Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 17:16
Data zakończenia: 15 maja 2025 17:43

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zrealizować reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm, która ma być wydrukowana w formacie 13 x 18 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy skorzystać z aparatu cyfrowego z matrycą o co najmniej takiej rozdzielczości

A. 2 megapiksele

B. 5 megapikseli

C. 4 megapiksele

D. 3 megapiksele

Aby uzyskać reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego, który ma matrycę o rozdzielczości co najmniej 4 megapikseli. Przeliczając to na piksele, dla wymiarów 13 x 18 cm przy 300 dpi, uzyskujemy: 13 cm = 5.12 cali, więc 5.12 x 300 = 1536 pikseli w szerokości, oraz 18 cm = 7.09 cali, więc 7.09 x 300 = 2128 pikseli w wysokości. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 1536 x 2128 = 3,264,768 pikseli, co odpowiada około 3.26 megapikseli. Z tego powodu, aby zapewnić jakość wydruku, zaleca się użycie matrycy o rozdzielczości 4 megapikseli, co daje dodatkowy margines, zapewniając lepszą ostrość i jakość obrazu. W praktyce, aparaty o rozdzielczości 4 megapikseli pozwalają na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji i są zgodne z branżowymi standardami, co czyni je odpowiednim wyborem dla wydruków fotograficznych.

Pytanie 2

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. Timelapse

B. Cross-processing

C. HDR

D. ISO Bracketing

Technika HDR (High Dynamic Range) jest szeroko stosowana w fotografii do zwiększania zakresu dynamicznego zdjęć. Jest to proces łączenia kilku zdjęć tego samego ujęcia, wykonanych przy różnych wartościach ekspozycji - zwykle jednym, które dobrze naświetla cienie, drugim, które dobrze naświetla światła, i trzecim, które balansuje pomiędzy tymi dwoma. Dzięki temu można uzyskać efekt, który wygląda bardziej naturalnie dla ludzkiego oka, które jest w stanie postrzegać szeroki zakres tonalny. W praktyce HDR pozwala na wydobycie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu, które na jednym zdjęciu mogłyby zostać utracone. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie tej techniki w scenach z dużą rozpiętością tonalną, takich jak krajobrazy oświetlone przez słońce i cień, wnętrza z widokiem przez okna, czy sceny nocne z jasnymi światłami.

Pytanie 3

Efekt bokeh w fotografii to

A. zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta

B. efekt zbyt długiego czasu naświetlania

C. estetyczna jakość rozmycia tła

D. odblaski powstające przy fotografowaniu pod światło

Efekt bokeh w fotografii jest często mylony z różnymi innymi zjawiskami optycznymi, co może prowadzić do nieporozumień. Na przykład, nieostrość związana z odblaskami powstającymi przy fotografowaniu pod światło to zupełnie inny efekt, który ma więcej wspólnego z aberracjami optycznymi niż z estetycznym rozmyciem tła. Z kolei zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta dotyczy interakcji między obiektem a tłem, ale nie ma nic wspólnego z bokeh, który koncentruje się na jakości nieostrości. Co więcej, efekt zbyt długiego czasu naświetlania również nie należy do kategorii bokeh, choć może wpływać na ogólną jakość obrazu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieporozumień, często wynikają z braku zrozumienia, czym właściwie jest bokeh. Bokeh to nie tylko rozmycie, ale także sposób, w jaki światło i kształt tła są interpretowane przez fotografa i postrzegane przez widza. Dlatego ważne jest, aby zgłębić temat i zrozumieć, jak różne elementy wpływają na efekt końcowy. W praktyce, umiejętność pracy z bokeh wymaga zarówno teoretycznej wiedzy o obiektywach, jak i praktycznego doświadczenia w fotografii, aby móc świadomie kreować pożądane efekty.

Pytanie 4

W każdym obrazie, niezależnie od jego treści, elementami, które w pierwszej kolejności zwracają uwagę widza, są

A. ciemne punkty

B. małe punkty

C. mocne punkty

D. jasne punkty

W kontekście kompozycji wizualnej mocne punkty to te elementy zdjęcia, które naprawdę przyciągają wzrok. Chodzi o wyraźny kontrast, intensywne kolory, albo po prostu coś, co się wyróżnia. Z własnego doświadczenia wiem, że w profesjonalnej fotografii fotografowie świetnie to wykorzystują, żeby poprowadzić nasz wzrok przez zdjęcie. Na przykład, w portretach często to oczy modela są tym mocnym punktem, bo mają ten niesamowity błysk. W projektowaniu graficznym też to jest kluczowe, mocne punkty pomagają tworzyć hierarchię informacji, co ułatwia nam odbiór treści. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na dobór tych mocnych punktów, bo wpływają one na to, jak całość jest odbierana. To dotyczy nie tylko zdjęć, ale też innych mediów, jak plakaty czy strony internetowe, gdzie też można to fajnie zastosować.

Pytanie 5

Podczas robienia zdjęcia w amerykańskim ujęciu, trzeba skadrować postać modela na wysokości jego

A. kolan

B. ramion

C. klatki piersiowej

D. stóp

Wybór kolan jako punktu kadrowania w planie amerykańskim jest zgodny z zasadami kompozycji w fotografii, które nakazują umieszczanie głównych elementów na linii, która jest naturalnie atrakcyjna dla oka. Plan amerykański, znany również jako plan do kolan, ma na celu ukazanie postaci modela w sposób, który zachowuje równowagę pomiędzy jego sylwetką a otoczeniem. Skadrowanie na wysokości kolan pozwala na uwypuklenie detali odzieży oraz dynamiki postawy, co jest kluczowe w modzie oraz portrecie. W praktyce, stosując ten kadr, możemy również lepiej uchwycić gesty i ruchy, co dodaje dynamiki do ujęcia. Przykładowo, w sesjach modowych, gdzie istotne są zarówno detale stylizacji, jak i naturalne zachowanie modela, plan amerykański umożliwia głębsze zaangażowanie widza w przedstawianą narrację wizualną. Takie podejście jest zgodne z szeroko akceptowanymi standardami w branży fotograficznej.

Pytanie 6

Największy kontrast kolorów osiąga się, fotografując czerwoną sukienkę na tle

A. zielonym

B. purpurowym

C. szarym

D. niebieskim

Wybór szarego tła dla czerwonej sukienki prowadzi do zredukowanego kontrastu, ponieważ szarość jest neutralnym kolorem, który nie stymuluje percepcji kolorystycznej. Neutralne tła mogą zatem skutecznie ograniczać wyrazistość barw, co w fotografii nie zawsze jest pożądane, zwłaszcza gdy prezentujemy intensywne kolory, takie jak czerwień. Niebieskie tło, choć teoretycznie różni się od czerwieni, nie osiąga efektywności, jaką daje zieleń. Niebieski i czerwony są kolorami bliskimi w spektrum, co może prowadzić do ich zlania się, przez co sukienka może stracić na wyrazistości. Purpurowe tło w połączeniu z czerwoną sukienką również może nie przynieść pożądanego efektu, gdyż obie barwy są zbliżone, co może osłabić kontrast. Typowe błędy myślowe w wyborze tła polegają na ignorowaniu relacji między kolorami oraz na niepełnym zrozumieniu zasad teorii kolorów i ich zastosowania w praktyce. Warto pamiętać, że umiejętność wyboru odpowiednich kombinacji barw ma kluczowe znaczenie w każdej dziedzinie wizualnej komunikacji, od fotografii po design.

Pytanie 7

Który z filtrów fotograficznych najlepiej eliminuje refleksy świetlne na powierzchniach szklanych i wodnych?

A. Szary neutralny

B. Polaryzacyjny

C. Połówkowy

D. UV

Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, zwłaszcza w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko odbić na powierzchniach szklanych lub wodnych. Działa on na zasadzie eliminowania niepożądanych refleksów, które mogą zakłócać czytelność obrazu. Umożliwia to uzyskanie bardziej nasyconych kolorów oraz poprawę kontrastu, co jest szczególnie ważne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Na przykład, gdy fotografujemy scenerię z odbiciem nieba w wodzie, filtr polaryzacyjny sprawia, że odbicie staje się mniej intensywne, co pozwala na lepsze uwydatnienie detali zarówno w wodzie, jak i w otaczającym krajobrazie. Ponadto, w fotografii architektury, filtry te pomagają w eliminacji refleksów na szklanych elewacjach budynków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej profesjonalnych zdjęć. Zastosowanie filtra polaryzacyjnego jest więc nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla każdego fotografa. Warto pamiętać, że aby uzyskać optymalne rezultaty, filtr ten należy obracać w zależności od kąta padania światła, co daje trzy różne efekty w jednym ujęciu.

Pytanie 8

Materiał fotograficzny przeznaczony do robienia zdjęć w podczerwieni powinien być wrażliwy na promieniowanie o długości fali

A. większej od 700 nm

B. mniejszej od 400 nm

C. zawartej w zakresie 500-600 nm

D. zawartej w zakresie 400-500 nm

Materiał fotograficzny nie może być uczulony na promieniowanie zawarte w przedziałach 400-500 nm, 500-600 nm ani mniejszymi od 400 nm, ponieważ te zakresy fal należą do widma światła widzialnego. Odpowiedzi te sugerują, że materiały te reagują na promieniowanie, które jest dobrze widoczne dla ludzkiego oka, co jest niezgodne z zasadami fotografii w podczerwieni. W praktyce, fotografowanie w tych zakresach nie pozwoli na uchwycenie informacji, które są obecne tylko w podczerwieni. Przy wyborze materiałów fotograficznych istotne jest zrozumienie, że każdy zakres fal elektromagnetycznych ma swoje unikalne właściwości. Na przykład, fale o długości fali 400-500 nm odpowiadają za niebieskie i zielone światło, natomiast 500-600 nm obejmują zielenie i żółcie. Procesy detekcji w tych zakresach są zupełnie inne niż w zakresie powyżej 700 nm, gdzie mamy do czynienia z promieniowaniem podczerwonym. Typowym błędem myślowym jest mylenie widma światła widzialnego z podczerwonym. W fotografii, aby uzyskać obrazy oparte na podczerwieni, należy używać specjalnych filtrów i materiałów, które są zaprojektowane do detekcji fal elektromagnetycznych w tym zakresie, co wyraźnie podkreśla konieczność właściwego doboru urządzeń oraz niezbędnych akcesoriów w procesie fotograficznym.

Pytanie 9

Jakie działania konserwacyjne są niezbędne do zapewnienia prawidłowego działania akumulatora w aparacie fotograficznym?

A. zapewnienie zmiennej temperatury w komorze akumulatora

B. dbanie o czystość styków w komorze akumulatora

C. narażanie akumulatora na wysokie temperatury

D. narażanie akumulatora na działanie promieni słonecznych

Utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania akumulatora w aparacie fotograficznym. Zanieczyszczone styki mogą prowadzić do słabego kontaktu, co skutkuje niestabilnym zasilaniem, a w konsekwencji do nieprawidłowego działania aparatu. Regularne czyszczenie styków pozwala na usunięcie osadów, kurzu oraz innych zanieczyszczeń, które mogą wpłynąć na przewodnictwo elektryczne. Warto stosować odpowiednie środki czyszczące i narzędzia, takie jak miękkie szczoteczki i spraye do czyszczenia kontaktów, aby nie uszkodzić delikatnych elementów. Przestrzeganie tej zasady to nie tylko dobry nawyk konserwacyjny, ale także zgodność z praktykami zalecanymi przez producentów sprzętu fotograficznego, co wydłuża żywotność akumulatora i poprawia ogólną wydajność aparatu. Regularne przeglądy i dbałość o czystość styków powinny być częścią rutynowej konserwacji sprzętu fotograficznego.

Pytanie 10

Jaką substancję konserwującą wykorzystuje się w wywoływaczu?

A. siarczyn sodu

B. węglan sodu

C. wodorotlenek sodu

D. węglan potasu

Siarczyn sodu jest substancją konserwującą, która skutecznie zapobiega utlenianiu się substancji w wywoływaczach, a także ogranicza rozwój mikroorganizmów. Jego działanie polega na redukcji stężenia tlenu w roztworze, co wpływa na stabilizację chemiczną i biologiczną preparatów. Siarczyn sodu jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek E221, ale również w przemyśle fotograficznym, gdzie ma na celu ochronę emulsji światłoczułych. Przykłady jego zastosowania obejmują konserwację win, owoców oraz soków, gdzie skutecznie przedłuża trwałość produktów. Warto dodać, że stosowanie siarczynu sodu jest ściśle regulowane przez przepisy prawa, co zapewnia bezpieczeństwo konsumentów oraz jakość produktów. Dobrze zrozumieć zastosowanie tej substancji w kontekście stabilizacji i jakości wyrobów, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych w produkcji.

Pytanie 11

Jaką wartość przysłony należy ustawić, aby uzyskać największą głębię ostrości?

A. f/22

B. f/1.4

C. f/2.8

D. f/4

Ustawienie przysłony na wartości takie jak f/2.8, f/4 czy f/1.4 skutkuje mniejszą głębią ostrości, co jest sprzeczne z celem uzyskania maksymalnej ostrości w całym kadrze. Mniejsze wartości przysłony oznaczają szersze otwarcie obiektywu, co pozwala na większy wpływ światła na matrycę, ale także na zawężenie obszaru wyraźności. Na przykład, ustawienie na f/1.4 może być idealne do zdjęć portretowych, gdzie chcemy uzyskać efekt rozmycia tła, ale w kontekście głębi ostrości staje się problematyczne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wyborów, dotyczą niepełnego zrozumienia pojęcia głębi ostrości oraz praktycznego zastosowania przysłony w różnych sytuacjach. Warto zauważyć, że wielu fotografów niedostatecznie docenia znaczenie presji naświetlania przy różnych wartościach przysłony, co może prowadzić do niedoświetlenia lub prześwietlenia zdjęcia. W fotografii pejzażowej czy architektonicznej, gdzie kluczowe jest uchwycenie zarówno detali w pierwszym planie, jak i na horyzoncie, wybór przysłony f/22 jest niezastąpiony. Dlatego warto zrozumieć, że wartości przysłony poniżej f/22 nie powinny być stosowane, jeśli celem jest uzyskanie maksymalnej głębi ostrości.

Pytanie 12

Najbardziej odpowiednim formatem do bezstratnej kompresji pliku, który ma być wykorzystany w druku, jest

A. GIF

B. JPEG

C. TIFF

D. PNG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest uznawany za najlepszy wybór do profesjonalnego druku z kilku powodów. Przede wszystkim, TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obrazy zachowują pełną jakość i szczegółowość, co jest kluczowe w przypadku druku. Użycie tego formatu umożliwia przechowywanie danych w wysokiej głębi kolorów, co jest istotne w kontekście druku o wysokiej jakości, szczególnie dla obrazów wymagających dużej precyzji kolorystycznej, jak fotografie czy ilustracje. Przykładowo, w branży kreatywnej, gdzie grafika jest kluczowym elementem, TIFF jest często preferowanym formatem do archiwizacji i publikacji materiałów, ponieważ pozwala na zachowanie wszystkich detali. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wspiera format TIFF, co ułatwia jego edytowanie i modyfikowanie w procesie przygotowania do druku. W dobrych praktykach branżowych, warto również pamiętać o tym, że TIFF wspiera warianty CMYK, co jest istotne w kontekście druku offsetowego, gdzie odwzorowanie kolorów jest kluczowe.

Pytanie 13

Minimalna rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do wydruku w formacie A4 (210×297 mm) z zachowaniem jakości 300 dpi wynosi

A. 1024×1200 pikseli

B. 800×600 pikseli

C. 2480×3508 pikseli

D. 1240×1754 pikseli

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich nie spełnia wymogów dotyczących jakości druku. Odpowiedzi takie jak 1240×1754 pikseli, 1024×1200 pikseli czy 800×600 pikseli zakładają znacznie niższą rozdzielczość, co prowadzi do wielu problemów. W przypadku 1240×1754 pikseli, mamy odpowiednik 150 dpi, co jest minimalną jakością do druku, ale nie gwarantuje odpowiedniego odwzorowania szczegółów. Pozostałe wartości są jeszcze gorsze i nie nadają się do profesjonalnego wydruku. Typowym błędem myślowym jest założenie, że dla mniejszych formatów, jak A4, można stosować znacznie niższe rozdzielczości. W rzeczywistości, im większa jakość, tym lepszy rezultat, szczególnie w kontekście ostrości i detali obrazu. W branży graficznej standardem jest dążenie do 300 dpi, a każda rozdzielczość poniżej tej wartości może prowadzić do nieakceptowalnych efektów, takich jak pikselizacja czy rozmycie. Użytkownicy zbyt często zapominają, że druk to nie tylko same cyfrowe pliki, ale również fizyczna jakość, która wymaga szczególnej uwagi w kontekście przygotowania materiałów do druku.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jakie urządzenie powinno się zastosować do konwersji obrazów analogowych na formę cyfrową?

A. Kopiarki

B. Drukarki

C. Powiększalnika

D. Skanera

Skaner jest urządzeniem, które służy do konwersji obrazów analogowych, takich jak fotografie czy dokumenty, na postać cyfrową. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu optycznego mechanizmu, który rejestruje szczegóły obrazu na matrycy CCD lub CIS. Skanery są powszechnie wykorzystywane w biurach, archiwach oraz przez profesjonalnych fotografów, którzy chcą zachować swoje prace w formacie cyfrowym. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, aby uzyskać jak najwięcej szczegółów podczas digitalizacji. Na przykład, skanowanie zdjęć w rozdzielczości 300 dpi (punktów na cal) lub wyższej pozwala na zachowanie detali, które mogą być istotne w dalszym etapie edycji lub archiwizacji. Skanery mogą także zawierać funkcje automatycznego rozpoznawania tekstu (OCR), co dodatkowo ułatwia przetwarzanie dokumentów. Przy wyborze skanera warto zwrócić uwagę na jego funkcjonalność, szybkość działania oraz wsparcie dla różnych formatów plików cyfrowych.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakiego rodzaju papier fotograficzny należy wykorzystać do reprodukcji negatywu wywołanego do zalecanego stopnia, aby uzyskać małokontarstowy pozytyw czarno-biały?

A. Normalny

B. Bardzo twardy

C. Miękki

D. Twardy

Wybór papieru fotograficznego o miękkim gradiencie jest kluczowy w procesie kopiowania negatywów czarno-białych, szczególnie gdy dąży się do uzyskania małokontarstowego pozytywu. Miękki papier ma niższy kontrast, co pozwala na subtelniejsze przejścia między tonami, co jest istotne w przypadku negatywów o różnorodnej tonacji. Użycie tego typu papieru sprzyja zachowaniu detali w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego efektu. W praktyce, papier o miękkim gradiencie jest często wykorzystywany do reprodukcji delikatnych tonów skóry w portretach czy też do realizacji artystycznych wizji, gdzie kluczowe jest uzyskanie spokojnych przejść tonalnych. Standardy w fotografii analogowej zalecają stosowanie miękkiego papieru w sytuacjach, gdy negatywy wykazują bogactwo tonów, co pozwala na maksymalne odwzorowanie ich charakterystyki w pozytywie. Na przykład, jeśli negatyw jest dobrze naświetlony, użycie miękkiego papieru ma na celu uniknięcie przejaskrawienia kontrastów, co mogłoby skutkować utratą detali.

Pytanie 18

Podczas robienia zdjęć ustalono właściwe wartości ekspozycji: f/11 oraz 1/250 s. Jakie wartości ekspozycji w tych warunkach oświetleniowych powinno się przyjąć, aby uzyskać maksymalną głębię ostrości?

A. f/22 i 1/500 s

B. f/22 i 1/60 s

C. f/5,6 i 1/500 s

D. f/5,6 i 1/60 s

Odpowiedź f/22 i 1/60 s jest poprawna, ponieważ f/22 oznacza większą wartość przysłony, co skutkuje większą głębią ostrości. W praktyce, większa głębia ostrości jest pożądana w przypadku fotografii krajobrazowej, gdzie istotne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. W warunkach oświetleniowych, w których pierwotne ustawienia to f/11 i 1/250 s, zmniejszenie wartości przysłony do f/22 pozwala uzyskać efekt większej głębi ostrości. Aby utrzymać prawidłową ekspozycję przy zmniejszonej przepuszczalności światła, konieczne jest obniżenie czasu naświetlania do 1/60 s, co zgodnie z zasadą ekspozycji potrójnej (przysłona, czas naświetlania, ISO) pomoże zrównoważyć te zmiany. Użycie takich parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie kontrola nad głębią ostrości jest kluczowa dla uzyskania zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 19

Aby skopiować obraz kolorowy techniką subtraktywną, należy użyć powiększalnika z głowicą

A. filtracyjną

B. kondensorową

C. z oświetleniem punktowym

D. aktyniczną

Jak wybierzesz zły typ powiększalnika, to mogą wyniknąć spore problemy z kolorowymi reprodukcjami. Na przykład, powiększalnik światła punktowego, który nie rozprasza światła, może naświetlać papier nierównomiernie. A to z pewnością wpłynie na jakość odbitek. Podobnie, powiększalnik aktyniczny jest przeznaczony głównie do czarno-białych zdjęć, więc w technice subtraktywnej nie zagra. Jego konstrukcja i źródło światła do końca nie wspierają odejmowania kolorów. Z drugiej strony, powiększalnik kondensorowy nadaje się do czarno-białych odbitek, ale nie jest najlepszym wyborem do kolorów, bo nie ma takiej elastyczności w korekcji kolorów jak głowica filtracyjna. Często błędnie myśli się, że powiększalniki można stosować zamiennie, ale to jest daleko od prawdziwych zasad w fotografii. W kontekście druku fotograficznego kluczowe jest rozumienie, jak różne źródła światła wpływają na naświetlanie i jakie cechy powinien mieć sprzęt, żeby dobrze odwzorować kolory.

Pytanie 20

Aby wymienić żarówkę w powiększalniku, najpierw należy

A. odkręcić śruby zabezpieczające

B. usunąć negatyw z urządzenia powiększającego

C. wymontować zużytą żarówkę

D. odłączyć powiększalnik od zasilania

Wymiana żarówki w powiększalniku wymaga zrozumienia kolejności działań, jakie należy podjąć, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i efektywność. Usuwanie negatywu z powiększalnika wydaje się być pierwszym logicznym krokiem, jednak nie jest to właściwe podejście. Negatyw można usunąć dopiero po zapewnieniu, że urządzenie jest wyłączone i nie ma ryzyka porażenia prądem. Również odkręcanie śrub zabezpieczających przed wyłączeniem zasilania jest niewłaściwe – wszelkie prace serwisowe powinny być wykonywane na urządzeniu, które nie jest podłączone do zasilania. Podobnie, wymontowanie zużytej żarówki, nie zabezpieczając się wcześniej, może skutkować nie tylko uszkodzeniem samego urządzenia, ale także stanowi zagrożenie dla użytkownika. W praktyce, brak przestrzegania tej zasady prowadzi do nieprawidłowości, które mogą skutkować poważnymi uszkodzeniami sprzętu oraz narażeniem zdrowia operatora. Z tego powodu zawsze powinno się zaczynać od odłączenia urządzenia od zasilania, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji, a dopiero potem przystępować do dalszych kroków związanych z konserwacją lub wymianą elementów.

Pytanie 21

Aby wykonać zbliżenia zdjęć kropli wody, należy użyć obiektywu

A. długoogniskowego

B. makro

C. lustrzanego

D. szerokokątnego

Obiektyw lustrzany, mimo iż jest używany w wielu rodzajach fotografii, nie jest dedykowany do szczegółowego rejestrowania małych obiektów w bliskim zasięgu, jak krople wody. Te obiektywy służą przede wszystkim do fotografii sportowej, przyrodniczej czy portretowej, gdzie wymagana jest większa odległość od obiektu. Podobnie, obiektyw szerokokątny nie nadaje się do makrofotografii, gdyż jego konstrukcja koncentruje się na uchwyceniu szerszej perspektywy, co może prowadzić do zniekształcenia i utraty detali, które są kluczowe w bliskim ujęciu. Z kolei obiektyw długoogniskowy, choć może zbliżać obiekty, to jednak ze względu na swoją konstrukcję i wymagania dotyczące odległości ostrzenia, nie umożliwia uzyskania detali w zbliżeniu, które są charakterystyczne dla fotografii makro. Często błędne wnioski dotyczące tych obiektywów wynikają z mylnego przekonania, że im dłuższa ogniskowa, tym lepiej dla każdego rodzaju zdjęć. W rzeczywistości, do uchwycenia małych obiektów, takich jak krople wody, kluczowe jest zastosowanie obiektywu, który jest zaprojektowany do pracy w bliskiej odległości i zapewnia wyspecjalizowaną kontrolę nad ostrzeniem oraz głębią ostrości.

Pytanie 22

Metoda fotografowania zwana bracketing ostrości (focus bracketing) służy do

A. wykonania serii zdjęć z różnymi płaszczyznami ostrości w celu późniejszego focus stacking

B. redukcji szumów w obszarach niedoświetlonych

C. automatycznej korekcji aberracji chromatycznej na krawędziach obiektów

D. niwelowania efektu winietowania na brzegach kadru

Bracketing ostrości, czyli focus bracketing, to technika, która polega na wykonywaniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami ostrości. Zazwyczaj fotograf wykonuje kilka ujęć, zmieniając punkt, na którym aparat skupia ostrość. Dzięki temu można uchwycić różne płaszczyzny ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii makro lub w przypadku scen, gdzie głębia ostrości jest ograniczona. Następnie, w procesie zwanym focus stacking, te zdjęcia są łączone w programie graficznym, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu, który jest ostry w całym zakresie. Ta technika jest szeroko stosowana w profesjonalnej fotografii produktowej oraz w makrofotografii, gdzie detale są kluczowe. Dobrze wykonany stacking ostrości pozwala na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyraźnych obrazów, co znacznie zwiększa jakość finalnych zdjęć. Używanie bracketingu ostrości staje się standardem w przypadku fotografów, którzy pragną osiągnąć maksymalną jakość i detale na swoich zdjęciach.

Pytanie 23

Jeśli na fotografii za osobą widoczny jest długi i wyrazisty cień, to jakie można wysnuć przypuszczenie co do momentu jego wykonania?

A. pochmurny dzień w godzinach popołudniowych

B. słoneczny dzień w godzinach południowych

C. pochmurny dzień wieczorem

D. słoneczny dzień wczesnym rankiem

Odpowiedzi, które wskazują na pochmurne dni, są błędne, ponieważ w takich warunkach zjawisko długiego i ostrego cienia nie występuje. Pochmurne niebo sprawia, że światło słoneczne jest rozproszone, co prowadzi do znacznie krótszych i mniej wyraźnych cieni. W przypadku odpowiedzi związanych z dniem pochmurnym, błędne jest również założenie, że cienie mogą być długie, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia, jak działa naturalne oświetlenie. Cień jest wynikiem blokady promieni słonecznych przez obiekt. W przypadku słonecznego dnia w południe, kąt padania światła jest prostopadły do ziemi, co prowadzi do znacznie krótszych cieni, a nie długich i ostrych. Ponadto, wybór pory dnia jest kluczowy, a nieodpowiednie oszacowanie czasu wykonania zdjęcia może skutkować niezamierzonymi efektami. W praktyce, aby zrozumieć dynamikę światła, warto znać podstawowe zasady fotografii, takie jak zasada trójpodziału oraz zasady związane z oświetleniem, które są fundamentem sztuki fotograficznej i pozwalają na lepsze uchwycenie zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Zaletą obiektywu zmiennoogniskowego jest zdolność

A. stopnia pochylenia osi optycznej

B. przesunięcia osi optycznej

C. regulacji długości ogniskowej

D. wymiany układu optycznego

Obiektyw zmiennoogniskowy charakteryzuje się możliwością regulacji długości ogniskowej, co oznacza, że użytkownik może dostosować kąt widzenia za pomocą prostego mechanizmu powiększania lub pomniejszania obrazu. Dzięki tej funkcji obiektywy te są niezwykle wszechstronne i są szeroko stosowane w fotografii oraz filmowaniu, umożliwiając uchwycenie różnych kadrów bez konieczności zmiany obiektywu. Na przykład, w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić zarówno szerokie ujęcie krajobrazu, jak i szczegóły architektoniczne, obiektyw zmiennoogniskowy pozwala na płynne przechodzenie pomiędzy różnymi wartościami ogniskowych. W praktyce obiektywy te są preferowane w reportażu, gdzie elastyczność i szybkość reakcji są kluczowe. Warto zaznaczyć, że obiektywy zmiennoogniskowe są również projektowane z myślą o minimalizacji zniekształceń optycznych i aberracji, co przekłada się na wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki w fotografii sugerują, aby użytkownicy regularnie sprawdzali ustawienia swojego obiektywu, aby maksymalizować jego potencjał w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 26

Aby zmniejszyć kontrast podczas kopiowania czarno-białego negatywu na papier fotograficzny wielogradacyjny, należy użyć filtru

A. czerwony

B. purpurowy

C. żółty

D. niebieski

Wybór filtrów w procesie kopiowania czarno-białych negatywów ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego. Odpowiedzi, takie jak czerwony, niebieski czy purpurowy, nie są optymalnymi opcjami w kontekście zmniejszenia kontrastu. Filtr czerwony, na przykład, zwiększa kontrast, ponieważ blokuje niebieskie światło, co skutkuje mocniejszymi tonami ciemnymi i jaśniejszymi tonami jasnymi. W przypadku negatywów, w których dominuje niebieski lub zielony ton, użycie filtra czerwonego może prowadzić do przerysowanego efektu, a nie do delikatniejszego przejścia tonalnego, które chcemy uzyskać przy użyciu filtra żółtego. Niebieski filtr z kolei podkreśla aspekty niebieskich tonów w obrazie, co w kontekście czarno-białych negatywów powoduje, że wszystkie tonacje niebieskie stają się ciemniejsze, a zatem kontrast wzrasta, co jest sprzeczne z celem zmniejszenia kontrastu. Purpurowy filtr, choć ma swoje miejsce w fotografii, podobnie jak filtr niebieski, może nieoczekiwanie zwiększać kontrast przez wyostrzanie granic tonalnych. Typowym błędem przy wyborze filtrów jest nieuwzględnienie kolorów dominujących w negatywie oraz ich interakcji z wybranym filtrem, co prowadzi do mylnych wniosków i błędnych efektów końcowych.

Pytanie 27

Która z poniższych par barw stanowi największy kontrast kolorystyczny?

A. czerwony i pomarańczowy

B. żółty i pomarańczowy

C. czerwony i zielony

D. niebieski i granatowy

Czerwony i zielony to idealny przykład kolorów, które tworzą najwyższy kontrast kolorystyczny. Wynika to z ich położenia na kole barw: są one kolorami komplementarnymi, co oznacza, że znajdują się naprzeciwko siebie. Ta komplementarność powoduje, że zestawienie tych dwóch barw jest wyjątkowo wyraziste i przyciąga uwagę. W praktyce wykorzystuje się to w designie, reklamie oraz sztuce, gdzie celem jest zwrócenie uwagi na konkretne elementy. W kontekście kolorów RGB, czerwony ma wartość (255, 0, 0), a zielony (0, 255, 0). Różnica w ich wartościach składowych jest znaczna, co potęguje wrażenie kontrastu. Warto zauważyć, że w wielu projektach graficznych, od logo po strony internetowe, stosowanie takich zestawień może zwiększyć czytelność i atrakcyjność wizualną. W przypadku zastosowań w sztuce, kontrast ten potrafi wywołać silne emocje oraz stworzyć wyraziste kompozycje, co jest często wykorzystywane przez malarzy i projektantów.

Pytanie 28

W przypadku produkcji plakatu o rozmiarach 30× 45 cm, który ma być wydrukowany w formacie 30 × 45 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego posiadającego matrycę o minimalnej rozdzielczości

A. 5000 × 3400 pikseli

B. 2592 × 1944 pikseli

C. 5500 × 3800 pikseli

D. 2048 × 1563 pikseli

Aby uzyskać wysokiej jakości reprodukcję plakatu o wymiarach 30 × 45 cm w rozdzielczości 300 dpi, konieczne jest posiadanie aparatu cyfrowego z matrycą o minimalnej rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że na każdy cal powierzchni plakatu powinno przypadać 300 punktów (pikseli) w poziomie i 300 punktów w pionie. Zatem, aby obliczyć wymaganą rozdzielczość, należy pomnożyć wymiary plakatu w calach przez 300. Wymiary plakatu 30 cm x 45 cm można przeliczyć na cale (1 cal = 2,54 cm), co daje około 11,81 cala x 17,72 cala. Przemnażając te wartości przez 300 otrzymujemy 3543 piksele w poziomie i 5316 pikseli w pionie, co daje łącznie około 18 000 000 pikseli. Aby uzyskać zapas i możliwość przycięcia oraz uwzględnić różne techniki edycji, aparat o rozdzielczości 5500 × 3800 pikseli jest odpowiedni. Dzięki temu uzyskujemy większą elastyczność w pracy nad grafiką i pewność, że finalny wydruk będzie ostry i szczegółowy. W praktyce, przy wyższej rozdzielczości można zastosować więcej efektów graficznych bez utraty jakości.

Pytanie 29

Przy tworzeniu planu sesji zdjęciowej do fotografowania w technice wysokiego klucza, co należy wziąć pod uwagę?

A. jasne tło, oświetlenie rozproszone

B. jasne tło, oświetlenie skierowane

C. ciemne tło, oświetlenie rozproszone

D. ciemne tło, oświetlenie skierowane

Fotografia w technice wysokiego klucza charakteryzuje się jasnymi, dobrze oświetlonymi obrazami, w których dominują jasne tony. Wybór jasnego tła jest kluczowy, ponieważ pomaga w uzyskaniu efektu lekkości i przestronności, który jest istotny w tej technice. Oświetlenie rozproszone, które można osiągnąć na przykład poprzez użycie softboxów lub parasoli, pozwala na uzyskanie delikatnych cieni oraz równomierne oświetlenie obiektu. Dzięki temu, przejrzystość i detale w zdjęciach są lepiej widoczne, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej czy produktowej. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografia ślubna, gdzie ważne jest uchwycenie radosnych chwil w jasnej i przyjemnej atmosferze. Wybierając oświetlenie i tło, zawsze należy pamiętać o harmonii między nimi, co pozwoli na uzyskanie estetycznych i profesjonalnych efektów. W praktyce, technika ta jest powszechnie wykorzystywana w komercyjnej fotografii, na przykład w reklamach, gdzie jasność obrazu przyciąga uwagę potencjalnych klientów.

Pytanie 30

Na fotografii zastosowano kompozycję obrazu

A. zamkniętą, dynamiczną.

B. wieloelementową, centralną.

C. centralną, prostą.

D. symetryczną, otwartą.

Poprawna odpowiedź to "symetryczna, otwarta". W kompozycji symetrycznej, elementy obrazu są zorganizowane w sposób, który przekłada się na równowagę wizualną. W tym przypadku drewniana balustrada jest rozłożona równomiernie po obu stronach osi pionowej, co tworzy harmonię i stabilność w odbiorze wizualnym. Tego typu kompozycja często wykorzystywana jest w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie zachowanie równowagi jest kluczowe dla estetyki obrazu. Kompozycja otwarta odnosi się do sytuacji, w której elementy w obrazie nie są zamknięte w ramach płaszczyzny, co pozwala widzowi na percepcję przestrzeni poza krawędziami. Horyzont i widok na morze w tym zdjęciu wskazują na otwartość, co sprzyja uczuciu swobody i możliwości eksploracji. Praktyka ta jest zgodna z zasadami projektowania przestrzennego, gdzie dąży się do maksymalnego wykorzystania przestrzeni i tworzenia wrażenia głębi. Warto również zauważyć, że symetria często przyciąga wzrok i staje się centralnym punktem zainteresowania, co potwierdzają badania nad percepcją wizualną.

Pytanie 31

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. nieustannym mieszaniu reagentów

B. skróconym czasie wywołania

C. wydłużonym czasie wywołania

D. wywoływaniu w niższej temperaturze

Ciągłe mieszanie odczynników, przedłużony czas wywoływania oraz wywoływanie w obniżonej temperaturze to metody, które nie są zgodne z definicją wywoływania forsownego. Ciągłe mieszanie odczynników może prowadzić do zwiększenia reaktywności chemicznej, co nie jest celem wywoływania forsownego. Wywoływanie wymaga stabilnych warunków, aby uzyskać powtarzalne wyniki. Jeśli chodzi o przedłużony czas wywoływania, to nie jest to metoda forsowna, a raczej standardowy czas, który może być stosowany w różnych procesach chemicznych. Z kolei wywoływanie w obniżonej temperaturze prowadzi do spowolnienia reakcji chemicznych, co może skutkować niedostatecznym rozwojem obrazu. Takie podejście jest sprzeczne z ideą uzyskiwania wyraźnych i kontrastowych efektów, które są oczekiwane w procesie wywoływania forsownego. Typowym błędem jest mylenie różnych technik wywoływania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania, efektywności i wpływu na jakość uzyskiwanych wyników. Aby unikać takich nieścisłości, warto zaznajomić się z literaturą branżową oraz dobrą praktyką, która jasno definiuje zasady wywoływania chemicznego.

Pytanie 32

Technika focus stacking w fotografii makro służy do

A. zmniejszenia efektu drgań aparatu

B. uzyskania większego powiększenia obiektu

C. redukcji zniekształceń optycznych obiektywu

D. zwiększenia głębi ostrości poprzez łączenie wielu zdjęć

Technika focus stacking w fotografii makro jest niezwykle przydatna, gdyż pozwala na zwiększenie głębi ostrości poprzez łączenie wielu zdjęć wykonanych na różnych ustawieniach ostrości. W fotografii makro, gdzie obiekty są często bardzo małe i wymagają dużej precyzji, standardowa głębia ostrości może być niewystarczająca. Dzięki focus stacking możemy uzyskać obraz, w którym wszystkie detale są ostre, co jest kluczowe w tej dziedzinie. Proces polega na zrobieniu kilku zdjęć tej samej sceny, każde z ustawieniem ostrości na innym elemencie, a następnie połączeniu tych zdjęć w programie graficznym, takim jak Photoshop czy specjalistyczne oprogramowanie do obróbki zdjęć. W praktyce, technika ta jest szeroko stosowana przez fotografów przyrody oraz entuzjastów makrofotografii, którzy chcą uchwycić detale kwiatów, owadów czy innych małych obiektów w najlepszej jakości. Stosując focus stacking, warto pamiętać o stabilnym statywie i wykorzystaniu samowyzwalacza lub pilota, aby zminimalizować drgania aparatu podczas robienia zdjęć.

Pytanie 33

Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować

A. średni czas naświetlania i silne oświetlenie

B. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO

C. długi czas naświetlania i statyw

D. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa

Aby uzyskać efekt malowania światłem w fotografii, kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania oraz użycie statywu. Długi czas naświetlania pozwala na rejestrację ruchu źródła światła, co jest fundamentalne dla tego efektu. Przykładem może być sytuacja, gdy fotografujesz przy ciemnym tle i używasz latarki do tworzenia wzorów czy napisów w powietrzu. Bez statywu zdjęcie mogłoby wyjść rozmyte, ponieważ każdy ruch aparatu w czasie naświetlania spowodowałby nieostrość. Dobre praktyki w zakresie malowania światłem obejmują też stosowanie niskiego ISO, co minimalizuje szumy w obrazie. Warto pamiętać, że efekty malowania światłem są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz reklamowej, co zwiększa atrakcyjność wizualną i przyciąga uwagę odbiorców. Dobrze jest też przeprowadzić kilka prób, by znaleźć optymalne ustawienia aparatu.

Pytanie 34

Wartość ISO 800 oznacza

A. wysoką czułość matrycy lub filmu na światło

B. wartość przysłony obiektywu

C. niską czułość matrycy lub filmu na światło

D. temperaturę barwową światła w Kelwinach

Wartość ISO 800 oznacza wysoką czułość matrycy lub filmu na światło. W praktyce oznacza to, że przy tej wartości, aparat jest w stanie rejestrować obraz w warunkach słabego oświetlenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii nocnej lub w pomieszczeniach z ograniczonym dostępem światła. Wyższa wartość ISO pozwala na szybsze czasy naświetlania, co minimalizuje ryzyko poruszenia obrazu, zwłaszcza przy fotografowaniu ruchomych obiektów. Jednak warto pamiętać, że zwiększanie wartości ISO może wprowadzać szumy do obrazu, co wpływa na jego jakość. Dlatego istotne jest, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków fotograficznych oraz wymagań finalnego efektu. Profesjonalni fotografowie często używają wartości ISO 800 w sytuacjach, gdzie inne parametry, takie jak przysłona czy czas naświetlania, nie mogą być wystarczająco dostosowane, aby uzyskać właściwą ekspozycję.

Pytanie 35

Najnowsza technologia czujników BSI CMOS charakteryzuje się

A. zmniejszoną grubością sensora dla lepszej kompatybilności z obiektywami

B. zintegrowanym systemem redukcji szumów na poziomie sprzętowym

C. podwójną warstwą filtrów Bayera dla lepszego odwzorowania kolorów

D. umieszczeniem obwodów elektronicznych za warstwą światłoczułą dla lepszego wykorzystania światła

Podwójna warstwa filtrów Bayera, o której mowa, rzeczywiście ma swoje zastosowanie w technologii przetwarzania obrazów, ale nie jest kluczowym elementem, który definiuje BSI CMOS. Filtry Bayera są stosowane do odwzorowania kolorów, jednak ich obecność nie wpływa na podstawową innowacyjność czujników BSI. Zintegrowany system redukcji szumów na poziomie sprzętowym to również błędne podejście, ponieważ w przypadku BSI CMOS główny nacisk kładzie się na umiejscowienie obwodów, co systematycznie eliminuje problemy z szumami. Kolejnym często mylonym aspektem jest zmniejszona grubość sensora, która wprawdzie może być istotna dla ogólnej konstrukcji aparatu, ale to nie ona decyduje o wydajności samego sensoru w kontekście zbierania światła. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z zamieszania między różnymi technologiami i ich funkcjami. Warto zwrócić uwagę, że innowacje w technologii czujników skupiają się na optymalizacji zbierania światła, co jest kluczowe dla uzyskiwania wysokiej jakości obrazu.

Pytanie 36

Jaką nazwą określa się zjawisko optyczne manifestujące się w postaci półprzezroczystych, kolorowych okręgów, które pojawiają się na zdjęciu robionym w kierunku słońca?

A. Flara

B. Winietowanie

C. Dystorsja beczkowata

D. Koma

Flara to efekt optyczny, który występuje, gdy intensywne światło, takie jak słońce, dostaje się do obiektywu aparatu. Ten efekt objawia się jako półprzezroczyste, różnokolorowe okręgi, które mogą wyglądać niezwykle atrakcyjnie, ale także mogą wpływać na jakość zdjęcia. Flara jest wynikiem odbić światła wewnątrz soczewek obiektywu, co prowadzi do zakłócenia kontrastu i może spowodować utratę szczegółów w jasnych partiach obrazu. W praktyce, fotografowie często starają się unikać flary, używając osłonki obiektywu lub zmieniając kąt padania światła. W niektórych przypadkach, gdy flara jest kontrolowana, może być wykorzystywana jako artystyczny element w kompozycji zdjęcia. Wiedza o tym zjawisku oraz technikach jego zarządzania jest kluczowa dla każdego fotografa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii. Ostatecznie, umiejętność świadomego wykorzystania flary może znacząco podnieść jakość wizualną prac fotograficznych.

Pytanie 37

Aby zeskanować kolorowy oryginał na nieprzezroczystym, sztywnym podłożu o wysokiej gęstości optycznej elementów obrazu, należy wykorzystać skaner

A. bębnowy o dużej dynamice skanowania

B. do filmów o małej dynamice skanowania

C. płaski do oryginałów refleksyjnych o małej dynamice skanowania

D. płaski do oryginałów refleksyjnych o dużej dynamice skanowania

Wybór skanera filmowego o małej dynamice skanowania jest niewłaściwy, ponieważ takie urządzenia nie są przystosowane do skanowania oryginałów barwnych na nieprzeźroczystym podłożu. Skanery filmu są zazwyczaj projektowane z myślą o pracy z materiałami przezroczystymi, takimi jak negatywy lub slajdy, gdzie światło przechodzi przez materiał, a nie odbija się od niego. Zatem zastosowanie skanera filmowego w kontekście oryginałów refleksyjnych prowadziłoby do zniekształceń obrazu oraz utraty jakości kolorystycznej. Problematyczne jest również podejście związane z małą dynamiką skanowania, które ogranicza zakres tonalny, co jest kluczowe przy pracy z materiałami wysokiej rozdzielczości. Wybór skanera płaskiego do oryginałów refleksyjnych o małej dynamice skanowania również nie jest odpowiedni, gdyż ogranicza zdolność do uchwycenia pełni detali i kolorów. Użytkownicy często mylą różne typy skanera i ich przeznaczenia, co wynika z braku zrozumienia podstawowych zasad działania tych urządzeń oraz ich specyfikacji technicznych. Niezrozumienie, jakie parametry są kluczowe dla jakości skanowania, może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie obniża jakość końcowego obrazu.

Pytanie 38

Zjawisko dyfuzji światła wykorzystuje się w fotografii przy zastosowaniu

A. filtrów polaryzacyjnych

B. lamp z tubusami i plastrami miodu

C. softboxów i parasolek rozpraszających

D. reflektorów z soczewką Fresnela

Zjawisko dyfuzji światła jest kluczowe w fotografii, a softboxy oraz parasolki rozpraszające są podstawowymi narzędziami stosowanymi do jego realizacji. Softboxy to konstrukcje, które wykorzystują dyfuzor, aby rozproszyć światło emitowane przez lampy, co skutkuje znacznie łagodniejszym i bardziej równomiernym oświetleniem. Dzięki temu uzyskujemy efekt, który minimalizuje ostre cienie i sprawia, że zdjęcia wydają się bardziej naturalne. Parasolki rozpraszające działają na podobnej zasadzie, ale są bardziej mobilne i łatwiejsze w użyciu dla początkujących fotografów. W praktyce softboxy doskonale sprawdzają się w portretach, produktach oraz w fotografii mody, gdzie kluczowe jest uzyskanie subtelnych przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór rozmiaru softboxa lub parasolki, a także ich ustawienie w przestrzeni, znacząco wpływa na uzyskany efekt. W branży fotograficznej, stosowanie tych narzędzi stało się standardem, a ich umiejętne wykorzystanie pozwala na osiągnięcie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 39

Podczas tworzenia portretu na świeżym powietrzu określono poprawne wartości ekspozycji: czas naświetlania 1/60 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji należy wykorzystać, aby zredukować głębię ostrości obrazu oraz osiągnąć efekt rozmytego tła, przy zachowaniu właściwego naświetlenia?

A. 1/250 s, f/8

B. 1/30 s, f/8

C. 1/30 s, f/16

D. 1/250 s, f/5,6

Wszystkie inne odpowiedzi mają swoje ograniczenia związane z kontrolą głębi ostrości oraz naświetleniem. Odpowiedzi, które sugerują użycie czasu naświetlania 1/30 s, mogą prowadzić do nieostrego obrazu z powodu drgań aparatu, szczególnie przy fotografowaniu w plenerze, gdzie często są używane dłuższe czasy naświetlania. Ponadto, przysłona f/16 znacznie zwiększa głębię ostrości, co nie jest zgodne z celem uzyskania rozmytego tła. Zbyt małe otwarcie przysłony skutkuje większą ilością obiektów w ostrości, co jest niepożądane przy portretach. Z kolei zastosowanie przysłony f/8 nie pozwala na osiągnięcie wystarczającego rozmycia tła, co jest kluczowe w portretach, gdzie chce się odseparować modela od tła. Dodatkowo, przysłona f/5,6 w połączeniu z czasem 1/250 s jest optymalnym rozwiązaniem łączącym zarówno kontrolę nad głębią ostrości, jak i odpowiednie naświetlenie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii. Używanie niewłaściwych wartości przysłony oraz czasu naświetlania może prowadzić do niezamierzonych efektów wizualnych, które odbiegają od zamierzeń artystycznych i technicznych fotografa.

Pytanie 40

Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej widoczne przy fotografowaniu

A. nocnych krajobrazów z długimi czasami ekspozycji

B. jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony

C. portretów ze światłem punktowym z tyłu

D. kontrastowych scen z dużym otworem przysłony

Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej zauważalne podczas fotografowania jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony, ponieważ w takich warunkach światło jest równomiernie rozproszone, co sprawia, że wszelkie niedoskonałości stają się bardziej widoczne. Kiedy wykorzystujemy mały otwór przysłony, głębia ostrości się zwiększa, co oznacza, że więcej elementów na zdjęciu jest w ostrości. W rezultacie wszelkie plamy, pyłki czy zanieczyszczenia na matrycy, które normalnie mogłyby zostać zatuszowane przez różnorodność kadrów, stają się wyraźnie dostrzegalne. Przykładem mogą być zdjęcia nieba, białych ścian lub innych jednolitych powierzchni, gdzie każdy drobiazg przejawia się jako niepożądany punkt. Warto pamiętać, że regularne czyszczenie matrycy oraz dbanie o sprzęt to podstawowe standardy w fotografii, które pozwalają uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podczas sesji zdjęciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej