Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 20:43
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 20:59

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. skrobię
B. białko
C. laktozę
D. tłuszcz
Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.

Pytanie 2

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy
B. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy
C. natłuścić krocze olejem parafinowym
D. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu
Odpowiedź "mocno ucisnąć dłońmi krocze krowy" jest jak najbardziej słuszna. To podejście jest istotne, żeby stabilizować krocze podczas porodu. Kiedy krowa rodzi cielaka, jej mięśnie mogą się rozciągać i czasem mogą nawet pęknąć, co nie jest wcale miłym widokiem. Uciskanie krocza pomaga utrzymać jego strukturę, co zmniejsza ryzyko powikłań. W praktyce, weterynarze i hodowcy powinni być dobrze przeszkoleni w wykonaniu tego manewru, żeby ograniczyć ryzyko urazów. Z tego, co wiem, takie podejście jest zgodne z tym, co zalecają organizacje weterynaryjne, bo promują metody, które wspierają zdrowie zwierząt podczas porodów. Dobrze też zwrócić uwagę na to, jak przygotować krowę do porodu, na przykład zadbać o jej zdrowie i dietę, bo to również ma znaczenie. Wykonanie tej metody wymaga trochę wyczucia i umiejętności, żeby nie wprowadzić niepotrzebnych komplikacji.

Pytanie 3

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u owiec
B. u świń
C. u królików
D. u gęsi
Wybór odpowiedzi sugerujących, że inne zwierzęta, takie jak świnie, owce czy króliki, posiadają podobne struktury anatomiczne, prowadzi do nieporozumień dotyczących ich systemów trawiennych. Świnie, jako wszystkożerne, nie posiadają wyspecjalizowanej części przełyku do gromadzenia pokarmu. Ich układ trawienny jest przystosowany do szybkiego przetwarzania różnorodnych pokarmów, co sprawia, że ich przełyk jest prostszy i nie ma funkcji magazynującej. Podobnie, owce, które są roślinożercami, mają żołądek podzielony na kilka komór, ale nie mają rozwiniętej części przełyku służącej do przechowywania i rozmiękczania pokarmu. Króliki z kolei, mimo że mają zdolność do selektywnego pobierania pokarmu, także nie dysponują specjalizowaną sekcją przełyku. Ich układ pokarmowy jest dostosowany do trawienia błonnika, co również nie wymaga obecności takiej struktury. Błędem jest generalizowanie, że wszystkie zwierzęta roślinożerne posiadają podobne mechanizmy gromadzenia pokarmu. Każdy gatunek zwierząt ma unikalne adaptacje umożliwiające im przetrwanie w ich specyficznych środowiskach, co podkreśla znaczenie dostosowania do diety w kontekście ewolucji oraz ekologii.

Pytanie 4

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 25 sierpnia
B. 03 września
C. 17 września
D. 30 września
Odpowiedzi wskazujące na inne terminy porodu, takie jak 03 września, 25 sierpnia czy 30 września, wynikają z nieprawidłowego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego kotów. Przede wszystkim, krótszy termin, na przykład 25 sierpnia, sugeruje, że poród miałby nastąpić już niespełna miesiąc po pokryciu, co jest znacznie poniżej przeciętnego czasu ciąży kotki. Czas ciąży u kotów wynosi zazwyczaj od 63 do 65 dni, co oznacza, że wcześniejsze daty są biologicznie niemożliwe. Również odpowiedzi takie jak 30 września wskazują na zbyt wydłużony okres ciąży, co również jest sprzeczne z normami. Często w takich przypadkach dochodzi do błędnego przekonania, że kotka może mieć dłuższy czas ciąży, co nie znajduje potwierdzenia w badaniach weterynaryjnych. Warto zauważyć, że w przypadku niektórych innych zwierząt, czas ciąży może być znacznie dłuższy, ale nie dotyczy to kotów. Kluczowe jest zrozumienie, że przewidywanie terminu porodu opiera się na solidnych podstawach naukowych, które powinny być respektowane przez opiekunów zwierząt. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprzygotowania na narodziny kociąt, co może być stresujące zarówno dla kotki, jak i jej właściciela.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Poprawny sposób postępowania z rozmrożonym nasieniem podczas wykonywania zabiegu inseminacji krów zawiera wariant

Czas od rozmrożenia nasienia do wykonania inseminacji

WariantRodzaj nasienia
konwencjonalne
(minuty)
seksowane
(minuty)
I515
II155
III2015
IV1520

A. IV
B. II
C. I
D. III
Wariant II jest prawidłowy, ponieważ odpowiednio uwzględnia czas potrzebny na przygotowanie i wykonanie inseminacji, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności zabiegu. W przypadku nasienia konwencjonalnego, czas przygotowania wynosi 15 minut, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inseminacji. Taki czas pozwala na pełne rozprowadzenie komórek plemnikowych w medium oraz ich aktywację, co przekłada się na zwiększenie szans na zapłodnienie. Z kolei dla nasienia seksowanego, czas przygotowania wynoszący 5 minut jest optymalny, ponieważ nasienie to jest bardziej wrażliwe i nie wymaga tak długiego okresu na osiągnięcie pełnej aktywności. Zastosowanie się do tych zaleceń jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt, co potwierdza wysoką jakość praktyk w inseminacji. Znajomość odpowiednich czasów i standardów jest niezbędna dla uzyskania maksymalnej efektywności i zwiększenia wskaźników ciąż.

Pytanie 9

Podmiot zajmujący się punktem kopulacyjnym ogierów ma obowiązek przechowywać kopię świadectwa pokrycia przez okres

A. roku od daty pokrycia
B. pięciu lat od daty pokrycia
C. dwóch lat od daty pokrycia
D. trzech lat od daty pokrycia
Przechowywanie kopii świadectwa pokrycia przez pięć lat od dnia pokrycia jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi w hodowli koni. Taki okres archiwizacji zapewnia niezbędną dokumentację dla przyszłych pokoleń, co jest istotne w kontekście śledzenia linii genetycznych i potencjalnych problemów zdrowotnych. Przykładowo, w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, takich jak choroby dziedziczne, posiadanie dokumentacji przez pięć lat umożliwia skuteczne śledzenie powiązań genetycznych i podejmowanie odpowiednich działań. Dobre praktyki w hodowli koni nakładają na hodowców obowiązek nie tylko przechowywania tych dokumentów, ale także ich prawidłowego udostępniania w razie potrzeby. Warto pamiętać, że zgodność z regulacjami prawnymi w zakresie ochrony zwierząt oraz prowadzenia hodowli koni jest kluczowa dla utrzymania wysokich standardów etycznych i jakościowych w tej branży.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Wysoka wilgotność powietrza w chlewniach, w połączeniu z zwiększoną ilością siarkowodoru i amoniaku, sprzyja występowaniu u świń schorzeń

A. metabolicznych i układu wydalniczego
B. reumatycznych i dróg oddechowych
C. alergicznych i układu krążenia
D. genetycznych i układu rozrodczego
Nadmierna wilgotność w chlewni, w połączeniu z wysoką koncentracją siarkowodoru i amoniaku, stwarza warunki sprzyjające rozwojowi chorób reumatycznych i dróg oddechowych u świń. Zwiększona wilgotność wpływa na osłabienie układu odpornościowego zwierząt, co z kolei ułatwia rozwój patogenów. Siarkowodór i amoniak są toksycznymi substancjami, które mogą podrażniać drogi oddechowe, prowadząc do stanów zapalnych oraz infekcji. Przykładem mogą być choroby takie jak zapalenie płuc, które mogą być wynikiem kontaktu z tymi substancjami. W praktyce, hodowcy powinni stosować systemy wentylacyjne oraz monitorować poziomy amoniaku i wilgotności, aby zapobiegać tym schorzeniom. Dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne oraz regularne kontrole jakości powietrza w chlewniach są kluczowe dla zapewnienia zdrowia stada. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, na przykład poprzez utrzymanie optymalnej wilgotności i czystości, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 12

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 11
B. 5
C. 7
D. 9
Odcinek szyjny kręgosłupa konia składa się z 7 kręgów, które są oznaczane jako C1 do C7. Kręgi te mają specyficzne formy i funkcje, które są dostosowane do ruchów i potrzeb konia. C1, znany jako atlas, łączy kręgosłup z czaszką, umożliwiając ruchy głowy, natomiast C2, zwany obrotnikiem, pozwala na rotację. Kręgi szyjne są stosunkowo lekkie i elastyczne, co pozwala na dużą swobodę ruchu. Znajomość struktury odcinka szyjnego jest kluczowa dla weterynarzy, hodowców i trenerów, ponieważ urazy w tym obszarze mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kręgosłupowe uszkodzenia neurologiczne. W praktyce, regularne badania i diagnostyka, takie jak zdjęcia rentgenowskie czy ultrasonografia, są stosowane w celu monitorowania zdrowia kręgosłupa szyjnego wśród koni sportowych oraz roboczych, co ma na celu zapobieganie kontuzjom i optymalizację wydajności zwierząt.

Pytanie 13

Świnie o typie mięsnym

A. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
B. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
C. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
D. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
Świnie w typie mięsnym są hodowane głównie z myślą o wydajności produkcji mięsa. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu oraz późnym dojrzewaniem, co oznacza, że osiągają dużą masę ciała w stosunkowo krótkim czasie, ale nie dojrzewają do momentu, gdy ich mięso osiągnie optymalne parametry jakościowe. Takie podejście jest korzystne z perspektywy ekonomicznej, ponieważ hodowcy mogą szybciej uzyskiwać zysk z sprzedaży. W praktyce, świnie w typie mięsnym powinny być karmione specjalnie zbilansowaną paszą, która wspiera ich szybki wzrost. Dobrym przykładem są rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są powszechnie stosowane w intensywnej produkcji mięsnej. Hodowcy powinni zwracać uwagę na warunki, w jakich zwierzęta są utrzymywane, aby zapewnić ich zdrowie i dobrostan, co bezpośrednio wpływa na jakość mięsa. Dobre praktyki w hodowli obejmują monitorowanie wagi, zdrowia i diety zwierząt, co pozwala na optymalizację procesu produkcji.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. mocznik pastewny
B. kreda pastewna
C. melasa
D. sól pastewna
Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.

Pytanie 16

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. bar.
B. herc.
C. luks.
D. decybel.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 17

Pełnowartościowe białko powinno być złożone z odpowiednich ilości aminokwasów oraz w właściwych proporcjach

A. nasycone kwasy tłuszczowe
B. aminokwasy endogenne
C. aminokwasy egzogenne
D. nienasycone kwasy tłuszczowe
Aminokwasy endogenne to te, które organizm ludzki jest w stanie wytwarzać samodzielnie, co oznacza, że nie muszą być dostarczane z pożywieniem. Dlatego koncentrowanie się na nich w kontekście pełnowartościowego białka jest nieuzasadnione, ponieważ nie spełniają one kryteriów niezbędnych aminokwasów w diecie. Możliwe jest również mylenie pojęć związanych z kwasami tłuszczowymi. Nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe to klasyfikacje odnoszące się do rodzaju wiązań chemicznych w cząsteczkach tłuszczu, a nie mają bezpośredniego związku z białkami i aminokwasami. Nasycone kwasy tłuszczowe, występujące głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, mogą wpływać na zdrowie serca, podczas gdy nienasycone kwasy tłuszczowe, znajdujące się w olejach roślinnych, rybach czy orzechach, są uważane za korzystne dla zdrowia. Użytkownicy często mylą terminologię, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zrozumienia, jakie składniki odżywcze są kluczowe dla prawidłowego odżywiania. Zrozumienie różnicy między aminokwasami egzogennymi a endogennymi oraz ich rolą w diecie jest kluczowe dla planowania zdrowego jadłospisu, a ignorowanie tych informacji może prowadzić do niedoborów pokarmowych oraz zaburzeń zdrowotnych. Właściwe zbilansowanie aminokwasów w diecie ma fundamentalne znaczenie dla utrzymania prawidłowej kondycji organizmu oraz wspierania procesów metabolicznych.

Pytanie 18

Końcowym etapem porodu jest

A. wydzielanie siary
B. wydalenie wód płodowych
C. wyparcie płodu
D. wyparcie łożyska
Odpowiedź 'wyparcie łożyska' jest jak najbardziej trafna. To jest rzeczywiście ostatni krok porodu, który dzieje się po narodzeniu dziecka. Ten proces, znany jako poporodowe wydalenie łożyska, jest super ważny, ponieważ dba o zdrowie mamy i pomaga uniknąć różnych problemów, jak krwotok. Zazwyczaj ma to miejsce w ciągu od 5 do 30 minut po tym, jak maluch przychodzi na świat. Jeśli łożysko nie chce samo wyjść, lekarze mogą interweniować na różne sposoby, jak chociażby masaż macicy, a czasem w skrajnych przypadkach mogą być potrzebne zabiegi chirurgiczne. W praktyce to pielęgniarki i położne powinny wiedzieć, jak obserwować ten proces i jak sobie z nim radzić, żeby zminimalizować ryzyko komplikacji. Dobrze przeprowadzony etap wydalenia łożyska wpływa też na produkcję hormonów, takich jak oksytocyna, która jest niezbędna do skurczenia macicy i zmniejszenia krwawienia. Dlatego rozumienie tego procesu jest bardzo ważne, szczególnie w kontekście opieki nad kobietą po porodzie.

Pytanie 19

Opisane w tabeli objawy sygnalizują u psa

postawa – sztywne łapy, lekko pochylony do przodu, grzbiet zjeżony.
głowa – czoło lekko zmarszczone, nos zmarszczony, oczy zmrużone lub patrzy wyzywająco.
uszy – pochylone ku przodowi.
pysk – otwarty, wargi podciągnięte, ukazuje zęby, nierzadko także i dziąsła.
ogon – odchodzi prosto od ciała, nastroszony, napręzony, zjeżony.

A. podporządkowanie.
B. zadowolenie.
C. agresję.
D. ospałość.
Opisana odpowiedź jako agresja jest rzeczywiście poprawna. Objawy wskazane w tabeli, takie jak sztywne łapy, lekko pochylony do przodu grzbiet, zjeżony ogon, pisk otwarty z uniesionymi wargami oraz pokazywanie zębów, są klasycznymi sygnałami, które jasno wskazują na stan lęku lub gotowości do ataku u psa. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe w pracy z psami, szczególnie w kontekście behawioralnym, gdzie identyfikacja niepokojących zachowań pozwala na szybką interwencję. W takich sytuacjach warto zastosować techniki wzmacniania pozytywnego, aby zredukować stres zwierzęcia oraz uczyć je odpowiednich reakcji na bodźce zewnętrzne. W praktyce, badanie sygnałów ciała psa i ich interpretacja są fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla ludzi oraz innych zwierząt wokół. Właściwe rozpoznanie agresji i zastosowanie odpowiednich metod szkoleniowych może prowadzić do znacznej poprawy w zachowaniu psa oraz lepszej harmonii w otoczeniu.

Pytanie 20

Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?

A. 100
B. 210
C. 95
D. 200
No, to mamy 200 jagniąt, które będą naszymi przychodami z urodzeń. Jak to się liczy? Musimy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz wskaźnik skutecznych pokryć. Wskaźnik plenności maciorek na poziomie 210% mówi nam, że na jedną maciorkę przypada 2,1 jagnięcia w ciągu roku. Jeśli mamy 100 maciorek, to liczymy tak: 100 maciorek razy 2,1 jagnięcia na maciorkę, co daje nam 210 jagniąt. Ale! Musimy pamiętać o wskaźniku skutecznych pokryć, który wynosi 95%, co oznacza, że tylko 95% tej liczby to faktyczne przychody. Więc robimy obliczenie: 210 jagniąt razy 0,95, co daje nam 199,5, a po zaokrągleniu mamy 200 jagniąt. To pokazuje, jak ważne jest branie pod uwagę wszystkich wskaźników, kiedy planujemy produkcję zwierzęcą. To zgodne z dobrymi praktykami w hodowli, gdzie precyzyjne prognozowanie naprawdę ma znaczenie dla efektywności ekonomicznej. Im lepiej rozumiemy te wskaźniki, tym lepiej możemy zarządzać naszymi zasobami i zwiększać zyski.

Pytanie 21

W składzie wysokiej jakości siana łąkowego nie powinno być

A. skrzyp polny
B. wiechlina łąkowa
C. rajgras wyniosły
D. tymotka łąkowa
Wiechlina łąkowa, tymotka łąkowa oraz rajgras wyniosły to rośliny, które są często wykorzystywane w produkcji siana łąkowego, ponieważ mają korzystne właściwości odżywcze i są łatwe do trawienia przez zwierzęta. Wiechlina łąkowa (Poa pratensis) jest ceniona za swoje wartości odżywcze oraz zdolność do regeneracji po koszeniu. Tymotka łąkowa (Phleum pratense) jest z kolei bogata w białko i włókno, co czyni ją idealnym składnikiem siana dla zwierząt hodowlanych. Rajgras wyniosły (Lolium perenne) charakteryzuje się wysoką wydajnością i jest często stosowany jako nawóz zielony. Wybór tych traw do siana jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi produkcji pasz. Z kolei, nieprawidłowe włączenie skrzypu polnego do składu siana może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt, co powinno być przestrzegane w praktykach hodowlanych. Dlatego wybór roślin do składu siana powinien być przemyślany, aby unikać gatunków, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt, a także aby zapewnić im odpowiednią ilość składników odżywczych. Niezrozumienie tej kwestii może prowadzić do niewłaściwej diety, co w dłuższym okresie może generować problemy zdrowotne i obniżać efektywność produkcji zwierzęcej.

Pytanie 22

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. polska czerwona oraz limousine
B. holsztyńsko-fryzyjska i hereford
C. charolaise oraz angler
D. jersey i ayrshire
Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Wskaż produkt uboczny, który powstaje w trakcie warzenia piwa i jest stosowany w karmieniu krów mlecznych?

A. Ekspelery
B. Młóto
C. Śruta poekstrakcyjna
D. Makuchy
Młóto jest produktem ubocznym powstającym w trakcie procesu warzenia piwa, przede wszystkim podczas ekstrakcji substancji czynnych z słodu jęczmiennego. Jest to bogate źródło białka, błonnika oraz składników mineralnych, co sprawia, że znajduje szerokie zastosowanie w żywieniu krów mlecznych. W praktyce, młóto może być stosowane jako pasza, która wpływa korzystnie na wydajność mleczną krów oraz ich zdrowie. Dzięki wysokiej zawartości energii i dobrej strawności, młóto sprzyja poprawie kondycji zwierząt, a także ich reprodukcji. Wprowadzenie młóta do diety bydła może przyczynić się do zwiększenia efektywności produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami Instytutu Zootechniki w zakresie żywienia zwierząt. Dodatkowo, zastosowanie młóta w paszach pozwala na efektywne wykorzystanie surowców ubocznych z przemysłu piwowarskiego, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 26

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. haremowe
B. dozorowane
C. dzikie
D. wolne
Krycie dzikie odnosi się do sytuacji, w której reprodukcja zachodzi bez jakiejkolwiek kontroli ze strony hodowcy, co nie jest praktykowane w warunkach hodowlanych. Tego typu krycie może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak krzyżowanie się różnych ras, co może obniżyć jakość stada. Z kolei krycie wolne to metoda, w której buhaj ma możliwość swobodnego poruszania się w obrębie większej grupy krów, jednak nie jest to rozwiązanie stabilne, ponieważ nie zapewnia buhajowi stałego towarzystwa, co może wpływać na efektywność reprodukcji. Krycie dozorowane natomiast obejmuje kontrolowaną interakcję pomiędzy buhajem a krowami, w której hodowca nadzoruje proces, ale nie jest to takie samo jak krycie haremowe, ponieważ buhaj nie jest w stałym zespole z krowami, co zmniejsza naturalność procesu. Te podejścia często prowadzą do nieoptymalnych wyników reprodukcyjnych, co może być wynikiem niewłaściwej strategii zarządzania stadem oraz błędów w rozpoznawaniu cykli rujowych. Ważne jest, aby hodowcy zrozumieli różnice pomiędzy tymi metodami, aby wprowadzać najefektywniejsze strategie w praktyce hodowlanej.

Pytanie 27

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. pokarmowego
B. wydalniczego
C. rozrodczego
D. oddechowego
Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 28

Zwierzęta nie powinny być wystawione na stały hałas o natężeniu przekraczającym

A. 85 dB
B. 65 dB
C. 55 dB
D. 75 dB
Odpowiedź 85 dB jest prawidłowa, ponieważ jest to maksymalny poziom hałasu, który powinien być tolerowany przez zwierzęta w dłuższej perspektywie czasowej, aby zminimalizować ryzyko negatywnego wpływu na ich zdrowie i samopoczucie. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami Akredytacji dla Ochrony Zwierząt, poziomy hałasu powyżej 85 dB mogą prowadzić do chronicznego stresu u zwierząt, co z kolei może skutkować problemami behawioralnymi, a także problemami zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia słuchu czy kardiologiczne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie przestrzeni, w których przebywają zwierzęta, takich jak schroniska czy hodowle, uwzględniające izolację akustyczną, aby zapewnić im odpowiednie warunki życia. Warto również zauważyć, że niektóre gatunki zwierząt, zwłaszcza te bardziej wrażliwe, mogą potrzebować jeszcze niższych poziomów hałasu, aby mogły funkcjonować w zdrowy sposób. Dlatego ważne jest monitorowanie hałasu w otoczeniu zwierząt oraz podejmowanie działań mających na celu jego ograniczenie, gdy przekracza zalecane poziomy.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Najkrótszy czas trwania ciąży występuje u

A. królicy
B. kotki
C. lochy
D. suki
Ciąża królicy (Oryctolagus cuniculus) trwa najkrócej spośród wymienionych zwierząt, ponieważ wynosi około 28-32 dni. Królice są zwierzętami o wyjątkowo szybkim cyklu reprodukcyjnym, co jest istotne w kontekście strategii przetrwania tego gatunku. W praktyce oznacza to, że jedna samica może mieć wiele miotów rocznie, co znacznie zwiększa populację. W hodowli królików, zrozumienie cyklu reprodukcyjnego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem i planowania reprodukcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli, należy monitorować zdrowie samic oraz warunki ich życia, aby zapewnić optymalne środowisko dla rozrodu i wzrostu młodych. Ponieważ królice mają krótki okres ciąży, hodowcy mogą szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe oraz zapotrzebowanie na mięso lub futro, co jest niezbędne w kontekście komercyjnych hodowli.

Pytanie 31

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m2 na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m2?

A. 20 sztuk
B. 12 sztuk
C. 16 sztuk
D. 14 sztuk
Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. pracownika stacji inseminacji
B. lekarza weterynarii
C. technika weterynarii
D. zootechnika
Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 34

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. probiotyków
B. włókna
C. żelaza
D. białka
Niestety, żelazo nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój przedżołądków u cieląt. Choć żelazo jest niezbędnym pierwiastkiem w diecie, który wspiera produkcję hemoglobiny i transport tlenu w organizmie, nie jest kluczowym czynnikiem stymulującym rozwój struktury anatomicznej przedżołądków. Z kolei probiotyki, które są suplementami wspierającymi zdrowie mikroflory jelitowej, również nie stymulują rozwoju przedżołądków w takim stopniu, jak włókno. Probiotyki mogą być pomocne w utrzymaniu równowagi mikrobiologicznej, ale ich wpływ na rozwój samej struktury żwacza czy czepca jest ograniczony. Wreszcie, białko, mimo że jest niezbędne dla wzrostu i regeneracji tkanek, nie jest specyficznie związane z rozwojem przedżołądków. Zbyt częste skupianie się na dostarczaniu białka bez uwzględnienia włókna w diecie cieląt może prowadzić do zaburzeń trawiennych. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że rozwój układu pokarmowego cieląt wymaga zrównoważonego podejścia do żywienia, w którym włókno odgrywa fundamentalną rolę, podczas gdy inne składniki, takie jak żelazo, białko czy probiotyki, powinny być traktowane jako uzupełnienie diety, a nie jej podstawowy element.

Pytanie 35

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. masłowego
B. mlekowego
C. octowego
D. propionowego
Obecność kwasów w kiszonkach jest zjawiskiem naturalnym wynikającym z procesu fermentacji, jednak nie wszystkie kwasy są równorzędne pod względem ich wpływu na jakość produktu. Kwas mlekowy, na przykład, jest pożądany, ponieważ świadczy o skutecznej fermentacji przez bakterie mlekowe, co prowadzi do poprawy wartości odżywczych i smakowych. Kwas octowy również jest akceptowalny w pewnych ilościach, ponieważ wspomaga zachowanie produktu i przyczynia się do jego dłuższej trwałości. Natomiast kwas propionowy, choć może występować w niektórych fermentacjach, nie jest typowy dla procesu kiszenia warzyw i jego nadmiar może powodować nieprzyjemny posmak. Mylenie kwasu masłowego z innymi kwasami, takimi jak mlekowy czy octowy, prowadzi do błędnych wniosków na temat jakości kiszonek. Kwas masłowy powstaje w wyniku rozkładu białek i jest wskaźnikiem nieodpowiednich warunków fermentacji, co może sugerować niewłaściwe praktyki w procesie produkcyjnym. Stąd, podczas wytwarzania kiszonek, kluczowe jest zrozumienie, jakie bakterie dominują i jakie kwasy są produkowane, aby uniknąć powstawania niepożądanych substancji, które mogą obniżyć jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego właściwe podejście do fermentacji polega na kontroli warunków, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokich walorach zdrowotnych i smakowych.

Pytanie 36

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. wspierającym przebieg ciąży
B. hamującym wydzielanie mleka
C. przyśpieszającym proces owulacji
D. ulepszającym wydalenie płodu
Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.

Pytanie 37

W trakcie przygotowań do laktacji w diecie dla maciorek zwiększa się zawartość

A. witamin
B. białka
C. energii
D. suchej masy
Zwiększenie białka, suchej masy czy witamin w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest błędnym podejściem. Choć białko jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym, jego ilość w diecie nie powinna być zwiększana w tak drastyczny sposób bez uwzględnienia całkowitej wartości energetycznej. W rzeczywistości, zbyt duża ilość białka może prowadzić do nadmiaru azotu w organizmie, co obciąża nerki i może skutkować problemami zdrowotnymi. W dodatku, białko samo w sobie nie dostarcza energii w takim stopniu jak węglowodany czy tłuszcze, co czyni je mniej priorytetowym w kontekście przygotowań do stanówki. Z kolei zwiększenie suchej masy w dawce pokarmowej niekoniecznie przekłada się na poprawę jakości diety, gdyż może to powodować obniżenie wartości energetycznej paszy, co jest niekorzystne dla maciorek w stanie przygotowawczym. Witamin również nie należy nadmiernie zwiększać, mimo że są one kluczowe dla zdrowia zwierząt. Ich suplementacja powinna być starannie zrównoważona i dostosowana do rzeczywistych potrzeb. W praktyce najlepiej jest skupić się na optymalizacji diety poprzez zrównoważenie składników pokarmowych, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów hodowlanych i zdrowotnych.

Pytanie 38

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Dój ręczny
B. Profilaktyczne używanie antybiotyków
C. Korekcja racic
D. Używanie leków homeopatycznych
Stosowanie leków homeopatycznych, doju ręcznego oraz korekcji racic w ekologicznym chowie zwierząt może być mylnie uważane za działania, które są ogólnie akceptowane, ale są to kwestie bardziej złożone. Leki homeopatyczne, mimo że są czasami stosowane, nie mają solidnych podstaw naukowych i ich skuteczność nie jest poparta wystarczającymi dowodami w kontekście zdrowia zwierząt. Takie podejście może prowadzić do opóźnień w stosowaniu właściwych terapii, co z kolei może negatywnie wpłynąć na dobrostan zwierząt. Doj ręczny, chociaż powszechnie praktykowany w gospodarstwach ekologicznych, wymaga przestrzegania surowych standardów higienicznych, aby nie wprowadzać do produkcji niebezpiecznych patogenów. Właściwe techniki doju i utrzymania sprzętu są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz wysokiej jakości mleka. Korekcja racic, mimo że jest standardową praktyką w wielu hodowlach, również wymaga dokładnej wiedzy i umiejętności, aby uniknąć urazów i niepotrzebnego bólu. W sumie, choć niektóre z tych działań są dozwolone, ich niewłaściwe stosowanie lub brak odpowiedniej wiedzy w ich realizacji mogą prowadzić do problemów zdrowotnych w stadzie oraz naruszenia zasad ekologicznych. Kluczowe jest, aby hodowcy rozumieli różnice między tymi praktykami a profilaktycznym stosowaniem antybiotyków, które jest całkowicie niewłaściwe w kontekście ekologicznych standardów hodowli.

Pytanie 39

Czym jest okrężnica?

A. centralny fragment jelita grubego
B. początkowy odcinek jelita grubego
C. środkowy fragment jelita cienkiego
D. ostatnia część jelita cienkiego
Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 40

W ekologicznej hodowli cieląt jedyną akceptowaną paszą płynną jest

A. preparat mlekozastępczy
B. mleko odtłuszczone
C. mleko w proszku
D. mleko pełne matki
Wybór mleka w proszku, preparatów mlekozastępczych czy mleka odtłuszczonego jako alternatywy dla mleka pełnego matki jest błędny z kilku powodów. Mleko w proszku, mimo że może być wzbogacone w niektóre składniki odżywcze, nie zastąpi pełnowartościowego pokarmu, jakim jest mleko naturalne. Proces produkcji mleka w proszku często wiąże się z obróbką termiczną, która może zabić istotne enzymy i przeciwciała, które są kluczowe dla wsparcia układu odpornościowego cieląt. Poza tym, preparaty mlekozastępcze opracowane przez producentów nie zawsze są dostosowane do specyficznych potrzeb żywieniowych cieląt, co może skutkować niepełnowartościową dietą. Wprowadzenie mleka odtłuszczonego dodatkowo obniża wartość energetyczną karmionego pokarmu, co jest nieodpowiednie dla szybko rozwijających się cieląt, które potrzebują odpowiedniej ilości tłuszczu dla prawidłowego wzrostu i rozwoju. Często hodowcy popełniają błąd, myśląc, że substytuty mleka są wystarczające, nie uwzględniając ich wpływu na zdrowie i rozwój cieląt. Ważne jest, aby kierować się sprawdzonymi normami i zasadami ekologicznymi, które podkreślają znaczenie mleka matki jako najlepszego źródła pokarmu w pierwszych tygodniach życia cieląt.