i dokumentów, a nie do fotografii, gdzie jakość obrazu i odwzorowanie detali jest kluczowe. Wybierając niewłaściwą technikę, można łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że wszystkie metody drukarskie są sobie równe, co jest mylnym przekonaniem. Warto zatem dobrze zrozumieć różnice oraz specyfikę każdej z tych technologii, aby dokonać świadomego wyboru, dostosowanego do potrzeb.

Pytanie 15

Jeśli na fotografii za osobą widoczny jest długi i wyrazisty cień, to jakie można wysnuć przypuszczenie co do momentu jego wykonania?

A. słoneczny dzień wczesnym rankiem
B. słoneczny dzień w godzinach południowych
C. pochmurny dzień wieczorem
D. pochmurny dzień w godzinach popołudniowych
Odpowiedzi, które wskazują na pochmurne dni, są błędne, ponieważ w takich warunkach zjawisko długiego i ostrego cienia nie występuje. Pochmurne niebo sprawia, że światło słoneczne jest rozproszone, co prowadzi do znacznie krótszych i mniej wyraźnych cieni. W przypadku odpowiedzi związanych z dniem pochmurnym, błędne jest również założenie, że cienie mogą być długie, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia, jak działa naturalne oświetlenie. Cień jest wynikiem blokady promieni słonecznych przez obiekt. W przypadku słonecznego dnia w południe, kąt padania światła jest prostopadły do ziemi, co prowadzi do znacznie krótszych cieni, a nie długich i ostrych. Ponadto, wybór pory dnia jest kluczowy, a nieodpowiednie oszacowanie czasu wykonania zdjęcia może skutkować niezamierzonymi efektami. W praktyce, aby zrozumieć dynamikę światła, warto znać podstawowe zasady fotografii, takie jak zasada trójpodziału oraz zasady związane z oświetleniem, które są fundamentem sztuki fotograficznej i pozwalają na lepsze uchwycenie zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 16

Jaki obiektyw o konkretnej ogniskowej powoduje, że na zdjęciu występuje efekt zniekształcenia w formie beczki?

A. 10 mm
B. 500 mm
C. 50 mm
D. 200 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 50 mm jako odpowiedzi na pytanie o dystorsję beczkowatą nie uwzględnia właściwości geometrycznych tego typu obiektywu. Obiektywy 50 mm są zazwyczaj określane jako standardowe, oferując kąt widzenia zbliżony do ludzkiego oka, co oznacza, że obraz jest odwzorowywany w sposób dość naturalny, bez wyraźnych deformacji. W efekcie, dystorsja beczkowata jest praktycznie nieobecna, co czyni ten typ obiektywu mało odpowiednim do uzyskania tego efektu. W przypadku obiektywów długich, takich jak 200 mm czy 500 mm, możemy mówić o dystorsji w postaci dystorsji poduszkowatej, która jest znacznie mniej zauważalna, ale nie jest to efekt beczkowaty. Wybór tych obiektywów narzuca na fotografa inne wyzwania, jak ograniczenie kąta widzenia, co zmusza do większej odległości od obiektu. Efekty dystorsji są bardziej zauważalne w obiektywach o krótkiej ogniskowej, natomiast średnie i długie ogniskowe są bardziej stabilne pod względem odwzorowania prostokątnych kształtów. Właściwe zrozumienie charakterystyki obiektywów oraz ich zastosowania jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego, a także dla unikania typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących wyboru sprzętu fotograficznego.

Pytanie 17

Który czas ekspozycji jest najbardziej odpowiedni do osiągnięcia efektu zamrożenia ruchu w fotografii sportowej?

A. 1/125 s
B. 1/60 s
C. 1/30 s
D. 1/250 s
Czas naświetlenia 1/250 s jest optymalny w fotografii sportowej, ponieważ skutecznie zamraża ruch, co jest kluczowe przy uchwyceniu szybko poruszających się obiektów, takich jak sportowcy. Przy tak krótkim czasie naświetlenia, matryca aparatu rejestruje mniej ruchu, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć, które oddają dynamikę i intensywność sportowych wydarzeń. W praktyce, stosując ten czas naświetlenia, można uchwycić detale, takie jak woda pryskająca podczas skoku w wodzie czy wyraz twarzy sportowca w sytuacji wygranej. Standardy branżowe, takie jak te stosowane w fotografii sportowej, często zalecają czasy naświetlenia w okolicach 1/500 s lub krótsze, jednak 1/250 s jest często wystarczające przy dobrym oświetleniu i odpowiednim ustawieniu czułości ISO. Dodatkowo, warto pamiętać o stabilizacji obrazu i technikach, takich jak śledzenie obiektów czy używanie obiektywów o odpowiedniej ogniskowej, co jeszcze bardziej zwiększa szansę na uzyskanie perfekcyjnych ujęć.

Pytanie 18

Aby wyostrzyć detale obrazu w programie Adobe Photoshop, należy użyć polecenia

A. Błyszczące krawędzie
B. Maska wyostrzająca
C. Posteryzacja krawędzi
D. Maska warstwy
Maska wyostrzająca to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w programie Adobe Photoshop, które pozwala na zwiększenie ostrości obrazu poprzez poprawę kontrastu krawędzi. Wyostrzanie obrazu polega na wydobyciu detali, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, które mają być publikowane lub drukowane. Proces ten opiera się na zwiększeniu różnicy pomiędzy pikselami o zbliżonych kolorach, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. W praktyce, kiedy używasz maski wyostrzającej, możesz regulować parametry takie jak promień, ilość oraz próg, co pozwala na precyzyjne dostrojenie efektu do specyfiki danego obrazu. Przykładowo, w przypadku fotografii architektury, wyostrzanie może pomóc w uwydatnieniu szczegółów budynków i elementów konstrukcyjnych, co przyciąga uwagę widza. Ważne jest, aby pamiętać, że zbyt mocne wyostrzanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak powstawanie halo wokół krawędzi, dlatego istotne jest stosowanie tego narzędzia z rozwagą i w odpowiednich warunkach.

Pytanie 19

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. tło
B. źródło światła
C. aparat fotograficzny
D. obiekt fotografowany
Pomiar światła odbitego z obiektów fotografowanych jest kluczowym aspektem pracy fotografa, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji i odwzorowania kolorów. Kierując światłomierz na obiekt fotografowany, uzyskujemy pomiar intensywności światła, które jest odbite od obiektu do obiektywu aparatu. Taki pomiar jest bardziej istotny, ponieważ różne obiekty mogą mieć różną zdolność do odbicia światła, co wpływa na finalny efekt fotografii. Na przykład, czarne przedmioty pochłaniają większą część światła, podczas gdy jasne refleksyjne powierzchnie mogą wprowadzać zniekształcenia w pomiarze, jeśli kierujemy światłomierz na źródło światła. Standardy branżowe zalecają używanie matrycowych światłomierzy, które dostosowują pomiar do różnych scenariuszy, co pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów ekspozycji. Działania te są zgodne z praktykami zalecanymi przez profesjonalistów, aby zapewnić najlepszą jakość zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 20

Aktualnie stosowana metoda zarządzania obrazami 16-bit w programie Adobe Photoshop pozwala na

A. bardziej precyzyjną edycję przejść tonalnych i unikanie posteryzacji
B. umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD
C. uzyskanie wyższej rozdzielczości wydruku przy tej samej liczbie pikseli
D. wykorzystanie szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia, jak działają różne metody zarządzania obrazami w Photoshopie. Stwierdzenie, że 16-bitowa głębia pozwala na umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD, jest nieporozumieniem. Rozmiar pliku PSD zależy głównie od rozdzielczości obrazu oraz ilości warstw, a nie od głębi bitowej. Zwiększenie liczby bitów na kanał nie wpływa na zdolność do przechowywania większej liczby obrazów w jednym pliku. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że wyższa rozdzielczość wydruku może być uzyskana przy tej samej liczbie pikseli, jest mylna, gdyż rozdzielczość wydruku jest ściśle związana z ilością pikseli na cal (PPI) i samą liczbą pikseli w obrazie, a nie z głębią kolorów. Co więcej, twierdzenie o wykorzystaniu szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB jest również błędne. ProPhoto RGB to jedna z najszerszych przestrzeni kolorów, przewyższająca wiele innych przestrzeni, w tym Adobe RGB, więc pomylenie ich w kontekście 16-bitowego zarządzania obrazami prowadzi do fałszywych wniosków. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla poprawnej edycji i zarządzania obrazami w Photoshopie, stąd tak ważne jest, by przyjrzeć się tym aspektom z większą uwagą.

Pytanie 21

Najlepszym materiałem tła dla fotografii typu high-key jest

A. białe płótno lub papier
B. czarny aksamit
C. czerwone sukno
D. szary karton
Białe płótno lub papier to idealny materiał tła w fotografii high-key, ponieważ odbija światło w sposób, który pozwala uzyskać jasne, przemyślane kompozycje. W tej technice fotograficznej kluczowe jest unikanie cieni i stworzenie efektu jasności oraz lekkości. Białe tło działa jako neutralny odbłyśnik, co sprawia, że światło rozprasza się równomiernie, eliminując niepożądane kontrasty. Przykładowo, w fotografii portretowej z białym tłem skórna tonacja modela staje się bardziej równomierna, a detale odzieży są lepiej widoczne, co podkreśla elegancję ujęcia. Dodatkowo, użycie białego tła w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, takim jak softboxy czy lampy błyskowe z dyfuzorami, pozwala na pełne wykorzystanie potencjału tej techniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Warto też pamiętać, że białe tło jest łatwe do edytowania w postprodukcji, co daje jeszcze większe możliwości twórcze.

Pytanie 22

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Magic Wand (Różdżka)
B. Color Picker (Próbnik koloru)
C. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)
D. Crop Tool (Kadrowanie)
Narzędzie Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie) w Adobe Photoshop jest doskonałym wyborem do miejscowej korekcji cieni i świateł, ponieważ pozwala na precyzyjne manipulowanie jasnością i kontrastem wybranych obszarów obrazu. Umożliwia to artystyczne podejście do retuszu zdjęć, gdzie można podkreślić detale w cieniach lub wyeksponować jaśniejsze fragmenty bez wpływu na całe zdjęcie. Na przykład, jeśli chcemy uwydatnić rysy twarzy modela, używamy narzędzia Rozjaśnianie na wybranych partiach, a następnie narzędzia Ściemnianie w miejscach, gdzie chcemy dodać głębi. Warto pamiętać, że przez nadmierne rozjaśnianie lub ściemnianie można uzyskać niepożądane efekty, dlatego ważne jest, aby zawsze pracować na warstwach i dostosowywać intensywność efektu. Zastosowanie tych narzędzi w odpowiednich proporcjach i z umiarem to klucz do uzyskania naturalnych i efektownych rezultatów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce zdjęć.

Pytanie 23

Obraz, w którym przeważają odcienie ciemne, został stworzony w technice

A. izohelii
B. niskiego klucza
C. pseudosolaryzacji
D. wysokiego klucza
Obraz, w którym dominują elementy o ciemnych tonach, jest wykonany w technice niskiego klucza. Technika ta charakteryzuje się użyciem ciemnych kolorów oraz silnym kontrastem między światłem a cieniem, co pozwala na uzyskanie dramatycznego efektu wizualnego. W praktyce, niskiego klucza często używa się w portretach oraz w fotografii artystycznej, aby nadać zdjęciom głębię i emocjonalny wydźwięk. Dobrze znanym przykładem zastosowania techniki niskiego klucza jest praca fotografów takich jak Rembrandt czy Caravaggio, który wykorzystał ją do podkreślenia trójwymiarowości postaci. Warto zaznaczyć, że obrazy w niskim kluczu mają zdolność do przyciągania uwagi widza, co czyni je popularnym wyborem w sztuce i fotografii.

Pytanie 24

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Plaster miodu
B. Parasol
C. Strumiennica
D. Soft Box
Strumiennica to akcesorium, które skupia światło, zamiast je rozpraszać. Jej konstrukcja umożliwia skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku, co pozwala na uzyskanie intensywnego i precyzyjnego oświetlenia. W praktyce strumiennice są często wykorzystywane w studiach fotograficznych oraz podczas produkcji filmowej, gdzie kluczowe jest kontrolowanie źródła światła. Dzięki nim można uzyskać efekty takie jak mocne podkreślenie detali lub stworzenie głębokiego cienia, co jest ważne przy pracy nad kompozycją obrazu. Warto zauważyć, że stosowanie strumiennic jest zgodne z zasadami dobrego oświetlenia, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie energii świetlnej oraz osiągnięcie zamierzonych efektów artystycznych. W kontekście standardów branżowych, strumiennice często znajdują się w zestawach profesjonalnych lamp studyjnych, co świadczy o ich dużym znaczeniu w pracy z oświetleniem.

Pytanie 25

Co określa liczba przewodnia lampy błyskowej?

A. minimalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji
B. maksymalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji
C. minimalną ilość błysków w ciągu 1s
D. maksymalną ilość błysków w ciągu 1s
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji i możliwości lampy błyskowej. Na przykład, maksymalna liczba błysków na 1 sekundę sugeruje, że lampa błyskowa działa jak urządzenie rejestrujące, co jest mylne. Lampa błyskowa nie działa w ten sposób; jej główną rolą jest dostarczenie intensywnego, krótkotrwałego światła, które ma na celu oświetlenie obiektu w momencie ekspozycji. W przypadku minimalnego zasięgu oświetlenia fotografowanego obiektu, stwierdzenie to jest również nieprecyzyjne. Liczba przewodnia koncentruje się na maksymalnym zasięgu, a nie minimalnym, co może prowadzić do błędnych podejść podczas fotografowania. Dodatkowo, koncepcja minimalnej liczby błysków na 1s nie odnosi się do liczby przewodniej, ale do tempa zdjęć, co jest zupełnie innym aspektem pracy z lampą błyskową. Takie nieścisłości mogą prowadzić do nieodpowiednich ustawień aparatu i nieefektywnego korzystania z lampy błyskowej, co z kolei wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć. Warto, zatem, zwrócić uwagę na definicje i zastosowania związane z liczbą przewodnią, aby poprawić umiejętności fotograficzne oraz świadome korzystanie z dostępnych narzędzi. W kontekście dobrych praktyk, zawsze warto zweryfikować wartości liczby przewodniej lampy przed rozpoczęciem sesji zdjęciowej, co pozwoli uniknąć rozczarowań związanych z niedostatecznym oświetleniem.

Pytanie 26

W fotografii portretowej do uzyskania efektu miękko rysującego oświetlenia stosuje się

A. silne oświetlenie konturowe
B. duże źródło światła rozproszonego
C. oświetlenie punktowe z góry
D. małe źródło światła kierunkowego
Duże źródło światła rozproszonego jest kluczowe w uzyskaniu efektu miękko rysującego oświetlenia w fotografii portretowej. Takie źródło, na przykład softbox lub parasolka, rozprasza światło, co skutkuje delikatnymi cieniami i łagodnymi przejściami tonalnymi na twarzy modela. Używając dużego źródła światła, możemy zminimalizować ostre cienie, które często pojawiają się przy użyciu mniejszych źródeł. W praktyce, gdy fotografujemy portret, warto ustawić softbox w odpowiedniej odległości od modela, aby uzyskać idealne rozproszenie. Warto również pamiętać o kącie padania światła, który wpływa na charakterystykę cieni. W branży fotograficznej stosuje się tę technikę, aby uzyskać naturalny, przyjemny efekt, który podkreśla urodę i charakter osoby. Dodatkowo, rozproszone światło dobrze współpracuje z różnymi typami skóry, co sprawia, że portrety wyglądają bardziej naturalnie i świeżo. Dlatego duże źródło światła rozproszonego jest preferowane w profesjonalnych sesjach zdjęciowych.

Pytanie 27

Z jakiego kąta matrycy aparatu cyfrowego należy usunąć zanieczyszczenia, jeśli na wyświetlaczu LCD są one widoczne w lewym górnym rogu?

A. Z prawego dolnego.
B. Z prawego górnego.
C. Z lewego górnego.
D. Z lewego dolnego.
Pytanie dotyczy zrozumienia zasady działania matrycy aparatu cyfrowego oraz sposobu, w jaki zabrudzenia wpływają na jakość obrazu. Odpowiedzi wskazujące na inne narożniki nie uwzględniają kluczowej zasady optyki, która mówi, że każde zanieczyszczenie widoczne na wyświetlaczu jest najczęściej związane z jego położeniem w przestrzeni optycznej. Na przykład, jeśli zabrudzenie jest widoczne w lewym górnym rogu ekranu, to naturalne jest, że jego rzeczywista lokalizacja na obiektywie musi być w przeciwnym rogu, co w tym przypadku jest prawym dolnym. Wybór narożnika, takiego jak lewy dolny lub prawy górny, ignoruje tę zasadę, prowadząc do błędnego wniosku. Warto również zauważyć, że zanieczyszczenia mogą być efektem działań użytkownika, np. nieprawidłowego przechowywania aparatu czy używania go w trudnych warunkach. Aby uniknąć takich problemów, profesjonaliści zalecają stosowanie osłon na obiektyw oraz systematyczne czyszczenie sprzętu. Ignorowanie tych praktyk prowadzi do niepotrzebnych trudności i frustracji w pracy fotografa, a także do obniżenia jakości uzyskiwanych zdjęć.

Pytanie 28

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV
B. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach
C. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji
D. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600
Wybór odpowiedzi, która odnosi się do wykonywania zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600, jest mylący. Wysokie wartości ISO są często stosowane w sytuacjach niskiego oświetlenia, ale nie są one związane z techniką luminografii. Fotografowanie z wysokim ISO skutkuje większym szumem na zdjęciach, co ogranicza ich jakość. Technika luminografii polega na rejestrowaniu ruchu światła, a nie na zwiększaniu czułości sensora. Dodatkowo, fotografia obiektów emitujących światło w zakresie UV oraz użycie specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach to również nieporozumienia. Chociaż mogą one być interesującymi technikami w fotografii, nie są one związane z luminografią. W przypadku obiektów emitujących światło w zakresie UV, mamy do czynienia z zupełnie inną dziedziną, często wykorzystywaną w naukach biomedycznych czy inspekcji materiałowej. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych technik fotograficznych, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowań i efektów. Zrozumienie specyfiki każdej z technik jest niezbędne do ich skutecznego stosowania.

Pytanie 29

Aby uzyskać wydruk w formacie 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie o wymiarach 20 x 30 cm powinno być zeskanowane z minimalną rozdzielczością

A. 75 ppi
B. 300 ppi
C. 600 ppi
D. 150 ppi
Wybór rozdzielczości 75 ppi jest niewłaściwy, ponieważ ta wartość jest zbyt niska do uzyskania wydruku o wysokiej jakości. Przy tej rozdzielczości zdjęcie będzie miało zaledwie 600 x 900 pikseli, co zdecydowanie nie wystarczy, aby spełnić standardy druku w wysokiej rozdzielczości. Niska rozdzielczość prowadzi do utraty szczegółów oraz nieostrości, co jest szczególnie widoczne po wydruku, gdzie każdy detal jest bardziej zauważalny. Z kolei wybór 300 ppi jako minimalnej rozdzielczości skanowania jest błędny, ponieważ taka rozdzielczość nie uwzględnia rozmiaru skanowanego zdjęcia. Rozdzielczość skanowania powinna być odpowiednio dostosowana do wymagań wydruku, a rozdzielczość 300 ppi jest zarezerwowana dla wydruków z oryginalnych, wysokiej jakości zdjęć. Zastosowanie 600 ppi jest również przesadzone, ponieważ generuje pliki o ogromnych rozmiarach, co nie jest konieczne do druku w formacie 10 x 15 cm. Wybierając odpowiednią rozdzielczość skanowania, warto również zrozumieć, że rozdzielczość musi być zgodna z wymogami druku i nie powinna być ani zbyt niska, ani zbyt wysoka. Typowym błędem jest zatem nie przemyślenie relacji między rozmiarami obrazu a wymaganą rozdzielczością, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów i niezadowalających rezultatów w finalnym wydruku.

Pytanie 30

Drukując album fotograficzny najlepiej wybrać

A. papier bezkwasowy o gramaturze 250-300 g/m²
B. papier ryżowy o gramaturze 180-220 g/m²
C. papier kredowy o gramaturze 80-100 g/m²
D. papier offsetowy o gramaturze 120-170 g/m²
Wybór papieru do druku albumów fotograficznych jest istotny, a błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów. Papier kredowy o gramaturze 80-100 g/m², mimo że jest popularny w druku ulotek czy katalogów, nie nadaje się do albumów fotograficznych. Jest zbyt cienki, co sprawia, że zdjęcia mogą się łatwo uszkodzić, a ich jakość będzie gorsza. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że niższa gramatura to oszczędność, ale w rzeczywistości grozi to szybkim zniszczeniem albumu. Podobnie papier offsetowy o gramaturze 120-170 g/m², choć lepszy od kredowego, nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości, a jego struktura nie sprzyja reprodukcji intensywnych kolorów. Użytkownicy mogą mylnie przyjąć, że papier ryżowy o gramaturze 180-220 g/m², znany ze swojej elastyczności i lekkości, sprawdzi się w albumach, jednakże może nie być wystarczająco odporny na działanie światła i wilgoci, co prowadzi do szybszego blaknięcia zdjęć. Kluczowe w wyborze materiału jest zrozumienie, że albumy fotograficzne powinny być solidne, trwałe i estetyczne, co osiąga się jedynie poprzez zastosowanie odpowiednich standardów jakościowych. Właściwy dobór papieru ma kluczowe znaczenie dla zachowania wspomnień na długie lata, dlatego warto kierować się nie tylko ceną, ale przede wszystkim jakością i trwałością materiałów.

Pytanie 31

Do wykonania fotografii produktowej metodą packshot najlepiej wykorzystać

A. tło gradientowe i jedno źródło światła z przodu
B. tło typu greenscreen i oświetlenie punktowe
C. namiot bezcieniowy i oświetlenie z minimum trzech źródeł
D. tło czarne aksamitne i oświetlenie konturowe
Wykorzystanie namiotu bezcieniowego i oświetlenia z minimum trzech źródeł to najlepszy sposób na uzyskanie wysokiej jakości fotografii produktowej metodą packshot. Namiot bezcieniowy pozwala na równomierne rozproszenie światła, co minimalizuje cienie i refleksy. Dzięki temu produkt jest prezentowany w sposób atrakcyjny i profesjonalny. Oświetlenie z minimum trzech źródeł umożliwia uzyskanie odpowiedniej iluminacji, co jest kluczowe dla właściwego odwzorowania kolorów i detali produktu. W praktyce można stosować lampy LED, które oferują różne temperatury barwowe, co daje możliwość dostosowania oświetlenia do specyfiki fotografowanego obiektu. Stosowanie takich standardów sprzyja uzyskiwaniu spójnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym i sprzedażowym. W branży fotografii produktowej standardem jest również korzystanie z neutralnych teł, co pozwala na lepszą integrację z materiałami reklamowymi.

Pytanie 32

Nieprawidłowość optyczna obiektywu, przejawiająca się w przyciemnieniu lub rozjaśnieniu rogów kadru, to

A. dystorsja
B. koma
C. krzywizna pola
D. winietowanie
Winietowanie to wada optyczna, która objawia się przyciemnieniem lub rozjaśnieniem rogów kadru obrazu. Zjawisko to występuje najczęściej w przypadku obiektywów o dużych przysłonach, gdzie może być bardziej zauważalne, ponieważ krawędzie kadru doświadczają większej straty światła. Winietowanie może występować w różnych formach, takich jak naturalne winietowanie, które wynika z konstrukcji obiektywu, lub winietowanie spowodowane użyciem filtrów lub osłon. W praktyce fotografowie mogą spotkać winietowanie w obiektywach szerokokątnych lub w przypadku użycia obiektywów z dużą przysłoną na pełnej klatce, co może prowadzić do niepożądanych efektów w kompozycji zdjęcia. Aby zminimalizować wpływ winietowania, można zastosować techniki postprodukcji, takie jak korekcja winietowania w programach do edycji zdjęć. Dobrą praktyką jest również testowanie obiektywów w różnych warunkach oświetleniowych, aby zrozumieć, jak winietowanie wpływa na uzyskiwane obrazy i kiedy może być akceptowalne lub pożądane dla artystycznych efektów.

Pytanie 33

Który z programów do edycji grafiki rastrowej klasyfikowany jest jako freeware?

A. Adobe Photoshop
B. Corel Photo-Paint
C. PhotoFiltre Studio
D. AvancePaint
Adobe Photoshop, Corel Photo-Paint i PhotoFiltre Studio to programy, które w większości przypadków są płatne, co sprawia, że nie należy ich klasyfikować jako freeware. Adobe Photoshop to jeden z najpopularniejszych programów do edycji grafiki rastrowej, ale wymaga subskrypcji, co czyni go nieodpowiednim dla osób poszukujących darmowych narzędzi. Corel Photo-Paint, będący częścią pakietu CorelDRAW, także nie jest darmowy, a jego cena oraz rozbudowane funkcje mogą być obciążeniem dla użytkowników początkujących. PhotoFiltre Studio to kolejny przykład, który, chociaż ma wersję darmową, w swoich bardziej zaawansowanych funkcjach wymaga zakupu licencji. Wybór programów płatnych często wynika z błędnego przekonania, że tylko narzędzia komercyjne oferują wyspecjalizowane funkcje, co może być mylne. W rzeczywistości, wiele darmowych programów, takich jak AvancePaint, może zaspokoić podstawowe potrzeby edycyjne, a ich brak popularności nie oznacza braku efektywności w prostych projektach. W rezultacie, użytkownicy często pomijają wartościowe, darmowe oprogramowanie na rzecz drogich alternatyw, nie zważając na ich możliwości oraz ograniczenia w kontekście ich własnych potrzeb. Taka sytuacja może prowadzić do niepotrzebnych wydatków oraz frustracji związanej z używaniem złożonych narzędzi, które są znacznie bardziej skomplikowane dla początkujących.

Pytanie 34

W fotografii krajobrazowej, gdy zakres tonalny rejestrowanej sceny przewyższa możliwości sensora aparatu (nie jest możliwe jednoczesne uchwycenie w sposób poprawny jasnego nieba oraz ciemnego krajobrazu poniżej linii horyzontu), wskazane jest użycie filtru

A. połówkowego niebieskiego
B. połówkowego szarego
C. polaryzacyjnego
D. korekcyjnego niebieskozielonego
Filtr połówkowy szary jest narzędziem niezwykle ważnym w fotografii krajobrazowej, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występuje znaczna różnica w jasności między niebem a ziemią. Działa on na zasadzie stopniowego przyciemnienia, co pozwala na równomierne zarejestrowanie zarówno jasnych, jak i ciemnych obszarów zdjęcia. Dzięki zastosowaniu filtra połówkowego szarego, można skutecznie zredukować prześwietlenie jasnego nieba, co z kolei pozwala na uchwycenie detali w ciemniejszych częściach krajobrazu. W praktyce, dla fotografów, którzy chcą uchwycić panoramę górską w zachodzącym słońcu, filtr ten umożliwia zbalansowanie tonalne zdjęcia, co skutkuje lepszymi, bardziej zrównoważonymi obrazami. Dodatkowo, użycie takiego filtra jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają jego stosowanie w trudnych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać zdjęcia o wyższej jakości i bardziej naturalnych kolorach.

Pytanie 35

Kompozycja wzdłuż przekątnej jest formą kompozycji

A. poziomą
B. zamkniętą
C. ukośną
D. spiralną
Kompozycja po przekątnej, znana również jako kompozycja ukośna, odgrywa kluczową rolę w wielu dziedzinach sztuki, szczególnie w fotografii, malarstwie oraz projektowaniu graficznym. Przykładem może być fotografia krajobrazowa, gdzie umiejscowienie linii horyzontu na przekątnej kadru może prowadzić do bardziej dynamicznego i interesującego ujęcia. Kompozycja ukośna wprowadza ruch i energię, co jest szczególnie istotne w przypadku przedstawiania scen z dużą ilością szczegółów. W praktyce ustalając główne elementy obrazu zgodnie z liniami przekątnymi, twórcy mogą kierować wzrok widza, tworzyć napięcie oraz podkreślać istotne detale. W kontekście zasad kompozycji, takich jak zasada trójpodziału, wykorzystanie przekątnych wspiera naturalny sposób postrzegania obrazu przez odbiorcę. Wiedza na temat kompozycji ukośnej jest nieoceniona dla każdego, kto pragnie tworzyć wizualnie atrakcyjne prace, przestrzegając przy tym standardów estetycznych przyjętych w branży.

Pytanie 36

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na wydobycie koloru w obszarach zdjęcia o niższym nasyceniu?

A. Jaskrawość
B. Przejrzystość
C. Ekspozycja
D. Odwróć
Jaskrawość to narzędzie w Adobe Photoshop, które umożliwia modyfikację nasycenia kolorów w obrazie, co jest szczególnie przydatne w przypadku zdjęć, które wymagają subtelnych korekt. Jaskrawość pozwala na zbalansowanie intensywności kolorów bez wprowadzania nadmiernych zmian w obszarach nasyconych. Używając tego polecenia, można poprawić wygląd zdjęć, w których niektóre kolory są stłumione lub mało widoczne, co jest typowe w przypadku zdjęć robionych w złych warunkach oświetleniowych. Przykładowo, w zdjęciach krajobrazowych, jaskrawość może pomóc w wydobyciu detali w chmurach lub w zieleni, które inaczej mogłyby wydawać się blady. W praktyce, należy zwrócić uwagę na umiar przy stosowaniu tego narzędzia, aby uniknąć nienaturalnych efektów. Używanie jaskrawości w połączeniu z innymi technikami, takimi jak krzywe czy poziomy, może znacznie podnieść jakość końcowego obrazu, zgodnie z najlepszymi praktykami w edytowaniu zdjęć.

Pytanie 37

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. lasso
B. stempel
C. różdżka
D. rozmywanie
Narzędzie lasso, chociaż przydatne do zaznaczania obszarów, nie nadaje się do usuwania niechcianych elementów. Ono zaznacza kształty, ale samo zaznaczenie nie wystarczy, żeby coś usunąć. Trzeba jeszcze wykonać dodatkowy krok, co może sprawić, że praca z obrazem jest mniej efektywna. Narzędzie rozmywanie można wykorzystywać do łagodzenia krawędzi czy maskowania niedoskonałości, ale nie wymazuje obiektów, tylko zmienia ich ostrość. Czasami, przez tę technikę, mogą się zdarzyć niechciane efekty, które obniżają jakość zdjęcia. Różdżka to narzędzie do zaznaczania obszarów na podstawie kolorów, co czyni ją lepszą do selekcji jednorodnych miejsc, a nie do precyzyjnego usuwania. Ludzie mogą mylić te narzędzia z tym, co naprawdę potrafią, co sprawia, że trudno osiągnąć zamierzony efekt w retuszu zdjęć. Dużym błędem jest myślenie, że każde zaznaczenie da radę wykorzystać do efektywnego usunięcia obiektów, co zazwyczaj kończy się kiepskimi efektami wizualnymi.

Pytanie 38

Jakiego negatywowego materiału średnioformatowego należy użyć do wykonania zdjęć małemu dziecku w naturalnym świetle w pomieszczeniu o niskim natężeniu oświetlenia?

A. Typ 135 o czułości ISO 50
B. Typ 220 o czułości ISO 50
C. Typ 220 o czułości ISO 200
D. Typ 135 o czułości ISO 200
Wybór niewłaściwego materiału negatywowego wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, wybór filmu typu 135 o czułości ISO 200 może wydawać się właściwy, jednak w kontekście fotografii dzieci w słabo oświetlonym pomieszczeniu, film o mniejszych wymiarach (135) ogranicza pole widzenia i jakość szczegółów, co jest kluczowe przy uchwyceniu dynamicznych i naturalnych momentów. Dodatkowo, użycie filmu o czułości ISO 50, niezależnie od formatu, jest niewłaściwe w warunkach niskiego oświetlenia, gdyż wymaga znacznie dłuższego czasu naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęcia, zwłaszcza w przypadku dzieci, które są trudne do uchwycenia w statycznej pozycji. Przy fotografowaniu w takich warunkach, istotne jest, aby film miał odpowiednią czułość, co wiąże się z minimalizacją szumów oraz maksymalizacją detali. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do decyzyjnych błędów, które wpływają na końcowy rezultat. Warto zatem stosować filmy o wyższej czułości, w połączeniu z odpowiednim doborem formatu, aby uzyskać optymalne wyniki. Znajomość właściwości materiałów fotograficznych jest kluczowa w praktyce fotograficznej.

Pytanie 39

W programie Adobe Lightroom krzywe tonalne (Tone Curve) służą do

A. korekcji zniekształceń geometrycznych obiektywu
B. usuwania szumów cyfrowych z obrazu
C. kontroli jasności i kontrastu w różnych zakresach tonalnych
D. regulacji balansu bieli w zdjęciu
Krzywe tonalne w programie Adobe Lightroom są niezwykle użytecznym narzędziem, które pozwala na precyzyjną kontrolę jasności i kontrastu zdjęcia w różnych zakresach tonalnych. Umożliwiają one manipulację zarówno cieniami, półtonami, jak i światłami, co daje możliwość uzyskania zamierzonych efektów wizualnych. Dzięki krzywym tonalnym możemy na przykład podnieść kontrast w cieniach, co podkreśla detale w ciemnych partiach obrazu, jednocześnie zachowując delikatność w jasnych obszarach. Warto pamiętać, że krzywa tonalna to nie tylko narzędzie do korekcji, ale także do kreatywnej edycji, gdzie można uzyskać różne style, takie jak vintage czy dramatyczne efekty. Dobre praktyki wskazują, że warto pracować na krzywej z zachowaniem subtelności, aby nie wprowadzać zbyt ostrych zmian, które mogłyby prowadzić do utraty detali. Z moich doświadczeń wynika, że wiele osób zaczyna od prostych korekcji, a następnie odkrywa potencjał krzywych tonalnych do bardziej zaawansowanych technik edycyjnych.

Pytanie 40

Określ temperaturę barwową źródeł światła użytych na planie zdjęciowym, jeżeli fotograf ustawił balans bieli aparatu na światło słoneczne?

A. 5500 K
B. 3200 K
C. 2000 K
D. 2800 K
Temperatura barwowa 5500 K to taki standard, który najlepiej oddaje światło słoneczne w ciągu dnia. Dzięki temu, jak ustawisz balans bieli w aparacie, kolory na zdjęciach będą wyglądały bardzo naturalnie. To jest naprawdę ważne, bo kto by chciał mieć jakieś dziwne odcienie na zdjęciach? Używając 5500 K, neutralizujesz te niechciane kolory, które mogą się pojawić przy różnych źródłach światła, jak żarówki czy świetlówki. Fotografowie chętnie korzystają z tego ustawienia na zewnątrz, zwłaszcza w słoneczne dni, bo kolory są wtedy żywe i piękne. Jak już na przykład pracujesz w studiu i masz różne źródła światła, to też łatwiej jest to wszystko zgrać, bo niektóre lampy, jak LED czy błyskowe, mają swoją temperaturę barwową. Odpowiednie ustawienie balansu bieli daje spójność kolorystyczną w serii zdjęć, co jest mega ważne, gdy robisz coś profesjonalnego.