Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 11:06
Data zakończenia: 19 maja 2025 11:16

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdzie można zainstalować gazomierz w budynku mieszkalnym wielorodzinnym?

A. Na klatce schodowej

B. W ślepym pomieszczeniu piwnicy

C. W łazience

D. W pokoju

Gazomierz w budynku mieszkalnym wielorodzinnym powinien być montowany w miejscach, które zapewniają łatwy dostęp do urządzenia w celu odczytu oraz konserwacji. Klatka schodowa jest idealnym miejscem, ponieważ jest to obszar wspólny, gdzie mieszkańcy mogą swobodnie się poruszać, a pracownicy serwisowi mogą łatwo dotrzeć do gazomierza. Zgodnie z normami budowlanymi, urządzenia gazowe powinny być montowane w lokalizacjach, które nie stwarzają zagrożenia dla mieszkańców, a jednocześnie umożliwiają ich szybkie zlokalizowanie w razie awarii. Dobrą praktyką jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w miejscu montażu gazomierza, co minimalizuje ryzyko gromadzenia się gazu. Z praktycznego punktu widzenia, umiejscowienie gazomierza na klatce schodowej pozwala również na łatwe dostosowanie do przyszłych potrzeb, na przykład w przypadku zmiany liczby lokali mieszkalnych. Warto również zauważyć, że wiele przepisów prawa budowlanego oraz regulacji dotyczących instalacji gazowych wskazuje na klatkę schodową jako preferowane miejsce montażu ze względu na bezpieczeństwo oraz funkcjonalność.

Pytanie 2

Do zadań ochrony aktywnej rur stalowych w sieciach gazowych należy ochrona przed wpływem

A. warunków atmosferycznych

B. promieniowania UV

C. prądów błądzących

D. naporu gruntowego

Zabezpieczenie przewodów stalowych w sieciach gazowych przed prądami błądzącymi jest kluczowym aspektem ochrony czynnej, gdyż te prądy mogą powodować korozję, co w konsekwencji prowadzi do uszkodzeń infrastruktury i wycieków gazu. Prądy błądzące to niekontrolowane prądy elektryczne, które mogą występować w pobliżu przewodów metalowych, na przykład w wyniku niewłaściwego uziemienia lub działania innych instalacji elektrycznych. Zastosowanie odpowiednich systemów ochrony, takich jak katodowa ochrona przeciwkorrozyjna, stanowi standard w branży i pozwala na wydłużenie żywotności instalacji, zmniejszając ryzyko awarii. Na przykład, w projektach budowlanych i inżynieryjnych stosuje się różne metody monitorowania prądów błądzących oraz techniki ich neutralizacji, co jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 50082-1. W praktyce, skuteczne zabezpieczenie przed prądami błądzącymi nie tylko chroni infrastrukturę, ale również zwiększa bezpieczeństwo osób eksploatujących sieć gazową.

Pytanie 3

W instalacjach grzewczych łączenie rur miedzianych przeprowadza się przy pomocy

A. spawania

B. klejenia

C. zgrzewania

D. lutowania

Lutowanie jest najczęściej stosowaną metodą łączenia rur miedzianych w instalacjach grzewczych, ponieważ zapewnia trwałe i szczelne połączenia, które są niezbędne w tym rodzaju systemów. Proces lutowania polega na stopieniu materiału lutowniczego, zazwyczaj opartego na cynie, który wnika w szczelinę pomiędzy elementami łączonymi. W przypadku rur miedzianych lutowanie wykonuje się w temperaturze nieprzekraczającej 450°C, co pozwala uniknąć problemów związanych z odkształceniem materiału. Dobre praktyki w lutowaniu miedzi obejmują odpowiednie przygotowanie powierzchni, ich oczyszczenie oraz stosowanie fluxu, który ułatwia proces lutowania i zapobiega utlenianiu. Dzięki swojej wysokiej przewodności cieplnej, miedź jest materiałem preferowanym w instalacjach grzewczych, a lutowanie zwiększa efektywność energetyczną systemu oraz jego długowieczność. W praktyce, lutowanie miedzi znajduje zastosowanie w różnych typach instalacji, od ogrzewania podłogowego po klasyczne grzejniki, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem dla specjalistów z branży. Znajomość technik lutowania oraz standardów branżowych, takich jak PN-EN 1057 dotyczący rur miedzianych, jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości realizacji instalacji grzewczych.

Pytanie 4

Jaką maksymalną temperaturę może mieć woda odprowadzana do kanalizacji podczas spuszczania jej z przewodów węzła ciepłowniczego?

A. 60°C

B. 80°C

C. 40°C

D. 20°C

Odpowiedź 40°C jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa oraz normami branżowymi, woda spuszczana z instalacji ciepłowniczych do kanalizacji nie powinna przekraczać tej temperatury. Przesłanka ta opiera się na ochronie środowiska oraz systemów kanalizacyjnych, które mogą być uszkodzone przez wysokotemperaturowe ścieki. W praktyce, jeśli woda o wyższej temperaturze byłaby odprowadzana, mogłoby to prowadzić do przegrzewania i uszkodzenia infrastruktury kanalizacyjnej, a także do negatywnego wpływu na odbiorniki wodne. Przykładem zastosowania tej zasady może być procedura spuszczania wody w zakładach przemysłowych, gdzie wcześniej schładza się wodę przed jej odprowadzeniem do systemu kanalizacyjnego, co jest standardową praktyką w celu uniknięcia naruszeń przepisów prawa ochrony środowiska. Warto również zwrócić uwagę na tzw. 'termiczne zanieczyszczenie wód', które stanowi istotny problem ekologiczny, dlatego przestrzeganie tej normy jest kluczowe.

Pytanie 5

Jakich rur nie wykorzystuje się do budowy instalacji grzewczych?

A. PVC

B. PEX/Al/PEX

C. PP-R

D. PE-X

Rury PVC (polichlorek winylu) nie są stosowane w instalacjach grzewczych z powodu ich ograniczonej odporności na wysokie temperatury oraz ciśnienia, które mogą występować w takich systemach. Materiał ten ma temperaturę pracy, która zazwyczaj nie przekracza 60°C, co znacząco ogranicza jego zastosowanie w instalacjach, gdzie temperatura czynnika grzewczego może być dużo wyższa. Rury PVC są stosowane głównie w systemach wodociągowych i kanalizacyjnych, gdzie nie występują tak ekstremalne warunki. W instalacjach grzewczych preferuje się materiały takie jak PP-R, PE-X, oraz PEX/Al/PEX, które charakteryzują się lepszymi właściwościami termicznymi i mechanicznymi, umożliwiającymi ich użycie w trudniejszych warunkach eksploatacyjnych. Przykładowo, rury PP-R są coraz częściej wykorzystywane w nowoczesnych instalacjach grzewczych ze względu na ich odporność na korozję chemiczną i wysoką temperaturę. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, wybór odpowiednich materiałów do instalacji grzewczych jest kluczowy dla zapewnienia ich długowieczności i efektywności energetycznej.

Pytanie 6

Którą rurą odprowadzany jest nadmiar wody z systemu c.o. w otwartym naczyniu wzbiorczym?

A. Rura sygnalizacyjna

B. Rura bezpieczeństwa

C. Rura cyrkulacyjna

D. Rura przelewowa

Odpowiedź 'przelewową' jest prawidłowa, ponieważ w systemach centralnego ogrzewania naczynie wzbiorcze otwarte pełni kluczową rolę w zapewnieniu, że nadmiar wody zgromadzonej w systemie zostaje skutecznie odprowadzony. Przelewowa rura jest specjalnie zaprojektowana do odprowadzania wody w sytuacjach, gdy jej poziom w naczyniu wzbiorczym przekracza ustalony próg. Dzięki temu rozwiązaniu, możliwe jest uniknięcie nadmiernego ciśnienia w systemie, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń instalacji lub niebezpiecznych sytuacji. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy woda nagrzewa się w kotle, powodując jej rozszerzenie. Przy odpowiednim zaprojektowaniu naczynia wzbiorczego oraz przelewowej rury, nadmiar wody jest bezpiecznie odprowadzany, a system centralnego ogrzewania może działać bezawaryjnie. W branży zaawansowanej hydrauliki stosuje się również standardy, takie jak PN-EN 12828, które regulują projektowanie i instalację systemów grzewczych, podkreślając znaczenie właściwego doboru rur przelewowych w celu zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa działania całego systemu.

Pytanie 7

Zaleceniem projektanta jest, aby przewody węzła ciepłowniczego, przez które przepływać będzie czynnik roboczy o temperaturze 40°C, zaizolować cieplnie otulinami o współczynniku przewodzenia ciepła 0,036 W/mK. Którą izolację należy dobrać dla tych przewodów?

	Rodzaj izolacji	Temperatura stosowania	Klasa reakcji na ogień	Współczynnik przewodzenia ciepła λd	Przenikanie pary wodnej μ
A.	Wełna mineralna	0°C do +100°C	BL-S3; d0	0,036	≥ 10000
B.	Pianka polietylenowa	0°C do +100°C	BL-S3; d0	0,040	≥ 10000
C.	Pianka poliuretanowa	0°C do +135°C	BL-S3; d0	0,035	≥ 10000
D.	Kauczuk spieniony	50°C do +110°C	BL-S3; d0	0,035	≥ 10000

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Odpowiedź A jest na pewno trafna. Wełna mineralna, jak można zobaczyć w tabeli w pytaniu, ma współczynnik przewodzenia ciepła równy 0,036 W/mK. To naprawdę pomaga w ograniczaniu strat ciepła, co jest mega ważne przy projektowaniu systemów ciepłowniczych. Izolacja termiczna to kluczowa sprawa dla efektywności energetycznej. W przypadku przewodów, gdzie mamy do czynienia z temperaturą 40°C, wełna mineralna to strzał w dziesiątkę, bo jej zakres użycia to od 0°C do +100°C. Takie rozwiązanie nie tylko spełnia normy projektowe, ale również wpływa na obniżenie kosztów eksploatacji, bo mniej ciepła ucieka. W praktyce, zadbanie o dobrą izolację przewodów poprawia komfort dla użytkowników i zwiększa efektywność całego systemu. I jeszcze jedno – użycie materiałów, które mają odpowiednie parametry termiczne jak ta wełna, jest zgodne z normami branżowymi, więc dobrze jest wiedzieć, jak dobierać materiały w budownictwie.

Pytanie 8

Elementem instalacji gazowej jest kolano "hamburskie", łączone za pomocą

A. zgrzewania

B. lutowania

C. gwintowania

D. spawania

Zgrzewanie, lutowanie i gwintowanie to metody, które raczej nie nadają się do łączenia elementów instalacji gazowej, jak kolano 'hamburskie', z paru powodów. Zgrzewanie to łączenie materiałów przez ich podgrzewanie i prasowanie, co w kontekście gazów może spowodować nieszczelności, bo takie połączenia nie mają takiej wytrzymałości jak spawanie. Lutowanie, z kolei, działa na stopach lutowniczych, co w instalacjach gazowych jest ryzykowne z powodu korozji i niskiej odporności na wysokie ciśnienie. Często też lutowanie nie jest zgodne z rygorystycznymi normami dla instalacji gazowych. Gwintowanie to kolejna technika, która jest powszechnie stosowana, ale też nie nadaje się do łączenia kolan gazowych, bo gwinty mogą się uszkadzać, co prowadzi do nieszczelności. W kontekście instalacji gazowych ważny jest dobór metody łączenia, bo ma to duży wpływ na bezpieczeństwo i niezawodność całego systemu. Niewłaściwy wybór może prowadzić do poważnych zagrożeń, dlatego musimy przestrzegać standardów i dobrych praktyk w tej dziedzinie.

Pytanie 9

Jaką metodę łączenia elementów powinno się wykorzystać w systemie kanalizacyjnym z tworzywa PE?

A. Zgrzewanie

B. Spawanie

C. Zaprasowywanie

D. Gwintowanie

Zgrzewanie jest najczęściej stosowanym sposobem łączenia elementów wykonanych z polietylenu (PE) w systemach kanalizacyjnych. Technika ta polega na wykorzystaniu wysokiej temperatury, która powoduje stopnienie krawędzi łączonych elementów, co umożliwia ich trwałe połączenie. Zgrzewanie gwarantuje wysoką jakość spoiny, odporność na ciśnienie oraz szczelność, co jest kluczowe w aplikacjach związanych z transportem ścieków. W praktyce, zgrzewanie może być wykonywane na kilka sposobów, takich jak zgrzewanie elektrofuzjne czy zgrzewanie doczołowe. Stosowanie tych metod zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 12007, zapewnia wysoką jakość instalacji. Dodatkowo, zgrzewanie PE jest również korzystne z perspektywy ekonomicznej, ponieważ pozwala na skrócenie czasu montażu i zmniejszenie ryzyka wycieków, co przekłada się na długotrwałą i efektywną eksploatację systemu.

Pytanie 10

Który typ wentylacji mechanicznej opiera się na wydobyciu powietrza z pomieszczenia, zakładając, że w wyniku stworzonego podciśnienia, powietrze z otoczenia dostanie się do wnętrza przez nieszczelności z zewnątrz lub pobliskich pomieszczeń?

A. Miejscowa

B. Wywiewna

C. Mieszana

D. Nawiewna

Miejscowa wentylacja odnosi się do systemów, które koncentrują się na usuwaniu zanieczyszczeń z konkretnych obszarów, takich jak wyciągi w kuchniach, co nie jest rozwiązaniem do usuwania powietrza z całego pomieszczenia. Nawiewna wentylacja polega na dostarczaniu świeżego powietrza do wnętrza, co jest całkowicie odwrotne do procesu, który opisuje wentylacja wywiewna. Natomiast wentylacja mieszana łączy elementy nawiewu i wywiewu, co może prowadzić do nieefektywnej wymiany powietrza, jeśli nie jest odpowiednio zbalansowana. Te pomyłki wynikają z braku zrozumienia, jak różne systemy wentylacyjne wpływają na jakość powietrza oraz komfort użytkowników. Efektywność wentylacji zależy od prawidłowego doboru technologii do konkretnych warunków. W przypadku błędnej interpretacji, może dochodzić do zastosowania niewłaściwych rozwiązań, co skutkuje problemami z wilgocią, grzybem czy złym samopoczuciem osób przebywających w pomieszczeniach. Stąd kluczowe jest, aby projektowanie i wdrażanie systemów wentylacyjnych oparte było na solidnej wiedzy i praktykach branżowych, aby uniknąć tych typowych błędów.

Pytanie 11

W jakiej odległości nad rurą gazociągu należy umieścić taśmę ostrzegawczą?

A. 90cm

B. 60cm

C. 40cm

D. 10cm

Odpowiedź oznaczona jako 40 cm jest prawidłowa, gdyż zgodnie z obowiązującymi normami i regulacjami dotyczącymi infrastruktury gazowej, taśma ostrzegawcza powinna być umieszczona w odległości 40 cm nad przewodem gazociągu. Takie umiejscowienie ma na celu minimalizację ryzyka uszkodzenia gazociągu podczas prac ziemnych oraz ułatwienie lokalizacji instalacji dla służb zajmujących się konserwacją i naprawą. Przykładem praktycznego zastosowania jest oznakowanie terenów budowy, gdzie zastosowanie taśmy ostrzegawczej w odpowiedniej odległości chroni robotników przed przypadkowym uszkodzeniem przewodu. Zastosowanie taśmy w odpowiedniej wysokości jest także regulowane przez przepisy prawa budowlanego oraz normy branżowe, co świadczy o istotności tej praktyki w zapewnieniu bezpieczeństwa. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie tych standardów może prowadzić do poważnych incydentów, dlatego znajomość odpowiednich odległości jest kluczowa dla wszystkich pracujących w branży budowlanej i gazowniczej.

Pytanie 12

Sieci wymagają ochrony przed korozją spowodowaną przez prądy błądzące

A. wodociągowe z polietylenowych materiałów

B. ciepłownicze wykonane z polibutylenu

C. kanalizacyjne z polichlorku winylu

D. gazowe ze stali

Odpowiedź 'gazowe stalowe' jest prawidłowa, ponieważ rury gazowe wykonane ze stali są szczególnie narażone na korozję spowodowaną prądami błądzącymi. Prądy błądzące, które mogą występować w wyniku różnic potencjałów elektrycznych w gruncie, powodują, że metalowe elementy instalacji gazowych mogą ulegać elektrochemicznemu rozkładowi. Aby temu zapobiec, stosuje się różne metody ochrony, takie jak katodowa ochrona przed korozją (CP), która polega na wprowadzeniu prądu o odpowiednim kierunku do instalacji, co neutralizuje działanie prądów błądzących. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zobaczyć na przykład w systemach przesyłowych w miastach, gdzie rury stalowe często są chronione przed korozją poprzez systemy CP, a ich stan techniczny jest regularnie monitorowany zgodnie z normami PN-EN 14566. Dobre praktyki w projektowaniu i eksploatacji sieci gazowych uwzględniają także wybór odpowiednich materiałów oraz technik instalacyjnych, które minimalizują ryzyko wystąpienia korozji, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i trwałości całej infrastruktury.

Pytanie 13

Aby przeprowadzić odpowietrzanie instalacji c.o. z pompą, należy zamontować na końcach pionów zasilających

A. automatyczne zawory odpowietrzające.

B. manualne zawory odpowietrzające.

C. zbiorniki do odpowietrzania.

D. tzw. zawory odpowietrzające.

Wybór fajek odpowietrzających jako rozwiązania do odpowietrzania instalacji c.o. jest mylny, ponieważ te elementy, choć znane, wymagają ręcznej obsługi i regularnego nadzoru, co w praktyce może prowadzić do zaniedbań i problemów z systemem. Fajki odpowietrzające nie są w stanie automatycznie usuwać powietrza, co znacząco ogranicza ich funkcjonalność i efektywność. Ręczne zawory odpowietrzające, mimo że mogą być użyte w określonych warunkach, również wymagają aktywnej interwencji użytkownika. Oznacza to, że ich stosowanie wiąże się z koniecznością regularnego monitorowania i ręcznego otwierania zaworów, co jest czasochłonne i może prowadzić do nieefektywnego odpowietrzania. Z kolei zbiorniki odpowietrzające, mimo że mogą być stosowane w niektórych systemach, nie są powszechnie implementowane w standardowych instalacjach pompowych. Ich funkcja jest bardziej złożona i wymaga precyzyjnego zaprojektowania systemu. W praktyce, błędne decyzje dotyczące wyboru metody odpowietrzania mogą prowadzić do poważnych problemów, takich jak spadek wydajności ogrzewania, zwiększenie kosztów eksploatacji oraz ryzyko uszkodzenia instalacji. Dlatego kluczowe jest stosowanie elementów, które zapewniają automatyczne i efektywne odpowietrzanie, jak samoczynne zawory odpowietrzające, które są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

Elementy używane do modyfikacji średnicy rur w systemach ciepłowniczych to

A. zwężki

B. konfuzory

C. dyfuzory

D. mufy

Zwężki są kluczowymi elementami w inżynierii ciepłowniczej, które umożliwiają płynne przejście pomiędzy różnymi średnicami rur. Ich główną funkcją jest zmiana przekroju poprzecznego rurociągu, co wpływa na prędkość przepływu czynnika grzewczego oraz ciśnienie w systemie. Dzięki zastosowaniu zwężek możliwe jest optymalizowanie przepływu w sieciach ciepłowniczych, a także minimalizowanie strat energii. W praktyce, zwężki są często wykorzystywane w miejscach, gdzie następuje przejście z większej średnicy rury na mniejszą, co może być szczególnie istotne w złożonych układach odpływowych lub przy podłączeniach do kotłów. W branży ciepłowniczej, stosowanie zwężek zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 10253, zapewnia odpowiednią jakość i bezpieczeństwo konstrukcji. Warto również zauważyć, że przy projektowaniu systemów ciepłowniczych, zwężki pomagają w utrzymaniu odpowiednich parametrów pracy instalacji, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej i trwałości systemów grzewczych.

Pytanie 15

Jakie jest ciśnienie próbne dla przewodu wodociągowego z PE, gdy ciśnienie robocze wynosi 0,8 MPa, zakładając, że ciśnienie próbne jest większe o 50% od ciśnienia roboczego?

A. 1,2 MPa

B. 1,0 MPa

C. 0,8 MPa

D. 1,4 MPa

Wybór niepoprawnej wartości ciśnienia próbnego może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych związanych z interpretacją zależności pomiędzy ciśnieniem roboczym a próbnym. Wielu użytkowników może błędnie założyć, że ciśnienie próbne powinno być równe ciśnieniu roboczemu lub jedynie nieznacznie wyższe. Odpowiedzi takie jak 0,8 MPa czy 1,0 MPa wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasady, że ciśnienie próbne powinno być wyższe o określony procent. W rzeczywistości, zgodnie z normami, ciśnienie próbne ma za zadanie nie tylko sprawdzić szczelność systemu, ale także zapewnić dodatkowy margines bezpieczeństwa, co jest szczególnie istotne w instalacjach wodociągowych. Odpowiedzi na poziomie 1,4 MPa mogą również wynikać z nadmiernej ostrożności, jednak przekraczają one zalecane wartości i mogą prowadzić do uszkodzeń materiałów, co jest sprzeczne z zasadami projektowania. Właściwe obliczenia ciśnienia próbnego są istotne dla zapewnienia niezawodności oraz bezpieczeństwa systemu. W praktyce, stosując się do norm, inżynierowie mogą skutecznie projektować systemy wodociągowe, które są zarówno efektywne, jak i bezpieczne w eksploatacji.

Pytanie 16

Realizacja sieci ciepłowniczej z rur preizolowanych zaczyna się od wykopania dołu. Kolejnym krokiem jest

A. łączenie rur metodą spawania

B. ułożenie rur w wykopie

C. instalacja armatury zaporowej

D. umieszczenie foli lokalizacyjnej

Ułożenie rur w wykopie jest kluczowym krokiem w procesie instalacji sieci ciepłowniczej z rur preizolowanych. Po wykonaniu wykopu, odpowiednie ułożenie rur zapewnia ich stabilność oraz skuteczność przesyłu ciepła. Rury preizolowane składają się z rdzenia, który przewodzi ciepło, oraz izolacji, która minimalizuje straty energetyczne. Właściwe ułożenie rur powinno uwzględniać ich osłonę przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wpływem warunków atmosferycznych. Zgodnie z normami branżowymi, rury powinny być ułożone na odpowiedniej głębokości oraz z zachowaniem minimalnych odległości od innych instalacji. Przykładowo, w przypadku ułożenia rur w strefie zamieszkałej, należy przestrzegać zasad dotyczących ochrony przed hałasem i wibracjami. Użycie materiałów takich jak geowłókniny czy piasek do amortyzacji wokół rur również jest zalecane. Cały proces powinien być dokumentowany w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami i standardami bezpieczeństwa.

Pytanie 17

W budynkach mieszkalnych wielorodzinnych do pomiaru ilości wykorzystanego gazu instaluje się gazomierze

A. miechowe

B. ultradźwiękowe

C. turbinowe

D. rotorowe

Wybór gazomierzy rotorowych, turbinowych czy ultradźwiękowych w budynkach wielorodzinnych może wydawać się atrakcyjny, jednak każdy z tych typów ma swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi w tym kontekście. Gazomierze rotorowe, pomimo swojej popularności w zastosowaniach przemysłowych, wymagają znacznych przepływów gazu, co czyni je niepraktycznymi w mniejszych instalacjach, takich jak te w budynkach wielorodzinnych. Ich działanie opiera się na obracaniu wirnika, co w warunkach niskich przepływów może prowadzić do niedokładnych pomiarów. Gazomierze turbinowe z kolei są zazwyczaj stosowane w dużych systemach przemysłowych, gdzie przepływ jest znacznie większy, co także wyklucza ich zastosowanie w warunkach domowych. Ostatecznie, ultradźwiękowe gazomierze, choć nowoczesne i dokładne, są kosztowne oraz wymagają zaawansowanej technologii, co czyni je mniej dostępnymi dla większości budynków mieszkalnych. Błędem jest zatem myśleć, że te technologie są odpowiednie dla wszystkich typów instalacji. Dobór odpowiednich gazomierzy powinien być uzależniony od specyficznych warunków i wymagań danego obiektu, a miechowe gazomierze są najczęściej wybieranym rozwiązaniem ze względu na swoje właściwości pomiarowe oraz przystępność. Właściwe zrozumienie różnic między tymi typami gazomierzy oraz ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zużyciem gazu i kosztami z tym związanymi.

Pytanie 18

Jakie konstrukcje wykorzystuje się do pozyskiwania wody z jezior?

A. studnie wykopane

B. pompy głębinowe

C. ujęcia w nurtach

D. ujęcia denne

Ujęcia denne to naprawdę ciekawe rozwiązanie, bo pozwalają na pobieranie wody w miejscach, gdzie jest ona czystsza. Działa to tak, że konstrukcje te umieszczamy na dnie zbiorników wodnych. Dzięki temu możemy czerpać wodę z głębokości, gdzie zanieczyszczenia z powierzchni nie mają aż takiego wpływu. Te systemy często mają filtry, co pomaga jeszcze bardziej oczyścić wodę, a jednocześnie zapewnia stały dopływ. W miastach są one wykorzystywane do zasilania wodociągów, zwłaszcza tam, gdzie inne sposoby pozyskiwania wody mogą być droższe albo mniej skuteczne. Przy projektowaniu ujęć dennych warto pamiętać o tym, żeby dbać o ekosystemy wodne i nie robić nic, co mogłoby je zaszkodzić. To podejście jest zgodne z tym, co mówią najlepsze praktyki branżowe dotyczące jakości wody pitnej i ochrony zasobów wodnych.

Pytanie 19

Jakie urządzenia gazowe klasy A, które czerpią powietrze z otoczenia i odprowadzają spaliny do tego samego pomieszczenia, można wymienić?

A. kocioł atmosferyczny

B. kuchenkę gazową

C. kocioł z otwartą komorą spalania

D. podgrzewacz przepływowy

Kuchenki gazowe, jako urządzenia gazowe typu A, charakteryzują się tym, że pobierają powietrze z pomieszczenia i odprowadzają spaliny do tego samego pomieszczenia, w którym są zainstalowane. Tego typu urządzenia są powszechnie stosowane w gospodarstwach domowych, gdzie zapewniają efektywne gotowanie i podgrzewanie potraw. W przypadku kuchenek gazowych, ich konstrukcja pozwala na bezpośrednie połączenie z instalacją gazową oraz wentylacją pomieszczenia, co powinno być zgodne z normami bezpieczeństwa. Przy eksploatacji kuchenek gazowych istotne jest zapewnienie odpowiedniej wentylacji w kuchni, aby uniknąć gromadzenia się szkodliwych spalin. Dobra praktyka to regularne przeglądy instalacji gazowej oraz dbanie o czystość palników, co wpływa na efektywność spalania. Kuchenki gazowe są więc nie tylko funkcjonalne, ale także wymagają odpowiednich działań dla zapewnienia bezpieczeństwa.

Pytanie 20

Aby odciąć część korpusu studzienki kanalizacyjnej o średnicy 600 mm, zbudowanej z rur PVC-U na przyłączu kanalizacyjnym, należy zastosować

A. ręczne urządzenie do frezowania rur w instalacji kanalizacyjnej

B. piłę z drobnymi zębami

C. obcinak krążkowy do rur tworzywowych o średnicy W" - 2"

D. taśmową piłę brzeszczotową

Wybór odpowiedniego narzędzia do cięcia rur PVC-U jest kluczowy dla efektywności i bezpieczeństwa pracy. Taśmowa piła brzeszczotowa, mimo że jest to narzędzie powszechnie stosowane w obróbce drewna i metalu, nie jest najlepszym rozwiązaniem do cięcia rur z tworzyw sztucznych. Działa ona na zasadzie oscylacji, co w przypadku PVC może prowadzić do jego topnienia lub odkształcania, a także do zniekształcenia krawędzi cięcia. Piły z drobnymi zębami, w przeciwieństwie do tego, są projektowane z myślą o minimalnym wpływie na materiał, co czyni je idealnym narzędziem do precyzyjnego cięcia rur. Wykorzystanie obcinaka krążkowego do rur tworzywowych, chociaż może wydawać się odpowiednie, jest ograniczone do mniejszych średnic, a także do zastosowań, gdzie wymagana jest maksymalna gładkość krawędzi. Ręczne urządzenie do frezowania rur instalacji kanalizacyjnych również nie jest odpowiednie, gdyż jego przeznaczenie obejmuje inne rodzaje obróbki, a nie cięcie. W praktyce, wybierając niewłaściwe narzędzie, można nie tylko nie osiągnąć zamierzonego efektu, ale także narazić się na dodatkowe koszty związane z usunięciem ewentualnych błędów oraz naprawą uszkodzonych elementów instalacji. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych standardów i dobrych praktyk w branży. Właściwe narzędzie nie tylko przyspiesza pracę, ale też zapewnia trwałość i niezawodność wykonanej instalacji.

Pytanie 21

Kiedy należy wykonać próbę szczelności instalacji gazowej?

A. Raz w roku

B. Przed oddaniem instalacji do użytku

C. Po dwóch latach od uruchomienia instalacji

D. Tylko w przypadku podejrzenia nieszczelności

Próba szczelności instalacji gazowej przed oddaniem jej do użytku to kluczowy krok w zapewnieniu bezpieczeństwa. Dzięki niej upewniamy się, że instalacja jest prawidłowo wykonana i nie ma wycieków, które mogłyby prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak ulatnianie się gazu. Z mojego doświadczenia, wykonanie takiej próby pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów montażowych lub uszkodzeń materiałowych. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 1775, zalecają, by każda nowa instalacja była testowana przed jej pierwszym uruchomieniem. W praktyce, proces ten obejmuje napełnienie instalacji gazem testowym i monitorowanie ciśnienia przez określony czas. To pozwala na wykrycie nawet najmniejszych nieszczelności. Warto również dodać, że niektóre kraje wymagają udziału inspektora podczas takich testów, co dodatkowo podkreśla ich znaczenie. Podczas całego procesu, używa się specjalistycznych manometrów i detektorów wycieków, co czyni próbę precyzyjną i niezawodną.

Pytanie 22

Który przewód w instalacji grzewczej łączy dolną część przestrzeni wodnej zbiornika wyrównawczego z górnym obszarem przestrzeni wodnej kotła?

A. Bezpieczeństwa

B. Wzbiorczy

C. Przelewowy

D. Sygnalizacyjny

Odpowiedź 'Wzbiorczy' jest prawidłowa, ponieważ przewód wzbiorczy w instalacji grzewczej pełni kluczową rolę w połączeniu kotła z naczyniem wzbiorczym. Jego zadaniem jest umożliwienie przepływu wody z dolnej części naczynia wzbiorczego do górnej części przestrzeni wodnej kotła, co jest niezwykle istotne dla prawidłowego funkcjonowania systemu grzewczego. Systemy grzewcze, w szczególności te wykorzystywane w budownictwie mieszkalnym i przemysłowym, często opierają się na zasadzie cyrkulacji wody, gdzie naczynie wzbiorcze ma za zadanie kompensować zmiany objętości wody spowodowane jej nagrzewaniem i chłodzeniem. W praktyce, zastosowanie przewodu wzbiorczego zabezpiecza przed nadmiernym ciśnieniem w systemie, co może prowadzić do uszkodzeń. Zgodnie z normami branżowymi, takich jak PN-EN 12828, odpowiedni dobór i instalacja przewodów wzbiorczych są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności całej instalacji grzewczej.

Pytanie 23

Jakie dwie kształtki powinny zostać użyte do zmiany położenia osi pionowej w instalacji kanalizacyjnej?

A. Mufy

B. Kolana 45°

C. Zwężki

D. Redukcje

Kolana 45° to elementy, które są bardzo przydatne w systemach kanalizacyjnych. Umożliwiają one zmianę kierunku rury w osi pionowej, co jest całkiem ważne, zwłaszcza gdy musimy poprowadzić odpływ w dół. Ich kształt sprawia, że przepływ jest dość płynny, a to przekłada się na lepszą wydajność całej instalacji. Wiesz, że kolana 45° są często lepszym wyborem od kolan prostych? Dzięki nim zmniejsza się opór przepływu, a więc mniej problemów z odprowadzaniem ścieków. W projektowaniu kanalizacji trzeba także pamiętać o normach budowlanych, które mówią, że dobrze jest minimalizować zakłócenia w przepływie. Kolana 45° znajdziesz na przykład w przejściach z poziomo ustawionej rury do pionu w domach, gdzie liczy się zarówno funkcjonalność, jak i normy sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 24

Jakie jest element regulacyjny w systemie wentylacji mechanicznej?

A. czerpnia powietrza

B. wyrzutnia powietrza

C. wentylator

D. przepustnica

Przepustnica jest kluczowym elementem regulacyjnym w instalacji wentylacyjnej mechanicznej, ponieważ jej główną funkcją jest kontrolowanie przepływu powietrza w systemie. Dzięki regulacji otwarcia przepustnicy można dostosować ilość powietrza dostarczanego do pomieszczeń oraz jego wywiewu, co ma istotne znaczenie dla jakości powietrza wewnętrznego oraz komfortu użytkowników. Przepustnice są często wykorzystywane w różnych systemach wentylacyjnych, w tym w wentylacji grawitacyjnej oraz mechanicznej. W praktyce ich zastosowanie pozwala na oszczędność energii poprzez minimalizację strat ciepła, a także pozwala na efektywne zarządzanie wentylacją, co jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 13779 oraz PN-EN 15251. Przykładowo, w biurowcach, gdzie zmieniają się potrzeby wentylacyjne w zależności od liczby osób obecnych w pomieszczeniu, stosowanie przepustnic automatycznych może znacząco poprawić efektywność energetyczną systemu wentylacji.

Pytanie 25

W instalacji gazowej, przewody wykonane ze stali czarnej powinny być łączone poprzez

A. lutowanie

B. zgrzewanie

C. spawanie

D. nitowanie

Spawanie jest jedną z kluczowych metod łączenia przewodów ze stali czarnej w instalacjach gazowych, ponieważ zapewnia trwałe i szczelne połączenia. Ta technika polega na topieniu metalowych krawędzi przewodów, co pozwala na ich połączenie w jednorodny sposób, eliminując ryzyko wycieków gazu, które mogłyby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. W praktyce spawanie stali czarnej stosuje się w instalacjach gazowych zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i przemysłowych, gdzie niezbędne jest zapewnienie bezpieczeństwa i niezawodności działania. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 15614, ważne jest, aby spawanie wykonane było przez wykwalifikowanych pracowników, co pozwala na spełnienie wszystkich wymogów dotyczących jakości i bezpieczeństwa. Dodatkowo, spawanie umożliwia uzyskanie wysokiej wytrzymałości mechanicznej połączeń, co jest istotne w przypadku instalacji narażonych na drgania czy zmiany temperatury. Warto również zaznaczyć, że metoda ta jest preferowana w przypadku większych średnic przewodów, gdzie inne metody, takie jak lutowanie, mogą nie zapewniać odpowiedniej szczelności.

Pytanie 26

Ile wyniesie zgodnie z cennikiem koszt zakupu materiałów do wykonania sieci gazowej z rur PE DN 110, łączonych przez zgrzewanie doczołowe, jeżeli należy zakupić 100 m rury, 2 łuki elektrooporowe 30° i 2 trójniki redukcyjne 90°?

Cennik
Materiał	Cena jednostkowa
Rura PE 110 mm	80 zł/m
Łuk elektrooporowe 30°, 110 mm	90 zł/szt.
Trójnik redukcyjny 90° 110 × 90 × 110 mm	300 zł/szt.

A. 470 zł

B. 8 780 zł

C. 8 390 zł

D. 860 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mieć trudności z poprawnym obliczeniem całkowitego kosztu zakupu materiałów. Odpowiedzi takie jak 860 zł, 8 390 zł oraz 470 zł wskazują na nieprawidłowe podejścia do obliczeń. Typowe błędy mogą wynikać z nieprawidłowego zsumowania kosztów poszczególnych elementów lub pominięcia ważnych składników, takich jak cena jednostkowa rury PE DN 110 czy też koszt łuków i trójników. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględniać różnicy w cenach poszczególnych materiałów, co prowadzi do znaczących różnic w szacunkach. Warto także zauważyć, że przy ustalaniu kosztów materiałów, ważne jest posługiwanie się wiarygodnym cennikiem, który odzwierciedla aktualne ceny rynkowe. W branży budowlanej powszechne jest stosowanie rozbudowanych arkuszy kalkulacyjnych do ścisłego monitorowania kosztów, co pozwala na lepsze zarządzanie budżetem. Zrozumienie, jak optymalnie obliczać koszty zakupów, jest kluczowe, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz dostosować projekt do realiów finansowych. Niezastosowanie się do tych zasad może prowadzić do nieefektywnego gospodarowania środkami i zaburzyć harmonogram realizacji projektu.

Pytanie 27

Aby uniknąć gromadzenia się powietrza w rurach wodociągowych magistralnych, konieczne jest zamontowanie

A. zaworów redukcyjnych

B. napowietrzników

C. zaworów bezpieczeństwa

D. odpowietrzników

Zawory redukcyjne służą do obniżania ciśnienia w systemach wodociągowych, co ma na celu ochronę elementów instalacji przed nadmiernym ciśnieniem, ale nie są one przeznaczone do usuwania powietrza. Napowietrniki natomiast są używane w systemach kanalizacyjnych, aby umożliwić dostęp powietrza i zapobiec podciśnieniu, co różni się od roli odpowietrzników, które koncentrują się na eliminacji powietrza z systemu wodociągowego. Zawory bezpieczeństwa, choć również istotne, służą przede wszystkim jako zabezpieczenie przed nadmiernym ciśnieniem w instalacjach, co nie ma bezpośredniego związku z problemem gromadzenia się powietrza. Wybór niewłaściwego typu urządzenia do rozwiązania konkretnego problemu inżynieryjnego, jakim jest gromadzenie się powietrza, często wynika z braku zrozumienia podstawowych funkcji różnych elementów systemu. Dlatego kluczowe jest posiadanie wiedzy na temat specyficznych ról zaworów i odpowietrzników, aby uniknąć nieefektywności w projektowaniu i eksploatacji systemów wodociągowych. W praktyce oznacza to, że projektanci muszą być dobrze zaznajomieni z normami branżowymi i standardami, aby skutecznie zapobiegać problemom, które mogą prowadzić do uszkodzeń instalacji oraz zwiększenia kosztów ich utrzymania.

Pytanie 28

Jak nazywają się wody, które powstają z par wodnych uwalnianych z chłodzącej się magmy w głębi ziemi?

A. Wgłębne

B. Zaskórne

C. Głębinowe

D. Gruntowe

Odpowiedzi "Zaskórne", "Gruntowe" i "Wgłębne" są niepoprawne, ponieważ nie oddają one specyfiki wód pochodzących z głębi ziemi. Wody zaskórne odnoszą się do wód znajdujących się w górnych warstwach gleby, które są łatwiej dostępne i często wykorzystywane w rolnictwie oraz w codziennym użytkowaniu. Z kolei wody gruntowe to te, które występują w warstwie wodonośnej, czyli w strefie nasycenia, gdzie przestrzenie porowe w glebie są wypełnione wodą. Wody gruntowe są źródłem wody pitnej, a ich jakość może być znacznie wpływana przez działalność ludzką oraz zanieczyszczenia. W kontekście wód wgłębnych, termin ten nie jest standardowo używany w naukach geologicznych, co prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości, wody wgłębne mogłyby sugerować wody występujące na dużych głębokościach, ale nie są one definicją stosowaną w literaturze geologicznej. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych typów wód, co prowadzi do niejasności w ich klasyfikacji i zrozumieniu ich właściwości. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć terminologię, ponieważ wpływa ona na podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania zasobami wodnymi oraz ochrony środowiska.

Pytanie 29

Pion gazowy wykonany z rur stalowych czarnych, umieszczony na klatce schodowej, powinien być zrealizowany w technologii

A. spawania

B. lutowania miękkiego

C. gwintowania

D. lutowania twardego

W przypadku pionów gazowych wykonanych z rur stalowych czarnych, technologia spawania jest preferowanym rozwiązaniem ze względu na jej wysoką szczelność połączeń oraz wytrzymałość mechaniczną. Spawanie pozwala na uzyskanie trwałych i odpornych na ciśnienie połączeń, co jest kluczowe w instalacjach gazowych. W praktyce, spawane rury gazowe są zgodne z normami PN-EN 15001, które definiują wymagania dotyczące projektowania i wykonania instalacji gazowych. Użycie spawania jest powszechne w instalacjach przemysłowych, gdzie wymagana jest duża niezawodność i bezpieczeństwo. Na przykład, w zakładach przemysłowych często stosuje się spawanie TIG lub MIG, które zapewniają wysoką jakość połączeń w trudnych warunkach eksploatacyjnych. Ponadto, spawanie minimalizuje ryzyko nieszczelności, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa użytkowników i ochrony środowiska.

Pytanie 30

W trakcie instalacji systemu kanalizacyjnego z rur PVC, po obcięciu rur, należy najpierw

A. przeprowadzić kalibrację.

B. nałożyć płyn poślizgowy.

C. wykonać kielichowanie.

D. sfazować zewnątrz i ogratować wewnątrz.

Odpowiedź "sfazować zewnątrz i ogratować wewnątrz" jest na pewno dobra, bo sfazowanie krawędzi rur PVC to kluczowa sprawa. Dzięki temu nasze elementy kanalizacyjne mniej się psują. W końcu, jak usuniemy ostre krawędzie, to nie ma ryzyka, że uszczelki się uszkodzą, a wprowadzenie rury do złączek będzie znacznie łatwiejsze. Ogratanie wewnętrznych krawędzi też ma sens, bo usuwa zadzior i zmniejsza szansę na jakieś zatory. Przykładowo, jak instalujesz rury w systemie odpływowym, precyzyjne połączenia są konieczne, żeby wszystko działało jak należy. Fajnie wiedzieć, że są standardy branżowe, takie jak normy PN-EN, które zalecają to sfazowanie, by poprawić jakość połączeń. Dobrze przygotowane krawędzie to dłuższa żywotność rur i mniejsze ryzyko awarii w kanalizacji.

Pytanie 31

Po mechanicznym oczyszczeniu rury, zanim przystąpi się do zgrzewania elektrooporowego, co należy wykonać jako pierwsze?

A. złożyć rurę i złączkę

B. zamontować rurę w zaciskach stabilizacyjnych

C. sfrezować czoła rury i złączki

D. przemyć rurę i złączkę alkoholem

Przemycie rury i złączki alkoholem przed zgrzewaniem elektrooporowym jest kluczowym krokiem, który zapewnia odpowiednią czystość powierzchni styku elementów. Pozbawienie ich zanieczyszczeń, takich jak oleje, smary czy pył, umożliwia uzyskanie mocniejszego i bardziej niezawodnego połączenia. W procesie elektrooporowym, gdy złącze jest podgrzewane prądem elektrycznym, zanieczyszczenia mogą prowadzić do osłabienia spoiny, co w efekcie zwiększa ryzyko awarii instalacji. Zgodnie z normą PN-EN 12007-2, przed przystąpieniem do montażu wszelkich złączek, należy zadbać o ich czystość, co jest również powszechnie uznawane za najlepszą praktykę w branży. Przykładem zastosowania tej metody jest w instalacjach wodociągowych i gazowych, gdzie wszelkie niedociągnięcia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wycieków czy uszkodzeń konstrukcyjnych. Oprócz alkoholu, stosuje się też przemywanie innymi rozpuszczalnikami, co powinno być zgodne z zaleceniami producenta.

Pytanie 32

Aby odprowadzić wodę z wykopów w glebach spoistych, przy niewielkim wpływie wód gruntowych, jakie metody należy zastosować?

A. igłofiltry oraz pompy

B. rowki wzdłuż jednej z ścian oraz studzienki zbiorcze

C. studnie kopane oraz pompy

D. drenaż wzdłuż dna oraz studzienki zbiorcze

Odpowiedzi, które sugerują użycie studni kopanych i pomp, igłofiltrów oraz drenażu wzdłuż dna mają swoje miejsce w odwadnianiu, jednak nie są one optymalnymi rozwiązaniami w przypadku małego napływu wód gruntowych w gruntach spoistych. Studnie kopane i pompy mogą być skuteczne w sytuacjach, gdy wymagana jest intensywna i szybka eksploatacja wód gruntowych, co wiąże się jednak z wyższymi kosztami oraz skomplikowaną instalacją. Dodatkowo, takie rozwiązanie może prowadzić do niekontrolowanego obniżania poziomu wód gruntowych oraz destabilizacji sąsiednich obszarów gruntowych, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju środowiska. Igłofiltry, mimo że są stosowane w niektórych projektach, są bardziej odpowiednie w warunkach, gdzie zachodzi potrzeba obniżenia poziomu wód gruntowych w większej skali i nie są zalecane przy małym napływie, ponieważ ich instalacja jest skomplikowana i kosztowna. Drenaż wzdłuż dna wykopu również nie jest zalecany w przypadku gruntów spoistych, gdyż skuteczność tego rozwiązania jest ograniczona z uwagi na niską przepuszczalność takich gruntów. Może to prowadzić do gromadzenia się wody w wykopie, a tym samym zwiększać ryzyko destabilizacji. Prawidłowe podejście do odwadniania wykopów powinno uwzględniać nie tylko techniczne aspekty, ale również ekonomiczne i środowiskowe, co podkreśla znaczenie stosowania rowków wzdłuż ścian i studzienek zbiorczych jako najbardziej efektywnego rozwiązania w analizowanym przypadku.

Pytanie 33

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż szerokość wykopu nieumocnionego, w którym ma być ułożony kanał betonowy o średnicy Ø 500.

Średnica rurociągu w mm	Rurociągi
	Żeliwne i stalowe		Kamionkowe i betonowe
	Ściany wykopów
	nieumocnione	umocnione	nieumocnione	umocnione
	Szerokość wykopu w m
50-100	0,80	0,90	0,80	0,90
200	0,90	1,00	0,90	1,00
250	0,95	1,05	0,95	1,05
300	1,00	1,10	1,00	1,10
350	1,10	1,20	1,15	1,25
400	1,15	1,25	1,20	1,30
500	1,30	1,40	1,35	1,45
600	1,45	1,55	1,50	1,60
800	1,75	1,85	1,80	1,90
1000	2,00	2,15	2,05	2,05

A. 1,35 m

B. 0,80 m

C. 0,90 m

D. 1,45 m

Odpowiedź 1,35 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami budowlanymi, szerokość wykopu dla rurociągów betonowych o średnicy Ø 500 mm powinna wynosić 1,35 m. Takie wartości są określone na podstawie analizy przestrzeni wymaganej do prawidłowego ułożenia rurociągu oraz zapewnienia dostępu do niego w przypadku przyszłych napraw lub inspekcji. Wykop o odpowiedniej szerokości nie tylko ułatwia pracę, ale także zapewnia stabilność wykopu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pracy. Przykładowo, w praktyce budowlanej, zachowanie wymaganej szerokości wykopu pozwala na uniknięcie osuwisk oraz innych niebezpieczeństw, które mogą wynikać z niewłaściwego przygotowania terenu. Zgodnie z ogólnymi zasadami inżynierii lądowej, zaleca się także przestrzeganie norm dotyczących minimalnych szerokości wykopów, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia i życia pracowników. Dodatkowo, odpowiednia szerokość wykopu ułatwia także późniejsze prace konserwacyjne rurociągu, co ma kluczowe znaczenie w długoterminowej eksploatacji infrastruktury.

Pytanie 34

Jakie narzędzia są stosowane do łączenia rur miedzianych w procesie zaprasowywania?

A. zaciskarka osiowa, obcinarka, gratownik oraz marker

B. zaciskarka promieniowa, gratownik, klucz do rur oraz marker

C. zaciskarka osiowa, gratownik, klucz do rur oraz marker

D. zaciskarka promieniowa, obcinarka, gratownik oraz marker

Zaciskarka promieniowa, obcinarka, gratownik oraz marker to zestaw narzędzi kluczowych w technologii zaprasowywania rur miedzianych. Zaciskarka promieniowa służy do łączenia rur miedzianych poprzez formowanie złączek w sposób, który zapewnia szczelność i trwałość połączenia. Użycie zaciskarki eliminuje ryzyko nieszczelności, które może wystąpić w wyniku lutowania. Obcinarka pozwala na precyzyjne przycinanie rur do wymaganej długości, co jest istotne dla dostosowania elementów instalacji. Gratownik służy do usuwania nierówności i zadziorów po obcięciu, co zapewnia idealne dopasowanie rur do siebie. Marker jest używany do oznaczania miejsc, w których należy dokonać cięć lub złączy, co ułatwia pracę i minimalizuje ryzyko błędów. Wykorzystywanie tych narzędzi jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, co zapewnia wysoką jakość wykonania instalacji. Całościowe podejście do montażu rur miedzianych, z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi, przekłada się na bezpieczeństwo i efektywność działania systemów hydraulicznych oraz grzewczych.

Pytanie 35

Jakiego koloru taśmy ostrzegawczej używa się do oznaczania gazociągu zakopanego w ziemi?

A. czerwono-białym

B. czerwonym

C. czarno-żółtym

D. żółtym

Taśma ostrzegawcza w kolorze żółtym jest standardowym i uznawanym oznakowaniem dla gazociągów. Żółty kolor jest powszechnie stosowany w branży gazowniczej do wskazywania obecności instalacji gazowych, co pomaga w unikaniu niebezpieczeństw związanych z ich przypadkowym uszkodzeniem. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN ISO 7010, odpowiednie oznakowanie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pracowników oraz osób postronnych. Użycie żółtej taśmy ostrzegawczej nie tylko sygnalizuje obecność gazociągu, ale również informuje o potencjalnych zagrożeniach, jakie mogą wynikać z jego naruszenia. W praktyce, w sytuacjach budowlanych, pracownicy powinni być świadomi lokalizacji taśmy żółtej, co redukuje ryzyko wypadków i zwiększa bezpieczeństwo przy wykopach czy pracach ziemnych. Przykładami zastosowania są tereny, gdzie planowane są prace ziemne, takie jak wykopy pod fundamenty, gdzie oznakowanie gazociągu jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia ludzi oraz zapobiegania uszkodzeniom infrastruktury.

Pytanie 36

Wodomierz do mieszkań oznaczony jako H-B, V-A może być zainstalowany w ustawieniu

A. wyłącznie pionowym

B. wyłącznie poziomym

C. ukośnym lub pionowym

D. pionowym lub poziomym

Wybór niewłaściwej pozycji montażowej wodomierza może prowadzić do wielu problemów, takich jak błędne odczyty, uszkodzenia urządzenia oraz trudności w konserwacji. W przypadku montażu wodomierza w pozycji poziomej, może wystąpić zjawisko zatykania się, szczególnie w przypadku wysokiego stężenia zanieczyszczeń w wodzie, co znacząco wpłynie na dokładność pomiarów. Z kolei twierdzenie, że wodomierz może być montowany tylko w pozycji pionowej, jest błędne, ponieważ wiele nowoczesnych modeli jest przystosowanych do pracy w obu pozycjach, co zwiększa ich uniwersalność i ułatwia instalację w różnych warunkach. Istnieją również specyficzne wymagania dotyczące montażu urządzeń pomiarowych, które sugerują, aby rura doprowadzająca wodę była wolna od zawirowań, co z kolei może być osiągnięte zarówno w pozycji pionowej, jak i poziomej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wybór pozycji montażowej nie powinien być traktowany w sposób sztywny, a raczej w kontekście całego systemu hydraulicznego, który musi być dostosowany do specyficznych wymagań budynku oraz rodzaju instalacji. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do powszechnych błędów w projektowaniu systemów wodociągowych.

Pytanie 37

Jakie jest najniższe dopuszczalne wymiary pionowego przewodu spalinowego łączącego kocioł gazowy z otwartą komorą spalania z kominem?

A. 0,88 m

B. 0,22 m

C. 0,44 m

D. 0,66 m

Minimalna wysokość pionowego przewodu spalinowego łączącego kocioł gazowy z otwartą komorą spalania wynosi 0,22 m. Taka wysokość jest zgodna z normami budowlanymi oraz przepisami dotyczącymi wentylacji i odprowadzania spalin. Zgodnie z obowiązującymi standardami, odpowiednia wysokość przewodu spalinowego jest kluczowa dla prawidłowego działania systemu grzewczego i zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Zbyt niska wysokość może prowadzić do nieprawidłowego odprowadzania spalin, co z kolei może skutkować ich cofnięciem do pomieszczenia, a tym samym narażeniem mieszkańców na działanie szkodliwych gazów, takich jak tlenek węgla. W praktyce, instalując system grzewczy, należy zawsze przestrzegać zaleceń producenta urządzenia oraz obowiązujących przepisów prawa budowlanego, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność działania systemu.

Pytanie 38

Przy przeprowadzaniu testu szczelności wodą zimną instalacji grzewczej należy stosować manometr tarczowy z cechowaniem, którego zakres przekracza ciśnienie próbne o

A. 25%

B. 50%

C. 10%

D. 20%

Wybór manometru tarczowego o zakresie większym od ciśnienia próbnego o 50% jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi badań szczelności instalacji grzewczych. Zgodnie z normą PN-EN 12828, manometry powinny mieć zakres, który umożliwia dokładne pomiary bez ryzyka jego uszkodzenia. Jeśli ciśnienie próbne wynosi na przykład 1 bar, to manometr powinien mieć zakres nie mniejszy niż 1,5 bara, co odpowiada 50% przekroczeniu ciśnienia próbnego. Taki dobór manometru zapewnia, że nie tylko pomiary są dokładne, ale także chroni urządzenie przed ewentualnym uszkodzeniem podczas badań. Przykładem zastosowania może być instalacja w budynku użyteczności publicznej, gdzie zachowanie odpowiednich norm jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników. Dobrze dobrany manometr ma również wpływ na jakość przeprowadzanych prób, co ma znaczenie w kontekście późniejszej eksploatacji systemu grzewczego oraz jego efektywności energetycznej.

Pytanie 39

Urządzenia gazowe, które czerpią powietrze potrzebne do procesu spalania z pomieszczenia oraz odprowadzają spaliny do tego samego pomieszczenia, klasyfikowane są jako urządzenia typu

A. C1

B. C

C. A

D. B1

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ urządzenia gazowe pobierające powietrze z pomieszczenia i oddające spaliny do tego samego pomieszczenia klasyfikowane są jako urządzenia typu A. Tego rodzaju urządzenia, takie jak niektóre kotły gazowe, są zaprojektowane w taki sposób, że wykorzystują powietrze do spalania z otoczenia, a produkty spalania są wydalane z powrotem do tego samego pomieszczenia. Jest to charakterystyczne dla urządzeń o niskiej efektywności cieplnej, dlatego w praktyce ich wykorzystanie jest ograniczone, a ich instalacja wymaga przestrzegania szczegółowych norm i przepisów budowlanych. Przykładem zastosowania mogą być starsze instalacje grzewcze w domach jednorodzinnych, gdzie takie kotły mogą być używane w piwnicach. Właściwe zrozumienie klasyfikacji urządzeń gazowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności systemów grzewczych, a także dostosowania ich do wymogów norm budowlanych i ochrony środowiska, takich jak normy EN 15502 dotyczące kotłów gazowych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i serwisowanie takich urządzeń przez wykwalifikowanych specjalistów.

Pytanie 40

Który segment instalacji sanitarnej łączy pion odpływowy z urządzeniem sanitarnym?

A. Przewód odpływowy

B. Poziom odpływowy

C. Podejście kanalizacyjne

D. Przyłącze sanitarne

Podejście kanalizacyjne jest kluczowym elementem instalacji kanalizacyjnych, które łączy pion kanalizacyjny z przyborami sanitarnymi, takimi jak umywalki, toalety czy wanny. Jego główną funkcją jest transportowanie ścieków z tych urządzeń do pionu kanalizacyjnego, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu odprowadzenia ścieków. Zwykle podejście kanalizacyjne wykonuje się z materiałów odpornych na korozję, takich jak PVC, co zapewnia długotrwałą wytrzymałość. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów kanalizacyjnych jest zachowanie odpowiednich spadków podejścia, zazwyczaj wynoszących około 2% w kierunku pionu, co umożliwia efektywne odprowadzanie ścieków. W ramach standardów budowlanych, podejścia powinny być również projektowane z uwzględnieniem dostępności do konserwacji, co ułatwia przyszłe prace serwisowe. Warto również pamiętać, że zastosowanie właściwego podejścia kanalizacyjnego ma wpływ na zmniejszenie ryzyka zatorów oraz poprawę wydajności całego systemu kanalizacyjnego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej