Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 19:34
Data zakończenia: 17 maja 2025 19:40

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. JPEG

B. PNG

C. RAW

D. TIFF

Format RAW to format plików, który przechowuje surowe dane z matrycy aparatu cyfrowego, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu. W odróżnieniu od skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności oraz szczegółach obrazu. Dzięki temu fotografowie mają większą elastyczność w postprodukcji, mogą m.in. korygować ekspozycję, balans bieli oraz zastosować zaawansowaną obróbkę bez degradacji jakości. W praktyce, jeśli planujesz edytować zdjęcia w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, format RAW jest najbardziej odpowiedni, ponieważ dostarcza największej ilości informacji do pracy. Warto też zaznaczyć, że wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych oferuje różne warianty RAW, zgodne z odpowiednimi standardami, co ułatwia ich integrację z oprogramowaniem.

Pytanie 2

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. zaopatrzenia materiałowego

B. marketingu produktu

C. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

D. drukowania

Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.

Pytanie 3

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Dodać spady wokół formatu netto

B. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi

C. Zmienić paletę kolorów na RGB

D. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm

Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 4

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 4 składki

B. 6 składek

C. 10 składek

D. 5 składek

Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 5

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej

B. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

C. kalibrację barw monitorów grafików w sieci

D. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów

Poprawna odpowiedź dotyczy systemu CIP 3, który jest kluczowym elementem w procesie druku, umożliwiającym bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki tej integracji, drukarnia może znacząco zwiększyć efektywność produkcji, eliminując błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych oraz przyspieszając przygotowanie do druku. System CIP 3 wspiera również standardy takie jak PDF/X, co zapewnia zgodność i jakość wydruków. W praktyce oznacza to, że po naświetleniu formy drukowej, informacje o parametrach druku, takich jak ilość wymaganych kolorów czy specyfikacje techniczne, są automatycznie przesyłane do maszyny drukarskiej, co minimalizuje czas przestoju i zwiększa precyzję operacji. Takie zautomatyzowane podejście pozwala na lepsze zarządzanie zasobami, co jest kluczowe w branży druku, gdzie czas realizacji zlecenia jest istotnym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 6

Jaka jest minimalna powierzchnia folii backlight, którą należy przygotować do druku 50 reklamowych kasetonów o wymiarach 3 x 2 m?

A. 50 m2

B. 600 m2

C. 300 m2

D. 210 m2

No więc, prawidłowa odpowiedź to 300 m2! To wynika z prostej kalkulacji. Mamy 50 kasetonów, każdy o wymiarach 3 x 2 m. Jak liczymy? Prosto – 3 m razy 2 m, czyli 6 m2 na jeden kaseton. Potem mnożymy to przez 50 kasetonów i wychodzi 300 m2. Wiesz, kiedy projektuje się coś takiego, zawsze warto mieć zapas materiału. To znaczy, jeśli zakładamy produkcję, to lepiej dodać jakieś 10-15% więcej, bo nigdy nie wiadomo, co się wydarzy. Druk może być nieidealny, mogą być straty w materiale, czy coś się może uszkodzić w transporcie. Więc, tak, ogólnie rzecz biorąc, warto mieć na uwadze, że wystarczająca ilość folii backlight pomaga w tworzeniu jakościowych reklam, co później przekłada się na zadowolenie klientów. To naprawdę ważny aspekt!

Pytanie 7

Aby zrealizować 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5, jaka maszyna powinna być wykorzystana?

A. drukująca cyfrowa i ploter tnący

B. drukująca cyfrowa i krajarka trójnożowa

C. sitodrukowa i krajarka jednonożowa

D. offsetowa i krajarka trójnożowa

Odpowiedź dotycząca zastosowania maszyny drukującej cyfrowej oraz plotera tnącego do wykonania 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5 jest poprawna, ponieważ ta technologia pozwala na szybką i efektywną produkcję materiałów o małych seriach. Druk cyfrowy wyróżnia się możliwością łatwego dostosowania do różnych projektów, co jest istotne w przypadku zmieniających się potrzeb klientów. Zastosowanie plotera tnącego umożliwia precyzyjne cięcie arkuszy na pożądany format, co jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności drukowanych rozkładów jazdy. Przykładem zastosowania tej technologii może być powstawanie materiałów reklamowych czy broszur, gdzie elastyczność drukowania oraz możliwość personalizacji są niezwykle ważne. W branży poligraficznej standardem stała się produkcja, gdzie czas realizacji oraz jakość końcowego produktu są priorytetowe. Wykorzystanie maszyn cyfrowych i tnących pozwala na efektywną realizację takich projektów, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 8

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

B. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

C. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

D. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 9

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. jest napisany inną wersją czcionki

B. w pełni wypełnia kolumnę

C. pozostaje na końcu łamu

D. zawiera mniej niż 12 znaków

Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.

Pytanie 10

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. FLA

B. PNG

C. PDF

D. TIFF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 11

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Bridge

B. Widget Browser

C. Media Encoder

D. Acrobat

Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.

Pytanie 12

Jakie są podstawowe kolory używane w druku offsetowym?

A. Red, Green, Blue (RGB)

B. Cyan, Yellow, Black (CYK)

C. Red, Green, Blue, Yellow (RGBY)

D. Cyan, Magenta, Yellow, Black (CMYK)

Model RGB, czyli Red, Green, Blue, jest stosowany w kontekście urządzeń elektronicznych takich jak monitory czy telewizory, które emitują światło. RGB jest modelem addytywnym, co oznacza, że kolory powstają przez dodawanie światła. Nie nadaje się on jednak do druku, ponieważ druk polega na odbiciu światła od powierzchni papieru, co wymaga innego podejścia. Propozycja CYK, czyli Cyan, Yellow, Black, jest nielogiczna, ponieważ pomija kluczowy kolor magenta, co znacząco ogranicza gamę kolorów możliwych do uzyskania. Bez magenty niemożliwe jest uzyskanie wielu barw, które są niezbędne w druku kolorowym. RGBY, czyli Red, Green, Blue, Yellow, także nie jest poprawnym modelem dla druku offsetowego. Dodanie koloru żółtego do modelu RGB nie rozwiązuje problemu nieodpowiedniości tego modelu do druku, ponieważ nadal jest to model addytywny, a nie subtraktywny. Błędem jest myślenie, że modele RGB i RGBY mogą być bezpośrednio przeniesione na środowisko druku, które wymaga innych właściwości kolorystycznych, aby prawidłowo odwzorować barwy i cienie. W druku niezbędna jest adaptacja do modelu CMYK, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z materiałami drukowanymi, zapewniając odpowiednie odwzorowanie kolorów na powierzchniach fizycznych.

Pytanie 13

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. zmniejszenie szybkości drukowania

B. zmianę używanych farb

C. obniżenie kontrastu druku

D. zwiększenie wilgotności podłoża

Zmniejszenie prędkości drukowania jest kluczowym aspektem w minimalizowaniu zjawiska paskowania druku w procesie drukowania wielkoformatowego. Paskowanie druku to problem, który pojawia się, gdy na wydrukowanej powierzchni występują widoczne pasy, co może negatywnie wpływać na jakość finalnego produktu. Zmniejszając prędkość drukowania, umożliwiamy głowicom drukującym bardziej precyzyjne dozowanie atramentu oraz lepsze mieszanie kolorów. Takie podejście pozwala na uzyskanie równomiernej aplikacji atramentu na podłożu, co jest istotne dla zachowania jednolitości kolorów i szczegółowości druku. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca dostosowanie prędkości w zależności od typu materiału oraz rodzaju wykorzystywanych farb. Dostosowanie parametrów drukowania zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu i materiałów eksploatacyjnych, oraz przeprowadzanie regularnych testów jakości, są kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać, że w przypadku skomplikowanych grafik lub dużych powierzchni kolorowych, obniżenie prędkości to często najlepszy sposób na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia paskowania, co potwierdzają liczne badania branżowe.

Pytanie 14

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. negatywna forma

B. diapozytyw

C. plik PDF

D. wersja kopiowa

Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 15

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A1

B. A4

C. A2

D. A3

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 16

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. numer ISBN oraz kolofon

B. imię oraz nazwisko twórcy

C. znak i nazwę wydawnictwa

D. wakat lub frontyspis

Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.

Pytanie 17

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. papier powlekany 90 g/m2

B. bibułę barwioną 180 g/m2

C. papier samoprzylepny 120 g/m2

D. karton fakturowany 300 g/m2

Wybór materiału do druku wizytówek jest kluczowym elementem, który wpływa na ich odbiór. Papier powlekany o gramaturze 90 g/m2 jest zbyt lekki i cienki, co może prowadzić do łatwego zniszczenia wizytówki, szczególnie przy częstym użytkowaniu. Taki materiał, mimo że ma gładką powierzchnię idealną do druku, nie zapewnia wystarczającej solidności. Użytkownicy mogą założyć, że papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2 będzie odpowiedni, jednak w praktyce nie jest on przeznaczony do produkcji wizytówek. Może być użyty w przypadku etykiet lub oznaczeń, a nie wizytówek, które powinny być bardziej trwałe i profesjonalne. Bibuła barwiona o gramaturze 180 g/m2 również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jej delikatna struktura sprawia, że nie jest wystarczająco sztywna, co wpływa na trwałość i ogólny wygląd wizytówki. Błędem jest także założenie, że cieńsze materiały mogą spełniać tę samą funkcję, co grubsze kartony; w rzeczywistości, odpowiedni dobór materiałów określa ich zastosowanie, a wizytówki nie mogą być traktowane jak inne, mniej trwałe produkty papiernicze. Kluczowe jest, aby wizytówki były wykonane z materiałów, które odzwierciedlają profesjonalizm i dbałość o detale, dlatego zastosowanie kartonu fakturowanego 300 g/m2 jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.

Pytanie 18

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. Adobe After Effects

B. CorelDRAW

C. Adobe Photoshop

D. Microsoft Word

Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 19

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. większy od 1

B. większy lub równy 1

C. mniejszy od 1

D. równy 1

Kwestia porównania kosztu jednostkowego wydrukowania może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie uwzględnimy pełnego kontekstu procesów drukarskich. Udało się zauważyć, że wybór odpowiedniej metody drukowania, takiej jak druk offsetowy czy cyfrowy, wpływa na całkowity koszt produkcji. Odpowiedzi sugerujące, że koszt jednostkowy wydrukowania na maszynie 4-kolorowej jest większy od 1 lub równy 1, mogą wynikać z błędnej analizy kosztów materiałów lub nakładów. Zazwyczaj w druku offsetowym, większe nakłady wiążą się z korzystniejszymi stawkami, co można zaobserwować w przypadku druku ulotek w dużych ilościach. Istnieje również mylne przeświadczenie, że koszt jednostkowy druku z większej liczby form jest bardziej opłacalny; otóż w rzeczywistości, większa liczba form oznacza wyższe koszty przygotowawcze i mniejsze efekty skali. Kolejnym błędem jest pomijanie efektywności produkcji oraz wpływu technologii na koszt jednostkowy, co jest kluczowe w ocenie opłacalności, a także w odniesieniu do standardów wydajności produkcji poligraficznej. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do podejmowania racjonalnych decyzji w zakresie wyboru technologii oraz zarządzania kosztami w druku.

Pytanie 20

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. fleksograficzną

B. offsetową

C. tampondrukową

D. typograficzną

Tampondruk to technika druku, która polega na przenoszeniu farby z matrycy na podłoże za pomocą elastycznego tamponu. Jest to metoda szczególnie efektywna w przypadku zadrukowywania powierzchni o nieregularnych kształtach, co czyni ją idealną do użycia na klawiaturach komputerowych, gdzie elementy takie jak klawisze mają różne kontury i głębokości. Tampondruki są często wykorzystywane do oznaczania klawiszy, logo oraz innych informacji, które muszą być wyraźne i odporne na ścieranie. W tej technice stosowane są farby o wysokiej trwałości, co zapewnia długowieczność zadruku nawet w intensywnie użytkowanych produktach. Standardy jakości w branży drukarskiej wymagają, aby zadruk był odporny na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w kontekście użytkowania klawiatury. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie testów przyczepności farby, aby upewnić się, że nadruk będzie odporny na codzienne użytkowanie. Tampondruk znajduje zastosowanie nie tylko w elektronice, ale również w przemysłach takich jak medycyna czy automatyka, gdzie precyzyjne i trwałe oznaczenia są kluczowe.

Pytanie 21

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Photoshop

B. InDesign

C. Illustrator

D. Animate

Photoshop to najbardziej rozpoznawalne oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej i graficznej do retuszu zdjęć. Jego potężne narzędzia, takie jak pędzle, filtry, warstwy i maski, umożliwiają precyzyjną korekcję kolorów, usuwanie niedoskonałości oraz przywracanie detali w zniszczonych zdjęciach. Przykładowo, podczas retuszu zniszczonego zdjęcia po digitalizacji, można skorzystać z narzędzi takich jak „Clone Stamp” lub „Healing Brush”, które pozwalają na precyzyjne naprawienie uszkodzonych obszarów. Ponadto, Photoshop obsługuje szeroką gamę formatów plików, co czyni go elastycznym rozwiązaniem do pracy nad projektami różnej wielkości i złożoności. Dzięki standardom branżowym, Photoshop stał się de facto normą w edytowaniu zdjęć, co podkreśla jego rolę w zachowaniu jakości i detali w pracy nad fotografiami.

Pytanie 22

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. stopnia pisma i szerokości kolumny

B. kroju pisma oraz wysokości łamu

C. liczby akapitów na stronie

D. liczby łamów w kolumnie

Poprawna odpowiedź, czyli stopień pisma i szerokość kolumny, ma kluczowe znaczenie dla określenia wielkości wcięcia akapitowego. Stopień pisma odnosi się do wielkości czcionki, co wpływa na czytelność tekstu. Większe czcionki wymagają często szerszych wcięć, aby zachować estetykę i przejrzystość dokumentu. Z kolei szerokość kolumny ma istotny wpływ na kompozycję tekstu. W szerszych kolumnach, aby nie przytłaczać czytelnika, wcięcia mogą być mniejsze, natomiast w węższych kolumnach mogą być większe, aby wyróżnić akapity. W praktyce, projektanci graficzni i typografowie stosują zasady typografii, takie jak zasady odległości i wcięć akapitowych, aby poprawić doświadczenia użytkownika. Dobrą praktyką jest także stosowanie wcięć w zgodzie z wytycznymi dotyczącymi dostępności, które zapewniają, że tekst jest nie tylko estetyczny, ale również łatwy do odczytania dla osób z różnymi potrzebami. W ten sposób, odpowiednie wcięcia akapitowe wspierają zarówno czytelność, jak i estetykę dokumentu.

Pytanie 23

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 275 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 250 arkuszy

D. 300 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 1000 sztuk ulotek formatu A4, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować na jednym arkuszu RA2. Wymiary arkusza RA2 wynoszą 430 x 610 mm, a standardowy format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. Na jednym arkuszu RA2 można zmieścić 2 ulotki A4 w orientacji pionowej, co daje nam 2 ulotki na jednym arkuszu. Zatem do wydrukowania 1000 ulotek potrzebujemy 500 arkuszy A4. Ze względu na naddatek technologiczny w wysokości 10%, musimy uwzględnić dodatkowe arkusze. Obliczamy to w następujący sposób: 500 arkuszy + 10% z 500, co daje 500 + 50 = 550 arkuszy. Następnie, obliczamy, ile arkuszy RA2 musimy zamówić w tej samej proporcji. Biorąc pod uwagę, że na jednym arkuszu RA2 możemy wydrukować 2 ulotki A4, dzielimy 550 przez 2, co daje nam 275 arkuszy RA2. Ta metoda obliczeń uwzględnia zarówno wymogi produkcyjne, jak i naddatek technologiczny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej.

Pytanie 24

Aby stworzyć 1 000 000 folderów w formacie A3 w kolorze 4 + 0, jakiego sprzętu trzeba użyć?

A. 4-kolorowej, półformatowej maszyny offsetowej

B. 2-kolorowej, pełnoformatowej maszyny offsetowej

C. 4-kolorowej, zwojowej maszyny rotograwiurowej

D. 6-kolorowej, zwojowej maszyny fleksograficznej

4-kolorowa, zwojowa maszyna rotograwiurowa jest idealna do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak foldery A3 w kolorystyce 4 + 0. Maszyny te oferują wysoką wydajność i doskonałą jakość druku, co jest kluczowe przy realizacji 1 000 000 egzemplarzy. Rotograwiura, dzięki zastosowaniu cylindrów drukowych, pozwala na osiągnięcie dużych prędkości produkcji oraz precyzyjnego nałożenia farby, co zapewnia jednolite pokrycie kolorami. Przykładem zastosowania może być produkcja opakowań czy materiałów reklamowych, gdzie istotna jest zarówno jakość druku, jak i szybkość realizacji zamówień. W kontekście standardów branżowych, zwojowe maszyny rotograwiurowe są preferowane w sytuacjach wymagających dużych nakładów, a ich efektywność sprawia, że są często wykorzystywane w drukarniach offsetowych i fleksograficznych do zadań wymagających wysokiej precyzji i intensywnej kolorystyki.

Pytanie 25

Plik z rozszerzeniem .eps to najczęściej format

A. pliku dźwiękowego

B. grafiki wektorowej

C. arkusza kalkulacyjnego

D. dokumentu tekstowego

Format pliku z rozszerzeniem .eps oznacza Encapsulated PostScript i jest to format używany głównie do przechowywania grafiki wektorowej. Jest szeroko stosowany w branży poligraficznej i projektowej ze względu na swoją skalowalność, co oznacza, że grafika zachowuje swoją jakość niezależnie od rozmiaru wydruku. Formaty wektorowe, takie jak EPS, są idealne do projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kształtów i linii, co jest kluczowe przy projektowaniu logotypów, ilustracji oraz wszelkiego rodzaju materiałów graficznych. Pliki EPS mogą również zawierać elementy bitmapowe, ale ich główną zaletą jest możliwość edycji wektorowej, co daje projektantom dużą elastyczność. Często są wykorzystywane w połączeniu z profesjonalnymi programami do edycji grafiki, takimi jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, co umożliwia zaawansowaną edycję i integrację z innymi materiałami graficznymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 2 formy

B. 8 form

C. 4 formy

D. 6 form

Wybór liczby form drukowych do zadrukowania arkusza w technologii offsetowej jest kluczowy dla jakości i efektywności całego procesu. Przy odpowiedziach, które sugerują mniej niż cztery formy, istnieje podstawowy błąd w rozumieniu metodologii druku kolorowego. Druk w kolorze 4 + 4 oznacza, że zarówno przód, jak i tył arkusza mają być zadrukowane pełnym zestawem czterech kolorów. Dla każdej strony wymagane są cztery formy odpowiadające kolorom CMYK, co w konsekwencji prowadzi do potrzebnych czterech form dla frontu i czterech dla tyłu, co daje łącznie osiem form. Podejście sugerujące jedynie dwie lub cztery formy w kontekście druku dwustronnego nie uwzględnia, że każdy kolor na obu stronach wymaga osobnego nałożenia. Kluczowym błędem jest ignorowanie zasady, że każda strona z wieloma kolorami wymaga odrębnych form, co prowadzi do niedoszacowania potrzeb produkcyjnych. W praktyce, każda forma jest odpowiedzialna za precyzyjne odwzorowanie danego koloru na podłożu, dlatego niedostateczna liczba form może skutkować niepełnym lub niewłaściwym odwzorowaniem kolorów, co negatywnie wpłynie na jakość gotowego produktu. Prawidłowe podejście powinno bazować na zrozumieniu procesu druku offsetowego oraz standardów, które rządzą całą branżą, co jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych efektów w produkcji drukarskiej.

Pytanie 27

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Wypaczenie.

B. Perspektywę.

C. Swobodne.

D. Marionetkowe.

Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 28

Na drugiej stronie dwójki tytułowej w publikacji zwartej obecna jest

A. strona redakcyjna

B. spis treści

C. karta przytytułowa

D. karta tytułowa

W odpowiedziach wskazujących na spis treści, kartę tytułową i kartę przytytułową, pojawiają się typowe nieporozumienia związane z strukturą publikacji. Spis treści, umieszczony zazwyczaj na początku książki, stanowi zestawienie rozdziałów i sekcji, co jest przydatne, ale nie ma związku z tytułową dwójką. Karta tytułowa, będąca pierwszą stroną książki, zawiera tytuł, autorów oraz wydawnictwo, ale nie znajduje się na drugiej stronie dwójki tytułowej. Karta przytytułowa, z kolei, jest stosunkowo rzadkim elementem, który w praktyce jest używany do dodatkowego przedstawienia tytułu, często w formie alternatywnej lub w kontekście wydania specjalnego. Koncepcje te są mylone z funkcją strony redakcyjnej, co prowadzi do błędnego zrozumienia struktury książki. W literaturze fachowej zachowanie właściwej kolejności oraz zrozumienie poszczególnych elementów jest kluczowe dla prawidłowego odnalezienia informacji i ich weryfikacji. Dlatego znajomość standardów edytorskich oraz struktury publikacji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub akademickiej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu informacją.

Pytanie 29

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych

B. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów

C. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek

D. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów

Wybór parametrów technologicznych papieru na opakowania jest kluczowy dla zapewnienia jakości i funkcjonalności finalnego produktu. Gramatura papieru wpływa na jego wytrzymałość oraz zdolność do utrzymania ciężaru zawartości opakowania, co jest istotne w kontekście transportu i przechowywania. Rodzaj podłoża determinuje interakcję z farbą, co ma wpływ na ostateczny efekt wizualny, a także na trwałość nadruku. Format opakowania jest niezbędny do dopasowania go do produktu, co z kolei wpływa na efektywność pakowania oraz prezentacji. Ilość zadrukowanych kolorów ma znaczenie w kontekście kosztów produkcji oraz jakości wizualnej, dlatego ważne jest odpowiednie dobranie technologii drukowania do specyfiki projektu. Przykładowo, w przypadku opakowań wymagających intensywnych kolorów i detali, konieczne może być zastosowanie druku offsetowego, który zapewnia wysoką jakość zadruku. W branży stosuje się również standardy ISO, które określają wymagania dotyczące jakości papieru i druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej spójności i satysfakcji klienta.

Pytanie 30

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

B. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

C. usytuowane na oddzielnych warstwach

D. połączone w jedną warstwę

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.

Pytanie 31

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 105 zł

B. 115 zł

C. 125 zł

D. 140 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 32

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Copyright

B. Copyleft

C. Public domain

D. Creative commons

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 33

Aby zlikwidować plamy na bitmapie, należy w programie Photoshop wykorzystać narzędzie

A. rasteryzowanie

B. stempel

C. falowanie

D. wyostrzanie

Narzędzie stempel w programie Photoshop jest jedną z najczęściej używanych funkcji do retuszowania obrazów i usuwania niepożądanych plam. Działa ono na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może 'wzmacniać' wybrany obszar na obrazie w celu skopiowania tekstury, kolorów i szczegółów z innego fragmentu. W praktyce, aby usunąć plamę, należy wybrać obszar, który ma być użyty jako źródło informacji do wypełnienia plamy, a następnie za pomocą pędzla stempla nałożyć tę teksturę na obszar problemowy. Przykładem zastosowania może być retusz fotografii portretowej, gdzie narzędzie stempel efektywnie usuwa niedoskonałości skóry. Warto także wspomnieć o standardach branżowych, które zalecają etapowe podejście do retuszu, łącząc narzędzie stempel z innymi technikami, aby uzyskać naturalny i profesjonalny wygląd końcowego obrazu. Dobre praktyki obejmują pracę na warstwach, co ułatwia powroty do wcześniejszych kroków oraz daje możliwość edycji w przyszłości.

Pytanie 34

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka

B. Broszura

C. Czasopismo

D. Akcydens

Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 35

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu

B. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych

C. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu

D. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' jest kluczowym elementem publikacji, na której znajdują się istotne informacje dla czytelników oraz instytucji zajmujących się dystrybucją książek. Zawiera ona nazwę wydawcy, co jest istotne dla identyfikacji źródła publikacji oraz dla budowania zaufania wśród odbiorców. Nota copyright stanowi ochronę prawną dla autora i wydawcy, informując o prawie do reprodukcji i dystrybucji dzieła. Informacja o materiałach ikonograficznych jest istotna dla użytkowników, którzy mogą potrzebować wiedzieć, z jakich źródeł korzystano przy tworzeniu ilustracji lub grafik w książce. Przykładem zastosowania tych informacji jest sytuacja, w której bibliotekarz może potrzebować skontaktować się z wydawcą w celu uzyskania dodatkowych kopii lub informacji o prawach autorskich. Wszystkie te elementy są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy ISBN, które regulują kwestie związane z identyfikacją książek oraz ich prawami autorskimi, co wpływa na transparentność i profesjonalizm w obiegu wydawniczym.

Pytanie 36

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. linie cięcia.

B. wymiar netto.

C. spady drukarskie.

D. linie bigowania.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 37

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 1 separację

B. 8 separacji

C. 4 separacje

D. 3 separacje

Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 38

Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?

A. Półpauza

B. Myślnik

C. Pauza

D. Dywiz

Myślnik, pauza oraz półpauza to znaki, które często mylone są z dywizem, jednak ich zastosowanie w kontekście dzielenia wyrazów jest niewłaściwe. Myślnik, najczęściej używany do zaznaczania przerwy w zdaniu lub w dialogu, nie pełni funkcji dzielenia wyrazów. Użycie myślnika w tym kontekście prowadzi do zamieszania i obniża czytelność tekstu, gdyż nie oddziela on elementów wyrazu, a raczej wyraża relacje między różnymi częściami zdania. Pauza, z kolei, to znak, który jest używany do rozdzielania zdań lub ich fragmentów, ale nie ma zastosowania w przypadku dzielenia wyrazów na końcu wiersza. Półpauza jest znakiem łączącym, wykorzystywanym w podobny sposób jak myślnik, ale również nie nadaje się do dzielenia wyrazów. Typowym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest utożsamianie różnych znaków interpunkcyjnych z funkcjami, które są dla nich niewłaściwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych znaków ma swoje specyficzne zastosowanie i nie powinno się ich mylić, szczególnie w kontekście typografii i przygotowania publikacji, gdzie profesjonalizm wymaga precyzyjnego stosowania reguł ortograficznych.

Pytanie 39

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. RGB

B. CMY

C. ICC

D. CMS

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 40

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Papier niepowlekany 120 g/m2

B. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

C. Tekturę laminowaną 700 g/m2

D. Karton powlekany 230 g/m2

Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej