Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 17:23
Data zakończenia: 4 maja 2025 17:39

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie będzie zapotrzebowanie na tkaninę w groszki o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia spódnicy podstawowej o długości 70 cm, dla klientki o obwodzie bioder wynoszącym 96 cm?

A. 70 cm

B. 77 cm

C. 154 cm

D. 140 cm

Odpowiedź 77 cm jest poprawna, ponieważ uwzględnia zarówno długość spódnicy, jak i potrzebną szerokość tkaniny na obwód bioder. Przy szerokości tkaniny wynoszącej 150 cm, niezbędne jest obliczenie, ile tkaniny potrzeba na spódnicę. Długość spódnicy wynosi 70 cm, jednak nie możemy zapomnieć o zapasach na szwy oraz ewentualne marszczenia. Typowo, aby uzyskać odpowiednią objętość dla bioder, należy dodać co najmniej 7 cm na szwy i zapasy. Dlatego całkowita długość tkaniny potrzebnej na spódnicę wynosi 70 cm + 7 cm = 77 cm. W przypadku tkanin o szerokości 150 cm, taki wymiar pozwala na efektywne wykorzystanie materiału, co jest zgodne z zasadami optymalizacji wykorzystania tkaniny w krawiectwie. W praktyce także można wykorzystać tę wiedzę przy planowaniu zakupów tkanin, aby uniknąć marnotrawstwa i oszczędzić koszty produkcji. W przypadku większych obwodów bioder, zasady pozostają podobne, jednak długość tkaniny może się zmieniać w zależności od stylu i kroju spódnicy.

Pytanie 2

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZTv, ZKo, obt

B. ZTv, ZUo, ZKo

C. ZWo, ZTv, ot

D. obt, ot

Odpowiedź obt, ot jest prawidłowa, ponieważ w procesie przeróbki spódnicy z fałdami na spódnicę prostą kluczowe jest poznanie wymiarów obwodu talii (ot) oraz obwodu bioder (obt). Obwód talii jest niezbędny do odpowiedniego dopasowania spódnicy, a obwód bioder do zapewnienia właściwej swobody ruchów w biodrach. W przypadku spódnic z fałdami, które zazwyczaj mają większą objętość, zmiana na prostą wymaga precyzyjnego przeliczenia tych wymiarów, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych i komfortu noszenia. W praktyce, podczas szycia, warto również uwzględnić zapasy materiału na szwy oraz ewentualne korekty. Zastosowanie tych wymiarów jest zgodne z dobrą praktyką krawiecką, która polega na dokładnym pomiarze sylwetki klienta lub osoby, dla której wykonywana jest odzież, co pozwala na idealne dopasowanie i satysfakcję z noszenia odzieży.

Pytanie 3

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. kryzę

B. godety

C. wolant

D. baskinkę

Baskinka, wolant oraz kryza to różne techniki i elementy odzieżowe, które nie nadają się do poszerzenia dolnej części sukni princeski. Baskinka jest to dodatkowy pas materiału, który przeważnie wszywany jest w talii sukienki, przyczyniając się do podkreślenia sylwetki, ale nie ma zastosowania w zakresie poszerzenia dolnej części. Wolant natomiast to marszczony lub falbaniasty element, który może być wszyty w kilku miejscach sukni, lecz jego funkcja głównie skupia się na dekoracyjności, a nie na modyfikacji kształtu dolnej części. Kryza to z kolei ozdobny element, który ma na celu podkreślenie szyi lub dekoltu i również nie nadaje się do poszerzania dolnej części sukien. Większość błędów myślowych prowadzących do wyboru tych odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych elementów odzieżowych. W kontekście konstrukcji sukni, kluczowe jest zrozumienie, że poszerzenie dołu wymaga dodania materiału w sposób, który zapewni nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność. Godety są jedynym rozwiązaniem, które spełnia te warunki, w przeciwieństwie do pozostałych odpowiedzi, które są nieadekwatne do zadania.

Pytanie 4

Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał

A. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski

B. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym

C. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym

D. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę

Rękawówka to bardzo ważny materiał, szczególnie gdy mówimy o wykańczaniu rękawów w męskich marynarkach. Tkanina z jedwabiu wiskozowego o atłasowym splocie i w biało-czarne paski to naprawdę fajny wybór, bo wygląda elegancko, a do tego jest funkcjonalna. Atłasowy splot sprawia, że materiał jest gładki i przyjemny w dotyku, co ma spore znaczenie w formalnych ciuchach. Wiskoza, jako włókno syntetyczne, dobrze odprowadza ciepło i wilgoć, więc noszenie takiej marynarki będzie komfortowe. Pasiaste wzory dodają całości trochę stylu, co moim zdaniem jest super w męskiej modzie. W branży odzieżowej to standard, żeby używać dobrych jakościowo materiałów, więc w tym przypadku wszystko gra i odpowiedź jest jak najbardziej poprawna.

Pytanie 5

Do przyszywania guzików należy wykorzystać specjalną maszynę szyjącą, która używa ściegu

A. pokrywającego.

B. prostego.

C. obrzucającego.

D. zygzaka.

Odpowiedź zygzakowym jest prawidłowa, ponieważ przy przyszywaniu guzików kluczowe jest zastosowanie ściegu, który zapewni odpowiednią elastyczność i trwałość. Ścieg zygzakowy, wykonany na maszynie do szycia, przyciąga tkaninę w różnych kierunkach, co sprawia, że guzik jest mocno przymocowany, a jednocześnie pozwala na pewne ruchy materiału. Przykładowo, w odzieży roboczej lub sportowej, gdzie wymagana jest większa odporność na rozdarcia, ścieg zygzakowy gwarantuje, że guzik nie odpadnie nawet przy intensywnym użytkowaniu. Dodatkowo, ścieg ten stosuje się w sytuacjach, gdy tkanina jest elastyczna, co jest typowe dla materiałów takich jak jersey czy lycra. Stosowanie ściegu zygzakowego jest zalecane według standardów branżowych, takich jak ISO 4916:1991, które dotyczą technik szycia, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym szyciu.

Pytanie 6

Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie

A. pogłębić szew podkroju krocza

B. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym

C. wszyć klin w szwie wewnętrznym

D. poszerzyć w szwie bocznym

Wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym to najskuteczniejszy sposób na poszerzenie spodni w pasie, ponieważ ten szew znajduje się w obszarze, gdzie materiał jest najbardziej rozciągliwy i elastyczny. W praktyce, polega to na odszukaniu szwu siedzeniowego, który jest z reguły mniej napięty, co pozwala na uzyskanie dodatkowej przestrzeni. Wypuszczenie zapasu pozwala na zastosowanie istniejącego materiału, co jest korzystne dla estetyki i zachowania oryginalnej konstrukcji spodni. Warto pamiętać, że przed przystąpieniem do pracy należy dokładnie zmierzyć szerokość pasa oraz upewnić się, że materiał ma wystarczający zapas. W branży krawieckiej powszechnie akceptuje się technikę wypuszczania zapasu jako standardową praktykę, co zapewnia użytkownikowi komfort oraz odpowiednie dopasowanie. Dodatkowo, ważne jest, aby po zakończeniu pracy sprawdzić, czy wszystkie szwy są odpowiednio wykończone, aby uniknąć nieestetycznych efektów końcowych oraz potencjalnych uszkodzeń materiału.

Pytanie 7

Przy obliczaniu ilości tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m potrzebnej do uszycia klasycznego damskiego spodnium, należy wziąć pod uwagę

A. 2x długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

B. długość marynarki, długość rękawa, 2x długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

C. długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

D. długość marynarki, 2x długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

Poprawna odpowiedź wskazuje, że do obliczenia normy zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m niezbędne jest uwzględnienie długości marynarki, długości rękawa, długości spodni oraz dodanie 10% na szwy i podwinięcia. W praktyce, długość marynarki oraz długości rękawów mają istotny wpływ na całkowity wymiar materiału, jaki będzie potrzebny do uszycia odzieży. Dodatek 10% na szwy i podwinięcia jest standardem w branży odzieżowej, ponieważ zawsze istnieje ryzyko niewielkich odchyleń w wymiarach podczas szycia, a także możliwość błędów w cięciu materiału. Przykładowo, jeśli długość marynarki wynosi 65 cm, długość rękawa 60 cm, a długość spodni 100 cm, to suma ta bez uwzględnienia dodatku wyniesie 225 cm. Po dodaniu 10% na szwy, całkowita długość tkaniny wzrasta do 247,5 cm. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w szyciu odzieży, które zalecają dodawanie zapasu materiału na wykończenia, aby zminimalizować ryzyko niedoboru tkaniny w kluczowych miejscach.

Pytanie 8

Fałdy poziome na przedniej części spódnicy na wysokości bioder pojawiają się, kiedy spódnica jest

A. za szeroka na linii bioder oraz talii

B. za wąska na linii talii oraz dolnej części

C. za szeroka na linii bioder lub ma zbyt mały podkrój na linii talii

D. za wąska na linii bioder lub ma niewystarczający podkrój na linii talii

Odpowiedź wskazująca, że fałdy poziome z przodu spódnicy powstają, gdy spódnica jest za wąska na linii bioder lub ma za mały podkrój na linii talii, jest prawidłowa. Taki problem zazwyczaj występuje, gdy krój spódnicy nie jest dostosowany do sylwetki noszącej, co może prowadzić do niefortunnych zagięć materiału. W praktyce, spódnica, która jest zbyt wąska w okolicach bioder, nie pozwala na swobodne poruszanie się, co skutkuje powstawaniem fałd, które nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale również mogą ograniczać komfort noszenia. Dobrym przykładem będą spódnice o kroju ołówkowym, które powinny być dobrze dopasowane, ale nie mogą być zbyt ciasne, ponieważ ich zbyt wąska konstrukcja w biodrach powoduje, że materiał nie ma wystarczającej swobody, co prowadzi do powstawania fałd. Dostosowanie podkroju na linii talii jest równie istotne, ponieważ zbyt mały podkrój może ograniczyć elastyczność, powodując dodatkowe zagięcia. W branży mody standardem jest, aby każda odzież była starannie zmierzona i dopasowana, co zmniejsza ryzyko wystąpienia takich problemów.

Pytanie 9

Co może być przyczyną przerywania się górnej nici podczas szycia na maszynie do szycia z zygzakiem?

A. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

B. nieprawidłowo zamocowany bębenek

C. zbyt mocno zanieczyszczony transporter

D. niewłaściwy nacisk materiału

Uszkodzony otwór w płytce ściegowej jest istotnym problemem, który może prowadzić do zrywania się nici górnej podczas szycia na maszynie stębnowej. Otwór w płytce ściegowej jest miejscem, przez które igła przesuwa się w trakcie szycia. Jeśli otwór jest uszkodzony, może prowadzić do nieprawidłowego ułożenia nici oraz ich nadmiernego tarcia. Takie sytuacje mogą powodować, że nić nie jest prawidłowo prowadzona, co skutkuje jej zerwaniem. Aby uniknąć problemów z szyciem, należy regularnie kontrolować stan techniczny maszyny, w tym płytki ściegowej. Warto także stosować materiały odpowiednie do danego typu szycia, co poprawia jakość oraz wytrzymałość szwów. Dobrym zwyczajem jest okresowe serwisowanie maszyny oraz czyszczenie jej, co pozwala na wydłużenie jej żywotności i zminimalizowanie ryzyka awarii. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla każdej osoby pracującej z maszyną do szycia.

Pytanie 10

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. SyTy

B. XpXp

C. SySvXp

D. SySvXpTp

Poprawna odpowiedź to SyTy, co oznacza wymiary od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii. To pomiar, który odnosi się do linii sylwetki, co jest kluczowe w różnych zastosowaniach, takich jak projektowanie odzieży, analiza antropometryczna czy ergonomia. Pomiar ten jest fundamentalny w krawiectwie, gdzie istotne jest dokładne dopasowanie ubrania do ciała. W kontekście mody i odzieży, stosowanie tego wymiaru pozwala na stworzenie produktów, które lepiej przylegają do ciała, a tym samym poprawiają komfort noszenia. Dodatkowo, znajomość tego wymiaru przyczynia się do skuteczniejszego projektowania, które uwzględnia naturalne krzywizny ciała. W języku antropometrycznym, SyTy jest jednym z kluczowych wymiarów wykorzystywanych do tworzenia standardowych tabel rozmiarów, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności sylwetek i ich potrzeb, a także na zapewnienie, że odzież jest dostępna dla szerokiego kręgu klientów.

Pytanie 11

Jaką maszynę należy wykorzystać do wykonywania otworów w koszulach męskich?

A. Guzikarkę

B. Dziurkarkę odzieżową

C. Ryglówkę

D. Dziurkarkę bieliźnianą

Jak wybierzesz złe narzędzie do robienia dziurek w koszulach męskich, to mogą być z tym problemy. Dziurkarka odzieżowa może się wydawać ok, ale tak naprawdę nie nadaje się do delikatnych tkanin, a to może je po prostu zniszczyć. A ryglówka? No, to ona głównie wzmacnia szwy i robi zamki, więc też się nie nadaje do dziurek. Guzikarka z kolei myli ludzi, bo ona wszywa guziki, a nie robi dziurek. Te maszyny mają swoje zastosowania, ale nie sprawdzą się przy robieniu dziurek, co może prowadzić do brzydkich i nietrwałych otworów. Musisz zrozumieć różnice między tymi narzędziami i wiedzieć, jak je używać, bo to kluczowe w odzieżowym świecie. Użycie złego sprzętu może też przysporzyć producentom dodatkowych wydatków związanych z reklamacjami i naprawami. Więc naprawdę warto uważać na dobór maszyn, żeby produkcja była jak najlepsza i spełniała standardy jakości.

Pytanie 12

Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?

A. spatialną

B. w oparciu o siatkę konstrukcyjną

C. odzieżową

D. w oparciu o formę konstrukcyjną

Modelowanie form spodni podstawowych na podstawie siatki konstrukcyjnej jest podejściem, które zapewnia precyzyjne odwzorowanie proporcji i kształtów ciała. Siatka konstrukcyjna stanowi podstawę do tworzenia wykrojów, które są kluczowe w procesie projektowania odzieży. Dzięki zastosowaniu siatki, projektant może zdefiniować wymiary, takie jak obwody talii, bioder czy długość nogawki, co pozwala na uzyskanie idealnego dopasowania. W praktyce, siatka konstrukcyjna jest wykorzystywana jako narzędzie do skalowania form w zależności od rozmiaru końcowego produktu. W branży odzieżowej standardy, takie jak ISO 8559-1:2017, przedstawiają zasady dotyczące tworzenia siatek rozmiarowych, które uwzględniają różnorodność sylwetek. Przykładem zastosowania tej metody jest proces tworzenia wykroju spodni, gdzie na podstawie siatki konstrukcyjnej wykonuje się odpowiednie przekształcenia, by uzyskać formę, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna, co jest kluczowe dla komfortu noszenia.

Pytanie 13

Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?

A. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy

B. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego

C. Wielkości wyrobu

D. Nazwa odzieżowego elementu

Umieszczanie nazwy rodzaju materiału odzieżowego na szablonie podstawowym mogłoby wydawać się sensowne, jednak w rzeczywistości wprowadza to zamieszanie i może prowadzić do nieporozumień w procesie produkcji. Przede wszystkim, materiał odzieżowy jest często wybierany w zależności od aktualnych trendów, dostępności surowców oraz wymagań klientów. Włączenie tej informacji do szablonu mogłoby ograniczyć elastyczność w wyborze materiałów. Ponadto, klasyfikacja materiałów jest zazwyczaj szczegółowo opisana w osobnych dokumentach, takich jak specyfikacje materiałowe, co pozwala na utrzymanie porządku i przejrzystości. W praktyce, rozmiar wyrobu oraz nazwa elementu odzieżowego są kluczowe dla wykonania technicznego, ponieważ bez tych informacji szwacz lub projektant mógłby napotkać trudności w realizacji zamówienia. Oznaczenie linią prostą nitki osnowy jest absolutnie konieczne w kontekście szycia, gdyż dotyczy to orientacji i kierunku tkaniny, co jest kluczowe dla zachowania właściwości materiału. Zrozumienie tego, które informacje są niezbędne w kontekście szablonów podstawowych, stanowi istotny wymóg w profesjonalnej produkcji odzieży i pozwala na uniknięcie typowych błędów, takich jak nadmierne skomplikowanie dokumentacji czy niejasności w komunikacji między działami.

Pytanie 14

Jakie jest przeznaczenie operacji sprasowania w procesie produkcji odzieży?

A. Usunięcia oznak szwów

B. Eliminacji połysku z tkaniny

C. Zmniejszenia grubości komponentów

D. Skrócenia długości krawędzi komponentów

Usuwanie połysku z tkaniny, likwidacja śladów szwów czy zmniejszanie długości brzegów to nie do końca dobrze zrozumiane aspekty prasowania w kontekście produkcji odzieży. Jeśli chodzi o połysk, to często jest on związany z materiałem, a nie grubością, więc prasowanie raczej go nie zlikwiduje. Moim zdaniem, sprasowanie może poprawić wygląd, ale nie sprawi, że połysk zniknie. Poza tym, myślenie, że sprasowanie usuwa ślady szwów, to też błąd. Szwów nie da się usunąć przez prasowanie, bo są one częścią konstrukcji ubrania, a ich widoczność można zmniejszyć jedynie dzięki odpowiednim technikom szycia i niciom. Co do długości brzegów, prasowanie jedynie je wygładza, ale ich długość nie zmienia. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do problemów w produkcji i finalnym wyglądzie ubrań, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 15

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Małych wklejek

B. Wielkopowierzchniowego klejenia

C. Wkładów konstrukcyjnych

D. Wkładów sztywnikowych

Odpowiedzi wskazujące na inne techniki klejenia, takie jak wkłady sztywnikowe, wielkopowierzchniowe klejenie czy wkłady konstrukcyjne, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania i funkcji tych metod. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj używane w projektowaniu odzieży, gdzie wymagane jest wzmocnienie strukturalne, ale nie są odpowiednie do łączenia pasków z wkładami klejowymi. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która sprawdza się przy dużych powierzchniach, gdzie wymagane jest silne połączenie, lecz w przypadku detali takich jak paski do spodni, staje się to niepraktyczne i nieefektywne. Wkłady konstrukcyjne, chociaż mogą oferować stabilność, z reguły są stosowane w większych projektach, gdzie struktura materiału odgrywa kluczową rolę w funkcjonalności odzieży. Powszechny błąd to mylenie specyfiki zastosowania różnych technik klejenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody w stosunku do wymagań danego produktu. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, lecz w kontekście łączenia paska z wkładem klejowym, małe wklejki okazują się najbardziej efektywne, łącząc wytrzymałość z estetyką, co jest kluczowe w produkcji odzieży.

Pytanie 16

Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia

A. punkty konstrukcyjne i montażowe

B. linie pomocnicze oraz konturowe

C. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne

D. dodatki na szwy i podwinięcia

Odpowiedzi, które odnoszą się do linii pomocniczych, dodatków konstrukcyjnych czy punktów montażowych, mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie odpowiadają na pytanie dotyczące różnicy między szablonem a formą. Linie pomocnicze i konturowe są zazwyczaj wykorzystywane w fazie projektowania, aby ułatwić rysowanie i cięcie materiału, ale nie mają one bezpośredniego związku z dodatkami niezbędnymi do wykończenia szycia. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż koncentrując się na etapie projektowania, zapominamy o kluczowym aspekcie, jakim jest finalizacja produktu. Podobnie, dodatki konstrukcyjne i technologiczne są istotne w kontekście budowy odzieży, jednak nie dotyczą one wykończenia krawędzi szwów i podwinięć, co jest kluczowe dla szablonu. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów może prowadzić do problemów w produkcji, takich jak niedopasowanie tkanin, co w efekcie obniża jakość gotowego produktu. Brak uwzględnienia dodatków na szwy skutkuje również obniżeniem trwałości odzieży, co jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi i może prowadzić do dużych kosztów w przypadku reklamacji i zwrotów. W rezultacie, istotne jest, aby w procesie produkcji odzieży nie tylko projektować, ale również zrozumieć praktyczne aspekty dotyczące konstrukcji i wykończenia wyrobów.

Pytanie 17

Jakie wymiary są kluczowe do wyliczenia zużycia materiału o szerokości 140 cm, przeznaczonego na kostium damski?

A. Długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa

B. Długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

C. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder

D. Długość spódnicy, długość żakietu, obwód bioder

Odpowiedź wskazująca na długość spódnicy, długość żakietu oraz długość rękawa jako kluczowe wymiary do obliczenia zużycia materiału jest prawidłowa, ponieważ każdy z tych elementów odzieży wymaga dokładnego określenia długości, aby poprawnie oszacować ilość materiału. Długość spódnicy wpływa bezpośrednio na to, ile tkaniny jest potrzebne do jej uszycia, a długość żakietu i rękawów jest istotna dla całości fasonu oraz wygody noszenia. W praktyce, przy projektowaniu kostiumu, istotne jest również uwzględnienie zapasu materiału na szwy oraz ewentualne wzmocnienia. W branży odzieżowej standardy określają, że na każdy element odzieży powinno się przewidywać dodatkowe 5-10% materiału, co może różnić się w zależności od rodzaju tkaniny oraz skomplikowania konstrukcji. Przykładowo, dla typowego kostiumu damskiego, przy użyciu materiału o szerokości 140 cm, istotne jest precyzyjne zaplanowanie wykroju oraz wykorzystanie materiału, aby uniknąć marnotrawstwa i zapewnić efekt estetyczny. Te zasady zgodne są z najlepszymi praktykami w projektowaniu odzieży, gdzie szczegółowe pomiary i planowanie mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 18

Podszewka do podstawowej spódnicy uszytej z materiału wełnianego

A. może mieć dowolną długość

B. nie może wystawać spod (poza długość) spódnicy

C. powinna mieć identyczną długość jak spódnica

D. powinna być dłuższa od spódnicy

Podszewka w spódnicy, szczególnie wykonanej z tkaniny wełnianej, ma za zadanie nie tylko poprawić komfort noszenia, ale także chronić zewnętrzną warstwę od uszkodzeń i zwiększyć trwałość odzieży. Kluczowym aspektem jest to, że podszewka nie powinna wystawać spod spódnicy. Praktyka ta wynika z zasad estetyki i funkcjonalności odzieży. Gdy podszewka wystaje, narusza to proporcje sylwetki i psuje ogólny wygląd. Oprócz estetyki, podszewka ma również za zadanie ułatwić zakładanie i zdejmowanie spódnicy, a także wspierać płynność ruchów. Warto zwrócić uwagę na standardy szycia, które wskazują, że prawidłowo skonstruowana spódnica z podszewką powinna mieć starannie wykończone krawędzie i odpowiednio dopasowaną długość. Dobrą praktyką jest również stosowanie tkanin oddychających, aby zminimalizować ryzyko podrażnień skóry, co jest szczególnie istotne w przypadku wełny. Dlatego odpowiednia długość podszewki, która nie wystaje, jest nie tylko estetyczna, ale także funkcjonalna, co potwierdzają standardy w branży odzieżowej.

Pytanie 19

Jaką maksymalną grubość materiału można wykorzystać, gdy do rozkroju użyto krajarki z nożem tarczowym o kształcie wielokątnym?

A. 300 mm

B. 70 mm

C. 240 mm

D. 40 mm

Czasem ludzie mylą maksymalną wysokość cięcia z ogólnymi możliwościami krajarek. Można by pomyśleć, że da się ciąć materiały o grubości 70 mm czy 240 mm, ale to nie jest prawda. Takie błędne założenia często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu cięcia i specyfikacji narzędzi. Krajarki do większych grubości potrzebują innych noży i mechanizmów. Jak się używa niewłaściwych narzędzi do cięcia, może to zniszczyć zarówno narzędzie, jak i materiał, z którym pracujemy. Dobrze jest znać właściwe parametry cięcia i dostosować je do specyfikacji. I tak, ważne jest, żeby pamiętać o normach branżowych, bo one naprawdę wpływają na jakość i bezpieczeństwo w produkcji. Każdy materiał ma swoje unikalne cechy, które trzeba uwzględnić w planowaniu procesu cięcia.

Pytanie 20

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Fastrygowanie części odzieży

B. Przyszycie guzików

C. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

D. Wykonanie otworów na guziki

Obrzucenie krawędzi wykrojów, wykonanie dziurek odzieżowych oraz przyszycie guzików to operacje, które wymagają odmiennych technik szycia, a nie ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego. Obrzucenie krawędzi wykrojów zazwyczaj wymaga zastosowania ściegów overlockowych, które oferują wykończenie krawędzi materiału w sposób zabezpieczający przed strzępieniem oraz dający estetyczny wygląd. Te ściegi, wykonane na maszynach overlockowych, są przystosowane do pracy z wieloma nitkami, co zwiększa ich trwałość. W przypadku dziurek odzieżowych, konieczne jest użycie odpowiednich maszyn do dziurek, które wykonują ścieg z użyciem dwóch lub więcej nici, aby zapewnić trwałość i estetykę wykończenia. Przyszycie guzików również wymaga techniki, która zapewnia solidne połączenie, dlatego najczęściej stosuje się ścieg krzyżowy lub inne bardziej wytrzymałe ściegi, a nie ścieg łańcuszkowy, który może być niewystarczający pod względem wytrzymałości. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu różnych zastosowań ściegów i niedocenianiu ich specyficznych właściwości, co prowadzi do wyboru niewłaściwej metody szycia.

Pytanie 21

Jakie urządzenie należy zastosować do finalnego prasowania damskich spodni?

A. wytwornicy pary

B. agregatu prasowalniczego

C. manekina do prasowania

D. prasy płaskiej

Użycie manekina do prasowania w procesie końcowego prasowania spodni damskich jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów. Manekiny do prasowania są zaprojektowane tak, aby idealnie odwzorowywać kształt ciała, co pozwala na równomierne wygładzenie materiału oraz zachowanie odpowiednich form. Dzięki manekinom można uzyskać idealne wykończenie w trudno dostępnych miejscach, takich jak talia czy nogawki. Praktyczne zastosowanie manekinów polega na tym, że można je dostosować do różnych rozmiarów i sylwetek, co jest szczególnie istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie różnorodność modeli jest ogromna. W standardach branżowych podkreśla się, że prasowanie na manekinie daje lepsze efekty estetyczne oraz spełnia wymagania jakościowe, co jest niezbędne w kontekście profesjonalnej produkcji odzieży. Ponadto, manekiny pozwalają na bardziej efektywne wykorzystanie pary, co przyczynia się do lepszego wygładzenia materiału bez ryzyka jego uszkodzenia.

Pytanie 22

Jaka będzie cena przeróbki spodni, która obejmuje skrócenie ich o 3 cm i wszycie zamka błyskawicznego, według przedstawionego cennika usług?

lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie zamka.	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 20 zł

B. 35 zł

C. 60 zł

D. 30 zł

Poprawna odpowiedź to 30 zł, co wynika z analizy kosztów związanych z przeróbką spodni. Cennik usług wskazuje, że skrócenie spodni o 3 cm kosztuje 10 zł, natomiast wszycie zamka błyskawicznego to koszt 20 zł. Łącząc te dwie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt przeróbki równy 30 zł. W kontekście branży odzieżowej, istotne jest zrozumienie, że każda usługa przeróbkowa powinna być przejrzysta dla klienta, a ceny jasno określone w cennikach. Pozwala to na właściwe planowanie wydatków przez klientów oraz budowanie zaufania do usługodawcy. W praktyce, znajomość cenników i zasad obliczania kosztów przydaje się nie tylko w przypadku przeróbek, ale również w kontekście ogólnych usług krawieckich, gdzie precyzyjne wycenianie pracy jest kluczowe dla rentowności i reputacji zakładu krawieckiego.

Pytanie 23

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. sukni

B. żakietu

C. bluzki

D. płaszcza

Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 24

Jakie informacje, między innymi, powinny być zawarte w szablonie podstawowym elementu odzieżowego?

A. Podstawowe linie konstrukcyjne, rodzaj tkaniny, kierunek nitki osnowy

B. Wielkość oraz rodzaj ubrania, kierunek nitki prostej, szerokość materiału

C. Szerokości szwów oraz podwinięć, punkty montażowe, lokalizacja linii środka elementu

D. Krawędzie i narożniki narażone na uszkodzenia, fason odzieżowy, nazwa elementu wyrobu

Patrząc na inne odpowiedzi, można dostrzec, że mają one kilka elementów ważnych przy projektowaniu odzieży, ale nie są one kluczowe dla podstawowego szablonu. Linie konstrukcyjne, rodzaj materiału czy kierunek nitki osnowy są ważne, ale nie wchodzą w szczegóły montażu i wykończenia. Szerokość tkaniny i kierunek nitki prostej są fajne, ale trzeba je uwzględnić w dokumentacji, w kontekście specyfikacji. Więcej wynika z odniesienia do wymagań dotyczących szwów i ich wykończeń. Co więcej, omawianie krawędzi i naroży, które mogą się uszkodzić, oraz fasonu odzieży jest ważne, ale bardziej w kontekście ogólnych zasad jakości, a nie szczegółowego szablonu. Kluczowe jest to, żeby nie przeoczyć znaczenia precyzyjnych instrukcji montażowych, bo to naprawdę wpływa na jakość końcowego produktu. Warto zrozumieć, które informacje są kluczowe na etapie projektowania, a które można dodać później, co jest istotne dla całego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 25

Przyczyną marszczenia i ściągania się szwów bocznych oraz barkowych podczas szycia bluzki dziewczęcej z cienkiego batystu jest

A. błędne ustawienie chwytacza

B. uszkodzone ostrze igły

C. nadmierny docisk stopki

D. nieprawidłowe zamocowanie igły

Zbyt duży docisk stopki podczas szycia bluzek z cienkiego batystu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość szwów. W przypadku delikatnych tkanin, jak batyst, odpowiednie ustawienie docisku stopki jest niezbędne, aby uniknąć marszczenia się materiału. Nadmierny docisk może prowadzić do deformacji surowca, co skutkuje nierównomiernym szwem oraz estetycznymi defektami. W praktyce, zaleca się regulowanie docisku stopki w zależności od grubości i struktury materiału. Dla cienkich tkanin, takich jak batyst, optymalnym rozwiązaniem jest zmniejszenie docisku, co pozwala na swobodne przesuwanie się tkaniny pod stopką i uzyskanie równomiernych i gładkich szwów. Standardy szycia podkreślają, że dobór parametrów maszyny powinien być dostosowany do właściwości używanego materiału, co zapewnia zarówno estetykę, jak i trwałość wykonanej odzieży.

Pytanie 26

Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto:
- 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m,
- 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę,
- klamerki w cenie 4 zł za sztukę.

Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?

A. 240 zł

B. 215 zł

C. 255 zł

D. 205 zł

Klientka zapłaciła 215 zł za wykonanie zamówienia na garsonkę, co można obliczyć, sumując koszty materiałów oraz opłatę za uszycie. Koszt gabardyny wynosi 1,50 m x 30,00 zł/m = 45,00 zł. Koszt guzików to 8 sztuk x 2,00 zł/szt = 16,00 zł, a koszt klamerki to 4,00 zł. Dodając te wartości, otrzymujemy 45,00 zł + 16,00 zł + 4,00 zł = 65,00 zł. Następnie dodajemy koszt uszycia, czyli 150,00 zł. Całkowity koszt zamówienia wynosi 65,00 zł + 150,00 zł = 215,00 zł. To podejście do obliczeń jest zgodne z dobrą praktyką w branży krawieckiej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia ceny końcowej produktu. Warto również zauważyć, że w przypadku zamówień szytych na miarę, zawsze korzystnie jest szczegółowo wyliczać wydatki, aby mieć pełen obraz kosztów oraz zysku.

Pytanie 27

Przy ocenie jakości przeprowadzonej przeróbki lub naprawy odzieży bierze się pod uwagę między innymi zgodność z wymaganiami określonymi

A. przez realizatora usługi

B. przez klienta zlecającego usługę

C. w dokumentacji produktu

D. w standardach technicznych

Odpowiedź dotycząca oceny jakości wykonanej przeróbki lub naprawy wyrobu odzieżowego, która uwzględnia wymagania określone przez klienta zlecającego usługę, jest prawidłowa. Klient ma kluczową rolę w definiowaniu standardów jakości, ponieważ to on posiada specyfikacje dotyczące oczekiwań co do wykonania. W praktyce, przed rozpoczęciem jakiejkolwiek usługi, kluczowe jest ustalenie z klientem szczegółów dotyczących wykonania, takich jak materiały, wykończenia, detale stylistyczne oraz funkcjonalność wyrobu. Na przykład, jeśli klient zleca wykonanie sukienki, może określić preferencje dotyczące rodzaju tkaniny, koloru czy fasonu. Zrozumienie tych wymagań jest niezbędne dla uzyskania satysfakcji klienta oraz uniknięcia późniejszych reklamacji. W branży odzieżowej standardy jakości są często określane na podstawie norm technicznych, ale to klient finalnie decyduje, czy dany wyrób spełnia jego wymagania. Współpraca z klientem oraz umiejętność komunikacji są zatem kluczowe, aby dostarczyć produkt, który nie tylko spełnia normy, ale przede wszystkim oczekiwania klienta.

Pytanie 28

W damskiej spódnicy o krótkim kroju wykonanej z grubej tkaniny wełnianej należy zastosować obręb

A. wykończony overlockiem i podszyty kryto

B. podwinięty dwa razy i podszyty kryto

C. wykończony overlockiem i przestębnowany

D. podwinięty jeden raz i przestębnowany

Wykończenie spódnicy damskiej uszytej z grubej tkaniny wełnianej za pomocą overlocka i podszewki krytej to najlepszy sposób na zapewnienie estetyki oraz trwałości. Overlock, stosowany w tym przypadku, umożliwia zabezpieczenie brzegu materiału przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku tkanin wełnianych, które mogą się łatwo mechacić. Wykończenie kryte, zastosowane w metodzie podszywania, zapewnia gładkie wykończenie wewnętrznej strony odzieży, co zwiększa komfort noszenia i estetykę produktu finalnego. Dodatkowo, takie podejście spełnia standardy branżowe dotyczące jakości szycia odzieży, co jest istotne dla profesjonalnych krawców. Praktyczne przykłady zastosowania tej techniki obejmują produkcję odzieży formalnej, gdzie szczególnie ważne jest, aby szwy były niewidoczne i nie powodowały dyskomfortu podczas noszenia. Taki sposób wykończenia jest powszechnie stosowany w branży mody, podkreślając dbałość o detale i jakość wykonania.

Pytanie 29

Jakie wymiary powinny zostać uwzględnione podczas obliczania normy zużycia materiału na spodnium?

A. Długość spodni, obwód talii, obwód bioder

B. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder

C. Długość spodni, obwód klatki piersiowej, długość żakietu

D. Długość spodni, długość żakietu, długość rękawa

Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące wymiarów do obliczeń normy zużycia materiału na spodnium obejmuje długość spodni, długość żakietu oraz długość rękawa. Te wymiary są kluczowe, ponieważ precyzyjne określenie ich wartości pozwala na dokładne oszacowanie ilości materiału potrzebnego do wykonania odzieży. W branży odzieżowej istnieją standardy, takie jak tabeli rozmiarów, które pomagają w określeniu odpowiednich wymiarów dla różnych krojów i stylów ubrań. W praktyce, znając długość spodni, można właściwie dobrać materiał, aby zminimalizować odpady i zoptymalizować koszty produkcji. Podobnie, długość żakietu i rękawa również wpływają na ilość używanego materiału, co jest szczególnie istotne w produkcji masowej. Zastosowanie tych wymiarów w obliczeniach umożliwia nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale również zapewnienie wysokiej jakości wyrobów końcowych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla projektantów i producentów odzieży, którzy dążą do efektywności i ekonomiczności w procesie wytwarzania.

Pytanie 30

Jakie pomiary krawieckie należy zrealizować, aby dostosować za duży żakiet do figury klientki?

A. SyTy, os, ot

B. SySvXp, opx, obt

C. XpXp, obt, ot

D. opx, ot, obt

Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem nieporozumień dotyczących znaczenia i zastosowania poszczególnych pomiarów krawieckich. Pomiary takie jak SyTy, os, ot, SySvXp, XpXp, czy inne szczegóły nie są kluczowe w kontekście dopasowania żakietu dla klientki. Na przykład, SyTy i SySvXp są związane z obwodem szyi i długością ramienia, co w przypadku za dużego żakietu nie jest priorytetowe. Pomiary te mogą być istotne w procesie tworzenia nowego wzoru odzieżowego, ale w przypadku modyfikacji istniejącego elementu garderoby ich użycie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Podobnie, pomiary takie jak os (obwód szyi) czy XpXp (obwód bioder) mogą nie oddawać istoty problemu, jakim jest za duży żakiet. Dobierając odpowiednie pomiary, warto skupić się na tych, które bezpośrednio wpływają na dopasowanie odzieży w rejonach problematycznych. Pominięcie kluczowych pomiarów, takich jak obwód klatki piersiowej, talii i długości rękawa, może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co w praktyce skutkuje nie tylko brakiem estetyki, ale również dyskomfortem podczas noszenia. Użytkownicy powinni być świadomi, że każdy element odzieży ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pomiarów, które powinny być dokładnie przestrzegane, aby uniknąć błędów w dopasowaniu.

Pytanie 31

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 110°C

B. 90°C

C. 200°C

D. 150°C

Wybór nieodpowiedniej temperatury prasowania może poważnie wpłynąć na wygląd oraz trwałość odzieży wykonanej z elany. Przykładowo, temperatura 110°C jest niewystarczająca do skutecznego wyprasowania tkaniny, co może prowadzić do utrzymania zagnieceń oraz ogólnego zaniedbanego wyglądu. Użytkownicy często mylą elanę z innymi materiałami, takimi jak bawełna, które mogą wymagać innego podejścia do prasowania. Prasowanie w temperaturze 90°C również nie rozwiązuje problemu, ponieważ jest zbyt niska, aby uzyskać pożądany efekt wygładzenia, a dodatkowo może prowadzić do nieefektywnego i frustrującego procesu prasowania. Z kolei 200°C jest zdecydowanie zbyt wysoką temperaturą, która może spalić lub stopić włókna elany, co nie tylko zrujnuje odzież, ale także może zagrażać bezpieczeństwu użytkownika, jeżeli materiał zacznie wydzielać szkodliwe substancje. Kluczowe w procesie prasowania jest zrozumienie właściwości używanej tkaniny oraz dostosowanie warunków prasowania do jej specyfiki, co jest fundamentem dobrych praktyk w pielęgnacji odzieży.

Pytanie 32

Jaki materiał odzieżowy powinien być użyty do uszycia męskiej marynarki wełnianej na sezon jesienno-zimowy?

A. Loden

B. Tweed

C. Sukno

D. Żorżetę

Tweed to naprawdę świetny materiał, idealny na męską marynarkę na jesień i zimę. Ma genialne właściwości termiczne, więc świetnie trzyma ciepło, a przy tym jest dość przewiewny. Dzięki temu w chłodniejsze dni nie musisz się martwić, że się zgrzejesz, bo jakoś to wszystko działa. Oprócz tego, tweed jest często odporny na wilgoć, co jest super, zwłaszcza jak pogoda lubi płatać figle. W praktyce, marynarki z tweedu są bardzo stylowe i eleganckie, pasują do klasycznego wizerunku faceta, który lubi wyglądać dobrze i czuć się komfortowo. Z mojego doświadczenia, w branży odzieżowej tweed traktuje się jak materiał z wyższej półki, więc często spotykasz go w luksusowych kolekcjach i u znanych projektantów. Poza tym, tweed występuje w różnych wzorach i kolorach, co ułatwia dobieranie go do różnych okazji.

Pytanie 33

Korzystając z usług punktu, klientka złożyła zamówienie na uszycie bluzki podstawowej z jednolitej tkaniny o szerokości 90 cm. Zmierzono jej wymiary: długość bluzki – 65 cm, długość rękawa – 60 cm, obwód klatki piersiowej – 88 cm. Ile tkaniny będzie potrzebne do realizacji tego zamówienia?

A. 125 cm

B. 209 cm

C. 137 cm

D. 275 cm

Poprawna odpowiedź to 209 cm, co wynika z odpowiedniego obliczenia zużycia tkaniny do uszycia bluzki. Przy założeniu, że bluzka ma długość 65 cm oraz długość rękawa 60 cm, a obwód klatki piersiowej wynosi 88 cm, kluczowe jest uwzględnienie zarówno długości elementów, jak i wymaganego zapasu materiału na szwy oraz ewentualne dopasowanie. Standardowe zasady szwalnictwa zakładają, że na każdą bluzkę z krótkim rękawem, szczególnie przy gładkiej tkaninie, potrzeba około 140-160 cm wzdłuż tkaniny, jednak w przypadku długiego rękawa, co w tym przypadku ma miejsce, zapotrzebowanie wzrasta. Ponadto, szerokość tkaniny wynosząca 90 cm oznacza, że musimy zrealizować dwa elementy (przód i tył) z jednego kawałka tkaniny, co wpływa na ostateczną ilość. W praktyce, przy odpowiednim obliczeniu, uwzględniając szwy i ewentualne trudności przy cięciu, uzyskujemy 209 cm. W branży krawieckiej takie obliczenia są standardem, co pozwala na uniknięcie marnotrawstwa materiału.

Pytanie 34

Jak bardzo należy zwiększyć normę wykorzystania tkaniny w szkocką kratę, która ma być użyta do uszycia tradycyjnego żakietu?

A. o 2-8%

B. o 1-2%

C. o 8-10%

D. o 10-12%

Odpowiedź 'o 2-8%' jest poprawna, ponieważ standardowe zwiększenie normy zużycia tkaniny dla odzieży z wzorami, takimi jak szkocka krata, wynika z dodatkowych wymagań związanych z dopasowaniem wzoru. Wzory takie jak krata wymagają precyzyjnego dopasowania oraz cięcia materiału, co często prowadzi do dodatkowego zużycia tkaniny. W praktyce, gdy projektujemy klasyczne żakiety, konieczne jest uwzględnienie linii cięcia, które muszą być zgodne z wzorem, aby zachować estetykę i symetrię odzieży. Dobrą praktyką w branży odzieżowej jest prowadzenie szczegółowych obliczeń oraz analiz, które uwzględniają różne czynniki, takie jak rodzaj tkaniny, jej rozciągliwość oraz sposób układania na wykroju. Przykładem może być sytuacja, gdy przy szyciu żakietu w kratę musimy dodać dodatkowy materiał na szwy oraz na ewentualne poprawki. Dlatego zwiększenie normy zużycia tkaniny o 2-8% jest zgodne z branżowymi standardami i praktykami, co zapewnia odpowiednią jakość wykonania odzieży.

Pytanie 35

Jaki rodzaj układu szablonów powinien być użyty do sukienki wykonanej z jednolitej tkaniny bawełnianej?

A. Wielokierunkowy

B. Mieszany

C. Dwukierunkowy

D. Łączony

Odpowiedź 'dwukierunkowy' jest w porządku, bo ten układ szablonów szczególnie pasuje do sukienek z jednolitych tkanin bawełnianych. Gdy materiał jest bez wzorów, taki układ pomaga uzyskać ładny i estetyczny wygląd, co jest mega ważne. Bawełna ma swoje zalety, a dzięki dwukierunkowemu układowi łatwiej ilościowo dopasować sukienkę. Myślę, że świetnym przykładem mogą być sukienki casualowe, które stawiają na prostotę formy i koloru. Dla projektantów mody, taki układ ułatwia manipulację sylwetką, a także akcentowanie detali jak szwy. No i nie zapominajmy o tym, że to bardziej funkcjonalne, bo lepiej wykorzystuje się materiał, co w przyszłości może nam zaoszczędzić trochę kasy i dbać o środowisko.

Pytanie 36

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. fastrygówkę

B. pikówkę

C. renderówkę

D. stębnówkę

Wybór niewłaściwej maszyny do wszywania podszewki w żakiecie damskim może prowadzić do wielu problemów technicznych oraz estetycznych. Użycie renderówki, która służy głównie do szycia jeansu i grubych tkanin, nie jest odpowiednie dla delikatnych materiałów wykorzystywanych w żakietach. Tkaniny podszewkowe często są cienkie i wymagają precyzyjnego szycia, które renderówka nie jest w stanie zapewnić. Z kolei fastrygówka, mimo że używana do wstępnego łączenia tkanin, nie jest maszyną, lecz techniką ręczną, co sprawia, że nie nadaje się do finalnego wszywania podszewki. Pikówka, natomiast, jest specjalistyczną maszyną przeznaczoną do szycia pikowanych tkanin, co nie ma zastosowania w przypadku standardowych podszew. Właściwe podejście do wyboru maszyny do szycia jest kluczowe, ponieważ źle dobrana metoda może skutkować niewłaściwym rozłożeniem materiału, co prowadzi do deformacji projektu. Często krawcy popełniają błąd, myśląc, że każda maszyna może być używana do każdej tkaniny, co jest nieprawda. Odpowiednie dobranie sprzętu jest więc kluczem do osiągnięcia wysokiej jakości i estetyki gotowego produktu.

Pytanie 37

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

B. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

C. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

Prasowanie wełnianych spodni w temperaturze 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki jest nieodpowiednie i może prowadzić do poważnych uszkodzeń materiału. Taka wysoka temperatura jest niebezpieczna dla naturalnych włókien, jak wełna, ponieważ może spowodować ich skurczenie oraz przypalenie. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura jest bardziej efektywna w usuwaniu zagnieceń, jednak w przypadku delikatnych tkanin, takich jak wełna, może to przynieść odwrotny skutek. Używanie pary nie tylko pozwala na lepsze wygładzenie materiału, ale również na jego nawilżenie, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności włókien. Wysokie temperatury mogą również prowadzić do filcowania się wełny, co skutkuje zniekształceniem kształtu odzieży i jej zniszczeniem. Odpowiednie podejście do prasowania wełnianych materiałów powinno zawsze uwzględniać zarówno temperaturę, jak i technikę prasowania, aby zapobiec pudrowaniu i uszkodzeniu struktury tkaniny. Zatem, warto stosować się do wskazówek producentów oraz zasad dotyczących pielęgnacji odzieży wełnianej, aby uniknąć kosztownych błędów.

Pytanie 38

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. błędne umiejscowienie igły

B. zbyt mocny docisk stopki

C. niedostateczne naprężenie nici

D. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Pytanie 39

Jaki jest koszt usługi polegającej na poszerzeniu spódnicy na podszewce wraz z wymianą zamka?

Lp.	Rodzaj usługi	Cena usługi [zł]
1.	poszerzenie spódnicy bez podszewki	20,00
2.	poszerzenie spódnicy z podszewką	35,00
3.	skrócenie spódnicy maszynowo	15,00
4.	skrócenie spódnicy ręcznie	20,00
5.	wymiana podszewki	25,00
6.	wymiana zamka	15,00
7.	zwężenie spódnicy bez podszewki	15,00
8.	zwężenie spódnicy z podszewką	25,00

A. 50,00 zł

B. 35,00 zł

C. 40,00 zł

D. 20,00 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 50,00 zł, co wynika z dokładnego zsumowania kosztów poszerzenia spódnicy z podszewką oraz wymiany zamka. Zgodnie z cennikiem, usługa poszerzenia spódnicy z podszewką wynosi 35,00 zł, a wymiana zamka kosztuje 15,00 zł. W praktyce, podczas realizacji takich usług, istotne jest precyzyjne obliczenie kosztów, aby klient miał pełną świadomość wydatków. W branży krawieckiej zgodność z cennikiem oraz przejrzystość kosztów są kluczowe dla utrzymania dobrych relacji z klientem. Oprócz tego, takie umiejętności obliczeniowe są niezbędne dla właścicieli warsztatów krawieckich, aby właściwie planować budżet i zarządzać wydatkami operacyjnymi. Zrozumienie procesu kalkulacji kosztów jest także pomocne w negocjacjach z dostawcami materiałów, co może przyczynić się do obniżenia kosztów produkcji. Dlatego ważne jest, aby nie tylko znać stawki, ale także umieć je odpowiednio łączyć i analizować.

Pytanie 40

Pomiary kontrolne wysokości talii ZTv należy wykonać od podstawy do punktu bocznego lewego i prawego przed przystąpieniem do opracowania form wyrobów na dolną część ciała dla figury kobiecej z

A. dużym obwodem pasa w odniesieniu do pozostałych obwodów

B. deformacją klatki piersiowej

C. deformacją kończyn dolnych

D. bocznym skrzywieniem kręgosłupa

Wybór odpowiedzi związanej z deformacją kończyn dolnych, dużym obwodem pasa czy deformacją klatki piersiowej jest błędny, ponieważ te czynniki nie mają bezpośredniego wpływu na konieczność wykonania pomiarów kontrolnych wysokości talii w kontekście projektowania odzieży dla figury kobiecej. Deformacje kończyn dolnych mogą wpływać na chód i ogólną postawę ciała, jednak nie determinują one kształtu talii, który jest kluczowy dla prawidłowego dopasowania odzieży. Podobnie, duży obwód pasa w stosunku do innych obwodów nie jest wystarczającym uzasadnieniem dla pomiarów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych deformacji ma swoje specyficzne implikacje, ale nie odpowiadają one za konieczność uwzględnienia bocznego skrzywienia kręgosłupa. Deformacja klatki piersiowej również nie jest bezpośrednio związana z wysokością talii, chociaż może wpływać na ogólny wygląd sylwetki. Zrozumienie podstaw anatomicznych oraz wytycznych dotyczących pomiarów jest kluczowe w branży odzieżowej, gdyż pozwala na odpowiednie dostosowanie wyrobów do indywidualnych potrzeb klientek. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży, co skutkuje niewygodą noszenia oraz niezadowoleniem klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej