Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 07:06
Data zakończenia: 26 marca 2025 07:16

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka

B. nieprawidłowe mocowanie stopki

C. zbyt wysokie napięcie nici górnej

D. nadmierne zabrudzenie transportera

Niewłaściwe nawinięcie nici na szpulkę bębenka jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Kiedy nić jest nawinięta zbyt luźno lub nierównomiernie, może powodować problemy z transportem nici dolnej, co prowadzi do zrywania jej podczas szycia. Dobrze nawinięta nić zapewnia stabilność i równomierne napięcie, co jest niezbędne do uzyskania czystych i trwałych szwów. Przykładowo, jeśli szpulka jest źle nawinięta, nić może się splątać lub nie przechodzić przez prowadnice w sposób kontrolowany, co skutkuje zrywaniem. Warto również stosować się do zaleceń producenta maszyny, który często podaje wskazówki dotyczące prawidłowego nawijania nici. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i czyszczenie bębenka oraz mechanizmu transportera, by zapewnić ich prawidłowe działanie, co zapobiegnie problemom ze zrywaniem nici.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Schemat instruktażowy, wykorzystywany w dokumentacji odzieżowej, ilustruje

A. sposób realizacji konstrukcji formy odzieżowej

B. wymiary gotowego wyrobu odzieżowego

C. metodę obróbki technologicznej odzieży lub jej elementu

D. kształty oraz wymiary składników wyrobu odzieżowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej wymiarów wyrobu odzieżowego gotowego, sposobu wykonania konstrukcji form, czy kształtów i wymiarów elementów wyrobu odzieżowego, choć mogą wydawać się logiczne, nie oddaje istoty rysunku instruktażowego. Rysunki te są zdecydowanie bardziej skoncentrowane na procesach technologicznych, które mają na celu zapewnienie, że produkt końcowy będzie spełniał określone standardy jakości i funkcjonalności. Rysunki przedstawiające wymiary gotowego wyrobu mogą być częścią innej dokumentacji, ale nie oddają pełnego obrazu procesu produkcji. Podobnie, rysunki dotyczące konstrukcji form również nie skupiają się na bezpośrednim procesie obróbki, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich parametrów jakościowych w końcowym produkcie. Warto zauważyć, że często w pracy nad odzieżą stosuje się różne metody obróbcze, które wymagają szczegółowych instrukcji. Niezrozumienie tych procesów może prowadzić do zastosowania niewłaściwych technik, które mogą negatywnie wpłynąć na trwałość i estetykę wyrobu. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na kontekst dokumentacji technicznej i jej zastosowanie w praktyce produkcyjnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów dokumentacji i ich funkcji w procesie produkcji odzieży, co może prowadzić do nieporozumień i obniżenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 4

Podaj powód, dla którego nić górna przerywa się podczas szycia?

A. Uszkodzone ostrze igły

B. Niewłaściwe wciągnięcie nici w chwytaczu

C. Źle założona nić górna

D. Zbyt duży nacisk stopki

Źle nawleczona nić górna jest jedną z najczęstszych przyczyn zrywania się nici podczas szycia. Gdy nić nie jest odpowiednio nawleczona przez igłę lub nie przechodzi przez odpowiednie prowadnice, może powodować nadmierne napięcie, co z kolei prowadzi do zerwania. Ważne jest, aby podczas nawlekania nici zwracać uwagę na prawidłowy przebieg nici. Należy upewnić się, że nić przechodzi przez wszystkie prowadnice oraz, że jest prawidłowo umiejscowiona w uchwycie igły. Każda maszyna do szycia może mieć nieco inny mechanizm nawlekania, dlatego warto zapoznać się z instrukcją obsługi dla konkretnego modelu. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu nici oraz ich jakości, aby uniknąć problemów podczas szycia. Wiedza ta jest niezbędna, aby zapewnić płynność pracy i uniknąć frustracji związanej z częstym zrywaniem nici.

Pytanie 5

Zmiany kolorystyczne, które mogą wystąpić na barwnej bluzce, mogą być spowodowane

A. płukaniem jej w zmiękczaczu

B. prasowaniem jej za pomocą żelazka o wysokiej temperaturze

C. suszeniem jej na słońcu

D. praniem jej w wodnej kąpieli o temperaturze 40°C

Suszenie bluzki w miejscu nasłonecznionym może prowadzić do wybarwienia tkaniny z powodu reakcji chemicznych zachodzących pod wpływem promieniowania UV. Wysoka temperatura oraz działanie światła słonecznego mogą uszkadzać włókna materiału, co prowadzi do strat kolorystycznych. W praktyce, wiele tkanin, zwłaszcza tych barwionych w sposób naturalny lub przy użyciu mniej trwałych barwników, jest szczególnie wrażliwych na takie działanie. Dobrą praktyką jest suszenie odzieży w cieniu lub w miejscu dobrze wentylowanym, co minimalizuje wpływ światła na materiał. W standardach dotyczących pielęgnacji odzieży często zaleca się unikanie ekspozycji na bezpośrednie światło słoneczne, aby zachować intensywność kolorów. Użycie odpowiednich metod suszenia może również wydłużyć żywotność odzieży, co jest korzystne zarówno dla użytkownika, jak i dla środowiska.

Pytanie 6

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

B. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

C. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

D. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

Zastosowanie wydłużenia zaszewki piersiowej od linii boku w celu naprawy zbyt głębokiego podkroju szyi jest podejściem, które ignoruje podstawowe zasady konstrukcji odzieży. Zaszewka piersiowa jest elementem, który wpływa na kształt i dopasowanie w obszarze biustu, a nie bezpośrednio w rejonie podkroju szyi. Wydłużenie jej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe fałdy materiału przy szyi lub brak równowagi w proporcjach całej bluzki, co w rezultacie pogorszy estetykę odzieży. Poszerzenie przodu na linii pachy oraz bokach również jest nieefektywnym rozwiązaniem, ponieważ nie wpływa na głębokość podkroju szyi, ale może sprawić, że bluzka stanie się zbyt luźna w obszarze biustu, co również jest niepożądane. Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach bocznych ma za to na celu dostosowanie obwodu bluzki, jednak nie rozwiązuje problemu głębokości podkroju, co jest kluczowe w tej sytuacji. Typowym błędem jest założenie, że poprawki w jednym obszarze mogą wpłynąć na inny, co w praktyce krawieckiej może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element odzieży był poprawiany w kontekście całej konstrukcji, co daje lepsze efekty jakościowe i estetyczne.

Pytanie 7

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

B. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

C. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

D. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

Wybór odpowiedzi, w której środek przodu i tyłu spódnicy podstawowej układa się po nitce osnowy, jest zgodny z zasadami konstrukcji odzieżowej. Nitka osnowy, jako główny element tkaniny, ma kluczowe znaczenie dla stabilności i kształtu odzieży. Ułożenie form w ten sposób zapewnia, że spódnica zachowa właściwy kształt oraz nie będzie się deformować podczas noszenia. W przypadku tkanin wełnianych, które często mają wyraźnie zdefiniowane kierunki osnowy i wątku, stosowanie tej zasady pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia niepożądanych efektów, takich jak rozciąganie czy fałdowanie materiału. Przykładowo, przy szyciu spódnicy o prostym kroju, umieszczenie formy we właściwym kierunku pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego efektu wizualnego, co jest kluczowe w modzie.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakiego wymiaru kontrolnego powinno się użyć przy figurze z nieprawidłową postawą ciała, aby odpowiednio dostosować formę przodu damskiej bluzki do sylwetki?

A. PcPl

B. SyTy

C. XlXl

D. SvXpTp

Odpowiedzi XlXl, PcPl i SyTy są błędne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów, które są niezbędne do odpowiedniego dopasowania bluzki do sylwetki z wadami postawy. XlXl odnosi się do wymiarów długości rękawów, ale nie uwzględnia proporcji ciała, co może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania w kontekście prawidłowej postawy. W przypadku osób z problemami postawy, jak skolioza, kluczowe jest zrozumienie, że sama długość rękawów nie wystarczy, aby zapewnić komfort i estetykę. Z kolei PcPl odnosi się do wymiarów talii i bioder, które mogą nie być najważniejszymi aspektami w kontekście wprowadzenia korekt w górnej części bluzki, gdzie znajdują się ramiona i klatka piersiowa. Ostatnia odpowiedź, SyTy, koncentruje się na wymiarach szyi, które również mają ograniczone znaczenie w kontekście dopasowania bluzki do sylwetki z wadami postawy. W praktyce, błędne skupienie się na tych wymiarach może prowadzić do problemów z ogólnym wyglądem oraz wygodą noszenia odzieży. Kluczowym elementem jest zatem zrozumienie, że w przypadku wad postawy, priorytetem powinno być zapewnienie odpowiednich wymiarów górnej części ciała, co jest kluczowe dla estetyki i komfortu noszenia odzieży.

Pytanie 10

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. stębnowym dwunitkowym

B. łańcuszkowym dwunitkowym

C. łańcuszkowym jednonitkowym

D. obrzucającym jednonitkowym

Odpowiedzi łańcuszkowym jednonitkowym oraz stębnowym dwunitkowym nie są odpowiednie dla połączeń w dzianinach, ponieważ oba te ściegi charakteryzują się niewystarczającą elastycznością, co może prowadzić do problemów z odpornością na rozrywanie szwów. Ścieg łańcuszkowy jednonitkowy, mimo że jest szybki w wykonaniu, nie oferuje takiej samej siły, jak jego dwunitkowy odpowiednik. W przypadku dzianin, które mają tendencję do rozciągania, taki ścieg może prowadzić do pękania lub deformacji szwów, co jest niepożądane w gotowym produkcie. Z kolei ścieg stębnowy dwunitkowy, choć wytrzymały, również nie zapewnia takiej elastyczności, jaką oferuje ścieg łańcuszkowy dwunitkowy. W przypadku dzianin, użycie stębnowych szwów może skutkować niewłaściwym zachowaniem się materiału, co prowadzi do nieestetycznych zniekształceń. Dodatkowo, ścieg obrzucający jednonitkowy, mimo że może być użyty w wykańczaniu brzegów dzianin, nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających elastycznych szwów, ponieważ nie łączy elementów w sposób, który zachowałby ich funkcjonalność i komfort. W rezultacie, wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla trwałości i wygody odzieży wykonanej z dzianiny, a zastosowanie niewłaściwych technik krawieckich może prowadzić do znacznych problemów z jakością wyrobu gotowego.

Pytanie 11

Aby przeprowadzić w zakładzie usługowym przeróbkę zleconą przez klienta, która polega na dopasowaniu sztucznego futra, konieczne są

A. rysunek modelu futra

B. wymiary klienta

C. katalogi i żurnale mody

D. formy przodu i tyłu futra

Przeróbka sztucznego futra to niestety nie taka prosta sprawa. Najważniejsze jest, żeby mieć dokładne wymiary klienta. To klucz do tego, żeby odzież dobrze leżała i była wygodna. Musisz zmierzyć różne obwody, jak klatka piersiowa, talia czy biodra, ale też długość rękawów i nogawek. A jak dobrze zmierzysz, to gotowy produkt będzie idealnie przylegał do sylwetki. W branży odzieżowej zbieranie takich wymiarów to norma i bez tego ciężko coś zdziałać. Czasami warto też zrobić próbne elementy, jak muszki czy różne aplikacje, żeby zobaczyć, czy materiał i styl są w porządku. Pamiętaj również, żeby dobrze dokumentować te pomiary, bo to przyda się na przyszłość przy wszelkich poprawkach. To podejście naprawdę może zdziałać cuda w każdej przeróbce. Standardy w branży mówią, że warto korzystać z dokładnych matryc i technik kroju, żeby zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 12

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

B. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

C. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

Prasowanie wełnianych spodni w temperaturze 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki jest nieodpowiednie i może prowadzić do poważnych uszkodzeń materiału. Taka wysoka temperatura jest niebezpieczna dla naturalnych włókien, jak wełna, ponieważ może spowodować ich skurczenie oraz przypalenie. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura jest bardziej efektywna w usuwaniu zagnieceń, jednak w przypadku delikatnych tkanin, takich jak wełna, może to przynieść odwrotny skutek. Używanie pary nie tylko pozwala na lepsze wygładzenie materiału, ale również na jego nawilżenie, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności włókien. Wysokie temperatury mogą również prowadzić do filcowania się wełny, co skutkuje zniekształceniem kształtu odzieży i jej zniszczeniem. Odpowiednie podejście do prasowania wełnianych materiałów powinno zawsze uwzględniać zarówno temperaturę, jak i technikę prasowania, aby zapobiec pudrowaniu i uszkodzeniu struktury tkaniny. Zatem, warto stosować się do wskazówek producentów oraz zasad dotyczących pielęgnacji odzieży wełnianej, aby uniknąć kosztownych błędów.

Pytanie 13

Optymalna temperatura żelazka do prasowania tkanin wykonanych z naturalnego jedwabiu wynosi

A. 180÷220°C

B. 140÷160°C

C. 280÷300°C

D. 115÷140°C

Zgadywanie temperatury prasowania jedwabiu to trudna sprawa. Wyższe wartości, jak 180 czy nawet 280°C, to zupełna pomyłka. Jedwab jest niezwykle delikatny i reaguje na wysokie temperatury jak szalony. Prasowanie w takim cieple może trwale zniszczyć materiał, np. stopić włókna, co sprawi, że ubranie będzie wyglądać tragicznie. W przypadku 180°C jedwab już zaczyna tracić swoją strukturę i szybko się deformuje. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 115°C, też nie jest super, bo czasem nie wystarcza do wyprasowania zagnieceń. Najlepiej trzymać się przedziału 140 do 160°C, tak jak to pokazują różne badania dotyczące prasowania. Wiesz, że znajomość tych zasad jest mega ważna, jeśli chcesz, żeby Twoje ubrania wyglądały dobrze i były trwałe.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jaki symbol reprezentuje wymiar ciała mierzony w pionie od punktu karku do punktu tylnej części talii?

A. SvXpTp

B. SyTy

C. SySvXp

D. SySvXpTp

Wybierając inne symbole, takie jak SvXpTp czy SySvXp, można łatwo wprowadzić się w błąd co do definicji wymiarów antropometrycznych. Na przykład SvXpTp sugeruje różne punkty pomiarowe, które nie dotyczą wymiaru od karku do talii. Symbol S tu może odnosić się do czegoś innego, co kompletnie mija się z celem. Z kolei SySvXp łączy różne punkty, co nie ma sensu w kontekście tego zadania, bo chodzi tylko o jeden konkretny wymiar - od karku do tylnej talii. Wybór SyTy jest tu logiczny i zgodny z tym, co jest praktykowane w pomiarach. Inne odpowiedzi są zbyt skomplikowane i wprowadzają zamieszanie. Zrozumienie, które punkty są ważne przy pomiarach ciała, jest kluczowe, żeby uniknąć błędów, szczególnie w modzie, ergonomii czy medycynie. Fajnie jest używać prostych, jasnych terminów, żeby lepiej się komunikować i rozumieć kwestie związane z antropometrią.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Szablon elementu odzieżowego to model, powiększony o rozmiary dodatków

A. na szwy i podwijania

B. konstrukcyjnych

C. technologicznych

D. modelowych

Prawidłowa odpowiedź to "na szwy i podwinięcia", ponieważ szablon elementu wyrobu odzieżowego rzeczywiście uwzględnia dodatkowe miejsca na szwy oraz podwinięcia, co jest kluczowe w procesie konstrukcyjnym odzieży. W kontekście projektowania odzieży, szablon stanowi podstawowy element, który przekształca wizję projektanta w fizyczny produkt. Szwy są niezbędne, aby elementy odzieży mogły być ze sobą łączone, a podwinięcia służą do estetycznego i trwałego wykończenia krawędzi materiału. Przykładem zastosowania wiedzy na ten temat jest tworzenie wykrój dla koszul, gdzie uwzględnia się odpowiednie długości na szwy, by zapewnić, że po zszyciu, gotowy produkt będzie zachowywał właściwe proporcje i wygląd. Dobrym praktykiem jest również stosowanie standardów wykończenia krawędzi, które mogą różnić się w zależności od rodzaju odzieży; na przykład, w odzieży sportowej może być stosowane podwinięcie o większej elastyczności, by dostosować się do ruchów ciała.

Pytanie 21

Przyczyną źle dopasowanego kołnierza w bluzce, który odstaje od szyi, jest zbyt

A. szeroki kołnierz

B. duży podkrój szyi z tyłu

C. wąski kołnierz

D. mały podkrój szyi z przodu

Duży podkrój szyi w tyle bluzki jest kluczowym czynnikiem wpływającym na układ kołnierza. Kiedy podkrój szyi jest zbyt duży, powoduje to, że materiał bluzki ma tendencję do opadania oraz odstawania od szyi. Właściwy podkrój szyi powinien harmonizować z wielkością kołnierza oraz kształtem szyi noszącego. Przykładowo, w przypadku osób o drobniejszej sylwetce, większy podkrój szyi może skutkować nieestetycznym wyglądem, ponieważ bluzka nie przylega do ciała, co z kolei wpływa na komfort noszenia oraz ogólną estetykę odzieży. W praktyce projektowania odzieży, konstruktorzy często stosują różne techniki, aby dopasować podkrój szyi do wymagań sylwetki. Standardy branżowe, takie jak wymiary tablicy rozmiarów, dostarczają wskazówek, które pomagają w określeniu optymalnych wymiarów podkrójów szyi, co przekłada się na poprawne układanie się kołnierza oraz lepsze dopasowanie odzieży.

Pytanie 22

Podaj powód powstania żółtych plam podczas prasowania odzieży w warunkach domowych?

A. Zbyt duży nacisk żelazka

B. Zbyt wysoka temperatura prasowania

C. Bardzo krótki czas prasowania

D. Prasowanie bez odsysania pary

Zbyt wysoka temperatura prasowania jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do zażółcenia tkanin podczas prasowania. Wiele materiałów, zwłaszcza tych syntetycznych, jest wrażliwych na wysokie temperatury. Prasowanie przy zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się zmianami koloru, w tym zażółceniem. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się zawsze dostosowywanie temperatury żelazka do rodzaju tkaniny. Na przykład, jedwab i poliester wymagają znacznie niższych temperatur niż bawełna czy len. W praktyce, warto korzystać z etykiet informacyjnych na odzieży, które wskazują zalecane ustawienia prasowania. Oprócz regulacji temperatury, przydatne jest również korzystanie z funkcji pary, aby zmniejszyć ryzyko przypalenia materiału. Dostosowanie tych parametrów ma kluczowe znaczenie dla zachowania estetyki oraz trwałości odzieży, a także respektowania standardów jakości w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 23

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do zaparzaczki?

A. Bistorową

B. Lnianą

C. Wełnianą

D. Stilonową

Wełniana tkanina ma swoje plusy, ale raczej nie nadaje się na zaparzaczki. Wełna trzyma ciepło, ale przy gorącej wodzie może być problem. Może się okazać, że napój nie zaparzy się jak powinien, a do tego mogą się pojawić nieprzyjemne zapachy, co psuje smak. Stilon, jako materiał syntetyczny, też nie jest najlepszy, bo nie wytrzymuje wysokich temperatur i może się stopić. No i nie ma też dobrych właściwości absorpcyjnych, co utrudnia parzenie. Bistorowa tkanina, która łączy naturalne i syntetyczne materiały, również nie sprawdzi się w tym przypadku, bo może wprowadzać do napoju jakieś niepożądane chemikalia. Wybierając tkaniny do zaparzaczki, warto pamiętać, że nie wszystkie naturalne i syntetyczne materiały są sobie równe. Lepiej iść w kierunku tkanin, które są zarówno funkcjonalne, jak i zdrowe dla parzenia.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary

A. ZUo

B. ZTv

C. ZKo

D. ZWo

Wybór odpowiedzi poza ZKo często wynika z nieporozumienia dotyczącego technik pomiaru w krawiectwie. Wielu krawców, szczególnie początkujących, może myśleć, że ZWo, ZTv lub ZUo są odpowiednie, ponieważ wydają się logiczne w kontekście zmiany długości spodni. ZWo odnosi się do pomiaru z biodra, co w przypadku skracania nogawki może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, ponieważ nie uwzględnia naturalnej linii kolana. ZTv, oznaczający pomiar z tyłu nogawki, może spowodować, że spodnie będą zbyt długie lub krótkie, a także zniekształcą proporcje spodni. ZUo, związany z pomiarem od podłoża, również nie jest adekwatny, ponieważ nie bierze pod uwagę, na jakiej wysokości nogawka powinna się kończyć. Kluczowym błędem jest ignorowanie, że różne rodzaje pomiarów odpowiadają różnym stylom i długościom odzieży, co może prowadzić do niesatysfakcjonującego efektu końcowego. Właściwe podejście do pomiarów w krawiectwie polega na dokładnym zrozumieniu anatomii ciała oraz proporcji, co jest fundamentem dla precyzyjnego szycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod pomiarowych, które odpowiadają specyfice danego projektu, aby uniknąć błędów i nieporozumień w procesie krawieckim.

Pytanie 26

Elektryczne nożyce tarczowe powinny być wykorzystywane do cięcia nakładu o wysokości nieprzekraczającej

A. 150 mm

B. 70 mm

C. 10 mm

D. 300 mm

Wybór innej wysokości materiału do cięcia elektrycznymi nożycami tarczowymi, na przykład 70 mm, 150 mm czy 300 mm, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzia oraz potencjalnego uszkodzenia zarówno nożyc, jak i obrabianego materiału. Elektryczne nożyce tarczowe są projektowane z myślą o pracy z cienkimi materiałami, a ich silnik i mechanizm tnący są przystosowane do radzenia sobie z oporem cięcia, który wzrasta wraz ze zwiększoną grubością. Przy grubości 70 mm, nożyce mogą nie być w stanie wygenerować wystarczającej siły, co skutkuje zacięciami, a nawet awarią urządzenia. Z kolei cięcie materiałów o wysokości 150 mm czy 300 mm wykracza poza ich nominalne możliwości, co może prowadzić do wydłużenia czasu obróbki, a także do pogorszenia jakości cięcia. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich narzędzi do danego zadania jest częstym błędem, który wynika z braku zrozumienia zasadniczych różnic pomiędzy narzędziami oraz ich przeznaczeniem. Pracownicy powinni być dobrze szkoleni w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla zachowania efektywności produkcji oraz bezpieczeństwa pracy. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na normy dotyczące narzędzi skrawających, które zalecają stosowanie odpowiednich narzędzi w zależności od grubości obrabianego materiału, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i awarii.

Pytanie 27

Na jakim materiale tekstylnym można umieszczać szablony odzieży w dwóch płaszczyznach?

A. Na sztruksie

B. Na flauszu

C. Na popelinie

D. Na aksamicie

Sztruks, aksamit i flausz to różne tkaniny, które mają swoje właściwości i zastosowania w odzieżownictwie. Sztruks na przykład, z tymi swoimi prążkami, jest bardziej elastyczny i dobrze sprawdzi się w odzieży casual, ale jego struktura nie jest najlepsza do układania szablonów w dwóch kierunkach. Może być kłopotliwy przy krojeniu. Z kolei aksamit jest super efektowny, ale ten jego miękki materiał łatwo się odkształca, więc trzeba przy nim uważać, żeby szablony nie straciły formy. Flausz jest cieplejszy i bardziej elastyczny, przez co przy krojeniu może być mniej stabilny. W sumie, układanie szablonów w tych tkaninach może prowadzić do nieprzyjemnych błędów w wymiarach i formach odzieży, co może zepsuć jakość. Czasami myślimy, że te tkaniny są bardziej uniwersalne, a to prowadzi do problemów w szyciu.

Pytanie 28

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Promieniową

B. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie

C. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście

D. Grupową

Wybór metody promieniowej jest niewłaściwy w kontekście sporządzania szablonów spódnicy, ponieważ ta metoda koncentruje się na zmianach promieniowych w kształcie odzieży bez uwzględniania różnic w obwodach. Technika ta jest bardziej odpowiednia do projektowania elementów odzieży o bardziej złożonych kształtach, takich jak kołnierze czy rękawy, gdzie zmiany w rozmiarze są bardziej dynamiczne i nieproporcjonalne. W przypadku stopniowania szablonów spódnicy, aby dostosować je do różnych obwodów w talii i biodrach, niezbędne jest wykorzystanie podejścia zakładającego proporcjonalne zmiany obwodów, co pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania. Metoda proporcjonalno-obliczeniowa według wzrostów przy stałym obwodzie także nie jest odpowiednia, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dostosowania obwodów, co jest kluczowe dla komfortu noszenia. Użycie podejścia grupowego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż skupia się na tworzeniu odzieży dla grupy ludzi z określonymi średnimi wymiarami, co nie uwzględnia indywidualnych różnic i wymagań. Powszechny błąd to zakładanie, że zmiany w wymiarach wzrostu wystarczą do odpowiedniego dopasowania, podczas gdy obwody odgrywają kluczową rolę w ergonomii odzieży. Dlatego istotne jest zastosowanie metodologii odpowiedniej do konkretnego kontekstu, co pozwoli uniknąć problemów z niedopasowaniem i dyskomfortem noszenia.

Pytanie 29

Jakie pomiary krawieckie należy zmierzyć z sylwetki w celu przygotowania formy bluzki podstawowej?

A. ZWo, opx, SyTy, SySvXp, RvNv, SySvXpTp, obt, os

B. SyTy, opx, ZWo, SySvXpTp, obt, RvNv, ZKo, ZTv

C. opx, os, SyTy, obt, SySvXp, RvNv, ZWo, ou

D. ZWo, ot, ZTv, SySvXpTp, os, obt, SySvXp, RvNv

Wybór pomiarów nieprawidłowych do wykonania form bluzki podstawowej może wynikać z brakującej wiedzy na temat ich specyfiki i funkcji. Na przykład, odpowiedzi, które pomijają kluczowe pomiary, takie jak ZWo czy opx, mogą prowadzić do poważnych błędów w konstrukcji odzieży. ZWo, jako pomiar szerokości ramion, jest istotny dla zapewnienia odpowiedniego komfortu i swobody ruchów, a jego pominięcie może skutkować zbyt ciasną lub zbyt luźną bluzką. Ponadto, brak opx, który mierzy obwód piersi, może prowadzić do niezadowolenia z dopasowania w kluczowych obszarach, co z kolei wpływa na ogólne wrażenie estetyczne odzieży. Odpowiedzi, które koncentrują się na innych pomiarach, jak ZTv czy ZKo, mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie są one podstawowymi parametrami dla bluzek. W praktyce krawieckiej kluczowe jest zrozumienie, że każdy pomiar ma swoje miejsce i znaczenie w kontekście formy odzieży, a ich pominięcie prowadzi do nieodpowiednich rezultatów. Dlatego niezwykle ważne jest, aby w konstrukcji odzieży kierować się standardami branżowymi, które jasno definiują, jakie pomiary są niezbędne do stworzenia formy, która zapewni odpowiednie dopasowanie oraz komfort noszenia.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Na której linii przodu bluzki damskiej podstawowej umiejscowiona jest konstrukcyjna zaszewka piersiowa?

A. Środka przodu

B. Boku

C. Talii

D. Podkroju szyi

Zaszewka piersiowa, znana również jako zaszewka na biust, jest kluczowym elementem konstrukcji bluzek damskich, umiejscowionym w środkowej części przodu, co ma na celu dopasowanie odzieży do naturalnych linii ciała. Umiejscowienie zaszewki w tej lokalizacji sprzyja uzyskaniu odpowiedniego kształtu i konturu biustu, co jest istotne dla estetyki i komfortu noszenia. Przykładowo, bluzki z zaszewkami piersiowymi lepiej leżą na sylwetkach o różnych proporcjach, ponieważ umożliwiają modelowanie materiału w miejscach kluczowych dla sylwetki. W przemyśle odzieżowym standardem jest stosowanie zaszewek w bluzkach, co potwierdzają zasady konstrukcji odzieży i dobre praktyki w szyciu, które zalecają dostosowywanie kroju do anatomicznych szczegółów ciała. Zaszewki te mogą być różnie modyfikowane w zależności od stylu bluzki oraz materiału, co pozwala na większą swobodę projektowania i dostosowywania do potrzeb klientek.

Pytanie 32

Spódnica bazowa, zapinana z tyłu na zamek błyskawiczny i wykończona paskiem, jest zbyt luźna w pasie o 2 cm oraz w biodrach o 4 cm. Aby dopasować spódnicę do sylwetki klientki, należy:

A. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na całej długości, skrócić pasek i wszyć do spódnicy

B. odpruć pasek z tyłu spódnicy, wypruć zamek błyskawiczny, zwęzić spódnicę w szwie środkowym z tyłu, wszyć zamek oraz pasek do spódnicy

C. odpruć pasek, pogłębić zaszewki z przodu i z tyłu, skroić pasek, wszyć pasek do spódnicy

D. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na odcinku od linii bioder do linii dołu, wszyć pasek do spódnicy

Jeśli zdecydujesz się na odprucie paska i zwężenie spódnicy tylko w dolnej części, to może być problematyczne. Może się zdarzyć, że dół spódnicy nie będzie dobrze przylegał do figury i zrobi się niewygodna. A jeśli myślisz o pogłębianiu zaszewków, to to wcale nie rozwiąże sprawy z nadmiarem materiału w pasie i biodrach. To może doprowadzić do sytuacji, gdzie spódnica będzie dobrze wyglądała w jednym miejscu, a w innym będzie luźna, co nie jest najlepsze. Wydaje mi się, że kluczem jest równomierne dopasowanie na całej długości spódnicy. Zrozumienie tego jest ważne, żeby efekt końcowy był satysfakcjonujący. W takich przeróbkach warto na wszystko spojrzeć z perspektywy całości, bo tylko tak można osiągnąć fajny i funkcjonalny efekt.

Pytanie 33

Podczas szycia wystąpiły problemy z przesuwaniem materiału. Aby wyeliminować tę usterkę, należy

A. oczyścić chwytacz z zanieczyszczeń

B. zmniejszyć napięcie górnej nici

C. zwiększyć siłę docisku stopki

D. zwiększyć napięcie dolnej nici

Zwiększenie nacisku stopki dociskowej jest kluczowym krokiem w zapewnieniu prawidłowego przesuwania tkaniny podczas szycia. Stopka dociskowa ma za zadanie utrzymywać materiał w odpowiedniej pozycji oraz zapobiegać jego przesuwaniu się. W przypadku trudności z przesuwaniem tkaniny, zwiększenie nacisku stopki pozwala na lepsze przytrzymanie materiału, co przełoży się na bardziej równomierne i precyzyjne szycie. Przykładowo, w przypadku szycia grubych tkanin, takich jak denin czy skóra, odpowiednie ustawienie nacisku stopki może znacznie poprawić jakość szwu. Ustawienia te powinny być zgodne z wytycznymi producenta maszyny do szycia, które zazwyczaj zawierają informacje dotyczące optymalnych parametrów dla różnych materiałów. Dobrze dostosowany nacisk stopki jest również zgodny z najlepszymi praktykami w branży, co wpływa na trwałość szwów oraz ogólną estetykę wykonania odzieży.

Pytanie 34

Co może powodować łamanie się igieł podczas funkcjonowania maszyny stębnowej?

A. Aktywny mechanizm transportu

B. Zbyt duży nacisk stopki na płytkę ściegową

C. Zbyt mocno naciągnięty pas napędowy

D. Nieodpowiednie ustawienie igły w stosunku do chwytacza

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nadmierny docisk stopki do płytki ściegowej może wprawdzie wpływać na jakość ściegu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igieł. Zbyt mocne dociśnięcie stopki może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału, co z kolei może powodować inne problemy, takie jak zacięcia czy zniekształcenia ściegu, jednak nie bezpośrednio do złamania igły. Z kolei zbyt napięty pas napędowy wpływa na płynność pracy maszyny, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzeń mechanizmów, ale nie ma bezpośredniego związku ze złamaniem igły. Mechanizm transportu, jeśli jest włączony, powinien działać zgodnie z zasadami, a jego aktywność nie powinna wpływać na bezpieczeństwo samej igły. Często błędne myślenie polega na łączeniu różnych problemów mechanicznych z jednoznacznymi skutkami, podczas gdy wiele z nich jest jedynie objawem większych problemów z regulacją i konserwacją maszyny. Zrozumienie, że różne elementy maszyny muszą współpracować w harmonijny sposób, jest kluczowe dla uniknięcia uszkodzeń, takich jak łamanie igieł.

Pytanie 35

Przy ocenie jakości przeprowadzonej przeróbki lub naprawy odzieży bierze się pod uwagę między innymi zgodność z wymaganiami określonymi

A. przez klienta zlecającego usługę

B. w dokumentacji produktu

C. przez realizatora usługi

D. w standardach technicznych

Ocena jakości wykonanej przeróbki lub naprawy wyrobu odzieżowego nie może opierać się wyłącznie na wymaganiach określonych przez wykonawcę usługi, normach technicznych czy dokumentacji wyrobu. Chociaż wykonawca usługi ma swoje standardy, które mogą obejmować jakość użytych materiałów oraz techniki szycia, to jednak nie są one wystarczające do kompleksowej oceny jakości produktu. Normy techniczne, takie jak ISO czy normy branżowe, mogą dostarczać ogólnych wskazówek dotyczących wykonania, ale nie uwzględniają specyficznych oczekiwań klienta. Często zdarza się, że wyroby zgodne z normami technicznymi nie spełniają indywidualnych wymagań użytkowników. Z kolei odpowiedzią, że ocena powinna być oparta na dokumentacji wyrobu, również można łatwo zarzucić niekompletność. Dokumentacja techniczna dostarcza informacji na temat wyrobu, ale nie uwzględnia subiektywnych kryteriów, które mogą być istotne dla klienta. Właściwa praktyka w ocenie jakości polega na holistycznym podejściu, które łączy wymagania normatywne, oczekiwania klienta oraz techniczne aspekty wykonania. Ignorowanie roli klienta w tym procesie prowadzi do braku satysfakcji oraz potencjalnych reklamacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy. Warto zatem zwrócić uwagę, że kluczowym elementem oceny jakości jest zaangażowanie klienta w proces, co powinno być priorytetem dla każdej firmy zajmującej się produkcją odzieży.

Pytanie 36

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Welwet

B. Flanelę

C. Etaminę

D. Popelinę

Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. uszkodzone ostrze igły

B. niepoprawnie nawleczona nić górna

C. przestawiony chwytacz

D. niewystarczająca siła docisku stopki

Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej