Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 09:10
Data zakończenia: 21 maja 2025 09:25

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Technika composite w fotografii portretowej polega na

A. łączeniu elementów z wielu różnych zdjęć w jeden spójny obraz

B. wykorzystaniu tła kompozytowego typu greenscreen

C. zastosowaniu kompozycji opartej na złotym podziale

D. wykonaniu portretu z minimalną głębią ostrości

Technika composite w fotografii portretowej polega na łączeniu różnych elementów z wielu zdjęć w jeden spójny obraz. Dzięki temu fotografowie mogą tworzyć złożone kompozycje, które nie byłyby możliwe do uchwycenia w jednym kadrze. Przykładem może być stworzenie portretu, w którym model jest umieszczony na tle, które zostało dodane cyfrowo. Tego rodzaju technika pozwala na dużą swobodę artystyczną oraz kreatywność w postprodukcji. W praktyce stosuje się ją często w reklamie i modzie, gdzie kluczowe jest, aby każdy element harmonijnie ze sobą współpracował, tworząc przekonujący i estetyczny obraz. Przy użyciu oprogramowania graficznego, takiego jak Adobe Photoshop, można precyzyjnie dobierać kolory, cienie i tekstury, co daje możliwość uzyskania bardzo realistycznych efektów. Takie podejście wymaga jednak znajomości nie tylko technik fotografowania, ale również umiejętności obróbki zdjęć, co jest kluczowe w dzisiejszej fotografii. Również ważne jest przestrzeganie zasad kompozycji, aby finalny obraz był czytelny i przyciągał uwagę odbiorcy.

Pytanie 2

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 200

B. ISO 1400

C. ISO 800

D. ISO 1600

Wybierając wyższe ISO, jak 800, 1600 czy nawet 1400, przy fotografii studyjnej z użyciem błysku, można narobić sobie kłopotów. Ustawienie ISO na 800 lub więcej sprawia, że matryca jest bardziej czuła na światło, co przy intensywnym błysku lampy może prowadzić do przesterowania zdjęcia. To znaczy, że tracisz detale w jasnych miejscach, co nie jest fajne. A poza tym, wyższe ISO zwiększa szumy, szczególnie w ciemniejszych częściach obrazu, co w studiu nie jest mile widziane, skoro zależy nam na dobrej jakości. Często ludzie myślą, że wysokie ISO poprawi im zdjęcia w słabszym świetle, ale w przypadku studyjnego oświetlenia to nie jest potrzebne, bo błysk jest wystarczająco mocny. Wiele osób popełnia błąd, myśląc, że wyższa czułość zawsze da lepszą ekspozycję, a to nie do końca prawda w profesjonalnej fotografii. Dlatego warto dostosować ustawienia aparatu do konkretnej sytuacji, aby osiągnąć najlepsze efekty.

Pytanie 3

Współczesny standard protokołu PTP/IP (Picture Transfer Protocol over Internet Protocol) umożliwia

A. bezpośrednie publikowanie zdjęć w mediach społecznościowych

B. bezprzewodowe sterowanie aparatem i transfer zdjęć przez sieć WiFi

C. kalibrację kolorów matrycy aparatu z użyciem wzorców kolorystycznych

D. synchronizację kilku aparatów do jednoczesnego wyzwalania migawek

Odpowiedzi, które nie są prawidłowe, mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji protokołu PTP/IP. Na przykład, pomysł o bezpośrednim publikowaniu zdjęć w mediach społecznościowych nie jest zrealizowany przez ten protokół. PTP/IP koncentruje się na transferze zdjęć między urządzeniami, a nie na integracji z platformami online. Istnieją inne aplikacje i protokoły, które obsługują publikacje w mediach społecznościowych, ale nie są one związane bezpośrednio z PTP/IP. Kolejny błąd to kalibracja kolorów matrycy aparatu. Kalibracja kolorów to proces, który wymaga specjalistycznych narzędzi i nie jest realizowany przez PTP/IP. Protokół ten nie skupia się na parametrach technicznych matrycy, lecz na przesyłaniu danych. Ostatni aspekt, synchronizacja aparatów do jednoczesnego wyzwalania migawek, również nie jest standardową funkcją protokołu PTP/IP. Choć synchronizacja aparatów może być realizowana, wymaga to innych rozwiązań, takich jak zewnętrzne wyzwalacze czy skrypty w systemach fotograficznych. Te błędne koncepcje wynikają z niepełnego zrozumienia specyfiki i zastosowania technologii PTP/IP oraz z mylenia funkcji różnych protokołów i narzędzi w obszarze fotografii. Kluczowe jest zrozumienie, iż każdy protokół pełni określone funkcje i wymaga stosowania odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 4

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach

B. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach

C. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach

D. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach

Wybór poziomego kadru oraz trzech rzędów dla grupy 20 osób jest optymalny ze względu na możliwość lepszego ujęcia całej grupy w jednym kadrze. Przy takim ustawieniu każda osoba ma szansę być widoczna, co jest kluczowe w fotografii grupowej. Poziomy kadr pozwala na szersze ujęcie, co jest szczególnie ważne przy większych grupach, ponieważ unika się wąskich i ograniczających kompozycji. Dodatkowo, układ trzech rzędów sprzyja harmonijnej aranżacji, ponieważ osoby w pierwszym rzędzie mogą być nieco zgięte lub pochylić się, co sprawia, że ich twarze są bardziej wyeksponowane. Taki układ zwiększa efekt wrażenia zgrania i współpracy w grupie, co jest często celem fotografii grupowej. Dobrą praktyką jest także zróżnicowanie wysokości postaci, aby uzyskać ciekawszą kompozycję, na przykład poprzez ustawienie wyższych osób w tylnych rzędach. Warto także zwrócić uwagę na tło, aby nie odwracało uwagi od samej grupy, a także na oświetlenie, które powinno być równomierne i dobrze rozproszone, aby zminimalizować cienie.

Pytanie 5

Jakie urządzenie wykorzystuje się do cyfrowego odwzorowania slajdów lub negatywów fotograficznych?

A. Ploter

B. Skaner

C. Przystawka cyfrowa

D. Aparat cyfrowy

Ploter to urządzenie głównie używane do drukowania złożonych grafik, rysunków technicznych i schematów, a nie do skanowania czy digitalizacji obrazów. Jego działanie opiera się na nakładaniu tuszu lub innego medium na papier, co jest zupełnie innym procesem od skanowania slajdów lub negatywów. Aparat cyfrowy, z kolei, służy do rejestrowania obrazów w czasie rzeczywistym, a nie do przekształcania fizycznych nośników na format cyfrowy. Choć aparaty cyfrowe mogą być używane do tworzenia zdjęć, nie są one przeznaczone do pracy ze slajdami czy negatywami. Przystawki cyfrowe mogą mieć różne zastosowania, ale zazwyczaj są dodatkowymi akcesoriami do innych urządzeń, takich jak skanery czy aparaty, i nie spełniają funkcji skanowania. Typowym błędem jest mylenie zasad działania tych urządzeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe w kontekście efektywnego wykorzystania sprzętu w pracy z obrazem.

Pytanie 6

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Guma

B. Izohelia

C. Solaryzacja

D. Dagerotypia

Izohelia odnosi się do zjawiska związane z równomiernym oświetleniem w kontekście reprodukcji barw, a nie do efektów ciemnienia warstw światłoczułych pod wpływem intensywnego naświetlania. Zjawisko to jest często mylone z solaryzacją, ponieważ obie koncepcje dotyczą światła i jego oddziaływania z materiałami, ale mają różne zastosowania i mechanizmy. Izohelia była używana w kontekście analizy odbicia światła oraz w procesach kalibracji kolorów, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesami chemicznymi, jakie zachodzą w srebrowych emulsjach. Dagerotypia to jedna z najwcześniejszych technik fotograficznych, polegająca na rejestrowaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra. Choć dagerotypia wiąże się z naświetlaniem, nie opisuje zjawiska ciemnienia pod silnym światłem, a jej proces jest znacznie bardziej skomplikowany i nie dotyczy soli srebra w kontekście solaryzacji. W przypadku gumy, termin ten odnosi się do procesu gumy bichromate, który jest inną techniką fotograficzną, polegającą na naświetlaniu emulsji zawierającej gumę oraz chromian potasu. To zjawisko również nie jest związane z solaryzacją, ponieważ skupia się na innych aspektach tworzenia obrazu. Wniosek z tych niepoprawnych odpowiedzi jest często rezultatem mylenia różnych pojęć w dziedzinie fotografii oraz prób ich zastosowania w kontekście, w którym nie są one właściwe. Zrozumienie podstawowych różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowej analizy procesów fotograficznych i ich zastosowań.

Pytanie 7

Najlepszym materiałem tła dla fotografii typu high-key jest

A. białe płótno lub papier

B. czerwone sukno

C. czarny aksamit

D. szary karton

Białe płótno lub papier to idealny materiał tła w fotografii high-key, ponieważ odbija światło w sposób, który pozwala uzyskać jasne, przemyślane kompozycje. W tej technice fotograficznej kluczowe jest unikanie cieni i stworzenie efektu jasności oraz lekkości. Białe tło działa jako neutralny odbłyśnik, co sprawia, że światło rozprasza się równomiernie, eliminując niepożądane kontrasty. Przykładowo, w fotografii portretowej z białym tłem skórna tonacja modela staje się bardziej równomierna, a detale odzieży są lepiej widoczne, co podkreśla elegancję ujęcia. Dodatkowo, użycie białego tła w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, takim jak softboxy czy lampy błyskowe z dyfuzorami, pozwala na pełne wykorzystanie potencjału tej techniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Warto też pamiętać, że białe tło jest łatwe do edytowania w postprodukcji, co daje jeszcze większe możliwości twórcze.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Aby zrealizować reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm, która ma być wydrukowana w formacie 13 x 18 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy skorzystać z aparatu cyfrowego z matrycą o co najmniej takiej rozdzielczości

A. 2 megapiksele

B. 4 megapiksele

C. 5 megapikseli

D. 3 megapiksele

Aby uzyskać reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego, który ma matrycę o rozdzielczości co najmniej 4 megapikseli. Przeliczając to na piksele, dla wymiarów 13 x 18 cm przy 300 dpi, uzyskujemy: 13 cm = 5.12 cali, więc 5.12 x 300 = 1536 pikseli w szerokości, oraz 18 cm = 7.09 cali, więc 7.09 x 300 = 2128 pikseli w wysokości. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 1536 x 2128 = 3,264,768 pikseli, co odpowiada około 3.26 megapikseli. Z tego powodu, aby zapewnić jakość wydruku, zaleca się użycie matrycy o rozdzielczości 4 megapikseli, co daje dodatkowy margines, zapewniając lepszą ostrość i jakość obrazu. W praktyce, aparaty o rozdzielczości 4 megapikseli pozwalają na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji i są zgodne z branżowymi standardami, co czyni je odpowiednim wyborem dla wydruków fotograficznych.

Pytanie 10

Aby wykonać zdjęcie makrograficzne przy użyciu aparatu wielkoformatowego, jakie akcesorium powinno być użyte?

A. osłonę przeciwsłoneczną

B. dodatkowy wyciąg miecha

C. kolumnę reprodukcyjną

D. filtr czerwony

Użycie dodatkowego wyciągu miecha w aparacie wielkoformatowym jest kluczowe przy wykonywaniu zdjęć makrograficznych. Dodatkowy wyciąg miejcha pozwala na precyzyjne dostosowanie odległości między obiektywem a filmem lub matrycą, co jest niezbędne w przypadku fotografii z bliskiej odległości. W makrofotografii, gdzie detale obiektu są kluczowe, możliwość manipulacji tą odległością pozwala na uzyskanie odpowiedniej ostrości oraz głębi ostrości. W praktyce, zastosowanie wyciągu miecha umożliwia również kontrolowanie perspektywy poprzez przesunięcie punktu ogniskowania, co jest istotne w kontekście kompozycji zdjęcia. Standardy branżowe zalecają stosowanie wyciągów miecha w połączeniu z wysokiej jakości obiektywami makro, co zapewnia najlepsze efekty wizualne. Warto również zauważyć, że odpowiednia technika fotografowania oraz dobór parametrów ekspozycji mają kluczowe znaczenie w uzyskaniu profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 11

Mieszek pozwala na wykonywanie zdjęć w dużej skali odwzorowania?

A. widoków.

B. owadów.

C. budowli.

D. ludzi.

Wybór owadów jako obiektu fotografowania w dużej skali odwzorowania jest poprawny, ponieważ tego typu fotografia, znana jako makrofotografia, umożliwia uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Mieszek, w kontekście fotografii, odnosi się do obiektywu używanego w makrofotografii, który pozwala na bliskie zbliżenie i szczegółowe odwzorowanie małych obiektów, takich jak owady. Przykładowo, fotografowanie pszczół w ich naturalnym środowisku pozwala na uchwycenie nie tylko ich kolorów, ale także subtelnych detali, takich jak tekstura ciała, co jest niezwykle istotne w dokumentowaniu różnorodności biologicznej. Dobrą praktyką w makrofotografii jest użycie statywu i źródła światła, co poprawia jakość zdjęć oraz pozwala na dłuższe czasy naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Osobom zajmującym się nauką lub hobbystom, którzy chcą uwiecznić owady, zaleca się również korzystanie z obiektywów makro o dużej przysłonie, co pozwala na uzyskanie efektu bokeh, podkreślającego główny obiekt i redukującego niepożądane tło.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Efekt przepalenia na zdjęciu cyfrowym oznacza

A. utratę szczegółów w najjaśniejszych partiach obrazu

B. utratę szczegółów w najciemniejszych partiach obrazu

C. przebarwienia spowodowane zbyt wysoką temperaturą barwową

D. zniekształcenia geometryczne przy krawędziach kadru

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi na to pytanie zawierają nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z fotografią cyfrową. Utrata szczegółów w najciemniejszych partiach obrazu odnosi się do efektu podświetlenia, znanego również jako clipping w cieniach, co jest zupełnie innym zjawiskiem niż przepalenie. Przebarwienia spowodowane zbyt wysoką temperaturą barwową to kwestia zarządzania kolorem i wpływu źródła światła na barwy w obrazie, co nie ma związku z przepaleniem. Z kolei zniekształcenia geometryczne przy krawędziach kadru to często wynik aberracji optycznych, takich jak aberracja chromatyczna czy zniekształcenia soczewek, co również jest nieodpowiednie w kontekście pytania o efekt przepalenia. Warto zrozumieć, że fotografia cyfrowa operuje na danych pikselowych, a przepalenie jest wynikiem zbyt intensywnej ekspozycji, co prowadzi do braku możliwości odczytania detali w jasnych obszarach. W praktyce każde z tych błędnych podejść prowadzi do mylnych wniosków, co może skutkować niezadowalającymi efektami wizualnymi. Odpowiednie zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe, aby móc świadomie kontrolować ekspozycję i uzyskiwać lepsze rezultaty w fotografii.

Pytanie 15

Bracketing ekspozycji to technika polegająca na

A. wykorzystaniu kilku różnych obiektywów do tego samego ujęcia

B. wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi parametrami ekspozycji

C. stosowaniu filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej

D. naprzemiennym używaniu światła naturalnego i sztucznego

Techniki związane z obróbką i manipulacją światłem w fotografii są różnorodne, a każda z nich ma swoje zastosowania. Odpowiedzi, które nie dotyczą bracketingu ekspozycji, opierają się na różnych aspektach fotografii, które jednak nie mają związku z tą konkretną techniką. Stosowanie filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej jest procesem, który wpływa na odcienie zdjęcia, ale nie dotyczy on bezpośrednio kwestii ekspozycji. W praktyce, filtry mogą zmieniać balans bieli, ale nie umożliwiają uzyskania różnorodnych ekspozycji w jednym ujęciu. Z kolei wykorzystanie różnych obiektywów do tego samego ujęcia to technika, która ma na celu zmianę perspektywy lub głębi ostrości, a nie modyfikację ekspozycji. Naprzemienne używanie światła naturalnego i sztucznego również nie odnosi się do bracketingu. Tego typu podejścia mogą wprowadzać zamieszanie, ponieważ nie skupiają się na najważniejszym aspekcie bracketingu, którym jest kontrola nad parametrami ekspozycji. Przede wszystkim, istotne jest zrozumienie, że bracketing to strategia polegająca na uchwyceniu różnych ustawień ekspozycji w ramach jednego kadru, co pozwala na ich późniejszą analizę oraz wykorzystanie w postprodukcji, a nie manipulację światłem po zrobieniu zdjęcia. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do pomyłek w ocenie technik, które są kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakim środkiem można oczyścić przednią soczewkę obiektywu, jeśli jest zabrudzona kroplą smaru?

A. roztworu alkoholu izopropylowego

B. sprężonego powietrza

C. roztworu soli kuchennej

D. pędzelka

Roztwór alkoholu izopropylowego jest najskuteczniejszym środkiem do czyszczenia przednich soczewek obiektywów, ponieważ doskonale rozpuszcza tłuszcze oraz smary, nie pozostawiając resztek. Alkohol izopropylowy ma właściwości odtłuszczające, dzięki czemu skutecznie usuwa plamy, nie uszkadzając przy tym delikatnych powłok optycznych. Użycie roztworu alkoholu izopropylowego powinno być jednak przeprowadzane z zachowaniem ostrożności; zaleca się użycie specjalnych ściereczek z mikrofibry, ponieważ są one miękkie i nie rysują powierzchni soczewki. Warto również pamiętać, aby nie stosować czystego alkoholu, lecz jego rozcieńczoną wersję, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia powłok optycznych. W przypadku mocniejszych zabrudzeń zaleca się najpierw usunięcie większej ilości zanieczyszczeń przy pomocy sprężonego powietrza, a następnie przystąpienie do czyszczenia za pomocą alkoholu. Użycie odpowiednich metod czyszczenia obiektywów jest zgodne z praktykami branżowymi, co zapewnia długotrwałe użytkowanie sprzętu fotograficznego.

Pytanie 18

Jakie oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego drewnianego obiektu?

A. Przednie

B. Tylne

C. Boczne

D. Górne

Oświetlenie boczne jest kluczowe w podkreślaniu faktury drewnianych przedmiotów, ponieważ tworzy cienie i światła, które uwydatniają detale oraz struktury materiału. Dzięki takiemu oświetleniu, nierówności, słoje oraz naturalne cechy drewna stają się bardziej wyraźne, co znacząco wpływa na estetykę fotografii. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której fotografujemy drewnianą rzeźbę. Oświetlenie boczne umieszczone pod kątem 45 stopni od przedmiotu pozwoli na uchwycenie głębi detali, podczas gdy światło z góry lub z przodu może spłaszczyć obraz, a tym samym zredukować widoczność tekstury. W praktyce, wykorzystując softboxy lub lampy studyjne, należy zwrócić uwagę na ich położenie, aby uzyskać optymalny efekt. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji czy technik oświetleniowych, sugerują właśnie boczne oświetlenie jako najlepsze rozwiązanie dla trójwymiarowych obiektów, co znajduje potwierdzenie w pracach wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 19

Jakie powinno być minimalne rozdzielczość skanowania oryginału płaskiego o wymiarach 10×15 cm, aby uzyskać obraz w formacie 40×60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając interpolacji danych?

A. 300 spi

B. 150 spi

C. 600 spi

D. 1 200 spi

Wybór rozdzielczości skanowania 1200 spi, 300 spi lub 150 spi opiera się na błędnych założeniach dotyczących wymagań jakościowych i technicznych związanych z procesem skanowania i druku. Rozdzielczość 1200 spi jest zbyteczna w tym kontekście, ponieważ przeszacowuje wymagania, co może prowadzić do niepotrzebnego obciążenia plików oraz wydłużenia czasu przetwarzania bez zauważalnej poprawy jakości. Użytkownicy mogą mylić wysoką rozdzielczość skanowania z lepszą jakością obrazu, co nie zawsze jest prawdą; zbyt wysoka rozdzielczość nie poprawi jakości, a jedynie zwiększy rozmiar pliku. Z kolei wybór 300 spi może wydawać się rozsądny, ale w przypadku tego konkretnego formatu druku i wymagań dotyczących jakości, nie dostarcza wystarczających szczegółów, co prowadzi do ryzyka utraty jakości podczas powiększania obrazu. Ostatecznie, opcja 150 spi zdecydowanie nie jest wystarczająca dla profesjonalnych wydruków w takich formatach, gdzie jakość i wyrazistość są kluczowe. Chociaż jest to akceptowalna rozdzielczość w niektórych kontekstach, nie spełnia ona standardów dla druku, do którego przeznaczony jest ten obraz. Prawidłowe zrozumienie wymaganych parametrów skanowania i ich wpływu na jakość końcowego produktu jest kluczowe w branży fotograficznej i graficznej.

Pytanie 20

Wykonanie serii zdjęć tej samej sceny za pomocą aparatu fotograficznego przy automatycznych, skokowych zmianach parametrów naświetlenia pozwala na

A. automatyczny balans bieli

B. autobracketing

C. afocus

D. stabilizację obrazu

Wybór odpowiedzi dotyczącej automatycznego balansu bieli, autofocusu czy stabilizacji obrazu jako technik do wykonania serii zdjęć z różnymi parametrami naświetlenia jest nieprawidłowy, ponieważ te funkcje nie spełniają roli autobracketingu. Automatyczny balans bieli służy do dostosowania kolorystyki zdjęcia do źródła światła, eliminując niepożądane odcienie, ale nie zmienia parametrów ekspozycji, co jest kluczowe w kontekście autobracketingu. Autofocus, z drugiej strony, dotyczy ostrości zdjęcia, a nie jego naświetlenia. Jest to proces, w którym aparat automatycznie dostosowuje ostrość obiektywu, co również nie wpływa na zmiany w ekspozycji. Stabilizacja obrazu jest systemem, który ma na celu zredukowanie efektu drgań aparatu podczas robienia zdjęcia, ale nie generuje serii zdjęć przy zmieniających się parametrach naświetlenia. Zrozumienie, że te funkcje mają różne cele i zastosowania, jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania aparatu. W praktyce, fotograficy muszą być świadomi, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowanie i nie zastępuje funkcjonalności autobracketingu, który jest niezbędny do uzyskania większej kontroli nad naświetleniem. Typowym błędem jest mylenie funkcji aparatu, co prowadzi do niewłaściwego wyboru ustawień w kluczowych momentach sesji zdjęciowej.

Pytanie 21

Mnożenie, różnica, kolor oraz nakładka i ekran to terminy używane w programie PowerPoint?

A. efektów animacji, które można zastosować do każdego elementu w prezentacji

B. artystycznych filtrów zebranych w komendzie stylizacja w programie Adobe Photoshop

C. efektów podkreślających tekst, które są zgrupowane w narzędziu WordArt w programie PowerPoint

D. trybów mieszania warstw w programie Adobe Photoshop

W odpowiedziach wskazujących na efekty animacji oraz efekty wyróżniające tekst w programie PowerPoint, popełniane są istotne błędy w rozumieniu narzędzi dostępnych w różnych programach graficznych i prezentacyjnych. Efekty animacji w PowerPoint służą do wprowadzania elementów na slajd w dynamiczny sposób, co jest całkowicie różne od trybów mieszania warstw, które koncentrują się na interakcji kolorów w grafice rastrowej. Animacje są użyteczne w kontekście prezentacji, by przyciągnąć uwagę widza, ale nie mają zastosowania w edycji graficznej, gdzie istotne są kolory i ich współdziałanie. Z kolei efekty wyróżniające tekst w narzędziu WordArt to funkcje skupione na estetyce tekstu, a nie na manipulacji warstwami, które są fundamentalne w Photoshopie. Wreszcie, filtry artystyczne w Photoshopie są narzędziem do stylizacji obrazów, ale nie obejmują one koncepcji mieszania warstw. Błędne przypisanie tych terminów do trybów mieszania warstw prowadzi do nieporozumień i ogranicza zdolność do efektywnego korzystania z zaawansowanych funkcji edycji graficznej. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w dziedzinie grafiki komputerowej czy prezentacji multimedialnych.

Pytanie 22

Najpopularniejszym obecnie formatem zdjęć 360° dla mediów społecznościowych jest

A. format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów

B. format stereoskopowy w proporcjach 4:3

C. format HEIF z kompresją adaptacyjną

D. format zwykłego wideo w proporcjach 16:9

Format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla zdjęć 360° w mediach społecznościowych, ponieważ pozwala na łatwe wpasowanie i wyświetlanie tych obrazów w różnych platformach. Przykładem może być Facebook czy Instagram, które uznają ten format, umożliwiając użytkownikom interaktywne przeglądanie i dzielenie się swoimi doświadczeniami w wirtualnej rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest to, że format ten zawiera odpowiednie meta-tagi, które informują przeglądarki i aplikacje o tym, że zdjęcie jest w formacie 360°, co z kolei aktywuje właściwe mechanizmy wyświetlania. W praktyce, aby przygotować zdjęcie 360° do publikacji, należy je odpowiednio zoptymalizować, stosując metody kompresji, aby zminimalizować czas ładowania. Podążanie za najlepszymi praktykami w tej dziedzinie nie tylko zwiększa jakość prezentowanych treści, ale również zapewnia lepsze doświadczenia dla użytkowników.

Pytanie 23

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Beauty dish

B. Stół reprodukcyjny

C. Strurnienica

D. Namiot bezcieniowy

Beauty dish, choć popularny w fotografii portretowej, nie jest najlepszym rozwiązaniem do eliminacji blasku przy fotografowaniu błyszczących przedmiotów. Jego konstrukcja, z głębokim talerzem i odbłyśnikiem, generuje skoncentrowane światło, co może prowadzić do silnych refleksów na metalowych powierzchniach, a więc do niepożądanych efektów w zdjęciach. Strurnienica, czyli panel do rozpraszania światła, również nie jest wystarczająco skuteczna w usuwaniu blasków. Może jedynie łagodzić światło, ale nie zredukuje refleksów na mocno błyszczących powierzchniach, które wymagają bardziej zaawansowanej kontroli oświetlenia. Stół reprodukcyjny jest narzędziem niezbędnym do stabilizacji obiektów w trakcie fotografowania, jednak sama konstrukcja nie ma wpływu na eliminację blasku. W praktyce, jego zastosowanie jest bardziej związane z zapewnieniem właściwego kadrowania i ostrości, a nie z kontrolą oświetlenia. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru tych narzędzi jest nieodpowiednia ocena ich właściwości w kontekście specyficznych potrzeb fotografii produktowej. Wybór odpowiednich akcesoriów do zdjęć jest kluczowy dla uzyskania dokumentacji wizualnej o wysokiej jakości, a zrozumienie, jakie narzędzia sprawdzają się w danej sytuacji, jest niezbędne dla skutecznego wykonywania pracy w tym obszarze.

Pytanie 24

Efekt bokeh w fotografii to

A. zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta

B. odblaski powstające przy fotografowaniu pod światło

C. estetyczna jakość rozmycia tła

D. efekt zbyt długiego czasu naświetlania

Efekt bokeh w fotografii jest często mylony z różnymi innymi zjawiskami optycznymi, co może prowadzić do nieporozumień. Na przykład, nieostrość związana z odblaskami powstającymi przy fotografowaniu pod światło to zupełnie inny efekt, który ma więcej wspólnego z aberracjami optycznymi niż z estetycznym rozmyciem tła. Z kolei zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta dotyczy interakcji między obiektem a tłem, ale nie ma nic wspólnego z bokeh, który koncentruje się na jakości nieostrości. Co więcej, efekt zbyt długiego czasu naświetlania również nie należy do kategorii bokeh, choć może wpływać na ogólną jakość obrazu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieporozumień, często wynikają z braku zrozumienia, czym właściwie jest bokeh. Bokeh to nie tylko rozmycie, ale także sposób, w jaki światło i kształt tła są interpretowane przez fotografa i postrzegane przez widza. Dlatego ważne jest, aby zgłębić temat i zrozumieć, jak różne elementy wpływają na efekt końcowy. W praktyce, umiejętność pracy z bokeh wymaga zarówno teoretycznej wiedzy o obiektywach, jak i praktycznego doświadczenia w fotografii, aby móc świadomie kreować pożądane efekty.

Pytanie 25

Aktualnie stosowany standard PSD w najnowszej wersji oprogramowania Adobe Photoshop pozwala na

A. bezpośrednie zapisywanie plików w formacie gotowym do druku 3D

B. zapisywanie trójwymiarowych modeli obiektów wraz z teksturami

C. automatyczną konwersję kolorów pomiędzy modelami RGB i CMYK

D. zapisywanie plików o maksymalnym rozmiarze 2GB z nielimitowaną liczbą warstw

Wiele osób może błędnie interpretować możliwości formatu PSD w kontekście nowoczesnych technologii, takich jak druk 3D czy konwersja kolorów między modelami RGB i CMYK. Warto zaznaczyć, że choć Adobe Photoshop ma różne funkcje, to jednak format PSD nie jest przystosowany do bezpośredniego zapisywania plików w formacie gotowym do druku 3D. Drukowanie w 3D wymaga specyficznych formatów, jak STL czy OBJ, które definiują trójwymiarowe modele oraz ich właściwości. Dlatego próba używania PSD do takich celów prowadzi do nieporozumień. Ponadto, automatyczna konwersja kolorów między RGB a CMYK nie jest funkcją zapisu w formacie PSD. RGB jest używany głównie w wyświetlaczach, podczas gdy CMYK jest standardem w druku. Photoshop potrafi konwertować kolory, ale to nie oznacza, że robi to automatycznie podczas zapisywania plików. W kontekście modelowania 3D, zapisywanie trójwymiarowych modeli wraz z teksturami w formacie PSD również nie jest możliwe, ponieważ PSD koncentruje się na dwuwymiarowych obrazach. Podsumowując, istotne jest, aby rozumieć specyfikę formatu PSD oraz jego ograniczenia, co pozwoli na skuteczniejsze wykorzystanie narzędzi graficznych w pracy kreatywnej.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

W kontekście obrazu termin "harmonijny układ starannie dobranych elementów tworzących całość na płaszczyźnie" dotyczy

A. kompozycji

B. głębi koloru

C. digitalizacji

D. rozdzielczości

Kompozycja odnosi się do harmonijnego układu elementów w dziele sztuki, gdzie każdy z nich odgrywa kluczową rolę w tworzeniu całości. W praktyce kompozycja jest fundamentalnym elementem zarówno w sztukach wizualnych, jak i w projektowaniu graficznym. Przykładem może być zastosowanie zasady trzech części, która pomaga w stworzeniu zrównoważonego obrazu, kierując uwagę widza w odpowiednich miejscach. Kolejnym istotnym aspektem kompozycji jest rytm, który można osiągnąć poprzez powtarzanie form i kolorów, co nadaje dziełu dynamizm. Dobre praktyki w kompozycji obejmują również umiejętność wykorzystania negatywnej przestrzeni, co pozwala na wyeksponowanie kluczowych elementów. W kontekście sztuk wizualnych, kompozycja jest niezbędna, aby przekazać emocje, narrację oraz więź ze widzem, co czyni ją jednym z najważniejszych aspektów twórczości artystycznej.

Pytanie 28

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Przeciąganie.

B. Pióro.

C. Ramka.

D. Kroplomierz.

Pióro to narzędzie w programach graficznych, które pozwala na precyzyjne zaznaczenie obiektów na obrazie, co jest niezwykle istotne w pracy z grafiką rastrową i wektorową. Działa na zasadzie tworzenia ścieżek, które można dowolnie modyfikować, co czyni je idealnym do selekcji skomplikowanych kształtów. W praktyce, użycie narzędzia Pióro może obejmować wycinanie obiektów z tła, tworzenie maski, czy rysowanie własnych kształtów. Ważne jest, aby zrozumieć, że technika ta opiera się na ścisłej kontroli nad punktami węzłowymi i krzywymi Béziera, co pozwala na uzyskanie gładkich i estetycznych krawędzi. W standardach branżowych, umiejętność pracy z narzędziem Pióro uważana jest za fundamentalną dla grafików, ponieważ znacząco wpływa na jakość i precyzję tworzonych projektów.

Pytanie 29

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego, należy oświetlić fotografowany obiekt z jakiego kierunku?

A. górno-boczne

B. przednie

C. tylne

D. górne

Oświetlenie konturowe jest techniką, która ma na celu podkreślenie kształtu i tekstury obiektu poprzez kontrast między światłem a cieniem. Zastosowanie oświetlenia tylnego pozwala na uzyskanie efektu halo, który nie tylko definiuje kontury, ale również dodaje głębi i trójwymiarowości. W praktyce, jeśli fotografujesz portret, światło umieszczone za obiektem tworzy delikatną poświatę wokół krawędzi, co może efektywnie oddzielić osobę od tła. Ta technika jest powszechnie stosowana w fotografii mody oraz produktowej, gdzie ważne jest, aby obiekt wyglądał atrakcyjnie i wyróżniał się na tle. Dobrym przykładem zastosowania oświetlenia tylnego jest sesja zdjęciowa w plenerze podczas zachodu słońca, gdzie naturalne światło wprowadza ciepłe odcienie, podkreślając kontury postaci. Warto pamiętać, że umiejętne wykorzystanie różnych źródeł światła, zgodnie z zasadami kompozycji i estetyki, może znacząco wpłynąć na jakość finalnego obrazu. Zastosowanie tej techniki powinno być zgodne z zasadami sztuki fotograficznej i uwzględniać właściwe ustawienie parametrów aparatu, takich jak czas naświetlania i przysłona, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów.

Pytanie 30

Technika cyfrowej separacji kolorów LUTs (Look-Up Tables) służy do

A. generowania masek selekcji na podstawie wartości nasycenia kolorów

B. konwersji plików RAW na format DNG z zachowaniem metadanych

C. szybkiego aplikowania predefiniowanych ustawień kolorystycznych do zdjęć i filmów

D. automatycznej korekcji perspektywy w zdjęciach architektonicznych

Wybór odpowiedzi dotyczącej konwersji plików RAW na format DNG z zachowaniem metadanych wskazuje na pewne zrozumienie procesu digitalizacji, ale niestety nie odnosi się bezpośrednio do techniki LUTs. Konwersja RAW na DNG to proces, który ma na celu zachowanie jak największej ilości informacji o obrazie w formie nieprzetworzonej, co jest ważne dla późniejszej edycji. DNG, czyli Digital Negative, jest formatem pliku opracowanym przez Adobe, który ma na celu ujednolicenie różnych formatów RAW i może być używany w wielu programach graficznych. Jednakże, LUTs nie są bezpośrednio związane z konwersją formatów plików, lecz z aplikacją kolorów na istniejące obrazy. Drugą błędną koncepcją jest automatyczna korekcja perspektywy w zdjęciach architektonicznych. Korekcja perspektywy to technika, która angażuje narzędzia do modyfikacji układu linii i kątów w obrazie, co jest zupełnie innym procesem niż zastosowanie LUTs, które wpływają na kolorystykę, a nie na geometrię obrazu. Generowanie masek selekcji na podstawie wartości nasycenia kolorów również jest oddzielnym procesem, który polega na tworzeniu obszarów w obrazie w celu ich późniejszej manipulacji. Tego typu podejścia mogą być używane w połączeniu z LUTs, ale same w sobie nie są ich głównym zastosowaniem. Warto zatem zrozumieć, że LUTs są narzędziem do korekcji kolorów i stylizacji, a nie do konwersji czy korekcji perspektywy.

Pytanie 31

Technika fotograficzna called ETTR (Expose To The Right) ma na celu

A. redukcję szumów poprzez niedoświetlenie zdjęcia o 1EV

B. zrównoważenie ekspozycji poprzez punktowy pomiar światła

C. zwiększenie kontrastu poprzez redukcję tonów średnich

D. maksymalizację ilości zarejestrowanych informacji poprzez ekspozycję na granicy prześwietlenia

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące technik ekspozycji w fotografii. Redukcja szumów przez niedoświetlenie zdjęcia o 1EV jest często stosowana, ale nie ma związku z techniką ETTR. Niedostateczne naświetlenie może prowadzić do zwiększenia szumów w cieniach, co jest odwrotnością tego, co się osiąga przy ETTR. Niewłaściwe zrozumienie zwiększenia kontrastu przez redukcję tonów średnich również jest problematyczne. Zwiększanie kontrastu poprzez manipulację tonami średnimi nie uwzględnia pełnej gamy tonalnej i może prowadzić do utraty szczegółów w zarówno jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. Z kolei zrównoważenie ekspozycji przez punktowy pomiar światła może być użyteczne w niektórych sytuacjach, ale nie jest zgodne z zasadą ETTR, która skupia się na optymalizacji całego histogramu. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby móc w pełni wykorzystać potencjał techniki ETTR i uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niedostatecznego wykorzystania możliwości aparatu.

Pytanie 32

Który z elementów aparatu fotograficznego pozwala na odsłonięcie, a następnie ponowne zasłonięcie materiału światłoczułego lub przetwornika optoelektronicznego w celu uzyskania odpowiedniej ekspozycji?

A. Matówka

B. Samowyzwalacz

C. Przesłona

D. Migawka

Migawka jest kluczowym elementem aparatu fotograficznego, który odpowiada za kontrolowanie czasu, przez jaki materiał światłoczuły lub przetwornik optoelektroniczny jest wystawiony na działanie światła. Jej główną funkcją jest odsłanianie i zasłanianie matrycy podczas wykonywania zdjęcia, co bezpośrednio wpływa na ekspozycję obrazu. Dzięki regulacji czasu otwarcia migawki, fotograf może decydować o tym, jak dużo światła dostanie się do aparatu. Przykładowo, w jasnych warunkach oświetleniowych zaleca się użycie krótszych czasów otwarcia migawki, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. W praktyce, migawki mogą mieć różne mechanizmy działania, takie jak migawki centralne, które otwierają się jednocześnie w całej klatce, oraz migawki szczelinowe, które przesuwają się przez matrycę. Wiedza na temat funkcji migawki jest niezbędna dla każdego fotografa, aby skutecznie kontrolować ekspozycję oraz uzyskać zamierzony efekt artystyczny w swoich zdjęciach.

Pytanie 33

Zjawisko obramowania na zdjęciu, które pojawia się podczas używania obiektywu szerokokątnego, wynikające z mniejszej jasności na krawędziach obrazu, to błąd

A. dystorsji beczkowatej

B. winietowania

C. aberracji komatycznej

D. paralaksy

Winietowanie to zjawisko, które objawia się spadkiem jasności obrazu w rogach kadru w porównaniu do jego centrum. Jest to efekt, który najczęściej występuje w obiektywach szerokokątnych, gdzie konstrukcja optyczna powoduje, że światło docierające do krawędzi soczewek jest mniej intensywne. W praktyce, winietowanie może być korzystne w niektórych sytuacjach, gdyż pozwala na skupienie uwagi widza na centralnej części kadru. Aby zminimalizować ten efekt, fotografowie często korzystają z filtrów, które pomagają wyrównać jasność, a także planują ustawienia ekspozycji tak, by uniknąć nadmiernego winietowania. Standardy branżowe zalecają testowanie obiektywów pod kątem winietowania, aby dostosować techniki fotografowania i edycji w celu uzyskania jak najlepszej jakości obrazu. Wiedza na temat winietowania jest niezbędna dla profesjonalnych fotografów, którzy chcą świadomie kontrolować estetykę swoich prac, a także dla osób zajmujących się edycją zdjęć, które mogą stosować techniki retuszu, aby zredukować niepożądane efekty.

Pytanie 34

Który element aparatu cyfrowego jest bezpośrednio odpowiedzialny za rejestrację obrazu?

A. Procesor obrazu

B. Wizjer elektroniczny

C. Matryca światłoczuła

D. Karta pamięci

Matryca światłoczuła to kluczowy element aparatu cyfrowego, odpowiedzialny za konwersję światła padającego na nią na sygnał elektryczny, który następnie jest przetwarzany na obraz. W praktyce, matryca rejestruje różnice w natężeniu światła i koloru, a jej jakość bezpośrednio wpływa na ostateczny efekt fotografii. Wśród różnych typów matryc, takich jak CMOS czy CCD, matryce CMOS są obecnie bardziej powszechne ze względu na swoje niższe zużycie energii oraz lepszą integrację z elektroniką aparatu. Prawidłowy dobór matrycy oraz odpowiednie parametry, takie jak rozdzielczość, czułość ISO czy dynamiczny zakres, mają kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Warto także zauważyć, że matryca operuje w różnych warunkach oświetleniowych, dlatego umiejętność jej efektywnego wykorzystania to cenna umiejętność dla każdego fotografa. W związku z tym, dobrze jest inwestować czas w zrozumienie, jak działają różne typy matryc oraz jak można je optymalizować dla różnych sytuacji fotograficznych.

Pytanie 35

Aby zwiększyć głębię ostrości w tych samych warunkach oświetleniowych, które są ustalone przez czas ekspozycji 1/125 s oraz wartość przysłony f/5,6, jakie parametry powinny być ustawione w aparacie?

A. 1/250 s i f/4

B. 1/60 s i f/8

C. 1/15 s i f/11

D. 1/30 s i f/8

Odpowiedź 1/60 s i f/8 jest rzeczywiście trafna. Ustawienie f/8 daje nam większą głębię ostrości w porównaniu do f/5,6, co jest super ważne, zwłaszcza jeśli robimy zdjęcia krajobrazowe. Wiesz, przy f/8 ostrość obejmuje zarówno to, co blisko, jak i to, co daleko, co daje fajny efekt. Co do czasu naświetlania, zwiększenie go z 1/125 s na 1/60 s to dobry ruch, bo dłuższy czas da nam więcej światła, przez co zdjęcie nie wyjdzie za ciemne. Warto wiedzieć, że przy f/8 do f/11 obiektywy zazwyczaj dają najlepszą jakość, więc to też jest na plus. Zrozumienie, jak przysłona i czas naświetlania współpracują ze sobą, jest naprawdę kluczowe, jak chcesz uzyskać fajne efekty w zdjęciach.

Pytanie 36

Technika obrazowania computational photography polega na

A. zastosowaniu specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne

B. wykorzystaniu algorytmów cyfrowych do przetwarzania i łączenia wielu obrazów

C. fotografowaniu z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem

D. tworzeniu obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych

Zastosowanie specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne, to technika używana w tradycyjnej fotografii, ale nie jest to kluczowy element computational photography. Filtry te mają na celu poprawę jakości obrazu przez eliminację niepożądanych efektów optycznych, takich jak rozmycie kolorów na krawędziach. Jednak ten aspekt nie dotyczy algorytmów przetwarzania obrazów, które są fundamentem computational photography. Fotografowanie z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem, choć może być przydatne przy tworzeniu złożonych ujęć, nie definiuje techniki obrazowania jako takiej. Stosowanie statywów wpływa na stabilność zdjęcia, ale nie wiąże się bezpośrednio z zastosowaniem obliczeń cyfrowych do przetwarzania obrazów. Tworzenie obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych, to technika, która może być częścią computational photography, ale sama w sobie nie obejmuje całej gamy możliwości, jakie oferują algorytmy przetwarzające wiele obrazów. Kluczem do zrozumienia computational photography jest dostrzeżenie, że to nie tylko pojedyncze techniki, ale cała gama algorytmów i podejść, które łączą różne źródła danych, aby stworzyć bardziej zaawansowane i estetyczne obrazy. Błędem jest mylenie tradycyjnych technik optycznych z nowoczesnym podejściem do cyfrowego przetwarzania obrazów, co prowadzi do niepełnego zrozumienia tej innowacyjnej dziedziny fotografii.

Pytanie 37

Jakie urządzenie reguluje natężenie strumienia świetlnego wpadającego do wnętrza aparatu fotograficznego?

A. osłona na słońce

B. przysłona

C. lampa zewnętrzna

D. migawka

Przysłona to element aparatu fotograficznego, który reguluje wielkość otworu, przez który światło wpada do wnętrza urządzenia. Jej główną funkcją jest kontrola ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy, co ma bezpośredni wpływ na ekspozycję zdjęcia. Im większa wartość przysłony (np. f/2.8), tym większy otwór, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła, idealne w warunkach słabego oświetlenia. Z kolei mniejsza wartość przysłony (np. f/16) oznacza mniejszy otwór, co skutkuje zmniejszeniem ilości światła i zwiększeniem głębi ostrości. W praktyce, dobór odpowiedniej wartości przysłony jest kluczowy dla uzyskania pożądanej kompozycji zdjęcia oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu szczegółowości na różnych planach. Używając przysłony, fotografowie mogą także wpływać na efekt bokeh, czyli rozmycie tła, co jest szczególnie cenione w portretach. W standardach fotograficznych zaleca się przysługujące wartości przysłony do określonych sytuacji, co w pełni ilustruje jej znaczenie w procesie tworzenia obrazu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Aby zeskanować kolorowy oryginał na nieprzezroczystym, sztywnym podłożu o wysokiej gęstości optycznej elementów obrazu, należy wykorzystać skaner

A. bębnowy o dużej dynamice skanowania

B. płaski do oryginałów refleksyjnych o dużej dynamice skanowania

C. do filmów o małej dynamice skanowania

D. płaski do oryginałów refleksyjnych o małej dynamice skanowania

Wybór skanera płaskiego do oryginałów refleksyjnych o dużej dynamice skanowania jest odpowiedni, ponieważ tego typu skanery są zaprojektowane do uchwytywania szczegółów z oryginałów, które mają wysoką gęstość optyczną. Takie skanery wykorzystują technologię, która umożliwia im dokładne skanowanie kolorów oraz detali w zakresie dużej dynamiki, co jest kluczowe w pracy z dokumentami i materiałami barwnymi. Przykładowo, w przypadku skanowania dzieł sztuki lub zdjęć, gdzie oddanie nasycenia kolorów i subtelnych przejść tonalnych jest niezbędne, skaner płaski o dużej dynamice będzie w stanie zarejestrować wszystkie te detale. Standardy branżowe takie jak ISO 19264-1:2017 dotyczące skanowania obrazów podkreślają konieczność stosowania odpowiednich narzędzi, które minimalizują straty jakości, co dodatkowo uzasadnia wybór tego typu skanera. W praktyce, skanery te znajdują zastosowanie nie tylko w archiwizacji, ale również w reprodukcji materiałów drukowanych, co czyni je niezwykle wszechstronnymi narzędziami.

Pytanie 40

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. bromek srebra

B. chlorek srebra

C. azotan srebra

D. jodek srebra

Bromek srebra (AgBr) jest często stosowany w fotografii, jednak w kontekście druku solnego nie jest materiałem światłoczułym, który jest kluczowy dla tego procesu. Jodek srebra (AgI) również nie jest odpowiednią substancją w tym przypadku, mimo że ma swoje zastosowanie w innych technikach fotograficznych, takich jak niektóre rodzaje filmów. Azotan srebra (AgNO3) jest substancją chemiczną wykorzystywaną w różnych reakcjach, ale jako materiał światłoczuły w druku solnym nie ma zastosowania. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego materiału światłoczułego jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanych efektów w druku. Często zdarza się, że osoby, które mają ograniczone doświadczenie w druku słonecznym, mogą mylić różne związki srebra, nie dostrzegając różnic w ich właściwościach fotochemicznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczność materiałów światłoczułych polega nie tylko na ich reakcji na światło, ale także na ich zdolności do wytwarzania stabilnych obrazów po naświetleniu. Dlatego kluczowe jest korzystanie z chlorku srebra, który ma udowodnioną efektywność i jakość w kontekście druku solnego. Praktyka pokazuje, że wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do nieudanych prób uzyskania odbitek, które nie spełniają oczekiwań artystycznych i technicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej