Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 11:07
Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 11:19

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kiedy wykonujemy zdjęcia portretowe w plenerze w słoneczne południe, aby złagodzić światło docierające wprost na fotografowany obiekt, co należy zastosować?

A. ekran dyfuzyjny

B. blenda złota

C. blenda srebrna

D. ekran odbijający

Ekran dyfuzyjny jest doskonałym narzędziem do zmiękczania światła, które pada bezpośrednio na obiekt fotografowany, szczególnie w warunkach intensywnego nasłonecznienia. Zastosowanie takiego ekranu pozwala na rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i sprawia, że skóra modela wygląda bardziej naturalnie i atrakcyjnie. Ekrany dyfuzyjne, wykonane na przykład z materiału o wysokiej przepuszczalności światła, są lekkie i łatwe w użyciu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla fotografów plenerowych. W praktyce można ustawić ekran w taki sposób, aby padające światło dzienne było miękko rozproszone, co poprawia jakość obrazu. Warto również zauważyć, że stosowanie ekranów dyfuzyjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, gdzie estetyka i komfort modela są kluczowe. Użycie ekranów dyfuzyjnych znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii portretowej, ale także w innych dziedzinach, takich jak fotografia produktowa czy mody, gdzie odpowiednie oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu.

Pytanie 2

Jaką minimalną rozdzielczość skanowania należy zastosować dla płaskiego oryginału o wymiarach 10x15 cm, aby otrzymać obraz w formacie 40x60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając konieczności interpolacji danych?

A. 600 spi

B. 300 spi

C. 1200 spi

D. 150 spi

Aby odpowiedzieć na pytanie dotyczące minimalnej rozdzielczości skanowania oryginału płaskiego, ważne jest zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z DPI oraz SPI. Rozdzielczość SPI (samples per inch) różni się od DPI, ponieważ dotyczy sposobu, w jaki obraz jest skanowany, podczas gdy DPI odnosi się do drukowania. Niektóre z podanych odpowiedzi, takie jak 1200 spi, mogą wydawać się rozsądne, ale w rzeczywistości są zbyt wysokie dla tego zastosowania. Wyższe wartości rozdzielczości przyczyniają się do większych plików i dłuższego czasu skanowania, co często prowadzi do nieefektywności, zwłaszcza gdy nie jest to konieczne do uzyskania zamierzonej jakości druku. Z kolei rozdzielczości takie jak 150 spi lub 300 spi nie dostarczą wystarczającej liczby pikseli, co może skutkować utratą detali podczas powiększania obrazu. W przypadku obrazu formatu 40x60 cm przy 150 dpi, minimalna wymagana rozdzielczość skanowania wynosi 600 spi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala na uzyskanie wysokiej jakości bez post-processingu. Dlatego istotne jest, aby podejść do tego tematu z odpowiednim zrozumieniem wymagań dotyczących rozdzielczości, aby uniknąć takich powszechnych błędów myślowych, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych ustawień skanowania.

Pytanie 3

Jeśli na fotografii za osobą widoczny jest długi i wyrazisty cień, to jakie można wysnuć przypuszczenie co do momentu jego wykonania?

A. pochmurny dzień w godzinach popołudniowych

B. słoneczny dzień wczesnym rankiem

C. pochmurny dzień wieczorem

D. słoneczny dzień w godzinach południowych

Odpowiedź "słoneczny dzień wcześnie rano" jest prawidłowa, ponieważ w tym czasie słońce znajduje się nisko nad horyzontem, co powoduje długie i ostre cienie. Zjawisko to jest wynikiem kąta padania promieni słonecznych na obiekty oraz ich wysokości względem poziomu gruntu. W praktyce, wczesnym rankiem, szczególnie w okolicach wschodu słońca, cienie są znacznie dłuższe niż w późniejszych godzinach dnia. Przykładowo, fotografując krajobrazy o wschodzie słońca, można uzyskać dramatyczne efekty wizualne dzięki długim cieniom, które podkreślają formy terenu. W kontekście fotografii krajobrazowej, zrozumienie zachowań światła i cieni jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów artystycznych. Ponadto, znajomość tych zasad pozwala również na lepsze planowanie sesji zdjęciowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Aby wzmocnić detale obrazu przez podkreślenie widocznych krawędzi, w programie Photoshop należy użyć

A. filtru

B. progu

C. gąbki

D. wymazywacza

Stosowanie gumki w kontekście wyostrzania obrazu jest niewłaściwe, ponieważ gumka jest narzędziem służącym do usuwania pikseli z warstwy, a nie do ich modyfikacji w celu poprawy ostrości. Użycie gumki może prowadzić do utraty ważnych detali, a także do usunięcia krawędzi, które powinny zostać uwydatnione. Z kolei próg, jako narzędzie, służy do konwersji obrazu w monochromatyczny, co również nie ma związku z wyostrzaniem. Umożliwia jedynie selektywne wyodrębnienie obszarów o określonej jasności, a nie poprawie krawędzi obrazu. Gąbka, z drugiej strony, służy do manipulacji nasyceniem kolorów, co również nie przyczynia się do wyostrzania detali. Często błędy w wyborze narzędzi do edycji wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i możliwości. Kluczowym elementem efektywnej edycji zdjęć jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi zgodnie z przeznaczeniem, co podkreśla znaczenie znajomości programów graficznych. Aby skutecznie wyostrzać obrazy, należy korzystać z filtrów dedykowanych do tego celu, co zapewnia najlepsze rezultaty oraz zgodność z zasadami profesjonalnej edycji graficznej.

Pytanie 6

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i kontrast

B. maska i skraplanie

C. zaznaczenie i rączka

D. zaznaczenie i balans koloru

Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.

Pytanie 7

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

A. górne.

B. boczne.

C. dolne

D. przednie

Odpowiedź 'boczne' jest poprawna, ponieważ w przedstawionej fotografii katalogowej widać wyraźne cienie po prawej stronie przedmiotu. To wskazuje, że źródło światła znajduje się po lewej stronie, co jest typowe dla oświetlenia bocznego. Oświetlenie boczne jest istotnym elementem w fotografii, ponieważ pozwala na wydobycie detali i tekstur obiektów, tworząc efekt trójwymiarowości. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być fotografia produktowa, gdzie celem jest ukazanie detali przedmiotów, takich jak biżuteria czy zegarki. Dzięki zastosowaniu światła bocznego można uzyskać głębię obrazu, co zwiększa atrakcyjność wizualną fotografii. Dobra praktyka w fotografii to eksperymentowanie z różnymi kątami padania światła, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych efektów. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest kluczowe w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 8

Aby uzyskać pozytyw o odpowiednim kontraście i wiernie odwzorowanych detalach z naświetlonego negatywu, konieczne jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji

A. specjalnej

B. normalnej

C. miękkiej

D. twardej

Wybór papieru fotograficznego o gradacji twardej lub specjalnej w kontekście uzyskiwania pozytywu z negatywu będzie prowadził do niedoskonałości w odwzorowaniu detali i tonalnych przejść. Papiery twarde charakteryzują się wyższą kontrastowością, co w praktyce oznacza, że są bardziej czułe na silne źródła światła. To prowadzi do „wypalania” jasnych obszarów oraz utraty detali w ciemnych partiach obrazu. W przypadku negatywów z bogatymi tonalnymi przejściami, użycie papieru twardego często skutkuje powstawaniem obrazów o nieprzyjemnych artefaktach oraz nadmiernym kontraście, co nie sprzyja zachowaniu subtelności detali. Wybór papieru specjalnego może prowadzić do nadmiernych oczekiwań co do efektów wizualnych, które nie są w stanie być zrealizowane bez odpowiedniego dopasowania do specyfiki używanego negatywu. W realnych warunkach fotograficznych, takie błędy w doborze materiałów mogą skutkować stratą czasu i zasobów, a także frustracją związaną z niezadowalającymi wynikami. W profesjonalnej fotografii kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ papieru ma swoje unikalne właściwości, które powinny być dobierane do specyficznych potrzeb i warunków pracy, co jest istotne dla uzyskania wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 9

Jaką wartość czasu otwarcia migawki powinno się wybrać, aby uzyskać efekt zamrożenia ruchu na fotografii?

A. 1/2 s

B. 1/15 s

C. 1/250 s

D. 1/60 s

Wybór czasu otwarcia migawki 1/250 s jest optymalny do uzyskania efektu zamrożenia ruchu na zdjęciach. Czas ten pozwala na zarejestrowanie szybko poruszających się obiektów z minimalnym rozmyciem, co jest kluczowe w fotografii sportowej czy podczas fotografowania zwierząt w ruchu. Zasada działania migawki polega na tym, że im krótszy czas otwarcia, tym mniejsza ilość światła wpada na matrycę aparatu, co skutkuje większą ostrością zarejestrowanego obrazu. Dla kontekstu, w warunkach naturalnego oświetlenia, czas 1/250 s jest również dostateczny do uchwycenia detali w ruchu, a jednocześnie pozwala na uzyskanie dobrej ekspozycji. W fotografii akcji, takich jak wyścigi czy sporty ekstremalne, użycie czasów migawki w przedziale 1/250 s do 1/1000 s jest standardem, aby efektywnie zamrozić ruch i uchwycić dynamiczne momenty. Dodatkowo, korzystając z trybu priorytetu migawki (Tv lub S), możemy skupić się na odpowiednim doborze czasu otwarcia, co jest kluczową umiejętnością dla każdego fotografa.

Pytanie 10

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 150 ppi

B. 82 ppi

C. 300 ppi

D. 72 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość obrazów przeznaczonych do publikacji w Internecie. Wysokość 72 ppi wynika z faktu, że większość monitorów wyświetla obrazy w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalną jakość wizualną przy mniejszych rozmiarach plików. Używając zdjęć w tej rozdzielczości, można zmniejszyć czas ładowania strony, co jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika oraz SEO. W praktyce, jeśli zamierzamy umieścić zdjęcie na stronach internetowych, takich jak blogi czy portale informacyjne, warto pamiętać, aby nie przesadzać z jakością, ponieważ wyższe wartości ppi, jak 150 czy 300, są dedykowane dla druku, gdzie wymagana jest większa szczegółowość. Użycie 72 ppi jest zgodne z zaleceniami W3C oraz praktykami w zakresie projektowania stron internetowych, co czyni tę odpowiedź najbardziej rozsądna w kontekście publikacji online.

Pytanie 11

Aby optycznie przenieść powiększony obraz negatywowy na papier fotograficzny wrażliwy na światło, co należy zastosować?

A. procesora graficznego

B. powiększalnika

C. projektora

D. kopioramy

Prawidłowa odpowiedź to powiększalnik, bo to jest to urządzenie, które naprawdę świetnie przenosi powiększone obrazy z negatywów na papier fotograficzny. Działa to tak, że soczewki w środku pozwalają na precyzyjne i kontrolowane powiększenie obrazu negatywowego. Jak to wygląda? Negatyw wkłada się do komory powiększalnika, światło przechodzi przez niego i tworzy powiększony obraz na dole, gdzie leży papier fotograficzny. Dzięki temu można uzyskać naprawdę wysokiej jakości odbitki, które bardzo wiernie oddają detale i tonację oryginału. W praktyce powiększalniki są używane w tradycyjnej fotografii analogowej i w ciemniach, gdzie kontrolowanie naświetlania jest mega ważne dla osiągnięcia fajnych efektów artystycznych. Moim zdaniem, korzystanie z powiększalnika to także nauka podstaw ekspozycji i umiejętności obsługi sprzętu, co jest kluczowe, żeby osiągnąć naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 12

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. JPEG

B. PNG

C. TIFF

D. PSD

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 13

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. DVD-RW

B. HD DVD

C. DVD

D. CD-RW

Odpowiedzi takie jak CD-RW, DVD oraz DVD-RW są niewłaściwe w kontekście możliwości przechowywania pliku o rozmiarze 20 GB, co wynika z ograniczonej pojemności tych formatów. CD-RW to nośnik, który w najlepszym przypadku umożliwia zapis zaledwie 700 MB danych, co jest znacznie poniżej wymaganej wielkości pliku. Pojemność DVD, zarówno standardowego, jak i rewritable (DVD-RW), wynosi jedynie 4,7 GB na warstwę, a pojemność podwójnej warstwy DVD osiąga 8,5 GB. Oznacza to, że żaden z tych formatów nie jest wystarczający do przechowywania plików o wielkości 20 GB. Typowe błędy myślowe prowadzące do takiej interpretacji mogą obejmować niepełne zrozumienie pojemności różnych nośników danych oraz założenie, że nośniki z wcześniejszych generacji mogą wciąż być wystarczające dla nowoczesnych zastosowań. W rzeczywistości, w miarę rozwoju technologii, rosną wymagania dotyczące przechowywania danych, a starsze standardy muszą być porównywane z nowszymi, które lepiej odpowiadają na te potrzeby. Stąd, wybierając nośnik do przechowywania plików, ważne jest, aby wziąć pod uwagę ich rzeczywistą pojemność oraz przeznaczenie technologiczne.

Pytanie 14

Aby na fotografii uzyskać efekt zatrzymania ruchu kolarzy na zamazanym tle, jakie parametry należy ustawić w aparacie?

A. f/16 i 1/60 s

B. f/8 i 1/125 s

C. f/22 i 1/30 s

D. f/5,6 i 1/250 s

Te ustawienia, czyli f/5,6 i czas 1/250 s, są naprawdę fajne do zamrożenia ruchu. To dlatego, że migawka się szybko zamyka, co jest super ważne, gdy mamy do czynienia z obiektami, które się szybko poruszają. Przysłona f/5,6 daje nam całkiem dobrą głębię ostrości, co sprawia, że kolarze będą ostro widoczni na zdjęciu, a jednocześnie zdjęcie nie będzie prześwietlone. Czas 1/250 s mocno ogranicza ryzyko rozmycia, które tak często zdarza się przy szybkich ruchach, na przykład w sportowej fotografii. Dobrym przykładem są wyścigi kolarskie, gdzie chcemy uchwycić nie tylko samą akcję, ale także emocje na twarzach kolarzy. W takich sytuacjach ważne jest, by również dostosować ISO i balans bieli do światła, bo to naprawdę pomoże w otrzymaniu jakościowych zdjęć z zamrożonym ruchem.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Główne dane zawarte w każdym obiektywie to

A. liczba soczewek i stabilizacja obrazu

B. stabilizacja obrazu oraz minimalna przysłona

C. ogniskowa i minimalna przysłona

D. liczba soczewek oraz typ autofokusa

Podstawową informacją umieszczoną na każdym obiektywie fotograficznym jest ogniskowa oraz minimalna przysłona. Ogniskowa obiektywu, wyrażona w milimetrach, określa, jak daleko znajduje się punkt ogniskowy od soczewek obiektywu. Krótsza ogniskowa (np. 18 mm) oznacza szerszy kąt widzenia, idealny do fotografii krajobrazowej, natomiast dłuższa ogniskowa (np. 200 mm) pozwala na uzyskanie wąskiego kąta widzenia, co jest korzystne w fotografii portretowej czy przyrodniczej. Minimalna przysłona, z kolei, wskazuje na najszersze otwarcie przysłony, co wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na głębię ostrości. Dobrze dobrana ogniskowa oraz przysłona są kluczowe w procesie tworzenia zdjęć o pożądanej estetyce. Standardy branżowe podkreślają znaczenie tych parametrów przy wyborze obiektywu, a ich zrozumienie jest podstawą umiejętności fotograficznych, które można rozwijać na przykład podczas warsztatów fotograficznych.

Pytanie 19

Aby otrzymać właściwy obraz przy użyciu techniki HDR, powinno się wykonać od 2 do 10 ujęć w formacie

A. JPEG przy zastosowaniu bracketingu ostrości

B. RAW przy zastosowaniu bracketingu ekspozycji

C. RAW przy zastosowaniu bracketingu ostrości

D. JPEG przy zastosowaniu bracketingu ekspozycji

Wybór formatu RAW oraz zastosowanie bracketingu ekspozycji jest kluczowe dla uzyskania prawidłowego obrazu techniką HDR (High Dynamic Range). Format RAW umożliwia rejestrowanie obrazu z maksymalną ilością informacji, co jest istotne przy późniejszej obróbce zdjęcia. W przypadku HDR, technika ta polega na uchwyceniu różnych ekspozycji tego samego ujęcia, co pozwala zbalansować jasne i ciemne partie obrazu. Bracketing ekspozycji polega na wykonaniu kilku zdjęć tego samego obiektu z różnymi ustawieniami ekspozycji. Przykładowo, można ustawić jedno zdjęcie na niską ekspozycję, aby uchwycić detale w jasnych obszarach, a inne na wysoką, by zarejestrować szczegóły w ciemniejszych częściach. Połączenie tych zdjęć w programie graficznym skutkuje szerokim zakresem dynamicznym, co jest celem HDR. Dodatkowo, korzystając z RAW, zachowujemy pełną jakość obrazu, co jest kluczowe dla dalszej edycji, takiej jak korekcja kolorów czy redukcja szumów. Techniki HDR są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w sytuacjach o dużym kontraście oświetleniowym.

Pytanie 20

Aby uzyskać płynne przejścia pomiędzy kolorami, konieczne jest skorzystanie z narzędzia

A. aerograf

B. ołówek

C. gradient

D. stempel

Gradient to technika, która pozwala na uzyskanie płynnych przejść między kolorami, co jest kluczowym aspektem w wielu dziedzinach sztuki i projektowania graficznego. Użycie gradientu umożliwia tworzenie efektów wizualnych, które mogą nadać głębię i dynamikę projektom, zarówno w grafice rastrowej, jak i wektorowej. Przykładowo, w projektowaniu stron internetowych gradienty są często wykorzystywane w tle lub elementach interfejsu, aby zwiększyć estetykę, a także poprawić użyteczność poprzez lepsze wyróżnienie kluczowych elementów. W programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, narzędzie gradientu pozwala na precyzyjne dostosowanie kolorów, ich intensywności oraz kątów przejścia, co daje projektantom pełną kontrolę nad finalnym efektem. Warto również wspomnieć, że dobre praktyki w zastosowaniu gradientów sugerują unikanie przesadnego kontrastu oraz zbyt jaskrawych kolorów, aby nie przytłoczyć odbiorcy. Zastosowanie gradientów w designie to nie tylko estetyka, ale także technika, która może wpłynąć na emocje i wrażenia użytkowników.

Pytanie 21

Jakie parametry działania skanera wpływają na zdolność do wiernego odwzorowania drobnych detali w głębokich cieniach skanowanego dokumentu?

A. Rozdzielczość interpolowana i duża dynamika skanowania

B. Rozdzielczość optyczna i duża dynamika skanowania

C. Rozdzielczość interpolowana i mała dynamika skanowania

D. Rozdzielczość optyczna i mała dynamika skanowania

Rozdzielczość optyczna oraz duża dynamika skanowania są kluczowymi parametrami wpływającymi na jakość odwzorowania detali w skanowanych obrazach. Rozdzielczość optyczna odnosi się do zdolności skanera do rozróżniania małych szczegółów, co ma bezpośredni wpływ na ostrość i jakość skanowanych materiałów. Skanery o wysokiej rozdzielczości optycznej potrafią uchwycić subtelne różnice w tonach i strukturach, co jest szczególnie istotne w kontekście archiwizacji dokumentów lub skanowania dzieł sztuki. Z drugiej strony, duża dynamika skanowania pozwala na uzyskanie lepszego zakresu tonalnego, co jest ważne w przypadku obrazów zawierających zarówno bardzo jasne, jak i bardzo ciemne obszary. Dzięki szerokiemu zakresowi dynamiki, skanery mogą lepiej odwzorować detale w cieniach, które w przeciwnym razie mogłyby zostać utracone. Przykładem zastosowania tych parametrów może być skanowanie fotografii czarno-białych, gdzie szczegóły w cieniach stają się kluczowe dla zachowania pierwotnego charakteru obrazu. W branży profesjonalnego skanowania, standardy takie jak ISO 19264-1 wyraźnie wskazują na znaczenie zarówno rozdzielczości optycznej, jak i dynamiki w kontekście jakości skanowanych materiałów.

Pytanie 22

Mieszek umieszczony pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego pozwala na wykonanie zdjęć

A. krajobrazowych

B. panoramicznych

C. mikrofotograficznych

D. makrofotograficznych

Mieszek umieszczony między obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego jest kluczowym elementem w fotografii makro, ponieważ pozwala na uzyskanie większej odległości między obiektywem a matrycą aparatu. Działa to na zasadzie powiększenia obrazu, co jest niezbędne przy fotografowaniu małych obiektów, takich jak owady czy drobne detale roślin. W praktyce, fotografie makro wymagają precyzyjnego ustawienia ostrości oraz odpowiedniego oświetlenia, co często osiąga się za pomocą specjalnych lamp dodatkowych. Standardy branżowe w fotografii makro sugerują również stosowanie statywów oraz obiektywów makro, aby uniknąć drgań i zapewnić najlepszą jakość obrazu. Dodatkowo, korzystając z mieszków, fotograf może eksperymentować z różnymi kątami i odległościami, co pozwala na tworzenie unikalnych i artystycznych ujęć. Mieszek jest więc nie tylko narzędziem technicznym, ale także kreatywnym rozwiązaniem, które poszerza możliwości fotografii.

Pytanie 23

Odbitki o wymiarach 10 x 15 cm można uzyskać bez kadrowania z negatywu?

A. 4 x 5 cala

B. 6 x 4,5 cm

C. 6 x 6 cm

D. 24 x 36 mm

Wybór innych odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego proporcji i rozmiarów, które są wymagane do wykonania odbitki w formacie 10 x 15 cm. Odpowiedzi takie jak 4 x 5 cala czy 6 x 6 cm nie pasują do standardowego formatu negatywu używanego w fotografii. 4 x 5 cala to wymiar dużego formatu, który jest rzadko używany w codziennej fotografii, a jego proporcje nie odpowiadają standardowej odbitce 10 x 15 cm. Z kolei 6 x 6 cm to format kwadratowy, który również nie może być bezpośrednio użyty do wykonania prostokątnej odbitki, co wymagałoby kadrowania, a tym samym zmiany kompozycji obrazu. Odpowiedź 6 x 4,5 cm, chociaż jest bliższa standardowemu wymiarowi, również nie jest tym, czego szukamy, ponieważ nie jest uznawana za typowy format negatywu, który pasowałby bezpośrednio do formatu 10 x 15 cm. W fotografii istotne jest, aby znać odpowiednie proporcje, co pozwala uniknąć niepotrzebnych korekt i kadrowania, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt wizualny zdjęcia. Często zdarza się, że błędy w wyborze formatów wynikają z braku znajomości standardów branżowych oraz praktycznych aspektów fotografii, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie.

Pytanie 24

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze wielopunktowym

B. W pomiarze punktowym

C. W pomiarze centralnie ważonym

D. W pomiarze matrycowym

Pomiar wielopunktowy jest metodą, która analizuje światło w wielu punktach w obrębie kadru, a następnie wylicza średnią ekspozycję na podstawie zebranych danych. Chociaż technika ta może być skuteczna w złożonych scenach, jej efektywność opiera się na równomiernym rozkładzie światła, co nie zawsze jest przypadkiem. W sytuacjach, gdzie dominuje punktowy obiekt, nie uwzględnia ona specyfiki oceny centralnego obszaru kadru, co może skutkować niedopasowaną ekspozycją. Pomiar matrycowy, z drugiej strony, korzysta z zaawansowanych algorytmów do analizy całej sceny, jednakże jego skomplikowanie może prowadzić do błędnych wniosków w prostych sytuacjach. W przypadku pomiaru punktowego, czujnik zbiera dane tylko z jednego, wybranego punktu, co w sytuacjach złożonych może być niewystarczające. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru światła, ma kluczowe znaczenie w praktyce fotograficznej, ponieważ błędny wybór metody może prowadzić do nieodpowiedniej ekspozycji i nieatrakcyjnych zdjęć. Warto zatem wiedzieć, że pomiar centralnie ważony, w przeciwieństwie do tych podejść, skupia się na najważniejszej części kadru, co czyni go bardziej przydatnym w kontekście fotografii, gdzie centralny obiekt wymaga szczególnej uwagi.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

W tradycyjnej fotografii proces, w którym naświetlone halogenki srebra przekształcają się w srebro atomowe, ma miejsce podczas

A. utrwalania

B. garbowania

C. wybielania

D. wywołania

Odpowiedź "wywołania" jest prawidłowa, ponieważ w procesie wywoływania fotografii tradycyjnej następuje redukcja naświetlonych halogenków srebra do srebra atomowego. Proces ten odbywa się w chemicznym roztworze wywołującym, który przekształca naświetlone kryształy halogenków srebra w widoczne srebro, które tworzy obraz. W praktyce, wywoływanie jest kluczowym etapem w tworzeniu zdjęć na papierze fotograficznym, gdzie czas i temperatura wywoływania mają istotny wpływ na jakość końcowego obrazu. Standardowe praktyki obejmują stosowanie wywoływaczy o odpowiednim pH oraz temperaturze, co wpływa na kontrast i szczegółowość obrazu. Dobre wyniki uzyskuje się poprzez precyzyjne kontrolowanie tych parametrów, co jest istotne w profesjonalnej fotografii analogowej. Przykładem może być użycie wywoływacza D-76, który jest szeroko stosowany w laboratoriach fotograficznych i ceniony za swoją uniwersalność oraz stabilność. Wiedza na temat procesu wywoływania jest kluczowa dla każdego fotografa, który pragnie uzyskać wysokiej jakości analogowe obrazy.

Pytanie 27

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografowanym obiekcie, należy użyć oświetlenia

A. górnego

B. przedniego

C. tylnego

D. górno-bocznego

Oświetlenie tylne to technika, która wprowadza charakterystyczny efekt konturowy, podkreślając kształt i fakturę fotografowanego obiektu. Dzięki umiejscowieniu źródła światła za obiektem, tworzony jest kontrast pomiędzy jasno oświetlonym tłem a ciemniejszym obiektem. Taki efekt jest szczególnie użyteczny w fotografii portretowej oraz produktowej, gdzie zależy nam na wydobyciu detali i nadaniu głębi. Przykładem zastosowania oświetlenia tylnego jest fotografia kwiatów, gdzie światło przechodzi przez płatki, eksponując ich przezroczystość i fakturę. Dodatkowo, dobre praktyki w zakresie użycia oświetlenia tylnego wymagają odpowiedniego ustawienia kątów oraz mocy oświetlenia, aby uniknąć prześwietlenia tła i uzyskać pożądany efekt. Warto też pamiętać o użyciu dyfuzorów, aby złagodzić intensywność światła, co przyczyni się do uzyskania bardziej artystycznego efektu końcowego.

Pytanie 28

Podczas robienia zdjęcia panoramicznego ustalono parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz liczba przysłony f/11. Jakie ustawienia ekspozycji należy wybrać, zakładając na obiektyw filtr o współczynniku krotności 2?

A. 1/60 s, f/8

B. 1/125 s, f/8

C. 1/125 s, f/5,6

D. 1/60 s, f/11

Odpowiedź 1/60 s, f/11 jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie filtra o współczynniku krotności 2 podwaja ilość światła, które dociera do matrycy aparatu. Aby zrekompensować to zwiększenie ilości światła, należy skrócić czas naświetlania. Czas 1/125 s, który był pierwotnie ustawiony, można skrócić do 1/60 s, co jest najbliższą wartością naświetlania, zapewniającą prawidłową ekspozycję. Zachowanie wartości przysłony na poziomie f/11 jest istotne, ponieważ pozwala utrzymać głębię ostrości, co jest szczególnie ważne w fotografii panoramicznej, gdzie ostrość od najbliższego do najdalszego punktu jest kluczowa. Ostatecznie, wybór 1/60 s, f/11 gwarantuje prawidłową równowagę między czasem naświetlania a głębią ostrości, co jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, gdzie zmiany w jednym parametrze ekspozycji powinny być rekompensowane przez inne, aby uzyskać zamierzony efekt.

Pytanie 29

Jaką nazwą określa się zjawisko optyczne manifestujące się w postaci półprzezroczystych, kolorowych okręgów, które pojawiają się na zdjęciu robionym w kierunku słońca?

A. Winietowanie

B. Dystorsja beczkowata

C. Flara

D. Koma

Flara to efekt optyczny, który występuje, gdy intensywne światło, takie jak słońce, dostaje się do obiektywu aparatu. Ten efekt objawia się jako półprzezroczyste, różnokolorowe okręgi, które mogą wyglądać niezwykle atrakcyjnie, ale także mogą wpływać na jakość zdjęcia. Flara jest wynikiem odbić światła wewnątrz soczewek obiektywu, co prowadzi do zakłócenia kontrastu i może spowodować utratę szczegółów w jasnych partiach obrazu. W praktyce, fotografowie często starają się unikać flary, używając osłonki obiektywu lub zmieniając kąt padania światła. W niektórych przypadkach, gdy flara jest kontrolowana, może być wykorzystywana jako artystyczny element w kompozycji zdjęcia. Wiedza o tym zjawisku oraz technikach jego zarządzania jest kluczowa dla każdego fotografa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii. Ostatecznie, umiejętność świadomego wykorzystania flary może znacząco podnieść jakość wizualną prac fotograficznych.

Pytanie 30

Nie znając parametrów rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy stworzony do umieszczenia w folderze promocyjnym powinien być przygotowany w rozdzielczości

A. 200 ppi

B. 72 ppi

C. 150 ppi

D. 300 ppi

Robienie plików do druku w rozdzielczości 300 ppi to normalka w branży graficznej i poligraficznej. Właściwie to raczej standard dla wszelkich materiałów, które chcemy wydrukować, takich jak foldery czy plakaty. Przy tej rozdzielczości obrazki będą naprawdę ostre, co jest istotne w marketingu, bo wiadomo – wizualna strona ma ogromne znaczenie. Na przykład, przygotowując zdjęcia do magazynów czy na billboardy, warto mieć na uwadze, że nawet drobne niedociągnięcia będą widoczne. No i co ważne, przy 300 ppi obrazy będą mniej podatne na rozmycia, co ma znaczenie, gdy drukujemy na różnych materiałach. Przy tej rozdzielczości możemy też lepiej manipulować obrazami, na przykład przy przycinaniu, bez straty jakości – co moim zdaniem jest dużym plusem.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. luksografia.

B. izohelia.

C. bromolej.

D. cyjanotypia.

Luksografia to technika graficzna, która polega na bezpośrednim naświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, takiego jak papier lub folia, za pomocą światła, które przenika przez obiekty o różnej przezroczystości. W rezultacie powstaje obraz, gdzie ciemniejsze obszary odpowiadają bardziej nieprzezroczystym elementom, a jaśniejsze obszary odpowiadają elementom bardziej przezroczystym. Ta metoda jest szeroko stosowana w sztuce, a także w dokumentacji naukowej i konserwacji zabytków, ponieważ pozwala na uchwycenie szczegółowych cieni i tekstur obiektów. Luksografia jest cenna w procesie reprodukcji dzieł sztuki i w różnorodnych dziedzinach, takich jak fotografia, gdzie elementy naświetlenia oraz kontrastu odgrywają kluczową rolę. Standardy jakości w luksografii wymagają precyzyjnego doboru materiałów oraz kontrolowania warunków naświetlenia, aby uzyskać optymalne rezultaty graficzne. Ponadto, luksografia jest również wykorzystywana w edukacji artystycznej, gdzie studenci uczą się, jak manipulować światłem i cieniem, aby uzyskać pożądane efekty wizualne.

Pytanie 33

Do drukowania z użyciem pigmentów stosuje się drukarkę

A. igłową

B. sublimacyjną

C. atramentową

D. laserową

Drukarka sublimacyjna wykorzystuje zupełnie inną technikę, opartą na sublimacji barwników. W tym procesie atrament w postaci stałej jest podgrzewany, a następnie przechodzi w stan gazowy, gdzie wnika w strukturę materiału, co pozwala uzyskać intensywne kolory. Jest to technika, która najczęściej znajduje zastosowanie w produkcji odzieży i akcesoriów, a nie w klasycznym druku na papierze. Z kolei drukarki laserowe działają na zasadzie elektrofotografii, gdzie obraz jest tworzony za pomocą naładowanych elektrycznie tonerów, które są utrwalane na papierze przez wysoką temperaturę. Choć zapewniają one dużą szybkość druku i niskie koszty eksploatacji, nie są w stanie osiągnąć tej samej jakości barw i detali jak drukarki atramentowe. Drukarki igłowe, z drugiej strony, stosują mechanizm uderzeń igieł, które przenoszą atrament na papier, co jest techniką przestarzałą i głównie używaną w drukowaniu dokumentów roboczych. Zrozumienie, że różne technologie drukowania mają swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru w kontekście potrzeb drukarskich. Wybór nieodpowiedniej technologii drukowania może prowadzić do niezadowolenia z jakości wydruków oraz nieefektywności kosztowej w dłuższym czasie.

Pytanie 34

Jaką wadą obiektywu nazywamy sytuację, w której wiązka światła pochodząca z punktu leżącego poza osią optyczną obiektywu, po przejściu przez obiektyw, generuje obraz przypominający kształt przecinka?

A. Aberracja komatyczna

B. Astygmatyzm

C. Dystorsja

D. Aberracja chromatyczna

Astygmatyzm to wada optyczna, która polega na nierównomiernym załamaniu światła przez soczewki, co prowadzi do rozmycia obrazu w jednej osi. W przypadku obiektywów astygmatycznych, obraz punktowy może być wydłużony w kierunku poziomym lub pionowym, ale nie przyjmuje formy przecinka, co jest charakterystyczne dla aberracji komatycznej. Odpowiedzi związane z aberracją chromatyczną i dystorsją również nie są właściwe w kontekście omawianego pytania. Aberracja chromatyczna powstaje w wyniku różnego załamania promieni świetlnych o różnych długościach fal, co prowadzi do rozdzielenia kolorów na krawędziach obiektów, ale nie wpływa na formę obrazu, który może być nieostry, ale nie ma kształtu przecinka. Dystorsja to zniekształcenie obrazu, które może przyjmować formę beczkowatości lub poduszkowatości, ale znowu nie przekłada się na kształt obrazu jako takiego. Pojawienie się błędnych odpowiedzi wynika często z mylenia różnych typów wad optycznych oraz ich charakterystyki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej oceny jakości obiektywów optycznych i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. zielonej i niebieskiej

B. niebieskiej i czerwonej

C. zielonej i czerwonej

D. zielonej

Rozważając błędne odpowiedzi, należy zrozumieć, że każde z podejść do wyboru kolorów niezgodnych z filtrami nie opiera się na dobrze ugruntowanej wiedzy dotyczącej spektrum świetlnego. Filtr purpurowy, z definicji, nie przepuszcza zielonego światła, co jest kluczowym aspektem jego działania. Odpowiedzi sugerujące, że filtr ten przepuszcza zieleń, są oparte na mylnym założeniu, że wszystkie kolory są w równym stopniu dostępne przez filtr, co jest nieprawdziwe. Przykładem pomyłki może być wyobrażenie sobie, że filtr purpurowy, działający w zakresie długości fal czerwonych i niebieskich, może też pozwolić na przechodzenie innych barw, mimo że w rzeczywistości jest to technicznie niemożliwe. Ponadto, w kontekście praktycznym, wiele osób myli się, zakładając, że filtry działają na zasadzie ogólnego przepuszczania światła, nie dostrzegając, że każdy filtr ma swoje specyficzne właściwości optyczne. Właściwe zrozumienie działania filtrów jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak optyka, fotografia czy grafika komputerowa. Prawidłowe użycie filtrów w praktyce wymaga także zrozumienia, które kolory są potrzebne do uzyskania pożądanego efektu, co jest niezbędne w profesjonalnym przetwarzaniu obrazu oraz w standardach jakości w branży kreatywnej.

Pytanie 37

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Żółty i niebieskozielony

B. Purpurowy i zielony

C. Żółty i purpurowy

D. Niebieskozielony i czerwony

Odpowiedź "żółty i purpurowy" jest prawidłowa, ponieważ te filtry pozwalają na modyfikację kontrastu negatywu podczas kopiowania na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr żółty działa na zasadzie zmniejszenia kontrastu między jasno i ciemnymi partiami obrazu, co sprawia, że szczegóły w jasnych obszarach są lepiej widoczne. Z kolei filtr purpurowy absorbuje światło niebieskie, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów, które mogą zawierać nadmiar niebieskiego światła. Stosując te filtry w odpowiednich proporcjach, można uzyskać kopie pozytywowe o różnym kontraście, co jest istotne w pracach artystycznych oraz w procesach drukarskich. Przykładem praktycznego zastosowania jest ich wykorzystanie w klasycznej fotografii czarno-białej, gdzie artysta może manipulować kontrastem w celu uzyskania pożądanej estetyki. Dobrym standardem jest testowanie różnych kombinacji filtrów w celu uzyskania optymalnych rezultatów, co pozwala na pełniejsze zrozumienie wpływu filtrów na ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 38

W aparatach kompaktowych użycie konwertera szerokokątnego pozwala na

A. wydłużenie ogniskowej i zawężenie pola widzenia obrazu

B. skrócenie ogniskowej i poszerzenie pola widzenia obrazu

C. wydłużenie ogniskowej i poszerzenie pola widzenia obrazu

D. skrócenie ogniskowej i zawężenie pola widzenia obrazu

W kontekście stosowania konwertera szerokokątnego w aparatach kompaktowych, nieprawidłowe koncepcje dotyczące ogniskowej i pola widzenia często prowadzą do nieporozumień. W przypadku, gdy ogniskowa jest wydłużana, co sugerują niektóre odpowiedzi, pole widzenia zdecydowanie się zawęża, co jest przeciwne do założeń użycia konwertera szerokokątnego. Wydłużenie ogniskowej zazwyczaj prowadzi do uzyskania efektu zbliżenia, co sprawia, że fotografowany obiekt wydaje się większy, ale jednocześnie limituje to, co jest widoczne w kadrze. Użytkownicy, którzy myślą, że konwerter szerokokątny działa na zasadzie wydłużania ogniskowej, mogą błędnie stosować go w sytuacjach, które wymagają szerokiego ujęcia. Również błędne podejście do definicji pola widzenia prowadzi do nieporozumień; poszerzenie pola widzenia oznacza, że obiektyw rejestruje szerszy obraz, co jest kluczowe w kontekście konwerterów szerokokątnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania sprzętu fotograficznego oraz dla uzyskania zamierzonych efektów wizualnych. Praktyka pokazuje, że wielu fotografów myli właściwości obiektywów szerokokątnych z teleobiektywami, co wynika z braku zrozumienia podstawowych zasad optyki. Stąd, aby uniknąć takich nieporozumień, zaleca się zapoznanie z literaturą branżową oraz praktycznymi poradnikami dotyczącymi fotografii.

Pytanie 39

W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?

A. JPEG

B. PNG

C. BMP

D. WMA

Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.

Pytanie 40

Kalibrację monitora, którą przeprowadza się przed obróbką zdjęć do druku, wykonuje się z wykorzystaniem programu

A. Corel Photo-Paint

B. Adobe InDesign

C. Adobe Gamma

D. Corel Draw

Adobe Gamma to narzędzie, które umożliwia kalibrację monitora, co jest kluczowym krokiem przed przystąpieniem do obróbki zdjęć do wydruku. Kalibracja monitora pozwala na uzyskanie dokładnych i spójnych kolorów, co jest istotne, gdy zamierzamy przenieść nasze projekty na papier. Użycie Adobe Gamma pozwala na dostosowanie ustawień jasności, kontrastu oraz balansu kolorów, co wpływa na wierność odwzorowania barw. Dzięki temu, kolory widoczne na monitorze będą zbliżone do tych, które zostaną wydrukowane. W praktyce, przed rozpoczęciem obróbki zdjęć, warto przeprowadzić kalibrację, aby uniknąć niespodzianek w jakości wydruku. W branży graficznej uznaje się, że systematyczna kalibracja monitorów powinna być częścią rutynowych działań, zwłaszcza w kontekście projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, takich jak fotografie, ilustracje czy projekty graficzne. Współczesne standardy, takie jak sRGB czy Adobe RGB, wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniego odwzorowania kolorów w całym procesie produkcji, co czyni kalibrację kluczowym elementem pracy profesjonalistów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej