Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik transportu drogowego
Kwalifikacja: TDR.01 - Eksploatacja środków transportu drogowego
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 23:21
Data zakończenia: 20 maja 2025 23:41

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W nowoczesnych silnikach z zapłonem samoczynnym, najbardziej optymalny z perspektywy efektywności jest zakres prędkości obrotowych, który zawiera się pomiędzy obrotami mocy

A. minimalnej i obrotami minimalnego momentu obrotowego

B. minimalnej i obrotami maksymalnego momentu obrotowego

C. maksymalnej i obrotami maksymalnego momentu obrotowego

D. maksymalnej i obrotami minimalnego momentu obrotowego

Wybór niewłaściwego zakresu prędkości obrotowych w kontekście silników z zapłonem samoczynnym wskazuje na powszechne błędne rozumienie zasad efektywności energetycznej. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące zakres między obrotami minimalnego momentu obrotowego a innymi wartościami nie uwzględniają, że w tych niższych prędkościach silnik nie osiąga optymalnych parametrów. Silniki działające w tych zakresach mogą borykać się z problemami, takimi jak zwiększone zużycie paliwa, wyższe emisje spalin oraz mniejsze osiągi. Często mylone jest pojęcie momentu obrotowego i mocy, gdzie niektórzy mogą zakładać, że maksymalny moment obrotowy jest zawsze optymalny, co jest fałszywe. Maksymalny moment obrotowy występuje zazwyczaj w niższych zakresach prędkości obrotowych, co nie jest idealne dla ogólnej sprawności silnika. Ponadto, wybór zakresu prędkości obrotowych musi być zgodny z charakterystyką pracy konkretnych silników i ich zastosowaniem w pojazdach, co jest zgodne z zasadami inżynierii i dobrymi praktykami. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do złego zrozumienia działania silników, co konsekwentnie przekłada się na nieefektywność energetyczną oraz potencjalnie wyższe koszty eksploatacji.

Pytanie 2

Podczas wymiany oleju w silniku należy użyć 8,7 l oleju. Koszt 1 l oleju sprzedawanego w litrowych butelkach wynosi 17 zł, a cena filtra oleju to 23 zł. Łączny wydatek na zakup oleju i jego wymianę wraz z filtrem będzie wynosił

A. 176 zł

B. 159 zł

C. 153 zł

D. 136 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, warto skupić się na źródłach nieporozumień w obliczeniach. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogły być wynikiem niepoprawnego oszacowania ilości oleju lub jego ceny. Kluczowym elementem jest precyzyjne zrozumienie, ile oleju jest potrzebne do wymiany oraz jak przeliczyć koszt na podstawie ceny jednostkowej. Często popełnianym błędem jest pominięcie kosztów filtra oleju lub nieprawidłowe dodanie kosztów, co prowadzi do znacznych różnic w końcowych wynikach. Przy obliczeniach kosztów należy również zwrócić uwagę na ewentualne dodatkowe opłaty, jak np. koszty serwisowe, które mogą być istotnymi elementami całkowitego wydatku na wymianę oleju. Utrzymanie silnika w dobrym stanie wymaga regularnych wymian oleju i filtrów, co nie tylko wpływa na wydajność, ale także na żywotność pojazdu. Dlatego ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie wszystkich kosztów związanych z utrzymaniem pojazdu oraz standardowych procedur wymiany oleju, co pozwala na lepsze planowanie finansowe i unikanie nieprzewidzianych wydatków.

Pytanie 3

Do transportu ładunków w formie cieczy wykorzystuje się pojazdy

A. chłodni.

B. cystern.

C. wywrotek.

D. platform.

Cysterny to specjalistyczne pojazdy przeznaczone do transportu ładunków w stanie ciekłym, co czyni je kluczowym elementem branży transportowej. Te pojazdy są zaprojektowane tak, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność przewozu płynów, co jest istotne w kontekście przewozu substancji chemicznych, paliw, a nawet produktów spożywczych, takich jak mleko. Cysterny charakteryzują się odpowiednią konstrukcją, która minimalizuje ryzyko wycieków oraz zapewnia stabilność ładunku podczas transportu. Właściwe dobranie pojazdu do rodzaju transportowanego płynu jest zgodne z normami bezpieczeństwa, w tym z regulacjami przewozu materiałów niebezpiecznych. Przykładem zastosowania cystern jest transport ropy naftowej, gdzie pojazdy są przystosowane do przewozu substancji o dużej lepkości. Dlatego cysterny odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu, że transport ładunków ciekłych odbywa się zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, chroniąc zarówno ludzi, jak i środowisko.

Pytanie 4

Reperacja miedzianej chłodnicy, polegająca na eliminacji jej drobnej nieszczelności z zastosowaniem metalowego spoiwa, określana jest jako

A. spawaniem

B. lutowaniem

C. zgrzewaniem

D. lakierowaniem

Lutowanie jest procesem, który polega na łączeniu metali za pomocą stopu o niższej temperaturze topnienia, co jest istotne przy naprawach, jednak nie jest odpowiednie dla miedzianych chłodnic w kontekście usuwania nieszczelności. Lutowanie często wykorzystuje się do łączenia elementów w elektronice oraz przy produkcji wyrobów jubilerskich, gdzie wymagana jest precyzja, ale nie jest wystarczająco wytrzymałe na wysokie ciśnienia i temperatury, jak ma to miejsce w chłodnicach. Lakierowanie to technika stosowana w celu zabezpieczenia powierzchni metali przed korozją i nie ma zastosowania w kontekście naprawy nieszczelności. Zgrzewanie, z kolei, jest procesem łączenia metali poprzez ich podgrzewanie i sprasowanie, co w przypadku miedzi wymaga odpowiedniego przygotowania i sprzętu, ale nie jest to technika, która mogłaby skutecznie usunąć niewielką nieszczelność w chłodnicy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego stosowania technik naprawczych oraz dla zapewnienia długotrwałej i efektywnej pracy urządzeń wykorzystujących miedziane chłodnice. Prawidłowy wybór metody naprawy jest nie tylko kwestią skuteczności, ale również bezpieczeństwa, co jest istotne w kontekście zastosowań przemysłowych.

Pytanie 5

Wskaźnik wykorzystania ładowności naczepy skrzyniowo-plandekowej definiuje proporcję

A. dopuszczalnej masy całkowitej naczepy do jej ładowności

B. masy własnej naczepy w stosunku do jej dopuszczalnej masy całkowitej

C. masy przewożonego ładunku do ładowności naczepy

D. ładowności naczepy względem masy przewożonego ładunku

Dobry wybór! Wybierając masę przewożonego ładunku jako odpowiedź na pytanie o współczynnik wykorzystania ładowności naczepy, pokazujesz, że rozumiesz, jak ważne to jest w transporcie. To tak jakby sprawdzić, na ile naczepa jest w stanie wykorzystać swoją przestrzeń – im lepiej ją wykorzystasz, tym mniejsze będą koszty transportu. Na przykład, jeśli naczepa ma ładowność 10 ton, a ty przewozisz 8 ton, to mamy 80% efektywności. Fajnie jest wiedzieć, że to wpływa na rentowność. Optymalizacja ładowności jest też kluczowa w branży, bo dzięki temu planowanie tras jest bardziej efektywne. Warto trzymać w pamięci, że normy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie efektywności, co również jest istotne w logistyce.

Pytanie 6

Kluczowym komponentem systemu chłodzenia silnika jest

A. zbiornik chłodniczy

B. zawór EGR

C. klimatyzacja

D. chłodnica

Chłodnica jest kluczowym elementem układu chłodniczego silnika, którego zadaniem jest utrzymanie optymalnej temperatury pracy jednostki napędowej. Działa na zasadzie odprowadzania ciepła z płynu chłodzącego, który krąży w układzie. W momencie, gdy silnik się nagrzewa, płyn chłodzący przepływa przez chłodnicę, gdzie następuje wymiana ciepła z powietrzem, co skutkuje obniżeniem temperatury płynu. Proces ten jest istotny, ponieważ przegrzanie silnika może prowadzić do uszkodzenia jego komponentów, co w konsekwencji może skutkować poważnymi awariami. W kontekście standardów branżowych, efektywność chłodzenia jest kluczowa dla długowieczności silnika, dlatego producenci samochodów projektują układy chłodzenia w oparciu o konkretne wymagania dotyczące wydajności i niezawodności. Przykładowo, w silnikach wysokoprężnych stosuje się chłodnice o większej powierzchni wymiany ciepła, aby sprostać wyższym temperaturą pracy. Utrzymanie właściwego stanu technicznego chłodnicy, w tym kontrola jej szczelności oraz regularna wymiana płynów chłodzących, jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa i optymalnej pracy pojazdu.

Pytanie 7

Kryterium, które nie jest uwzględniane przy wyborze środka transportu drogowego do przewozu towaru w paletach, to

A. typ nadwozia

B. liczba przewożonych osób

C. typ i moc silnika

D. zdolność przewozowa

Liczba przewożonych osób nie jest kryterium branym pod uwagę w doborze środka transportu drogowego do przewozu spaletyzowanego towaru, ponieważ ten rodzaj transportu koncentruje się głównie na przewozie towarów, a nie ludzi. W kontekście transportu towarowego kluczowe są parametry związane z ładunkiem, takie jak rodzaj i moc silnika, rodzaj nadwozia oraz zdolność przewozowa. Przykładowo, ciężarówki o dużej ładowności są projektowane z myślą o transportowaniu palet, co wymaga specyficznych właściwości pojazdu, takich jak silnik o odpowiedniej mocy, aby sprostać obciążeniom. Zgodnie z normami branżowymi, wybór odpowiedniego środka transportu powinien opierać się na analizie ładowności, rodzaju przewożonego towaru oraz specyfikacji technicznych pojazdu, a nie na zdolności przewozu osób, co jest istotne w transporcie pasażerskim, a nie towarowym.

Pytanie 8

Reperację odprysku, który powstał w szybie, realizuje się za pomocą żywicy

A. światłoutwardzalnej

B. termoutwardzalnej

C. chemoutwardzalnej

D. ultradźwiękowo utwardzalnej

Odpowiedzi termoutwardzalnej, chemoutwardzalnej oraz ultradźwiękowo utwardzalnej są błędne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego właściwości i zastosowań różnych typów żywic oraz technologii naprawczych. Termoutwardzalne żywice wymagają podwyższonej temperatury do utwardzenia, co w kontekście naprawy szyb samochodowych jest niepraktyczne i nieefektywne. Wysoka temperatura mogłaby bowiem uszkodzić strukturę szkła i prowadzić do dalszych pęknięć, co czyniłoby tę metodę nieodpowiednią. Chemoutwardzalne żywice z kolei utwardzają się w wyniku reakcji chemicznych, co zazwyczaj zajmuje więcej czasu i nie zapewnia takiej trwałości oraz szybkości jak żywice światłoutwardzalne. Ponadto, ich stosowanie może wiązać się z nieprzyjemnym zapachem oraz emisją szkodliwych substancji, co jest niepożądane w zamkniętych przestrzeniach, takich jak wnętrze pojazdu. Technika ultradźwiękowa, z drugiej strony, nie jest powszechnie stosowana w kontekście naprawy szyb, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej kontroli nad procesem utwardzania ani nie może być użyta do skutecznego wypełnienia pęknięć. W sumie, wiedza na temat odpowiednich materiałów i technologii stosowanych w naprawie szyb samochodowych jest kluczowa dla zapewnienia efektywności oraz bezpieczeństwa napraw.

Pytanie 9

W procesie odbudowy sprężyn zawieszenia, które uległy odkształceniu z powodu eksploatacji, zazwyczaj przeprowadza się

A. metalizację natryskową

B. galwanizację

C. obróbkę cieplną

D. obróbkę skrawaniem

Galwanizacja, metalizacja natryskowa oraz obróbka skrawaniem to procesy, które mają na celu modyfikację powierzchni lub kształtu materiałów, lecz nie są odpowiednie do regeneracji sprężyn zawieszenia w kontekście ich odkształcenia i utraty właściwości mechanicznych. Galwanizacja polega na nanoszeniu cienkiej warstwy metalu na powierzchnię materiału, co ma na celu poprawę odporności na korozję i estetykę. W przypadku sprężyn, choć może to zwiększyć ich trwałość, nie rozwiązuje problemu wewnętrznych naprężeń ani nie przywraca ich pierwotnej elastyczności. Metalizacja natryskowa, z kolei, jest procesem, w którym materiały metalowe są aplikowane na powierzchnię innych materiałów w formie proszku lub stopionego metalu. Choć ta metoda może być skuteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do regeneracji sprężyn, ponieważ nie ma wpływu na ich strukturę wewnętrzną. Obróbka skrawaniem, dotycząca usuwania materiału w celu nadania pożądanego kształtu, również nie jest właściwą metodą, ponieważ nie odpowiada na problem zmniejszenia twardości i elastyczności sprężyn. Te techniki często są mylnie postrzegane jako alternatywy dla obróbki cieplnej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania oraz wpływu na właściwości mechaniczne regenerowanych komponentów. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla poprawnego podejścia do regeneracji elementów zawieszenia.

Pytanie 10

Ciężarówka oznaczona niebieską tablicą z napisem TIR to

A. pojazd ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony

B. samochód ciężarowy korzystający z uproszczonych procedur celnych w transporcie międzynarodowym

C. ciągnik siodłowy z naczepą wieloosiową typu izoterma w transporcie krajowym

D. pojazd ciężarowy z dopuszczalną masą całkowitą powyżej 25 ton

W analizie błędnych odpowiedzi zauważyć można, że wiele z nich opiera się na nieprecyzyjnych definicjach dotyczących klasyfikacji pojazdów ciężarowych. Przykładowo, odpowiedź, która sugeruje, że TIR dotyczy ciągnika siodłowego z naczepą wieloosiową typu izoterma w ruchu krajowym, wprowadza zamieszanie, ponieważ TIR to system międzynarodowy, a nie krajowy. Kolejna odpowiedź, definiująca samochód ciężarowy z dopuszczalną masą całkowitą powyżej 3,5 ton jako TIR, pomija kluczowy aspekt uproszczonych procedur celnych, które są istotą systemu TIR. Warto również zauważyć, że twierdzenie, iż TIR odnosi się do samochodów ciężarowych z dopuszczalną masą całkowitą powyżej 25 ton, jest mylące, ponieważ masa pojazdu nie jest wyznacznikiem przynależności do systemu TIR. Pojazdy mogą mieć różną masę, ale kluczowym elementem jest ich zdolność do korzystania z uproszczonych procedur celnych w międzynarodowym transporcie. W ten sposób, błędne odpowiedzi nie tylko mylą definicje pojazdów, ale także nie rozumieją fundamentalnych zasad działania systemu TIR, co prowadzi do powstawania nieprawdziwych wniosków.

Pytanie 11

Pojazdy używane przez pomoc drogową klasyfikują się jako

A. specjalne.

B. wszechstronne.

C. wyspecjalizowane.

D. techniczne.

Samochody pogotowia drogowego nie mogą być klasyfikowane jako pojazdy wielozadaniowe, techniczne ani specjalizowane. Pojazdy wielozadaniowe charakteryzują się możliwością wykonywania różnych funkcji, jednak w przypadku pojazdów pomocy drogowej ich przeznaczenie jest jasno określone – mają one za zadanie zapewnić szybką reakcję w sytuacjach awaryjnych na drogach. Z kolei pojazdy techniczne, choć mogą być używane do działań wspierających w warsztatach, nie są dedykowane ratowaniu sytuacji na drodze. Pojazdy specjalizowane mogą obejmować różne kategorie, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do pojazdów przeznaczonych do pomocy drogowej, które muszą spełniać ścisłe kryteria dotyczące wyposażenia i działania w specyficznych warunkach. W praktyce, błędne klasyfikowanie tych pojazdów może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich funkcji i zastosowania, co jest szczególnie istotne w kontekście organizacji systemów wsparcia na drogach. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic w klasyfikacji pojazdów, aby skutecznie odpowiadały na potrzeby użytkowników dróg. Właściwe przypisanie kategorii pojazdom specjalnym może również wpływać na decyzje dotyczące ich finansowania, ubezpieczenia oraz przeszkolenia kierowców, co jest niezbędne do zapewnienia najwyższych standardów bezpieczeństwa i efektywności działania w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 12

Samochody klasyfikuje się do grupy autobusów, gdy liczba miejsc siedzących przekracza

A. 9

B. 12

C. 7

D. 15

Zgadza się, liczba miejsc siedzących wynosząca więcej niż 9 to kluczowy wymóg, aby pojazd mógł być zakwalifikowany jako autobus. Zgodnie z Ustawą o ruchu drogowym w Polsce, do autobusów zaliczają się pojazdy, które są zaprojektowane do przewozu osób i mają więcej niż 9 miejsc siedzących, wliczając w to miejsce kierowcy. W praktyce oznacza to, że jeśli pojazd służy do przewozu większej grupy ludzi, a jego konstrukcja przewiduje co najmniej 10 miejsc (w tym miejsce dla kierowcy), spełnia on wymagania klasyfikacji jako autobus. To istotne w kontekście przepisów dotyczących ubezpieczeń, rejestracji pojazdów oraz regulacji dotyczących transportu publicznego. W przypadku pojazdów przewożących 9 lub mniej pasażerów, klasyfikowane są one jako mikrobusy lub samochody osobowe. Przykładem zastosowania tej klasyfikacji może być firma przewozowa, która musi dostosować swoje pojazdy do rozmiaru grupy podróżnych, aby spełniać wymogi prawne i zapewnić odpowiednie ubezpieczenie.

Pytanie 13

Substancja smarująca stosowana podczas wymiany tarczy sprzęgła to

A. smar w postaci stałej

B. olej do przekładni

C. środek do odtłuszczania

D. środek zapobiegający korozji

Wybór środka poślizgowego przy wymianie tarczy sprzęgła jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania układu. Współczesne praktyki warsztatowe jednoznacznie wskazują, że smar stały jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem, podczas gdy inne środki, takie jak olej przekładniowy, mogą wprowadzać szereg niekorzystnych zjawisk. Olej, mimo że ma dobre właściwości smarne, może spowodować zmniejszenie efektywności tarcia, co prowadzi do poślizgu tarczy sprzęgła i potencjalnych problemów z przenoszeniem momentu obrotowego. Dodatkowo, środki odtłuszczające, chociaż skuteczne w usuwaniu zanieczyszczeń, mogą również powodować, że powierzchnie stają się zbyt gładkie, co negatywnie wpływa na ich zdolność do współpracy w montażu. Środki przeciwdziałające korozji, chociaż ważne w kontekście ochrony metalowych części, nie dostarczają odpowiedniego smarowania, co jest kluczowe w przypadku dynamicznych obciążeń, jakim poddawane są elementy sprzęgła. Powszechną pomyłką jest myślenie, że każdy środek smarny jest odpowiedni do każdego zastosowania; rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona, a niedopasowanie środków może prowadzić do przedwczesnego zużycia części oraz poważnych awarii. Niezrozumienie specyfiki działania tych substancji może skutkować nieodwracalnymi uszkodzeniami układów, dlatego tak ważne jest, aby mechanicy stosowali się do standardów i zaleceń producentów, wybierając odpowiednie środki smarne zgodnie z wymaganiami konkretnego zastosowania.

Pytanie 14

Koszt paliwa dla konkretnego pojazdu w ciągu miesiąca wynosi 800,00 zł, natomiast całkowity roczny koszt jego polisy ubezpieczeniowej to 2500 zł. W ciągu roku pojazd przechodzi dwa razy przegląd techniczny, który kosztuje 750 zł. Ile wynosi łączny roczny koszt użytkowania tego pojazdu?

A. 12 850,00 zł

B. 13 600,00 zł

C. 11 250,00 zł

D. 12 100,00 zł

Całkowity roczny koszt eksploatacji pojazdu obliczamy sumując wszystkie wydatki związane z jego utrzymaniem. Miesięczny koszt paliwa wynosi 800,00 zł, co daje roczny koszt paliwa równy 800 zł * 12 miesięcy = 9 600,00 zł. Dodatkowo roczny koszt ubezpieczenia wynosi 2 500,00 zł. Co więcej, dwa przeglądy techniczne w roku, każdy po 750,00 zł, łącznie kosztują 1 500,00 zł. Suma tych wszystkich kosztów to: 9 600,00 zł (paliwo) + 2 500,00 zł (ubezpieczenie) + 1 500,00 zł (przeglądy) = 13 600,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne w zarządzaniu flotą pojazdów, gdzie dokładne oszacowanie rocznych wydatków jest kluczowe dla efektywności finansowej oraz planowania budżetu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza kosztów w firmach transportowych, gdzie błędne obliczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 15

Pojazd samochodowy odpowiednio przystosowany i oznakowany, przeznaczony do transportu osób w liczbie nieprzekraczającej 9 razem z kierowcą oraz ich bagażu podręcznego za ustaloną na podstawie taksometru opłatą to

A. minibus

B. midibus

C. taksówka

D. pojazd specjalny

Taksówka to pojazd samochodowy, który jest odpowiednio wyposażony i oznaczony do przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego. Zgodnie z przepisami prawa, taksówki mogą przewozić nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, co sprawia, że są idealnym środkiem transportu dla mniejszych grup. Taksówki są regulowane przez przepisy dotyczące działalności transportowej, co oznacza, że muszą być zarejestrowane i oznaczone jako taksówki, a kierowcy muszą posiadać odpowiednie licencje. Taksometry w tych pojazdach wykorzystują ustaloną taryfę, co zapewnia przejrzystość i uczciwość w ustalaniu kosztów przejazdów. Przykładowo, w wielu miastach taksówki są dostępne na wezwanie lub na postojach, co czyni je wygodnym środkiem transportu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy inne formy transportu publicznego mogą być ograniczone. Dobrą praktyką jest również dbałość o bezpieczeństwo pasażerów poprzez stosowanie systemów GPS i monitorowanie tras przejazdów.

Pytanie 16

Podstawowym elementem systemu kierowniczego jest

A. przekładnia kierownicza

B. pręt stabilizatora

C. mechanizm różnicowy

D. felga koła z oponą

Drążek stabilizatora, mechanizm różnicowy oraz felga koła z oponą to elementy, które nie pełnią kluczowej roli w układzie kierowniczym, co może prowadzić do mylnych wniosków. Drążek stabilizatora, znany również jako stabilizator, jest wykorzystywany do minimalizacji przechyłów nadwozia podczas jazdy, co wpływa na stabilność pojazdu, ale nie ma on wpływu na kierowanie. Osoby, które wskazują na ten element jako główny w układzie kierowniczym, mogą mylić funkcje związane z dynamiką jazdy z tymi, które dotyczą bezpośrednio kierowania pojazdem. Mechanizm różnicowy ma za zadanie umożliwienie różnicowania prędkości obrotowej kół, co jest kluczowe w zakrętach, ale nie jest bezpośrednio związany z układem kierowniczym. W niektórych przypadkach, mylące mogą być również powiązania między poszczególnymi elementami układu napędowego a kierowniczym. Felga koła z oponą pełni rolę podparcia i zapewnienia przyczepności, jednak również nie ma żadnego wpływu na kierowanie. Warto zrozumieć, że układ kierowniczy jest złożonym systemem, w którym przekładnia kierownicza odgrywa kluczową rolę, a inne wymienione elementy pełnią różne funkcje, które nie są bezpośrednio związane z kierowaniem pojazdem. Takie myślenie może prowadzić do niewłaściwych wniosków przy diagnostyce usterek w układzie kierowniczym oraz podczas planowania prac konserwacyjnych.

Pytanie 17

Transport towarów niebezpiecznych wymaga stosowania się do przepisów konwencji

A. TIR

B. ADR

C. CEMT

D. ATP

Transport towarów niebezpiecznych jest regulowany przez przepisy międzynarodowej konwencji ADR (Accord Dangereux Routier). Jest to umowa europejska, która określa zasady przewozu drogowego materiałów i przedmiotów niebezpiecznych. Konwencja ADR jest kluczowa, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo nie tylko dla osób bezpośrednio zaangażowanych w transport, ale również dla ogółu społeczeństwa oraz środowiska naturalnego. Zawiera szczegółowe wytyczne dotyczące klasyfikacji towarów niebezpiecznych, wymagań dotyczących opakowań, oznakowania pojazdów oraz dokumentacji przewozowej. Dzięki temu, przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania ścisłych norm, co minimalizuje ryzyko wypadków i ich potencjalnych skutków. Praktyczne zastosowanie tych przepisów obejmuje również szkolenie kierowców, którzy muszą posiadać odpowiednie kwalifikacje, aby przewozić towary niebezpieczne. Właściwe stosowanie konwencji ADR jest niezbędne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie, gdzie transport materiałów niebezpiecznych jest codziennością. Z mojego doświadczenia, wdrażanie tych przepisów w praktyce może być wyzwaniem, ale jest niezwykle ważne dla bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 18

Kluczowym komponentem systemu jezdnego pojazdu ciężarowego jest

A. przekładnia kierownicza

B. wał napędowy

C. zwolnica

D. sztywna belka kół

Wybór zwolnicy, wału napędowego lub przekładni kierowniczej jako podstawowego elementu układu jezdnego samochodu ciężarowego jest mylny z kilku powodów. Zwolnica, choć ważna, jest jedynie komponentem przenoszącym moment obrotowy z wału napędowego na koła. Nie zapewnia jednak nośności pojazdu, co jest kluczowe w kontekście układu jezdnego. Wał napędowy z kolei służy do przekazywania napędu z silnika do układu jezdnego, ale nie wpływa bezpośrednio na stabilność czy komfort jazdy pojazdu. Z tego powodu jego znaczenie w kontekście 'podstawowego elementu' układu jezdnego jest mniej istotne niż sztywnej belki kół. Przekładnia kierownicza pełni rolę w manewrowaniu pojazdem, ale również nie jest odpowiedzialna za przenoszenie obciążeń, które są kluczowe dla funkcji samego układu jezdnego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie elementów układu jezdnego z jego funkcjami i rolą w stabilności oraz prowadzeniu pojazdu. Zrozumienie, że sztywna belka kół ma fundamentalne znaczenie dla nośności i dynamiki jazdy, jest kluczowe dla prawidłowej analizy działania układu jezdnego w pojazdach ciężarowych.

Pytanie 19

Jak ustala się harmonogram pracy kierowcy realizującego regularne przewozy na dystansie do 50 km?

A. na podstawie liczby kierowców oraz pojazdów obsługujących konkretne linie w nadchodzącym tygodniu

B. w oparciu o liczbę zatrudnionych kierowców oraz pojazdów obsługujących konkretne linie w nadchodzącym miesiącu

C. na podstawie rozkładu jazdy na liniach, które kierowca ma obsługiwać w nadchodzącym miesiącu

D. w odniesieniu do rozkładu jazdy na liniach, które kierowca ma obsługiwać w nadchodzącym tygodniu

Wiele osób mylnie sądzi, że przy ustalaniu harmonogramu czasu pracy kierowcy kluczowe są dane dotyczące liczby zatrudnionych kierowców i pojazdów, co prowadzi do błędnych wniosków. Oparte na takich informacjach podejście nie uwzględnia rzeczywistego kontekstu pracy kierowcy i specyfiki jego zadań. Ustalanie harmonogramu wyłącznie na podstawie liczby pracowników i pojazdów może prowadzić do poważnych nieprawidłowości organizacyjnych i nieefektywności, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego zapotrzebowania na przewozy. Kolejnym typowym błędem jest odnoszenie się do okresu tygodnia przy planowaniu harmonogramów pracy. Taki krótkoterminowy sposób myślenia nie sprzyja długofalowemu planowaniu, które jest niezbędne w przypadku przewozów regularnych. Właściwe podejście wymaga analizy dłuższych okresów, ponieważ przewozy regularne operują na stałych liniach z ustalonymi rozkładami jazdy, co powinno być uwzględnione w harmonogramie. Brak rozumienia tego aspektu prowadzi do niewłaściwego przydzielania zadań kierowcom i może negatywnie wpływać na jakość świadczonych usług oraz bezpieczeństwo transportu. W kontekście praktycznym, kierowcy powinni mieć dostęp do jasnych i precyzyjnych rozkładów jazdy, co pozwala im na efektywne planowanie swojej pracy oraz odpoczynku, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 20

Prawidłowe zamocowanie głowicy na korpusie silnika samochodowego polega na dokręceniu śrub mocujących

A. z minimalnym momentem obrotowym

B. z wymaganą siłą bez określonej kolejności

C. z maksymalnym obciążeniem klucza dynamometrycznego

D. z odpowiednim momentem i w określonej kolejności

Prawidłowy montaż głowicy na kadłubie silnika wymaga stosowania odpowiedniego momentu obrotowego oraz przestrzegania określonej kolejności dokręcania śrub mocujących. Głowica silnika jest kluczowym elementem, który musi być idealnie osadzony, aby zapewnić prawidłowe działanie silnika oraz uniknąć problemów z uszczelnieniem. Właściwy moment obrotowy zapobiega nadmiernemu naprężeniu śrub, co mogłoby prowadzić do ich uszkodzenia lub niewłaściwego przylegania. Dodatkowo, dokręcanie w określonej kolejności jest istotne, ponieważ równomierne rozłożenie sił pozwala na uniknięcie wypaczenia głowicy, co może skutkować wyciekami płynów chłodzących, a także poważnymi uszkodzeniami silnika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zaobserwować w warsztatach samochodowych, gdzie mechanicy stosują tzw. schematy dokręcania, które są dostosowane do konkretnego modelu silnika. Warto również zwrócić uwagę na zalecenia producentów pojazdów, które szczegółowo określają odpowiednie wartości momentów obrotowych oraz kolejność dokręcania, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia długotrwałej niezawodności silnika.

Pytanie 21

Jakie dokumenty są niezbędne do przeprowadzenia regularnych przewozów?

A. Zaświadczenie na wykonywanie przewozów

B. Karnet TIR

C. Zaświadczenie o ukończeniu kursu ADR

D. Certyfikat kompetencji zawodowych kierowcy

Zaświadczenie na wykonywanie przewozów jest kluczowym dokumentem wymaganym przy realizacji przewozów regularnych. To dokument potwierdzający, że przedsiębiorstwo transportowe spełnia wszelkie normy oraz wymogi prawne niezbędne do prowadzenia działalności w zakresie transportu drogowego. Uzyskanie takiego zaświadczenia wiąże się z koniecznością spełnienia rygorystycznych kryteriów, takich jak posiadanie odpowiedniego taboru, zapewnienie odpowiednich warunków pracy dla kierowców oraz przestrzeganie przepisów dotyczących czasu pracy i odpoczynku. Przykładem zastosowania zaświadczenia może być firma transportowa, która planuje regularne przewozy osób na określonej trasie. Bez tego dokumentu nie mogłaby legalnie prowadzić działalności, co mogłoby skutkować nałożeniem kar administracyjnych. W praktyce, uzyskanie zaświadczenia jest krokiem niezbędnym do zapewnienia wysokiej jakości usług oraz bezpieczeństwa w transporcie, co jest kluczowe z perspektywy zarówno przedsiębiorców, jak i klientów.

Pytanie 22

Oblicz łączny koszt brutto naprawy, która polega na wymianie dwóch końcówek drążka kierowniczego. Cena jednej końcówki wynosi 120 złotych brutto, czas potrzebny na wymianę jednej końcówki to 20 minut, a na wykonanie geometrii kół wymagane jest 35 minut. Stawka za roboczogodzinę wynosi 100 złotych brutto.

A. 400 zł brutto

B. 425 zł brutto

C. 380 zł brutto

D. 365 zł brutto

Wiele osób może się pomylić, przyjmując, że całkowity koszt naprawy wyniesie 400 zł brutto, co jest błędne. Osoby wybierające tę odpowiedź mogą nie uwzględnić właściwego obliczenia czasu pracy oraz cen poszczególnych elementów. Koszt końcówek drążka kierowniczego wynosi 240 zł za dwie sztuki, co jest całkowicie poprawne. Problemy pojawiają się jednak w obliczeniach dotyczących robocizny. Jeżeli ktoś obliczy czas naprawy jako 1,5 godziny (co jest błędne, gdyż 75 minut to 1,25 godziny), to koszt robocizny, przy stawce 100 zł za godzinę, wzrośnie do 150 zł, co prowadzi do całkowitego kosztu 390 zł. To pokazuje, jak ważne jest precyzyjne podejście do obliczeń oraz uwzględnienie całkowitego czasu pracy. Ponadto, wiele osób może zapomnieć o dodatkowej usłudze, jaką jest geometria kół, co może prowadzić do niedoszacowania kosztów. Warto pamiętać, że każda usługa serwisowa powinna być dokładnie przeanalizowana z uwzględnieniem wszystkich elementów składających się na koszt, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków. W prawidłowym podejściu do kalkulacji kosztów należy także uwzględnić ewentualne zmiany cen w przyszłości oraz różnorodne promocje, co może wpłynąć na ostateczną kwotę do zapłaty.

Pytanie 23

Cabotage transport to przewóz realizowany pojazdem samochodowym, który jest zarejestrowany

A. w kraju lub przez zagranicznego przedsiębiorcę, pomiędzy dwoma punktami ulokowanymi na terenie danego państwa

B. za granicą lub w kraju, między dwoma lokalizacjami usytuowanymi na terytorium danego państwa

C. tymczasowo

D. za granicą lub przez zagranicznego przedsiębiorcę, pomiędzy dwoma punktami znajdującymi się na terenie danego kraju

W przypadku przewozu kabotażowego istotne jest zrozumienie, że jego definicja koncentruje się na transporcie realizowanym przez przedsiębiorcę zagranicznego między dwoma miejscami w jednym kraju. Wiele osób może błędnie interpretować tę koncepcję, sugerując, że przewozy wewnętrzne realizowane przez krajowego przewoźnika również mogą być klasyfikowane jako kabotaż. To nieporozumienie wynika z braku znajomości szczegółowych regulacji dotyczących tego typu transportu. Odpowiedzi wskazujące na przewozy „za granicą” lub wykonane „w kraju” są mylące, ponieważ kabotaż jest ściśle ograniczony do działań przedsiębiorców zagranicznych w obcym kraju. Kolejnym błędnym podejściem jest zrozumienie kabotażu jako przewozu tymczasowego. Z definicji wynika, że kabotaż odnosi się do konkretnej operacji transportowej w ramach jednego państwa, co wyklucza jakiekolwiek rozważania o charakterze tymczasowym. Dla efektywnego planowania działalności transportowej, kluczowe jest, aby transport kabotażowy był realizowany w zgodzie z przepisami i normami prawnymi, co zapobiega problemom prawnym, które mogą wyniknąć z nieprawidłowego klasyfikowania przewozów. W związku z tym, zrozumienie zasad kabotażu ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstw transportowych na rynku międzynarodowym.

Pytanie 24

Dokument, który jest wydawany po odbyciu szkolenia okresowego lub kursu kwalifikacyjnego, potwierdzający nabycie uprawnień do realizacji przewozu osób lub rzeczy, to

A. karta kwalifikacji zawodowej

B. zaświadczenie kierowcy

C. świadectwo kwalifikacji zawodowej

D. karta kierowcy

Świadectwo kierowcy nie jest dokumentem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe w kontekście przewozu osób lub rzeczy. Jest to dokument, który może być związany z uprawnieniami do prowadzenia pojazdów, a więc nie obejmuje szerszego zakresu umiejętności wymaganych do wykonywania transportu w sposób profesjonalny. Karta kwalifikacji zawodowej, z kolei, jest dokumentem towarzyszącym świadectwu kwalifikacji, ale sama w sobie nie potwierdza zdobycia umiejętności w zakresie przewozu. Karta kierowcy to dokument stosowany w systemach tachografów, który gromadzi informacje o czasie pracy kierowcy, natomiast nie jest bezpośrednio związana z kwalifikacjami zawodowymi. Wybór tych błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi rodzajami certyfikacji i dokumentacji w branży transportowej. Należy zwrócić uwagę, że prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla osób pracujących w sektorze transportowym, ponieważ wpływa na ich zdolność do spełniania wymogów prawnych oraz efektywnego zarządzania swoją karierą. Przykładem może być sytuacja, w której kierowca nie ma odpowiedniego świadectwa kwalifikacji zawodowej, co może skutkować karami administracyjnymi oraz problemami w znalezieniu zatrudnienia w firmach transportowych.

Pytanie 25

Organizując transport ładunków ponadnormatywnych, przewoźnik powinien przede wszystkim ustalić

A. średnią prędkość przewozu

B. liczbę pjł

C. liczbę kierowców

D. trasę przewozu

Planowanie trasy przewozu jest kluczowym aspektem organizacji transportu ładunków ponadgabarytowych, ponieważ wymaga uwzględnienia wielu czynników, takich jak wymiary pojazdu, wysokość mostów, szerokość dróg oraz obszary o ograniczonej dostępności. Zidentyfikowanie optymalnej trasy pozwala na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia ładunku oraz pojazdu, a także na zapewnienie zgodności z przepisami prawa drogowym. W praktyce, przewoźnicy często korzystają z profesjonalnych systemów planowania tras, które uwzględniają specyfikę ładunków ponadgabarytowych. Na przykład, użycie oprogramowania do planowania transportu może umożliwić weryfikację dostępności dróg, co jest niezbędne w przypadku niskich mostów czy wąskich ulic. Dobrze zaplanowana trasa ma także wpływ na efektywność kosztową przewozu, ponieważ pozwala na unikanie zbędnych opóźnień oraz nadmiernego zużycia paliwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. W związku z tym, właściwe zaplanowanie trasy powinno być priorytetem każdego przewoźnika zajmującego się transportem ponadgabarytowym.

Pytanie 26

Zanim ruszysz w trasę samochodem dostawczym o DMC 5 000 kg, trzeba uzupełnić tarczę tachografu następującymi informacjami:

A. imię, nazwisko, miejsce wyjazdu, data wyjazdu, numer rejestracyjny, data przyjazdu

B. imię, nazwisko, miejsce wyjazdu, data wyjazdu, numer rejestracyjny, przebieg pojazdu

C. imię, nazwisko, miejsce wyjazdu, data wyjazdu, numer rejestracyjny

D. imię, nazwisko, data wyjazdu, numer rejestracyjny

W przypadku prób wypełnienia tarczy tachografu, nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do poważnych problemów z przestrzeganiem przepisów dotyczących transportu drogowego. Pominięcie danych, takich jak przebieg pojazdu, może skutkować brakiem możliwości właściwego monitorowania czasu jazdy i odpoczynku kierowcy, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. Zgodnie z dyrektywami UE, każda podróż musi być dokładnie udokumentowana, a niepełne informacje mogą prowadzić do niezgodności w ewidencji, co w konsekwencji może prowadzić do kar finansowych dla przewoźnika. Dodatkowo, dane dotyczące miejsca wyjazdu i imienia kierowcy są niezbędne w celu identyfikacji konkretnej trasy oraz osób odpowiedzialnych za transport. Pomijanie jakiejkolwiek z tych informacji stwarza ryzyko nieporozumień w trakcie kontroli drogowych. Warto zwrócić uwagę, że niewłaściwe podejście do rejestracji danych w tachografie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym utraty licencji transportowej oraz zwiększenia kosztów operacyjnych firmy. Przykłady błędnych praktyk obejmują także udokumentowanie daty przyjazdu, co nie jest wymagane przed rozpoczęciem podróży. Różnorodność wymogów dokumentacyjnych w branży transportowej wymaga od kierowców i przewoźników pełnej świadomości obowiązujących przepisów oraz ich ścisłego przestrzegania.

Pytanie 27

Ocena prawidłowego działania mechanizmu różnicowego, przy jego dobrym stanie technicznym, wykazuje, że obrót jednego koła w podniesionym pojeździe z włączonym biegiem

A. powoduje obrót drugiego koła w kierunku przeciwnym

B. prowadzi do zablokowania układu napędowego

C. nie wywołuje obrotu drugiego koła

D. powoduje obrót drugiego koła w tę samą stronę

Odpowiedzi sugerujące, że obrót jednego koła prowadzi do obrotu drugiego koła w tę samą stronę lub do zablokowania układu napędowego, są błędne i opierają się na niepełnym zrozumieniu działania mechanizmów różnicowych. W przypadku odpowiedzi, która mówi, że oba koła obracają się w tę samą stronę, należy zauważyć, że takie zjawisko miałoby miejsce jedynie w przypadku zablokowanego mechanizmu różnicowego, co zakłócałoby normalną pracę układu napędowego. Zablokowanie układu prowadzi do nadmiernego zużycia elementów, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić do uszkodzenia napędu. Inna błędna koncepcja, sugerująca, że jedno koło nie powoduje obrotu drugiego, ignoruje fundamentalną zasadę działania różnicowego, które jest stworzone do synchronizacji obrotów kół, umożliwiając im niezależny ruch w różnych warunkach. Typowe błędy myślowe w tym kontekście wynikają z braku zrozumienia, jak mechanizmy różnicowe umożliwiają efektywne zarządzanie różnicami prędkości w pojazdach. Zdolność do dostosowania obrotów kół jest kluczowa dla wydajności pojazdu, szczególnie w zakrętach, a nieprawidłowe założenia mogą prowadzić do nieefektywnego działania i potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Sposoby diagnostyki pojazdów na hamowni podwoziowej powinny być klasyfikowane jako metody

A. stanowiskowe

B. organoleptyczne

C. trakcyjne

D. klasyczne

Badania diagnostyczne pojazdów na hamowni podwoziowej należą do metod stanowiskowych, ponieważ są przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, które pozwalają na szczegółową analizę parametrów pracy pojazdu. Hamownia podwoziowa umożliwia pomiar mocy, momentu obrotowego oraz innych charakterystyk dynamicznych pojazdu, co jest kluczowe dla oceny jego sprawności. W praktyce, te badania są wykorzystywane w warsztatach samochodowych oraz w laboratoriach badawczych, aby sprawdzić, czy pojazd spełnia normy emisji spalin oraz wymagania techniczne określone przez przepisy prawne. Dodatkowo, wyniki z hamowni pozwalają na diagnozowanie problemów z silnikiem, układem napędowym oraz innymi elementami pojazdu, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności eksploatacji. Metodyka przeprowadzania badań na hamowni podwoziowej jest zgodna z normami ISO oraz innymi standardami branżowymi, co czyni ją uznaną metodą w diagnostyce pojazdów.

Pytanie 29

W pojazdach komercyjnych z instalacją 12V, aby móc używać urządzeń zasilanych napięciem 230V, wykorzystuje się

A. przetwornicę

B. prostownik

C. zasilacz

D. agregat prądotwórczy

Przetwornica to urządzenie, które konwertuje napięcie stałe (DC) z akumulatora 12V na napięcie zmienne (AC) o wartości 230V, co jest niezbędne do zasilania różnych urządzeń elektrycznych, które wymagają takiego napięcia. Przetwornice są niezwykle przydatne w pojazdach użytkowych, takich jak kampery, ciężarówki i pojazdy budowlane, gdzie dostępność gniazdek 230V jest ograniczona lub nieobecna. W praktyce, przetwornice mogą zasilać sprzęt taki jak lodówki, telewizory, komputery czy narzędzia elektryczne. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie przetwornic o odpowiedniej mocy nominalnej, aby uniknąć przeciążenia oraz zapewnić stabilność zasilania. Przetwornice powinny być również wyposażone w zabezpieczenia przeciążeniowe, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania. Warto również wiedzieć, że przy doborze przetwornicy należy uwzględnić zarówno moc startową, jak i moc nominalną urządzeń, które mają być zasilane, ponieważ niektóre z nich (jak silniki elektryczne) mogą wymagać znacznie większej mocy w momencie uruchomienia.

Pytanie 30

Z tabeli wynika, że do wymiany czynnika chłodzącego w samochodzie ciężarowym FL 420 należy przygotować

Rodzaj cieczy	Typ silnika
	FH 420	FL 420	FH 440	FL 440
Olej silnikowy	26 dm³	25 dm³	23 dm³	22 dm³
Płyn chłodzący	28 dm³	27 dm³	26 dm³	28 dm³
Olej przekładniowy	15 dm³	12 dm³	13 dm³	16 dm³

A. 23 dm3 oleju silnikowego.

B. 16 dm3 oleju przekładniowego.

C. 27 dm3 płynu chłodzącego.

D. 13 dm3 oleju przekładniowego.

No to 27 dm3 płynu chłodzącego to rzeczywiście jest to, co szukaliśmy. W dokumentacji technicznej ciężarówki FL 420 wyraźnie stoi, że taka ilość jest wymagana. Płyn chłodzący to mega ważna rzecz w układzie chłodzenia silnika, bo zapobiega jego przegrzewaniu się. Gdy mamy odpowiednią ilość, silnik działa sprawnie i nie grozi mu zatarcie. Jakby ktoś nie trzymał się tych zaleceń, to zaraz może się pojawić problem z wymianą ciepła, a to potem przekłada się na wydajność całego silnika. Regularna kontrola płynu to też klucz do dłuższego życia silnika, więc warto to robić. Wiesz jak to jest, niedobór płynu to droga do kłopotów - temperatura skacze i zaraz może być po silniku.

Pytanie 31

Pojazd, który jest przystosowany do transportu określonych towarów, określany jest jako

A. użytkowym

B. specjalizowanym

C. standardowych

D. uniwersalnym

Odpowiedzi, które wskazano jako alternatywne do terminu pojazdu użytkowego, nie odzwierciedlają rzeczywistego klasyfikowania pojazdów przystosowanych do transportu ładunków. Pojęcie pojazdu standardowego sugeruje, że dotyczy on wszystkich typów samochodów, co jest zbyt ogólnym ujęciem, które nie uwzględnia specyficznych funkcji pojazdów transportowych. Z kolei termin pojazd uniwersalny odnosi się do pojazdów, które mogą mieć różne zastosowania, jednak nie koncentruje się na transporcie ładunków. Pojazdy takie mogą być stosowane do różnych celów, ale nie są dedykowane wyłącznie transportowi, co czyni je mniej efektywnymi w tym zakresie. Pojazd specjalizowany, mimo że odnosi się do pojazdów zaprojektowanych do konkretnych zadań, takich jak pojazdy strażackie czy ratunkowe, nie obejmuje ogólnej kategorii pojazdów użytkowych. Termin ten wskazuje na bardzo wąskie zastosowanie, co nie oddaje pełnej gamy możliwości transportu ładunków. Wszelkie nieporozumienia w tym zakresie mogą prowadzić do błędnych klasyfikacji i niedoszacowania funkcjonalności, jakie oferują pojazdy użytkowe w różnych branżach, takich jak logistyka czy transport towarów.

Pytanie 32

Transport realizowany na obszarze Polski przy użyciu pojazdu zarejestrowanego w innym kraju to transport

A. kabotażowy

B. wahadłowy

C. kombinowany

D. międzynarodowy

Transport kabotażowy to rodzaj transportu drogowego, który polega na wykonywaniu przewozów na terytorium danego kraju przez pojazdy zarejestrowane w innym państwie. W przypadku Polski, kabotaż obejmuje sytuacje, gdy zagraniczny przewoźnik transportuje towary pomiędzy dwoma punktami na polskim terytorium. Przykładem takiego transportu może być przewóz towaru z Warszawy do Krakowa przez firmę zarejestrowaną w Niemczech. Zgodnie z przepisami unijnymi, kabotaż jest dozwolony, ale musi być zgodny z określonymi regulacjami, jak na przykład ograniczenia czasowe oraz konieczność rejestracji działalności w kraju, w którym ma miejsce przewóz. Ponadto, kabotażowi podlega zastosowanie zasad dotyczących czasu pracy kierowców, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę praw pracowniczych. Warto również zwrócić uwagę, że kabotaż może przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności rynku transportowego i poprawy efektywności przewozów w obrębie Unii Europejskiej.

Pytanie 33

System zasilania silnika typu Common Rail składa się

A. z filtra paliwa, wielosekcyjnej pompy wtryskowej, zbiornika paliwa, wtryskiwaczy

B. z filtra paliwa, wysokociśnieniowej pompy paliwa, wtryskiwaczy bez zbiornika paliwa

C. ze zbiornika paliwa, filtra paliwa, wysokociśnieniowej pompy paliwa, zasobnika paliwa, wtryskiwaczy

D. z baku paliwa, cylindra silnika, przewodu zasilającego, wtryskiwaczy

Układ zasilania silnika Common Rail to rzeczywiście istotna sprawa w nowoczesnych silnikach wysokoprężnych. Mamy tutaj zbiornik paliwa, filtr, wysokociśnieniową pompę, zasobnik i wtryskiwacze. Zbiornik trzyma paliwo, które potem przechodzi przez filtr – to ważne, bo filtr wyłapuje brudy i wodę, a bez tego silnik mógłby mieć problemy. Wysokociśnieniowa pompa dostarcza paliwo do wtryskiwaczy, co jest konieczne, żeby paliwo trafiło do cylindra we właściwym momencie. Zasobnik działa jak stabilizator ciśnienia, to ważne dla prawidłowego działania wtryskiwaczy. Dzięki technologii Common Rail możemy osiągnąć lepszą efektywność spalania i zmniejszyć emisję spalin, co jest na plus w kontekście ekologii. W skrócie, jak te elementy są dobrze skonfigurowane, to silnik będzie lepiej działał i zużycie paliwa będzie korzystniejsze. No i pamiętaj, żeby dbać o układ zasilania, bo to klucz do dłuższego życia silnika i jego dobrych osiągów.

Pytanie 34

Pojazd, którego przednia część spoczywa na ciągniku siodłowym, a tylna na własnych osiach, to

A. pojazd członowy

B. naczepa

C. przyczepa

D. pojazd hybrydowy

Naczepa to specyficzny typ pojazdu, który jest połączony z ciągnikiem siodłowym. Jej przednia część, zwana dyszlem, opiera się na ciągniku, podczas gdy tylna część wspiera się na własnych osiach jezdnych. W odróżnieniu od przyczepy, która jest całkowicie zależna od pojazdu holującego, naczepa pozwala na większą elastyczność w transporcie towarów. W praktyce naczepy są powszechnie używane w transporcie drogowym, zwłaszcza w sektorze logistycznym i przewozów towarowych. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące transportu, podkreślają znaczenie naczep dla efektywności dostaw. Naczepy mogą różnić się konstrukcją, na przykład naczepy chłodnicze są używane do transportu produktów wymagających kontrolowanej temperatury. Zrozumienie różnicy między naczepą a innymi typami pojazdów jest kluczowe dla osób zajmujących się logistyką oraz transportem, ponieważ wpływa na wybór odpowiedniego środka transportu w zależności od charakterystyki przewożonych towarów.

Pytanie 35

Maksymalna prędkość pionowa platformy ruchomego podestu załadowczego nie powinna przekraczać

A. 0,15 m/s

B. 1,15 m/s

C. 3,15 m/s

D. 2,15 m/s

Wybór prędkości pionowej ruchomego podestu załadowczego na poziomie 1,15 m/s, 2,15 m/s lub 3,15 m/s może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad bezpieczeństwa oraz ergonomii pracy. Zwiększone prędkości mogą wydawać się korzystne w kontekście efektywności operacyjnej, jednak w rzeczywistości prowadzą do znacznego wzrostu ryzyka. Wyższe prędkości podnoszenia zwiększają bezpośrednie zagrożenie związane z niestabilnością ładunku, co może prowadzić do jego przewrócenia lub upadku. Wiele wypadków w miejscu pracy jest wynikiem szybkiego podnoszenia i opuszczania ciężkich przedmiotów, co może skutkować poważnymi obrażeniami pracowników. Ponadto, wysoka prędkość ruchu podestu może przyczynić się do uszkodzeń mechanicznych samego urządzenia, co przekłada się na większe koszty napraw oraz przestoje w produkcji. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1570, podkreślają znaczenie ograniczenia prędkości, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Typowym błędem myślowym jest założenie, że szybkie podnoszenie przekłada się bezpośrednio na wydajność, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do znacznych strat związanych z wypadkami i uszkodzeniami sprzętu. Inwestycja w bezpieczeństwo poprzez ograniczenie prędkości do 0,15 m/s jest kluczowym elementem w zarządzaniu ryzykiem w miejscu pracy.

Pytanie 36

Przez przewóz drogowy rozumie się ruch pojazdu po publicznych drogach

A. pustego lub załadowanego do transportu osób lub rzeczy

B. pustego lub załadowanego do transportu wyłącznie rzeczy

C. załadowanego do transportu jedynie rzeczy

D. pustego lub załadowanego do transportu wyłącznie osób

Odpowiedzi nieprawidłowe opierają się na ograniczających interpretacjach pojęcia przewozu drogowego, które ignorują jego szeroki zakres. Przewóz drogowy, definiowany jako przejazd pojazdu po drogach publicznych, powinien obejmować wszelkie formy transportu, w tym przewóz zarówno osób, jak i rzeczy. Ograniczenie się do przewozu tylko jednej z tych grup prowadzi do niepełnego zrozumienia funkcji transportu drogowego w praktyce. Każda z przedstawionych opcji błędnie sugeruje, że przewóz drogowy może być zdefiniowany wyłącznie przez jeden typ ładunku, co jest niezgodne z rzeczywistością. W praktyce, transport drogowy wypełnia różnorodne potrzeby, takie jak transport pasażerski, dostawy towarów, czy przewozy specjalistyczne, jak transport medyczny. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie przewozu z jednorodnym ładunkiem lub przyjmowanie, że pojazdy mogą mieć tylko jedno zastosowanie. Niezrozumienie tych kluczowych koncepcji może skutkować nieefektywnym planowaniem transportu i niewłaściwym zarządzaniem zasobami, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży. Warto podkreślić, że w transporcie drogowym kluczowe są również normy prawne oraz regulacje, które regulują zarówno przewóz osób, jak i ładunków, co ma istotne znaczenie dla bezpieczeństwa oraz efektywności operacji transportowych.

Pytanie 37

Według międzynarodowej klasyfikacji, do grupy pojazdów M powinny być zaliczone

A. ciągniki

B. przyczepy

C. naczepy

D. autobusy

Prawidłowa odpowiedź to autobusy, które są zaliczane do kategorii M w międzynarodowej klasyfikacji pojazdów. Kategoria M obejmuje pojazdy przeznaczone do transportu osób, w tym autobusy miejskie, autobusy dalekobieżne oraz mikrobusy. Zgodnie z definicją, autobusy są pojazdami, które mogą pomieścić co najmniej 8 pasażerów oprócz kierowcy. Autobusy są kluczowym elementem systemów transportu publicznego, przyczyniając się do zmniejszenia korków i emisji spalin, co jest zgodne z politykami zrównoważonego rozwoju miast. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być planowanie transportu publicznego w miastach, gdzie określenie pojazdów kategorii M pozwala na efektywne zarządzanie flotą oraz dostosowanie rozkładów jazdy do potrzeb mieszkańców. W kontekście regulacji prawnych, zgodność z międzynarodowymi standardami klasyfikacji pojazdów wpływa na jakość usług transportowych oraz bezpieczeństwo pasażerów. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe zrozumienie klasyfikacji pojazdów jest istotne dla przedsiębiorstw transportowych, które muszą dostosować swoje pojazdy do obowiązujących przepisów i norm.

Pytanie 38

Pojazd ciężarowy nie należy do

A. pojazd typu pickup o maksymalnej masie całkowitej 4500 kg

B. ciągnik siodłowy z naczepą

C. ciągnik balastowy z naczepą

D. ciągnik rolniczy z przyczepą

Ciągnik rolniczy z przyczepą nie jest klasyfikowany jako samochód ciężarowy, ponieważ jego głównym przeznaczeniem jest wykonywanie prac rolniczych, a nie transport towarów w znaczeniu przemysłowym. Samochody ciężarowe definiuje się jako pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków, które spełniają określone normy dotyczące masy całkowitej i konstrukcji. W praktyce, ciągnik rolniczy, mimo że może ciągnąć przyczepę, nie jest projektowany ani wykorzystywany do przewozu ładunków w celach komercyjnych. Stanowi on istotny element w rolnictwie, gdzie jego zastosowanie pozwala na transport narzędzi, maszyn i surowców w obrębie gospodarstwa. Zgodnie z przepisami prawa, aby pojazd mógł być klasyfikowany jako samochód ciężarowy, jego konstrukcja oraz sposób użytkowania muszą odpowiadać normom określonym w Ustawie o ruchu drogowym oraz w przepisach dotyczących transportu towarowego. Ciągnik rolniczy, w przeciwieństwie do pojazdów ciężarowych, nie podlega takim wymaganiom. W praktyce, pojazdy te są wykorzystywane do transportu ładunków w obszarach wiejskich, co jeszcze bardziej podkreśla ich rolę w sektorze rolnym.

Pytanie 39

Jakie urządzenie wspiera kierowcę podczas poruszania się po drogach?

A. przenośny agregat prądotwórczy

B. radioodtwarzacz

C. przenośna lodówka i kuchenka mikrofalowa z zasilaniem elektrycznym

D. przenośna nawigacja satelitarna GPS z zasilaniem elektrycznym

Przenośna nawigacja satelitarna GPS z zasilaniem elektrycznym jest kluczowym urządzeniem wspomagającym kierowców w ruchu drogowym. Dzięki dostępowi do systemu GPS, kierowcy mają możliwość otrzymywania precyzyjnych informacji o trasach, warunkach drogowych oraz punktach docelowych. Nawigacja satelitarna umożliwia wyznaczanie optymalnych tras, co nie tylko oszczędza czas, ale także paliwo, przyczyniając się do bardziej efektywnego zarządzania zasobami. W praktyce, korzystanie z nawigacji satelitarnej pozwala na uniknięcie korków, minimalizację opóźnień oraz zwiększenie bezpieczeństwa dzięki informacjom o warunkach na drodze. Wiele nowoczesnych modeli nawigacji oferuje również funkcje takie jak ostrzeżenia o fotoradarach, informacje o stacjach paliwowych, a także integrację z systemami komunikacji w pojazdach. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z nawigacji GPS wspiera również zgodność z przepisami dotyczącymi bezpiecznego prowadzenia pojazdów, co ma istotne znaczenie dla kierowców zawodowych.

Pytanie 40

Częścią układu napędowego pojazdu, która generuje moment obrotowy, jest

A. wał napędowy

B. przekładnia

C. mechanizm różnicowy

D. silnik spalinowy

Most napędowy, skrzynia biegów i mechanizm różnicowy są ważnymi częściami układu napędowego, ale tak naprawdę to one nie wytwarzają momentu obrotowego. Most napędowy przenosi moment z skrzyni biegów na koła, a skrzynia biegów zmienia przełożenia, żeby dopasować moment obrotowy silnika do drogi. Mechanizm różnicowy z kolei rozdziela moment na koła, żeby mogły się kręcić w różnych prędkościach podczas skręcania. Jednak żaden z tych elementów nie generuje momentu. Jak się źle zrozumie te funkcje, to może być problem z doborem części lub efektywnym użytkowaniem silnika. Musisz zrozumieć, że to silnik spalinowy przekształca energię chemiczną w mechaniczną, co pozwala na jazdę autem. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do wielu problemów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej