Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik administracji
Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 13:22
Data zakończenia: 7 maja 2025 13:47

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych, do sektora finansów publicznych nie zalicza się

A. spółek prawa handlowego zakładanych przez gminę

B. jednostek samorządu lokalnego

C. budżetowych zakładów samorządowych

D. organów publicznej władzy

Tworzona przez gminę spółka prawa handlowego rzeczywiście nie zalicza się do sektora finansów publicznych, zgodnie z ustawą o finansach publicznych. Sektor finansów publicznych obejmuje instytucje, które są odpowiedzialne za wykonywanie zadań publicznych i finansowanie tych zadań z budżetu. Spółki prawa handlowego, mimo że mogą być związane z działalnością gminy, mają charakter komercyjny i działają na zasadach rynkowych. Przykładem mogą być gminne spółki odpowiedzialne za gospodarkę wodno-ściekową, które prowadzą działalność zyskującą przychody z usług dla mieszkańców, lecz nie są jednostkami sektora publicznego. Zgodnie z najlepszymi praktykami, takie spółki muszą być zarządzane w sposób przejrzysty i efektywny, ale nie podlegają tym samym regulacjom, co jednostki samorządu terytorialnego czy zakłady budżetowe, które są integralną częścią sektora finansów publicznych.

Pytanie 2

W której z poniższych okoliczności przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie będą miały zastosowania?

A. Złożenie skargi na zbyt długie rozpatrywanie sprawy dotyczącej wydania pozwolenia na budowę.

B. Wymierzenie mandatu karnego przez urząd skarbowy.

C. Złożenie wniosku o uzyskanie przez Urząd Stanu Cywilnego odpisu aktu zgonu.

D. Złożenie odwołania od decyzji wydanej przez ministra.

Wszystkie inne wymienione sytuacje są objęte regulacjami Kodeksu postępowania administracyjnego, co prowadzi do typowych błędów w rozumieniu zakresu zastosowania KPA. Wniesienie odwołania od decyzji wydanej przez ministra jest klasycznym przykładem postępowania administracyjnego, w którym KPA ma zastosowanie. W takich przypadkach można skorzystać z procedury odwoławczej, co potwierdza znaczenie KPA jako regulacji, która gwarantuje stronom możliwość dochodzenia swoich praw poprzez instytucje administracyjne. Złożenie prośby o wydanie odpisu aktu zgonu również podlega KPA, gdyż jest to działanie związane z administracją publiczną i realizacją obowiązków urzędowych. Warto zauważyć, że w przypadku skarg na przewlekłe załatwianie spraw, regulacje KPA również mają zastosowanie, ponieważ ustawa ta przewiduje terminy załatwiania spraw administracyjnych oraz mechanizmy skargowe. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy między procedurami karnymi a administracyjnymi. Użytkownicy mogą często mylić te dwa obszary, co prowadzi do błędnych wniosków o zastosowaniu KPA w sytuacjach dotyczących wymierzania mandatów karnych.

Pytanie 3

Kto kieruje działalnością Narodowego Banku Polskiego?

A. Premier Rady Ministrów

B. Minister Finansów

C. Zarząd

D. Rada Polityki Pieniężnej

Odpowiedzi takie jak Prezes Rady Ministrów, Minister Finansów czy Rada Polityki Pieniężnej wprowadzają w błąd i nie oddają rzeczywistej struktury kierowniczej NBP. Prezes Rady Ministrów, mimo że odgrywa kluczową rolę w polityce gospodarczej kraju, nie ma bezpośredniego wpływu na działalność banku centralnego, którego niezależność jest fundamentalną zasadą w systemach bankowości centralnej. Minister Finansów również nie zarządza NBP, choć jego działania mogą wpływać na ogólną sytuację finansową kraju. Co więcej, Rada Polityki Pieniężnej, choć jest organem doradczym i opiniodawczym, nie kieruje na co dzień działalnością NBP. W rzeczywistości, Rada Polityki Pieniężnej jest odpowiedzialna za formułowanie polityki pieniężnej, ale to Zarząd realizuje te polityki. Można zauważyć, że typowe błędy myślowe w tym kontekście wynikają z mylenia roli różnych instytucji i ich kompetencji. Kluczową różnicą jest zrozumienie, że bank centralny, jako instytucja, ma swoje odrębne zadania i odpowiedzialności, które są niezależne od struktur rządowych. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jakie są funkcje i odpowiedzialności Zarządu NBP w kontekście polityki monetarnej i finansowej kraju.

Pytanie 4

...finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, nabyć przedmiot od wskazanego zbywcy na warunkach ustalonych w umowie i oddać ten przedmiot korzystającemu do używania, a korzystający zobowiązuje się uregulować finansującemu ustalone raty wynagrodzenia pieniężnego... Jakiego rodzaju umowy dotyczy zamieszczony fragment tekstu?

A. Najmu

B. Zlecenia

C. Dzierżawy

D. Leasingu

Ten fragment tekstu rzeczywiście dotyczy umowy leasingu, która jest dosyć specyficznym rodzajem umowy cywilnoprawnej. Tutaj jedna strona, nazywana finansującym, kupuje rzecz od zbywcy i oddaje ją drugiej stronie, użytkownikowi, żeby mogła z niej korzystać. W leasingu, użytkownik musi regularnie płacić tzw. raty leasingowe, co w zamian daje mu prawo do korzystania z danego przedmiotu. Myślę, że leasing jest naprawdę popularny, zwłaszcza w przypadku finansowania różnych środków trwałych, na przykład maszyn, sprzętu biurowego czy samochodów. Przykład? No weźmy firmę, która decyduje się na leasing auta służbowego - to pozwala jej uniknąć wysokich kosztów na początku w związku z zakupem. Leasing daje fajną elastyczność finansową, bo firmy mogą korzystać z nowoczesnych technologii bez potrzeby ich kupowania na własność. To jest naprawdę zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu finansami.

Pytanie 5

Fałszem jest, że według Kodeksu postępowania administracyjnego

A. skargi i wnioski są obciążone opłatą skarbową

B. skargi i wnioski można kierować do organizacji i instytucji społecznych w związku z ich realizacją zadań z zakresu administracji publicznej

C. przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub niedostateczne wykonywanie obowiązków przez odpowiednie organy albo przez ich pracowników

D. skargi i wnioski mogą być składane w interesie publicznym, prywatnym lub innej osoby za jej zgodą

W Kodeksie postępowania administracyjnego (KPA) rzeczywiście nie ma wymogu, aby skargi i wnioski podlegały opłacie skarbowej. Zgodnie z przepisami KPA, skargi i wnioski mają na celu ochronę praw obywateli oraz kontrolę nad działalnością organów administracji publicznej. Przykładowo, obywatel może złożyć skargę na nieprawidłowe działanie urzędu, co ma na celu zapewnienie przejrzystości oraz efektywności w działaniach administracyjnych. Praktyka ta jest istotna, ponieważ umożliwia obywatelom aktywne uczestnictwo w procesach decyzyjnych oraz dąży do podnoszenia standardów działania administracji publicznej. Warto również podkreślić, że brak opłaty skarbowej pozwala na swobodny dostęp do mechanizmów ochrony prawnej, co jest zgodne z zasadą demokratycznego państwa prawnego oraz z europejskimi standardami ochrony praw człowieka, które promują dostępność systemu prawnego dla wszystkich obywateli.

Pytanie 6

Kto sprawuje nadzór nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego w zakresie procesu uchwalania budżetu oraz jego modyfikacji?

A. samorządowym kolegium odwoławczym.

B. regionalną izbą obrachunkową.

C. skarbnikiem jednostki.

D. sądem administracyjnym.

Regionalna izba obrachunkowa, czyli RIO, to ważna instytucja, która czuwa nad działaniami samorządów terytorialnych. Zajmuje się kontrolą tego, jak uchwalany jest budżet i jak się go później zmienia. RIO działa zgodnie z ustawą o regionalnych izbach obrachunkowych, więc mają do odegrania kluczową rolę w tym, żeby wszystko było klarowne i zgodne z prawem. Przykładowo, mogą sprawdzić dokumenty przed uchwałą budżetową, co pomaga wyłapać ewentualne błędy. Dzięki ich pracy samorządy stają się bardziej odpowiedzialne za wydawanie pieniędzy publicznych, co z kolei jest na korzyść mieszkańców. Warto też wspomnieć, że RIO regularnie monitoruje wydatki, co ułatwia planowanie budżetu na przyszłość.

Pytanie 7

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ cenę telewizora przy wielkości popytu 1000 sztuk

Wielkość popytu	Cena telewizora w zł
100	2 500,00
500	2 000,00
1 000	...
1 500	1 000,00
2 100	500,00

A. więcej niż 1000 zł mniej niż 2000 zł.

B. więcej niż 2000 zł i mniej niż 2500 zł.

C. mniej niż 2000 zł i więcej niż 2500 zł.

D. mniej niż 1000 zł i więcej niż 500 zł.

Poprawna odpowiedź to "więcej niż 1000 zł i mniej niż 2000 zł". W analizie danych zawartych w tabeli zauważamy, że cena telewizora wprost zależy od wielkości popytu. Zgodnie z danymi, przy popycie na poziomie 500 sztuk cena wynosi 2000 zł, a przy 1500 sztuk spada do 1000 zł. Oznacza to, że dla wielkości popytu 1000 sztuk cena telewizora musi leżeć pomiędzy tymi wartościami, tj. więcej niż 1000 zł i mniej niż 2000 zł. Taka zależność między popytem a ceną widoczna jest w wielu dziedzinach rynku, co jest zgodne z zasadami ekonomii popytu i podaży. W praktyce, to zjawisko ilustruje, jak firmy mogą dostosowywać ceny swoich produktów w odpowiedzi na zmiany w popycie, co pozwala na optymalizację przychodów. Zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania cenami oraz strategii marketingowych w branży elektronicznej i nie tylko.

Pytanie 8

Gmina otrzymała fakturę za korzystanie z usług telekomunikacyjnych. Otrzymana faktura stanowi dokument księgowy

A. korygujący

B. własny

C. wewnętrzny

D. obcy

Odpowiedzi 'wewnętrznym', 'własnym' czy 'korygującym' jakoś nie pasują do tego, co widzimy na fakturze za usługi telekomunikacyjne. Dokumenty wewnętrzne to takie, które powstają tylko w danym urzędzie i nie dotyczą transakcji z innymi firmami. Przykład? Raporty robione przez pracowników, które nie potwierdzają żadnej transakcji z zewnątrz. Z kolei 'własnym' odnosi się do dokumentów, które firma sama tworzy, co też nie ma sensu w przypadku faktury od dostawcy. Co do 'korygującym', to mówimy o dokumentach, które służą do poprawiania ewidencji, jak faktury korygujące zmieniające wcześniejsze faktury. Takie dokumenty są używane, gdy coś poszło nie tak w pierwotnej fakturze albo zmieniły się warunki. Ważne jest, żeby dobrze rozumieć, jak klasyfikować dokumenty w księgowości, bo błędne myślenie o tych pojęciach może prowadzić do pomyłek w ewidencji i raportach finansowych.

Pytanie 9

Jakie ciało jest odpowiedzialne za przyjęcie statutu spółdzielni?

A. Komisja rewizyjna

B. Zarząd

C. Dyrektor zarządu

D. Walne Zgromadzenie

Walne Zgromadzenie jest organem najwyższej władzy w spółdzielni, które ma uprawnienia do uchwalania statutu oraz podejmowania kluczowych decyzji dotyczących działalności spółdzielni. Statut spółdzielni określa jej cele, zasady działania, prawa i obowiązki członków oraz organy zarządzające. Uchwalenie statutu przez Walne Zgromadzenie jest zgodne z zasadami demokratycznego funkcjonowania spółdzielni, gdzie każdy członek ma prawo do uczestnictwa w podejmowaniu decyzji. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której spółdzielnia postanawia zmienić zasady przyjmowania nowych członków. W takim przypadku konieczne jest zwołanie Walnego Zgromadzenia, które poprzez głosowanie podejmie decyzję o wprowadzeniu zmian do statutu. Zgodnie z ustawą o spółdzielniach, zmiany w statucie muszą być zatwierdzone właśnie przez to zgromadzenie, co potwierdza jego kluczową rolę w strukturze zarządzania spółdzielnią. Dobre praktyki w zakresie tworzenia i zmiany statutu wskazują na potrzebę przejrzystości i zaangażowania wszystkich członków w ten proces, aby zapewnić zgodność z ich interesami i potrzebami.

Pytanie 10

Anna Góra jest właścicielką psa, który często sam opuszcza teren posesji. W czasie jednej z "ucieczek" pies skoczył na sąsiadkę niszcząc jej drogi płaszcz. W tej sytuacji za szkodę wyrządzoną przez psa Anna Góra ponosi odpowiedzialność na zasadzie

Wyciąg z Kodeksu cywilnego
Art. 431
§ 1. Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.
(…)

A. winy w nadzorze.

B. winy w wyborze.

C. przyczynienia się do szkody.

D. ryzyka.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad odpowiedzialności właścicieli zwierząt. Odpowiedź opierająca się na zasadzie ryzyka sugeruje, że odpowiedzialność za szkodę jest automatyczna, co w rzeczywistości nie jest prawdą. Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka jest stosunkowo rzadko stosowana w polskim prawie, głównie w kontekście szkód wyrządzonych przez niebezpieczne przedmioty lub substancje, a nie w relacji do zwierząt. Wina w wyborze sugeruje, że odpowiedzialność wynika z błędnego wyboru psa jako zwierzęcia, co nie jest adekwatne, ponieważ to nie wybór, ale brak nadzoru nad już posiadającym zwierzęciem jest kluczowy. Odpowiedź dotycząca przyczynienia się do szkody mogłaby być rozważana w kontekście sytuacji, w której osoba poszkodowana sama przyczyniła się do powstania szkody, na przykład w wyniku nieostrożności, jednak w opisywanym przypadku nie ma dowodów na to, że sąsiadka mogła w jakikolwiek sposób przyczynić się do incydentu. Dlatego, aby prawidłowo ocenić sytuację, należy skupić się na obowiązkach właściciela zwierzęcia oraz jego odpowiedzialności za ich niewypełnienie.

Pytanie 11

Pracownicy są zobowiązani do odbywania regularnego szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. To szkolenie pracownicy przeprowadzają

A. poza godzinami pracy, na koszt Państwowej Inspekcji Pracy

B. w czasie pracy, na koszt Państwowej Inspekcji Pracy

C. poza godzinami pracy, na koszt pracodawcy

D. w czasie pracy, na koszt pracodawcy

Pracownicy muszą brać udział w szkoleniach BHP, które odbywają się w godzinach pracy i są opłacane przez pracodawcę. Zgodnie z Kodeksem pracy, to pracodawca ma obowiązek zapewnienia szkoleń, żeby zagwarantować bezpieczeństwo i zdrowie ludzi w pracy. Takie szkolenia są naprawdę ważne, bo pomagają pracownikom zrozumieć zagrożenia oraz nauczyć się, jak unikać wypadków i co robić, gdy wydarzy się coś złego. Na przykład, można na nich nauczyć się zasad udzielania pierwszej pomocy, jak korzystać z użycia sprzętu ochronnego albo jakie są procedury ewakuacyjne. Ważne, żeby szkolenia odbywały się w czasie pracy, bo wtedy wszyscy mogą się skupić na nauce, a nie martwić się o dodatkowe zajęcia po pracy. Taka organizacja wspiera też dobrą atmosferę w firmie i pokazuje, że pracodawca dba o swoich ludzi.

Pytanie 12

Art. 20 Zgodnie z przepisami zawartymi w artykule 20 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, gdy osoba zobowiązana do zgłoszenia urodzenia lub zgonu nie jest w stanie porozumieć się z kierownikiem urzędu stanu cywilnego z uwagi na nieznajomość języka polskiego, powinna

A. dostarczyć przetłumaczone zgłoszenie

B. dotrzeć do urzęd z biegłym

C. posłużyć się tłumaczem wezwanym przez kierownika urzędu

D. przybyć do urzęd z tłumaczem

Rozważając odpowiedzi dotyczące sposobu zgłaszania urodzenia lub zgonu przez osobę nieznającą języka polskiego, można zauważyć błędne koncepcje w niektórych z nich. Przybycie do urzędu z własnym tłumaczem może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości nie jest zgodne z procedurą określoną w ustawie. Ustawodawca przewidział sytuację, w której to kierownik urzędu stanu cywilnego przejmuje odpowiedzialność za zapewnienie odpowiedniej komunikacji z osobą zgłaszającą. W związku z tym, obecność własnego tłumacza może wprowadzić zamieszanie oraz dodatkowe problemy, takie jak brak akceptacji tłumaczenia przez urzędników, co może prowadzić do opóźnień w procesie zgłaszania. Podobnie, przybycie do urzędu z biegłym również nie spełnia wymogów określonych w przepisach, ponieważ biegły nie jest tym samym co tłumacz, a jego obecność nie jest wymagana ani przewidziana przez ustawę w kontekście zgłaszania aktów stanu cywilnego. Przedstawienie przetłumaczonego zgłoszenia również nie znajduje podstaw w przepisach, ponieważ urzędnik stanu cywilnego ma obowiązek zapewnić odpowiedni tłumacz, w celu właściwego zrozumienia zgłaszanej kwestii. Takie podejście jest nie wyłącznie nieefektywne, ale może również naruszać procedury administracyjne, co w konsekwencji negatywnie wpływa na skuteczność obsługi obywateli.

Pytanie 13

Jakie są źródła dochodów budżetu państwowego?

A. przychody osób prawnych państwowych.

B. opłaty i podatki lokalne.

C. mandaty i grzywny

D. udzielone kredyty i pożyczki.

Wybór odpowiedzi dotyczącej dochodów państwowych osób prawnych, podatków i opłat lokalnych, czy też zaciągniętych pożyczek i kredytów, może prowadzić do mylnych przekonań o tym, co w rzeczywistości wchodzi w skład dochodów budżetu państwa. Odpowiedzi te mogą sugerować, że dochody budżetu są jedynie wynikiem działalności gospodarczej i operacji finansowych. Dochody państwowych osób prawnych to istotny element, jednakże nie są one klasyfikowane jako dochody budżetu w ścisłym tego słowa znaczeniu. Podobnie, podatki i opłaty lokalne to dochody samorządowe, a nie centralne, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w rozumieniu struktury dochodów budżetowych. Oprocentowanie i zaciąganie pożyczek oraz kredytów to działania, które generują dług publiczny, a nie przychody, co stanowi kluczowy błąd myślowy. Właściwa kategoryzacja dochodów państwowych jest istotna dla zarządzania finansami publicznymi, a brak zrozumienia tych zależności może prowadzić do nieefektywnego planowania budżetowego oraz podejmowania błędnych decyzji przez władze publiczne. Przykładem może być nadmierne poleganie na pożyczkach w zamiast na dochodach z grzywien i mandatów, co może niekorzystnie wpłynąć na stabilność finansową kraju.

Pytanie 14

Adam Sokołowski, uczestnik postępowania administracyjnego, został całkowicie ubezwłasnowolniony z powodu pogłębiającej się choroby psychicznej. W tej sytuacji organ administracyjny

A. może zakończyć postępowanie

B. kończy postępowanie

C. wstrzymuje postępowanie

D. może wstrzymać postępowanie

Stwierdzenie, że organ administracyjny może umorzyć postępowanie, jest błędne, ponieważ umorzenie postępowania administracyjnego oznacza zakończenie sprawy bez wydania decyzji merytorycznej. Umorzenie może mieć miejsce jedynie w określonych sytuacjach, takich jak wycofanie wniosku przez stronę czy ustanie przedmiotu sprawy. W przypadku ubezwłasnowolnienia, nadal istnieje potrzeba prowadzenia postępowania, ale ze względu na stan zdrowia strony, konieczne jest wstrzymanie jego dalszego toku do momentu ustalenia pełnomocnika. Podobnie, odpowiedzi sugerujące, że organ może zawiesić postępowanie, ale także umarza je, mylą te dwa pojęcia. Zawieszenie to działanie tymczasowe, które ma na celu ochronę praw osoby, zaś umorzenie jest definitywnym zakończeniem sprawy. Często popełnianym błędem jest mylenie tych terminów oraz nie zauważenie, że w sytuacjach, gdzie występuje ubezwłasnowolnienie, ochrona praw jednostki staje się kluczowa, co powinno prowadzić do zawieszenia postępowania, a nie jego umorzenia. Ostatecznie, działania organu powinny być zgodne z zasadami ochrony praw jednostki, a także powinny uwzględniać przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej reprezentacji osób, które nie są w stanie samodzielnie podejmować decyzji.

Pytanie 15

Z przepisu Art.71 Kodeksu postępowania administracyjnego wynika, że dokonując skreśleń i poprawek w protokole, należy to realizować w taki sposób, aby był czytelny

A. wyraz skreślony i poprawiony

B. tylko skreślony wyraz

C. podpis na protokole

D. tylko poprawiony wyraz

Wybierając odpowiedzi, które ograniczają się do skreślenia lub poprawienia wyrazu, pomijają kluczowy aspekt transparentności w dokumentacji. Tylko skreślony wyraz nie wystarczająco odzwierciedla, co zostało zmienione, a brak widoczności poprawionej formy może prowadzić do nieporozumień w przyszłości. Z kolei wybór odpowiedzi dotyczących jedynie poprawionego wyrazu również jest mylny, ponieważ nie uwzględnia faktu, że wcześniejsza wersja skreślenia ma swoje znaczenie w kontekście dokumentu. Takie podejście może wprowadzać zamieszanie, gdyż inni uczestnicy procesu administracyjnego mogą nie być świadomi, co dokładnie zostało zmienione. W praktyce, brak czytelnych skreśleń i poprawek może prowadzić do sporów oraz wątpliwości co do treści dokumentów, co z kolei może wpłynąć na skuteczność postępowań administracyjnych. W kontekście dobrych praktyk, każda zmiana w dokumentacji powinna być jasno udokumentowana, aby wszyscy zainteresowani mieli pełen wgląd w zmiany, co nie tylko sprzyja przejrzystości, ale także wzmacnia zaufanie do instytucji publicznych. Takie postępowanie jest nie tylko zgodne z przepisami, ale także fundamentalne dla prawidłowego funkcjonowania wszelkich procedur administracyjnych.

Pytanie 16

Kto nie jest posiadaczem zależnym?

A. wynajmujący lokal

B. osoba korzystająca z rzeczy

C. przechowawca przedmiotu

D. właściciel lokalu

Właściciel lokalu jest osobą, która posiada pełne prawo do nieruchomości oraz może nią dysponować w sposób dowolny. W kontekście posiadania rzeczy, posiadacze zależni to osoby, które mają prawo do korzystania z rzeczy, ale nie są ich właścicielami. Przykładami posiadaczy zależnych są najemcy lokali oraz przechowawcy rzeczy, którzy posiadają prawa wynikające z umowy najmu lub umowy przechowania. Właściciel lokalu nie jest posiadaczem zależnym, ponieważ nie podlega umowie ani ograniczeniom związanym z korzystaniem z nieruchomości. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy właścicielem a posiadaczem zależnym jest kluczowe w kontekście prawa cywilnego, szczególnie w sprawach dotyczących najmu, sprzedaży lub przekazania dóbr. Właściciele mają prawo do ochrony swojego mienia zgodnie z przepisami prawa, co również podkreśla znaczenie ich pozycji jako właścicieli.

Pytanie 17

W Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej publikowane są

A. rozporządzenia wydawane przez ministrów

B. uchwały Rady Ministrów

C. akty prawa miejscowego

D. decyzje Prezydenta RP

Zarządzenia Prezydenta RP, uchwały Rady Ministrów oraz akty prawa miejscowego są formami regulacji, które nie są publikowane w Dzienniku Ustaw, co jest kluczowym elementem ich funkcjonowania w polskim systemie prawnym. Zarządzenia Prezydenta mają charakter wewnętrzny i są stosowane do organizacji pracy w Kancelarii Prezydenta oraz w jednostkach podległych, co oznacza, że nie mają one bezpośredniego wpływu na ogół obywateli. Uchwały Rady Ministrów są aktami, które regulują kwestie dotyczące polityki rządowej, ale także nie są publikowane w Dzienniku Ustaw, a ich powszechność ogranicza się do jednostek administracji rządowej. Akty prawa miejscowego, z kolei, regulują zasady w obrębie lokalnych samorządów, lecz ich publikacja odbywa się w Dziennikach Urzędowych poszczególnych gmin lub województw, a nie w Dzienniku Ustaw. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków dotyczą nieznajomości hierarchii aktów prawnych i ich lokalizacji w systemie publikacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej interpretacji i stosowania prawa w praktyce.

Pytanie 18

Jednostki organizacyjne, które nie mają osobowości prawnej i są prowadzone przez państwo lub samorząd, a ich przychody oraz wydatki znajdują się w całości w planie budżetowym państwa lub gminy, to

A. fundusze przeznaczone

B. jednostki budżetowe

C. instytucje budżetowe

D. fundusze specjalne

Jednostki budżetowe są to publiczne organizacje, które nie posiadają osobowości prawnej, a ich działalność finansowa jest bezpośrednio związana z budżetem państwa lub gminy. Oznacza to, że wszystkie ich dochody i wydatki są ujęte w planie budżetowym, co zapewnia pełną kontrolę nad ich finansami oraz transparentność działań. Przykładami jednostek budżetowych mogą być szkoły publiczne, szpitale, czy urzędy gmin. W praktyce, jednostki te często realizują zadania publiczne, które są finansowane z budżetu lokalnego lub krajowego, co podkreśla ich rolę w dostarczaniu usług obywatelom. Dobre praktyki w zarządzaniu jednostkami budżetowymi obejmują m.in. efektywne planowanie budżetu, monitoring wydatków oraz transparentność w dostępie do informacji finansowych, co jest niezbędne dla budowania zaufania społecznego i odpowiedzialności publicznej.

Pytanie 19

Na podstawie danych zawartych w tabeli, określ cenę telewizora przy wielkości popytu 1000 sztuk

Wielkość popytu	Cena telewizora w zł
100	2 500,00
500	2 000,00
1 000	...
1 500	1 000,00
2 100	500,00

A. mniej niż 1000 zł i więcej niż 500 zł.

B. mniej niż 2000 zł i więcej niż 2500 zł.

C. więcej niż 1000 zł mniej niż 2000 zł.

D. więcej niż 2000 zł i mniej niż 2500 zł.

Odpowiedź "więcej niż 1000 zł, mniej niż 2000 zł" jest prawidłowa, ponieważ opiera się na logicznym rozumowaniu zmian cen w zależności od popytu. Z danych w tabeli wynika, że cena telewizora przy popycie wynoszącym 500 sztuk wynosi 2000 zł, a przy popycie 1500 sztuk cena spada do 1000 zł. W związku z tym, w przypadku popytu na poziomie 1000 sztuk, cena musi leżeć między tymi dwoma wartościami. Analizując zmiany cen w zależności od popytu, możemy zauważyć, że w wielu branżach stosuje się podobne zasady, co jest zgodne z teorią popytu i podaży. Przykładem może być rynek elektroniki, gdzie wzrost popytu na produkty często prowadzi do zwiększenia ich ceny, ale w pewnym momencie, w odpowiedzi na przesycenie rynku, ceny mogą spadać. Dlatego rozumienie tej dynamiki jest kluczowe dla podejmowania decyzji zakupowych oraz strategii sprzedażowych, co jest niezbędne w praktyce biznesowej.

Pytanie 20

Jednym ze sposobów uzyskania prawa własności jest

A. użyczenie

B. zasiedzenie

C. najem

D. dzierżawa

Zasiedzenie to jeden z głównych sposobów na zdobycie prawa własności. Chodzi o to, że jeśli ktoś przez długi czas, czyli np. 20 lat w dobrej wierze, korzysta z jakiejś nieruchomości jak jej właściciel, to może ją legalnie "przejąć". Jeśli jednak korzystał w złej wierze, to musi to trwać aż 30 lat. Ważne jest to, że zasiedzenie przydaje się w sytuacjach, kiedy ktoś może mieć kłopoty dotyczące własności, bo może udowodnić, że od lat dba o daną działkę. Jak na przykład ktoś, kto przez wiele lat zajmował się zapuszczoną działką. Fajnie jest też prowadzić różne notatki dotyczące użytkowania nieruchomości, bo to może pomóc w ewentualnych sprawach sądowych w przyszłości. W końcu prawo naprawdę stoi po stronie tych, którzy dbają o swoją własność, więc warto to mieć na uwadze.

Pytanie 21

Jeżeli ostatni dzień siedmiodniowego terminu na wniesienie zażalenia na decyzję przypada na wtorek 1 maja, który jest dniem ustawowo wolnym od pracy, to jaki jest ostatni dzień tego terminu?

A. 1 maja

B. 3 maja

C. 30 kwietnia

D. 2 maja

Odpowiadając na to pytanie, można popełnić kilka typowych błędów myślowych, które prowadzą do niepoprawnych odpowiedzi. Na przykład, wybierając 1 maja, można myśleć, że to jest ostatni dzień terminu, nie uwzględniając faktu, że jest to dzień ustawowo wolny od pracy. Takie myślenie jest niezgodne z zasadami prawa procesowego, które wyraźnie wskazują, że terminy procesowe nie mogą kończyć się w dniu wolnym. Z kolei odpowiedź 3 maja wprowadza w błąd, sugerując dodatkowy dzień, który nie ma uzasadnienia w omawianym kontekście. Termin do wniesienia zażalenia nie wydłuża się w sposób automatyczny poza dni robocze, co mogłoby sugerować to rozwiązanie. Z kolei odpowiedź 30 kwietnia sugeruje, że termin miałby zakończyć się przed upływem siedmiodniowego okresu, co jest całkowicie nieprawidłowe. Tego rodzaju błędy można często napotkać w praktyce, gdzie brak znajomości przepisów dotyczących terminów lub ich niewłaściwa interpretacja prowadzi do niekorzystnych skutków prawnych. Właściwe rozumienie, jak liczyć dni robocze oraz jak prawo interpretuje dni wolne od pracy, jest kluczowe dla skutecznego działania w ramach systemu prawa, zarówno dla prawników, jak i dla ich klientów.

Pytanie 22

Jakie zagrożenie dla zdrowia może wystąpić podczas pracy przy komputerze?

A. choroby stawów nadgarstka

B. pogorszenie wzroku

C. porażenie prądem elektrycznym

D. deformacja kręgosłupa

Odpowiedź "porażenie prądem elektrycznym" jest bardzo trafna, bo to naprawdę poważne zagrożenie dla ludzi pracujących z komputerami. W końcu wiele sprzętów biurowych, jak komputery czy drukarki, działa na prąd. Jeśli ktoś nieodpowiednio używa tych urządzeń, ma uszkodzone kable lub coś jest źle podłączone, to może się zdarzyć niebezpieczna sytuacja, gdzie pracownik może dostać prądem. Dlatego ważne jest, żeby trzymać się norm bezpieczeństwa, na przykład PN-EN 60950, która mówi, jak powinno być bezpiecznie z elektroniką. Dobrą praktyką jest regularne kontrolowanie sprzętu i upewnianie się, że elektryka jest zrobiona zgodnie z przepisami. Przy pracy z komputerem nie można też zapominać o szkoleniach dla pracowników, żeby wiedzieli jak obsługiwać sprzęt elektryczny i co robić w razie jakiś awarii.

Pytanie 23

Tabela zawiera zestawienie liczby wniosków, które wpłynęły w ciągu jednego miesiąca do poszczególnych wydziałów Urzędu Miasta. W którym wydziale znalazła się dominanta złożonych wniosków?

Wydział Urzędu Miasta	Liczba wniosków
Wydział geodezji	150
Wydział ochrony środowiska i rolnictwa	75
Wydział komunikacji	215
Wydział architektury	40
Razem	480

A. Wydział architektury.

B. Wydział komunikacji.

C. Wydział ochrony środowiska i rolnictwa.

D. Wydział geodezji.

Wydział komunikacji został wskazany jako dział z największą liczbą złożonych wniosków, co czyni go miejscem z dominantą wniosków. Dominanta jest to wartość, która występuje najczęściej w zbiorze danych. W kontekście zarządzania wnioskami, identyfikacja dominującego wydziału jest kluczowa dla efektywności procesów administracyjnych. Wydział komunikacji, zajmujący się sprawami związanymi z transportem, infrastrukturą i ruchem drogowym, często obsługuje wiele wniosków od obywateli, co może być odzwierciedleniem wzrastającego zainteresowania kwestiami związanymi z mobilnością miejską. Przykładowo, złożone wnioski mogą dotyczyć wydawania pozwoleń na budowę, organizacji ruchu czy też instalacji nowych przystanków. Dąży się do optymalizacji pracy wydziałów poprzez wyciąganie wniosków z takich danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi publicznymi.

Pytanie 24

Inkorporacja to proces polegający na

A. opracowywaniu kodeksu

B. odebraniu normie prawnej mocy obowiązującej

C. połączeniu rozproszonych przepisów w jedną całość bez modyfikacji ich treści

D. zniesieniu normy prawnej

Inkorporacja oznacza zebranie rozproszonych przepisów w jeden zbiór bez zmiany ich treści. Praktyczne zastosowanie inkorporacji można znaleźć w procesach legislacyjnych, gdzie istnieje potrzeba uporządkowania przepisów prawnych. Przykładem może być tworzenie zbiorów aktów prawnych, takich jak kodeksy, które mają na celu ułatwienie dostępu do obowiązujących regulacji. W takiej sytuacji inkorporacja pozwala na systematyzację przepisów, co sprzyja ich lepszemu zrozumieniu i stosowaniu. W kontekście dobrych praktyk legislacyjnych, inkorporacja jest istotnym elementem zapewniającym przejrzystość i dostępność prawa, co realizuje cele związane z ochroną praw obywateli oraz efektywnością systemu prawnego. Warto również zauważyć, że inkorporacja nie prowadzi do zmiany treści przepisów, co odróżnia ją od innych procesów legislacyjnych, takich jak nowelizacja czy uchwała, gdzie treść przepisów ulega modyfikacji.

Pytanie 25

Osoby sprawujące funkcje organu ponoszą odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu w przypadku naruszenia ustawy, związku z zajmowanym stanowiskiem?

A. starosty

B. wójta

C. ministra

D. wojewody

Odpowiedź 'ministra' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskim prawem, odpowiedzialność konstytucyjna przed Trybunałem Stanu dotyczy wyłącznie osób pełniących najwyższe funkcje w strukturze władzy wykonawczej, a ministrowie są kluczowymi członkami rządu. Zgodnie z Konstytucją RP, ministrowie odpowiadają za swoje działania oraz decyzje, które mogą naruszać przepisy prawa. Przykładowo, minister może być pociągnięty do odpowiedzialności w sytuacjach związanych z uchwałami lub decyzjami, które przynoszą szkodę publiczną lub są sprzeczne z ustawą. Takie mechanizmy mają na celu zapewnienie transparentności i odpowiedzialności w zarządzaniu sprawami publicznymi, co jest standardem w demokratycznych krajach. Przykładowe sytuacje, w których minister może ponieść odpowiedzialność, to niewłaściwe zarządzanie funduszami publicznymi lub naruszenie procedur prawnych w trakcie podejmowania decyzji administracyjnych.

Pytanie 26

Ustal, co się dzieje z aktami należącymi do kategorii A w przypadku zakończenia działalności firmy?

A. niszczy się niezwłocznie po ogłoszeniu likwidacji

B. przekazuje się do archiwum państwowego

C. właściciel firmy zachowuje przez 20 lat

D. są niszczone po 25 latach

Stwierdzenie, że akta kategorii A powinny być przechowywane przez właściciela firmy przez 20 lat, jest niezgodne z przepisami dotyczącymi archiwizacji dokumentów. Właściciele firm nie mają pełnej dowolności w zakresie przechowywania akt; zamiast tego są zobowiązani do przestrzegania określonych norm, które zapewniają, że dokumenty zostaną odpowiednio zabezpieczone i udostępnione w przyszłości. Często pojawia się błędne przekonanie, że dokumenty mogą być niszczone bezpośrednio po ogłoszeniu likwidacji, co jest niezgodne z zasadami archiwizacji. Tego rodzaju działanie może prowadzić do utraty istotnych informacji, które mogą być niezbędne w przyszłych postępowaniach prawnych czy kontrolach. Innym powszechnym błędem myślowym jest przekonanie, że po upływie określonego czasu, takiego jak 25 lat, akta mogą być automatycznie niszczone, co również nie jest zgodne z regulacjami prawnymi. Niewłaściwe zarządzanie dokumentacją, w tym akta kategorii A, może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla byłych właścicieli firm oraz utraty zaufania do instytucji. Dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorcy byli świadomi obowiązujących regulacji dotyczących archiwizacji i przestrzegali ich, aby zabezpieczyć nie tylko swoje interesy, ale także interesy społeczeństwa.

Pytanie 27

Kodeks postępowania administracyjnego nie reguluje procedury składania skarg oraz wniosków do

A. organów organizacji społecznych.

B. organów spółek kapitałowych.

C. organów jednostek samorządowych.

D. organów państwowych.

Kodeks postępowania administracyjnego (KPA) reguluje zasady postępowania w sprawach administracyjnych, jednak nie obejmuje swym zakresem organów spółek kapitałowych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, spółki kapitałowe, takie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka akcyjna, są podmiotami prawa cywilnego, a ich działania podlegają regulacjom wynikającym z Kodeksu cywilnego oraz szczególnych ustaw dotyczących spółek. W praktyce oznacza to, że skargi i wnioski dotyczące funkcjonowania tych spółek nie są rozpatrywane na podstawie KPA, lecz na podstawie regulacji wewnętrznych spółek oraz ogólnych zasad prawa cywilnego. Przykładem może być sytuacja, w której akcjonariusz składa skargę dotyczącą działalności zarządu spółki akcyjnej. Taka skarga nie będzie podlegać procedurom KPA, lecz wewnętrznym regulacjom spółki oraz przepisom Kodeksu spółek handlowych, co ilustruje różnice w obszarze regulacji administracyjnej i cywilnej.

Pytanie 28

Wymóg umieszczenia w decyzji administracyjnej podstawy prawnej uzasadnienia wynika z zasady

A. praworządności

B. ugodowego załatwiania spraw

C. trwałości decyzji ostatecznej

D. prawdy obiektywnej

Wybór odpowiedzi związanych z trwałością decyzji ostatecznej, prawdy obiektywnej oraz ugodowego załatwiania spraw świadczy o niepełnym zrozumieniu zasad rządzenia prawnego oraz funkcji decyzji administracyjnych. Trwałość decyzji ostatecznej odnosi się do stabilności i niezmienności rozstrzygnięć administracyjnych, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednio związane z obowiązkiem wskazania podstawy prawnej. Prawda obiektywna, choć istotna w kontekście dowodów i faktów, nie jest zasadą, która obowiązuje w kontekście podstaw prawnych decyzji administracyjnych. Ugodowe załatwianie spraw dotyczy metod rozwiązywania sporów, a nie wymogu formalnego uzasadnienia decyzji, które powinno bazować na przepisach prawnych. Typowym błędem jest mylenie zasady praworządności z innymi zasadami, które nie koncentrują się na konieczności wskazania podstawy prawnej. Zrozumienie, że każda decyzja administracyjna musi być oparta na przepisach prawa, jest kluczowe dla skutecznego i transparentnego działania organów administracyjnych. W praktyce oznacza to, że brak wskazania podstawy prawnej w decyzji może prowadzić do jej unieważnienia w postępowaniach kontrolnych, co podkreśla znaczenie tej zasady w administracji publicznej.

Pytanie 29

Kto z wymienionych jest odpowiedzialny na zasadzie winy?

A. Producent, odpowiedzialny za szkody wyrządzone przez jego niebezpieczny produkt

B. Pracodawca, odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez swojego pracownika podczas realizacji powierzonego mu zadania

C. Osoba, która zajmuje pomieszczenie, z którego spadła doniczka i uszkodziła samochód

D. Osoba będąca właścicielem psa, który w jego obecności pogryzł przechodnia

Właściciel psa ponosi odpowiedzialność na zasadzie winy, ponieważ jego działanie (lub zaniechanie) doprowadziło do szkody. W przypadku, gdy pies pogryzł przechodnia w obecności właściciela, istnieje domniemanie, że właściciel powinien był przewidzieć, że jego pies może stanowić zagrożenie. Kodeks cywilny w Polsce, w art. 431, jasno określa, że osoba, która posiada zwierzę, odpowiada za szkody, jakie wyrządziło to zwierzę, chyba że udowodni, że do zdarzenia doszło bez jego winy. W praktyce, odpowiedzialność ta wiąże się z koniecznością posiadania ubezpieczenia OC dla właścicieli psów, co jest zalecane jako standard w zarządzaniu ryzykiem. Dodatkowo, takie podejście przyczynia się do zwiększenia odpowiedzialności społecznej i promowania właściwego zachowania wśród właścicieli zwierząt. Edukacja w zakresie właściwego obchodzenia się z psami oraz odpowiedzialność za ich zachowanie jest kluczowa w prewencji podobnych zdarzeń w przyszłości.

Pytanie 30

Osobie ubezpieczonej z tytułu ubezpieczenia chorobowego nie przysługuje

A. zasiłek wyrównawczy

B. zasiłek stały

C. świadczenie rehabilitacyjne

D. zasiłek chorobowy

Zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne oraz zasiłek wyrównawczy to trzy kategorie świadczeń, które są bezpośrednio związane z ubezpieczeniem chorobowym i mają na celu wspieranie osób, które nie mogą pracować z powodu choroby. Zasiłek chorobowy jest wypłacany osobom, które tymczasowo utraciły zdolność do pracy z powodu choroby, i jest podstawowym wsparciem finansowym w takich sytuacjach. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje osobom, które po zakończeniu okresu zasiłku chorobowego kontynuują leczenie i wymagają wsparcia w powrocie do pełnej zdolności do pracy. Z kolei zasiłek wyrównawczy jest formą wsparcia finansowego dla osób, które z powodu obniżonej zdolności do pracy z powodu choroby lub niepełnosprawności doświadczają niższych dochodów. Często mylnie postrzega się zasiłek stały jako jedno z tych świadczeń, co może prowadzić do nieporozumień związanych z systemem zabezpieczeń społecznych. Zasiłek stały, przyznawany osobom z trwałą niepełnosprawnością, jest odrębną kategorią świadczenia, która nie jest związana z ubezpieczeniem chorobowym. Warto zatem podkreślić, że zrozumienie różnic między tymi świadczeniami jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z systemu ubezpieczeń społecznych oraz efektywnego planowania finansów w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych.

Pytanie 31

Na rachunku aktywów można zarejestrować

A. produkty gotowe

B. kredyt bankowy

C. kapitał zakładowy

D. zobowiązanie wobec dostawców

Zobowiązania wobec dostawców, kredyty bankowe oraz kapitał zakładowy nie są klasyfikowane jako aktywa, lecz jako pasywa w bilansie przedsiębiorstwa. Zobowiązania wobec dostawców odnoszą się do długów, które firma ma wobec swoich kontrahentów za dostarczone towary lub usługi. Takie zobowiązania są istotne w kontekście płynności finansowej, ale nie zwiększają wartości majątku firmy. Kredyt bankowy to forma finansowania, która również generuje zobowiązania i nie jest składnikiem aktywów. Przykładowo, przedsiębiorstwo może zaciągnąć kredyt na rozwój, ale ta kwota będzie wykazywana jako zobowiązanie do spłaty, a nie jako aktywa. Kapitał zakładowy to wartość wniesiona przez właścicieli firmy i klasyfikowana jako część pasywów, która stanowi źródło finansowania dla działalności, a nie aktywa. Wiele osób myli pojęcia aktywów i pasywów, co może prowadzić do błędnych wniosków o kondycji finansowej firmy. Kluczowe jest zrozumienie, że aktywa to zasoby, które przynoszą korzyści, podczas gdy pasywa to zobowiązania finansowe, które ograniczają tę wartość.

Pytanie 32

Który z wymienionych podmiotów w zakresie finansów publicznych realizuje swoje obowiązki na zasadzie odpłatności i finansuje koszty swojej działalności z własnych dochodów?

A. Sąd

B. Szkoła publiczna

C. Policja

D. Oczyszczalnia ścieków

Oczyszczalnia ścieków to taka instytucja, która działa w sektorze publicznym, ale nie do końca jak inne publiczne usługi. Generalnie to, co robią, opiera się na pobieraniu opłat za swoje usługi, jak np. oczyszczanie ścieków. To znaczy, że mieszkańcy lub firmy, które korzystają z takich oczyszczalni, muszą płacić, co pozwala na pokrycie kosztów ich funkcjonowania. To podejście jest zgodne z zasadami efektywności ekonomicznej, bo usługi są dostosowane do potrzeb użytkowników, a przy okazji zmniejsza się ciężar dla budżetu państwa. Takie oczyszczalnie są ważną częścią infrastruktury komunalnej i mają obowiązek dbać o jakość środowiska, co wiąże się z używaniem nowoczesnych technologii i dobrego zarządzania. W skrócie, ich działalność jest nie tylko opłacalna, ale również kluczowa dla zdrowia ludzi i ochrony natury.

Pytanie 33

W świetle powołanego przepisu Konstytucji RP do kompetencji Prezesa Rady Ministrów należ}

Wyciąg z Konstytucji RP
(…)
Art.148. 1. Prezes Rady Ministrów:
1)	reprezentuje Radę Ministrów,
2)	kieruje pracami Rady Ministrów,
3)	wydaje rozporządzenia,
4)	zapewnia wykonanie polityki Rady Ministrów i określa sposoby jej wykonania,
5)	koordynuje i kontroluje pracę członków Rady Ministrów,
6)	sprawuje nadzór nad samorządem terytorialnym w granicach i formach określonych w Konstytucji i ustawach,
7)	jest zwierzchnikiem służbowym pracowników administracji rządowej.
(…)

A. zapewnianie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa.

B. koordynowanie prac organów administracji rządowej.

C. kierowanie pracami Rady Ministrów.

D. zapewnianie wykonania ustaw.

Odpowiedź 'kierowanie pracami Rady Ministrów' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Art. 148 ust. 1 pkt 2 Konstytucji RP, Prezes Rady Ministrów ma jasno określoną kompetencję do kierowania pracami Rady Ministrów. Ta kompetencja jest kluczowa dla sprawnego działania rządu, ponieważ oznacza, że Prezes ma odpowiedzialność za organizację i koordynację działań ministrów oraz za zapewnienie, że polityka rządowa jest realizowana w sposób spójny i efektywny. W praktyce, kierowanie pracami Rady Ministrów wiąże się z przygotowywaniem i prowadzeniem posiedzeń rządu, a także z nadzorowaniem wdrażania uchwał i decyzji rządowych. Dobrą praktyką w zarządzaniu rządami jest stworzenie efektywnego systemu komunikacji oraz współpracy pomiędzy różnymi resortami, co przyczynia się do lepszego podejmowania decyzji i realizacji polityki publicznej. Warto również zauważyć, że rola Prezesa Rady Ministrów w kierowaniu pracami rządu jest nieodłącznie związana z odpowiedzialnością przed parlamentem, co podkreśla znaczenie tej kompetencji w kontekście demokratycznego sprawowania władzy.

Pytanie 34

Pracownik został zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony na okres 3 lat. Po przepracowaniu 25 miesięcy złożył wypowiedzenie umowy. Jaki obowiązuje w rym przypadku okres wypowiedzenia?

Wyciąg z Kodeksu pracy
(…)
Art. 36. § 1. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
1)	2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
2)	1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
3)	3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
(…)

A. 2 tygodnie.

B. 3 miesiące.

C. 1 tydzień.

D. 1 miesiąc.

Odpowiedź "1 miesiąc" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 36 § 1 Kodeksu pracy, okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony wynosi 1 miesiąc dla pracowników zatrudnionych co najmniej 6 miesięcy, ale krócej niż 3 lata. W przypadku pracownika, który złożył wypowiedzenie po 25 miesiącach, spełnia on kryterium co najmniej 6 miesięcznego zatrudnienia, a jego umowa nie przekracza 3 lat. Warto zauważyć, że znajomość przepisów Kodeksu pracy jest niezbędna dla pracowników i pracodawców, aby odpowiednio zrozumieć swoje prawa i obowiązki. Przykładowo, w sytuacji zmiany warunków pracy lub zakończenia współpracy, prawidłowe obliczenie okresu wypowiedzenia może zabezpieczyć obie strony przed ewentualnymi nieporozumieniami. W praktyce, znajomość tych zasad pozwala także na lepsze planowanie zasobów ludzkich oraz zarządzanie procesami kadrowymi w firmie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze HR.

Pytanie 35

Rozpatrzenie przez organ administracyjny sprawy, która jest szczególnie złożona, powinno być dokonane nie później niż w ciągu

A. 14 dni

B. 21 dni

C. 2 miesięcy

D. miesiąca

Wybór odpowiedzi 14 dni, 21 dni lub miesiąca jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistych wymogów dotyczących załatwiania spraw szczególnie skomplikowanych. Odpowiedzi te sugerują, że organy administracyjne powinny działać w krótszych terminach, co nie uwzględnia złożoności procesów, które mogą wymagać znacznie więcej czasu na adekwatne rozpatrzenie. Często popełnianym błędem jest uproszczenie procesu administracyjnego, ignorując potrzeby związane z analizą dokumentów, zbieraniem dowodów czy koniecznością konsultacji z innymi instytucjami. Termin 14 dni jest stosowany w przypadku spraw prostych, ale sprawy skomplikowane wymagają dogłębnej analizy, co nie jest możliwe w tak krótkich ramach czasowych. Podobnie, odpowiedź z 21 dniami ma zastosowanie w sytuacjach, gdzie nie ma potrzeby dokonywania szczegółowych analiz, a więc nie może być stosowana w kontekście złożonych spraw, które mogą trwać na przykład kilka tygodni. Odpowiedź o miesiącu również jest myląca, ponieważ nie uwzględnia wszystkich aspektów prawnych i proceduralnych, które mogą zaistnieć w przypadku bardziej złożonych spraw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że podejmowanie decyzji w sprawach skomplikowanych wymaga więcej czasu, co jest uzasadnione przepisami prawa oraz praktyką administracyjną.

Pytanie 36

Która z podanych kwestii powinna być rozstrzygnięta przez instytucję administracji publicznej w formie decyzji administracyjnej?

A. Potwierdzenie braku zobowiązań podatkowych

B. Pozbawienie prawa do zasiłku dla bezrobotnych

C. Przywrócenie terminu na złożenie odwołania

D. Rozpatrzenie skargi dotyczącej niewłaściwego wykonywania obowiązków przez pracownika

Odpowiedź "Pozbawienie prawa do zasiłku dla bezrobotnych" jest prawidłowa, ponieważ sprawa ta dotyczy kwestii administracyjnej, która ma wpływ na prawa majątkowe obywateli. Decyzje administracyjne są wymagane w sytuacjach, gdy organ administracji publicznej musi rozstrzygnąć o prawach i obowiązkach jednostki na podstawie przepisów prawa. W tym przypadku, pozbawienie zasiłku dla bezrobotnych wiąże się z oceną sytuacji materialnej osoby oraz jej uprawnień do świadczeń społecznych, co leży w kompetencjach organów administracyjnych. Zgodnie z zasadą legalności, decyzje o charakterze administracyjnym muszą być oparte na przepisach prawa, a w przypadku zasiłków, odpowiedni organ jest zobowiązany do stosowania przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Jako przykład można podać sytuacje, gdy osoba przekroczyła próg dochodowy uprawniający do zasiłku, co wymaga formalnej decyzji administracyjnej, aby potwierdzić utratę prawa do świadczenia.

Pytanie 37

Co nie jest czynnikiem produkcji?

A. czynność.

B. podatek.

C. grunt.

D. materiał.

Podatek nie jest czynnikiem wytwórczym, ponieważ nie przyczynia się bezpośrednio do produkcji dóbr i usług. Czynniki wytwórcze to zasoby, które są zaangażowane w proces produkcji, co obejmuje pracę, ziemię i surowce. Praca odnosi się do wysiłku ludzkiego, który jest wykorzystywany w procesie produkcyjnym, ziemia obejmuje zasoby naturalne, a surowce to materiały potrzebne do wytworzenia produktów. Przykładem może być fabryka, w której pracownicy (praca) korzystają z maszyn i sprzętu znajdujących się na działce (ziemia) do przetwarzania surowców, takich jak metal czy drewno, w gotowe wyroby. Zrozumienie różnicy między podatkami a czynnikami wytwórczymi jest kluczowe w ekonomii, ponieważ podatek to zobowiązanie finansowe nakładane przez rząd, a nie zasób wykorzystywany w produkcji. W praktyce, przedsiębiorstwa muszą uwzględniać podatki jako część swoich kosztów operacyjnych, ale nie są one bezpośrednio zaangażowane w proces wytwarzania.

Pytanie 38

Osobie pracującej, która wychowuje troje dzieci w wieku 5, 12 i 17 lat, przysługuje w roku kalendarzowym zwolnienie od pracy z zachowaniem wynagrodzenia na

A. 6 dni

B. 8 dni

C. 4 dni

D. 2 dni

Pracownikowi wychowującemu dzieci przysługuje prawo do zwolnienia od pracy na cele opiekuńcze, które wynosi 2 dni w roku. To prawo jest regulowane przepisami Kodeksu pracy oraz odpowiednimi aktami prawnymi dotyczącymi uprawnień pracowniczych. W przypadku posiadania trojga dzieci w różnym wieku, pracownik ma prawo do wykorzystania tych dni na sprawy związane z ich wychowaniem lub opieką. Przykładowo, może to być pomoc w organizacji czasu wolnego, uczestnictwo w wydarzeniach szkolnych, a także realizacja obowiązków związanych z opieką zdrowotną. Ta regulacja ma na celu wsparcie pracowników, którzy łączą obowiązki zawodowe z rodzinnymi, co jest szczególnie ważne w dzisiejszych czasach, gdy elastyczność w pracy staje się standardem w wielu branżach. Praktyka ta wpisuje się w trend promowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, co jest uznawane za kluczowy element nowoczesnych polityk personalnych.

Pytanie 39

Ustal, któremu pracownikowi zgodnie z przytoczonymi przepisami przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia?

Wyciąg z Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy

(...)
§ 10.
Pracodawca jest zobowiązany zwolnić od pracy pracownika wezwanego w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli i pracownika powołanego w tym postępowaniu w charakterze specjalisty.
§ 11.
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika:
1) będącego członkiem ochotniczej straży pożarnej – na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także – w wymiarze nieprzekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego – na szkolenie pożarnicze;
2) będącego ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego – na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu;
2a) będącego członkiem doraźnym Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych, ujętym na liście ministra właściwego do spraw transportu, na czas wyznaczenia przez przewodniczącego Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych do udziału w postępowaniu;
2b) będącego członkiem ochotniczej drużyny ratowniczej działającej w brzegowej stacji ratowniczej Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa "Służba SAR" - na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu oraz na czas udziału w szkoleniach organizowanych przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa;
(...)
§ 16.
1. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w (...) § 11 ust. 1 pkt 2 i 2b, (...) pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 297 Kodeksu pracy.
(...)

A. Ratownikowi Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, który uczestniczy w akcji ratowniczej.

B. Specjaliście powołanemu przez Najwyższą Izbę Kontroli do udziału w postępowaniu kontrolnym.

C. Świadkowi powołanemu do udziału w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli.

D. Członkowi ochotniczej straży pożarnej, który uczestniczy w działaniach ratowniczych.

Odpowiedź wskazująca na ratownika Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego jako pracownika, który ma prawo do zwolnienia z pracy z zachowaniem wynagrodzenia, jest poprawna ze względu na przepisy zawarte w § 11 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Zgodnie z tymi przepisami, pracodawca zobowiązany jest do udzielenia zwolnienia dla ratownika, aby mógł on uczestniczyć w akcjach ratunkowych. W praktyce oznacza to, że ratownicy, biorąc udział w działaniach ochrony życia i zdrowia, nie powinni obawiać się utraty wynagrodzenia. Warto zauważyć, że takie przepisy są zgodne z szeroko pojętymi standardami bezpieczeństwa publicznego, które nakładają na pracodawców odpowiedzialność za zapewnienie wsparcia dla pracowników angażujących się w działania ratunkowe. Takie regulacje są kluczowe, ponieważ zapewniają, że osoby odpowiedzialne za ratowanie życia nie są obciążone dodatkowymi zmartwieniami finansowymi w czasie, gdy angażują się w pomoc innym. Przykładami podobnych regulacji są przepisy dotyczące wolontariuszy w czasie katastrof oraz regulacje dotyczące pracowników służb ratunkowych, które mają na celu zachowanie ciągłości ich działania w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 40

Dokumenty zawierające informacje niejawne, których nieuprawnione ujawnienie może wyrządzić szkodę Rzeczypospolitej Polskiej, z uwagi na potencjalne zagrożenie dla stabilności jej systemu finansowego oraz negatywny wpływ na funkcjonowanie gospodarki narodowej, powinny być oznaczone klauzulą

A. chronione

B. ściśle tajne

C. poufne

D. tajne

Odpowiedzi 'ściśle tajne', 'tajne' oraz 'chronione' sugerują inne poziomy klasyfikacji informacji niejawnych, które nie odpowiadają zasadom klasyfikacji zawartych w polskich regulacjach dotyczących ochrony informacji. Klauzula 'ściśle tajne' jest używana do dokumentów, których ujawnienie mogłoby poważnie zagrozić bezpieczeństwu państwa, a ich zakres ochrony jest znacznie szerszy niż w przypadku informacji 'poufnych'. Na przykład, informacje dotyczące strategii obronnej czy operacji wojskowych zaliczają się do tej kategorii. Z kolei klauzula 'tajne' dotyczy informacji, które mogą zaszkodzić interesom państwowym, ale nie w tak bezpośredni sposób jak w przypadku dokumentów 'ściśle tajnych'. Zastosowanie klauzuli 'chronione' w kontekście informacji niejawnych jest także mylące, ponieważ nie jest ona standardowo używana w polskich przepisach o ochronie informacji, co powoduje zamieszanie w rozumieniu hierarchii klas informacji. Warto zauważyć, że niewłaściwe przypisanie klauzuli do informacji może prowadzić do nieadekwatnych środków ochrony, co z kolei zwiększa ryzyko wycieku danych i osłabienia bezpieczeństwa narodowego. Właściwe zrozumienie różnic między tymi poziomami klasyfikacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania informacjami i minimalizacji zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej