Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 1 kwietnia 2025 09:52
  • Data zakończenia: 1 kwietnia 2025 10:07

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oprogramowanie, które regularnie przerywa działanie przez pokazanie komunikatu o konieczności uiszczenia opłaty, co prowadzi do zniknięcia tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. nagware
B. crippleware
C. careware
D. greenware
Wybór crippleware, careware lub greenware jako odpowiedzi na pytanie o oprogramowanie przerywające działanie w celu wymuszenia zapłaty jest niepoprawny z kilku powodów. Crippleware odnosi się do oprogramowania, które ma ograniczone funkcje, ale nie wymusza płatności poprzez uciążliwe przypomnienia. Oznacza to, że użytkownik może korzystać z podstawowych funkcji, jednak pełne możliwości są zablokowane. Careware to z kolei model, w którym programiści oferują oprogramowanie za darmo, ale zachęcają użytkowników do wsparcia ich pracy, często w formie darowizn lub pomocy charytatywnej, co nie ma nic wspólnego z wymuszaniem płatności poprzez przerywanie działania programu. Greenware to termin używany do opisania oprogramowania, które promuje ochronę środowiska, ale również nie odnosi się do modelu płatności. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie te terminy dotyczą formy wymuszenia płatności, gdyż każdy z nich odnosi się do innego modelu licencjonowania. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania oprogramowania w zależności od jego funkcji i sposobu dystrybucji. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z definicjami oraz zastosowaniami poszczególnych rodzajów oprogramowania, co przyczyni się do lepszego zrozumienia rynku oprogramowania oraz możliwości, jakie oferują różne modele licencyjne.

Pytanie 2

Narzędzie, które chroni przed nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej, to

A. oprogramowanie antywirusowe
B. analizator pakietów
C. zapora sieciowa
D. analityk sieci
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym narzędziem zabezpieczającym sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. W praktyce, zapory sieciowe mogą być konfigurowane, aby zezwalać lub blokować określone protokoły, porty oraz adresy IP. Użycie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, takimi jak model zaufania zero (Zero Trust), który zakłada, że każda próba dostępu powinna być traktowana jako potencjalnie niebezpieczna, niezależnie od lokalizacji. Zapory sieciowe są szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych i zasobów jest priorytetem. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być blokowanie dostępu do nieautoryzowanych serwisów internetowych czy ochrona przed atakami DDoS. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 oraz NIST SP 800-53 podkreślają znaczenie stosowania zapór sieciowych w ramowych zasadach zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 3

Zidentyfikuj interfejsy znajdujące się na panelu tylnym płyty głównej:

Ilustracja do pytania
A. 2xUSB 3.0; 2xUSB 2.0, 1.1; 2xDP, 1xDVI
B. 2xUSB 3.0; 4xUSB 2.0, 1.1; 1xD-SUB
C. 2xHDMI, 1xD-SUB, 1xRJ11, 6xUSB 2.0
D. 2xPS2; 1xRJ45; 6xUSB 2.0, 1.1
Niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne zestawienia interfejsów które mogą wprowadzać w błąd co do rzeczywistych możliwości płyty głównej. Na przykład wymienienie portu RJ11 zamiast RJ45 może sugerować że płyta jest przystosowana do obsługi starszych technologii telefonicznych co nie jest powszechną praktyką w przypadku współczesnych komputerów osobistych. RJ45 jest standardowym portem dla sieci Ethernet a jego brak oznaczałby ograniczenia w podłączaniu do sieci LAN. Ponadto podanie zbyt dużej liczby portów HDMI w porównaniu do rzeczywistych złączy na płycie może sugerować błędną konfigurację płyty skupioną raczej na multimedialnym zastosowaniu zamiast na wszechstronności użytkowej. Niedokładna liczba portów USB zarówno w wersji 2.0 jak i 3.0 może prowadzić do nieporozumień co do prędkości przesyłania danych jakie płyta może obsłużyć. Różnice te są kluczowe ponieważ mają bezpośredni wpływ na kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi oraz na ogólną wydajność systemu. Ważne jest aby rozumieć jakie interfejsy są obecnie standardem i dlaczego ten konkretny zestaw portów został wybrany dla danej płyty głównej uwzględniając ich funkcjonalność i kompatybilność z nowoczesnymi urządzeniami komputerowymi. Pozwala to na właściwe planowanie konfiguracji systemu i unikanie niepotrzebnych ograniczeń i kompatybilności w przyszłości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru komponentów komputerowych oraz zapewnienia ich długotrwałej i efektywnej eksploatacji.

Pytanie 4

Element systemu komputerowego przedstawiony na ilustracji to

Ilustracja do pytania
A. karta graficzna do laptopa
B. GPU
C. dysk SSD
D. moduł pamięci Cache
Jak się zastanowić nad różnymi elementami komputerowymi, to można zauważyć, że karta graficzna do laptopów, czyli GPU, odpowiada za renderowanie grafiki. To ważne, zwłaszcza w grach czy aplikacjach multimedialnych, które potrzebują dużej mocy obliczeniowej. Ale trzeba pamiętać, że karta graficzna ma inną funkcję niż dysk SSD, który jest odpowiedzialny za przechowywanie danych. Moduł pamięci Cache to z kolei taka szybka pamięć, która pomaga w dostępie do najczęściej używanych danych przez procesor. Trochę to mylące, bo pamięć Cache nie przechowuje danych na stałe jak dysk SSD. Ich budowa też się różni, tak więc błąd w ich identyfikacji może wynikać z braku wiedzy o ich funkcjach. Warto wiedzieć, że dysk SSD, dzięki swojej budowie z chipów pamięci flash, jest naprawdę kluczowy w nowoczesnych komputerach i urządzeniach mobilnych, bo przyspiesza działanie systemu i aplikacji w porównaniu do HDD.

Pytanie 5

Aby zapewnić bezpieczną komunikację terminalową z serwerem, powinno się skorzystać z połączenia z użyciem protokołu

A. SSH
B. Telnet
C. TFTP
D. SFTP
Protokół SSH (Secure Shell) to naprawdę fajne narzędzie do zabezpieczania komunikacji, zwłaszcza jeśli chodzi o zdalne zarządzanie serwerami. Jego główną rolą jest zapewnienie bezpiecznego połączenia między klientem a serwerem, co jest szczególnie ważne, gdy przesyłasz poufne dane, jak hasła czy inne wrażliwe informacje. Można go wykorzystać na przykład do logowania się zdalnie do serwerów Linux, gdzie administratorzy mogą robić różne rzeczy: zarządzać systemem, instalować oprogramowanie czy aktualizować go. Co ciekawe, SSH pozwala także na tunelowanie, czyli na bezpieczne przesyłanie danych przez niepewne sieci. Warto dodać, że eksperci od bezpieczeństwa zalecają korzystanie z SSH, bo to jedno z najważniejszych narzędzi w administracji, zamiast mniej bezpiecznych opcji, jak Telnet. I jeszcze jedna sprawa – SSH ma wbudowane mechanizmy autoryzacji z kluczami publicznymi, co jeszcze bardziej podnosi bezpieczeństwo połączenia.

Pytanie 6

Jakie polecenie w systemie Windows służy do zbadania trasy, po jakiej przesyłane są pakiety w sieci?

A. ipconfig
B. route
C. tracert
D. netstat
Polecenie 'tracert' (skrót od trace route) jest narzędziem używanym w systemach Windows do analizy ścieżki, jaką pokonują pakiety danych w sieci. Umożliwia ono administratorom oraz specjalistom IT identyfikację poszczególnych routerów, przez które przechodzą dane, a także pomiar czasu odpowiedzi na każdym etapie trasy. W praktyce, tracert jest niezwykle przydatnym narzędziem podczas diagnozowania problemów z łącznością sieciową, pomocnym w identyfikacji punktów awarii lub opóźnień. Używając tego narzędzia, można również ocenić ogólną wydajność sieci oraz jakość połączeń zdalnych. Dobrą praktyką jest stosowanie tracert w połączeniu z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak ping, co pozwala na kompleksowe zrozumienie problemów sieciowych. Tracert wykorzystuje protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) do wysyłania pakietów z różnymi wartościami TTL (Time To Live), co pozwala na gromadzenie informacji o każdym z przeskoków na trasie pakietów. Warto znać to narzędzie, ponieważ jest standardowym elementem zestawów narzędzi dla administratorów sieci.

Pytanie 7

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. *
B. #
C. &
D. ~
Wybór innych znaków jako oznaczenia pliku tymczasowego w systemie Windows opiera się na nieporozumieniu dotyczącym konwencji nazewnictwa plików. Znak ampersand (&) w systemach operacyjnych nie posiada przypisanej funkcji w kontekście plików tymczasowych. Zwykle jest on używany do wskazywania, że plik jest częścią komendy w powłoce lub do łączenia poleceń. Podobnie, znak gwiazdki (*) jest używany jako symbol wieloznaczny w kontekście wyszukiwania plików, co powoduje, że nie może służyć do oznaczania plików tymczasowych. Z kolei znak hash (#) jest wykorzystywany w niektórych kontekstach do oznaczania komentarzy lub jako część identyfikatorów, lecz nie ma związku z plikami tymczasowymi w systemie Windows. Zrozumienie roli i zastosowania odpowiednich symboli w kontekście systemów operacyjnych jest kluczowe dla uniknięcia błędnych interpretacji. Powszechnym błędem jest mylenie oznaczeń plików z konwencjami stosowanymi w programowaniu lub administracji systemami. Praktyczne zastosowanie symboli w kontekście plików powinno być zgodne z dokumentacją i standardami branżowymi, aby zapewnić klarowność i efektywność w zarządzaniu danymi. Ostatecznie, aby poprawnie zrozumieć, jakie oznaczenia są używane w systemach operacyjnych, ważne jest, aby zapoznać się z oficjalnymi wytycznymi i dokumentacją producentów oprogramowania.

Pytanie 8

Urządzenie sieciowe, które widoczna jest na ilustracji, to

Ilustracja do pytania
A. konwerter mediów
B. firewall
C. router
D. przełącznik
Pierwszym błędnym podejściem jest zaklasyfikowanie urządzenia jako konwertera mediów. Konwertery mediów są specjalistycznymi urządzeniami stosowanymi do zamiany jednego typu medium transmisyjnego na inny, np. z miedzianego przewodu Ethernet na światłowód. Nie zarządzają one ruchem sieciowym na poziomie IP, jak to robią routery. Konwertery mediów działają na warstwie fizycznej modelu OSI, co wyklucza ich jako odpowiedź w tym przypadku. Innym błędnym rozważaniem jest uznanie urządzenia za firewall. Firewalle działają na różnych poziomach modelu OSI, ale ich podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu i ochrona sieci przed nieautoryzowanym dostępem. Chociaż niektóre nowoczesne routery mogą mieć wbudowane funkcje firewalla, ich główną funkcją jest routing, a nie zabezpieczanie sieci. Przełącznik natomiast operuje na drugiej warstwie modelu OSI i jego zadaniem jest przekazywanie ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej na podstawie adresów MAC. Przełączniki nie zarządzają ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczową funkcją routera. Wybór innych odpowiedzi niż router wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych urządzeń sieciowych oraz ich miejsca w infrastrukturze sieciowej, co jest fundamentalną wiedzą w dziedzinie IT.

Pytanie 9

Jakie narzędzie należy zastosować do podłączenia zaszycia kabla w module Keystone?

A. wkrętak typu Torx
B. bit imbusowy
C. praskę ręczną
D. narzędzie uderzeniowe
Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie podłączania kabla do modułu Keystone, ponieważ umożliwia precyzyjne i skuteczne osadzenie żył kabla w złączach. Dzięki zastosowaniu narzędzia uderzeniowego, które generuje impuls energii, żyły kabla są wprowadzane w kontakt z odpowiednimi stykami w module, co zapewnia optymalne połączenie. Tego typu narzędzia są zgodne z powszechnie stosowanymi standardami, takimi jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i wydajności systemów okablowania strukturalnego. Użycie narzędzia uderzeniowego pozwala także na przyspieszenie procesu instalacji, eliminując potrzebę ręcznego wpinania każdej żyły, co może prowadzić do błędów i obniżonej jakości połączenia. Praktycznym przykładem zastosowania narzędzia uderzeniowego jest instalacja okablowania w biurach, gdzie liczba połączeń w module Keystone może być znaczna, a czas instalacji jest kluczowy dla efektywności projektu. Właściwe użycie tego narzędzia i przestrzeganie dobrych praktyk instalacyjnych przyczynia się do niezawodności i wydajności systemu komunikacyjnego.

Pytanie 10

Aby stworzyć las w strukturze katalogów AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. czterech drzew domeny
B. trzech drzew domeny
C. dwóch drzew domeny
D. jednego drzewa domeny
Aby utworzyć las w strukturze katalogowej Active Directory Domain Services (AD DS), wystarczy stworzyć jedno drzewo domeny. Las składa się z jednego lub więcej drzew, które mogą dzielić wspólną schematykę i konfigurację. Przykładowo, w organizacji z różnymi działami, każdy dział może mieć swoje drzewo domeny, ale wszystkie one będą częścią jednego lasu. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami oraz dostępem użytkowników w całej organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskami IT. W praktyce, organizacje często tworzą jedną główną domenę, a następnie rozwijają ją o kolejne jednostki organizacyjne lub drzewa, gdy zajdzie taka potrzeba. To podejście pozwala na elastyczne zarządzanie strukturą katalogową w miarę rozwoju firmy i zmieniających się warunków biznesowych.

Pytanie 11

Jakie napięcie jest dostarczane przez płytę główną do pamięci typu SDRAM DDR3?

A. 1,2V
B. 3,3V
C. 1,5V
D. 2,5V
Odpowiedzi 1,2V, 2,5V i 3,3V są niewłaściwe w kontekście zasilania pamięci SDRAM DDR3. Wybór 1,2V jest często związany z pamięciami typu DDR4, które rzeczywiście operują na niższym napięciu, co czyni je bardziej efektywnymi pod względem energetycznym w porównaniu do DDR3. Jednak, dla DDR3, zasilanie z napięciem 1,2V nie zapewnia stabilności, co może prowadzić do błędów w danych oraz niestabilnego działania systemu. Z kolei odpowiedź 2,5V była standardem dla pamięci DDR2 i jest już przestarzała w kontekście nowoczesnych technologii pamięci. Użycie tak wysokiego napięcia w przypadku DDR3 mogłoby skutkować uszkodzeniem komponentów, a także zwiększonym wydzielaniem ciepła, co negatywnie wpływa na ogólną wydajność i żywotność sprzętu. Odpowiedź 3,3V również nie jest odpowiednia, ponieważ takie napięcie jest stosowane głównie w starszych systemach i dla niektórych typów chipów, ale nie w DDR3. Wybierając niewłaściwe napięcie, można napotkać problemy z kompatybilnością i stabilnością systemu, co jest typowym błędem myślowym, gdzie użytkownicy mogą mylnie porównywać różne standardy pamięci bez zrozumienia ich specyfikacji. Dlatego kluczowe jest, aby dobrze zrozumieć różnice w napięciach operacyjnych dla różnych typów pamięci oraz ich wpływ na wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 12

Na ilustracji pokazano płytę główną komputera. Strzałką wskazano

Ilustracja do pytania
A. procesor z zamocowanym radiatorem
B. układ scalony wbudowanej karty graficznej
C. kontroler mostka północnego z zamocowanym radiatorem
D. kontroler mostka południowego
Kontroler mostka północnego, często nazywany Northbridge, jest kluczowym elementem płyty głównej, odpowiadającym za komunikację pomiędzy procesorem a wysokoprzepustowymi komponentami, takimi jak pamięć RAM i karta graficzna. Mostek północny zarządza także przepływem danych do mostka południowego, który kontroluje wolniejsze urządzenia peryferyjne. Radiator, który jest zamontowany na Northbridge, ma za zadanie rozpraszanie ciepła generowanego przez intensywną pracę kontrolera, co jest szczególnie ważne w kontekście utrzymania stabilności systemu podczas intensywnych zadań obliczeniowych, jak gry komputerowe czy praca z grafiką 3D. Dobre praktyki projektowania płyt głównych obejmują umieszczanie radiatorów na układach o wysokim zużyciu energii, takich jak mostki północne, aby zapobiegać przegrzewaniu, co może prowadzić do awarii sprzętu. Przy projektowaniu i konfiguracji systemów komputerowych, zrozumienie roli Northbridge pozwala na lepsze zarządzanie wydajnością i stabilnością całego systemu, a także umożliwia bardziej świadome decyzje przy wyborze komponentów.

Pytanie 13

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Internet Message Access Protocol (IMAP)
B. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)
C. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
D. Post Office Protocol (POP)
Internet Message Access Protocol (IMAP) jest protokołem pocztowym, który zapewnia zaawansowane możliwości zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze. Umożliwia on użytkownikom nie tylko odbieranie wiadomości, ale również ich przechowywanie na serwerze, co jest kluczowe w kontekście dostępu z różnych urządzeń. IMAP pozwala na organizację wiadomości w foldery, co ułatwia zarządzanie dużą liczbą e-maili. Użytkownik może przenosić wiadomości między folderami, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwizacji lub segregacji tematów. Dzięki IMAP, zmiany wprowadzone na jednym urządzeniu są automatycznie synchronizowane na wszystkich pozostałych, co zapewnia spójność i wygodę użytkowania. Protokół ten jest zgodny z standardami Internet Engineering Task Force (IETF) i jest szeroko stosowany w aplikacjach pocztowych, takich jak Mozilla Thunderbird czy Microsoft Outlook, co czyni go istotnym elementem współczesnych systemów komunikacji. Dodatkowo, IMAP wspiera mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co podnosi bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 14

W systemie dziesiętnym liczba 110011(2) przedstawia się jako

A. 52
B. 50
C. 51
D. 53
Odpowiedź 51 jest poprawna, ponieważ liczba 110011 zapisana w systemie binarnym (dwu-symbolowym) można przeliczyć na system dziesiętny (dziesięcio-symbolowy) przez zsumowanie wartości poszczególnych bitów, które mają wartość 1. W systemie binarnym każdy bit reprezentuje potęgę liczby 2. Rozpoczynając od prawej strony, mamy: 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje: 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 1 = 51. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest programowanie, gdzie często spotykamy się z konwersją między systemami liczbowymi, szczególnie przy wykorzystaniu binarnych reprezentacji danych w pamięci komputerowej. Zrozumienie, jak konwertować różne systemy liczbowej, jest kluczowe dla efektywnego programowania oraz pracy z algorytmami, co stanowi standard w informatyce.

Pytanie 15

Na ilustracji zaprezentowany jest graficzny symbol

Ilustracja do pytania
A. mostu sieciowego
B. przełącznika
C. rutera
D. zapory sieciowej
Symbol przedstawiony na rysunku reprezentuje zaporę sieciową często nazywaną również firewallem. Zapora sieciowa jest kluczowym elementem infrastruktury bezpieczeństwa IT. Działa jako bariera między zaufanymi segmentami sieci a potencjalnie niebezpiecznymi zewnętrznymi źródłami danych. Firewalle analizują przychodzący i wychodzący ruch sieciowy zgodnie z zdefiniowanymi regułami bezpieczeństwa. Mogą działać na różnych warstwach modelu OSI ale najczęściej funkcjonują na warstwie sieciowej i aplikacyjnej. Przykłady zastosowania zapór obejmują ochronę przed atakami DDoS filtrowanie złośliwego oprogramowania i zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do sieci firmowej. Standardowe praktyki obejmują konfigurację reguł dostępu logowanie oraz regularne aktualizacje aby chronić przed nowymi zagrożeniami. Dzięki zaawansowanym funkcjom takim jak wykrywanie włamań czy blokowanie adresów IP zapory sieciowe stanowią fundament nowoczesnej architektury bezpieczeństwa IT i są nieodzowne w każdej firmie dbającej o integralność i poufność danych.

Pytanie 16

Do pielęgnacji elementów łożyskowych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. smar syntetyczny
B. sprężone powietrze
C. powłokę grafitową
D. tetrową ściereczkę
Smar syntetyczny jest właściwym wyborem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości smarne oraz stabilność chemiczną. Smary syntetyczne, w przeciwieństwie do smarów mineralnych, charakteryzują się lepszymi właściwościami w wysokich temperaturach, a także odpornością na utlenianie i rozkład, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji. W praktyce smary te są często stosowane w silnikach, przekładniach oraz innych elementach mechanicznych, gdzie występują duże obciążenia i prędkości. Warto także zauważyć, że smar syntetyczny zmniejsza tarcie, co przyczynia się do wydajności energetycznej urządzeń oraz ich niezawodności. Zastosowanie smaru syntetycznego wpływa na zmniejszenie zużycia części, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące smarowania i konserwacji urządzeń mechanicznych. Z tego względu, regularne stosowanie smaru syntetycznego w odpowiednich aplikacjach jest kluczowe dla utrzymania sprawności i długowieczności urządzeń.

Pytanie 17

Do stworzenia projektu sieci komputerowej dla obiektu szkolnego najlepiej użyć edytora grafiki wektorowej, którym jest oprogramowanie

A. Adobe Photoshop
B. MS Excel
C. AutoCad
D. MS Publisher
Wybór niewłaściwego narzędzia do projektowania sieci komputerowej często wynika z niepełnego zrozumienia wymogów technicznych oraz specyfiki danego oprogramowania. MS Publisher to program, który głównie służy do edycji publikacji i materiałów drukowanych. Jego funkcje nie są wystarczające do precyzyjnego planowania sieci, ponieważ brakuje mu zaawansowanych opcji rysunkowych i narzędzi CAD, które są kluczowe w projektowaniu inżynieryjnym. Z drugiej strony, Adobe Photoshop to program graficzny, który doskonale nadaje się do edytowania zdjęć i tworzenia grafiki rastrowej, ale nie jest przystosowany do tworzenia rysunków technicznych ani schematów inżynieryjnych, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście projektowania sieci. MS Excel, mimo że jest potężnym narzędziem do analizy danych, nie posiada funkcji rysunkowych ani możliwości przestrzennego modelowania, co czyni go nieodpowiednim do wizualizacji i projektowania infrastruktury sieciowej. Powszechnym błędem jest mylenie tych programów, które są dedykowane innym zadaniom, z narzędziami właściwymi do profesjonalnego projektowania, co prowadzi do niewłaściwego podejścia i potencjalnych problemów w realizacji projektu.

Pytanie 18

W sytuacji, gdy nie ma możliwości uruchomienia programu BIOS Setup, jak przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej?

A. naładować baterię na płycie głównej
B. zaktualizować BIOS Setup
C. przełożyć zworkę na płycie głównej
D. ponownie uruchomić system
Uruchomienie ponownie systemu nie jest skuteczne w sytuacji, gdy dostęp do BIOS Setup jest niemożliwy. Restartowanie nie powoduje resetowania ustawień BIOS-u; system operacyjny może nie wystartować, jeśli ustawienia są nieprawidłowe. Zaktualizowanie BIOS-u jest procesem, który ma na celu wprowadzenie poprawek i nowych funkcji, ale nie przywraca on ustawień domyślnych w przypadku problemów z uruchomieniem BIOS-u. Co więcej, aktualizacja BIOS-u powinna być przeprowadzana z uwagą i tylko wtedy, gdy jest to konieczne, ponieważ błędna aktualizacja może prowadzić do uszkodzenia płyty głównej. Doładowanie baterii na płycie głównej ma na celu jedynie zapewnienie zasilania dla pamięci CMOS i nie przywróci ustawień BIOS-u. Jeśli bateria jest rozładowana, może to prowadzić do utraty ustawień, ale sama wymiana lub doładowanie nie rozwiązuje problemu w przypadku braku dostępu do BIOS. Warto być świadomym, że niektóre z tych odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień związanych z obsługą sprzętu komputerowego. Znajomość właściwych metod resetowania BIOS-u, jak np. użycie zworki, jest kluczowa dla efektywnego diagnozowania i rozwiązywania problemów z płytą główną.

Pytanie 19

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje

A. 2 partycje podstawowe i jedna rozszerzona
B. 3 partycje podstawowe oraz jedna rozszerzona
C. 1 partycja podstawowa oraz jedna rozszerzona
D. 1 partycja podstawowa i dwie rozszerzone
W przypadku podziału dysku MBR istnieje wiele błędnych koncepcji dotyczących liczby partycji podstawowych i rozszerzonych, które mogą prowadzić do nieporozumień. Zgodnie z zasadami MBR, maksymalnie można stworzyć cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe oraz jedną partycję rozszerzoną. W przypadku podziału na dwie partycje rozszerzone i jedną podstawową, powstaje problem, ponieważ partycja rozszerzona jest strukturą, która jedynie umożliwia utworzenie wielu partycji logicznych. Partycja rozszerzona nie może występować w liczbie większej niż jedna. Typowym błędem jest mylenie partycji podstawowych z logicznymi – partycje logiczne są zawarte wewnątrz partycji rozszerzonej i nie mogą istnieć samodzielnie bez odpowiedniej struktury rozszerzonej. Z tego powodu, odpowiedzi sugerujące możliwość utworzenia więcej niż jednej partycji rozszerzonej są nieprawidłowe. Warto również zauważyć, że wybór MBR jako systemu partycjonowania jest czasami ograniczający, szczególnie w przypadku nowoczesnych dysków twardych, gdzie lepszym rozwiązaniem może być GPT, które oferuje bardziej zaawansowane funkcje, takie jak większa liczba partycji oraz lepsze wsparcie dla większych dysków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla właściwego zarządzania danymi i projektowania struktur dyskowych.

Pytanie 20

Po zainstalowaniu systemu Windows 7 zmieniono konfigurację dysku SATA w BIOS-ie komputera z AHCI na IDE. Przy ponownym uruchomieniu komputera system będzie

A. działał szybciej
B. restartował się podczas uruchamiania
C. uruchamiał się bez zmian
D. działał wolniej
Przekonanie, że po zmianie konfiguracji dysku z AHCI na IDE system Windows 7 uruchomi się bez zmian jest błędne. System operacyjny, który został zainstalowany w trybie AHCI, korzysta z dedykowanych sterowników, które są dostosowane do tego trybu komunikacji z dyskiem. Kiedy zmieniamy tę konfigurację na IDE, próbujemy używać niekompatybilnych sterowników, co prowadzi do niemożności uruchomienia systemu. Wiele osób może myśleć, że zmiana trybu pracy dysku poprawi wydajność, jednak w rzeczywistości, AHCI oferuje lepszą wydajność i możliwości, takie jak obsługa większej liczby dysków oraz lepsze zarządzanie pamięcią. Z kolei założenie, że system będzie działał wolniej w IDE, nie ma zastosowania, ponieważ system po prostu nie uruchomi się w ogóle. Tego rodzaju błędy często wynikają z braku zrozumienia, jak różne tryby pracy dysków wpływają na działanie systemu operacyjnego. Kluczowe jest uwzględnienie, że zmiany w BIOSie powinny być dokonywane z pełną świadomością konsekwencji, jakie niosą, aby uniknąć problemów z uruchamianiem oraz wydajnością.

Pytanie 21

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
B. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s
C. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury
D. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
Spawarka światłowodowa to urządzenie, które łączy włókna światłowodowe poprzez spawanie ich za pomocą łuku elektrycznego. Jest to kluczowe narzędzie w instalacji i konserwacji systemów światłowodowych, gdyż umożliwia tworzenie połączeń o niskim tłumieniu i wysokiej wydajności, co jest niezbędne w kontekście przesyłania danych na dużych odległościach. Przykładowo, w przypadku budowy sieci FTTH (Fiber To The Home), precyzyjne łączenie włókien światłowodowych za pomocą spawarki jest krytyczne dla zapewnienia odpowiedniej jakości sygnału. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.657, podkreślają znaczenie prawidłowych połączeń w systemach światłowodowych, ponieważ błędne spawy mogą prowadzić do znacznych strat sygnału i obniżenia wydajności całej sieci. Dodatkowo, spawarki światłowodowe są wyposażone w zaawansowane technologie, takie jak automatyczne dopasowanie włókien i monitorowanie jakości spawów, co zwiększa efektywność procesu oraz zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 22

Ilustracja pokazuje rezultat testu sieci komputerowej za pomocą komendy

Badanie wp.pl [212.77.100.101] z użyciem 32 bajtów danych:
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=27ms TTL=249

A. ping
B. ipconfig
C. netstat
D. tracert
Odpowiedź ping jest poprawna ponieważ polecenie to służy do diagnozowania stanu połączenia z innym urządzeniem w sieci komputerowej. Wykorzystuje ono protokół ICMP do wysyłania pakietów echo request do docelowego hosta a następnie oczekuje na odpowiedź echo reply. W wyniku działania polecenia ping użytkownik otrzymuje informacje o czasie odpowiedzi i liczbie utraconych pakietów co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci oraz ustalaniu dostępności urządzeń. Na przykład w systemach Windows typowym wynikiem działania polecenia ping jest wyświetlenie adresu IP docelowego hosta liczby bajtów w pakiecie oraz czasu odpowiedzi w milisekundach. Polecenie to jest standardem w większości systemów operacyjnych co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów sieci. Znajomość tego narzędzia jest niezbędna do efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową umożliwiając szybką detekcję i lokalizację problemów z łącznością. W praktyce ping jest często pierwszym krokiem w diagnostyce sieciowej pomagając administratorom potwierdzić czy problem z siecią leży po ich stronie czy po stronie zewnętrznych dostawców usług sieciowych.

Pytanie 23

Zapis liczby w systemie oznaczonym jako #108 to

A. heksadecymalnym
B. dziesiętnym
C. oktalnym
D. binarnym
Wybranie innej opcji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych systemów liczbowych oraz ich oznaczeń. System oktalny, oznaczający liczby w podstawie 8, używa cyfr od 0 do 7. W związku z tym, zapis #108 mógłby sugerować, że liczba jest zapisana w systemie oktalnym, jednak w takim przypadku nie byłoby użycia znaku #, co jest jednoznacznie związane z systemem heksadecymalnym. Z kolei system binarny, który wykorzystuje jedynie dwie cyfry – 0 i 1 – również nie pasuje do tego zapisu, gdyż liczby binarne nie są zazwyczaj przedstawiane z przedrostkiem #. System dziesiętny, najbardziej powszechnie stosowany w codziennych obliczeniach, opiera się na podstawie 10 i nie wymaga oznaczeń, jak w przypadku systemów heksadecymalnych czy binarnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie notacji oraz założeń dotyczących reprezentacji danych. Kluczowe w nauce o systemach liczbowych jest zrozumienie, że różne notacje mają swoje specyficzne zastosowania w informatyce i matematyce. Aby uniknąć pomyłek, warto zwracać uwagę na konwencje przyjęte w danym kontekście, a także zaznajomić się z typowymi zastosowaniami każdego z systemów liczbowych. W praktyce programistycznej znajomość systemów liczbowych jest niezbędna do interpretacji danych oraz efektywnego programowania w różnych językach, które często wymagają precyzyjnego posługiwania się zapisami liczbowymi.

Pytanie 24

Jaką liczbą oznaczono procesor na diagramie płyty głównej komputera?

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 2
C. 1
D. 3
W rozważanym zagadnieniu prawidłowość odpowiedzi zależy od zrozumienia, jak komponenty na płycie głównej są ze sobą powiązane i jakie pełnią funkcje. Cyfra 1 nie jest poprawnym oznaczeniem procesora, ponieważ na standardowych schematach płyty głównej często oznacza się w ten sposób inne komponenty, takie jak chipset obsługujący szynę danych. Z kolei cyfra 3 często reprezentuje złącza RAM, które są odpowiedzialne za przechowywanie danych tymczasowych, a nie za przetwarzanie instrukcji jak procesor. Cyfra 4 może oznaczać inne układy scalone lub kontrolery na płycie głównej, które pełnią funkcje wspierające, jednak nie odpowiadają za główną moc obliczeniową systemu. Procesor jest centralną jednostką przetwarzającą, która wykonuje polecenia i zarządza przepływem danych w systemie komputerowym. Błędne zidentyfikowanie procesora może wynikać z niewłaściwego rozpoznania jego fizycznej lokalizacji na schemacie płyty głównej, co jest kluczowe dla osób zajmujących się składaniem i naprawą sprzętu komputerowego. Wiedza o rozmieszczeniu poszczególnych elementów na płycie głównej jest istotna przy diagnozowaniu problemów sprzętowych i optymalizacji konfiguracji systemu, dlatego zrozumienie tej topologii jest podstawą efektywnej pracy w dziedzinie informatyki i elektroniki użytkowej. Prawidłowe oznaczenie procesora jest kluczowe dla diagnozy i optymalizacji, co prowadzi do bardziej efektywnego zarządzania zasobami i wydajności komputera. Zrozumienie, jak poszczególne komponenty są ze sobą powiązane, jest nieocenione w kontekście rozwiązywania problemów i modernizacji sprzętu. Dopiero solidna wiedza na temat struktury płyty głównej pozwala na sprawne poruszanie się po zagadnieniach związanych z technologią komputerową i jej praktycznym zastosowaniem w codziennej pracy.

Pytanie 25

Elementem, który jest odpowiedzialny za utrwalanie tonera na kartce podczas drukowania z drukarki laserowej, jest

A. bęben światłoczuły
B. elektroda ładująca
C. listwa czyszcząca
D. wałek grzewczy
Bęben światłoczuły nie jest elementem, który odpowiada za utrwalanie tonera, lecz za jego naniesienie na papier w procesie drukowania. To on jest odpowiedzialny za naświetlanie i ładowanie elektryczne, które przyciąga toner do odpowiednich miejsc na papierze. Zrozumienie roli bębna jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przypisanie mu funkcji utwardzania może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie funkcjonowania drukarek laserowych. Elektroda ładująca to kolejny element, który ma na celu naładowanie bębna, aby toner mógł być prawidłowo przyciągany. Ostatnim z wymienionych elementów, listwa czyszcząca, jest z kolei odpowiedzialna za usuwanie resztek tonera z bębna, co jest niezbędne do zapewnienia jakości kolejnych wydruków. Wiele osób myli te elementy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat działania drukarek laserowych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy z tych komponentów ma swoją specyficzną rolę w całym procesie drukowania, a ich właściwe funkcjonowanie jest niezbędne do uzyskania najwyższej jakości wydruków. Znajomość tych zasady pozwala uniknąć frustracji związanej z problemami w druku oraz zapewnia długotrwałe użytkowanie urządzeń.

Pytanie 26

Awaria drukarki igłowej może być spowodowana uszkodzeniem

A. elektrody ładującej.
B. termorezystora.
C. elektromagnesu.
D. dyszy.
Wybieranie dyszy jako przyczyny awarii w drukarce igłowej to spora pomyłka. Dysze są charakterystyczne dla drukarek atramentowych i tam odpowiadają za tusz, ale nie w igłowych, gdzie to wszystko działa inaczej. Często użytkownicy mylą się i szukają problemu w dyszy, co prowadzi do złych diagnoz. Podobnie, termorezystor reguluje ciepło w niektórych modelach, ale w drukarkach igłowych tego nie ma, bo one nie topnieją tuszem. Jeszcze elektrodę ładującą znajdziesz w drukarkach laserowych, a nie w igłowych. Takie myślenie może zaprowadzić do niepotrzebnych wydatków na części, które w ogóle nie są związane z problemem. Warto zrozumieć, że każdy typ drukarki ma swoje unikalne mechanizmy, a dobra diagnoza wymaga znajomości konkretnego modelu. Z mojego punktu widzenia, to nie tylko kwestia techniki, ale też wiesz, trzeba znać procedury serwisowe, które się przydają w praktyce.

Pytanie 27

W standardzie Ethernet 100Base-TX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP przypisane do pinów

A. 4,5,6,7
B. 1,2,3,4
C. 1,2,5,6
D. 1,2,3,6
Wybór odpowiedzi, która nie obejmuje pinów 1, 2, 3 i 6, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, w kablu UTP wykorzystywanym w standardzie 100Base-TX, tylko te konkretne piny są przypisane do przesyłania i odbierania danych. Piny 4 i 5, które pojawiają się w niektórych odpowiedziach, są przeznaczone do innych zastosowań, takich jak pomocnicze zasilanie w standardzie PoE (Power over Ethernet) lub nie są używane w 100Base-TX, co prowadzi do nieporozumień. W kontekście sieci Ethernet, ważne jest posiadanie dokładnej wiedzy na temat tego, jak są skonstruowane różne standardy i jakie mają zastosowania. Wybór niewłaściwych pinów może skutkować nieprawidłową komunikacją i obniżoną wydajnością sieci. Ponadto, stosowanie błędnych żył może prowadzić do zakłóceń sygnału, co w praktyce przekłada się na problemy z transmisją danych, takie jak opóźnienia, utrata pakietów czy całkowita utrata połączenia. Wiedza na temat standardów Ethernet, takich jak 100Base-TX, jest kluczowa dla każdego profesjonalisty zajmującego się ustawianiem lub zarządzaniem sieciami komputerowymi. Prawidłowe podłączenia żył w kablu Ethernet wpływają nie tylko na jego funkcjonalność, ale również na stabilność i jakość całego systemu sieciowego.

Pytanie 28

Podłączona mysz bezprzewodowa sprawia, że kursor na ekranie nie porusza się płynnie i „skacze”. Co może być przyczyną tego problemu?

A. brak baterii
B. uszkodzenie lewego przycisku
C. uszkodzenie mikroprzełącznika
D. wyczerpywanie się baterii zasilającej
Wyczerpywanie się baterii zasilającej w myszce bezprzewodowej jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z płynnością działania kursora. W miarę jak energia w baterii maleje, sygnał wysyłany do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora po ekranie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu baterii oraz wymiana ich przed wystąpieniem takich problemów. Użytkownicy powinni również zwracać uwagę na inne czynniki, takie jak odległość między myszą a odbiornikiem USB oraz przeszkody w postaci przedmiotów metalowych czy innych urządzeń elektronicznych, które mogą zakłócać sygnał. W standardach użytkowania myszek bezprzewodowych zaleca się również stosowanie wysokiej jakości baterii, co wpływa na ich wydajność i stabilność działania. Aby uniknąć problemów z płynnością kursora, warto mieć w zapasie nowe baterie, co pozwoli na szybkie ich wymienienie.

Pytanie 29

W systemie DNS, aby powiązać nazwę hosta z adresem IPv4, konieczne jest stworzenie rekordu

A. ISDN
B. PTR
C. MX
D. A
Rekord A jest kluczowym elementem w systemie DNS, którego głównym zadaniem jest mapowanie nazw hostów na adresy IPv4. Umożliwia to przeglądarkom internetowym oraz innym aplikacjom komunikację z serwerami, gdy użytkownik wpisuje nazwę domeny. Przykładowo, gdy użytkownik wpisuje 'example.com', serwer DNS przeszukuje swoją bazę danych i znajduje rekord A, który wskazuje na adres IP, na przykład 192.0.2.1. To przekłada się na wysyłanie zapytań do właściwego serwera. Z danych wynika, że dla prawidłowego działania aplikacji internetowych oraz usług online, posiadanie poprawnych rekordów A jest niezwykle istotne. Zgodnie z najlepszymi praktykami zaleca się regularne aktualizowanie tych rekordów, szczególnie w przypadku zmian adresów IP związanych z migracją serwerów lub infrastrukturą. Warto również zauważyć, że w przypadku wielu adresów IP przypisanych do jednej nazwy hosta, można utworzyć wiele rekordów A, co zapewnia redundancję i zwiększa dostępność usług.

Pytanie 30

Grupa protokołów, która charakteryzuje się wspólną metodą szyfrowania, to

A. SPX/IPX
B. SSH
C. PPP
D. UDP
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że PPP (Point-to-Point Protocol) jest protokołem używanym głównie do łączenia dwóch punktów w sieci, najczęściej w kontekście dial-up. PPP nie zapewnia wspólnego szyfrowania, a jego głównym celem jest ustanowienie połączenia, a nie zabezpieczanie danych. Z kolei UDP (User Datagram Protocol) to protokół transportowy, który działa na zasadzie przesyłania datagramów bez gwarancji ich dostarczenia. UDP nie implementuje mechanizmów szyfrowania ani kontroli błędów, co sprawia, że nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających wysokiego poziomu bezpieczeństwa. SPX/IPX to zestaw protokołów opracowanych przez firmę Novell, który w praktyce był używany głównie w sieciach lokalnych. Te protokoły również nie koncentrują się na szyfrowaniu danych, a ich funkcjonalność jest ograniczona w porównaniu do nowoczesnych standardów bezpieczeństwa. Częstym błędem myślowym jest interpretacja protokołów jako zintegrowanych rozwiązań do bezpieczeństwa, podczas gdy wiele z nich, jak PPP czy UDP, jest zaprojektowanych bez tych funkcji. Właściwe zrozumienie, które protokoły oferują odpowiednie mechanizmy szyfrowania, jest kluczowe w kontekście ochrony danych, a SSH stanowi najlepszy wybór w obszarze zdalnego zarządzania i komunikacji.

Pytanie 31

Jakie polecenie w środowisku Linux pozwala na modyfikację uprawnień dostępu do pliku lub katalogu?

A. chmod
B. attrib
C. chattrib
D. iptables
Odpowiedź 'chmod' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowe polecenie w systemie Linux służące do zmiany praw dostępu do plików i katalogów. 'chmod' pozwala na modyfikację uprawnień zarówno dla właściciela pliku, grupy, jak i dla innych użytkowników. Uprawnienia te są definiowane w trzech kategoriach: odczyt (r), zapis (w) i wykonanie (x). Można je ustawiać na trzy poziomy: dla właściciela pliku, grupy oraz dla wszystkich użytkowników. Przykładowo, polecenie 'chmod 755 plik.txt' nadaje pełne uprawnienia właścicielowi, natomiast grupie i innym użytkownikom pozwala tylko na odczyt i wykonanie. Dobre praktyki w zarządzaniu uprawnieniami obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do pracy. Zrozumienie mechanizmów uprawnień w systemie Linux jest kluczowe dla bezpieczeństwa i zarządzania zasobami w każdym środowisku serwerowym.

Pytanie 32

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 MB/s
B. 1 Mbit/s
C. 1 Gbit/s
D. 1 GB/s
Odpowiedzi 1 Mbit/s, 1 MB/s oraz 1 GB/s są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumień dotyczących jednostek miary oraz standardów transmisji danych. Odpowiedź 1 Mbit/s jest znacznie poniżej rzeczywistej prędkości oferowanej przez standard 1000Base-T. 1 Mbit/s oznacza prędkość transmisji wynoszącą jedynie 1 milion bitów na sekundę, co jest typowe dla starszych technologii, jak np. 56k modem. Z kolei 1 MB/s odnosi się do prędkości 1 megabajta na sekundę, co w jednostkach bitowych daje równowartość 8 Mbit/s. Ta wartość również znacząco odbiega od rzeczywistej prędkości standardu 1000Base-T. W przypadku odpowiedzi 1 GB/s, choć zbliżona do prawidłowej wartości, wprowadza w błąd ponieważ 1 GB/s to równowartość 8 Gbit/s, co przewyższa możliwości technologiczne przyjęte w standardzie 1000Base-T. Takie nieprecyzyjne interpretacje jednostek mogą prowadzić do błędnych wyborów przy projektowaniu sieci, co w efekcie wpływa na wydajność i koszty. Ważne jest, aby w kontekście technologii sieciowych znać różnice między jednostkami miary (bit, bajt) oraz zrozumieć ich zastosowanie w praktyce. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe nie tylko dla inżynierów sieci, ale również dla menedżerów IT, którzy odpowiedzialni są za wdrażanie efektywnych rozwiązań w obszarze infrastruktury sieciowej.

Pytanie 33

Jaką liczbę hostów można podłączyć w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 16 hostów
B. 12 hostów
C. 8 hostów
D. 6 hostów
Wybór odpowiedzi wskazującej na 8, 12 lub 16 hostów wynika z nieporozumienia w zakresie zasad adresacji IP i obsługi podziału na podsieci. Każda sieć ma określoną maskę podsieci, która definiuje, ile adresów IP jest dostępnych w danym zakresie. W przypadku maski /29, oznacza to, że trzy bity są przeznaczone dla hostów. W praktyce, z 8 adresów, jakie można wygenerować, dwa są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. W związku z tym, jedyną poprawną odpowiedzią jest 6 dostępnych adresów dla hostów. Wybór 8 hostów może wynikać z błędnego założenia, że wszystkie adresy mogą być używane, co jest niezgodne z zasadami inżynierii sieciowej. Odpowiedzi sugerujące 12 lub 16 hostów wynikają z ignorowania podstawowych zasad dotyczących liczby adresów IP, które można uzyskać z danej maski podsieci - w przypadku /29 liczba ta nie może przekraczać 6. Właściwe zrozumienie adresacji IP jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi, a pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do niedoborów adresów IP lub problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 34

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. verifier
B. debug
C. sfc
D. replace
Odpowiedzi 'debug', 'verifier' i 'replace' mogą się wydawać sensowne, ale w praktyce nie za bardzo nadają się do przywracania plików systemowych. 'Debug' jest fajnym narzędziem do analizy programów, ale do naprawy plików systemowych się nie nadaje. Użycie debuggera wymaga sporej wiedzy technicznej, no i nie jest to coś, co używasz w typowych problemach z systemem. 'Verifier' to narzędzie, które sprawdza sterowniki i może pomóc znaleźć błędy, ale nie naprawia plików systemowych. Może nawet wprowadzać zamieszanie przy szukaniu problemów. A 'replace' to polecenie, które teoretycznie działa, ale musisz znać dokładnie, gdzie są pliki i jakie mają nazwy. To ryzykowne, bo łatwo można coś namieszać w systemie. Często ludzie myślą, że każde narzędzie do analizy czy wymiany plików załatwi sprawę, ale to prowadzi tylko do zamieszania i potencjalnych uszkodzeń systemu. Ważne, żeby znać funkcje każdego narzędzia i wiedzieć, kiedy go używać, a w przypadku problemów z plikami systemowymi, sfc jest kluczowe.

Pytanie 35

Adres IP jest przypisywany przełącznikowi warstwy drugiej w celu

A. konfiguracji domeny rozgłoszeniowej
B. uzyskania zdalnego dostępu
C. skonfigurowania portu bezpieczeństwa
D. ograniczenia pasma na portach
Odpowiedź "uzyskania zdalnego dostępu" jest prawidłowa, ponieważ przełączniki warstwy drugiej, takie jak przełączniki Ethernet, nie wymagają przypisania adresu IP do funkcjonowania w swojej podstawowej roli, czyli przekazywaniu ramek w obrębie tej samej sieci lokalnej. Jednakże, aby zarządzać przełącznikiem zdalnie poprzez protokoły takie jak SSH czy HTTP, konieczne jest nadanie mu adresu IP. W praktyce, administratorzy sieci często przypisują adresy IP do przełączników w celu ułatwienia monitorowania, konfiguracji oraz diagnostyki. Przykładem może być sytuacja, w której administrator musi zdalnie zaktualizować konfigurację przełącznika, co nie byłoby możliwe bez przydzielonego adresu IP. Wszelkie standardy zarządzania urządzeniami sieciowymi, takie jak SNMP (Simple Network Management Protocol), również bazują na posiadaniu adresu IP, co pozwala na efektywne zarządzanie infrastrukturą sieciową. Dobrą praktyką jest przypisywanie adresów IP do urządzeń w sieci lokalnej w sposób zorganizowany, co ułatwia późniejsze działania administracyjne i diagnostyczne.

Pytanie 36

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. awaryjnym
B. debugowania
C. przywracania usług katalogowych
D. rejestrowania rozruchu
Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 37

Przedstawiona specyfikacja techniczna odnosi się do

Ilustracja do pytania
A. przełącznika.
B. konwertera mediów.
C. bramki VOIP.
D. modemu ADSL.
Przełącznik to urządzenie sieciowe, które łączy różne segmenty sieci lokalnej (LAN), umożliwiając wymianę danych między podłączonymi urządzeniami. Specyfikacja przełącznika koncentruje się zazwyczaj na liczbie portów Ethernet oraz ich szybkości (np. 10/100/1000 Mbps), ale nie obejmuje portu RJ11 używanego do podłączeń telefonicznych. Dodatkowo, przełączniki nie obsługują zazwyczaj protokołów takich jak PPPoA czy PPPoE, które są wspólne dla połączeń ADSL. Bramki VOIP są związane z przesyłaniem głosu przez internet. Ich specyfikacja zawiera protokoły takie jak SIP czy H.323, niezbędne do konwersji tradycyjnych rozmów telefonicznych na pakiety danych. Obecność portu RJ11 jest myląca, ale w konteście VOIP miałaby inne zastosowanie. Modemy ADSL często błędnie mylone są z bramkami VOIP, ponieważ mogą zawierać porty telefoniczne, jednak technologia VOIP wymaga specyficznych protokołów, które nie są wymienione w tej specyfikacji. Konwertery mediów przekształcają sygnały z jednego medium transmisyjnego na inne, np. z miedzi na światłowód. Specyfikacja konwertera skupia się na typach obsługiwanych mediów oraz długościach fali światła, a nie na standardach ADSL. W specyfikacji konwertera nie znajdziemy również protokołów szerokopasmowych jak PPPoA. Typowy błąd polega na myleniu różnych funkcji urządzeń sieciowych z powodu podobieństw w zakresie obsługiwanych portów lub technologii. Dlatego ważne jest dokładne zrozumienie funkcji i zastosowań każdego urządzenia oraz specyficznych protokołów przez nie obsługiwanych, co w przypadku modemu ADSL jest jasno określone przez obecność standardów i portów typowych dla technologii DSL.

Pytanie 38

Jakie urządzenie ilustruje zamieszczony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Punkt dostępowy
B. Koncentrator
C. Most sieciowy
D. Przełącznik
Punkt dostępowy, znany również jako access point, to urządzenie umożliwiające bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej (LAN). W praktyce, punkty dostępowe są kluczowym elementem infrastruktury sieci bezprzewodowych, takich jak Wi-Fi, gdzie służą jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, jak laptopy, smartfony, czy tablety. Warto zauważyć, że punkty dostępowe często stosowane są w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura, szkoły, czy lotniska, gdzie umożliwiają wielu użytkownikom jednoczesne połączenie się z internetem zgodnie z odpowiednimi standardami, np. IEEE 802.11. Dobrym przykładem zastosowania punktu dostępowego jest jego integracja z siecią w celu rozszerzenia zasięgu sygnału, co pozwala na lepsze pokrycie i minimalizację martwych stref. Kluczowe aspekty konfiguracji punktów dostępowych obejmują zarządzanie kanałami i częstotliwościami w celu zminimalizowania interferencji oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, np. poprzez zastosowanie szyfrowania WPA3. Dzięki tym cechom, punkty dostępowe stanowią fundament nowoczesnych, elastycznych sieci bezprzewodowych, wspierając mobilność i łączność użytkowników w różnych środowiskach.

Pytanie 39

Jakie polecenie oprócz ls może być użyte przez użytkownika systemu Linux do wyświetlenia zawartości katalogu, w tym plików i podkatalogów?

A. pwd
B. dir
C. tree
D. man
Wybór innej odpowiedzi, która nie zawiera polecenia 'dir', może prowadzić do pewnych nieporozumień dotyczących tego, co można robić w systemie Linux. Na przykład, polecenie 'tree' pokazuje strukturę katalogów jakby w formie drzewa, ale nie pokazuje tylko zawartości katalogu, a organizację folderów, co sprawia, że nie jest najlepszym zamiennikiem dla 'ls' czy 'dir'. Może to być mylące dla niektórych ludzi, bo mogą pomylić 'tree' z prostym narzędziem do przeglądania plików. Z kolei 'man' to coś, co służy do pokazywania dokumentacji dla innych poleceń, więc nie ma sensu go używać do wyświetlania zawartości katalogów. Mówiąc o 'pwd', to też jest polecenie, które pokazuje pełną ścieżkę bieżącego katalogu roboczego, ale to również nie ma nic wspólnego z pytaniem. Ważne jest, by zrozumieć, że każde z tych poleceń ma swoje unikalne zastosowanie, a ich znajomość jest kluczowa, żeby efektywnie pracować w Linuxie.

Pytanie 40

Jakiego protokołu używa się do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. FTP
B. POP3
C. SMTP
D. HTTP
Protokół POP3 (Post Office Protocol 3) jest standardem stosowanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika. Działa on na zasadzie tymczasowego przechowywania wiadomości na serwerze, co pozwala użytkownikowi na ich pobranie i przeglądanie lokalnie. W przeciwieństwie do protokołu IMAP, który synchronizuje wiadomości między serwerem a klientem, POP3 zazwyczaj pobiera wiadomości i usuwa je z serwera. To sprawia, że POP3 jest idealny dla użytkowników, którzy preferują przechowywanie wiadomości lokalnie i nie potrzebują dostępu do nich z różnych urządzeń. Praktycznym przykładem zastosowania POP3 jest konfiguracja konta e-mail w programach takich jak Microsoft Outlook czy Mozilla Thunderbird, gdzie użytkownik może skonfigurować swoje konto e-mail, aby wiadomości były pobierane na dysk lokalny. Warto również zauważyć, że POP3 operuje na portach 110 (dla połączeń nieszyfrowanych) oraz 995 (dla połączeń szyfrowanych SSL/TLS), co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w branży IT, zachęcając do stosowania szyfrowanych połączeń w celu ochrony danych osobowych użytkowników.