Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 11 kwietnia 2025 22:55
  • Data zakończenia: 11 kwietnia 2025 23:19

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF
B. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy
C. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe
D. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe
Drukarki, plotery i naświetlarki CtF są naprawdę super ważnymi urządzeniami w poligrafii cyfrowej. Dzięki nim możemy przenieść nasze cyfrowe projekty na fizyczne nośniki. Drukarki atramentowe i laserowe są najczęściej używane, zwłaszcza przy produkcji materiałów reklamowych, gazet czy książek. Plotery wielkoformatowe natomiast świetnie się sprawdzają przy tworzeniu banerów, plakatów czy innych dużych rzeczy, bo dają naprawdę wysoką jakość druku. Naświetlarki CtF to już inna bajka – naświetlają filmy drukarskie i są ważnym krokiem w produkcji offsetowej. Wybór odpowiedniego sprzętu powinien być dostosowany do tego, co chcemy osiągnąć w naszym projekcie, no i oczywiście do jakości, jaką chcemy uzyskać. Standardy jak ISO 12647 mówią nam, czego możemy się spodziewać po jakości druku, więc te urządzenia to podstawa w każdym profesjonalnym miejscu zajmującym się poligrafią.

Pytanie 2

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. połączone w jedną warstwę
B. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym
C. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych
D. na oddzielnych warstwach
Scalenie wszystkich elementów do jednej warstwy może wydawać się na pierwszy rzut oka prostym rozwiązaniem, jednak w praktyce prowadzi do wielu problemów w procesie projektowania i druku. Przede wszystkim, gdy wszystkie elementy są połączone w jedną warstwę, jakiekolwiek zmiany w jednym z nich mogą wymagać przearanżowania całego projektu. To z kolei zwiększa ryzyko błędów i może prowadzić do niezgodności z wymaganiami drukarni. Ponadto, brak warstw uniemożliwia precyzyjne zarządzanie poszczególnymi elementami, co jest istotne w kontekście druku, gdzie różne kolory czy próby kolorystyczne mogą wymagać oddzielnych ustawień. Zapis w pliku zamkniętym również nie jest zalecany, ponieważ uniemożliwia to innym użytkownikom edycję i przeglądanie projektu. Współczesne narzędzia graficzne oferują funkcjonalności, które wspierają pracę z wieloma warstwami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Nieprawidłowe podejście do grupowania elementów, na przykład przez ich kolejność wizualną, może prowadzić do chaosu w organizacji pliku, co utrudnia późniejsze poprawki i podnosi ryzyko błędów w produkcji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest, aby wystrzegać się takich uproszczeń, które mogą negatywnie wpływać na finalny efekt wizualny oraz proces produkcyjny.

Pytanie 3

Jaką rozdzielczością powinien być zeskanowany wielobarwny oryginał, jeśli ma zostać powiększony dwukrotnie w trakcie drukowania?

A. 2 400 dpi
B. 600 dpi
C. 300 dpi
D. 1 200 dpi
Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku po powiększeniu grafiki 2-krotnie, oryginał powinien być zeskanowany z rozdzielczością 600 dpi. Rozdzielczość w dpi (dots per inch) odnosi się do liczby punktów, które mogą być wydrukowane w jednym calu. W przypadku powiększenia o 2 razy, jakość obrazu jest kluczowa, aby uniknąć pikselizacji i utraty detali. Jeśli oryginalny obraz zostałby zeskanowany w 300 dpi, po powiększeniu jego efektywna rozdzielczość zmniejszyłaby się do 150 dpi, co nie spełnia standardów jakości dla druku, zwłaszcza dla materiałów wielobarwnych. Przykłady zastosowania tej zasady można zauważyć w druku fotograficznym, gdzie zeskanowanie w wyższej rozdzielczości zapewnia lepsze odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca skanowanie obrazów do druku w rozdzielczości co najmniej 600 dpi dla materiałów wymagających wysokiej jakości, takich jak plakaty, broszury czy książki. Takie podejście pozwala na zachowanie ostrości i szczegółowości, nawet po powiększeniu, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP
B. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe
C. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe
D. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe
Poprawna odpowiedź obejmuje cztery kluczowe operacje technologiczne, które są niezbędne w cyfrowym przygotowaniu prac do drukowania offsetowego. Obróbka grafiki polega na dostosowywaniu obrazów, kolorów i tekstów w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych przed przeniesieniem projektu na formę drukową. Łamanie publikacji to proces układania tekstu i grafiki w sposób, który zapewnia estetyczny i funkcjonalny układ na stronie. Rastrowanie to konwersja obrazów wektorowych na obrazy rastrowe, co jest kluczowe dla przygotowania odpowiednich plików do druku. Naświetlanie form drukowych CtP (Computer to Plate) oznacza bezpośrednie przenoszenie cyfrowego obrazu na formę drukową, co zwiększa dokładność i efektywność produkcji. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zapewniają wysoką jakość druku oraz minimalizują błędy, co jest niezwykle istotne w procesach produkcyjnych w poligrafii. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe dla uzyskania satysfakcji klienta.

Pytanie 5

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne
B. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie
C. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki
D. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z wymienionych składników nie są odpowiednie do kosztów wytworzenia banerów reklamowych. W pierwszej opcji wymieniono folię laminowaną oraz tusz, które mogą się kojarzyć z innymi formami druku, ale niekoniecznie są kluczowe w kontekście produkcji banerów z siatki mesh czy płótna banerowego. Folia laminowana stosowana jest przeważnie dla ochrony wydruków, lecz w przypadku banerów zewnętrznych nie jest zawsze niezbędna. W drugiej opcji podano płótno banerowe, farby drukowe, wykrawanie oraz części zamienne. Chociaż płótno banerowe i farby są ważnymi materiałami, wykrawanie i części zamienne są elementami, które niekoniecznie wpływają na bezpośrednie koszty produkcji banerów, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę procesy związane z druku cyfrowym. Trzecia odpowiedź wymienia papier satynowany, toner, sklejanie oraz przegląd serwisowy plotera. Papier satynowany oraz toner są bardziej związane z drukiem offsetowym, a nie z produkcją banerów. Sklejanie również nie jest typowe dla produkcji banerów, które najczęściej wymagają jedynie odpowiedniego wykończenia na krawędziach, a nie sklejania różnych elementów. Przegląd serwisowy plotera, choć ważny dla zachowania sprzętu w dobrym stanie, nie wpływa bezpośrednio na koszt jednostkowy wytworzenia baneru. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia różnych procesów druku i nie zrozumienia specyfiki materiałów i technologii używanych w branży reklamowej.

Pytanie 6

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 80
B. 60
C. 20
D. 40
Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 7

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. naświetlania matrycy drukarskiej
B. przygotowywania tekstów w edytorze
C. przetwarzania bitmap
D. tworzenia pliku postscriptowego
Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 8

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 3 gr
B. 2 gr
C. 1 gr
D. 4 gr
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikały z błędnego zrozumienia zasad złamywania arkuszy. W przypadku podanego pytania, istotne jest uwzględnienie liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza formatu A2. Zakładając, że koszt każdego złamania wynosi 1 grosz, osoba odpowiadająca 2 gr, 1 gr czy 4 gr nie uwzględniła koniecznych operacji związanych z obróbką arkusza. Odpowiedzi te mogą sugerować, że respondent nie znał podstawowych zasad podziału papieru w poligrafii, co jest kluczowe w codziennej praktyce produkcyjnej. W druku offsetowym, przekształcanie dużych arkuszy w mniejsze jednostki wymaga nie tylko znajomości kosztów, ale także umiejętności optymalizacji procesów. Typowym błędem jest myślenie, że koszt złamania można zredukować do prostych rachunków bez uwzględnienia odpowiedniej analizy procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że takie błędne rozumienie może prowadzić do nieefektywnych decyzji budżetowych i planowania produkcji. Znajomość zasad kalkulacji kosztów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są fundamentalne dla sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 9

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 600 x 847 mm
B. 426 x 600 mm
C. 423 x 597 mm
D. 597 x 844 mm
Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

W programie Adobe Illustrator, aby dostosować oświetlenie pomiędzy dwiema sąsiadującymi literami w tekście, należy skorzystać z funkcji dostępnej w panelu

A. typografia
B. tabulatory
C. akapit
D. symbole
Wybór opcji 'typografia' jest prawidłowy, ponieważ w programie Adobe Illustrator to właśnie w panelu typografii można dostosować różne parametry tekstu, w tym ustawienia światła oraz cień dla sąsiadujących znaków. Umożliwia to uzyskanie efektów wizualnych, które nadają głębi i dynamiki tekstowi, co jest szczególnie istotne w projektowaniu graficznym. Przykładowo, wykorzystując efekty światła, można podkreślić ważne słowa lub frazy w kampaniach reklamowych, co przyciąga uwagę odbiorcy. Dodatkowo, panel typografii oferuje możliwość zastosowania zaawansowanych opcji, takich jak kerning i prowadzenie, które również wpływają na odbiór tekstu. Warto zwrócić uwagę, że umiejętne korzystanie z tych ustawień to nie tylko kwestia estetyki, ale także zgodności z zasadami typografii, które mówią o tym, jak poprawnie i efektywnie prezentować tekst. Zastosowanie odpowiednich efektów w typografii pozwala na tworzenie bardziej profesjonalnych projektów graficznych oraz lepsze komunikowanie treści.

Pytanie 13

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Illustrator
B. Animate
C. Bridge
D. Photoshop
Adobe Bridge to oprogramowanie, które pełni rolę centra zarządzania zasobami cyfrowymi, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów zajmujących się tworzeniem treści. Umożliwia organizowanie, przeglądanie i edytowanie plików multimedialnych, co jest niezwykle przydatne w pracy z projektami graficznymi, video oraz publikacjami drukowanymi. Jako część ekosystemu Adobe, Bridge współpracuje z innymi aplikacjami, takimi jak Photoshop i Illustrator, co pozwala na płynne przenoszenie zasobów pomiędzy programami. Przykładowo, można łatwo zorganizować zdjęcia w Bridge i następnie otworzyć je bezpośrednio w Photoshopie do edycji. Dobre praktyki sugerują, aby wykorzystywać Bridge do tagowania i porządkowania plików, co znacznie ułatwia późniejsze wyszukiwanie i zarządzanie dużymi zbiorami zasobów. Użytkownicy mogą również tworzyć kolekcje i korzystać z metadanych, co zwiększa efektywność pracy z różnorodnymi materiałami cyfrowymi.

Pytanie 14

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 8
B. 16
C. 32
D. 4
Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 15

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtF
B. OCR
C. CtP
D. RIP
W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 16

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. wymiarów netto dokumentu
B. zamiany tekstu na krzywe
C. separacji barwnych do druku
D. rozdzielczości bitmap
Odpowiedzi dotyczące wymiarów netto dokumentu, zamiany tekstu na krzywe oraz rozdzielczości bitmap są niepoprawne, gdyż każda z tych kwestii nie odnosi się bezpośrednio do głównej funkcji narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Wymiary netto dokumentu są istotne, ale są one zazwyczaj weryfikowane na etapie projektowania, a nie na etapie podglądu wyjściowego, gdzie kluczową rolę odgrywa ocena kolorów. Zamiana tekstu na krzywe to proces, który ma na celu zabezpieczenie czcionek przed ich zniekształceniem, co również jest ważne, ale nie stanowi głównego celu narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Z kolei rozdzielczość bitmap odnosi się do jakości obrazów rastrowych, co jest istotne, ale znowu nie jest to główny aspekt, który ocenia narzędzie przed naświetlaniem form drukowych. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na aspektach technicznych, które nie są związane z przygotowaniem kolorów do druku. W rzeczywistości, bez odpowiedniej separacji barw, inne elementy mogą być poprawne, ale rezultat końcowy może być niezadowalający. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że narzędzie to jest zorientowane przede wszystkim na zapewnienie, że kolory będą poprawnie przesyłane do maszyny drukarskiej, co jest fundamentalne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 17

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. zieloną
B. czerwoną
C. granatową
D. żółtą
Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 120 arkuszy
B. 200 arkuszy
C. 100 arkuszy
D. 140 arkuszy
Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 20

W trakcie realizacji wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych, wartość liniatury rastra na formie drukowej powinna wynosić

A. 170 lpi
B. 100 lpi
C. 600 lpi
D. 900 lpi
Odpowiedź 170 lpi (line per inch) jest prawidłowa, ponieważ jest to optymalna liniatura rastra dla wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych. Wysoka jakość druku wymaga precyzyjnego odwzorowania detali, co jest możliwe dzięki zastosowaniu właściwej liniatury. Liniatura 170 lpi zapewnia równowagę między szczegółowością a możliwością uzyskania gładkich przejść tonalnych, co jest kluczowe przy druku obrazów i kolorów na papierze powlekanym. W praktyce, drukarze często korzystają z tej wartości, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne, zarówno w druku offsetowym, jak i cyfrowym. Ponadto, dobór właściwej liniatury powinien być zgodny z typem podłoża oraz rodzajem atramentu, co wpływa na końcowy efekt wizualny i trwałość druku. W przypadku druku na papierach o wysokiej gładkości, stosowanie wyższej liniatury, jak 170 lpi, jest standardem w branży i praktyką zalecaną przez producentów materiałów drukarskich.

Pytanie 21

Zgodnie z Polską Normą odnoszącą się do jednostek miar typograficznych, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 19 mm
B. 16 mm
C. 20 mm
D. 18 mm
Wiesz, że zgodnie z normą w Polsce, jeden kwadrat typograficzny to mniej więcej 18 mm? To naprawdę ważna wartość w typografii, bo pomaga ustalać rozmiary czcionek i odległości między nimi. Jak projektujesz coś graficznego, to wiedza o tym kwadracie pozwala lepiej dopasować tekst do strony. Dzięki temu tekst się lepiej czyta, co jest mega istotne w drukowanych publikacjach i w projektach online, gdzie wygląd ma duże znaczenie. Dobre proporcje typograficzne i ich odpowiednie użycie poprawiają estetykę oraz funkcjonalność różnych materiałów, co jest istotne w branży wydawniczej, no nie?

Pytanie 22

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 8
B. 5
C. 1
D. 4
W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 23

Wykonuje się barwną odbitkę próbną (proof kontraktowy) między innymi po to, aby

A. stworzyć wzór kolorystyczny dla drukarza
B. przeprowadzać adjustację publikacji
C. ocenić układ stron na arkuszu drukarskim
D. ocenić liniaturę rastra
Zrozumienie błędnych odpowiedzi w kontekście barwnych odbitek próbnych wymaga analizy ich istoty. Dokonywanie adjustacji publikacji odnosi się głównie do wprowadzania zmian w treści lub układzie publikacji, co jest procesem niezwiązanym z barwnymi proofami. Adjustacja ma na celu dostosowanie elementów wizualnych i tekstowych do wymagań klienta, a nie skupienie się na kolorystyce, co jest głównym zadaniem proofów. Ocena liniatury rastra, z kolei, dotyczy techniki druku i wytrzymałości detali obrazu, co jest istotne, ale nie ma bezpośredniego związku z przygotowaniem wzoru barwnego. Liniatura odnosi się do gęstości kropek w rastrze, co ma znaczenie w kontekście jakości obrazu, jednak nie wpływa na bezpośrednią zgodność kolorów. Ocena rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim to kolejny aspekt, który jest istotny w procesie produkcji, lecz skupia się na organizacji elementów na arkuszu, a nie na odwzorowaniu colorimetrycznym. Wszystkie te błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie roli barwnego proofu, który jest narzędziem mającym na celu precyzyjne odwzorowanie kolorów i zapewnienie, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Niezrozumienie tej funkcji może prowadzić do marnotrawstwa zasobów oraz frustracji w procesie produkcji.

Pytanie 24

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. trapping
B. skalowanie
C. aplę
D. kerning
Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 25

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Wycinki
B. Pasery
C. Punktury
D. Spady
Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 26

Jaki format należy wybrać, aby przenieść plik graficzny CDR do aplikacji z pakietu Adobe?

A. DAT
B. WAV
C. DOC
D. EPS
Format EPS (Encapsulated PostScript) jest szeroko stosowanym standardem do wymiany plików graficznych, który jest kompatybilny z wieloma programami graficznymi, w tym z pakietem Adobe, takim jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. EPS umożliwia przenoszenie obrazów wektorowych i bitmapowych, co czyni go idealnym do pracy z grafiką wektorową, jak w przypadku plików CDR (CorelDRAW). EPS zachowuje jakość i szczegóły podczas konwersji, co jest kluczowe w profesjonalnej produkcji graficznej. W praktyce, jeśli projektant graficzny pracuje w CorelDRAW i chce przesłać swoją pracę do Adobe, wybór formatu EPS pozwala na zachowanie wszystkich kluczowych właściwości pliku, jak warstwy i kolory. Zastosowanie EPS jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie jakość i kompatybilność są priorytetami. Użycie tego formatu w projektach druku, reklamy czy wszelkich materiałów wizualnych jest nie tylko zalecane, ale także standardem w jakości wykonania.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

prooferstanowisko DTPstanowisko DTPskaner bębnowy
kopioramanaświetlarka CtPnaświetlarka CtPnaświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa4-kolorowa maszyna sitodrukowa8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowakrajarka jednonożowakrajarka trójnożowanożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowazłamywarka kasetowabigówko-perforówkazłamywarka nożowa
A.B.C.D.

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 30

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 8 h
B. 6 h
C. 4 h
D. 5 h
Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 31

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CtF
B. CtP
C. CIP
D. CMS
Odpowiedź 'CtP', czyli 'Computer to Plate', odnosi się do technologii w poligrafii, która umożliwia bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku graficznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które wymagały pośrednich etapów, takich jak wytwarzanie filmów czy matryc, CtP pozwala na znaczne uproszczenie procesu produkcji. Przykłady zastosowań tej technologii obejmują drukarnie, które obsługują zlecenia o dużej różnorodności i ilości, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dzięki CtP możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku przy jednoczesnym skróceniu czasu realizacji zamówienia. Warto również zaznaczyć, że CtP sprzyja redukcji odpadów, ponieważ eliminuje potrzebę tworzenia dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. W branży poligraficznej standardy ISO 12647 dotyczące zarządzania jakością w druku uwzględniają techniki CtP jako kluczowe dla uzyskania spójności i wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 32

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 10 punktom
B. 36 punktom
C. 12 punktom
D. 24 punktom
1 cycero odpowiada 12 punktom typograficznym, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w typografii. Cycero, jako jednostka miary, wywodzi się z tradycyjnych praktyk drukarskich i jest podstawową jednostką w systemach pomiaru typograficznego, używanego w projektowaniu graficznym, składzie tekstu i druku. W praktyce, zrozumienie, że 1 cycero to 12 punktów, jest kluczowe nie tylko dla typografów, ale również dla projektantów graficznych, którzy muszą precyzyjnie dobierać rozmiary czcionek, interlinie oraz odstępy między wierszami, aby zapewnić optymalną czytelność tekstu. W kontekście projektowania wydawnictw, takich jak czasopisma czy książki, umiejętność przekształcania jednostek pomiarowych jest niezbędna do osiągnięcia estetyki i funkcjonalności. Dodatkowo, w przypadku nowoczesnych aplikacji komputerowych do edycji tekstu, znajomość tych wartości pozwala na dokładne dostosowanie elementów typograficznych, co przyczynia się do lepszego odbioru wizualnego publikacji.

Pytanie 33

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów
B. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów
C. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów
D. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów
Odpowiedź "liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów" jest prawidłowa, ponieważ w typografiach stosuje się klasyczną konwersję pomiędzy punktami a milimetrami. W typografii 1 punkt typograficzny odpowiada 0,3528 milimetra. Stąd przeliczenie, które wykonujemy, polega na obliczeniu, ile milimetrów zawiera dany wymiar w punktach. W praktyce, kiedy projektujemy dokumenty, ulotki czy inne materiały graficzne, bardzo istotne jest prawidłowe odwzorowanie wymiarów, aby zachować estetykę i czytelność. Używając tej konwersji, można łatwo przełączać się pomiędzy jednostkami, co jest szczególnie użyteczne w oprogramowaniu graficznym, które preferuje różne jednostki miary. Przykładem może być program Adobe InDesign, w którym można ustawić jednostki miary na punkty lub milimetry, co ułatwia pracę projektantom. Znajomość tej konwersji jest również niezbędna do zachowania odpowiednich marginesów i odległości między elementami w układzie, co jest kluczowe w projektowaniu materiałów drukowanych.

Pytanie 34

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. GhostScript
B. PostScript
C. JavaScript
D. ActionScript
PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 3 godziny
B. 4 godziny
C. 2 godziny
D. 1 godzinę
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z błędnego zrozumienia tematu dotyczącego wydajności maszyn drukarskich oraz obliczeń związanych z liczbą arkuszy potrzebnych do wydruku folderów A3. Często występujące błędy polegają na pomijaniu kluczowych informacji, takich jak liczba arkuszy przypadająca na jeden folder. W przypadku folderów formatu A3, każdy z nich wymaga dwóch arkuszy, co powinno być uwzględnione w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 2 godziny czy 4 godziny sugerują, że nie uwzględniono prędkości maszyny, która wynosi 10 000 arkuszy na godzinę. Biorąc pod uwagę, że 10 000 folderów wymaga jedynie 20 000 arkuszy, poprawne obliczenie wskazuje, że rzeczywisty czas druku nie przekracza 1 godziny. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce przemysłowej, znajomość takich szczegółowych aspektów jest niezwykle istotna. Niezrozumienie zasady działania maszyn drukarskich oraz ich prędkości może prowadzić do błędnych założeń i nieefektywnego zarządzania czasem produkcji. Kluczowe jest, aby każdy pracownik działu produkcji był dobrze przeszkolony w zakresie wydajności maszyn oraz umiał dokonywać dokładnych obliczeń dotyczących procesów drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 37

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. Illustrator
B. AutoCAD
C. Blender
D. WordPress
Blender to zaawansowane oprogramowanie z otwartym kodem źródłowym, które głównie służy do modelowania 3D, animacji oraz renderowania. Choć może być użyteczne do tworzenia wizualizacji produktów, nie jest idealnym wyborem do projektowania kartonowych pudełek. Jego skomplikowane narzędzia i interfejs są bardziej dostosowane do animacji i efektów specjalnych, a nie do precyzyjnego projektowania graficznego, co może prowadzić do frustracji, zwłaszcza dla osób, które nie mają doświadczenia w modelowaniu 3D. WordPress to platforma do zarządzania treścią, która jest używana głównie do tworzenia stron internetowych i blogów. Nie ma związku z projektowaniem graficznym ani tworzeniem wizualizacji produktów, co sprawia, że jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście pytania. AutoCAD to program zaprojektowany do projektowania CAD, którego głównym celem jest tworzenie szczegółowych rysunków technicznych. Chociaż może być użyty do projektowania pudełek w sensie technicznym, jego interfejs i możliwości są bardziej skoncentrowane na inżynierii i architekturze, co sprawia, że nie jest tak efektywny jak Illustrator w kontekście wizualizacji i graficznego podejścia do projektów. Często projektanci mogą pomylić funkcje tych programów, nie zdając sobie sprawy z różnic w ich przeznaczeniu i zastosowaniach, co prowadzi do wyboru niewłaściwego narzędzia dla danego projektu.

Pytanie 38

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 16 m
B. 8 m
C. 32 m
D. 64 m
Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 39

Ile punktów typograficznych ma 1 kwadrat?

A. 24 punktom
B. 12 punktom
C. 48 punktom
D. 84 punktom
Odpowiedź, że 1 kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym, jest poprawna i znajduje swoje uzasadnienie w standardach typograficznych. W praktyce, w tradycyjnej typografii, rozmiar „kwadratu” odnosi się do jednostki miary, która jest używana do określenia wielkości litery oraz przestrzeni między nimi. 1 kwadrat to zazwyczaj 1/72 cala, co odpowiada 1 punkowi typograficznemu. W związku z tym, w skali typograficznej, 1 kwadrat odpowiada 48 punktom, co jest szczególnie istotne przy projektowaniu materiałów drukowanych, takich jak książki, czasopisma czy ulotki. W praktyce, wiedza ta jest niezbędna dla grafików i typografów, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości tekstu i układu graficznego, co finalnie wpływa na czytelność i estetykę publikacji. Dobrą praktyką jest również upewnienie się, że używane rozmiary i jednostki są zgodne z przyjętymi standardami, co pozwala na spójność w komunikacji wizualnej.

Pytanie 40

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. narząd drukarski
B. odbitkę próbną (proof)
C. plik impozycyjny
D. formy drukowe
Niewłaściwe odpowiedzi wskazują na szereg nieporozumień związanych z procesem przygotowania do druku. Narząd drukarski, traktowany jako urządzenie wykorzystywane do samego procesu druku, ma na celu przeniesienie obrazu z formy drukowej na medium, jednak nie ma on bezpośredniego związku z weryfikacją kolorów przed drukiem. Dlatego poleganie na narzędziu drukarskim jako pierwszym kroku w ocenie kolorystyki byłoby błędne. Formy drukowe są niezbędne do wykonania druku, ale nie służą do weryfikacji kolorów; ich zadaniem jest odwzorowanie projektu na papierze, co jest istotne, ale nie wystarczające do oceny finalnego efektu przed produkcją. Pliki impozycyjne, choć kluczowe w kontekście przygotowania materiałów do druku, również nie mają charakteru oceny kolorystycznej. Właściwe przygotowanie pliku impozycyjnego jest bardziej związane z ułożeniem stron i zapewnieniem, że wszystkie elementy są odpowiednio umiejscowione na arkuszu, co jest istotne, ale nie zastępuje potrzeby wykonania odbitki próbnej. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia procesu produkcji druku oraz roli poszczególnych jego etapów, co skutkuje podejmowaniem niewłaściwych decyzji w zakresie oceny projektu graficznego.