Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik pojazdów samochodowych
  • Kwalifikacja: MOT.05 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa pojazdów samochodowych
  • Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 20:43
  • Data zakończenia: 7 maja 2025 21:14

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby dokręcić śruby głowicy silnika z odpowiednim momentem, jaki narzędzie powinno być użyte?

A. klucza oczkowego
B. klucza pneumatycznego
C. wkrętaka udarowego
D. klucza dynamometrycznego
Klucz dynamometryczny jest narzędziem, które umożliwia dokręcenie śrub z precyzyjnie określonym momentem obrotowym. Użycie klucza dynamometrycznego jest standardową praktyką w branży motoryzacyjnej i mechanicznej, szczególnie w kontekście montażu głowicy silnika, gdzie zbyt słabe lub zbyt mocne dokręcenie może prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika. Klucz ten działa na zasadzie wskazania użytkownikowi, kiedy osiągnięto pożądany moment obrotowy, co jest niezwykle ważne, aby zapewnić równomierne i odpowiednie napięcie w śrubach. Na przykład, w przypadku silników współczesnych samochodów, producenci często podają specyfikacje dotyczące momentu dokręcania dla głowicy silnika, które należy dokładnie przestrzegać, aby uniknąć problemów z uszczelką lub pęknięciami. Stosując klucz dynamometryczny, mechanik może także uniknąć nadmiernego naprężenia, które mogłoby prowadzić do uszkodzenia gwintów, co może skutkować kosztownymi naprawami. Klucz dynamometryczny jest zatem niezastąpiony w każdej profesjonalnej warsztatowej praktyce.

Pytanie 2

Jak przeprowadza się naprawę niewielkiego uszkodzenia opony bezdętkowej?

A. przyklejając z zewnątrz gumową łatkę
B. wulkanizując z zewnątrz gumowy grzybek uszczelniający
C. wklejając od wewnętrznej strony gumowy grzybek uszczelniający
D. wprowadzając do nieszczelności masę uszczelniającą
Wklejanie gumowego grzybka uszczelniającego od wewnątrz opony bezdętkowej jest najskuteczniejszym sposobem naprawy drobnych przebić, ponieważ zapewnia trwałe uszczelnienie miejsca uszkodzenia. Grzybek uszczelniający, wykonany z elastycznego materiału, dostosowuje się do kształtu opony, co minimalizuje ryzyko powstania nieszczelności. Proces ten polega na oczyszczeniu miejsca uszkodzenia, nałożeniu kleju oraz umieszczeniu grzybka, który po związaniu z materiałem opony tworzy mocne połączenie. Taki sposób naprawy stosowany jest zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, takich jak normy ETRTO (European Tyre and Rim Technical Organisation), które podkreślają konieczność stosowania odpowiednich technik w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności eksploatacji opon. W praktyce, naprawa grzybkiem od wewnątrz jest często wykorzystywana w warsztatach wulkanizacyjnych, gdzie dba się o to, aby wszelkie naprawy były zgodne z najlepszymi praktykami, co przyczynia się do wydłużenia żywotności opon oraz zwiększenia bezpieczeństwa pojazdów.

Pytanie 3

Termostat uruchamia przepływ cieczy chłodzącej do dużego układu

A. po uruchomieniu ogrzewania wnętrza.
B. gdy temperatura cieczy chłodzącej jest wysoka.
C. tuż po zapłonie silnika.
D. gdy temperatura cieczy chłodzącej jest niska.
W przypadku stwierdzenia, że termostat otwiera przelot cieczy chłodzącej do dużego obiegu po włączeniu ogrzewania nadwozia, jest to mylne podejście. Ogrzewanie wnętrza pojazdu nie ma bezpośredniego wpływu na działanie termostatu, który reaguje na temperaturę cieczy chłodzącej w silniku. Otwieranie termostatu powinno być związane z osiągnięciem odpowiedniej temperatury pracy silnika, a nie z użytkowaniem systemu ogrzewania. Innym błędnym myśleniem jest przekonanie, że termostat otwiera się, gdy temperatura cieczy chłodzącej jest niska. Taka sytuacja zapobiegałaby efektywnemu nagrzewaniu silnika i mogłaby prowadzić do jego nieefektywnej pracy, a także zwiększonego zużycia paliwa. Działanie termostatu jako elementu regulującego temperaturę jest kluczowe dla skuteczności układu chłodzenia. W przypadku uruchomienia silnika, otwarcie termostatu zaraz po rozruchu również byłoby nieprawidłowe, ponieważ silnik musi najpierw osiągnąć odpowiednią temperaturę, zanim zacznie funkcjonować w optymalnych warunkach. Koncepcja ta jest kluczowym elementem działania silnika oraz jego wpływu na wydajność oraz trwałość pojazdu. Zrozumienie zasady działania termostatu i jego wpływu na cały układ chłodzenia jest fundamentalne dla każdego, kto zajmuje się diagnostyką oraz naprawą pojazdów.

Pytanie 4

Urządzenie nazywane "szarpakiem" używane jest do identyfikacji

A. zużycia amortyzatorów
B. zużycia przekładni kierowniczej
C. luzów w węzłach układu zawieszenia
D. uszkodzeń obręczy kół
Wybór uszkodzeń obręczy kół jako odpowiedzi na pytanie o zastosowanie szarpaka jest błędny, ponieważ szarpak nie jest narzędziem zaprojektowanym do oceny stanu obręczy kół, które są elementami struktur nośnych pojazdu. Uszkodzenia obręczy kół mogą prowadzić do problemów z geometrią zawieszenia i stabilnością jazdy, jednak diagnostyka takich uszkodzeń wymaga użycia innych metod, takich jak inspekcja wizualna czy pomiary geometrii kół. Z kolei zużycie przekładni kierowniczej jest problemem związanym z innym układem pojazdu; chociaż może wpływać na zachowanie samochodu, szarpak nie jest narzędziem odpowiednim do pomiaru luzów w tym elemencie. Problemy z przekładnią kierowniczą zazwyczaj diagnozuje się przy pomocy testów statycznych lub dynamicznych, które nie obejmują wykorzystania szarpaka. Również stwierdzenie, że szarpak wykrywa zużycie amortyzatorów, jest mylne. Amortyzatory są elementem, który, choć wpłyną na odpowiedź układu zawieszenia, wymagają osobnych metod diagnostycznych, takich jak testy tłumienia czy pomiary sił tłumiących, które są bardziej bezpośrednie w ocenie ich stanu. Takie nieprawidłowe wybory są często wynikiem braku zrozumienia funkcji konkretnego narzędzia oraz jego zastosowania w kontekście złożoności układów motoryzacyjnych.

Pytanie 5

Jaką substancję można uznać za potencjalne źródło wybuchu oraz pożaru?

A. LPG wyciekające z nieszczelnego systemu zasilania gazem
B. Uciekający płyn z systemu chłodzenia
C. Uciekający płyn hamulcowy
D. Spaliny wydobywające się z układu wydechowego
LPG, czyli gaz płynny, jest substancją wysoce łatwopalną, co czyni go potencjalnym zagrożeniem w kontekście wybuchu i pożaru. W przypadku nieszczelnego układu zasilania gazem, LPG może wydobywać się do otoczenia, gdzie w obecności źródła zapłonu, takiego jak iskra lub wysoka temperatura, może dojść do zapłonu. W przemyśle i pojazdach zasilanych gazem, ważne jest, aby regularnie przeprowadzać kontrole szczelności instalacji gazowych oraz stosować odpowiednie materiały i technologie, które minimalizują ryzyko wycieków. Przykładem może być zastosowanie złączek i uszczelek wykonanych z materiałów odpornych na wysokie ciśnienie i temperaturę. Ponadto, w budynkach, gdzie wykorzystywane jest LPG, powinny być zainstalowane czujniki gazu, które w przypadku wycieku natychmiast alarmują użytkowników, co umożliwia podjęcie szybkich działań zapobiegających pożarowi. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 13786, instalacje gazowe powinny być projektowane i montowane przez wykwalifikowanych specjalistów, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 6

Jakim urządzeniem dokonuje się pomiaru bicia osiowego tarczy hamulcowej?

A. suwmiarką modułową
B. czujnikiem zegarowym
C. średnicówką mikrometryczną
D. pasametrem
Pomiar bicia osiowego tarczy hamulcowej za pomocą suwmiarki modułowej lub średnicówki mikrometrycznej jest praktycznym podejściem, ale ma swoje ograniczenia. Suwmiarka modułowa, choć może mierzyć wymiary, nie jest wystarczająco precyzyjna do oceny zmian w biciach tarczy hamulcowej, które są często na poziomie mikrometrów. Użycie średnicówki mikrometrycznej również nie będzie skuteczne w tym kontekście, ponieważ jej zadaniem jest głównie pomiar średnic otworów lub wałów, a nie oscylacji czy odchyleń. Użycie tych narzędzi może prowadzić do błędnych wyników, co w kontekście hamulców, może zagrażać bezpieczeństwu pojazdu. Pasametr, z kolei, to narzędzie stosowane głównie do pomiaru długości lub szerokości, nie jest przeznaczone do pomiaru bicia. Powszechne błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że każde narzędzie pomiarowe może być zastosowane w dowolnej sytuacji. Kluczowym elementem skuteczności pomiarów jest odpowiednie dobranie narzędzia do specyfiki zadania. Niewłaściwe podejście do pomiaru bicia tarczy hamulcowej może prowadzić do zaniedbania problemów, które mogłyby zostać wykryte przy użyciu czujnika zegarowego, co w efekcie prowadzi do potencjalnych zagrożeń podczas jazdy.

Pytanie 7

Do zestawu elementów układu kierowniczego nie należy

A. końcówka drążka kierowniczego
B. przekładnia ślimakowa
C. drążek kierowniczy
D. drążek reakcyjny
Drążek reakcyjny nie wchodzi w skład układu kierowniczego, ponieważ jest to element, który nie jest używany w standardowych systemach kierowniczych samochodów. W przeciwieństwie do przekładni ślimakowej, która przekształca ruch obrotowy na ruch liniowy i jest kluczowym elementem w układach kierowniczych, drążek kierowniczy oraz końcówka drążka kierowniczego, które przewodzą ruch z kierownicy do kół, mają bezpośredni wpływ na sterowność pojazdu. Przykładowo, drążki kierownicze są wykorzystywane w różnych typach pojazdów, w tym w samochodach osobowych i ciężarowych, gdzie ich właściwe działanie jest niezbędne dla bezpieczeństwa i komfortu jazdy. Zrozumienie, które elementy składają się na układ kierowniczy, jest kluczowe dla diagnostyki usterek oraz przeprowadzania odpowiednich napraw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży motoryzacyjnej.

Pytanie 8

Jaki będzie całkowity koszt części zamiennych użytych do wymiany układu wydechowego pojazdu?

Lp.NazwaIlość jednostkaCena brutto
1.Tłumik środkowy1 szt.95,00 zł
2.Tłumik końcowy1 szt.98,00 zł
3.Opaska zaciskowa1 kpl.29,00 zł
4.Czas pracy2 h-
5.Roboczogodzina1 h90,00 zł
Uwaga: od cen w tabeli przysługuje rabat w wysokości 5%

A. 193,00 zł
B. 210,90 zł
C. 222,00 zł
D. 408,00 zł
Wybór niewłaściwej wartości kosztu części zamiennych może wynikać z kilku typowych błędów logicznych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące kwoty 222,00 zł i 193,00 zł podają wartości, które nie uwzględniają prawidłowego odliczenia rabatu. Często w obliczeniach pomija się etapy pośrednie, które są kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. W przypadku 222,00 zł, brak uwzględnienia rabatu prowadzi do nadestymowania końcowego wyniku. Z kolei 193,00 zł, chociaż może wydawać się atrakcyjną wartością, nie jest poparta żadnym logicznym obliczeniem i może być wynikiem przypadkowego odczytu danych. Poznanie i stosowanie technik kalkulacji kosztów jest niezwykle istotne w branży motoryzacyjnej, gdzie precyzyjne zarządzanie finansami jest kluczowe dla zapewnienia rentowności usług. Koszty nie mogą być jedynie szacunkowe; muszą być oparte na rzeczywistych danych i standardach branżowych, które uwzględniają rabaty oraz inne warunki zakupu. Zrozumienie procesów rachunkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce to fundament skutecznego zarządzania finansami w każdym warsztacie samochodowym.

Pytanie 9

Typowe tarcze hamulcowe są produkowane

A. z żeliwa szarego
B. z żeliwa białego
C. ze stali niestopowej
D. ze stali stopowej
Klasyczne tarcze hamulcowe są powszechnie wytwarzane z żeliwa szarego ze względu na jego doskonałe właściwości mechaniczne oraz termiczne. Żeliwo szare charakteryzuje się wysoką odpornością na deformacje pod wpływem wysokich temperatur, co jest kluczowe dla elementów układu hamulcowego narażonych na intensywne obciążenia. Dzięki swojej strukturze, żeliwo szare efektywnie rozprasza ciepło generowane podczas hamowania, co minimalizuje ryzyko przegrzania i wystąpienia tzw. fadingu hamulców, co jest szczególnie istotne w samochodach osobowych i podczas jazdy w trudnych warunkach. Przykładami zastosowania tarcz hamulcowych z żeliwa szarego są pojazdy osobowe, furgonetki oraz niektóre modele samochodów sportowych, które wymagają niezawodnych i efektywnych układów hamulcowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości materiałów stosowanych w produkcji elementów motoryzacyjnych, co dodatkowo potwierdza uzasadnienie użycia żeliwa szarego w tarczach hamulcowych.

Pytanie 10

Który z poniższych elementów nie jest częścią układu wydechowego?

A. Sonda lambda
B. Filtr powietrza
C. Katalizator
D. Tłumik
Katalizator jest kluczowym elementem układu wydechowego samochodu, którego głównym zadaniem jest redukcja emisji szkodliwych substancji do atmosfery. Działa on na zasadzie chemicznej konwersji toksycznych gazów, takich jak tlenki azotu, w mniej szkodliwe substancje, takie jak azot, tlen lub dwutlenek węgla. Proces ten odbywa się dzięki obecności metali szlachetnych, takich jak platyna czy rod, które katalizują reakcje chemiczne. Katalizator jest nieodłącznym elementem nowoczesnych pojazdów spalinowych, spełniającym normy emisji spalin, takie jak Euro 6. Bez niego emisja spalin byłaby znacznie wyższa, a przepisy dotyczące ochrony środowiska nie mogłyby być spełnione. Tłumik, natomiast, jest integralną częścią układu wydechowego, jego zadaniem jest redukcja hałasu generowanego przez spaliny opuszczające silnik. Dzięki swojej konstrukcji, tłumik potrafi znacznie zmniejszyć hałas, pozwalając na bardziej komfortową jazdę. Sonda lambda również jest związana z układem wydechowym. Jej rolą jest monitorowanie poziomu tlenu w spalinach, co pozwala na precyzyjne sterowanie mieszanką paliwowo-powietrzną, a tym samym na optymalizację procesu spalania i zmniejszenie emisji spalin. Typowym błędem myślowym jest mylenie układu wydechowego z układem dolotowym, co prowadzi do nieprawidłowego przypisywania funkcji poszczególnym komponentom. Zrozumienie różnic między tymi układami jest kluczowe dla prawidłowej diagnozy i naprawy pojazdów.

Pytanie 11

W hydraulicznym oraz pneumatycznym amortyzatorze jednorurowym wysokociśnieniowym używa się oleju oraz

A. powietrza
B. acetylenu
C. azotu
D. tlenu
Wykorzystanie powietrza w wysokociśnieniowych amortyzatorach hydraulicznych nie jest zalecane, ponieważ jest to mieszanka gazów, która zawiera wilgoć i zanieczyszczenia. Wilgoć w układzie może prowadzić do korozji, a zanieczyszczenia mogą wpłynąć na działanie tłoka i innych elementów. Ponadto, powietrze jest bardziej podatne na zmiany objętości przy zmianach temperatury i ciśnienia, co może prowadzić do niestabilności pracy amortyzatora. Zastosowanie acetylenów czy tlenu w tym kontekście jest jeszcze bardziej niebezpieczne. Acetylen to gaz palny, który w połączeniu z powietrzem może tworzyć wybuchowe mieszaniny, co stanowi poważne zagrożenie w układach hydraulicznych. Tlen, z kolei, w wysokim ciśnieniu może powodować łatwiejsze utlenianie materiałów, co może prowadzić do uszkodzenia uszczelnień i innych elementów konstrukcyjnych. Niewłaściwe dobieranie gazów do amortyzatorów opartych na hydraulice prowadzi do poważnych usterek, a w skrajnych przypadkach do awarii całego systemu. Dlatego ważne jest, aby stosować azot, który nie tylko zwiększa efektywność, ale także bezpieczeństwo pracy amortyzatora w różnych warunkach eksploatacyjnych.

Pytanie 12

Udarność określa, jaką odporność ma materiał na

A. zginanie
B. szlifowanie
C. uderzenie
D. ściskanie
Udarność to zdolność materiału do absorbujowania energii w momencie uderzenia, co jest kluczowym wskaźnikiem jego odporności na dynamiczne obciążenia. Materiały o wysokiej udarności są w stanie znieść znaczne naprężenia, nie ulegając trwałemu odkształceniu ani łamaniu. Przykładem materiałów o wysokiej udarności są stopy stali, które są powszechnie wykorzystywane w przemyśle budowlanym i motoryzacyjnym, gdzie odporność na uderzenia jest kluczowa dla bezpieczeństwa konstrukcji oraz użytkowników. Dobre praktyki projektowe obejmują analizę udarności materiałów w kontekście ich zastosowania, na przykład poprzez testy Charpy'ego, które pozwalają ocenić, jak materiał zachowa się w zmiennych warunkach temperaturowych. Znalezienie odpowiedniego materiału o odpowiedniej udarności jest kluczowe, zwłaszcza w aplikacjach, takich jak osłony ochronne, gdzie ryzyko upadków lub uderzeń jest wysokie. Zrozumienie udarności materiałów przyczynia się do poprawy trwałości i bezpieczeństwa produktów.

Pytanie 13

Ostatnia obróbka cylindra w silniku spalinowym to

A. toczenie
B. honowanie
C. szlifowanie
D. planowanie
Szlifowanie, planowanie i toczenie to różne techniki obróbcze, ale nie do końca sprawdzą się w obróbce cylindrów silnika spalinowego. Szlifowanie może wygładzać, ale nie osiągnie tak precyzyjnego efektu jak honowanie, bo nie da takiej chropowatości, a to jest kluczowe dla działania silnika. Planowanie jest bardziej do prostych powierzchni, więc nie pasuje do cylindrów o skomplikowanym kształcie. Toczenie to też proces, w którym materiał jest usuwany, ale to nie to samo, co potrzebujemy do wnętrza cylindrów. Często ludzie mylą te ogólne techniki z tym, co jest naprawdę potrzebne w danej sytuacji. W przypadku cylindrów ważne jest nie tylko usunięcie materiału, ale też precyzyjne formowanie powierzchni, żeby silnik działał prawidłowo. Zrozumienie, jaką rolę ma honowanie, jest kluczowe dla jakości i wydajności silników spalinowych.

Pytanie 14

Jakiego płynu należy użyć do napełnienia systemu hamulcowego?

A. DOT-4
B. L-HV
C. L-DAA
D. SG/CD SAE 5W/40
Wybór nieodpowiedniego płynu hamulcowego może prowadzić do poważnych problemów w działaniu pojazdu. Płyny, takie jak SG/CD SAE 5W/40, to oleje silnikowe, które nie mają właściwości wymaganych do pracy w układzie hamulcowym. Stosowanie oleju silnikowego w tym kontekście prowadzi do nieodpowiedniego funkcjonowania hamulców, ponieważ olej nie zapewnia odpowiednich właściwości chemicznych, takich jak odpowiednia lepkość i temperatura wrzenia. Podobnie, L-HV i L-DAA to płyny hydrauliczne stosowane w różnych zastosowaniach hydraulicznych, ale nie są one przeznaczone do układów hamulcowych. Ich skład i właściwości nie spełniają norm DOT, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Płyny te mogą prowadzić do uszkodzenia uszczelek, korozji elementów układu hamulcowego i w rezultacie do obniżenia efektywności hamowania. Dobrą praktyką jest stosowanie tylko płynów hamulcowych zatwierdzonych przez producentów pojazdów zgodnie z ich specyfikacjami, co pomoże uniknąć niebezpiecznych sytuacji na drodze.

Pytanie 15

Działanie stetoskopu opiera się na zjawisku

A. hydraulicznych
B. grawitacyjnym
C. akustycznym
D. elektrycznym
Wybór innych zjawisk, takich jak grawitacyjne, hydrauliczne czy elektryczne, jako podstawy działania stetoskopu jest nieprawidłowy z kilku powodów. Zjawisko grawitacyjne odnosi się do przyciągania mas, a w kontekście stetoskopu nie ma znaczenia dla analizy dźwięków. W rzeczywistości, grawitacja nie wpływa na to, jak dźwięki są przenoszone przez powietrze czy inną substancję, dlatego nie może być uznana za podstawę jego działania. Podobnie, zjawisko hydrauliczne, które odnosi się do przepływu cieczy, nie ma zastosowania w kontekście stetoskopu, który zajmuje się falami dźwiękowymi w gazie, a nie w cieczy. Poza tym, wybór elektrycznego zjawiska również jest mylny, ponieważ choć niektóre nowoczesne stetoskopy mogą mieć funkcje elektroniczne, ich podstawowa zasada działania opiera się na akustyce. Błędem myślowym jest zatem zakładanie, że jedynie nowoczesne technologie lub zasady fizyczne związane z cieczami mogą być podstawą działania tak prostego, ale zarazem skutecznego narzędzia. Rzeczywistość jest taka, że skuteczność stetoskopu w diagnostyce medycznej opiera się na umiejętności wykrywania i analizy dźwięków, co czyni zjawisko akustyczne jego kluczowym elementem.

Pytanie 16

Wykorzystując dane zawarte w tabeli, oblicz koszt wymiany dwóch łączników stabilizatora przednie osi pojazdu. Czas wymiany to 60 min. Dolicz wartość podatku VAT 23%.

łącznik stabilizatoraszt.Cena netto
60 zł
roboczogodzina150 zł

A. 120,00 zł
B. 170,20 zł
C. 209,10 zł
D. 229,20 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wymiany dwóch łączników stabilizatora, należy uwzględnić kilka kluczowych elementów: koszt części, robociznę oraz podatek VAT. Koszt netto dla dwóch łączników stabilizatora powinien być pomnożony przez ich jednostkową cenę, a następnie dodany do kosztu robocizny, który w tym przypadku wynosi 60 minut. Z reguły w warsztatach samochodowych stawka robocizny jest ustalana na poziomie od 100 zł do 200 zł za godzinę, co daje nam konkretne wartości. Po obliczeniu sumy netto, należy doliczyć 23% VAT, co jest standardową stawką w Polsce. Przykładowo, jeśli koszt części wynosi 150 zł, a robocizna 100 zł, wtedy całkowity koszt bez VAT wyniesie 250 zł. Po doliczeniu VAT, całkowity koszt wyniesie 307,50 zł. Zrozumienie tej procedury jest istotne dla prawidłowego obliczania kosztów naprawy w warsztatach samochodowych oraz dla oceny budżetu na przyszłe wydatki związane z utrzymaniem pojazdu. Dlatego odpowiedź 209,10 zł jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie te czynniki zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 17

Rezystancję oblicza się jako

A. sumę natężenia oraz napięcia prądu elektrycznego
B. iloraz napięcia do natężenia prądu elektrycznego
C. iloczyn napięcia oraz natężenia prądu elektrycznego
D. różnicę natężenia oraz napięcia prądu elektrycznego
Rezystancja, jako wielkość elektryczna, jest ściśle związana z zachowaniem się prądu w obwodach. Nieprawidłowe odpowiedzi w pytaniu opierają się na błędnych założeniach dotyczących podstawowych zasad obwodów elektrycznych. Na przykład, twierdzenie, że rezystancja jest iloczynem napięcia i natężenia prądu, jest fundamentalnie błędne. Taki związek sugeruje, że im większe napięcie i natężenie, tym większa rezystancja, co stoi w sprzeczności z rzeczywistymi obserwacjami. Rezystancja jest z definicji miarą oporu, jaki dany materiał stawia przepływającemu przez niego prądowi, a nie wartością wynikającą z mnożenia dwóch innych wielkości. Podobnie, inne odpowiedzi, które sugerują, że rezystancja to różnica lub suma napięcia i natężenia, także są niepoprawne. Prawo Ohma jednoznacznie określa, że to właśnie iloraz napięcia do natężenia jest właściwą definicją rezystancji. Często błędy te wynikają z niepełnego zrozumienia jednostek miary oraz relacji między nimi. Zrozumienie tych podstawowych pojęć jest kluczowe dla dalszego rozwoju w dziedzinie elektroniki i elektrotechniki, ponieważ wpływa na sposób analizy obwodów oraz projektowania systemów elektrycznych. Wiedza na temat rezystancji jest nie tylko teoretyczna, ale ma praktyczne zastosowanie w budowie i diagnostyce urządzeń elektrycznych, co czyni ją podstawą dla każdego inżyniera w tej dziedzinie.

Pytanie 18

W pojazdach metalowe żeliwo wykorzystuje się do produkcji

A. kolektorów wydechowych
B. łożysk tocznych
C. wałów napędowych
D. zaworów wydechowych
Wybierając odpowiedzi takie jak wały napędowe, łożyska toczne lub zawory wydechowe, warto zrozumieć, dlaczego te materiały nie nadają się do zastosowania w tych konkretnych komponentach. Wały napędowe są zazwyczaj wykonane z materiałów o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie i torsję, takich jak stal, co pozwala na przekazywanie momentu obrotowego z silnika do kół. Stalowe lub kompozytowe konstrukcje wałów zapewniają optymalną sztywność oraz minimalizują odkształcenia, co jest kluczowe w przypadku dynamicznej pracy pojazdu. Łożyska toczne, z drugiej strony, wymagają materiałów o niskim współczynniku tarcia i dużej odporności na zużycie. Dlatego najczęściej stosuje się w tym przypadku stal lub ceramikę, które są odpowiednio przystosowane do wytrzymywania obciążeń i zapewniają długotrwałą sprawność. Z kolei zawory wydechowe muszą wytrzymywać ekstremalne temperatury i ciśnienia, co czyni materiały takie jak stal nierdzewna lub stopy tytanu bardziej odpowiednimi niż żeliwo. Stal nierdzewna charakteryzuje się doskonałą odpornością na korozję i wysoką wytrzymałością w trudnych warunkach pracy. Zrozumienie właściwości materiałów i ich zastosowania w poszczególnych komponentach samochodowych jest kluczowe dla projektowania i eksploatacji pojazdów, aby zapewnić ich niezawodność oraz efektywność w działaniu.

Pytanie 19

Gdzie stosowany jest odśrodkowy regulator prędkości obrotowej?

A. w przeponowej pompie paliwowej silnika z zapłonem iskrowym
B. w paliwowej pompie wysokiego ciśnienia w systemie Common Rail
C. w pompie tłoczkowej o niskim ciśnieniu
D. w rzędowej pompie wtryskowej
Każda z pozostałych opcji odnosi się do zastosowania pomp paliwowych w różnych kontekstach, ale nie uwzględnia kluczowej roli odśrodkowego regulatora prędkości obrotowej. Przeponowa pompa paliwa silnika z zapłonem iskrowym operuje na zupełnie innych zasadach; zazwyczaj jest stosowana w silnikach benzynowych i nie wymaga precyzyjnego dawkowania paliwa, co czyni zastosowanie odśrodkowego regulatora zbędnym. Pompy tłoczkowe niskiego ciśnienia, z kolei, służą do transportu paliwa z zbiornika do silnika, ale ich konstrukcja nie wymaga regulacji w oparciu o prędkość obrotową, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście odśrodkowego regulatora. W przypadku pomp paliwowych wysokiego ciśnienia w układzie Common Rail, chociaż ich funkcja jest związana z precyzyjnym wtryskiem paliwa, to mechanizm działania opiera się na innych zasadach regulacji, takich jak elektroniczne sterowanie, co sprawia, że odśrodkowy regulator nie znajduje zastosowania w tym kontekście. Błędne założenie, że regulator może być użyty w tych typach pomp, wynika z mylnego zrozumienia zasad działania poszczególnych układów oraz funkcji, jakie pełnią w silnikach. Ważne jest zrozumienie, że różne systemy paliwowe mają swoje specyficzne wymagania dotyczące regulacji, które muszą być dostosowane do ich charakterystyki operacyjnej.

Pytanie 20

W jakich sytuacjach stosuje się spawanie jako metodę naprawy?

A. Podczas eliminacji odkształceń na powierzchni uszczelniającej głowicy
B. W trakcie naprawy gładzi cylindra
C. Przy usuwaniu pęknięć w bloku silnika
D. Przy naprawie uszkodzonych gwintów w kadłubie silnika
Usuwanie odkształceń powierzchni uszczelniającej głowicy, naprawa gładzi cylindrowych oraz usuwanie uszkodzonych otworów gwintowanych w kadłubie silnika są operacjami, które nie wymagają spawania jako głównej metody naprawczej. Usuwanie odkształceń w powierzchni uszczelniającej głowicy silnika zazwyczaj polega na szlifowaniu lub frezowaniu tej powierzchni, aby zapewnić szczelność po regeneracji. Metody te są bardziej odpowiednie, gdyż wymagają precyzyjnego dostosowania geometrii, co jest kluczowe dla prawidłowego uszczelnienia. Naprawa gładzi cylindrowych może obejmować honowanie lub wzmocnienie powierzchni cylindra, co również nie wiąże się ze spawaniem, a raczej z użyciem narzędzi skrawających. Z kolei usuwanie uszkodzonych otworów gwintowanych w kadłubie silnika jest zazwyczaj realizowane poprzez wtapianie wkładek gwintowych, co jest metodą mechaniczną, a nie spawalniczą. Kluczowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że każda naprawa metalowych komponentów silnika może być wykonana za pomocą spawania, podczas gdy różne uszkodzenia wymagają odmiennego podejścia w zależności od rodzaju materiału, lokalizacji defektu oraz wymagań technologicznych. W praktyce należy zatem zwracać szczególną uwagę na dobór odpowiedniej metody naprawy, co jest zgodne z zasadami inżynierii materiałowej i mechaniki.

Pytanie 21

W silniku dwusuwowym o jednym cylindrze w trakcie suwu roboczego wał korbowy obraca się o kąt

A. 90°
B. 360°
C. 180°
D. 270°
Zrozumienie działania silnika dwusuwowego wymaga analizy cyklu pracy i mechaniki jego działania. Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości kątowe obrotu wału korbowego, nie uwzględniają podstawowej zasady funkcjonowania tych silników. Na przykład, obrót o 90° sugerowałby, że wał korbowy mógłby wykonawać suw tylko jednego z procesów, co jest niezgodne z zasadą działania silnika dwusuwowego, w którym oba procesy, czyli ssanie i wydech, odbywają się w jednym cyklu. Z kolei obrót o 360° oznaczałby konieczność pełnego obrotu wału, co jest charakterystyczne dla silników czterosuwowych, gdzie jeden pełny cykl wymaga dwóch obrotów wału. Zastosowanie tej koncepcji w kontekście silników dwusuwowych prowadzi do błędów interpretacyjnych, ponieważ dwusuwowe jednostki napędowe są zaprojektowane tak, aby maksymalizować ich wydajność poprzez skrócenie cyklu pracy. Natomiast obrót o 270° również wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie, ponieważ oznaczałby, że jeden cykl nie zostałby w pełni ukończony, co skutkowałoby niewłaściwym działaniem silnika. W praktyce, mechanicy powinni być świadomi tych różnic i błędów myślowych, aby móc prawidłowo diagnozować i serwisować silniki, a także unikać pułapek związanych z nieprawidłowym zrozumieniem pracy jednostek napędowych.

Pytanie 22

W diagnostyce samochodów wykorzystuje się oprogramowanie komputerowe

A. ESItronic
B. Warsztat
C. AutoCAD
D. Eurotax
Odpowiedzi Eurotax, Warsztat oraz AutoCAD nie mają zastosowania w kontekście diagnostyki pojazdów. Eurotax to narzędzie służące do wyceny wartości samochodów, a nie do ich diagnostyki. Nie oferuje ono funkcji pozwalających na analizę usterek czy odczytywanie danych z systemów elektronicznych, co jest kluczowe w procesie serwisowania. Warsztat to ogólne pojęcie odnoszące się do miejsca, gdzie dokonuje się napraw i serwisowania pojazdów, ale nie jest to program komputerowy. Z kolei AutoCAD to oprogramowanie do projektowania wspomaganego komputerowo (CAD), które jest używane w architekturze, inżynierii i projektowaniu, a więc nie ma bezpośredniego związku z diagnostyką samochodową. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie narzędzi i ich funkcjonalności. W kontekście nowoczesnej diagnostyki pojazdów kluczowe jest korzystanie z dedykowanych programów, które są zaprojektowane z myślą o specyficznych potrzebach branży motoryzacyjnej. Właściwe oprogramowanie diagnostyczne, takie jak ESItronic, nie tylko pozwala na identyfikację problemów, ale również wspiera mechaników w nawigacji po złożonym świecie elektroniki samochodowej, co jest niezbędne w obliczu rosnącej liczby systemów elektronicznych w pojazdach.

Pytanie 23

Który z poniższych elementów nie wchodzi w skład sprzęgła ciernego?

A. Łożysko wyciskowe
B. Sprężyna centralna
C. Sprężyna dociskowa
D. Wał napędowy silnika
Odpowiedzi, które wskazują na łożysko wyciskowe, sprężynę dociskową lub sprężynę centralną, są niepoprawne, ponieważ wszystkie te elementy są integralną częścią sprzęgła ciernego. Sprzęgło cierne jest kluczowym elementem w mechanice pojazdów, którego funkcją jest umożliwienie płynnego i kontrolowanego przenoszenia momentu obrotowego z silnika do skrzyni biegów. Poprawne zrozumienie roli każdego z tych komponentów jest niezbędne dla prawidłowego działania całego układu napędowego. Na przykład, sprężyna dociskowa odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniej siły nacisku na tarczę sprzęgłową, co wpływa na skuteczność przenoszenia mocy. W przypadku gdy sprężyna jest zbyt słaba, może dochodzić do ślizgania się sprzęgła, co prowadzi do szybszego zużycia elementów. Z kolei łożysko wyciskowe pozwala na rozłączanie sprzęgła poprzez odciągnięcie sprężyny dociskowej, co jest niezbędne w momencie zmiany biegów. Ignorowanie tych elementów może prowadzić do błędnych wniosków na temat działania sprzęgła i jego wpływu na ogólną wydajność pojazdu. Zrozumienie ich funkcji i współpracy jest kluczowe w pracy każdego mechanika i inżyniera zajmującego się motoryzacją, a także dla osób pragnących samodzielnie dbać o swój pojazd.

Pytanie 24

Podczas spalania mieszanki paliwa z powietrzem w silniku ZI maksymalna temperatura w cylindrze osiąga wartość

A. 800°C
B. 220°C
C. 300°C
D. 2 500°C
Odpowiedzi 800°C, 300°C i 220°C nie odzwierciedlają rzeczywistych warunków panujących w cylindrze silnika ZI. Odpowiedź 800°C może być mylnie postrzegana jako maksymalna temperatura, ale dotyczy raczej temperatury spalin, które są znacznie niższe niż maksymalne temperatury występujące wewnątrz cylindra podczas spalania. W rzeczywistości, takie wartości są zbyt niskie, aby mogły wspierać kompletny proces spalania, w którym istotne jest osiągnięcie wysokiej temperatury dla pełnego utlenienia paliwa. 300°C i 220°C to wartości, które praktycznie nie mogą występować w czasie rzeczywistego spalania w silniku ZI, ponieważ są to wartości znacznie poniżej temperatury wymaganej do zapłonu mieszanki paliwowo-powietrznej. Niska temperatura w cylindrze prowadzi do nieefektywnego spalania, co skutkuje zwiększeniem emisji spalin oraz obniżeniem mocy silnika. W praktyce, efektywne zarządzanie temperaturą jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wydajności i minimalizacji wpływu na środowisko, zatem zrozumienie procesów zachodzących w silniku jest fundamentalne dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem i optymalizacją układów napędowych.

Pytanie 25

Pasek zębaty w napędzie kół mechanizmu rozrządu?

A. trzeba nasuwać najpierw na koło zębate na wale korbowym
B. trzeba nasuwać jednocześnie na oba koła zębate
C. kolejność nasuwania jest dowolna
D. trzeba nasuwać najpierw na koło zębate na wale rozrządu
Nasuwanie paska zębatego w niewłaściwej kolejności może prowadzić do poważnych problemów w pracy silnika. Rozpoczęcie od jednego koła zębatego, na przykład na wale rozrządu, może spowodować nierównomierne napięcie paska. Takie działanie negatywnie wpłynie na synchronizację pomiędzy wałem korbowym a wałem rozrządu, co jest niezwykle istotne w silnikach spalinowych, gdzie precyzyjne dopasowanie tych elementów ma kluczowe znaczenie dla efektywności i trwałości silnika. Niezrozumienie tej zasady może wynikać z błędnego założenia, że można zmontować elementy w dowolnej kolejności, co jest dużym uproszczeniem. Ponadto, nasuwanie paska najpierw na koło zębate na wale korbowym lub w innej niezgodnej kolejności stwarza ryzyko, że pasek się zakleszczy lub zniekształci, prowadząc do awarii. W praktyce, zarządzanie montażem paska zębatego wymaga precyzyjnego podejścia, w tym zastosowania odpowiednich narzędzi oraz technik, które zapewniają poprawne napięcie i synchronizację. Dlatego szczególnie istotne jest, aby nie lekceważyć tych aspektów i zawsze stosować się do zaleceń producenta, co pozwala na uniknięcie kosztownych napraw i wydłużenie żywotności silnika.

Pytanie 26

"Sworzeń pływający" to element sworznia

A. zamocowany w piastach tłoka i obracający się w głowicy korbowodu
B. zamocowany w głowicy korbowodu i obracający się w piastach tłoka
C. obracający się w głowicy korbowodu i w piastach tłoka
D. mogący swobodnie przesuwać się wzdłuż osi w piastach tłoka
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji sworznia pływającego oraz jego roli w mechanice silników. Stwierdzenie, że sworzeń jest 'zamocowany w główce korbowodu i obracający się w piastach tłoka', jest mylące, ponieważ sworzeń pływający nie jest bezpośrednio zamocowany w główce korbowodu. Jego konstrukcja jest zaprojektowana tak, aby umożliwiać rotację i ruch osiowy, co jest kluczowe dla działania mechanizmów korbowych. Kolejny błąd polega na opisie sworznia jako 'zamocowanego w piastach tłoka i obracającego się w główce korbowodu', co jest także technicznie nieprawidłowe. Sworzeń pływający łączy tłok z korbowodem, a nie obraca się w główce korbowodu. Z kolei stwierdzenie, że sworzeń 'może swobodnie przesuwać się po osi w piastach tłoka', również jest błędne, ponieważ sworzeń pływający ma ograniczony ruch wzdłuż osi, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania silnika. Ruch sworznia pływającego powinien być kontrolowany i dostosowany do wymagań pracy silnika, co jest kluczowe dla zapobiegania nadmiernemu zużyciu komponentów i zapewnienia ich trwałości. Wnioski płynące z niepoprawnych odpowiedzi mogą prowadzić do większej awaryjności silników oraz nieefektywności ich działania.

Pytanie 27

Jak wiele znaków zawiera numer VIN?

A. 15 znaków
B. 13 znaków
C. 11 znaków
D. 17 znaków
Numer identyfikacyjny pojazdu, znany jako VIN (Vehicle Identification Number), składa się z 17 znaków, co czyni go unikalnym dla każdego pojazdu. VIN został wprowadzony, aby zapewnić jednoznaczną identyfikację pojazdów na całym świecie. Składa się z kombinacji liter i cyfr, które zawierają istotne informacje, takie jak producent, rok produkcji, miejsce produkcji oraz unikalny numer seryjny pojazdu. Przykładowo, pierwsze trzy znaki VIN to tzw. WMI (World Manufacturer Identifier), które identyfikują producenta. Wiedza na temat VIN jest kluczowa dla takich procesów jak rejestracja pojazdu, ubezpieczenia, a także przy transakcjach sprzedaży, ponieważ pozwala na szybkie sprawdzenie historii pojazdu oraz jego stanu prawnego. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO 3779, długość VIN powinna być stała, co ułatwia zarówno producentom, jak i użytkownikom identyfikację i śledzenie pojazdów.

Pytanie 28

Luz zaworów w silniku powinno się kontrolować

A. w temperaturze silnika według wskazówek producenta
B. w temperaturze silnika wynoszącej 95°C
C. po demontażu głowicy silnika
D. w temperaturze silnika 70°C
Istnieje szereg nieporozumień dotyczących momentu przeprowadzania kontroli luzu zaworów, które mogą prowadzić do błędnych praktyk mechanicznych. Odpowiedź sugerująca, że kontrolę należy przeprowadzić przy temperaturze 95°C, nie uwzględnia indywidualnych specyfikacji producentów, co może skutkować nieprawidłowym ustawieniem luzu. Każdy producent silników ma własne wytyczne dotyczące optymalnej temperatury, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych pomiarów. Przykładowo, wysokotemperaturowe pomiary mogą prowadzić do zbyt wąskiego luzu, co z kolei może spowodować nadmierne zużycie lub uszkodzenie elementów silnika. W przypadku sugerowania demontażu głowicy silnika, warto podkreślić, że taka operacja jest skrajnie niepraktyczna i czasochłonna. Kontrolę luzu zaworów przeprowadza się w warunkach, które nie wymagają rozkładania silnika, a jedynie dostępu do zaworów. Zatem podjęcie decyzji o demontażu głowicy jest dużym błędem w ocenie sytuacji. Ostatnia z opcji, kontrola przy temperaturze 70°C, również nie jest standardem, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do fałszywie wysokich luzów. Właściwe podejście do tego procesu wymaga znajomości specyfikacji i praktyk inżynieryjnych oraz ścisłego trzymania się zaleceń producenta, aby zapewnić długowieczność i prawidłowe funkcjonowanie silnika.

Pytanie 29

Zasilanie silnika z nadmiernie bogatą mieszanką paliwowo-powietrzną skutkuje pokryciem izolatora świecy zapłonowej osadem o kolorze

A. błękitnym
B. białoszarym
C. brunatnym
D. czarnym
Kolory osadu na izolatorze świecy zapłonowej mogą wprowadzać w błąd, jeżeli nie są właściwie interpretowane. Błękitny osad zwykle kojarzy się z nadmiernym smarowaniem silnika, co może prowadzić do nieprawidłowego spalania oleju silnikowego, ale nie ma to związku z bogatą mieszanką paliwowo-powietrzną. Z kolei białoszary kolor wskazuje na problem z zasilaniem silnika zbyt ubogą mieszanką, co prowadzi do nadmiernego nagrzewania się komory spalania i może skutkować uszkodzeniem zaworów oraz gniazd. Brunatny osad natomiast może pojawić się w wyniku zanieczyszczenia paliwa lub problemów z układem wtrysku, ale nie wskazuje bezpośrednio na bogatą mieszankę. Odpowiednie rozpoznanie koloru osadu na świecach zapłonowych jest kluczowe dla diagnostyki stanu silnika, a niezrozumienie tych zależności może prowadzić do niepoprawnych analiz i diagnoz. Właściwe zrozumienie tego zjawiska wymaga znajomości zasad działania silnika oraz jego komponentów, a także umiejętności przeprowadzania diagnoz zgodnie z najlepszymi praktykami mechanicznymi. Warto pamiętać, że regularne przeglądy i konserwacja silnika są kluczowe dla jego długotrwałej i bezproblemowej pracy.

Pytanie 30

Jakim narzędziem należy przeprowadzić pomiar bicia poprzecznego tarcz hamulcowych?

A. suwmiarką zegarową
B. średnicówką zegarową
C. mikrometrem czujnikowym
D. czujnikiem zegarowym
Pomiar bicia poprzecznego tarcz hamulcowych jest kluczowym aspektem diagnostyki i konserwacji układów hamulcowych w pojazdach. Jednakże, użycie średnicówki zegarowej, mikrometru czujnikowego czy suwmiarki zegarowej do tego celu może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników i problemów w dalszej eksploatacji. Średnicówka zegarowa, choć precyzyjna do pomiarów średnicy, nie jest przystosowana do pomiarów odchyleń w płaszczyźnie poprzecznej, co jest istotne w kontekście bicia tarcz. Mikrometr czujnikowy, z kolei, jest narzędziem stosowanym do pomiarów grubości i małych odległości, a jego konstrukcja nie zapewnia odpowiedniej reakcji na dynamiczne zmiany odległości, które mogą występować podczas pracy tarczy hamulcowej. Suwmiarka zegarowa, mimo że bywa używana w różnych aplikacjach, nie oferuje wystarczającej precyzji i powtarzalności, które są kluczowe w przypadku pomiarów bicia poprzecznego. W praktyce, błędne zastosowanie tych narzędzi może prowadzić do niewłaściwej oceny stanu technicznego tarcz, a co za tym idzie, do zagrożeń związanych z bezpieczeństwem, takich jak wydłużona droga hamowania czy drgania układu kierowniczego. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie narzędzia pomiarowe zgodne z normami branżowymi, które gwarantują dokładność i rzetelność wyników.

Pytanie 31

Przyczyną "strzelania" silnika do układu wydechowego nie jest

A. nieszczelność zaworu wydechowego
B. zapieczone wtryskiwacze paliwowe
C. zbyt bogata mieszanka paliwowo-powietrzna
D. brak zapłonu w jednym z cylindrów
Jak brak zapłonu na jednym z cylindrów, to może się zdarzyć strzelanie w tłumik. Dlaczego? Bo wtedy robi się niewłaściwe spalanie paliwa. Kiedy jeden cylinder nie działa, reszta musi to jakoś nadrobić, co może skutkować bogatszą mieszanką paliwa i powietrza. Niewypalone paliwo, które nie spala się w cylindrze, przechodzi do układu wydechowego i tam się zapala, co doprowadza do strzałów w tłumiku. Nieszczelność zaworu wydechowego też może być przyczyną - źle działający zawór wpuszcza spaliny do wydechu, co stwarza warunki do zapłonu paliwa. Zbyt bogata mieszanka paliwowo-powietrzna, przez różne czynniki jak źle ustawione wtryskiwacze czy problemy z czujnikami, także może przyczynić się do tego efektu. Dlatego, żeby uniknąć strzelania, warto regularnie robić przeglądy silnika, zwłaszcza układu zapłonowego i trzymać rękę na pulsie, jeśli chodzi o stan wtryskiwaczy i wydechu.

Pytanie 32

Aby zamontować tłok z pierścieniami w cylindrze, należy użyć

A. prasy śrubowej
B. prasy hydraulicznej
C. szczypiec do pierścieni
D. opaski zaciskowej do pierścieni
Wybór innych odpowiedzi, takich jak prasę hydrauliczną, szczypce do pierścieni lub prasę śrubową, wskazuje na pewne nieporozumienia związane z procesem montażu tłoka w cylindrze. Użycie prasy hydraulicznej do montażu pierścieni jest niewłaściwe, ponieważ siła generowana przez prasę może uszkodzić delikatne pierścienie lub prowadnice cylindrów, co prowadzi do ich deformacji. W przemyśle motoryzacyjnym i maszynowym zaleca się unikanie nadmiernego nacisku, który może mieć negatywny wpływ na integralność komponentów. Z kolei szczypce do pierścieni, choć mogą być użyteczne w pewnych sytuacjach, nie zapewniają odpowiedniego rozkładu siły i kontroli, co jest kluczowe dla prawidłowego montażu. Mogą również powodować nieodwracalne uszkodzenia pierścieni, szczególnie przy nieostrożnym użytkowaniu. Prasa śrubowa, z drugiej strony, chociaż może oferować stabilność, jest również nieodpowiednia, ze względu na ryzyko zbyt dużego nacisku oraz niewłaściwego ustawienia pierścieni, co może prowadzić do ich zacięcia w cylindrze. Właściwe podejście do montażu tłoka wymaga zastosowania narzędzi, które są specyficznie zaprojektowane do tego celu, co zapewnia bezpieczeństwo komponentów oraz ich długotrwałą funkcjonalność.

Pytanie 33

Przy użyciu areometru dokonuje się pomiaru

A. gęstości elektrolitu.
B. wysokości elektrolitu.
C. temperatury elektrolitu.
D. napięcia akumulatora.
Odpowiedzi sugerujące, że areometr może być używany do pomiaru napięcia naładowania akumulatora, temperatury elektrolitu lub poziomu elektrolitu, są nieprawidłowe ze względu na fundamentalne różnice w zasadzie działania tych narzędzi oraz ich zastosowania. Mierzenie napięcia naładowania akumulatora wymaga użycia multimetru lub innego specjalistycznego urządzenia, które jest w stanie dostarczyć informacji o stanie naładowania akumulatora w sposób bezpośredni. Napięcie nie jest związane z gęstością elektrolitu w sposób liniowy, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei pomiar temperatury elektrolitu można przeprowadzić przy użyciu termometru. Temperatura może wpływać na gęstość elektrolitu, jednak areometr nie jest narzędziem pozwalającym na bezpośrednie pomiary temperatury. Poziom elektrolitu, czyli jego ilość w akumulatorze, mierzy się zazwyczaj wizualnie lub przy użyciu specjalnych wskaźników, a nie areometrem. Zrozumienie, że areometr jest narzędziem skoncentrowanym na pomiarze gęstości, a nie innych parametrów, jest kluczowe dla prawidłowego użytkowania i diagnozowania akumulatorów. Błędne założenia dotyczące funkcji areometru mogą prowadzić do nieefektywnej konserwacji oraz skrócenia żywotności urządzeń, co podkreśla konieczność właściwego doboru narzędzi pomiarowych w zależności od celu analizy.

Pytanie 34

Kiedy tłok silnika spalinowego znajduje się w górnym martwym punkcie, to przestrzeń nad nim określa objętość

A. komory spalania
B. całkowita cylindra
C. skokowasilnika
D. skokowa cylindra
Wybór odpowiedzi, która nie jest prawidłowa, często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych terminów związanych z konstrukcją silnika spalinowego. Odpowiedź "skokowasilnika" jest błędna, ponieważ termin ten odnosi się do całkowitej długości, jaką tłok przebywa w cylindrze podczas jednego pełnego cyklu pracy, a nie do przestrzeni nad tłokiem w GMP. Podobnie "całkowita cylindra" to termin, który odnosi się do całkowitej objętości cylindra, a nie konkretnej przestrzeni nad tłokiem w danym momencie cyklu. Ostatecznie, "skokowa cylindra" odnosi się do objętości, którą tłok przesuwa, podczas gdy porusza się w górę i w dół, a nie do konkretnej lokalizacji przestrzeni nad tłokiem, gdy ten znajduje się w GMP. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla prawidłowej analizy pracy silnika. W praktyce, błędne interpretacje mogą prowadzić do nieefektywnych rozwiązań projektowych i problemów podczas eksploatacji silników, co może skutkować zwiększonym zużyciem paliwa, emisją spalin oraz obniżoną wydajnością. W kontekście inżynierii mechanicznej istotne jest zatem, aby studenci i inżynierowie dobrze przyswoili te podstawowe pojęcia, co pozwoli im na lepsze zrozumienie mechanizmów działania silników spalinowych i przyczyni się do ich optymalizacji w codziennej praktyce inżynierskiej.

Pytanie 35

Jak długo trwa całkowita regulacja zbieżności przedniej osi na urządzeniu czterogłowicowym, jeśli kompensacja bicia jednego koła zajmuje 5 minut, a regulacja zbieżności kół przednich 10 minut?

A. 30 minut
B. 35 minut
C. 40 minut
D. 20 minut
Odpowiedź 30 minut jest prawidłowa, ponieważ wymaga ona zsumowania czasu potrzebnego na kompensację bicia jednego koła oraz regulację zbieżności kół przednich. Kompensacja bicia jednego koła trwa 5 minut, a regulacja zbieżności 10 minut. Na urządzeniu czterogłowicowym, które pozwala na jednoczesną pracę na wszystkich czterech kołach, proces ten jest bardziej efektywny. Licząc czas całkowity, należy uwzględnić zarówno czas na kompensację bicia, jak i regulację zbieżności, co daje 5 minut na jedno koło oraz 10 minut na regulację, co razem wynosi 30 minut. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, precyzyjna regulacja zbieżności kół jest kluczowa dla bezpieczeństwa i komfortu jazdy, a także dla równomiernego zużycia opon. W praktyce, regularne wykonywanie takich regulacji jest zalecane co najmniej raz w roku, aby zapewnić optymalne osiągi pojazdu.

Pytanie 36

W skład systemu kierowniczego nie zalicza się

A. końcówka drążka kierowniczego
B. drążek kierowniczy
C. drążek reakcyjny
D. przekładnia ślimakowa
Drążek reakcyjny jest komponentem, który nie należy do układu kierowniczego. W skrócie, układ kierowniczy pojazdu składa się z elementów odpowiedzialnych za kontrolowanie kierunku jazdy, co obejmuje drążek kierowniczy, końcówkę drążka kierowniczego oraz przekładnię ślimakową. Drążek reakcyjny jest stosowany w systemach hydraulicznych, a jego funkcja polega na przenoszeniu sił reakcyjnych, co nie jest konieczne do bezpośredniego działania układu kierowniczego. Zastosowanie drążków kierowniczych oraz ich końcówek jest kluczowe dla zapewnienia precyzyjnego manewrowania pojazdem, co jest regulowane przez normy takie jak ISO 26262 dotyczące bezpieczeństwa funkcjonalnego. W praktyce, właściwe zrozumienie funkcji poszczególnych elementów układu kierowniczego pozwala na efektywniejsze projektowanie oraz serwisowanie pojazdów, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo jazdy.

Pytanie 37

Który płyn eksploatacyjny oznaczany jest symbolem 10W/40?

A. Płyn do spryskiwaczy
B. Płyn chłodzący do silnika
C. Olej silnikowy
D. Płyn do hamulców
Odpowiedź, że płyn eksploatacyjny oznaczany symbolem 10W/40 to olej silnikowy, jest poprawna. Symbol 10W/40 odnosi się do klasy lepkości oleju silnikowego, podlegającej normom SAE (Society of Automotive Engineers). Liczba '10W' wskazuje na lepkość oleju w niskich temperaturach (W oznacza 'winter'), co oznacza, że olej zachowuje odpowiednią płynność w zimnych warunkach, co jest kluczowe przy uruchamianiu silnika w niskich temperaturach. Druga liczba '40' odnosi się do lepkości w wysokich temperaturach, co czyni olej odpowiednim do użycia w wyższych temperaturach roboczych silnika. Dzięki tym właściwościom, olej 10W/40 zapewnia odpowiednią ochronę silnika, zmniejsza tarcie i zużycie komponentów, a także minimalizuje ryzyko przegrzania. Jest to jeden z najczęściej stosowanych rodzajów olejów silnikowych, szczególnie w pojazdach osobowych oraz dostawczych, co wynika z ich uniwersalności i efektywności w szerokim zakresie warunków eksploatacyjnych.

Pytanie 38

Po pomiarze napięcia w rozładowanym akumulatorze samochodowym (12Y, 40Ah) uzyskano wynik 10,8Y, a gęstość elektrolitu wynosiła 1,18 g/cm3. Jakim prądem powinien być naładowany ten akumulator?

A. 2,5 A
B. 3 A
C. 1,5 A
D. 4 A
Wybór innych wartości prądu ładowania, takich jak 2,5 A, 1,5 A czy 3 A, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących ładowania akumulatorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą wydawać się odpowiednie na pierwszy rzut oka, jednak są one niewłaściwe w kontekście naładowania akumulatora o pojemności 40Ah. Prąd ładowania akumulatorów kwasowo-ołowiowych powinien wynosić od 0,1C do 0,3C, co w tym przypadku przekłada się na zakres od 4A do 12A. Napięcie 10,8V oznacza, że akumulator jest rozładowany, a stosowanie zbyt niskiego prądu ładowania, takiego jak 2,5 A, 1,5 A czy 3 A, może prowadzić do wydłużonego czasu ładowania i niepełnego naładowania akumulatora. Ponadto, zbyt niski prąd ładowania może skutkować osadzaniem się siarczanu ołowiu na płytach, co zmniejsza zdolność akumulatora do utrzymywania ładunku i jego żywotność. Ważne jest, aby zrozumieć, że ładowanie akumulatora w zbyt wolnym tempie nie tylko wydłuża czas ładowania, ale również może prowadzić do problemów z jego efektywnością w przyszłości. Dlatego zawsze warto kierować się standardami i zaleceniami producentów dotyczących prądu ładowania, aby utrzymać akumulator w dobrym stanie technicznym.

Pytanie 39

Wartości sił hamowania kół na jednej osi pojazdu nie mogą różnić się o więcej niż 30%, przyjmując 100% jako standard

A. zmierzoną siłę wyższą
B. zmierzoną siłę niższą
C. suma zmierzonych sił
D. siłę określoną przez producenta
Analizując inne odpowiedzi, należy podkreślić, że pomiar siły hamowania powinien koncentrować się na parametrach dotyczących równomiernego rozkładu sił. Odpowiedź odnosząca się do zmierzonej siły mniejszej jest błędna, ponieważ w przypadku, gdy jedna z sił jest niższa, to oznacza, że hamowanie nie działa w sposób optymalny. Taka nierównomierność może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze, w tym do poślizgu lub trudności w manewrowaniu. Suma zmierzonych sił nie jest właściwą miarą, ponieważ nie pozwala na ocenę, jak poszczególne koła działają w stosunku do siebie. Ważniejsze jest, aby zrozumieć, że każdy z komponentów hamulcowych powinien funkcjonować w harmonii. Ostatnia opcja, wskazująca na siłę podaną przez producenta, jest myląca, gdyż producenci często podają wartości teoretyczne, które mogą nie odpowiadać rzeczywistym warunkom użytkowania. W praktyce, wsłuchując się w odpowiednie normy i standardy, możemy zrozumieć, że rzeczywiste pomiary są kluczowe do oceny efektywności systemu hamulcowego, a ich analiza powinna opierać się na wytycznych narzucających konkretne marginesy tolerancji.

Pytanie 40

Aby ocenić techniczny stan układu chłodzenia silnika, należy w pierwszej kolejności

A. dokonać pomiaru ciśnienia w układzie chłodzenia
B. zweryfikować zakres działania wentylatora
C. sprawdzić czystość żeber chłodnicy
D. skontrolować poziom cieczy chłodzącej
Sprawdzanie poziomu cieczy chłodzącej to mega ważna sprawa, jeśli chodzi o ocenę stanu układu chłodzenia silnika. Ciecz chłodząca, czyli ta mieszanka wody i płynu, ma kluczowe znaczenie, żeby silnik działał w odpowiedniej temperaturze i żeby się nie przegrzewał. Jak poziom cieczy jest za niski, to może być problem z chłodzeniem, a to z kolei stwarza ryzyko awarii silnika. Z mojego doświadczenia, przed tymi bardziej skomplikowanymi pomiarami, warto najpierw sprawdzić poziom płynu. Zawsze dobrze jest uzupełniać płyn chłodzący odpowiednimi specyfikami, bo one nie tylko zmniejszają ryzyko zamarzania, ale też chronią przed korozją. Regularne kontrolowanie poziomu cieczy to coś, co powinno być stałym elementem dbania o auto, bo to wydłuża jego żywotność i niezawodność.