Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 01:26
  • Data zakończenia: 26 maja 2025 01:37

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Tekturę laminowaną 700 g/m2
B. Karton powlekany 230 g/m2
C. Papier niepowlekany 120 g/m2
D. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2
Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.
Pytanie 2

Jak określa się niepożądany skutek w postaci regularnych kropek lub wzorów, który powstaje podczas reprodukcji na skutek nakładania się rastrów?

A. Mora
B. Rozeta
C. Spad
D. Blik
Mora to zjawisko, które występuje, gdy dwa lub więcej rastrów o różnych przejrzystościach lub wzorach nakłada się na siebie, co prowadzi do powstawania niepożądanych efektów wizualnych. W praktyce, mora może być szczególnie problematyczna w procesach druku i reprodukcji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i wzorów jest kluczowe. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie materiałów reklamowych, gdzie niewłaściwe nałożenie rastrów może prowadzić do nieczytelnych grafik czy zniekształceń kolorystycznych. Aby uniknąć efektu mora, projektanci często stosują techniki takie jak optymalizacja rastrów, stosowanie większych punktów rastrowych lub zmiana kątów rastrów. W branży graficznej i drukarskiej standardy takie jak ISO 12647 określają wytyczne dotyczące jakości druku, co może pomóc w eliminacji problemów związanych z morą. Zrozumienie tego zjawiska jest niezbędne dla zachowania wysokiej jakości wydruków oraz estetyki projektów graficznych.
Pytanie 3

Który z systemów wystawowych umożliwia prezentację przenośnej pionowej reklamy na materiale frontlite o wymiarach 1 x 2 m?

A. Potykacz B2
B. Roll Up
C. Cityscroll
D. Gablota szklana
Roll Up to system wystawienniczy, który doskonale nadaje się do ekspozycji przenośnej reklamy. Charakteryzuje się on prostą konstrukcją, która umożliwia szybkie i łatwe rozwijanie i zwijanie grafiki reklamowej. Wymiary 1 x 2 m idealnie wpisują się w standardowe wymiary, które są często stosowane w roll-upach, co sprawia, że prezentacja wizualna staje się atrakcyjna i profesjonalna. Roll Up jest bardzo popularny na targach, w biurach oraz podczas prezentacji, ponieważ jego niewielka waga oraz możliwość transportu w futerale sprawiają, że jest łatwy do przenoszenia. Dodatkowo, roll-upy wykonane są z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, co pozwala na ich wykorzystanie również w plenerze. Dobrą praktyką jest również dostosowanie grafiki do wymagań klientów oraz przestrzeni, co podnosi efektywność reklamową. Warto również pamiętać, że roll-upy można łączyć z innymi formami reklamy, co zwiększa ich efektywność i zasięg.
Pytanie 4

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Obwoluta książki
B. Obraz negatywowy
C. Odbitka fotograficzna
D. Fotografia cyfrowa
Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.
Pytanie 5

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. tinty
B. siatki
C. gradientu
D. apli
Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.
Pytanie 6

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. OCR
B. CtP
C. RIP
D. CtF
W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.
Pytanie 7

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 6 matryc
B. 5 matryc
C. 4 matryce
D. 8 matryc
Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.
Pytanie 8

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Illustrator
B. PostScript
C. Corel Draw
D. Inkscape
PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.
Pytanie 9

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. Photoshop
B. Fireworks
C. InDesign
D. Print.NET
InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.
Pytanie 10

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. błysk
B. mora
C. spadek
D. rozetka
Mora to zjawisko optyczne, które występuje, gdy na wydrukowanej reprodukcji pojawiają się niepożądane, barwne wzory. Jest to efektem interakcji różnych rastrów kolorów, które są nałożone na siebie w niewłaściwych kątach. W praktyce, gdy różne kolory są drukowane w zbyt bliskich lub przeciwnych kątach rastra, może dojść do zjawiska interferencji, co skutkuje powstawaniem tych nieestetycznych wzorów. Aby uniknąć mor, istotne jest stosowanie standardowych kątów rastra, takich jak 0°, 30°, 60° dla kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny). Wydawcy i drukarze powinni przestrzegać norm ISO dotyczących kontroli jakości druku, które pomagają w minimalizowaniu ryzyka pojawienia się mor. Przykład z praktyki: w druku kart reklamowych, odpowiednie ustawienie kątów rastra dla poszczególnych kolorów może znacząco wpłynąć na jakość wydruku i zadowolenie klienta.
Pytanie 11

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. koloru czarnego
B. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
C. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
D. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
Wybór odpowiedzi dotyczącej elementów przeznaczonych do lakierowania wybiórczego, wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50% lub o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych nie jest zgodny z zasadami dotyczących przygotowania projektów do druku offsetowego. Lakierowanie wybiórcze to technika, która polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane obszary druku, co nie ma bezpośredniego związku z kolorami, które powinny być użyte w nadruku. W rzeczywistości, w projekcie do druku offsetowego, kluczowe jest, aby wszystkie elementy, które mają zostać naświetlone, były dobrze przemyślane pod kątem ich kolorystyki oraz krycia, a nie po prostu spełniały wymogi dotyczące nasycenia. Użycie barw o nasyceniu powyżej 50% może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia podstawowego faktu, że kolor czarny jest nie tylko najważniejszym kolorem do naświetlania, ale również kolorem, który łączy w sobie inne barwy. Dodatkowo, elementy o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów na etapie druku, co często skutkuje niespójnościami w finalnym produkcie. W praktyce, preparacja plików do druku wymaga dokładności i zrozumienia, jak różne kolory będą się ze sobą komponować w procesie druku, co podkreśla znaczenie użycia koloru czarnego jako podstawowego w projektowaniu graficznym.
Pytanie 12

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. połączone w jedną warstwę
B. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów
C. usytuowane na oddzielnych warstwach
D. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym
Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.
Pytanie 13

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 352 strony
B. 320 stron
C. 288 stron
D. 336 stron
Książka wydrukowana na 10 arkuszach formatu A1 zawiera 320 stron formatu A5. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na proces druku i skład. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co pozwala na podział go na mniejsze formaty. Forma A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wyciąć 16 stron A5 (4 w poziomie i 4 w pionie). Zatem, jeżeli mamy 10 arkuszy A1, to możemy uzyskać 10 * 16 = 160 stron A5. W przypadku druku obustronnego, liczba ta jest podwajana, co prowadzi nas do 320 stron. Taka wiedza jest niezbędna w branży poligraficznej oraz w projektowaniu publikacji, gdzie znajomość standardów wymiarów papieru i ich potencjalnych zastosowań jest kluczowa. Umożliwia to nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale także optymalizację kosztów dzięki minimalizacji odpadów materiałowych.
Pytanie 14

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. podłoża do druku
B. kleju dyspersyjnego
C. atramentu solwentowego
D. amortyzacji urządzenia do druku
Kleje dyspersyjne są powszechnie używane w procesach produkcji billboardów, jednak ich koszty nie są zwykle doliczane do kosztów wytworzenia samego billboardu. Koszty te są uznawane za koszty operacyjne, które nie są związane bezpośrednio z produkcją, ale raczej z procesami montażowymi czy instalacyjnymi. Z punktu widzenia standardów branżowych, do kosztów wytworzenia najlepiej doliczać te elementy, które bezpośrednio wpływają na produkt finalny, takie jak podłoża drukowe, amortyzacja sprzętu oraz materiały eksploatacyjne jak atramenty. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma produkuje billboard, a następnie korzysta z kleju dyspersyjnego do montażu na podłożu; w takim przypadku klej będzie traktowany jako koszt operacyjny, a nie produkcyjny, co optymalizuje analizę kosztów. Świadomość tej różnicy jest kluczowa dla skutecznego zarządzania kosztami w branży reklamowej.
Pytanie 15

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. W bibliografii uzupełniającej
B. Na stronie redakcyjnej
C. Na stronie ofertowej
D. W przypisach do bibliografii
Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.
Pytanie 16

Jakie są wymiary arkusza A5?

A. 105 mm x 148 mm
B. 148 mm x 210 mm
C. 350 mm x 500 mm
D. 175 mm x 250 mm
Odpowiedzi 105 mm x 148 mm, 175 mm x 250 mm oraz 350 mm x 500 mm są błędne z kilku powodów, wynikających z niewłaściwego zrozumienia standardów wymiarów papieru. Rozmiar 105 mm x 148 mm odpowiada formatowi A6, który jest mniejszy niż A5 i często wykorzystywany do postaci pocztowych oraz niewielkich broszur. Z kolei 175 mm x 250 mm oraz 350 mm x 500 mm to wymiary, które nie są zgodne z żadnym standardowym formatem ISO 216, co może prowadzić do nieporozumień w procesach drukowania i projektowania. W branży graficznej i poligraficznej stosowanie standardowych wymiarów papieru jest kluczowe dla efektywnej produkcji, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i minimalizację odpadów. Wiele osób błędnie przyjmuje, że wszystkie wymiary mogą być stosowane zamiennie, nie zdając sobie sprawy, że różne formaty mają różne zastosowania i ograniczenia. Na przykład, podczas projektowania ulotki, która ma być składana, konieczne jest uwzględnienie standardowych wymiarów, aby zapewnić łatwe składanie i dopasowanie do standardowych okładek lub teczek. Takie pomyłki nie tylko wpływają na efektywność produkcji, ale także mogą prowadzić do zwiększenia kosztów oraz obniżenia jakości końcowego produktu.
Pytanie 17

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 2 100 dpi
B. W przybliżeniu 1 500 dpi
C. W przybliżeniu 300 dpi
D. W przybliżeniu 500 dpi
Wybór rozdzielczości około 2 100 dpi dla zeskanowania wielobarwnego oryginału o wysokości 5 cm jest uzasadniony z kilku powodów. Przede wszystkim, skanowanie przy tak wysokiej rozdzielczości zapewnia odpowiednią jakość obrazu, która jest niezbędna, gdy skan ma być użyty jako tło dla plakatu w formacie B4, co odpowiada wymiarom 250 x 353 mm. Przy tak dużym formacie, każdy szczegół oryginału powinien być oddany z maksymalną precyzją, aby uniknąć rozmycia i utraty jakości przy finalnej produkcji. Dla celu druku, standardowa rekomendacja to 300 dpi, jednak w przypadku pracy z obrazami wielobarwnymi, szczególnie w kontekście druku cyfrowego lub offsetowego, wyższa rozdzielczość umożliwia lepsze zarządzanie kolorami oraz ich przejrzystością. Dodatkowo wysoka rozdzielczość pozwala na późniejsze manipulacje w postprodukcji, co jest ważne w kontekście pracy z grafiką. Inwestowanie w wyższą jakość na etapie skanowania jest kluczowe, ponieważ w przypadku niskiej rozdzielczości, jakość końcowego produktu może być znacznie obniżona, co jest nieakceptowalne w branży reklamowej i drukarskiej.
Pytanie 18

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Inkscape
B. Birdfont
C. Sigil
D. GIMP
Sigil to dedykowany edytor ePUB, który umożliwia tworzenie i edytowanie publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Jest to narzędzie open source, które obsługuje wiele funkcji, takich jak importowanie plików HTML, edycja metadanych oraz dodawanie obrazów i stylów CSS. Sigil umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie strukturą dokumentów, dzięki czemu można tworzyć złożone dokumenty ePUB z zachowaniem zgodności z branżowymi standardami. Zastosowanie Sigila w praktyce może obejmować tworzenie e-booków zarówno dla indywidualnych autorów, jak i dla wydawnictw. Warto również zauważyć, że Sigil wspiera standardy takie jak EPUB 2.0 oraz EPUB 3.0, co czyni go idealnym narzędziem dla twórców publikacji elektronicznych, którzy chcą zapewnić dostępność i interaktywność. Ponadto, Sigil oferuje wsparcie dla wielu języków, co zwiększa jego uniwersalność. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi oraz zaawansowanym opcjom edycyjnym, Sigil jest preferowanym wyborem dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami elektronicznymi.
Pytanie 19

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Pasery
B. Dane dotyczące pliku
C. Znaczniki cięcia
D. Typ oprawy
Przygotowując plik PDF do druku cyfrowego, niektóre elementy mogą wydawać się istotne, jednak nie wszystkie z nich są niezbędne. Informacje o pliku, choć mogą być użyteczne w kontekście identyfikacji i organizacji dokumentów, nie wpływają bezpośrednio na jakość druku. W rzeczywistości, drukarnie często nie potrzebują szczegółowych opisów plików, skupiając się bardziej na konkretnych parametrach technicznych, takich jak rozdzielczość czy przestrzeń kolorów. Rodzaj oprawy, chociaż istotny w kontekście końcowego produktu, nie jest elementem, który musi znajdować się w samym pliku PDF. Oprawa jest zazwyczaj ustalana na etapie planowania projektu i nie wpływa na proces drukowania w sposób techniczny. Pasery, które są pomocne przy dokładnym dopasowywaniu elementów, również nie są obowiązkowe, zwłaszcza w nowoczesnych technologiach druku, gdzie precyzja maszyn często eliminuje potrzebę ich użycia. W praktyce, wiele osób często myli znaczenie tych elementów, uważając je za kluczowe, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie przygotowania plików do druku. Właściwe zrozumienie, które elementy są faktycznie wymagane, jest kluczowe dla efektywnego i profesjonalnego procesu drukowania.
Pytanie 20

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. abrewiatura.
B. opposite.
C. digraf.
D. ligature.
Abrewiatura to termin, który odnosi się do umownego znaku pisarskiego o stałym znaczeniu, który zastępuje słowo lub frazę. Przykładem może być symbolem waluty, takim jak '$', który oznacza dolara amerykańskiego. Abrewiatury są szeroko stosowane w różnych dziedzinach, w tym w ekonomii, matematyce, informatyce i komunikacji. Przy użyciu abrewiatur można zaoszczędzić miejsce i czas, co jest szczególnie istotne w dokumentach o ograniczonej przestrzeni lub w kontekście szybkiej komunikacji, jak na przykład w SMS-ach czy mediach społecznościowych. Dobrą praktyką w używaniu abrewiatur jest ich wcześniejsze zdefiniowanie w dokumentach, co pozwala uniknąć nieporozumień, zwłaszcza w kontekstach technicznych lub zawodowych. Używanie standardowych abrewiatur, takich jak „kg” dla kilogramów czy „km” dla kilometrów, jest powszechnie akceptowane. Odpowiednie stosowanie abrewiatur przyczynia się do klarowności i efektywności w komunikacji.
Pytanie 21

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. refleksyjne i transparentne
B. regularne i nieregularne
C. analogowe oraz cyfrowe
D. jednobarwne oraz wielobarwne
Odpowiedź "refleksyjne i transparentne" jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja oryginałów według sposobu ich obserwacji koncentruje się na ich właściwościach fizycznych. Oryginały refleksyjne to te, które odbijają światło, co umożliwia ich obserwację z wykorzystaniem różnych źródeł światła. Przykładem mogą być materiały takie jak lustra czy powierzchnie lakierowane. Oryginały transparentne natomiast to takie, które pozwalają na przejście światła przez nie, co jest istotne w przypadku analizy materiałów takich jak szkło czy przezroczyste tworzywa sztuczne. W praktyce, rozróżnienie to ma kluczowe znaczenie w dziedzinach takich jak optyka, gdzie odpowiednia analiza właściwości optycznych materiałów jest fundamentalna dla projektowania systemów optycznych, takich jak soczewki, filtry czy systemy obrazowania. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala na lepsze dobieranie materiałów do konkretnych zastosowań w technologii, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w inżynierii materiałowej oraz optyce.
Pytanie 22

Strona publikacji, która nie jest zadrukowana, nazywana jest

A. składką
B. kolumną
C. łamem
D. wakatem
Termin "wakat" odnosi się do niezadrukowanej strony w publikacji, co ma znaczenie w kontekście projektowania materiałów wydawniczych. Wakat to przestrzeń, która może być wykorzystana na różnorodne sposoby, takie jak umieszczanie dodatkowych treści, ilustracji, czy reklamy. W praktyce, dobrym przykładem zastosowania wakatu jest wykorzystanie go do zamieszczenia informacji o autorze, spisu treści lub reklam, co może zwiększyć wartość publikacji i przyciągnąć uwagę czytelnika. Wydawcy i graficy muszą być świadomi znaczenia wakatów, aby efektywnie zarządzać przestrzenią na stronie i zapewnić, że publikacja jest nie tylko estetyczna, ale też funkcjonalna. W branży wydawniczej, zgodnie z standardami projektowania stron, wakaty są istotnym elementem, który pozwala na elastyczność w dostosowywaniu treści do potrzeb odbiorców oraz spełnianiu wymagań reklamodawców.
Pytanie 23

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CIP
B. CtF
C. CMS
D. CtP
Odpowiedź 'CtP', czyli 'Computer to Plate', odnosi się do technologii w poligrafii, która umożliwia bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku graficznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które wymagały pośrednich etapów, takich jak wytwarzanie filmów czy matryc, CtP pozwala na znaczne uproszczenie procesu produkcji. Przykłady zastosowań tej technologii obejmują drukarnie, które obsługują zlecenia o dużej różnorodności i ilości, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dzięki CtP możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku przy jednoczesnym skróceniu czasu realizacji zamówienia. Warto również zaznaczyć, że CtP sprzyja redukcji odpadów, ponieważ eliminuje potrzebę tworzenia dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. W branży poligraficznej standardy ISO 12647 dotyczące zarządzania jakością w druku uwzględniają techniki CtP jako kluczowe dla uzyskania spójności i wysokiej jakości produkcji.
Pytanie 24

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 597 x 844 mm
B. 423 x 597 mm
C. 426 x 600 mm
D. 600 x 847 mm
Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.
Pytanie 25

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Sierota
B. Szewc
C. Bękart
D. Wdowa
Odpowiedź "Bękart" jest poprawna, ponieważ w terminologii typograficznej odnosi się do ostatniego wiersza akapitu, który znajduje się na początku kolumny. W praktyce projektowania layoutów, zwłaszcza w publikacjach drukowanych i graficznych, bękart jest niepożądanym zjawiskiem, ponieważ tworzy nieestetyczny i zaburzony wygląd tekstu. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania, istotne jest, aby unikać sytuacji, w których ostatni wiersz akapitu znajduje się na górze kolumny, co może prowadzić do problemów z czytelnością. W projektach graficznych, takich jak broszury czy książki, warto stosować odpowiednie techniki justowania tekstu oraz kontrolować odstępy między akapitami, aby zapewnić harmonijny i łatwy do czytania układ. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują użycie narzędzi do typografii, które pozwalają na automatyczne dostosowywanie układu tekstu oraz ręczne edytowanie w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych.
Pytanie 26

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,673 mm
B. 0,367 mm
C. 0,676 mm
D. 0,376 mm
Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.
Pytanie 27

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem
B. Aby uzyskać większą liczbę odbitek
C. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu
D. Aby obniżyć koszty produkcji
Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.
Pytanie 28

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów
B. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów
C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów
D. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF
Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.
Pytanie 29

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign
B. Corel Draw
C. Adobe Acrobat
D. Impozycjoner
Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.
Pytanie 30

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. QuarkXPress
B. Microsoft Publisher
C. Adobe Photoshop
D. Adobe InDesign
Adobe Photoshop to taki fajny program do obrabiania zdjęć i grafiki rastrowej, ale nie jest najlepszy do składania publikacji. Głównie wykorzystuje się go do retuszu zdjęć, tworzenia grafik do reklam czy robienia fotomontaży. Jeśli chodzi o skład publikacji, to lepiej sprawdzają się Adobe InDesign, QuarkXPress czy Microsoft Publisher. Te programy są stworzone po to, żeby łatwo zarządzać tekstem i układami stron, które są kluczowe w projektowaniu. Photoshop może być użyty do przygotowania ładnych obrazków, które wrzucimy później do InDesigna, ale sam w sobie nie nadaje się do składania całych publikacji. W branży często korzysta się z Photoshopa, żeby mieć obrazy w dobrej jakości, które potem wykorzystujemy w innych programach do składu.
Pytanie 31

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Photoshop
B. Animate
C. InDesign
D. Illustrator
Photoshop to najbardziej rozpoznawalne oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej i graficznej do retuszu zdjęć. Jego potężne narzędzia, takie jak pędzle, filtry, warstwy i maski, umożliwiają precyzyjną korekcję kolorów, usuwanie niedoskonałości oraz przywracanie detali w zniszczonych zdjęciach. Przykładowo, podczas retuszu zniszczonego zdjęcia po digitalizacji, można skorzystać z narzędzi takich jak „Clone Stamp” lub „Healing Brush”, które pozwalają na precyzyjne naprawienie uszkodzonych obszarów. Ponadto, Photoshop obsługuje szeroką gamę formatów plików, co czyni go elastycznym rozwiązaniem do pracy nad projektami różnej wielkości i złożoności. Dzięki standardom branżowym, Photoshop stał się de facto normą w edytowaniu zdjęć, co podkreśla jego rolę w zachowaniu jakości i detali w pracy nad fotografiami.
Pytanie 32

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. EPUB, MOBI
B. RTF, BAT
C. JPG, MPEG
D. HTML, XLS
EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.
Pytanie 33

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. zapisć ją w formacie PDF
B. stworzyć pakiet
C. zrobić zrzuty ekranu
D. przenieść jedynie plik INDD
Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.
Pytanie 34

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł
B. 2 240 zł
C. 2 600 zł
D. 2 420 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.
Pytanie 35

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2
B. 115 m2
C. 110 m2
D. 130 m2
Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.
Pytanie 36

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 800 zł
B. 80 zł
C. 200 zł
D. 1 600 zł
Koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej wynosi 8 groszy. Aby obliczyć całkowity koszt wydruku 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2, należy najpierw określić liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania tych plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a standardowy arkusz offsetowy ma wymiary 1000 mm x 700 mm. Z jednego arkusza można uzyskać dwa plakaty B2 (jeden na górze, drugi na dole). Zatem, aby wydrukować 20 000 plakatów, potrzebujemy 10 000 arkuszy (20 000 / 2 = 10 000). Jeśli koszt jednostronnego zadrukowania jednego arkusza wynosi 8 groszy, to całkowity koszt wyniesie 10 000 arkuszy x 0,08 zł = 800 zł. W praktyce, tego typu obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, pozwalając na precyzyjne planowanie budżetu oraz optymalizację kosztów produkcji. Warto pamiętać, że dokładne określenie kosztów druku przyczynia się do efektywnego zarządzania projektami graficznymi oraz realizacji zamówień klienta.
Pytanie 37

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 2 400 dpi
B. 300 dpi
C. 1 200 dpi
D. 600 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.
Pytanie 38

Jaki format pozwala na zapis animowanego pliku przeznaczonego do publikacji w sieci z zachowaniem przezroczystości?

A. JPG
B. EPS
C. PSD
D. GIF
Format GIF (Graphics Interchange Format) jest jednym z najpopularniejszych i najczęściej stosowanych formatów graficznych, który umożliwia zapisanie obrazów z zachowaniem przezroczystości. GIF obsługuje przezroczystość dzięki wykorzystaniu palety kolorów o ograniczonej liczbie 256 kolorów, co sprawia, że idealnie nadaje się do prostych animacji oraz grafik z przezroczystymi elementami, takimi jak logo lub ikony. Umożliwia także tworzenie animacji poprzez sekwencjonowanie kadrów, co sprawia, że jest szeroko stosowany w projektach internetowych, gdzie animacje są często wykorzystywane do przyciągania uwagi użytkowników lub do przedstawiania informacji w bardziej dynamiczny sposób. GIF jest również kompatybilny z większością przeglądarek internetowych, co czyni go standardowym wyborem w web designie. Przykładem użycia GIF-ów może być animowane logo na stronie internetowej, które przyciąga wzrok i wyróżnia markę. Warto także zauważyć, że w kontekście SEO, odpowiednio zoptymalizowane pliki GIF mogą korzystnie wpływać na czas ładowania strony, co jest istotne dla doświadczeń użytkowników oraz pozycji w wyszukiwarkach.
Pytanie 39

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. DTP
B. CTP
C. CMS
D. PJP
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.
Pytanie 40

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 10 użytków
B. 12 użytków
C. 9 użytków
D. 8 użytków
Odpowiedź 10 użytków jest poprawna, ponieważ umożliwia maksymalne wykorzystanie powierzchni arkusza B1, który ma wymiary 1000 x 707 mm. Użytki o wymiarach 190 x 330 mm zajmują na arkuszu 190 mm szerokości i 330 mm wysokości, co oznacza, że w kierunku szerokości arkusza zmieści się 5 użytków (1000 mm / 190 mm = 5,26) oraz w kierunku wysokości 2 użytki (707 mm / 330 mm = 2,14). Mnożąc liczbę użytków w obu kierunkach (5 x 2), otrzymujemy 10 użytków. Taka analiza jest istotna w kontekście optymalizacji produkcji w drukarniach, gdzie kluczowe jest minimalizowanie odpadów materiałowych. W praktyce, odpowiednia kalkulacja ułatwia zlecanie produkcji oraz wpływa na koszty jednostkowe zleceń, co jest niezwykle ważne w branży poligraficznej. Dobrą praktyką jest także stosowanie programów do optymalizacji układów użytków na arkuszu, co przyczynia się do efektywności produkcji.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej