Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 09:04
Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 09:21

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nośniki informacji, takie jak dyski twarde, zapisują dane w jednostkach zwanych sektorami, które mają wielkość

A. 512 B

B. 1024 KB

C. 512 KB

D. 128 B

Dyski twarde przechowują dane w strukturze zwanej sektorami, z których każdy ma standardowy rozmiar 512 B. Ten rozmiar jest zgodny z wieloma standardami w branży, co zapewnia kompatybilność pomiędzy różnymi systemami i urządzeniami. Użycie sektorów o rozmiarze 512 B pozwala na efektywne zarządzanie danymi oraz optymalizację wydajności podczas operacji odczytu i zapisu. Przykładowo, gdy system operacyjny chce zapisać plik, fragmentuje go na mniejsze części, które mogą pasować do rozmiaru sektora, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni. Dodatkowo, wiele systemów plików, jak NTFS czy FAT32, operuje na sektorach 512 B, co czyni ten rozmiar standardem w technologii przechowywania danych. Znajomość rozmiaru sektorów jest istotna przy wyborze najlepszego dysku twardego do konkretnego zastosowania, na przykład w konfiguracjach serwerowych, gdzie wydajność i pojemność mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 2

W systemie Windows 7 aby skopiować folder c:\test wraz z jego podfolderami na dysk zewnętrzny f:\, należy zastosować polecenie

A. copy f:\test c:\test /E

B. copy c:\test f:\test /E

C. xcopy f:\test c:\test /E

D. xcopy c:\test f:\test /E

Wybór odpowiedzi, które opierają się na poleceniu 'copy', jest błędny, ponieważ to narzędzie nie ma możliwości rekurencyjnego kopiowania całych katalogów wraz z ich podkatalogami. Użycie 'copy c:\test f:\test /E' nie zadziała, ponieważ 'copy' jest przeznaczone do kopiowania pojedynczych plików lub grup plików, ale nie obsługuje struktur katalogów. Dlatego opcja '/E' w tym kontekście nie ma sensu, ponieważ nie jest to poprawna flaga dla tego polecenia. Dodatkowo, próba zastosowania 'copy f:\test c:\test /E' również nie będzie skuteczna, ponieważ obie lokalizacje są odwrotne od zamierzonego działania - kopiowanie katalogu z dysku przenośnego do miejsca lokalnego. W odniesieniu do standardów branżowych i dobrych praktyk, zaleca się korzystanie z narzędzi, które są specjalnie dostosowane do złożonych operacji na systemach plików, co czyni xcopy bardziej odpowiednim wyborem w tym przypadku. Zrozumienie różnicy między tymi dwoma poleceniami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami w systemach Windows.

Pytanie 3

Który standard z rodziny IEEE 802 odnosi się do sieci bezprzewodowych, zwanych Wireless LAN?

A. IEEE 802.15

B. IEEE 802.3

C. IEEE 802.11

D. IEEE 802.5

Standard IEEE 802.11 jest kluczowym standardem z grupy IEEE 802, który definiuje zasady komunikacji w bezprzewodowych sieciach lokalnych (Wireless LAN). Wprowadza on różne metody transmisji danych, w tym różne częstotliwości oraz protokoły zabezpieczeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem dostosowanym do różnych potrzeb środowiskowych. Przykłady zastosowania IEEE 802.11 obejmują sieci Wi-Fi w domach, biurach oraz miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Standard ten, w wersjach takich jak 802.11n, 802.11ac i najnowszy 802.11ax (Wi-Fi 6), zapewnia różne prędkości i zasięg, umożliwiając użytkownikom wygodne łączenie się z internetem bez kabli. Dzięki adaptacyjnym technikom modulacji oraz technologiom, takim jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), standard ten gwarantuje wysoką wydajność oraz stabilne połączenia. W kontekście dobrych praktyk, wdrożenie sieci IEEE 802.11 powinno uwzględniać aspekty zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane w sieci bezprzewodowej.

Pytanie 4

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

A. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11

B. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10

C. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11

D. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10

Zamiana adresu bramy na stacji roboczej lub na serwerze nie rozwiązuje problemu związanego z negatywnym wynikiem polecenia ping na stacji roboczej, ponieważ problem dotyczy rozwiązywania nazw, a nie routingu. Brama domyślna w sieciach komputerowych jest używana do przesyłania pakietów IP poza lokalną sieć, jednak w tym przypadku komunikacja jest wewnątrz sieci lokalnej, a błędne ustawienia bramy nie byłyby przyczyną niepowodzenia w pingowaniu domeny. Zamiast tego, poprawna konfiguracja DNS jest kluczowa dla rozwiązywania nazw domenowych. Innym błędnym założeniem byłoby użycie adresu IP bramy jako serwera DNS. Adres bramy domyślnej jest przeznaczony do przesyłania ruchu do innych sieci, a nie do tłumaczenia nazw domen. Często spotykanym błędem jest również używanie adresu 127.0.0.1 jako DNS na komputerze, który nie jest serwerem DNS, ponieważ ten adres wskazuje na lokalną maszynę. W przypadku serwerów rzeczywiście pełniących rolę DNS, jak w tej sytuacji, należy skonfigurować stacje robocze, aby używały odpowiedniego adresu IP serwera DNS, co w tym przypadku jest 192.168.1.10. Takie podejście zapewnia, że stacja robocza ma dostęp do poprawnie skonfigurowanego serwera DNS, który może skutecznie tłumaczyć nazwy domenowe i umożliwiać komunikację sieciową. Warto również pamiętać, że w dużych sieciach czasem stosuje się redundancję serwerów DNS, aby zwiększyć dostępność, co jednak nie zmienia podstawowej potrzeby poprawnego skonfigurowania podstawowego serwera DNS w sieci lokalnej.

Pytanie 5

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, który umożliwia transfer danych do 2,4 MB/s, przeznaczony dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. Nibble Mode

B. Bi-directional

C. ECP

D. SPP

Wybór trybu SPP (Standard Parallel Port) jest częstym błędem w rozumieniu różnorodności portów równoległych. SPP ogranicza transfer do 150 KB/s, co zdecydowanie nie spełnia wymagań nowoczesnych urządzeń, takich jak skanery czy wielofunkcyjne drukarki, które potrzebują szybszego transferu danych. Nibble Mode, z kolei, to metoda, która pozwala przesyłać dane w blokach po 4 bity, co również jest mało efektywne w kontekście nowoczesnych aplikacji. Zastosowanie tej metody może prowadzić do znacznych opóźnień oraz obniżonej wydajności, co jest nieakceptowalne w środowiskach wymagających wysokiej przepustowości. Bi-directional oznacza komunikację w obu kierunkach, co teoretycznie zwiększa możliwości interakcji z urządzeniami, jednak nie jest on dedykowany do osiągnięcia tak wysokich prędkości transferu danych jak ECP. Zrozumienie różnic między tymi trybami jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji sprzętu. Użytkownicy często myślą, że różnice są marginalne, podczas gdy w praktyce mogą one znacznie wpłynąć na wydajność systemu oraz czas realizacji zadań. Tego rodzaju błędy w ocenie mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w dłuższej perspektywie skutkuje dużymi stratami czasowymi i finansowymi.

Pytanie 6

Jak należy postąpić z wiadomością e-mail od nieznanej osoby, która zawiera podejrzany załącznik?

A. Otworzyć załącznik, a jeśli znajduje się w nim wirus, natychmiast go zamknąć

B. Nie otwierać wiadomości, od razu ją usunąć

C. Otworzyć wiadomość i odpowiedzieć, pytając o zawartość załącznika

D. Otworzyć załącznik i zapisać go na dysku, a następnie przeskanować plik programem antywirusowym

Usuwanie wiadomości od nieznanych nadawców, zwłaszcza tych, które zawierają niepewne załączniki, to kluczowy element w utrzymaniu bezpieczeństwa w sieci. Wiele złośliwego oprogramowania jest rozprzestrzenianych poprzez phishing, gdzie cyberprzestępcy podszywają się pod znane źródła w celu wyłudzenia danych osobowych lub zainstalowania wirusów na komputerach użytkowników. Kluczową zasadą bezpieczeństwa jest unikanie interakcji z wiadomościami, które budzą wątpliwości co do ich autentyczności. Na przykład, jeśli otrzymasz e-mail od nieznanego nadawcy z załącznikiem, który nie został wcześniej zapowiedziany, najlepiej jest go natychmiast usunąć. Standardy bezpieczeństwa IT, takie jak te określone przez NIST (National Institute of Standards and Technology), podkreślają znaczenie weryfikacji źródła wiadomości oraz unikania podejrzanych linków i plików. Działania te pomagają minimalizować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i utratą danych. Warto również zainwestować w oprogramowanie antywirusowe oraz edukację na temat rozpoznawania zagrożeń. Przyjmowanie proaktywnego podejścia do bezpieczeństwa informacji jest niezbędne w dzisiejszym, technologicznym świecie.

Pytanie 7

Który z protokołów przesyła datagramy użytkownika BEZ GWARANCJI ich dostarczenia?

A. ICMP

B. HTTP

C. UDP

D. TCP

UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym w zestawie protokołów internetowych, który nie zapewnia gwarancji dostarczenia datagramów. Jego podstawową cechą jest to, że przesyła dane w sposób bezpołączeniowy, co oznacza, że nie ustanawia żadnej sesji komunikacyjnej przed wysłaniem danych. To sprawia, że jest idealny do zastosowań, gdzie szybkość jest ważniejsza od niezawodności, takich jak transmisje wideo na żywo, gry online czy VoIP (Voice over Internet Protocol). W tych zastosowaniach opóźnienia mogą być bardziej krytyczne niż utrata niektórych pakietów danych. W praktyce, programiści często decydują się na użycie UDP tam, gdzie aplikacja może sama poradzić sobie z ewentualnymi błędami, np. przez ponowne wysyłanie zagubionych pakietów. W związku z tym, standardy RFC 768 definiują UDP jako protokół, który nie implementuje mechanizmów kontroli błędów ani retransmisji, co przyspiesza proces przesyłania danych i zmniejsza narzuty. Z tego powodu, UDP jest wszechobecny w aplikacjach wymagających niskich opóźnień i dużej przepustowości.

Pytanie 8

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.0.0.0

B. 10.255.255.255

C. 10.10.0.0

D. 10.10.10.255

Adres 10.0.0.0 jest prawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ ten adres IP należy do klasy A. W klasie A, adresy IP są zdefiniowane w taki sposób, że pierwsze 8 bitów (czyli pierwszy oktet) służy do identyfikacji sieci, a pozostałe 24 bity do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku adresu 10.10.10.6, pierwszym oktetem jest 10, co oznacza, że sieć rozpoczyna się od 10.0.0.0, a wszystkie adresy w tej sieci zaczynają się od 10.x.x.x. W praktyce, adres 10.0.0.0 jest adresem sieci, a zakres adresów hostów w tej sieci wynosi od 10.0.0.1 do 10.255.255.254. Zgodnie z zasadami klasyfikacji adresów IP, adresy w klasie A mają dużą pojemność, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji. Ważne jest, aby pamiętać, że adresy takie jak 10.10.0.0 czy 10.10.10.255 nie są poprawnymi adresami sieci dla danego hosta. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zakresy adresów prywatnych, do których należy również adres 10.0.0.0, co czyni go idealnym do użytku wewnętrznego w sieciach korporacyjnych.

Pytanie 9

Domyślny port, na którym działa usługa "Pulpit zdalny", to

A. 3390

B. 3389

C. 3369

D. 3379

Odpowiedzi związane z portami 3369, 3379 oraz 3390 są niepoprawne, ponieważ nie są one związane z domyślnym działaniem protokołu RDP. Port 3369 jest używany przez inne aplikacje i usługi, ale nie ma związku z pulpitem zdalnym. Podobnie, port 3379 również nie jest standardowym portem dla RDP, a jego przypisanie do jakiejkolwiek usługi zdalnego dostępu jest rzadkie i niekonwencjonalne. Port 3390 także nie jest związany z Pulpitem zdalnym, co może prowadzić do mylnych przekonań na temat jego zastosowania w kontekście zdalnego dostępu do systemu. Typowym błędem jest przyjęcie, że porty są uniwersalne i stosują się do różnych protokołów bez uwzględnienia ich specyficznych zastosowań. Zrozumienie, które porty są standardowe dla konkretnych usług, jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci oraz zapewnienia bezpieczeństwa. W praktyce, nieznajomość domyślnych portów i ich przypisania do odpowiednich protokołów może prowadzić do problemów z dostępem oraz do nieautoryzowanego wykorzystywania portów, co powinno być unikane w każdej dobrze zarządzanej infrastrukturze IT.

Pytanie 10

Na wskazanej płycie głównej możliwe jest zainstalowanie procesora w obudowie typu

A. LGA

B. SECC

C. SPGA

D. PGA

Na ilustracji przedstawiono gniazdo procesora typu LGA czyli Land Grid Array. To rozwiązanie charakteryzuje się tym że piny znajdują się na płycie głównej a nie na procesorze co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia podczas instalacji. To rozwiązanie jest często stosowane w procesorach Intel co czyni je popularnym wyborem w komputerach stacjonarnych. Gniazda LGA zapewniają lepszy kontakt elektryczny i są bardziej wytrzymałe co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności i stabilności systemów komputerowych. W praktyce montaż procesora w gnieździe LGA jest prostszy i szybszy ponieważ wymaga jedynie ustawienia procesora w odpowiedniej pozycji i zamknięcia specjalnej pokrywy zabezpieczającej. Dzięki tym cechom standard LGA jest preferowany w branży IT zarówno w komputerach osobistych jak i serwerach co jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania nowoczesnych systemów komputerowych. Zrozumienie różnic w typach gniazd pozwala na lepsze planowanie konfiguracji sprzętowych dostosowanych do specyficznych potrzeb użytkownika.

Pytanie 11

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

A. rodzaj zabezpieczeń

B. adres MAC

C. SSID sieci

D. klucz zabezpieczeń

Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 12

Jakie rodzaje partycji mogą występować w systemie Windows?

A. Dodatkowa, podstawowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

B. Podstawowa, rozszerzona, wymiany, dodatkowa

C. Dodatkowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

D. Podstawowa, rozszerzona oraz dysk logiczny

Wybór odpowiedzi, która wymienia partycję wymiany lub dodatkową jako typy partycji dyskowych, jest niepoprawny. Warto zauważyć, że partycja wymiany, chociaż istotna dla funkcjonowania systemu Windows, nie jest partycją w tradycyjnym sensie. Partycja wymiany, znana także jako plik stronicowania, jest plikiem systemowym, który umożliwia systemowi operacyjnemu korzystanie z pamięci wirtualnej, co jest kluczowe dla wydajności systemu, zwłaszcza w przypadku ograniczonej pamięci RAM. Dodatkowo, termin 'partycyjny dodatkowy' jest nieformalny i nie występuje w standardowej terminologii dotyczącej partycji w systemie operacyjnym. Podczas gdy partycja rozszerzona pozwala na utworzenie wielu dysków logicznych, nie ma miejsca na dodatkowe partycje jako odrębny typ. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji różnych typów partycji i ich właściwego zastosowania. Użytkownicy mogą myśleć, że wszystkie formy partycji są równoważne, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią dyskową. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby zrozumieć, że partycje są podstawowym elementem struktury dysku, a ich odpowiednie wykorzystanie wpływa na stabilność oraz wydajność całego systemu operacyjnego.

Pytanie 13

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. mapowanie

B. trasowanie

C. mostkowanie

D. tunelowanie

Tunelowanie to technika stosowana w architekturze sieciowej do tworzenia zaszyfrowanych połączeń między hostami przez publiczny internet. W kontekście VPN, umożliwia zdalnym użytkownikom bezpieczny dostęp do zasobów sieciowych tak, jakby znajdowali się w lokalnej sieci. Tunelowanie działa poprzez encapsulację danych w protokole, który jest następnie przesyłany przez sieć. Przykładowo, protokół PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) oraz L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) są powszechnie używane w tunelowaniu. Warto zauważyć, że tunelowanie nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym, co jest kluczowe w kontekście zabezpieczania komunikacji między różnymi lokalizacjami. Dobrą praktyką w korzystaniu z tunelowania jest stosowanie silnych algorytmów szyfrowania, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), aby zapewnić poufność i integralność przesyłanych danych. W związku z rosnącymi zagrożeniami w sieci, znajomość i umiejętność implementacji tunelowania staje się niezbędna dla specjalistów IT.

Pytanie 14

W drukarce laserowej do stabilizacji druku na papierze używane są

A. promienie lasera

B. bęben transferowy

C. rozgrzane wałki

D. głowice piezoelektryczne

W drukarkach laserowych proces utrwalania wydruku na papierze jest kluczowym etapem, który zapewnia trwałość i jakość wydruku. Rozgrzane wałki, znane jako wałki utrwalające, pełnią w tym procesie fundamentalną rolę. Po nałożeniu tonera na papier, wałki te przekształcają energię cieplną na ciśnienie, co powoduje stopienie tonera i jego wniknięcie w strukturę papieru. Dzięki temu, po zakończeniu procesu utrwalania, wydruk staje się odporny na działanie wody, tarcia oraz blaknięcie. Ważne jest, aby wałki były odpowiednio rozgrzane do temperatury około 180-200 stopni Celsjusza, co zapewnia optymalną jakość i trwałość wydruku. Utrwalanie przy użyciu wałków jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co potwierdzają liczne standardy ISO dotyczące jakości wydruków. Warto również zauważyć, że dobry stan wałków jest kluczowy dla utrzymania wysokiej jakości druku, dlatego regularna konserwacja i czyszczenie urządzenia są niezbędne. Przykładem zastosowania tej technologii są biura, które potrzebują wydruków o wysokiej jakości, takich jak raporty czy prezentacje, gdzie estetyka i trwałość wydruku są kluczowe.

Pytanie 15

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla transmisji VoIP?

A. QoS

B. SNMP

C. VNC

D. STP

QoS, czyli Quality of Service, to technika zarządzania ruchem w sieciach komputerowych, która pozwala na nadawanie priorytetu różnym typom danych. W kontekście transmisji VoIP, QoS jest kluczowym elementem, ponieważ zapewnia, że dane głosowe mają pierwszeństwo przed innymi rodzajami ruchu, takimi jak np. przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. Dzięki zastosowaniu QoS można zredukować opóźnienia, jitter oraz utratę pakietów, co jest niezwykle istotne dla jakości rozmów głosowych. Przykładowo, w sieciach VoIP, administracja siecią może skonfigurować routery i przełączniki, aby nadać wyższy priorytet pakietom RTP (Real-time Transport Protocol), które są używane do przesyłania danych audio i wideo. Ustanowienie odpowiednich polityk QoS zgodnych z normami takim jak IETF RFC 2475, które definiują architekturę dla usługi jakości, jest uznawane za najlepsze praktyki w branży telekomunikacyjnej. Zastosowanie QoS w sieciach umożliwia nie tylko poprawę jakości usług, ale również efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych.

Pytanie 16

System Windows 8, w którym wcześniej został utworzony punkt przywracania, doświadczył awarii. Jakie polecenie należy wydać, aby przywrócić ustawienia i pliki systemowe?

A. rstrui

B. replace

C. reload

D. rootkey

Polecenie 'rstrui' to skrót od "System Restore Utility", które jest używane w systemach Windows, w tym Windows 8, do przywracania systemu do wcześniejszego stanu za pomocą punktów przywracania. Gdy system operacyjny ulega awarii lub występują problemy z jego wydajnością, użytkownicy mogą skorzystać z tej funkcji, aby przywrócić stabilność systemu. Użycie 'rstrui' uruchamia interfejs graficzny, w którym można wybrać dostępny punkt przywracania, co jest istotne, gdyż umożliwia cofnięcie systemu do momentu sprzed wystąpienia problemu. Przykładowo, jeśli zainstalowano nową aplikację, która powoduje konflikty, przywrócenie systemu do stanu sprzed tej instalacji pozwala na rozwiązanie problemu bez konieczności reinstalacji systemu czy aplikacji. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie punktów przywracania przed istotnymi zmianami w systemie, co pozwala na łatwiejsze zarządzanie i naprawę systemu w przyszłości.

Pytanie 17

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. TAB

B. ALT

C. SHIFT

D. CTRL

Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 18

Wskaż ilustrację obrazującą typowy materiał eksploatacyjny używany w drukarkach żelowych?

A. C

B. D

C. B

D. A

Rysunek A przedstawia wkłady atramentowe używane w tradycyjnych drukarkach atramentowych. Drukarki te wykorzystują płynny atrament, który jest mniej lepki niż atrament żelowy, co może prowadzić do rozmazywania się wydruków, szczególnie na papierze o gorszej jakości. Choć atramentowe drukarki są popularne, szczególnie w zastosowaniach domowych, nie oferują one tych samych korzyści, co drukarki żelowe, szczególnie w kontekście szybkości schnięcia i trwałości wydruków. Rysunek B przedstawia taśmę barwiącą, która jest używana w drukarkach igłowych. Technologia ta, choć nadal wykorzystywana w niektórych specjalistycznych zastosowaniach, takich jak drukowanie faktur czy etykiet, nie ma zastosowania w kontekście drukarek żelowych. Drukarki igłowe operują mechanizmem uderzeniowym, który nie jest związany z nowoczesną technologią żelowego atramentu. Rysunek D natomiast pokazuje filament do drukarek 3D, które używają technologii druku addytywnego, polegającej na nakładaniu warstw materiału do tworzenia trójwymiarowych obiektów. Filamenty te, najczęściej wykonane z polimerów takich jak PLA czy ABS, nie mają związku z drukiem dokumentów w technologii żelowej. Często błędnym założeniem jest, że wszystkie materiały eksploatacyjne mają podobne zastosowanie, jednak różne technologie drukowania wymagają specyficznych materiałów, co jest kluczowe dla ich efektywności i jakości wydruków. Wybór niewłaściwego materiału eksploatacyjnego może prowadzić do nieoptymalnej pracy urządzenia i obniżenia jakości wydruków, dlatego istotne jest, by rozumieć specyfikę i zastosowanie każdej z technologii drukowania.

Pytanie 19

Na diagramie blokowym procesora blok funkcjonalny oznaczony jako SIMD to

A. zestaw 256 bitowych rejestrów, który znacznie przyspiesza obliczenia dla liczb stałopozycyjnych

B. moduł procesora wykonujący wyłącznie operacje związane z grafiką

C. zestaw 128 bitowych rejestrów wymaganych do przeprowadzania instrukcji SSE procesora dla liczb stało- i zmiennoprzecinkowych

D. jednostka procesora odpowiedzialna za obliczenia zmiennoprzecinkowe (koprocesor)

Wygląda na to, że mogą być jakieś nieporozumienia co do tego, co SIMD naprawdę robi. Często myśli się, że SIMD działa tylko w kontekście grafiki, ale w rzeczywistości przyspiesza różne zadania dzięki równoległemu przetwarzaniu danych. Łatwo pomylić SIMD z FPU, czyli jednostką zmiennoprzecinkową. FPU skupia się na liczbach zmiennoprzecinkowych, a SIMD w zasadzie pozwala przetwarzać wiele danych tego samego typu na raz. I nie jest to zestaw 256-bitowych rejestrów, co się czasem mówi – to są inne rozszerzenia, jak AVX. Ludziska też często mylą SIMD wyłącznie z obliczeniami stało-pozycyjnymi. W rzeczywistości obsługuje zarówno liczby stało-, jak i zmiennoprzecinkowe, co czyni go naprawdę wszechstronnym narzędziem. Rozumienie tych rzeczy może pomóc lepiej wykorzystywać nowoczesne technologie i optymalizować kod, żeby sprzęt działał wydajniej.

Pytanie 20

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu dostosowania kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, należy zmienić zawartość

A. /etc/inittab

B. boot.ini

C. bcdedit

D. /etc/grub

W Ubuntu, jak chcesz ustawić, w jakiej kolejności uruchamiają się systemy operacyjne, musisz zajrzeć do pliku /etc/grub. GRUB, czyli taki bootloader, to standard w Linuxie, który pozwala Ci wybrać, jaki system chcesz włączyć przy starcie komputera. Konfiguracja w grub.cfg zawiera info o systemach, które masz na dysku i ich lokalizację. Jak coś zmienisz w tym pliku, to może się okazać, że inny system uruchomi się jako pierwszy. Na przykład, jak użyjesz komendy 'sudo update-grub', to GRUB zaktualizuje się automatycznie, żeby pokazać wszystkie dostępne systemy, w tym Windowsa i Linuxa. Fajnie jest sprawdzać i aktualizować GRUB-a po każdej instalacji lub aktualizacji systemu, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 21

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla przesyłania VoIP?

A. STP

B. QoS

C. SNMP

D. VNC

QoS, czyli Quality of Service, to technologia, która umożliwia priorytetyzację różnych typów ruchu sieciowego w celu zapewnienia optymalnej jakości usług, szczególnie w przypadku aplikacji wrażliwych na opóźnienia, takich jak VoIP (Voice over Internet Protocol). Dzięki QoS można skonfigurować routery i przełączniki tak, aby przeznaczały więcej zasobów dla ruchu VoIP, co minimalizuje opóźnienia, utratę pakietów i jitter, co jest kluczowe w zapewnieniu płynności rozmów telefonicznych przez Internet. Przykładem zastosowania QoS w praktyce może być konfiguracja w sieci firmowej, gdzie pracownicy często korzystają z komunikacji głosowej. Administrator sieci może ustawić reguły QoS, które przydzielą wyższy priorytet pakietom VoIP w porównaniu do ruchu generowanego przez aplikacje do przesyłania danych, co poprawi jakość rozmów i zminimalizuje problemy z utratą połączenia. W kontekście standardów, QoS opiera się na protokołach takich jak Differentiated Services (DiffServ) i Integrated Services (IntServ), które definiują, jak różne typy ruchu powinny być traktowane w zestawach reguł priorytetyzacji. Dobrze skonfigurowany QoS jest kluczowym elementem każdej nowoczesnej infrastruktury sieciowej, szczególnie w środowiskach, gdzie korzysta się z telefonii IP.

Pytanie 22

Wirus komputerowy to aplikacja, która

A. uruchamia się, gdy użytkownik zainfekowanego systemu otworzy jakiś program

B. wymaga programu nosiciela

C. aktywizuje się, gdy nadejdzie odpowiedni moment

D. posiada zdolność do samodzielnego replikowania się

Robak komputerowy jest autonomicznym programem, który ma zdolność do samoreplikacji, co oznacza, że może bez pomocy użytkownika lub innych programów tworzyć swoje kopie. Działa to na zasadzie manipulacji zainfekowanym systemem, gdzie po raz pierwszy zainstalowany robak może wykonać kod, który generuje nowe instancje siebie. Przykładem robaka komputerowego jest Blaster, który replikował się poprzez luki w zabezpieczeniach systemu Windows i rozprzestrzeniał się w sieciach komputerowych. W kontekście bezpieczeństwa, rozumienie mechanizmów robaków jest kluczowe dla projektowania skutecznych systemów zabezpieczeń, które powinny obejmować regularne aktualizacje, monitorowanie ruchu sieciowego oraz stosowanie zapór sieciowych. Dobrze zrozumiane zagrożenia, jakie niosą robaki komputerowe, pozwala zespołom IT na wdrażanie skutecznych strategii obronnych, zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zarządzanie podatnościami czy edukacja użytkowników końcowych.

Pytanie 23

Adres komórki pamięci został podany w kodzie binarnym 1110001110010100. Jak zapisuje się ten adres w systemie szesnastkowym?

A. E394

B. 493

C. 7E+092

D. D281

Adres binarny 1110001110010100 można przekształcić na system szesnastkowy, grupując bity w zestawy po cztery, począwszy od prawej strony. W tym przypadku, zapisując adres w grupach otrzymujemy: 1110 0011 1001 0100. Każda z tych grup odpowiada jednemu cyfrom w systemie szesnastkowym: 1110 to E, 0011 to 3, 1001 to 9, a 0100 to 4. Dlatego adres w systemie szesnastkowym to E394. Użycie systemów liczbowych, w tym konwersji między binarnym i szesnastkowym, jest kluczowe w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie adresy pamięci są często przedstawiane właśnie w tych formatach. Dobra praktyka w programowaniu polega na znajomości konwersji systemów liczbowych, co ułatwia zrozumienie działania pamięci i procesorów. Wiele języków programowania, takich jak C czy Python, udostępnia funkcje do konwersji między tymi systemami, co jest niezwykle użyteczne w codziennym programowaniu.

Pytanie 24

Jaki rodzaj fizycznej topologii w sieciach komputerowych jest pokazany na ilustracji?

A. Gwiazdy

B. Podwójnego pierścienia

C. Magistrali

D. Siatki

Topologia siatki w sieciach komputerowych charakteryzuje się tym że każdy węzeł jest połączony bezpośrednio z innymi węzłami co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W przypadku awarii jednego z połączeń transmisja danych może być realizowana alternatywną drogą co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dzięki temu topologia siatki jest wykorzystywana w krytycznych aplikacjach takich jak centra danych czy sieci wojskowe gdzie niezakłócona komunikacja jest priorytetem. Standaryzacja takich sieci opiera się na protokołach dynamicznego routingu które pozwalają efektywnie zarządzać ruchem w sieci i optymalizować trasę danych. Mimo że wdrożenie takiej topologii jest kosztowne ze względu na dużą ilość połączeń to w dłuższej perspektywie zapewnia stabilność i elastyczność sieci. Współczesne technologie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czerpią z zasad topologii siatki oferując podobne korzyści w kontekście zarządzania ruchem i niezawodności. Zrozumienie tych zalet jest kluczowe dla inżynierów sieci w projektowaniu skalowalnych i bezpiecznych rozwiązań.

Pytanie 25

Oprogramowanie, które jest dodatkiem do systemu Windows i ma na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niechcianymi elementami, to

A. Windows Defender

B. Windows Azure

C. Windows Home Server

D. Windows Embedded

Windows Defender jest wbudowanym programem zabezpieczającym w systemie Windows, który odgrywa kluczową rolę w ochronie komputerów przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi zagrożeniami, takimi jak wirusy czy trojany. Jego zadaniem jest monitorowanie systemu w czasie rzeczywistym oraz skanowanie plików i aplikacji w poszukiwaniu potencjalnych zagrożeń. Windows Defender stosuje zaawansowane mechanizmy heurystyczne, co oznacza, że może identyfikować nowe, wcześniej nieznane zagrożenia poprzez analizę ich zachowania. Przykładowo, jeśli program próbuje uzyskać dostęp do poufnych danych bez odpowiednich uprawnień, Defender może zablokować jego działanie. Warto również wspomnieć, że Windows Defender regularnie aktualizuje swoją bazę sygnatur, co pozwala na skuteczną obronę przed najnowszymi zagrożeniami. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-53, zalecają stosowanie rozwiązań zabezpieczających, które zapewniają ciągłą ochronę i aktualizację, co dokładnie spełnia Windows Defender, czyniąc go odpowiednim narzędziem do zabezpieczenia systemów operacyjnych Windows.

Pytanie 26

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. CrossFire

B. Hot Swap

C. BootLoader

D. Plug and Play

Odpowiedź 'Plug and Play' odnosi się do mechanizmu, który umożliwia automatyczne rozpoznawanie i konfigurację urządzeń peryferyjnych podłączanych do systemu komputerowego. Gdy urządzenie jest podłączane, system operacyjny identyfikuje je za pomocą unikalnego numeru identyfikacyjnego, co eliminuje potrzebę ręcznej konfiguracji. Przykładem zastosowania Plug and Play są nowoczesne drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i gotowe do użycia bez dodatkowych kroków konfiguracyjnych. Mechanizm ten jest zgodny z podejściem promowanym przez standard USB, które zakłada łatwość użycia i interoperacyjność różnych urządzeń. Dobre praktyki w dziedzinie informatyki kładą duży nacisk na UX (User Experience), a Plug and Play jest doskonałym przykładem, jak technologia może upraszczać życie użytkowników, poprawiając ich doświadczenia związane z obsługą urządzeń komputerowych. Dodatkowo, Plug and Play przyczynia się do efektywnego zarządzania zasobami w systemach operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie w środowiskach biznesowych i przemysłowych.

Pytanie 27

Które z poniższych poleceń systemu Windows generuje wynik przedstawiony na rysunku?

A. msconfig

B. tracert

C. ipconfig

D. netstat

Polecenie netstat w systemie Windows pozwala na wyświetlenie aktywnych połączeń sieciowych które są obecnie otwarte na komputerze. Umożliwia ono monitorowanie i diagnozowanie sieci poprzez pokazywanie aktualnego stanu połączeń TCP i UDP. Na załączonym obrazie widzimy wynik działania polecenia netstat które przedstawia listę aktualnych połączeń TCP z informacjami o lokalnym i zdalnym adresie oraz porcie jak również stanie połączenia. Takie dane są niezwykle użyteczne dla administratorów sieci i specjalistów IT gdyż pozwalają na śledzenie ruchu sieciowego oraz identyfikację potencjalnych problemów lub nieautoryzowanego dostępu. Dzięki netstat można również monitorować jakie aplikacje korzystają z konkretnych portów systemowych co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Netstat jest powszechnie stosowany w praktyce w celu diagnozowania problemów z siecią a także aby sprawdzić czy nie występują nieautoryzowane połączenia co jest standardem w dobrych praktykach zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 28

Konwencja zapisu ścieżki do udziału sieciowego zgodna z UNC (Universal Naming Convention) ma postać

A. \\ nazwa_komputera\ nazwa_zasobu

B. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera

C. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu

D. \\ nazwa_zasobu\ nazwa_komputera

Niepoprawne odpowiedzi bazują na niepełnym zrozumieniu konwencji zapisu ścieżek UNC. Użycie //nazwa_komputera/nazwa_zasobu jest nieprawidłowe, ponieważ dwa ukośniki są stosowane w protokole URL (np. HTTP), a nie w UNC. Protokół UNC wymaga, aby ścieżka zaczynała się od podwójnego znaku \\ i nie powinna być mylona z innymi formatami adresacji. Z kolei odpowiedź \\nazwa_zasobu\nazwa_komputera myli kolejność, ponieważ pierwsza część ścieżki powinna zawsze odnosić się do nazwy komputera, a nie zasobu. Ostatecznie, //nazwa_zasobu/nazwa_komputera to całkowicie błędny zapis, ponieważ nie ma zastosowania w kontekście UNC. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych koncepcji, to mylenie różnych protokołów i sposobów adresacji w sieciach komputerowych. Niezrozumienie, że UNC jest specyficzne dla systemów operacyjnych Windows, może prowadzić do dezinformacji w środowiskach mieszanych, gdzie używane są różne systemy operacyjne. Kluczowe jest, aby zachować ostrożność i stosować się do uznanych norm oraz najlepszych praktyk dotyczących nazewnictwa i formatowania ścieżek, co zapewni prawidłowe funkcjonowanie aplikacji i dostępu do zasobów.

Pytanie 29

Które zestawienie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest niepoprawne?

A. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

B. Access Point - bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną

C. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

D. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

Ruter jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego podstawową funkcją jest kierowanie pakietów danych między sieciami, co umożliwia komunikację pomiędzy różnymi segmentami sieci, takimi jak lokalna sieć LAN i Internet. Ruter analizuje adresy IP pakietów i decyduje, gdzie je przekazać, co czyni go niezbędnym do zapewnienia efektywnej wymiany informacji. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy lokalne urządzenia z dostawcą Internetu, umożliwiając jednocześnie dostęp do zasobów w sieci lokalnej. W praktyce, ruter może również obsługiwać funkcje takie jak NAT (Network Address Translation) oraz DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co dodatkowo zwiększa jego funkcjonalność. W standardzie IEEE 802.11, który reguluje sieci bezprzewodowe, ruter pełni rolę centralnego węzła, co potwierdza jego znaczenie w nowoczesnych architekturach sieciowych.

Pytanie 30

Bęben światłoczuły stanowi kluczowy element w funkcjonowaniu drukarki

A. laserowej

B. atramentowej

C. igłowej

D. sublimacyjnej

Widzę, że wybrałeś odpowiedź na temat drukarek igłowych, atramentowych lub sublimacyjnych, ale to raczej nie jest to, czego szukałeś. Drukarki igłowe działają zupełnie inaczej, bo mają igły, które uderzają w taśmę, więc nie ma mowy o bębnie światłoczułym. Drukarki atramentowe to z kolei inna bajka - one nanoszą atrament na papier za pomocą specjalnych głowic. A jeśli chodzi o drukarki sublimacyjne, to one przechodzą atrament w stan gazowy, co też nie wymaga bębna. Chyba warto by było lepiej poznać różnice między tymi technologiami druku. Znajomość podstaw może pomóc w wyborze odpowiedniej drukarki do twoich potrzeb.

Pytanie 31

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka zamieszczona jest w ramce, służy do

A. włączania lub wyłączania sieci Wi-Fi

B. przywracania ustawień fabrycznych rutera

C. zresetowania rutera

D. włączenia lub wyłączenia urządzenia

Przycisk resetowania rutera jest narzędziem kluczowym do przywrócenia fabrycznych ustawień urządzenia. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy ruter przestaje działać prawidłowo lub gdy użytkownik zapomni hasła dostępu do panelu administracyjnego. Przywrócenie ustawień fabrycznych oznacza, że wszystkie skonfigurowane wcześniej ustawienia sieci zostaną usunięte i zastąpione domyślnymi wartościami producenta. To działanie jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT, szczególnie gdy konieczne jest zapewnienie, że urządzenie funkcjonuje w środowisku wolnym od błędów konfiguracyjnych czy złośliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania resetowania jest przygotowanie rutera do odsprzedaży lub przekazania innemu użytkownikowi, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi do wcześniejszych ustawień sieci. Warto również wiedzieć, że proces ten może wymagać użycia cienkiego narzędzia, jak spinacz biurowy, który pozwala na dotarcie do głęboko osadzonego przycisku resetowania. Zrozumienie funkcji tego przycisku i jego zastosowań jest niezbędne dla każdego specjalisty IT, który chce skutecznie zarządzać i konfigurować sieci komputerowe.

Pytanie 32

Topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub switch, to topologia

A. Magistrala

B. Siatka

C. Pierścień

D. Gwiazda

Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki czy serwery, są bezpośrednio podłączone do centralnego punktu, którym jest koncentrator, przełącznik lub router. Taki układ umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie urządzeń z sieci bez zakłócania jej działania, co jest istotne w środowiskach, gdzie zmiany są nieuniknione. W przypadku awarii jednego z urządzeń końcowych, problemy nie rozprzestrzeniają się na inne urządzenia, co zwiększa niezawodność całej sieci. Standardy takie jak Ethernet (IEEE 802.3) często wykorzystują topologię gwiazdy, co potwierdza jej szerokie zastosowanie i akceptację w branży. W praktyce, w biurach i w domowych sieciach lokalnych, topologia gwiazdy pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i centralizację zarządzania, co jest korzystne w kontekście zabezpieczeń. Efektywność monitorowania i diagnostyki w topologii gwiazdy stanowi kolejny atut, umożliwiający szybkie wykrywanie i rozwiązywanie problemów.

Pytanie 33

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z tonerem

B. z taśmą

C. z atramentem

D. z fluidem

Odpowiedź "z taśmą" jest poprawna, ponieważ drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące do nanoszenia obrazu na papier. W przeciwieństwie do drukarek atramentowych, które stosują wkłady z atramentem, drukarki igłowe polegają na mechanizmie, w którym igły przebijają taśmę, przenosząc barwnik na papier. Wymiana taśmy jest kluczowym zadaniem eksploatacyjnym, które należy regularnie przeprowadzać, aby zapewnić ciągłość pracy urządzenia oraz wysoką jakość wydruków. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są stosunkowo tanie i łatwe do wymiany, co czyni je praktycznym wyborem w wielu środowiskach biurowych. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy i wymieniać ją, gdy zaczyna ona wykazywać oznaki zużycia, takie jak blaknięcie wydruków. Zapewnia to nie tylko lepszą jakość, ale również wydłuża żywotność samej drukarki, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami eksploatacji sprzętu biurowego.

Pytanie 34

Urządzenie przedstawione na obrazie jest przeznaczone do

A. wykonania zakończeń kablowych w złączach LSA

B. montażu modułu Krone w gniazdach

C. zaciskania wtyków RJ45

D. ściągania izolacji

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to punch down tool, które jest używane do wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA, a nie do innych zadań wymienionych w pozostałych odpowiedziach. Narzędzia do zaciskania wtyków RJ45 charakteryzują się inną konstrukcją i są wykorzystywane do tworzenia końcówek kabli sieciowych kategorii 5e, 6 i wyższych, gdzie wtyki RJ45 są zaciskane na przewodach przy pomocy specjalnych szczęk. Ściąganie izolacji wymaga zupełnie innego narzędzia, które jest wyposażone w ostrza do precyzyjnego usuwania powłoki izolacyjnej z przewodów, nie naruszając ich struktury. Montaż modułu Krone w gniazdach również wymaga specjalistycznego narzędzia, które jest dopasowane do specyficznych wymagań tego typu złączy, jednakże punch down tool jest bardziej uniwersalnym rozwiązaniem w zastosowaniach telekomunikacyjnych. Częstym błędem jest mylenie różnych rodzajów narzędzi sieciowych ze względu na ich podobieństwo i złożoność funkcji. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych zastosowań każdego narzędzia i przeszkolenie w zakresie ich prawidłowego użycia, co z kolei umożliwia zachowanie standardów jakości sieci i eliminację problemów związanych z połączeniami elektrycznymi. Dobre praktyki branżowe wymagają, aby instalatorzy dokładnie wiedzieli, które narzędzie odpowiada za jakie zadanie, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i zapewnia spójność instalacji sieciowych.

Pytanie 35

Czym jest licencja OEM?

A. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami

B. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników

C. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach

D. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD

Wiele osób może błędnie sądzić, że licencje OEM pozwalają na dowolne wykorzystywanie oprogramowania na różnych komputerach, co jest nieprawdziwe. Licencja OEM jest ściśle związana z danym urządzeniem, co stanowi kluczową różnicę w porównaniu do bardziej elastycznych licencji, które mogą być przenoszone między różnymi systemami. Niektórzy mogą mylić licencję OEM z licencją open source, zakładając, że obie umożliwiają swobodny dostęp i instalację oprogramowania na różnych urządzeniach. W rzeczywistości licencje open source pozwalają użytkownikom na modyfikację oraz dystrybucję oprogramowania, co jest całkowicie sprzeczne z zasadami licencji OEM, która ogranicza użycie do pierwotnego komputera. Istnieje również nieporozumienie dotyczące liczby stanowisk objętych licencją. Licencje OEM nie zezwalają na instalację oprogramowania na wielu komputerach bez dodatkowych zakupów, co jest istotne w kontekście organizacji, które mogą myśleć o wdrożeniu oprogramowania na wielu stanowiskach. Dodatkowo, niektóre osoby mogą uważać, że licencje OEM są bardziej kosztowne niż inne typy licencji, co jest fałszywe, gdyż często są one tańsze. Zrozumienie różnic między różnymi rodzajami licencji, takimi jak OEM, open source, czy licencje na wielu użytkowników, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z oprogramowania i unikania problemów prawnych związanych z niezgodnym użyciem.

Pytanie 36

Która usługa pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IIS

B. WDS

C. DNS

D. IRC

WDS, czyli Windows Deployment Services, to usługa firmy Microsoft, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach klienckich w sieci. WDS jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie konieczne jest szybkie i efektywne wdrożenie systemów operacyjnych na wielu maszynach jednocześnie. Dzięki WDS, administratorzy mogą zarządzać obrazami systemów operacyjnych, tworzyć niestandardowe obrazy oraz przeprowadzać instalacje w trybie zdalnym bez potrzeby fizycznego dostępu do urządzeń. Przykłady zastosowania obejmują firmy, które regularnie aktualizują swoje stacje robocze lub instytucje edukacyjne, które potrzebują zainstalować systemy na wielu komputerach w pracowniach komputerowych. WDS wspiera standardy takie jak PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchamianie komputerów klienckich z sieci i pobieranie obrazu systemu operacyjnego bezpośrednio z serwera.

Pytanie 37

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

A. przetwornik DAC z pamięcią RAM

B. pamięć RAM

C. mikroprocesor systemu audio

D. przetwornik ADC z pamięcią RAM

Blok DSP (Digital Signal Processor) na schemacie jest kluczowym komponentem karty dźwiękowej, pełniącym funkcję mikroprocesora. Mikroprocesor karty dźwiękowej to wyspecjalizowany układ, który przetwarza dane audio w czasie rzeczywistym. Jego zadaniem jest wykonywanie skomplikowanych obliczeń matematycznych, które są niezbędne do przetwarzania sygnałów dźwiękowych. Procesory DSP są zaprojektowane do wykonywania operacji takich jak filtrowanie, kompresja i dekompresja danych audio. Dzięki wysokiej mocy obliczeniowej i możliwości pracy w czasie rzeczywistym, DSP umożliwiają uzyskanie wysokiej jakości dźwięku przy minimalnym opóźnieniu. Typowe zastosowania DSP w kartach dźwiękowych obejmują korekcję barwy dźwięku, redukcję szumów oraz przetwarzanie efektów dźwiękowych. W kontekście branżowym, stosowanie DSP jest standardem w nowoczesnych systemach audio, zarówno w komputerach osobistych, jak i w profesjonalnym sprzęcie audio. Dobry projekt karty dźwiękowej zakłada optymalizację algorytmów DSP, co przekłada się na lepszą jakość dźwięku i wydajność systemu. Praktyczne zastosowanie DSP w kartach dźwiękowych jest szczególnie widoczne w zaawansowanych aplikacjach multimedialnych i grach komputerowych, gdzie jakość i precyzja dźwięku mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 38

Kiedy w komórce arkusza MS Excel zamiast liczb wyświetlają się znaki ########, to przede wszystkim należy zweryfikować, czy

A. wprowadzona formuła zawiera błąd

B. zostały wprowadzone znaki tekstowe zamiast liczb

C. wystąpił błąd podczas obliczeń

D. liczba nie mieści się w komórce i nie można jej poprawnie zobrazować

Znaki ######## w komórce arkusza kalkulacyjnego MS Excel najczęściej wskazują, że wartość liczbową, która powinna być wyświetlona, jest zbyt szeroka, aby zmieścić się w dostępnej przestrzeni. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić szerokość kolumny, w której znajduje się ta liczba. Można to zrobić, przeciągając krawędź nagłówka kolumny lub klikając dwukrotnie krawędź kolumny, co automatycznie dopasuje szerokość do największej wartości w danej kolumnie. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku formatowania wartości liczbowych jako walut, może być konieczne dostosowanie szerokości kolumny, aby poprawnie wyświetlić znak waluty oraz liczby. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie, czy kolumna ma odpowiednią szerokość dla danych, które mają być w niej wyświetlane, co pomoże uniknąć nieporozumień i ułatwi analizę danych. Dodatkowo, warto zapoznać się z różnymi formatami wyświetlania danych, co może pomóc w precyzyjnym przedstawieniu wartości w arkuszu kalkulacyjnym.

Pytanie 39

W technologii Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych wykorzystywane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

A. 1, 2, 3, 4

B. 1, 2, 5, 6

C. 1, 2, 3, 6

D. 4, 5, 6, 7

Niewłaściwe połączenie pinów w kablu UTP może prowadzić do różnych problemów z transmisją danych w sieci Ethernet. Odpowiedzi sugerujące użycie pinów 1 2 3 4 lub 4 5 6 7 nie są zgodne z standardem Ethernet 100BaseTX który określa użycie pinów 1 2 3 i 6 dla przesyłania sygnałów. Piny 4 5 6 7 często są błędnie kojarzone z konfiguracjami stosowanymi w innych systemach komunikacyjnych na przykład w telefonii gdzie mogą być używane różne parami przewodów. Standard Ethernet 100BaseTX wymaga konkretnej specyfikacji okablowania aby zapewnić kompatybilność i niezawodność połączeń sieciowych. Piny 1 i 2 są przeznaczone do nadawania sygnałów podczas gdy 3 i 6 są używane do odbioru. Nieprzestrzeganie tego standardu może prowadzić do problemów z jakością sygnału i prędkością transmisji danych co jest kluczowe w środowiskach o wysokim obciążeniu sieciowym. Dlatego istotne jest aby technicy sieciowi dokładnie przestrzegali specyfikacji takich jak EIA/TIA-568A/B podczas konfiguracji sieci. Umiejętność poprawnego zakończenia kabli według tych standardów jest niezbędna do zapewnienia efektywnego działania nowoczesnych sieci komputerowych. Niewłaściwe rozłożenie pinów może prowadzić do zakłóceń i utraty danych co w konsekwencji skutkuje spadkiem wydajności i stabilności sieci. Dlatego zrozumienie specyfikacji standardu Ethernet jest kluczowe dla wszelkich działań związanych z instalacją i zarządzaniem sieciami komputerowymi. Przy projektowaniu i wdrażaniu sieci istotne jest aby unikać takich błędów które mogą prowadzić do poważnych problemów z łącznością i wydajnością sieciową w środowiskach korporacyjnych i domowych.

Pytanie 40

W systemach operacyjnych z rodziny Windows, funkcja EFS umożliwia ochronę danych poprzez ich

A. szyfrowanie

B. kopiowanie

C. przenoszenie

D. archiwizowanie

EFS, czyli Encrypting File System, to taka technologia, która pozwala na szyfrowanie danych w systemach Windows. Fajnie, bo jej głównym celem jest ochrona ważnych informacji. Dzięki temu osoby, które nie mają uprawnień, nie mogą ich odczytać. System operacyjny zarządza kluczami szyfrującymi, a użytkownicy mogą wybrać, które pliki czy foldery mają być zabezpieczone. Przykładowo, w firmach EFS może być używane do szyfrowania dokumentów z wrażliwymi danymi, jak numery identyfikacyjne klientów czy dane finansowe. To ważne, bo nawet jeśli ktoś ukradnie dysk twardy, dane będą bezpieczne, jeśli nie ma odpowiednich uprawnień. No, i warto dodać, że EFS jest zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi zabezpieczania danych. Z mojego doświadczenia, szyfrowanie to kluczowy element ochrony prywatności i danych, a EFS dobrze się z tym wpisuje. EFS współpracuje też z innymi metodami zabezpieczeń, jak robienie kopii zapasowych czy zarządzanie dostępem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej