Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 14:00
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 14:38

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które warzywa zawierają kwas szczawiowy?

A. endywię i boćwinę

B. szpinak i rabarbar

C. roszponkę i fenkuł

D. rukolę i karczoch

Szpinak i rabarbar to dwa warzywa, które zawierają wysokie stężenie kwasu szczawiowego, związku chemicznego, który w nadmiarze może wpływać na zdrowie, zwłaszcza w kontekście formowania kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy może wiązać się z wapniem i innymi minerałami, co prowadzi do zmniejszenia ich przyswajalności w organizmie. Dlatego osoby z problemami nerkowymi powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak, zawierający również wiele cennych składników odżywczych, takich jak żelazo i witaminy A, C, i K, jest popularnym składnikiem wielu potraw. Rabarbar, choć technicznie jest rośliną, często traktowany jest jak owoc w kuchni. Może być stosowany w deserach, kompotach czy dżemach, ale ze względu na swoje właściwości zdrowotne warto być świadomym jego zawartości kwasu szczawiowego. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z tych warzyw w umiarkowanych ilościach, a także łączenie ich z produktami bogatymi w wapń, co może pomóc w neutralizacji negatywnych skutków kwasu szczawiowego.

Pytanie 2

Który zestaw dań na śniadanie można uznać za pełnowartościowy posiłek?

A. Chleb pszenny, masło, pomidor, bawarka.

B. Chleb mieszany, masło, szynka, pomidory, kakao.

C. Chleb pszenny, masło, ser żółty, herbata z cytryną.

D. Chleb mieszany, ser twarogowy, dżem, herbata.

Analizując pozostałe zestawy śniadaniowe, można dostrzec istotne braki w zakresie zrównoważenia składników odżywczych oraz ich wartości odżywczej. W pierwszym zestawie, pieczywo mieszane z twarożkiem, dżemem i herbatą, mimo że zawiera pieczywo, które dostarcza węglowodanów, brakuje w nim białka oraz zdrowych tłuszczów. Twarożek może być źródłem białka, ale w połączeniu z dżemem, który jest często bogaty w cukry proste, posiłek ten staje się mało sycący i nie dostarcza pełnej gamy niezbędnych składników odżywczych. Drugi zestaw, z pieczywem pszennym, masłem, serem żółtym i herbatą z cytryną, również zawiera elementy, które są do siebie niekomplementarne. Ser żółty, choć bogaty w białko i wapń, w połączeniu z masłem prowadzi do nadmiaru tłuszczów nasyconych, co nie jest zalecane w codziennej diecie. Herbata z cytryną, choć orzeźwiająca, nie dostarcza istotnych wartości odżywczych. Ostatni zestaw, z pieczywem pszennym, masłem, pomidorem i bawarką, znowu wykazuje braki w białku oraz może mieć nadmiar tłuszczów nasyconych. Bawarka, jako napój mleczny, dostarcza pewnej ilości białka, ale całość pozostaje zbyt uboga w składniki odżywcze, które mogłyby zapewnić długotrwałe uczucie sytości i energii. Takie zestawy mogą prowadzić do braku równowagi w diecie, co jest sprzeczne z zaleceniami zdrowego żywienia.

Pytanie 3

Gzik to specyficzna potrawa z regionu Wielkopolski, serwowana z ziemniakami i przyrządzana

A. z ciasta drożdżowego i kapusty

B. z sera twarogowego i śmietanki

C. z mięsa oraz ciasta francuskiego

D. z warzyw strączkowych i jajek

Każda z pozostałych odpowiedzi opiera się na składnikach, które nie mają związku z gzik, co prowadzi do fundamentalnych nieporozumień na temat tej potrawy. Zastosowanie warzyw strączkowych i jajek sugeruje danie o zupełnie innym profilu smakowym i konsystencji, co jest nieadekwatne w kontekście tradycyjnego gzik. Potrawy oparte na warzywach strączkowych często mają charakter zup lub sałatek, natomiast gzik jest kremowym dipem. Kolejna błędna koncepcja opiera się na wykorzystaniu ciasta drożdżowego i kapusty, co również nie jest typowe dla gzik. Ciasto drożdżowe zazwyczaj kojarzy się z wypiekami, a kapusta, mimo że jest popularnym składnikiem w polskiej kuchni, nie znajduje zastosowania w tej specyficznej potrawie. Ostatnia odpowiedź dotycząca mięsa i ciasta francuskiego wskazuje na dania mięsne, które są zupełnie różne od lekkiej, wegetariańskiej natury gzik. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to generalizacja oraz mylenie tradycyjnych potraw z nowoczesnymi interpretacjami. Zrozumienie kontekstu kulturowego i regionalnego dania jest kluczowe dla jego prawidłowego rozpoznania i przygotowania.

Pytanie 4

Jakie danie wigilijne jest tradycyjnym elementem polskiej kuchni?

A. żurek z białą kiełbasą

B. kluski z makiem

C. pieczony indyk

D. paszteciki z mięsem oraz grzybami

Paszteciki z mięsem i grzybami, indyk pieczony oraz żurek z białą kiełbasą to potrawy, które choć popularne w polskiej kuchni, nie są tradycyjnie związane z wieczerzą wigilijną. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że Wigilia w Polsce ma swoją specyfikę, a przygotowywane potrawy mają głębsze znaczenie symboliczne i kulturowe. Paszteciki, często serwowane w różnych okazjach, nie mają tak silnego związku z tradycjami wigilijnymi, jak kluski z makiem. Z kolei indyk pieczony jest bardziej związany z uroczystościami świątecznymi, takimi jak Boże Narodzenie, ale nie jest typowym daniem wigilijnym. Żurek z białą kiełbasą, chociaż popularny w polskiej kuchni, również nie jest daniem wigilijnym, lecz raczej wielkanocnym. Przyczyną błędnych wyborów może być brak znajomości lokalnych tradycji kulinarnych oraz mylenie potraw związanych z różnymi świętami. Kluczowe dla zrozumienia tego zagadnienia jest dostrzeganie różnic w potrawach oraz ich kontekście kulturowym, co pozwala lepiej zrozumieć bogactwo polskiej tradycji kulinarnej.

Pytanie 5

Proces obróbki cieplnej, który polega na podgrzewaniu półproduktu w atmosferze powietrza w zakresie temperatur od 180°C do 250°C, to

A. gotowanie

B. smażenie

C. duszenie

D. pieczenie

Duszenie to technika gotowania, która odbywa się w zamkniętym naczyniu, gdzie składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu, zazwyczaj w niższej temperaturze niż podczas pieczenia. Proces ten często wykorzystuje się do przygotowywania potraw mięsnych, gdzie celem jest zachowanie soczystości i delikatności mięsa. Stosowanie duszenia przy wysokich temperaturach powyżej 250°C może prowadzić do nadmiernego wysuszenia potrawy, co jest sprzeczne z założeniami tej metody. Smażenie natomiast to proces, który zazwyczaj wykorzystuje tłuszcz do kontaktowego przekazywania ciepła, a jego zakres temperatur jest znacznie wyższy, często sięgający 180-200°C, co czyni je nieodpowiednim do klasyfikowania jako pieczenie. Gotowanie, w przeciwieństwie do pieczenia, zachodzi w wodzie lub innym płynie, a temperatura nie przekracza zazwyczaj 100°C, przez co również nie spełnia wymogów określonych w pytaniu. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylenia terminologii lub braku zrozumienia podstawowych różnic między tymi metodami obróbki cieplnej. Każda z tych technik ma swoje unikalne cechy i odpowiednie zastosowania, a ich nieprawidłowe stosowanie może prowadzić do niezadowalających efektów kulinarnych.

Pytanie 6

W zakładzie gastronomicznym magazyny żywności powinny być wyposażone

A. w schładziarki szokowe

B. w komory chłodnicze i zamrażalnicze

C. w stoły chłodnicze i mroźnicze

D. w witryny chłodnicze

Komory chłodnicze i zamrażalnicze są kluczowymi elementami wyposażenia magazynów środków spożywczych w zakładach gastronomicznych, ponieważ zapewniają odpowiednie warunki przechowywania produktów spożywczych. Prawidłowe przechowywanie żywności jest istotne dla zachowania jej świeżości oraz jakości, co bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo żywności. Komory chłodnicze służą do przechowywania produktów wymagających niskiej temperatury, takich jak mięsa, ryby, nabiał i warzywa. Z kolei komory zamrażalnicze umożliwiają długoterminowe przechowywanie żywności poprzez jej zamrażanie, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz ograniczenie rozwoju mikroorganizmów. Standardy HACCP i normy sanitarno-epidemiologiczne wymuszają na gastronomach odpowiednie procedury przechowywania żywności, co czyni komory chłodnicze i zamrażalnicze niezbędnym wyposażeniem każdej kuchni profesjonalnej. Przykładem ich zastosowania może być restauracja, która w regularnych odstępach czasu przyjmuje dostawy świeżych produktów, a ich przemieszczanie i przechowywanie w odpowiednich warunkach jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości serwowanych potraw.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Liofilizowane grzyby

B. Kapusta fermentowana

C. Wędzona szynka

D. Mleko poddane pasteryzacji

Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 9

Podawanie potraw za pomocą wózka kelnerskiego lub stolika pomocniczego to rodzaj serwisu

A. amerykański

B. rosyjski

C. angielski

D. francuski

Wybór odpowiedzi związany z serwisem francuskim, rosyjskim czy amerykańskim jest mylny, ponieważ każda z tych form serwowania potraw ma swoje unikalne cechy, które różnią się od serwisu angielskiego. Serwis francuski zakłada podawanie potraw w mniej interaktywny sposób, z większym naciskiem na przygotowanie dań w kuchni i ich prezentację na talerzach, co ogranicza możliwość wyboru dla gości. Z kolei serwis rosyjski polega na serwowaniu potraw w dużych naczyniach, gdzie goście sami nakładają sobie jedzenie, co również nie odpowiada zasadzie serwisu angielskiego, gdzie kelnerzy aktywnie uczestniczą w procesie podawania. Odpowiedź związana z serwisem amerykańskim, który często polega na podawaniu potraw na talerzach już w kuchni, również nie oddaje istoty serwisu, który wykorzystuje stolik pomocniczy. Wybór niewłaściwej formy serwisu może wynikać z nieznajomości różnic pomiędzy tymi stylami. Kluczowe jest zrozumienie, że różnorodność serwisu w gastronomii nie polega tylko na sposobie podawania, ale także na doświadczeniu gościa, które powinno być wzbogacone przez profesjonalizm obsługi, co jest kluczowe w serwisie angielskim.

Pytanie 10

Działania polegające na rozcięciu ryby wzdłuż grzbietu, usunięciu kręgosłupa oraz ości, a także ściągnięciu skóry, to

A. oczyszczanie.

B. filetowanie.

C. obieranie.

D. tranżerowanie.

Skórowanie to proces, który polega na usunięciu skóry z ciał zwierząt, w tym ryb. Jednak nie jest to czynność związana z usuwaniem kręgosłupa czy ości, co czyni tę odpowiedź niepoprawną w kontekście podanego pytania. Patroszenie odnosi się do usuwania wnętrzności z ryby, co również nie pokrywa się z opisanym procesem, który wymaga precyzyjnego cięcia wzdłuż grzbietu i usunięcia szkieletu. Tranżerowanie, z kolei, dotyczy krojenia mięsa w sposób umożliwiający jego łatwiejsze podanie, ale nie obejmuje detali filetowania, takich jak usunięcie skóry czy grabież ości. Wiele osób myli te terminy z powodu podobieństwa działań, jednak kluczowym aspektem filetowania jest umiejętność uzyskania czystych i estetycznych kawałków mięsa, co wymaga precyzyjnego wykonania. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi często wynikają z braku zrozumienia specyfiki operacji związanych z obróbką ryb. Dlatego ważne jest, aby znać różnice między tymi technikami, aby unikać pomyłek w praktyce kulinarnej.

Pytanie 11

Jakie ilości mąki oraz cukru trzeba odmierzyć, mając 500 g tłuszczu, jeśli optymalne ciasto kruche uzyskuje się w proporcjach trzech części mąki, dwóch części tłuszczu i jednej części cukru (3:2:1)?

A. 750 g mąki i 250 g cukru

B. 500 g mąki i 500 g cukru

C. 750 g mąki i 500 g cukru

D. 500 g mąki i 250 g cukru

Aby przygotować ciasto kruche o najlepszej jakości, stosujemy proporcje 3:2:1 dla mąki, tłuszczu i cukru. W tym przypadku, jako że mamy 500 g tłuszczu, możemy obliczyć potrzebne ilości mąki i cukru. Z definicji proporcji wynika, że dla każdej 2 części tłuszczu przypadają 3 części mąki oraz 1 część cukru. Przekształcamy te proporcje na konkretne wartości: dla 2 części tłuszczu (500 g) mamy 3 części mąki (x) oraz 1 część cukru (y). Ustalając wartość jednej części tłuszczu, otrzymujemy 250 g (500 g / 2). Następnie, działając na podstawie proporcji, obliczamy ilości: 3 części mąki to 3 * 250 g = 750 g, a 1 część cukru to 250 g. Dlatego prawidłowe odpowiedzi to 750 g mąki i 250 g cukru. Te obliczenia są kluczowe w praktyce piekarskiej, gdzie precyzyjne dobieranie składników wpływa na teksturę i smak ciasta.

Pytanie 12

Jaką metodę konserwacji wykorzystuje się w produkcji liści laurowych?

A. Fizyczną

B. Chemiczną

C. Mikrobiologiczną

D. Biologiczną

Metoda fizyczna utrwalania jest najczęściej stosowana do produkcji liści laurowych, ponieważ pozwala na zachowanie ich naturalnych właściwości aromatycznych oraz wartości odżywczych. Utrwalanie fizyczne polega na suszeniu liści, co ogranicza aktywność enzymów i mikroorganizmów, które mogłyby prowadzić do psucia się produktu. Proces ten jest kluczowy, aby zachować charakterystyczny smak i aromat liści laurowych, które są szeroko używane w kuchni. Dobrym przykładem zastosowania tej metody jest suszenie liści w przewiewnym miejscu, co może trwać od kilku dni do tygodnia, w zależności od warunków atmosferycznych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, liście powinny być zbierane w odpowiednim momencie, gdy mają najwyższą zawartość olejków eterycznych. Warto również wiedzieć, że liście laurowe mogą być przechowywane przez długi czas, jeśli są odpowiednio suszone i przechowywane w szczelnym opakowaniu, co minimalizuje utratę aromatu.

Pytanie 13

Jakie potrawy mączne przygotowuje się z ciasta wyrabianego na stolnicy?

A. kluski kładzione

B. kluski francuskie

C. uszka

D. bliny

Kluski kładzione, kluski francuskie oraz bliny to różne potrawy mączne, które jednak odznaczają się innymi technikami przygotowania i zastosowaniami. Kluski kładzione są najczęściej przygotowywane z ciasta na bazie mąki i jajek, które następnie kładzie się łyżką na wrzątek. Charakteryzują się one dość luźną konsystencją, co sprawia, że po ugotowaniu stają się puszyste, ale nie mają formy typowych pierożków jak uszka. Kluski francuskie, z kolei, to rodzaj ciasta, które powstaje z mąki, wody i tłuszczu, często wzbogaconego o jajka; z tego ciasta powstaje wiele deserów i przekąsek, ale nie można ich porównać z tradycyjnymi uszkami. Bliny, które są wyróbami na bazie mąki gryczanej, najczęściej serwowanymi z różnego rodzaju nadzieniem, również różnią się od uszek pod względem składników oraz sposobu przyrządzenia. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie te potrawy są podobne, jednak różnice w ich przygotowaniu i konsystencji sprawiają, że każda z nich ma swoje unikalne cechy. Oparcie się na pojęciu "potrawy mącznej" może prowadzić do nieporozumień, ponieważ wiele czynników wpływa na ostateczny kształt i smak danej potrawy. Dlatego ważne jest, aby w kuchni zwracać uwagę na szczegóły, które definiują różnorodność dań mącznych, a nie tylko na ich podstawowy składnik, jakim jest mąka.

Pytanie 14

Jakiego produktu dotyczy utrwalanie w procesie biologicznym?

A. Owoce kandyzowane

B. Ogórki kwaszone

C. Grzyby marynowane

D. Owoce suszone

Grzyby marynowane, owoce suszone i kandyzowane to przykłady produktów, które nie są robione w sposób biologiczny, a korzystają z innych metod. Na przykład, marynowanie grzybów to zalewanie ich octem i przyprawami, co zmienia pH i hamuje rozwój mikroorganizmów. Mimo że to działa, to nie jest biologiczne, raczej chemiczne. Owoce suszone to produkt, gdzie woda jest usuwana – to znów nie biologiczny proces, a fizyczny, który przedłuża trwałość owoców, bo zmniejsza aktywność wody. Z kolei owoce kandyzowane, które są zanurzane w syropie cukrowym i potem suszone, to jeszcze inny sposób konserwacji, który bazuje na wysokiej zawartości cukru. Często jest błąd, żeby mylić te różne metody z biologicznymi, bo nie każda metoda konserwacji jest równa fermentacji. Ważne, żeby zrozumieć te różnice, bo są kluczowe w przemyśle spożywczym.

Pytanie 15

Na bankietach w stylu angielskim nie powinno się serwować

A. sałatek z śledziem

B. mięsa po angielsku

C. owoców krajowych

D. sosów zimnych

Podawanie sałatek śledziowych, zimnych sosów czy owoców krajowych na przyjęciach typu angielskiego jest oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących tego, czym jest angielska kultura kulinarna. Sałatki śledziowe, choć mogą być smacznym dodatkiem, nie są typowym elementem angielskiego menu, którego głównym celem jest serwowanie dań głównych w formie pieczeni oraz tradycyjnych dodatków, takich jak ziemniaki czy sezonowe warzywa. Dodatkowo, zimne sosy, choć mogą być stosowane w angielskiej kuchni, często nie są preferowane w kontekście formalnych przyjęć, gdzie podawane są ciepłe potrawy i sosy, które podkreślają smak dań. Owoców krajowych, mimo że są zdrowym wyborem, również nie serwuje się w charakterze głównego dania na angielskich przyjęciach. Zrozumienie konwencji kulinarnych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Wiele osób myśli, że różnorodność w podawaniu potraw jest mile widziana, jednak na formalnych przyjęciach angielskich, gdzie elegancja i klasyka mają znaczenie, ważne jest trzymanie się tradycyjnych dań, które są typowe dla tej kultury. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich wyborów kulinarnych i negatywnie wpływać na całokształt przyjęcia.

Pytanie 16

Na podstawie danych o składnikach odżywczych potrawy zamieszczonych w tabeli określ, ile wynosi. wartość energetyczna potrawy.

Składnik odżywczy	Ilość [ g]
białko	5
węglowodany przyswajalne	62
błonnik	2
tłuszcz	1

A. 260 kcal

B. 277 kcal

C. 269 kcal

D. 285 kcal

Jednym z najczęstszych błędów w obliczaniu wartości energetycznej potrawy jest pomijanie kluczowych składników odżywczych, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Osoby, które wybierają błędne odpowiedzi, często mylą wartości kaloryczne poszczególnych składników, nie zdając sobie sprawy, że białko i węglowodany przyswajalne mają tę samą wartość energetyczną wynoszącą 4 kcal na gram, podczas gdy tłuszcz dostarcza znacznie więcej – 9 kcal na gram. W praktyce, jeśli obliczamy wartość energetyczną potrawy i nie uwzględniamy wszystkich składników, w tym tłuszczy, możemy zauważyć znaczne różnice w wynikach. Dodatkowo, niepoprawne sumowanie kalorii, takie jak dodawanie błonnika do wartości energetycznej, jest powszechnym błędem, ponieważ błonnik nie dostarcza energii i jego wartość kaloryczna wynosi 0 kcal. Kluczowe jest zrozumienie, że każde źródło energii musi być ujęte w obliczeniach zgodnie z jego specyfiką. Warto również zwrócić uwagę na to, jak różne źródła składników odżywczych wpływają na naszą dietę. Na przykład, jedzenie potraw bogatych w węglowodany, ale ubogich w białko czy tłuszcze, może prowadzić do wahań energii w organizmie oraz złych nawyków żywieniowych. Dlatego tak ważne jest stosowanie właściwych metod obliczania wartości energetycznej, które są zgodne z aktualnymi normami i badaniami w dziedzinie żywienia.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Przyprawa, która nie jest zalecana w potrawach dla osób na diecie lekkostrawnej, to

A. sól

B. majeranek

C. cynamon

D. pieprz

Sól, cynamon i majeranek są postrzegane jako przyprawy, które nie mają tak silnego wpływu drażniącego na układ pokarmowy jak pieprz. Sól jest podstawowym składnikiem diety, często stosowanym do wzmacniania smaku potraw, a jej umiarkowane użycie jest zasadniczo akceptowane w diecie lekko strawnej. Cynamon, z kolei, posiada właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, co czyni go bardziej korzystnym niż pieprz w kontekście problemów trawiennych, chociaż również należy używać go z umiarem. Majeranek, jako zioło, jest często zalecany w dietach, ponieważ działa łagodząco na dolegliwości żołądkowe i ma działanie wspomagające trawienie. Wybierając te przyprawy, niektórzy mogą myśleć, że są one bezpieczne w każdej sytuacji, co prowadzi do błędnej interpretacji ich wpływu na dietę lekko strawna. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie przyprawy są sobie równe; pieprz, ze względu na swoje działanie drażniące, powinien być wykluczony z diety, co podkreśla konieczność starannego analizowania wpływu każdej przyprawy na układ pokarmowy, zwłaszcza w kontekście diet terapeutycznych.

Pytanie 19

Temperatura w zakresie 0°C ÷ 4°C powinna być utrzymywana

A. w spichlerzu ziemniaków

B. w pomieszczeniu o niskiej temperaturze

C. w chłodni

D. w magazynie artykułów suchych

Odpowiedzi "w komorze niskotemperaturowej", "w magazynie ziemniaków" oraz "w magazynie produktów suchych" nie są właściwe z kilku powodów związanych z wymaganiami przechowywania w odpowiednich warunkach. Komora niskotemperaturowa, chociaż również może zapewniać niskie temperatury, zazwyczaj jest używana do znacznie niższych zakresów temperatur, które są nieodpowiednie dla wielu produktów spożywczych, szczególnie tych wrażliwych na niskie temperatury, jak owoce i warzywa. Z kolei magazyn ziemniaków powinien utrzymywać temperaturę w zakresie 4°C do 10°C, co nie jest zgodne z wymaganym zakresem 0°C do 4°C. Magazyn produktów suchych z kolei nie powinien być wykorzystywany do przechowywania produktów wymagających chłodzenia; suche magazyny służą do przechowywania artykułów, które nie wymagają niskich temperatur, co może prowadzić do psucia się produktów, które powinny być w chłodnych warunkach. Właściwe przechowywanie żywności jest kluczowe dla zapewnienia jej jakości i bezpieczeństwa, dlatego ważne jest, aby znać specyfikacje dotyczące przechowywania różnych kategorii produktów. Ignorowanie odpowiednich wymagań temperaturowych może prowadzić do nieprawidłowego przechowywania, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność i wpływa negatywnie na jakość produktów.

Pytanie 20

W celu opiekania produktów, należy używać

A. szybkowaru.

B. bemara.

C. patelni.

D. salamander.

Salamander to jedno z tych narzędzi, które naprawdę mogą odmienić kuchnię, zwłaszcza w profesjonalnej gastronomii. Umożliwia opiekanie potraw na ciepło, co oznacza, że dania są równomiernie podgrzewane, a skórka staje się ładnie chrupiąca. Wiesz, jak to jest, kiedy zapiekanka wygląda apetycznie i smakuje jeszcze lepiej? Salamander daje możliwość osiągnięcia tego efektu dzięki promieniowaniu cieplnemu. Dzięki regulacji temperatury, można precyzyjnie kontrolować proces opiekania, co jest naprawdę ważne w kuchni, gdzie każda minuta może mieć znaczenie. No i nie zapominajmy o tym, że korzystanie z salamandra jest bardziej efektywne energetycznie, więc to również ma wpływ na środowisko, co dzisiaj jest bardzo istotne.

Pytanie 21

Truskawki są źródłem dużej ilości witaminy

A. K

B. B1

C. C

D. B2

Odpowiedzi K, B1 oraz B2 wskazują na nieporozumienia dotyczące źródeł witamin w diecie. Witamina K, choć jest istotna dla krzepnięcia krwi oraz zdrowia kości, nie jest w znaczących ilościach obecna w truskawkach. Główne źródła witaminy K to zielone warzywa liściaste, takie jak szpinak czy jarmuż. Podobnie, witaminy B1 (tiamina) i B2 (ryboflawina) są obecne w innych produktach, takich jak orzechy, zboża czy nabiał, a nie w truskawkach. Tego rodzaju nieprawidłowe założenia mogą wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat różnorodności źródeł witamin oraz ich funkcji w organizmie. Często ludzie mylą ogólne pojęcia dotyczące witamin, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich źródeł. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie owoce są równocenne pod względem zawartości witamin, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Owoce różnią się między sobą pod względem składu odżywczego i ich właściwości zdrowotnych. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla skutecznego komponowania zdrowej diety, dlatego warto inwestować czas w naukę o wartościach odżywczych różnych produktów spożywczych.

Pytanie 22

Ile ziemniaków potrzebujemy obrać, aby przygotować 200 porcji dania głównego, jeśli porcja wynosi 200 g, a straty podczas obierania wynoszą 20%?

A. 80 kg

B. 40 kg

C. 70 kg

D. 50 kg

Żeby obliczyć, ile ziemniaków trzeba obrać do zrobienia 200 porcji dania, gdzie jedna porcja waży 200 g, na początek musisz policzyć łączną wagę ziemniaków. Czyli 200 porcji razy 200 g daje nam 40 000 g, co w przeliczeniu daje 40 kg. Ale pamiętaj, że podczas obierania tracimy jakieś 20%, więc to znaczy, że tylko 80% obranych ziemniaków będzie można wykorzystać. Dlatego, żeby dostać te 40 kg gotowych ziemniaków, musimy wziąć więcej surowca. Możemy to łatwo policzyć: 40 kg to 80% tego, co potrzebujemy, więc całkowita ilość musi wynosić 40 kg podzielone przez 0,8, co daje nam 50 kg. Czyli do przygotowania 200 porcji trzeba obrać 50 kg ziemniaków. Takie podejście jest zgodne z tym, co się robi w profesjonalnych kuchniach, gdzie uwzględnia się straty wynikające z obróbki surowców. To naprawdę ważne, żeby wiedzieć, jak to działa.

Pytanie 23

Normatyw surowcowy na sznycel ministerski należy uzupełnić

Surowiec

Mięso mielone

Bułka czerstwa

Mleko

Jajo

Cebula

Bułka tarta

Tłuszcz

Sól, pieprz

A. o ogórki kwaszone.

B. o bułkę na grzanki.

C. o ser żółty.

D. o mąkę pszenną.

Wybór odpowiedzi związanych z mąką pszenną, serem żółtym czy ogórkami kwaszonymi jest błędny, ponieważ składniki te nie są integralną częścią sznycla ministerskiego. Mąka pszenna, choć używana w kuchni, nie jest właściwym składnikiem do panierowania mięsa w tym daniu. W gastronomii mąka jest zazwyczaj stosowana do zagęszczania sosów lub w procesie przygotowania ciasta, lecz nie wpływa bezpośrednio na teksturę panierki, która powinna być lekka i chrupiąca. Ser żółty, z kolei, jest składnikiem, który można spotkać w wielu innych potrawach, ale nie w sznyclu ministerskim, co może prowadzić do mylnego przekonania, że jego dodatek wzbogaci smak dania. Ogórki kwaszone są popularnym dodatkiem do mięs, jednak w kontekście sznycla ministerskiego nie pełnią one żadnej roli w procesie jego przygotowania. Wybierając te składniki, można popaść w błąd, bazując na subiektywnych preferencjach smakowych, zamiast na wiedzy o tradycyjnych przepisach i normatywach surowcowych, które są kluczowe w profesjonalnej kuchni. Warto zwrócić uwagę na fakt, że dobór odpowiednich składników wpływa nie tylko na smak potrawy, ale również na jej estetykę oraz jakość, co powinno być priorytetem w każdej działalności gastronomicznej.

Pytanie 24

Obiekt gastronomiczny oferujący dania z danego regionu to

A. restauracja folklorystyczna

B. bufet

C. bar

D. punkt gastronomiczny

Wybierając inne odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd co do definicji i funkcji różnych typów zakładów gastronomicznych. Bufet to forma gastronomiczna, w której potrawy są prezentowane w sposób samodzielnej obsługi, co niekoniecznie oznacza, że oferowane dania są regionalne. W rzeczywistości bufet może serwować potrawy z różnych kuchni świata, a jego głównym celem jest szybkie i wygodne zaspokojenie potrzeb gości. Punkt gastronomiczny z kolei odnosi się do szerokiego pojęcia miejsca serwującego jedzenie, które może obejmować zarówno kawiarnie, jak i fast foody, gdzie oferta potraw nie jest ściśle związana z tradycjami regionalnymi. Bar to miejsce, w którym głównie serwowane są napoje, a jedynie sporadycznie przekąski, co również nie pasuje do opisu zakładu skupiającego się na potrawach regionalnych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe dla branży gastronomicznej, a pomyłki mogą prowadzić do niezdolności do dostarczenia odpowiednich doświadczeń gościom. Dlatego ważne jest nie tylko zapoznanie się z rodzajami zakładów, ale także z ich rolą w promowaniu lokalnego dziedzictwa kulinarnego.

Pytanie 25

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 2,01

B. 1,01

C. 1,51

D. 2,51

Wybór innych ilości wody do kaszy gryczanej może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów kulinarnych. Na przykład, odpowiedź 2,01 sugeruje, że do 1 kg kaszy gryczanej powinno się dodać znacznie więcej wody niż standardowe 1,5 litra. Taka nadmierna ilość wody może skutkować rozgotowaniem kaszy, co sprawia, że staje się ona papkowata i traci swoje właściwości teksturalne. Przy nadmiarze wody, proces gotowania może być również wydłużony, a kasza nie wchłonie całej wody, co prowadzi do marnotrawstwa. Z drugiej strony, odpowiedzi takie jak 1,01 lub 2,51 również są błędne, gdyż nie odpowiadają właściwym proporcjom. Zbyt mała ilość wody, jak 1,01 litra, sprawi, że kasza nie będzie odpowiednio ugotowana, a pozbawiona wody pozostanie twarda i niesmaczna. W przypadku 2,51 litra mamy do czynienia z sytuacją podobną do pierwszej omówionej odpowiedzi, gdzie ilość wody znacznie przewyższa standardy, co zwiększa ryzyko przegotowania produktu. Zrozumienie właściwych proporcji wody do kaszy jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów kulinarnych i powinno być zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają stosowanie się do proporcji, aby zapewnić najlepszy smak i konsystencję.

Pytanie 26

Sery określane jako włoskie to jakie?

A. gouda

B. mazdamer

C. gruyere

D. parmezan

Parmezan, znany również jako Parmigiano-Reggiano, to ser pochodzący z Włoch, który jest jednym z najbardziej cenionych serów na świecie. Jest produkowany głównie z mleka krowiego w regionach Parmy, Bolonii, Modeny oraz Reggio Emilia. Jego charakterystyczna, twarda tekstura oraz intensywny, orzechowy smak sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do wielu dań, takich jak makarony, risotto czy sałatki. Parmezan jest także często stosowany jako ser do tarcia, co czyni go popularnym składnikiem w kuchni włoskiej. W produkcji parmezanu stosowane są tradycyjne metody, które obejmują długotrwałe dojrzewanie, co nadaje mu unikalny aromat i bogactwo smaku. Ser ten posiada oznaczenie PDO (Protected Designation of Origin), co oznacza, że tylko sery wyprodukowane w określonych regionach i według ścisłych norm mogą być nazywane parmezanem. To sprawia, że jest on symbolem jakości i rzemiosła włoskiego.

Pytanie 27

Jakie zmiany zachodzą w trakcie przechowywania jajek?

A. Białko staje się galaretowate

B. Żółtko zmniejsza się i przybiera formę wypukłą

C. Skorupa nabiera przejrzystości

D. Następuje powiększenie komory powietrznej

W czasie przechowywania jaj, jednym z najistotniejszych zjawisk jest powiększenie komory powietrznej, co jest spowodowane parowaniem wody z wnętrza jaja oraz mikropęknięciami w skorupie. Komora powietrzna jest przestrzenią w górnej części jaja, która rośnie w miarę upływu czasu. W miarę jak woda paruje, ciśnienie wewnętrzne jaja maleje, co skutkuje powiększeniem tej komory. Zjawisko to jest istotne zarówno z punktu widzenia przechowywania, jak i jakości jaj. W praktyce, większa komora powietrzna oznacza, że jaja są bardziej dojrzałe, co wpływa na ich smak i teksturę. Wartościowe jest również umiejętne przechowywanie jaj w warunkach chłodniczych, co może spowolnić procesy degradacyjne. Zgodnie z wytycznymi USDA, idealna temperatura przechowywania jaj wynosi około 4°C, co pozwala na zachowanie ich świeżości przez dłuższy czas. Praktyka ta jest szczególnie istotna w przemyśle spożywczym, gdzie jakość produktu finalnego ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i zadowolenia konsumentów.

Pytanie 28

Kluczowym punktem nadzoru w procesie przygotowywania potraw, które są poddawane obróbce termicznej i serwowane na ciepło, jest

A. dzielenie porcji

B. przyjmowanie surowców z magazynów

C. przygotowanie wstępne

D. czas i temperatura - parametry procesów cieplnych

Czas i temperatura są kluczowymi parametrami w procesach obróbki cieplnej żywności, szczególnie w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa oraz jakości potraw. Prawidłowe ustawienie tych dwóch wskaźników pozwala na skuteczne eliminowanie patogenów, co jest szczególnie istotne w przypadku żywności poddawanej obróbce cieplnej. Na przykład, mięso powinno być gotowane w odpowiednich warunkach, aby osiągnąć temperaturę wewnętrzną co najmniej 75°C, co zapewnia zniszczenie bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli. W praktyce, zastosowanie termometrów oraz systemów monitorowania temperatury w kuchni profesjonalnej jest niezmiernie ważne, aby zapewnić, że potrawy są przygotowywane zgodnie z standardami sanitarno-epidemiologicznymi. Przestrzeganie określonych czasów obróbczych jest równie istotne, ponieważ zbyt krótka obróbka może prowadzić do niedogotowania, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Właściwe zarządzanie czasem i temperaturą podnosi również jakość potraw, poprawiając ich teksturę i smak, co jest kluczowe dla satysfakcji gości restauracyjnych.

Pytanie 29

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania jaj poszetowych?

A. Smażenie

B. Pieczenie

C. Gotowanie

D. Zapiekanie

Gotowanie jest techniką obróbki cieplnej, która polega na immersji składników w wodzie lub innym płynie o temperaturze wrzenia. W przypadku sporządzania jaj poszetowych, proces ten wymaga delikatnego podejścia, aby zachować strukturę białka i żółtka. Kluczowym elementem jest użycie świeżych jaj, które po wbiciu do wrzącej wody tworzą zwartą formę dzięki koagulacji białka. Zaleca się dodanie odrobiny octu do wody, co sprzyja szybszej koagulacji białek i zapobiega ich rozpłynięciu się w wodzie. Warto również zwrócić uwagę na czas gotowania; idealne jajko poszetowe powinno gotować się przez 3-4 minuty, co pozwala na uzyskanie płynnego żółtka, które doskonale komponuje się z różnorodnymi daniami, takimi jak sałatki czy tosty. Technika ta nie tylko poprawia smak potraw, ale także podnosi ich wartość odżywczą, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej gastronomii, gdzie jakość składników ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 30

Przy przygotowywaniu jajka w koszulce, wskazane jest, aby na wrzącą wodę z octem wlać jajo z spodka i wyjmować je łyżką cedzakową wtedy, gdy

A. żółtko jest ścięte, a białko jest płynne

B. zarówno białko, jak i żółtko są płynne

C. białko jest ścięte, a żółtko pozostaje płynne

D. zarówno białko, jak i żółtko są ścięte

Wybór odpowiedzi, iż żółtko jest ścięte, a białko płynne, jest nieprawidłowy, ponieważ w przypadku jajka w koszulce, białko powinno być głównym składnikiem, który osiąga stan ścięty, tworząc otoczkę wokół płynnego żółtka. Sytuacja, w której żółtko jest ścięte, prowadzi do utraty jego charakterystycznej konsystencji oraz smaku, co jest niepożądane w kontekście przygotowywania jaj w koszulce. Ponadto, taka interpretacja może sugerować, że nie zrozumiano różnicy między różnymi składnikami jajka i ich odpowiednimi metodami przygotowania. Kolejna koncepcja, że zarówno białko, jak i żółtko są ścięte, prowadzi do powstania stałego jajka, co nie jest celem przygotowywania jajka w koszulce. W takim przypadku, jajo traci swoją unikalną teksturę i staje się mniej apetyczne. Użytkownicy mogą również pomylić pojęcia związane z gotowaniem, sądząc, że szybsze ścięcie obu składników jest korzystne, co jest błędnym podejściem. Istotne jest, aby pamiętać, że odpowiednie gotowanie wymaga zrozumienia, które elementy jajka powinny pozostać płynne, aby uzyskać idealnie przygotowane danie, co jest zgodne z technikami kulinarnymi stosowanymi w wysokiej gastronomii.

Pytanie 31

Nieulegający rozpadowi i gęsty miąższ ziemniaka po ugotowaniu jest zalecany

A. do przygotowania puree ziemniaczanego

B. jako dodatek do sernika

C. do wytwarzania suszu ziemniaczanego

D. jako składnik sałatek

Miąższ ziemniaka, który po ugotowaniu jest rozgotowany lub zbyt miękki, nie nadaje się do zastosowań, jakie sugerują inne odpowiedzi. Na przykład, puree ziemniaczane wymaga, aby ziemniaki były odpowiednio ugotowane, ale niekoniecznie muszą być w formie zwięzłej. Zbyt miękki miąższ sprawi, że puree stanie się wodniste i nieapetyczne, co jest sprzeczne z oczekiwaniami gastronomicznymi. Przy produkcji sernika, dodawanie ziemniaków nie ma uzasadnienia, ponieważ struktura i smak ziemniaków mogą zdominować delikatny smak sernika, a ich użycie w tym kontekście jest niepraktyczne. Ziemniaki nie są również typowym składnikiem sałatek, gdyż ich zbyt miękka konsystencja sprawi, że sałatka straci na atrakcyjności wizualnej i teksturalnej. Ostatecznie, produkcja suszu ziemniaczanego również wymaga odpowiedniego miąższu, który nie rozpadnie się podczas procesu suszenia. Nieodpowiedni wybór ziemniaków lub ich złe przygotowanie prowadzi do niezgodności z normami jakościowymi w branży spożywczej, co jest kluczowe dla uznania dania przez klientów oraz jego opłacalności w kontekście gastronomicznym.

Pytanie 32

Jak nazywa się metoda łączenia mąki z innymi składnikami do ciasta biszkoptowego?

A. mieszanie

B. ubijanie

C. miesienie

D. zarabianie

Ubijanie, mieszanie i zarabianie to różne techniki, które mają swoje specyficzne zastosowania w piekarnictwie, jednak w kontekście ciasta biszkoptowego tylko mieszanie jest odpowiednią metodą. Ubijanie odnosi się do procesu, w którym składniki, takie jak białka jaj, są intensywnie mieszane, co prowadzi do wprowadzenia powietrza do masy, ale nie jest właściwą techniką do łączenia mąki z innymi składnikami. W przypadku ciasta biszkoptowego, nadmierne ubijanie mąki może prowadzić do zbyt gęstej struktury i utraty lekkości. Mieszanie, w przeciwieństwie do ubijania, polega na delikatnym łączeniu składników, co jest kluczowe dla zachowania objętości powietrza uzyskanej podczas ubijania białek. Mieszenie, jako technika, jest również związane z zagniataniem, ale to jest zupełnie inny proces, który ma zastosowanie w ciastach drożdżowych czy chlebach, gdzie wymagana jest rozwinięta struktura glutenu. Zarabianie natomiast to termin używany głównie w kontekście ciast, które wymagają pracy z ciastem i nadawania mu odpowiedniej konsystencji. W przypadku biszkoptu, kluczowym krokiem jest mieszanie, które umożliwia uzyskanie odpowiedniej tekstury, co podkreśla, jak ważne jest stosowanie odpowiednich technik w piekarnictwie, by uniknąć typowych błędów prowadzących do nieudanych wypieków.

Pytanie 33

Uroczysta kolacja obejmuje takie dania jak: galantyna drobiowa, sos cumberland, krem z pomidorów z groszkiem ptysiowym, sandacz w stylu polskim, ziemniaki drążone, bukiet warzyw, sałata zielona. Jakie wino powinno się zalecić?

A. Wino białe stołowe wytrawne lub półwytrawne

B. Wino deserowe, półsłodkie lub słodkie

C. Wino ziołowe wytrawne lub słodkie

D. Wino czerwone stołowe wytrawne lub półwytrawne

Wino białe stołowe wytrawne lub półwytrawne jest idealnym wyborem w kontekście zaproponowanego menu. Galantyna z kury, jako potrawa na bazie drobiu, dobrze komponuje się z winami białymi, które mają zdolność podkreślenia delikatnych smaków mięsnych. Wino białe, szczególnie w wersji wytrawnej, charakteryzuje się świeżością, kwasowością oraz owocowym aromatem, co harmonizuje z kremem pomidorowym oraz dodatkami takimi jak bukiet jarzyn. Przykładem odpowiedniego wina może być Sauvignon Blanc lub Chardonnay, które wzbogacą smak potraw, a ich kwasowość ułatwi trawienie. Warto zaznaczyć, że wina białe wytrawne są częścią standardów gastronomicznych, które zalecają ich serwowanie do dań mięsnych o jaśniejszej barwie. Dobre praktyki w doborze win wskazują, że wytrawne białe wina nie tylko harmonizują z potrawami, ale również wzbogacają doświadczenia kulinarne gości, tworząc spójną całość smaków.

Pytanie 34

Jaką biologiczną metodę konserwacji żywności wykorzystuje się do produkcji

A. koncentratu pomidorowego

B. grzybów suszonych

C. ogórków kiszonych

D. owoców liofilizowanych

Biologiczna metoda utrwalania żywności, jaką jest kiszenie, opiera się na fermentacji mlekowej, która jest procesem naturalnym. Kiedy ogórki są poddawane fermentacji w solance, mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego, przekształcają cukry zawarte w warzywie w kwas mlekowy. Ten kwas nie tylko konserwuje ogórki, ale również nadaje im charakterystyczny smak i aromat. Standardy dotyczące kiszenia ogórków wskazują, że powinny być one przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachować ich jakość i bezpieczeństwo. Przykładem może być stosowanie słoików szklanych z pokrywkami, które zabezpieczają produkt przed zanieczyszczeniami, a także zapewniają kontrolowany dostęp powietrza, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu fermentacji. Kiszone ogórki są nie tylko smacznym dodatkiem do potraw, ale również źródłem probiotyków, które wspierają zdrowie układu pokarmowego. To podejście do konserwacji żywności jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie biologicznych metod przechowywania żywności.

Pytanie 35

Wybierz rodzaje kasz, które nadają się do przygotowania w sypkiej formie, z zachowaniem odpowiednich zasad obróbki cieplnej oraz proporcji wody.

A. Kasza manna, pęczak

B. Ryż, kasza perłowa

C. Kasza kukurydziana, ryż

D. Ryż, kasza manna

Wybrana odpowiedź, czyli ryż i kasza perłowa, to dwie kasze, które doskonale nadają się do gotowania na sypko, co oznacza, że po ugotowaniu ziarna pozostają oddzielone i nie kleją się. Ryż, szczególnie w formie białej lub dzikiej, jest jedną z najbardziej popularnych kasz, która dzięki odpowiednim proporcjom wody (zwykle 1 część ryżu do 2 części wody) oraz starannej obróbce cieplnej, może osiągnąć idealną konsystencję. Kasza perłowa, znana również jako kasza jęczmienna, również wymaga podobnych proporcji oraz czasu gotowania, aby uzyskać pożądany efekt sypkości. W praktyce, obie te kasze są wykorzystywane w różnych kuchniach świata, od dań głównych po sałatki, a ich przygotowanie jest zgodne z ogólnymi standardami kulinarnymi, które zalecają odpowiednie namaczanie oraz gotowanie. Dodatkowo, zarówno ryż, jak i kasza perłowa są źródłem węglowodanów złożonych i błonnika, co czyni je zdrowym wyborem w diecie.

Pytanie 36

Podaj cenę netto gastronomiczną za 1 szklankę kompotu (200 ml), jeśli do sporządzenia 20 I kompotu, koszt owoców wyniósł 54 zł, cukru 6 zł, a marża gastronomiczna to 100%.

A. 6,00 zł

B. 0,60 zł

C. 3,00 zł

D. 1,20 zł

Zanim obliczymy cenę detaliczną za szklankę kompotu, musimy najpierw sprawdzić całkowity koszt składników do tych 20 litrów. Koszty były dość proste: owoce kosztowały 54 zł, a cukier 6 zł, co razem daje 60 zł. Jak to przeliczyć na jedną porcję? Z 20 litrów (czyli 20 000 ml) możemy zrobić 100 szklanek, bo jedna szklanka to 200 ml. Czyli koszt jednej szklanki to 60 zł podzielone przez 100, czyli 0,60 zł. Ale nie zapominaj, że cena gastronomiczna musi uwzględniać marżę. W tym przypadku marża wynosi 100%, więc cena za sprzedaż to 0,60 zł + 0,60 zł, co daje nam 1,20 zł. To podejście jest zgodne z tym, co się robi w gastronomii, bo trzeba myśleć o kosztach składników i marży, żeby biznes był rentowny. W restauracjach na przykład marże mogą wynosić od 100% do 300%, w zależności od dania czy napoju, więc dobrze jest wiedzieć, jak to działa.

Pytanie 37

W trakcie przygotowywania ciasta biszkoptowego konieczne jest użycie metody

A. parzenia

B. zarabiania

C. mieszania

D. krojenia

Poprawna odpowiedź to 'mieszania', ponieważ technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta biszkoptowego. Mieszanie składników ma na celu połączenie ich w jednorodną masę, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury ciasta. W przypadku biszkoptu istotne jest, aby nie wprowadzać zbyt dużo powietrza do masy, co mogłoby prowadzić do jego nadmiernego spulchnienia. Zastosowanie techniki delikatnego mieszania składników, takich jak jajka, cukier, mąka i tłuszcz, pozwala na zachowanie optymalnej lekkości ciasta. Dobrym przykładem praktycznym jest wykorzystanie techniki 'folding', która polega na delikatnym składaniu masy, aby nie zniszczyć pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla uzyskania puszystego biszkoptu. Warto również zauważyć, że standardy cukiernicze podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach składników oraz odpowiedniej temperatury, co wpływa na końcowy efekt. Dlatego mieszanie jest nie tylko techniką, ale także sztuką, która wymaga doświadczenia i wyczucia.

Pytanie 38

Na podstawie danych z tabeli określ, ile białka, węglowodanów i błonnika dostarczy organizmowi człowieka spożycie 150 gramów dodatku skrobiowego do dania podstawowego.

Zawartość składników pokarmowych w 100 g dodatku skrobiowego
Składnik pokarmowy	Zawartość [g]
Białko	21,4
Węglowodany	62,0
Błonnik	4,0

A. Białka 12,0 g, węglowodanów 54 g, błonnika 4 g

B. Białka 34,0 g, węglowodanów 60 g, błonnika 10 g

C. Białka 24,0 g , węglowodanów 60 g, błonnika 6 g

D. Białka 32,1 g, węglowodanów 93 g, błonnika 6 g

Odpowiedzi, które nie są poprawne, mogą wyniknąć z kilku błędnych założeń dotyczących obliczeń wartości odżywczych. Często zdarza się, że osoby próbujące określić składniki pokarmowe nie biorą pod uwagę proporcji, które są kluczowe w analizach żywieniowych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi wskazujących na białko 34,0 g czy 12,0 g, można zauważyć, że nastąpiły błędy w pomnożeniu lub pominięto odpowiednią konwersję jednostek, co prowadzi do zniekształcenia wyników. Ponadto, odpowiedzi o błonniku wskazujące na 10 g czy 4 g również nie uwzględniają właściwego przeliczenia. Warto mieć na uwadze, że każdy składnik odżywczy zawiera określoną bazową wartość w 100 g, a ich pomnożenie przez odpowiedni współczynnik jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. W praktyce, błędne interpretowanie danych żywieniowych może prowadzić do nieodpowiednich wyborów dietetycznych, co może mieć negatywne konsekwencje zdrowotne. W kontekście dobrych praktyk, kluczowe jest posługiwanie się dokładnymi tabelami wartości odżywczych oraz zrozumienie, jak zmieniają się one w zależności od wielkości porcji. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby efektywnie zarządzać dietą, szczególnie w profesjonalnym żywieniu sportowym czy dietetyce.

Pytanie 39

Ziarno prosa przekształca się w kaszę

A. pęczak

B. manna

C. jaglaną

D. kuskus

Kuskus, pęczak i manna to rodzaje zbóż, ale pochodzą z innych źródeł, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Kuskus wytwarzany jest z semoliny, czyli drobno mielonej pszenicy durum, co sprawia, że jego właściwości i zastosowania są zupełnie inne niż kaszy jaglanej. Pęczak, z kolei, to kasza uzyskiwana z jęczmienia, który również nie ma związku z prosem. Manna to produkt powstający z pszenicy, zawierający głównie skrobię, co odróżnia go od kaszy jaglanej, która ma znacznie wyższą zawartość błonnika i białka. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych produktów ma swoje unikalne właściwości odżywcze i kulinarne, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu posiłków. Bliskie mylenie różnych rodzajów zbóż często wynika z braku wiedzy o ich pochodzeniu i przetwarzaniu, co w efekcie może prowadzić do nieprawidłowych wyborów żywieniowych. Warto zwrócić uwagę na różne metody przygotowania tych kasz, ich smak oraz wartości odżywcze, aby lepiej dopasować je do swoich potrzeb dietetycznych i kulinarnych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej