Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 23:56
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 00:09

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Za pomocą taśmy 60-pinowej pokazanej na ilustracji łączy się z płytą główną komputera

Ilustracja do pytania
A. jedynie dyski EIDE
B. wszystkie wymienione urządzenia
C. tylko dyski SCSI
D. napędy ATAPI
Wybierając niepoprawne odpowiedzi często można spotkać się z błędnym rozumieniem roli i zastosowań różnych standardów interfejsów. ATAPI (ATA Packet Interface) jest rozszerzeniem dla standardu ATA i jest używane głównie do podłączania napędów optycznych jak CD-ROM czy DVD-ROM do systemów IDE. Standardy ATA lub IDE, w tym EIDE (Enhanced Integrated Drive Electronics), są przeznaczone do podłączania dysków twardych i nie korzystają z 60-pinowych taśm a ze złączy 40-pinowych. EIDE jest rozwinięciem IDE oferującym zwiększoną przepustowość i dodatkowe funkcje jak LBA (Logical Block Addressing). Ważnym aspektem w technologii dyskowej jest zrozumienie różnicy między tymi standardami oraz ich przeznaczeniem. Interfejsy ATA i ich warianty są powszechnie stosowane w komputerach osobistych ze względu na prostotę i niższe koszty produkcji. Natomiast SCSI z racji swojej wysokiej wydajności i możliwości podłączenia większej liczby urządzeń bezpośrednio do jednego kontrolera jest bardziej zaawansowanym rozwiązaniem stosowanym w serwerach i stacjach roboczych. Podsumowując wybór odpowiedniej technologii zależy od specyfiki zastosowania oraz wymagań wydajnościowych danego systemu komputerowego.

Pytanie 2

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

Ilustracja do pytania
A. W=0 i C=1
B. W=1 i C=1
C. W=1 i C=0
D. W=0 i C=0
Wynik działania układu logicznego składającego się z bramek OR i AND dla sygnałów wejściowych A=1 i B=1 można zrozumieć analizując funkcje obu bramek. Bramka OR zwraca wartość 1, gdy choć jedno z wejść jest równe 1. W tym przypadku, zarówno A, jak i B są równe 1, więc wyjście W z bramki OR wynosi 1. Natomiast bramka AND zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy oba jej wejścia mają wartość 1. Dla sygnałów A=1 i B=1 wyjście C z bramki AND również wynosi 1. Jednak ze schematu wynika, że błędnie zinterpretowano działanie całego układu. Stąd poprawna odpowiedź to W=0 i C=1 dla odpowiednich warunków. W praktycznych zastosowaniach takie układy logiczne są używane w projektowaniu cyfrowych systemów sterowania i układach automatyki. Zrozumienie działania poszczególnych bramek jest kluczowe dla analizy bardziej złożonych systemów cyfrowych i jest podstawą przy projektowaniu logiki programowalnej w urządzeniach PLC, gdzie poprawne działanie warunków logicznych decyduje o funkcjonalności całego systemu.

Pytanie 3

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. mostkowanie
B. trasowanie
C. tunelowanie
D. mapowanie
Tunelowanie to technika stosowana w architekturze sieciowej do tworzenia zaszyfrowanych połączeń między hostami przez publiczny internet. W kontekście VPN, umożliwia zdalnym użytkownikom bezpieczny dostęp do zasobów sieciowych tak, jakby znajdowali się w lokalnej sieci. Tunelowanie działa poprzez encapsulację danych w protokole, który jest następnie przesyłany przez sieć. Przykładowo, protokół PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) oraz L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) są powszechnie używane w tunelowaniu. Warto zauważyć, że tunelowanie nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym, co jest kluczowe w kontekście zabezpieczania komunikacji między różnymi lokalizacjami. Dobrą praktyką w korzystaniu z tunelowania jest stosowanie silnych algorytmów szyfrowania, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), aby zapewnić poufność i integralność przesyłanych danych. W związku z rosnącymi zagrożeniami w sieci, znajomość i umiejętność implementacji tunelowania staje się niezbędna dla specjalistów IT.

Pytanie 4

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 1GB
B. 256MB
C. 512MB
D. 2GB
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących pamięci RAM dla systemów operacyjnych. Odpowiedzi takie jak 256MB lub 512MB są zdecydowanie zbyt niskie dla współczesnych systemów, w tym Windows 7. Te wartości mogą być wystarczające dla bardzo podstawowych operacji w dawnych systemach operacyjnych, jednak Windows 7 wymaga znacznie więcej zasobów, aby móc efektywnie obsługiwać interfejs graficzny oraz podstawowe funkcje wielozadaniowości. Ponadto, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że niższa pamięć RAM wystarczy do uruchamiania prostych aplikacji, co jest błędnym podejściem, ponieważ współczesne oprogramowanie, nawet te z podstawowymi funkcjami, potrafi zająć znaczną ilość pamięci. Przykładowo, nawet przeglądarki internetowe mogą wykorzystywać znaczne ilości pamięci RAM, a brak wystarczającej ilości pamięci prowadzi do spowolnienia działania systemu i aplikacji. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedniego sprzętu kierować się nie tylko minimalnymi wymaganiami, ale również tendencjami w rozwoju oprogramowania oraz standardami branżowymi, które wymagają coraz większej wydajności sprzętowej.

Pytanie 5

Wskaż nośnik, który w sieciach komputerowych umożliwia najszybszą wymianę danych?

A. Mikrofale
B. Fale radiowe
C. Czteroparowy kabel kat. 5
D. Kabel światłowodowy
Kabel światłowodowy to naprawdę najszybsze medium, jakie możemy mieć w sieciach komputerowych. Prędkości, które osiąga, potrafią sięgać nawet wielu terabitów na sekundę, więc jak ktoś potrzebuje dużej przepustowości, to jest to strzał w dziesiątkę. Co ciekawe, dzięki temu, że przesyła dane światłem, sygnał nie łapie zakłóceń elektromagnetycznych. Oznacza to, że można przesyłać informacje na naprawdę długie odległości bez straty jakości. Widziałem, że takie kable są super popularne w telekomunikacji, w centrach danych i między budynkami na kampusach. Są też standardy jak ITU-T G.652 dla włókien jednomodowych i G.655 dla włókien wielomodowych, które zapewniają, że połączenia są naprawdę dobre i niezawodne. Dlatego instalacje światłowodowe robią się coraz bardziej powszechne w nowoczesnych sieciach, co wynika z rosnących potrzeb na transfer danych.

Pytanie 6

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. route
B. ssh
C. tcpdump
D. ipconfig
Wybór poleceń ssh, route i ipconfig jako narzędzi do śledzenia komunikacji TCP/IP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Polecenie ssh (Secure Shell) jest używane do bezpiecznego zdalnego logowania się do innego komputera, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznej komunikacji pomiędzy klientem a serwerem. Nie jest to narzędzie do śledzenia ruchu sieciowego, lecz do bezpiecznego dostępu. Kolejnym przykładem jest polecenie route, które służy do wyświetlania i modyfikacji tablic routingu w systemie. Chociaż tablice routingu są kluczowe dla kierowania pakietów w sieci, samo polecenie route nie pozwala na analizę przepływu danych ani na ich przechwytywanie. Z kolei ipconfig to narzędzie dostępne w systemie Windows, które pokazuje konfigurację sieci, w tym adres IP i maskę podsieci. Umożliwia ono uzyskanie informacji o interfejsach sieciowych, ale również nie oferuje funkcji analizy ruchu. W kontekście zarządzania siecią zrozumienie różnicy między tymi narzędziami a tcpdump jest kluczowe. Tcpdump jest dedykowanym narzędziem do monitorowania i analizy pakietów, co czyni go niezastąpionym w diagnostyce i audycie sieciowym, podczas gdy pozostałe wymienione komendy pełnią zupełnie inne role w administracji systemami i sieciami.

Pytanie 7

Na ilustracji, strzałka wskazuje na złącze interfejsu

Ilustracja do pytania
A. LPT
B. COM
C. IDE
D. FDD
IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to interfejs do podłączania dysków twardych do komputerów. To jest interfejs szeregowy, co znaczy, że przesyła dane jeden bit na raz, a nie tak jak LPT, który przesyła równolegle. Głównie używa się go do dysków twardych i napędów optycznych, a nie do zewnętrznych urządzeń jak drukarki. Porty IDE są zazwyczaj w środku komputera i mają inną budowę, przez co łatwo je odróżnić od LPT. Z kolei porty COM, znane jako porty szeregowe, służą do komunikacji i podłączania np. modemów czy myszek. Wysyłają dane bit po bicie, co sprawia, że są wolniejsze od portów równoległych, ale mają tę zaletę, że można je podłączyć na dłuższym kablu. Złącza COM są mniejsze od LPT i mają zazwyczaj 9 lub 25 pinów. Mniejsza też jest ich rola, bo FDD, czyli napędy dyskietek, w ogóle nie są powiązane z LPT. Te napędy tylko przechowują dane, nie służą do komunikacji. Ważne jest, żeby rozumieć różnice między tymi interfejsami, bo mylenie ich może prowadzić do błędów w identyfikacji czy użyciu. Warto też zwrócić uwagę na specyfikacje techniczne, żeby dobrze je wykorzystać i wiedzieć, co robić w razie problemów sprzętowych.

Pytanie 8

Monolityczne jądro (kernel) występuje w którym systemie?

A. Windows
B. Linux
C. QNX
D. Mac OS
Systemy operacyjne takie jak Windows, Mac OS i QNX mają różne architektury jądra, które nie są monolityczne. Windows, na przykład, wykorzystuje jądro hybrydowe, które łączy elementy zarówno jądra monolitycznego, jak i mikrojądra. Taka konstrukcja pozwala na większą elastyczność w zarządzaniu zasobami systemowymi, ale także wprowadza złożoność, która może prowadzić do problemów z wydajnością. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że jądro hybrydowe działa jak monolityczne, co jest nieprawidłowe, gdyż w rzeczywistości operacje są zorganizowane w bardziej złożony sposób, aby zapewnić lepsze przetwarzanie zadań, co wiąże się z większym narzutem czasowym ze względu na komunikację pomiędzy różnymi komponentami. Mac OS, bazujący na jądrze XNU, również łączy różne podejścia, co czyni go systemem bardziej skomplikowanym pod względem architektury. Z kolei QNX, będący systemem czasu rzeczywistego, opiera się na architekturze mikrojądra, co różni go od monolitycznych rozwiązań. Problemy z identyfikowaniem typu jądra mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie systemy operacyjne operują na tej samej zasadzie, co prowadzi do nieporozumień. W kontekście nauki o systemach operacyjnych ważne jest zrozumienie, jak różne architektury wpływają na wydajność, bezpieczeństwo i stabilność systemów, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach informatycznych.

Pytanie 9

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia
B. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps
C. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność
D. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi
Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 10

Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W nie jest przeznaczony do podłączenia

A. drukarki laserowej
B. monitora
C. urządzeń sieciowych takich jak router
D. modemu ADSL
Podłączenie urządzeń takich jak router, modem ADSL czy monitor do zasilacza UPS o mocy 480 W jest praktycznie akceptowalne i bezpieczne, ponieważ ich pobór mocy jest znacznie niższy niż możliwości tego urządzenia. Routery i modemy, jako urządzenia sieciowe, są zaprojektowane z myślą o niskim zużyciu energii, co sprawia, że mogą być bezpiecznie zasilane przez UPS na dłuższy czas, co w kryzysowych sytuacjach, takich jak przerwy w dostawie prądu, jest kluczowe dla utrzymania ciągłości pracy. Monitory, w zależności od technologii (LCD czy LED), również nie przekraczają zazwyczaj mocy, jaką może dostarczyć UPS o podanej mocy. Można jednak pomylić te urządzenia z bardziej wymagającymi pod względem energetycznym urządzeniami, co prowadzi do błędnego wniosku, że mogą być one niewłaściwie zasilane przez UPS. Kluczem do efektywnego korzystania z zasilaczy UPS jest zrozumienie wymaganej mocy poszczególnych urządzeń oraz ich charakterystyki poboru energii, co pozwala na właściwe dobieranie sprzętu i minimalizację ryzyka uszkodzeń. Typową pułapką myślową jest zakładanie, że wszystkie urządzenia biurowe pobierają podobną moc, co jest dalekie od prawdy. Właściwe podejście do zasilania urządzeń wymaga znajomości ich specyfikacji oraz zgodności z normami dotyczącymi zasilania awaryjnego, aby uniknąć awarii sprzętu.

Pytanie 11

Aby umożliwić połączenie między urządzeniem mobilnym a komputerem za pomocą interfejsu Bluetooth, co należy zrobić?

A. połączyć urządzenia kablem krosowym
B. wykonać parowanie urządzeń
C. skonfigurować urządzenie mobilne przez przeglądarkę
D. utworzyć sieć WAN dla urządzeń
Parowanie urządzeń to naprawdę ważny krok, który pozwala na wygodne łączenie telefonu i komputera przez Bluetooth. Jak to działa? No, w skrócie chodzi o to, że oba urządzenia wymieniają między sobą informacje, dzięki czemu mogą się nawzajem uwierzytelnić i stworzyć bezpieczne połączenie. Zazwyczaj musisz włączyć Bluetooth na obu sprzętach i zacząć parowanie. Przykładowo, jeśli chcesz przenieść zdjęcia z telefonu na komputer, to właśnie to parowanie jest niezbędne. Jak już urządzenia się połączą, transfer plików staje się łatwy i nie potrzebujesz do tego kabli. Cały ten proces opiera się na standardach ustalonych przez Bluetooth Special Interest Group (SIG), które dbają o to, żeby było zarówno bezpiecznie, jak i sprawnie. Warto pamiętać o regularnych aktualizacjach oprogramowania i być świadomym zagrożeń, żeby chronić swoje urządzenia przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 12

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. ROM
B. EPROM
C. EEPROM
D. PROM
Wybór innych opcji, takich jak ROM, PROM czy EEPROM, opiera się na mylnym zrozumieniu różnic między tymi typami pamięci. ROM (Read-Only Memory) jest pamięcią, która jest w pełni zapisana podczas produkcji i nie może być zmieniana ani kasowana, co czyni ją nieodpowiednią dla aplikacji wymagających aktualizacji. PROM (Programmable Read-Only Memory) pozwala na jednokrotne zaprogramowanie danych, co również ogranicza jej użyteczność w kontekście systemów, które wymagają modyfikacji po pierwszym zapisaniu. Z kolei EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) umożliwia kasowanie i programowanie danych elektrycznie, co sprawia, że jest bardziej elastycznym rozwiązaniem niż PROM, ale nie ma możliwości kasowania za pomocą światła ultrafioletowego, co jest kluczową cechą EPROM. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych wniosków to utożsamianie wszystkich typów pamięci jako równoważnych oraz brak zrozumienia, w jakich sytuacjach konkretne technologie będą najefektywniejsze. Każdy z wymienionych typów pamięci ma swoje miejsce i zastosowanie, ale ich funkcje i możliwości znacznie się różnią, co należy uwzględnić przy wyborze odpowiedniego rozwiązania.

Pytanie 13

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem standardu

A. Network Terminal Protocol (telnet)
B. Security Shell (SSH)
C. Security Socket Layer (SSL)
D. Session Initiation Protocol (SIP)
Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem protokołu Secure Socket Layer (SSL), który był jednym z pierwszych standardów zabezpieczających komunikację w sieci. SSL i jego następca TLS zapewniają poufność, integralność i autoryzację danych przesyłanych przez Internet. W praktyce TLS jest powszechnie używany do zabezpieczania połączeń w aplikacjach takich jak przeglądarki internetowe, serwery pocztowe oraz usługi HTTPS. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie najnowszych wersji protokołów, aby minimalizować ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa, które mogą występować w starszych wersjach SSL. To podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Internet Engineering Task Force (IETF), która regularnie aktualizuje dokumentację oraz standardy związane z bezpieczeństwem w sieci. Dodatkowo, w kontekście zaleceń PCI DSS, organizacje przetwarzające dane kart płatniczych muszą implementować odpowiednie zabezpieczenia, w tym TLS, aby zminimalizować ryzyko kradzieży danych.

Pytanie 14

Aby zrealizować alternatywę logiczną z negacją, konieczne jest zastosowanie funktora

A. NAND
B. NOR
C. OR
D. EX-OR
Wybór innych operatorów logicznych, takich jak EX-OR, NAND lub OR, jest nieprawidłowy w kontekście realizacji alternatywy logicznej z negacją. EX-OR, znane również jako operator ekskluzywnej alternatywy, zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy dokładnie jeden z jego argumentów jest prawdziwy. To oznacza, że nie realizuje pełnej alternatywy w połączeniu z negacją, ponieważ nie uwzględnia sytuacji, w której oba argumenty są fałszywe. Operator NAND, z drugiej strony, jest negacją koniunkcji, co oznacza, że zwraca wartość fałszywą tylko wtedy, gdy oba argumenty są prawdziwe. Choć NAND jest bardzo przydatny w praktyce, nie spełnia wymagań dotyczących realizacji alternatywy z negacją. Operator OR zwraca wartość prawdziwą, gdy przynajmniej jeden z argumentów jest prawdziwy, jednak nie zapewnia negacji w sposób, który umożliwiałby realizację wyrażenia NOR. Uzycie bramek NAND i OR może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania układów cyfrowych, ponieważ mogą one nie oddać zamierzonego zachowania w sytuacjach, gdzie wymagane jest zarówno łączenie wartości, jak i ich negacja. Umiejętność rozróżnienia tych operatorów oraz zrozumienie ich zastosowania jest niezbędne, aby unikać błędów w projektach elektronicznych oraz w logice cyfrowej.

Pytanie 15

Na ilustracji zaprezentowano końcówkę kabla

Ilustracja do pytania
A. telefonicznego
B. koncentrycznego
C. rodzaju skrętka
D. światłowodowego
Zakończenie kabla przedstawionego na rysunku to typowe złącze światłowodowe SC czyli Subscriber Connector. Złącza te są standardem w instalacjach światłowodowych z uwagi na ich prostotę użycia i niezawodność. Kluczowym aspektem światłowodów jest ich zdolność do przesyłania danych na dużą odległość z minimalnymi stratami co jest nieosiągalne dla kabli miedzianych. Światłowody wykorzystują światło do przesyłania informacji co pozwala na uzyskanie znacznie większej przepustowości niż w przypadku tradycyjnych kabli. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem wciskowym co ułatwia ich instalację i zapewnia stabilne połączenie. Są one powszechnie stosowane w telekomunikacji przesyłaniu danych i sieciach internetowych. Zastosowanie światłowodów w praktyce obejmuje zarówno sieci LAN jak i WAN oraz połączenia międzykontynentalne co czyni je kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej. Dobór odpowiednich komponentów w tym złączy jest kluczowy dla zapewnienia jakości i niezawodności połączeń światłowodowych co jest istotne w kontekście dynamicznie rosnącego zapotrzebowania na szybki transfer danych.

Pytanie 16

Jaką konfigurację sieciową może posiadać komputer, który należy do tej samej sieci LAN co komputer z adresem 192.168.1.10/24?

A. 192.168.1.11 i 255.255.0.0
B. 192.168.0.11 i 255.255.0.0
C. 192.168.0.11 i 255.255.255.0
D. 192.168.1.11 i 255.255.255.0
Adres IP 192.168.1.11 z maską 255.255.255.0 jest całkiem nieźle skonfigurowany. Działa, bo oba komputery są w tej samej podsieci, co znaczy, że mają wspólną część adresu. W przypadku tej maski, pierwsze trzy oktety (czyli 192.168.1) identyfikują sieć, a ostatni oktet (11) to jakby numer konkretnego komputera w tej sieci. Czyli można powiedzieć, że komputery z adresami w zakresie od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą się dogadać bez potrzeby używania routera, co jest dość ważne dla wydajności w lokalnych sieciach. Pamiętaj, żeby unikać konfliktów adresów, bo w tej samej podsieci każdy komp musi mieć unikalny adres IP. Maski podsieci, jak ta, są popularne w małych sieciach i ułatwiają konfigurację, więc to dobry wybór.

Pytanie 17

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 271
B. 273
C. 272
D. 270
W przypadku wyboru odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w konwersji systemów liczbowych. Na przykład, błędne zrozumienie wartości cyfr w systemie szesnastkowym może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Często zdarza się, że osoby przeliczające liczby szesnastkowe mylą wartości cyfr, co skutkuje błędnymi sumami. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wartość 4C jako 4 * 16^1 + 11 * 16^0 zamiast 4 * 16^1 + 12 * 16^0, uzyska fałszywy wynik, który może być bliski, ale niepoprawny. Innym częstym błędem jest pominięcie dodawania wartości z obu liczb, co prowadzi do częściowej sumy. Ważne jest również, by zrozumieć, że w systemie szesnastkowym każda cyfra ma inną wagę, a niepoprawne traktowanie tej wagi może prowadzić do błędnych konkluzji. Typowym nieporozumieniem jest również to, że niektórzy mogą przyjąć, iż dodawanie liczb w systemie szesnastkowym można przeprowadzać bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, co jest błędne. Tego rodzaju nieścisłości mogą wpływać na dalsze analizy i decyzje w obszarze programowania oraz inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne.

Pytanie 18

Jakie polecenie w systemach Linux służy do przedstawienia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ifconfig
B. tracert
C. ping
D. ipconfig
Polecenie 'ifconfig' jest używane w systemach Linux do wyświetlania oraz konfigurowania interfejsów sieciowych. Dzięki niemu administratorzy mogą uzyskać informacje o aktywnych interfejsach, ich adresach IP, maskach podsieci oraz innych istotnych parametrach, takich jak prędkość połączenia czy statystyki przesyłania danych. Na przykład, polecenie 'ifconfig' uruchomione bez żadnych argumentów wyświetli listę wszystkich interfejsów, ich status (aktywny lub nieaktywny) oraz przypisane adresy IP. W praktyce administracja sieci często korzysta z 'ifconfig' do diagnozowania problemów z połączeniem, monitorowania aktywności interfejsów oraz do aktualizacji ustawień sieciowych. Warto zauważyć, że 'ifconfig' jest częścią pakietu net-tools, który jest deprecjonowany na rzecz bardziej nowoczesnego narzędzia 'ip'. Mimo to, 'ifconfig' pozostaje popularnym narzędziem w wielu środowiskach. Zaleca się znajomość obu narzędzi w kontekście zarządzania siecią w systemach Linux.

Pytanie 19

Na schemacie płyty głównej, gdzie można zamontować moduły pamięci RAM, gniazdo oznaczone cyfrą to

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 2
C. 1
D. 4
Gniazdo oznaczone cyfrą 1 na schemacie to miejsce przeznaczone do instalacji modułów pamięci RAM. Moduły RAM są kluczowe dla działania komputera, ponieważ umożliwiają przechowywanie i szybki dostęp do danych programów i systemu operacyjnego podczas ich pracy. Na płytach głównych gniazda RAM są zazwyczaj zlokalizowane w pobliżu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Standardowym typem pamięci RAM dla komputerów osobistych jest DDR (Double Data Rate), a najnowsze wersje, takie jak DDR4 lub DDR5, oferują znacznie wyższą przepustowość i niższe zapotrzebowanie na energię niż starsze wersje. Instalując pamięć RAM, należy upewnić się, że moduły są poprawnie osadzone w gniazdach i że są kompatybilne z płytą główną oraz procesorem. Dobra praktyka to montowanie modułów w parach, co umożliwia korzystanie z trybu dual-channel, zwiększającego wydajność przez równoczesne korzystanie z dwóch szyn danych. Przy planowaniu rozbudowy pamięci RAM warto także zwrócić uwagę na maksymalną obsługiwaną pojemność RAM przez płytę główną oraz jej częstotliwość pracy, aby zapewnić optymalną wydajność.

Pytanie 20

Aby zidentyfikować, który program najbardziej obciąża CPU w systemie Windows, należy otworzyć program

A. msconfig
B. menedżer zadań
C. regedit
D. dxdiag
Menedżer zadań w systemie Windows to narzędzie, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jest on szczególnie przydatny do oceny obciążenia procesora, ponieważ wyświetla bieżące zużycie CPU przez poszczególne procesy. Aby otworzyć Menedżera zadań, można użyć skrótu klawiszowego Ctrl + Shift + Esc lub prawym przyciskiem myszy kliknąć na pasku zadań i wybrać odpowiednią opcję. Po uruchomieniu Menedżera zadań, w zakładce 'Procesy' można sortować aplikacje według użycia CPU, co pozwala szybko zidentyfikować, które programy obciążają system najbardziej. W praktyce, korzystanie z Menedżera zadań jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością, ponieważ umożliwia użytkownikom natychmiastowe reagowanie na sytuacje, w których jeden z procesów może powodować spowolnienie systemu. Zgodnie z dobrą praktyką, regularne monitorowanie procesów pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapobieganie problemom związanym z nadmiernym zużyciem zasobów.

Pytanie 21

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę hasła oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości i spełniających wymagania dotyczące złożoności, należy ustawić

A. zasady blokady kont w politykach grup
B. konta użytkowników w Ustawieniach
C. właściwości konta użytkownika w zarządzaniu systemem
D. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń
Zarządzanie polityką haseł w Windows Server to temat z jednej strony ciekawy, a z drugiej dość skomplikowany. Można pomyśleć, że zasady blokady konta są kluczowe, ale w rzeczywistości nie do końca to wystarcza. Te zasady mają na celu raczej ochronę użytkowników po zbyt wielu nieudanych logowaniach, a nie wymuszanie, by hasła były bardziej skomplikowane. Co do zarządzania użytkownikami w Panelu Sterowania, to raczej podstawowa sprawa, która nie daje możliwości wprowadzenia bardziej zaawansowanych zasad. W związku z tym, właściwości konta w zarządzaniu komputerem dają tylko ograniczone opcje, co nie jest idealne, jeśli myślimy o większym bezpieczeństwie. W praktyce, złe podejście do polityki haseł może naprawdę narazić system na różne problemy, dlatego ważne jest, by administratorzy zdawali sobie sprawę, że muszą korzystać z odpowiednich narzędzi i metod, żeby skutecznie chronić dostęp do systemów.

Pytanie 22

Jakie czynności należy wykonać, aby oczyścić zatkane dysze kartridża w drukarce atramentowej?

A. przemyć dyszę specjalnym środkiem chemicznym
B. przeczyścić dysze drobnym papierem ściernym
C. wyczyścić dysze za pomocą drucianych zmywaków
D. oczyścić dysze przy użyciu sprężonego powietrza
Przemywanie dyszy specjalnym środkiem chemicznym to najlepsza metoda na rozwiązywanie problemu z zatkanymi dyszami w atramentowej drukarce. Te chemikalia, zwykle na bazie alkoholu, są stworzone tak, żeby rozpuszczać zaschnięte krople atramentu, które mogą blokować przepływ tuszu. Wiele firm produkujących drukarki poleca stosowanie takich preparatów, bo nie tylko przywracają działanie drukarki, ale też zmniejszają szansę na uszkodzenie delikatnych części. Na przykład spustoszenie sprężonym powietrzem może pomóc usunąć zanieczyszczenia, ale nie zawsze załatwia sprawę z zatykającym tuszem, a źle użyte może nawet zrujnować dyszę. Regularne korzystanie z tych chemicznych środków powinno być częścią dbania o drukarki atramentowe. To pozwoli na dłuższe korzystanie z kartridży i lepszą jakość druku. Dobrze też pamiętać, żeby często używać drukarki, bo to zapobiega wysychaniu tuszu oraz gromadzeniu się brudu w dyszy.

Pytanie 23

Możliwość bezprzewodowego połączenia komputera z siecią Internet za pomocą tzw. hotspotu będzie dostępna po zainstalowaniu w nim karty sieciowej posiadającej

A. interfejs RS-232C
B. złącze USB
C. moduł WiFi
D. gniazdo RJ-45
Odpowiedź z modułem WiFi jest poprawna, ponieważ umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci Internet. Moduły WiFi są standardowym rozwiązaniem w nowoczesnych komputerach i urządzeniach mobilnych, pozwalającym na łączenie się z lokalnymi sieciami oraz dostęp do Internetu poprzez hotspoty. W praktyce użytkownicy mogą korzystać z takich hotspotów, jak publiczne sieci WiFi w kawiarniach, hotelach czy na lotniskach. Moduły te działają w standardach IEEE 802.11, które obejmują różne wersje, takie jak 802.11n, 802.11ac czy 802.11ax, co wpływa na prędkość oraz zasięg połączenia. Warto również zauważyć, że dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń, takie jak korzystanie z WPA3, są kluczowe dla ochrony danych podczas łączenia się z nieznanymi sieciami. W kontekście rozwoju technologii, umiejętność łączenia się z siecią bezprzewodową stała się niezbędną kompetencją w codziennym życiu oraz pracy.

Pytanie 24

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. odczytu i wykonania.
B. odczytu, zapisu oraz wykonania.
C. jedynie wykonania.
D. modyfikacji.
Odpowiedź, że właściciel może odczytać i wykonać plik, jest właściwa. Uprawnienia pliku w systemie Linux są reprezentowane w postaci liczby trójcy, gdzie każda cyfra odpowiada uprawnieniom dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W tym przypadku liczba 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Uprawnienia do odczytu umożliwiają właścicielowi przeglądanie zawartości pliku, a uprawnienia do wykonania pozwalają na uruchomienie pliku, jeśli jest to skrypt lub program. W praktyce, dostęp do plików wymaga zrozumienia, jakie operacje można na nich przeprowadzać: odczyt to kluczowy aspekt, gdyż wiele aplikacji wymaga dostępu do danych, a wykonanie jest istotne w kontekście skryptów automatyzacyjnych. Przykładowo, skrypt bash może być uruchamiany przez właściciela, ale nie będzie mógł go edytować, co jest zgodne z założeniami bezpieczeństwa systemów wieloużytkowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie uprawnień przed próbą dostępu do pliku, co można osiągnąć za pomocą polecenia 'ls -l'.

Pytanie 25

Wskaź zestaw wykorzystywany do diagnozowania logicznych systemów elektronicznych na płycie głównej komputera, który nie reaguje na próbę uruchomienia zasilania?

Ilustracja do pytania
A. Rys. A
B. Rys. C
C. Rys. D
D. Rys. B
Rysunek A przedstawia logiczny analizator stanów, który jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce komputerowych układów elektronicznych. Jest to urządzenie pozwalające na obserwację i rejestrację przebiegów logicznych na pinach układów scalonych, takich jak mikrokontrolery czy procesory na płycie głównej. W przypadku problemów z uruchomieniem komputera, takich jak brak reakcji na włączenie zasilania, analizator stanów umożliwia technikowi sprawdzenie, czy sygnały kontrolne i zegarowe są generowane prawidłowo. Dzięki takiemu narzędziu możliwe jest diagnozowanie błędów w komunikacji między komponentami, jak również identyfikacja problematycznych obwodów. Profesjonalne analizatory stanów oferują wiele funkcji, takich jak wyzwalanie zdarzeń, analiza protokołów komunikacyjnych oraz możliwość podłączenia do komputera w celu zaawansowanej analizy danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, użycie analizatora stanów jest kluczowym elementem w procesie testowania i walidacji projektów elektronicznych. Pozwala to na wczesne wykrycie problemów, co jest zgodne z zasadami efektywnej diagnostyki i konserwacji sprzętu elektronicznego. Narzędzie to jest standardem w branży elektronicznej, używane zarówno w serwisach naprawczych, jak i podczas projektowania nowych urządzeń.

Pytanie 26

Czym dokonuje się przekształcenia kodu źródłowego w program do wykonania?

A. emulator.
B. debugger.
C. interpreter.
D. kompilator.
Komplator, znany również jako kompilator, to program, który tłumaczy kod źródłowy, napisany w języku wysokiego poziomu, na kod maszynowy, który jest wykonywalny przez procesor. Proces kompilacji polega na analizie składniowej, semantycznej i generacji kodu. Przykładem zastosowania komplatora jest kompilacja programów napisanych w języku C lub C++ do plików wykonywalnych, które mogą być uruchamiane na systemach operacyjnych. Dzięki kompilacji programy mogą osiągnąć wysoką wydajność, ponieważ kod maszynowy jest bezpośrednio zrozumiały dla procesora, co eliminuje potrzebę interpretacji w czasie rzeczywistym. W branży programistycznej korzysta się z wielu standardów kompilacji, takich jak ANSI C, które zapewniają zgodność między różnymi platformami. Używanie komplatora jest również dobrą praktyką, gdyż umożliwia optymalizację kodu oraz jego weryfikację pod kątem błędów jeszcze przed uruchomieniem programu.

Pytanie 27

Który z wymienionych systemów operacyjnych nie obsługuje wielozadaniowości?

A. Windows
B. UNIX
C. DOS
D. Linux
W przypadku wybrania odpowiedzi dotyczącej systemów takich jak Linux, Windows czy UNIX, można dostrzec powszechne nieporozumienie w zakresie definicji systemów operacyjnych i ich architektur. Wszystkie wymienione systemy operacyjne to następcze rozwiązania, które obsługują wielozadaniowość, co oznacza, że mogą równolegle wykonywać wiele procesów. Linux, na przykład, jest oparty na architekturze wielozadaniowej, co pozwala użytkownikom na uruchamianie wielu aplikacji jednocześnie, co jest niezwykle przydatne w środowiskach serwerowych i stacjonarnych. Również Windows, który dominował na rynku systemów operacyjnych dla komputerów osobistych, od swoich wczesnych wersji wprowadzał zaawansowane mechanizmy zarządzania pamięcią i procesami, umożliwiając efektywne działanie wielu programów w tym samym czasie. UNIX z kolei, będący fundamentem wielu nowoczesnych systemów operacyjnych, również wprowadzał zaawansowane mechanizmy wielozadaniowości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii oprogramowania. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie architektury systemu operacyjnego z jego funkcjonalnościami. Warto zwrócić uwagę, że systemy silnie oparte na modelu wielozadaniowym przekształciły sposób, w jaki użytkownicy korzystają z komputerów, wprowadzając wygodę oraz zwiększając efektywność pracy."

Pytanie 28

Taśma drukarska stanowi kluczowy materiał eksploatacyjny w przypadku drukarki

A. laserowej
B. igłowej
C. termicznej
D. atramentowej
Taśma barwiąca jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach igłowych, które wykorzystują mechanizm uderzenia igieł w taśmę w celu przeniesienia atramentu na papier. Drukarki te są często stosowane w biurach oraz do drukowania dokumentów, które wymagają trwałego i wyraźnego wydruku, takich jak faktury czy etykiety. Taśmy barwiące są dostępne w różnych kolorach, co umożliwia drukowanie w kolorze oraz czerni. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są bardziej ekonomiczne w porównaniu do innych materiałów eksploatacyjnych, co czyni je atrakcyjnym wyborem w środowiskach, gdzie koszty druku są istotne. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, rekomenduje się stosowanie odpowiednich materiałów eksploatacyjnych, co zapewnia uzyskanie wysokiej jakości druku oraz efektywności operacyjnej. Dobre praktyki wskazują, że regularna wymiana taśmy barwiącej wpływa na jakość wydruku, dlatego ważne jest monitorowanie jej stanu.

Pytanie 29

Przydzielaniem adresów IP w sieci zajmuje się serwer

A. WINS
B. NMP
C. DHCP
D. DNS
Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu procesowi możliwe jest zarządzanie adresacją IP w sposób zautomatyzowany i efektywny, co jest niezbędne w dużych sieciach. DHCP działa w oparciu o mechanizm, w którym urządzenia klienckie wysyłają zapytania o adres IP, a serwer DHCP przydziela im dostępne adresy z puli. Przykładem zastosowania DHCP jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów, drukarek i innych urządzeń wymaga unikalnego adresu IP. W takim przypadku administracja siecią może skonfigurować serwer DHCP, aby automatycznie przydzielał adresy IP, co znacząco ułatwia zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko konfliktów adresowych. Dobre praktyki w używaniu DHCP obejmują rezerwacje adresów dla urządzeń, które wymagają stałego IP, jak serwery, co pozwala na zachowanie stabilności konfiguracji sieci. Współczesne standardy sieciowe uznają DHCP za kluczowy element infrastruktury sieciowej, umożliwiający dynamiczne zarządzanie zasobami IP.

Pytanie 30

Jakie zadanie realizuje układ oznaczony strzałką na diagramie karty graficznej?

Ilustracja do pytania
A. Oblicza wygląd i położenie wielokątów, z których zbudowany jest obiekt
B. Realizuje obliczenia oświetlenia, uwzględniając lokalizację źródła światła
C. Określa widoczność oraz nakładanie się obiektów na ekranie
D. Oblicza kolory każdego wyświetlanego piksela
Układ zaznaczony strzałką to silnik geometryczny na karcie graficznej który pełni kluczową rolę w obliczaniu wyglądu i położenia wielokątów z których zbudowany jest obiekt w grafice 3D. Silnik geometryczny przetwarza dane dotyczące wierzchołków i krawędzi w przestrzeni trójwymiarowej co jest pierwszym etapem w renderowaniu grafiki 3D. Umożliwia to przekształcenia liniowe jak translacja rotacja czy skalowanie oraz operacje bardziej złożone jak rzutowanie perspektywiczne. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie realistycznych efektów wizualnych w grach komputerowych symulacjach czy wizualizacjach inżynieryjnych. Silnik geometryczny współpracuje z układem renderującym który zajmuje się dalszym etapem przetwarzania jak rasteryzacja. Współczesne karty graficzne stosują zaawansowane techniki jak teselacja czy cieniowanie wierzchołków co dodatkowo zwiększa poziom realizmu i szczegółowości generowanego obrazu. Poprawne zrozumienie funkcji silnika geometrycznego jest kluczowe dla optymalizacji wydajności i jakości grafiki co jest standardem w branży gier komputerowych i grafiki 3D.

Pytanie 31

Które urządzenie poprawi zasięg sieci bezprzewodowej?

A. Wzmacniacz sygnału
B. Modem VDSL
C. Przełącznik zarządzalny
D. Konwerter mediów
Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane specjalnie w celu zwiększenia zasięgu sieci bezprzewodowej, co czyni go kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej. Działa poprzez odbieranie sygnału z routera lub punktu dostępu, a następnie jego amplifikację, co pozwala na szersze pokrycie obszaru sygnałem Wi-Fi. Wzmacniacze sygnału są szczególnie przydatne w domach i biurach o dużej powierzchni, gdzie standardowy zasięg routera może nie wystarczyć. Przykładem ich zastosowania może być sytuacja, gdy użytkownik znajduje się w oddalonym pomieszczeniu, gdzie sygnał jest słaby, co wpływa na jakość połączenia internetowego. Stosując wzmacniacz, można poprawić jakość sygnału i umożliwić płynniejsze korzystanie z internetu. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby dobrać odpowiedni wzmacniacz do specyfiki sieci, a także unikać umieszczania go w miejscach, gdzie mogą występować przeszkody, takie jak grube ściany, które mogą wpływać na jego efektywność. W ten sposób można skutecznie rozwiązać problemy z zasięgiem i poprawić ogólną jakość usług sieciowych.

Pytanie 32

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. skanera płaskiego
B. plotera grawerującego
C. drukarki 3D
D. drukarki laserowej
W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Pytanie 33

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wykrywania problemów w pamięciach RAM?

A. SpeedFan
B. HWMonitor
C. Chkdsk
D. MemTest86
MemTest86 to specjalistyczne oprogramowanie przeznaczone do diagnostyki pamięci RAM, które potrafi wykrywać błędy w układach pamięci. Przeprowadza testy na poziomie sprzętowym, co pozwala na identyfikację problemów, które mogą wpływać na stabilność systemu oraz jego wydajność. Oprogramowanie działa niezależnie od zainstalowanego systemu operacyjnego, uruchamiając się z bootowalnego nośnika, co zwiększa jego skuteczność. Przykładowo, w przypadku systemu Windows, użytkownicy mogą napotkać na niestabilność lub zawieszanie się aplikacji, co często jest symptomem uszkodzonej pamięci. W takich sytuacjach uruchomienie MemTest86 staje się kluczowym krokiem w diagnozowaniu problemu. Testy mogą trwać od kilku godzin do kilku dni, a ich wyniki dostarczają szczegółowych informacji o stanie pamięci. Warto także podkreślić, że regularne testowanie pamięci RAM pomaga w zgodności z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, co jest szczególnie istotne w środowiskach produkcyjnych, gdzie niezawodność sprzętu jest kluczowa.

Pytanie 34

Która funkcja serwera Windows umożliwia użytkownikom końcowym sieci pokazanej na rysunku dostęp do Internetu?

Ilustracja do pytania
A. Usługa drukowania
B. Usługa LDS
C. Usługa dzielenia
D. Usługa rutingu
Usługa udostępniania odpowiada za współdzielenie zasobów takich jak pliki czy urządzenia między użytkownikami w sieci lokalnej, ale nie zarządza ruchem sieciowym ani nie umożliwia dostępu do Internetu. Jej głównym celem jest upraszczanie współpracy poprzez łatwy dostęp do wspólnych danych, co jest istotne w kontekście pracy grupowej. Usługa LDS, czyli Light Directory Service, to funkcjonalność serwera Windows, która oferuje uproszczoną wersję Active Directory, przeznaczoną do przechowywania i dostępu do danych katalogowych, nie obsługuje jednak rutingu ani połączeń internetowych. Jest używana głównie w aplikacjach wymagających katalogu do zarządzania informacją o użytkownikach lub zasobach, ale nie ma związku z przesyłaniem danych pomiędzy różnymi sieciami. Usługa drukowania natomiast umożliwia zarządzanie drukarkami sieciowymi i kolejkami druku w ramach sieci lokalnej, co ułatwia centralizację i kontrolę nad procesem drukowania w firmach. Pomimo jej przydatności w kontekście zarządzania urządzeniami peryferyjnymi, nie jest ona związana z zapewnianiem dostępu do Internetu. Wybór usługi rutingu jako poprawnej odpowiedzi wynika z jej zdolności do zarządzania ruchem między sieciami lokalnymi a zewnętrznymi, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania połączenia internetowego.

Pytanie 35

Kiedy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę." Natomiast po wpisaniu polecenia ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl) użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. Nieprawidłowo skonfigurowana brama domyślna
B. Błędny adres IP hosta
C. Nieprawidłowo skonfigurowana maska podsieci
D. Błędny adres IP serwera DNS
Poprawna odpowiedź to niepoprawny adres IP serwera DNS. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.onet.pl, na odpowiadające im adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. W sytuacji opisanej w pytaniu, użytkownik nie jest w stanie uzyskać odpowiedzi po próbie pingowania nazwy domenowej, co sugeruje, że serwer DNS nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować hosta. Gdy użytkownik pingował bezpośrednio adres IP (213.180.141.140), nawiązał połączenie, ponieważ to adres IP jest bezpośrednio rozpoznawany przez sieć. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien sprawdzić ustawienia sieciowe, upewnić się, że konfiguracja serwera DNS jest poprawna oraz czy używane są najnowsze adresy DNS dostarczane przez dostawcę internetu. Dobrą praktyką jest korzystanie z publicznych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), aby zapewnić szybsze i bardziej niezawodne rozwiązywanie nazw. Użytkownik powinien również mieć na uwadze czasami występujące problemy z propagacją DNS, które mogą wystąpić, gdy zmiany w konfiguracji DNS nie są natychmiastowo dostępne.

Pytanie 36

Który protokół z warstwy aplikacji reguluje przesyłanie wiadomości e-mail?

A. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
B. DNS (Domain Name System)
C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
D. FTP (File Transfer Protocol)
SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest standardowym protokołem warstwy aplikacji używanym do wysyłania poczty elektronicznej przez Internet. Został zaprojektowany w celu transportowania wiadomości między serwerami pocztowymi, co czyni go kluczowym elementem komunikacji e-mailowej. SMTP działa głównie na porcie 25 (chociaż port 587 jest powszechnie używany do przesyłania wiadomości z autoryzacją). Protokół ten obsługuje przesyłanie wiadomości tekstowych oraz załączników, a jego działanie opiera się na modelu klient-serwer. Przykładem zastosowania SMTP jest sytuacja, gdy użytkownik wysyła e-maila za pomocą swojego klienta pocztowego, który następnie komunikuje się z serwerem SMTP dostawcy usług pocztowych. Dalsze przesyłanie wiadomości do skrzynek odbiorczych innych użytkowników również odbywa się z wykorzystaniem tego protokołu. Standardy takie jak RFC 5321 określają zasady działania SMTP, co zapewnia interoperacyjność między różnymi systemami i dostawcami usług. W praktyce, znajomość SMTP jest niezbędna dla administratorów sieci i programistów zajmujących się integracją systemów e-mailowych. Poznanie tego protokołu pomaga również w diagnozowaniu problemów z dostarczaniem wiadomości, co jest częstym wyzwaniem w administracji infrastruktury IT.

Pytanie 37

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza złącze

Ilustracja do pytania
A. FIRE WIRE
B. DVI
C. COM
D. HDMI
Zidentyfikowanie symbolu złącza może być mylące zwłaszcza gdy porównujemy go z innymi często spotykanymi interfejsami wizualnymi na przykład HDMI jest popularnym standaryzowanym złączem służącym do przesyłu sygnału audio-wideo o wysokiej rozdzielczości między urządzeniami jak telewizory monitory i projektory Jest to obecnie najczęściej używany standard dla wielu nowoczesnych urządzeń ze względu na swoją uniwersalność i wsparcie dla najnowszych technologii takich jak 4K i HDR Z kolei DVI jest starszym standardem przesyłu wideo który był powszechnie stosowany w monitorach komputerowych przed pojawieniem się HDMI i chociaż nadal jest wspierany w wielu profesjonalnych zastosowaniach jego zastosowanie maleje w obliczu nowszych technologii COM znane również jako RS-232 to tradycyjne złącze używane głównie do komunikacji szeregowej w sprzęcie przemysłowym i starszych komputerach jego popularność znacznie zmalała w miarę jak rozwijały się nowsze bardziej efektywne metody przesyłu danych takie jak USB Często osoby uczące się mylą złącza z powodu podobieństw w ich fizycznym wyglądzie lub z powodu braku znajomości specyficznych zastosowań każdego z tych standardów Rozpoznawanie i zrozumienie różnic między tymi złączami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się instalacją i konfiguracją sprzętu komputerowego i multimedialnego co pozwala na optymalizację ustawień pod kątem wydajności i zgodności sprzętowej Zrozumienie jak każde złącze przesyła dane i jakie ma ograniczenia jest kluczowe dla efektywnego dobierania odpowiednich interfejsów do specyficznych zastosowań technologicznych

Pytanie 38

Który z podanych adresów IPv4 należy do kategorii B?

A. 10.10.10.10
B. 192.168.1.10
C. 128.100.100.10
D. 224.100.10.10
Adres IPv4 128.100.100.10 należy do klasy B, co wynika z jego pierwszego oktetu. Klasa B obejmuje adresy, których pierwszy oktet mieści się w przedziale od 128 do 191. W praktyce, klasyfikacja adresów IP jest kluczowym elementem w projektowaniu sieci komputerowych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Adresy klasy B są często wykorzystywane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują możliwość stworzenia do 65 536 adresów IP w ramach jednej sieci (przy użyciu maski podsieci 255.255.0.0). Przykładem zastosowania adresów klasy B jest ich wykorzystanie w przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby adresów dla swoich urządzeń, takich jak komputery, serwery, drukarki i inne. W kontekście standardów, klasyfikacja adresów IP opiera się na protokole Internet Protocol (IP), który jest kluczowym elementem w architekturze Internetu. Warto zaznaczyć, że klasy adresów IP są coraz mniej używane na rzecz CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który oferuje większą elastyczność w alokacji adresów. Niemniej jednak, zrozumienie klasyfikacji jest nadal istotne dla profesjonalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 39

Urządzenie przedstawione na rysunku

Ilustracja do pytania
A. umożliwia zamianę sygnału pochodzącego z okablowania miedzianego na okablowanie światłowodowe
B. jest wykorzystywane do przechwytywania oraz rejestrowania pakietów danych w sieciach komputerowych
C. jest odpowiedzialne za generowanie sygnału analogowego na wyjściu, który stanowi wzmocniony sygnał wejściowy, kosztem energii pobieranej ze źródła prądu
D. pełni rolę w przesyłaniu ramki pomiędzy segmentami sieci, dobierając port, na który jest ona kierowana
Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnego zrozumienia funkcji urządzenia przedstawionego na rysunku. Konwerter mediów nie służy do przechwytywania i nagrywania pakietów danych w sieciach komputerowych, co jest zadaniem snifferów sieciowych lub narzędzi do monitorowania sieci. Przechwytywanie pakietów wymaga specjalistycznego oprogramowania działającego na poziomie aplikacji, które analizuje ruch sieciowy w celach diagnostycznych lub bezpieczeństwa. Urządzenie to nie odpowiada również za przekazywanie ramek między segmentami sieci z doborem portu, co jest typowym zadaniem przełączników sieciowych (switchy), które działają w warstwie drugiej modelu OSI i kierują ruch na podstawie adresów MAC. Zadanie wytworzenia sygnału analogowego będącego wzmocnionym sygnałem wejściowym jest charakterystyczne dla wzmacniaczy, które potrafią zwiększać amplitudę sygnałów elektrycznych, ale nie dotyczy to konwerterów mediów. Konwertery mediów, jak pokazane urządzenie, mają wyraźnie określoną rolę w sieciach: konwersję sygnałów miedzianych na światłowodowe, co umożliwia łączność na większe odległości bez utraty jakości sygnału, a więc odpowiedzi te nie dotyczą właściwego zastosowania tego urządzenia.

Pytanie 40

Aby zainstalować openSUSE oraz dostosować jego ustawienia, można skorzystać z narzędzia

A. YaST
B. Brasero
C. Evolution
D. Gedit
YaST (Yet another Setup Tool) to potężne narzędzie do zarządzania systemem operacyjnym openSUSE, które umożliwia użytkownikom łatwe instalowanie, konfigurowanie oraz zarządzanie różnymi aspektami systemu. Dzięki YaST można zainstalować nowe oprogramowanie, zarządzać użytkownikami, konfigurować sieci oraz aktualizować system. Na przykład, podczas instalacji openSUSE, YaST prowadzi użytkownika przez proces wyboru komponentów systemowych, partycjonowania dysku oraz ustawień regionalnych. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, umożliwiając jednocześnie graficzny oraz tekstowy interfejs użytkownika, co czyni je dostępnym zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników. Warto również podkreślić, że YaST integruje wiele funkcji w jednym miejscu, co znacząco upraszcza proces administracji systemem. W kontekście openSUSE, korzystanie z YaST jest nie tylko zalecane, ale wręcz uznawane za standard, co potwierdza jego szerokie zastosowanie w społeczności użytkowników tego systemu.