Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 20:15
Data zakończenia: 25 lutego 2025 20:27

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki typ frezu powinien być użyty do wiercenia otworów w szkle metodą trepanacyjną?

A. Rurkowy

B. Trzpieniowy

C. Tarcza

D. Walcowy

Frez rurkowy to chyba najlepszy wybór do wiercenia otworów w szkle. Jego konstrukcja naprawdę pomaga w precyzyjnym usuwaniu materiału, co jest dodatkowo ważne, gdy pracujemy z takim kruchym materiałem jak szkło. Te rurki mają otwartą końcówkę, co sprawia, że możemy robić większe otwory bez strachu, że coś pęknie. Widzę, że jest to narzędzie popularne w szklarskich zakładach czy w rzemiośle artystycznym, bo precyzja to klucz. Przy użyciu freza rurkowego da się też zrobić różne rodzaje otworów, zarówno dekoracyjnych, jak i tych, przez które coś ma przechodzić. No i warto dodać, że podczas pracy z tym narzędziem używa się wody jako chłodziwa, dzięki czemu nie dochodzi do przegrzewania. To wszystko sprawia, że frezy rurkowe są naprawdę niezastąpione w obróbce szkła.

Pytanie 2

W naprawianym mikroskopie znajdują się soczewki o powiększeniu 10, 40 i 80 oraz okulary o powiększeniu 5^x lub 10^x. Jakie powiększenie powinien mieć obiektyw, aby mikroskop umożliwiał uzyskanie powiększenia 1000^x?

A. 100x

B. 60x

C. 20x

D. 5x

Obiektyw o powiększeniu 100x jest kluczowy dla uzyskania całkowitego powiększenia mikroskopu wynoszącego 1000x. Całkowite powiększenie uzyskuje się poprzez pomnożenie powiększenia obiektywu przez powiększenie okularu. W tym przypadku mamy trzy obiektywy o powiększeniach 10x, 40x i 80x oraz okulary o powiększeniach 5x i 10x. Aby obliczyć wymagane powiększenie obiektywu, musimy ustalić, jakie powiększenie okularu będzie używane. Przy użyciu okularu 10x, obiektyw musi zapewnić powiększenie 100x (10x * 100 = 1000x). Zastosowanie obiektywu 100x w połączeniu z okularami 10x umożliwia badanie mikroskopowe, na przykład w biologii komórkowej lub mikrobiologii, gdzie wysoka rozdzielczość jest niezbędna do obserwacji szczegółowych struktur komórkowych. W praktyce, wybór odpowiedniego obiektywu jest kluczowy dla uzyskania optymalnej jakości obrazu oraz kontrastu, co jest istotne w analizach laboratoryjnych.

Pytanie 3

Aby zmierzyć krzywiznę niepolerowanych powierzchni, należy wykorzystać

A. metody autokolimacyjne

B. szklany sprawdzian interferencyjny

C. sferometr pierścieniowy

D. oftalmometr Helmholtza

Wybór odpowiedzi innej niż sferometr pierścieniowy może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ inne metody pomiarowe nie są optymalne dla niepolerowanych powierzchni. Szklany sprawdzian interferencyjny, chociaż użyteczny w pomiarach krzywizny, wymaga gładkich, polerowanych powierzchni, aby osiągnąć precyzyjne wyniki. W przypadku, gdy powierzchnia jest chropowata lub ma nierówności, interferencje światła mogą być zaburzone, co prowadzi do niepoprawnych pomiarów. Oftalmometr Helmholtza jest narzędziem przeznaczonym głównie do pomiaru krzywizny rogówki w medycynie, a jego zastosowanie do pomiarów powierzchni przemysłowych jest ograniczone ze względu na specyfikę konstrukcji, która uwzględnia inne parametry anatomiczne, a nie techniczne cechy materiałów. Metody autokolimacyjne, mimo że skuteczne w wielu zastosowaniach optycznych, również opierają się na idealnych warunkach powierzchniowych, co ogranicza ich przydatność w przypadku niepolerowanych powierzchni. Wybór niewłaściwej metody pomiarowej jest częstym błędem, wynikającym z niepełnego zrozumienia specyfikacji technicznych oraz wymagań dotyczących materiałów, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w procesie produkcyjnym i kontrolnym.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie urządzenie można wykorzystać do zmierzenia pola widzenia lunet?

A. lunetę autokolimacyjną

B. kolimator szerokokątny

C. lunetkę wychylną

D. dynametr Czapskiego

Luneta autokolimacyjna, dynametr Czapskiego oraz lunetka wychylna są narzędziami o odmiennych zastosowaniach, które nie nadają się do pomiaru pola widzenia lunet. Luneta autokolimacyjna jest używana do pomiarów kątów i odległości w geodezji, gdzie kluczowe jest uzyskanie precyzyjnego pomiaru w pionie oraz poziomie, a nie określenie pola widzenia. Jej działanie opiera się na zasadzie autokolimacji, co nie znajduje zastosowania w kontekście pomiarów optycznych. Dynametr Czapskiego to urządzenie stosowane do pomiaru wartości sił działających na obiekt, a nie do analizy pola widzenia. W praktyce mylone są jego możliwości z pomiarami optycznymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei lunetka wychylna służy do obserwacji i pomiarów przy użyciu kątomierzy, ale nie zapewnia odpowiednich parametrów do pomiaru pola widzenia lunet. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi oraz nieodpowiednie dobieranie ich do specyficznych zadań pomiarowych. W kontekście pomiarów optycznych ważne jest, aby korzystać z narzędzi zaprojektowanych z myślą o konkretnych zastosowaniach, co zapewnia dokładność i rzetelność wyników.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Co oznacza symbol ΔN w dokumentacji technicznej dotyczącej wypolerowanej powierzchni szkła?

A. czystość powierzchni

B. błąd owalizacji

C. odchyłkę od promienia

D. pęcherzowatość

Wybór odpowiedzi dotyczący czystości powierzchni jest błędny, ponieważ czystość odnosi się do braku zanieczyszczeń na powierzchni szkła, a nie do jej geometricalnych właściwości. W kontekście technicznym czystość powierzchni jest istotna, ale nie jest to aspekt, który jest określany przez symbol ΔN. Pęcherzowatość, z kolei, oznacza występowanie pęcherzyków powietrza w strukturze materiału, co również jest innym zagadnieniem związanym z jakością powierzchni, ale nie dotyczy bezpośrednio błędu owalizacji. Jeśli chodzi o odchyłkę od promienia, to jest to termin, który odnosi się do różnicy między rzeczywistym promieniem powierzchni a promieniem nominalnym, co również jest różnym zagadnieniem. Typowym błędem logicznym w tym przypadku jest utożsamianie terminu błędu owalizacji z innymi parametrami jakościowymi, które dotyczą innych aspektów produktu. W kontekście projektowania i produkcji szkła, zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów i uniknięcia nieporozumień w specyfikacji technicznej. Analizowanie i stosowanie różnych wymagań dotyczących jakości w inżynierii materiałowej wymaga ścisłej współpracy z normami branżowymi, co może pomóc w lepszym zrozumieniu złożoności tych zagadnień.

Pytanie 9

Jakim symbolem literowym wyraża się długość fali świetlnej dla światła żółtego?

A. nF

B. δF – δC

C. λd

D. nF – nC

Odpowiedź λd jest prawidłowa, ponieważ symbol ten odnosi się do długości fali świetlnej dla światła żółtego w kontekście spektroskopii i optyki. Długość fali światła żółtego wynosi około 580-590 nm, co oznacza, że jest to zakres światła widzialnego, którego długość fali można określić za pomocą symbolu λ. W praktyce, znajomość długości fali jest kluczowa w różnych zastosowaniach, takich jak telekomunikacja optyczna, gdzie różne długości fal są używane do przesyłania informacji. W branży fotoniki, długość fali światła jest również istotna przy projektowaniu urządzeń optycznych, takich jak lasery i diody LED. Dodatkowo, długość fali wpływa na zjawiska takie jak dyfrakcja i interferencja, co ma zastosowanie w technologii obrazowania i mikroskopii. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie długości fal świetlnych jest fundamentem dla dalszych badań w dziedzinach takich jak fizyka, chemia i inżynieria materiałowa.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jakie powiększenie jest reprezentowane symbolem G?

A. Wizualne

B. Poprzeczne

C. Podłużne

D. Kątowe

Odpowiedź 'Wizualne' jest poprawna, ponieważ w kontekście optyki oraz pomiarów przy użyciu mikroskopów, powiększenie wizualne określa zdolność systemu optycznego do wyrażania obrazu obiektu w powiększonej formie. Wizualne powiększenie jest kluczowym pojęciem w mikroskopii, gdyż pozwala na obserwację detali, które są niewidoczne gołym okiem. Przykładem zastosowania powiększenia wizualnego jest obserwacja próbek biologicznych w mikroskopach świetlnych, gdzie powiększenia mogą dochodzić nawet do 1000x, co umożliwia badanie komórek i ich struktur. W praktyce, wyznaczanie powiększenia wizualnego wiąże się z zastosowaniem soczewek o określonej ogniskowej, co jest zgodne z zasadami optyki geometrzycznej. Znajomość tego pojęcia jest niezbędna dla naukowców, techników laboratoryjnych oraz studentów kierunków biologicznych i medycznych, co czyni go fundamentalnym elementem edukacji w dziedzinie nauk przyrodniczych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Do wykonywania otworów w szkle mineralnym o średnicy maksymalnie 3 mm, jakie wiertło należy zastosować?

A. trepanacyjne

B. spiralne

C. diamentowe

D. stalowe

Wiercenie w szkle mineralnym, które charakteryzuje się dużą twardością oraz kruchością, wymaga użycia odpowiednich narzędzi, które zminimalizują ryzyko pęknięć oraz zniszczenia materiału. Wiertła diamentowe są idealnym rozwiązaniem do wiercenia otworów o średnicy do 3 mm w szkle, ponieważ diament, jako jeden z najtwardszych materiałów, skutecznie przenika przez strukturę szkła. Dzięki swojej konstrukcji, wiertła diamentowe posiadają szereg niewielkich kryształków diamentu, które pozwalają na precyzyjne i efektywne wiercenie. Przykłady zastosowania obejmują produkcję biżuterii, gdzie precyzyjne otwory są kluczowe, a także w branży budowlanej przy instalacji systemów szklanych. Ponadto, stosowanie wierteł diamentowych jest zgodne z najlepszymi praktykami, które podkreślają znaczenie jakości narzędzi w procesach obróbczych, aby zapewnić zarówno efektywność, jak i bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 15

Luneta Galileusza ma długość 60 mm. Jaką ogniskową powinien mieć okular, jeżeli ogniskowa obiektywu wynosi 75 mm?

A. 75 mm

B. 15 mm

C. 60 mm

D. 45 mm

Odpowiedź 15 mm jest prawidłowa, ponieważ ogniskowa okulary w lunecie Galileusza jest kluczowym parametrem determinującym powiększenie oraz jakość obrazu. Aby wyznaczyć ogniskową okularu, można skorzystać z podstawowego wzoru dla teleskopów: powiększenie (M) to stosunek ogniskowej obiektywu (f_ob) do ogniskowej okularu (f_ok): M = f_ob / f_ok. W tym przypadku, ogniskowa obiektywu wynosi 75 mm. Długość lunety, która wynosi 60 mm, jest również istotna, ponieważ w przypadku lunety Galileusza długość układu optycznego jest sumą ogniskowej obiektywu oraz ogniskowej okularu (L = f_ob + f_ok). Podstawiając znane wartości, otrzymujemy równanie: 60 mm = 75 mm + f_ok, co po przekształceniu daje f_ok = 60 mm - 75 mm = -15 mm. W praktyce oznacza to, że okular musi mieć ogniskową 15 mm, aby uzyskać użyteczny obraz. Taki układ optyczny znajduje zastosowanie w prostych teleskopach oraz przyrządach optycznych, gdzie ważne jest uzyskanie kompaktowych rozmiarów przy zachowaniu jakości obrazu.

Pytanie 16

Aby skonstruować układ achromatyczny, konieczne jest użycie przynajmniej

A. trzech soczewek

B. jednej soczewki

C. czterech soczewek

D. dwóch soczewek

Odpowiedź, że do budowy układu achromatycznego należy zastosować co najmniej dwie soczewki jest prawidłowa, ponieważ układ achromatyczny składa się z pary soczewek o różnych współczynnikach załamania światła, które są ze sobą połączone. Celem tego układu jest zminimalizowanie aberracji chromatycznych, które występują, gdy różne długości fal światła są załamywane w różny sposób. W praktyce, najczęściej stosuje się kombinację soczewki wypukłej (szkło o wysokim współczynniku załamania) i soczewki wklęsłej (szkło o niskim współczynniku załamania). Taki układ pozwala na skorygowanie różnicy ogniskowych dla dwóch różnych długości fal, co przyczynia się do uzyskania ostrego obrazu w całym zakresie widma. Ten typ układu jest szeroko stosowany w aparatach fotograficznych, teleskopach oraz mikroskopach, gdzie precyzja obrazu jest kluczowa. W branży optycznej standardowe podejścia do konstrukcji optyki zawierają wytyczne dotyczące projektowania układów achromatycznych, co potwierdza ich znaczenie w aplikacjach wymagających wysokiej jakości obrazów.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Która z podanych aberracji występujących w obiektywach lunetowych prowadzi do pojawienia się kolorowego rozmycia krawędzi obrazu?

A. Dystorsja

B. Sferyczna

C. Chromatyczna

D. Astygmatyzm

Odpowiedź "Chromatyczna" jest na pewno dobra, bo aberracja chromatyczna to coś, co się dzieje, gdy różne kolory światła są załamywane przez soczewki w różny sposób. To prowadzi do tego, że na brzegach obrazu możesz zobaczyć różne kolory, co wygląda trochę jak kolorowe rozmycie. W lunetach, zwłaszcza tych z dużymi otworami, ta aberracja naprawdę może zepsuć jakość obrazów. Producenci starają się używać soczewek, które mają mniej tej aberracji, jak soczewki ED (Extra-low Dispersion). Dzięki takim materiałom i dobremu projektowaniu można to rozmycie zredukować, co daje wyraźniejszy obraz. W lunetach myśliwskich i astronomicznych redukcja tej aberracji jest mega ważna, jeżeli chcesz mieć dobre obserwacje. A pamiętaj, że przy dużych powiększeniach i patrząc na jasne obiekty, aberracja chromatyczna jest bardziej widoczna, na przykład przy oglądaniu krajobrazów czy jasnych gwiazd.

Pytanie 23

Aby usunąć promienie odbite w systemach optycznych nie stosuje się

A. oksydowania tubusu.

B. matowienia tubusu.

C. matowienia powierzchni pozaosiowych soczewki.

D. powlekania soczewek warstwą interferencyjną.

Zastosowanie matowienia tubusa, oksydowania tubusa oraz powlekania szkieł powłoką interferencyjną to strategie, które w rzeczywistości nie są skuteczne w eliminacji promieni odbitych w układach optycznych. Matowienie tubusa, chociaż może wpływać na zmniejszenie niepożądanych refleksów, nie eliminuje ich całkowicie, ponieważ odbicia mogą nadal występować na krawędziach soczewek i innych elementów optycznych. Oksydowanie tubusa, które polega na pokryciu jego powierzchni warstwą tlenku, nie ma właściwości redukujących odbicia, a jego głównym celem jest ochrona przed korozją i poprawienie estetyki. Z kolei powlekanie szkieł powłoką interferencyjną to technika skuteczna w redukcji odbić, ale jej zastosowanie w niewłaściwych kontekstach lub na niewłaściwych elementach może prowadzić do zjawiska, w którym odbicia są jedynie przesunięte w fazie, co nie eliminuje problemu. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że można rozwiązać problem odbić poprzez modyfikację elementów, które nie są bezpośrednio związane z powierzchniami optycznymi samej soczewki. Dlatego ważne jest, aby podejść do eliminacji odbić w sposób holistyczny, uwzględniając konkretne właściwości każdego elementu w układzie optycznym oraz ich współdziałanie w kontekście całego systemu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Mikrometryczną płytkę oraz mikrometryczny okular wykorzystuje się w trakcie serwisowania do oceny powiększenia

A. teleskopów.

B. projektorów.

C. kamer.

D. mikroskopów.

Wybór odpowiedzi dotyczących projektorów, lunet czy aparatów fotograficznych pokazuje, że mogłeś nie zrozumieć, jak używa się mikrometrycznych narzędzi pomiarowych. Aparaty projekcyjne są do wyświetlania obrazów na dużym ekranie, więc nie potrzebują precyzyjnych pomiarów powiększenia. Lunety, chociaż to instrumenty optyczne, są głównie do obserwacji odległych rzeczy, a nie do dokładnych pomiarów. Jeśli chodzi o aparaty fotograficzne, one służą do robienia zdjęć, a ich parametry powiększenia zwykle mierzy się w inny sposób, na przykład przez ogniskową obiektywu. Używanie mikrometrycznej płytki czy okularu w tych sytuacjach jest kluczowe, bo inaczej wyniki mogą być nieprecyzyjne, co wpływa na jakość obserwacji i dokumentacji. Często ludzie myślą, że narzędzia z mikroskopii można wykorzystywać jak w innych dziedzinach optyki, a to nie do końca tak działa. Dlatego ważne, by w mikroskopii używać właściwych narzędzi, które spełniają wymagania precyzyjnych pomiarów w badaniach.

Pytanie 28

W mikrometrze z przesuwnym zespołem pomiarowym należy zastosować połączenie z gwintem

A. metrycznym drobnozwojnym

B. Edisona

C. stożkowym

D. trapezowym symetrycznym

Wybór gwintu Edisona, stożkowego lub trapezowego symetrycznego w kontekście średnicówki mikrometrycznej jest niepoprawny z kilku powodów. Gwint Edisona, chociaż stosowany w niektórych aplikacjach mechanicznych, nie zapewnia wymaganej precyzji i stabilności, które są kluczowe w pomiarach mikrometrycznych. Ze względu na swoją budowę, nie jest on przystosowany do precyzyjnego przesuwania elementów pomiarowych, co może prowadzić do błędów w odczytach. Gwinty stożkowe, mimo że mogą być używane w różnych zastosowaniach, również nie oferują wystarczającej dokładności, ponieważ ich koncepcja nie jest dostosowana do mikrometrycznych regulacji, co może prowadzić do problemów z ustawieniem i stabilnością. Jeśli chodzi o gwinty trapezowe symetryczne, to chociaż mogą zapewnić pewną stabilność, ich skok i kształt nie odpowiadają wymaganiom precyzyjnych zastosowań pomiarowych, takich jak te, które występują w średnicówkach. Typowe błędy wynikające z wyboru tych gwintów to mylne przekonanie o ich wystarczającej precyzji oraz nieodpowiednia ocena wymagań dotyczących dokładności. Używając niewłaściwego typu gwintu, można znacznie obniżyć jakość pomiarów, co może prowadzić do poważnych błędów w procesach inżynieryjnych i produkcyjnych.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Z jakiego surowca wykonuje się oprawy do mocowania soczewek metodą zwijania?

A. Ze stali

B. Z cynku

C. Z mosiądzu

D. Z brązu

Wybór materiału do produkcji opraw mocujących soczewek ma kluczowe znaczenie dla ich funkcjonalności oraz trwałości. Odpowiedzi takie jak brąz, stal czy cynk, choć mogą wydawać się logicznymi alternatywami, nie oferują tych samych korzyści co mosiądz. Brąz, będący stopem miedzi z cyną, może być zbyt sztywny do zastosowań wymagających elastyczności, co jest istotne przy procesie zawijania. Stal, z drugiej strony, pomimo swojej wytrzymałości, jest podatna na korozję, co w przypadku elementów optycznych, które mogą być narażone na działanie wilgoci, staje się poważnym problemem. Cynk, choć jest lekkim materiałem, ma ograniczoną wytrzymałość mechaniczną oraz odporność na wysokie temperatury, co czyni go niewłaściwym do intensywnych zastosowań w przemyśle optycznym. Wybór niewłaściwego materiału skutkuje nie tylko obniżeniem jakości produktu, ale także może prowadzić do uszkodzeń soczewek, co jest nieakceptowalne w kontekście współczesnych standardów produkcji. Zrozumienie właściwości materiałów oraz ich zastosowań w przemyśle jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i niezawodności w produkcie końcowym.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

W przypadku obróbki wykańczającej pryzmatów nie wykorzystuje się mocowania przy użyciu

A. uchwytów naklejniczych z gniazdami

B. szklanych płyt naklejniczych

C. gipsu sztukatorskiego

D. kontaktu optycznego

Wybór niewłaściwych metod mocowania pryzmatów może prowadzić do wielu problemów, które są wynikiem nieodpowiednich materiałów lub technik. Użycie uchwytów naklejniczych z gniazdami, gipsu sztukatorskiego czy kontaktu optycznego, choć może wydawać się sensowne na pierwszy rzut oka, jest w rzeczywistości nieodpowiednie do obróbki wykańczającej pryzmatów. Uchwyt naklejniczy z gniazdami, mimo że oferuje pewne możliwości mocowania, nie zawsze gwarantuje stabilność, co jest kluczowe w precyzyjnej obróbce. Ruchy przy obróbce mogą prowadzić do przemieszczenia elementu, co w efekcie negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Gips sztukatorski, używany do tworzenia form i mocowania, jest zbyt kruchy, aby zapewnić odpowiednie wsparcie podczas intensywnej obróbki, a jego czas schnięcia może wprowadzać dodatkowe opóźnienia w produkcji. Ponadto, kontakt optyczny, choć istotny w kontekście jakości transmisji światła, nie jest zalecany w kontekście obróbczej stabilności, ponieważ nie zapewnia wystarczającej siły mocującej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wyborów obejmują brak zrozumienia specyfiki materiałów i technologii obróbczych, co może prowadzić do nieefektywności oraz zwiększenia kosztów produkcji. Ważne jest, aby przy wyborze metody mocowania kierować się sprawdzonymi praktykami i standardami branżowymi, które gwarantują bezpieczeństwo oraz jakość pracy.

Pytanie 34

Symbol ν dotyczący materiałów używanych w elementach optycznych wskazuje na

A. dyspersję kątową

B. współczynnik dyspersji

C. współczynnik załamania

D. średnią dyspersję

No to tak, wszystkie odpowiedzi poza współczynnikiem dyspersji są kiepskie, bo wprowadzają zamieszanie w kwestiach związanych z optyką. Współczynnik załamania na przykład pokazuje, jak światło zmienia kierunek, gdy przechodzi przez różne materiały, ale to nie jest to samo, co dyspersja, która dotyczy różnic w załamaniu w zależności od długości fali. Dyspersja kątowa dotyczy rozszczepienia światła na różne kolory, ale nie definiuje współczynnika dyspersji. A średnia dyspersja? To pojęcie trochę mylące, które tak naprawdę nie ma miejsca w standardowych parametrach optycznych, więc może wprowadzać w błąd. Takie błędne rozumienie może prowadzić do problemów przy projektowaniu układów optycznych, bo zaniedbuje się kluczowe właściwości materiałów. Ważne jest, żeby ogarnąć, jak to wszystko działa, bo to pomoże lepiej zarządzać zjawiskami optycznymi i poprawić jakość produktów. Więc zwracaj na to uwagę, żeby unikać nieporozumień i błędów w obliczeniach.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Szkło charakteryzuje się chropowatością jako jedną z właściwości

A. cieplnych

B. mechanicznych

C. chemicznych

D. elektrycznych

Chropowatość szkła jest uważana za właściwość mechaniczną, ponieważ odnosi się do struktury powierzchni i jej zdolności do wytrzymywania różnych obciążeń fizycznych. Chropowatość wpływa na wiele aspektów użytkowania szkła, w tym na jego przyczepność, estetykę oraz zachowanie podczas obróbki mechanicznej. Przykładowo, w przemyśle budowlanym, chropowate szkło może być stosowane w konstrukcjach, gdzie wymagana jest lepsza przyczepność do innych materiałów, takich jak kleje czy farby. W kontekście norm branżowych, chropowatość szkła jest często oceniana za pomocą pomiarów zgodnych z metodami określonymi w normach ISO, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej jakości produktów szklanych. Dodatkowo, w zastosowaniach optycznych, kontrola chropowatości ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wysokiej przezroczystości i minimalizacji odbić, co jest istotne w produkcji soczewek i innych elementów optycznych.

Pytanie 37

Jakiego sposobu nie stosuje się do oceny zdolności rozdzielczej obiektywów mikroskopowych?

A. testu kreskowego

B. siatek dyfrakcyjnych

C. preparatu amphipleura pelucida

D. preparatu pleurosigma angulatum

Pojęcie zdolności rozdzielczej obiektywów mikroskopowych odnosi się do ich zdolności do rozróżniania obiektów znajdujących się blisko siebie. Siatki dyfrakcyjne są często wykorzystywane do pomiarów tej zdolności, ponieważ składają się z regularnych wzorów, które pozwalają na dokładną analizę wydolności optycznej obiektywu. Z kolei preparaty takie jak pleurosigma angulatum czy amphipleura pelucida, będące diatomami, zawierają charakterystyczne wzory i szczegóły, które również pozwalają na ocenę zdolności rozdzielczej mikroskopu. Często w praktyce laboratoryjnej stosowane są różnorodne techniki, które umożliwiają ocenę jakości obrazu i zdolności rozdzielczej. W tym kontekście wybór odpowiednich preparatów i technik jest kluczowy dla uzyskania dokładnych wyników. Błędne przekonanie, że test kreskowy można wykorzystać w tej dziedzinie, wynika z nieporozumienia dotyczącego jego funkcji; test ten koncentruje się na ostrości i kontrastach obrazów, a nie na ich szczegółowości. W przypadku analizy zdolności rozdzielczej powinno się korzystać ze standardów takich jak ISO 9345-2, które nakreślają zasady i metodyki pomiarowe właściwe dla obiektywów mikroskopowych. Wybór nieodpowiednich narzędzi do oceny tych parametrów może prowadzić do błędnych wniosków na temat wydajności mikroskopu, co w praktyce laboratoryjnej może mieć poważne konsekwencje.

Pytanie 38

W dalmierzach, soczewkowy kompensator składa się z dwóch soczewek

A. dodatnich o takich samych ogniskowych

B. ujemnej i dodatniej o takich samych ogniskowych

C. ujemnej i dodatniej o różnych ogniskowych

D. ujemnych o takich samych ogniskowych

Kompensator soczewkowy w dalmierzach składa się z dwóch soczewek, z których jedna jest ujemna, a druga dodatnia, o jednakowych ogniskowych. Taki układ jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej jakości obrazu oraz dla kompensacji aberracji optycznych, które mogą występować w bardziej złożonych układach optycznych. Soczewka dodatnia skupia promienie świetlne, co pozwala na uzyskanie wyraźnego obrazu obiektów, natomiast soczewka ujemna rozprasza te promienie, co w połączeniu z soczewką dodatnią umożliwia osiągnięcie pożądanej ogniskowej. W praktyce takie rozwiązanie jest stosowane w różnych typach dalmierzy, w tym w dalmierzach laserowych, gdzie precyzyjna kalkulacja odległości jest kluczowa. Zastosowanie układu soczewek o jednakowych ogniskowych pozwala na uzyskanie stabilnego i niezmiennego powiększenia, co jest istotne przy pomiarach na dużych odległościach, gdzie jakiekolwiek zniekształcenia mogłyby wpływać na dokładność wyników. Warto zaznaczyć, że te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii optycznej, co potwierdzają liczne publikacje oraz standardy branżowe.

Pytanie 39

W naprawianym mikroskopie zastosowane są obiektywy o powiększeniach 10x, 40x oraz 80x, a także okulary o powiększeniach 5x lub 10x. Jaki obiektyw należy dodać, aby mikroskop osiągnął powiększenie 1000x?

A. 20x

B. 100x

C. 5x

D. 60x

Aby uzyskać powiększenie mikroskopu wynoszące 1000x, konieczne jest odpowiednie połączenie powiększenia obiektywu oraz okularu. W tym przypadku, korzystając z obiektywu o powiększeniu 100x i okularu o powiększeniu 10x, otrzymujemy całkowite powiększenie równające się 1000x (100x * 10x = 1000x). To podejście jest zgodne z zasadami optyki, które definiują, że całkowite powiększenie mikroskopu to iloczyn powiększenia obiektywu i okulary. Przykład zastosowania: w biologii, aby szczegółowo badać struktury komórkowe czy mikroorganizmy, używa się mikroskopów z odpowiednimi kombinacjami powiększenia. Dobrze dobrane powiększenie jest kluczowe dla uzyskania wyraźnych obrazów i precyzyjnych obserwacji w badaniach laboratoryjnych, co jest istotne w standardach laboratoryjnych takich jak ISO 15189, dotyczących jakości wyników w medycynie laboratoryjnej.

Pytanie 40

Jakiej metody nie wykorzystuje się do pomiaru średnicy zaokrąglonych płytek?

A. sprawdzianu szczękowego jednogranicznego

B. sprawdzianu szczękowego dwugranicznego

C. suwmiarki

D. mikrometru

Sprawdzian szczękowy dwugraniczny jest narzędziem, którego nie stosuje się do pomiaru średnicy zaokrąglonych płytek, ponieważ jest on zaprojektowany do mierzenia większych, płaskich powierzchni. Dla średnicy zaokrąglonych obiektów, takich jak płytki, stosuje się narzędzia, które precyzyjnie oceniają odległość w najbardziej wąskim miejscu obiektu. Mikrometr i suwmiarka to narzędzia, które pozwalają na dokładne pomiary średnicy, zapewniając odpowiednią dokładność i powtarzalność. Mikrometr jest szczególnie przydatny w przypadku małych rozmiarów, gdzie wymagana jest niezwykle wysoka precyzja. Z kolei suwmiarka, dzięki swojej wszechstronności, może być używana do różnych pomiarów, w tym średnicy zaokrąglonych obiektów. Zgodnie z normami ISO dotyczącymi pomiarów, właściwy wybór narzędzia pomiarowego jest kluczowy dla uzyskania dokładnych wyników, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość produktów w procesach wytwarzania. Dlatego istotne jest, aby znać odpowiednie narzędzia do pomiarów w zależności od kształtu i właściwości badanego obiektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej