Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 6 kwietnia 2025 20:56
Data zakończenia: 6 kwietnia 2025 21:12

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza dziedziczenie uprawnień?

A. przyznawanie uprawnień użytkownikowi przez admina

B. przeprowadzanie transferu uprawnień pomiędzy użytkownikami

C. przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny

D. przekazanie uprawnień z obiektu podrzędnego do obiektu nadrzędnego

W analizie koncepcji dziedziczenia uprawnień pojawiają się różne błędne interpretacje, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Nadawanie uprawnień użytkownikowi przez administratora nie jest formą dziedziczenia, ale bezpośrednim przypisaniem ról lub uprawnień, które nie mają związku z hierarchią obiektów. W praktyce, administratorzy zarządzają kontami użytkowników i przypisują im dostęp w oparciu o konkretne potrzeby, co nie implicite wiąże się z dziedziczeniem. Kolejnym nieporozumieniem jest pomysł przenoszenia uprawnień z obiektu podrzędnego na obiekt nadrzędny. W rzeczywistości, obiekty podrzędne mogą jedynie dziedziczyć uprawnienia, ale nie mogą ich przekazywać z powrotem na wyższy poziom. Przekazywanie uprawnień jednego użytkownika drugiemu również nie jest częścią procesu dziedziczenia; jest to bardziej proces transferu ról, który może być zrealizowany poprzez edytowanie ustawień konta użytkownika, a nie dziedziczenie w sensie hierarchicznym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia, jak funkcjonują systemy uprawnień oraz jak struktura obiektów wpływa na zarządzanie dostępem. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że dziedziczenie jest procesem automatycznym, który opiera się na hierarchii, a nie na bezpośrednich interakcjach między użytkownikami.

Pytanie 2

Na ilustracji przedstawiony jest tylny panel jednostki komputerowej. Jakie jest nazewnictwo dla złącza oznaczonego strzałką?

A. COM

B. USB

C. LPT

D. FireWire

Złącze COM znane również jako port szeregowy było szeroko stosowane w starszych komputerach do podłączania urządzeń takich jak modemy czy myszy. Charakteryzuje się niską przepustowością i jest obecnie uważane za przestarzałe w kontekście nowoczesnych urządzeń peryferyjnych gdzie wymagane jest szybkie przesyłanie danych. Z kolei port LPT czyli port równoległy historycznie używany był do podłączenia drukarek. Technologia ta zapewniała równoczesne przesyłanie wielu bitów danych co czyniło ją szybszą niż port COM w kontekście przesyłania danych do drukarki jednak również została wyparta przez bardziej nowoczesne rozwiązania takie jak USB. Złącze USB to uniwersalny port wykorzystywany do podłączania szerokiej gamy urządzeń takich jak klawiatury kamery dyski zewnętrzne z szybko rosnącą przepustowością osiągającą w wersjach najnowszych do 10 Gbps dla USB 3.1. Jednakże w kontekście pytań dotyczących przesyłania dużych plików multimedialnych jak video port FireWire oferował wyższą wydajność w porównaniu do USB 2.0 co czyniło go preferowanym wyborem w profesjonalnych zastosowaniach audio-wideo. Pomylenie portu FireWire z powyższymi może wynikać z jego podobieństwa kształtem do innych złącz jednak jego specyficzne właściwości techniczne i zastosowania wyraźnie go odróżniają w kontekście wydajności przesyłania danych szczególnie w zastosowaniach multimedialnych.

Pytanie 3

W systemie Windows za pomocą komendy assoc można

A. wyświetlić właściwości plików

B. dostosować listę kontroli dostępu do plików

C. sprawdzić zawartość dwóch plików

D. zmienić powiązania dla rozszerzeń plików

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne, ponieważ wykazują fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji polecenia 'assoc'. Rozpocznijmy od pierwszej niepoprawnej koncepcji, która sugeruje, że 'assoc' służy do wyświetlania atrybutów plików. W rzeczywistości, aby uzyskać informacje o atrybutach plików, użytkownicy powinni korzystać z polecenia 'attrib', które pozwala na wyświetlanie i edycję atrybutów takich jak ukryty, tylko do odczytu czy systemowy. Kolejna propozycja, mówiąca o porównywaniu zawartości dwóch plików, jest zupełnie nieadekwatna, gdyż do tego celu stosuje się polecenie 'fc' (file compare), które jest zaprojektowane specjalnie do analizy różnic między plikami. Z kolei twierdzenie, że 'assoc' pozwala na modyfikację listy kontroli dostępu do plików, również jest błędne; za to odpowiadają narzędzia takie jak 'icacls' lub 'cacls', które zajmują się uprawnieniami dostępu do plików. W konsekwencji, mylenie tych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować nieefektywnym zarządzaniem plikami w systemie operacyjnym, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie administrowania systemem.

Pytanie 4

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. uruchomienie systemu operacyjnego

B. formatowanie dysku

C. przeskanowanie programem antywirusowym

D. wykonanie skanowania scandiskiem

Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 5

Aby zminimalizować różnice w kolorach pomiędzy zeskanowanymi obrazami prezentowanymi na monitorze a ich wersjami oryginalnymi, należy przeprowadzić

A. interpolację skanera

B. modelowanie skanera

C. kalibrację skanera

D. kadrowanie skanera

Kalibracja skanera to proces, który zapewnia zgodność kolorów między zeskanowanymi obrazami a ich oryginałami. Podczas skanowania, różne urządzenia mogą interpretować kolory w różny sposób z powodu niejednorodności w technologii LCD, oświetlenia czy materiałów użytych do druku. Kalibracja polega na dostosowywaniu ustawień skanera w taki sposób, aby odwzorowywane kolory były jak najbliższe rzeczywistym. Przykładowo, w profesjonalnym środowisku graficznym, kalibracja skanera jest kluczowa, aby uzyskać spójność kolorów w projektach graficznych, szczególnie w druku. Używanie narzędzi kalibracyjnych oraz standardów takich jak sRGB, Adobe RGB lub CMYK przyczynia się do uzyskania wiarygodnych wyników. Regularna kalibracja skanera jest standardową praktyką, która pozwala na utrzymanie wysokiej jakości obrazów oraz zapobiega problemom z odwzorowaniem kolorów, co jest istotne w pracy z fotografią, grafiką i drukiem.

Pytanie 6

W drukarce laserowej do trwałego utrwalania druku na papierze wykorzystuje się

A. bęben transferowy

B. rozgrzane wałki

C. promienie lasera

D. głowice piezoelektryczne

Wydawać by się mogło, że inne komponenty drukarki laserowej również pełnią ważne funkcje w procesie wydruku, jednak nie są one odpowiedzialne za utrwalanie obrazu na papierze. Głowice piezoelektryczne, które są elementem stosowanym głównie w drukarkach atramentowych, działają na zasadzie zmiany kształtu pod wpływem napięcia, co pozwala na precyzyjne wyrzucanie kropli atramentu na papier. To podejście nie znajduje zastosowania w technologii druku laserowego, gdzie zamiast tego wykorzystuje się tonery i proces elektrofotograficzny. Bęben transferowy pełni inną rolę – jest odpowiedzialny za przenoszenie obrazu z bębna światłoczułego na papier, ale nie jest on elementem, który utrwala toner na papierze. Promienie lasera, z drugiej strony, są kluczowe do naświetlania bębna światłoczułego i tworzenia obrazu, ale nie mają wpływu na sam proces utrwalania. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych funkcji komponentów drukujących, co może prowadzić do mylnego przekonania, że inne elementy, takie jak laser czy bęben transferowy, również przyczyniają się do trwałości wydruku. Zrozumienie, że każdy z elementów drukarki laserowej ma swoje unikalne zadanie, jest kluczowe dla efektywnego korzystania z tej technologii oraz dla optymalizacji procesów drukowania w środowisku biurowym.

Pytanie 7

Oznaczenie CE wskazuje, że

A. produkt jest zgodny z normami ISO

B. towar został wytworzony w obrębie Unii Europejskiej

C. producent ocenił towar pod kątem wydajności i ergonomii

D. wyrób spełnia normy bezpieczeństwa użytkowania, ochrony zdrowia oraz ochrony środowiska

Wielu ludzi myli oznakowanie CE z różnymi innymi koncepcjami, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że wyrób musi być zgodny z normami ISO. Chociaż normy ISO są istotne dla wielu branż, oznakowanie CE nie odnosi się bezpośrednio do tych standardów. ISO to międzynarodowy zestaw standardów dobrowolnych, które mogą, ale nie muszą być stosowane w produkcie. Z kolei CE jest obowiązkowe dla określonych kategorii wyrobów w Europie. Następnie, odpowiedź mówiąca o tym, że producent sprawdził produkt pod względem wydajności i ergonomii, również jest myląca. Oznakowanie CE koncentruje się głównie na bezpieczeństwie i ochronie zdrowia, a nie na wydajności, która może być oceniana według innych standardów lub norm. Ostatni błąd dotyczy przekonania, że oznakowanie CE oznacza, iż produkt został wyprodukowany w Unii Europejskiej, co jest fałszywe. W rzeczywistości, wiele produktów spoza UE może posiadać oznaczenie CE, o ile spełniają one wymagania unijne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego poruszania się w złożonym świecie regulacji i standardów, które wpływają na bezpieczeństwo produktów na rynku europejskim.

Pytanie 8

Rozmiar pliku wynosi 2kB. Jaką wartość to reprezentuje?

A. 16384 bity

B. 2000 bitów

C. 16000 bitów

D. 2048 bitów

Odpowiedzi 2000 bitów oraz 2048 bitów są nieprawidłowe, ponieważ nie opierają się na standardowym przeliczeniu jednostek danych. Odpowiedź 2000 bitów wynika z błędnego zrozumienia koncepcji kilobajta, ponieważ ktoś może błędnie przyjąć, że 1 kB to 1000 bajtów zamiast właściwych 1024 bajtów. Z kolei 2048 bitów wynika z mylenia przeliczenia bajtów z bitami, gdyż nie uwzględnia się, że 1 kB to 1024 bajty, a każdy bajt to 8 bitów. Zatem tak naprawdę 2048 bitów odpowiada 256 bajtom, co nie ma związku z podanym rozmiarem 2 kB. Odpowiedź 16000 bitów również jest błędna, gdyż nie uwzględnia poprawnych przeliczeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Błędy te mogą wynikać z nieaktualnej wiedzy na temat jednostek miary, które są kluczowe w informatyce i technologii komputerowej. Właściwe zrozumienie i przeliczenie bajtów i bitów jest niezbędne do efektywnej pracy z danymi, a także do zrozumienia, jak różne jednostki wpływają na wydajność systemów komputerowych. W praktyce, programiści i inżynierowie IT muszą być świadomi tych przeliczeń, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące architektury systemów oraz optymalizacji transferów danych.

Pytanie 9

Aby zweryfikować poprawność przebiegów oraz wartości napięć w układzie urządzenia elektronicznego, można zastosować

A. oscyloskop cyfrowy.

B. miernik uniwersalny.

C. tester płyt głównych.

D. watomierz.

Oscyloskop cyfrowy to naprawdę przydatne narzędzie, które pozwala nam zobaczyć, jak wygląda napięcie w czasie rzeczywistym. To mega ważne, gdy próbujemy zrozumieć, co się dzieje w różnych układach elektronicznych. Dzięki oscyloskopowi inżynierowie mogą dostrzegać różne problemy, jak zakłócenia sygnałów czy niestabilności napięcia. Przykładowo, jeśli testujesz zasilacz, oscyloskop pokaże ci, jakie napięcie dostarczane jest do obciążenia i czy są jakieś fluktuacje. Osobiście uważam, że korzystanie z oscyloskopu w laboratoriach to standard, bo precyzyjne pomiary są kluczowe, by zapewnić, że nasze urządzenia działają jak należy. Co więcej, dzisiejsze oscyloskopy mają fajne funkcje, jak automatyczne pomiary, co pozwala zaoszczędzić czas podczas diagnostyki i sprawia, że praca jest bardziej wydajna.

Pytanie 10

W usłudze Active Directory, konfigurację składającą się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz, nazywamy

A. liściem

B. lasem

C. gwiazdą

D. siatką

Odpowiedź 'lasem' jest poprawna, ponieważ w kontekście Active Directory termin 'las' odnosi się do struktury składającej się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz. Las jest fundamentalnym elementem architektury Active Directory, który umożliwia zarządzanie różnymi domenami w zintegrowany sposób. Przykładem zastosowania może być organizacja, która posiada różne oddziały w różnych lokalizacjach geograficznych; każda z tych lokalizacji może stanowić odrębną domenę w ramach tego samego lasu. Dzięki temu, administratorzy mogą centralnie zarządzać kontami użytkowników i zasobami w całej organizacji. Dobrą praktyką jest zapewnienie, aby wszystkie domeny w lesie miały odpowiednie relacje zaufania, co pozwala na efektywne udostępnianie zasobów oraz usług. Ponadto, lasy mogą być wykorzystywane do implementacji polityk Group Policy, co umożliwia egzekwowanie zasad bezpieczeństwa i konfiguracji na poziomie całej organizacji.

Pytanie 11

Narzędziem służącym do tworzenia logicznych podziałów na dysku twardym w systemie GNU/Linux jest

A. fdisk

B. convert

C. format

D. truncate

Odpowiedź 'fdisk' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie w systemie GNU/Linux używane do partycjonowania dysków twardych. Umożliwia ono tworzenie, usuwanie oraz modyfikację partycji na dysku, co jest kluczowe w zarządzaniu przestrzenią dyskową. Fdisk operuje na poziomie systemu plików, co pozwala użytkownikowi na dokładne dostosowanie struktury dysku do jego potrzeb. Przykładem zastosowania fdisk może być sytuacja, gdy administrator systemu chce podzielić nowo podłączony dysk twardy na kilka partycji, aby utworzyć osobne obszary dla różnych systemów operacyjnych lub danych. W praktyce korzystanie z fdisk wymaga pewnej ostrożności, ponieważ błędne operacje mogą prowadzić do utraty danych. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pracy z tym narzędziem zrobić kopię zapasową danych. Narzędzie to jest zgodne z wieloma standardami branżowymi i jest szeroko stosowane w administracji systemami Linux, co czyni je niezbędnym dla każdego, kto zarządza infrastrukturą IT.

Pytanie 12

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. inicjalizacyjnego

B. dziennika zdarzeń

C. uruchamialnego

D. biblioteki

Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 13

Według normy JEDEC, standardowe napięcie zasilające dla modułów pamięci RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1.35 V

B. 1.50 V

C. 1.20 V

D. 1.65 V

Wybór 1.20 V, 1.50 V oraz 1.65 V nie jest zgodny z rzeczywistością specyfikacji JEDEC dotyczącej pamięci DDR3L. Napięcie 1.20 V jest charakterystyczne dla pamięci DDR4, która została zaprojektowana z myślą o jeszcze niższym zużyciu energii oraz wyższej wydajności w porównaniu do DDR3L. Zastosowanie DDR4 umożliwia osiąganie większych prędkości przesyłu danych, ale wymaga także nowszych płyt głównych oraz układów scalonych. Z kolei napięcie 1.50 V jest standardem dla pamięci DDR3, która jest starszą technologią i nie jest zoptymalizowana pod kątem niskiego poboru mocy. Użycie tego napięcia w kontekście DDR3L jest błędne, ponieważ prowadziłoby do nieefektywnego działania modułów oraz zwiększonego zużycia energii, co w przypadku urządzeń mobilnych może być krytyczne. Natomiast 1.65 V to maksymalne napięcie, które może być stosowane w niektórych modułach pamięci DDR3, ale nie w kontekście DDR3L, gdzie kluczowym celem było obniżenie napięcia dla lepszego zarządzania energią. Niezrozumienie różnic między tymi specyfikacjami może prowadzić do nieodpowiedniego doboru pamięci do systemów, co z kolei może wpływać na stabilność i wydajność całej platformy komputerowej.

Pytanie 14

Jakie narzędzie wraz z odpowiednimi parametrami należy zastosować w systemie Windows, aby uzyskać przedstawione informacje o dysku twardym?

A. diskpart

B. ScanDisc

C. DiskUtility

D. hdparm

Diskpart to wbudowane narzędzie w systemie Windows, które pozwala zarządzać dyskami twardymi i partycjami. Dzięki niemu można wyświetlać szczegółowe informacje o strukturze dysków, takie jak identyfikator dysku, typ, stan online, ścieżki lokalizacji, a także listę dostępnych woluminów wraz z ich etykietami, systemem plików i stanem zdrowotnym. W praktyce diskpart jest używany do takich operacji jak tworzenie nowych partycji, zmiana ich rozmiaru, a także przypisywanie liter dysków. Jest to narzędzie liniowe, co oznacza, że wszystkie komendy wpisuje się w wierszu poleceń. Przykładowo, aby uzyskać informacje o wszystkich dyskach, używamy polecenia list disk, a aby zobaczyć woluminy, wpisujemy list volume. Diskpart jest preferowanym narzędziem w środowiskach, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola nad dyskami, np. w serwerach czy zaawansowanych konfiguracjach systemowych. Dobrze znać jego funkcje i możliwości, ponieważ jest integralną częścią administracji systemami Windows, co czyni je niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów IT.

Pytanie 15

System S.M.A.R.T jest stworzony do kontrolowania działania i identyfikacji usterek

A. dysków twardych

B. napędów płyt CD/DVD

C. płyty głównej

D. kart rozszerzeń

System S.M.A.R.T to naprawdę fajna technologia, która monitoruje dyski twarde. Dzięki różnym wskaźnikom, jak chociażby temperatura czy ilość błędów, można w miarę wcześnie zauważyć, że coś się dzieje. Na przykład, duża ilość błędów odczytu może oznaczać, że dysk zaczyna mieć problemy z powierzchnią, co w najgorszym przypadku może skończyć się utratą danych. Z własnego doświadczenia wiem, że warto co jakiś czas sprawdzić te wskaźniki, bo to naprawdę pomoże w zarządzaniu danymi i unikaniu niespodzianek. S.M.A.R.T jest super ważny zwłaszcza w miejscach, gdzie dane są na wagę złota, jak serwery czy stacje robocze. Regularne sprawdzanie może znacząco zredukować ryzyko awarii i przestojów, więc nie bagatelizujcie tego tematu!

Pytanie 16

Ile bitów zawiera adres MAC karty sieciowej?

A. 16

B. 32

C. 48

D. 64

Zrozumienie, że adres fizyczny MAC karty sieciowej składa się z 48 bitów, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi. Można jednak natknąć się na nieporozumienia dotyczące liczby bitów, które mogą prowadzić do błędnych koncepcji. Odpowiedzi 16, 32, czy 64 bity są nietrafione, ponieważ wprowadzenie błędnych wartości nie tylko zniekształca prawidłowy obraz funkcjonowania adresacji w sieciach, ale także może skutkować nieefektywnym zarządzaniem i bezpieczeństwem w lokalnych sieciach. Adresy MAC, składające się z 48 bitów, zapewniają 281 474 976 710 656 unikalnych identyfikatorów, co jest wystarczające do obsługi ogromnej liczby urządzeń w sieciach lokalnych. W przypadku 16 lub 32 bitów liczba unikalnych adresów byłaby znacznie ograniczona, co w praktyce prowadziłoby do kolizji adresów i problemów z identyfikacją urządzeń. Z kolei 64 bity, choć teoretycznie mogą wydawać się rozsądne w kontekście rozwoju technologii, nie są standardem w obecnie używanych protokołach, co czyni je niepraktycznymi. W konsekwencji, ważne jest, aby opierać się na uznanych standardach, takich jak IEEE 802, które jasno określają, że adresy MAC powinny mieć długość 48 bitów. Prawidłowe zrozumienie tej kwestii pozwala na efektywne projektowanie i zarządzanie infrastrukturą sieciową oraz unikanie typowych pułapek w zakresie konfiguracji i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 17

Jakie oprogramowanie jest wykorzystywane do dynamicznej obsługi urządzeń w systemie Linux?

A. uptime

B. uname

C. ulink

D. udev

Odpowiedzi "ulink", "uname" oraz "uptime" są błędne i nie odnoszą się do dynamicznego zarządzania sprzętem w systemie Linux. Ulink jest terminem, który nie odnosi się do żadnego znanego systemu lub narzędzia w kontekście Linuxa, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących zarządzania urządzeniami. Z kolei uname to narzędzie służące do wyświetlania informacji o systemie operacyjnym, takich jak nazwa jądra, wersja, architektura czy nazwa hosta, ale nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem urządzeniami. Uptime z kolei informuje o czasie działania systemu od ostatniego uruchomienia, co jest przydatne w kontekście monitorowania stabilności, ale również nie ma związku z dynamicznym zarządzaniem sprzętem. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie funkcji systemowych z narzędziami do zarządzania urządzeniami. Kluczowe w zrozumieniu roli udev jest rozpoznanie, że zarządzanie sprzętem wymaga dynamicznej interakcji z urządzeniami, co udev umożliwia, a inne wymienione narzędzia nie są do tego przystosowane. Wiedza ta jest istotna w kontekście administrowania systemami Linux oraz ich efektywnego zarządzania w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 18

Jaki typ złącza powinien być zastosowany w przewodzie UTP Cat 5e, aby połączyć komputer z siecią?

A. BNC

B. RJ11

C. RJ45

D. MT-RJ

RJ45 to standardowy złącze używane w sieciach Ethernet, które jest odpowiednie dla przewodów UTP Cat 5e. Użycie RJ45 zapewnia optymalne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych, umożliwiając transfer danych z prędkościami do 1 Gb/s w środowiskach lokalnych. Złącze to zostało zaprojektowane z myślą o obsłudze czterech par skręconych przewodów, co pozwala na zwiększenie wydajności komunikacji w sieciach komputerowych. Przykładowo, w biurach i domach, RJ45 jest stosowane do podłączania komputerów do routerów, przełączników oraz innych urządzeń sieciowych, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568. Poprawne podłączenie złącza RJ45 jest kluczowe dla stabilności i prędkości sieci. Na rynku dostępne są różne typy złącz RJ45, w tym złącza w wersji 'shielded' (ekranowane), które oferują dodatkową ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest istotne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektronicznych.

Pytanie 19

Jaką rolę pełni usługa NAT działająca na ruterze?

A. Transport danych korekcyjnych RTCM przy użyciu protokołu NTRIP

B. Synchronizację zegara z serwerem czasowym w sieci Internet

C. Uwierzytelnianie za pomocą protokołu NTLM nazwy oraz hasła użytkownika

D. Tłumaczenie adresów stosowanych w sieci LAN na jeden lub kilka adresów publicznych

Usługa NAT (Network Address Translation) jest kluczowym elementem w architekturze współczesnych sieci komputerowych, szczególnie w kontekście połączeń z Internetem. Jej główną funkcją jest tłumaczenie lokalnych adresów IP używanych w sieci LAN na jeden lub kilka publicznych adresów IP. Dzięki temu wiele urządzeń w lokalnej sieci może dzielić się jednym publicznym adresem IP, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania dostępnej puli adresów IP. Przykładem zastosowania NAT jest sieć domowa, w której komputer, smartfon i inne urządzenia mogą korzystać z jednego publicznego adresu IP, a ruter odpowiedzialny za NAT przekierowuje ruch do właściwych urządzeń w sieci lokalnej. NAT nie tylko oszczędza adresy IP, ale także zwiększa bezpieczeństwo, chroniąc urządzenia w sieci LAN przed bezpośrednim dostępem z internetu. Standardy takie jak RFC 1918 definiują prywatne adresy IP, które mogą być używane w NAT, co jest zgodne z aktualnymi najlepszymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP.

Pytanie 20

Na zaprezentowanej płycie głównej komputera złącza oznaczono cyframi 25 i 27

A. LPT

B. USB

C. RS 232

D. PS 2

Złącza USB, oznaczone na płycie głównej jako 25 i 27, są jednym z najpopularniejszych interfejsów do podłączania urządzeń peryferyjnych do komputera. USB, czyli Universal Serial Bus, jest wszechstronnym złączem, które pozwala na podłączenie różnorodnych urządzeń, takich jak myszki, klawiatury, drukarki, kamery, a nawet dyski zewnętrzne. Dzięki swojej uniwersalności i szerokiej kompatybilności, USB stało się standardem przemysłowym. Złącza te zapewniają nie tylko transfer danych, ale także zasilanie dla podłączonych urządzeń. Istnieją różne wersje USB, w tym USB 1.0, 2.0, 3.0, a także najnowsze USB-C, które oferuje jeszcze szybszy transfer danych i większą moc zasilania. Złącza USB różnią się także kształtem i przepustowością, co jest istotne przy doborze odpowiednich kabli i urządzeń. Cechą charakterystyczną złączy USB jest ich zdolność do hot-pluggingu, co oznacza, że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera. Współczesne urządzenia często korzystają z USB do ładowania i wymiany danych, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Dlatego złącza USB są kluczowym elementem współczesnych komputerów i ich poprawne rozpoznanie jest istotne w pracy technika informatyka.

Pytanie 21

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka została podana w ramce, służy do

A. włączenia lub wyłączenia urządzenia ruter

B. zresetowania rutera

C. aktywacji lub dezaktywacji sieci Wi-Fi

D. przywrócenia domyślnych ustawień rutera

Przycisk resetowania na obudowie rutera służy do przywracania ustawień fabrycznych urządzenia. Takie działanie jest niezbędne, gdy użytkownik chce usunąć wszystkie wprowadzone zmiany i przywrócić ruter do stanu początkowego stanu sprzed konfiguracji. Praktyczne zastosowanie tego przycisku obejmuje sytuacje, w których konfiguracja sieciowa jest nieprawidłowa lub zapomniane zostało hasło dostępu do panelu administracyjnego użytkownika. Resetowanie rutera jest także użyteczne w przypadku problemów z łącznością, które mogą być wynikiem niepoprawnych ustawień sieciowych. Przywrócenie ustawień fabrycznych nie tylko usuwa wszystkie niestandardowe ustawienia, ale także jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie utrzymania bezpieczeństwa sieciowego. Regularne przywracanie ustawień fabrycznych i rekonfiguracja rutera może pomóc w eliminacji błędnych konfiguracji, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo sieci. Ponadto, urządzenia sieciowe jak rutery są kluczowe w architekturze sieci, a ich poprawna konfiguracja i zarządzanie są niezbędne do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Standardy branżowe takie jak IEEE 802.11 wymagają by sieć działała w sposób optymalny, co często oznacza konieczność stosowania standardowych procedur takich jak reset fabryczny aby uniknąć problemów z kompatybilnością.

Pytanie 22

Program do diagnostyki komputera pokazał komunikat NIC ERROR. Co oznacza ten komunikat w kontekście uszkodzenia karty?

A. sieciowej

B. wideo

C. dźwiękowej

D. graficznej

Komunikat NIC ERROR wskazuje na problem z kartą sieciową (Network Interface Card), co jest kluczowym elementem umożliwiającym komunikację komputera z innymi urządzeniami w sieci. Karta sieciowa odpowiada za przesyłanie danych pomiędzy komputerem a siecią lokalną lub Internetem. W przypadku awarii karty sieciowej, komputer może stracić zdolność do łączenia się z siecią, co jest niezwykle istotne w obecnych czasach, gdzie wiele operacji zależy od dostępu do Internetu. Diagnostyka w przypadku błędu NIC może obejmować sprawdzenie połączeń kablowych, zaktualizowanie sterowników, a także testowanie karty w innym porcie lub na innym komputerze. W praktyce warto również skorzystać z narzędzi do diagnostyki sieci, takich jak ping czy traceroute, aby zlokalizować źródło problemu. Znajomość oznaczeń błędów związanych z kartą sieciową jest niezbędna dla osób pracujących w IT, ponieważ pozwala na szybsze i skuteczniejsze diagnozowanie i rozwiązywanie problemów z łącznością sieciową.

Pytanie 23

W systemie Linux prawa dostępu do katalogu są ustawione w formacie rwx--x--x. Jaką liczbę odpowiadają tę konfigurację praw?

A. 777

B. 543

C. 711

D. 621

Wartości numeryczne przyznawane prawom dostępu w systemie Linux są kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów. Wybór odpowiedzi 777 jest błędny, ponieważ oznacza, że zarówno właściciel, grupa, jak i inni użytkownicy mają pełne prawa dostępu (czytanie, pisanie i wykonywanie). Taki poziom dostępu jest niebezpieczny, ponieważ naraża system na potencjalne ataki oraz nieautoryzowany dostęp do danych. Odpowiedź 621 jest również niewłaściwa, ponieważ wartość 6 dla grupy wskazuje na prawo do czytania i pisania, co jest sprzeczne z brakiem praw dostępu w tym przypadku. Innym błędem jest odpowiedź 543, która zakłada, że grupa ma prawo do wykonywania, co nie jest zgodne z podanymi prawami dostępu. Często popełnianym błędem jest mylenie praw dostępu z ich wartością numeryczną, co prowadzi do niewłaściwego przyznawania uprawnień. Zrozumienie, jak prawidłowo przypisywać uprawnienia, jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk w administracji systemami, gdzie zasady najmniejszych uprawnień powinny być zawsze stosowane, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 24

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

A. 3 przełączniki i 4 rutery

B. 4 przełączniki i 3 rutery

C. 4 przełączniki i 8 ruterów

D. 8 przełączników i 3 rutery

Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 25

Urządzenie przedstawione na obrazie jest przeznaczone do

A. wykonania zakończeń kablowych w złączach LSA

B. montażu modułu Krone w gniazdach

C. zaciskania wtyków RJ45

D. ściągania izolacji

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to punch down tool, które jest używane do wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA, a nie do innych zadań wymienionych w pozostałych odpowiedziach. Narzędzia do zaciskania wtyków RJ45 charakteryzują się inną konstrukcją i są wykorzystywane do tworzenia końcówek kabli sieciowych kategorii 5e, 6 i wyższych, gdzie wtyki RJ45 są zaciskane na przewodach przy pomocy specjalnych szczęk. Ściąganie izolacji wymaga zupełnie innego narzędzia, które jest wyposażone w ostrza do precyzyjnego usuwania powłoki izolacyjnej z przewodów, nie naruszając ich struktury. Montaż modułu Krone w gniazdach również wymaga specjalistycznego narzędzia, które jest dopasowane do specyficznych wymagań tego typu złączy, jednakże punch down tool jest bardziej uniwersalnym rozwiązaniem w zastosowaniach telekomunikacyjnych. Częstym błędem jest mylenie różnych rodzajów narzędzi sieciowych ze względu na ich podobieństwo i złożoność funkcji. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych zastosowań każdego narzędzia i przeszkolenie w zakresie ich prawidłowego użycia, co z kolei umożliwia zachowanie standardów jakości sieci i eliminację problemów związanych z połączeniami elektrycznymi. Dobre praktyki branżowe wymagają, aby instalatorzy dokładnie wiedzieli, które narzędzie odpowiada za jakie zadanie, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i zapewnia spójność instalacji sieciowych.

Pytanie 26

Aby sprawdzić stan podłączonego kabla oraz zdiagnozować odległość do miejsca awarii w sieci, należy użyć funkcji przełącznika oznaczonej numerem

A. 2

B. 4

C. 1

D. 3

Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ funkcja oznaczona jako 'Cable Test' służy do sprawdzania stanu podłączonego kabla i diagnozowania odległości od miejsca awarii. Ta funkcja jest niezbędna w zarządzaniu siecią, gdyż umożliwia szybkie wykrywanie problemów z połączeniami kablowymi. Przełączniki sieciowe, takie jak TP-Link TL-SG108E, oferują wbudowane narzędzia diagnostyczne, które znacząco ułatwiają lokalizację usterek. Testowanie kabli pomaga w identyfikacji uszkodzeń mechanicznych, takich jak złamania, oraz problemów z połączeniami, na przykład zwarć czy przerw w obwodzie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko podjąć działania naprawcze. Test kablowy działa poprzez wysyłanie sygnałów testowych przez kabel i mierzenie czasu, jaki zajmuje sygnałowi powrót, co pozwala na oszacowanie odległości do miejsca usterki. Jest to standardowa praktyka w branży sieciowej i znajduje zastosowanie w wielu scenariuszach, od małych sieci domowych po duże sieci korporacyjne. Regularne testowanie kabli jest kluczowe dla utrzymania wysokiej wydajności i niezawodności sieci, co czyni tę funkcję nieocenionym narzędziem w arsenale każdego administratora sieciowego.

Pytanie 27

Jakie protokoły są klasyfikowane jako protokoły transportowe w modelu ISO/OSI?

A. TCP, UDP

B. FTP, POP

C. ICMP, IP

D. ARP, DNS

TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to kluczowe protokoły warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że zapewnia niezawodność transmisji danych poprzez segmentację, retransmisję utraconych pakietów i kontrolę błędów. Przykładem zastosowania TCP jest przeglądanie stron internetowych, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w odpowiedniej kolejności i nie były uszkodzone. Z kolei UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny. Używa się go w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, na przykład w transmisji strumieniowej wideo czy w grach online, gdzie niewielkie opóźnienia są akceptowalne, a utrata pojedynczych pakietów danych nie jest krytyczna. Zarówno TCP, jak i UDP są zgodne z normami IETF (Internet Engineering Task Force) i są standardowymi protokołami w komunikacji sieciowej.

Pytanie 28

Jakie polecenie należy zastosować w systemach operacyjnych z rodziny Windows, aby zmienić właściwość pliku na tylko do odczytu?

A. chmod

B. set

C. attrib

D. ftype

Polecenie 'attrib' jest używane w systemach operacyjnych Windows do modyfikacji atrybutów plików. Umożliwia użytkownikom ustawienie różnych właściwości plików, w tym oznaczenie pliku jako tylko do odczytu. Gdy plik jest oznaczony jako tylko do odczytu, nie można go przypadkowo edytować ani usunąć, co jest szczególnie ważne w przypadku plików systemowych lub dokumentów, które nie powinny być zmieniane. Aby ustawić atrybut tylko do odczytu, w linii poleceń wystarczy wpisać 'attrib +r'. Przykładowo, aby ustawić plik 'dokument.txt' jako tylko do odczytu, należy użyć komendy 'attrib +r dokument.txt'. W praktyce, stosowanie atrybutu tylko do odczytu jest częścią dobrych praktyk w zarządzaniu danymi, co zapewnia dodatkową warstwę bezpieczeństwa przed niezamierzonymi zmianami i utratą wartościowych informacji.

Pytanie 29

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. weryfikacją integralności systemu plików

B. prezentacją parametrów plików

C. zmianą uprawnień do pliku

D. znalezieniem pliku

Wybór odpowiedzi związanych z odszukiwaniem plików, zmianą praw dostępu oraz wyświetlaniem parametrów plików jest związany z nieporozumieniem dotyczącym roli, jaką odgrywa narzędzie fsck w systemie Linux. Odszukiwanie plików jest zadaniem realizowanym przez polecenia takie jak 'find', które skanuje system plików w poszukiwaniu plików na podstawie określonych kryteriów, takich jak nazwa czy rozmiar. Zmiana praw dostępu do plików z kolei jest realizowana przez komendy takie jak 'chmod', które są używane do zarządzania uprawnieniami dostępu dla użytkowników i grup. Natomiast wyświetlanie parametrów plików można osiągnąć za pomocą 'ls' wraz z odpowiednimi opcjami, co pozwala na podgląd szczegółowych informacji o plikach, takich jak ich rozmiar czy data modyfikacji. Te funkcje są zupełnie odrębne od zadań, jakie pełni fsck, które koncentruje się na diagnostyce i naprawie systemu plików. Zrozumienie, że fsck nie odnosi się do operacji na plikach, ale skupia się na strukturze i integralności samego systemu plików, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemem Linux. Użytkownicy często mylą te operacje, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zdolności narzędzi administracyjnych w systemie.

Pytanie 30

Po wydaniu polecenia route skonfigurowano ```route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2```

A. koszt metryki równy 0 przeskoków

B. maska 255.255.255.0 dla adresu IP bramy 192.168.0.2

C. 25-bitowa maska dla adresu sieci docelowej

D. adres sieci docelowej to 192.168.35.0

Polecenie "route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2" jest używane do dodawania trasy statycznej do tablicy routingu w systemach operacyjnych. W tej komendzie adres docelowej sieci to 192.168.35.0. Użycie maski 255.255.255.0 oznacza, że trasa ta dotyczy całej podsieci, która obejmuje adresy od 192.168.35.1 do 192.168.35.254. Dzięki temu ruch skierowany do tej podsieci będzie przesyłany do bramy 192.168.0.2. Dodawanie tras statycznych jest kluczowe w sytuacjach, gdy dynamiczne routowanie nie jest wystarczające, na przykład w małych sieciach lub w przypadku specyficznych wymagań dotyczących routingu. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce zabezpieczyć komunikację między różnymi segmentami sieci, zapewniając, że określony ruch jest kierowany przez konkretną bramę. W kontekście standardów, zarządzanie trasami statycznymi powinno być zgodne z zasadami najlepszych praktyk, takimi jak zapewnienie trasy do najważniejszych zasobów w sieci, co może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności komunikacji.

Pytanie 31

Jak brzmi nazwa klucza rejestru w systemie Windows, w którym zapisane są relacje między typami plików a aplikacjami, które je obsługują?

A. HKEY_USERS

B. HKEY_CURRENT_PROGS

C. HKEY_CLASSES_ROOT

D. HKEY_LOCAL_RELATIONS

HKEY_USERS to klucz rejestru, który przechowuje informacje dotyczące wszystkich użytkowników systemu Windows, ale nie jest on bezpośrednio związany z powiązaniami typów plików. Odpowiedź sugerująca ten klucz może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji rejestru. Klucz HKEY_CURRENT_PROGS nie istnieje w standardowej architekturze rejestru systemu Windows, co czyni tę odpowiedź błędną. Niekiedy użytkownicy mogą mylić HKEY_CURRENT_USER z HKEY_CLASSES_ROOT, ale ten pierwszy dotyczy ustawień i preferencji bieżącego użytkownika, a nie powiązań typów plików. Z kolei HKEY_LOCAL_RELATIONS również nie jest uznawanym kluczem w systemie Windows, co może prowadzić do zamieszania. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia struktury rejestru Windows, gdzie każdy klucz ma swoją określoną rolę. Klucz HKEY_CLASSES_ROOT stanowi centralny punkt dla powiązań typów plików, co jest kluczowe dla działania aplikacji i interakcji systemu z użytkownikiem. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do problemów z otwieraniem plików oraz ich obsługą przez oprogramowanie. Właściwe zrozumienie struktury rejestru jest niezbędne dla administratorów systemów oraz dla osób zajmujących się konfiguracją systemu operacyjnego.

Pytanie 32

Do wymiany uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej potrzebne jest

A. żywica epoksydowa

B. klej cyjanoakrylowy

C. wkrętak krzyżowy oraz opaska zaciskowa

D. lutownica z cyną i kalafonią

Wymiana uszkodzonych kondensatorów na karcie graficznej wymaga precyzyjnych narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią jest kluczowym elementem tego procesu. Lutownica dostarcza odpowiednią temperaturę, co jest niezbędne do stopienia cyny, która łączy kondensator z płytą główną karty graficznej. Kalafonia pełni rolę topnika, ułatwiając równomierne pokrycie miedzi lutowiem oraz poprawiając przyczepność, co jest istotne dla długotrwałej niezawodności połączenia. Używając lutownicy, ważne jest, aby pracować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i stosować techniki, które minimalizują ryzyko uszkodzenia innych komponentów, np. poprzez stosowanie podstawki do lutowania, która izoluje ciepło. Obecne standardy w naprawie elektroniki, takie jak IPC-A-610, zalecają również przeprowadzenie testów połączeń po zakończeniu lutowania, aby upewnić się, że nie występują zimne luty lub przerwy w połączeniach. Takie podejście zapewnia nie tylko poprawne działanie karty graficznej, ale również wydłuża jej żywotność.

Pytanie 33

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

B. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)

C. Internet Message Access Protocol (IMAP)

D. Post Office Protocol (POP)

Post Office Protocol (POP) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie, lecz nie oferuje zaawansowanych funkcji zarządzania wiadomościami, takich jak organizowanie ich w foldery czy synchronizacja zmian. Główną różnicą w porównaniu do IMAP jest to, że POP zazwyczaj pobiera wiadomości i usuwa je z serwera, co ogranicza elastyczność użytkownika, zwłaszcza gdy chce on uzyskać dostęp do swoich e-maili z różnych urządzeń. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) z kolei to standard, który rozszerza możliwości przesyłania wiadomości e-mail, pozwalając na dodawanie załączników i formatowanie tekstu, ale nie jest protokołem do zarządzania wiadomościami. Zastosowanie SMTP, który jest protokołem wykorzystywanym do wysyłania wiadomości, również nie odpowiada na potrzeby użytkowników dotyczące odbierania i organizacji e-maili. Wybór niewłaściwego protokołu może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują pełnej kontroli nad swoimi wiadomościami e-mail, a błędne zrozumienie funkcji każdego z protokołów może skutkować nieefektywnym korzystaniem z systemów pocztowych. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania komunikacją oraz bezpieczeństwa danych w środowisku cyfrowym.

Pytanie 34

Który z rodzajów rekordów DNS w systemach Windows Server określa alias (inną nazwę) dla rekordu A związanej z kanoniczną (rzeczywistą) nazwą hosta?

A. PTR

B. AAAA

C. NS

D. CNAME

Rekordy NS (Name Server) są odpowiedzialne za wskazywanie serwerów DNS, które są autorytatywne dla danej strefy DNS. Nie mają one jednak roli w definiowaniu aliasów dla innych rekordów, co czyni je nieodpowiednim wyborem w kontekście pytania. W praktyce, rekordy NS są przede wszystkim używane do zarządzania hierarchią serwerów DNS i kierowania zapytań do odpowiednich serwerów, co jest kluczowe w architekturze DNS, ale nie ma związku z aliasami dla rekordów A. Z kolei rekord PTR (Pointer Record) stosowany jest do odwrotnej analizy DNS, co oznacza, że umożliwia mapowanie adresów IP na nazwy domenowe. To zjawisko jest wykorzystywane głównie w kontekście zabezpieczeń i logowania, ale nie ma zastosowania w definiowaniu aliasów. Rekordy AAAA są analogiczne do rekordów A, ale ich głównym zadaniem jest wspieranie adresów IPv6. Choć mają one kluczowe znaczenie w kontekście nowoczesnych aplikacji internetowych, nie pełnią one funkcji aliasów dla innych rekordów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych nieodpowiednich typów rekordów, to mylenie ich funkcji oraz nieznajomość specyfiki działania DNS. Prawidłowe zrozumienie ról poszczególnych rekordów DNS jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 35

Thunderbolt stanowi interfejs

A. równoległy, asynchroniczny, przewodowy

B. równoległy, dwukanałowy, dwukierunkowy, bezprzewodowy

C. szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy

D. szeregowy, asynchroniczny, bezprzewodowy

Odpowiedź 'szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy' jest poprawna, ponieważ interfejs Thunderbolt, stworzony przez firmę Intel we współpracy z Apple, rzeczywiście operuje w trybie szeregowym. Oznacza to, że dane są przesyłane jeden po drugim, co pozwala na osiąganie dużych prędkości transferu, sięgających nawet 40 Gbps w najnowszych wersjach. Dwukanałowość oznacza, że Thunderbolt wykorzystuje dwa kanały do przesyłania danych, co podwaja przepustowość w porównaniu do jednego kanału. Dwukierunkowość pozwala na jednoczesne wysyłanie i odbieranie danych, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużych przepustowości, takich jak edycja wideo w czasie rzeczywistym czy transfer dużych zbiorów danych. Przewodowy charakter interfejsu Thunderbolt oznacza, że wymaga on fizycznego połączenia kablowego, co zapewnia stabilność oraz mniejsze opóźnienia w transmisji. W praktyce, wykorzystanie Thunderbolt można zaobserwować w nowoczesnych laptopach, stacjach dokujących oraz zewnętrznych dyskach twardych, które korzystają z tej technologii do szybkiej komunikacji. Standard ten jest uznawany za jedną z najlepszych opcji do podłączania wysokowydajnych urządzeń. Dodatkowo, Thunderbolt obsługuje protokoły DisplayPort i PCI Express, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań.

Pytanie 36

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

A. drukarki

B. monitora

C. modemu

D. myszy

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 37

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 1,0101010010101E+015

B. 101010110101010

C. 101101001011010

D. 1,0100101101001E+015

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 38

Na ilustracji pokazano porty karty graficznej. Które złącze jest cyfrowe?

A. złącze 1 oraz 2

B. tylko złącze 1

C. tylko złącze 3

D. tylko złącze 2

Złącze numer 1 widoczne na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które wykorzystuje sygnał analogowy do przesyłania obrazu do monitora. Technologia VGA jest starsza i chociaż była bardzo popularna w przeszłości obecnie jest rzadziej używana ze względu na niższą jakość przesyłanego obrazu w porównaniu do nowszych złączy cyfrowych. Złącze numer 2 przypomina złącze S-Video które również jest analogowe i używane głównie do przesyłu obrazu wideo o niskiej rozdzielczości. Złącze VGA oraz S-Video są mniej efektywne w przesyłaniu obrazu wysokiej jakości ponieważ są podatne na zakłócenia sygnału i ograniczenia rozdzielczości. W przeciwieństwie do nich złącze numer 3 czyli DVI oferuje bezstratny przesył cyfrowego sygnału wideo co eliminuje problemy związane z konwersją sygnału analogowego na cyfrowy. W rezultacie złącza VGA i S-Video nie są preferowanymi rozwiązaniami w nowoczesnych systemach komputerowych gdzie wymagane są wysokiej jakości wyświetlenia. Typowym błędem jest przyjmowanie że każde złącze wideo jest cyfrowe co wprowadza w błąd zwłaszcza w kontekście starszych technologii. Ostatecznie wybór odpowiedniego złącza zależy od wymagań jakości obrazu i kompatybilności z urządzeniami docelowymi.

Pytanie 39

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. rozdzielczości

B. formatu pliku źródłowego

C. wielkości wydruku

D. rozmiaru skanowanego dokumentu

Wybór innych opcji, takich jak zmiana wielkości wydruku, formatu pliku wejściowego lub rozmiaru skanowanego dokumentu, nie prowadzi bezpośrednio do poprawy jakości skanowania. Zmiana wielkości wydruku może mieć wpływ na to, jak obraz wygląda po wydrukowaniu, ale nie wpływa na jakość skanowania samego dokumentu. Ponadto, format pliku wejściowego ma znaczenie w kontekście kompresji danych i zachowania jakości, jednakzmiana formatu po skanowaniu nie poprawi samych szczegółów uchwyconych przez skaner. Na przykład, konwersja do formatu JPEG może prowadzić do utraty jakości z powodu kompresji stratnej, co jest sprzeczne z celem uzyskiwania wysokiej jakości skanów. Zmiana rozmiaru skanowanego dokumentu również nie wpłynie na jakość skanowania. Skanując mały dokument w wysokiej rozdzielczości, uzyskujemy taką samą jakość, jak w przypadku skanowania dużego dokumentu w niskiej rozdzielczości. Kluczowym mylnym przekonaniem jest, że rozmiar lub format skanowanego materiału mają wpływ na jego jakość, gdyż w rzeczywistości to rozdzielczość skanera jest najważniejszym czynnikiem determinującym jakość finalnego obrazu.

Pytanie 40

Na płycie głównej z gniazdem pokazanym na fotografii możliwe jest zainstalowanie procesora

A. AMD Sempron 2800+, 1600 MHz, s-754

B. Intel Xeon E3-1240V5, 3.9GHz, s-1151

C. Intel i9-7940X, s-2066 3.10GHz 19.25MB

D. AMD FX-6300, s-AM3+, 3.5GHz, 14MB

Gniazdo AM3+ na płycie głównej jest zgodne z procesorami AMD, takimi jak AMD FX-6300. Gniazdo AM3+ jest ulepszoną wersją gniazda AM3, oferującą lepsze wsparcie dla procesorów z większą liczbą rdzeni i wyższymi częstotliwościami taktowania. Procesory FX są znane ze swojej wielowątkowości, co czyni je atrakcyjnymi dla użytkowników, którzy korzystają z aplikacji wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak renderowanie grafiki 3D czy edycja wideo. Instalacja zgodnego procesora w odpowiednim gnieździe jest kluczowa dla stabilności i wydajności systemu. Wybierając odpowiedni procesor, użytkownik może skorzystać z możliwości overclockingu, co jest popularne w przypadku serii FX. Zastosowanie procesora w odpowiednim gnieździe zgodnym z jego specyfikacją techniczną zapewnia optymalne działanie systemu oraz długowieczność komponentów, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zapewnia to także łatwiejsze aktualizacje i modernizacje, co jest istotnym aspektem planowania zasobów IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej