Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 20:26
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 20:35

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Eliminacja zwierząt z populacji bez ingerencji człowieka nazywana jest selekcją

A. naturalną
B. masową
C. sztuczną
D. rodzinną
Selekcja naturalna to proces, który zachodzi w przyrodzie, polegający na eliminacji osobników mniej przystosowanych do danego środowiska. W wyniku tego procesu, osobniki najlepiej przystosowane mają większą szansę na przeżycie i rozmnażanie się, co prowadzi do przekazywania korzystnych cech genetycznych potomstwu. Selekcja naturalna jest kluczowym mechanizmem ewolucji, który pozwala na adaptację gatunków do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładem mogą być populacje zwierząt w zmieniającym się klimacie, gdzie osobniki lepiej przystosowane do nowych warunków mają przewagę. Zrozumienie selekcji naturalnej jest fundamentalne dla biologów, ekologów oraz specjalistów zajmujących się ochroną przyrody, ponieważ pozwala na lepsze przewidywanie skutków zmian w ekosystemach oraz skuteczniejsze prowadzenie działań ochronnych. Standardy ochrony przyrody zalecają uwzględnianie procesów naturalnych w zarządzaniu populacjami, co potwierdza znaczenie selekcji naturalnej w biologii i ekologii.

Pytanie 2

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. spermatogeneza
B. ejakulacja
C. heterospermia
D. bioasekuracja
Heterospermia to coś, co oznacza, że locha może być kryta przez kilka knurów podczas jednej rui. Z mojego doświadczenia wynika, że to może być całkiem ciekawe rozwiązanie w hodowli. Dzięki temu potomstwo może być bardziej różnorodne genetycznie, a to jest ważne, bo mamy wtedy większe szanse na uzyskanie pożądanych cech u zwierząt. W hodowli to już uznawane jest za nowoczesną metodę, która może pomóc lepiej zarządzać genotypem całego stada. Ale trzeba pamiętać, że wprowadzenie takiego systemu wymaga sporej kontroli nad zdrowiem i jakością nasienia, żeby nie ryzykować przenoszeniem chorób. Praktyki związane z heterospermią powinny być zgodne z tym, co zalecają organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt. Moim zdaniem, takie podejście może zwiększyć efektywność hodowli i poprawić dobrostan zwierząt, bo dajemy im lepsze geny do rozwoju.

Pytanie 3

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe
B. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe
C. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe
D. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe
Właściwy proces kiszenia paszy jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości pożywienia dla zwierząt, a jego skuteczność opiera się na kilku fundamentalnych czynnikach. Po pierwsze, wysoka zawartość cukru w roślinach sprzyja procesom fermentacyjnym, ponieważ cukry są głównym źródłem energii dla bakterii kwasu mlekowego, które dominują w procesie kiszenia. Obecność kwasu mlekowego jest z kolei kluczowa, gdyż działa on jako naturalny konserwant, obniżając pH paszy i hamując rozwój niepożądanych mikroorganizmów. Warunki beztlenowe są niezbędne, aby ograniczyć dostęp tlenu, co sprzyja wzrostowi korzystnych bakterii oraz minimalizuje ryzyko procesów gnilnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim doborze roślin do kiszenia oraz na kontrolowaniu warunków w procesie fermentacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji pasz. Efektywne kiszenie prowadzi do uzyskania paszy bogatej w składniki odżywcze, poprawiającej zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 4

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. U
B. R
C. E
D. P
Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.

Pytanie 5

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 5÷6 tygodni
B. 8÷9 tygodni
C. 3÷4 tygodni
D. 10÷12 tygodni
Kurczęta brojlery, znane ze swojej szybkiej przyrostu masy, są zwykle ubijane w wieku 5-6 tygodni. W tym okresie osiągają optymalną wagę, która zazwyczaj wynosi około 2,5-3 kg. Jest to zgodne z praktykami stosowanymi w nowoczesnych fermach drobiarskich, gdzie celem jest maksymalizacja efektywności produkcji oraz zapewnienie zdrowia zwierząt. Wiek uboju jest zatem kluczowy dla jakości mięsa, ponieważ młodsze ptaki mają bardziej delikatne mięso i lepsze walory smakowe. Ponadto, hodowcy stosują różne metody żywienia i zarządzania stadem, aby osiągnąć te wyniki, zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz normami Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zrozumienie cyklu życia kurcząt broilerów oraz optymalnych warunków ich chowu jest istotne nie tylko dla efektów ekonomicznych, ale także dla zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych na rynku.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. jęczmiennej
B. kukurydzianej
C. żytniej
D. pszennej
Śruta kukurydziana jest jednym z najczęściej stosowanych składników pasz dla tuczników ze względu na wysoką wartość energetyczną oraz obecność składników odżywczych, takich jak węglowodany. Jednakże, jej nadmiar w diecie tuczników może prowadzić do pogorszenia jakości słoniny. Zbyt wysoka ilość śruty kukurydzianej może wpływać na zwiększenie ogólnej zawartości tłuszczu, co w efekcie obniża jakość tuszy i mięsa. Wysoka koncentracja energii w diecie tuczników może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak odkładanie tłuszczu wewnętrznego oraz zmiana struktury i konsystencji tłuszczu, co przekłada się na jego jakość. W branży mięsnej rekomenduje się stosowanie zrównoważonej diety, która obejmuje różnorodne źródła białka i węglowodanów, aby zapewnić optymalne wyniki produkcyjne oraz jakość mięsa. Standardy jakości mięsa, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie.

Pytanie 8

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. zapewnienie dobrostanu
B. określenie hierarchii w stadzie
C. opieka nad młodym
D. zbilansowana dieta
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 9

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. młóto
B. makuchy
C. ekspelery
D. śruta poekstrakcyjna
Makuchy to produkt uboczny powstający podczas wyciskania oleju rzepakowego metodą na zimno. Charakteryzują się one zawartością białka w zakresie 30-34% oraz tłuszczu w przedziale 9-13%. Działają jako wartościowy składnik pasz dla zwierząt gospodarskich, szczególnie dla bydła i trzody chlewnej, ze względu na wysoką zawartość białka roślinnego. W praktyce, makuchy są wykorzystywane w produkcji pasz pełnoporcjowych oraz jako dodatek do pasz konwencjonalnych, co przyczynia się do poprawy wartości odżywczej diety zwierząt. W branży paszowej ważne jest, aby stosować wysokiej jakości surowce, dlatego makuchy powinny pochodzić z certyfikowanych producentów. Ponadto, ze względu na ich właściwości, makuchy są również przedmiotem badań nad ich wpływem na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą i normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Wzrost zainteresowania paszami pochodzenia roślinnego sprzyja ich wykorzystaniu w zrównoważonej produkcji zwierzęcej, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.

Pytanie 10

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. limousine
B. belgijska błękitno-biała
C. hereford
D. aberdeen angus
Jak się wybiera rasy bydła, to ważne jest, żeby rozumieć, że każda rasa ma swoje specyficzne cechy i to wpływa na metody chowu. Na przykład, Aberdeen Angus jest znany z fajnego mięsa i łagodnego temperamentu, więc często się go używa w ekologii. Limousine też ma niezłe właściwości mięsne, jest łatwy w hodowli i dość odporny na choroby. A Hereford to już kompletny hit, bo super nadaje się do naturalnego chowu, zwłaszcza na pastwiska. Wybierając te rasy w ekologii, bierze się pod uwagę, że są dobrze przystosowane do lokalnych warunków i mają naturalne predyspozycje do dobrostanu. Czasami jednak można nie zrozumieć, czemu niektóre rasy, jak belgijska błękitno-biała, nie nadają się do ekologii i można przez to wyciągać złe wnioski. Często hodowcy myślą tylko o wydajności, zapominając o zdrowiu i dobrostanie zwierząt. Dlatego warto pamiętać, że wybór rasy powinien chodzić nie tylko o wydajność, ale także o potrzeby zwierząt i wymogi ekologiczne, bo to ważne dla zrównoważonego rozwoju hodowli.

Pytanie 11

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wycinaniu
B. wypalaniu
C. wytrawianiu środkiem chemicznym
D. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu
Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.

Pytanie 12

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Śruta jęczmienna
B. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa
C. Wysłodki buraczane
D. Kiszonka z kukurydzy
Śruta poekstrakcyjna rzepakowa jest uznawana za wysokobiałkowy składnik pasz dla zwierząt, ponieważ jej zawartość białka wynosi przeciętnie około 36-38%. Jest to produkt uboczny powstający w wyniku ekstrakcji oleju z nasion rzepaku, co sprawia, że poza białkiem dostarcza również cennych aminokwasów, które są istotne dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku zwierząt ruminujących, takich jak bydło, śruta ta może być stosowana jako dodatek do paszy w celu zwiększenia wartości odżywczej diety i poprawy produkcji mleka oraz przyrostów masy ciała. W praktyce, jej zastosowanie w mieszankach paszowych powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi bilansowania pasz, tak aby zapewnić odpowiedni stosunek białka i energii. Dodatkowo, stosowanie wysokobiałkowych pasz, takich jak śruta poekstrakcyjna rzepakowa, jest również zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w przemyśle paszowym, ponieważ rzepak jest uprawą, która może być produkowana lokalnie, zmniejszając tym samym ślad węglowy związany z transportem pasz.

Pytanie 13

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. ministra ochrony zdrowia
B. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo
C. głównego weterynarza
D. powiatowego weterynarza
Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 14

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 stycznia
B. 15 lutego
C. 15 marca
D. 15 lipca
Odpowiedź 15 marca jest jak najbardziej okej, bo ciąża kozy trwa około 150 dni, czyli jakieś pięć miesięcy. Jeśli liczymy od 15 października, dodajemy te 150 dni i wychodzi nam właśnie 15 marca jako dzień porodu. W hodowli kóz dobrze jest znać dokładny termin porodu, bo można wtedy lepiej zapewnić opiekę nad zwierzęciem i przygotować wszystko, jak jedzenie, miejsce na poród czy opiekę nad maluchami. Zrozumienie, jak działa cykl reprodukcyjny w hodowli, ma ogromne znaczenie dla każdego hodowcy i pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt oraz całym stadem, zgodnie z tym, co zalecają najlepsi w branży.

Pytanie 15

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. INRA
B. TMR
C. PMR
D. DLG
TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia, który zapewnia krowom o wysokiej wydajności mlecznej zrównoważoną i kompleksową dietę. Mieszanka ta jest starannie przygotowywana, aby zawierała wszystkie niezbędne składniki odżywcze, takie jak białko, węglowodany, witaminy oraz minerały, w odpowiednich proporcjach. Dzięki precyzyjnemu odważaniu i dokładnemu mieszaniu, TMR pozwala na lepsze wykorzystanie paszy przez bydło, co przekłada się na większą produkcję mleka oraz poprawę ogólnego stanu zdrowia zwierząt. Przykładem zastosowania TMR może być stosowanie nowoczesnych mieszalników paszowych, które automatyzują proces przygotowania mieszanki, zapewniając jednocześnie spójność i jakość. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, wdrożenie systemu TMR w hodowli krów mlecznych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz redukcji kosztów związanych z żywieniem, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw mleczarskich.

Pytanie 16

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 12 sztuk
B. 15 sztuk
C. 20 sztuk
D. 9 sztuk
Odpowiedzi 20 sztuk, 12 sztuk oraz 9 sztuk są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących przelotowości i średniorocznego stanu jałówek cielnych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 20 sztuk sugeruje, że cały rok wszystkie zwierzęta byłyby obecne w stadzie, co jest mało prawdopodobne z uwagi na naturalne procesy hodowlane, takie jak sprzedaż, ubytki zdrowotne czy zmiany w grupie. Druga odpowiedź, 12 sztuk, może wynikać z mylnego obliczenia ubytków, jednak w rzeczywistości taki stan byłby trudny do osiągnięcia w grupie jałówek cielnych, które są zazwyczaj utrzymywane w większych liczbach. Odpowiedź 9 sztuk wskazuje na zbyt dużą redukcję stanu zwierząt, co również nie jest zgodne z praktyką hodowlaną. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych aspektów takich jak dynamika grupy, przyrosty oraz naturalne straty, które są integralną częścią procesu hodowli. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne, ponieważ błędne wyobrażenia na temat przelotowości mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania stadem, co w dłuższej perspektywie wpłynie na efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt.

Pytanie 17

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. owsików.
B. włośni.
C. nicieni.
D. salmonelli.
Pomimo że odpowiedzi takie jak "nicienie", "salmonella" i "owsiki" mogą wydawać się sensowne, nie odnoszą się bezpośrednio do wymogów dotyczących badania mięsa tucznika przed sprzedażą. Nicienie są ogólnym terminem odnoszącym się do różnych robaków obłych, które mogą zarażać zwierzęta, ale nie stanowią one głównego zagrożenia w kontekście przetwórstwa mięsa wieprzowego. Z kolei salmonella, będąca bakterią odpowiedzialną za zatrucia pokarmowe, jest istotnym zagrożeniem, jednak nie jest wymagana przed sprzedażą mięsa tucznika, ponieważ konserwacja i odpowiednie gotowanie mięsa eliminują ryzyko jej obecności. Owsiki, z drugiej strony, są pasożytami, które najczęściej dotyczą ludzi, a nie zwierząt hodowlanych, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście mięsa wieprzowego. Właściwe zrozumienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności jest kluczowe; niestety, błędna interpretacja związana z innymi typami pasożytów, które nie są regulowane w kontekście uboju tucznika, może prowadzić do niepełnej oceny ryzyka. Dlatego istotne jest, aby skupiać się na konkretnej wiedzy dotyczącej zdrowia zwierząt i przepisów sanitarno-epidemiologicznych, co pozwoli uniknąć mylnych wniosków oraz zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 18

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. krzywicy
B. anemii
C. parakeratozie
D. kanibalizmowi
Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. bar.
B. herc.
C. luks.
D. decybel.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 21

Wysoka zawartość białka w podawanej paszy, podwyższona temperatura w obiekcie inwentarskim oraz zbyt rzadkie oczyszczanie kojców przyspiesza uwalnianie do środowiska

A. metanu
B. amoniaku
C. tlenku węgla
D. dwutlenku węgla
Amoniak jest gazem powstającym głównie w wyniku rozkładu azotowych składników paszy, zwłaszcza białka. Wysoka koncentracja białka w diecie zwierząt hodowlanych przyczynia się do zwiększonego wydzielania azotu w odchodach, co prowadzi do emisji amoniaku. Wysoka temperatura w budynku inwentarskim sprzyja procesom biologicznym, które przyspieszają rozkład organiczny odchodów, co skutkuje uwolnieniem amoniaku do atmosfery. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego poziomu białka w paszy oraz regularne usuwanie odchodów, aby zminimalizować emisję amoniaku. Właściwe zarządzanie odpadami organicznymi, np. poprzez ich kompostowanie czy fermentację, może ograniczyć emisję amoniaku, a tym samym wpływ na środowisko. Dodatkowo, stosowanie systemów wentylacyjnych w budynkach inwentarskich ma na celu redukcję stężenia amoniaku, co poprawia warunki życia zwierząt i zdrowie ludzi.

Pytanie 22

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 19-21°C
B. 12-14°C
C. 15-18°C
D. 22-25°C
Optymalna temperatura przechowywania biistrów z nasieniem knura wynosi 15-18°C, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie inseminacji zwierząt. Utrzymywanie nasienia w tej temperaturze jest kluczowe dla zachowania jego jakości i żywotności plemników. Wartości te są stosowane w praktyce i są zgodne z normami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz innymi standardami branżowymi, które określają najlepsze praktyki w przechowywaniu materiału biologicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest szczególnie ważne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do zamarzania i uszkodzenia komórek plemnikowych, podczas gdy zbyt wysoka temperatura może przyczynić się do ich degradacji. W praktyce, w przypadku przechowywania nasienia w urządzeniach takich jak coolery czy in vitro, regularne monitorowanie temperatury jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki. Ponadto, należy uwzględnić czas przechowywania, gdyż im dłużej nasienie jest przechowywane, tym bardziej istotne staje się precyzyjne kontrolowanie warunków, aby maksymalizować jego zdolność do zapłodnienia. Przykładowo, w przypadku nasienia knura, stosowanie procedur przechowywania zgodnych z tym zakresem temperaturowym zapewnia nie tylko lepsze wyniki hodowlane, ale również przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 3 lata
B. 1 rok
C. 5 lat
D. 2 lata
Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, podmiot świadczący usługi inseminacji zwierząt ma obowiązek przechowywania dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania przez okres co najmniej 5 lat. Taki wymóg jest uzasadniony koniecznością monitorowania zdrowia i wydajności reprodukcyjnej zwierząt, a także dla celów ewentualnych kontroli weterynaryjnych lub audytów. Przechowywanie kopii zaświadczenia umożliwia również identyfikację zwierząt oraz śledzenie historii ich inseminacji, co jest istotne w zarządzaniu stadami bydła. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przenoszone drogą płciową, dostęp do tych informacji pozwala na szybsze zareagowanie i wdrożenie odpowiednich działań. Dobre praktyki w branży weterynaryjnej oraz rolniczej podkreślają znaczenie dokumentacji w kontekście odpowiedzialności i transparentności w obrębie procesów inseminacyjnych. Warto również zaznaczyć, że przechowywanie takich danych wspiera działania związane z bioasekuracją oraz zapewnia bezpieczeństwo zootechniczne w hodowli zwierząt.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Zjawiskiem nietypowym dla behawioryzmu krów jest sytuacja, gdy

A. w grupie krów występuje hierarchia społeczna
B. każda krowa posiada indywidualny dystans osobisty
C. krowa o dominującej pozycji w grupie rozpoczyna żerowanie, inne podążają za nią
D. krowa żeruje w sąsiedztwie swoich odchodów
Krowy, jako zwierzęta stadne, wykazują różnorodne zachowania społeczne, w tym hierarchię i dystans osobniczy. Jednak sytuacja, w której krowa pasie się w pobliżu własnych odchodów, jest nietypowa i niezgodna z ich naturalnymi instynktami. Krowy, podobnie jak inne zwierzęta roślinożerne, zazwyczaj unikają obszarów, gdzie mogłyby znaleźć się ich odchody, gdyż mogą one być źródłem patogenów i zanieczyszczeń. W praktyce, dobrze zorganizowane systemy hodowli bydła stosują zasady bioasekuracji, aby zapewnić zdrowie zwierząt, co obejmuje ograniczenie kontaktu zwierząt z ich odchodami. Przykładowo, w nowoczesnych oborach stosuje się systemy wentylacji oraz odpowiednie zagospodarowanie przestrzeni, aby zapobiec zanieczyszczeniom. Zrozumienie tego zachowania krów ma znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt oraz poprawy dobrostanu bydła, co jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak World Organisation for Animal Health (OIE).

Pytanie 27

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. anemometr
B. wakuometr
C. higrometr
D. termometr
Anemometr jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru prędkości powietrza, a jego zastosowanie w pomieszczeniach inwentarskich jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków hodowlanych. Właściwy przepływ powietrza ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierząt, ich komfort oraz wydajność produkcyjną. Stosowanie anemometrów pozwala na monitorowanie i dostosowywanie warunków mikroklimatycznych w obiektach takich jak obory czy kurniki. Na przykład, w przypadku zbyt niskiej prędkości powietrza, może dojść do akumulacji amoniaku, co negatywnie wpływa na układ oddechowy zwierząt. W praktyce, anemometry mogą być używane do oceny efektywności systemów wentylacyjnych, co jest zgodne z normami dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Warto również zauważyć, że dostępne są różne typy anemometrów, takie jak anemometry wirnikowe czy cieplne, które mogą być używane w zależności od specyficznych potrzeb pomiarowych oraz warunków panujących w pomieszczeniu inwentarskim.

Pytanie 28

Jaką rasę owiec zaleca się w ekologicznych gospodarstwach?

A. świniarka
B. czarnogłówka
C. wschodniofryzyjska
D. wrzosówka
Świniarka nie jest rasą owiec, lecz to określenie może odnosić się do hodowli świń. W kontekście gospodarstwa ekologicznego, hodowla świń wymaga zupełnie innych praktyk niż hodowla owiec. Przykładowo, świnie mają różne wymagania żywieniowe i zdrowotne, które nie będą skuteczne w przypadku owiec. Wrzosówka to rasa owiec, ale nie jest powszechnie uznawana za rasę mięsną o wysokiej wydajności. Jej głównym atutem jest produkcja wełny, co czyni ją mniej odpowiednią do gospodarstw, które koncentrują się na produkcji mięsa. Wschodniofryzyjska rasa owiec również kładzie nacisk na produkcję mleka, co nie jest zgodne z celem uzyskania mięsa w gospodarstwie ekologicznym. Wybór niewłaściwych ras może prowadzić do nieoptymalnych wyników finansowych oraz trudności w realizacji celów ekologicznych. Typowe błędy w myśleniu obejmują niedostateczne zrozumienie różnic między rasami, co może skutkować wyborem zwierząt nieprzystosowanych do warunków ekologicznych. Zrozumienie właściwości ras i ich zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu ekologicznymi gospodarstwami, co podkreśla znaczenie dobrze przemyślanej strategii hodowlanej.

Pytanie 29

Oblicz roczne zapotrzebowanie na kukurydzę, która jest komponentem podanej mieszanki treściwej dla krów mlecznych. Stan średnioroczny krów w gospodarstwie wynosi 35 szt. Średnia dzienna dawka mieszanki 2 kg/szt.

Składnik mieszanki (%)
Śruta owsiana 40%
Śruta jęczmienna 20%
Śruta kukurydziana 20%
Otręby pszenne 14%
Mieszanka mineralna 5%
Sól pastewna 1%

A. 5,10 t
B. 0,22 t
C. 0,51 t
D. 25,50 t
Aby obliczyć roczne zapotrzebowanie na kukurydzę w mieszance treściwej dla krów mlecznych, musimy uwzględnić kilka kluczowych parametrów. Średnia dzienna dawka mieszanki wynosi 2 kg na jedną krowę, a stan średnioroczny krów w gospodarstwie to 35 sztuk. W ciągu roku mamy 365 dni, co oznacza, że całkowita ilość mieszanki potrzebna dla 35 krów wynosi: 2 kg x 35 krów x 365 dni = 25 550 kg. Ponieważ zapotrzebowanie dotyczy tylko kukurydzy jako składnika mieszanki, ważne jest, aby określić procentowy udział kukurydzy w tej mieszance. Przy założeniu, że kukurydza stanowi 20% mieszanki (co jest typowe w wielu praktykach hodowlanych), roczne zapotrzebowanie na kukurydzę wynosi: 25 550 kg x 20% = 5 110 kg, co odpowiada 5,10 tonom. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia bydła, co pozwala na optymalizację kosztów pasz i zapewnienie odpowiednich wartości odżywczych dla zwierząt.

Pytanie 30

Aby zwiększyć jakość wołowiny pozyskiwanej z stad krów mlecznych, przeprowadza się krzyżowanie między tymi krowami a buhajami ras mięsnych. W tym procesie wykorzystuje się buhaja rasy

A. Hereford
B. Angler
C. Jersey
D. Ayrshire
Wybór buhaja rasy Hereford do krzyżowania z krów mlecznych jest uzasadniony ze względu na jego korzystne cechy jakościowe mięsa. Hereford to rasa, która charakteryzuje się dużą wydajnością mięsną oraz doskonałą jakością wołowiny. Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami rasy Hereford prowadzi do poprawy cech jakościowych uzyskiwanego mięsa, w tym jego marmurkowatości i smaku, co jest szczególnie cenione na rynku. Rasa ta jest znana z wysokiej wydajności przyrostów masy ciała oraz dobrego wykorzystania paszy, co czyni ją idealnym partnerem w procesie krzyżowania. Przykładowo, w praktyce hodowlanej krzyżowanie krów rasy Holsztyńskiej z buhajami Hereford prowadzi do uzyskania cieląt, które łączą w sobie cechy mleczności matki oraz doskonałe cechy mięsne ojca. Tego rodzaju praktyki są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli bydła oraz przyczyniają się do zwiększenia opłacalności produkcji wołowiny w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 31

Aby uzupełnić wapń w diecie kur niosek, należy zastosować

A. probiotyki
B. sól pastewną
C. kredę pastewną
D. karotenoidy
Kreda pastewna jest naturalnym źródłem wapnia, które jest niezbędne dla zdrowia kur niosek, szczególnie w okresie intensywnego znoszenia jaj. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesie mineralizacji skorupy jaja, co wpływa na jej jakość i wytrzymałość. Uzupełnianie diety kur o kredę pastewną zapewnia optymalny poziom wapnia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia drobiu. W praktyce, stosowanie kredy pastewnej jako suplementu diety jest powszechną praktyką, której celem jest zapobieganie problemom zdrowotnym takim jak kruchość skorupy jaj, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Dobrze zbilansowana dieta, wzbogacona w minerały, jest kluczowa dla efektywnej produkcji jaj, a kreda pastewna jest jednym z najważniejszych składników, które powinny znajdować się w diecie kur niosek. Warto również pamiętać, że odpowiedni poziom wapnia wpływa nie tylko na jakość jaj, ale również na ogólny stan zdrowia ptaków, co podkreśla znaczenie stosowania kredy w hodowli drobiu.

Pytanie 32

Czym jest cross compliance?

A. zasady wzajemnej zgodności
B. kodeks dobrej praktyki rolniczej
C. dobrostan zwierząt
D. właściwa kultura rolnicza
Zasady wzajemnej zgodności, znane jako cross compliance, to ramy regulacyjne wprowadzone w Unii Europejskiej, które mają na celu zapewnienie, że rolnicy przestrzegają określonych standardów związanych z ochroną środowiska, zdrowiem publicznym oraz dobrostanem zwierząt w zamian za wsparcie finansowe. Te zasady są kluczowe, ponieważ łączą kwestie środowiskowe z polityką rolną, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi w sektorze rolnym. Przykładem zastosowania zasad wzajemnej zgodności jest wymóg, aby rolnicy stosowali odpowiednie praktyki ochrony gleby, takie jak rotacja upraw, aby ograniczyć erozję i utrzymać zdrowie gleb. Również, zgodnie z zasadami, muszą oni przestrzegać norm dotyczących użycia pestycydów oraz nawozów, co ma na celu minimalizację negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Dostosowanie się do tych zasad nie tylko pozwala na uzyskanie dotacji, ale również wpływa na poprawę wizerunku gospodarstw rolnych, które stają się bardziej odpowiedzialne wobec społeczeństwa i przyrody. Ponadto, przestrzeganie zasad wzajemnej zgodności jest również elementem budowania zaufania między rolnikami a konsumentami, co jest niezbędne dla przyszłości sektora rolno-spożywczego.

Pytanie 33

Co zaliczamy do produktów wytwarzanych przez pszczoły?

A. pierzga
B. smuszka
C. kumys
D. bundz
Pierzga jest produktem pszczelarskim, który powstaje z pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły oraz enzymów i substancji odżywczych, które pszczoły dodają podczas przetwarzania. Jest niezwykle cennym źródłem białka, witamin, minerałów oraz kwasów tłuszczowych. W pszczelarstwie pełni kluczową rolę jako pokarm dla młodych pszczół, co wpływa na ich rozwój i zdrowie całej kolonii. Pierzga jest używana także w medycynie naturalnej i suplementach diety ze względu na swoje właściwości wzmacniające odporność, regeneracyjne oraz wspomagające pracę układu pokarmowego. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami jakości dla produktów pszczelarskich, pierzga powinna być starannie przetwarzana i przechowywana, aby zachować swoje wartości odżywcze, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży pszczelarskiej.

Pytanie 34

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. świni
B. kotków
C. suk
D. owcy
Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.

Pytanie 35

Zgłoszenie zakupu cielęcia do ARiMR powinno nastąpić w jakim terminie?

A. 30 dni od daty zakupu
B. 3 dni od daty zakupu
C. 14 dni od daty zakupu
D. 7 dni od daty zakupu
Zgłoszenie zakupu cielęcia do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w terminie 7 dni od daty zakupu jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi wsparcia rolników, termin ten ma na celu zapewnienie odpowiedniej dokumentacji i monitorowania obrotu zwierzętami, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego i bioasekuracji. W praktyce, rolnik, który dokonuje zakupu cielęcia, powinien jak najszybciej zgłosić tę transakcję, aby uniknąć ewentualnych konsekwencji prawnych i finansowych, takich jak kary administracyjne. Ponadto, szybkie zgłoszenie zakupu umożliwia ARiMR śledzenie populacji zwierząt i ich zdrowia, co jest niezbędne do realizacji programów wsparcia i monitorowania chorób zwierzęcych. Warto także pamiętać, że zgłoszenie to może być realizowane elektronicznie, co usprawnia cały proces oraz zapewnia większą dokładność danych.

Pytanie 36

Wskaż rodzaj paszy używanej w końcowym etapie tuczu gęsi?

A. Ziarno owsa
B. Siemię lniane
C. Nasiona bobiku
D. Nasiona rzepaku
Ziarno owsa jest jedną z najczęściej stosowanych pasz w ostatnim okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Owies charakteryzuje się wysoką zawartością błonnika, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego ptaków. Dodatkowo, owies jest źródłem dobrze przyswajalnych węglowodanów, a także białka roślinnego, co przekłada się na zdrowy przyrost masy ciała gęsi. Praktyczne zastosowanie owsa w diecie gęsi polega na jego podawaniu w formie całych ziaren lub jako składnika mieszanki paszowej, co pozwala na lepsze wykorzystanie jego wartości odżywczych. W branży drobiarskiej zaleca się stosowanie owsa w połączeniu z innymi składnikami, takimi jak białko sojowe czy śruty zbożowe, w celu zapewnienia zbilansowanej diety. Warto również zauważyć, że owies ma korzystny wpływ na jakość mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów.

Pytanie 37

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. koni
B. świń
C. indyków
D. bydła
Stosowanie mocznika w żywieniu świń, indyków czy koni jest niewłaściwe i może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Świnie mają inną fizjologię trawienia białka i nie są w stanie efektywnie wykorzystać mocznika jako źródła azotu. Ich dieta powinna być oparta na pełnowartościowych białkach, takich jak soja czy śruty rzepakowe, które dostarczają aminokwasów niezbędnych do prawidłowego wzrostu i rozwoju. W przypadku indyków, podobnie jak u świń, dodatek mocznika może prowadzić do zaburzeń metabolicznych oraz obniżenia jakości mięsa. Koni z kolei, będących zwierzętami roślinożernymi, nie są przystosowane do trawienia mocznika, a jego podawanie może skutkować kolką lub innymi problemami trawiennymi. Dobrą praktyką jest unikanie wprowadzania do diety tych zwierząt substancji, które nie są zgodne z ich naturalnym sposobem odżywiania. Kluczowe jest, aby zapewnić im odpowiednie proporcje składników odżywczych, dostosowane do ich potrzeb, bowiem nieprawidłowe żywienie może prowadzić do obniżenia wydajności produkcji oraz wzrostu ryzyka chorób.

Pytanie 38

Wysoka zawartość mocznika w mleku krowim wskazuje na błąd w żywieniu związany z

A. nadmiarem węglowodanów w paszy
B. niedoborem białka w paszy
C. nadmiarem białka w paszy
D. niedoborem węglowodanów w paszy
Wysoki poziom mocznika w mleku krowim jest wskaźnikiem nadmiaru białka w diecie krów. Mocznik jest produktem ubocznym metabolizmu białek, a jego nadmiar w organizmie zwierzęcia często wynika z zbyt dużej podaży białka w paszy. Zgodnie z zasadami racjonowania paszy, maksymalne wykorzystanie białka w diecie krów mlecznych powinno oscylować w granicach 16-18% całkowitej masy paszy. Przekroczenie tej wartości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania białka, co skutkuje jego nadmiarem w organizmie oraz wzrostem poziomu mocznika w mleku. Przykładowo, jeśli krowy są karmione paszą o wysokiej zawartości białka, a ich potrzeby na białko są już zaspokojone, nadmiar tego składnika nie jest wykorzystywany, co prowadzi do jego konwersji w mocznik. Dlatego istotne jest przeprowadzanie regularnych analiz składu paszy oraz monitorowanie poziomu mocznika w mleku, co pozwala na skuteczniejszą kontrolę dietetyczną i unikanie kosztownych błędów żywieniowych.

Pytanie 39

Błoną surowiczą, która otacza jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz większość znajdujących się w nich narządów, jest

A. otrzewna
B. przepona
C. osierdzie
D. opłucna
Otrzewna jest błoną surowiczą, która wyściela jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz otacza większość narządów w tych jamach. Jest kluczowym elementem w anatomii człowieka, pełniącym funkcje ochronne i wspierające. Otrzewna dzieli się na dwie części: otrzewną parietalną, która pokrywa wnętrze jamy brzusznej oraz otrzewną visceralną, która oplata narządy wewnętrzne, takie jak żołądek, jelita, wątroba czy nerki. Ta struktura nie tylko stanowi barierę mechaniczną, ale również odgrywa rolę w regulacji procesów metabolicznych, transportując substancje odżywcze i odpady. W praktyce medycznej, znajomość otrzewnej jest istotna w kontekście operacji brzusznych, diagnostyki chorób jamy brzusznej, a także w przypadku zapaleń otrzewnej, które mogą wystąpić w wyniku urazów czy infekcji. W kontekście dobrej praktyki chirurgicznej, zrozumienie anatomii otrzewnej pomaga w podejmowaniu odpowiednich decyzji klinicznych oraz minimalizowaniu ryzyka powikłań. Dlatego też, prawidłowa identyfikacja otrzewnej jako błony surowiczej w jamie brzusznej i miednicznej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko anatomii, ale także patofizjologii różnych stanów chorobowych.

Pytanie 40

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Pudel
B. Yorkshire terrier
C. Grzywacz chiński
D. Maltańczyk
Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.