Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik mechatronik
- Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
- Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 13:01
- Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 13:54
Egzamin zdany!
Wynik: 21/40 punktów (52,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Aby połączyć dwa stalowe elementy w procesie zgrzewania, należy
A. stopić je w miejscu zetknięcia bez użycia spoiwa.
B. stopić je w miejscu styku z użyciem spoiwa.
C. wprowadzić płynne spoiwo pomiędzy te elementy.
D. docisnąć je podczas podgrzewania miejsca łączenia.
Zgrzewanie elementów stalowych bez użycia odpowiedniego podgrzania oraz docisku prowadzi do nieefektywnego połączenia, co może skutkować osłabieniem struktury. Odpowiedzi sugerujące stopienie materiałów w miejscu styku bez dodawania spoiwa lub z dodatkiem spoiwa zakładają, że podstawowe zasady zgrzewania, takie jak generowanie ciepła poprzez opór, są pomijane. Proces ten wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą oraz siłą docisku, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości połączenia. Zastosowanie ciekłego spoiwa w miejscu styku jest typowe dla lutowania, a nie zgrzewania, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu tych procesów. W rzeczywistości, w zgrzewaniu nie jest przewidziane stosowanie spoiw, ponieważ celem jest stopienie materiałów na krawędziach, co prowadzi do ich wzajemnego związania. Liczne standardy, takie jak AWS D1.1, podkreślają znaczenie odpowiednich warunków zgrzewania, które obejmują zarówno temperaturę, jak i nacisk. Ignorowanie tych parametrów może prowadzić do powstania wad strukturalnych, takich jak pęknięcia czy niepełne połączenia, co w konsekwencji zagraża bezpieczeństwu konstrukcji.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
W instalacjach niskonapięciowych (systemach TN) jako elementy zabezpieczające mogą być wykorzystywane
A. wyłączniki różnicowoprądowe
B. dławiki blokujące
C. wyłączniki montażowe
D. izolatory długiej osi
Wyłączniki różnicowoprądowe, znane także jako RCD (Residual Current Devices), odgrywają kluczową rolę w systemach niskiego napięcia, zwłaszcza w układach TN. Ich głównym zadaniem jest ochrona ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym oraz zapobieganie pożarom, które mogą być spowodowane upływem prądu do ziemi. Działają na zasadzie wykrywania różnicy prądów między przewodami fazowymi a neutralnym. W przypadku wykrycia takiej różnicy, wyłącznik natychmiast odłącza zasilanie, co może uratować życie w sytuacji zagrożenia. W praktyce, wyłączniki różnicowoprądowe są stosowane w domach, biurach i obiektach przemysłowych, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub innymi czynnikami, które mogą zwiększyć ryzyko porażenia prądem. Standardy takie jak PN-EN 61008 i PN-EN 61009 określają wymagania dotyczące tych urządzeń, co sprawia, że ich stosowanie jest nie tylko zalecane, ale często obowiązkowe w nowych instalacjach elektrycznych. Ponadto, regularne testowanie wyłączników różnicowoprądowych jest niezbędne dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Dobierz minimalny zestaw sterownika S7-200 do realizacji sterowania windą w budynku trzykondygnacyjnym. Wykorzystaj w tym celu opis elementów wejściowych/wyjściowych podłączonych do sterownika.
| Elementy wejściowe | jeden czujnik na każdej kondygnacji informujący o stanie drzwi zewnętrznych (otwarte/zamknięte) |
| jeden czujnik na każdej kondygnacji informujący o położeniu windy | |
| jeden przycisk na każdej kondygnacji przywołujący windę | |
| 3 przyciski wewnątrz windy służące do wyboru kondygnacji | |
| jeden przycisk wewnątrz windy informujący o awarii (AWARIA) | |
| Elementy wyjściowe | dwa styczniki załączające otwieranie i zamykanie drzwi |
| dwa styczniki uruchamiające jazdę kabiny na dół i jazdę kabiny do góry |
A. S7-200 o 24 wejściach i 16 wyjściach
B. S7-200 o 14 wejściach i 10 wyjściach
C. S7-200 o 6 wejściach i 4 wyjściach
D. S7-200 o 8 wejściach i 6 wyjściach
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak S7-200 o 8 wejściach i 6 wyjściach, S7-200 o 24 wejściach i 16 wyjściach oraz S7-200 o 6 wejściach i 4 wyjściach, nie spełniają wymagań dla skutecznego sterowania windą w budynku trzykondygnacyjnym. Przede wszystkim, w przypadku 8 wejść i 6 wyjść, liczba wejść jest zdecydowanie zbyt mała, aby obsłużyć wszystkie niezbędne czujniki, takie jak te monitorujące położenie windy, sygnały przycisków oraz inne sensory. Podobnie, 6 wejść i 4 wyjścia również nie są wystarczające, co prowadzi do ryzyka awarii systemu. Z drugiej strony, odpowiedź z 24 wejściami i 16 wyjściami, mimo że teoretycznie przekracza wymagania, w praktyce może prowadzić do zbędnych kosztów oraz złożoności systemu, co jest nieefektywne. W projektowaniu systemów automatyki niezwykle ważne jest, aby dobierać komponenty w sposób przemyślany, co oznacza nie tylko spełnienie minimalnych wymagań, ale także optymalizację kosztów. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych założeń i nieefektywnej pracy systemu, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników oraz niezawodność działania urządzeń. Warto pamiętać, że właściwy dobór komponentów jest fundamentem każdej dobrze zaprojektowanej instalacji automatyki.
Pytanie 21
Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy poszkodowany w wypadku jest nieprzytomny i nie wykazuje oznak oddychania?
A. wezwać pomoc i przeprowadzić sztuczne oddychanie
B. przeprowadzić reanimację poszkodowanego i wezwać pomoc
C. wezwać pomoc i zapewnić drożność dróg oddechowych poszkodowanego
D. pozostawić poszkodowanego w aktualnej pozycji i zatelefonować po pomoc
Dobrze, że wybrałeś odpowiedź, która mówi o wezwaniu pomocy i udrożnieniu dróg oddechowych. Wiesz, że w sytuacji, gdy ktoś jest nieprzytomny i nie oddycha, to właśnie drożność dróg oddechowych jest kluczowa? Zgodnie z wytycznymi ERC, najpierw powinniśmy upewnić się, że drogi oddechowe są drożne, co można zrobić na przykład metodą 'tilt-chin' albo 'jaw-thrust'. Jak już upewnimy się, że wszystko jest ok, wtedy dzwonimy po pomoc i kontynuujemy resuscytację. Przykład? Wyobraź sobie wypadek samochodowy – pierwsze co, to musimy zadbać, by poszkodowany mógł oddychać, inaczej może dojść do niedotlenienia mózgu. I pamiętaj, według aktualnych wytycznych, nie należy robić sztucznego oddychania, zanim nie udrożnimy dróg, bo inaczej powietrze nie dotrze do płuc i tylko pogorszy sytuację.
Pytanie 22
Jaki rodzaj czujnika nadaje się do pomiaru poziomu bez kontaktu?
A. Czujnik pojemnościowy
B. Czujnik hydrostatyczny
C. Czujnik pływakowy
D. Czujnik ultradźwiękowy
Czujniki pływakowe opierają się na fizycznym mechanizmie, w którym pływak unosi się na powierzchni cieczy, a zmiana jego położenia sygnalizuje poziom medium. Ich stosowanie wiąże się z ograniczeniami, takimi jak możliwość zanieczyszczenia mechanizmu oraz konieczność zapewnienia dostępu do cieczy. Czujniki hydrostatyczne mierzą ciśnienie hydrostatyczne w danym punkcie, co również wymaga kontaktu z medium, a zmiany temperatury czy gęstości cieczy mogą wpłynąć na dokładność pomiarów. Czujniki pojemnościowe działają na zasadzie pomiaru zmian pojemności elektrycznej spowodowanych obecnością medium, ale również wymagają kontaktu z mierzonym substancją, co ogranicza ich zastosowanie w przypadku substancji agresywnych lub zanieczyszczających. Błędem myślowym jest założenie, że wszystkie czujniki mogą działać w systemach bezkontaktowych; każdy z wymienionych czujników ma swoje ograniczenia i specyfikę, co należy uwzględnić przy wyborze odpowiedniego rozwiązania dla konkretnej aplikacji.
Pytanie 23
Jaka jest objętość oleju w cylindrze siłownika o powierzchni roboczej 20,3 cm2 oraz skoku 200 mm?
A. 4060,00 cm3
B. 4,06 cm3
C. 40,60 cm3
D. 406,00 cm3
Wielu użytkowników może pomylić się w obliczeniach objętości cylindra siłownika, co często wynika z niepełnego zrozumienia wzoru na objętość V = A * h. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 4060,00 cm3, 40,60 cm3 czy 4,06 cm3, mogą być wynikiem błędnych przeliczeń lub nieodpowiedniego przeliczenia jednostek. Na przykład, przy odpowiedzi 4060,00 cm3, użytkownik może błędnie założyć, że skok cylindra powinien być bezpośrednio dodany jako wartość w cm, nie przeliczywszy milimetrów na centymetry. Z kolei 40,60 cm3 może sugerować, że użytkownik źle zinterpretował powierzchnię roboczą, być może myląc jednostki lub pomijając istotne przeliczenia. Natomiast odpowiedź 4,06 cm3 jest rażąco nieadekwatna, co może świadczyć o pominięciu kluczowych elementów w procesie obliczeń. Kluczowym krokiem jest prawidłowe zrozumienie i przeliczenie jednostek, co jest niezbędne dla uzyskania właściwych wyników. W praktyce, właściwe obliczenia objętości siłownika mają znaczenie dla wydajności hydrauliki, a ich błędy mogą prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów, co w efekcie może wpłynąć na całościową efektywność systemu oraz jego bezpieczeństwo operacyjne.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
W systemie mechatronicznym znajduje się 18 czujników cyfrowych, 4 przetworniki analogowe oraz 11 elementów wykonawczych działających w trybie dwustanowym. Jaką konfigurację modułowego sterownika PLC należy zastosować do zarządzania tym układem?
A. DI32/DO8 oraz AI2
B. DI16/DO16 oraz AI2
C. DI32/DO16 oraz AI4
D. DI16/DO8 oraz AI4
Modułowy sterownik PLC z konfiguracją DI32/DO16 oraz AI4 to naprawdę dobry wybór. W układzie mechatronicznym masz aż 18 czujników binarnych, 4 przetworniki analogowe i 11 elementów, które działają w trybie dwustanowym. Dzięki DI32 masz więcej niż dość wejść cyfrowych, żeby połączyć wszystkie czujniki, a nawet zostaje ci trochę zapasu na przyszłość. Z kolei 16 wyjść cyfrowych (DO16) spokojnie obsłuży te 11 elementów wykonawczych, co daje ci możliwość rozszerzenia systemu, jeśli zajdzie taka potrzeba. No i te 4 wejścia analogowe (AI4) są akurat na przetworniki, co pozwala ci na monitorowanie i analizowanie sygnałów, a to jest kluczowe w mechatronice. Przykład? Chociażby automatyka przemysłowa, gdzie trzeba mieć na oku zarówno analogowe sygnały, jak i różne urządzenia wykonawcze.
Pytanie 30
Znamionowe napięcie międzyfazowe uzwojenia stojana silnika asynchronicznego, trójfazowego, o danych znamionowych podanych w tabelce jest równe
| Δ | 400V | 5,9A |
| 2,5kW | S1 | cosφ = 0,8 |
| 1425obr/min | 50Hz | |
| Y | 240V | 6,6A |
| Izol. – Kl.B/F | IP33 | 35kg |
A. 400 V
B. 380V
C. 230 V
D. 240 V
Nieprawidłowe odpowiedzi są wynikiem błędnego zrozumienia zasad działania silników trójfazowych oraz ich charakterystyki elektrycznej. Odpowiedzi 240 V, 380 V i 230 V są typowymi wartościami napięć, które mogą występować w różnych kontekstach, jednak nie odpowiadają one znamionowemu napięciu międzyfazowemu dla silnika asynchronicznego o danych znamionowych. W przypadku silników trójfazowych, napięcie międzyfazowe wynoszące 400 V jest normą w wielu krajach, w tym w Europie. Odpowiedzi 240 V, 230 V i 380 V mogą wynikać z nieporozumień dotyczących napięcia międzyfazowego i jednofazowego lub pomiarów napięcia w różnych warunkach. Często występującym błędem jest mylenie napięcia fazowego z napięciem międzyfazowym; w układzie trójfazowym napięcie fazowe wynosi 230 V, co prowadzi do mylnego wniosku, że jest to wartość właściwa dla napięcia międzyfazowego. Dlatego ważne jest, aby przy analizie danych technicznych silników oraz przy projektowaniu instalacji elektrycznych mieć na uwadze standardy oraz dobre praktyki w branży, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i niezawodności systemów zasilania.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Aby zmierzyć nieznaną rezystancję z wysoką precyzją przy użyciu trzech rezystorów odniesienia o znanych wartościach, jaki przyrząd powinno się zastosować?
A. mostek Wheatstone'a
B. omomierz
C. mostek Thomsona
D. megaomomierz
Omomierz, mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się odpowiednim narzędziem do pomiaru rezystancji, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście bardzo dokładnych pomiarów. Jego działanie opiera się na bezpośrednim pomiarze rezystancji, co może prowadzić do błędów wynikających z wpływu temperatury, pojemności czy indukcyjności. Ponadto, omomierze mogą mieć ograniczoną dokładność w przypadku pomiarów bardzo niskich lub wysokich wartości rezystancji, co czyni je mniej skutecznymi niż mostek Wheatstone'a. Megaomomierz, chociaż jest narzędziem do pomiaru dużych rezystancji, również może nie zapewniać wystarczającej precyzji w pomiarze wartości nieznanych, ponieważ jego zastosowanie jest głównie ograniczone do testów izolacji. Mostek Thomsona, z kolei, jest bardziej skomplikowanym układem, który nie jest powszechnie stosowany w praktycznych zastosowaniach w porównaniu do mostka Wheatstone'a. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi obejmują niedocenienie znaczenia równowagi w pomiarze oraz niezrozumienie wpływu czynników zewnętrznych na wyniki pomiarów. Dlatego istotne jest, aby przed dokonaniem wyboru narzędzia pomiarowego zrozumieć różnice między nimi oraz ich zastosowania w kontekście wymaganych standardów dokładności.
Pytanie 34
Elektryczne żelazko wyposażone w termoregulator bimetaliczny stanowi przykład
A. układu sterowania programowalnego
B. sterowania sekwencyjnego
C. sterowania w układzie otwartym
D. układu regulacji automatycznej
Układ sterowania programowalnego, sterowanie sekwencyjne oraz sterowanie w układzie otwartym to koncepcje, które różnią się zasadniczo od regulacji automatycznej. Układ sterowania programowalnego odnosi się do systemów, które działają na podstawie zaprogramowanych instrukcji, co oznacza, że ich działanie jest z góry ustalone i nie zmienia się w odpowiedzi na zmiany w otoczeniu. Przykłady obejmują roboty przemysłowe, które wykonują zaprogramowane zadania, ale nie dostosowują się do zmieniających się warunków. Kolejną błędną koncepcją jest sterowanie sekwencyjne, które polega na realizacji zadań w określonej kolejności, bez możliwości automatycznego dostosowywania parametrów w odpowiedzi na rzeczywiste potrzeby. W kontekście żelazka elektrycznego, takie podejście nie byłoby efektywne, ponieważ wymagałoby manualnej interwencji użytkownika przy każdej zmianie rodzaju tkaniny. Z kolei sterowanie w układzie otwartym nie ma mechanizmu sprzężenia zwrotnego; oznacza to, że urządzenie nie reaguje na rzeczywiste zmiany parametrów, co w przypadku żelazka mogłoby prowadzić do zbyt wysokiej lub zbyt niskiej temperatury, a tym samym do uszkodzenia tkanin. Wszystkie te podejścia są niewłaściwe w kontekście regulacji temperatury, gdzie wymagana jest automatyczna adaptacja do warunków pracy, co jest integralną częścią działania żelazka elektrycznego z termoregulatorem bimetalicznym.
Pytanie 35
Jaką metodę należy wykorzystać do połączenia szkła z metalem?
A. Zgrzewanie
B. Nitowanie
C. Spawanie
D. Klejenie
Klejenie to najskuteczniejsza metoda łączenia szkła z metalem ze względu na różnice w ich właściwościach fizycznych i chemicznych. Szkło jest materiałem kruchym, a metal - plastycznym, co sprawia, że tradycyjne metody, takie jak zgrzewanie czy spawanie, mogą prowadzić do uszkodzenia szkła. Klejenie wykorzystuje specjalistyczne kleje, które tworzą mocne, elastyczne połączenie, a także mogą dostosować się do różnic w rozszerzalności cieplnej obu materiałów. W praktyce, odpowiednie kleje epoksydowe lub akrylowe są często stosowane do takich aplikacji, umożliwiając trwałe i estetyczne łączenie. W branży budowlanej i w przemyśle, klejenie szkła do metalowych elementów jest powszechnie stosowane w oknach strukturalnych, elewacjach oraz w produkcji mebli. Dobrą praktyką jest również stosowanie gruntów, które poprawiają adhezję kleju do powierzchni, co zwiększa trwałość i odporność połączenia na różne czynniki zewnętrzne. Takie podejście jest zgodne z normami ISO dotyczących klejenia i pozwala na uzyskanie wysokiej jakości połączeń.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Przedstawiony program sterowniczy to program napisany w języku
| L | I 0.00 |
| O | Q 0.00 |
| A | I 0.01 |
| = | Q 0.00 |
| EP |
A. ST
B. LAD
C. IL
D. FBD
Wybór niewłaściwego języka programowania może wynikać z niepełnego zrozumienia charakterystyk i zastosowań poszczególnych języków sterowników PLC. FBD (Function Block Diagram) jest językiem graficznym, który używa bloków funkcyjnych do modelowania systemów, co czyni go bardziej wizualnym, ale nie zawsze efektywnym w operacjach wymagających dużej precyzji, jak to ma miejsce w IL. Z kolei ST (Structured Text) to język tekstowy, ale bardziej przypominający tradycyjne języki programowania, co może wprowadzać w błąd użytkowników, którzy szukają prostoty i zwięzłości, jaką oferuje IL. LAD (Ladder Diagram) jest kolejnym językiem graficznym, który jest szczególnie przyjazny dla inżynierów przyzwyczajonych do schematów elektrycznych. Każdy z tych języków ma swoje mocne strony, ale nie można ich stosować zamiennie w sytuacjach, gdy precyzyjna manipulacja danymi jest kluczowa. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że język graficzny może zastąpić język tekstowy w kontekście programowania niskopoziomowego. W rzeczywistości, języki tekstowe, takie jak IL, oferują większą kontrolę nad procesem, co pozwala na optymalizację kodu i lepsze dostosowanie do specyficznych wymagań aplikacji. Dlatego istotne jest, aby inżynierowie automatyki dobrze rozumieli różnice między językami oraz ich zastosowania w praktyce, co pomoże uniknąć nieporozumień i błędnych wyborów w przyszłych projektach.