Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 12:07
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 12:14

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Którą część cynamonu mieli się, aby uzyskać przyprawę?

A. Korzeń
B. Nasiona
C. Liście
D. Korę
Cynamon to przyprawa pozyskiwana z kory drzew cynamonowych, najczęściej z rodzaju Cinnamomum. Kora jest jedyną częścią rośliny, która jest przetwarzana na przyprawę. Po zbiorze wewnętrzna warstwa tej kory jest suszona i przekształcana w proszek, który jest powszechnie używany w kuchni na całym świecie. Cynamon jest ceniony nie tylko za swoje walory smakowe, ale również za właściwości zdrowotne, takie jak działanie przeciwzapalne oraz regulujące poziom cukru we krwi. Warto wiedzieć, że istnieją różne rodzaje cynamonu, takie jak cynamon cejloński oraz cynamon kasja, które mają różne profile chemiczne i smakowe. W kuchni cynamon używany jest w słodkich potrawach, takich jak ciasta, desery, a także w daniach pikantnych, jako składnik curry. Zastosowanie cynamonu w kuchni jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, podkreślając jego uniwersalność i bogactwo smakowe.

Pytanie 2

Ile ugotowanej wieprzowiny trzeba przygotować, aby przyrządzić zapiekankę z 3 kg makaronu, wiedząc, że do produkcji zapiekanki na 600 g makaronu używa się 150 g wieprzowiny?

A. 0,45 kg
B. 0,90 kg
C. 0,60 kg
D. 0,75 kg
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego przeliczenia proporcji składników. Często pojawiają się błędy w założeniu, że ilość wieprzowiny rośnie w inny sposób niż ilość makaronu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, jedno z podejść mogłoby sugerować, że wystarczy po prostu pomnożyć ilość makaronu przez dowolny współczynnik, ignorując fakt, że proporcje składników muszą być zachowane. Kiedy mówimy o zapiekankach, a także o innych potrawach, kluczowym elementem jest zachowanie odpowiednich relacji między składnikami, co ma krytyczne znaczenie dla smaku i tekstury dania. Zastosowanie niewłaściwych proporcji może skutkować potrawą, która nie tylko nie będzie smaczna, ale także może nie być odpowiednio zbilansowana pod względem wartości odżywczych. To z kolei może prowadzić do niezadowolenia gości w restauracjach czy innych usługach gastronomicznych. Znajomość zasad dotyczących ilości składników na jednostkę potrawy jest fundamentalna dla każdego, kto zajmuje się gotowaniem na większą skalę, niezależnie od tego, czy jest to domowe gotowanie, czy profesjonalna kuchnia. Pamiętaj, że zrozumienie tych zależności przekłada się na jakość serwowanych potraw.

Pytanie 3

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania jabłek.

SurowiecTemperatura środowiska [°C]Wilgotność powietrza [%]
Iowoce pestkowe0 ÷ 285 ÷ 90
IIowoce jagodowe0 ÷ 290 ÷ 95
IIIowoce ziarnkowe2 ÷ 485 ÷ 90
IVowoce południowe10 ÷ 1590 ÷ 95

A. I
B. II
C. IV
D. III
Odpowiedź III jest poprawna, ponieważ odnosi się do optymalnych warunków przechowywania jabłek, które są owocami ziarnkowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, jabłka powinny być przechowywane w temperaturze od 2 do 4 stopni Celsjusza oraz w wilgotności powietrza wynoszącej od 85 do 90 procent. Takie warunki sprzyjają minimalizacji strat jakościowych, opóźniają procesy dojrzewania oraz zapobiegają występowaniu chorób przechowalniczych, co jest kluczowe dla długoterminowego przechowywania tego rodzaju owoców. W praktyce, chłodnie przechowalnicze, które utrzymują te parametry, są powszechnie stosowane w magazynach owoców, co pozwala na wydłużenie okresu ich przydatności do spożycia. Warto również zauważyć, że niewłaściwe warunki – takie jak zbyt wysoka temperatura lub zbyt niska wilgotność – mogą prowadzić do szybszego psucia się jabłek, co generuje straty ekonomiczne dla producentów oraz handlowców.

Pytanie 4

Jaka powinna być masa porcji kremów i musów?

A. 60 - 80 g
B. 100 - 150 g
C. 80 - 100g
D. 40 - 60 g
Wielkości porcji kremów i musów, jakimi są 40 - 60 g, 60 - 80 g oraz 100 - 150 g, są nieodpowiednie z kilku powodów. Porcja o wadze 40 - 60 g jest zbyt mała, aby zaspokoić potrzeby smakowe konsumentów, co może prowadzić do niezadowolenia z produktu. Tego rodzaju porcje mogą być niewystarczające, aby prawidłowo wyeksponować walory smakowe i teksturalne kremów, co jest kluczowe w kontekście ich odbioru przez klientów. Z drugiej strony, porcja 100 - 150 g może być zbyt duża, co zwiększa ryzyko przejedzenia i negatywnego wpływu na zdrowie, a także może przyczynić się do marnowania żywności. Warto zauważyć, że odpowiednia wielkość porcji nie tylko wpływa na satysfakcję klientów, ale również ma znaczenie w kontekście strategii marketingowych i efektywności operacyjnej w gastronomii. W praktyce, wiele restauracji i cukierni stosuje zalecane porcje, aby zminimalizować ryzyko oferowania zbyt małych lub dużych ilości, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami. Zrozumienie potrzeby określenia właściwej wielkości porcji jest kluczowe dla zapewnienia jakości i satysfakcji klientów oraz dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 5

Wskaż, która z zasad jest niezgodna z regulacjami bhp obowiązującymi w lokalu gastronomicznym?

A. Odpady pokonsumpcyjne powinny być usuwane po napełnieniu 2/3 objętości pojemnika
B. Pracownicy obsługujący sprzęt do mycia muszą być zaznajomieni z instrukcją ich użytkowania
C. Obróbka wstępna ryb może być realizowana w garmażerni
D. Ścieżki dla naczyń brudnych nie mogą się krzyżować z trasami surowców
Obróbka wstępna ryb w garmażerni jest niezgodna z przepisami bhp, ponieważ tego typu procesy powinny odbywać się w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach, które spełniają normy sanitarno-epidemiologiczne. Garmażernie, jako miejsce zajmujące się produkcją potraw gotowych, nie są przystosowane do obróbki surowych produktów rybnych, co może prowadzić do kontaminacji. Zgodnie z przepisami, obróbka ryb powinna być prowadzona w strefach, które są oddzielone od innych procesów kulinarnych, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzenienia się patogenów. Przykładem zastosowania tych zasad jest konieczność posiadania wydzielonych przestrzeni do obróbki surowców w zakładach przetwórstwa rybnego, co jest zgodne z normami HACCP. Właściwe zarządzanie procesem obróbki ryb zwiększa bezpieczeństwo żywności oraz spełnia standardy jakości, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia konsumentów.

Pytanie 6

Jaką czynność obróbki wstępnej ryby należy wykonać podczas przygotowywania "ryby na niebiesko"?

A. Umyć sokiem z cytryny
B. Umyć starannie, aby usunąć z niej śluz
C. Umyć gorącą wodą
D. Umyć delikatnie, aby nie pozbawić jej śluzu
Odpowiedź 'Umyć delikatnie, aby nie usunąć z niej śluzu' jest prawidłowa, ponieważ podczas obróbki wstępnej ryby do przygotowania 'ryby na niebiesko' kluczowe jest zachowanie naturalnej otoczki śluzu, która pełni istotną rolę w procesie gotowania. Śluz, który pokrywa rybę, nie tylko chroni ją przed bakteriami, ale także wpływa na teksturę i smak gotowego dania. Przygotowując rybę w tym stylu, należy delikatnie umyć ją pod bieżącą wodą, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia, nie naruszając przy tym naturalnego śluzu. W praktyce oznacza to, że ryba powinna być traktowana z szacunkiem, aby nie uszkodzić jej struktury. Ważne jest, aby przestrzegać standardów higieny i bezpieczeństwa żywności, co przyczynia się do zachowania jakości produktów rybnych. Należy również pamiętać, że ryby na niebiesko często przygotowuje się z wykorzystaniem octu, co dodatkowo podkreśla ich smak. Umiejętność prawidłowego mycia ryb jest niezbędna w kuchni i świadczy o profesjonalizmie kucharza.

Pytanie 7

Jakie opakowanie najlepiej nadaje się do przechowywania ciepłego chleba?

A. Pojemnik plastikowy
B. Woreczek lniany
C. Pojemnik metalowy
D. Torebka foliowa
Woreczek lniany jest optymalnym rozwiązaniem do przechowywania ciepłego chleba ze względu na swoje właściwości wentylacyjne i higroskopijne. Tkanina lniana pozwala na cyrkulację powietrza, co zapobiega kondensacji wilgoci wewnątrz opakowania. To z kolei przeciwdziała rozwojowi pleśni oraz utrzymuje chleb w odpowiedniej świeżości. Lniane woreczki są również przyjazne dla środowiska, a ich użycie wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju. Warto zauważyć, że w przypadku przechowywania ciepłego chleba w woreczku lnianym, zaleca się jego wcześniejsze schłodzenie do temperatury pokojowej, aby zminimalizować ryzyko nadmiernej wilgoci. Przykładem zastosowania jest wykorzystanie lnianych woreczków w piekarniach oraz przez domowych piekarzy, którzy chcą zachować jakość wypieków na dłużej. Dodatkowo, woreczki lniane można łatwo prać, co zapewnia ich długotrwałe użycie. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o regularnym czyszczeniu opakowania, aby uniknąć zanieczyszczeń oraz nieprzyjemnych zapachów.

Pytanie 8

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. psy
B. gwiazdy
C. znaki zapytania
D. dojne krowy
Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.

Pytanie 9

Chłodnik powinien być serwowany w temperaturze schłodzonej wynoszącej

A. 5°C
B. 25°C
C. 34°C
D. 14°C
Podawanie chłodnika w temperaturach takich jak 5°C, 25°C czy 34°C jest niezgodne z tradycyjnymi praktykami kulinarnymi oraz może wpłynąć na jakość potrawy. Serwowanie zupy w temperaturze 5°C, chociaż teoretycznie może wydawać się atrakcyjne jako ekstremalne schłodzenie, może prowadzić do utraty smaku, gdyż niektóre aromaty w tak niskich temperaturach są mniej wyczuwalne. Z kolei podawanie chłodnika w temperaturze 25°C lub 34°C zbliża go do wartości temperatury pokojowej, co może skutkować nieprzyjemnym doświadczeniem smakowym oraz zmniejszeniem przyjemności z konsumpcji. W kontekście gastronomicznym, stosowanie odpowiednich temperatur podania potraw jest kluczowe dla ich jakości oraz bezpieczeństwa. Wysoka temperatura może sprzyjać rozwojowi bakterii, co w przypadku chłodników na bazie nabiału i warzyw stwarza ryzyko, które należy unikać. Również w kontekście estetyki, potrawy serwowane w niewłaściwych temperaturach mogą tracić na atrakcyjności wizualnej oraz jakości tekstury, co jest niezwykle ważne w gastronomii. Dlatego kluczowe jest, aby przestrzegać standardów dotyczących podawania chłodników, co zapewnia zarówno ich smak, jak i bezpieczeństwo spożycia.

Pytanie 10

Zagęszczenie sosu potrawkowego jest konieczne

A. mąką ziemniaczaną
B. zasmażką II-go stopnia
C. podprawą zacieraną
D. tłustą śmietanką
Mąka ziemniaczana, zasmażka II-go stopnia oraz tłusta śmietanka to metody zagęszczania sosów, które jednak nie są najlepszym wyborem w przypadku potrawkowego sosu. Mąka ziemniaczana, choć efektywnie zagęszcza, często nadaje sosom szklistość, co może wpływać na estetykę i teksturę potrawy. Mąka ta nie jest też odporna na długotrwałe gotowanie, co może prowadzić do utraty jej właściwości zagęszczających. Z kolei zasmażka II-go stopnia, która jest bardziej zaawansowaną formą zasmażki, z reguły nadaje się bardziej do sosów cięższych, a w przypadku delikatnych potrawkowych sosów może zdominować ich smak. Tłusta śmietanka, choć dodaje kremowości, nie jest klasycznym sposobem zagęszczania, ale raczej wzbogacania smaku i konsystencji, co w niektórych przypadkach może prowadzić do nadmiaru tłuszczu w potrawie. Stosowanie tych składników w nieodpowiednich sytuacjach może prowadzić do błędnych wniosków kulinarnych i nieadekwatnych smaków, co jest typowym błędem w podejściu do przygotowywania potraw. Zrozumienie różnic między tymi technikami zagęszczania jest kluczowe dla uzyskania idealnych wyników w kuchni.

Pytanie 11

Jakie właściwości ma fasola typu flageolet?

A. Dojrzałe, czarne ziarna o kształcie nerkowatym
B. Niedojrzałe nasiona w kolorze zielonym o delikatnym smaku
C. Ziarna suche, o intensywnym aromacie i słodkim smaku
D. Młode, pozbawione włókien strąki oraz nasiona
Fasola typu flageolet to odmiana fasoli, która charakteryzuje się niedojrzałymi nasionami o jasnej, zielonej barwie oraz delikatnym smaku. Ta specyficzna cecha sprawia, że fasola flageolet jest często stosowana w kuchniach francuskiej i włoskiej, gdzie dodaje się ją do sałatek, zup oraz potraw jednogarnkowych. Sposób przygotowania fasoli flageolet, polegający na jej delikatnym gotowaniu lub blanszowaniu, pozwala zachować jej unikalny smak oraz wartości odżywcze. W praktyce, fasola ta jest ceniona za możliwość szybkiego przygotowania, co wpisuje się w dzisiejsze trendy kulinarne, gdzie szybkość i jakość potraw są kluczowe. Przy wyborze fasoli flageolet warto zwrócić uwagę na jej świeżość – najlepsze nasiona to te, które mają intensywną barwę i sprężystą konsystencję. Dodatkowo, flageolet jest często używana w kuchni wegetariańskiej i wegańskiej jako źródło białka, co czyni ją wyjątkowo wszechstronnym produktem w gotowaniu.

Pytanie 12

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. na półmisku
B. w nelsonce
C. na talerzu zakąskowym
D. w metalowym pucharku
Odpowiedź "na talerzu zakąskowym" jest poprawna, ponieważ w tradycyjnej niemieckiej kuchni serwowanie surówki warzywnej w takim naczyniu jest standardem. Talerz zakąskowy jest przystosowany do podawania mniejszych porcji, co sprzyja różnorodności na stole oraz umożliwia gościom wybór różnych smaków. W kontekście estetyki podania, talerz zakąskowy pozwala na efektowne ułożenie warzyw, co wpływa na pierwsze wrażenie dania. Zgodnie z zasadami kulinarnymi, zwłaszcza w usługach gastronomicznych, prezentacja jedzenia ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń kulinarnych gości. Przykładem zastosowania może być podanie surówki w eleganckim restauracyjnym menu, gdzie wyróżnia się ona na talerzu zakąskowym, podkreślając świeżość i jakość składników. Warto pamiętać, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potraw wpływa na postrzeganą wartość dania oraz zadowolenie klientów, co jest niezbędne w branży gastronomicznej.

Pytanie 13

Cierpki smak owoców aronii jest spowodowany przez

A. benzoesany
B. garbniki
C. związki pektynowe
D. antocyjany
Garbniki, będące grupą związków chemicznych, odgrywają kluczową rolę w smakowitości owoców aronii, nadając im charakterystyczny cierpki smak. Są to polifenole, które mają zdolność do wiązania białek, co wpływa na odczucia smakowe oraz teksturę owoców. Garbniki obecne w aronii są odpowiedzialne za ich właściwości astringentne, co oznacza, że mogą powodować suchość w ustach, typową dla owoców bogatych w te związki. Ich obecność nie tylko wpływa na smak, ale również na wartości prozdrowotne, ponieważ garbniki mają właściwości przeciwutleniające, co potwierdzają liczne badania. W praktyce, garbniki znajdują zastosowanie w przemyśle spożywczym, szczególnie w produkcji win, herbat i soków, gdzie ich astringentne właściwości mogą być pożądane w tworzeniu złożonych profili smakowych. Oprócz tego, garbniki wykazują działania przeciwdrobnoustrojowe, co czyni je atrakcyjnymi składnikami w produkcji naturalnych konserwantów.

Pytanie 14

Jakie wino powinno się serwować z potrawami z dziczyzny?

A. Czerwone deserowe
B. Białe półwytrawne
C. Czerwone wytrawne
D. Wermut wytrawny
Podanie wermutów wytrawnych do potraw z dziczyzny nie jest zalecane, ponieważ charakteryzują się one wyraźnym smakiem ziołowym oraz słono-słodkim profilem, co może zdominować naturalne aromaty dziczyzny. To wino, mimo że może być ciekawym dodatkiem w kontekście aperitifów czy koktajli, nie współgra z intensywnymi i złożonymi smakami mięs. Z kolei białe wino półwytrawne, które często kojarzone jest z lżejszymi potrawami, także nie jest odpowiednie do dziczyzny. Białe wina zazwyczaj charakteryzują się owocowymi nutami, które mogą zniekształcić charakterystyczny posmak potraw z dzikiego mięsa, a także ich teksturę. Czerwone wino deserowe, mimo że ma bogaty smak, jest zbyt słodkie i może nie pasować do osłodzonej potrawy mięsnej, co prowadzi do niezrównoważonego doświadczenia kulinarnego. W tradycjach kulinarnych oraz w praktykach sommelierów, zaleca się unikanie łączenia słodkich win z mięsami, ponieważ może to prowadzić do przesadzenia smaków, co nie sprzyja harmonii na talerzu. Wybór odpowiedniego wina do dziczyzny powinien być oparty na zrozumieniu zarówno struktury win, jak i profili smakowych potraw, co jest kluczowe w sztuce kulinarnej.

Pytanie 15

Głównym napojem alkoholowym Węgrów jest

A. piwo
B. anyżówka
C. tokaj
D. wermut
Piwo, wermut i anyżówka to napoje alkoholowe, które choć są popularne, nie są uznawane za narodowy napój Węgier. Piwo jest szeroko spożywane na całym świecie, w tym również na Węgrzech, jednak nie definiuje ono narodowej tożsamości tego kraju. Węgierskie piwa, takie jak Dreher czy Soproni, mają swoje miejsce w kulturze piwnej, ale nie mogą równać się z tokajem pod względem historycznym i kulturowym znaczenia. Wermut, choć popularny jako składnik koktajli, również nie jest związany w sposób bezpośredni z węgierską tradycją winiarską. Jego pochodzenie związane jest z Włochami, a jego skład i smak różnią się znacznie od charakterystycznych cech tokaju. Anyżówka, z kolei, to napój alkoholowy, który ma swoje korzenie w różnych kulturach, w tym w krajach bałkańskich, ale nie jest specyficzny dla Węgier. Często myli się różne alkohole na podstawie ich popularności lub regionu produkcji, co prowadzi do pomyłek. Kluczowym elementem do zrozumienia węgierskiej kultury alkoholowej jest znajomość tokaju, jego historii oraz technik produkcji, takich jak metoda aszús, która podkreśla wyjątkowość tego wina. Nie należy więc mylić różnych napojów z ich głębszym znaczeniem kulturowym i historycznym, co jest częstym błędem w ocenie narodowych symboli.

Pytanie 16

Jaką potrawę wykonaną z mielonej masy mięsnej powinno się zakończyć panierką z bułki tartej oraz grzankami?

A. Kotlet pożarski
B. Pieczeń
C. Klops
D. Sznycel ministerski
Sznycel ministerski to naprawdę fajne danie, które przygotowuje się w specjalny sposób, bo najpierw obtaczamy go w panierce, a to jest klucz do sukcesu. Robimy go zazwyczaj z mielonego mięsa, do którego dodajemy przyprawy i formujemy w odpowiedni kształt. Panierowanie to taki proces, gdzie najpierw zanurzamy kotleta w mące, potem w jajku, a na koniec w bułce tartej, co sprawia, że po usmażeniu jest chrupiący. Używanie bułki tartej nie jest tylko dla smaku, ale też daje mu odpowiednią strukturę, dzięki czemu mięso zostaje soczyste podczas smażenia na złoty kolor. Z mojego doświadczenia wynika, że świeża bułka tarta działa najlepiej, bo lepiej trzyma smak i pozwala uzyskać równą panierkę. Tak przygotowany sznycel to klasyka w wielu kuchniach europejskich, a podając go, warto dodać coś ekstra jak świeże zioła czy cytrynę, co jeszcze bardziej podkreśli jego smak.

Pytanie 17

Kasza jaglana, ze względu na swój skład chemiczny, klasyfikowana jest jako jeden z rodzajów środków żywnościowych?

A. witaminowo - mineralnych
B. węglowodanowych
C. tłuszczowych
D. białkowych
Kasza jaglana jest klasyfikowana jako produkt węglowodanowy, ponieważ zawiera znaczną ilość skrobi, która jest głównym źródłem energii w diecie. Skład chemiczny kaszy jaglanej wykazuje, że około 70% jej masy stanowią węglowodany, co czyni ją doskonałym źródłem paliwa dla organizmu. Dodatkowo, kasza jaglana jest bogata w błonnik, co wspomaga trawienie oraz wpływa na regulację poziomu cukru we krwi. Warto również zauważyć, że kasza ta jest naturalnie bezglutenowa, co czyni ją idealnym wyborem dla osób z celiakią lub nietolerancją glutenu. Kasza jaglana może być wykorzystywana w różnych formach kulinarnych, od dań głównych po sałatki i desery, co czyni ją bardzo wszechstronnym składnikiem w kuchni. Włączenie kaszy jaglanej do diety może przyczynić się do zrównoważonego odżywiania i dostarczenia organizmowi niezbędnych składników odżywczych. W kontekście standardów żywieniowych, zaleca się uwzględnienie węglowodanów pełnoziarnistych, takich jak kasza jaglana, w regularnej diecie, co w pełni potwierdza jej rolę jako środka żywnościowego węglowodanowego.

Pytanie 18

Obiekt gastronomiczny, zajmujący się przygotowaniem posiłków abonamentowych, regeneracyjnych oraz dietetycznych dla wyznaczonej grupy osób, to

A. bistro
B. espresso
C. pizzeria
D. szpital
Szpital jest instytucją, która zapewnia usługi gastronomiczne skoncentrowane na produkcji posiłków abonamentowych, regeneracyjnych i dietetycznych dostosowanych do potrzeb pacjentów. W szpitalach często stosuje się diety terapeutyczne, które są zgodne z wytycznymi żywieniowymi i wymaganiami medycznymi. Przykładowo, pacjenci z cukrzycą mogą otrzymywać posiłki niskocukrowe, a osoby z chorobami serca - diety niskotłuszczowe. Dbałość o odpowiednią jakość i wartość odżywczą posiłków wiąże się z przestrzeganiem standardów HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. Dodatkowo, zarządzanie żywieniem w szpitalach opiera się na współpracy z dietetykami, co pozwala na skuteczne dostosowywanie menu do indywidualnych potrzeb zdrowotnych pacjentów. W kontekście rozwoju branży gastronomicznej, szpitale stają się coraz bardziej świadome roli, jaką pełni prawidłowe odżywianie w procesie zdrowienia, co podkreśla ich znaczenie w systemie opieki zdrowotnej.

Pytanie 19

Który zestaw cech jest charakterystyczny dla śmietanki?

Zestaw cechBarwaSmakKonsystencjaZawartość tłuszczu w %
Ibiałakwaśny, orzeźwiającypłynna, gęsta0 ÷ 4
IIkremowasłodkipłynna12 ÷ 36
IIIkremowalekko kwaśnygęsta, zawiesista12 ÷ 20
IVbiałałagodnie kwaśnygalaretowata10 ÷ 20

A. I
B. III
C. II
D. IV
Śmietanka to produkt mleczny, który wyróżnia się specyficznymi cechami organoleptycznymi, takimi jak kremowa barwa, słodki smak oraz płynna konsystencja. Zawartość tłuszczu w śmietance waha się od 12 do 36%, co czyni ją idealnym składnikiem do wielu zastosowań kulinarnych. Śmietanka jest często wykorzystywana w cukiernictwie, do przygotowywania sosów, zup oraz jako dodatek do deserów. Przykładowo, w przemyśle gastronomicznym, śmietanka 36% jest niezastąpiona w przygotowaniu bitej śmietany, a także w potrawach wymagających emulsji. Warto również zauważyć, że śmietanka podlega różnym standardom jakościowym, które regulują jej skład oraz proces produkcji, co ma znaczenie dla zachowania jej właściwości sensorycznych i zdrowotnych. Znajomość tych cech jest kluczowa dla profesjonalistów w branży gastronomicznej oraz mleczarskiej, aby mogli świadomie wybierać odpowiednie produkty w zależności od zastosowania.

Pytanie 20

Długotrwałe gotowanie mieszanki z pokrojonych buraków skutkuje zmianą jego ciemnoczerwonej barwy na

A. jasnoróżową
B. fioletową
C. żółtobrązową
D. oliwkową
Długotrwałe gotowanie wywaru z buraków prowadzi do zjawiska znanego jako degradacja barwników, które są odpowiedzialne za intensywną, ciemnoczerwoną barwę tego warzywa. Buraki zawierają betalainy, które są wrażliwe na temperaturę i czas gotowania. W wyniku długotrwałego podgrzewania, szczególnie w obecności tlenu, te związki chemiczne mogą ulegać rozpadowi, co prowadzi do zmiany barwy na żółtobrązową. Zjawisko to jest istotne nie tylko dla kulinariów, ale również w przemyśle spożywczym, gdzie kontrola jakości barwy produktów jest kluczowa. Przykładem może być produkcja soków warzywnych, gdzie odpowiednia temperatura i czas obróbki termicznej są tak dobrane, aby zachować jak najwięcej wartości odżywczych i estetycznych. Dobrze jest również znać różne metody konserwacji kolorów, takie jak blanszowanie, które mogą pomóc w utrzymaniu intensywności barwy bądź jej zmniejszaniu w przypadku długotrwałej obróbki.

Pytanie 21

Którą nazwę surowca należy wpisać do tabeli w miejscu X, niezbędnego do sporządzenia Fasolki po bretońsku?

Fasolka po bretońsku
Fasola biała
Kiełbasa
Smalec
X
Koncentrat pomidorowy 30%
Mąka pszenna
Przyprawy

A. Cebula.
B. Pieczarki.
C. Wołowina.
D. Cukinia.
Cebula jest integralnym składnikiem fasolki po bretońsku, a jej obecność w potrawie ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego smaku i aromatu. Fasolka po bretońsku to danie, które, mimo że ma swoje korzenie w kuchni francuskiej, stało się popularne w wielu innych krajach. Cebula, jako składnik, nie tylko wzbogaca smak potrawy, ale również dostarcza wielu korzystnych składników odżywczych, takich jak witaminy C i B6 oraz minerały, w tym mangan i potas. W potrawach mięsnych i warzywnych, cebula jest często stosowana w celu podkreślenia smaków innych składników, co czyni ją nieocenionym elementem kuchni. Rekomenduje się również wykorzystanie świeżej cebuli, ponieważ jej intensywny aromat i smak są znacznie bardziej wyraziste niż w przypadku cebuli suszonej. Przygotowując fasolkę po bretońsku, warto zwrócić uwagę na techniki kulinarne, takie jak duszenie cebuli, które wydobywa jej naturalną słodycz oraz głębię smaku.

Pytanie 22

Jak obliczyć cenę gastronomiczną jednej butelki (250 ml) wody mineralnej, jeśli cena detaliczna wynosi 1,00 zł, marża gastronomiczna to 100 %, a podatek VAT wynosi 7 %?

A. 4,28 zł
B. 1,07 zł
C. 3,21 zł
D. 2,14 zł
Aby obliczyć cenę gastronomiczną jednej butelki wody mineralnej, należy uwzględnić cenę detaliczną, marżę oraz podatek VAT. Cena detaliczna wynosi 1,00 zł. Marża gastronomiczna w wysokości 100% oznacza, że musimy podwoić cenę detaliczną, co daje nam 2,00 zł. Następnie, aby obliczyć wartość brutto, należy dodać podatek VAT w wysokości 7% do tej kwoty. Podatek VAT na poziomie 7% z 2,00 zł wynosi 0,14 zł (2,00 zł * 0,07). Zatem, całkowita cena gastronomiczna jednej butelki wody wynosi 2,00 zł + 0,14 zł = 2,14 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie marże i podatki mają bezpośredni wpływ na rentowność lokalu. Znajomość tych procesów pozwala na lepsze zarządzanie kosztami i ustalanie cen, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania finansami w gastronomii.

Pytanie 23

Usługa a'la carte polega na wyborze dań

A. zwózka
B. z półmiska
C. z bufetu
D. z karty
Serwis a'la carte to sposób obsługi gastronomicznej, który umożliwia gościom wybór potraw z menu, które jest zazwyczaj drukowane na kartach lub w formie elektronicznej. W odróżnieniu od innych metod serwowania, takich jak bufet czy półmisek, serwis a'la carte daje klientowi pełną dowolność w komponowaniu posiłków według własnych preferencji. Przykładem może być elegancka restauracja, w której goście mogą zamawiać dania główne, przystawki oraz desery z różnorodnej karty dań. W praktyce, kluczem do udanego serwisu a'la carte jest odpowiednie przeszkolenie personelu, aby potrafił dokładnie opisać potrawy, oferować sugestie oraz dbać o tempo serwowania, co znacząco wpływa na ogólne doświadczenie kulinarne. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, serwis a'la carte powinien również uwzględniać preferencje dietetyczne gości, a restauracje często dostosowują swoje menu do potrzeb klientów, co zwiększa satysfakcję oraz lojalność klientów.

Pytanie 24

Jakie zmiany zachodzą w jajkach podczas ich składowania?

A. Spadek wielkości komory powietrznej
B. Wzrost przepuszczalności skorupki
C. Gęstnienie białka
D. Wzrost masy
Zwiększenie przepuszczalności skorupki jajka jest kluczowym procesem zachodzącym podczas jego przechowywania. Skorupka jajka, stanowiąca fizyczną barierę, jest zbudowana głównie z węglanu wapnia i ma porowatą strukturę. Z czasem, gdy jajo jest przechowywane, dochodzi do zmian w mikrostrukturze skorupki, co prowadzi do zwiększonej przepuszczalności dla gazów, takich jak tlen i dwutlenek węgla. W praktyce oznacza to, że jaja stają się bardziej podatne na utratę wilgoci, co może wpływać na ich świeżość i jakość. Zwiększenie przepuszczalności może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym czasem przechowywania oraz warunkami atmosferycznymi, takimi jak temperatura i wilgotność. W przemyśle jajczarskim standardy jakości wymagają monitorowania tych parametrów, aby zapewnić optymalne warunki przechowywania, co przyczynia się do wydłużenia trwałości produktów jajcznych i zachowania ich wartości odżywczej. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu ma znaczenie w kontekście technologii pakowania, gdzie odpowiednie opakowania mogą pomóc w minimalizacji negatywnych skutków zwiększonej przepuszczalności skorupki.

Pytanie 25

Kosze na odpady powinny być opróżniane, gdy są wypełnione do

A. 1/2 objętości
B. 2/3 objętości
C. pełna
D. 1/3 objętości
Opróżnianie koszy na śmieci po napełnieniu do 2/3 objętości jest praktyką zalecaną w wielu standardach zarządzania odpadami. Umożliwia to uniknięcie przepełnienia, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu, a także do rozprzestrzeniania się nieprzyjemnych zapachów oraz przyciągania szkodników. W praktyce oznacza to, że jeśli kosz zaczyna się zapełniać, jego opróżnienie powinno być planowane, aby zachować porządek i higienę. W wielu organizacjach, takich jak biura czy zakłady produkcyjne, opróżnianie koszy do 2/3 objętości jest częścią cyklu zarządzania odpadami, który obejmuje regularne przeglądanie i czyszczenie miejsc pracy. Taka praktyka wspiera również efektywność recyklingu, ponieważ zbyt pełny kosz może zniechęcać pracowników do segregacji odpadów. W kontekście środowiskowym, przyczynia się to do zmniejszenia ilości odpadów, które mogą trafić na wysypiska, co jest zgodne z globalnymi dążeniami do zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności ekologicznej.

Pytanie 26

Zjawiska związane z aktywnością pleśni oraz bakterii gnilnych w przechowywaniu żywności są zjawiskami

A. chemicznymi
B. mikrobiologicznymi
C. biologicznymi
D. fizycznymi
Zmiany związane z aktywnością pleśni i bakterii gnilnych w przechowywanej żywności są klasyfikowane jako zmiany mikrobiologiczne, ponieważ dotyczą organizmów żywych, takich jak bakterie, grzyby i pleśnie, które wpływają na jakość, bezpieczeństwo i trwałość produktów spożywczych. Mikroorganizmy te mogą wytwarzać enzymy, które prowadzą do rozkładu składników odżywczych, a także toksyn, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Przykładem może być pleśń Aspergillus, która może rozwijać się na żywności, powodując nie tylko zepsucie, ale także produkcję aflatoksyn, które są silnymi kancerogenami. Zrozumienie mikrobiologicznych aspektów przechowywania żywności jest kluczowe dla przemysłu spożywczego oraz dla konsumentów, którzy chcą unikać zagrożeń zdrowotnych związanych z nieodpowiednim przechowywaniem produktów. Praktyki takie jak kontrola temperatury przechowywania, stosowanie konserwantów oraz dbałość o higienę w procesie produkcji są zgodne z normami ISO 22000, które regulują systemy zarządzania bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 27

W kawiarni, gdzie zastosowano marżę gastronomiczną na poziomie 25%, deser lodowy ma cenę 10 zł. Jaka jest cena gastronomiczna deseru bez uwzględnienia marży?

A. 12,5 zł
B. 7,5 zł
C. 8,0 zł
D. 25,0 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, na czym opierają się te niepoprawne wyniki. Odpowiedzi takie jak 12,5 zł i 25,0 zł wskazują na niepoprawne zrozumienie zasad obliczania marży gastronomicznej. Na przykład, 12,5 zł mogłoby być mylnie interpretowane jako połowa ceny końcowej, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia marży. Marża 25% oznacza, że cena gastronomiczna lub koszt produkcji zajmuje 75% ceny końcowej, co skutkuje wyższą wartością kosztu, niż sugerowana przez tę odpowiedź. Co więcej, 25,0 zł to całkowicie odmienna koncepcja, ponieważ sugeruje, że koszt deseru jest wyższy od ceny sprzedaży, co jest sprzeczne z zasadami handlu gastronomicznego. Typowym błędem myślowym jest założenie, że marża jest kalkulowana na podstawie ceny, co prowadzi do mylnych wniosków. W rzeczywistości marża powinna być obliczana na podstawie ceny zakupu lub kosztu, a nie ceny sprzedaży. Takie błędne podejścia mogą prowadzić do zafałszowania rzeczywistych kosztów operacyjnych lokalu i mają bezpośredni wpływ na podejmowane decyzje finansowe. Dlatego wyniki obliczeń dotyczące marży powinny być precyzyjnie przeanalizowane, aby uniknąć takich typowych pułapek.

Pytanie 28

Warzywa powinno się kroić na desce

A. żółtej
B. czerwonej
C. zielonej
D. brązowej
Rozdrabnianie warzyw na desce w kolorze zielonym jest praktyką zgodną z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Deski w kolorze zielonym są przeznaczone do przygotowywania warzyw i owoców, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Rozdrabniając warzywa na dedykowanej desce, można oddzielić je od surowego mięsa czy ryb, co jest istotne dla zachowania higieny w kuchni. Przykładem może być krojenie sałaty, pomidorów czy papryki na desce zielonej, co pozwala na zachowanie świeżości i smaku składników. Przy wyborze deski warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, preferowane są deski drewniane lub plastikowe, które łatwo można dezynfekować bez uszkadzania powierzchni. Stosowanie deski w odpowiednim kolorze nie tylko wspiera praktyki kulinarne, ale także wpisuje się w normy HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 29

Osoby cierpiące na miażdżycę tętnic powinny w szczególności zredukować spożycie

A. podrobów wieprzowych
B. oleju sojowego
C. kaszy gryczanej
D. chudych ryb morskich
Podroby wieprzowe, takie jak wątroba czy nerki, zawierają dużą ilość cholesterolu oraz tłuszczy nasyconych, co może negatywnie wpływać na zdrowie osób cierpiących na miażdżycę. Miażdżyca jest schorzeniem, które prowadzi do zwężenia tętnic przez odkładanie się blaszek miażdżycowych, co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego osoby z tym schorzeniem powinny ograniczać spożycie pokarmów bogatych w cholesterol i nasycone kwasy tłuszczowe, co wpłynie korzystnie na ich profil lipidowy. Przykładowo, zaleca się wybieranie chudych mięs, ryb, a także warzyw oraz pełnoziarnistych produktów zbożowych, które wspierają zdrowie serca. Wprowadzenie diety opartej na wysokiej zawartości błonnika oraz kwasów tłuszczowych omega-3 z ryb morskich może pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu LDL i zwiększeniu cholesterolu HDL, co jest korzystne dla pacjentów z miażdżycą.

Pytanie 30

Jaką część mięsa należy użyć do przygotowania befsztyku tatarskiego?

A. Łopatkę
B. Antrykot
C. Polędwicę
D. Karkówkę
Polędwica jest najczęściej wykorzystywanym mięsem do przygotowania befsztyku tatarskiego ze względu na swoje wyjątkowe walory smakowe oraz teksturę. Jest to mięso pochodzące z części tuszy zwierzęcia, które nie pracuje zbyt intensywnie, co skutkuje jego delikatnością i miękkością. W kontekście befsztyku tatarskiego, surowe mięso powinno być najwyższej jakości, a polędwica spełnia te wymagania. W praktyce, przed przygotowaniem dania, polędwicę należy bardzo starannie oczyścić z błon i żyłek, a następnie posiekać na drobne kawałki lub zmielić. Właściwe przygotowanie surowego mięsa to klucz do uzyskania idealnej konsystencji oraz smaku dania. Warto również zauważyć, że jako surowe danie, befsztyk tatar wymaga szczególnej uwagi w zakresie bezpieczeństwa żywności, dlatego ważne jest, aby mięso było świeże i pochodziło z pewnego źródła. W przypadku befsztyku tatarskiego, często podaje się go z dodatkami takimi jak cebula, ogórek kiszony czy żółtko jaja, co podkreśla jego wyjątkowy smak. Takie podejście do przygotowania dania jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi oraz standardami HACCP.

Pytanie 31

Proces przygotowania kaszy krakowskiej w formie sypkiej składa się z następujących etapów:

A. zacieranie jajem, obróbka cieplna
B. zacieranie tłuszczem, obróbka cieplna
C. obróbka cieplna, zacieranie jajem
D. obróbka cieplna, zacieranie tłuszczem
Zacieranie tłuszczem lub jajem oraz obróbka cieplna to kluczowe etapy przygotowania kaszy krakowskiej, jednak nie wszystkie kombinacje są poprawne. Na przykład, zacieranie tłuszczem jest podejściem, które nie jest standardowo stosowane w przygotowywaniu kaszy krakowskiej. Tłuszcz, jak masło czy olej, może być użyty jako dodatek do potrawy po ugotowaniu, jednak nie pełni funkcji wiążącej, jak w przypadku jaj. Użycie tłuszczu przed obróbką cieplną nie przyczyni się do osiągnięcia pożądanej sypkości. Ponadto, obróbka cieplna przed zacieraniem jajem jest błędem, ponieważ jaja wymagają kontaktu z surową kaszą, aby mogły skutecznie związać składniki. W praktyce, wiele osób może błędnie zakładać, że obróbka cieplna jest pierwszym krokiem, co prowadzi do uzyskania lepkiej i zbitej konsystencji kaszy. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każde z tych podejść wymaga specyficznego procesu, który nie może być zmieniany bez konsekwencji na efekt końcowy. Dlatego też, korzystnie jest trzymać się sprawdzonych metod kulinarnych, które zapewniają optymalne rezultaty. Zrozumienie tych podstawowych zasad oraz ich praktyczne zastosowanie w kuchni pozwala na uniknięcie częstych błędów i uzyskanie idealnej kaszy krakowskiej.

Pytanie 32

Jakie dania powinny zostać uwzględnione w menu na przyjęcie koktajlowe?

A. Ryby pieczone, sałatki, grillowane warzywa
B. Bryzol, kotlet w panierce, szaszłyk
C. Tartinki, śliwki owinięte w bekon, vol-au-vent
D. Pasztety, ryby nadziewane, drób w galarecie
Wybór dań z tartinkami, śliwkami w bekonie i vol-au-vent jest naprawdę trafiony. To są idealne przekąski na przyjęcie koktajlowe, bo są lekkie i łatwe do zjedzenia w trakcie stania czy rozmowy. Tartinki to małe kanapki, które dają sporo możliwości smakowych i ładnie wyglądają na stole. Śliwki w bekonie, to połączenie słodkiego i słonego, które na pewno zachwyci gości. A vol-au-vent to ciasto, które można wypełnić różnymi farszami, co dodaje kreatywności przy organizowaniu imprezy. Te potrawy wpasowują się w zasady organizacji przyjęć, gdzie ważna jest estetyka, różnorodność i wygoda w jedzeniu. Naprawdę świetny wybór na spotkania towarzyskie czy biznesowe.

Pytanie 33

Jakie danie jest typowe dla kuchni rosyjskiej?

A. Zupa cebulowa
B. Boeuf Strogonow
C. Zupa gulaszowa
D. Carpaccio
Boeuf Strogonow to takie klasyczne danie z Rosji, które naprawdę zdobyło serca ludzi na całym świecie. Jest to duszona wołowina pokrojona w cienkie paski, a często podaje się to z sosem śmietanowym, grzybami i cebulą. Pamiętam, że pierwsze wzmianki o tym daniu pojawiły się w XIX wieku, a jego nazwa pochodzi od rodziny Strogonow, która była znana w Rosji. To danie jest nie tylko pyszne, ale też łatwe do zrobienia, więc nadaje się na różne okazje, od codziennych obiadów po bardziej eleganckie przyjęcia. Można je podawać z różnymi dodatkami, jak ryż, makaron czy ziemniaki, co jest super, bo można je dostosować do własnych gustów. Warto też zauważyć, że są różne regionalne warianty tego przepisu, które mogą zawierać takie składniki jak musztarda czy papryka, co pokazuje, jak wiele można z nim zrobić i jak kuchnia rosyjska wchodzi w interakcje z innymi kulturami.

Pytanie 34

Rolady powinny być przygotowywane z ciasta

A. naleśnikowego
B. zbijanego
C. francuskiego
D. biszkoptowego
Rolady, jako popularne danie, najczęściej sporządza się z ciasta biszkoptowego, które charakteryzuje się lekką, puszystą strukturą oraz delikatnym smakiem. Ciasto biszkoptowe jest idealne do zwijania, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej formy rolady. Po upieczeniu, ciasto biszkoptowe można łatwo nawilżyć, co dodatkowo zwiększa jego elastyczność, a to czyni je doskonałą bazą do różnorodnych nadzień, takich jak owoce, kremy czy dżemy. W praktyce, użycie ciasta biszkoptowego pozwala na tworzenie różnorodnych wariantów smakowych, od tradycyjnych po nowoczesne, z wykorzystaniem różnych składników. Standardy kulinarne nakładają duży nacisk na jakość ciasta, co oznacza, że ważne jest, aby używać świeżych składników oraz przestrzegać odpowiednich proporcji. Oprócz tego, techniki takie jak właściwe ubijanie białek oraz stopniowe dodawanie mąki są kluczowe dla uzyskania idealnej konsystencji, co z kolei wpływa na ostateczny rezultat kulinarny. Dlatego ciasto biszkoptowe jest najlepszym wyborem dla rolady.

Pytanie 35

Potrawę stworzoną w systemie cook-chill po podgrzaniu do co najmniej 70°C należy zaserwować do spożycia w ciągu

A. 9 min
B. 15 min
C. 25 min
D. 5 min
Odpowiedź "5 min" jest poprawna, ponieważ zgodnie z wytycznymi dotyczącymi systemu cook-chill, potrawy, które zostały podgrzane do temperatury minimum 70°C, powinny być wydane do konsumpcji w jak najkrótszym czasie. Praktyka ta ma na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju bakterii i zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Zgodnie z obowiązującymi normami, w tym z rozporządzeniem w sprawie wymagań dotyczących bezpieczeństwa żywności, niezależnie od metody podgrzewania, potrawy powinny być spożywane bezpośrednio po ich przygotowaniu lub w ciągu 5 minut od momentu osiągnięcia odpowiedniej temperatury. Przykładem zastosowania tej zasady może być restauracja, która wykorzystuje system cook-chill do przygotowywania potraw. Po podgrzaniu potrawy do wymaganej temperatury, personel kuchenny musi natychmiast zaserwować danie klientowi, aby zapewnić jego świeżość i bezpieczeństwo. Ważne jest również, aby personel gastronomiczny był odpowiednio przeszkolony w zakresie zasad higieny i bezpieczeństwa żywności, co pomaga w utrzymaniu standardów jakości i zdrowia w lokalu gastronomicznym.

Pytanie 36

Jakie produkty pochodzą z roślin?

A. miód oraz szparagi
B. drożdże oraz kalmary
C. żelatyna i karczochy
D. pasternak i trufle
Pasternak i trufle to doskonały przykład produktów pochodzenia roślinnego, które są cenione nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także wartości odżywcze. Pasternak, jako korzeniowa roślina warzywna, jest bogaty w błonnik, witaminy C i K oraz minerały, co czyni go wartościowym dodatkiem do diety. Trufle z kolei, będące grzybami podziemnymi, są poszukiwane w gastronomii za swój intensywny aromat i smak. Działają jako naturalny wzmacniacz smaku i są często wykorzystywane w haute cuisine. Zrozumienie, jakie produkty są pochodzenia roślinnego, jest kluczowe dla osób dbających o zdrową dietę oraz dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu dania oparte na roślinach. Znajomość tych produktów wspiera także praktyki zrównoważonego rozwoju, promując lokalne uprawy i ekologiczne metody produkcji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie roślinnych składników może być korzystne dla środowiska, redukując ślad węglowy związany z konsumpcją mięsa.

Pytanie 37

Jaką potrawę mięsną powinno się serwować z masłem smakowym jako dekoracją?

A. Pieczeń duszoną
B. Sztufadę wołową
C. Befsztyk po angielsku
D. Zrazy wołowe nadziewane
Befsztyk po angielsku, znany również jako 'steak', jest potrawą, która idealnie nadaje się do podawania z masłem smakowym, zwanym również maślanym. Taki sposób serwowania nie tylko podkreśla naturalny smak mięsa, ale także wprowadza dodatkową warstwę aromatyczną, co czyni potrawę bardziej wyrafinowaną. Masło smakowe może być wzbogacone o zioła, przyprawy czy czosnek, co sprawia, że jego zastosowanie jest bardzo różnorodne. W praktyce, przed podaniem befsztyka, warto na chwilę umieścić na nim kawałek masła smakowego, co pozwoli, aby się roztopiło, a jego składniki wniknęły w mięso. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które zalecają łączenie składników w sposób harmonijny, co wpływa na pełniejszy smak potrawy. Wiedza na temat właściwego podawania potraw mięsnych, jak befsztyk, ma kluczowe znaczenie w gastronomii, gdyż wpływa na jakość doświadczenia kulinarnego klienta oraz wzmacnia wrażenia estetyczne.

Pytanie 38

Jaką metodę konserwacji żywności należy wybrać, aby papryka zachowała maksymalną ilość witaminy C?

A. Osuszanie
B. Wędzenie
C. Marynowanie
D. Zamrażanie
Zamrażanie to naprawdę świetny sposób na utrwalanie żywności. Jak wiadomo, zachowuje mnóstwo witamin, zwłaszcza witaminę C. W skrócie, cały proces polega na szybkim schłodzeniu jedzenia, co sprawia, że komórki roślinne nie zostają uszkodzone, a enzymy nie rozkładają witamin tak, jak by to miało miejsce w normalnych warunkach. Badania pokazują, że zamrożona papryka potrafi utrzymać nawet do 90% witaminy C, co jest całkiem niezłym wynikiem, zwłaszcza porównując z tą świeżą, która leży w złych warunkach. Poza tym, zamrażanie to super opcja, jeśli chcemy dłużej przechowywać paprykę, co jest ważne w kontekście walki z marnowaniem jedzenia. Aha, pamiętaj, żeby przed zamrożeniem paprykę umyć i pokroić – to może naprawdę ułatwić późniejsze gotowanie.

Pytanie 39

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ maksymalny czas przechowywania papryki.

Nazwa grupy warzywCzas przechowywania w chłodni
liściowe2 tygodnie
owocowe4 tygodnie
cebulowe7 miesięcy
korzeniowe8 miesięcy

A. 8 miesięcy.
B. 7 miesięcy.
C. 4 tygodnie.
D. 2 tygodnie.
Odpowiedź wskazująca maksymalny czas przechowywania papryki na 4 tygodnie jest poprawna, ponieważ papryka, jako warzywo owocowe, ma określone wymogi dotyczące przechowywania, które są zgodne z najlepszymi praktykami w branży spożywczej. W chłodniach, gdzie utrzymuje się odpowiednią temperaturę i wilgotność, papryka może być przechowywana przez maksymalnie 4 tygodnie, co pozwala na zachowanie jej walorów smakowych oraz wartości odżywczych. Takie podejście do przechowywania warzyw owocowych jest istotne, ponieważ nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do szybszego psucia się produktów, co generuje straty ekonomiczne. Warto również zauważyć, że przechowywanie papryki w zbyt wysokiej temperaturze lub w niewłaściwej wilgotności sprzyja rozwojowi chorób roślinnych oraz gniciu. Przykładowo, aby zachować świeżość papryki, należy ją przechowywać w temperaturze od 7 do 10 stopni Celsjusza, co jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywności i Żywienia. Takie praktyki są kluczowe w każdej jednostce zajmującej się handlem produktami spożywczymi i powinny być przestrzegane przez wszystkich pracowników.

Pytanie 40

Jakie procesy obróbki cieplnej są stosowane w diecie o niskiej kaloryczności?

A. smażenie w małej ilości tłuszczu
B. smażenie w głębokim tłuszczu
C. pieczenie w folii
D. pieczenie na ruszcie
Pieczenie w folii to metoda obróbki cieplnej, która jest szczególnie zalecana w diecie ubogoenergetycznej, ponieważ pozwala zachować wartości odżywcze potraw oraz zminimalizować straty kalorii. Folia aluminiowa tworzy zamknięte środowisko, które sprzyja równomiernemu gotowaniu, a także ogranicza potrzebę użycia dodatkowych tłuszczów, co jest kluczowe w diecie niskokalorycznej. Przykładowo, pieczenie ryb lub warzyw w folii pozwala na ich delikatne przygotowanie, utrzymując naturalny smak i aromaty, a także znacznie redukując kaloryczność potrawy. Dobrą praktyką jest dodanie ziół i przypraw do wnętrza folii, co podnosi walory smakowe, a jednocześnie nie przyczynia się do wzrostu kaloryczności. Dzięki tej metodzie można również uniknąć nadmiernego dodawania soli, co jest istotne w kontekście zdrowego stylu życia i zarządzania wagą. Pieczenie w folii jest zgodne z zaleceniami wielu dietetyków i stanowi modelową metodę obróbki cieplnej w kontekście zdrowego odżywiania.