Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 11:37
Data zakończenia: 15 maja 2025 12:17

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Współczynnik efektywności COP pompy ciepła o parametrach podanych w tabeli przy podgrzewaniu wody do temperatury 30 °C przy temperaturze otoczenia 2 °C wynosi

Parametry pompy
Parametr	Jednostka	Wartość
Moc cieplna*	kW	15,0
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki*	kW	3,0
Pobór prądu*	A	6,5
Moc cieplna**	kW	16,5
Moc elektryczna doprowadzona do sprężarki**	kW	3,6
Pobór prądu*	A	6,7
* temp. otoczenia 2°C, temp wody 30°C
** temp. otoczenia 7°C, temp wody 50°C

A. 4,6

B. 3,0

C. 3,6

D. 5,0

Kiedy mamy współczynnik efektywności COP na poziomie 5,0, to znaczy, że ta pompa ciepła działa jak maszyna na piątkę! Dostarcza 5 razy więcej energii cieplnej niż sama zużywa prądu. To świetne osiągnięcie, zwłaszcza w systemach, co wykorzystują niskotemperaturowe źródła ciepła, jak np. powietrze albo grunt. W praktyce, przy 1 kWh energii elektrycznej, nasza pompa oddaje aż 5 kWh energii cieplnej do ogrzewania. Taka efektywność naprawdę może zaoszczędzić kasę na ogrzewaniu i wpływa na mniejszą emisję CO2, co jest super ważne dla planety. W branży są normy, takie jak EN 14511, które pomagają w testowaniu efektywności pomp, dzięki czemu można porównywać różne dane i lepiej wybierać systemy grzewcze. Wartości COP są kluczowe, nie tylko przy wyborze urządzeń, ale także ocenie ich opłacalności i wpływu na środowisko.

Pytanie 2

Z jakiego rodzaju materiału można zrealizować instalację łączącą kolektory słoneczne z zasobnikiem na ciepłą wodę użytkową?

A. Stal stopowa.

B. Polietylen.

C. Polipropylen.

D. Poliamid.

Wybór materiału do budowy instalacji łączącej kolektory słoneczne z zasobnikiem ciepłej wody użytkowej jest kluczowy dla efektywności i trwałości całego systemu. Polipropylen, polietylen oraz poliamid, pomimo że są popularnymi materiałami używanymi w różnych instalacjach, nie są odpowiednie do tego typu zastosowań. Polipropylen i polietylen, będąc tworzywami sztucznymi, mają ograniczoną odporność na wysokie temperatury. W systemach solarnych, gdzie temperatura wody może sięgać nawet 95 stopni Celsjusza, te materiały mogą ulegać deformacjom, co prowadzi do nieszczelności i utraty efektywności systemu. Poliamid, chociaż bardziej odporny na temperaturę niż polipropylen czy polietylen, ma problem z odpornością na działanie wody gorącej, co w dłuższym czasie może prowadzić do degradacji materiału. W kontekście instalacji słonecznych ważne jest, aby zastosowane materiały były zgodne z normami i wymaganiami, jak np. EN 10088 dla stali, które zapewniają odpowiednią jakość i trwałość. Często popełnianym błędem jest mylenie materiałów kompozytowych z metalowymi, co prowadzi do przekonania, że wszystkie tworzywa sztuczne mogą zastąpić stal w wymagających aplikacjach. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów kierować się ich właściwościami fizycznymi oraz warunkami, w jakich będą stosowane, unikając pułapek wynikających z niedoinformowania o właściwościach materiałów.

Pytanie 3

W trakcie dorocznego przeglądu systemu grzewczego wykorzystującego energię słoneczną, na początku należy

A. sprawdzić stan jakości płynu solarnego

B. przeprowadzić odpowietrzenie instalacji

C. wykonać regulację położenia kolektorów

D. zrealizować dezynfekcję instalacji

Sprawdzenie stanu jakości płynu solarnego jest kluczowym krokiem w corocznej konserwacji instalacji grzewczej. Płyn solarny, który pełni rolę nośnika energii cieplnej, podlega różnym procesom chemicznym oraz fizycznym w trakcie eksploatacji. Regularne monitorowanie jego stanu pozwala uniknąć problemów, takich jak korozja elementów instalacji czy obniżenie efektywności energetycznej. Zgodnie z normami branżowymi, takim jak norma EN 12975, jakość płynu musi spełniać określone parametry, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu. Praktyczne przykłady obejmują analizę pH, zawartości inhibitorów korozji oraz innych dodatków chemicznych, które mogą wpływać na funkcjonalność instalacji. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, zaleca się wymianę płynu, co zwiększy żywotność instalacji i poprawi jej efektywność energetyczną.

Pytanie 4

Z informacji zawartych w dokumentacji wynika, że roczne wydatki na energię elektryczną w obiekcie użyteczności publicznej wynoszą 6000 zł. Inwestor postanowił zamontować na dachu budynku system paneli fotowoltaicznych, aby obniżyć te wydatki. Dzięki temu koszty zużycia energii elektrycznej będą niższe o 75%. Jaką kwotę będzie płacił za energię elektryczną po przeprowadzeniu tej inwestycji?

A. 5975 zł

B. 1500 zł

C. 4500 zł

D. 5925 zł

Poprawna odpowiedź to 1500 zł, ponieważ inwestor decydując się na montaż paneli fotowoltaicznych, zmniejsza swoje roczne koszty energii elektrycznej o 75%. To oznacza, że po wdrożeniu systemu będzie płacił jedynie 25% pierwotnej kwoty rachunków. Wyliczenie jest proste: 25% z 6000 zł to 1500 zł (6000 zł x 0,25 = 1500 zł). Instalacja paneli fotowoltaicznych to nie tylko sposób na redukcję kosztów, ale również na zredukowanie śladu węglowego budynku, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej. Panele fotowoltaiczne przekształcają energię słoneczną w energię elektryczną, co może znacząco obniżyć zależność od zewnętrznych dostawców energii. Przed podjęciem decyzji o inwestycji warto przeprowadzić analizę techniczną i ekonomiczną, aby oszacować potencjalne oszczędności oraz czas zwrotu z inwestycji, co jest kluczowe w kontekście długoterminowego planowania finansowego budynków użyteczności publicznej.

Pytanie 5

Jak określa się rurę łączącą najwyżej usytuowaną część systemu wodnego kotła c.o. na drewno kawałkowe z przestrzenią powietrzną otwartego naczynia wzbiorczego?

A. Odpowietrzająca

B. Bezpieczeństwa

C. Przelewowa

D. Informacyjna

Rura bezpieczeństwa jest kluczowym elementem systemów grzewczych, szczególnie w kotłach c.o. na drewno kawałkowe. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznego odprowadzenia nadmiaru wody lub pary wodnej do naczynia wzbiorczego, co jest niezbędne w sytuacji, gdy ciśnienie w kotle przekracza dopuszczalne wartości. W przypadku awarii lub nadmiernego ogrzewania, rura ta chroni system przed uszkodzeniami, zapobiegając niekontrolowanemu wzrostowi ciśnienia. Przykład praktyczny: w kotłach o dużej mocy, rura bezpieczeństwa jest niezbędna do zapewnienia odpowiedniego chłodzenia i ochrony przed potencjalnym wybuchem. Warto również zwrócić uwagę na normy PN-EN 303-5, które regulują wymagania dotyczące systemów grzewczych, w tym zasady dotyczące rur bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu rur bezpieczeństwa oraz ich drożności, aby zapewnić pełną funkcjonalność i bezpieczeństwo systemu grzewczego.

Pytanie 6

Aby uniknąć wydostawania się wody z zasobnika podczas wymiany zużytej anody, która znajduje się w górnej części zasobnika, należy zakręcić zawór na

A. wylocie zasobnika i opróżnić zasobnik

B. wlocie zasobnika i wypuścić około 4 l wody z zasobnika

C. wlocie oraz na wylocie zasobnika i wypuścić około 4 l wody z zasobnika

D. wlocie oraz na wylocie zasobnika i opróżnić zasobnik

Zamknięcie tylko wylotu lub wlotu zasobnika może prowadzić do poważnych problemów związanych z bezpieczeństwem i funkcjonalnością systemu. W przypadku, gdy zamkniemy tylko jeden z zaworów, a zasobnik pozostanie wypełniony wodą, może dojść do niebezpiecznego wzrostu ciśnienia wewnętrznego, co stwarza ryzyko uszkodzenia zasobnika lub związanych z nim komponentów. Opróżnienie zasobnika do zera często jest niepraktyczne oraz czasochłonne, a oprócz tego może prowadzić do niepotrzebnych strat wody oraz kosztów. Z kolei pominięcie wypuszczenia wody przy zamknięciu tylko na wlocie sprawia, że woda pozostaje w zasobniku, co nie pozwala na efektywne przeprowadzenie wymiany anody. Wymiana anody w zasobniku powinno być przeprowadzane według dobrych praktyk, które nakładają obowiązek wykonania wszystkich kroków minimalizujących ryzyko wycieków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde nieprawidłowe działanie może prowadzić do uszkodzenia instalacji oraz potencjalnych wypadków, dlatego ważne jest, aby podczas takich operacji przestrzegać ustalonych procedur i standardów bezpieczeństwa.

Pytanie 7

Kolektor solarny umieszczony na dachu obiektu powinien być skierowany w stronę

A. południową

B. północną

C. wschodnią

D. zachodnią

Odpowiedź 'południowym' jest prawidłowa, ponieważ kolektory słoneczne powinny być zorientowane w kierunku południowym, aby maksymalizować ilość otrzymywanej energii słonecznej w ciągu dnia. W Polsce, gdzie występuje znacząca ilość dni słonecznych, orientacja południowa pozwala na optymalne wykorzystanie promieniowania słonecznego, co przekłada się na efektywność systemu grzewczego lub produkcji energii elektrycznej. Kolektory słoneczne, umieszczone na dachu w takiej orientacji, mogą zwiększyć wydajność o 15-30% w porównaniu do kierunków alternatywnych, takich jak wschód czy zachód. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie kąta nachylenia kolektora, który w przypadku orientacji południowej powinien wynosić około 30-45 stopni. Warto także zwrócić uwagę na przeszkody, takie jak inne budynki czy drzewa, które mogą rzucać cień na kolektor, co dodatkowo wpływa na jego wydajność. Zastosowanie tej wiedzy w projektowaniu systemów solarnych jest kluczowe dla efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 8

Stacja napełniająca zasilana energią słoneczną działa z prędkością 3 dm³/s. Jaką maksymalną objętość może napełnić w przeciągu dwóch godzin?

A. 21,60 m³

B. 6,00 m³

C. 10,80 m³

D. 32,40 m³

Stacja napełniająca o wydajności 3 dm³/s oznacza, że jest w stanie napełnić 3 decymetry sześcienne w każdą sekundę. Przez dwie godziny, co równa się 7200 sekund, całkowita objętość napełniona wynosi 3 dm³/s × 7200 s = 21600 dm³, co po przeliczeniu na metry sześcienne daje 21,6 m³. Zrozumienie przeliczeń jednostek objętości jest kluczowe w inżynierii i zarządzaniu projektami, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania. W praktyce, obliczenie przepływu cieczy i wydajności urządzeń jest stosowane w systemach hydraulicznych, instalacjach wodociągowych oraz wielu innych branżach, gdzie zarządzanie zasobami wodnymi jest priorytetem. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają regularne monitorowanie wydajności systemów napełniających, aby zapewnić ich optymalną efektywność oraz zminimalizować straty. Warto również znać normy dotyczące zużycia wody i energii, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 9

Optymalne warunki dla energetyki wiatrowej występują na obszarach, gdzie klasa szorstkości wynosi

A. 1,5

B. 2,0

C. 1,0

D. 2,5

Odpowiedź 1,0 jest na pewno trafiona. Klasa szorstkości terenu ma mega znaczenie dla tego, jak dobrze będą działać turbiny wiatrowe. Jak mówimy o klasie szorstkości, to chodzi głównie o to, jak wygląda powierzchnia terenu, która z kolei wpływa na to, jak wiatr się porusza i jaką ma prędkość. Przy klasie szorstkości 1,0 mamy super gładki teren, co sprawia, że opór powietrza jest bardzo mały. Wiatr może sobie spokojnie przepływać, co jest ważne dla lepszej produkcji energii. Z tego, co pamiętam, standardy, takie jak IEC 61400-1, mówią, że najlepsze miejsca na farmy wiatrowe to te z niską szorstkością. Dzięki temu mamy mniej turbulencji i stabilniejszy przepływ wiatru. Na przykład, otwarte tereny, takie jak pola czy wody, są idealne, bo pozwalają turbinom na osiągnięcie wyższej wydajności. Dlatego klasa szorstkości 1,0 jest naprawdę najlepszym wyborem, jeśli chodzi o energetykę wiatrową.

Pytanie 10

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż wartość całkowitego rocznego zużycia ciepła.

Wielkość	Wartość	Jednostka miary
Ogrzewana powierzchnia	150	m²
Średnia wysokość pomieszczeń	2,6	m
Jednostkowe zapotrzebowanie na moc cieplną	50	W/m²
Zapotrzebowanie na moc do ogrzewania	7,5	kW
Jednostkowe zużycie ciepła do ogrzewania	120	kWh/(m²·a)
Roczne zużycie ciepła do ogrzewania	18 000	kWh/a
Liczba mieszkańców	4	-
Obliczeniowe zużycie c.w.u.	55	dm³/(osoba·d)
Roczne zużycie c.w.u.	80	m³
Roczne zużycie ciepła do przygotowania c.w.u.	3600	kWh/a

A. 7,5 kW/a

B. 21 600 kWh/a

C. 3 600 kWh/a

D. 18 000 kWh/a

No dobra, 21 600 kWh/a to rzeczywiście poprawna odpowiedź. To wynik, który dostajemy, gdy sumujemy dwa kluczowe elementy, czyli zużycie na ogrzewanie i ciepłą wodę użytkową. W praktyce, te obliczenia są mega ważne do oceny efektywności energetycznej budynków. Są też zgodne z normami, takimi jak PN-EN 12831, która mówi o tym, jak obliczać zapotrzebowanie na ciepło. Pamiętaj, że musisz uwzględnić wszystkie źródła ciepła i potrzeby użytkowników, żeby lepiej oszacować całkowite zużycie energii. Fajnie też zwrócić uwagę na izolację termiczną i nowoczesne systemy grzewcze, bo to może mocno pomóc zmniejszyć roczne zużycie energii. A tak w ogóle? Dobre zarządzanie zużyciem energii i optymalizacja systemów grzewczych to też kroki w stronę redukcji emisji CO2, co jest zgodne z globalnymi celami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 11

Aby instalacja solarna osiągnęła maksymalną wydajność cieplną w okresie letnim, kolektor słoneczny powinien być zainstalowany na

A. północnej stronie dachu pod kątem 30°

B. północnej stronie dachu pod kątem 60°

C. południowej stronie dachu pod kątem 30°

D. południowej stronie dachu pod kątem 60°

Usytuowanie kolektora słonecznego na południowej połaci dachu w kącie nachylenia 30° jest optymalne dla maksymalizacji wydajności cieplnej instalacji solarnej w okresie letnim. Południowa ekspozycja zapewnia najlepszy dostęp do promieni słonecznych w ciągu dnia, co jest kluczowe dla generowania energii cieplnej. Kąt nachylenia 30° umożliwia efektywne wychwytywanie promieniowania słonecznego, minimalizując jednocześnie straty spowodowane odbiciem światła. Dodatkowo, taki kąt nachylenia jest zgodny z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które wskazują, że dla instalacji solarnych montowanych w strefie umiarkowanej, kąt nachylenia powinien wynosić od 30° do 45°, co zwiększa efektywność absorpcji energii słonecznej. W praktyce, zastosowanie tego typu konfiguracji skutkuje wyższą temperaturą czynnika grzewczego i większą produkcją energii, co pozwala na lepsze zaspokojenie potrzeb cieplnych budynków w okresie letnim, a także na oszczędności w kosztach energii.

Pytanie 12

Jaką moc wygeneruje moduł fotowoltaiczny o parametrach znamionowych U = 30 V, I = 10 A, gdy zostanie zaciśnięty, a nasłonecznienie wyniesie M_e = 1000 W/m²?

A. 0 W

B. 1 000 W

C. 300 W

D. 30 W

Odpowiedzi 30 W, 300 W i 1000 W są nietrafione, bo opierają się na błędnym rozumieniu działania paneli fotowoltaicznych. Zaczynając od 30 W, to niby rozsądne, ale ta moc zakłada, że wszystko działa jak należy - napięcie i prąd są w porządku. Ale w przypadku zwarcia napięcie spada do zera, więc nie ma mowy o jakiejkolwiek produkcji mocy. Jeśli chodzi o 300 W, to nie wygląda najgorzej przy 10 A i 30 V, ale znowu - w sytuacji zwarcia napięcia nie ma, więc moc znów wynosi 0 W. A co z 1000 W? To bardziej maksymalne osiągi przy dobrym nasłonecznieniu, a nie w przypadku zwarcia, które całkowicie blokuje produkcję energii. Kluczowe jest, by pamiętać, że moc elektryczna to wynik P = U * I, więc obie wartości muszą być obecne, żeby coś zaistniało. Inżynierowie, patrząc na problemy ze zwarciami, muszą też myśleć o temperaturze czy o tym, jak różne czynniki wpływają na systemy PV.

Pytanie 13

Aby osiągnąć optymalną efektywność w słonecznej instalacji grzewczej do podgrzewania wody w basenie podczas lata, kolektory powinny być ustawione w stosunku do poziomu pod kątem

A. 30°

B. 60°

C. 90°

D. 45°

Kąt nachylenia kolektorów słonecznych jest kluczowym parametrem wpływającym na ich wydajność. Ustawienie kolektorów pod kątem 30° w sezonie letnim pozwala na optymalne wykorzystanie promieni słonecznych, które w tym okresie są najbardziej intensywne i wysoko na niebie. W Polsce, która znajduje się na szerokości geograficznej około 52°N, ten kąt jest zgodny z zaleceniami ekspertów w dziedzinie energii odnawialnej. Przy takim nachyleniu kolektory są w stanie maksymalnie zbierać energię słoneczną, co przekłada się na efektywniejszy proces podgrzewania wody w basenie. Zastosowanie tego standardowego kąta nachylenia pozwala nie tylko na zwiększenie wydajności instalacji, ale także na obniżenie kosztów eksploatacyjnych, co jest istotne dla użytkowników. W praktyce, dostosowanie kąta nachylenia do warunków lokalnych i pory roku jest elementem dobrych praktyk w projektowaniu systemów solarnych.

Pytanie 14

Do kotła, który spala zrębki, można za jednym razem załadować 0,5 m³ paliwa. W ciągu 24 godzin kocioł powinien być załadowany 3 razy. Jaki będzie tygodniowy koszt paliwa, jeśli jego cena za 1 m³ wynosi 50,00 zł?

A. 525,00 zł

B. 150,00 zł

C. 50,00 zł

D. 25,00 zł

Obliczenie tygodniowego kosztu paliwa jest kluczowe w kontekście zarządzania efektywnością energetyczną kotłów. W przypadku przedstawionego pytania, najpierw obliczamy, ile paliwa kocioł potrzebuje w ciągu jednego dnia. Kiedy załadujemy 0,5 m³ paliwa trzy razy dziennie, otrzymujemy 1,5 m³ dziennie. Aby przeanalizować zużycie w ciągu tygodnia, należy pomnożyć tę wartość przez 7 dni, co daje 10,5 m³. Następnie, aby obliczyć koszt, pomnożono tę ilość przez cenę jednostkową paliwa, wynoszącą 50,00 zł za 1 m³. W ten sposób uzyskujemy tygodniowy koszt paliwa wynoszący 525,00 zł. Takie obliczenia są przydatne nie tylko w kontekście zarządzania kosztami, ale również w procesach planowania budżetu i efektywności energetycznej. W branży energetycznej kluczowe jest monitorowanie zużycia paliwa oraz kosztów, co pozwala na optymalizację procesów grzewczych i podejmowania świadomych decyzji dotyczących inwestycji w efektywne źródła energii.

Pytanie 15

Jeśli prędkość wiatru zwiększyła się dwukrotnie, to turbina wiatrowa będzie mogła wygenerować

A. osiem razy więcej energii

B. dwa razy więcej energii

C. cztery razy więcej energii

D. szesnaście razy więcej energii

Odpowiedź "osiem razy więcej energii" jest prawidłowa, ponieważ moc generowana przez turbinę wiatrową jest proporcjonalna do sześcianu prędkości wiatru. Zgodnie z równaniem moc = 1/2 * gęstość powietrza * powierzchnia wirnika * prędkość^3, zauważamy, że podwajając prędkość wiatru (2v), moc staje się (1/2 * gęstość powietrza * powierzchnia wirnika * (2v)^3), co sprowadza się do 8 * (1/2 * gęstość powietrza * powierzchnia wirnika * v^3). W praktyce oznacza to, że nawet niewielkie zmiany w prędkości wiatru mogą znacząco wpłynąć na generowaną moc. To zjawisko jest kluczowe w projektowaniu i eksploatacji turbin wiatrowych, co potwierdzają liczne badania i dane operacyjne, które pokazują, że optymalizacja ustawienia turbin względem kierunku i siły wiatru może przynieść znaczne korzyści w zakresie efektywności energetycznej. Dlatego też, znajomość tych zależności jest istotna dla inżynierów i specjalistów pracujących w branży energetyki odnawialnej.

Pytanie 16

Czym są zrębki?

A. odpady powstałe podczas pielęgnacji drzew

B. mieszanina trocin i kleju

C. wióry z obróbki drewna

D. rozdrobnione pnie i gałęzie drzew

Zrębki to materiał pochodzący z rozdrobnienia pni i gałęzi drzew, co sprawia, że są jednym z istotnych produktów w kontekście zarządzania drewnem. W procesie tym wykorzystuje się rębaki do drewna, które skutecznie rozdrabniają większe fragmenty drzewa na mniejsze kawałki. Zrębki mają szerokie zastosowanie – często używane są jako biomasa do produkcji energii odnawialnej, co przyczynia się do zmniejszenia emisji CO2 w porównaniu do tradycyjnych paliw kopalnych. W ogrodnictwie stanowią doskonały materiał mulczujący, który pomaga w zatrzymywaniu wilgoci w glebie oraz w ograniczeniu wzrostu chwastów. Zrębki są również wykorzystywane do poprawy struktury gleby, co sprzyja wzrostowi roślin. W kontekście branżowym, zrębki mogą być klasyfikowane według ich wielkości i jakości, co wpływa na ich wartość rynkową oraz zastosowania. W Polsce coraz częściej stosuje się zrębki w elektrowniach biomasowych, co pokazuje rosnące zainteresowanie odnawialnymi źródłami energii.

Pytanie 17

Materiał o najwyższym współczynniku absorpcji spośród wymienionych to

A. czarna farba

B. blacha miedziana

C. blacha aluminiowa

D. czarny chrom

Czarny chrom to naprawdę ciekawy materiał, bo ma super wysoką zdolność do pochłaniania światła. Dlatego świetnie sprawdza się wszędzie tam, gdzie potrzebujemy zminimalizować odbicie. Jak pomyślisz o optyce, to czarny chrom często trafia do filtrów optycznych czy różnych części aparatów fotograficznych. W porównaniu do czarnej farby, która też jest dobra, czarny chrom radzi sobie znacznie lepiej, jeśli chodzi o efektywność absorpcji. To dlatego w przemyśle często sięga się po czarny chrom, zwłaszcza w projektach, które wymagają precyzyjnego działania. W instrumentach naukowych i technologicznych jego jakość i działanie są naprawdę kluczowe.

Pytanie 18

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ miesięczne koszty pokrycia strat energii w zbiorniku SB-200. Przyjmij, że: 1 miesiąc = 30 dni, koszt 1 kWh = 0,50 zł, temperatura wody w zbiorniku 60°C.

Typ wymiennika		SB-200 SBZ-200	SB-250 SBZ-250	SB-300 SBZ-300
Pojemność znamionowa	l	200	250	300
Ciśnienie znamionowe	MPa	zbiornik 0,6, wężownice 1,0
Moc wężownicy dolnej/górnej*	kW	40/29	37/31	53/31
Dobowa energia**	kWh	2,0	2,1	2,7
* Przy parametrach 80/10/45 °C
** Przy utrzymaniu stałej temperatury wody 60 °C

A. 12,00 zł

B. 30,00 zł

C. 60,00 zł

D. 45,00 zł

Poprawna odpowiedź to 30,00 zł, co wynika z prawidłowego zastosowania wzoru na obliczenie miesięcznych kosztów pokrycia strat energii. Aby obliczyć miesięczne koszty, należy wziąć pod uwagę dobowe straty energii, które w przypadku zbiornika SB-200 wynoszą 2 kWh. Następnie, mnożymy tę wartość przez liczbę dni w miesiącu, co daje 60 kWh (2 kWh x 30 dni). Koszt energii elektrycznej wynosi 0,50 zł za kWh, co prowadzi do obliczenia 60 kWh x 0,50 zł = 30 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, ponieważ pozwala na realistyczne oszacowanie kosztów eksploatacyjnych systemów grzewczych i zbiorników. Wiedza ta jest istotna w kontekście optymalizacji kosztów operacyjnych oraz efektywności energetycznej. W praktyce, aby zminimalizować straty energii, można stosować różne metody izolacji zbiorników oraz monitorowania temperatury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 19

Jaki typ kotła powinien być użyty do spalania pelletu?

A. Z podajnikiem tłokowym

B. Zgazowujący

C. Z podajnikiem ślimakowym

D. Zasypowy

Kocioł z podajnikiem ślimakowym jest optymalnym rozwiązaniem do spalania pelletu, ponieważ umożliwia automatyczne i precyzyjne podawanie paliwa do komory spalania. Podajniki ślimakowe są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić stały i kontrolowany przepływ pelletu, co przekłada się na efektywność energetyczną i minimalizację strat ciepła. W praktyce tego typu kotły mogą być stosowane zarówno w systemach grzewczych dla domów jednorodzinnych, jak i w większych instalacjach przemysłowych. Dzięki zastosowaniu podajników ślimakowych, użytkownicy mogą cieszyć się wygodą automatycznego załadunku paliwa oraz mniejszą ilością ręcznej obsługi. Dodatkowo, kotły te często wyposażane są w systemy sterowania, które monitorują temperaturę i ilość podawanego paliwa, co pozwala na dalsze zwiększenie wydajności i oszczędności paliwa. W wielu krajach, w tym w Polsce, tego typu kotły są zgodne z normami ekologicznymi i wydajnościowymi, co czyni je odpowiednim wyborem dla osób dbających o środowisko oraz chcących korzystać z odnawialnych źródeł energii.

Pytanie 20

Całkowity koszt materiałów do zainstalowania systemu pompy ciepła wynosi 62 000 zł, a koszt sprzętu to 8 900 zł. Wiedząc, że koszt robocizny wynosi 20 % wartości materiałów, oblicz całkowitą wartość inwestycji?

A. 74 400 zł

B. 86 800 zł

C. 70 900 zł

D. 83 300 zł

Aby obliczyć całkowitą wartość inwestycji w instalację pompy ciepła, należy zsumować koszty materiałów, sprzętu oraz robocizny. Koszt materiałów wynosi 62 000 zł, a koszt sprzętu to 8 900 zł. Robocizna została ustalona na 20% wartości materiałów, co daje 12 400 zł (20% z 62 000 zł). Zatem całkowity koszt inwestycji obliczamy jako: 62 000 zł (materiały) + 8 900 zł (sprzęt) + 12 400 zł (robocizna) = 83 300 zł. Wyliczenia te są zgodne z praktykami stosowanymi w branży budowlanej, gdzie szczegółowe rozliczenia kosztów są kluczowe dla zarządzania projektami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na umiejętnym planowaniu budżetu inwestycyjnego oraz przewidywaniu kosztów całkowitych przed rozpoczęciem prac, co jest niezbędne dla uniknięcia nieprzewidzianych wydatków i utrzymania rentowności projektu.

Pytanie 21

Jaką objętość może uzupełnić solarna stacja napełniająca, działająca z efektywnością 3 dm3/s, w ciągu dwóch godzin?

A. 6,00 m3

B. 10,80 m3

C. 21,60 m3

D. 32,40 m3

Poprawna odpowiedź to 21,60 m³, co można obliczyć w sposób następujący: stacja napełniająca ma wydajność 3 dm³/s. Aby obliczyć, ile wody stacja może napełnić w ciągu dwóch godzin, najpierw przeliczamy czas na sekundy. Dwa godziny to 2 × 60 minut × 60 sekund = 7200 sekund. Następnie obliczamy całkowitą objętość wody, mnożąc wydajność przez czas: 3 dm³/s × 7200 s = 21600 dm³. Przy przeliczeniu jednostek z dm³ na m³ (1 m³ = 1000 dm³) otrzymujemy 21,60 m³. W praktyce taki kalkulator objętości jest niezwykle przydatny przy projektowaniu systemów nawadniających, instalacji wodociągowych czy też w kontekście zarządzania zasobami wodnymi, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla efektywności i oszczędności. Wiedza o wydajności systemów napełniających jest również istotna w regulacjach dotyczących ochrony środowiska oraz zasobów wodnych.

Pytanie 22

Turbina, która posiada dwie lub trzy długie, smukłe łopatki o kształcie parabolicznym, łączące się u góry i dołu osi obrotu, wykorzystywana do pozyskiwania energii wiatru, to turbina

A. Giromil

B. Darrieusa

C. Magnusa

D. Savoniusa

Odpowiedzi Magnusa, Giromil oraz Savonius odzwierciedlają różne typy turbin wiatrowych, które mają swoje unikalne cechy i zastosowania, ale nie pasują do opisanego w pytaniu schematu. Turbina Magnusa, znana z wykorzystania efektu Magnusa, składa się z cylindrycznych elementów, które obracają się pod wpływem wiatru, co pozwala na generowanie siły nośnej. Jest to zupełnie inna zasada działania niż w przypadku turbiny Darrieusa, która polega na obrotach łopat wokół pionowej osi. Z kolei turbina Giromil, która jest mniej powszechna, jest zbudowana z łopat, które mają specyficzny kształt, ale nie charakteryzują się paraboliczną formą, jak wymaga opis pytania. Turbina Savoniusa, będąca jedną z najprostszych konstrukcji, działa na zasadzie zbierania wiatru w wklęsłych łopatkach, co również nie odpowiada opisowi turbiny Darrieusa. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą obejmować mylenie konstrukcji turbin oraz nieprawidłowe przypisywanie funkcji i zastosowań do niewłaściwych typów turbin. Kluczowe jest zrozumienie, że różne konstrukcje turbin wiatrowych są projektowane z myślą o różnych warunkach wiatrowych i efektywności, co czyni ich wybór krytycznym dla uzyskania optymalnych wyników w produkcji energii.

Pytanie 23

Jakie jest optymalne nachylenie kolektora słonecznego zamontowanego na fasadzie budynku na konsoli ściennej?

A. 45°

B. 70°

C. 30°

D. 65°

Kąt nachylenia kolektora słonecznego ma kluczowe znaczenie dla efektywności jego działania. W przypadku montażu na fasadzie budynku, zalecany kąt wynoszący 45° sprzyja optymalnemu wykorzystaniu promieniowania słonecznego przez większość roku. Taki kąt pozwala na maksymalne naświetlenie kolektora zarówno w okresie letnim, kiedy słońce jest wysoko na niebie, jak i w zimie, gdy jego kąt padania jest niższy. Dodatkowo, kąt 45° ułatwia również odprowadzanie śniegu i wody deszczowej, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń systemu. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie lokalnych warunków klimatycznych oraz orientacji budynku, co może wpłynąć na ostateczny wybór kąta nachylenia. W kontekście standardów, zaleca się konsultację z fachowcami, którzy mogą przeprowadzić symulacje lub analizy, aby dostosować kąt do specyficznych warunków konkretnego miejsca. Wiedza ta jest niezbędna dla osób zajmujących się projektowaniem i instalacją systemów fotowoltaicznych oraz solarnych.

Pytanie 24

Jakie urządzenie jest używane do pomiaru natężenia przepływu czynnika roboczego w słonecznej instalacji grzewczej?

A. refraktometr

B. higrometr

C. rotametr

D. manometr

Rotametr jest przyrządem pomiarowym, który służy do określenia natężenia przepływu cieczy lub gazów w instalacjach przemysłowych, w tym w słonecznych systemach grzewczych. Działa na zasadzie pomiaru przepływu w odpowiednio ukształtowanej rurze, w której porusza się pływak. Wraz ze wzrostem natężenia przepływu pływak unosi się wyżej w rurze, co jest wskaźnikiem przepływu. Rotametry są szeroko stosowane w różnych branżach, w tym w energetyce odnawialnej, gdzie precyzyjny pomiar przepływu czynnika roboczego jest kluczowy dla efektywności systemu. W kontekście instalacji solarnych, rotametry mogą pomóc w optymalizacji wydajności, zapewniając, że odpowiednia ilość medium roboczego przepływa przez kolektory słoneczne, co ma bezpośredni wpływ na efektywność konwersji energii słonecznej na ciepło. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie rotametrów oraz monitorowanie ich stanu technicznego, aby zapewnić dokładne pomiary i zapobiec ewentualnym awariom systemu.

Pytanie 25

W standardowych warunkach temperaturowych i ciśnieniowych (STC) do uzyskania mocy nominalnej systemu na poziomie 1 kWp potrzebna będzie powierzchnia 1 m² modułu, który cechuje się teoretyczną efektywnością wynoszącą 100%. Przeciętna efektywność paneli krystalicznych dostępnych na rynku wynosi około 14%. Dlatego, aby stworzyć farmę fotowoltaiczną o mocy 1 MWp z paneli o tej efektywności nominalnej, całkowita powierzchnia powinna wynosić w przybliżeniu

A. 4 tys. m2

B. 7 tys. m2

C. 10 tys. m2

D. 14 tys. m2

Aby uzyskać moc nominalną 1 MWp za pomocą paneli fotowoltaicznych o sprawności 14%, należy obliczyć powierzchnię potrzebną do ich zainstalowania. Moc nominalna systemu na poziomie 1 kWp wymaga 1 m² modułu o 100% sprawności. Przy sprawności 14% jeden panel o mocy 1 kWp potrzebuje 1 m²/0,14, co daje około 7,14 m² na 1 kWp. Zatem na uzyskanie 1 MWp potrzebujemy 1000 kWp * 7,14 m²/kWp, co daje 7142 m², co można zaokrąglić do 7000 m². To obliczenie jest zgodne z praktykami w branży fotowoltaicznej, które uwzględniają efektywność modułów i ich rozmieszczenie. W praktyce, podczas projektowania farmy fotowoltaicznej, należy również uwzględnić strefy dostępu, unikanie cieniowania oraz odpowiednie ułożenie paneli, co może wpływać na rzeczywistą powierzchnię zajmowaną przez instalację. Dobrze zaprojektowana farma uwzględnia te czynniki, co prowadzi do optymalizacji produkcji energii elektrycznej.

Pytanie 26

W trakcie lutowania rur i złączek miedzianych wykorzystywane jest zjawisko

A. kawitacji

B. kapilarne

C. grawitacji

D. kohezji

Lutowanie złączek i rur miedzianych to całkiem ciekawa sprawa! Używamy tutaj zjawiska kapilarnego, co oznacza, że ciecz potrafi wciągać się w wąskie szczeliny między elementami. Kiedy lutujemy, topnik i stop lutowniczy wypełniają te przerwy, dzięki czemu wszystko mocno się trzyma. To naprawdę ważne, bo dobrze wykonane lutowanie ma wpływ na jakość połączeń i ich wytrzymałość. Przykładem może być sytuacja, gdy zakładamy system wodociągowy – jeżeli lutowanie jest zrobione porządnie, to unikniemy nieprzyjemnych wycieków. Warto pamiętać, żeby starannie przygotować wszystkie powierzchnie, używać odpowiednich topników i dbać o właściwą temperaturę. Takie szczegóły pokazują, jak ważne jest to zjawisko kapilarne w praktyce. W naszej branży, zwłaszcza w budownictwie, standardy jak ISO 9001 podkreślają, jak istotna jest jakość lutowania dla bezpieczeństwa i niezawodności systemów.

Pytanie 27

W trakcie przeglądu technicznego komponentu chłodniczego w pompie ciepła nie wykonuje się analizy

A. parametrów cieczy roboczej

B. szczelności w obiegu roboczym

C. stanu przewodów rurowych i połączeń

D. ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym

Odpowiedź, że przegląd techniczny części chłodniczej pompy ciepła nie obejmuje kontroli ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym, jest prawidłowa. Podczas standardowych przeglądów technicznych skupiamy się na elementach, które mają bezpośredni wpływ na wydajność i bezpieczeństwo systemu chłodzenia. Kontrola szczelności w obiegu roboczym jest kluczowa, ponieważ nieszczelności mogą prowadzić do utraty czynnika chłodniczego, co bezpośrednio wpływa na efektywność pracy pompy ciepła. Stan przewodów rurowych i połączeń również wymaga szczególnej uwagi, gdyż ich uszkodzenia mogą skutkować wyciekami lub ograniczeniem przepływu czynnika. Parametry cieczy roboczej, takie jak temperatura i ciśnienie czynnika, są krytyczne dla prawidłowego działania układu. Naczynie wzbiorcze natomiast działa na zasadzie kompensacji ciśnienia w systemie hydraulicznym, co oznacza, że jego ciśnienie nie jest bezpośrednio związane z efektywnością pracy części chłodniczej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej eksploatacji i konserwacji pomp ciepła.

Pytanie 28

Przy wymianie kolektora słonecznego, koszt zakupu materiałów wyniósł 1600 zł, wartość pracy według wykonawcy została oszacowana na 240 zł, a wydatki na użycie sprzętu to 150 zł. Jaką wartość narzutu kosztów można obliczyć od nabytych materiałów, które stanowią 12%?

A. 210,00 zł

B. 46,80 zł

C. 238,80 zł

D. 192,00 zł

Aby obliczyć wartość narzutu kosztów od zakupionych materiałów, musimy znać całkowity koszt materiałów oraz procent narzutu. W tym przypadku koszt materiałów wynosi 1600 zł, a narzut to 12%. Narzut obliczamy, mnożąc koszt materiałów przez procent narzutu wyrażony jako ułamek: 1600 zł * 0,12 = 192 zł. Oznacza to, że do kosztów materiałów należy doliczyć 192 zł jako narzut. Przykładem praktycznego zastosowania tego typu obliczeń może być sytuacja, w której wykonawca musi uwzględnić narzut w ofercie dla klienta, aby pokryć koszty ogólne, a także przewidywane zyski. Dobrą praktyką w branży budowlanej i instalacyjnej jest zawsze precyzyjne obliczenie kosztów i narzutów, aby uniknąć nieporozumień oraz zapewnić rentowność projektu. Użycie właściwych wskaźników kosztowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektu.

Pytanie 29

Turbina wiatrowa typu VAWT charakteryzuje się osią obrotu

A. zmienną

B. pionową

C. kośną

D. poziomą

Turbina wiatrowa typu VAWT (Vertical Axis Wind Turbine) jest zaprojektowana w taki sposób, aby jej oś obrotu była pionowa. Taki układ konstrukcyjny ma kilka istotnych zalet, które czynią go atrakcyjnym rozwiązaniem w zastosowaniach wiatrowych. Przede wszystkim, pionowa oś obrotu pozwala na efektywniejsze wykorzystywanie wiatru z różnych kierunków, co jest szczególnie ważne w obszarach, gdzie kierunek wiatru jest zmienny. Dodatkowo, turbiny VAWT są mniej wrażliwe na turbulencje, co zwiększa ich wydajność w warunkach miejskich. Można je instalować w miejscach o ograniczonej przestrzeni, a ich konstrukcja zwykle nie wymaga skomplikowanych systemów kierowania, jak ma to miejsce w turbinach HAWT (Horizontal Axis Wind Turbines). Przykłady zastosowania turbin typu VAWT obejmują instalacje na dachach budynków oraz w parkach wiatrowych w miastach, gdzie tradycyjne turbiny mogą być mniej efektywne.

Pytanie 30

Jakie urządzenie należy zastosować do określenia temperatury zamarzania cieczy solarnej?

A. anemometr.

B. wiskozymetr.

C. refraktometr.

D. fluksometr.

Refraktometr jest narzędziem pomiarowym, które służy do określenia współczynnika załamania światła cieczy, co jest kluczowe w kontekście pomiaru progu zamarzania cieczy solarnej. Ciecz solarna, zazwyczaj na bazie glikolu, musi spełniać określone parametry, aby zapewnić efektywne działanie systemów solarnych w zimie. Pomiar współczynnika załamania pozwala na ocenę stężenia roztworu i jego właściwości termicznych. Przy użyciu refraktometru można dokładnie ustalić, przy jakiej temperaturze ciecz zaczyna zamarzać, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania instalacji. Przykładem może być zastosowanie refraktometru w systemach grzewczych, gdzie monitorowanie właściwości cieczy chłodzącej pozwala na optymalizację wydajności systemu i zapobieganie uszkodzeniom spowodowanym zamarznięciem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne sprawdzanie stanu cieczy roboczych, co może przyczynić się do dłuższej żywotności systemów solarnych oraz ich efektywności. Wspieranie procesów decyzyjnych na podstawie dokładnych pomiarów jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju technologii odnawialnych.

Pytanie 31

Który z typów kolektorów słonecznych, używany w systemie do wspierania ogrzewania wody użytkowej i ogrzewania obiektu, charakteryzuje się najwyższą efektywnością w czasie wspomagania ogrzewania obiektu?

A. Rurowy typu heat-pipe

B. Rurowy próżniowy

C. Płaski cieczowy

D. Płaski gazowy

Rurowe kolektory typu heat-pipe to naprawdę mocny wybór, zwłaszcza zimą. Ich sprawność wtedy jest na najwyższym poziomie, co czyni je świetnym wsparciem dla ogrzewania budynku. Działają tak, że ciecz w rurze paruje, gdy dostaje ciepło ze słońca, a potem skrapla się w wymienniku ciepła. Z mojego doświadczenia wynika, że to super rozwiązanie, bo nawet w niskich temperaturach potrafią skutecznie odbierać ciepło. Warto wspomnieć, że takie kolektory świetnie sprawdzają się w miejscach jak baseny czy hotele, gdzie zapotrzebowanie na ciepło jest spore. Jeśli chodzi o normy branżowe, to przy pomocy takich jak EN 12975 można sprawdzić ich skuteczność w różnych warunkach. No i coraz częściej pojawiają się w projektach ekologicznych, gdzie efektywność energetyczna to podstawa. Czyli, generalnie, bardzo dobry wybór na dziś.

Pytanie 32

Na podstawie danych producenta rur ogrzewania podłogowego zawartych w tabeli określ maksymalne ciśnienie robocze.

Material	PE-RT/EVOH/PE-RT, PE-RT/AL/PE-RT
Średnice	DN/OD 16, 18 mm
Ciśnienie nominalne	PN 6 (bar) klasa 4, 20-60 °C
Długości handlowe	Zwoje 200, 400 m

A. 16 barów.

B. 4 bary.

C. 6 barów.

D. 18 barów.

Odpowiedź 6 barów jest poprawna, ponieważ zgodnie z danymi producenta rur ogrzewania podłogowego, maksymalne ciśnienie robocze dla rur wykonanych z materiałów PE-RT/EVOH/PE-RT i PE-RT/AL/PE-RT wynosi PN 6, co odpowiada 6 barom. Tabela producenta wskazuje, że ciśnienie to dotyczy rur o średnicach DN/OD 16 oraz 18 mm, które mogą pracować w temperaturach od 20 do 60°C. W praktyce, przy doborze rur do systemu ogrzewania podłogowego, ważne jest, aby nie przekraczać wskazanych wartości ciśnienia roboczego, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia instalacji, a także obniżenia jej efektywności. Dobór odpowiedniego ciśnienia jest istotny nie tylko dla bezpieczeństwa, ale również dla zapewnienia efektywności energetycznej systemu grzewczego. W branży stosuje się różne normy, takie jak PN-EN 1264, które regulują wymagania dotyczące systemów ogrzewania podłogowego, w tym maksymalne ciśnienia robocze.

Pytanie 33

Jakie narzędzie powinno być zastosowane do eliminacji zadziorów powstających po przecięciu rury polietylenowej o średnicy 40 mm?

A. Nażynki

B. Frezu

C. Tarnika

D. Gratownika

Gratownik jest narzędziem zaprojektowanym specjalnie do usuwania zadziorów oraz nierówności na krawędziach materiałów, w tym rur z polietylenu. Jego zastosowanie jest kluczowe w procesie obróbki rur, ponieważ zadzior to ostry, wystający fragment materiału, który może prowadzić do uszkodzeń podczas dalszej instalacji lub eksploatacji. W praktyce, gratownik umożliwia uzyskanie gładkiej krawędzi, co jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i funkcjonalności systemów rurociągowych. Zgodnie z normami branżowymi, takim jak PN-EN 1555, zaleca się stosowanie gratowników po każdej operacji cięcia, aby zminimalizować ryzyko przecieków i awarii. Dobre praktyki wskazują, że prawidłowe użycie gratownika poprawia nie tylko estetykę wykonania, ale również wydłuża żywotność instalacji. Warto również zaznaczyć, że gratowanie powinno być częścią standardowego procesu przygotowania przed montażem rur, co pozwala na uniknięcie potencjalnych problemów w przyszłości.

Pytanie 34

Jakie rodzaje diod chronią przed termicznym uszkodzeniem paneli fotowoltaicznych podłączonych szeregowo?

A. Tunelowe

B. Impulsowe

C. Blokujące

D. Bocznikujące

Wybór diod impulsowych jest niewłaściwy, ponieważ są one zaprojektowane do obsługi krótkotrwałych impulsów prądowych, a nie do ciągłego zarządzania prądem w systemach fotowoltaicznych. Diody impulsowe nie mają zdolności do zapobiegania uszkodzeniom termicznym spowodowanym przez niejednolite obciążenie paneli, co jest kluczowe w aplikacjach PV. Diody tunelowe, choć mają swoje zastosowanie w specjalistycznych obwodach, nie są odpowiednie w kontekście ochrony paneli słonecznych, gdyż działają na zupełnie innej zasadzie, bazując na efekcie tunelowym, który nie jest związany z zarządzaniem prądem w systemach energetycznych. Natomiast diody blokujące, które są używane głównie do zapobiegania przepływowi prądu w stronę przeciwną, również nie odpowiadają na problem termicznych uszkodzeń paneli. Ich funkcja polega na ochronie przed odwróconym przepływem prądu, ale nie rozwiązują problemu nierównomiernego obciążenia, które prowadzi do efektu hot-spot. W praktyce, wybór diod do systemu PV powinien opierać się na ich zdolności do zarządzania warunkami pracy paneli, a nie na ich możliwości przepuszczania prądu lub blokowania go. Niezrozumienie roli, jaką pełnią diody bocznikujące, może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu i eksploatacji systemów fotowoltaicznych, co w dłuższej perspektywie naraża inwestycje na straty energetyczne i finansowe.

Pytanie 35

Jakie elementy należy wykorzystać do montażu panelu fotowoltaicznego na płaskim dachu?

A. śruby rzymskie

B. profil wielorowkowy oraz kotwy krokwiowe

C. profil wielorowkowy i kołki rozporowe

D. stelaż z ram trójkątnych

Stelaż z ram trójkątnych to najodpowiedniejsze rozwiązanie do montażu paneli fotowoltaicznych na dachu płaskim, ponieważ zapewnia stabilność oraz optymalne nachylenie paneli, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności ich pracy. Taki system montażowy pozwala na dostosowanie orientacji paneli do kierunku słońca oraz ułatwia odprowadzanie wody deszczowej, co jest istotne w kontekście długoterminowej trwałości instalacji. W praktyce, stelaż z ram trójkątnych można łatwo dostosować do różnych rodzajów dachów, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W standardach branżowych, takich jak normy IEC dla systemów fotowoltaicznych, stelaże trójkątne są często rekomendowane ze względu na ich zdolność do minimalizowania obciążeń wiatrowych oraz śniegowych. Dodatkowo, prawidłowy montaż stelaża zapewnia, że panele nie ulegną uszkodzeniu w wyniku ekstremalnych warunków atmosferycznych. Stosując to rozwiązanie, można również skutecznie zmniejszyć ryzyko powstawania podcieków i innych problemów związanych z instalacją.

Pytanie 36

Do instalacji ogrzewania podłogowego zasilanego pompą ciepła wykorzystuje się rury

A. żeliwne

B. kamionkowe

C. stalowe

D. z tworzywa sztucznego

Instalację ogrzewania podłogowego zasilaną z pompy ciepła wykonuje się najczęściej z rur z tworzywa sztucznego, takich jak polietylen (PE) lub polipropylen (PP). Te materiały charakteryzują się doskonałą odpornością na korozję, co jest kluczowe w systemach, w których krążą płyny o różnej chemicznej charakterystyce. Ponadto, rury z tworzywa sztucznego mają dobre właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne wykorzystanie energii z pompy ciepła. Elastyczność tych materiałów ułatwia montaż, pozwalając na łatwe formowanie i dostosowanie do najbardziej wymagających układów. W praktyce, stosując rury z tworzywa sztucznego, można zredukować ilość połączeń i złączy, co z kolei zmniejsza ryzyko wycieków. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1264 dotyczące ogrzewania podłogowego, podkreślają zalety używania tych materiałów i ich zgodność z nowoczesnymi technologiami ogrzewania. Dodatkowo, ich lekkość w porównaniu do rur stalowych czy żeliwnych sprawia, że instalacja staje się prostsza i szybsza, co jest nieocenione w praktyce budowlanej.

Pytanie 37

W trakcie modernizacji elektrowni wodnej dokonano wymiany turbiny na nowy model o znamionowym przepływie Q_n większym o 20%. Następnie zainstalowano rurę ssącą, co spowodowało wzrost użytecznego spadu H_u na turbinie z 1,6 m do 2 m. W rezultacie moc nominalna elektrowni Pn, wyrażona równaniem P_n = 9,81xQ_nxH_uxη, wzrosła o około

A. 40%

B. 30%

C. 20%

D. 50%

Analiza błędnych odpowiedzi na zagadnienie dotyczące wzrostu mocy nominalnej elektrowni wodnej ujawnia typowe pomyłki w zrozumieniu wpływu zmian parametrów na wydajność systemu. Odpowiedzi, które sugerują wzrost o 20%, 30% lub 40%, ignorują kluczową rolę współzależności pomiędzy przełykiem znamionowym a spadem użytecznym w obliczeniach mocy. Warto zrozumieć, że wzrost przełyku o 20% oraz wzrost spadu użytecznego o 25% nie są niezależnymi zjawiskami, lecz komplementarnymi elementami, które należy rozpatrywać łącznie. Wiele osób błędnie zakłada, że zmiana jednego parametru wystarczy do oszacowania wzrostu mocy, co prowadzi do niedoszacowania rzeczywistego potencjału wzrostu mocy w wyniku modernizacji systemu. Kolejnym typowym błędem myślowym jest lekceważenie zasady mnożenia wpływów, co jest kluczowe w przypadku złożonych systemów, jakimi są elektrownie wodne. W praktyce, nie uwzględnianie interakcji między zmiennymi może prowadzić do nieefektywnych decyzji w zakresie modernizacji oraz niewłaściwego planowania inwestycji. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla inżynierów oraz osób odpowiedzialnych za zarządzanie i rozwój systemów energetycznych, aby optymalnie wykorzystać dostępne zasoby i zminimalizować straty energetyczne.

Pytanie 38

W przypadku tworzenia kosztorysu ofertowego nie uwzględnia się

A. zapisy z książki obmiarów zatwierdzone przez inspektora nadzoru

B. ceny jednostkowe oraz narzuty dotyczące kosztów pośrednich i zysku

C. koszty rzeczowe robocizny, materiałów oraz pracy sprzętu

D. dokumentację projektową oraz dane wyjściowe do projektowania

Odpowiedź dotycząca zapisów z książki obmiarów zatwierdzonych przez inspektora nadzoru jest prawidłowa, ponieważ te zapisy są specyficzne dla realizacji danego projektu i nie są stosowane w kontekście sporządzania kosztorysu ofertowego. Kosztorys ofertowy w praktyce budowlanej opiera się na kosztach rynkowych, które obejmują ceny jednostkowe robocizny, materiałów oraz pracy sprzętu, a także narzuty dotyczące kosztów pośrednich i zysku. Kluczowym elementem jest dokumentacja projektowa, która dostarcza niezbędnych danych do oszacowania kosztów inwestycji. Warto również zaznaczyć, że w procesie ofertowania należy brać pod uwagę aktualne wartości rynkowe komponentów budowlanych, co jest zgodne z zasadami rynkowymi oraz standardami kosztorysowania. Dobrą praktyką w kosztorysowaniu jest regularne aktualizowanie baz danych o ceny, co pozwala na precyzyjne odzwierciedlenie rzeczywistych kosztów w ofertach. Używając takich danych, firmy budowlane mogą skuteczniej konkurować na rynku oraz unikać błędów w ocenie kosztów realizacji projektów.

Pytanie 39

Przy wyborze miejsca należy wziąć pod uwagę wytwarzanie infradźwięków (w zakresie od 1 do 20 Hz, poniżej progu słyszalności)

A. wiatraka elektrowni

B. urządzenia do pompy ciepła

C. turbiny hydroelektrycznej

D. instalacji biogazowej

Wybór lokalizacji dla elektrowni wiatrowej powinien uwzględniać wytwarzanie infradźwięków, ponieważ te urządzenia generują dźwięki o częstotliwości poniżej 20 Hz, które są trudne do usłyszenia, ale mogą mieć wpływ na otoczenie. Zjawisko to może być istotne w kontekście oddziaływania na lokalne ekosystemy i mieszkańców. Przykładowo, infradźwięki mogą wpływać na zwierzęta, które są wrażliwe na dźwięki w tym zakresie, co może prowadzić do zmian w ich zachowaniu lub migracji. Dlatego przed rozpoczęciem budowy elektrowni wiatrowej, przeprowadza się analizy akustyczne, które oceniają potencjalny wpływ na środowisko oraz ludzi. W praktyce, zgodnie z przepisami ochrony środowiska, powinny być stosowane normy dotyczące poziomu hałasu, które mają na celu minimalizację tych efektów. Dobrą praktyką jest także angażowanie społeczności lokalnych w proces planowania, co może zwiększyć akceptację dla inwestycji oraz zminimalizować obawy związane z infradźwiękami.

Pytanie 40

Jakim symbolem określa się przetwornicę, która zmienia napięcie stałe na zmienne?

A. DC/DC

B. AC/DC

C. DC/AC

D. AC/AC

Odpowiedź DC/AC jest poprawna, ponieważ przetwornice DC/AC, znane również jako inwertery, są urządzeniami elektronicznymi, które konwertują napięcie stałe (DC) na napięcie zmienne (AC). Takie przetwornice są kluczowe w systemach, gdzie napięcie stałe, na przykład z baterii, musi być przekształcone do formy zmiennej do zasilania urządzeń elektrycznych, które wymagają AC. Przykładem zastosowania inwerterów są systemy fotowoltaiczne, gdzie energia słoneczna, przetwarzana na energię elektryczną w postaci DC, jest następnie konwertowana na AC, aby mogła być używana w domowych instalacjach elektrycznych lub wprowadzana do sieci energetycznej. Dobre praktyki w projektowaniu systemów z inwerterami obejmują wybór odpowiednich komponentów, takich jak tranzystory i układy scalone, które zapewniają wysoką sprawność konwersji oraz minimalizację zakłóceń w sieci elektrycznej. Zrozumienie zasady działania przetwornic DC/AC jest istotne dla inżynierów zajmujących się energią odnawialną oraz automatyzacją przemysłową.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej