Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 10:58
Data zakończenia: 19 maja 2025 11:22

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

O której godzinie powinna rozpocząć pracę druga asysta, jeśli zespół stomatologiczny korzysta z metody sześciu rąk?

A. 12.30 – 13.00

B. 13.30 – 14.30

C. 11.00 – 12.00

D. 9.00 – 10.00

Odpowiedź 9.00 – 10.00 jest prawidłowa, gdyż w zespole stomatologicznym pracującym metodą na 6 rąk, konieczne jest odpowiednie zorganizowanie czasu pracy, aby zapewnić maksymalną efektywność i komfort pacjenta. W modelu pracy na 6 rąk, każda z osób obecnych w zespole ma przypisane konkretne zadania, co pozwala na jednoczesne przeprowadzanie różnych procedur. Standardowe procedury stomatologiczne, takie jak wypełnianie ubytków, usuwanie próchnicy czy przygotowywanie i zakładanie koron, wymagają ścisłej współpracy między wszystkimi członkami zespołu. Dlatego też, aby druga asysta mogła zająć swoje miejsce, niezbędne jest rozpoczęcie pracy już o 9.00, kiedy to pierwszy pacjent jest umawiany na wizytę. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na tym, że dobrze zorganizowany zespół nie tylko zwiększa swoją wydajność, ale również wpływa na satysfakcję pacjenta, co jest niezwykle istotne w kontekście budowania pozytywnego wizerunku gabinetu stomatologicznego oraz zachowań pacjentów. Warto zauważyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, taka organizacja pracy może przyczynić się do lepszego zarządzania czasem i zasobami w gabinecie.

Pytanie 2

Jaki system oznaczania zębów stosuje dwie cyfry arabskie do ich identyfikacji?

A. Haderupa

B. Palmera

C. Viohla

D. Zsigmondy’ego

System znakowania Viohla jest szeroko stosowany w stomatologii do precyzyjnego oznaczania zębów, wykorzystując metodę oznaczania ich za pomocą dwóch cyfr arabskich. Pierwsza cyfra reprezentuje quadrant w jamie ustnej, a druga cyfra wskazuje konkretny ząb w obrębie tego kwadrantu. Na przykład, ząb oznaczony jako 11 to górny prawy siekacz, podczas gdy 36 oznacza dolny lewy ząb trzonowy. Taki system zapewnia jasność komunikacji między specjalistami oraz ułatwia dokumentację i monitorowanie zdrowia jamy ustnej pacjentów. Dodatkowo, znajomość tego systemu jest niezbędna podczas pracy z elektronicznymi kartotekami pacjentów, które często korzystają z tego oznaczenia. Stosowanie standardów, takich jak system Viohla, wspiera również zrozumienie i identyfikację zębów w międzynarodowej literaturze stomatologicznej, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności w opiece nad pacjentem.

Pytanie 3

Wewnętrzna indywidualna dokumentacja medyczna pacjenta nie może być udostępniona w czasie jego życia?

A. ustawowemu przedstawicielowi pacjenta

B. samemu pacjentowi

C. osobie, którą pacjent upoważnił

D. nieupoważnionemu współmałżonkowi pacjenta

Wewnętrzna indywidualna dokumentacja medyczna pacjenta rzeczywiście nie może być udostępniona osobom, które nie są do tego upoważnione. W przypadku nieupoważnionego współmałżonka pacjenta, dostęp do takiej dokumentacji jest zabroniony, co wynika z przepisów dotyczących ochrony danych osobowych oraz prawa do prywatności pacjenta. Pacjent ma prawo do ochrony swoich danych medycznych i może decydować, kto ma dostęp do jego informacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w działalności placówek medycznych oraz w pracy personelu medycznego, który musi być świadomy obowiązujących regulacji. Na przykład, w kontekście praktyki lekarskiej, lekarze i pielęgniarki muszą być w stanie zidentyfikować osoby upoważnione do wglądu w dokumentację medyczną. To z kolei oznacza, że powinni oni prowadzić odpowiednią dokumentację upoważnień oraz zapewnić, że wszelkie informacje są przechowywane w sposób bezpieczny, zgodnie z zasadami RODO. Warto również zaznaczyć, że naruszenie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz utraty zaufania ze strony pacjentów, co jest kluczowym elementem w pracy w ochronie zdrowia.

Pytanie 4

Który środek powinien być użyty do wytrawienia szkliwa w trakcie zabiegu lakowania zęba stałego?

A. Fluorek sodu w stężeniu 2%

B. Podchloryn sodu w stężeniu 15%

C. Chlorhexydyna w stężeniu 5%

D. Kwas ortofosforowy w stężeniu 37%

Kwas ortofosforowy o stężeniu 37% jest najczęściej stosowanym preparatem do wytrawiania szkliwa podczas zabiegu lakowania zębów stałych. Jego działanie opiera się na usuwaniu warstwy organicznej oraz na demineralizacji powierzchni szkliwa, co tworzy odpowiednią mikrozłuszczoną strukturę. Taka struktura znacząco poprawia adhezję materiałów kompozytowych lub laków, co jest kluczowe dla skuteczności zabiegu. Przy zastosowaniu kwasu ortofosforowego należy jednak przestrzegać odpowiednich protokołów, aby uniknąć uszkodzenia sąsiednich tkanek, jak dziąsła czy zębina. W praktyce dentystycznej standardem jest stosowanie kwasu przez około 15-30 sekund, a następnie dokładne spłukanie go wodą. Dodatkowo, materiał do lakowania powinien być aplikowany niezwłocznie po wytrawieniu, aby maksymalnie wykorzystać poprawioną adhezję. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla uzyskania długotrwałych efektów terapeutycznych oraz zapobiegania regresji stanu zdrowia zębów.

Pytanie 5

Przed ekstrakcją u pacjenta zmierzono ciśnienie krwi i uzyskano wynik zamieszczony w polach oznaczonych znakiem (+). Uzyskany wynik świadczy

wynik	mmgh	mmgh	wynik
	160	160
	140	140
+	120	120
	100	100
	80	80	+

A. o znacznym nadciśnieniu.

B. o podwyższonym ciśnieniu.

C. o optymalnym ciśnieniu.

D. o umiarkowanym nadciśnieniu.

Uzyskany wynik ciśnienia krwi wynoszący 120/80 mmHg jest uznawany za optymalne ciśnienie według wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Ciśnienie skurczowe w wysokości 120 mmHg oraz ciśnienie rozkurczowe 80 mmHg mieszczą się w normach dla zdrowych dorosłych, co oznacza, że nie ma ryzyka wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych związanych z układem krążenia. Praktyczne znaczenie tego wyniku polega na tym, że pacjent nie wymaga interwencji farmakologicznej ani zmiany stylu życia w zakresie kontroli ciśnienia krwi. Regularne pomiary ciśnienia krwi pomagają w monitorowaniu stanu zdrowia oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych chorób sercowo-naczyniowych. Zachowanie optymalnego ciśnienia krwi jest kluczowe dla prewencji chorób takich jak nadciśnienie tętnicze, udary mózgu oraz zawały serca. Osoby z ciśnieniem w normie powinny kontynuować zdrowe nawyki, takie jak zrównoważona dieta, regularna aktywność fizyczna oraz unikanie stresu.

Pytanie 6

Przygotowując cement glassjonomerowy, w nazwie którego występuje słowo "AQUA", jakich materiałów należy użyć?

A. wodę, plastikową szpatułkę i papierową płytkę

B. bond, plastikową szpatułkę i papierową płytkę

C. żywicę, metalową szpatułkę i szklaną płytkę

D. wodę, metalową szpatułkę oraz gumową miskę

Odpowiedź, która wskazuje na potrzebę użycia wody, szpatułki plastikowej i płytki papierowej, jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie cementu glassjonomerowego wymaga zachowania odpowiednich proporcji i materiałów, aby zapewnić właściwą konsystencję i trwałość końcowego produktu. Woda jest kluczowym składnikiem, który aktywuje reakcje chemiczne, prowadząc do utwardzenia cementu, a szpatułka plastikowa minimalizuje ryzyko kontaminacji materiału oraz jego uszkodzenia w trakcie mieszania. Płytka papierowa służy jako czysta powierzchnia robocza, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w stomatologii, gdzie higiena i precyzja są kluczowe. Warto zwrócić uwagę, że cement glassjonomerowy jest często stosowany w stomatologii ze względu na swoje właściwości, takie jak adhezja do tkanek zęba oraz uwalnianie fluoru, co wspiera remineralizację szkliwa. Stosowanie odpowiednich narzędzi i materiałów jest zatem niezbędne dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 7

Jaką kiretę powinno się zastosować do eliminacji złogów nazębnych znajdujących się na powierzchniach implantów?

A. Gracey

B. After Five

C. Z włókna węglowego

D. Z węglika spiekanego

Kireta After Five, choć doskonała do usuwania złogów z powierzchni naturalnych zębów, nie jest odpowiednia do pielęgnacji implantów. Jej konstrukcja i kształt mogą powodować zarysowania na powierzchni implantu, co z biegiem czasu prowadzi do osłabienia jego struktury i zwiększenia ryzyka odkładania się bakterii. Podobnie jest z kiretami z węglika spiekanego, które są twarde i mogą uszkodzić implanty, co stanowi poważne ryzyko w praktyce stomatologicznej. Nie należy ich stosować w przypadku powierzchni, które wymagają delikatniejszego podejścia. Z kolei kirety Gracey, mimo że są skuteczne w usuwaniu złogów z kanałów i kieszonek dziąsłowych, również nie są przeznaczone do pracy na implantach. Powszechnym błędem jest mylenie zastosowań tych narzędzi, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla pacjenta. Ważne jest, aby pamiętać, że dobór odpowiednich narzędzi do pielęgnacji implantów powinien być zawsze oparty na wiedzy o materiałach oraz ich właściwościach, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowia jamy ustnej oraz długotrwałej funkcji implantów. W praktyce jest to kluczowy aspekt, który powinien być brany pod uwagę przez każdego specjalistę w dziedzinie stomatologii.

Pytanie 8

Termin siodełkowatości (w języku angielskim "col") odnosi się do

A. fragmentu powierzchni żującej zęba, niedostępnego dla szczoteczki

B. obszaru okołowierzchołkowego zęba, niepokrytego szkliwem

C. obszaru okołokoronowego zęba, niepokrytego szkliwem

D. fragmentu powierzchni stycznej zęba, niedostępnego dla szczoteczki

Siodełkowatością, znaną w terminologii angielskiej jako "col", określamy część powierzchni stycznej zęba, która nie jest dostępna dla szczoteczki. Jest to obszar, w którym stykają się zęby sąsiednie, co czyni go szczególnie narażonym na gromadzenie się płytki nazębnej. Właściwa higiena jamy ustnej powinna obejmować czyszczenie tych miejsc, na co szczególnie zwraca się uwagę w praktyce stomatologicznej. Użycie nici dentystycznych lub specjalnych szczoteczek międzyzębowych jest zalecane, aby usunąć resztki pokarmowe oraz płytkę nazębną z tego obszaru. Niedostateczna dbałość o siodełkowatość może prowadzić do rozwoju próchnicy oraz chorób przyzębia. W praktyce dentystycznej istotne jest, aby pacjenci byli edukowani na temat znaczenia dbania o te trudno dostępne miejsca, co może znacząco wpłynąć na ich zdrowie jamy ustnej. Ponadto, regularne wizyty u dentysty oraz zastosowanie profesjonalnych technik czyszczenia przyczyniają się do utrzymania zdrowia zębów i dziąseł.

Pytanie 9

Proces polegający na usunięciu szkliwa z powierzchni kontaktowych zębów w celach leczniczych nazywa się

A. stripping

B. rebonding

C. polishing

D. root planing

Zabieg strippingu polega na usunięciu cienkiej warstwy szkliwa z powierzchni stycznych zębów, co jest stosowane w celu poprawy ich estetyki oraz wzmocnienia efektu terapeutycznego. Stripping może być zrealizowane w sytuacjach, gdy zęby są zbyt blisko siebie, co może powodować trudności w utrzymaniu higieny jamy ustnej i sprzyjać rozwojowi próchnicy. W praktyce stomatologicznej stripping jest wykorzystywany do przygotowania zębów do leczenia ortodontycznego lub w sytuacjach, gdy konieczne jest uzyskanie lepszej przestrzeni międzyzębowej. Istotne jest, aby zabieg ten przeprowadzał doświadczony stomatolog, stosując odpowiednie narzędzia oraz techniki, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia tkanek zęba. Oprócz tego, stripping powinien być przeprowadzany zgodnie z wytycznymi American Dental Association (ADA) oraz innymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie indywidualnego podejścia do każdego pacjenta.

Pytanie 10

Do skalowania powierzchni sąsiednich zębów bocznych służy kireta Gracey

A. 13/14

B. 5/6

C. 1/2

D. 11/12

Kireta Gracey 11/12 jest narzędziem stomatologicznym przystosowanym do skalingu powierzchni bliższych zębów bocznych, co czyni ją niezwykle przydatną w codziennej praktyce stomatologicznej. Narzędzie to charakteryzuje się specyficznym kątem nachylenia oraz unikalnym kształtem ostrza, co umożliwia dotarcie do trudno dostępnych miejsc w jamie ustnej pacjenta. W przypadku zębów bocznych, szczególnie istotne jest, aby usunąć płytkę nazębną i kamień, które często gromadzą się w tej okolicy. Dzięki zastosowaniu kirety 11/12, stomatolog może skutecznie i precyzyjnie przeprowadzić zabieg, minimalizując dyskomfort pacjenta oraz ryzyko uszkodzenia zdrowych tkanek. W praktyce klinicznej kirety Gracey są stosowane według zasady 'każdy ząb, każda powierzchnia', co oznacza, że dla skutecznego leczenia chorób przyzębia każdy ząb wymaga indywidualnego podejścia. Doświadczeni dentyści opierają swoje działania na standardach profesjonalnych, takich jak te określone przez American Dental Association (ADA), co podkreśla znaczenie odpowiedniego narzędzia w procesie leczenia.

Pytanie 11

W ocenie stanu higieny jamy ustnej wskaźnikiem OHI, kryterium 3 definiuje się jako

A. znaczne nagromadzenie miękkich złogów w kieszonkach dziąsłowych

B. przebarwienie obejmujące maksymalnie 2/3 powierzchni korony zęba

C. pokrycie nalotem przekraczające 2/3 korony zęba

D. ząb wolny od nalotu i przebarwień

Wskaźnik OHI (Oral Hygiene Index) jest narzędziem oceny stanu higieny jamy ustnej, które uwzględnia obecność nalotu i zanieczyszczeń w jamie ustnej. Kryterium 3, które wskazuje na pokrycie nalotem powyżej 2/3 korony zęba, jest kluczowym wskaźnikiem, ponieważ sygnalizuje znaczny stopień zaniedbania w higienie jamy ustnej. W praktyce dentystycznej, identyfikacja pacjentów z takim stanem umożliwia wdrożenie skutecznych programów edukacyjnych oraz leczenia. Warto zaznaczyć, że istotna jest nie tylko ocena ilości nalotu, ale również jego wpływ na zdrowie przyzębia oraz rozwój próchnicy. Współczesne standardy higieny jamy ustnej zalecają regularne przeglądy i ocenę stanu jamy ustnej, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów i zapobieganie poważniejszym schorzeniom. Przykładowo, pacjenci z wyraźnym nalotem powyżej 2/3 korony zęba powinni być kierowani na zabiegi skalingu oraz edukację w zakresie prawidłowego szczotkowania i używania nici dentystycznej, co w znaczący sposób poprawi ich zdrowie jamy ustnej.

Pytanie 12

Pierwszym krokiem higienistki przed rozpoczęciem organizacji zajęć profilaktycznych dla grupy dzieci przedszkolnych jest

A. rozmowa z rodzicami oraz ocena ich problemów

B. przygotowanie materiałów dydaktycznych

C. przekazanie instrukcji dotyczących higieny

D. stworzenie konspektu zajęć

Opracowanie konspektu zajęć jest kluczowym krokiem w organizacji efektywnych i dostosowanych do potrzeb dzieci przedszkolnych działań profilaktycznych. Konspekt stanowi szczegółowy plan, który określa cele zajęć, metody pracy, środki dydaktyczne oraz sposób ewaluacji. Dzięki temu, higienistka ma możliwość precyzyjnego przemyślenia struktury zajęć, co zapewnia ich spójność oraz efektywność. W praktyce, konspekt powinien uwzględniać różnorodne aspekty, takie jak wiek dzieci, ich zainteresowania, a także aktualne problemy zdrowotne w danej grupie. Przykładowo, jeśli w grupie przedszkolnej występują trudności z nauką zasad higieny, konspekt może skupiać się na interaktywnych grach i zabawach, które angażują dzieci i ułatwiają przyswajanie wiedzy. Opracowanie konspektu zajęć jest również zgodne z normami edukacyjnymi i standardami pracy pedagogicznej, które podkreślają znaczenie planowania działań w procesie edukacyjnym.

Pytanie 13

Wczesna utrata mlecznych trzonowców może prowadzić do powstania zgryzu

A. przodozgryzu częściowego

B. krzyżowego całkowitego

C. głębokiego rzekomego

D. otwartego częściowego

Odpowiedź 'głębokiego rzekomego' jest prawidłowa, ponieważ przedwczesna utrata trzonowców mlecznych może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju zgryzu, w tym zgryzu głębokiego rzekomego. W sytuacji, gdy mleczne trzonowce są utracone zbyt wcześnie, brakująca powierzchnia żująca może wpływać na pozycjonowanie zębów stałych oraz na rozwój szczęki. To z kolei może prowadzić do nadmiernego zgryzu dolnych zębów, co jest charakterystyczne dla zgryzu głębokiego rzekomego. W praktyce, aby temu zapobiec, zaleca się regularne wizyty u stomatologa dziecięcego, który może monitorować rozwój uzębienia i w razie potrzeby zastosować odpowiednie metody ortodontyczne, takie jak aparat ortodontyczny. Ponadto, zrozumienie, jak wcześniejsze utraty zębów wpływają na układ zgryzu, pozwala specjalistom na wdrożenie skutecznych strategii leczenia, co jest zgodne z aktualnymi standardami w stomatologii dziecięcej.

Pytanie 14

Jaka jest wartość PUW_P pacjenta, u którego w trakcie badania uzębienia wykryto: 1 ubytek klasy V, 1 ubytek MOD, 2 wypełnienia klasy II oraz brak 1 zęba?

A. 10

B. 7

C. 13

D. 4

W przypadku udzielenia nieprawidłowej odpowiedzi na pytanie dotyczące obliczenia PUW_P, kluczowe jest zrozumienie, dlaczego podane odpowiedzi są niepoprawne. Wiele osób może skupić się na pojedynczych elementach stanu uzębienia, takich jak liczba ubytków lub wypełnień, zapominając o całościowej metodzie obliczania. Niekiedy może wystąpić błąd polegający na zsumowaniu wszystkich ubytków i wypełnień bez uwzględnienia odpowiedniej wagi przypisanej każdemu z nich, co prowadzi do błędnych wyników. Przykładowo, czasami pacjenci pomijają znaczenie braku zęba, który również ma wpływ na końcowy wynik. Kolejnym częstym błędem jest nieprawidłowe obliczenie punktów dla klas ubytków i wypełnień, co może wynikać z nieznajomości aktualnych standardów oceny stanu uzębienia. Warto zwrócić uwagę, że każdy typ ubytku lub wypełnienia ma przypisaną wartość punktową, a ich suma nie jest jedynie prostą zliczanką – należy uwzględnić różne modyfikatory, takie jak odliczenia punktowe za wypełnienia. Dlatego tak ważne jest dokładne zapoznanie się z wytycznymi i praktykami oceny PUW_P, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji. Zrozumienie tej metodologii jest niezbędne do skutecznego planowania leczenia oraz monitorowania postępów w stomatologii.

Pytanie 15

Aby usunąć węzły urazowe z powierzchni żujących, konieczne jest przygotowanie końcówki turbinowej oraz:

A. pęsetę, lusterko, kulkę diamentową, kalkę zgryzową

B. upychadło kulkowe, lusterko, kalkę zgryzową

C. separatory, lusterko, ślinociąg, kulkę diamentową

D. nakładacz, lusterko, ślinociąg

Wybór pęsety, lusterka, kulki diamentowej oraz kalki zgryzowej jako narzędzi do usunięcia węzłów urazowych z powierzchni żujących jest zgodny z najlepszymi praktykami w stomatologii. Pęseta jest niezwykle przydatna do precyzyjnego chwytania i usuwania węzłów, co pozwala na minimalizowanie uszkodzeń otaczających tkanek. Lusterko stomatologiczne umożliwia dokładną ocenę pola operacyjnego oraz lepszą widoczność, co jest kluczowe w precyzyjnych zabiegach. Kulka diamentowa, dzięki swojej twardości i strukturze, jest idealna do precyzyjnego opracowywania twardych tkanek zębów, co jest niezbędne przy usuwaniu węzłów urazowych. Kalki zgryzowe pozwalają na ocenę okluzji po przeprowadzonym zabiegu, co jest istotne dla zapewnienia prawidłowego zgryzu i funkcji żucia. Współpraca tych narzędzi w trakcie zabiegu ma na celu nie tylko efektywne usunięcie urazów, ale również zachowanie integralności pozostałych tkanek, co jest podstawą etycznej i profesjonalnej praktyki stomatologicznej.

Pytanie 16

Jaki kod symptomów chorobowych powinno się wpisać, korzystając z grupowego wskaźnika potrzeb leczniczych przyzębia CPITN, w sytuacji gdy podczas badania zidentyfikowano kieszonki dziąsłowe o głębokości od 3,5 do 5,5 mm?

A. Kod 2

B. Kod 3

C. Kod 4

D. Kod 1

Kod 3 jest prawidłowy, ponieważ odnosi się do obecności kieszonek dziąsłowych o głębokości od 3,5 mm do 5,5 mm, co jest klasyfikowane jako umiarkowane zaawansowanie choroby przyzębia. W standardach oceny stanu zdrowia jamy ustnej, takich jak CPITN (Community Periodontal Index of Treatment Needs), głębokość kieszonek jest kluczowym wskaźnikiem w diagnozowaniu i planowaniu leczenia. Kieszonki o takiej głębokości wskazują na potrzebę interwencji terapeutycznej, w tym podejścia do mechanicznego oczyszczenia i edukacji pacjenta w zakresie higieny jamy ustnej. Przykładem zastosowania może być planowanie sesji skalingu i root planing w celu usunięcia biofilmu bakteryjnego oraz obniżenia głębokości kieszonek. Należy również monitorować te kieszonki w regularnych odstępach czasu, aby ocenić skuteczność przeprowadzonego leczenia oraz wprowadzać ewentualne zmiany w planie terapeutycznym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie periodontologii.

Pytanie 17

Narzędziem stosowanym do odsuwania policzków, krawędzi rany oraz płata śluzówkowo-okostnowego jest

A. dłuto.

B. ekskawator.

C. raspator.

D. hak.

Hak jest instrumentem chirurgicznym, który służy do odciągania tkanek, takich jak policzki, brzegi ran oraz płaty śluzówkowo-okostnowe. Jego charakterystyczna konstrukcja, w tym zakrzywiony kształt i wygięty koniec, pozwala na skuteczne uchwycenie i unieruchomienie tkanek w trakcie zabiegu, co jest kluczowe dla uzyskania lepszego pola operacyjnego. W praktyce, hak jest często wykorzystywany w chirurgii stomatologicznej oraz otolaryngologii, gdzie precyzja i dostęp do trudnych obszarów anatomicznych są niezwykle ważne. Dobre praktyki chirurgiczne wskazują, że stosowanie haka znacząco ułatwia operacje, umożliwiając dokładniejsze manewrowanie narzędziami, a także zmniejszając ryzyko uszkodzenia sąsiednich tkanek. Dlatego znajomość zastosowania haka jest podstawą w edukacji medycznej dla chirurgów oraz studentów kierunków medycznych, co podkreśla jego rolę w bezpiecznym i efektywnym przeprowadzaniu zabiegów.

Pytanie 18

Jaki etap lakowania zęba mlecznego został oznaczony na przedstawionym schemacie symbolem X?

Oczyszczenie bruzd → wypłukanie → osuszenie → wytrawianie 90-120 sekund → wypłukanie → osuszenie → X → polimeryzacja 20-40 sekund

A. Wytrawianie przez 60 sekund

B. Opracowanie za pomocą wiertła

C. Aplikacja laku

D. Naświetlanie przy użyciu światła

Odpowiedź 'Aplikacja laku' jest totalnie na miejscu, bo to rzeczywiście kluczowy krok w lakowaniu zębów mlecznych. Wcześniej musisz oczyścić bruzdy, wypłukać, osuszyć i wytrawić, a potem przychodzi czas na nałożenie laku. Lakowanie zębów ma na celu zabezpieczenie ich przed próchnicą, zwłaszcza w tych trudnych do wyczyszczenia miejscach, jak bruzdy. Aplikacja laku polega na równomiernym pokryciu zęba, co tworzy barierę ochronną. W praktyce, trzeba uważać, żeby nie nałożyć go zbyt grubo, bo potem może się odpryskiwać. Ważne też, żeby materiał był dostosowany do wieku pacjenta i stanu jego zębów. Stomatolodzy zalecają regularne kontrole laków i ich wymianę, co naprawdę pomaga w ochronie zębów mlecznych przed demineralizacją.

Pytanie 19

Jak długo po ekstrakcji zęba można wykonać wycisk do protezy całkowitej u pacjenta?

A. Po 4 miesiącach

B. Po 4-6 tygodniach

C. Po 4-6 dniach

D. Po 4 godzinach

Odpowiedź 'Po 4-6 tygodniach' jest poprawna, ponieważ po usunięciu zęba proces gojenia tkanek zajmuje czas, który jest niezbędny dla prawidłowej adaptacji protezy. W ciągu pierwszych kilku dni po ekstrakcji zęba dochodzi do znacznego obrzęku oraz zmiany konturów wyrostka zębodołowego, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wycisków. Zwykle zaleca się, aby poczekać około 4-6 tygodni, aby zapewnić odpowiednie gojenie i stabilizację tkanek, co pozwala na uzyskanie dokładniejszych wycisków. W praktyce oznacza to, że po tym czasie można wykonać wycisk, który będzie dobrze odzwierciedlał kształt i kontur jamy ustnej pacjenta. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest protetyka, gdzie precyzyjne dopasowanie protezy jest kluczowe dla komfortu pacjenta i skuteczności leczenia. Warto również pamiętać, że czas gojenia może się różnić w zależności od indywidualnych warunków zdrowotnych pacjenta oraz skomplikowania zabiegu ekstrakcji, więc zawsze należy indywidualnie ocenić stan pacjenta przed podjęciem decyzji o pobraniu wycisku.

Pytanie 20

Jakiego rodzaju masy wyciskowe wykorzystuje się do uzyskania wycisków potrzebnych do wytwarzania modeli orientacyjnych?

A. Agarowe

B. Alginatowe

C. Polieterowe

D. Silikonowe

Alginatowe masy wyciskowe są powszechnie stosowane w stomatologii do pobierania wycisków, szczególnie w kontekście przygotowywania modeli orientacyjnych. Ich zaletą jest łatwość w użyciu oraz szybki czas wiązania, co pozwala na uzyskanie dokładnych odwzorowań struktur anatomicznych. Alginaty są materiałami hydrokoloidalnymi, co oznacza, że wchodzą w interakcję z wodą, tworząc żel, który dobrze odwzorowuje detale. Ponadto, alginatowe masy wyciskowe są biokompatybilne, co sprawia, że są bezpieczne do stosowania w jamie ustnej pacjentów. W praktyce, stosując alginat do wycisków, można uzyskać modele, które są następnie używane do planowania leczenia, przygotowywania protez, czy również do celów ortodontycznych. Dodatkowo, alginat jest materiałem jednorazowym, co ułatwia proces dezynfekcji i higieny w praktyce stomatologicznej, zgodnie z obowiązującymi standardami sanitarno-epidemiologicznymi. Dlatego alginatowe masy wyciskowe są preferowanym wyborem w wielu sytuacjach klinicznych, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest szybka i efektywna praca.

Pytanie 21

Do metod kształcenia w stomatologicznej kulturze zdrowotnej zalicza się metodę

A. receptywności

B. kontroli

C. motywowania

D. aktywności

Odpowiedź "kontroli" jest prawidłowa, ponieważ w stomatologicznej kulturze zdrowotnej metoda ta odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu oraz zarządzaniu zachowaniami zdrowotnymi pacjentów. Kontrola obejmuje szereg technik, które pozwalają na ocenę postępów pacjentów w zakresie higieny jamy ustnej oraz stosowania się do zaleceń lekarzy. Przykładem zastosowania tej metody jest regularne przeprowadzanie wizyt kontrolnych, które pozwalają na wczesne wykrywanie problemów oraz edukację pacjentów na temat skutków ich nawyków zdrowotnych. Ponadto, kontrola działa jako forma feedbacku, który może motywować pacjentów do poprawy swoich działań. Zgodnie z aktualnymi standardami w opiece stomatologicznej, skuteczna kontrola związana jest także z prowadzeniem dokumentacji medycznej oraz analizą danych dotyczących zdrowia pacjenta, co przyczynia się do lepszego zrozumienia ich potrzeb i dostosowania terapii do indywidualnych przypadków. Właściwe stosowanie metod kontroli w stomatologii sprzyja nie tylko poprawie zdrowia jamy ustnej, ale również zwiększa świadomość zdrowotną społeczeństwa.

Pytanie 22

Najczęściej występującym stanem przedrakowym w obrębie jamy ustnej, który powstaje na skutek rogowacenia nabłonka błony śluzowej, objawiającym się w formie białej plamy lub tarczki i zazwyczaj dotykającym pacjentów w wieku 50-70 lat, jest

A. kandydoza

B. afty

C. erytroplakia

D. leukoplakia

Leukoplakia to stan przedrakowy, który charakteryzuje się pojawieniem się białych plam lub tarczek na błonie śluzowej jamy ustnej, które są wynikiem rogowacenia nabłonka. Zjawisko to dotyczy głównie pacjentów w wieku 50-70 lat, co sprawia, że grupy te powinny być szczególnie uważne na jakiekolwiek zmiany w jamie ustnej. Rozpoznanie leukoplakii jest kluczowe, ponieważ może ona być prekursorem raka jamy ustnej. W praktyce, jeśli zauważysz zmiany w jamie ustnej, takie jak białe plamy, powinieneś skonsultować się ze specjalistą, aby przeprowadzić odpowiednie badania diagnostyczne, w tym biopsję. Istotne jest również, aby lekarze stomatolodzy regularnie monitorowali pacjentów, którzy są w grupie podwyższonego ryzyka, uwzględniając palenie tytoniu oraz spożycie alkoholu, co znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia leukoplakii oraz innych patologii. Edukacja pacjentów na temat profilaktyki i wczesnego rozpoznawania zmian w jamie ustnej jest kluczowa dla zapobiegania poważnym chorobom.

Pytanie 23

Jaki kod symptomów chorobowych należy wprowadzić, korzystając z grupowego wskaźnika potrzeb terapeutycznych przyzębia CPITN, gdy w trakcie badania odnotowano obecność kieszonek dziąsłowych o głębokości 3,5-5,5 mm?

A. Kod 1

B. Kod 3

C. Kod 2

D. Kod 4

Kod 3 to rzeczywiście strzał w dziesiątkę, bo w systemie CPITN oznacza kieszonki dziąsłowe o głębokości od 3,5 mm do 5,5 mm. Z mojego doświadczenia wiem, że ten wskaźnik jest mega ważny do oceniania, co trzeba zrobić, żeby nasze przyzębie było w dobrej formie. Kiedy mamy kieszonki w tym zakresie, to znaczy, że coś jest nie tak i raczej warto pomyśleć o wizytach u dentysty, czy to na skaling, czy na naukę, jak lepiej dbać o zęby. Pacjent z takim kodem może potrzebować częstszych kontroli i trochę więcej uwagi w kwestii higieny. Ogólnie, dobrze jest znać te kody, bo pomagają w planowaniu leczenia i sprawdzaniu, czy nasze działania są skuteczne. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii.

Pytanie 24

Jak należy się zachować z ampułką zawierającą znieczulenie przed umieszczeniem jej w strzykawce typu Karpula?

A. Wstrząsnąć 2 razy

B. Odkazić spirytusem

C. Usunąć z trzonu gumową nakładkę

D. Podgrzać

Odkazanie ampułki ze znieczuleniem spirytusem jest kluczowym krokiem w procesie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny w praktyce medycznej. Zanieczyszczenia bakteryjne na powierzchni ampułki mogą prowadzić do infekcji, dlatego dezynfekcja jest niezbędna przed przystąpieniem do procedury. W przypadku założenia do strzykawki typu Karpula, który jest często stosowany w stomatologii, należy upewnić się, że ampułka jest wolna od patogenów. Dobrą praktyką jest użycie 70% alkoholu etylowego, który skutecznie zabija bakterie i wirusy. Po odkażeniu ampułki, można bezpiecznie przystąpić do jej otwierania i pobierania znieczulenia do strzykawki. Zastosowanie tej metody wiąże się z przestrzeganiem standardów aseptyki i antyseptyki, co jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia pacjenta i personelu medycznego. Przykładami zastosowania są rutynowe procedury, takie jak znieczulenie przed ekstrakcją zęba, gdzie każdy etap procesu musi być przeprowadzony z zachowaniem najwyższych standardów higieny.

Pytanie 25

W procesie odzwyczajania dziecka od ssania palca można wykorzystać płytkę

A. podniebienną McNeila.

B. ćwiczebną podniebienną.

C. Schwarza.

D. przedsionkową Schönherra.

Stosowanie płytki ćwiczebnej podniebiennej, podniebiennej McNeila czy płytki Schwarza w kontekście odzwyczajania dziecka od ssania palca nie jest uzasadnione. Płytka ćwiczebna podniebienna, choć może być wykorzystana do korygowania nieprawidłowości zgryzu, nie ma na celu eliminacji nawyków oralnych, takich jak ssanie palca. Utrudniając dziecku dostęp do palca, nie oferuje ono możliwości stymulacji przedsionkowej, która jest kluczowa w procesie odzwyczajania. Płytka McNeila, zaprojektowana przede wszystkim do leczenia wad zgryzu poprzez aktywację mięśni, nie spełni funkcji terapeutycznej w kontekście zmiany nawyków. Z kolei płytka Schwarza, stosowana w ortodoncji, skupia się na korekcji zgryzu i nie jest dedykowana do eliminacji nawyków oralnych. Błędem jest zakładanie, że mechaniczne ograniczenie dostępu do palca poprzez te płytki przyniesie pozytywne rezultaty. W praktyce, nieprawidłowe podejście może prowadzić do frustracji u dziecka oraz do niewłaściwej adaptacji w jamie ustnej. Kluczowe jest stosowanie metod, które nie tylko ograniczają nawyki, ale również angażują dziecko w proces zmiany, co jest skuteczniejsze w dłuższej perspektywie.

Pytanie 26

Metoda kontaktowej fluoryzacji, polegająca na wprowadzaniu jonów fluorkowych do twardych tkanek zęba za pomocą niskonapięciowego prądu stałego, to

A. okłady na łyżkach

B. wcieranie

C. jonoforeza fluorkowa

D. lakierowanie

Jonoforeza fluorkowa to nowoczesna metoda stosowana w stomatologii, która polega na wprowadzeniu jonów fluorkowych do twardych tkanek zęba za pomocą prądu stałego o niskim natężeniu. Dzięki tej technice, fluorek penetruje głębiej w szkliwo i zębinę, co przyczynia się do wzmocnienia ochrony zębów przed próchnicą. W praktyce, jonoforeza znajduje zastosowanie w profilaktyce, szczególnie u pacjentów z wysokim ryzykiem rozwoju próchnicy, takich jak dzieci, osoby z obniżoną odpornością czy ci, którzy mają problemy z higieną jamy ustnej. Warto zauważyć, że metoda ta jest zgodna z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, które rekomendują wykorzystanie fluorków w profilaktyce dentystycznej. Efektywność jonoforezy fluorkowej wynika z synergistycznego działania prądu elektrycznego, który zwiększa wchłanianie fluorków, co czyni tę metodę jedną z najskuteczniejszych w zapobieganiu próchnicy i remineralizacji zębów.

Pytanie 27

Należy usunąć pozostałości materiału światłoutwardzalnego z światłowodu lampy polimeryzacyjnej?

A. jednorazową igłą do iniekcji

B. microbrushem

C. pędzelkiem

D. plastikową szpatułką

Użycie plastikowej szpatułki do usuwania pozostałości materiału światłoutwardzalnego na światłowodzie lampy polimeryzacyjnej jest zalecane ze względu na jej właściwości mechaniczne i materiałowe. Plastikowa szpatułka jest wystarczająco sztywna, aby skutecznie usunąć resztki materiału, jednocześnie minimalizując ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów lampy. Zastosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe w praktyce dentystycznej, szczególnie w kontekście ochrony sprzętu i zapewnienia ich długowieczności. Dobre praktyki w stomatologii podkreślają znaczenie staranności i precyzji w usuwaniu pozostałości, aby uniknąć potencjalnych problemów z polimeryzacją oraz właściwym funkcjonowaniem lampy. Przykładem może być sytuacja, gdy lekarz stomatolog nie usunie należycie resztek materiału, co może prowadzić do obniżenia efektywności lampy oraz zwiększenia ryzyka infekcji. Dlatego zaleca się regularne czyszczenie narzędzi oraz stosowanie odpowiednich metod, co jest zgodne z normami ISO w zakresie kontroli jakości i bezpieczeństwa w stomatologii.

Pytanie 28

Aby uniknąć wdychania ciała obcego przez pacjenta podczas zabiegów w zespole, należy zastosować

A. koferdam

B. ssak

C. ślinociąg

D. optragate

Koferdam to naprawdę ważne narzędzie w stomatologii. Jego głównym celem jest ochrona dróg oddechowych pacjenta, gdy robimy różne zabiegi dentystyczne. Dzięki niemu możemy lepiej oddzielić miejsce pracy, co nie tylko chroni drogi oddechowe, ale też zmniejsza ryzyko kontaktu z wydzielinami i innymi zanieczyszczeniami. Użycie koferdamu pozwala nam na dryżo pole operacyjne, co jest kluczowe, zwłaszcza przy leczeniu kanałowym albo zakładaniu wypełnień. Fajnie, że dzięki temu pacjenci czują się komfortowo, bo mniej się ruszają i nie przeszkadzają nam podczas pracy. W wielu krajach to standard, więc widać, jak bardzo jest to istotne w stomatologii.

Pytanie 29

W jakiej metodzie lekarz może samodzielnie pracować przy pacjencie leżącym, pod warunkiem, że nie występuje nadmierne ślinienie, a do leczenia ubytku nie jest potrzebne użycie turbiny?

A. Na 4 ręce

B. Na 6 rąk

C. Solo

D. Duo

Odpowiedź 'Solo' jest prawidłowa, ponieważ w tej metodzie operator stomatologiczny pracuje samodzielnie, co jest szczególnie ważne w przypadku pacjentów, którzy nie wymagają nadmiernego nadzoru oraz w sytuacjach, gdy użycie turbiny nie jest konieczne. Praca w metodzie Solo pozwala na większą precyzję oraz swobodę ruchów, co jest kluczowe w opracowywaniu ubytków. W praktyce, metoda ta jest często stosowana w przypadku niewielkich ubytków, gdzie można skutecznie wykorzystać narzędzia ręczne oraz materiały kompozytowe, takie jak wypełnienia światłoutwardzalne. Operator musi zachować szczególną ostrożność, aby pacjent nie miał problemów z nadmiernym ślinieniem się, co mogłoby wpłynąć na jakość pracy. Dobrą praktyką jest również zapewnienie odpowiedniego komfortu pacjentowi poprzez stosowanie odpowiednich technik znieczulenia oraz minimalizowanie stresu, co umożliwia skuteczną i efektywną pracę w metodzie Solo.

Pytanie 30

W ocenie higieny jamy ustnej, w wskaźniku OHI, kryterium 3 oznacza

A. ząb wolny od nalotu oraz przebarwień

B. duże nagromadzenie miękkich osadów w kieszonkach dziąsłowych

C. pokrycie nalotem przekraczające 2/3 powierzchni korony zęba

D. przebarwienie obejmujące do 2/3 powierzchni zęba

Odpowiedź "pokrycie nalotem powyżej 2/3 korony zęba" jest zgodna ze wskaźnikiem OHI (Oral Hygiene Index), który jest stosowany w ocenie stanu higieny jamy ustnej. Kryterium 3 wskazuje na poważny problem z higieną, gdzie nalot na zębach jest znaczny, co może prowadzić do rozwoju chorób przyzębia oraz próchnicy. W praktyce, lekarze dentyści i higieniści stomatologiczni wykorzystują wskaźniki OHI do monitorowania efektywności programów profilaktycznych i edukacyjnych w zakresie higieny jamy ustnej. Dbałość o prawidłowe usuwanie płytki bakteryjnej, szczególnie w obszarze, gdzie nalot przekracza 2/3 powierzchni zęba, jest kluczowa. Regularne wizyty kontrolne oraz odpowiednie instrukcje dotyczące szczotkowania i nitkowania mogą pomóc pacjentom w utrzymaniu zdrowej jamy ustnej. Wiedza o skali OHI i umiejętność jej interpretacji pozwala na lepsze zrozumienie stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta oraz podejmowanie skutecznych działań profilaktycznych.

Pytanie 31

Jaką masę wyciskową stosuje się do wykonywania wycisków orientacyjnych?

A. Stentsowa

B. Alginatowa

C. Polisulfidowa

D. Agarowa

Masa wyciskowa alginatowa jest standardowym materiałem stosowanym do pobierania wycisków orientacyjnych w stomatologii. Jej popularność wynika z kilku kluczowych cech, które czynią ją idealnym wyborem w tym kontekście. Alginat jest materiałem elastomerowym, który charakteryzuje się dobrą adaptacją do kształtu tkanek, co pozwala na uzyskanie dokładnych i szczegółowych wycisków zębów oraz tkanek miękkich. Dodatkowo, alginat jest łatwy w użyciu, ma krótki czas wiązania, co znacząco przyspiesza proces pracy w gabinecie stomatologicznym. Ze względu na swoje właściwości, alginat jest często stosowany w procedurach diagnostycznych, protetycznych oraz ortodontycznych. Dobrym przykładem zastosowania alginatu jest pobieranie wycisków do wykonania aparatów ortodontycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kształtu łuku zębowego jest kluczowe dla efektów leczenia. W przypadku alginatu ważne jest także jego biokompatybilność oraz łatwość przetwarzania, co sprawia, że jest materiałem pierwszego wyboru w wielu standardach związanych z wyciskami ortopedycznymi i protetycznymi.

Pytanie 32

Aby usunąć kamień nazębny z kieszonek patologicznych o głębokości większej niż 7 mm, konieczne jest użycie aparatu ultradźwiękowego z końcówką

A. cienką o kulkowym zakończeniu

B. uniwersalną trójkątną

C. szeroką o trójkątnym ostrzu

D. bardzo szeroką, płasko zakończoną

Wybór szerokiej o trójkątnym ostrzu końcówki do usuwania kamienia nazębnego z kieszonek o głębokości powyżej 7 mm może wydawać się uzasadniony ze względu na jej zdolność do usuwania dużych złogów. Jednakże, szerokie końcówki mają tendencję do braku precyzji w głębokich kieszonkach, co może prowadzić do uszkodzenia tkanek otaczających. Z kolei cienka końcówka o kulkowym zakończeniu jest bardziej odpowiednia, ponieważ jej kształt ułatwia dostęp do trudnodostępnych miejsc i minimalizuje ryzyko urazów. Wybór uniwersalnej trójkątnej końcówki również nie jest optymalny, gdyż nie zapewnia ona odpowiedniej precyzji w usuwaniu kamienia z głębokich kieszonek, a jej krawędzie mogą nie być wystarczająco delikatne, co może prowadzić do dyskomfortu pacjenta. Zastosowanie bardzo szerokiej, płasko zakończonej końcówki jest również niewłaściwe - może ona nie tylko nie dotrzeć do najgłębszych miejsc, ale również spowodować dodatkowe uszkodzenia tkanek. W praktyce stomatologicznej kluczowe jest stosowanie narzędzi dostosowanych do specyfiki zadania, co powinno obejmować nie tylko wybór odpowiednich końcówek, ale również umiejętność ich stosowania zgodnie z aktualnymi standardami i dobrą praktyką kliniczną. Wybór niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieefektywnego leczenia oraz zwiększonego dyskomfortu pacjenta, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak różne końcówki wpływają na jakość i bezpieczeństwo procedur stomatologicznych.

Pytanie 33

Która technika szczotkowania jest szczególnie efektywna w eliminowaniu płytki bakteryjnej z kieszonek dziąsłowych?

A. Stillmanna

B. Bassa

C. Fonesa

D. Chartersa

Metoda szczotkowania Bassa jest szczególnie skuteczna w usuwaniu płytki bakteryjnej z kieszonek dziąsłowych, ponieważ koncentruje się na delikatnym, ale skutecznym oczyszczaniu tych obszarów. W tej technice szczotkowanie odbywa się pod kątem 45 stopni do linii dziąseł, co pozwala na efektywne usunięcie płytki bakteryjnej z powierzchni zębów oraz z kieszonek dziąsłowych. Dzięki ruchom okrężnym, które są charakterystyczne dla metody Bassa, można lepiej dotrzeć do miejsc, które są trudne do wyczyszczenia tradycyjnymi metodami. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów z chorobami przyzębia, gdzie prawidłowe oczyszczanie kieszonek dziąsłowych ma kluczowe znaczenie dla zatrzymania postępu choroby. Stosowanie tej metody powinno być częścią codziennej higieny jamy ustnej, a zaleceniem dentystycznym jest, aby pacjenci regularnie ćwiczyli tę technikę pod okiem specjalisty. Warto również dodać, że metoda ta ma wsparcie w literaturze stomatologicznej, gdzie podkreśla się jej efektywność w profilaktyce i leczeniu chorób przyzębia.

Pytanie 34

Jaką metodę fluoryzacji może zastosować higienistka stomatologiczna, używając jednorazowych lub silikonowych łyżek?

A. Okłady

B. Pędzlowanie

C. Jonoforezę

D. Wcieranie

Okłady fluoryzacyjne są jedną z metod, które higienistka stomatologiczna może wykonać przy użyciu jednorazowych lub silikonowych łyżek. Procedura ta polega na nałożeniu preparatu fluorkowego na uzębienie pacjenta w formie okładów, co pozwala na długotrwałe wchłanianie fluoru przez zęby. To podejście jest szczególnie efektywne w profilaktyce próchnicy, ponieważ zwiększa odporność szkliwa na działanie kwasów. Okłady są łatwe do wykonania i pozwalają na precyzyjne pokrycie powierzchni zębów, co jest istotne dla zapewnienia maksymalnych korzyści terapeutycznych. W praktyce, po przygotowaniu łyżek z odpowiednim preparatem, higienistka umieszcza je w jamie ustnej pacjenta na określony czas, co pozwala na skuteczną aplikację fluoru. Wybór jednorazowych lub silikonowych łyżek jest również zgodny z zasadami higieny i zapobiega ryzyku zakażeń. Warto również dodać, że regularne stosowanie okładów fluoryzacyjnych w ramach programów profilaktycznych w gabinetach stomatologicznych jest rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Stomatologiczne i inne międzynarodowe organizacje zdrowotne.

Pytanie 35

Czym jest zabieg radektomii?

A. związany jest z usunięciem patologicznych treści z kieszonki dziąsłowej

B. dotyczy wyłyżeczkowania zębodołu po przeprowadzeniu ekstrakcji zęba

C. obejmuje odcięcie 1/3 przywierzchołkowej części korzenia zęba wraz z występującymi zmianami okołowierzchołkowymi

D. polega na usunięciu jednego z korzeni zęba wielokorzeniowego, bez uszkodzenia jego korony

Radektomia to taki zabieg w stomatologii, który polega na usunięciu jednego z korzeni zęba, ale korona zęba zostaje nienaruszona. Zwykle robi się to w sytuacjach, kiedy jeden z korzeni ma jakieś problemy, a pozostałe są zdrowe. Dzięki temu nie trzeba od razu usuwać całego zęba, co jest mega ważne, bo można zachować jego funkcję i wygląd. Na przykład, jeśli mamy ząb trzonowy z trzema korzeniami i tylko jeden z nich jest chory, to jego usunięcie pozwala na dalsze korzystanie z zęba. W stomatologii coraz częściej korzysta się z technik, które są mniej inwazyjne, żeby pacjent czuł się lepiej i szybciej dochodził do siebie. Warto też pamiętać, że radektomię można wspierać odpowiednim leczeniem endodontycznym, co zwiększa szansę na uratowanie zdrowego zęba.

Pytanie 36

Jakie urządzenie służy do sygnalizacji dźwiękowej, gdy narzędzie zbliża się do otworu fizjologicznego kanału korzeniowego?

A. velscope

B. pulpometr

C. diagnodent

D. endometr

Endometr to urządzenie służące do pomiaru długości kanału korzeniowego w kontekście leczenia endodontycznego. Jego podstawową funkcją jest sygnalizacja dźwiękowa, która informuje dentystę o zbliżaniu się narzędzia do otworu fizjologicznego. Urządzenie to działa na zasadzie pomiaru oporu elektrycznego, co pozwala na precyzyjne określenie długości kanału. W praktyce, endometr jest niezwykle przydatny w zapewnieniu dokładności w przygotowywaniu kanałów korzeniowych, co wpływa na skuteczność leczenia. Dzięki zastosowaniu endometru, można zminimalizować ryzyko perforacji lub błędnego umiejscowienia narzędzi w kanale, co jest kluczowe dla pomyślnego zakończenia terapii. W zgodzie z dobrą praktyką, endometr powinien być stosowany w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, takimi jak zdjęcia rentgenowskie, aby zapewnić kompleksową ocenę sytuacji klinicznej.

Pytanie 37

Jaką wartość przyjmuje wskaźnik PUWp pacjenta, u którego podczas diagnostyki stomatologicznej odkryto: 1 ubytek próchnicowy klasy V według klasyfikacji Blacka, 1 ubytek próchnicowy MOD, 3 wypełnienia ubytków klasy I według klasyfikacji Blacka oraz brakuje 1 zęba?

A. 6

B. 12

C. 13

D. 7

Wartość wskaźnika PUWp (Procent Ubytków Wypełnionych próchnicą) jest obliczana na podstawie określonej liczby ubytków i wypełnień u pacjenta. W tym przypadku mamy do czynienia z różnymi typami ubytków oraz wypełnień. Zgodnie z klasyfikacją Blacka, klasy V i MOD są uznawane za istotne ubytki, które wpływają na wartość wskaźnika. W analizowanym przypadku pacjent ma 1 ubytek klasy V i 1 ubytek MOD, co daje razem 2 ubytki. Dodatkowo, pacjent ma 3 wypełnienia klasy I, co oznacza, że jego stan uzębienia zawiera 3 wypełnienia. Wartość PUWp oblicza się na podstawie wzoru: (liczba wypełnień / (liczba ubytków + liczba ubytków zębów) * 100). Zatem mamy: 3/(2+1) * 100 = 100%. Jeśli uwzględnimy brak jednego zęba, to wynik będzie równy 12, co potwierdza, że odpowiedź 12 jest poprawna. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest monitorowanie stanu uzębienia oraz regularne kontrole stomatologiczne, które mogą znacząco wpłynąć na zdrowie jamy ustnej pacjenta oraz przewidywanie przyszłych problemów. Rekomendowane praktyki obejmują również edukację pacjentów na temat higieny jamy ustnej i regularnych badań stomatologicznych.

Pytanie 38

Aby oczyścić wnętrze kanałów piaskarki z pozostałości materiału ściernego, po opróżnieniu zbiornika i upewnieniu się, że jest on pusty, powinno się

A. podłączyć ją do unitu i wielokrotnie uruchomić

B. przetrzeć piaskarkę chusteczką dezynfekującą

C. zanurzyć piaskarkę w płynie do dezynfekcji

D. wlać do zbiornika wodę destylowaną

Prawidłowa odpowiedź polegająca na podłączeniu piaskarki do unitu i kilkakrotnym jej uruchomieniu jest kluczowa dla skutecznego oczyszczenia wewnętrznych kanałów urządzenia. Proces ten pozwala na usunięcie resztek materiału ściernego, które mogłyby pozostać w systemie po wcześniejszej pracy. Podczas uruchamiania piaskarki, powietrze przepływa przez wszystkie kanały, co skutkuje wypłukiwaniem wszelkich pozostałości. Tego rodzaju praktyka jest zgodna z zasadami utrzymania sprzętu w dobrym stanie technicznym oraz zgodnie z zaleceniami producentów urządzeń. Warto również zaznaczyć, że regularne oczyszczanie piaskarki nie tylko zwiększa jej żywotność, ale również zapewnia optymalną wydajność i bezpieczeństwo podczas pracy z materiałami ściernymi. Przykładowo, w przypadku użycia piaskarki do obróbki metalu, wszelkie resztki mogą wpływać na jakość końcowego produktu, co czyni tę procedurę niezwykle ważną. Zastosowanie odpowiednich standardów czyszczenia, takich jak systematyczne uruchamianie urządzenia po każdym użyciu, przynosi długofalowe korzyści zarówno w aspekcie technicznym, jak i ekonomicznym.

Pytanie 39

Jaką procedurą profilaktyczną, przy której stosuje się miękkie łyżki silikonowe lub jednorazowe łyżki piankowe, jest?

A. sanacja

B. fluoryzacja kontaktowa

C. ligaturowanie zębów

D. szynowanie zębów

Fluoryzacja kontaktowa to kluczowy zabieg profilaktyczny, który polega na bezpośrednim nałożeniu preparatów zawierających fluor na powierzchnię zębów pacjenta. Stosowanie miękkich łyżek silikonowych lub piankowych łyżek jednorazowych umożliwia precyzyjne dopasowanie preparatu do konturów zębów, co zwiększa skuteczność zabiegu. Fluor działa na szkliwo, remineralizując je oraz czyniąc je bardziej odpornym na działanie kwasów produkowanych przez bakterie w jamie ustnej. Przykładowo, fluoryzacja kontaktowa jest szeroko stosowana w gabinetach stomatologicznych, szczególnie u dzieci, które są bardziej narażone na próchnicę. Standardy Dobrej Praktyki Stomatologicznej zalecają regularne wykonywanie fluoryzacji, aby minimalizować ryzyko wystąpienia chorób zębów. Ponadto, zabieg ten może być częścią programu profilaktyki zdrowotnej w przedszkolach i szkołach, co przyczynia się do ogólnego zdrowia jamy ustnej dzieci.

Pytanie 40

U pacjenta stwierdzono bruksizm. W takiej sytuacji wskazane jest zalecenie

A. założenia ligatury

B. pokrycia zębów azotanem srebra

C. wykonania szyny relaksacyjnej

D. założenia ruchomego aparatu ortodontycznego

Wykonanie szyny relaksacyjnej jest uznawane za jedną z najskuteczniejszych metod leczenia bruksizmu. Szyna działa poprzez odciążenie zębów i stawów skroniowo-żuchwowych, co pozwala na zredukowanie napięcia mięśniowego i zmniejszenie ryzyka uszkodzeń zębów spowodowanych ich nadmiernym zgrzytaniem. W praktyce, szyny relaksacyjne mogą być wykonane z różnych materiałów, które zapewniają komfort pacjenta oraz efektywność terapeutyczną. Powinny być dostosowane indywidualnie do każdego pacjenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Stosowanie szyn jest również zalecane w przypadku pacjentów z bólami głowy związanymi z bruksizmem oraz u tych, którzy doświadczają bólu w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. Regularne stosowanie szyny w nocy może przynieść ulgę oraz zapobiec postępowi ewentualnych zmian patologicznych w obrębie jamy ustnej i stawu. Dodatkowo, kluczowe jest, aby pacjent miał świadomość swoich nawyków oraz stresów, które mogą być czynnikami wyzwalającymi bruksizm, co podkreśla potrzebę holistycznego podejścia do jego leczenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej